Van de redactie. Beste hardloopvrienden, Ut Maos Leuperke

Van de redactie

Beste hardloopvrienden,

Welkom in deze 4e editie jaargang 2 van:

Ut Maos Leuperke

En dan loopt 2011 ineens alweer zo goed als ten einde. De laatste weken van dit jaar zijn ingegaan en dat we enerzijds vaak terugkijken op de belevenissen van het afgelopen jaar en anderzijds weer uitkijken naar een nieuw jaar, hopelijk ook weer met sportief loopplezier bij de Maasrunners. Kerst en Nieuwjaar zijn toch een van de mooiste feesten van het jaar: warmte, gezelligheid, eten en drinken. Tijd om ook uitgebreid de 4e editie van "Ut Moas Leuperke" te lezen. Jacques vertelt over de groei van de vereniging dit jaar. We hebben vanaf dit jaar een nieuwe voorzitter Gied, toch ook tijd om eens bij hem op bezoek te gaan. Wie is toch die Maasrunner die toch vrij vaak op de uitslagenlijst op de website van de Maasrunners staat: Jo Schoonbroodt. Ook een van onze trainers op dinsdag. Ger Bessems, de blanke Keniaan zoals hij zich noemt beschrijft zijn halve marathon in Eindhoven Kortom we hebben het weer gevuld gekregen. Nu er vele nieuwelingen zijn en we dit jaar het boekje toch steeds gevuld hebben gekregen een oproep in het boekje voor versterking. Denk er eens over na tijdens de komende feestdagen. Ook van de redactie fijne kerstdagen en gelukkig Nieuwjaar en de beste wensen voor 2012. Veel leesplezier, ideeën en/of opmerkingen zijn van harte welkom, Margriet Martens [email protected] Bert Heusschen [email protected]

1

DRUK, DRUK, DRUK …….. Woorden die we de laatste tijd steeds vaker horen. Iedereen leeft en werkt bijna met een agenda en mobieltje in de hand om bij te houden wanneer we nog “even” tijd hebben. Maar het kan ook een positievere klank hebben. En dan heb ik het over de deelname aan de trainingen. Waren op maandag aantallen van 20 deelnemers al opvallend, de laatste weken wordt het alsmaar drukker. Op maandag 27 okt. waren er 27 leden, op maandag 31 oktober 35 leden en op maandag 7 nov. maar liefst 38 deelnemers. Het is imponerend als zo’n groep vanaf het Kerkplein de weg opdraait en rijen dik de Stationsstraat afdaalt. Deze toename is grotendeels te verklaren. Van de laatste Start to Run cessie heeft tot nu toe maar liefst de helft van de deelnemers gebruik gemaakt van de maand gratis deelname aan de training en hebben zich nu als nieuw lid bij de Maasrunners aangemeld. En weet u wat daar nog meer bijzonder aan is? Eén van deze “nieuwkomers” heeft op eigen initiatief andere lopers op onze club geattendeerd en deze hebben de uitnodiging in daden omgezet. Daarnaast zijn er ook enige “oud” leden die de gezellige sfeer bij de Maasrunners niet vergeten hebben en zich weer opnieuw gemeld hebben om weer aan de trainingen deel te nemen en het lidmaatschap te hernieuwen. En of dat nog niet voldoende is zijn er ook nog enkele sportievelingen die zich op eigen initiatief hebben gemeld. Is het einde daar mee in zicht? Ik zelf denk van niet. Immers steeds meer mensen worden bewust van het feit dat een paar uurtjes sporten goed voor lijf en leden is. En laten we eerlijk zijn, waar kun je dat beter doen dan bij onze “Maasrunners”. Maar zoals Johan Cruyff een keer zei: “elk voordeel (denk hier bij aan de penningmeester) hep se nadeel”. Op de parkeerplaats wordt het steeds drukker, van de trainers wordt er meer geëist en onderweg moet er beter op elkaar gelet worden. Maar dit weegt niet op tegen de voordelen en gezelligheid. Conclusie: Het gaat goed met de Maasrunners.

(Jacques)

2

Nieuwe voorzitter van de Maasrunner Gied Rienstra Bij de laatste vergadering is Ried Gienstra toegetreden tot het bestuur en heeft de functie aanvaard van voorzitter van de Maasrunners. Hij volgt Ed Piquillet op, die vanwege zijn werk in het noorden van het land opgestapt is bij de Maasrunners. Tijd om wat meer over Gied te weten te komen. Gied is als Maastrichtenaar helemaal ingeburgerd in Eijsden. Hij woont op een rustige plek aan het Bisschop Eraclesplein. Is getrouwd met Liesbeth, heeft twee zonen Ron, de jongste en Richard en is trotse opa van Lieke. Een hele vriendelijke baby zegt Gied. Gied is in 2007 via het Start to Run project bij de Maasrunners gekomen. Rennen deed hij op de woensdagavond onder leiding van Nicole Hardy al vanaf 1998 met een loopgroep van het plein waar hij woont. Wiel en Mia Honig waren ook lid van deze groep. Vanwege een blessure moest hij afhaken en in 2007 is hij weer opnieuw begonnen via het Start to Run project van de Maasrunners. Eerst wilde hij zich niet aan club binden, maar een goed trainingsprogramma, gezelligheid en een betere conditie bindt hem aan de Maasrunners. Driekwart jaar heeft hij helaas moeten afhaken vanwege een achillespees blessure en klachten van de luchtwegen. Maar nu is hij weer volop van de partij De maandag en vrijdaggroep kennen Gied wel. Gied komt over als een gezellige persoon die van een

