THUIS
BEWONERSMAGAZINE
BIJ DE RIETHORST STROMENLAND
In dit nummer o.a.:
Scoutingmoeder verrast met portret ALTENAHOVE
Terugkomst is net zo emotioneel als vertrek DE STROMING
Ze zorgen hier goed voor me DE KLOOSTERHOEVE
jaargang 2 nummer 1 mei 2014
INHOUD
3
4-5
VOORWOORD RAAD VAN BESTUUR
Inhoud
Voorwoord Raad van Bestuur
Kwaliteit en gastvrije zorg De zorg verandert. Soms lijkt het of alles op de schop gaat. Bezuinigingen vanuit het rijk dwingen ook De Riethorst Stromenland om nieuwe keuzes te maken in haar zorg en dienstverlening.
Jongeren in de zorg
6 Gezondheid - Scholing goede mondzorg Van de cliëntenraad 7
8
De Riethorst - In actie voor een duofiets voor De Riethorst
9
Column - Riet de Koning
10-11 Altenahove - ‘Zorg in een mooi, nieuw jasje’ 12-13 Thuiszorg - ‘Langer thuis wonen? 14-15 De Stroming - Terugkomst is net zo emotioneel als vertrek 16-17 Levensvreugde - De dreigende donderwolk boven Henks glimlach 18-19 Slotjesveste - Over de rode loper naar een nieuw thuis 20 Nieuws - Op steeds meer locaties gratis WiFi 21 Nieuws - Medewerkers altijd herkenbaar aan naamplaatje 22
De Riethorst - Hard werken aan toekomst
23 Recept - Grutjes met stroop 24 Nieuws - Reuze handig, die servicepas 25
Altenahove - Pannenkoekenfestijn voor de wijk in Altenahove
26-27 Goezate - Thuis, in de woonkamers van Goezate 28-29 Altenahove - Scoutingmoeder verrast met portret 30-31 Vrijwilligers - Handen uit de mouwen 32 Vrijwilligers - Prachtig, die tranen van blijdschap 33 Puzzel 34-35
De Kloosterhoeve - ‘Ze zorgen hier goed voor me’
COLOFON Thuis is een uitgave van De Riethorst Stromenland en verschijnt drie keer per jaar in een oplage van 2500 exemplaren.
REDACTIEADRES:
De Riethorst Stromenland afdeling Communicatie
Centraal Bureau Dombosch Zalmweg 1c
4941 VX Raamsdonksveer 0162 - 582050
[email protected] 2
THUIS
Als zorgorganisatie bieden wij elke dag wonen, zorg, welzijn en behandeling aan ouderen met een zorgvraag, mensen met dementie of de ziekte van Huntington. Ons werk doen we binnen en buiten de muren van onze zorglocaties.
die tot onzekerheden leiden. Ook voor De Riethorst Stromenland. Want ook wij weten nog niet precies welke taken het rijk straks bij de gemeenten neerlegt en wat dat voor onze zorglocaties en zorgdiensten betekent.
Als het aan het kabinet ligt, blijven ouderen en mensen met een zorgvraag voortaan zolang mogelijk zelfstandig wonen. Daarmee komt een einde aan onze klassieke verzorgingsstaat. Die is niet meer te betalen, nu Nederland sterk vergrijst.
U treft in deze uitgave van THUIS diverse artikelen aan over de veranderingen in de zorg. Verhalen opgetekend na gesprekken met medewerkers, cliënten(raad) en andere betrokkenen. U zult zien dat De Riethorst Stromenland al invulling geeft aan de participatiesamenleving. We doen dat met flexibiliteit, innovatie en zorg op maat. En altijd met oog voor kwaliteit én gastvrije zorg. Dat is precies wat u van ons mag verwachten. Nu en in de toekomst.
Ons land wordt omgevormd naar een ‘participatiesamenleving’. Dat wil zeggen dat u zelf meer verantwoordelijk wordt voor uw eigen zorg en welzijn. U zult voor zorg voortaan eerst een beroep moeten doen op buren, familie en mantelzorgers. Ook de inzet van vrijwilligers wordt steeds meer onmisbaar. Dit proces brengt veel veranderingen met zich mee. Veranderingen
Frank Staal en Eliane Thewessen Raad van Bestuur
THUIS
3
JONGEREN IN DE ZORG
JONGEREN IN DE ZORG
Jongeren in de zorg Binnen De Riethorst Stromenland leiden we diverse jongeren op. Vier dagen per week werken ze op één van onze locaties en één dag per week gaan ze naar school. In deze serie laten we steeds twee jonge mensen aan het woord over wat hen beweegt in de zorg te willen werken. WAAR WERK JE? “Ik ben derdejaars en leer voor verzorgende individuele gezondheidszorg. Ik werk vier dagen per week op Slotjesveste in Oosterhout.” WAAROM HEB JE VOOR DE ZORG GEKOZEN? “Ik help graag mensen en ik ben sociaal aangelegd. Toen ik op mijn vijftiende een bijbaantje in een supermarkt had, was ik er binnen een dag al op uitgekeken. Ik vond het verschrikkelijk. Ik ging veel liever mensen helpen bij zorgcentrum De Wijngaerd in Made. Ik mocht direct als zorghulp aan de slag. Ik werkte op een gesloten afdeling, maar omdat ik nog geen verzorgende was, deed ik alleen huishoudelijke taken. Vanaf toen wist ik zeker dat ik verzorgende wilde worden.” BEVALT HET WERK IN DE ZORG? “Ja! Het contact met de cliënten maakt elke dag weer anders. In de zorg werk je met en voor mensen. Het contact met cliënten en collega’s maakt van werken in de zorg een bijzonder beroep. Het is echt mensenwerk. Ik leer er veel van en haal ook veel meer uit mezelf. Het onregelmatige rooster bevalt prima. Fijn om doordeweeks af en toe overdag vrij te zijn.
4
THUIS
WAT VIND JE HET LEUKST? “De medische handelingen. In de opleiding heb ik veel geleerd over medische handelingen als katheters en sondes inbrengen. Ik merk ook dat ik oog krijg voor diverse medische symptomen en daar juist op inspeel. Ik voel dat ik er als verzorgende niet alleen ben om cliënten te wassen en aan te kleden. Ik kan daadwerkelijk het verschil maken als ik zie dat iemand niet goed wordt en weet dan juist te handelen.” WAT VIND JE LASTIG? “Dat ik nog niet weet of ik kan blijven op Slotjesveste. Ik laat zoveel mogelijk zien wat ik kan en trek veel werk naar me toe. Ik kijk erg uit naar het moment dat ik mijn diploma heb en een vaste werkplek.” MAAK JE JE ZORGEN OVER ALLE ONTWIKKELINGEN IN DE ZORG? “Ja, maar ik heb weinig invloed op wat het kabinet verzint. Ik probeer me dus maar zo goed mogelijk te richten op mijn werk. Daar heb ik wel invloed op. Ik hoop wel dat er oog blijft voor de tijdsdruk in de zorg. Je wilt zo graag alles goed doen voor de mensen.” WAT WIL JE NOG OVER JEZELF KWIJT? “In mijn vrije tijd ga ik graag winkelen, naar het strand of wandel ik met mijn hondje Jacky.”
Lonneke de Bot (24), Made
Serona Hoogesteger (24), Made WAAR WERK JE? “Ik ben derdejaars en leer voor verzorgende individuele gezondheidszorg (IG). Ik werk vier dagen per week bij De Riethorst in Geertruidenberg en ga een dag per week naar school.” WAAROM HEB JE VOOR DE ZORG GEKOZEN? “Ik ben eigenlijk afgestudeerd dierenarts-assistente, maar ik kwam tijdens mijn stage op een kinderboerderij vaak in contact met ouderen en mensen met een beperking. Ik vond dat zulk mooi werk dat ik besloot verder te gaan in de zorg. Ik studeer nu voor verzorgende IG en geef daarnaast een keer per week les bij de hondenvereniging.” BEVALT HET WERK IN DE ZORG? “Ja, het is erg leuk. Ik vind het bijzonder dat ik mensen met dementie mag bijstaan. Elke dag is anders. Ik werk nu een jaar
op De Leilinde en merk dat de zorg voor mensen met dementie me beter ligt dan de zorg voor mensen met een lichamelijke aandoening.” WAT VIND JE HET LEUKST? “Alles. Ik vind echt alles leuk. Ik merk ook dat ik groei in mijn werk. Ik vind het contact met de cliënten waardevol en met mijn collega’s erg prettig. Ze staan verzorgenden in opleiding goed bij in hun dagelijks werk.” WAT VIND JE LASTIG? “Ik herinner me nog de eerste keer dat iemand kwam te overlijden. Dan moet je de familie bellen en alles regelen rondom het overlijden. Je voelt het verdriet bij de familie omdat ze hun moeder verliezen. Dat vond ik moeilijk. Het is wel goed gegaan en de familie was erg tevreden over alles. Dat geeft me een goed gevoel. En je weet ook dat de dood bij je werk hoort.
Onze cliënten zitten hier op hun laatste plekje. Als ze vertrekken dan is dat omdat ze dood gaan.” MAAK JE JE ZORGEN OVER ALLE ONTWIKKELINGEN IN DE ZORG? “Ja, het gaat me aan het hart. Ik vind dat dementie als slopende ziekte erg onderschat wordt. De plannen zijn om ouderen zo lang mogelijk thuis te laten wonen. Maar dat kan helemaal niet bij dementie. Die mensen zullen thuis wegkwijnen. En mantelzorgers zullen omvallen van ellende. Ze kunnen beter op dure medicijnen bezuinigen dan op personeel in de zorg.” WAT WIL JE NOG OVER JEZELF KWIJT? “Ik heb net een huisje gekocht in Made. En ik ben dus actief bij een hondenvereniging. Ik ben gek op dieren.”
THUIS
5
GEZONDHEID
VAN DE CLIËNTENRAAD Nieuwe voorzitter Centrale Cliëntenraad
Wat vindt u van onze zorg en leefomgeving? Laat uw stem horen!
