B A N D J E N! D’R TUSSE
T h u i s
b o m e n
o v e r
d e
G u d s e k o p
REDACTEUR M/V
VAN DE VOORZITTER
Er is goed nieuws en slecht nieuws. Eerst het goede nieuws: voor je ligt weer een brand-nieuw bandje, waarin je kunt lezen dat er dit seizoen weer een heleboel is gebeurd op de Gudsekop. Ondanks haar 92 jaar leeft zij als nooit tevoren. Daarnaast bereiken wij steeds meer mensen, o.a. doordat het adressenbestand van het Bandje groeiende is. Hopelijk springt het ‘vuur’ over op veel mensen, want zeilen op de Gudsekop is nou eenmaal het leukste dat er is...
De zomer is voorbij, de herfst alweer begonnen en het wordt weer mooier en rustiger op het water. Het bestuur is al weer druk bezig met de voorbereidingen van het nieuwe seizoen. Het plannen van het onderhoud, de aanschaf van een nieuw zwaard, het vaarschema, de speciale activiteiten en natuurlijk de opleiding.
Het slechte nieuws is dat IJsbrand stopt als redacteur van het Bandje. IJsbrand, heel erg bedankt voor je inzet de afgelopen tijd! IJsbrand blijft gelukkig wel in de Raad van Toezicht van de Stichting zitten, zodat hij wel degelijk een vinger in de pap houdt. Het kopje van dit stukje verraadt het eind: wij zijn dus op zoek naar een redactielid voor het Bandje. Wat zijn de taken? Elke keer dat het Bandje uitkomt, zorgen we met de hele redactie dat er stukjes liggen. Soms schrijven we die zelf, soms sporen we mensen aan om iets te schrijven. 4 keer per jaar komen we bij elkaar om de boel te versturen. Dan gaan we ook nog wel eens wat eten. En soms is dat ook nog gezellig. Als je interesse hebt, bel dan even! Paul
Zoals uit het langzaam uitdunnende schippersen matenbestand blijkt moeten we zuinig zijn op onze huidige schippers en maten en extra veel aandacht besteden aan de opleiding van nieuwe. Dus, iedereen die het leuk lijkt om schipper of maat op de Gudsekop te worden moet niet schromen maar gewoon zoveel mogelijk naar de weekenden en trainingen komen! De laatste training van dit jaar is de Herfsttraining! Gelukkig is het vaarschema voor volgend jaar ook al weer bijna klaar! Dit zal gepresenteerd worden op het slotweekend, waarover je elders in dit bandje meer leest. De schippers, maten en opvarenden kunnen zich op het slotweekend ook meteen opgeven. Tijdens het slotweekend zal in ieder geval “het uur van het bestuur” plaatsvinden waarin het bestuur in een live-show haar bevindingen over het afgelopen jaar en plannen voor het volgende jaar zal presenteren. Ik hoop dat alle Gudsekop-enthousiastelingen aanwezig zullen zijn. Tot dan, Ruud
1
september 2000, jaargang 6 nr. 3
WINDKRACHT 10 Het is de week van Hemelvaart 2000. Vrijdagavond rond 12 uur is iedereen gearriveerd en zitten we gezellig in de roef met een borrel. We is: Marijke, Michiel, Matty, Marika, José, Paul en Peter. Peter is de enige trainingsschipper en zal het deze week in zijn eentje moeten doen. De weersverwachting voor morgen is uitstekend: windkracht 5 uit het ZW. Na de noodzakelijke onzinnigheden en kennismaking (in die volgorde) wordt het plan voor de week doorgenomen. Peter heeft zijn