Uitgeschreven channelings van Pamela Kribbe

Uitgeschreven channelings van Pamela Kribbe November 2012 Copyright notice: De teksten in dit document zijn uitgetypte channelings, die je in het kader van het channel-abonnement reeds als geluidsbestand of CD hebt ontvangen. Deze teksten zijn uitgetypt door vrijwilligers (die we heel dankbaar zijn!) en vormen een letterlijke weergave van het gesproken woord. We willen je vragen deze teksten louter in kleine kring te gebruiken en niet te verspreiden op Internet of anderszins te publiceren. Deze teksten zijn bedoeld voor de leden van het channel-abonnement. Als je ze wilt laten lezen aan familie of vrienden, is dat geen probleem, op grotere schaal verspreiden is echter niet de bedoeling. In geval van twijfel, raadpleeg Gerrit op [email protected]

Inhoud Liefdesrelaties ......................................................................................... 2 Het loslaten van de oude wereld ................................................................ 9 De weg naar huis....................................................................................13

1

Liefdesrelaties Lieve mensen,

Ik groet jullie allen van harte, ik ben hier bij jullie met een vol hart, ik wil delen met jullie, want jullie zijn mijn broeders en zusters. Ik voel een diepe vriendschap naar jullie toe, ik ben niet meer of hoger dan jullie, wij zijn een. Wij zijn verbonden met elkaar door vele levens heen, niet alleen deze aardse manifestatie, maar veel dieper gaat onze band doorheen de tijd. Wij zijn samen ooit begonnen aan het idee om de Christus-energie op aarde neer te zetten als een kiempje dat doorheen de tijd langzaam zou groeien en bloeien tot een volwaardige bloem. En deze tijd is een tijd van voltooiing waarin veel kiemen tot ontplooiing komen en jullie horen daarbij. Wij vormen tezamen een eenheid, een collectief van zielen die zich hiervoor inzetten. En zie mij dus niet meer als een meester, die boven jullie staat, maar als een vriend die jullie handen vasthoudt, en zijn liefde wil delen met jullie, omdat ik zo van jullie houd. Jullie verlangen allemaal enorm naar liefde, in jullie relaties met anderen zoeken jullie dat, maar vooral ook in jezelf. In de verbinding in jezelf met het goddelijke. Dat is waar jullie echt naar op zoek zijn: te ervaren wie jij bent in het diepst van je hart, de God in jezelf. Als je bij dat punt komt, wordt alles makkelijk, licht en vreugdevol, je bent dan een in jezelf, een eenheid op zich en toch kun je je verbonden voelen met al het andere op een diepe en intieme manier. De voorwaarde is dat je je eerst een voelt met jezelf. Dat je werkelijk vertrouwd bent met wie jij bent, met wie je bent geworden door al die eeuwen heen, door al die levens heen, dat je ervaringen hebt opgedaan. Jezelf te kennen, van de hoogste hoogten tot de diepste diepten. Zo kom je thuis bij jezelf, en dan is er ruimte voor de ander in zijn of haar eigenheid. Dan probeer je niet meer via de ander thuis te komen, maar dan deel je het thuis wat je in je hart draagt met de ander, het wordt een samen vieren, een samen delen. En dat, dat is een helende relatie. Of dat nu met een partner is, of met een vriend of met een kind. Het maakt in wezen niet uit. Maar partnerrelaties, liefdesrelaties zijn wel de relaties die het meest in jullie naar boven halen, jullie het diepst kunnen raken. Omdat daarin zulke diepe stukken van jezelf bloot komen te liggen. Voordat ik daarover spreek, wil ik jullie er eerst aan herinneren dat het gevoel van thuis, van de oorspronkelijke eenheid waarvan je deel uitmaakt, dat dat niet ver weg ligt. Je kunt zeggen dat in de tijd, dat het ontzettend lang geleden is dat je afscheid nam, om maar symbolisch te spreken, van het paradijs. Dat je als ziel alleen op weg ging, in een lichaam, dat je ervoor koos in een bepaalde vorm je te manifesteren om ervaringen op te doen. Om zeg maar verschillende bioscopen te bezoeken in het heelal, en daar te ervaren hoe het was.

