V :-'^:'ï : --ï'tl. thedtei. No Maart 1931

-' y:' V :-'^:'ï:--ï'tl.

ei Ccindiucleurtfe wm ULifsn

't

thedtei

WOORDEN VAN „ELAND" - MUZIEK VAN HANS SNEL Beroepsartisten wenden zich om toestemmingr tot voordracht tot Hans SneJ, Meezenplein 79 Den Haag

Allgaretto.

No. 371 7 Maart 1931

_

wa* f*» kort in func.tie/t w* dü.de.Mfrï» zie«.

? =:

*

i

IM

Lvi ie., der kaartje fik.teie wor feJer fooi'tie tikte ie en

*

inn \ ii i m i

öfj.ae.wektver.melddeiede haltenendaM bel.deie,ie reed^tMA^.dier iuu#t meevoorieplei.

2ier'

TTTi %.

7 Een jong en aardig meisje, dat stapte op lijn 10, Zoo'n lief en aardig kindje had hij nog nooit In 't geld, nerveus, daar woelde-ie, [gezien. Hij kreeg een kleur, dat voelde-ie. Bij elke halte kuchte-ie. Zij stapte uit; diep zuchtte-ie; Onmenschelijk misschien Hij mocht niet van lijn 101

1^1 A ISO INI O Dl O I

Een mager conducteurtje staat achter op lijn 10, Doet lusteloos z'n plichten, 'tis duidelijk te Aan ieder kaartje likt-ie nog, [zien. Voor ieder fooitje tikt-ie nog. En onverstaanbaar meldt-ie weer De halten, en dan belt-ie weer. Maar futloos 'n machien.... Haaf nooit teruggezien I '

7 PLACE DE LA MADELEINE. PARIJS

Fabriek van sitArtiek Zilverwerk Gevestigd

Specialiteit voor geschenken in zilvei en verzilverd metaal

jn

7690 GROOTE

KEUZE IN KUNSTVOORWERPEN UITGEVOERD NAAR ONTWERPEN UIT ELKE STIJLPERIODE

Red. en Adm.: O.IBew.ter 22, Lelden. Tel. 780 Pctrekenlna «880 ■

Verent wekel«!« - Prfls per kwartealf ,.05 ■--«-_*.—L. .

-

:

'

^

••-^^w^rav

11

1

HIER HEEFT U EEN AFBEELDING VAN DE BEROEMDI 99

^©^"-^OITBBClilLilM

. ■

■■

■

■

■

■

>

-'""■'

w

DOOR

^ waardoor de jeuk bedaart en de pijn verdvijn Ekzeem en andere huidaandoeningen behooren tot het verleden, zoodra het D.D.D. Geneesmiddel wordt aangewend. D.D.D. tast de ziekte onder de huid aan en doodt de kiemen, die haar voortbrengen. Na een paar aanwendingen zijn reeds de ondragelijke jeuk en de folterende pijn tot bedaren gebracht. Ekzeem, Dauwworm, Open Beenen en Zweren wijken spoedig voor de geneeskrachtige werking van deze vloeistof. In één nacht zijn puistjes en leelijke plekken verdwenen. Bij Zonnebrand en Insectenbeten onmiddellijk verlichting I U kunt D.D.D. kosteloos probeeren. Indien U nog heden schrijft aan de D.D.D. Company, Afd.AIZ , Amsterdam-C, ontvangt U gratis en franco een proefflacon. Een briefkaart is voldoende. H9

lip deze advertentie uit, zend ze met 50 cent in postzegels aan France-Import ij nstraat 5, Den Haag en U ontvangt een keurig doosje monsters.

6

8 NI ^ T^nn Niets 'ven " MJ,MM,MJ. overtreft e

MODERNE MENSCHEN MODERNE GEWOONTEN

'^' '; 'T

ONBEKENDE FEITEN VAN BEKENDE FILMSTERREN

- HET MELKDIÊET VOOR DE HUID _= 's Morg-ens en 's avonds gedat Uw teint gezond. Uwe bruikt voor het wasschen huid zacht, gaafenstevip van het gezicht, zult U wordt en kleine huidaanspoedig bemerken. doeningen verdwijnen.

GENEESMIDDEL TEGEN ALLE HUIDAANDOENINGEN

Ik hoop, dat ik u waarde lezeressen en lezers, niet desülusionneer, wanneer ik vertel, dat de auteur, die een levensbeschrijving van Greta Garbo de wereld inzond onder den titel „Die Göttliche Garbo", mi. sterk overdreef. Greta is niet „göttlich", maar zij is geheimzinnig. Haar levensbeschrijvinggelijkt een sprookje; niet omdat haar levenspad bezaaid was met avonturen, maar omdat zij nooit over haar leven spreekt en iedereen dus maar gist hoe zij de beroemde filmster van thans geworden is. De tegenstrijdigste berichten doen dan ook de ronde. En Greta lacht om al dien nonsens Lacht en doet er haar voordeel mede! Vóór mij liggen eenige officiesle berichten van de Metro Goldwyn Mayer Film Maatschappij, de onderneming waaraan Greta Garbo reeds jaren verbonden is. Tot op heden waren deze officieele biographieën steeds juist, maar tegen Greta's geheimzinnigheid hebben ze het moeten afleggen. Greta's nieuwe secretaris heeft dit allicht gevoeld; hij begint haar levensbeschrijving n.l. met: „Een naam, toebehoorend aan een vrouw, die allen kennen en die niemand kent." Zeer juist, waarde heer, want later schrijft u in allen ernst: „Haar korte levensgeschiedenis, ach, die is betrekkelijk eenvoudig. Greta werd in 1906 te Stockholm geboren,

MORNY

De tegenwoordige tijd stelt zware eischen. Ven leeft gejaagd en mist vaak tijd en trek om rustig en smakelijk te eten. De zenuwen worden overmatig geprikkeld.

Fabrikanten van de

FIJNSTE PARFU MS die gebruikt worden door de E'ite van alle landen.

i

PARFUMS „CHAMINADE" „JUNE ROSES" „NUIT DE CARNAVAL" „GARDENIA-MORNY"

Altijd een pakje Wrigley's in Uw zak! U knapt er van op en de lang blijvende smaak beteekent blijvend genot.

LUXE TOILET PREPARATEN:

Twee soorten: P.K. met zuivere pepermuntsmaak en Spearmint met een pittige smaak van versehe kruizemunt Slechts 5 cent per pakje • toch het allerfijnste wat bestaat.

GEZICHTSPOEDER BAD-STROOIPOEDER TALKPOEDER BAD- EN TOILETZEEPEN

•.'"

K C IB M Y

WRIGLEY

MORNY

REGENT STREET

Alleen verkrijgbaar in de voornaamste eerste klasse Parfumerie- en Kapperszaken.

H L-17

x

\

"-'Sii ••

LONDON

*•*•

m

GRETA GARBO. Naar haar nieuwste foto. - 2 -

ERIC WINTER

GEi:TA GARBO Greta Garbo Is niet „göttlich". zV is alleen een goede filmster, die op het juiste moment weet te zwUéen.

met de filmwereld. Want deze heer schrijft verder: „Toen zij in haar derde studiejaar (tooneelschool) was, vertelde de nu overleden Zweedschc filmregisseur Maurits Stiller aan een van de leeraren, dat hij op zoek was naar personen, met eenigen aanleg voor de film. De Zweedsche filmindustrie was zich aan het uitbreiden en hij zocht voor de eerstvolgende door hem te maken film een of twee zeer karakteristieke typen. Op aanraden van haar leermeester, ging Greta den regisseur toen opzoeken. Dit onderhoud was van zeer grootc beteekenis voor haar verdere loopbaan. Nadat er eenige proeven waren genomen, die uitwezen, dat zij uitstekend photogeniek was, werd haar de hoofd rol toegewezen in „Gösta Berling"." In ieder geval hebben beide beeren zich in het geboortejaar van de beroemde Greta vergist, want zij zag 'het levenslicht 17 April 1903 te Göteborg als dochter van den koopman Sven Gustaff-

De actrice in haar nieuwste, door Clarence Brown geregisseerde film.

LONDON

Gebruik Wrigley's Kauwgom om de zenuwen te kalmeeren en de spijsvertering te bevorderen. Wrigley's houdt het gebit schoon - de adem frisch en wekt een gezonde eetlust op.

^■WiVri-

i

—

waar haar vader koopman was. Toen zij 1 4 jaar was, stierf hij en toen moest het meisje medehelpen om geld te verdienen voor het gezin. Zij kwam tenslotte op de hoedenafdeeling van een groot warenhuis terecht en werd uitgekozen om op te treden in een reclame-filmpje. Dat was haar eerste contact met het filmbedrijf en door de relaties, die zij kreeg, volgde al spoedig een nadere kennismaking met de „echte" filmwereld". Dit is haar nieuwste levensbeschrijving, made in Hollywood." Haar ex-secretaris deelde mij echter verleden jaar over dezelfde levensperiode het volgende mee: „Tot haar zestiende jaar was de eenige aanraking, die zij met de wereld van amusement had, een enkelen keer eens naar het theater te gaan en veel bezoeken aan bioscopen. Toen maakte zij kennis met een acteur, die haar voorstelde aan den nu gestorven Franz Envall, een vooraanstaande persoonlijkheid in de Scandinavische theaterwereld. Hij moedigde haar aan en stelde haar voor, zich te laten inschrijven voor de tooneelschool, die verbonden was aan het Koninklijk Theater in Stockholm." IJ ziet, volgens beide beeren, die Greta Garbo van zeer nabij kennen, is er nogal verschil in Greta's kennismaking — 3 -

DE CHARMANTE.

"^i

Jkkochi eens een doosje KIij'-Crême voor proef en deze bevalt mij zoo goed dat ik voortaan geen andere huid^ crème meer wil hebben'

„Een fatale vrouw", onder regie van Fred Niblo opgenomen. Haar partner was Antonio Moreno; voor beiden werd de film een groot succes. Greta Garbo kwam in de mode, zooals Gloria Swanson en Pola Negri het eens geweest waren. De daarop volgende rolprent was „Zwakheid, uw naam is vrouw", waarin ze voor den eersten keer met John Gilbert speelde. Greta kuste in deze film den knappen John wel wat vurig en dit was aanleiding genoeg om het gerucht in het leven te roepen, dat Greta en John binnenkort in den echt zouden treden. Na beider film „Anna Karenina" verwachtte men absoluut hun ondertrouw, maar John maakte een einde aan deze geruchten door met Ina Clair in het huwelijk te treden. Daar bigamie ook in Amerika niet geoorloofd is, moest men wel weer nieuwe ' praatjes bedenken, en thans wist men met zekerheid te vertellen, dat Greta in het huwelijk zou treden met een

„Zl-T'-Crême is een betere huidcrême die in enkele oogenblikken de huid zacht maakt en fraai van teint. Vóór dat U uitgaat, éérst gelaat en handen even met deze heerlijke crème Inwrijven, om daardoor het ruw worden der huid te voorkomen. Ia Dooien ca Tuben 30-45 en 75 et. Potten 1 gld. By Uw DrogiM.

y i

i

;

;

^

.,;

,

son. Ook was zij. leermeisje in een Stockholmsch warenhuis, maar zij verwisselde dit beroep voor figurante in een theater. Door een klucht-regisseur, met name Eric Petschler, werd zij voor de film ontdekt. Haar eerste rolletje kreeg zij in de rolprent „Eric, de landlooper". Ik kan u de stellige verzekering geven, dat aan deze uitbeelding niets goddelijks was. Zij kwam toen op.detooneelschool, speelde af en toe bijrolletjes op de planken en werd na eenige jaren door wijlen Maurits Stiller ten tweede male voor de film ontdekt. In 1923 speelde zij onder zijn bekwame regie de rol van Gravin Dolina in „Gösta Berling", de prachtige film naar den roman van Selma Lagerlöff. Greta oogstte haar eersten filmroem, zij kreeg een contract te Berlijn. Hier speelde zij in 1925 onder G. W. Pabst's regie in „Die Freudlose Gasse", haar medespélenden waren: Asta Nielsen, Gravin Agnes Esterhazy, Ilka Griming, Werner Krauss, Einar Hanson, Grigori Chmara en Karl Etlinger. Tijdens de première van deze rolprent te Berlijn had haar vroegere regisseur Maurits Stiller een onderhoud met Louis B. Mayer, productieleider van de Metro Goldwyn Mayer Studio's te Culver-City, waarvan het gevolg was dat Stiller en Garbo naar Hollywood werden geëngageerd. Haar eerste Amerikaansche film was „De Stortvloed" naar den roman van Ibanez. Haar partner was Ricardo Cortez. Het werd een zeer groot succes. Maar Greta sprak nog steeds geen Engelsch en omdat de Amerikaansche interviewers geen Zweedsch verstonden en toch met alle geweld schrijven wilden, begonnen toen ter tijd de sprookjesverhalen over de schoone Greta in omloop te komen. Haar tweede film was

der Zweedsche prinsen. Intusschen waren nog eenige zwijgende Garbofilms vervaardigd, waaronder de beide meesterwerken „De Spionne" en „De Kus". Hiermede was voor haar de zwijgendefilm-periode ten einde en begon ze aan haar eerste talkie „Anna Christie", die zij in het Engelsch en in het Duitsch speelde. De Duitsche versie is hier te lande met succes opgevoerd. Haar nieuwste talkies zijn „Romance", waarin zij de rol van een Italiaansche operazangeres speelt en „Inspiration", waarin zij een hypermoderne Francaise voorstelt. Greta Garbo, die in het gewone leven een uiterst eenvoudig meisje is, heeft zich gelukkig nog nooit geërgerd aan de praatjes, die men over haar vertelde. Zij is een hardwerkende vrouw en een talentvolle artiste, maar toen zij las dat zij „göttlich" was, heeft ze zelf hèèl erg gelachen. En dat was zeer verstandig!

^

■

m

■-—■

■■?.■:•,

iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiriiiiiiriiriiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiii

„Dick Is dien MaandaSavond eenvoudig naar het eind van het perron gewandeld en sinds dien Wd heb Ik taal noch teeken van hem ontvanèen." — „Lieve hemel" riep Penner uit. Juffrouw Clover, U houdt me toch niet voor den gek, is het wel?' — „Zie Ik daar naar alt?" vroeg ze bitier, en Penner merkte nu opeens heel duidelvk, dat er een dlepbedroelde klank in haar stem was. Ullllllllllllllllllllll

H

«

et was zuiver aan een toeval te danken, dat de bekende particuliere detective Penner dien dag zijn diner in het Bohémien-restaurant van Swinkle gebruikte. Hij stond er namelijk zoo goed als vlak voor, toen het opeens hevig begon te regenen, en daar hij honger had, meende bij door er naar binnen te gaan, een tweeledig doel te kunnen dienen: zijn honger te stillen en te schuilen voor den regen. Het knusse en intieme zaaltje was geheel gevuld en Penner prees zich dan ook gelukkig, tóen hij in een der hoeken nog een onbezetten stoel ontdekte aan een tafeltje, waaraan reeds een meisje was gezeten. Terwijl hij er heenliep, kreeg hij het vage gevoel, alsof hij haar al eens eerder had gezien. Het meisje op haar beurt legde, toen ze hem op haar tafeltje zag toekomen duidelijk verrast haar mes en vork neer en glimlachte flauwtjes. „U is toch mijnheer Penner, nietwaar ?" vroeg ze, toen de detective verlof had gevraagd zich aan haar tafeltje te mogen zetten. „Inderdaad, dat ben ik," antwoordde hij, „en ik meen mij te herinneren, u al eens te hebben ontmoet." „U heeft mij een paar weken geleden ontmoet op het atelier van John Coughton," hielp ze hem herinneren. „Maar ik weet bijna zeker," vervolgde ze wederom vaag glimlachend, „dat u mijn naam niet meer weet. Ik heet Daisy Clover I" „Natuurlijk herinner ik me nu weer alles van u," verklaarde hij. „U schildert miniaturen." „En u jaagt op misdadigers!" Hij lachte. ,,lk hoop, dat onze smaken niet zoo ver uiteen zullen loopen als onze ambities," zei hij. Ze scheen zijn laatste woorden nauwelijks te hebben gehoord. Ernstig keek ze voor zich uit en Penner moest zichzelf bekennen, dat hij haar bijzonder knap vond. Trouwens, tot die conclusie was hij reeds gekomen, toen hij haar den eersten keer op het schildersatelier had ontmoet. „Mijnheer Penner," zei ze opeens, „ik verkeer in groote moeilijkheden. Juist toen u binnenkwam, vroeg ik mezelf af, of ik den moed zou durven hebben u om raad te vragen of dat jk naar de politie zou gaan." „Ik weet niet, of ik u helpen kan, juffrouw Clover," zei hij vriendelijk. „Het zal er van afhangen, welke uw moeilijkheden zijn. De politie is natuurlijk altijd erg veilig. Maar wanneer u eenmaal een zaak in haar handen heeft gelegd, heeft u er zelf geen verdere zeggenschap meer in. Vertel daarom eerst mij eens — niet in mijn kwaliteit van detective, doch als vriend — welke moeilijkheden u heeft. Dan zal ik u eerlijk zeggen, wat u volgens mij het beste doen kunt..." Ze glimlachte dankbaar. „Ik dank u

vriendelijk! Aan u durf ik alles vertellen," zei ze. „Mag ik al beginnen, of wilt u misschien eerst uw diner bestellen ?" „Heel aardig van u, daaraan te denken," antwoordde hij. „Ik had, dank zij uw gezelschap, mijn heele diner vergeten!''' De detective riep den kellner en bestelde hem een eenvoudigen maaltijd, die binnen een paar minuten werd gebracht. Toen de man weer was weggegaan, keek hij het meisje tegenover zich vriendelijk-vragend aan. „Ik luister naar u," verklaarde hij. „Graag. Om te beginnen moet ik u vertellen, dat ik verloofd ben, binnenkort hoop te gaan trouwen en erg veel van mijn verloofde houd." „U begint met slecht nieuws," merkte Penner kwasi somber op. „Ach, neen, geen complimentjes,"