illustere brein op vol vermogen laten werken en dat heeft een vol schema opgeleverd: koersvaren, overstag, gijpen, reven, BPR, bomen, jagen, maststrijken, ankeren, pijproken, theorie van de aanlegmanoeuvres, steigerhoppen, maststijken speciaal, nog meer steigerhoppen, onderhoud en materiaal, tocht varen, bruggen en sluizen, bikkelen, zwijgzeilen en opruimen. Vroeg opstaan dus en snel boodschappen doen, zodat we aan alles toekomen. Die nacht wordt er door wat onrustig geklots niet zo goed geslapen. De wind is flink aangewakkerd. Na de boodschappen vinden we dat we waarschijnlijk wel kunnen zeilen, hoewel de golven tussen de Gudsekop en de wal op de kant lopen. De Meinesloot is niet bezeild en we moeten hem uitkruisen. En we hebben er zin in! Omdat er twee jachtjes voor ons liggen, besluiten we eerst een stukje te jagen. Tweehonderd meter verder liggen we weer stil. Gaan we zeilen? De golven lijken groter en is het nu een vlaag of is de wind nog sterker geworden? We twijfelen nog even lekker door en dan hakt Peter de knoop door: we gaan niet, het waait te hard. Nou, klussen dan maar. Korte boom maken, oogje innaaien in de fok, nieuwe bandjes snijden en een touwtje erdoor. Marika en ik besluiten nog meer spek, bloem en melk te gaan halen en
er maar een pannekoekenfeest van te maken. Ooit de Hopjesstroop van Van Gilsen geprobeerd? Niet doen! Na het pannekoekenfeest gaan we ‘een eindje rijden’. Tenslotte zijn we nog in de bewoonde wereld en hebben we nog vervoer bij de hand. Eerst eens bij de Heerenzijl kijken. Niemand van ons heeft het daar ooit zo zien stromen. Het is net niet de Oosterscheldekering bij maximum vloedstroom, maar het lijkt wel of het hele Sneekermeer leegloopt! Wervels en draaikolken maken het compleet. Er komt een speedboot met de stroom mee. Onder de brug nog even lekker het gas open. En dan achterom kijken naar je golfjes. Ieder zijn hobby... We rijden door naar het IJsselmeer voor een wandeling in het Rijsterbos. Aan het eind van het bos golven kijken. Maar die waren al gebroken op het Vrouwezand. Golfjes kijken dus. Na een biertje door naar Staveren. Daar rollen de golven wel lekker binnen. We kijken nog wat bootjes en gaan dan weer terug. In Akkrum lekker eten aan boord. De wind lijkt inmiddels wat minder. Na het eten moest het er dan toch nog maar van komen. Goed voor de moraal! We ruimen alles op, zijn er helemaal klaar voor, zeilen waren al gereefd, dus niets kan ons meer tegenhouden. Als dit nu een verhaal was met verrassende wendingen, kwam er nu iets dat ons tegenhield, maar dat is het niet en dus gaan we. Kruisend de Meinesloot uit. Lekker varen! Nog even wat rondjes rond het eilandje bij Terherne en dan een steigertje zoeken. De gebruikelijke gezellige borrel met noten en chips en dan slapen. Op zondag kunnen we gewoon varen. Er staat een lekker windje. Dus varen we wat op de Terkaplester Poelen. Daar zijn een heleboel steigertjes, dus het steigerhoppen gaat daar aardig. Verder moet er aan Peter’s volle schema wel een en ander worden gewijzigd, maar dat zou de hele week niet anders zijn.