2

Je hebt toen, toen je als individuele ziel op reis ging, of geboren werd, afstand gedaan van een oer-eenheid, die je je kunt voorstellen als een warme deken van liefde en licht die jou oer vertrouwd was. Waarin je altijd de aanwezigheid voelde van een vader- moeder- god, waarin je dus nooit bang was, om alleen te zijn, om verstoten te raken of afgewezen te worden. Die begrippen kwamen niet eens voor in je vocabulaire, in je belevingswereld. En toch was er een oerkracht in God werkzaam, die jullie naar buiten dreef, de baarmoeder uit van die oorspronkelijke vader-moeder-godsverbinding. Wat was de bedoeling daarvan? Dat jullie zelf goden werden, zelf de bron en het beginpunt zouden worden van zo’n vader-moeder-kleed, een bron van warmte en liefde, waaruit vele dingen voortkomen en geschapen worden. Jullie zijn allen op weg zelfstandige goden te worden, maar het afscheid wat jullie namen in het begin kwam als een schok. En daar geldt weer: je kunt alleen ervaring opdoen, als je van tevoren niet alles weet. Dus jullie konden alleen jullie losmaken van die oer-verbinding, door in het diepe te duiken en als ziel alleen op weg te gaan, en daar voor het eerst kennis te maken met angst en verlatenheid, en het niet snappen, met duisternis, het niet weten. Die oer ervaring van verlatenheid en verlorenheid dragen jullie nog steeds, tot op de dag van vandaag, met je mee. En die wordt ook heel sterk aangeraakt in liefdesrelaties. Maar zoals ik zei, voordat ik daarop inga wil ik jullie eraan herinneren, dat jullie nog steeds ook de mogelijkheid in je hebben, die oerverbinding in je te ervaren, dagelijks. Jullie doen dat al in de nacht, als jullie in een droomloze slaap terecht komen, treden jullie uit, en maken jullie contact met de diepste bron waaruit je voortkomt. Met God, als je het zo wilt noemen, of met de diepste kern in jezelf. Dat stuk wat nooit weg is gegaan uit het paradijs, wat daar nog steeds is. Hoewel jullie daar miljoenen en miljarden jaren geleden uit zijn vertrokken, is het nog steeds bij je, het is een onvervreemdbaar deel van je bewustzijn, en ’s nachts, als je verstand niet zo actief is en je je overgeeft aan je slaap en aan het niet-lichamelijke zijn wat je dan betreedt, als je uit je lichaam gaat, dan proeven jullie van die bron. Elke nacht weer. En zo vernieuwen jullie jezelf. En ook in het dagelijks leven kun je contact maken met deze werkelijkheid. De werkelijkheid van de goddelijke geest, waar jij zo’n intiem deel van bent. Door heel stil te worden kun je dat voelen, ook hier en nu. En ik nodig jullie daartoe uit dit samen te voelen. Hoe wij alleen deel uitmaken van een oorspronkelijk goddelijk wezen. Stel je maar voor dat er middenin je borst, bij het hart chakra, zich een kristal bevindt. Een helder mooi kristal. Stel je het maar voor en voel de kracht ervan. Een zuiver helder kristal met allemaal vlakjes, die even zovele ervaringen weerspiegelen. Voel hoe je vanuit dit kristal in je hart, verbonden bent met alles om je heen: gevoelens van anderen, stemmingen, emoties kunnen door dit kristal weerspiegeld worden in jou, je pikt dingen op van anderen. En door ze in het kristal te laten zijn, kun je begrip opbrengen voor anderen, vanuit dit kristallen hart begrijp je alles: de ervaringen van anderen, hun pijn, hun teleurstellingen worden duidelijk voor je. Dit kristallen hart is verbonden met de harten van alle andere levende wezens, wij zijn een. En toch kunnen jullie ook voelen dat dit hart het jouwe is, wat jij in je borst draagt. Dit kristal is van jou, jouw ziele-hart.

3

Voel hoe dit samen kan gaan, het verbonden zijn op hart-niveau, als een horizontaal veld, dat je verbindt met alles wat leeft. Geen onderscheid, we zijn allemaal een. En aan de andere kant ben jij hier, in dit fysieke lichaam, de drager van jouw hart, van jouw stukje Godbewustzijn. En voel de openheid in dit kristal, voel de grenzeloosheid, het oneindige bewustzijn wat bij jou hoort, wat kan gaan en staan waar het wil. Het is niet gebonden aan dit lichaam, het is hier nu wel, tijdelijk, maar het is zo’n grootse energie dat ze überhaupt niet van enige vorm afhankelijk is. Dit ben jij, jij hebt een stukje van die oerbron van het goddelijk weefsel van de vader-moeder-God hier gebracht, met jou mee, hier op aarde. Jij bent heel en volledig in jezelf, jij bent de hoeder van dit hart kristal, en herinner je dat. Hou dat vast als we nu gaan kijken naar het thema van relaties, partnerrelaties. Als je verliefd wordt op een ander is dat in het begin vaak een intense ervaring van verrukking. Het lijkt alsof er iets open wordt gescheurd in je, iets wat lang verborgen leek te zijn en wat alleen door de blik van die ander kan worden onthuld. Andere mensen lijken het niet te zien in jou, maar hij of zij maakt het wakker: de onverhulde schoonheid van wie jij bent. Oude stukken komen bovendrijven, je passie, je enthousiasme voor het leven keert terug, je voelt je gezien en bemind, en je gaat je eigen diepte ervaren. Het wonder van jou. Dat is wat je ervaart in verliefdheid. En het lijkt te gaan om de ander, maar het gaat om jou, wat de ander wakker roept in jou is verrukkelijk, een wonder, je lijkt dan pas echt wakker te worden en te voelen hoe veel je te geven hebt en hoeveel er van jou gehouden kan worden. En op dat moment raken mensen meestal dronken, dronken van deze verwondering, van deze verliefdheid die ze ervaren. En blindelings gaan ze zich, vaak na verloop van tijd, vastklampen aan diegene die dat in hen wakker riep. Zij of hij heeft het toverstokje in handen, en wat eerst leidde tot een openbaring, en tot een liefdevol voelen van jezelf en van de ander, leidt dan langzamerhand aan een vlucht van jezelf, een wegraken van jezelf, en een helemaal gefocust raken op de ander. Dan raak je in strijd met elkaar. Dan wil je iets bezitten van de ander wat je zelf niet lijkt te hebben. En vaak doet de ander dat ook met jou, en in dit dubbelspel raken jullie enorm verward en kan het hoogste wat je mekaar kunt geven uiteindelijk ook het laagste in elkaar naar boven halen, namelijk strijd, jaloezie, afhankelijkheid en machtsstreven. En dit is een buitengewoon pijnlijke val, die bijna ieder van jullie wel eens heeft meegemaakt in haar of zijn leven. Hoe komt dit nu? Er zijn twee delen in je, vanuit je hart, vanuit dat kristal waar ik over sprak, is er een liefde in je die de ander kan zien precies zoals hij of zij is, en daar de schoonheid in kan ervaren. En vanuit het hart kun je een gelijkwaardige verbinding aangaan met elkaar, waarin je het goddelijke in elkaar erkent, maar toch ook het menselijke in elkaar niet uit het oog verliest. Je gunt de ander ook zijn of haar pijn, haar wantrouwen, haar teleurstellingen, haar of zijn blokkades. Maar vanuit je buik is er een ander deel wat werkzaam is, en wat heel sterk zich laat gelden in een verliefdheid. Ik noem dit deel het innerlijk kind. En ook heel sterk het verwaarloosde verlaten kind wat een diepe pijn met zich meedraagt, die oorspronkelijk helemaal teruggaat op die kosmische geboorte, het verlaten van de vader-moeder-God verbinding. Dit kind wordt ook wakker, en dit kind