Cen fong ucr/iaaf smeekte ze hem bijna. „Het is zoo ernstig, mijnheer Penner! Mijn verloofde heet Mason, Dick Mason. U heeft misschien wel 'eens van hem gehoord. Hij heeft een reis-dagboek geschreven, een brochure over de ontginning van mijnen en een paar wetenschappelijke artikelen over metalen." „Ik weet het. Ik heb zijn naam vaak hooren noemen," verzekerde Penner het meisje. „Nu goed, luister dan verder," vervolgde zij. „U moet ook wel eens hebben gehoord van de „Goudmijn-Exploitatie-Maatschappij". Natuurlijk moet u hiervan gehoord hebben, want..." ,,Ja-ja," viel hij haar in de rede. „Ik heb er inderdaad van gehoord. Ik heb zelfs indertijd eenige aandeelen in deze maatschappij gehad, maar omdat de onderneming mij te onzeker leek, heb ik ze verkocht..." „Juist, die onzekerheid is de kwestie," viel het meisje hem gretig bij. „Er is altijd een groote mate van onzekerheid aan deze onderneming geweest. Althans voor zoover ik kan nagaan. Duizenden vierkante kilometers land in Afrika zijn haar eigendom, en hoewel ze erg productief moeten zijn, zijn er toch voortdurend moeilijkheden in de maatschappij. Ze vinden goud, en verliezen het dan weer. Op zekeren keer meenden ze een van de rijkste diamantmijnen van de wereld te hebben gevonden, maar na een paar maanden waren er weer geen diamanten meer te bekennen. Daarom werd er op een der laatste aandeelhoudersvergaderingen besloten, dat de directie, een absoluut

Illlllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll

betrouwbaar persoon naar Afrika zou sturen, om een onderzoek in te stellen. Men vroeg Dick om te gaan, en hij stemde toe. Hij is vijf maanden weggeweest, heeft ontzettend hard gewerkt en mij al dien tijd maar twee keer kunnen schrijven." „Ik veronderstel, dat hij voortdurend heen en weer moest trekken en het erg druk had?" opperde Penner. „Ja, maar dat was niet het eenige. De afspraak was, dat hij niet zou schrijven, behalve een of twee formeele rapporten aan de directie over zijn werk, en twee privé-brieven, die echter eerst door de directie moesten worden gelezen. U moet namelijk weten, dat er voor een kolossaal bedrag aan aandeelen van de maatschappij in omloop is, en mijnheer Michael, de hoofddirecteur, wilde ten koste van alles voorkomen, dat de koers der aandeelen door vage geruchten beïnvloed zou worden. Dick had daarom opdracht gekregen een volledig onderzoek in te stellen, zijn schriftelijk rapport mee te brengen en dit niet eerder bekend te maken dan op de algemeene vergadering van aandeelhouders, die aanstaanden Vrijdag zal worden gehouden. De bedoeling van mijnheer Michael was, dat niemand — ook de directie niet — op een of andere wijze zou kunnen profiteeren van hetgeen Dick in zijn rapport zou mededeelen." „Ik begrijp het," mompelde Penner. „Het lijkt me alles tot nu toe heel begrijpelijk en ten zeerste vóór mijnheer Michael te pleiten. Gewoonlijk lekken dergelijke dingen ontijdig uit en slaan de verkeerde personen er een hoop geld uit." „Welnu, Dick kwam Maandagavond, thuis," vervolgde Daisy Clover. „Ik haalde hem op het station af. Ik vond hem er moe uitzien, maar hij was heel opgewekt en erg blij mij te zien, zoodat ik hoopte een paar prettige dagen met hem te kunnen doorbrengen. We stonden cen paar minuten te praten toen er — terwijl hij zijn bagage bij elkaar zocht, die we vooruit naar zijn kamers wilden laten brengen, omdat we samen zouden gaan dineeren — een heer naar hem toekwam, hem op zijn schouder tikte en zachtjes iets tegen hem zei, wat ik niet kon verstaan. Dick vroeg me, hem even te willen excuseeren en volgde den ander naar het einde van het perron, waar het tamelijk stil was en een andere heer stond te wachten. Met zijn drieën liepen ze nog een eind op, en ik wendde me tot den kruier om hem eenige instructies in verband met Dicks bagage te gevent Toen ik hiermee gereed was, was er van Dick en de beide andere'beeren niets meer te bespeuren. Ik wachtte ongeveer een uur, maar er kwam geen mensch terug. Eft sinds dien tijd heb ik niets meer van Dick gehoord of gezien!"

J

„Lieve hemel!" riep Penner uit. „Juffrouw Clover, u houdt mij toch met voor den gek, is het wel?" „Zie ik daar op het oogenbhk naar uit?" vroeg ze bitter en Penner merkte nu opeens heel duidelijk, dat er een diepbedroefde klank in haar stem was. „Denkt u, dat ik er plezier m zou hebben u iets op de mouw te spelden ? Ik weet gewoonweg geen raad! Ik heb gezorgd, dat zijn bagage naar zijn kamers werd gebracht — behalve een zwarte actentasch, die hij mij ter hand had gesteld, toen hij den trein verliet — . maar hij is niet op zijn kamers geweest noch heeft men er iets van hem gehoord. Tenslotte ben ik naar huis gegaan, verwachtend, dat daar wel- een briefje van hem voor mij zou zijn. Maar dit was ook al niet zoo. Dick is dien Maandagavond eenvoudig naar het eind van het perron gewandeld en sinds dien tijd heb ik taal noch teeken van hem ontvangen." „Wat hebt u met die actentasch gedaan, waar u van sprak?" „Die heb ik op mijn atelier veilig opgeborgen," vertelde ze hem. „Ze ligt daar nu nog." Penner dacht eenige oogenblikken na. Het leek geen geval van vrijwillige verdwijning. „Kunt u zich de beeren herinneren, waarmee hij is verdwenen?" vroeg hy. ,Degeen, die aan het eind van het perron op hem wachtte, was van middelbaren leeftijd, glad geschoren en leek een echte heer. De ander, die Dick kwam roepen, leek mij niet van hetzelfde type. Ik zou hem maatschappelijk een paar klassen lager willen plaatsen. Ik kreeg zoo den indruk, dat hij de particulier-secretaris of zooiets van den ander was." „Zoudt u hen herkennen, indien u hen terugzag?" „Dat geloof ik wel. Ik vergeet met gauw gezichten." Penner sloeg haar ongemerkt gade. Ze was bijzonder aantrekkelijk, erg zenuwachtig en opgewonden en sprak zonder twijfel in vollen ernst. Wanneer ze niet sprak, trilden haar mondhoeken verraderlijk. „Verwachtte hij dat er iemand aan het station zou zijn?" vroeg hij. „Neen. Ik geloof niet eens, dat hij mij verwachtte. Hij had mij namelijk niet eens geschreven met welken trein hij zou komen. Ik heb maar geriskeerd dat hij ..." „U heeft de politie of iemand anders nog niet op de hoogte gebracht?" viel Penner haar in de rede. „Neen. Ik heb zelfs niet eens het kantoor van de maatschappij opgebeld. Dick is ■ namelijk op sommige punten zeer eigenaardig. Hij heeft een. hekel aan drukte en houdt er niet van, dat er over hem wordt gesproken. Ik had zoo het idee, dat hij het liefste had, dat ik maar kalm afwachtte. Hij heeft zooveel avonturen meegemaakt en is er altijd goed van afgekomen. Gewoonlijk weet hij uitstekend op zichzelf te passen. Daarom heb ik dan ook niets gedaan. Ik durfde nu echter niet langer te wachten en toen ik ü zag, voelde ik. dat ik het u vertellen moest." „Heeft hij familie of goede vrienden in de stad ?"

.::;^;;^::-:V, >■:«*'':;:,"-

en

Nalda Murilova die, S^V^ ^f he^K^P^f ^ „^ St^noff-BaTe? is van het beroemde Diaghileff-Balle - tóerbiven Alfr^0^"6011" JT en deel uit™akt.e m de komische danscéne .Moderne^ppe^^Fo^^rhl TondT). ^^ „Niet dat ik weet, maar wat kan dat voor verschil maken? Ik ben zijn beste vriend. We zouden de volgende maand gaan trouwen. Indien hij vrij was om te gaan en te staan waar hij wilde, zou hij zonder twijfel naar me toege komen zijn." Penner keek eenige oogenblikken nadenkend voor zich uit, terwijl het meisje, hem met angstig-vragende blikken gadesloeg. „We moeten eerst het motief voor zijn verdwijning zien uit te vinden," zei hij toen. „We mogen niet vergeten, dat de opdracht, die uw verloofde had te vervullen, van het grootste gewicht was. Weet u ook, of het rapport, dat hij meebracht, voor de maatschappij gunstig was ?" „Natuurlijk weet ik dat niet," nep ze uit. „Ik ben de laatste, met wie hij over zaken zou spreken! Bovendien heb ik zijn beide brieven niet rechtstreeks ontvangen. Ze kwamen via het kantoor en ik weet zeker, dat ze daar zijn opengemaakt." - 7 -

- 6 -

,_____.._._.

'.,,

•;■>

,

■

Penner keek op zijn horloge. Het was vijf minuten over zevenen. „Mag ik even gaan telefoneeren ?" vroeg hij. Daisy Clover knikte en Penner begaf zich naar een der beide telefooncellen in de hall. Het duurde wel een kwartier eer hij terugkeerde en hij zag er somber uit. „Ik heb geprobeerd een van de directeuren van de maatschappij aan de telefoon te krijgen," vertelde hij.^ „Ze waren echter allen weg. Ik heb nu met den procuratiehouder gesproken en deze deelde mij mede, dat Mason had dienen te berichten, dat hij was. gearriveerd. Men heeft echter niets van hem gehoord, en daarom heeft men naar zijn kamers getelefoneerd en getelegrafeerd, maar zonder resultaat. De koers der aandeelen is echter naar het schijnt niet veranderd. En dat is niet zonder beteekenis."

,"'

10330 Telefoon 15918

Het variété van Rotterdam DAGELIJKS 215 830 's ZONDAGS 215 5 830 Ie voorst. 25 o. - I. incl. Bel. 2e, 3e „ 50 o. - 1.50 „ ., Plaatsbespreking kosteloos.

WEINTRAUBS SYNCOPATORS de beste Duitsche Jazr Band, bekend uit de geluidsfilm „Der blaue Engel", LOU BANDY on verdere attracties

,.Waarom ?" vroeg Daisy. Hij aarzelde even. „Wel, veronderstel eens, dat iemand hem ergens vasthield en hem van zijn papieren had beroofd," legde hij uit^ „dan zou er nu uit zijn rapport bekend zijn, hoe het eigenlijk met de mijnen der maatschappij gesteld was en dat zou ongetwijfeld van invloed op deri koers der aandeelen zijn geweest. Iets dergelijks schijnt er echter niet te zijn gebeurd. Ik zal nu naar het station gaan en probeeren daar eenige inlichtingen te krijgen. Ik moet u echter eerlijk bekennen, juffrouw Clover, dat u mij voor een zeer moeilijk probleem hebt gesteld." „Ik ben blij, dat u er zich voor wilt interesseeren," zuchtte ze. „Ik ben de laatste dagen zoo vrceselijk angstig geweest." Penner keek naar de klok. „Heeft u telefoon waar u woont?" Ze knikte. „Ja. Ik woon samen met een journaliste en die heeft vanzelfsprekend een telefoon." „Prachtig. Bel dan even op en vraag of er nieuws is en zeg haar, dat u hier op mij blijft wachten tot ik terugkom. Dat zal niet langer dan een uurtje duren, denk ik." „U is erg vriendelijk," antwoordde Daisy dankbaar. „Ik zal 't direct gaan doen." „Uitstekend. Dan ga ik terwijl informeeren op het station ..." Ze namen voorloopig afscheid. In minder dan een uur was Penner weer terug in het restaurant. Het zaaltje was nu geheel verlaten, behalve door een jongeman met een donker uiterlijk, die aan een der tafeltjes vlak bij het buffet een courant zat te lezen. Penner ging weer aan zijn oude tafeltje zitten, nam een courant en las in de rubriek Financiën, dat de koers der aandeelen van de „Goudmijn Exploitatie-Maatschappij" niet was veranderd. Van Daisy Clover was echter nergens een spoor te bekennen. Hij wachtte vijf minuten,

tien minuten, een kwartier... toen ging hij naar den buffetchef en vroeg den man, die nimmer van zijn post week en al de geregelde bezoekers van naam kende: „Weet u ook, waai- juffrouw Clover is ?" De chef keek hem verbaasd aan. „Juffrouw Clover werd direct nadat u was vertrokken aan de telefoon geroepen, mijnheer, en is toen dadelijk we ggegaan." Penner keek hem verrast aan. „Dat kan ik haast niet gelooven," antwoordde hij. „We hadden afgesproken, dat ze hier op mij zou wachten." „Ik heb haar zelf zien weggaan, mijnheer," hield de man vol. De jongeman met het donkere uiterlijk legde zijn courant neer en zei: „Neemt u me niet kwalijk, mijnheer, doch ik hoorde u naar juffrouw Clover vragen. Ze reed juist in een taxi weg, toen ik hier naar binnen ging." Penner dankte den jongeman voor zijn inlichtingen en wendde zich weer tot den buffetchef. „Heeft ze geen boodschap of een briefje voor mij achtergelaten ?" „Neen, mijnheer." Penner begaf zich naar de hall en sprak den portier aan. Eenige oogenblikken later was hij overtuigd, dat Daisy Clover niet alleen was weggegaan zonder een boodschap voor hem achter te hebben gelaten, maar ook klaarblijkelijk zonder de bedoeling te hebben nog dien avond terug tekeeren. Haar verdwijning uit het restaurant was minstens even zonderling als de verdwijning van haar verloofde van het perron... Zonder den portier, die in zijn loge zat te suffen, lastig te vallen, bestudeerde Penner de verschillende naambordjes, die aan weerszijden van den gemeenschappelijken hoofdingang van het groote flatgebouw prijkten, en merkte, dat Daisy Clover samen met een zekere juffrouw Willy Quiller een appartement bewoonde op de bovenste verdieping. Met de electrische lift begaf hij zich naar boven, belde en wachtte. Hij hoorde niets; belde weer, en hoorde wederom niets. Plotseling zag hij hoe een dunne streep licht, die door de kier van de deur zichtbaar was, verdween, weer tevoorschijn kwam en toen opnieuw verdween. Penner keek er verbaasd naar. Het leek net alsof iemand een signaal probeerde te geven. Voor den derden keer beide hij en weer zonder antwoord te krijgen. Toen keerde hij terug naar de lift, stapte er in en stond even later in de loge van den portier. „Ik heb verschillende keeren bij juffrouw Clover gebeld," zei hij, „maar werd niet opengedaan, ofschoon er iemand thuis is." „Juffrouw Clover zelf is thuis, mijnheer," vertelde de man. „Ongeveer een uur geleden is zij in een taxi thuisgekomen." „Heb je een duplicaat sleutel?" „Jawel," gaf de man aarzelend toe. „maar de juffrouw is waarschijnlijk gaan slapen en blijkbaar niet van zins voor bezoekers op te staan." „Hoor eens," legde Penner hem ernstig uit, „ik ben geen gewone be-