2
september 2000, jaargang 6 nr. 3 In de luwte van wat bomen even lunchen. Als we weer wegwillen, komt de Kameleon met een praam vol kleine jongetjes op ons af. Of we het weerbericht hebben gehoord. Er komt slecht weer aan met tonger (onweer) en windpûste (3 maal raden). “Ik zou van het water gaan, ik haal de jongens nu ook al van het eiland. Het is echt ernst!” We slaan het sleepje af, maar nemen de opmerkingen wel serieus en gaan voor de wal liggen in het bredere doorvaartje tussen Terherne en de Terkaplester Poelen. We liggen daar in de luwte in lengterichting van het vaartje. Voor ons ligt een motorjachtje, dwars voor onze kop, in het kommetje. Er is weinig om de boot aan vast te knopen. Ik leg het katanker om een boom die er staat. Het is een boom met twee uitlopers, een dunne en een dikke. Ik kies de dunne. “Vertrouw je die wel?” vraagt Marika. “Ja, hoor”. Een gezonde boom van 15 cm. dik knapt immers niet zomaar. Dat bleek later te kloppen. Vóór een katanker met een meerpen in de ring en in het midden een meerpen. We liggen. Na een rondje eiland (lopend) zijn we behoorlijk onder de indruk van de wind en de golven. Ze breken en de brekers waaien meteen uit elkaar. Af en toe vaart er nog een enkel bootje. Weer bij de Gudsekop aangekomen, luisteren we naar Omrop Fryslân. Daar is een ‘special’ over het weer. Dat iedereen die niets buiten te zoeken heeft maar binnen bij de kachel moet gaan zitten. De scheepvaart in het PM-kanaal wordt gestremd. Windkracht 10 wordt er voorspeld. Gelukkig liggen we. Tijdens het eten bedenken we dat het nou ‘vette pech’ zou zijn als de boom waaraan we vastliggen zou omwaaien. Peter merkt terloops nog even op dat de middelste meerpen al even uit de grond was gekomen. Hij zit er inmiddels weer in. De wind is inmiddels gedraaid en staat recht op de kont. Gelukkig liggen we aan een boom. Als we aan het toetje willen beginnen, zien we door het ventilatiegaatje (boven het zout) opeens
3
een tak op het dek liggen. “Hee, een tak!” Roefdeurtjes open. “Dat is die boom!!” We rennen naar buiten. De hele boom is met wortels en al uit de grond gerukt. De boom is niet gebroken, mijn timmermansoog is gelukkig nog iets waard. De enige lijn naar achter is nu die van de middelste meerpen (die er al uit was geweest). Nadat we een meter zijn opgeschoven liggen we weer. Aan die meerpen. Het hekanker wordt om een nieuwe (verse) boom gelegd en de lijn wordt stevig aangetrokken. Op het motorjachtje zien we wat onrustige bewegingen achter de beslagen raampjes. Het lijkt of ze zich wat ongerust maken. De boom wordt met vereende krachten van dek getrokken. Inmiddels zijn we allemaal drijfnat, want niet iedereen heeft regenkleding aangetrokken. We denken eens even goed na en besluiten dan om de Gudsekop aan de ankerlijn te laten zakken tot voorbij het motorjachtje. Wel moeten we met bomen wat dwars zien te komen, maar dat moet lukken. Ik loop even naar het jachtje om te vertellen wat we gaan doen, zodat die mensen ook weten waar ze aan toe zijn. “Komen jullie niet door onze kajuittent heen?” is de eerste vraag. “Nee, we liggen stevig aan een boom vast.” Terwijl ik dat antwoord geef, bedenk ik me dat dat geen steekhoudend argument meer is. “Zijn jullie goed verzekerd?” Ook daarin kon ik ze gerust stellen. Toch zien we hoe hij (65+) door haar (idem) in zijn regenpak wordt gehesen om vervolgens zenuwachtig buiten heen en weer te komen lopen. Ik kan het me allemaal heel goed voorstellen. Je hebt het hele voorjaar aan je boot geklust. Je vaart eindelijk. Je ligt rustig. Het waait hard. Komt er een skûtsje aan. Trekt een boom omver, komt bijna binnenvaren en gaat vervolgens nog rare capriolen uithalen ook. Marijke had even daarvoor nog meegedeeld dat we geen motor hebben, dus die illusie waren ze ook al kwijt.