4

heeft vele emoties die je hart kunnen versluieren. Die om het kristallen hart heen kunnen gaan zitten, en je het zicht benemen op de realiteit. De realiteit is namelijk dat jij de bron bent van die verrukking die je voelde, die gelukzaligheid die je ervoer in de beginstadia van de verliefdheid had te maken met jou en jezelf, de ruimte die je jezelf gaf, die werd mogelijk gemaakt door de ander, maar het ging nog steeds om jou! Het kind in jou echter, wat pijn heeft en schreeuwt om aandacht, liefde en erkenning, die het heel lang heeft gemist, kan zich laten verleiden tot een soort wurggreep waarbij het de partner koste wat het kost wil vasthouden om hem of haar dat te geven wat het zo mist. Het kind en het kristallen hart kunnen zo op twee heel verschillende sporen terecht raken, en dan kan wat eerst heel mooi leek te zijn, omslaan in een destructieve relatie waarbij je gaat vechten met elkaar, strijden, en niemand wil dat maar het gebeurd toch. Wat hier gebeurd, wat hier kan optreden is in feite een emotionele verslaving die partners aan elkaar kunnen hebben. Op het moment dat je ontdekt dat jouw partner niet die absolute liefde vertegenwoordigt waar je op had gehoopt, op het moment dat die magie dreigt te verbreken, kan er een wanhoop in je ontstaan, waardoor je koste wat het kost vast wil blijven houden aan die ander, omdat je het ooit wel hebt gevoeld bij hem of haar. Je gaat dan vechten voor die ander, en je oudste pijnen, je emoties van boosheid, in de steek gelaten worden, haat zelfs, kunnen dan een rol gaan spelen. Het is heel moeilijk om los te laten op die momenten, want je wordt voortgedreven door een herinnering dat het wel goed was, dat het allemaal wel in harmonie was. Het is op die momenten van enorm belang dat je weet los te laten. Op het moment dat je voelt dat je relatie in een neerwaartse spiraal gaat, dat je elkaar gaat beschuldigen, dat je mekaar dingen gaat verwijten, is het tijd om een stap terug te zetten. Omdat je elkaar onnoemelijk veel pijn toebrengt, juist omdat je zoveel in elkaar hebt aangeraakt. En die pijn is lastig te helen. Durf dus een stap terug te zetten, als je voelt dat je onredelijk wordt. Wat bedoel ik hier met onredelijk? Dat er emoties in jou leven die je eigenlijk niet onder controle hebt, je kunt iets in jezelf voelen van een diepe angst om verlaten te worden, of juist een angst om je helemaal te verbinden met de ander, boosheid kan er zijn, jaloezie, maar je kunt merken dat je emoties een soort grens overgaan die eigenlijk…het wijst erop dat je in iets groters terechtkomt dan alleen de relatie met jouw partner. Iets diepers wordt in jou geraakt, en het gaat erom dat jij jezelf buigt over dat verlaten kind in je. Dat is niet de verantwoordelijkheid van een partner. En ook jij bent niet verantwoordelijk voor de innerlijk kind stukken van die ander. Dit leidt tot enorm veel verwarring in relaties. Hoe kun je nu merken dat een aanvankelijk liefdevolle band scheef gaat lopen, dat dingen uit balans raken? Dit is vaak moeilijk te achterhalen omdat je er al diep inzit. Toch zijn er duidelijke signalen.

5

Een van de manieren waarop je het kunt achterhalen is door symbolisch een oefening te doen met je eigen innerlijk kind. Stel je maar eens voor dat je tegenover je partner staat, van dit moment, of neem iemand die voor jou heel belangrijk was, als je op dit moment geen partner hebt, en sta daar eens met jouw eigen innerlijk kindje aan je linkerzijde. Stel je maar voor, gewoon jezelf, toen je klein was, ergens onder de tien jaar, maakt niet zoveel uit hoe, en sta dan met dat kind aan je hand tegenover je partner. En kijk nu eens hoe het kind reageert op je geliefde. Kijk eens naar de eerste reacties van dat kind. Vraag het kind eens: wat trok jou zo aan in hem of haar? Wat vond je zo onweerstaanbaar? Wat deed jou smelten, wat trok je aan? En dan vraag je: hoe voelt het nu? Wat is er gebeurd met die oorspronkelijke kwaliteit, is die nog voelbaar voor jou? Voor dat kind? Wat is er mee gebeurd? In een helende relatie is die oorspronkelijke kwaliteit nog steeds voelbaar aanwezig, in de relatie. Voedt je jezelf er nog steeds mee, warm je jezelf eraan, terwijl aan de andere kant de partner ook een meer menselijke gestalte heeft gekregen, met haar of zijn eigen probleempjes, ups and downs, toch is, iets van die oorspronkelijke magie is er nog steeds. En de problemen zijn daarom te overkomen. Je voelt je niet diep verraden, door de verliefdheid. Als dat wel zo is, als je je eigenlijk in de steek gelaten voelt, of bedrogen, als jouw kind dat daar aan je zij staat dat zo voelt, is er iets aan de hand waar je heel oplettend over moet zijn. Neem de tijd om dit met jouw eigen innerlijk kind uit te zoeken. En om dit nog wat verder te verduidelijken, laat even het beeld los van dit innerlijk kind en sta zelf tegenover die partner die je hebt uitgekozen, en kijk eens hoe de stromen tussen jullie gaan, van geven en ontvangen. Kijk eerst eens even wat jij geeft aan de ander en voel dit, het hoeft niet in woorden te zijn, dat je het weet, maar kijk gewoon even wat je ziet stromen, van jou naar de ander toe. En kijk eens even hoe je je daarbij voelt. Word je daar zelf energieker van, bij dat geven, of voel je je daardoor leger en uitgeput worden? Is het geven inspirerend? Of word je er moe van? En hou je gewoon vast aan het eerste wat je hierbij voelt. En kijk vervolgens eens hoe de omgekeerde wisselwerking is, wat ontvang jij van de ander? Gewoon afgaan op je eerste gevoel, wat komt er naar jou toe? Voelt dat goed? Maakt dat je hart ruimer, voel je je daardoor blijer over jezelf? Dat is het wezen van een helende relatie, de ander geeft jou iets waar je blij van wordt, waardoor er vreugde komt in je hart. Tot slot is er ook nog iets wat je kunt voelen, wat een kenmerk is van een destructieve relatie, is als je vanuit je zonnevlecht, dat is een plekje bij je maag, maar je kunt het ook voelen trekken vanuit je buik, als je voelt dat er een koord van energie is dat jou verbindt met de ander, vanuit die plek in je lichaam, ..als je gevoelig bent kun je dat misschien zo ervaren in je lichaam, en waar het hier om draait, is dat je het gevoel hebt de ander nodig te hebben. Dat je in paniek raakt bij de gedachte als die ander er niet meer zou zijn. Als daar iets trekt, dan is dat in wezen een energetische navelstreng, die jou verbindt met de ander, en jou het gevoel geeft: ik heb hem nodig, ik heb haar nodig, ik kan niet zonder. Dat paniekerige gevoel wijst erop dat je niet zelfstandig kunt functioneren, of denkt dat niet te kunnen zonder de ander. En dat is een destructief gegeven.