^ , •

zoeker. De verloofde van juffrouw Clover is verdwenen, en er zijn eenige zeer zonderlinge feiten, die in rechtsstreeksch verband met zijn verdwijning staan. Ik ben particulier detective, en juffrouw Clover heeft zich tot mij gewend om hulp. Ze is op zeer geheimzinnige wijze naar haar flat gelokt, en ik ben overtuigd, dat er iets niet in orde is. Indien u de deur met uw duplicaat sleutel wilt openen, geef ik u mijn woord van eer, dat ik alle verantwoordelijkheid wat de gevolgen betreft, voor mijn rekening neem. Ik zal u een flinke belooning geven, wat er ook gebeurt en zorgen, dat u een andere betrekking krijgt, indien u mocht worden* ontslagen." Terwijl hij dit zei, stopte hij den man een bankbiljet in de hand. „Ik hoef voor het doen van mijn plicht niet betaald te worden, mijnheer," antwoordde de man, het biljet intusschen toch in zijn zak stekend. „Ik zal met u mee naar boven gaan en eerst nog eens bellen." Ze bestegen samen de lift en de portier belde nu zelf. Alles bleef stil. „Ik ga niet graag naar binnen, mijnheer," zei hij, terwijl hij het licht naast de deur aandraaide. „Er is hier geen gang of hall, ziet u. De deur verleent direct toegang tot een soort atelier." „Ik beloof je," herhaalde Penner, [Veivol£ op pa&na IS)

■

,y

^

~h

k\r Alleen Radox verdrijft vefwormpjes. Hebt O last van Vetworpjes? Zoo Ja, lees dan eens hoe deze dame zich bevrijdde van deze leelijke ontsieringen. En volg dan baar voorbeeld vanaf het koopen van Radox tot het gebruik van cold cream. Zonder pljniyk uitpersen, zonder leelljke vlekken achter te laten kunt U de vetwarmpjes met een handdoek gewoon wegvegen. „Ih had altijd vreeselijke last van vetwormpjes. tot ik me op een dag voomam, eens Radox te probeeren omdat ik zoo vaak gehoord had, hoe Radox dit genezen kon. Ik deed een theelepel Radox in een kommetje heet water en sponsde daarmee mijn heele gezicht af, zoo heet als ik verdragen kon, 10 minuten lang, 's morgens en 's avonds. Daarna droogde ik mijn gezicht goed af met een ruwe handdoek en smeerde het in met cold cream. Den volgenden morgen waschte ik de cold cream af met een zelfde hoeveelheid Radox als den avond te voren. Het gevolg was een absoluut zachte huid, zonder die afschuwelijke vetwormpjes. Hoewel ik nu, sinds ik Radox gebruik, nooit meer last van vetwormpjes gehad heb, behandel ik mijn gezicht nog altijd op deze manier, want ik vind het zoo uitstekend om alle vuil en stof uit de huid te verwijderen, die overdag in de poriën dringen". C. B. Het succes van Radox als middel tegen vetwormpjes berust op het feit, dat de huid hierdoor volkomen gereinigd wordt. De zuurstof, die Radox vrijmaakt, brengt zuiverende zouten In de poriën en bevrijdt ze van alle verstoppende onzulverheden. Uw teint wordt helder en frisch met een zachte blos, zooals alleen een gezonde huid kan hebben. Radox Is heerlijk geparfumeerd en verkrijgbaar bij alle apothekers en drogisten ft ƒ 1.26 per pak. Een pak Is toereikend voor verscheidene weken. Imp.: N.V. Rowntree Hand.MIJ.,Kelzersgr.124. A'dam. Voor Indië verkrijgbaar bij Fa.J. vanGorkom & Co., Djocja en hare filialen. Hollandscheverpakklng waarborflt echtheid.

- 8 '

t.

B

'

Jtwuse Een bloemlezing van den geestigsten geïllustreerden humor uit de buitenlandsche tijdschriften.

en spnmgende' 11ppen

PU ROL

In dootcn vao W 60 »n 90 cl. Tube «0 .1 Bn Apolh en Dro

-fSSN

tUAMVMA Iemand beweert, een geraamte in een badkamer te hebben zien loepen. — Waarschijnlijk een loodgieter, die vergeten heeft weg te gaan. „Wielen," zegt een schrijver, „moeten rond zijn." — Hij heeft zeker nog nooit in een taxi gezeten! „Een knipoogje duurt slechts een zeventiende deel van een seconde," zegt een eminent geleerde. — De gevolgen duren echter vaak levenslang.

1

1 „Ik hoor dat ie van plan bent een reisje naar Frankrijk te maken." „ „Ja; reiïen komt iemands ontwikkeling ten goede. „Dan zou ik een wereldreis gaan maken als ik jou was f (Allt for Alia)

„Waar pieker je toch over. Jan?" „Ik heb een recept gevonden om thuis bier te brouwen en ik héb geen huisl" (Smiths Weekly)

Een psycholoog beweert, dat als je onder het kaarten de voeten van je tegenpartij gadeslaat, je merken kunt wat er verkeerd is aan je spel. — Indien zijn voet bijvoorbeeld plotseling .in aanraking komt met je scheen, weet je, een verkeerde kaart te hebben opgespeeld. Men heeft opgemerkt, dat verscheidene dames in Italiaansche restaurants hun breiwerk bij zich hebben. — Of zij, als zij hun wol hebben vergeten, spaghetti bestellen, is ons niet bekend. Een nieuw schoonheidsmiddel bestaat uit het masseeren van het gezicht met ijs. — Deze behandeling is onder beginnende schaatsenrijders langen tijd heel onpopulair geweest. Op de lijst van gevonden voorwerpen, welke de Spoorwegen hebben uitgegeven, komen onder andere vijftig gebitten voor. — Men ontkent echter, dat zij gevonden zouden zijn in de broodjes, welke langs de treinen werden verkocht.

„Is die profesor werkelijk roo verstrooid als ze zeggen?" .... „Verstrooid ?l Onlangs bracht een courant bij ver: gissing het bericht van zijn overlijden en toen hij het had gelezen, stuurde hij zichzelf een condoleantiebricf." (The Passing Show)

Bankdirecteur: „Het spijt me, mijnheer, maar u heeft reeds meer opgenomen dan U nier hadt staan I Ik kan U werkelijk niet nog-roeer voorschieten I Cliënt: „Dat is beroerd I Maar zoudt U het even voor mij buiten aan den taxi-chauffeur willen gaan zeggen? (London Opinion)

„In Amerika neemt het aantal huwelijksontbindingen steeds toe," lezen wij ergens. — Het gaat langzamerhand Aanbeveling verdienen, van Amerika als van de Ontbonden Staten te spreken.

TOOAL-TABLETTEN zyn een onovertroffen middel btf

Spit in den rug

„Zijn aanraking scheen iedere zenuw van haar lichaam te doen trillen," lezen wij in een feuilleton. — Wij kennen dezen tandarts ook.

Mcht Hooffdpijjini De TOGALTABLETTEN helpen, waar andere medicamenten faalden en daar Togal de maag en het hart niet aantast, kan Togal ook gebruikt worden door personen, die geen andere medicamenten kunnen verdragen. 6000 attesten van voorname professoren en doktoren bevestigen de goede en onschadelijke werking van Togal. Togal is verkrijgbaar bij alle apotheken en drogisten è f 0.80 en f2.— en voor langere kuren de kliniekverpakking van 250 tabletten a f 8.75, welke in het gebruik veel voordeeliger is.

BEZOEKT HET

b

Mhl&r

TIHIImiEu

| TE DEN HAAG

Imp. A. J. AMEYE, Prinsengracht 1111, AMSTERDAM.

Vriendin: „Vind je dat nou maar goed, dat je man met zijn beenen op den schoor^JcÄoÄScrst niet, maar nou kan het me niet meer abelen want ik vind nou iederen avond een paar gulden in zijn stoel!" (The Passing Show)

... n _ - 10 ■

••

WEINTRÄUB5 SYNCOPATORS IN „ARENA" TE ROTTERDAM

In de bekende succesfilm „De blauwe Engel" werden deze Syncopators voor het eerst in Holland geïntroduceerd en reeds die geluidsfilm schonk ons toen onmiddellijk de overtuiging, dat we met een Jazzband van den allereersten rang te doen hadden. En nu mag men over Jazz-muziek denken, zooals men wil, zelfs smalend verkondigen, dat dit soort muziek met Kunst (Kunst met een hoofdletter!) hoegenaamd niets uitstaand« heeft, bij het hooren van Weintraubs Syncopators zal men dan toch dienen té erkennen, dat deze zes — laten we hen dan noemen: „muziek-acrobaten" — stuk voor stuk kunstenaars zijn, die hun respectabel aantal muziek-instrumenten met meesterschap weten te bespelen, en er de wonderlijkste tonen en geluiden aan weten te ontlokken. Want dit is ook kl een merkwaardigheid: deze zes musici bespelen ongeveer vier X zes instrumenten I En welk instrument zij ook ter hand nemen, onafgebroken domineert een harmonische klanken-schoonheid, die het best-geschóolde eerste-rangs orkest niet verbeteren kan. Naast het muzikale, speelt ook de humor bij de Syncopators een voorname

rol; hun dwaze capriolen verwekken voortdurend een lachstorm en uitbundig applaus en gejuich; zij spelen, zij blazen, zij tokkelen, zij zingen en ze doen buitenissig; niet altijd even geslaagd misschien, maar als geheel oer-komisch en bovenal beschaafd; werkelijk, hun humor is van voornamen huize. Het is een Duitsche Band, wier succes tot nu toe vrijwel beperkt bleef tot het locale; maar volgens onze bescheiden meening behoeven ze in geen enkel opzicht onder te doen voor de allerbeste en wereldberoemde Amerikaansche bands, waarmede we ook hier te lande reeds hebben kennis kunnen maken. Het publiek jubelt en is opgetogen; men kan er blijkbaar niet genoeg van krijgen, en als kleine kinderen bedelen de toeschouwers ^teeds maar weer om een toegiftje, waarmede zij — het dient vol lof erkend — lang niet karig zijn. Maar zij vormen in Arena een „nummer-van-het-programma" en zijn als zoodanig dan ook aan tijd gebonden, wat niet wegneemt, dat zelfs die afgebakende tijd ■ voldoende ruim wordt toegemeten/I Zij vormen — zeggen we — een „nummer-van-het-programma". Doch dit is. niet geheel juist uitgedrukt; zij vormen een „hoofdnummer"; neen sterker : het nummer; want hoe goed en varieerend dit Arena-programma weer is samengesteld uit eersterangs variété-nummers, alles valt ditmaal in het niet bij Weintraubs-Syncopators; het wachten is op hèn, en zijn ze er eenmaal, en blazen ze er op los en verkoppen ze hun grollen, dan is äl het voorafgaande vrijwel vergeten; zij vullen den avond, en bij het naar huis gaan wordt uitsluitend gesproken over en nagelachen óm hen! Waarlijk, het Rotterdamsche publiek mag de directie van „Arena" erkentelijk zijn, dat zij deze muzikale duivelskunstenaars engageerde!

WEINTRAUBS SYNCOPAT©RS - 12 -

GRAMOPHOON.N1EUWS doe* WEERGEVER Columbia heeft prachtig werk geleverd door het laten opnemen van „Mijn vader is een edelman" (P. Gilbert Lohuis O.F.M.—Dr. Caec. Huigens O.F.M.), lied uit den „DerdeOrde Zangbundel", gezongen door het Fraterskoor van het Minderbroedersklooster te Venray onder leiding van Dr. Eliseus Bruning O.F.M. Op de keerzijde van deze plaat (nummer DHX io) „De Zanger Gods" (P. Anicetus Jong O.F.M.—Dr. Caec. Huigens O.F.M.) en „Nu weet ik wat beminnen is' (P. Ev. v. Kroonenburg—Dr. Caec. Huigens O.F.M.), gezongen door' hetzelfde koor. Prachtig stemmen-materiaal en groote muzikaliteit maken deze opname tot iets bijzonders. In de serie „Columbia Masterworks" zag Rimsky Korsakovs „ScheherazadeSuite en Symphbnique" het licht. Het werk wordt uitgevoerd door het „Orchestra de la Société des Concerts du Conservatoire", Paris. Het orkest staat onder leiding van Philippe Gaubert. De verdeeling der platen is als volgt: DXi Parts i and 2, First Movement, The Sea and Sinbads Ship (Parts 1 and 2). DX2 Part 3, First Movement, (Conclusion); Part 4, Second Movement, The Story of the Kalandar Prince (Part 1). DX3 Parts 5 and 6, Second Movement, The Story of the Kalander Prince (Part 2 and Conclusion). DX4 Parts 7 and 8, Third Movement, The Young Prince and the Young Princess (Parts 1 and 2). DX5 Part 9, (a) Third Movement, The Young Prince and the Young Princess (Conclusion), (b) Fourth Movement,- Festival of Bagdad; The Sea (Part 1); Part 10, Fourth Movement, Festival of Bagdad; The Sea (Conclusion). DX6 Part 11, Fourth Movement (Conclusion), The Ship is wrecked. Op.de keerzijde van deze plaat L'Arlésienne Suite, Adagietto No. 1 (Bizet). Besluiten we deze week met eenige nieuwe dansplaten onder uw aandacht te brengen. Polydor brengt op nummer 23714 „Trink mit mir auf Du und Du" en „Zuerst ein Schnäpschen", een marsch en tango, gespeeld door Ben Berlin Tanz Orchester. Op 23619 speelt de Akkordionist René Leroux en zijn orkest „Bal Musette" uit „Le Crispans", Parijs, de tango „Angustia" en de fox trot „Plaisance Fox". Tri Ergon brengt op 6086 de tango „Rio de Janeiro" en de boston „Vive l'amour", gespeeld door het orkest van het Berlijnsche Metropol Theater.

Speciaal Agentschap voor POLYDOR a BRUNSWICK Instrumenten en Records

BRUNSWICK HOUSE

^

Stadhouderskade 05

BOVENALLE/" . 4 Tel, aSïli ^ UIT/T€K£ND . J^STERDARV

^

. [Vervolè van pagina S) „dat jij er geen enkele moeilijkheid door zult ondervinden." De man aarzelde nog. Toen liet hl) den sleutel met een uitroep van schrik op den grond vallen. „Allemachtig!" riep hij uit. „Wat is; dat ?" Penner bukte ook. Onder de deur door stroomde een vloeistof naar buiten. In het halfduister, dat zij zelf door hun schaduw veroorzaakten, leek het bloed. Toen ze echter opzij weken en aandachtig keken, bleek het slechts water te zijn. De portier aarzelde nu niet meer. Hij raapte den sleutel op en maakte de deur open. De beide mannen stonden op den drempel van een atelier... ... In het eerst konden zij weinig onderscheiden, want in het vertrek zelf was het donker. De portier vond echter spoedig het knopje van het electrisch licht en toen zagen zij een tafereel van groote wanorde. Een hoogt' bloemenvaas lag op den grond; hei water was eruit en onder de deur door gestroomd. Kasten en laden waren geopend en de inhoud lag verspreid door elkaar. De gordijnen van de beide, bedden waren, er afgetrokken en het beddegoed was aan stukken gesneden. In het eerst leek het alsof er geen levende ziel in huis was. Toen hoorden ze echter hard kloppen en een zwakker m geluid van stemmen. De portier liep naar den anderen kant van het vertrek, gevolgd door Penner. „Dat is de keuken, mijnheer, legde hij'uit. „Ze zijn daar zeker opgesloten!" Hij opende een zware eikenhouten deur. Daisy Clover, woedend om zich heen ziend, kwam naar buiten vallen, gevolgd door een ander jong meisje. Daisy herkende Penner en slaakte een kreet van vreugde. „Gauw!" riep ze uit. „Laten we ze achterna gaan. Ze zijn pas tien minuten weg!" „Wie?" vroeg Penner. „Twee mannen. Ik weet met wie het waren. Ze belden hier.aan. WiUy was alleen thuis. Ze vertelden haar, dat ik hen gevraagd had een paar miniaturen te kómen zien. Zoodra ze binnen waren, en hoorden dat ik niet thuis was, vroegen ze Willy, mij op te bellen. Ze wist, dat ik in het restaurant op u wachtte. Ik ging zoo gauw mogelijk naar huis — waarom weet ik eigenlijk niet, maar ik was bang en durfde met weg te blijven. .. Maar ik kwam te laat!" „Hoezoo te laat?" • ,. „De actentasch, die Dick mij op het station heeft gegeven," riep ze uit. „Die is weg. Ze moeten ze hebben gevonden in mijn matras. Dick heeft ze mij toevertrouwd en nu is ze weg!" „Heb je die twee mannen gezien? vroeg Penner aan den portier. „Ik zag ze naar boven gaan, mijnheer," antwoordde deze. „Maar ik herinner me niet, dat ze zijn vertrokken Ik was aan de telefoon, toen ik iemand naar beneden hoorde komen... Dat kunnen ze wel geweest zijn. Ze zagen er in het geheel niet verdacht uit, toen ze kwamen. Ik liet ze dan ook met een gerust hart naar boven gaan." „Zijn ze erg ruw opgetreden ?" vroeg