Scholing goede mondzorg Ouderen hebben steeds vaker tot op hoge leeftijd hun eigen kiezen en tanden. Dat vraagt om een goede mondzorg in een zorginstelling. De Riethorst Stromenland maakt daar serieus werk van en heeft vier tandartsen die spreekuur houden op locatie. Hiervoor heeft de organisatie een overeenkomst afgesloten met MondzorgPlus uit Raamsdonksveer. Bij elke cliënt die bij De Riethorst Stromenland binnenkomt, bekijkt de tandarts binnen zes weken de mond. Er wordt dan een mondzorgplan opgesteld. En de cliënt gaat vervolgens om de vier maanden op controle. KLACHTEN VOORKOMEN “Hoewel De Riethorst Stromenland de mondzorg prima voor elkaar heeft, ben ik niet helemaal tevreden”, zegt tandarts Corné
6
THUIS
de Bruijn van MondzorgPlus. “We zien steeds meer kwetsbare ouderen met eigen kiezen en tanden. Op dit gebit waren zij vroeger trots en zuinig. Als geriatrisch tandarts wil ik er alles aan doen om hun gebit goed te onderhouden. Ook als het eigen onderhoud moeilijker wordt. Als tandarts moet je niet alleen hulp bieden bij klachten. Je moet ook preventief bezig zijn en monden gezond en fris houden. Ik wil dus samen met de verzorgenden kijken hoe er dagelijks beter gepoetst én beter met protheses en implantaten omgegaan kan worden. Dit vraagt om een nadere introductie in mondzorg voor alle verzorgenden. De Riethorst Stromenland heeft deze wens direct opgepikt.” PROTHESES ELKE DAG ERUIT Niet alleen uitleg over goed poetsen, ook kennis over de nieuwste protheses kan problemen voorkomen. Dat licht De Bruijn toe: “Het komt wel eens voor dat een klikgebit niet verwijderd wordt, omdat de verzorgende niet weet hoe deze techniek werkt. Maar
dit moet wel dagelijks gebeuren om schimmelinfecties en ernstige vervuiling onder de prothese tegen te gaan.” Dat verzorgenden dit niet weten, neemt De Bruijn hen niet kwalijk. “Mondzorg was lange tijd niet opgenomen in hun opleiding. Dat is pas iets van de laatste jaren. Onbegrijpelijk eigenlijk, want een schone en frisse mond kan ook ziekten als longontsteking, hart- en vaatziekten voorkomen.” BETER EETGEDRAG Tijdens de training van MondzorgPlus leren de verzorgenden wat ze zoal in een mond kunnen tegenkomen (prothese, implantaat of brug), hoe dit onderhouden moet worden en wat verder afwijkend is. “Verder leren we hen hoe een goed onderhouden mond kan bijdragen aan een beter eetgedrag. Wie immers eet zonder pijn heeft minder kans op ondervoeding. Bovendien ziet een schone, frisse mond er verzorgder uit en heeft een cliënt minder last van slechte adem. En dat nodigt weer uit tot sociale contacten.”
“Meedenken is belangrijker dan ooit”, benadrukt Marlies Rommelse, de nieuwe voorzitter van de centrale cliëntenraad. Ze is zelf arts en heeft gewerkt als toezichthouder en manager in de zorg. “Door bezuinigingen vanuit het rijk zitten we in een onrustige periode. De Riethorst Stromenland staat voor de grote uitdaging om komende jaren alle veranderingen in de zorg binnenshuis goed te stroomlijnen.” De bezuinigingsplannen van het kabinet zijn ingrijpend. Als alles doorgaat, komt er fors minder geld vanuit het rijk voor bijvoorbeeld dagbesteding. Mensen zullen ook langer thuis moeten blijven wonen en zich zelf beter moeten zien te redden. Met de hulp van mantelzorgers, buren en anderen, omdat in een zorgcentrum- of verpleeghuis alleen nog plaats is voor mensen die helemaal niet meer zonder professionele hulp kunnen. “Er gaat veel veranderen. Tegelijkertijd moet De Riethorst Stromenland voor haar cliënten goede zorg en een veilige en prettige leefomgeving in stand houden. Hoe? Dat horen we nou graag van de mensen op de vloer: personeel, cliënten en familieleden. Iedereen die zich betrokken voelt bij de dagelijkse gang van zaken binnen de zorglocaties, bij de aanleunwoningen of in de wijk waar De Riethorst
Stromenland zijn diensten aanbiedt, willen we horen. Ik zou het haast uit willen schreeuwen: Laat uw stem horen binnen de cliëntenraad! Het is hard nodig.” ONAFHANKELIJK Marlies Rommelse woont in Oosterhout, maar heeft geen persoonlijke binding met één van de cliënten binnen De Riethorst Stromenland. Dat maakt dat ze onafhankelijk en onpartijdig belangen van alle cliënten kan behartigen. Als voorzitter van de centrale cliëntenraad geeft ze leiding aan de vergadering en is ze gesprekspartner voor de Raad van Bestuur. “Als cliëntenraad mogen we gevraagd en ongevraagd advies geven over tal van onderwerpen. Denk aan de ontspanningsactiviteiten, de maaltijden, een verhuizing, de benoeming van een nieuwe locatiemanager of lid van de Raad van Bestuur.” De Riethorst Stromenland telt acht lokale cliëntenraden. Deze komen zes keer per jaar bij elkaar en bespreken wat er zoal op de zorglocaties leeft. Onderwerpen die de hele stichting aangaan, gaan naar de centrale cliëntenraad. Hierin zitten de acht plaatselijke voorzitters en een onafhankelijke voorzitter. Rommelse dus.
Heeft u interesse om mee te praten, denken of beslissen? Aanmelden kan via e-mail: clië
[email protected].
THUIS
7
DE RIETHORST
COLUMN
In actie voor een duofiets voor De Riethorst Boeken, tijdschriften, prenten, blikken en trommeltjes. Het was zaterdag 5 april allemaal te koop op het Rietplein in verpleeghuis De Riethorst in Geertruidenberg tijdens de actiedag Boek & Blik. Uiteindelijk doel was zoveel mogelijk geld ophalen voor een duofiets voor het verpleeghuis. In totaal werd circa 400 euro opgehaald, weet Ton Damen, coördinator Welzijn en vrijwilligerswerk op De Riethorst. Hij spreekt van een geslaagde dag. De actie was bedacht door de stichting Vrienden van De Riethorst die graag een duofiets aan het verpleeghuis wil schenken. “Er zal nog meer geld nodig zijn, maar alle kleine beetjes helpen”, reageert Ton. GESCHENK VOOR ALTENAHOVE Eerder lukte het de stichting Vrienden van Stromenland om via benefietacties en sponsoren genoeg geld op te halen voor een duofiets voor verpleeghuis Altenahove in Almkerk. Daar maken de cliënten sinds afgelopen oktober gebruik van een duofiets met trapondersteuning. DUOFIETS VERRUIMT WERELD CLIËNT Lisanne Verstegen, voorzitter van de stichting Vrienden van Stromenland legt uit waarom een duofiets zo belangrijk is voor cliënten: “Het stelt onze cliënten in staat hun wereld te verruimen. De fiets betekent vrijheid voor hen. Ze komen eens ergens anders en maken veel meer contact met de buitenwereld. Daarbij krijgen ze op deze manier lichaamsbeweging en
8
THUIS
zijn ze in de buitenlucht. Hartstikke gezond. Het is ook heel leuk om te zien hoe de directe omgeving op de duofiets en hun berijders reageert. In het dorp wordt enthousiast gezwaaid als we langskomen, de mensen vinden het ontzettend leuk,” vertelt de coördinator Welzijn en vrijwilligers op Altenahove. LEKKER WEER OP PAD MET FAMILIE Veel van onze cliënten hebben niet meer de mogelijkheid om zelfstandig te fietsen, vertelt Lisanne. “Zij vinden het heerlijk om deze bezigheid weer op te pakken. Meestal fietsen ze met familieleden, medewerkers of vrijwilligers. Er woont hier een cliënt die voordat hij hier kwam wonen altijd met zijn broer
fietste. Die gewoonte hebben ze nu na jaren weer kunnen oppakken.” FIETSEN MET BEGELEIDER De vele functionaliteiten op de fiets maken een veiligheidsinstructie aan de begeleider nodig. Maar na een korte les kan iedereen op pad. Zo ook mevrouw Jeanne Wansink die nu ruim drie jaar op Altenahove woont. Zij gaat zo vaak als mogelijk met een begeleider fietsen. Ze vertelt: “Ik heb vroeger heel veel gefietst, tot het laatst toe. Door weer en wind, het zit gewoon in mijn genen. Ik ben dan ook erg blij met de duofiets en zal nooit nee zeggen als ze me komen halen. Ook niet als het regent. Ik ben een buitenmens, ik vind het heerlijk om weer te kunnen fietsen.”
Zorg-Sterren Een enthousiaste verzorgende sprak een slotwoord na een kerkdienst. Ze sloot af met de volgende zin: “Als er zoveel sterren aan de hemel zouden staan als dat er vrijwilligers zijn, dan werd het nooit meer donker.” Wat een prachtige uitspraak van een dankbaar mens. Zij wist uit ervaring dat vrijwilligers hard nodig zijn, om bepaalde activiteiten te kunnen realiseren in onze verpleeghuizen en woonzorgcentra. Ik denk dat we ons dat allemaal bewust zijn. Op alle locaties zijn het de vrijwilligers die extra werkzaamheden en/of activiteiten voor onze bewoners helpen realiseren. Als we deze werkzaamheden en activiteiten bundelen, zou het een grote lichtstraal zijn. Een lichtstraal die ver reikt en uitnodigt om nog meer mensen te betrekken bij onze zorg, denk bijvoorbeeld aan de organisatie NLdoet, de jaarlijkse grote vrijwilligersactie van het Oranjefonds. Veel organisaties en tienduizenden mensen doen er aan mee. Uiteraard ook De Riethorst Stromenland. Fantastisch.
“Vrijwilligers als kloppend hart” Zorg dragen in onze samenleving is SAMEN-werken. In de politiek wordt gesproken over een participatiemaatschappij. In de praktijk van onze verpleeghuizen en woonzorgcentra betekent dit dat professionals en vrijwilligers samenwerken om de zorg een extra invulling te geven, met als doel de levenskwaliteit van mensen te verhogen.“Vrijwilligers als kloppend hart,” staat er op de site van het Oranjefonds. Ik hoop dat we het kloppend hart ook voor en met elkaar mogen ervaren in de kleine dingen van de dag, ieder op zijn eigen wijze. Samen zorg dragen: stralen die doorbreken in het donker van de ander. Laten we dat elke keer weer mogen bewerkstelligen.
Riet de Koning Geestelijk verzorger THUIS
9
ALTENAHOVE
ALTENAHOVE
Afdelingen in verpleeghuis Altenahove na verbouwing volledig ingericht op ‘omgevingszorg’
‘Zorg in een mooi, nieuw jasje’ De zorg voor mensen met dementie is binnen De Riethorst Stromenland steeds meer gericht op kleinschalig wonen. In herkenbaar ingerichte woonkamers staan huiselijkheid en een prettige leefomgeving centraal. Ook in verpleeghuis Altenahove werken ze sinds kort volgens het principe ‘omgevingszorg’. Maar wat is dat nou precies? De psychogeriatrische afdelingen Morgenster en Akkerwinde ondergingen in 2013 een flinke metamorfose. Waar eerder één grote en één kleine huiskamer waren, zijn nu drie gezellige huiskamers. In de gangen zijn belevingshoeken ingericht, zoals een bibliotheek. Mensen met dementie vinden het soms prettig om rondjes over de gang te lopen. In de belevingshoeken kan een bewoner tussendoor even rusten en positieve prikkels ervaren.
10
theelepel worden geassocieerd met koffietijd. Rondom koffie drinken bouwen we een ritueel aan tafel of in de zithoek. Alle andere activiteiten liggen dan stil. Iedereen doet aan dit ritueel mee. Er zijn geen andere prikkels die de cliënt uit evenwicht of concentratie haalt. Dit mechanisme passen we de hele dag toe.”
De belevingsgerichte hoeken passen goed bij de nieuwe werkwijze van zorgorganisatie De Riethorst Stromenland, vertelt beleidsmedewerker Marc van den Nobelen. “Om een gevoel van veiligheid te creëren moeten wij zorgen dat de omgeving aansluit bij mensen met dementie. Daarom hebben de afdelingen weliswaar een sfeervolle inrichting, maar ziet het er wel een beetje als vroeger uit. De keuken zou bij vroeger kunnen passen.”