6

Want natuurlijk is het zo dat je in een relatie, in een helende relatie ook, elkaar ontzettend zult missen, als je op de een of andere manier van elkaar gescheiden zou zijn. Dat mag er gewoon zijn, je bent aan elkaar gehecht, je houdt van elkaar. Maar in een destructieve relatie is er iets kwaadaardigers werkzaam, er is een soort gevoel van niet zonder de ander kunnen wat je wezenlijk verzwakt. Er zit daar een diepe angst voor afwijzing door de ander, en die maakt dat je je klein en benauwd voelt, en dat de hele relatie niet meer dat vreugdevolle ruimtelijke heeft van in het begin. Probeer die dingen eens voor jezelf uit te voelen, rustig op je eigen manier. En wees niet bang om los te laten, om ruimte te maken in de relatie om dit soort dingen te voelen, want als je eenmaal in een negatieve spiraal zit, in een relatie, is het vaak nodig dat de partners even afstand nemen van elkaar om goed te gaan beseffen waar ze ieder staan. Op zo’n moment is het vaak niet handig om dingen steeds uit te willen praten, omdat wat je nodig hebt is dat jullie energie velden even helemaal vrij worden van elkaar, om weer bij jezelf te komen. Ga nu weer even terug naar dat centrum in je hart, het kristal. Zak met je bewustzijn in dat mooie glasheldere kristal, dat is je wezen. Je bent niet afhankelijk van anderen, om dit in jezelf te kunnen ervaren. Het is er altijd. Het is de fluistering van God, in de stilte kun je haar horen. En voel dan hoe vanuit dit lichte kristal stralen schijnen op het kind in jou, wat nog pijn lijdt, wat nog zoekt buiten zichzelf. Laat de stralen op dat kind vallen, en je kunt het letterlijk zien, dat het door je buik heen schijnt, dat het kristallen licht zich dieper verankert en dieper naar beneden stroomt, door je maag, door je buik, en helemaal door je benen heen de aarde in. Dit is jouw licht, jouw unieke zielelicht. Je bent hier om dat te ervaren, op aarde in een lichaam. Dit bijzondere licht is uniek, het is jouw engel licht, en sta je hiermee in contact, dan trek je helende relaties aan in je leven. Je hebt de ander niet nodig, je hebt het ook niet nodig om van de ander iets absoluuts te maken. Iemand die jou eindelijk in het juiste perspectief ziet, die jou begrijpt, die jou omarmt. Die onvoorwaardelijkheid is alleen te vinden in jouw hart. Voor jezelf. Belast een ander daar niet mee. Die absolute liefde is iets tussen jou en jezelf. Die kun jij alleen jezelf geven, en als je dat doet wordt je een fontein van liefde voor anderen, want je bent dan in het reine gekomen met jezelf, je houdt van jezelf , ook met de donkere stukken, ook met dat kind in je wat soms worstelt en gepijnigd is. Je houdt van jezelf, en dan kun je de ander veel makkelijker in perspectief zien, je hoeft de dingen die zij of hij zegt, die soms kwetsend zijn, dan niet meer zo persoonlijk op te vatten. Het blijft meer bij de ander dan, je kunt jezelf zien als los van haar of hem, en dan kan er ook weer eerder harmonie zijn met de ander. Omdat je het niet meer zo persoonlijk opvat. De ander is niet meer verantwoordelijk voor jouw zielenheil, dat ben jij. Jij bent de meester van jouw wereld, jouw werkelijkheid.

7

Jullie staan allen op dit pad naar zelfverwerkelijking, en nu al raken jullie met jullie kristallen hart andere mensen aan en geven vonkjes van hoop en liefde af aan hen. Wij danken jullie voor je komst naar aarde op dit moment, in deze periode van bewustzijnsverandering op aarde en waar mogelijk zijn wij met jullie en delen met jullie onze liefde en vooral onze broederschap en zusterschap. Wij houden van jullie.