■»Ä--raÄär» Penner den beiden meisjes. „Ze waren zoo beleefd als inbrekers en dieven maar kunnen zijn," erkende Daisy. „Ze hebben Willy naar de keuken gedragen, haar een prop in den mond gestopt en toen de deur gesloten. Met mij deden ze hetzelfde toen ik thuiskwam, maar ik slaagde er spoedig in den prop uit mijn mond te krijgen. We hebben .twintig minaten lang geroepen en geschreeuwd, maar niemand hoort je hier. Er woont niemand boven ons. We konden niets anders doen, dan het licht aan- en uitdraaien in de hoop, dat iemand het merken zou." „Weet u ook, wat er in die actentasch zat?" vroeg Penner, Daisy even terzijde nemend. „Ik kan het slechts vermoeden," antwoordde ze treurig. De portier, die eerst hulpeloos om zich heen had staan kijken, kreeg plotseling een ingeving. „Zouden we de politie met opbellen, dames?" vroeg hij. Daisy keek naar Penner. Die haalde zijn schouders op. „Zooals u wilt," zei hij. „Het is echter een strikt particuliere aangelegenheid, en ik geloof niet, dat het eenig succes zal hebben." „Wat moeten wé dan doen?" vroeg Dais

y'

J

u

i

„Ik zou zeggen: eerst den boel wat opruimen en dan gaan soupeeren met zijn drieën inhetxestaurant van Swinkle. Daar kunnen we dan eens rustig over de zaak praten. De actentasch is verdwenen, daar kunnen we voorloopig niets aan veranderen, en indien er inzit, Wat ik vermoed, dan is er nog met eens één kans op de duizend, dat we ze terugvinden of dat we op tijd komen om te verhinderen, dat de dieven er profijt van trekken. Ik geloof ook met, dat de politie in dit. geval van eenig nut kan zijn." „Is er niets meer dat ik voor u kan doen?" vroeg de portier. „Neen," antwoordde Penner in de -15-

plaats van de meisjes. „Alleen kun je even een taxi voor ons laten komen. Ik ga met je mee naar beneden, om op de dames te wachten ..." Het souper dat Penner had besteld, was uitstekend, maar begrijpelijkerwijze was Daisy niet in de stemming om er ten volle van te genieten. Penner merkte heel goed, dat zij hoe langer hoe stiller werd en opeens vroeg hij: „Waarom liet u geen boodschap voor mij achter, toen u hier wegging?" Ze schrikte op uit haar gepeins en keek hem verrast aan. „Maar ik hèb een boodschap, een briefje, afgegeven aan den buff et chef." Penner verontschuldigde zich en begaf zich naar den chef. „Waarom heb je mij het briefje niet gegeven, dat juffrouw Clover vanavond voor mij heeft achtergelaten?" vroeg hij. „Ik heb er niet aan gedacht, mijnheer," antwoordde de man. „Hoeveel heeft het den jongeman, met wien je stond te praten, toen ik binnenkwam, gekost om te maken, dat je het vergat?" vroeg Penner. De chef werd vuurrood. „Een tientje, mijnheer," stamelde hij toen. Penner haalde het dubbele bedrag uit zijn zak. „Ik zal geen klacht indienen," zei hij. „Hier is tweemaal zooveel, als je me vertellen wilt, hoechc jongeman heet en waar hij woont?" „Hij heet Lubbock, mijnheer. Hij is verbonden aan een particulier informatiebureau, geloof ik. Hij,vroeg naar juffrouw Clover, juist voordat u kwam. Hij wilde weten, of ze verloofd was met een zekeren mijnheer Mason." Penner gaf den man het bankbiljet en voegde zich weer bij zijn twee gasten. „Hij schijnt uw heele briefje te hebben vergeten," zei hij. „Hij herinnert zich echter wel, dat u het hem heeft gegeven ...." [Vervolé op pagina 20)

!

«?W5lH»Bp

SSÊSBStBÊSI&BÊÊBOSÊBtXBBSSSSIB&M.

NBREKER;

DE HODFDPERJOMEM WILLY FRITSCH

w LA5ö MICH E.INMAL: REFREIM MUZIEK

Uk'mich,

M

DE 5CHLAGER

F^' DtiNE

U6' mich

emm\J)e\.ne

Oi^L

ü

FN

til

CarweMSem,

CARMEN öEIN

nur ei ner

J

FRIED» ICH HOLLäNDER

J ^

wm ^eBmBff mf

^

&

*^ ^

P P

^m ^S i mm w wm Mu-hd

«» Zf.mrf

OSKAR SIMA

kwam een vriend tegen, die hem vertelde : „Ik heb gehoord, dat je vrouw er over praat, om een dag of veertien naar het Zuiden van Frankrijk te gaan. Vind jij dat maar goed?" Waarop mijn neef antwoordde : „Waarom niet ? Laat ze maar praten zooveel ze wil, hoor!"

„Als je je speelgoed niet onmiddellijk opruimt, krijg je geen pudding na tafel." ,Wat voor pudding hebben we, moeder'?"

LILIAN HARVEY

„U bent hier om te getuigen over dien twist. Bent u er van het begin af aan bij geweest ?" ,, ,, Ja. Ik was getuige bij hun huwelijk. „Mijn broedmachine heeft een kuikentje met twee koppen uitgebroed." „Dan zal ik eens naar de machine móeten kijken ; ze schijnt niet in orde."

Vraag honderd en negen. Wie van onze lezeressen en lezers kunnen ons zeggen, wat een fluit, behalve blaasinstrument, nog meer kan zijn ? Oplossingen gelieve men in te zenden op een briefkaart vóór 18 Maart (abonné's in overzeesche gewesten kunnen tot 17 Juni inzenden) aan ons adres: Redactie „Het Weekblad", 22 Galgewater, Leiden. Onder hen, die ons een goed antwoord zenden, verloten wij een prijs van / 2.50, benevens vijf aardige troostprijzen.

RICHARD TAUBER'S MOOISTE GELUIDSFILM

JDJk% LAND DES LÄCMLllIS HEINZ RÜHMANN

"Tff ^^^^^^^^^-^_^^^^^^^_^.^^^^^_^^^

Dienstmeisje (tegen dame, die laat op de partij verschijnt) : „Ik zou even wachten met naar binnen te gaan, mevrouw. Ze hebben het nu juist over u."

MIJN NEEF JANSSEN

Het stadsmeisje (bij haar bezoek aan een Amerikaanschen farm) : „Waar is dat touw voor ?" De cowboy : „Dat is een lasso. Daar vangen we het vee mee." Het stadsmeisje: „En wat gebruiken jullie als aas ?"

P^^ wn wmwm • iri>ei.. * ^

Mteheden

yati

Het kleine jongetje .• „Ik geloof niet, dat mijnheer hiernaast vai? muziek houdt." Moeder: „Waarom niet?" Het kleine jongetje : „Hij zei vanmorgen tegen me : „Je moet je trommel eens opensnijden om te kijken wat er in zit"!"

^3

Mijnheer : „Wat is ons nieuwe meisje kalm, hè ? Je hoort niet eens, dat ze in huis is." Mevrouw: „Ze is ook niet in huis. Ze is vanmorgen al vertrokken." Tom : „Ik zie je nooit meer met Hilda." Jan: „Neen. Dat kind verveelt me oneindig ! Ze lacht zoo hatelijk !" Tom : „Hé. dat heb ik nooit opgemerkt !" Jan : „Nou, je zou het wèl hebben opgemerkt, als je er bij was geweest toen ik haar vroeg !"

■-

'

■

.

■

'

,

„Lieve," riep het jonge vrouwtje verrukt uit, „bestaat er wel iets ter wereld behalve liefde?" „Neen, engel," antwoordde de jong gehuwde man. „Eh hoe laat eten we r

Vader : „Geloof je, jongeman, dat je „Ik slaap altijd met mijn portefeuille mijn dochter alles kan geven wat zij onder mijn hoofdkussen !" . hebben wil ?" „Ik niet. Ik kan er niet tegen zoo hoog De jongeman (trotsch) : „Dat geloof met mijn hoofd te liggen !" ik wel, mijnheer. Zij wil alleen mij maar hebben." Advocaat (gedurende zijn pleidooi) : „En dan zou ik u willen vragen, beeren „Er is maar één manier om te maken, rechters, in aanmerking te willen nemen dat een vrouw op tijd gereed is voor de dat mijn cliënt bijziende is. Hij kan de avondvoorstelling." ^ gevolgen van zijn daden niet voorzien.' „En welke is dat ?" „Haar te vragen mee te gaan naar de „Jantje," vroeg de onderwijzer, „welke matinee." mènschen hebben meestal bruine oogen ?" „Menschen uit het Zuiden, meester," „Het is uit tusschen Jack en Mabel. antwoordde Jantje. „Goed, Jantje," zei meester. „En wie Hij' was van plan haar te zeggen, dat de tijd stilstond als hij in haar oogen keek, hebben er gewoonlijk blauwe oogen?' maar wat hij in zijn zenuwachtigheid „Boksers, meester !" zei was, dat zelfs de klok zou blijven stilstaan als-ie haar gezicht kon zien !" Twee oude dames stonden op het punt een tochtje per vliegmachine te gaan maken. „U brengt ons toch weer behouden beneden ?" vroeg een van haar aan den piloot. Vraag honderd en vijf. „Natuurlijk, dame, antwoordde deze De componist van .,Das Lied von geruststellend. ,,Ik heb nog nooit iemand der Erde" is Gustav Mahler ; bedoelde boven gelaten !" zangeres is Ilona Durigo. Na loting viel de hoofdprijs ten deel Pasgetrouwde zoon : „Ik heb een vrouw- aan den heer K. Groeneveld, Vlaardingen, tje, vader, dat haar gewicht aan goud wien wij hiermede gelukwenschen. De waard is. Ze zingt den heelen dag !" troostprijzen kregen (eveneens na loting) : De vader : „Geloof je ook niet, dat een de heer P. van der Grind, Rotterdam; kanarie goedkooper zou zijn geweest ?" mejuffrouw A. de Wind, Amsterdam ; de heer C. F. Koers, Zeist ; de heer A. Patroon : „Om te begipnen zou ik je Heeres, Groningen ; mevrouw G. van wel kunnen gebruiken als bediende op Opzeeland, Leiden. de expeditie-afdeeling. Het zal van jezelf afhangen of je promotie maakt. Je zult betaald worden naar hetgeen je waard bent.Ga je hiermee accoord ?" De sollicitant: „Zeker, als de firma het tenminste kan betalen ?"

METRO

„Was je niet verlegen toen hij je kuste ?" „Dat zou ik meen en ! Ik was zoo verlegen, dat hij me zes keer kuste eer ik een woord zei." 15

.

~

WTO^

^

MAYER KLASSE APART

1 F

■•i

■■ -•?*t'r^:!::r>*c;;:-;''

■•■

?*%»■■?ƒ•;*'?.■

hoofdrol vervult. ^

zou

Jimmy, Mary's broer, toont aan, dat de dader linKsch moet zijn.

worden stond ^ ee ^

boven water. Het JY^g te over om bare stof waren aanleiüing k de. dU interessante g^^S zaldeZe film vast te ^^f JSoond worden rolprent m ons ^ ^ hoeWel Z€ m en wel m het Duit^":. De Metro Hollywood is p-rva^r^d scU Goldwyn Mayer Füm^a ^ het van de veronderstemng ^ goedkooper is f n^e ^ komen) dan.in g naar Hollywo^ te la f kotn ^

forifb^rParLount b, P^

--Ä-ÄÄd^;

vrouwelijke h°^rcregor. Geboren beeldschoone Nora Grego n in Italië, ^teerde j op^j^ leeftid m een weensa .ateliers filmdoop ontving zijm de ufa M G M te Neu Babelsberg Voor j m speelde . n} voorin de ^ b

de de

01y, Pia -'waardige ?MaTy den Mary, bekend . onder van vertooneelnaam Mona 1 ee Ed Rice dacht wordt, haar ai ^ kki brengt vermoord te he^Y^gespelld door haar Jf^&g.^Voor Egon broeder von ordan^reddmg^ ^ den

Staatsanwalt ,(ja7(^ncel speler Arnold kende Dusche t^celsp ^^ Korff. ^Zi oönfSncces was, dan Sf dea Me'tfo ee^eer gelukkigen graep Mary Dufian in haar cel

Broer en. 2Us: Egon von Jordan (Jimmy) en Nora Qreäor (Mary).

gedaan!

- 16 _ ^

.

^^j^*^±

mm—

mmm^mm^— Vefschijnt slichts één ïw\ Uitknippen!

ONDER- EN BOVENWERELD De Amerikaansche politie en haar methoden.

volend. Trekkinq i6 MMRT«.

Inschrijving

Als politie en recherche zeil rechters worden.

Wij hebben er in ons vorige artikel reeds sterkste en krachtigste detectives van de op gewezen, dat de taak van de politie devisie kwamen op een goeden dag met de arrestatie vao een verdachte, ook bijeen in het lokaal, waar de verdachten al is zij stellig overtuigd den dader in nog eens „verhoord" zouden worden. handen te hebben, niet is geëindigd. Eén voor één werden deze binnengeleid Rechters verlangen namelijk geen „ver- en zóó hartelijk ontvangen, dat zij weken dachten", doch „daders" voor zich. lang bijna geen lid van hun lichaam Hieruit volgt, dat de politie — hetgeen konden verroeren zonder dat het hun de in de meeste gevallen wil zeggen de hevigste pijnen veroorzaakte. Alles, wat recherche — om haar prestige op te de detectives hadden kunnen bemachtigen houden, gedwongen is zélf het bewijs en waarmee geslagen kon worden zonder van verdachte's schuld te leveren, hoewel dat het uiterlijke sporen naliet - autodit eigenlijk niet op haar weg ligt, daar banden, gummiknuppels enzoovoort — voor dit onderzoekingswerk andere, hoo- werd gebruikt. Meer dood dan levend gere ambtenaren zijn aangesteld. Dezen werden de verdachten weer naar hun cel ontbreekt het echter vaak aan tijd — en teruggevoerd. Iets dergelijks hadden zij ook dikwijls aan moed ! —om een „geval" nog nooit meegemaakt. Hoe meer zij uit te zoeken, met het gevolg, dat zij er protesteerden ' — sommigen meenden „zich van afmaken", indien de politie het met een grooten mond te kunnen het bewijs niet levert. De gevangene wordt winnen ! — hoe ongenadiger zij er van dan eenvoudig öp vrije voeten gesteld, langs kregen. De detectives hielden pas met als resultaat natuurlijk, dat hij de met slaan op toen zij zelf niet meer politie uitlacht en eens zoo brutaal konden ! wordt in zijn optreden ! Een dergelijk lot ondergaan gearresHet is ongeloofelijk, hoeveel moeite teerden ook wel eens in gevallen, waarbij het de recherche kost en hoeveel gevaren de politie of de recherche zélf er niet aan zij heeft te trotseeren, om het verlangde denkt, een vervolging in te stellen; bewijs in handen te krijgen. Van alle de angst voor een dergelijke lichamelijke kanten ondervindt zij tegenwerking ; afstraffing is namelijk zelfs bij de grootzij haalt zich den haat van machtige ste misdadigers zóó hevig, dat ze vaak advocaten op den hals ; getuigen leggen, meer uitwerking heeft dan een paar uit angst voor wraak van de zijde van jaar gevangenisstraf! verdachte's kornuiten, verklaringen af, Heeft de politie het ongeluk bij dergedie soms in plaats van voor den arrestant, lijke strafoefeningen eens wat tè ver voor de politie „bezwarend" zijn, enzoo- te gaan — zoodat er bijvoorbeeld een of voort. Bovendien zijn de detectives, die ander uiterlijk bewijs van zou achtermet het onderzoek zijn belast, geen oogen- blijven — dan wordt de gevangene naar blik hun leven zeker ; de leden van de een hoog gelegen verdieping gebracht, „gang", waartoe de verdachte behoort, waarbij zoogenaamd door 't raam en langs zijn de grootste misdadigers, die niet de goot wilde ontvluchten en doodviel ! terugschrikken voor een moord als het Vaak ook heeft de politie haar helpers, er om gaat hun medelid „los te krijgen". die hun diensten beschikbaar stellen om De politic staat dus voor een gevaarlijke, een verdachte tot een bekentenis te moeilijke taak, die zij echter vaak op de dwingen. Een tandarts kan zich bijvoormeest loffelijke wijze en met ware doods- beeld zeer verdienstelijk maken. Eenige verachting tot een goed einde weet te j,aren geleden vermoordde een Italiaan brengen. Eindelijk, na weken soms van zijn medeminnaar. Men vond den veringespannen werken, kan het bewijs- moorde op de stoep van zijn woning materiaal naar den Procureur-Generaal liggen, met afgesneden hals ! Uit alles' gezonden worden en ... . dan is deze bleek, dat de Italiaan de moordenaar tegen dien tijd in veel gevallen door po- was. De bloedvlekken zaten nog aan zijn litieke vriendjes juist zóó bewerkt, dat de kleeren, toen hij werd gearresteerd, en dagvaarding van den verdachte tot in het hij was door onverdachte getuigen ongeoneindige wordt uitgesteld, tot de zaak veer op het tijdstip van den moord in geluwd is en de schuldige zonder al te de buurt van het huis van het slachtoffer veel opzien te baren heimelijk vrijgelaten gezien. Hij weigerde echter ook maar een kan worden. woord los te laten. Hij was ongeveer Iets dergelijks gebeurt zoo vaak, dat dertig jaar oud en zoo sterk als een stier. de recherche, indien zij het vermoeden De politie ranselde hem met haar geheele heeft wederom op een dergelijke wijze „arsenaal" af, zoodat het zweet uit al de dupe te worden van politieke en andere zijn poriën drong. Van spreken, laat staan invloeden, dikwijls er toe overgaat, de wet van bekennen, was echter geen sprake. in eigen handen te nemen en zelf als Af en toe, als de detectives even pauzeerrechter en tevens als „beul" op te treden. den, zei hij slechts: „Jullie moeten niet Wij herinneren ons een dergelijk geval. zoo ruw worden, anders heb je nog kans, Er waren talrijke leden van een zeer dat ik gek word !" gevaarlijke smokkelbende gearresteerd en De recherche was dan ook op het punt de recherche was overtuigd, dat zij geen het geval als hopeloos op te geven, toen van allen ooit voor den rechter zouden een van hen een idéé kreeg. Er volgde verschijnen. De „beeren" hadden te veel een' onderhoud met een bevriend tand. politieke vriendjes, die voor hun vrijlating arts en deze nam op zich, eens te onderwerkten. Daarom besloot men, hun een zoeken „of de verdachte van vleesch en souvenir „uit te reiken", dat zij hun bloed, of van rubber was". De man werd nu leven lang niet zouden vergeten. De onthaald op een gratis autoritje naar den - 18 -