Wonen, zorg en welzijn worden bij omgevingszorg als één geheel gezien. Er wordt voortaan dus kleinschaliger gewerkt in een prettige en huiselijke omgeving. Rust en persoonlijke aandacht staan centraal. Verpleeghuis Altenahove streeft ernaar om mensen zoveel mogelijk hun leven te laten leiden zoals ze dat vroeger thuis gewend waren. Op afdeling De Leilinde in verpleeghuis De Riethorst Geertruidenberg wordt al een tijdje volgens dit principe gewerkt. Op Goezate in Werkendam is onlangs ook een pg-afdeling volgens het nieuwe zorgconcept ingericht. En ook De Stroming in Waspik volgt binnenkort.
DAGSTRUCTUUR Omgevingszorg betekent volgens Marc dat de inrichting van de omgeving is aangepast op de belevingswereld van de bewoners. Hij legt dat uit: “De beschadigde hersenen van iemand met dementie werken langzaam. Ze herkennen niet alles uit hun omgeving. En vaak is het onmogelijk om verschillende prikkels tegelijkertijd te verwerken. Het aanbod van prikkels moet daarom op de cliënten worden afgestemd. Een goed voorbeeld: Een tijdstip zegt iemand met dementie niet zoveel. Maar prikkels kunnen wel bijdragen aan de dagstructuur op een afdeling. De geur van verse koffie, kop en schotel gecombineerd met een melkkannetje en een echte
THUISGEVOEL NABOOTSEN Alle medewerkers van de afdelingen Morgenster en Akkerwinde gaven voorheen zorg aan alle bewoners. Die tijd is na de verbouwing definitief voorbij. De zorg voor mensen met dementie gebeurt voortaan in kleine groepjes van maximaal negen bewoners. Elke ruimte heeft een eigen zithoek en een eigen keuken. Er wordt gestreefd naar een thuisgevoel voor de bewoners. Doordat Altenahove met kleinere teams op een huiskamer werkt, zien bewoners steeds vaste medewerkers. En het werkt, vertellen de verzorgenden. “De cliënten herkennen ruimtes en mensen. De kleinere groepen zorgen ook voor minder prikkels en meer rust. Er is geen
THUIS
verplicht dagelijks programma, verzorgenden passen zich aan aan de wensen van de cliënt.” ONTZETTEND TROTS EN BLIJ De nieuwe manier van zorg verlenen maakt de Raad van Bestuur ‘ontzettend trots en blij’. Eliane Thewessen tijdens de officiële opening van de verbouwde afdelingen op 20 februari: “We bieden een woonomgeving die aansluit bij de belevingswereld van mensen met dementie. Binnen de kleinschalige, huiselijke woonkamers is er rust en persoonlijke aandacht. Geen zorg meer volgens de oude stempel. Maar welzijn en welbevinden centraal stellen in plaats van de ziekte. Elke client wordt bij ons individueel begeleid. We laten mensen doen wat ze nog kunnen. En daar waar het niet lukt, ondersteunen we hen.” GEDULD EN LIEFDE Tijdens de feestelijke opening van de afdelingen werd de korte film ‘Pak mijn hand, dementie heb je samen’ vertoond, die speciaal voor deze gelegenheid was gemaakt. Daarin speelt mevrouw Calkoen die op Altenahove woont de hoofdrol. Haar zus mevrouw Jellema vertelt hoe de zorg in Almkerk haar positief heeft verrast. “Altenahove is zó
goed voor mijn zusje, ik vind het fijn om dat te kunnen vertellen. Je hoort altijd zielige verhalen over verpleeghuizen van bewoners die de hele dag in bed liggen, omdat er geen aandacht voor hen is. Wat me gerustgesteld heeft, is dat mijn zus altijd met respect behandeld wordt. In welke situatie dan ook. Hoe krijgen ze het voor mekaar. Zo’n geduld, zo’n liefde. Dat heeft niks met budget te maken.” OPEN OVER DEMENTIE De Riethorst Stromenland geeft met deze film een kijkje in de keuken. Locatiemanager Nicole Koopmans: “We willen zoveel mogelijk openheid geven over wat we doen. Dementie is een beladen onderwerp. Een op de vijf mensen krijgt te maken met dementie. Je ziet vaak dat het voor familieleden ontzettend moeilijk is. En dat is ook heel begrijpelijk. De hersenziekte maakt van je partner of familielid vaak een heel ander en afhankelijk persoon. De keuze om iemand op te laten nemen is niet niks. Met deze film hopen we mensen enigszins voor te kunnen bereiden. We laten zien wat dementie bij ons in de dagelijkse praktijk betekent. Tijdens het filmen wilden we een zo reëel mogelijk beeld neerzetten
en het niet mooier maken dan het is. Dit betekent dat de film vrij heftig kan zijn voor mensen. We zijn hoofdpersoon mevrouw Jellema ontzettend dankbaar. Veel mensen zullen zich herkennen in haar mooie bewoordingen. Het wordt wederom duidelijk hoe belangrijk de verbinding tussen mensen is. Of dat nou tussen familieleden en bewoners is. Of tussen medewerkers en bewoners. Dementie heb je samen.” TE ZIEN OP INTERNET ‘Pak mijn hand’ is gemaakt door videoproducent Dré Delhij van Virel Film & Concept. Hij filmde drie dagen lang op de afdeling en interviewde mevrouw Jellema over haar ervaringen met de ziekte van haar zus. Nieuwsgierig geworden? De film is voor iedereen toegankelijk op internet via Youtube: youtube. com/user/RiethorstStromenland.
THUIS
11
THUISZORG
THUISZORG Wijkverpleegkundige wordt spin in web van thuiszorg
‘Langer thuis wonen? We laten niemand aan zijn lot over!’ Slecht ter been of beginnend dementerend? Voor de meeste burgers met ondersteuningsvragen is het zorgcentrum geen optie meer. Wie zorg nodig heeft, blijft voortaan langer thuis wonen en ontvangt zorg aan huis. Binnen De Riethorst Stromenland krijgt de wijkverpleegkundige een belangrijke rol als het op thuiszorg aankomt. SCHOLING EN EXTRA MENSEN Teammanager van de thuiszorg binnen De Riethorst Stromenland, Inge Timmer, vertelt dat de stichting afgelopen jaar flink heeft geïnvesteerd in de kwaliteit van de thuiszorg. “Onze mensen hebben extra scholing gevolgd en we hebben veel nieuwe mensen aangenomen om alle zorg aan huis goed te kunnen opvangen. We zien de veranderingen met vertrouwen tegemoet.” Inge maakt zich geen zorgen of de thuiszorg vanuit De Riethorst Stromenland in de toekomst goed geregeld zal zijn. “We blijven gewoon dezelfde goede zorg verlenen als altijd en zijn dag en nacht voor mensen bereikbaar. Het enige verschil is dat we voortaan ook nadrukkelijk kijken of iemand een sociaal vangnet heeft. De overheid wil immers dat mensen zelfredzamer worden en voortaan meer eigen verantwoordelijkheid nemen om de huishouding draaiende te houden. Hiervoor moet iedereen zoveel mogelijk de hulp inschakelen van mantelzorgers, buren of vrienden. Om dit naast professionele verzorging en verpleging
12
THUIS
goed te coördineren, werken we vanuit de thuiszorg van De Riethorst Stromenland voortaan met een wijkverpleegkundige. Zij wordt de spin in het web van thuiszorg.” WIJKVERPLEEGKUNDIGEN Binnen De Riethorst Stromenland zijn twee wijkverpleegkundigen aangesteld: Ineke van Mersbergen en Anouk de Kwaadsteniet. Zij zijn verantwoordelijk voor de intakegesprekken, het geven van de juiste voorlichting, het adviseren en regelen van goede zorg op maat en het aansturen van de medewerkers. Ineke noemt het een veelzijdige en mooie functie. Ze straalt vertrouwen uit. “Er verandert veel in de zorg en de vraag is hoe ver het kabinet wil gaan met bezuinigen, maar we zijn nu klaar voor de aangekondigde wijzigingen. Mensen hoeven zich geen zorgen te maken dat ze langer thuis moeten blijven wonen. We laten niemand aan zijn lot over.” Tijdens huisbezoeken kijkt de wijkverpleegkundige welke hulpvragen er leven. Wat
iemand nog zelf kan en op wie een beroep kan worden gedaan. “Ik geef advies, instructie en voorlichting over hoe met name kwetsbare ouderen zich thuis zo goed mogelijk kunnen redden. We kijken hierbij zeker niet alleen naar mantelzorgers, maar ook naar maatschappelijke instellingen, verenigingen en vrijwilligers die kunnen helpen.” REGELWERK UIT HANDEN NEMEN De wijkverpleegkundige helpt ook bij het doen van diverse aanvragen. “We kunnen regelwerk uit handen nemen en maken heldere afspraken over wie welke zorg op zich neemt”, verzekert de wijkverpleegkundige. Bij haar taak hoort ook het overleg met huisarts, psychologen, GGZ, fysiotherapeuten, ergotherapie, logopedie, diëtiek en maatschappelijk werk. Al dan niet vanuit sociale wijkteams, die je nu in elke gemeente ziet ontstaan om de zorg aan huis zo goed mogelijk te regelen. De wijkverpleegkundige heeft ook een signalerende rol in de wijk, bijvoorbeeld of er sprake is van eenzaamheid. In een persoonlijk gesprek bekijkt de wijkverpleegkundige welke sociale contacten iemand nog heeft of dat oude contacten en hobby’s weer opgepakt kunnen worden. Dagbesteding kan een mogelijkheid zijn als dit heel lastig blijkt. Ineke: “Zodat mensen anderen ontmoeten of om de mantelzorger te ontlasten. Een gevoel van onveiligheid is ook een veel voorkomende vraag. De Riethorst Stromenland biedt een alarmeringssysteem waar-
mee cliënten met spoed iemand kunnen oproepen.” SNEL SIGNALEN OPPIKKEN De thuiszorg van De Riethorst Stromenland werkt met vaste zorgteams in kleine gebieden. “We stemmen onze bezoekjes zoveel mogelijk op elkaar af, zodat mensen niet steeds nieuwe gezichten over de vloer hebben”, vertelt Inge. Werken met vaste zorgteams maakt het voor de thuiszorg mogelijk om de cliënt beter in de gaten te houden, vult Ineke haar collega aan. “Als je ergens vaker komt, zie je sneller of het nog allemaal goed gaat. Ook vang je sneller signalen op uit de omgeving. Precies wat wenselijk is nu mensen langer thuis moeten blijven wonen.”
De Riethorst Stromenland zet zich in om mensen te helpen zo lang mogelijk thuis te blijven wonen. In de gemeenten Woudrichem, Werkendam, Geertruidenberg en Oosterhout (in de wijk Slotjes) kunnen mensen een beroep op ons doen. Wie vragen heeft over de mogelijkheden van de thuiszorg kan terecht op het wekelijkse inloopspreekuur, elke donderdag van 11.00 tot 12.00 uur in de ontmoetingsruimte van De Nieuwenaar, Antonialaan
in Almkerk. Wijkbewoners, mantelzorgers en cliënten van de thuiszorg kunnen er terecht met hun vragen over leefstijl en gezondheid of een huisbezoek inplannen. Ook voor het aanvragen van verpleegkundige zorg, advies of ondersteuning bij het langer thuis wonen kunt u op het spreekuur terecht. De Thuiszorg van De Riethorst Stromenland is bereikbaar op telefoonnummer 0183 - 302278 of per mail:
[email protected].