3

lekker etentje en een wijntje houdt. Een Bourgondische inslag heeft Gied wel. In 2007 is hij prins geweest van Carnavalsvereniging de Druugsjliepers. Voor de supportersvereniging van de harmonie(de Roei) van Eijsden is hij vrijwilliger. Moeten er tijdens de Diepstraatfeesten pannenkoeken gebakken worden dan is Gied van de partij. Tevens is Gied voorzitter van de Lasgroep Zuid Limburg. Deze groep is een van de 7 lasgroepen in Nederland welke opereren onder de vlag van het Nederlands Instituut voor Lastechniek. Want lastechnische kennis heeft Gied wel en daar maakt je hem ook niets over wijs. Gied is lastechnisch adviseur bij Böhler lastechniek. Maar vanaf dit jaar is hij voorzitter, hoe kwam dat. Jacques had hem gevraagd of hij interesse had. Natuurlijk even bedenktijd, maar dat heeft niet lang geduurd. Gied zegt “iets wat ik zelf met plezier doe en van geniet” daar wil ik wel iets voor terug doen. Aangezien hij al veel ervaring had al voorzitter(behalve Lasgroep ook voorzitter van de ouderenvereniging lagere school) was die vacature geen probleem voor hem. En mijn vrouw staat er volledig achter, want dat is ook belangrijk zegt Gied. Heeft hij nu al als voorzitter bepaalde wensen. Ja, zegt Gied: “de trainers hebben het zwaar, meer trainers en volgens hem zijn er genoeg dames die deze functie in hun mars hebben en als tweede wil ik graag dezelfde uitstraling van Maasrunners bij wedstrijden, maakt wat meer indruk bij bijvoorbeeld een wedstrijd zoals Maastrichts Mooiste”. Verder hoopt hij dat het aantal leden blijft groeien en ze allemaal enthousiast blijven. Vakantie viert Gied met zijn vrouw het liefste met de caravan in Frankrijk, Spanje of Portugal. Vooral Portugal omdat Gied het een gastvrij land vind. In het voorjaar de Beaujolais opzoeken voor wijn te kopen en een weekje te rusten komt ook bijna ieder jaar terug. Voor fotografie heeft hij helaas te weinig tijd omdat een andere passie “meubeltjes maken” ook tijd opslokt. Knutselen op zolder met leuke muziek uit de jaren 60-70, daar geniet Ried van. En over niet te lange tijd zal het “Opaschap” ook wel meer tijd gaan vragen, maar zover is het nog niet. Gied namens alle Maasrunners succes met je functie als voorzitter bij de Maasrunners. Bert Heusschen

4

Mail de oplossing voor 1 februari 2012 naar [email protected] of [email protected] De prijswinnaar krijgt een uitnodiging om de vragenlijst op de volgende bladzijde te beantwoorden en deze wordt in de volgende uitgave gepubliceerd.

5

Korte kennismaking met Christie Dreezen-Dassen Naam: Christie Dreezen-Dassen Nickname: 'lange' Woonplaats: Gronsveld Geboortedatum: 18 november 1959 (bloemen kunnen nog nagestuurd, cadeau’s natuurlijk ook ....) School/werk: (communicatie)adviseur Provinciale Staten Limburg, fulltime. Hoelang lid van de Maasrunners: pfoe, volgens mij sinds voorjaar 2005 Hobby's: buiten zijn (wandelen, rennen, fietsen, tuinieren) Broers/zussen: 3 grote broers Loop je ook wedstrijden: af en toe, de leukste vind ik Bemelsbeste Boeren Bergloop en natuurlijk Maastrichts Mooiste Verliefd, verloofd, getrouwd en kids: getrouwd gelukkig met Ed en 2 volwassen zonen, 1 hond en 4 auto’s..... Wat vind je leuk bij de Maasrunners: het op een gezellige manier sportief bezig zijn Vakantieland: maakt niet uit Wie zou je graag willen ontmoeten: 2 vriendinnen die al jarenlang in het buitenland wonen (Marij en Dionne) Wie bewonder je enorm: niet enorm, maar ik heb bewondering voor de vrouw die een autoriteit is in de harde mannenwereld die voetbal heet: Barbara Barend Favoriete auto: geen want ik prefereer de fiets (en nu krijg ik ruzie met 'mijn mannen' en hun 4 'snelle' auto's) Hoe vaak train je per week bij de Maasrunners: haha, ik streef naar 2 keer, maar helaas..... Favoriete film: oudje: Les un et les autres / Recent : Haar naam was Sarah Favoriete stad: Mestreech Favoriete TV-serie: Studio Sport Wat doe je in het weekend: veel (te veel) Wat eet je absoluut niet graag: tiramisou Snel of traag: snel (maar niet met rennen) Spreken of zwijgen: spreken Als welk dier zou je terug willen keren?: golden retriever Wat zouden de Maasrunners kunnen verbeteren?: ik heb 't prima naar mijn zin bij de Maasrunners, dus houwe zoe!

6

Ooit met mijn oudste zoon begonnen met Start to Run, Mijn zoon stopte, ik ging door en dat is volgens mijn nu alweer bijna 7 jaar geleden. Ik ben geen toptalent, ben niet supersnel, loop geen wereldtijden, maar kom elke keer weer met plezier naar de trainingen. Bijzonder leuk vind ik altijd de gasttrainingen in een andere omgeving. Het belangrijkste is dat ik me met het lopen heel goed voel en dat het me veel energie geeft en me helpt mn kop 'leeg' te maken. Ik ben heel eerlijk, ik kom niet alleen voor de sportieve prestaties, maar ook voor het sociale aspect (maar dat wisten jullie al denk ik….). Effe lekker bijkletsen, iedereen weer zien en horen hoe het ermee staat, luisteren naar wedstrijdervaringen of vakantieverhalen. Dit sociale aspect samen met het betere ‘afbeulwerk’ maakt dat ik hoop dat ik nog lang blessurevrij mag lopen en deel kan uitmaken van de Maasrunners.

Start to run reactie: Mijn ervaring met "start to run" is zeer positief, trouwens de hele vereniging is mij goed bevallen. Met meerdere mensen in mijn werkomgeving heb ik gesproken over start to run en ook aanbevolen bij mensen die willen beginnen met hardlopen. Het valt op hoeveel positieve reacties dat je krijgt, dit is vooral een goed teken om met dit gebeuren door te gaan als vereniging. De vereniging zal hier jammer genoeg niet veel van merken omdat mijn werkveld in de hele provincie ligt. Zelf merk ik dat mijn conditie al is verbeterd maar dat er nu wat (kleine) blessures opspelen. Op de langere termijn wil ik beter aanhaken bij groep 1 van de maandag/vrijdag groep en dan ook wat langere afstanden lopen tussen de 10 en 15 kilometer. Robert

