Technisch Instituut Sint-Michiel

Club 55 - Plus

Technisch Instituut Sint-Michiel

Witte Torenstraat 10 3960 Bree  (089)46 11 63  (089)46 44 55 website: www.tismbree.be e-mail: [email protected]

Jaargang 13 nr. 105

September 2009 Het nieuwe schooljaar is pas gestart en kijk … HET TISM HEEFT NA 13 JAAR EEN NIEUW LOGO.

En wat vind je ervan? Het wordt misschien even wennen. Geslaagde compositie en kleurencombinatie, maar krijgt de M een eerlijke kans? Het woordbeeld moet het kennelijk doen …

I. VOORUITBLIKKEN Op dinsdag 22 september om 13.30 u. start de rondleiding in het Glazen Huis, Vlaams Centrum voor Hedendaagse Glaskunst, met o.a. het beklimmen van de glazen toren, een activiteit in het glasatelier en een bezoek aan de tentoonstellingsruimte. (Dorp 14 B te Lommel) Om 15.15 u. bezoeken we het Museum De Kolonie (Kolonie 77 te Lommel) voor een kennismaking met de “colonie agricole”, met de zinkindustrie en de zandwinning. We volgen één dag in het leven van een arbeider aan de zinkoven, ervaren het belang van de heide voor de boer, de invloed van de abdijen, bekijken het ontstaan van de oudste gehuchten, en zien een rijke begraafplaats van boeren uit de ijzertijd. En verder een levensecht steentijdkamp, het oudste kunstwerk in Vlaanderen … 14.000 jaar oud. Samenkomst en vertrek: parking Carrefour Bree om 12.40 u. Bijdrage: € 6 per persoon Snel inschrijven bij Bèr (089/46 34 70 of via [email protected] ten laatste op 11 september, want dan moet het aantal bezoekers doorgespeeld worden aan toerisme Lommel en dat bepaalt de kosten. Niet bellen op 7 – 8 – 9 september, mailen is wel altijd mogelijk. Tot in Lommel, tot glas, tot Kolonie, tot dan,

TWEEDE UITNODIGING Bedrijfsbezoek aan Jacobs Interieur NV Industrieterrein (Peerderbaan) Nieshofstraat 4 te Bree op donderdag 15 oktober om 14 uur. Het bedrijf van oud-leerling Jaak Jacobs levert maatwerk in hout, van inrichting tot designmeubel en realiseert apotheekinrichtingen, tandartsenpraktijken en standenbouw op beurzen. Bijdrage: € 1 per persoon Wie interesse heeft voor dit bedrijfsbezoek, verwittigt Michel (Er) vóór 13 oktober e.k. (089/46.32.56 of via [email protected]) Nakaarten : De Karmel oftewel de cafetaria van de Welzijnscampus op de Gerkenberg. Tot interieur, tot Jacobs tot dan, II. TERUGBLIKKEN BEZOEK AAN VAKANTIEPARK MOLENHEIDE Vrijdag 29 mei 2009 Drie mogelijke reiswegen beletten niet dat ingenieuze “padvinders” nog een ander traject uittesten en dus groeit uit verschillende windrichtingen bij de fontein van Molenheide een select groepje vakantiegangers: Jos en Malou, Piet en Tilly, Quirinus en Jeanne, Paul en Christiane, Rik en Betsy, Fien en Jan, Ghislaine en Jos, Theo en Lieve, Piet en Lea, Bèr en Alida Paula Fiten-Aegten, Giel Eerdekens, Leo Stinkens, René Pouls, Albert Das, Michel Eerlingen, Jan Hoeben, Gerard Hendriks (28) Verontschuldigd: Mia Roussard,Willy Martens, Jerome Wassenberg … Het is om 14.00 u. nog vrij rustig op de parking van Molenheide, maar dat zal enkele uren later wel anders zijn met het lange pinksterweekend voor de deur. Wie hier vroeger op bezoek is geweest, heeft grote moeite om nog herkenningspunten van toen terug te vinden. Wat een gedaantewisseling! Voor we aan de echte rondleiding beginnen stelt dhr. Walter Brouns ons Vakantiepark Molenheide voor. Hij heeft het uitgebreid over de verschillende troeven van het park en de bezorgdheid van de bedrijfsleiding om de juiste koers uit te stippelen. Er wordt hier hard gewerkt om klein en groot, jong en oud een aangenaam verblijf aan te bieden. Zowel dagjesmensen als toeristen voor een langer verblijf horen tot de doelgroep. Opvallend veel Nederlanders, Duitsers en West-Vlamingen weten de site te waarderen. Niemand twijfelt eraan dat het zwemparadijs waterpret garandeert voor alle leeftijden. Spetteren en spatten is de uitdaging voor de allerkleinsten in het kabouterbad, terwijl wat grotere kinderen veilig stoeien in het ondiepe kinderbad. Vier gigantische glijbanen lokken de echte durvers. We zien enkele senioren ongestoord over of net onder het watervlak schuiven op het lome ritme van trage slagen, zonder veel inspanning, heel gracieus. Hun ontspannen gezichten verraden een intens genot. Een schitterend beeld. De grote binnen- en buitenspeeltuin voor kinderen tot 12 jaar staat vol kleurrijke speeltuigen, een klimtoren, snelle glijbanen en er is zelf een “Gun House” met schuimballen. Je kunt er bibberen in het spookhuis of achter Kortbeen binnenstappen in het Piratenhuis.