tandarts, waar hij zoo stevig in een operatiestoel werd gebonden, dat hij wel over de kracht van een reus had moeten beschikken, wilde hij kans hebben gezien zich te verroeren, laat staan los te komen. De tandarts zocht nu een van zijn stompste boortjes op en begon hiermee langzaam in een gezonde kies, in'de onmiddellijke nabijheid van een zenuw, te boren .... De Italiaan kermde van de pijn; terwijl het zweet hem overal uitbrak. Onderwijl boorde de tandarts op zijn gemak verder, zoodat de detective, die verantwoordelijk voor den verdachte was, tenslotte bevreesd begon te worden, dat de boor in den schouder' van den man terecht zou komen. Hij legde zijn hand op den arm van den tandarts, die verbaasd opkeek. „Doe ik het niet goed?" vroeg hij. „Jawel," antwoordde de detective, „het gaat prachtig, maar wat moet ik zeggen, als de kerel straks zijn beklag indient ?" „Maak je daar geen zorgen over," antwoordde de tandarts, terwijl hij wederom lustig begon te boren, „iedere vulling is na eenige uren oud en geen mensch kan dan meer constateeren. hoe lang geleden ze er in gegaan is." Het slachtoffer van deze gratis mondbehandeling had' het gesprek tusschen den detective en den tandarts gehoord en beduidde, dat hij iets zeggen wilde. Hij kreeg er de gelegenheid toe en toen vroeg hij : „Zeg eens, hoe lang moet dat nog duren ?" „Tot ik al je gezonde tanden en kiezen heb gehad of tot je bekent den moord te hebben begaan !" „Schei dan maar uit," kwam het antwoord. ..Dat is niet om uit te houden ! Ik zal bekennen I Die schoft stal mijn , meisje, terwijl zij beloofd had met mij te trouwen. Den avond voor zijn huwelijk lachte hij mij nog uit en ^tak den gek met me. Toen kon ik me niet meer houden en besloot hem te vermoorden. Hij heeft zijn verdiende loon gehad . . . ." Met een prachtig geplombeerde kies verhuisde de Italiaan van den tandarts naar de gevangenis .... De recherche had intusschen niet alleen den schuldige gearresteerd, maar ook. door zijn bekentenis, zijn veroofdceling mogelijk gemaakt.

VolKcm; <1^ lotcrljwut van lOOü ca wijziwinK 19:8 voor Kchot-l Nc
in het geheel geen nieten! Elk lot een prijs! aankoop is losten contante Ix'talinur of in loopcndc rekoninc mit alle richten in vooi-declcn aan flc «ckochtc sliikkcn. Wij offi-cercn de CombinaUc Orocp A :

DP

Panama - Kanaal - Staatsloten van Holl. Premie-loten van 1904 5% Oblioatiën Jet Oranje Rfuis" ». 1925 Jaarlijksch 10 trekkingen met totaal

1.113.400 Gulden

even

met HOOFDPRIJZEN van:

120000

Uw trots. Mevrouw, dat schitterende theeservies en die gesoigneerde theetaiel! Behooren daar niet de fijnste en smakelijkste

72.000 48.000 36.000 22.500

biscuits bij. die te krijgen zijn? Wat een eei zult U inleggen bij Uw gasten, wanneer ge „DeLindebooms" biscuits serveert. Want hier komt de kwaliteit om den hoek kijken, die alléén bereikt kan worden door een fabriek met een meet dan honderdjarige ervaring.

697416

Natuurlijk heeft Uw winkelier ze voorradig. Kent U onze luxe blikjes Rose Marie,

Uitbetaling in contanten na iedere trekking Maandelijkscho aflossing voor deze (troep

Adonis en After dinner?

Geheele Loten slechts f 3.— Ultlotingslijsten franco-gratis na ledere trekking. BESTELBRIEF. Afknippen en opzenden aan de

N.V. BiSCUITFABRIEKEN |

N.V. Hollandsche Crediet- en Obligatiebank Amsterdam, Postbox 577.

DElINDEBOOHI

Onderget. bestelt hiermede op: cimnAiiMERTER |

de Origineele Obligatiën, Groep A,

Dr. H. Nanning's Kinadruppels het aangewezen middel bij: BLOEDARMOEDE, BLEBKZUCHT, MALARIA, GEBREK AAN EETLUST, ENZ.

tegen maandelijkschf aflossing van ƒ IS. . welke in zesels'ï), r.ilverbons *), per postwissd *) kunnen worden voldaan en verzoekt om omgaande toezendins van het Koop-Bewijs der gekochte stukken, direct rechtfïcvonde op de voordeelen daaraan verbonden. Verzoeke toezending van Prosp. gi-atis-franco. *> Het niet gew. doorhalen. - Adr. duidel. sein .

Naam Woonplaats

Men lette op den naam „Dr. H. Nanning" buiten op de roode doos en op den flacon.

Straat

PRIJS l 1.30 Verkrijgbaar bij alk Apothekers en Drogisten.

Een lange, stevige jongeman, die er uitzag als een athleet, kwam de kamer binnen, waar hij door vele vrienden werd begroet. „Een populair jongmensch 1" vroeg een vreemdeling aan zijn buurman. „Ja," was het antwoord. „Hij heeft zich zeer onderscheiden, toen het circus hier was." ., Hoezoo ?'' vroeg de vreemdeling weer. „Er was een leeuw ontsnapt en terwijl iedereen gilde en schreeuwde en probeerde weg te komen, wandelde hij kalm naar de kooi van den leeuw en sloot er zichzelf in op."

60.000 45.000 30.000 totaal:

Provincie

is het zuivere moderne zeeppoeder dat uw wasch. - — goed niet slechts brandhelder maakt, doch waar door het tevens zoo lang mogelijk meegaat. Houdt dit in gedachte want Uw waschgoed kost veel meer dan zeep.

=: ZEEPPOEDER lc SOORT - 19 -

-I

1

'.-::-I

[Vervolg van pagina 15) Daisy keek hem verbaasd aan, maar i enner sprak dien avond met geen woord meer over het geval. Hij raadde den meisjes echter aan, dien nacht in een ftotel te gaan slapen, waarvoor ze direct te vinden waren. Hij zocht er een voor hen mt en bracht hen er toen heen. Bij het afscheid drukte hij Daisy's hand steviger dan zijn gewoonte was en fluisterde hartelijk: „Ga maar gauw lapen! Ik blij achter het geval aan, tot ik uw verloofde ontdekt heb " de hcm met cen blik dankbaren Tegen den middag van den volgenden dag werd Penner op zijn kantoor het bezoek aangediend van den hoofddirecteur der „Goudmijn-ExploitatieMaatschappij'. „We hebben elkander nog nooit ^yoren ontmoet,; begon mijnheer Michael, zoodra hy plaats had genomen m den stoel, dien Penner voor hem had bijgeschoven, „doch waarschijnlijk kent • u mij van naam. Ik ben hoofddirecteur Va ^ ■?. ."„ "GoudmiJn-Exploitatie-Maatschappij Penner

maakte een lichte buiging _ „Men heeft mij aangeraden uw advies ', ln, ^ w;lnnen' miJnheer Penner," ver■ volgde de bezoeker. „Het gaat overeen vnj zonderling geval, dat zich onverwachts heeft voorgedaan. Ma^ ik het u even verklaren?" „Heel gaarne 1" „De raad van directeuren, waarvan 00 61 ben M-I ?"* ' '" vervolgde mijnheer Michael, „is eenigen tijd geleden tot de overtuiging gekomen, dat er iets met m orde was met de exploitatie van de Afnkaansche bezittingen der maatschappij. Daarom werd op een aandeelhoudersvergadering besloten een onzer ingenieurs er heen te zenden om een onderzoek in te stellen. Hij was met alleen een bekend mijn-ingenieur maar ook uitstekend thuis in de mineralogie. Hij heet Dick Mason. Hij is

vyf maanden m Afrika geweest en is dezer dagen m de stad teruggekeerd." »Hij heeft zeker wel een goed rappon meegebracht ?•; vroeg plnncr be-

MUNHARI Jütvxeen

E"^' „Daar gaat het juist om, mijnheer Penner, zei de bezoeker ernstig. „Ik ben altijd van meening geweest -tot tabletten mijn spijt moet ik erkennen, dat die TECEM meening niet door al mijn medeYERSTOPPING directeuren werd gedeeld - dat Bij Apoih. en Oroglateo het rapport dat Mason mee thuis zou brengen of het gunstig of ongunstig was, geheim diende te blijven tot op de eerstvolgende aandeelhouders-ver mijn makelaar vertelde me zoojuist dat gadenng, die morgen wordt gehouden. ze nog meer zakken en nu misschien Voor het geval u van dergelijke zaken wel veertig of nog minder staan. Het met op de hoogte mocht zijn, mijnheer gevolg is natuurlijk, dat er thans groote Penner wil jk u even zeggen, dat ik hoeveelheden aandeden te koop worden dit verlangde, opdat iedere aandeelaangeboden. Voordat de Beurs gesloten houder hetzij h,j veel of weinig aanwordt, zijn ze misschien wel tot twintie s deden bezaf. een gelijke kans op winst of tien gedaald." of verhes zou hebben. Begrijpt u ?" „Wat concludeert u hieruit ?" vroee „Zeker," antwoordde Penner Het 1 enner. -6 e Strikt erli k toc Il T , ? J ' ofschoon" het „Dat is toch duidelijk genoeg, mijngeloot ik nogal ongewoon is " heer, antwoordde de bezoeker Het „Dat is zeer goed mogelijk," vervolgde mijnheer Michael. „Hoe het ook ifit h e£ge™00n ernsti&! Waarschijnhjk heeft Mason gevonden, dat onze nh ik zond den jongeman een telegram, bezittingen veel minder waard waren waarin ik hem mededeelde dat hij niets dan wij hier dachten, en dat de ontvan zich mocht laten hooren, noch zich gmnmgsvooruitzichten slecht waren Dit op kantoor mocht laten zien dan een U do "f T1^ ze.er ernstig zijn, maar Aait uur vóór den aanvang der aandeelde gevolgen zijn thans nog vèèl houdersvergadering, die morgenmiddag ernstiger! Zijn rapport was. om zoo zal plaats hebben. De boot waarmee te zeggen, het eigendom der maatmj is teruggekeerd, is vier dagen geschappij! Mason schijnt echter misleden aangekomen en ik twijfel geen ßruik van vertrouwen te hebben eeoogenbhk of hij is veilig en wel in de maakt en het rapport te hebben verstad gearnveerd, en daar de koers der kocht of hij is in handen van aandeden tot vanmorgen onveranderd ue,nugevaJlen' die hem zijn rapis gebleven, heb ik geen oogenblik iets P port hebben ontstolen!" anders gedacht, dan dat hij mijn inPenner dacht eenige oogenblikken structies nauwkeurig uitvoerde en zich atl e was ceni OI Z0 ze In™ l T gszins moeilijk ? •, ?- }? ggen voor iedereen voor hem. „I„ Zeker opzicht is uw schuil hield. Vanmorgen is er echter bezoek vrij delicaat, mijnheer," begon een geheel nieuwe toestand onta a lend bcn namel k staan. De aandeden, die reeds weken ten - van "Ik een y cliënt ^ hT ten behoeve anderen Jang op negen en tachtig stonden, bezig het geheim van mijnheer Masons hepen direct toen de Beurs vanmorgen verdwijning op te lossen?" aanving, terug tot vijf en vijftig En „Voor wien, als ik vragen mag ?" „Ik geloof, dat ik het u zeggen mag zonder misbruik van vertrouwen tf maken, antwoordde Penner. „Zijn verloofde, juffrouw Clover, heeft zich tot mij gewend. Zij heeft hem op het station ontmoet. Hij werd echter weggeroepen en is niet meer teruggekeerd loen hij uit den trein stapte, heeft hij haar een actentasch overhandigd. Nadat hij verdwenen bleek, heeft ze die tasch mee naar haar atelier genomen en ze daar opgeborgen. Gisterenavond heeft men echter bij haar ingebroken en de tasch gestolen. De koersdaling der aandeden vanmorgen is daärwaar schijnlijk het gevolg van. „Lieve hemel!" riep mijnheer Michael ontdaan uu. „En wat is er van Mason geworden ? „Zij heeft niets meer van hem gezien of gehoord, sinds hij haar op het station heeft verlaten. Sedert gistereh^iin Kf-J14,6" Zes van miJn detectives zijn verblijfplaats op te sporen. Indien ze die binnen vier en twintig uur niet hebben ontdekt, moet ik dl zaak fn nanden der politie geven!" „Denkt u, dat hij vermoord is?" vroeg mijnheer Michael. Penner aarzelde eenige oogenblikken. „indien u mijn eerlijke meening vraagt " antwoordde hij toen, „geloof ik niet,,

dat hem iets ernsügs is overkomen!" „U gelooft dus, dat hij zélf een schurk is?" „Ik weet bijna zeker van niet!" Mijnheer Michael leunde verbaasd achterover. „Maar wat denkt u dän?" vroeg hij. „Denk u mijn positie eens in! Ik bezit tweeduizend vijfhonderd aandeden, die me allemaal over de honderd hebben gekost! Nu zijn ze misschien geen cent meer waard! Dat is het gevolg, mijnheer, als men in beurszaken eerlijk wil zijn! Indien ik Mason had gezegd, mij een rapport te sturen, waar ik het recht toe had, of direct na zijn aankomst bij mij te komen, zou ik voor deze ruïne behoed zijn gebleven. Nu heeft iemand anders op eerlijke of oneerlijke wijze beslag op hem weten te leggen, zijn rapport is vier en twintig uur te vroeg bekend geworden en... ik en andere aandeelhouders met mij zijn geruïneerd!" „Zoo erg zal het wel niet zijn, mijnheer," meende Penner glimlachend. Mijnheer Michael stond op. Hij zag er vermoeid uit en er was een zonderlinge glans in zijn oogen. „Misschien niet," gaf hij toe. „Ik heb gelukkig een reserve, maar het zal me toch een vermogen kosten! Daar u de zaak echter reeds voor iemand anders in handen hebt, kan ik u tot mijn spijt niet verzoeken, ook mijn belangen te willen; behartigen, maar indien u iets van Mason mocht hooren..." „Zult u het tegelijk met de jonge^ dame, wier belangen ik behartig, welen 1" Mijnheer Michael bedankte Penner voor deze toezegging en vertrok. Zuiver uit nieuwsgierigheid belde Penner, zoodra hij weg was, een bevriend makelaar op. „Is het waar," vroeg hij, „dat de aandeelen van de „Goudmijn-Exploitatie-Maatschappij" zoo terugloopen?" „Schei maar uit," was het zenuwachtige antwoord. „Iedereen is zijn hoofd kwijt! Een dergelijke debacle hebben we in geen jaren meegemaakt! De een of andere speciale inlichting, een rapport van een ingenieur, moet vier en twintig uur te vroeg zijn uitgelekt en de heele onderneming schijnt zwendel te zijn. Gisteren waren de aandeelen nog negen en tachtig en nu kun je ze krijgen voor elf! Wil je er wat...?" „Dank je wel," antwoordde Penner lachend. „Ik zal ze niet koopen!" Dien avond zaten Penner en Daisy wederom in het restaurant van Swinkle. Haar groote, donkere oogen hadden hem, zoodra hij binnenkwam, onderzoekend opgenomen, maar hij kon haar geen nieuws medededen. „Het spijt me verschrikkelijk," zei

BEZOEKT HET

LUXOR PALAST TE mOTTERP AM

■•■■'.

fOpname Kunstatelier FeldschMrek, Weenen).