© Pamela Kribbe

8

Het loslaten van de oude wereld Lieve mensen, ik ben Jeshua. Ik groet je vanuit mijn hart. Ik ben dichtbij je, niet veraf. Ik lijk van een andere wereld te komen. Maar dat is niet zo. Ik kom van binnenuit naar je toe. Voel dat. Mag ik binnenkomen? Bij jou. Ik ben een vriend, een broer. Ik oordeel niet. Wil alleen je hand vastpakken. Samen zijn. Mag ik met jou samen zijn? Voel ons hier samen zitten, in deze kring van gelijkgestemden. Ik ben bij je en jullie zijn met elkaar. Er is een onderlinge uitwisseling tussen jullie en die hoeft niet via het woord te lopen. Er is een band, een gelijkgestemdheid. Die deel je met mij en met elkaar. Voel eens je gelijkgestemdheid. Ook al ben je verschillende mensen, kom je vanuit een andere achtergrond, ken je elkaar op menselijk vlak nog niet zo goed.....voel de onderstroom eens. Dat wat jullie met elkaar verbindt. Het verlangen naar een andere werkelijkheid. Jullie zijn de wegwijzers, degenen die als eerste aan de poorten staan van het bekende land en die eruit willen. Die door de kieren, de spleten van de muren die jullie omgeven, naar buiten kijken en daar een ander land zien. En jullie zijn degenen die de poort willen openen, het licht binnen willen laten stromen, het bewustzijn veranderen in de aardse realiteit. Je bent zelf deel van dat bewustzijn, deel van de bestaande aardse werkelijkheid. En toch voel je iets, iets anders wat jou lokt, wat je uitnodigt, wat jou ten diepste beweegt. Het kan soms een zachte fluisterstem zijn, die jou vertelt dat er andere mogelijkheden zijn om te leven. Meer gestoeld op vrijheid, natuurlijkheid, jezelf zijn. Niet op strijd met elkaar, maar gebaseerd op een natuurlijke verbondenheid, een herkenning van elkaar, een samenzijn, dat los en vrij is en toch heel stevig. Dat vermoeden dat jullie hebben van een andere wereld, voorbij de bestaande, voorbij de beklemmende muren van het verleden, dat vermoeden onderscheidt jullie. Jullie zijn wakker. En wat doe je daarmee? Het deel van jou dat wakker is geworden, dat de poort wil openzetten, een nieuw land wil betreden, en toch ook zo vaak weer wordt neergehaald door twijfels, door angst, door vrees, want wat gebeurt er met jou als je de gevangenis verlaat, uitbreekt? Wie zal er zijn aan de buitenkant van de muren? Is het echt wel zo mooi als je in je hart soms voelt en je intuïtie je vertelt? Of is het waar wat mensen je voorspiegelen, dat het daar alleen en eenzaam en koud is. Dat je je beter aanpast aan de meerderheid. Dat het hier binnen de muren veilig en goed is. Elk van jullie wordt op een gegeven moment gevraagd in je leven in het diepe te springen, van die muur af, te breken met wat je is aangeleerd,wat je is wijsgemaakt, met emotionele patronen die je lang vastzetten, verbinden aan het verleden. Die je klein maken. Ergens is jullie allen een gevoel van onwaardigheid met de paplepel ingegoten, vaak niet expres door je ouders, of door de verzorgers om je heen. Het ging vaak onbewust. Angsten, negativiteit, duisternis, is op z'n sterkst als het zich in de vorm voordoet van het goede. Nee je moet dit niet doen, je moet het laten, je 9

moet je zus of zo gedragen, ik zeg dit voor je bestwil, ik heb het goede met je voor. Angst en onderdrukking maskeren zich altijd in de vorm van goede raadgevingen, positief advies. Het vraagt dus om een scherp onderscheidingsvermogen om angst en negativiteit te herkennen. In dat wat je wordt voorgespiegeld door de samenleving als goed en waar en juist. Onderscheidingsvermogen is nodig en daarnaast moed. Want om te breken met de meerderheid, de overtuigingen van de massa moet je alleen durven staan. Durven in jezelf te geloven. Durven breken en zelfs conflicten aangaan mogelijk met je naasten. Met mensen die je vrienden leken te zijn. Het vraagt dus om veel dapperheid en onderscheidingsvermogen om het bekende land, de bekende realiteit van het aardse los te laten. De poort door te gaan naar het nieuwe. De mogelijkheid van een nieuwe aarde. Gedragen door een bewustzijn vanuit het hart. Niet gebaseerd op strijd, maar op verbondenheid, samenzijn. En op het moment dat je uitbreekt, of dat je voelt dat je moet uitbreken, dat het bijna niet anders meer kan, omdat je anders je ziek, naar, of depressief voelt. Op dat moment dat je dus gaat groeien en openstaan voor de liefde, voor het hart, dan komen ook de demonen je plagen. En het zijn niet zozeer demonen van buiten, de ergste demonen leven van binnen. Het zijn de stemmen van angst die je vermanend toespreken. Doe dit niet, houdt je maar liever klein. Pas je aan, je weet toch nu wat je hebt. Je weet niet wat je krijgt als je springt. Dus juist terwijl je je moed aan het verzamelen bent en je onderscheidingsvermogen toeneemt, en ook je gevoeligheid waardoor het oude bijna niet meer te verdragen is......juist dan wordt je op de proef gesteld. Durf je het echt aan, ga je echt kiezen voor jezelf, voor wat je ziel je influistert. Of blijf je liever met één been in het oude staan? Dat kan niet. Je kunt niet met één been in het oude blijven staan. Je zou in tweeën gescheurd worden. Je moet kiezen. Want beiden hebben een soort aantrekkingskracht, een soort zwaartekracht zo zou je het kunnen noemen. Je kunt niet op beide planeten tegelijk leven. Er is een keuze te maken. En in deze tijd staan velen van jullie voor die keuze. Jullie zijn hier aanwezig vanuit een verlangen het licht van je ziel te kanaliseren. Naar de aarde toe, naar je dagelijks leven. Je wilt je verbinden met een stroom die van boven komt, die in feite vanuit je hart komt en ondersteund wordt door gidsen, leraren, zo noemen jullie dat, of vrienden, van de andere zijde. Deze stroom wil je helpen de overstap te maken naar een nieuwe werkelijkheid die meer beantwoordt aan je ziel. Maar alleen jij kunt die stap zetten. En daarin wordt gevraagd het donkerste deel van jezelf, dat zich het meest vasthecht aan het oude, aan te zien. Dit is de zwaarste stap die je moet maken. Stel je de oude werkelijkheid eens voor als een planeet. Stel je voor wat een kracht ervoor nodig is om de zwaartekracht van die planeet los te laten. Denk maar eens aan een raket die de dampkring verlaat. Hoeveel kracht heeft die raket nodig? Hoeveel energie om er doorheen te breken...Dit wordt in feite van je gevraagd. En alle aangeleerde energieën die berusten op angst, verzet, wantrouwen, werken jou tegen. Trekken je terug naar de oude werkelijkheid. Maar er is ook een kracht die je voortstuwt. En die kracht is onmetelijk sterk. Het is de kracht van je ziel. En ik vraag je daar op dit moment mee te versmelten. Zie die kracht voor je, als een raket bijvoorbeeld, of als een ster die enorm bruist van licht en warmte....voel je eigen onmetelijke kracht. Jij bent veel groter dan het aardse bewustzijn waarin je bent opgegroeid, en die ook jouw