7

Zondag 23 oktober 2011 Alleur (B) Gisteren (22 okt.) keek ik voor de zoveelste keer in de agenda en zag dat zondag een vrije dag was. Dit was het moment om weer eens een wedstrijdje te lopen. Via de site van de Maasrunners vond ik al snel een paar opties. Ik had gekozen voor Alleur (B). Niet te ver rijden, voormiddag en niet te lang. Gelijk een mailtje naar mijn loopgroep (Stoffel) om me af te melden voor de zondagmorgen. Dus zondagmorgen vol goede moed naar Alleur. En omdat mijn navigatie in de auto het adres niet kon vinden, moest ik toch mijn beste Frans tevoorschijn halen om de weg te vragen. Eigenlijk had ik het kunnen weten. Het was nl. “Decathlon Alleur” wat direct bij de afslag van de autoweg al te zien was. Aangekomen snel naar de tent om in te schrijven. Hier stond een lange rij die maar heel langzaam korter werd. Op de klok kijkende zag ik dat het wel snel moest gaan om niet de start te missen. Enige wijze van irritatie begint dan al. Naast me stond een mannetje met een rode jack die ook al zenuwachtig stond rond te draaien. En wat denk je. Geloof het of niet, het was Ed Sabel die al ingeschreven had. Ook dat nog. Effe een paar woordjes en Ed was weg om zich al op te warmen. Na mijn inschrijving snel naar de auto en gelijk naar de start om 11.15. Hier trof ik mijn “beste vriend” weer. Heb hem succes gewenst en gezegd dat ik weer een leuk kontje zou zoeken om achter te lopen. Maar zeker die van Ed niet. Enfin, na de start schoot Ed al weg. Op tijd van een paar minuten zag ik Ed al aan de horizon verdwijnen. Was te verwachten. Na 46.36 min. kwam ik zo’n 4 min. later dan mijn ergste rivaal over de eindstreep. Volgens de organisatie was het 10,6 km. Mijn GPS gaf 9,90 aan en die van onze

8

vriend 9,93 km. Toen ik dit per mail ging navragen, kreeg is als antwoord: “bonjour, normalement 10.6km avec le satellite, mais si vous coupez les virage cela peutêtre un peu moins.” Tja, dan weet je weer dat je in België gelopen hebt. Maar dat ter zijde. En jawel hoor, daar stond hij weer met een fototoestel, wat hij waarschijnlijk op de Foir in Luik gewonnen had, om een “shot” te maken voor “ut moas leuperke” om iedereen te laten zien hoe ik had afgezien. Maar dat viel tegen, he Ed. Volgens mij had hij het zelf erg zwaar gehad. Maar na een “goed” gesprek hadden we weer alles kunnen bijleggen. En omdat de meeste van jullie dit niet zullen geloven hebben we het maar voor eeuwig op foto vastgelegd. Zo zie je maar weer, men moet leven als vrienden, en rekenen als vijanden.

Rob

Maastrichts Mooiste Sinter-Pietersbergloop van zondag 25 september 2011 (Halve Marathon). Derde werd Sandra Beurskens.

9

Groepsaccommodaties in de Belgische Ardennen & Duitse Eifel Voor uw familie- vrienden- bedrijfs of school uitje, trouwpartij, seminar of trainingsstage e-mail: [email protected] GSM 0032496648333 Tot ziens bij José en Con

10

Onderstaande vragenlijst hebben jullie nog te goed van Wies Bessems-Warnier. Zij was in uitgave nummer een van dit jaar de prijswinnaar van de puzzel en heeft de vragenlijst ingevuld. Nu nog met een verhaaltje erbij hoe ze met hardlopen begonnen is. Met de Bronk van 1989 stonden we met een groep bij elkaar in een café in Maarland. Wally Walraven organiseerde toen voor de eerste keer de Nacht van Maarland. Hij deelde inschrijfformulieren uit. Ter plekke schreef ik mij in voor de 5 km, terwijl ik nog nooit aan hardlopen had gedaan. Een week voor de wedstrijd was Nico Tossings (die ook in de organisatiezat) bij ons thuis en vroeg: "Heb je al getraind?" "Wat getraind? Het is toch maar 5km." "Dan zou ik maar eens beginnen!" antwoordde hij. Vanaf toen tot de loop heb ik iedere dag 5 km gelopen. Overal pijn had ik, mijn borst, rug, benen en armen. Natuurlijk niet de goede schoenen, veel te warm gekleed enz. De wedstrijd heb ik gedeeltelijk gewandeld, maar ik heb hem uitgelopen. Trots was ik op mijn eerste medaille! In totaal heb ik de Nacht 16 keer gelopen. Na die eerste keer heb ik mij aangemeld bij de Maasrunners. In die tijd las ik ook, dat bewegen goed is tegen osteoporose, en dan vooral hardlopen, wat ook meehielp door te zetten. Zoals Harry Macheels al schreef, in die tijd was er nog geen Start to Run. Gewoon direct met de groep mee. De eerste 3 maanden waren verschrikkelijk, maar daarna kreeg ik er plezier in. In de loop van de tijd heb ik veel wedstrijden gelopen, zelfs aan de Nederlandse Kampioenschappen voor veteranen meegedaan en ook daar medailles gehaald. Het gaat nu wat minder, door diverse oorzaken, maar vooral mijn leeftijd. Maar lopen doe ik nog steeds!! Naam: Louisa M.W. Bessems-Warnier Nickname: Wies Woonplaats: Mijn geliefde Eijsden Geboortedatum: 31 januari 1936, het was een vrijdag, om half negen in de morgen School/werk: Werken doe ik alleen in mijn eigen huis Hoelang lid van de Maasrunners: inmiddels zijn dat 22 volle jaren Hobbies: Mijn grootste hobby is schilderen. Dat doe ik sedert 1989. Verder lees ik graag, ik puzzel en ik maak kaarten