De nieuwste attractie heet Indoor Golf Adventure. Golf in een mijn, een uniek project! Je duikt steeds dieper in de mijn af en stuit op ingestorte mijngangen, op hol geslagen mijnwagentjes en kolkende watervallen. Wie het hele parcours met 18 holes afwerkt, merkt al vlug dat licht, geluid, geur en beweging een belangrijke rol spelen in deze fantasierijke realisatie. Je komt zelfs een dinosaurus tegen. Moet je echt zien! Natuurlijk krijgen we ook de houten vakantiewoningen te zien, kraaknet, met alles erop en eraan. De (twee types) bungalows zijn nieuw, de keukens eigentijds (inclusief inductievuren) en het interieur is sober, maar toch warm en gezellig. Meteen wordt het bewijs geleverd dat onze woningen stuk voor stuk te groot zijn. Hoe lang nog blijven wij grossieren in nauwelijks gebruikte woonruimte? Uniek in de uitbating van dit vakantiedorp is de energievoorziening met groene stroom. Verwarming en elektriciteit zijn voor 100 % het resultaat van groene energie. Het hele systeem bespaart 350.000 liter stookolie per jaar. De hypermoderne co-vergistingsinstallatie bij boerderij Lavrijsen draait op (varkens)mest en groenafval. De twee biogasmotoren hebben een capaciteit van 15.000 MWH per jaar, wat overeenkomt met het verbruik van 4.500 gezinnen. Ondergrondse pijpleidingen over een lengte van 1,5 km verbinden de boerderij met het bungalowpark. Heel dit systeem voorkomt een uitstoot van 3000 ton CO2 per jaar, waardoor Molenheide een CO2 – neutraal bedrijf wordt. Daarmee schrijft het park een stukje nationale, maar ook internationale geschiedenis. En dat is heel goed nieuws! Maar dan meldt De Standaard van maandag 13 juli (op pagina 19) dat de leden van HET EUROPESE PARLEMENT samen met hun medewerkers nog altijd twaalf keer per jaar van Brussel naar Straatsburg (en terug) reizen met 15 vrachtwagens vol documenten. Dat kost 10 miljoen euro extra voor elk van de twaalf plenaire vergaderingen per jaar. Twee jaar geleden berekenden de groenen dat dit “reizend circus” bovendien voor 20.000 ton CO2 uitstoot zorgt. Om die smurrie te neutraliseren heb je dus bijna 7 x de installatie van Molenheide nodig. De mekkerende groenen spelen wel braafjes het spel mee. Wat een geldverspilling, wat een vervuiling en dat allemaal voor een zinloze verplaatsing! Moet je dat nu politieke nonchalance noemen of arrogantie? Als afsluiter was er heerlijke koffie met taart. Hier werd Michel echter vlotjes gedribbeld, want dat was geenszins de afspraak. In die omstandigheden nog gepast ingrijpen is quasi onmogelijk. En zo geschiedt dan, wat geschiedde! Jammer, want het was voor de rest een fijne middag! Met dank aan Michel (Er) voor de voorbereiding van dit bezoek. BEZOEK AAN EISDEN TUINWIJK DONDERDAG 18 JUNI 2009