10

persoonlijkheid heeft gevormd. Het kan lang lijken alsof dat alles is wat er is. Maar je bent meer dan dat. En je weet het, want je ziel heeft jou al geroepen. Laat die zielekracht nu toe. En juist wanneer je dat doet zullen de delen die zich verzetten ook zich laten zien....en dat is in orde, dat mag. Want zij vragen in feite om verlossing. Eigenlijk kun je het het beste zo zien. Die delen die zich verzetten, die in angst verkeren, die moet je niet willen afstoten, die willen mee met jou op reis. Alleen ze zitten zo verknoopt in zichzelf, dat ze zich schrap zetten, niet mee willen. Toch zijn het delen van jou, die bij je horen. Ga er niet de strijd mee aan. Maar buig je over hen heen vanuit je licht, vanuit die zielekracht. Die enorme stuwende zielekern, de ster die je bent. Stel je maar voor dat die ster straalt in je hart. Die is er gewoon. Die is er altijd geweest. Die hoef je niet te verwerven of op te bouwen. Die is er gewoon. En in het licht van die ster laat je nu een kind dat uit jouzelf komt verschijnen. Een kind dat bang is of zich verzet, of nee zegt tegen de verandering, tegen de overgang naar een nieuw bewustzijn in jezelf. Dat kind mag er zijn. Eigenlijk hoort het heel diep bij jou. Maar het is verloren geraakt, verdwaald. Het is angstig. Heel angstig soms. Maar jij bent in het licht. Jouw sterrelicht is om jou heen aanwezig. Het brandt in je hart. Vanuit dit licht weet je en besef je dat jij dit kind kunt ontvangen. Jij bent de gids, de moeder of vader van dit kind. Het mag er zijn. Zie het maar voor je....misschien is het kind in vodden gekleed, ziet het er verwaarloosd uit, kijk vooral naar de expressie op het gezicht. Hoe voelt hij of zij zich....En je voelt vanuit je hart een enorme waardering voor dit kind. Het heeft zo lang zijn best gedaan, op haar of zijn manier probeerde het te overleven. Kijk eens of je contact voelt met het kind. Vraag het om dichterbij te komen, en omarm het. Neem het in je armen en voel hoe klein en fragiel het lichaam is. Hoeveel groter en sterker jij bent. Als je werkelijk je licht laat schijnen op de demonen die je plagen, de innerlijke stemmen van angst, wantrouwen, verzet, als je daar je licht op laat schijnen, treedt er uiteindelijk een kind naar voren. Geen duivel, geen zwarte kracht. Een kind..... dat om jouw aandacht vraagt. Jij bent de uitgelezen persoon om dit kind te redden, te omarmen, thuis te brengen. Neem het besluit voor jezelf dat als je weer eens vecht met jezelf, met negatieve gedachtes, of angsten, emotionele patronen, die je achter je wilt laten....herinner je het gezicht van dit kind. Het heeft vooral jouw compassie nodig. Jouw liefde. Niet de energie van het beter weten, of het willen afdwingen, ongeduld, gejaagdheid....maar de rust van een liefdevolle ouder die zegt: ik accepteer je zoals je bent. En wij gaan samen op reis, ik laat jou niet achter. Samen met dit kind ga je op reis, naar de nieuwe wereld. En dan gaat het misschien wat langzamer omdat dit kind tijd nodig heeft om zich weer veilig te voelen. Stap voor stap ga je richting de poort, leg je nieuw terrein bloot in jezelf. Want wat gebeurt er als je dit kind in jezelf heelt en omarmt? Je gaat je openen voor liefde....echt liefde, tederheid, begrip, naar jezelf toe. Je wordt zacht van binnen en die zachtheid opent alle deuren. Dat is de weg. En wat er ook gebeurt is dat anderen nu aangeraakt worden door jouw zachtheid. Want in alle andere mensen, ook wanneer zij vastzitten in oude patronen, in destructief gedrag, kun je uiteindelijk het gezicht van het kind herkennen. En de liefde die je aan jezelf hebt gegeven verspreidt zich dan vanzelf door jouw vibratie door jouw uitstraling naar anderen. En zo verandert de energetische realiteit op aarde. En op een gegeven moment brokkelen de muren af. Je hoefde niet weg te gaan, je bracht verandering in de bestaande wereld. De