september 2000, jaargang 6 nr. 3 Met beleid laten we ons zakken, draaien meteen het schip en knopen de lijnen vast aan van die mooie witte paaltjes. Mmmm. Het avontuur was weer voorbij, maar op het jachtje zouden ze nog heel lang onrustig slapen... En terecht! Paul
small-ship Dit jaar was het weer zover: de grote jongens die Amsterdam bezoeken in het kader van SAIL 2000. Een week voor de Sail kreeg ik een mailtje van ene Paul dat ik alleen maar mocht komen als ik iets (shirt, sweater, kiel of noem nog eens een ander artikel) van de Gudsekop zou dragen. Ik durfde al bijna niet meer te gaan...... Het werd nog erger: ik moest ook nog eens visitekaartjes van de Gudsekop uitdelen... je denkt toch niet dat ik daarvoor naar de Sail ga... Ik dacht nog; ik zeg gewoon niks tegen Paul, ik zal hem toch wel niet tegenkomen. Ik kreeg een uitnodiging van een goede relatie om naar de Sail te gaan. Gezien de relatie bedacht ik me dat dat net niet op een tallship zou zijn, maar in ieder geval wel iets moois, luxe, voorzien van alle gemakken. Als ik zelf voor vervoer naar Amsterdam zou zorgen werd er zorg gedragen voor verder vervoer binnen de grote stad. In mijn netjes gekamde haar en goed ge-poetste schoentjes stond ik klaar om aan boord te stappen. De chauffeur die me kwam halen vertelde dat er enkele strubbelingen waren geweest en dat we zodoende eerst met de limousine een stukje A’dam konden zien. Aangekomen bij de afmeerplaats van luxe jachten werd mijn oog getrokken naar een aantal stuntelende kerels met een zwart besmeurd lijf van de olie en smeer. “ Sneu zeg, je zal maar met zo’n oetelig pyremegocheltje mee moeten”. De chauffeur hielp mij met uitstappen; ik had mijn glas nog niet eens geheel leeg. Zeer beleefd informeerde
hij of ik een aangename rondrit had gehad. Beamend keek ik verder rond wat we hier nu moesten doen. De overige gasten arriveerden druppelsgewijs. Vervolgens werden wij uitgenodigd om aan boord van het vieze, kleine, open en zonder enige luxe voorziene bootje te stappen. Het bleek dat er wel 13 gasten waren uitgenodigd. Voordat enkele gasten konden zitten kwam er een andere stalen duwbak aanzetten. Gezien de motorproblemen op het pyremegocheltje werden wij verzocht op de duwbak over te stappen. Enigszins tegensputterend klom ik aan boord. “Dit kan helemaal niets worden, zonde van mijn duurzame vrije tijd”, en andere eensluidende gedachten tolden door mijn hoofd. Al vrij snel bleek dat hier ook drank aan boord was, met bijbehorende hapjes. De zon liet zich zien en met een onregelmatig, maar ons niet in de steek latend motortje, dreven wij tussen de duizenden andere bootjes richting het CS. Al varende paradeerden wij langs jachten van wereldklasse, de ene tallship was nog mooier opgepoetst dan de ander. Het ene schip was voorzien van nog meer champagne en kaviaar dan de ander. Na het station varen we bijna op een gepavoiseerd jacht, bemand door Bouwien en Paul. Zij voorzagen de gasten van onze somber uitziende schouw helaas alleen van visitekaartjes. Zij zullen ook wel gedachten hebben: wat je op zo’n schuit moet..... Als we de grachten weer opvaren en de fles champagne naar boven komt om de verjaardag van een van de gasten te vieren, realiseer ik me wat een geweldige tijd ik heb gehad op dit varende vlonder. Het is, in zo’n stad, met zulke gezellige mensen en de heerlijke versnaperingen aan boord absoluut niet van belang waar je op vaart. Als het maar vaart! Met dank aan boots, loods en chef catering!
4
september 2000, jaargang 6 nr. 3 N.B. Paul, we hebben alle visitekaartjes gewoon uitgedeeld!!! Yvette
het pennetje REGENBOGEN a) mv: regenboog, b) vt: regenbuigen, c) ww: het zeilen in de mooiste Nederlandse klasse van houten open zeilboten. Als je een activiteit op de Gudsekop vaart tijdens de Sneekweek, probeert menig schipper de omgeving van het Sneekermeer te mijden. Al die drukte van kleine bootjes, al dat geschreeuw van die fanatieke wedstrijdzeilers… Zo had ik de drukte van het grootste watersportevenement van Europa nooit meegemaakt tot vorig jaar, maar toen zat ik er ook middenin. De Sneekweek was voor ons een activiteit op de wedstrijdkalender van het jaar en wij varen in de Koningsklasse, de Regenboogklasse en wij varen in de 48. Ik was via een hele goede vriendin in contact gekomen met 2 mannen, rooie Geert en krullige Frits, die een 3de zochten als middenman. Ik voelde me helemaal vereerd en wilde die kans niet voorbij laten gaan. Nu bijna 2 wedstrijd seizoenen later kan de balans worden opgemaakt. De gemiddelde Boogzeiler heeft: - een enorm moederschip dat meegaat naar evenementen - minstens 1 rubber met minimaal 100 PK Buitenboord motor - een grote schare vrienden / aanhang die gewillig de boot na de finish naar de haven slepen om te zorgen dat de bemanning zo snel mogelijk aan de drank kan - hetzelfde model vrouw (model B) met een, waarschijnlijk door dezelfde plastische
5
chirurg strak getrokken lijf, waar strakke kleding om zit, een wat oudere vrouw met hoog blond haar (nep?), waar de zonnebril op staat.