11

Broers/zussen: ik kom uit een gezin van 6 kinderen. Eerlijk verdeeld, 3 jongens en 3 meisjes. Ik ben de 5e Loop je ook wedstrijden: Ik heb veel wedstrijden gelopen, in mijn glorietijd liep ik de 20 km van Brussel, de halve marathon enz., maar tegenwoordig loop ik geen wedstrijden meer, al kriebelt het soms wel eens om toch weer eens een wedstrijdje te lopen Verliefd, verloofd, getrouwd en kids: Ik ben ruim 40 jaar getrouwd geweest, maar mijn man is in 2006 overleden. Ik heb 1 zoon en 1 dochter en 4 kleinkinderen Wat vind je leuk bij de Maasrunners: Ik ben een verenigingsmens. Ik vind, dat je ergens bij moet horen Vakantieland: Mijn vakantieland is Spanje, toch ga ik dit jaar naar Oostenrijk, maar dat heeft een speciale reden Wie zou je graag willen ontmoeten: Eigenlijk niemand in het bijzonder. Ik bewonder niemand zo erg, dat ik hem of haar zou willen ontmoeten. Ieder mens is gelijk. Wie bewonder je enorm: Zie vorige vraag Favoriete auto: Mijn man en ik hadden vroeger altijd een Peugeot, maar ik heb geen rijbewijs, dus houdt het op Hoe vaak train je per week bij de Maasrunners: Ik probeer 2x per week te trainen Favoriete film: Dat zijn er meer, Oorlogswinter b.v. vond ik een heel mooie film Favoriete stad: mijn favoriete stad is Den Bosch, ook ga ik graag naar Amsterdam Favoriete TV-serie: Beagle revisited vond ik erg mooi en heel interessant, jammer, dat het afgelopen is, ook kijk ik graag naar CSI en politieseries, vooral Engelse Wat doe je in het weekend: Soms ga ik met een vriendenclubje wandelen, soms ga ik op familiebezoek, maar ik blijf ook graag thuis Wat eet je absoluut niet graag: Ik gruw van haring Snel of traag: Wat bedoel je? Spreken of zwijgen: Ik luister liever, dan dat ik het woord voer. Ik houd

12

niet van mensen, die constant aan het woord zijn en zichzelf graag horen Als welk dier zou je terug willen komen: Als een olifant, die heeft geen natuurlijke vijanden, op de mens na dan Wat zouden de Maasrunners kunnen verbeteren: Wat ik echt zou willen, kan ik hier niet neerschrijven De Maasrunners is een vriendenclub, waar ik met plezier naar toe ga. Ik kan met iedereen opschieten. De laatste tijd gaat het lopen niet zo goed meer, maar ik geef niet op. Ik probeer mijn conditie nog te verbeteren

Wilhelminastraat 23 6245 AT Eijsden

Gezocht Maasrunners die willen meewerken met het maken van programmaboekje “Ut Moas Leuperke” Functie eisen: ervaring niet nodig We bieden marktconform salaris van een groeiende vereniging en vier maal per jaar de power om het boekje gevuld te krijgen met leuke verhalen. Interesse of vragen mail dan naar: Margriet Martens [email protected] Bert Heusschen [email protected]

13

Drinken rondom het lopen.

Vocht (water) heeft een aantal belangrijke functies in het lichaam. Door te sporten (bijvoorbeeld hardlopen), gaat het lichaam transpireren en wordt vocht verloren. Al bij een gering vochtverlies wordt de stofwisseling negatief beïnvloed. Hoe wordt de mate van vochtverlies bepaald? Dit kan m.b.v de weegschaal. Dit is echter achteraf! Beter is het om vooraf in te schatten wat het mogelijk vochtverlies zou kunnen zijn en dit tijdens en direct na de inspanning weer aan te vullen! Algemeen advies: 1 liter vocht per uur inspanning = algemeen! Gedurende de wedstrijd/training is het advies 100-200 ml vocht per 15-20 min. te drinken. Het is beter een grotere hoeveelheid in één keer te drinken dan telkens maar één slokje want een grotere hoeveelheid wordt sneller opgenomen! Belangrijk is echter wel dat het gebruik van drank gedurende de trainingen geoefend wordt. Enkele tips: drink dagelijks minimaal 2 liter vocht drink min. 500 ml (dorstlesser) direct ná de training oefen in de training met drinken maak gebruik van een bidon bij inspanning < 45 min. alleen vocht aanvullen (m.b.v. dorstlesser) bij inspanning > 45 min. vocht én koolhydraten (m.b.v. energiedrank/energie-gel) aanvullen maak tijdens wedstrijden gebruik van de drankposten

14

Mededeling vanuit het bestuur

Naar aanleiding van een meningsverschil tussen enkele leden en de trainers heeft er een bestuursvergadering plaats gevonden waarin er met de trainers gesproken is over de inhoud van de trainingen. Na onderling overleg is besloten dat de inhoud van de trainingen op de website zoveel mogelijk vermeld worden. Er wordt gestreefd om de inhoud van de trainingen te variëren, maar de trainers blijven eindverantwoordelijk voor de inhoud van de trainingen. Zij kunnen door omstandigheden gedwongen worden/zijn om de inhoud van de trainingen te wijzigen. Wij hopen dan ook op begrip hiervoor van de aanwezige lopers.

Iedereen die sport en beweegt wil dit kunnen doen zonder blessures op te lopen. Als sporter zitten we hier niet op te wachten. Toch kan het ons allemaal een keer overkomen. Zo is het ook met sportblessures. Hebben jullie toch een blessure opgelopen, dan is een goede en snelle Eerste Hulp Bij Sport Ongevallen (EHBSO) belangrijk. Het herstel van een blessure begint namelijk al op het moment dat de eerste hulp wordt geboden. Op www.sportzorg.nl vinden jullie veel informatie over wat je moet weten en kunt doen om erger te voorkomen. Het is echt aan te bevelen om deze informatie te lezen.

15

16

Foto gemaakt op een dinsdagavond door Leon Hacquier. Staand v.l.n.r. Jo Schoonbroodt, Eric Vroonen, Roland ten Haaf, Werner Corvers, Rob Habets Zittend Ger Bessems, Martin Haster, Jenny ten Haaf en Sandra Beurskens

17

Irène Schillings, Idaline Paquay-Beijer, Francine In de Braek-Sipers, Wies Bessems-Warnier. Foto gemaakt op een dinsdagavond door Leon Hacquier.

Foto gemaakt op een vrijdagavond door Leon Hacquier. Staand v.l.n.r. Ria Mingels, Beth Sanchez-Wassenaer, Bea van Asselt, Astrid van Marum-Bos, hierachter vestopt Dion Gilissen, Georgette van den Heuvel, Arno de Jong, Hettie Oudelaar, Peter Gorissen, Wiel Honig, Peter Piatek, Bert Heusschen, Roger Canisius Zittend Gied Rienstra, Jacques In de Braek, Robert Jeukens, Christie Dreezen, Irène Schillings, Idaline Paquay-Beijer, Francine In de Braek-Sipers, José Reiters-Erckens, Wies Bessems-Warnier.