11

weg is van binnen, het is een innerlijke weg. Waarin je het oude verlaat, het nieuwe geboren laat worden. En de wereld om je heen zal met je mee bewegen. Mensen zullen op je pad verschijnen die precies dat nodig hebben wat jij aan jezelf gegeven hebt. En zo ontstaan er verbindingen vanuit het hart. Zoals je mensen tegenkomt die jou een zetje hebben gegeven om meer van jezelf te houden, zo geef jij dat zetje weer door aan anderen. Jullie wonen en leven op aarde. Op een bepaalde manier kun je hier alleen zijn vanuit je hart vanuit je ziel als je afscheid neemt van het oude wat je is aangeleerd, als je er van los komt. Toch blijf je op aarde....en dat is goed zo. De verandering vindt hier plaats. Op een bepaalde manier leef je op een andere planeet, wanneer je gaat leven vanuit een hartbewustzijn. Je kunt naast iemand lopen op straat of in de bus naast iemand zitten, en op een andere planeet leven. Maar het is zo belangrijk dat die twee planeten hier naast elkaar kunnen bestaan. De ene bevrucht de andere. En zo wordt het oude meegenomen in het nieuwe. Het transformeert zich. Elk mens dat leeft op aarde is het waard om die transformatie innerlijk mee te maken. Niemand blijft achter. Geen kind wordt in de steek gelaten. Dat is de werkelijke betekenis van samen zijn, verbonden zijn. Dank je wel voor ons samenzijn hier vandaag.

© Pamela Kribbe

12

De weg naar huis Lieve mensen, ik ben jullie vriendin, een naaste. Maria Magdalena ben ik, zo werd ik genoemd op aarde. Deze naam weerspiegelt een deel van mij, een deel van mijn ziel. Ik leef en ben nu vanuit mijn gehele ziel. Ik heb ook contact met andere delen in mij. En als ziel ben ik ook nog eens deel van een groter veld; een zielenfamilie zou je het kunnen noemen. Daarom ben ik hier, omdat jullie ook deel zijn van dat veld. Wij vormen tezamen een zielengroep en deze verbinding tussen ons kan ons helpen, ondersteunen op onze weg. Niets is fijner je herkend voelen door de ander, op zielsniveau elkaar te verstaan. Dat is als thuiskomen na een lange reis waarop je moe en dorstig bent geworden. Ontvang via mij de energie van thuis. Het veld van energie waarmee je verbonden bent en waar je je thuis voelt. Dat ook, hier en nu, je draagt. Voel de energie van je zielenfamilie, hier op aarde en aan de andere zijde. Wij zijn bij jullie. Er is veel aan het veranderen op aarde; een nieuw begin is nakend. Een beweging trekt door de harten mensen. Ze verlangen naar meer, naar iets anders. Iets wat hen niet gegeven kan worden door de materiële werkelijkheid. Door dat wat mensen achterna lopen wanneer ze naar roem, rijkdom en status streven. Steeds meer mensen ervaren nu dat dàt hen niet geeft waar ze uiteindelijk naar zoeken: warmte, liefde, gekend worden door je naaste. Dàt is wat een mens werkelijk wortels geeft op aarde, voeding, een bodem onder de voeten. Jullie zijn een nieuwe wereld aan het bouwen. Een die gastvrij is, openstaat voor alles wat er is. Maar vergis je niet, want die openheid betekent niet dat je alles maar gedoogt. Het is weldegelijk een ferme en stevige energie die nu de wereld inkomt. Het is een energie van het hart. Zij zegt ja tegen alles wat is, in de zin dat ze het accepteert en het welkom heet. Alles mag thuiskomen. Zelfs de meest ver verdwaalde zwerver is welkom, ten alle tijden. Maar om thuis te vinden, om weer terug te komen vraagt het van een mens veel los te laten. Dat wat niet bij hem hoort moet achtergelaten worden anders vind je de weg naar huis niet. Dan blijf je rondlopen in een labyrint. De richtingaanwijzers lijken niet te werken. Je kunt niet afgaan op je verstand, alleen het hart vindt de weg terug. Voel eens voor jezelf waar jij staat in relatie tot je thuis, de bron waaruit je voortkomt. Stel je maar eens voor, een stralend licht, een zon die op je schijnt. De stralen van die zon verwarmen je hart, je ziel. Het is de energie van thuis die je voelt en die jou roept. Ze maakt je blij en zorgeloos. Laat die stralen toe, laat je verwarmen door dit licht. Je bent hier op aarde om je dit licht te herinneren, zodat het wakker wordt in je geest en in je lichaam, zodat het gaat ontkiemen in jouw aardse mens-zijn en op die manier de aarde bevrucht, verandering brengt in het bewustzijn hier op aarde van alles dat leeft. En hoe laat je dat licht in jezelf toe, want er zijn delen in jezelf die weerstand bieden, die zich verzetten tegen dit licht. Waarom doen ze dat? Ze zijn bang en verkrampt. Hoe kun je je verzetten tegen een licht dat zo vanzelfsprekend is, zo warm en zo verwelkomend. Ga eens toe naar die delen in jou die zich verzetten, die ineenkrimpen bij zoveel licht. Je kunt het eenvoudig nagaan.