Gidsen: mevrouw Dochez en mijnheer Hermans Zonder begin geen historie! Aan de rand van de Maasvallei was een grote zanderige ruimte met heide en grazende schapen zonder veel activiteit. Verandering was hier op til toen in de geest van enkele Waalse nijveraars de gedachte opkwam: in Duitsland en Nederland bevindt zich het zwarte goud(?); dan ook bij ons. Diverse boringen in de omgeving van Eisden staafden hun redenering. En zo ontstond er

een mijn aan de Maaskant. In deze streek- overwegend katholiek - vond men weinig gegadigden om in de put te gaan werken. Kompels uit de oostelijke landen werden met mooie voorstellen gelokt en zo ontstond het concept “Eisden Tuinwijk” naar het Engelse model van “City Garden”. Een huis met tuin en voldoende privacy, zodat van burenhinder weinig sprake was. Op sociaal vlak golden allerhande voorzieningen waardoor er een gezellige levenssfeer heerste. Rond het grote plein bouwde men vooreerst scholen: lagere en middelbare, aangepast aan de behoeften van de tijds. Het casino was er voor vergaderingen, feesten en ontspanning . In “De regie”, een gebouw met de sociale dienst van de mijnzetel, kon iedereen te recht voor allerhande problemen alsook voor verf, een tuinschaar en andere besognes. De mijnkathedraal staat op het kruispunt van twee hoofdwegen. De Sint-Barbarakerk begon men te bouwen in 1936 en in 1952 werd ze gewijd. De bouwheer was baron Coupé, wiens wapenschild nog prijkt in een van de glasramen. Karakteristieken: kleine hoofdingang, baksteen gotiek, opgetrokken in Maastrichtse belvedère steen, geraamte in beton, platte toren boven het koor ( link met Lissewege ), 53m hoog, 5 uitgangen, doopkapel met 3 vensters. Te onthouden pikante details: lagere school tot en met 1958 Frans als voertaal en in de kerk was een meisjes- en een jongenskapel, scheiding van schapen en bokken, gelukkig vergane potentaterij. De bewoning: de arbeiders langs de ene straatzijde en de gestelde lichamen aan de overkant van de straat; dus geen gettovorming. De arbeiderswoningen besloegen 60 tot 90m2 De ingenieurswoningen waren riante villa’s. De bewoners hadden de plicht hun huizen en tuinen goed te onderhouden. Op Eisden Cité treft men 48 soorten van woonsten aan, dit om de eentonigheid te doorbreken. Bepaalde variaties zijn zelfs frappant te noemen. Soms staat men voor een tweewoonst ( 2 voordeuren) terwijl er langs iedere zijkant nog een deur is en het in werkelijkheid een viergezinswoning wordt. De buitenstraten met grote bomen (eiken, kastanjes) zijn recht, terwijl de binnenlanen een gebogen structuur vertonen, geschikt dus als speelpleinen voor de kinderen uit de buurt. Auto’s waren toen nog een zeldzaamheid. Wie kattenkwaad pleegde, kreeg zijn verdiende loon want de”gard” ontging niets. In de smalle straten plantten ze fruitbomen binnen de tuinen aan de straatzijde. De totale uitbouw van deze tuinwijk lijkt wel een ruimtelijk structuurplan avant la lettre. De mijnregie dacht aan alles. Men voorzag casino’s, huizen voor solitaire mannen zelfs gegroepeerd volgens herkomst. Voor de weekends gedoogde de mijn verzet en plezier, remember de Kruindersweg waar stoute (?) madammen uit Luik of Brussel hun taak ter harte namen. In de mijn op de werkvloer verwachtte men op maandag fitte en enthousiaste arbeiders. De Pauwengraaf in de directe buurt groeide dankzij private initiatieven uit tot het commerciële hart van “ Eisden Tuinwijk”. Bovendien lag het echte werkterrein -/+ 1km ten oosten van de “Tuinwijk”. Waarom zelf in de verderfelijke tocht leven als men de buren de stank gratis kan bezorgen ( westenwind )! Het mijnmuseum is voorlopig nog ondergebracht in een arbeiderswoning met zogezegde vierkamer vertrekken. De “goeie kamer” is het vertrek waarin authentiek meubilair, decoratie, voorwerpen en toestellen van weleer pronken. Behang en verfwerk verraden het creatieve vernuft van de vroegere bewoners. Ook de slaapkamer van de ouders ( kraamkamer ) en de kinderkamer waren kunstig en stijlvol aangekleed. Eén bizarre eigenaardigheid was de gastenkamer- boven de hal- met enkel toegang via de kinderkamer. Wanneer men een logé in huis nam kreeg men meer materiële voordelen. Nog schokkender was het feit dat bij overlijden van de kostwinner ( vader ) de familie alleen mocht blijven wonen, wanneer ze een gast in huis namen. Soms paste men zelfs de warmbed tactiek toe: de ene er uit en de andere er in. Beneden was de keuken met alle toestellen die in de loop der jaren de revue waren gepasseerd. Alle woningen van klein tot groot waren eigendom van de mijn. Echter, toen de mijnactiviteiten geleidelijk aan slabakten, werden de huizen langzaamaan privé bezit. Nadeel hiervan was dat vóór het bestaan van bouwvoorschriften en –regels naar willekeur verbouwd werd, waardoor