Wekelijks inloopspreekuur THUIS
13
DE STROMING
DE STROMING
Warm welkom voor bewoners woonzorgcentrum De Stroming in Waspik
Terugkomst is net zo emotioneel als vertrek Onder muzikale begeleiding van de harmonie en onder luid gejuich van dorpsgenoten zijn de bewoners van woonzorgcentrum De Stroming op woensdag 26 maart in Waspik teruggekeerd. Drie jaar lang woonden zij in Kaatsheuvel, in afwachting van de voltooiing van hun nieuwe onderkomen.
bewoners niks te doen. Ze waren aan het eind van de ochtend vanuit Kaatsheuvel overgebracht naar sociaal cultureel centrum Den Bolder in Waspik. Terwijl hun spullen werden verhuisd, werden zij daar vermaakt met muzikale optredens en de vertoning van een film met oude beelden van Waspik. Om half zeven ’s avonds vertrokken de bewoners in een vrolijke optocht van Den Bolder naar De Stroming. En net als in 2011 bij hun vertrek naar Kaatsheuvel werden de ouderen ook nu toegejuicht door de Waspikse inwoners. Het deed de bewoners erg goed. Ook locatiemanager Radmer Schalkx was onder de indruk. “Ik kreeg er kippenvel van, gewoon door de emotie. Zoveel warmte en hartelijkheid, dat is fantastisch.” BUITEN NAAR BINNEN Komende tijd kunnen bewoners rustig aan hun appartement en het woonzorgcentrum wennen. Teammanager Theo Kuijpers hoopt dat ook de inwoners van Waspik snel gewend zullen zijn aan het nieuwe centrum. De deur staat altijd open, want het woonzorgcentrum haalt graag ‘buiten naar binnen’. Het restaurant bijvoorbeeld is ook geopend voor mensen van buitenaf.
Mevrouw Corrie van Seeters woonde eerder in De Riethorst, het ‘oude’ zorgcentrum dat eerder op de plek van De Stroming stond. Het vertrek uit Waspik kan de 91-jarige zich nog goed herinneren. “Het was heel emotioneel. Maar we hebben met plezier drie jaar in Kaatsheuvel gewoond. Toch is het heel fijn om terug te komen. We zullen wel moeten wennen, want Waspik is in de tussentijd best wel veranderd. Er zijn bijvoorbeeld minder winkels. Maar ik kom er heel graag terug.” BALKON De 48 verzorgings- en 14 verpleegappartementen
14
THUIS
Theo Kuijpers: “De huidige zorg is modern, we willen transparant zijn en stellen ons open voor de ‘buitenwereld’. We willen het taboe doorbreken dat mensen ‘weggestopt’ zijn. Het woonzorgcentrum is in feite het verlengde van de maatschappij. Het is een open huis, waarbij iedereen zijn eigen leven leidt en zijn/ haar gang kan gaan. Waar nodig, wordt men ondersteund door onze zorgprofessionals. Op de speciale PG-afdelingen krijgen mensen met dementie intensievere zorg. De meeste ouderen zijn nog heel vitaal, hebben diverse sociale contacten en genieten van alledaagse dingen. Mensen van buitenaf stimuleren we om een aandeel hierin te hebben. Het feit dat straks de winkels weer op loopafstand zijn, is voor bewoners heel prettig.”
van De Stroming zijn een stuk groter dan de kamers die de bewoners in het tijdelijke woonzorgcentrum in Kaatsheuvel hadden. Ook de gemeenschappelijke ruimtes zijn ruim opgezet. Voor mevrouw Van Seeters een groot pluspunt. “Ik zit in een rolstoel en ik wil ergens naar toe kunnen rijden. In mijn nieuwe appartement kan ik overal omheen rijden en kan zelfs met mijn rolstoel op het balkon komen.” HARTVERWARMEND Mevrouw Van Seeters moest even tot de avond wachten voordat ze van haar appartement kon gaan genieten. De verhuisdag zelf hoefden de
THUIS
15
LEVENSVREUGDE
LEVENSVREUGDE Zorgboerderij Levensvreugde wacht in spanning op duidelijkheid over kabinetsplannen
De dreigende donderwolk boven Henk’s glimlach
Zorgboerderij Levensvreugde in Den Hout biedt dagelijks aan zo’n 16 mensen met dementie uit de wijde omgeving een nuttige dagbesteding. De vraag is hoe lang nog. De huidige kabinetsplannen beloven weinig goeds. Pas 60 is hij. Maar het kan ook 65 zijn. Hij weet het niet meer. “Ik vergeet alles”, vertelt Henk. De bebaarde Oosterhouter kijkt met een vriendelijke blik de huiskamer van de zorgboerderij rond. Achter zijn heldere ogen gaat een troebel brein schuil. Dat merk je vooral aan Henks spraak. Zijn woorden verdwijnen voordat ze zijn mond verlaten. Hij stamelt. De woorden die hij vindt, vinden elkaar niet. Er klinkt een onlogische zin. Hij glimlacht. En probeert het opnieuw. Nu één woord. Met gebaren. “Jongste”, wijst hij naar zichzelf en vervolgens naar de overige aanwezigen in de koffiekring. Weer die glimlach. Nu omdat de boodschap overkomt. DAGBESTEDING ALS WELKOME AFLEIDING Sinds circa twee jaar komt Henk voor dagbesteding naar de zorgboerderij in Den Hout. Eerst twee dagen, maar al snel werden dat er drie. En sinds kort vijf dagen per week. Thuis zijn gaat niet meer. Daar wordt ie onrustig. Van het niks doen. En van ‘het niks goed kunnen doen’. Alles wat ooit vanzelf-
16
THUIS
sprekend was, heeft sinds Alzheimer zijn intrede deed, plaatsgemaakt voor vervreemding. Van alle dagelijkse dingen in huis. Maar ook van zijn vrouw en kinderen. Hoeveel kinderen Henk heeft? “Weet ik niet meer”, antwoordt hij. Ook hun namen is hij vergeten. Dat alles leidt -logischerwijs- tot frustraties. Bij alle partijen. De dagbesteding is een welkome afleiding. De zorgboerderij noemt Henk zijn ‘thuis’. En de zes konijnen op het erf ‘zijn kinderen’. Elke ochtend - na de koffiekring waarmee de dag start- geeft hij ze voer en drinken. Dat gaat allerminst efficiënt, maar op Levensvreugde is dat woord verboden sinds de dag dat Conny en Frank van der Schriek 13 jaar geleden hun zorgboerderij openden. Waar ze begonnen met één bezoeker, lopen er nu dagelijks bijna zestien rond. Ze hebben allemaal hun eigen taak. Afgestemd op hun eigen kunnen. De taken zijn divers. Van het erf vegen, de dieren verzorgen, onkruid wieden, schilderen, de moestuin bijhouden
tot huishoudelijke taken als de was ophangen, koken met spullen uit de moestuin en stofzuigen. Het melkvee verzorgt Frank zelf, voor de kippen, geiten en konijnen zijn er helpende handjes. Conny begeleidt alle bezoekers samen met haar vaste krachten Corine, Stefanie, Maria en Adrie. Verder is er een boomgaard, bloementuin, moestuin en een kas. MOGELIJKHEDEN ZIEN EN BENUTTEN Conny geeft de bezoekers op de zorgboerderij alle ruimte. “Ik zeg ze niet hoe ze hun taak moeten uitvoeren. Ik geef ze het vertrouwen dat ze het zelf goed kunnen. Het gevolg is dat ze niet het gevoel krijgen dat ze hebben gefaald. Wat thuis natuurlijk onbedoeld wel eens gebeurt; van iemand die alles goed kon, verandert iemand met dementie in een afhankelijk hoopje onkunde. Natuurlijk geeft dat spanningen. Niemand heeft om deze ziekte en alle bijkomende situaties gevraagd. Maar ontkennen dat het er is, is ook geen mogelijkheid. Die spagaat is haast ondraaglijk. Op de zorgboerderij mogen ze aanrommelen. We zien de mogelijkheden van deze mensen en benutten ze. Ze mogen hier alles op hun eigen, inefficiënte en vaak onlogische manier doen. Na een dag op Levensvreugde komen ze moe en voldaan thuis en slapen ze vaak de nacht rond. Zonder spoken. Dus ook ’s nachts betekent de dagbesteding een ontlasting voor de mantelzorger.” Hoe het deze mantelzorgers vergaat vanaf 2015? Daar durft Conny niet aan te denken. Ze doelt op de kabinetsplannen die als een verwoestende donderwolk boven het leven van iedereen met dementie hangt. Het kabinet wil vanaf 2015 het recht op dagbesteding schrappen voor ‘nieuwe cliënten’. Gemeentes gaan dan beslissen wie er in aanmerking komt. Er is 25 procent minder geld beschikbaar dan in de huidige AWBZ. “De gevolgen zullen zeer ingrijpend zijn als dit doorgaat”, schudt Conny haar hoofd. Van de naderende donderwolk heeft Henk geen weet. In het zonnetje op het erf van Levensvreugde glimlacht hij naar ‘zijn kinderen’. Hok open. Hok dicht. Om de beurt krijgen ze een aai. Zijn emmertje voer naast de kooien onaangeraakt. De konijnen moeten nog even geduld hebben. Want Henk heeft nog de hele dag de tijd. Logisch dat hij hier blijft lachen.
ONDER DE HOEDE VAN DE BURGERVADER De dagbesteding moet goedkoper en dichter bij huis, in de eigen wijk. Met minder gesleep met busjes. Bij zorgboerderij Levensvreugde rijden kort voor de klok van 10 uur twee busjes voor. Er stappen in totaal achttien bezoekers uit. Of dat zo blijft? “We weten echt nog helemaal niks. Het is erg spannend”, zegt Conny. “De burgemeester van Oosterhout was laatst op bezoek. Toen spraken we over de kabinetsplannen. Ik heb hem gevraagd of hij alle bezoekers van Levensvreugde een dag onder zijn hoede wil nemen. Zodat hij zich kan verplaatsen in ons werk. Hoe nuttig het is voor deze mensen en hun mantelzorgers. De gemeente kan hen toch niet negeren? Waar blijf je anders met deze mensen, heb ik hem gevraagd. Ik hoop spoedig duidelijkheid te krijgen. Voor iedereen hier.”
THUIS
17
SLOTJESVESTE
SLOTJESVESTE
GEZONDHEIDSCENTRUM
Slotjesveste kent meerdere gebruikers. Op de begane grond van het pand zit het gezondheidscentrum met diverse zorgaanbieders. De verschillende zorgverleners werken samen volgens de visie ‘samen beter’. Huisartsenpraktijk Froeling, Huisartsenpraktijk Van Teeffelen en Lutken-Van Mierlo, Braaksma en François Fysiotherapie, Podotherapiepraktijk Wervenschot, Mediq Apotheek, Livit Orthopedie, Behandeldienst De Riethorst Stromenland en SHL zijn op de begane grond van Slotjesveste gevestigd. De bewoners uit de wijk rondom Slotjesveste zijn van harte welkom in het restaurant op de begane grond voor een lekker diner of een drankje Zo krijgt Slotjesveste een brede functie voor de inwoners van Oosterhout en omgeving.