DIE hij, „maar mijn reporters zijn niets te weten kunnen komen!" „Ik heb nauwelijks anders durven hopen," bekende ze, met tranen in haar oogen. „Weet u echter, of het komt door hetgeen ze in zijn tasch hebben gevonden, dat de aandeden der maatschappij zoo zijn teruggdoopen ?" „Ik ben bang, dat daar geen twijfel aan is," antwoordde hij. Zwijgend zaten ze eenigen tijd tegenover elkaar. „Juffrouw Clover," zei Penner toen, „was die tasch gesloten?" „Ja," antwoordde ze. „Maar wat beteekent dat? Meh kan ze immers gemakkelijk opensnijden. Dick had haar al jaren in gebruik. Zijn monogram stond op den overtlag." „Waarom heeft hij ze eigenlijk aan u gegeven?" wilde Penner weten. „Omdat hij den kruier wilde helpen, zijn bagage uit den trein te halen. Hij wilde daartoe allebei zijn handen vrij hebben. Hij gaf mij daarom zijn tasch en juist, toen hij een suitcase uit het net had gehaald, werd hij op zijn schouder getikt en ging hij met dien ander mee." „Het bewijst, dat we niet ver behoeven te gaan om avonturen te beleven," merkte Penner somber op.

„Laten we hier samen dineeren juffrouw Clover. Ik heb op kant,oor de boodschap achtergelaten, dat ze me hier moeten opbellen indien er nieuws is" Er zal wel geen nieuws komen," zuchtte ze, „maar ik blijf toch graag hier bij u. Ik voel me zoo angstig .. ." Penner riep den kellner en bestelde twee diners. Toen, een excuus tegen het meisje mompelend, ging hij weg om te telefoneeren. Even later sprak hij weer met den bevrienden makelaar. „Ik heb je vanmiddag opgebeld," begon hij ... /- J „Ja, over de aandeelen van de „Goudmijn-Exploitatie-Maatschappij," viel zijn vriend hem in de rede. „Ze zijn nu hedemaal niets meer waard. Ze stonden bij het sluiten van de Beurs op vijf..." „Zoo! Kijk eens, ik heb de aandeelen, die ik had — ja, het waren er maar. twee, hoor! — eenigen tijd geleden verkocht, omdat ik niet veel vertrouwen in de onderneming had. Ik zou nu echter wel graag de vergadering van morgen willen 'bijwonen. Hoe kan ik dat doen?" „Koop een aandeel," adviseerde de ander. „Om drie uur begint de vergadering. Als je om half drie even langs mijn kantoor komt, kun je een

-20-. - . ^_______^^_

-"^—^-^^

flLM-ENTHOUSIASTEN M. H. £e EINDHOVEN. Rolverdeeling van films plaaésen we niet. U meent Raquel Torres. Zoodra daartoe aanleiding bestaat, zullen we weer een foto van David Lee plaatsen. P. O. te BREDA. Hierbij de gevraagde adressen. Lilian Harvey, Ahorn Allee 16. Berlijn. Greta Garbo. Metro-GoldwynMayer Studios. Culver-City. Californië. Corinne Griffith, first National Studios, Burbank. Californië. Schrijf om den titel van dit lied aan ECB.-Film, Hoefkade 9. Den Haag. R. S. te NIJMEGEN. Harry Liedtke met de vroegere filmactrice Dr. Crista Tordy getrouwd. Hij had twee zoons, waarva " er een «enige jaren geleden gestorven is. Maurice Chevalier is met Yvonne Vallee gehuwd. De gevraagde foto's zijn verzonden. C. G. T. te ASSEN. Wendt U met deze vraag tot de N.V. Ufa Film Maatschappij. Heereogracht 592. Amsterdam. De foto's zijn verzonden. C A. te DORDRECHT. Wij zullen U een foto van Charlie Chaplin zenden. Dank voor Uw aardig briefje. H. T. G. B. te AMSTERDAM. Het adres van Maurice Chevalier is Marathon Street 4515. Hollywood. Hij is met de vroegere koriste Yvonne Vallee getrouwd. IUS

(MIAOIRDCE CMEVAILDIEI^, de eeuwige charmeur, met Claüdette Colbert in de nieuwe film „The Big Pond" (De groote vijver).

„Dat weet ik," gaf Penner toe. „Maar misschien komt er wel een kentering. handvol aandeden van me krijgen voor En als dit niet het geval is... nou, een paar gulden ..." dan is er nog geen vermogen mee Penner dacht even na. „Zeg," zei hij gemoeid..." toen vertrouwelijk, „ik wil ook wel eens „Ik wou dat ik meer van zulke een dwazen streek uithalen. .Hoe hoog MAANDENLANG EEN cliënten had," lachte zijn vriend. „De denk je, dat de aandeelen morgenSTIJVE KNIE. andere aandeelhouders doen niets dan ochtend zullen staan?" vloeken en schelden, alsof wij het helTrappen loopen met een trekkend been. „Je zult ze tegen ieder redelijk bod pen kunnen ..." kunnen krijgen, denk ik." Deze man was een hopeloos slachtoffer van Daisy Clover keek Penner vragend „Goed. Zoolang ze tegen een abnorrheumatiek. Het leek of hij er nooit meer aan toen hij zich weer bij haar voegde. malen prijs zijn te krijgen, zou ik graag af zou komen, want hij was al 59 jaar. Wat „Wat hebt u gedaan ?" vroeg ze willen, dat je er een paar honderd nieuwsgierig. kon hem in dezen toestand nog helpen? — laten we zeggen: vijfhonderd — voor Natuurlijk alleen Kruschen Salts. Twee „Aandeelen in de „Goudmijn-Exploimij kocht. Wil je dat doen?" flacons van deze beroemde zouten waren tane-Maatschappij" gekocht," zei hij. „Dat meen je toch zeker niet?" voldoende om hem weer op de been te „Maar zoo dwaas bent u toch zeker „Natuurlijk meen ik het!" helpen. In den volgenden brief schrijft hij niet geweest ?" „Weet je soms toevallig iets?" vroeg ons over zijn succes met Kruschen Salts: de makelaar opeens gretig. „Toch wel," erkende hij. „Waarom „Niets, absoluut niets," haastte Penmag ik ook niet eens iets doms doen? „Het doet me pleizier U te kunnen schrijven, dat ik — nadat ik twee groote ner zich hem te verzekeren. „Voor Men verwacht van ons detectives altijd flesschen Kruschen Salts gebruikt had — zoover ik er over kan oordeelen, is de maar, dat wij bovenmenschelijk-verstanmijn linkerknie, die maandenlang stijf was heele onderneming zwendel I" dig zijn. Af en toe heb ik er echter door rheumatiek, nu weer kan buigen en „Maar dan kan ik je wel wat beters behoefte aan, ook eens bovenmenschegeen pijn meer heb. Als ik de trap op aanraden dan de aandeelen van de lijk-dóm te zijn. Om het evenwicht te moest, sleepte ik één been achter mij aan, „Goudmijn-Exploita..." herstellen, begrijpt u... Laten we nu en als ik mijn voet maar eventjes stootte, „Neen," antwoordde Penner. „Iets echter gaan eten," besloot hij glimschreeuwde ik van pijn. Sinds ik Kruschen béters is voor mijn doel niet geschikt. lachend. „Er valt voor het oogenblik Salts nam voelde ik me direct veel beter Ik wil er verzekerd van zijn, dat ik de toch niets anders te doen.. ." en zal het daarom steeds blijven gebruiken. vergadering morgen kan bijwonen, beIk ben 59 jaar en voelde me nooit zoo grijp je?" Men kan zich gemakkelijk de opgegoed als tegenwoordig." A. E. te R. „Nu ja, goed. Ik heb je gewaarwonden stemming voorstellen, die er Het is algemeen bekend, dat rheumatiek schuwd; dat was mijn plicht. Ik heb den volgenden dag op de aandeelsamengaat met een overvloed van urinenamelijk hooren vertellen, dat het raphoudersvergadering van de „Goudmijnzuur in het lichaam. Dit urinezuur bestaat port bekend is geworden, dat een door Exploitatie-Maatschappij" heerschte. de maatschappij uitgezonden ingenieur Michael, die de moeilijke taak had als uit naaldscherpe kristallen en de rheumaheeft meegebracht en de onderneming voorzitter de vergadering te leiden, had tische pijnen worden veroorzaakt doordat deze „naalden" zich nestelen in Uw gemoet werkelijk, zooals je zelf zegt, af en toe moeite zich verstaanbaar te wrichten, spieirn en pezen. groote zwendel zijn," maken, en toen hij moest mededeelen, dat niemand wist, #vaar zich de door Kruschen nu zal deze pijnlijke kristallen oplossen. Het verwijdert spoedig de de maatschappij vijf maanden geleden scherpe kanten er van en verdrijft ze dan op onderzoek uitgezonden jongeman begeheel uit het lichaam. Uw pijnen verminvond, omdat men taal noch teeken van deren, gezwellen verdwijnen, stijve gehem had vernomen, brak er een waar gehuil en gejoel los. .^Schurken!" wrichten komen los. Daarna „de kleine „Afzetters!" werd er geroepen en mijn- dagelijksche dosis" de werking van lever en nieren verbetert, zoodat U inwendig heer Michael was genoodzaakt zijn rede van alle onzuiverheden bevrijd blijft, zal te onderbreken, omdat hij. niet bij BRENGT STEEDS het kwaadaardige urinezuur zich nooit meer machte was den storm van verontwaarin Uw lichaam vormen. DE BESTE diging te overstemmen. Met een wanhopig gebaar liet hij zich in zijn stoel Kruschen Salts is verkrijgbaar bij alle PROGRAMMA'S apothekers en drogisten è ƒ 0.90 en ƒ 1.60 vallen ... per flacon. (Vervolg op pagina 26)

TOONDUPUIS et leek mij niet onaardig, mijn serie „schilders" even te on- derbreken, om een plaatsje in te ruimen voor een daarop evenzeer rechthebbend kunstenaar, een beeldhouwer, ja, dèn beeldhouwer Toon Dupuis. . Ons land, zoo rijk gezegend met groote en bekende schilders, verkeert in een heel andere positie ten opzichte van de beeldhouwkunst. Holland kende aanvankelijk slechts weinig beeldhouwers van beteekenis, en wanneer vroeger een opdracht was te geven, dan ging deze naar... het Zuiden, waar de kunstenaars der Antwerpsche Academie haar dankbaar in ontvangst namen. Zoo maakte bijvoorbeeld Artus Quelhnus uit Antwerpen de bekende beeldhouwwerken voor het achtste wereldwonder te Amsterdam; Rombout Verhulst uit Mechelen vele praalgraven voor onze voornaamste zeehelden, zooals de Ruyter Tromp enzoovoort, terwijl J. r>. Xa'very, eveneens uit Antwerpen, de maker der beeldwerken aan het orgel in de Groote Kerk te Haarlem was. En ... hoe is het thans ? Wij kennen er nóg slechts enkelen, en onder deze enkelen is zelfs Inj.Toon Dupuis, feitelijk nóg niet eens een Hollander, doch ook.... een Vlaming, een gemoedelijke, temperamentvolle Vlaming... , . T. i • ^ In 1898 verliet Dupuis België, om zich in ons land te vestigen, waar zijn werk onmiddellijk door sfeer en karakter groote bewondering wekte. Dupuis

H

DOOR

GUUS BETLEM Jr. begon zich ten onzent thuis te voelen, en het is dan ook geen wonder, dat wij hem zijn gaan beschouwen als één der onzen, waarop we met recht trötsch kunnen zijn. Vele zijn de scheppingen, waarmede Dupuis heeft bewezen, een machtige leerschool te hebben doorloopen. Hij ook is één der weinigen, die eveneens voortreffelijk teekenen en die in staat is zijn plastische onderwerpen ook qp het papier weer te geven, al blijven zijn ware „attributen" toch de klei, het brons en het marmer. Mooier soms nog dan het marmer, zijn de bronzen koppen van dezen beeldhouwer en in dit verband denken wij dan onmiddellijk aan den „Studiekop" van den schilder P. van der Hem, welke zeldzaam is van weergave en expressie. Minder levendig, maaf fijner van uiting, hoewel de „kleur" van het bronzen beeld er aan ontbreekt, zijn de marmeren stukken, en wij denken daarbij direct aan het voor kort in het Rijksmuseum te Amsterdam geplaatste borstbeeld van Jhr. van Riemsdijk. Wij meenden, vooral ook in verband met dit onlangs plaats gehad hebbende feit, dat het onzen lezers zeker zou interesseeren, een en ander te mogen hooren en vooral... te mogen zien, van den grooten beeldhouwer Toon Dupuis, den gemoedelijken Vlaming, zooals ik hem door verscheidene zijner collega's hoorde noemen, en... roemen, niet enkel als kunstenaar, doch ook als mènsch!

REMBRANDT THEATER AMSTERDAM

- 22 -

Het onlangs In het Rijksmuseum te Amsterdam geplaatste beeld van Jhr. v. Riemsdijk.

HM, Koningin Wilhelmina.

- 23 -

Jhr. Victor de Stuers (Rijksmuseum, A'dam).

1 ■

/

irtDRCKCRS hooren I

teeds

« ^én fn^n,den knap.

arfis

de

santen rnf^' ^aar JL Ä6

fen jLfr^^n niet 'Jl3

r

^

as-

Woo 0 2i P ^te van hen h H'00rd re n ondenkh. aar is P nt staa? ^dere ^ ^ede ^a sX-? een hooger ^eUWe roJen dat eers Cdin het Prin4e teTf"' vver een Uld en eid in m"" nieuwe I?., ^ > dan a d ^ vor% f ^ ien ^e no^^ d e met één R g?- 2oo was hl* mooier is

»Inbre&s,;p

P

' ^ ^ h« ^hans

doo

r Robert T-Ju"Coinedie e^

Ralph i^61 van Hein2C,1Aj.P'aar Let »

0g aets

' speSl

eeir

oofc

Ver2UJ1

nen. Ten

^ e^VP de^osTu^r/fame's: |e"den Ladisjausdgef^ «

f RKfl POmeR-PRODUCTIC

eert rtiEUWf 5UCCE6 CRCATI-E VAPI

UUArttlARVtY errWILLYfRIT5(t1 De beide bondgenooten: Wil/y Fritsch als Durand en Oskar Sima als de huisknecht.