Jo Schoonbroodt, Als er eentje van de Maasrunners is die wel dagelijks met zijn favoriete hardloopsport bezig is dan is het Jo Schoonbroodt. Er gaat volgens mij geen dag voorbij dat hij geen renschoenen aan heeft. Zelfs op vakantie heeft zij zijn run-outfit bij zich. Jo is persoonlijk niet zo bekend bij iedereen van de Maasrunners, behalve de dinsdag groep die hem als trainer meemaken. Jo kom je wekelijks wel bij een wedstrijd wel tegen, hij is bijna wekelijks terug te vinden op de uitslagenlijst van de Maasrunners op de website. Type je de naam van Jo Schoonbroodt is op "Google" dan krijg je zijn eigen Homepage, een verslag van Jo Schoonbroodt van de de 60km van Texel, waar Jo de bijnaam ‘De Grijze Keniaan’ heeft, Een training van Jo in het Savelsbos tijdens een hevige sneeuwval. Een YouTube filmpje van de Huldiging als Nederlands marathonkampioen 55+ en via Twitter is Jo ook te volgen. Dus voor ons toch wel een BM(Bekende Maasrunner/Maastrichtenaar)' er om wat meer over te weten. "Een heerlijke bezigheid. Ik geniet er nog evenveel van als toen ik ermee begon, nu alweer 26 jaar geleden". Intussen heeft hij circa vijftig keer een marathon gelopen, vijftig keer derhalve de afstand van 42,195 kilometer. Voeg daar ook nog eens dertien ultralopen aan toe, zoals de Zes Uur van Stein in 2008 een wereldrecord(78,268) kilometer of de Ywo Oceans Ultra Marathon van Kaapstad(56 kilometer)behoorde hij tot de 8000 deelnemers. Het letterlijk en figuurlijk hoogtepunt was in 2010 de Annapurna Ultra Trail in Nepal. Een 5 daagse 75km trekkingtocht door de Himalaya die als Trail wedstrijd op een dag werd gelopen. Na 17uur hardlopen met een trappenpad van meer dan 10.000treden zat de helletocht, door een adembenemende natuur, er om vijf voor middernacht erop. Hoe Jo Schoonbroodt in de wereld van de hardlopers terechtkwam nadat hij in zijn jonge jaren 'een blauwe maandag gevoetbald had alvorens geruime tijd totaal niets aan sport te doen?'. Het antwoord is snel gegeven. "Om gezondheidsredenen", bij een medisch onderzoek bleek zijn cholesterolgehalte te hoog te zijn. Dan weet je dat je je leven anders moet indelen. Meer bewegen. Zo is het dus begonnen. Rondjes om de kerk van Heer of op de grasvelden en rond de oude Maastrichtse sintelbaan in het Jekerdal gingen al gauw vervelen.

18

Jo en vrouw Jenny waar tijdens zijn laatste vakantie waar hij de Kale Berg (Mont Ventoux) nog effe mee pikte

Het bos en de heuvels lokten. Vrije natuur, crossen, telkens opnieuw de grens van je eigen kunnen opzoeken. Het grote werk wachtte zoals de Cross du Mont Blanc over 23 kilometer. Investeren in je eigen lijf zegt Jo, brengt in het jaar van een kredietcrisis nog altijd het meeste rendement op. Natuurlijk is hij als Maasrunner ook altijd van de partij bij de Mescherbergloop. Tijdens vakanties in Frankrijk schrikt hij er niet van terug om de Mont Ventoux, Col du Glandon en L'Alpe d'Huez te overwinnen. Als je zo'n Mont Ventoux voor de tweede keer beklimt ben je echt gebroken, geloof me. En met andere beklimmingen is het precies eender. Anderzijds benadrukt hij hoe groot het voordeel is wanneer je intensief aan hardlopen doet. Je kunt een voorbeeld voor de jeugd zijn en ze ook nog goed partij geven!. Aan schema's houdt hij zich niet aan op, het moet ook kunnen de moeilijkheden spelenderwijs te overwinnen, het is steeds blijven zoeken naar je limieten en vertrouwen op je gevoel. Een mens kan, als het moet, meer dan dat hij denkt.

19

Vrouwlief Jenny en dochter Anouk(met haar kleine Sterre) behoren net als verdere familie en collega's tot zijn vurigste supporters. "Als het thuisfront niet achter mijn hobby staat kan ik het wel vergeten," beaamt hij "want er gaat natuurlijk nogal wat tijd zitten in de trainingen. Hij maakt ook trainingen van en naar zijn werkkring. De ene keer met de fiets naar Geleen vanuit Heer, de andere keer hardlopend vanaf het Sabic complex naar huis. Als iedereen dit zou doen op deze wijze zou het fileprobleem bij de Geusselt snel opgelost zijn volgens Jo. Meeste trots is hij op het feit dat hij vanaf 1986 nog altijd met even veel lol loopt en, nagenoeg blessurevrij, op de leeftijd van 54 jaar in 2004 zijn Marathon tijdens de zware Mergelland Marathon nog heeft kunnen verbeteren (2:41:01). Huidig trainingsdoel en wedstrijden zijn mooie berglopen en uitdagende regionale wedstrijden, Lange termijn doel(en) zijn toch wel gezond en blessure vrij blijven samen met mijn dierbaren. Fantasiedoel(en) is zijn (Pre)Pensioen. Zijn Levensmotto is "Geniet van elke dag en laat dat anderen ook doen" Andere hobby's waar hij zich mee bezig houdt is Opa spelen, Vakantie, Wandelen, Tuin, Internet en knutselen aan de homepage. Verder is zijn wens samen trainen en wedstrijden opzoeken met sportieve lopers en dat in goede gezondheid te kunnen blijven doen. Nu de laatste vraag hoe komt Jo bij de Maasrunners terecht?. Tijdens de marathon van Eindhoven enkele jaren geleden was hem de 1e plaats aan zijn neus voorbij gegaan omdat hij geen KNAU licentie had. Hij zinde op sportieve revanche en het jaar erop waren de Maasrunners de eerste die reageerde op zijn vraag om een wedstrijdlicentie aan te schaffen. Zijn eerste KNAU deelname aan het Nederlands Kampioenschap Marathon te Eindhoven werd vervolgens nog spannend omdat ook de Europees kampioen duathlon aan de start verscheen. Na een lange strijd trok hij aan het langste eind en werd dank zij de Maasrunners Nederlands Kampioen Marathon M55. Dat kunststukje heeft hij nog eens herhaald tijdens de Amsterdam Marathon een jaar later. Het kippenvel moment was de hoogste trede op het podium in het Olympischstadion met het volkslied. Zie voor meer Jogger Jo info www.jogger.tk Bert Heusschen