“Mw. De Kok verwacht dat ze tot volle tevredenheid in Oosterhout zal wonen.”
Over de rode loper naar een nieuw thuis
gen en een gezondheidscentrum. De verpleegafdelingen tellen 75 appartementen met een aparte slaap- en zitkamer. Dankzij een grondige voorbereiding is de verhuizing goed verlopen. Er was veel extra personeel ingeschakeld. Zo konden de cliënten de verhuizing zo comfortabel mogelijk beleven.
Zoon Ed de Kok beaamde dit. “Als familie zijn we erg onder de indruk. Mijn moeder heeft een mooi ruim appartement met een aparte slaapkamer. Dat hebben we wel eens anders gezien.” Ook de buurvrouw van mevrouw De Kok was in haar element. “Het was een lange dag, ik ben moe, maar ik ben blij. Kijk eens naar mijn uitzicht.” Ze maakt een weids gebaar richting het raam en wijst vervolgens naar een grote spiegel die op de grond tegen een muur staat. “Die komt boven de commode te hangen. Maar daar hebben we alle tijd voor”, zo lacht ze.
EEN SPANNENDE DAG Toch was het voor de meeste cliënten een spannende dag. Een aantal van hen had zijn appartement nog niet ingericht gezien. Zo ook mevrouw De Kok. Ze reageerde enthousiast: “Kijk eens hoe mooi, hier hebben mijn oudste zoon en zijn vrouw voor gezorgd”. Mevrouw De Kok verwacht dat ze tot volle tevredenheid in Oosterhout zal wonen. “Het zal wel even wennen zijn, maar ik heb in Geertruidenberg met veel plezier gewoond. Ik verwacht dat het hier niet anders is. De Riethorst is De Riethorst, toch?”
THUISGEVOEL Bewoner Bep Westerbeek is ook onder de indruk van haar nieuwe stulpje. De Oosterhoutse woonde een klein jaar in Geertruidenberg, maar voelt zich in Slotjesveste alweer ‘thuis’. “Ik had mijn kamer niet eerder gezien. Maar ik vind het allemaal heel mooi. Het is wel wennen. En wat raar is, is dat op deze plaats eerst de Nazarethkerk stond.” Vanuit haar kamer kijkt ze over het groene Slotjesveld uit op de Bouwlingstraat. “Daar heb ik vroeger gewoond.” Over thuiskomen gesproken.
Thuis. Dat is waar je je goed voelt. En waar mensen om je geven. Dat is precies het gevoel dat we de bewoners van De Riethorst in Geertruidenberg wilden meegeven tijdens de verhuizing op dinsdag 11 maart naar hun nieuwe huis: verpleeghuis Slotjesveste in Oosterhout. Een verhuizing is altijd lastig, erkent bestuurder Eliane Thewessen van De Riethorst Stromenland. “Daarom hebben we de bewoners de laatste tijd in de watten gelegd. Ze krijgen lekker eten en extra aandacht.” De verhuizing zelf was in alle opzichten een bijzondere gebeurtenis. De cliënten zijn vervoerd met touringcarbussen. En de ontvangst was er eentje waar filmsterren van dromen. De rode loper lag uit en alle bewoners kregen een warm onthaal van familie en vrienden. Een voor een baanden de bewoners zich over de rode loper een weg naar hun nieuwe onderkomen. De een wat makkelijker dan de ander. VERHUIZING GOED VERLOPEN In totaal verhuisden zestig cliënten naar hun splinternieuwe zorgappartement aan het Slotjesveld in Oosterhout. Slotjesveste telt drie verpleegafdelin-
18
THUIS
THUIS
19
NIEUWS
NIEUWS
Op steeds meer locaties gratis WiFi Op steeds meer locaties van De Riethorst Stromenland heeft iedereen via de smartphone, tablet of tablet pc gratis toegang tot draadloos internet. Zo zijn Altenahove in Almkerk, De Riethorst afdeling De Wingerd in Geertruidenberg, De Stroming in Waspik en Slotjesveste in Oosterhout allemaal al voorzien van gratis WiFi. Patiënten, cliënten en bezoekers kunnen na het accepteren van de gedragscode overal verbinding maken met het netwerk van De Riethorst Stromenland. Alleen op afdelingen waar mobiel telefoongebruik de medische apparatuur kan verstoren, mag een telefoon of tablet niet worden gebruikt. ALLE INFORMATIE BIJ DE HAND “Steeds meer mensen willen continu online zijn. Door het aanbieden van gratis WiFi kan dat sinds kort ook in ons verpleeghuis”, vertelt Atie Vroegh, receptioniste op Altenahove. “Er wordt veel gebruik van gemaakt. De reacties zijn positief. Zeker omdat we keurig kaartjes uitreiken met alle benodigde informatie over het gebruik van het wifi-netwerk. Dat voorziet duidelijk in een behoefte. Ik vind het top, want mensen hebben alle informatie bij de hand en kunnen het waar ze willen nog eens rustig nalezen. Dat scheelt natuurlijk ook een boel vragen aan het personeel.” BEWONERS BIEDEN WAT ZE WENSEN Carianne Pastoors van de dagbehandeling op Altenahove vertelt dat zowel het personeel, als de bewoners blij zijn dat het verpleeghuis met zijn tijd meegaat. “We werken zelf met laptops. Vroeger hadden we een
20
THUIS
heel zwak signaal van de revalidatieafdeling Guldenroede. Erg handig dat we nu overal op internet kunnen. Dat werkt een stuk sneller en beter.” Vaste gebruiker op Altenahove is de heer Van Driel die zijn tablet
altijd meeneemt naar de dagbehandeling en graag tussendoor online leest of een spelletje doet. Carianne Pastoors vindt het fijn dat ze mensen kan bieden wat ze wensen. “Draadloos internet hoort daar zeker bij.”
Medewerkers De Riethorst Stromenland altijd herkenbaar aan naamplaatje Als zorgorganisatie vinden wij het belangrijk dat u onze medewerkers herkent. Alle medewerkers van De Riethorst Stromenland dragen dan ook een plaatje, waarop hun naam en functie staat. Dankzij dit plaatje weet u wie er voor u of uw familielid zorgt en kunt u hem of haar eenvoudig aanspreken. Afgelopen tijd trof u wellicht een keertje een medewerker met een leeg naamplaatje aan. Dat kan kloppen. We hielden binnen onze zorgorganisatie namelijk een actie om het dragen van het naamplaatje extra onder de aandacht te brengen. Aan een klein groepje medewerkers was gevraagd geen badge te dragen. Aan de andere medewerkers is juist gevraagd uit te zoeken welke collega’s met opzet geen badge droegen. Het heeft bij een aantal locaties tot een heuse zoektocht geleid. Het doel van de actie is uiteraard om elkaar op een nette en
neutrale manier aan te spreken op het niet dragen van het naamplaatje. Onze organisatie vindt dit een ludieke manier om medewerkers bewust te maken van de functie van de badge. Collega’s konden elkaar op vriendelijke wijze aanspreken als iemand zijn naamplaatje was vergeten. En dat mag u ook doen. U mag namelijk weten wie er voor u of uw familielid zorgt. Dankzij het naamplaatje weet u ook snel bij wie u moet wezen met een vraag.
Gratis op internet! Wilt u graag met uw laptop of tablet op internet? U kunt gratis gebruikmaken van ons Wifi-netwerk.
Hoe logt u in? 1 Start internet op. 2 Maak verbinding met het netwerk: DRS-GASTEN. 3 Als uw apparaat om een WPA Sleutel vraagt, toets dan: gastenwifi in. Let op, alles in kleine letters.
4 U kunt nu gebruikmaken van internet De volgende voorwaarden gelden bij het gebruik van onze Wifi-verbinding: • Bij deze gratis service, biedt De Riethorst Stromenland verder geen technische ondersteuning. • De Riethorst Stromenland is niet aansprakelijk voor beschadiging aan uw bestanden wanneer de verbinding wegvalt. • U gebruikt de verbinding uitsluitend voor het surfen op internet en e-mail. • De Riethorst Stromenland kan niet garanderen dat de verbinding altijd en volledig veilig is, noch dat er een volledige dekking is.
THUIS
21
DE RIETHORST
RECEPT
Hard werken aan toekomst verpleeghuis De Riethorst Met de verhuizing van zestig cliënten naar Slotjesveste in Oosterhout is het een stuk rustiger geworden op De Riethorst in Geertruidenberg. Wat gebeurt er nu eigenlijk met al die lege ruimtes? Wat zijn de plannen voor de toekomst? Frank Staal, voorzitter Raad van Bestuur van De Riethorst Stromenland, geeft uitleg. Wie kijkt naar het verpleeghuis aan de Venestraat in Geertruidenberg ziet een pand op een locatie met een forse historie. Het gebied waarop het huidige verpleeghuis staat heeft verschillende functies gehad: van schippersinternaat en bewaarschool tot ziekenhuis en uiteindelijk streekverpleeghuis St. Agnes. Tot begin maart 2014 bood De Riethorst plaats aan maximaal 150 cliënten. Waarvan velen uit de regio Oosterhout. DE LEILINDE EN DE WINGERD Sinds de opening van Slotjesveste in Oosterhout kan De Riethorst Stromenland veel Oosterhoutse ouderen in hun eigen stad opvangen. “Ongeveer 40% van onze bewoners in Geertruidenberg is verhuisd naar de nieuwe locatie. In totaal zo’n zestig cliënten”, vertelt Frank Staal. “De afdelingen De Leilinde en De Wingerd zijn achtergebleven. Het gaat om circa vijftig mensen met dementie, verdeeld over diverse woongroepen en vijfentwintig mensen op de tweezorgafdeling.” NIEUWBOUW DE RIETHORST Als het aan De Riethorst Stromenland ligt, komt er zo snel mogelijk nieuwbouw in Geertruidenberg. Maar zo simpel is dat niet. Het pand waarin De Riethorst huist, is namelijk van Woningstichting Geertruidenberg (WSG). Deze corporatie zou zorgen voor de nieuwbouw van De Riethorst. Frank Staal: “Door financiële problemen lukt dit WSG niet meer. We zijn in onderhandeling om de locatie terug te kopen, zodat we zelf de gewenste nieuwbouw kunnen gaan regelen.”
22
THUIS
Grutjes met stroop
REGIONAAL EXPERTISECENTRUM Het nieuwe pand in Geertruidenberg moet 64 plaatsen krijgen, verdeeld in woongroepen, voor mensen met dementie en 30 tweezorgplaatsen. “Op termijn willen we er een regionaal expertisecentrum voor dementie van maken. Dan breiden we onze zorg mogelijk uit naar 80 pg-plaatsen.” De huidige kabinetsplannen kunnen voor wat betreft de omvang van de nieuwbouw roet in het eten gooien, vertelt de bestuursvoorzitter. “Er wordt ingrijpend bezuinigd in de zorg. Iets wat ons zorgen baart. De bedoeling is ouderen zo lang mogelijk thuis te laten wonen, maar dat kan niet altijd, zeker niet bij dementerende ouderen.