Dumontier en zijn torero (Ralph Arthur Roberts) - 24 -

r

niM-ENTHOUSIASTEN M. H. £e "s-GRAVENHAGE. Inderdaad

Mevrouw Holtrop en Mevrouw Tartaud-Klein in „De Zilveren Bruiloft", dat door „Het bchouwtooneel' wordt opgevoerd en waarin mevrouw Tartaud als g-ast haar 40-jarig tooneeljubileuro vierde. [Veivolé van paélna 22}

Iemand riep luid: „Waar is Mason? Waar is Mason ? Wij willen weten, waar Mason is!" „Ja, we willen weten waar Mason is. Waar is Mason ?" Mijnheer Michael stond op en opende zijn mond om namens zijn mededirecteuren te antwoorden, dat niemand van hen den jongeman sinds zijn vertrek had gezien: maar hij kon geen woord over zijn lippen brengen. Zoo bleek als een lijk viel hij weer in zijn stoel neer en 'terwijl staarde hij naar den ingang van de zaal, alsof hij een geestverschijning zag Opeens klonk er een 'heldere, luide stem: „Mason is bier! Wat willen jullie van hem ?" Alle hoofden richtten zich naar den ingang van de zaal, waar inderdaad* Mason stond. Er brak een gebrul en een geloei van stemmen los, waar bovenuit een kreet klonk: „Wij willen rekening en verantwoording, schurk!" Met vlammende oogen keek Mason in de richting vanv/aar de stem gekomen r. •:_ __u:; was. Weer_:riep„^ er :iemandi ■in zijn nabijheid: „Hoe heb je den moed gehad hier te komen, bedrieger!" Een paar van de driftigsten wilden hem te lijf, maar anderen wisten het tumult te overschreeuwen en riepen: „Laat hem spreken! Geef hem gelegenheid te spreken!" Mason knikte, ten teeken, dat hij niets liever wilde. Hij sprong op een tafel en begon: „Mijnheer de voorzitter, dames en beeren, ik ben geen geboren spreker! Misschien vergeet ik dus iets te vertellen, wat van belang blijkt. Ik ben dan echter gaarne bereid, op iedere vraag, die men mij stelt, naar eer en geweten te antwoorden!" „Bravo! Bravo!" werd, er geroepen, maar Mason wenkte met zijn hand om stilte. „Luister," riep hij. „Dit is wat ik te zeggen heb. Ik ben drie maanden op de terreinen van de maatschappij geweest en heb een uitgebreid rapport opgesteld, waarin ik mijn ervaringen heb beschreven en mijn conclusies WT

heb neergelegd. In het gezicht van de vaderlandsche kust heb ik dit rapport echter verscheurd en in xee geworpen!" „Waarom? Waarom?" „Dat zal ik zeggen! Voordat ik uit Afrika vertrok, zelfs nog op den ochtend dat ik scheepging, werd ik bedolven onder telegrammen van dagbladdirecties, vrienden, aandeelhouders, kortom van menschen, die bij deze onderneming belang schenen te hebben. Allen beloofden mij gouden bergen, indien ik ook maar iets wilde loslaten omtrent den aard van mijn rapport. Toen ik echter werd uitgezonden, kreeg ik als opdracht, niets uit te laten over mijn ervaringen, voordat ik mij hier in deze vergadering zou hebben vertoond. Ik was overtuigd, dat dit het eerlijkste was, en heb mij daarom aan mijn opdracht gehouden. Hoe dichter ik echter land naderde, hoe meer ik tot de overtuiging kwam, dat verschillende personen, die aanvankelijk overtuigd waren geweest van de juistheid der mij opgelegde beper king, van meening waren veranderd). Ti•■>■■■> Ik voorzag, j-^ dat ;iik •in allerlei• moeilijkheden zou raken, zoodra ik hier terug was, ja, dat men misschien er niet voor zou terugdeinzen mij te vermoorden om in het bezit van mijn rapport te komen. Ik besloot daarom, mij te verbergen. Behoudens eenige moeilijkheden ben ik hierin gelukkig geslaagd. Nu ben ik echter hier, om u alle mededeelingen te doen omtrent uw eigendommen!" Het was terwijl Mason sprak zóó stii geworden, de oogen van alle aanwezigen staarden zóó gespannen naar den jongen, door de zon gebruinden spreker, dat niemand der aanwezigen vermoedde, welke tragedie op het punt stond voltrokken te worden, „De aandeelen, die u hebt," vervolgde Mason, „verdienen in ieder opzicht op meer dan honderdvijftig te staan! Op de terreinen van de maatschappij bevinden zich ontzaglijke rijke goud- en diamantmijnen, de rijkste, die ik ooit van mijn leven heb gezien. De -M

- 26 -

hebben beide door U genoemde artisten den laaésten fijd weinig gefilmd. Enrico Benfer (gefrouwd meé Jenny Jugo) zal binnenkort in een sprekendefilm optreden, die naar wij hopen, beter geslaagd zal zijn dan zijn zwijgende producten. W. v. d. B. te DELFZIJL. Lien Deijers beantwoordt haar brieven meestal vrij spoedig. Zij was 'echter eenige maanden op reis, zoodat U nog wel wat geduld zult moeten hebben. J. v. d. M. te ALKMAAR. Lilian Harvey moet U in het Fransch o£ in het Duitsch schrijyen. Zij woont Ahorn Allee 16, Berlijn en was den 19en Januari jarig. 5. v. M. te 's-GRAVENHAGE. De ware naam van Roland Varno is Vuerhardt. T. 5. te ALKMAAR. Bessie Love en Ramon Novarro moet U in het Engelsch schrijven. Hun adres is Metro-GoldwynMayer Studios, Culver-City, Californië. Niet vergeten antwoordcoupon in te sluiten. A. R. te 's.GRAVENHAGE. Dank voor je aardig briefje! Hef adres van Maurice Chevalier is Paramount Famous Lasky Studios, 5451 Marathon Street, Hollywood. U moet hem in het Fransch o£ Engelsch schrijven. Of de ouders van Gustav Fröhlich nog leven weten we niet. Ja, „De Blauwe Engel" is een heel mooie film. W. S. te 's-HEERENBERG. Een actrice van dezen naam is ons niet bekend, J. V. te NIJMEGEN. Dergelijke vragen beantwoorden we alleen in de rubriek film-enthousiasfen. Het adres van Ina von Eiben is Lichtensteinstrasse, Weenen. J. B. te NIJMEGEN. Het antwoord op Uw vragen is zeker reeds in Uw bezit gekomen, zoo niet, schrijf ons dan nogmaals. W. H. H. te DELFT. Het adres van Leni Riefenstahl is Hindenburgstrasse 97, Berlijn. Op aanvraag zullen we U gaarne twee foto's van haar zenden. Indien U haar persoonlijk om een foto vraagt, vergeet dan niet drie antwoordcoupons in te sluiten. Het kan eenige maanden duren, eer U | antwoord ontvangt. ——___^____

I

NOUGATE I TJ E Een heerlijke nougatpraline in eivorm, van de bekende^ kwaliteit

RINGERS ^e^ op den naam

i

■}-

•.>"■,

„Wel," antwoordde hij lachend, „naar ten in zijn auto en hij liet mij tweehetgeen' ik van uw verloofde had geeenige moeüijkheid is voor het oogen- honderdduizend gulden bieden voor het hoord, kon ik niet aannemen, dat hij blik dat zij niet behoorlijk worden gerapport. Toen begreep ik, dat mij slechts een rapport van zóó groote waarde ëxploiteerd. Ze worden ontgonnen door één ding te doen stond en ik deed eenvoudig in een ac'tentasch bij zich zou de onwetendste lieden die ik ooit heb het Ik zette het, zoodra we het station dragen en die zonder meer aan u zou ontmoet. Ik heb alle ingenieurs ontverlaten hadden, op een loopen, sprong geven alsof er een paar oude couranslagen en anderen in hun plaats aanin een taxi en liet mij naar het andere, ten in zaten. Volgens mij kon het dus gesteld Er zijn nieuwe machines aaneinde van de stad rijden. Ik geloof, het echte rapport niet zijn en daarom geschaft, en die zijn allemaal betaald dat zijn secretaris heeft gezien dat ik van de winst die er is gemaakt, toen mijn tasch aan Daisy gaf. Mijnheer waagde ik een kansje! Doch tusschen twee haakjes. Mason, vertel eens, waar ik er twee maanden was! Het rapport, Michael heeft ze toen door een paar dat ik heb opgesteld, zal morgen in beroepsinbrekers laten stelen. Ze zijn heb je je eigenlijk zoo goed weten handen van mijn directie zijn en alles eerst al op mijn kamers aan het zoeken te verbergen ?" Mason lachte op zijn beurt. wat ik voor het oogenblik kan zeggen geweest, maar daar vonden ze natuurlijk ,Ik heb drie keer een andere taxi is dat wanneer iemand der aanwezigen niets. Maar dat juist mijnheer Michael genomen," bekende hij. „En'wat mijn zijn aandeelen heeft verkocht, dit mij de dief moest zijn .." schuilplaats aangaat. .. wel, ik heb onterg spijt, maar..." Penner' knikte zwijgend. dekt, dat het leven erg wisselvallig Het was Mason onmogelijk verder „Hoe hoog staan de aandeelen vanen avontuurlijk is en daarom . . . néeii, te spreken. Hetzelfde gebr.ul van zoodaag?" vroeg hij toen. ik zeg niet waar ik mij verborgen heb. even brak wederom los... Een der „Honderdtwintig," antwoordde Mason. Vandaag of morgen mocht ik me weer aanwezigen sprong echter naast Mason „En ze zijn nog spotgoedkoop!" eens ergens willen verbergen." op tafel en vroeg: „Kunt u ook zeggen, Daisy wendde zich tot Penner. Verstandige kerel," bromde Penner, mijnheer, waaraan de ontzettende koers„Waarom hebuu dien avond eigenterwijl hij opstond om een nieuwen daling der aandeelen te danken is. lijk zooveel aandeelen gekocht? whisky voor Mason in te schenken. Het werd onmiddellijk weer stil. „Dat vroeg zij. kan ik," antwoordde Mason. „Voordat ik aan land ging, wist ik, zooals ik u al zei, dat er moeUijkheden zouden komen. Zoodra ik voet aan wal zette, stond er reeds een vertegenwoordiger van iemand, die in uw maatschappij een zéér verantwoordelijke positie be• -kleedt, op mij te wachten en vroeg mij namens hem om een dringend onderhoud. Ik voorzag den aard der moeilijkheden, waarin ik zou komen en verving Tiet rapport, dat ik reeds geschre: ven had door een ander, een misch rapport, dat echter nooit het licht zou zien of het zou gestolen moeten worden. Iemand stal het inderdaad -en ik denk dat die iemand duur voor zijn diefstal heeft betaald, want ik heb gehoord, dat hij tweeduizend vijfhonderd aandeelen bezat en dat hij ze allemaal heeft verkocht... Misschien vindt u het niet goed, dat ik een valsch rapport heb opgesteld. Daar zou ik niets aan kunnen veranderen! Ik kan u alleen zeggen, dat slechts een dief het in handen kon krijgen en volgens mijn overtuiging heeft hij dus slechts zijn verdiende loon gekregen! Dat is alles, dames en beeren." Het rumoer dat op deze woorden ontstond, was zoo geweldig, dat niemand een woord kon verstaan en niet voordat er verscheidene minuten waren voorbijgegaan — gedurende welke Mason kans had gezien ongemerkt te verdwijnen _ kwam men tot de ontdekking, dat mijnheer Michael, de voorzitter dood in zijn stoel zat. Hij had zelfmoord gepleegd! Hij was degeen geweest, op wien Mason had gedoeld als de diefl Mason was een stille, teruggetrokken jongeman, die niet graag sprak over de tragedie, waarvan hij indirect de aanleiding was. Drie dagen na de bewuste vergadering evenwel, toen hij met zijn verloofde en Penner op de kamer van den laatste zat, begon hij er opeens zelf over. „Ik durf beweren," zei hij, „dat ik'het met alle anderen wel had klaargespeeld, maar toen mijnheer Michael zélf aan het station was en mij door zijn secretaris en advocaat liet roepen, wist ik, dat ik in groote moeilijkheden heden zou komen. Hijzelf wachtte bui-

Het danspaar Ember Santa en Alexandra maaKte een tournee door ons land. -21 -

1

■ r

>

NEL STANTS EN JOH. DE MEESTER Jr In het Rika Hopper-Theater te Amsterdam gaf de Koninklijke Vereeniging „Het Nederlandsch Tooneel" de première van Jean Sarments tooneelspel „Jeugdliefde". Dit werk doet de veelzijdigheid van Johan de Meester Jr. duidelijk uitkomen; hij was het die de vertaling verzorgde, de regie voerde, het decor-ontwierp en ten slotte de hoofdrol speelde En welk een rol! Jean, de talentvolle literator, is thuisgekomen bij zijn moeder en broer, thuisgekomen, volkomen overspannen, bijna krankzinnig. Een onbeantwoorde liefde voor zijn vriendinnetje Nelly is de hoofdschuld van zijn ongelukkigen toestand. Hij heeft zijn geheugen verloren, maar leeft thans in een periode van onbezorgd geluk. Totdat zijn moeder en broer Kené het meisje dat, hoewel onbewust, schuldig is aan Jeans ziekte, in huis nemen. Zij hopen dat het weerzien en herkennen van zijn „jeugdliefde' zijn kranke brein zal genezen. Jean begroet Nelly als een vriendinnetje, een meisje zooals hij er in Parijs zoovelen heeft gekend. Langzamerhand vat hij echter een groote liefde voor haar op, totdat zijn „geheugen" terugkeert, da twijfel en het wantrouwen ontwaken Zelfs de twijfel of deze Nelly, die hem thans bemint, dezelfde is als zijn vroegere jeugdliefde. En hoewel genezen, pleegt hij in een wanhoopsbui zelfmoord. Prachtig speelde Johan de Meester Jr. de figuur van den verdwaasden Jean. In het laatste bedrijf schoot hij echter tekort. Toen hij genezen was van zijn krankzinnigheid, wist hij ons niet van zijn ongeluk te overtuigen. Nel Stants speelde zijn jeugdliefde: Nelly, het cynische meisje. Haar uitbeelding was af. Willem van der Veer als Monseigneur Lescure had te kampen tegen een onmogelijk geschreven rol. Paul Huf als de broer René, en Gusta ChrispijnMulder als de moeder,- beiden eveneens slachtoffer van een jeugdliefde, speelden zeer goed. Vooral Paul Huf was in het derde bedrijf, als hij ten onrechte twijfel in Jeans hart zaait prachtig en sterk I £ ^V