20

KOORTS

Sporten en koorts (bij bijvoorbeeld griep) Koorts betekent dat je lichaamstemperatuur 38 graden Celsius of hoger is. Koorts kan ontstaan tengevolge van een infectie (zoals griep). Griep onderscheidt zich van een verkoudheid doordat de klachten in een zeer korte tijd sterk toenemen. Je voelt je binnen een paar uur doodziek; je krijgt hoge koorts, koude rillingen, bonzende hoofdpijn, keelpijn, spierpijn over je hele lichaam en heftige droge hoest. Je hebt totaal geen eetlust meer en je voelt je ontzettend moe, slap en ziek. Je voelt je zweterig, verhit en krijgt een loopneus. De pijn en koorts zijn het gevolg van de reactie van het lichaam op de aanval van het griepvirus. Het lichaam probeert de aanval af te slaan en dat kost veel moeite. Het griepvirus beschadigt je spieren waardoor je last kunt krijgen van spierpijn in bijvoorbeeld buik en benen. Maar ook het hart, dit is immers ook een spier, kan beschadigd raken en daardoor verzwakken. Wanneer je dit verzwakte hart door training gaat belasten kan de infectie zich uitbreiden. Hierdoor ontstaat een verdere beschadiging van het hart. Deze beschadiging kan zelfs onherstelbaar zijn. In sommige gevallen kan het zelfs zo ver gaan dat het hart niet meer werkt met dodelijke gevolgen voor de sporter. Heb je dus koorts ga dan absoluut niet trainen maar houd rust. Het is belangrijk dat je dan voldoende drinkt. Enkele dagen nadat de koorts gezakt is kun je langzaam beginnen met de training. Na twee weken wordt de training weer opgebouwd tot het niveau van voor de ziekte.

21

RON for RUN keeps you running Rechtstraat 35 6221 EG Maastricht [email protected] www.ronforrun.nl

Mijn halve marathon in Eindhoven (9-10-2011)

22

Na ons succes bij de halve marathon van Venlo (Ingrid en ik) was mijn volgende doelstelling om mijn tijd van 1.56,33 wat aan te scherpen. Een paar weekjes Turkije in mei mochten wat dat betreft geen probleem zijn. Ik had met Ingrid al wat trainingskilometers in het Savelsbos afgelegd, en ik had ook al eens overwogen om op dinsdag te gaan meetrainen. Een kwestie van de zaken toch wat fanatieker aanpakken. Daar hoort ook bij dat ik mijn gewicht wat in de gaten probeer te houden. Voor de Venloop was ik van 90-plusser tot een 83halver afgevallen. En dat alleen door mijn snoeplust een beetje in toom te houden (een biertje ’s avonds, een wijntje bij het eten, en af en toe een borrelhapje blijven desondanks op mijn menu staan). Maar goed: eerst de training op dinsdag 19 juli bij Rachma in Waterval. Ja, dan ben je voorbereid op een stevig zwaar parcours van ongeveer anderhalf uur. Je houdt je een beetje in, en blijft een beetje in de schaduw van het geweld van de dinsdaglopers. Lukt vrij aardig, totdat er een paar hellingen aankomen. Als je dan toch helemaal naar boven moet kun je net zo goed het laatste stukje een schepje erbovenop doen. Valt het niet zo op dat je geen conditie hebt . Wonderwel herstel ik daarna al weer snel en kan ik lekker blijven meelopen. We zitten toch bijna op anderhalf uur. Nou ja, iets meer zelfs, tegen de zeven kwartier aan. Gaat nog steeds lekker maar we zullen er nu toch wel bijna zijn. Inmiddels is Jo op het geweldige idee gekomen om een paar keer een minuutje te gaan versnellen. Ik doe maar even gezellig mee, maar mijn kuitspieren beginnen wel wat signaaltjes te geven. En mijn kleine teentje protesteert altijd na anderhalf uur. Weer een minuutje versnellen en een bergje op. Ja, ik ben niet echt te moe, maar mijn kuit moet ik toch niet meer te zwaar beproeven, anders loop ik dadelijk een blessure op en ben ik verder van huis. Na bijna twee uur zijn mijn laatste versnellingen daarom niet meer zo scherp als de eerste (sorry, snap je wel hè, Jo), maar ik doe blijf meedoen. Twee uur en tien minuten lopen we uiteindelijk, en afgezien van die kuit en mijn kleine teentje heb ik geen last. Het geeft me een geweldige kick, en het feit dat er anderen zijn die méér hebben afgezien, versterkt dat gevoel alleen maar. Mijn besluit om eens vaker op dinsdag te gaan lopen, staat vast. In de zomermaanden train ik gewoon lekker door, en omdat het weer zich er helemaal voor leent (niet te warm, van tijd tot tijd een buitje, eigenlijk niet echt zomer) ga ik vaker trainen. Ik gebruik de maandag om lekker los te lopen, de dinsdag om me te laten afmaken, de donderdag om het dunnetjes over te doen en de vrijdag om uit te lopen. Omdat Ingrid niet altijd gaat lopen op zondag, sla ik dat zelf ook maar over (vier keer is ook wel mooi genoeg). In september doen we dat een paar