13

Stel je voor dat je ondereen douche van licht staat. Het licht raakt eerst je kruin bovenop je hoofd. Vandaaruit stroomt het over en door je hoofd heen naar je schouders en je nek. Zie het maar gebeuren. Voel het stromen vanuit je nek naar je hart, door je borst heen naar je maag. Door je buik heen, helemaal naar je stuitje toe en laat het doorstromen naar je benen. door je bovenbenen heen. Laat het rondcirkelen in je knieën en vandaaruit langzaam en gestaag naar je voeten stromen. Door je voeten heen raakt deze stroom de aarde, stroomt de aarde binnen. Dit is jouw zielenlicht en het is verbonden met een netwerk van anderen zielen. Je staat niet alleen. Dit hele veld van zielenenergie, vanwaar jij deel uitmaakt, wil nu incarneren op aarde. Het is klaar; het is er klaar voor. Het wil indalen. Dat kan alleen via jullie. Jullie zijn degenen die zich openen voor dit licht. Die de brug vormen, het kanaal zijn. Het stemt ons vreugdevol dat zoveel mensen zoeken naar manieren om zich te openen voor hun eigen oorspronkelijke licht. Dit is een grote verandering die plaatsvindt op aarde. Soms, zo lijkt het althans, in het geheim, want het is niet zo makkelijk zichtbaar. Het gebeurt van binnenuit. Dan manifesteert het zich ook in de buitenwereld. Kijk eens hoe het ervoor staat in jóu, met jóuw kanaal, wanneer je dit licht zo door je heen voelt stromen. Zijn er plaatsen, plekken in je lichaam of net buiten je lichaam, in je aura, waar je voelt dat de stroom niet lekker doorloopt, dat het stokt. Kijk eens rustig in je lichaam of in je energieveld. Voel eens of er plekken zijn waarop er een weerstand of een verkramping is t.o. v. het licht. Kijk er naar met milde ogen. Stel je voor dat je ogen zacht en liefdevol zijn wanneer je naar deze delen kijkt. Alleen dàt al verzacht de weerstand. Nu vraag je alles wat zich verzet tegen dit licht, alles wat dus eigenlijk ook niet bij je hoort of zich dat nu aan jou wil openbaren in de vorm van een beeld. Laat mij zien wie je bent. Vraag het heel open en neutraal. Dwing het niet af en wat er ook komt, het is goed. Een beeld, een gevoel, een herinnering, een kleur, het maakt niet uit. Kijk eens, voel eens, welke emotie er leeft in dit deel, wat zich verzet, wat zich afsluit voor het licht wat jij bent. Dit deel heeft daar een reden voor. Iedereen, elk wezen dat leeft verlangt naar huis. Te zijn wie het is van nature. Zich thuis te voelen. Dus als er delen zijn in jou die zich daar tegen verzetten dan doen ze dat met een reden. Waarom doen ze dat, waarom doet dit deel dat met jou? Wat is de overheersende stemming, emotie in dat deel? Ga er vanuit dat dit stuk met jou wil praten, wil communiceren, want het wil eigenlijk naar huis. Zoals alles wat leeft wil het zich openen, zich weer blij voelen en zorgeloos. Roep het maar, vertel het dat jij er bent, dat je geen oordeel hebt, dat je handen en je hart openstaan. Kijk of het dichterbij komt. Misschien als een kind, misschien als een dier, misschien wel als een monsterlijk wezen. Het is allemaal goed. Zo praat het met jou, zo drukt het zich uit. Voel waar het zit in je lichaam. Misschien manifesteert het zich ook via een lichamelijke klacht. Een pijntje hier of daar. Als je er dan zo naar kijkt stel je dan voor dat je een diepe zucht slaakt en met die zucht laat je het zijn. Jij verzet je in ieder geval niet meer tegen dat deel in jou. Misschien leeft er verzet in haar of hem, maar niet in jou. Met een zucht laat je het allemaal los. Je probeert dit weerbarstige deel niet te veranderen. Dàt is liefde. Je kijkt het aan. Je steekt je handen uit; je ontvangt dit deel van jou.

14

Je bent er en het is goed. Dat zeg je. Dat druk je uit met je ogen. Kijk maar wat er gebeurt. Hou het los en speels. Wanneer je dit deel in jou bewust tegemoet treedt dan doe je iets. Het lijkt alsof je niets doet, maar je doet iets. Je zegt JA tegen alles wat er is in jezelf. Dàt is pas kracht. Dan zie je de waarheid onder ogen. Je laat die er helemaal zijn. Je bent nederig zogezegd. Wanneer je zo het meest donkere, van licht verstoken deel van jou, zich laat openbaren ontstaat er beweging in je ziel, in jou zelf en die beweging kun jij niet controleren, die kun jij niet beheersen. Een grotere kracht wordt in jou wakker. Niet die van jouw wil, niet die van je mentale verstand, maar iets groters gaat stromen. Vertrouw daarop. Laat het gewoon gebeuren. Dit is genoeg. Dit is wat je te doen staat. De verbinding maken met dat wat niet naar het licht wil. Het er laten zijn. Het ruimte geven. Vertrouw op de natuurlijk neiging van alles wat is om terug te gaan naar huis. Om te zijn wie het is. In alle, meest minuscule deeltjes in het universum, in alles wat leeft, alles wat bewust is, leeft die drang. Jij hoeft die drang niet te creëren of te scheppen in dat donkere deel van jou. De reden waarom het nog niet thuis is, is dat jij je er tegen verzet. Of je dit nu bewust doet of onbewust, dàt is de reden dat het nog niet thuis is. Door JA te zeggen open je de deur, bereid je de weg. Daarom betekent ja zeggen heel veel. Je beweegt je dan ook niet meer boven het donker uit; je gaat er niet boven staan. Je behandelt het donkere stuk als gelijkwaardig. Je probeert het niet te overmeesteren of te vernietigen. Deze houding is heel anders dan je gewend bent. Het vraagt om een nieuwe kijk èn het veronderstelt dat er een andere kracht is. Niet alleen jij en dat donkere deel, maar iets wat jullie beiden omgeeft. Daarover sprak ik in het begin, over je grotere zelf, je ziel, die deel uitmaakt van een groter verband. Het is trapsgewijs. Als aardse mens, als aardse persoonlijkheid, ben jij slechts één facet van jouw hele ziel. Jouw ziel heeft talenten en krachten in zich die jou helpen thuis te brengen. Je kunt een beroep doen op die kracht wanneer je je openstelt en ja zegt tegen alles wat er is. Die krachten helpen jou spontaan en daarbovenuit is jouw ziel ook nog verbonden met een netwerk van familiezielen zogezegd, gelijkgestemden. Ook hùn kracht vloeit naar jou toe, zoals jouw kracht ook naar hèn toe vloeit. Er is een bedding; je wordt gedragen. Geloof daar in. Dank je wel voor je komst vandaag. Ik vind het heerlijk om met jullie samen te zijn.

© Pamela Kribbe

15