De bemanning van de Boog 48, een wat ouder stel ex-zeilschool / ex-studenten zeilers voldoet niet geheel aan bovenstaande punten en af en toe heb ik een wat vreemd gevoel over dit wereldje, af en toe het idee dat ik er niet in thuis hoor. Maar het zeilen is werkelijk waanzinnig. Als je met 30 of 40 boten, met elk een waarde van rond de ton, vlak voor de start om elkaar heen aan het draaien bent om de beste positie op de lijn te krijgen…. Als je met het hele veld een voordewinds rak hebt gevaren en er dus 1,5 ton aan gewicht per boot door het water gesleurd wordt en iedereen moet bij de benedenwindse boei draaien om vervolgens weer op te kruisen in je eigen gecreëerde golfslagbad… De ene dag ben je aan het bidden en smeken om wat meer wind en de volgende dag kan het wel wat minder. Dat is voor elke zeiler zo, maar als het echt gaat waaien…… Dan gaat er op een Regenboog geen rif in, maar een wat sterker of een wat boller zeil op, dan trekken we de mast achterover om het achterlijk open te zetten. Dan gaan de hangtuigjes en de pakken aan, want dan gaan we nat worden. Dan moet er, als de spi gehesen is en de boot onder controle is, gepompt worden. Dan worden gijp-manouvres van tevoren goed door gesproken, om zeker te weten dat alles goed gaat, dat er geen schoot blijft hangen, dat de bakstag om gezet wordt, fok los, loefschoot … , waar is de wind, wie dekt ons af, waar is de boei … , dan mag ik blij zijn als ik, voordat ik de grootschoot bij de benedenwindse boei weer moet in halen, tijd heb gehad om 1 sigaret droog op te roken. Als dan na zo’n wedstrijd blijkt dat 3 masten gebroken zijn, 2 grootzeilen gescheurd en 5
september 2000, jaargang 6 nr. 3 andere deelnemers wegens diverse problemen hebben opgegeven, dan komen wij de haven binnen met een lekker gevoel. En dan voelen wij ons prima thuis in het wedstrijd-zeil-wereldjevan-de-Bogen. Dan drinken we wat biertjes, wisselen sterke verhalen uit, kijken naar strakke … en gaan dan tevreden naar huis om wat te drinken en te kaarten om uitgerust de volgende dag weer een wedstrijdje te varen. (hier een brug) Dat is wel anders bij Prego. Daar vaart een halve maan die, als het windkracht 3 is, al 3 reven in het zeil heeft. Maar misschien overdrijf ik een beetje en kan mijn toekomstige ex-huisgenote daar meer over vertellen. Nan, het toetsenbord is aan u. Norbert Milders
slotweekend Aan alle Gudsekoppers die het aangaat... ... maar ook aan degenen die het niet aangaat, ... aan diegenen die zich niet aangesproken voelen, ... aan degenen die dit jaar wel gezeild hebben, maar niet op de Gudsekop en slechts op hun eigen nieuw aangeschafte kajuitjachtje, motorjacht of platbodempje hebben rondgedobberd, ... aan degenen die hebben deelgenomen aan de Gudsekop Donateursdag, ... maar ook aan diegenen die niet hebben deelgenomen, ... aan alle vrienden en bekenden, ... en aan alle andere geïnteresseerden. Op zaterdag 28 en zondag 29 oktober a.s. is het alweer zover: het SLOTFEEST van de Gudsekop luidt dan weer het zeilseizoen van de Gudsekop uit.