23

keer wel en laat ik de vrijdagtraining schieten. De 10 kilometer van Meerssen is een test voor het grote werk. Mijn beste tijd op deze afstand (51,17 in Maarland) staat al twee jaar en vorig jaar liep een poging om dat te verbeteren, zelfs met Ed als haas op een mislukking uit. Dit keer gaat het beter. Geen idee op welk schema ik moet vertrekken, maar 50 minuten lijkt me haalbaar. Dat blijkt. Ik zit er in het begin steeds ongeveer 10 seconden per kilometer onder. Gelukkig kan ik het nu wel zo houden en met 47,51 ben ik de gelukkigste deelnemer van het hele veld. In de laatste twee weken voor Eindhoven sla ik ook de dinsdag over. Twee weken ervoor probeer ik op maandag, met Mark als veel sneller maatje om een tempo van 5 minuten per kilometer te lopen. Het lukt me een kilometertje of drie, maar als ik dit 21 kilometer zou moeten doen … Tijdens de laatste trainingen probeer ik dan maar een aantal keren het tempo van 5,15 te pakken. Voor een halve marathon betekent dat dan een eindtijd van rond de 1.50,00 en daarmee zou ik dik tevreden zijn. Intussen worden me door de dinsdag- en donderdaglopers al tijden toegedicht waar ik alleen maar van kan dromen. Ik zal me maar niet gek laten maken en dat veilige schema aanhouden. Op zondag 9 oktober 2011 probeer ik met een normaal ontbijt (drie sneetjes bruinbrood, een glaasje fruitsap en twee kopjes koffie) in de juiste vorm te komen. Onderweg en vóór de wedstrijd eet ik nog twee sneetjes en drink ruim een liter water en sportdrank. Drie keer piesen tussen 12.00 en 12.45 is het gevolg, en eer ik aan de start sta moet ik alweer. Ik begin achter de oranje ballonnen die na 1.50,00 aan de finish moeten komen, maar voor me zie ik de blauwe ballonnen, die er al na 1.45,00 zouden zijn. Meteen maar soepeltjes voorbij oranje, en dan kijken wat het wordt. Dat is mijn tactiek. Heel langzaam loop ik dichter naar de blauwen toe, maar mijn blaas is zwakker dan mijn kuiten. Even aan de kant, na een kilometer of drie en al een minuutje onder het schema van 1.50,00. Het gezeik kost me bijna een minuutje (Zoveel? Ja zoveel). De blauwen zijn nu weer even ver weg als in het begin, maar dat ga ik geleidelijk aan proberen goed te maken. En inderdaad kom ik er steeds dichter bij. Geen last van vermoeidheid, geen spierpijn. Het is koel (ongeveer 12 graden) en het miezert een beetje, heerlijk. En wat gaat dat lopen lekker. Steeds zit ik op een gemiddelde kilometertijd van 4.53 en dat blijft maar doorgaan. Ook mijn hartslag is constant (steeds rond de 160) en gaat pas tegen de anderhalf uur langzaam omhoog.

24

Dan begint het ook wat zwaarder te worden (dat kleine teentje weer, hè). Ik moet me een beetje inspannen om het tempo te houden, maar het lukt. De blauwe ballonnen heb ik nu in zicht. Een versnelling zit er niet echt meer in, maar als we niet in het centrum waren, en het niet zo druk was, had ik ze gepakt. Ik eindig in 1.44,36. Wat een tijd! Bijna 12 minuten sneller dan in Venlo. Het geeft me opnieuw een kick van hier tot Tokyo. Al het trainen is niet voor niets geweest. Dank aan alle Maasrunners voor de aanmoedigingen tijdens de trainingen en voor het vertrouwen in een goede tijd. Dank ook aan de dinsdagdonderdaglopers, die daags na de wedstrijd voor mijn deur stonden met een beker (1e prijs, de blanke Keniaan, 9 oktober 2011) en een fles wijn met limoenextract. Smaakte heerlijk. Van Ingrid kreeg ik een beeldje met een Maasrunner. Precies zo’n beeldje als dat van Harry Macheels (op foto in het vorige Moasleuperke). We hebben afgesproken dat we hem gaan doorgeven steeds als er een Maasrunner ergens een bijzondere prestatie (algemeen of persoonlijk) heeft geleverd. Ik ga iedereen in de gaten houden.

Ger Bessems (de blanke Keniaan)

25

VERWACHTINGEN VAN EEN GEPENSIONEERDE. Ik heb 40 lange jaren hard gewerkt, wel als een paard. Verdiende een pensioentje en heb nog wat gespaard. Ik woon nu in een eigen huisje met een tuin als een plantsoen. En nu ga ik heerlijk rusten, daar ik niks meer heb te doen. Ik werk door zei mijn vrouwtje, wordt nooit gepensioneerd. Is het niet recht en billijk, dat jij me nu assisteert. En nu kan ik koffie zetten en ik strijk de was en boen. Dek de tafel, was de kopjes, daar ik niks meer heb te doen. En ons allerliefste tuintjes, dat moet worden uitgebuit. Doe het zelf zei mijn vrouwtje, dat spaart een tuinman uit. En nu sta ik maar te spitten, zaai wortelen en meloen. Ik heb blaren aan mijn handen, daar ik niks meer heb te doen. Als de kleinzoon zich verveelt, doet hij niets dan kattenkwaad. Ga naar Opa zegt zijn mamma, die weet met de tijd geen raad. Ma en Oma gaan de stad in en verteren mijn pensioen. En ik speel indiaantje, daar ik niks meer heb te doen. Ik heb een kippenhok getimmerd en fok kippen met geduld. Maar de eieren zijn niet dik en mijn vrouw zegt, jouw schuld. ‘s Avonds lees ik nu het boekje: de verzorging van ’t hoen. Tot ik vermoeid in slaap van, daar ik niks meer heb te doen. Ik ben daghit, tuinman, wasvrouw, werkster, keukenmeid. Kippenboer en gouvernante, alles voor de aardigheid. Ik loop te zweten en te zwoegen met een hoofd als een pioen. Raak zelfs nog overspannen, daar ik niets meer heb te doen.

26

.

Foto gemaakt door Gied van de Start to Runners die aanwezig waren tijdens de laatste trainingsdag van de najaarscursus STR: Van links naar rechts: Peter Gorissen (trainer), Bèr Reiters (trainer), MarieLouise Gilissen, Myriam Huysmans, Maud Vaessen, Claire Pinxt, Aline Widdershoven, Chantal Janssen, Stephan Hamelers, Ellen Gorissen en Jef Gilissen

Asicsladiesrun in Landgraaf Zondagmorgen 30 oktober, het is half elf en we, Simone, Silvie, Miriam en ik, verzamelen ons bij de Slijter van Eijsden. Nee, niet om onze kater te voeden, maar voor de Asicsladiesrun in Landgraaf. Het zonnetje schijnt en het is voor eind oktober behoorlijk warm; maar het is vooral heerlijk loop weer. In Landgraaf aangekomen zien we steeds meer dames. Gelukkig ook vele mannen om ons aan te moedigen.