Wie aan grutten denkt, zal zich vast en zeker de gruttenpap van vroeger herinneren. Pap gemaakt van gebroken boekweitkorrels met water of karnemelk. Tot in de jaren vijftig was er een ander geliefd recept van boekweitgrutjes: de gebakken gruttenbrij. BEREIDING Breng in een pannetje de karnemelk met de boekweitgrutten en het snufje zout al roerend aan de kook. Laat ongeveer 10 minuten zachtjes koken. Draai het vuur uit zodra uw lepel rechtop in de pap blijft staan.
WERKEN AAN EEN NOG BETERE TOEKOMST Tot de nieuwbouw in Geertruidenberg klaar is, blijven bewoners van De Riethorst op hun huidige plek. “De achtergebleven mensen wonen nu extra ruim. En we zien dat cliënten van De Wingerd die vroeger vanwege de drukte nauwelijks naar beneden naar het Rietplein kwamen, dat nu wel doen.”
Laat het geheel afkoelen in de koelkast. Als de brij koud en hard is geworden, snijdt u de grutjes in plakken. Verwarm de plakken kort in een koekenpan en serveer op een bordje met een klontje roomboter en een scheutje stroop.
Frank Staal erkent dat het een stuk rustiger is geworden. “Op het Rietplein was altijd bedrijvigheid: sjoelen, een winkeltje, aanloop vanuit de buurt. We doen ons best zoveel mogelijk levendigheid te behouden. We plannen vaker evenementen in Geertruidenberg. Mensen kunnen vertrouwen hebben dat het fijn blijft op De Riethorst. En het vervolgtraject is in goede handen. Alles wat we doen, is bedoeld voor een nog betere toekomst. Daar werken we dagelijks hard aan.” TERUGKOOP DE RIETHORST Voor de zomer verwacht Frank Staal meer duidelijkheid te hebben over de toekomst van De Riethorst. “We zien 2014 als het jaar van definitieve planontwikkeling en afstemming met de gemeente voor wat betreft het bestemmingsplan. We hopen in 2015 de bouw verder voor te bereiden en als het meezit in 2016 te kunnen starten met nieuwbouw.” Als het terugkopen lukt, is het nog wel de vraag of De Riethorst het hele beoogde terrein of slechts een deel zal kopen. Er zijn namelijk ook plannen voor een supermarkt op die locatie. “En daarvoor is WSG ook in gesprek met een projectontwikkelaar. Dit is nog even afwachten dus.”
Ingrediënten (voor 4 personen) 1 liter karnemelk
125 gram boekweitgrutten 1 snufje zout
“Een eenvoudig nagerecht met de smaak van vroeger!”
4 eetlepels stroop
20 gram roomboter
THUIS
23
NIEUWS
ALTENAHOVE
Reuze handig, die servicepas In het restaurant van Mauritsstaete kunnen bewoners, medewerkers en vrijwilligers sinds begin dit jaar betalen met een servicepas. Het gaat om een proef met een nieuw betalingssysteem, maar gezien de vele enthousiaste reacties is de kans groot dat binnenkort ook andere locaties kunnen profiteren van het betaalgemak. Het is een pasje in de vorm van een sleutelhanger. En wie in het restaurant van Mauritsstaete goed rondkijkt, ziet dat diverse mensen ermee betalen. Het gaat om de servicepas. Een nieuwe betaalwijze in het woonzorgcentrum. “Het werkt heel handig, want gebruikers hoeven dus geen contant geld meer bij zich te hebben. Alle aankopen gaan op rekening”, legt Jolanda Vink, teammanager facilitaire zaken Mauritsstaete, uit. OP REKENING KOPEN Het is een waterdicht systeem. De gebruiker hoeft bij de kassa de servicepas alleen maar op het betaalkastje te leggen. Dat apparaat leest alle gegevens uit en registreert de aankoop. Aan het einde van de maand krijgt de gebruiker een rekening van alle gemaakte kosten. “Iemand kan zelf bepalen hoeveel geld er uitgegeven mag worden met de servicepas. Zo koopt iemand nooit meer dan hij wil”, benadrukt Vink.
THUIS 2024THUIS
VEILIGHEID EN GEBRUIKSGEMAK Het gebruik van de servicepas is vrijwillig. Contant betalen aan de kassa blijft mogelijk. “Maar we willen af van contant geld in huis. Vanwege de veiligheid en het gebruiksgemak”, legt Vink uit. Sinds de start van de proef maken vijftig personen op Mauritsstaete gebruik van de servicepas. “Het gaat om 35 cliënten en 15 personeelsleden.” Volgens Vink komen er nog dagelijks gebruikers bij. “Steeds meer mensen zien de voordelen van de servicepas.” KORTINGEN MET SERVICEPAS De servicepas kan binnen het woonzorgcentrum ook als identificatiemiddel gebruikt worden voor kortingen. “Nu profiteren gebruikers bijvoorbeeld al van koffie en thee tegen een gereduceerd tarief in het restaurant. Wie contant betaalt, is duidelijk meer kwijt. Later stellen we meer kortingen in. Denk aan: de maaltijd- en wasservice, tele-
foon- en tv-aansluiting. Met de korting willen we het gebruik van de servicepas stimuleren.” SLOTJESVESTE EN DE STROMING Vanaf half april is ook Slotjesveste gaan profiteren van de voordelen van de servicepas. De Stroming volgde 2 weken later. Alle mensen die voor de pas in aanmerking komen, ontvangen een brief met uitleg over het betaalregistratiesysteem. Op de dag van ingebruikname staan er op deze locaties extra medewerkers bij de kassa van het restaurant om uitleg te geven over het systeem en om gebruikers te begeleiden. HANDTEKENING Vink: “Bij het in ontvangst nemen van de servicepas vragen we de gebruiker om twee formulieren te ondertekenen. Eén formulier is ter bevestiging dat de pas daadwerkelijk is ontvangen. Het andere formulier is een automatische incasso voor de aankopen of diensten die hij op rekening laat zetten. Deze kosten worden dan automatisch van zijn bankrekening afgeschreven.”
Pannenkoekenfestijn voor de wijk in Altenahove
John, Nancy, Rosanne en Gerard wonen in het Thomashuis in Almkerk, het woonhuis voor verstandelijk beperkten. Zij zijn samen met hun begeleiders deze zonnige vrijdagmiddag aanwezig op het pannenkoekenfestijn in Altenahove. Omdat het lekker weer is, kiezen ze voor een plekje op het terras in de zon. Begeleidster Harriët Verhoeven heeft ook tienerdochter Valerie bij zich. Samen genieten ze van het leuke evenement waar jong en oud uit de wijk op af is gekomen.
Altenahove is voor Harriët Verhoeven geen onbekende plaats. Ze werkt in de avonden en weekenden in het Thomashuis en is doordeweeks op de dagbesteding van Altenahove te vinden. “Ik begeleid er een vaste groep. Zij zitten binnen aan de pannenkoeken”, vertelt ze met een grote glimlach op haar gezicht om Thomashuis-cliënt John die zijn pannenkoek naar binnenslurpt. “Ik kan pannenkoeken niet weerstaan”, reageert hij met volle mond. “Die eet ik ook altijd als ik op bezoek ga bij mijn moeder.” Als zijn huisgenoo tje Nancy nog een pannenkoek gaat halen, loopt John met haar mee. Het smaakt duidelijk naar meer! BETER EEN GOEDE BUUR… Alie Rodermond (80) komt toevallig langs Altenahove gefietst, maar bekent dat de heerlijke geur van pannenkoeken haar naar binnentrok. “Ik ben hier op dinsdag zelf vrij-
Nationale pannenkoekendag werd door verpleeghuis Altenahove in Almkerk aangegrepen om een leuke wijkactiviteit te houden. Die opzet slaagde. Vele ‘buren’ volgden hun neus naar de Almzaal. Daar vonden ruim 250 pannenkoeken gretig aftrek.
williger. Natuurlijk kom ik wel eens bekenden tegen. Dat maakt het contact met Altenahove extra leuk. Haar woorden zijn nog maar net uitgesproken als ze haar oude buurman Albert Sprangers van een pannenkoek ziet smullen. Hij is samen met zijn groep van de dagbesteding op het evenement afgekomen. “Eén pannenkoek is genoeg. Ik had thuis al soep en brood op, maar ik vind het leuk om onder de mensen te zijn. Ik krijg helaas niet veel bezoek. Dan zijn zulke activiteiten heel erg fijn. Beter een goede buur dan een verre vriend, nietwaar? En nu zit mijn lieve buurvrouw van vroeger naast me”, lacht hij naar Alie. Al snel halen de twee mooie herinneringen op. ZINVOLLE DAGBESTEDING Korte tijd later helpt Albert Sprangers bij de pannenkoekenkraam Thomashuis-cliënt Nancy
om stroop op haar pannenkoek doen. “Moet je eens kijken hoe mooi dit is. Ze helpen elkaar en op een laagdrempelige manier komt een gesprekje op gang”, reageert Lisanne Verstegen, coördinator welzijn en vrijwilligers enthousiast. Ze legt uit dat Altenahove de nationale pannenkoekendag precies om deze reden heeft omarmd. “Deze dag geeft onze cliënten de mogelijkheid op een zinvolle dagbesteding. Daarnaast is het een leuke manier om ‘de buren’ een kijkje te geven in het onlangs vernieuwde verpleeghuis. We vinden het leuk als bewoners van Almkerk eens binnen wandelen. We zien dat tijdens ons pannenkoekenfestijn niet alleen familieleden en kleinkinderen van onze cliënten langs zijn gekomen, maar ook vele buurtgenoten. De opzet is in alle opzichten geslaagd!”
THUIS
25
GOEZATE vast ritme. Dat geeft rust en een gevoel van veiligheid. En dat is precies wat we hier voor ogen hebben.”
Werkendams zorgcentrum opent na flinke verbouwing een psychogeriatrische afdeling
Thuis, in de woonkamers van Goezate Tot voor kort had zorgcentrum Goezate in Werkendam geen speciale psychogeriatrische afdeling voor mensen met dementie. Bewoners moesten daarvoor verhuizen naar Altenahove in Almkerk. Een ingrijpende verbouwing van de eerste etage in Goezate heeft hier verandering in gebracht. De geur van soep vult de eerste verdieping van zorgcentrum Goezate. Het is net lunchtijd geweest. Bewoners in huiskamer De Roef hebben de tafel afgeruimd en gaan naar hun kamers om te rusten. Behalve Lenie Schreuder. Zij blijft in de huiskamer en doet de afwas. Net als vroeger. Ze vindt het fijn om in de keuken te werken, vertelt de 86-jarige die aan dementie lijdt. “Dat is mijn taak. Ik heb het jaren niet meer gedaan. Ik ben blij dat ik het weer kan doen.”