PAUL

duidelijk verstaanbaar. „Zonder twijfel heb je wel eens over hem hooren spreken. Hij is vliegenier en schijnt zeer beroemd te zijn." Aan de uitdrukking van Brynmor s gelaat was maar al te duidelijk zichtbaar, dat dit inderdaad het geval was. En ook merkte Linnie best, dat die laatste mededeeling hem niet bepaald beviel. Het scheen hem ontzettend te hinderen, dat Tony een belangrijk persoon was en volstrekt niet een derderangs-acteur zooals hij aanvankelijk had gedacht. Niettemin was hij vän opinie, dat de man zich op een meer dan onhebbelijke manier had gedragen en dat gaf hij Marylin ook te kennen. En toen kwam er een gevaarlijke gloed in haar oogen, een blik dien Brynmor er nog nimmer tevoren in gezien had en waardoor ze er bekoorlijker en aantrekkelijker dan ooit uitzag. „Je hebt volkomen ongelijk, Brynmor. Mi) heeft zich buitengewoon beminnelijk tegenMIES ELOUT over me gedragen en me op alle mogelijke verbonden aan de Kon. Ver. ,.Het Nederlandsch Tooneel" naar haar nieuwste foto manieren gerespecteerd." van Godfried de-Groot. Hij had er heel veel lust in, hiertegen te dat? argumenteeren, doch gezien baar houding, " , "Al „Je ziet er zoo heel anders uit. Als een leek het hem het verstandigste, daarvan oog^n mooier vond dan bruine en dat absoluut regelmatige trekken hoogst onbeechte man had hij niet precies kunnen zegmaar af te zien. konden zijn. gen, waar die verandering in zat. „Hij is niet belangrijk genoeg om over duidend „Het spijt me ontzettend, Brynmor, maar „Ik had graag voor vanavond een af- te twisten," zei hij schouderophalend. „Ik spraak met je willen maken," vertelde hij, denk niet, dat je hem nog eens zult ont- vanavond ga ik met Tony naar een partij, die Lady Hay geeft. En daarna brengen terwijl hij haar in het salon volgde. „En -, , . we een bezoek aan „The Jungle Club", ook wilde ik' weten, of je gisterenavond moeten." „Denk je dat?" vroeg Marylin tergend. dus zou ik niet weten hoe ik een seconde veilig en wel was thuisgekomen.' Erï toen barstte ze in lachen uit. „Denk je „Natuurlijk," zei Marylin met een gerust- dat?" herhaalde ze. „Ik ben niet van plan, tijd voor jóu kon hebben. Diep in haar hart verwonderde ze zich stellenden glimlach. „Mijnheer Titherington in de eerstkomende weken iemand anders over zichzelf. Was zij het werkelijk, Marybracht me weg." dan juist hem te ontmoeten." lin Leslie, die eens — het leek haar thans „O, is dat zijn naam?" Er was een grove Brynmor schrok zichtbaar. een eeuwigheid geleden een partijtje klank in Brynmor's stem. welke Marylin „Wat bedoel je daarmee?" Ze bleef bridge bij kennissen in Frinwood als een hinderde. echter hinderlijk glimlachen en daarom kon „Zijn volle naam is Anthony Os- hij dan ook niet nalaten, haar op verwijten- groot feest had beschouwd? Brynmor's heele houding veranderde en wald Titherington." zei ze. langzaam en den toon te kennen te geven, dat ze heelehij keek haar woedend aan. Zijn in de maal vergeten scheen te zijn, dat ze enkel zakken gestoken handen waren tot vuisten en alleen voor hem, Brynmor, naar Londen gebald en hij zag krijtwit. Dit alles verwas gekomen. „Dat is mogelijk," mompelde ze. „Maar hinderde evenwel niet, dat hij maar al te goed zag, hoe verleidelijk en mooi Marymisschien ben ik van idee veranderd."^ lin nu was. Het oeroude verlangen kwam „Nonsens, dat kun je niet meenen. Hij over hem, haar te onderwerpen aan zijn wil was dicht bij haar komen staan en zag haar en verlangens. Hij wilde weer het vroegere, aan. „Luister eens naar me, Linnie," zei hij op zijn oude, innemende manier, „het spijt kleine, onbeduidende schepseltje van haar me ontzettend, als ik je gisterenavond door maken, dat hem had aangebeden. Ineens gingen zijn gedachten echter naar iets beleedigd mocht hebben. Maar vergeef Clarice... Was hij haar vergeten? Maar... het me dan en kwel me niet langer. Vertel bestond de mogelijkheid niet, dat een man me liever, waar je vanavond graag heen zich tot twee vrouwen tegelijk aangetrokwilde." En in die momenten, terwijl hij zijn uiter- ken voelde? Natuurlijk niet op dezelfde ste best deed zijn vroegere macht over haar manier... anders, heel anders. Het gelukte hem dan ook met eenige te doen gelden, zat Marylin zich met verbazing af te vragen, hoe het mogelijk was, moeite zijn slechte stemming te beheerdat ze ooit onder zijn invloed had kunnen schen en hij bracht een anderen klank in raken. Ze analyseerde hem zoo kalm als zijn stem. „Laten we niet ioo onaardig tegen elze het een onaantrekkelijken vreemde zou kander zijn, Linnie," vroeg hij smeekend. hebben gedaan. Hij zag er even knap uit als vroeger, „Het is het beste, dat we hetgeen gebeurd SALLY EILERS doch nu zag za volmaakt door hem heen is zoo gauw mogelijk vergeten en weer dedie een der hoofdrollen speelde in Norma en ze bekeek hem dus met geheel andere zelfde goede vrienden van den afgeloopen zomer zijn. Bedenk eens. hoe heerlijk wc Shearers film „Let us be gay" en nu de het samen hebben gehad. Als je nu toch heldin van Buster Keatons rolprent „for- oogen. Ze wist nu heel zeker, dat ze blauwe ward March" met haar vader Peter Eilers.

Opgewekt liep ze naar huis en er lag een zachte blos op haar wangen. Zoodra ze in de flat was, trok ze opnieuw de deux pièces-jurk aan van de heerlijke blauwe tint en ze stond zich voor den zooveelsten keer voor den spiegel te bewonderen, toen er werd gebeld. Zeker iemand voor Jay Dit bleek echter met het geval te zijn, want even later zag ze Brynmor voor zich. Het viel niet te ontkennen, dat hij op dat oogenblik een eenigszins schaapachtigen indruk maakte. Niettemin glimlachte hij uiterst beminnelijk. „O, hallo, Brynmor. ben )i) het? Lhep in haar hart was Linnie blij, dat ze de blauwe japon droeg, niettegenstaande ze er heelemäal niet op gesteld was geweest, hem nog eens te spreken. Het was echter zoo genoeglijk en bevredigend, den blik van bewondering in zijn oogen te zien. „Groote goedheid, Linnie. Wat is er met jou gebeurd?" Ze haalde met een nonchalant gebaar haar slanke schouders op. „Niets bijzonders. Waarom vraag je

NEL STANTS EN QUSTA CHRISPIJN-MULDER

HOT

WILLEM VAN DER VEER NEL STANTS

- 29 -

'

■

x.jaau'.«;....^^,^^^——-~:~"'''"imit min

'

■•giiim

-■'

:

''

^

-

'

:

■

' ■

eenmaal vanavond met dien man hebt afkreeg ze het gevoel, alsof de adem haar gesproken, houd dan in elk geval morgenbenomen werd. Het was een sensatie, die avond voor me vrij. Wil je dat doen, ze met geen mogelijkheid precies had kunkindje?" nen omschrijven, want ze kon zich niet .Marylin zuchtte en schudde haar hoofd. herinneren, zich ooit in. haar jonge bestaan Door die beweging viel er een dikke lok zoo volmaakt gelukkig gevoeld te hebben van heur haar naar voren, waardoor ze als thans. legen uit, maar is het allerminst. Zeer mooi. er zóó knap uitzag, dat Brynmor zich moest „Wie heeft-de kleine, bekoorlijke AsscheWeet zich goed te kleeden en schopt beheerschen om haar niet in zijn armen te poester in een prinses veranderd?" was het als een muilezel.'' nemen. eerste wat Tony vroeg. Hij keek haar aan en grinnikte weer. ,,Het spijt nje driedubbel," zei ze met Marylin glimlachte blozend. ..Mijn nicht." Marylin zuchtte en haalde haar schouders een licfelijken glimlach, .,maar ik ben de Tony maakte een buiging voor Jay. op. ,,Ik vrees, dat je een groote idioot bent, heele week bezet Misschien heb ik de ,,Ik heb een diepe bewondering voor u, Tony." volgende week nog een avond vrij, doch mevrouw Jerome. U heeft inderdaad een „Ten zeerste dankbaar voor het comdat weet ik nog niet eens zeker." wo/ider verricht." Hoewel hij deze laatste pliment. Je hebt mijn vraag evenwel nog Ze zweeg even en nam hem van onder woorden glimlachend uitsprak, lag er toch niet beantwoord. Wat is je grootste schrikhaar lange oogharen op. ..Maar al heb ik een ernstige uitdrukking in zijn oogen. beeld?" ook geen gelegenheid om met je uit te gaan. Even later gaf hij te kennen, dat het tijd „Moet 'ik er een ernstig antwoord op het was toch heel aardig van je. om me werd heen te gaan en het volgende oogengeven?" te komen opzoeken" blik stonden Marylin en Tony voor een Hij knikte zwijgend. En toen verdween Paarna sprong ze overeind en opnieuw donkerblauwen racewagen, waarmede hij de glimlach ineens van haar lippen en er stEfarde Brynmor haar vol verbazing aan. haar was komen afhalen. kwamen een paar diepe rimpels in haar Hij besefte plotseling, dat hij werd weg..Het eerste avontuur." lachte hij. „Stap voorhoofd, gestuurd eenvoudig weggestuurd. Een in, kind. Deze kleine auto zal ons heel wat „Mijn ergste schrikbeeld is," gaf ze half ander woord was er niet voor te vinden. pleizier bezorgen." beschaamd toe, „verliefd te zullen worden Natuurlijk had hij weer kunnen gaan argu„En romantiek en geluk," dacht Linnie op een man, die totaal niets om mij geeft." menteeren, hetgeen volkomen bij zijn kabij zichzelf. En bij die gedachte verscheen Tony liet een eigenaardig geluid hooren. rakter behoorde, doch juist op dat oogener zulk een gelukzalige uitdrukking in haar „Wees daar maar niet bang voor. Ik ben blik werd de deur geopend en stond Gerry oogen, dat Tony, die het zag, zich ernstig er van overtuigd, dat al mijn vrienden tot Jerome. Jay s echtgenoot, op den drempel. voorhield er voor te zorgen, dat ze de over hun ooren verliefd op je zullen ..Zoo, Linnie," riep hij uit. ,,Ik hoorde, heele geschiedenis niet als iets' anders beworden." dat je je gisterenavond... hm... zoo keurig schouwde, dan het inderdaad was... name„Keurig uitgedrukt. Vertel me nu eens gedragen hebt. Is dat zoo?" Hij drukte lijk comediespel, méér niet. Dat diende hij wat jouw schrikbeeld is?" Brynmor de hand en keek Linnie aan op haar zoo spoedig mogelijk duidelijk te En haastig antwoordde Tony: „De angst, een manier alsof hij wilde vragen of hij maken, want dit was niet meer dan een dat het een of andere meisje verliefd op mij de bewuste vriend was. staaltje van zijn plicht. zal worden!" Achter Brynmor's rug had Marylin even„Vertel me eens, Linnie," begon hij. „Dat wil zeggen een meisje, van wie wel gelegenheid een grimas te maken en „Wat is een van je schrikbeelden?" jij niet houdt?" ontkennend met het hoofd te schudden. Marylin keek peinzend voor zich uit. „Onverschillig welk meisje dan ook. Gerry grinnikte terug. En in dat oogenblik Daarna wierp ze een haastigen, verlegen ledere vrouw, die zich aan mij ging hechdrong het heel duidelijk tot Linnie door, blik naar Tony. ten en me „au sérieux" nam, zou een groote dat ze in de toekomst bijzonder op den „Bedoel je mijn wérkelijke schrikbeeld dwaas zijn." breedgeschouderden. roodharigen echtof een gefingeerd?" „O. Daarna stilte. Linnie was erg dankgenoot van haar nicht gesteld zou zijn. Hij liet een schaterlach hooren. „Je gaat baar, dat het donker was in den wagen, Een poosje praatte het drietal en daarna vooruit, kind. Groote goedheid, ik had niet zoodat haar begeleider niet kon zien hoe nam Brynmor afscheid. Marylin begeleidde gedacht, dat het zoo weinig moeite zou een gloeiende blos haar naar de wangen hem tot de voordeur. kosten je iets te leeren. Je moet niet verwas gestegen. ,,Het doet me pleizier, dat je oog al zoogeten, dat ik tegenover mijn kennissen al „Beschrijf me Gwendolyn Carruthers veel beter is, Brynmor," zei ze ondeugend. een beschrijving van je heb gegeven. Een eens," vroeg ze na een pauze. hem recht aankijkend. En terwijl ze de alleraardigst meisje van buiten, verlegen, „Gwendolyn is een type. Ze is echt een voordeur achter hem sloot, lag er nog onschuldig. Niet onknap en " van die tegenwoordige rustelooze meisjes, steeds een glimlach om haar lippen en haar „Houd op," riep Marylin uit, terwijl ze die zich altijd en overal schijnen te veroogen glansden van pleizier. een flinken schop tegen zijn voet gaf. velen. Ze doet aan sport, is zeer ontwikNiet lang daarna kwam Jay thuis en ge„Je hebt me voor mijn heele leven verkeld, kan over de moeilijkste onderwerpen bruikten ze met zijn drieën den maaltijd, minkt, als je dat maar snapt," zei Tony spreken en is tegelijk een geweldige flirt. die uitstekend door Jay's gedienstige was ernstig. Kortom, zooals je duizenden meisjes tegentoebereid. En toen brak het moment aan, „En je wordt nog erger mishandeld, woordig aantreft," waarop Marylin zich voor de partij moest wanneer je het nog eens waagt een dergeMarylin lachte. En daarna vroeg ze kleeden. Jay stond er op, dat ze de jurk lijke beschrijving van me te geven." nieuwsgierig of mannen over het algemeen van goudkant zou aantrekken, daar het „O, neem het me alsjeblieft niet kwalijk, van zulke vrouwen hielden. roode chiffon toilet beter voor een andere zei hij verontschuldigend. „Je hadt me echter Tony scheen het raadzaam te vinden, gelegenheid geschikt was. Linnie was termoeten laten uitspreken. Ik denk, dat ik het even ernstig na te denken, alvorens deze nauwernood gereed, toen er al gebeld werd moet veranderen en je als volgt dien te vraag te beantwoorden. en Tony voor haar stond. beschrijven: Een allerverrukkelijkst buitenHet jonge meisje zag hem aan en weer meisje. Ziet er heel bescheiden en ver-

E) RQCFJES

Nou Piepa, zeg jü nu eens, is net nou zooals het hoort, dat mijn vrouw nog meer van tfaar hond houdt dan van mij?

Ja, hoor eens, dat is een bespottelijke vraag, want

MOOB

MUZIEK VAN HENRI C. VAN PRAAG

WOORDEN VAN BEP OTTEN

^^^^S

otifi

fc-fc

y

ÜÜÜ

tfepmrt kort/rokj«. Mrte.^WAn jcn.^H.Mies.je^e.n któ.« d^l.toto^y ^bp.

^^S .

I

Miesje deed aan schermen, boksen, Zij bereed een motorfiets. Om een zwemrecord te breken, Dat was voor ons Miesje niets! Maar ik zie haar nu weer loopen.. Jongens, is dat Miesje wel? Met die lange rok en haren? Hoe verander je zoo snel!

MAISON

m

Statig- loopt zij langs de straten. Zij beweegt zich elegant. En wat kwijnend en heel minzaam Geeft zij mij een slappe hand. Miesje is een groote dame. Die zich ladylike gedraagt... Waarom?... Wel, omdat de mode. Van het oogenblik dat vraagt!

ODIOT 7 PLACE DE LA MADELEINE, PARIJS

Gevestigd

Specialiteit voor geschenken in zilvei en verzilverd

m

metaal

Fabriek van sitArtiek Zilverwerk

1690

GROOTE UN

PIEPA

KEUZE IN KUNSTVOORWERPEN UITGEVOERD NAAR ONTWERPEN UIT ELKE STIJLPERIODE

Goedkoope Aanbieding ZANE GREY'S B^^r7""""**

van

Sm^^^^^^

MEESTERWERKEN in lO deelen

I

1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. 10.

Woestijngoud. De Schrik der Mormonen. Misdadiger volgens de Wet. Onder het Licht der Westersterren. De Man van het Woud. Tot den Laatsten Man. De Geheimzinnige Ruiter. Op Zoek naar Geluk. De Erfenis der Woestijn. Milly's Doodenrit.

Alle deelen gebonden en voorzien van een omslag in kleuren. Zane Grey's arbeid is gewijd aan het schrijven van romans uit het Westen van Amerika, de streek die op de bewoners der steden steeds een groote bekoring uitoefent. Zijne romans vertegenwoordigen het element van avontuur en romantiek, dat in de beschaafde wereld ontbreekt. In het wijde Westen, met zijn tegenstellingen, zijn schoonheid, kleur en leven, met zijn wildheid en kracht, vond Zane Grey de stof tot het scheppen van zijn boeiende romans, gebaseerd op de moeilijkheden en opofferingen van pioniers, mannen en vrouwen, die duizenden mijlen door een vreemd land trokken om in de wildernis een nieuw tehuis te stichten of onbekend te sterven.

Een gebed nieuwe uitgave der tien meest gelezen romans van den beroemden schrijver.

De TIEN deden kosten thans

compleet FL 19,^ betaalbaar in maandelijksche termijnen van Fl. 2.— Toezending der complete serie, 10 gebonden deelen, geschiedt direct na ontvangst van onderstaand bestelbiijet door :

W. GORTER Jr., Boekhandelaar-Uitgever, JORDENSSTRAAT 48

-

HAARLEM

BESTELBILJET Ondergeteekende wenscht te ontvangen van :

W. GORTER ]r.

—

Boefebandelaar-Uitgever te Haarlem

—

10 deelen ZANE GREY's MEESTERWERKEN, alle deelen gebonden, voor den pri|s van Fl. 19, lijksche termijnen van Fl. 2.—. NAAM :

Red. en Adm.: Oalgewater 22, Leiden. Tel. 700 Postrekening 41880

WOONPLAATS :

Verschgn» wekelüks — Pr^s per kwartaal f T.05