wansmakelijke creaties ontstonden. Gelukkig zag men snel de noodzaak van regels en normen in zodat men nu prachtige en succesvolle verbouwingen kan bewonderen. Zelfs betonnen omheiningen worden vervangen door een haag en mogen de dag van vandaag niet meer worden geplaatst. Werkelijk waar, het was heerlijk toeven in een woonzone met een open karakter met oog voor menselijke rust en veel groene ruimte. Samen met: Mia, Mathieu (M), Gerard (L), Gerda en Willy, Betsy en Rik, Bertha en Leo, Christiane en Paul, Ghislaine, Quirinus, Tilly en Piet, Giel, Leo, Christiane en Rene, Marie-Jeanne, Mia (Bl), Guy (R), Godelieve en Theo en Bèr sneukelden we in het winkelcentrum M2. (25) Verontschuldigd waren: Piet Van Gils, Michel Eerlingen, Gerard Hendriks. Verslag : Bèr

Met dank aan Mia voor de organisatie en de foto’s en aan Bèr voor het verslag.

III. INBLIKKEN STAVKIRKE IN NOORWEGEN

Ringebu

Heddal

Noorwegen is het land van de fjorden, immense bergketens en hoogvlaktes, de heimat van Thor Heyerdahl met zijn Ra en Kon Tiki, met de hoofdstad Oslo waar de cruiseschepen vlak bij de (gloednieuwe) opera en het stadhuis aanmeren.. Natuurlijk denk je ook aan Munch, Grieg, Ibsen, Undset, Amundsen, Vigeland en andere beroemdheden. Noorwegen is een ver land, het leven is er duur, de winter lang, donker en koud. Maar er is meer! Ooit telde Noorwegen meer dan 1200 “staafkerken”, nu zijn er dat nog precies 28. De “staven” zijn de opstaande balken van het centrale gedeelte. Vaak zijn het bewerkte boomstammen die op 10 m hoogte nog een diameter moeten hebben van 45 cm. De houten gebouwen (zelfs de daksintels zijn van hout) rusten op een stenen stenen voet en dateren uit de twaalfde of dertiende eeuw. Als je in de verticale structuur de opbouw van een boot met enkele masten herkent, zit je goed. Met een beetje fantasie merk je tevens dat de daken veel weg hebben van een omgekeerd schip. In het interieur dringt vaak alleen langs de kleine bovenvensters (ossenogen) het daglicht naar binnen (zie foto), alsof het altijd poolnacht moest zijn. Nochtans is de constructie uniek, echt een vette kluif voor houtbewerkers.. De grootste staafkerk (Heddal) heeft een overdekte gang rond het centrale gedeelte. Hier moesten de kerkgangers vroeger hun wapens (messen, bijlen, geweren …) achterlaten. Je wist maar nooit of je op weg naar de kerk een beer of een ander gevaarlijk heerschap zou tegenkomen. Dames namen plaats in de linkerzijde van het kerkschip, de heren kozen de rechterkant. Vreemd genoeg was er ook een vak voorbehouden voor de “gevangenen”. Een runeninscriptie vermeldt dat de kerk van Heddal aan de heilige Maagd Maria was gewijd, maar toch is het nu een protestants gebedshuis, zoals de meeste staafkerken in Noorwegen, die blijkbaar begin juni geteerd worden en dus echt niet lekker ruiken. Een staafkerk bezoeken blijft een unieke ervaring!

Hartelijke gelukwensen stuurden wij met een persoonlijke boodschap naar Christ en Mia (Bl) en Gerard en Annie (Lm); zij varen voortaan met een “gouden huwelijksboot”. En naar Willy Martens: hij is van nu af cultureel ambassadeur van de stad Bree.