26
THUIS
HUISKAMERZORG In ‘haar’ keuken lijkt mevrouw Schreuder alle taken zonder veel moeite uit te voeren. Het gaat weliswaar traag en stapsgewijs. Maar de vieze vaat verdwijnt uiteindelijk schoon in de kastjes. En dat is bijzonder voor iemand die langzaam maar zeker haar dagritme is verloren door een ingrijpende ziekte. Carolien Gaakeer, locatiemanager van Goezate, legt uit hoe alledaagse huishoudelijke
klusjes in de splinternieuwe woonkamer mevrouw Schreuder weer houvast geven in haar leven. “Alles voert ze uit zoals ze dat vroeger thuis in haar eigen keuken gewend was. Het is natuurlijk heel fijn om te zien als dat lukt. Het gaat erom dat onze cliënten de regie een beetje terugkrijgen over hun leven. Zelf kiezen wat ze eten. Ze koken ook samen. Met onze huiskamerzorg bieden we ze allerlei taakjes in een huiselijke setting. Hierdoor blijven ze de hele dag in een
BEWONERS RUSTIGER IN KLEINE GROEP De eerste verdieping van Goezate telt voortaan drie woonkamers, De Roef, Het Anker en De Kajuit. De huiskamers zijn speciaal ingericht om optimale veiligheid te bieden aan bewoners met dementie. Carolien: “In elke huiskamer verblijven maximaal acht mensen samen. Ze hebben een klein vast team van medewerkers die hen begeleidt. Deze kleinschalige cliëntgerichte zorg past helemaal binnen het zorgconcept van De Riethorst Stromenland. De ervaringen op andere locaties laten zien dat het zijn vruchten afwerpt. En wij zien ook dat onze bewoners rustiger zijn in een kleine groep. Voorheen deelden we met 24 bewoners en alle verzorgenden een grote ruimte. Mensen raakten overprikkeld. Dat is nu voorbij.” ANDERE MANIER VAN WERKEN Voor het personeel betekent de huiskamerzorg een andere manier van werken, vertelt verzorgende Mariska van Andel. “Het is even wennen. Mijn collega’s in de andere huiskamers zie ik bijna niet meer. We runnen nu elke dag een huishouden met onze cliënten. Dat is vooral heel leuk. Omdat we kleinschalig werken, hebben we meer tijd en aandacht voor de cliënten. En we weten ook precies van iedereen wat er aan scheelt. Wie welke
medicijnen nodig heeft en wat iemands achtergrond is. En na de verbouwing is het een stuk mooier geworden hier. Ik werk graag in de huiskamer. De sfeer is goed. De mensen zitten niet in een kille zorgomgeving, maar we geven ze een echt thuis.” TERUG IN DE TIJD De verbouwing stopte niet bij de huiskamers. Ook de gangen zijn aangepast. Bewoners vinden er een afwisselend loopcircuit met diverse belevingshoeken. Van een bibliotheek, bioscoophoek
en mini-huiskamer in ouderwetse stijl. “We doen hier een stap terug in de tijd”, zegt Carolien trots. “Met zelfs een wiegje, orgel en keukentje in grootmoeders stijl. Dat is precies de tijd die de meeste mensen met dementie zich nog kunnen herinneren.” Een stap terug in de tijd doet elke bewoner ook bij zijn kamerdeur. Naast een recente foto hangt er een jeugdfoto. “Omdat bewoners zichzelf vaak niet meer herkennen, maar nog wel wie ze vroeger waren.”
Mevrouw Schreuder is intussen klaar met de afwas en wijst naar ‘haar poppen’ op de commodekast. Op haar eigen kamer heeft ze er nog veel meer staan, vertelt verzorgende Mariska van Andel. “Ze heeft een indrukwekkende verzameling. We hebben er ook twee in de huiskamer geplaatst, omdat mevrouw Schreuder erg heeft moeten wennen aan de nieuwe ruimte. Nu is het al meer haar thuis. Al is ze het liefst in de keuken.” Mevrouw Schreuder glimlacht naar haar poppen en stapt vervolgens
terug ‘haar’ keuken in. Op zoek naar een volgend klusje. De vaatdoeken zijn al gevouwen en de aardappels geschild. Ze kijkt nog eens onder de deksels van alle pannen die op de kookplaat staan en ziet wat ze vanmorgen zelf heeft schoongemaakt. Dat lijkt ze echter alweer vergeten. Haar glimlach is er niet minder om. “Oh kijk, vanavond eten we bloemkool. Lekker.”
THUIS
27
ALTENAHOVE
ALTENAHOVE “Ik schilder meestal kinderen of landschappen. Maar op dat moment besloot ik dat ik een portret van een markante, oudere dame wilde maken. Omdat ik het zo leuk vond om haar weer te zien, vroeg ik mevrouw Wansink als model.” En zo geschiedde. Jeanne Wansink poseerde voor de camera van Henk Jan Crezee die daarna de mooiste portretfoto van de scoutingmoeder uitkoos. Zijn vrouw Ada ging er vervolgens in haar atelier in Almkerk mee aan de slag. “Eerst heb ik een schets gemaakt en die opgezet met acrylverf. Pas toen ik na twee pogingen tevreden was, heb ik het uitgewerkt in olieverf, dat zo’n mooie verfhuid achterlaat.”
Werken van beeldend kunstenaar Ada Crezee in verpleeghuis Altenahove
Scoutingmoeder verrast met portret
EVEN WENNEN, MAAR DANKBAAR Het portret kreeg mevrouw Wansink op haar verjaardag in december aangeboden. “Ik moest even wennen aan mezelf op een schilderij. Maar ik ben er zeker dankbaar voor. Ook omdat het van Ada en Henk Jan is. Ik heb altijd veel op gehad met hun kinderen. Maarten Crezee speelde veel met onze kleinzoon Bjorn. En hun dochter Hanneke is nog vaak in mijn gedachten geweest. Door dat vreselijke ongeval met die auto.” Ada Crezee knikt begripvol. “Iedereen was destijds ontdaan, maar Hanneke heeft het leven daarna weer zo goed mogelijk opgepakt. Het is een vrolijke meid en ze heeft een leuke man en drie kinderen.” In de ogen van de scoutingmoeder welt een traan op. De moederblik uit het portret verschijnt op haar gezicht en ze knikt tevreden. “Goed om te horen. Het lieve kind.”
Ada Crezee is geen onbekende in Altenahove. In het verpleeghuis hangen diverse doeken van haar hand. Eerst alleen landschappen uit de streek, maar nu vooral portretten van oudere mensen. Ada Crezee: “Ze hebben zulke mooie gezichten. Doorleefd en getekend. Met lachrimpels of andere lijnen. Je kunt zien dat ze veel beleefd hebben. En een lang leven achter zich hebben. Dat zie je aan hun houding, gezicht en handen. Voor veel mensen heel herkenbaar, ook als het, zoals hier, geen bekenden zijn.”
In de gang van verpleeghuis Altenahove in Almkerk hangt een bijzonder portret. Het straalt moederliefde en zorgzaamheid uit. Dat past ook bij het verhaal dat achter de heldere ogen schuilt gaat. Het is het verhaal van de 91-jarige Jeanne Wansink, woonachtig in Altenahove. Jeanne Wansink uit Sleeuwijk trouwde in haar jongere jaren met Herman en werd moeder van Gert en Mieke en oma van Mike, Bjorn en Mirjam. Tot haar spijt zijn Herman en Gert al overleden. Maar ze prijst zich gelukkig met de vele bezoekjes die haar familie brengt. “Zo heerlijk veel bezoek. Dat geeft het leven zin als je oud bent.” DE JEUGD VAN SLEEUWIJK In haar werkzame leven stond ze met haar man aan de wieg van Scouting Altena. Daar hadden ze een groot deel van de jeugd van Sleeuwijk onder hun hoede. “Het was een fijne tijd bij de padvinde-
28
THUIS
rij. Ik werkte graag met kinderen. Ik hield van ze allemaal. Ze zitten altijd zo vol verhalen. Soms zie ik er nog eentje rondlopen hier. Ik ben net een bonte hond, iedereen groet me nog.” DE SCHOONHEID VAN OUDERDOM Dat gebeurt afgelopen najaar als beeldend kunstenaar Ada Crezee in de gang van Altenahove mevrouw Wansink ziet wandelen. “Ach, woont u hier ook”, groet ze de scoutingjuf van haar kinderen na bijna een kwart eeuw. “Ja, ik ben oud geworden hè?”, reageert mevrouw Wansink. Maar die ouderdom vindt Ada Crezee juist haar grote schoonheid.
THUIS
29
VRIJWILLIGERS
VRIJWILLIGERS
Handen uit de mouwen NL Doet is de grootste vrijwilligersactie van Nederland en wordt jaarlijks door Het Oranje Fonds georganiseerd. In heel Nederland steken mensen hun handen uit de mouwen om zaken op te knappen, te schilderen of mensen een fijne dag te bezorgen. Een mooi sociaal initiatief waarmee velen een steentje bijdragen aan de samenleving. Ruim 300.000 mensen deden mee aan NLdoet. Ook op de locaties van De Riethorst Stromenland hebben velen zich belangenloos ingezet voor onze cliënten die allen terugkijken op een zeer geslaagde dag.
DE STROMING In Waspik werd het buitenterrein van het nieuwe zorgcentrum De Stroming flink aangepakt. Gewapend met schoffels, kruiwagens en plantjes gingen zo’n vijftien vrijwilligers aan de slag. Ook burgemeester Nol Kleijngeld hielp een handje. In de perken met buxus troffen de vrijwilligers nog veel puin aan van de bouwperiode. “Dat heb je altijd met grote bouwprojecten”, zegt Waspikker Piet Akkermans (77), al vijf jaar vaste vrijwilliger bij De Stroming. Na een paar uur zag de entree en de tuin van het nieuwbouwcomplex er een stuk fleuriger uit. Teammanager Theo Kuijpers was trots: “Het plaatje is nu compleet. Het terras, de patio, het plein en de voorkant zijn opgefleurd met vaste planten en bloembakken met voorjaarbloeiers. De bewoners zullen opkijken.” GOEZATE De bewoners van Goezate mochten met de lokale Lionsclub mee naar de Biesbosch. Elf cliënten gingen met in totaal twaalf begeleiders vanuit de Lionsclub in een bus op pad. Ze kregen een rondrit en een heerlijke lunch aangeboden in restaurant Brabantse Biesbosch. ‘s Middags werd nog een bezoek gebracht aan het Biesbosch museum. Mevrouw Paans die in Goezate woont, was zeer te spreken over de dag. “Een heel leuk initiatief. Fijn om een dagje uit te zijn en onder elkaar is het gezellig.” Initiatiefnemer Frederik van Beek is blij dat de verwachtingen zijn waar gemaakt: “De mensen waren enthousiast. En daar doen we het toch voor.”
AERNSWAERT In de huiskamers van Aernswaert hielpen vijf medewerkers van Trema Kinderopvang een ochtend mee. Ze deden spelletjes met cliënten, dronken koffie en schilden aardappels. Het was de eerste keer dat ze meededen aan NLdoet. “Ik vind het goed om te kijken hoe het er ergens anders aan toe gaat”, zei Mariska
30
THUIS
Cornel van Trema Kinderopvang. Woonzorgbegeleider Klary van Veen van Aernswaert was op haar beurt erg blij met de hulp. “We komen altijd handen te kort om bijvoorbeeld cliënten mee uit wandelen of fietsen te nemen. Als tegenprestatie komen we binnenkort met onze cliënten naar de peuterspeelzaal.”
THUIS
31
VRIJWILLIGERS
PUZZEL
‘Prachtig, die tranen van blijdschap voor onze inzet’ 5
6 9
10
13
15
14 16
17
WEER ZELFSTANDIG DINGEN DOEN Lisanne vertelt hoe twee cliënten met dementie zich op dat moment zo rijk voelden dat ze tegen elkaar zeiden: Nu kunnen we gezellig samen op stap. “Ze hadden echt het gevoel dat ze dat weer zelfstandig dingen konden doen. Zo mooi. Ik woon in Hank en zie die twee daar nu onder begeleiding af en toe boodschappen doen. Op de duofietsen! Op zulke momenten weet ik waarvoor ik het doe.”