27

Om half twaalf kunnen we ons gezamenlijk warm lopen en een kwartiertje later staan we gezamenlijk te rekken en te strekken. Helaas duurt de warming-up te kort of is te vroeg begonnen; we staan nog tien minuten voor de startstreep te wachten tot we konden vertrekken. Twaalf uur. Daar gaan we …. eerst langs het voetbalveld en heuvelaf en natuurlijk weer veel te hard. Na iets meer dan 5 minuten hebben we de eerste kilometer erop zitten. De tweede bereiken we nog gezamenlijk na 10:30 minuten. De derde kilometer bereik ik op ongeveer 17 minuten en de vierde na ruim 23:30 minuten; mijn eindtijd na 5 kilometer wordt uiteindelijk 29:11 minuten. Weer een nieuw PR en onder de 30 minuten. Wie had dat gedacht. 7,5 Maand geleden waren we begonnen met de Start to run. En had ik nog geen kilometer gelopen. Alleen was me dit nooit gelukt. Jacques en andere trainers hebben me meerdere malen erdoor moeten praten, ook Francine heeft me menig keer op sleeptouw genomen. Het thuisfront was en is positief en moedigt mij regelmatig aan. Ook in Landgraaf was het weer heerlijk om aangemoedigd te worden, bedankt Jaap, Max, Tom, Cas en Eva, iedereen die zomaar riep en natuurlijk Ed (trainer) die ook aanwezig was.

Astrid van Marum

v.l.n.r.: Silvie Hensums-Rousch, Astrid van Marum-Bos, Simone Koster en Miriam Micuda

28

ADIEU 2011

WELKOM 2012

DE ALLERBESTE WENSEN VOOR HET KOMEND JAAR NAMENS DE TRAINERS :

Peter Gorissen, Jenny ten Haaf, Roland ten Haaf, Jacques In de Braek, Joop van Moorsel, Bèr Reiters, Ed Sabel en Jo Schoonbroodt.

NIEUWJAARSBORREL. Namens het bestuur van de Maasrunners nodigen we jullie uit voor de nieuwjaars borrel op zondag 8 jan. 2012. Brasserie ’t Withoes, aanvang 11.00 uur, einde ? Tevens de allerbeste wensen voor 2012. Het bestuur A.V.Maasrunner 29

Zaterdag 26 november. Epener Loop. Zaterdag 26 november. Epener Loop. Wim de Hoed en Carla Slenter van de HOHA runners hebben het initiatief genomen om een run te houden in en rond hun geliefde dorpje Epen. De Maasrunners zijn zoals de jaarlijkse traditie dit voorschrijft ook weer uitgenodigd en zijn aanwezig met een niet onbelangrijk aantal lopers. Het belooft weer een gezellig samenzijn te worden. In ieder geval doet moeder natuur haar duit in het zakje en verwent ons met een heerlijk najaarszonnetje. Op het plein bij het patronaat splitsen de twee groepen zich; één groep getrainde lopers en één groep doorstarters. Met de doorstarters lopen we richting café “de Smidse”om daartegenover het weiland in te lopen. Halverwege het weipad ligt links de bekende oude “Volmolen”. De Volmolen is een middenslag watermolen en is gelegen op een zijtak van de Geul. Het gebouw is een rijksmonument.Bovenaan de wei steken gaan we linksaf, richting Camping “Het Zinkviooltje”. Deze camping is genoemd naar het zeldzame gele viooltje dat voorkomt aan de oevers van de Geul. De zink in het gebied langs de Geul is afkomstig van de zinkmijnen die tussen 1860 en het begin van de twintigste eeuw in België geëxploiteerd werden. Achter de camping volgen we de sterk meanderende Geul tot in Cottessen. De Geul is 58 kilometer lang en het totale verval bedraagt ongeveer 250 meter. De rivier meandert als vanouds door het Zuid-Limburgse landschap. In Cottessen steken we de Geul over en lopen we via de andere kant van de Geul weer richting Epen. Onderweg komen we langs de Heijmansgroeve. Op deze plek aan de Geul komt het Carboongesteente aan de oppervlakte. Deze gesteenten zijn erg geliefd bij fossielenverzamelaars.

30

Om 10.30 uur zijn we weer terug bij het Patronaat en worden we verwend in Café Restaurant “de Vier Jaargetijden” met koffie en heerlijke Limburgse vlaai(zie foto’s) Samen met de Maasrunners was het weer een sportieve en vriendschappelijke ontmoeting. Hopelijk zien we elkaar weer volgend jaar.

Wie zijn de HOHA runners, niet iedereen zal dat weten! De HOHA runners zijn ontstaan in 2009 door een afsplitsing van de Maasrunners. Destijds werd door de Maasrunners in Gulpen een Start-to-Run clinic georganiseerd. Net zoals in Eijsden werd de mogelijkheid geboden om na deze 6 weekse clinic verder te blijven lopen onder leiding van trainers van Maasrunners. Niet alleen breide de traningsdagen zich daarmee uit, maar ook de locatie om te lopen. Immers kon iedereen nu in Eijsden en/of Gulpen lopen. Dit laatste bleek uiteindelijk niet te gebeuren waardoor er fysiek een afsplitsing plaatsvond. Na veel beraad heeft de loopgroep in Gulpen daarna ook besloten om als zelfstandige loopgroep verder te gaan, maar dan als HOHA runners. HOHA staat voor Heuvel Op Heuvel Af, typerend voor het loopgebied De HOHA runners zijn officieel aangesloten bij Dutchrunners, een onderdeel van de atletiekunie, per 1 juli 2009. De loopgroep bestaat voornamelijk uit recreatieve lopers die het gezellig vinden om samen hard te lopen. Daarnaast zijn er ook hardlopers die naast de gezelligheid, ook graag hun prestaties willen tonen tijdens wedstrijden. Jaarlijks worden een aantal wedstrijden geselecteerd waaraan in clubverband, op vrijwillige basis, wordt deelgenomen. Ook nemen enkele leden, met wisselende frequentie, deel aan competitieve wedstrijden. Er wordt elke week getraind, drie dagen in de week. Op dinsdag- en donderdagavond en op zaterdagmorgen. Ze hebben een activiteiten commissie die o.a. wandelingen en Sinterklaasfeest organiseren. Momenteel zijn er 58 leden lid van de HOHA runners

31

=================================================================

Wandel weekend vulkaan eifel !

Reeds jaren wordt er in April een weekend wandeling georganiseerd door Bèr Reiters in en om de natuurgebieden vulkaan eifel met twee overnachtingen in: Hotel Huschuns te Michelbach-Gerolstein.de. Mocht U geïnteresseerd zijn neem dan contact op met: [email protected] Dit evenement valt geheel buiten de verantwoording A.C.Maasrunners en is geheel voor eigenkosten en risico. ================================================================= Onderstaand twee foto’s gemaakt door Jacques Theunissen op 4 december tijdens de verkenningsloop van de Mescher Bergloop.

32

33