met elkaar, relaties uitdiepen, bier laven, het uur van het bestuur beleven, uitslapen en vooral veel plezier hebben. Waar? Ongetwijfeld in Friesland. Opstapplaats wordt nog bekend gemaakt. Wie? Dat hangt van jullie allemaal af! Hoe? Zoals je hetzelf wilt!. Opgeven: uiterlijk 22 oktober bij de organiserende feestcommissie, maar vooral bij ondergetekende, onder vermelding van je naam, het aantal vrienden en vriendinnen dat je meeneemt en of je de vegetarische maaltijd wenst te gebruiken. Opgave: email:
[email protected], (red: telefoonnummer verborgen). Tot eind oktober, de Feestcommissie
HIEP HIEP HOERA Eric en Roos Berghuis zijn op 2 augustus 2000 de gelukkige ouders geworden van de 0,0036 ton wegende Evelyne Maria. Evelyne is al op een schip gesignaleerd... Eric en Roos, gefeliciteerd! de Redactie
internet De Internet-site wordt druk bezocht. Op dit moment krijgen we zo’n 40 bezoekers per week, goed voor 100 ‘hits’. Het vaarschema is zo’n 450 keer bekeken en geeft een actuele stand van zaken voor wat betreft schipper/maat en aantal vrije plaatsen. Verder kun je vanaf de Gudsekop pagina electronische ansichtkaartjes versturen, met een foto van de Gudsekop. Je kunt zo op een originele manier iemand uitnodi-
Wat gaan we doen? Van alles: zeilen, bomen
6
september 2000, jaargang 6 nr. 3 gen om mee te gaan als je gaat varen. Je helpt ons dan, want je maakt een beetje reclame voor de Gudsekop. Probeer het eens! Paul
Klassieke schepen 2000 Op vr 10, za 11 en zo 12 november wordt in Lelystad de beurs Klassieke Schepen 2000 gehouden. Het is voor het eerst dat de Gudsekop daar aanwezig zal zijn met een stand! Bij dit Bandje vind je een kortingsbon, waarmee je 5 gulden korting krijgt op de entree. Nu kun je voor slechts 10 gulden naar binnen. Kom dus vooral langs (en trek je Gudsekop T-shirt/kiel aan). Meer informatie is te vinden op de site van Klassieke Schepen 2000, die te bereiken is via de links op Gudsekop pagina. Paul
BON VOOR HET BANdje Wil je op de hoogte gehouden van alles wat met de Gudsekop te maken heeft en wil je het Bandje ontvangen? Dat kan! Ken je iemand die het Bandje moet ontvangen? Geef het door! Wil je het Bandje niet meer ontvangen? We stellen het op prijs als je dat meldt. Vul deze bon in en stuur hem naar: Stichting de Gudsekop, (red: adres verborgen) Je mag ook mailen naar:
[email protected] o.v.v. ‘Bandje’ Naam: .......................................................................................................... Adres: .......................................................................................................... Postcode: .......................................................................................................... Plaats: .......................................................................................................... Telefoon: .......................................................................................................... Mobiel: .......................................................................................................... Email: .......................................................................................................... Opmerkingen: .......................................................................................................... de Redactie
Colofon Bandje d’r Tussen is een uitgave van Stichting de Gudsekop en verschijnt 4 keer per jaar in een oplage van 200 stuks. Redactie: Nan Hepkema, Yvette Ruijs, Paul Sistermans Wil je informatie over deze uitgave of wil je kopij insturen? Bel of mail naar: Paul Sistermans, (red: adres en telefoonnummer verborgen),
[email protected] Adreswijziging? Martijn van Nieuwenhuijze, (red: adres en telefoonnummer verborgen) of mail naar
[email protected] Wordt s.v.p. donateur van de Gudsekop! Gironummer 8083560, Stichting de Gudsekop, o.v.v. Donateur Bezoek de Gudsekop website: http://go.to/gudsekop
7