THUIS
8
12
Die laatste gift maakte veel indruk op Lisanne Verstegen, voorzitter van de stichting Vrienden van Stromenland. “Het was zo’n mooi moment. De uitreiking vond plaats in Aernswaert. Er was koffie met gebak voor iedereen. Onze cliënten zaten er met hun familie van te genieten toen opeens de fiets er aan kwam. Sommige bewoners zaten gewoon te huilen. Zo hartverwarmend was dat.”
32
7
11
GIFTEN Sinds hun oprichting hebben beide stichtingen kunnen bijdragen aan de aanschaf van: een rolstoelbus, een geluidsinstallatie, tv/ videoset, een beamer en filmscherm, een professionele poffertjespan, spelmateriaal, een mobiele keuken, aankleding restaurant en onlangs een duofiets met trapondersteuning voor Altenahove.
Lisanne werd vanwege haar functie als coördinator welzijn en vrijwilligers op Altenahove gevraagd om voorzitter bij de stichting te worden. De stichting kan extra leden of donateurs goed gebruiken. Lisanne: “Ik wist toen ik gevraagd werd helemaal niet of ik er wel tijd voor had. Ik heb een drukke baan en vele andere bezigheden. Maar als ik zie wat ik er voor terugkrijg aan dankbaarheid, dan is het me elke minuut waard. En eerlijk is eerlijk, het valt reuze mee hoeveel tijd het me kost. De taken zijn eerlijk verdeeld. En zeg nou zelf: als je iemand gelukkig kunt maken, dan maak je daar toch tijd voor vrij?”
3
4
Een schommelbank voor in de tuin, een duofiets met trapondersteuning en leuke uitstapjes. Het zijn deze extraatjes die het leven aangenamer maken, maar waarvoor De Riethorst Stromenland zelf nauwelijks geld heeft. Gelukkig dragen de stichtingen Vrienden van onze cliënten een warm hart toe. Vrienden van Stromenland en Vrienden van De Riethorst zetten zich op diverse manieren in voor de cliënten van De Riethorst Stromenland. “We proberen zoveel mogelijk geld op te halen zodat we wensen van de cliënten kunnen waarmaken. We halen geld op met benefietavonden, een rad van fortuin bij activiteiten of bingo- of bridgeavonden op locaties. Vooral die laatste twee zijn erg succesvol.”
2
1
Wilt u ook uw steentje bijdragen als lid of donateur van de stichtingen ‘Vrienden van’ dan kan dat via:
[email protected] (Vrienden van Stromenland) of
[email protected] (vrienden van De Riethorst) of via: 0162 - 582050.
Plaats de antwoorden in de lettervakjes. Hiervoor zijn de vakjes genummerd, zowel horizontaal als verticaal. Tel altijd het aantal letters voordat u het antwoord invult. Soms zijn er meerdere antwoorden mogelijk. De grijs gekleurde blokjes vormen de oplossing van de puzzel. Verzamel alle letters in de grijze blokjes en plaats ze in de juiste volgorde. Hiermee ontdekt u de oplossing die u naar ons kunt opsturen. Onder de juiste inzendingen verloten we vijf cadeaubonnen ter waarde van € 25,-. U kunt uw oplossing tot uiterlijk 20 mei 2014 opsturen naar De Riethorst Stromenland,
Afdeling Communicatie, Zalmweg 1C, 4941 VX Raamsdonksveer. WINNAARS PUZZEL THUIS NUMMER 1 De woordzoeker van Thuis nummer 1 leverde veel goede reacties op. De oplossing was: Antonia. Uit alle inzendingen hebben we vijf winnaars gekozen: Dhr. Van der Steen (De Riethorst Leilinde), Mevr. Bakkeren (Altenahove), Mevrouw Van Seeters (Riethorst Kaatsheuvel), Mevrouw Engelbert (Mauritsstaete), Mevrouw Konings (Goezate). Alle winnaars hebben hun prijs ontvangen.
HORIZONTAAL 4. jong schaap 5. ander woord voor temperatuur 6. melodie 11. een blokje omgaan 12. ander woord voor geur 14. zo groen als … 16. ander woord voor blijdschap 17. bolbloem VERTICAAL 1. mannetjeseend 2. een boeket ... 3. na winter komt … 7. zon, … en strand 8. ander woord voor teint 9. 1e en 2e ... 10. van rups naar … 13. in mei leggen alle vogels hun ... 15. zich voortbewegen 16. een rare ...
THUIS
33
DE KLOOSTERHOEVE
DE KLOOSTERHOEVE
‘Ze zorgen hier goed voor me’ Vijf jaar geleden opende De Kloosterhoeve zijn deuren. In dit zorgcomplex met 54 zeer luxe appartementen wonen mensen met de ziekte van Huntington. De ziekte van Huntington is een erfelijke hersenziekte, waar in Nederland ongeveer 1700 mensen aan lijden. De ziekte begint meestal op volwassen leeftijd en wordt in de loop van de jaren geleidelijk erger. Opvallende symptomen zijn ongewilde bewegingen over het gehele lichaam. Ook een verscheidenheid aan psychiatrische symptomen en verstandelijke achteruitgang maken deel uit van de ziekte. Sommige bewoners wonen al sinds de opening op De Kloosterhoeve. Eén van hen is Cees van Oord (71). Of het hem daar bevalt? “Ik heb het hier naar mijn zin, ze zorgen erg goed voor me”, vertelt hij, terwijl hij met activiteitenbegeleidster Carla Schelle een kopje koffie drinkt. Hij brengt veel tijd door in het restaurant, waar vaak iets te doen is en veel te bekijken is. “Of ik lees de krant, dat doe ik erg graag.” En als het weer het
34
THUIS
toelaat, gaat meneer Van Oord naar buiten om te genieten van de zon. ACTIVITEITEN De mooiste momenten zijn voor hem de kookactiviteiten die een keer per maand worden gehouden. Bewoners stellen samen het menu samen, helpen met koken en eten daarna in het restaurant. “Dat is erg gezellig”, vindt meneer Van Oord. Een andere activiteit waar hij graag aan meedoet is de geheugentraining, waar onder andere een vraag- en antwoordspel wordt gespeeld. “We kloppen de grijze massa graag een beetje op”, zegt Carla Schelle lachend. HUISKAMEROVERLEG Bewoners hebben veel inspraak in hoe alles reilt en zeilt in De Kloosterhoeve, vertelt Carla. “Eens in de twee maanden hebben we een huiskameroverleg, waar iedereen zijn zegje kan doen. Zowel bewoners als personeel. Meneer Van Oord heeft de
afgelopen keer aangegeven dat hij graag rauwkost bij de maaltijden wil. Dan zorgen we daar ook voor.” Carla Schelle werkt al heel wat jaren met mensen die de ziekte van Huntington hebben. “Vroeger zaten deze mensen vaak op een afdeling met cliënten met dementie, waar ze niet de juiste zorg geboden kregen. Ik merk dat mensen het hier fijn vinden. En omdat we nu veel meer weten over de ziekte, kunnen we betere zorg bieden.” EEN VAN DE PARELS VAN ONZE ORGANISATIE’ Mensen met de ziekte van Huntington werden vroeger vaak verzorgd in een standaard verpleeghuis. Of, vanwege de onbekendheid met de ziekte, in een psychiatrische instelling. Ook De Riethorst Stromenland had voordat De Kloosterhoeve werd gebouwd al cliënten met Huntington. “Zij werden verzorgd in verpleeghuis De Riethorst in Geertruidenberg”,
vertelt Frank Staal, voorzitter van de Raad van Bestuur. “Het waren vaak relatief jongere mensen die verbleven tussen hoogbejaarden in het verpleeghuis, en bovendien gehuisvest op een vierpersoonskamer op de bovenste verdieping van dit gebouw. Terwijl de Huntington-patiënt juist veel leefruimte nodig heeft. Uit onderzoek bleek dat er in onze regio meer mensen met deze familiaire ziekte woonden en we wilden hen graag helpen door een aparte voorziening te bouwen.” Dat werd zorgcomplex De Kloosterhoeve, een prachtige locatie in het buitengebied van Raamsdonksveer. “Het is één van de parels van onze organisatie”, zegt Frank Staal. Dat het niveau van verzorging vanaf het begin al hoog was, is volgens hem aan drie mensen te danken: “Jos Schols, die vroeger bij ons werkte als verpleeghuisarts, is eigenlijk de grondlegger. Hij bekwaamde en verdiepte zich in de ziekte van Huntington. Ditzelfde geldt ook voor zijn vrouw Maria Sinnema, die de vaste verpleeghuisarts was voor deze cliënten. En locatiemanager Karin Landa gaf met hun hulp, toewijding en betrokkenheid de zorg vorm. En nu hebben we zoveel ervaring en kennis opgedaan, dat we die graag delen, zowel in binnen- als buitenland. Het maakt De Kloosterhoeve een uniek centrum.”
KENNIS DELEN De Kloosterhoeve viert dit jaar zijn 5-jarig jubileum. In een prachtig pand, met 51 plaatsen voor mensen met de ziekte van Huntington, heeft De Kloosterhoeve het zorgaanbod goed kunnen afstemmen op de vraag. Frank Staal: “In de afgelopen jaren hebben we veel kennis en ervaring opgedaan. Die willen we graag delen. Daarom zijn we onlangs van start gegaan met een expertisecentrum, met als doel de kwaliteit van zorg- en dienstverlening nog meer te verbeteren en onze kennis over Huntington te verspreiden en te delen. Het expertisecentrum is er niet alleen voor zorgprofessionals, maar voor iedereen die te maken krijgt met de ziekte en daar vragen over heeft.”
UIT BALANS Onder grote belangstelling ging op woensdag 29 januari de documentaire ‘Uit Balans’ in première. In deze film worden Ankie Donkers en Jordy den Boer – twee cliënten van De Kloosterhoeve – gevolgd. De documentaire geeft een goed beeld van de impact van de ziekte van Huntington op zowel de cliënt als zijn of haar naasten. ‘Uit Balans’ werd gemaakt door filmmaker Axel Tabbernee die met zijn filmploeg een jaar lang het dagelijks leven van Ankie Donkers en Jordy den Boer volgde. Een dag na de première werd de film op Youtube geplaatst; inmiddels is hij ruim 12.000 keer bekeken. De film is te zien via youtube.com/user/ RiethorstStromenland.
THUIS
35
De beste zorg bij u thuis De Riethorst Stromenland levert ook thuiszorg. Onze medewerkers ondersteunen mensen die extra hulp nodig hebben. Denk daarbij aan lichamelijke verzorging of hulp bij het innemen van medicijnen. Zo kan men op een prettige manier zelfstandig blijven wonen.
Advies en tips om langer thuis te wonen
Wij brengen de thuissituatie in kaart en geven handige tips en adviezen om thuis te kunnen blijven wonen. Onze zorgadviseurs staan klaar voor een vrijblijvende afspraak.
Aanmelden
Meer informatie over thuiszorg of advies over de mogelijkheden om langer thuis te wonen? Neem contact op met Bureau zorgadvies via 0800 0202015 of
[email protected].
Thuiszorg
De Riethorst Stromenland
www.deriethorststromenland.nl
[email protected]
0800 0202015