. DE ZEVEN MANNETJES Op een pleintje van het dorp, daar zitten op een bank van steen zeven ouwe mannetjes die praten voor zich heen, met een stem vol krakerigheid, van die goeie ouwe tijd. Toen, toen, toen, waren de koeien vetter, toen was de jeugd veel netter toen had je geen geschetter van radio en televisie (dat mocht niet van de pliesie), je hoorde geen brommotoren knalpotteren aan je oren, toen waren de mensen deftig en deden nooit haastig of heftig, toen was de wereld nog rustig en goed, en als er een bruiloft was, dan droeg je een hoge zijen hoed. Zo zitten ze de hele dag, die zeven ouwe mannetjes daar op die bank van steen, en klagen steen en been, en zeggen met een stem vol spijt: Waar blijft de tijd? Waar blijft de tijd? Ja toen, toen, toen … Maar, wat kun je d’r aan doen? Hans Andreus

TWINTIG REDENEN OM EEN STEVIGE PINT TE DRINKEN . . .

1. Bier is goed tegen hartinfarcten. Een bierdrinker loopt 40 tot 60 procent minder risico op een hartinfarct dan geheelonthouders. Een halve liter bier per dag geldt als maatstaf. 2. Bier beschermt je tegen een beroerte De bestanddelen van bier voorkomen dat je bloed gaat klonteren. 3. Bier is goed voor je bloeddruk Artsen uit Nederland en van de universiteit van Harvard hebben aangetoond dat een gematigd bierverbruik je bloeddruk onder controle houdt. 4. Bier kan diabetes verhinderen. Bierdrinkers hebben zelden te kampen met suikerziekte (diabetes mellitus). 5. Bier verbetert je geheugen Bierdrinkers maken minder kans op Alzheimer en dementie. 6. Bier bezorgt je stevige knoken Bier heeft een positieve invloed op je beendergestel en beschermt tegen osteoporose. 7. Bier laat je langer leven Wie een of twee glazen bier per dag drinkt, leeft langer. 8. Bier is goed tegen diarree De microculturen in bier bestaan uit azijn- en melkzuren. Deze stoffen beperken de cultuur van darmkiemen die diarree veroorzaken. 9. Bier helpt tegen stress Vorsers van de universiteit van Montreal hebben vastgesteld dat een paar glazen bier per dag de druk op het werk doen afnemen. Niet-drinkers zouden met meer stress te kampen hebben. 10. Bier voorkomt nier- en galstenen Finse onderzoekers beweren dat het magnesiumgehalte in een halve liter bier het risico op nierstenen met 40 procent doet afnemen. 11. Bier helpt tegen slaapstoornissen. Hop is een natuurlijk kalmeringsmiddel. ‘s Avonds een glas bier drinken blijkt een afdoend slaapmiddel te zijn. 12. Bier kan je beschermen tegen kanker Bier bevat polyfenolen die de groei van tumoren in toom houden. 13. Bier zorgt voor een reine huid Bepaalde vitaminen in bier regeneren de huid en zijn goed voor de opbouw van pigment. Je huid wordt gladder en meer flexibel. 14. Bier is goed tegen verkoudheden Wie warm bier drinkt, is minder snel verkouden. Warm gerstenat bevordert de bloedsomloop en de ademhaling, helpt tegen gewrichtspijn en versterkt je immuunsysteem. Tip: verwarm een fles water in een bain-marie en leng aan met vier lepels honing.

15. Bier beschermt zwangere vrouwen Een gebrek aan folic-zuur (een vitamine van de B-groep) kan een oorzaak zijn van vroeggeboorte en misvormingen van de foetus. Een liter bier bevat meer dan onze dagelijkse behoefte. Alcoholvrij bier is bijgevolg een aanrader voor zwangere vrouwen. 16. Bier scherpt de eetlust aan De bestanddelen van hop, het koolzuur en de alcohol in bier stimuleren de spijsverteringssappen en stimuleren de eetlust. 17. Bier voorkomt maagzweren Anderhalve liter bier per week remt de aangroei van bacteriën (helicobacter pylori) die een ontsteking van de maagwand kunnen veroorzaken, waardoor het risico op maagzweren afneemt. 18. Bier is een snelle dorstlesser De bestanddelen van bier zorgen er voor dat je dorst sneller gelest wordt dan wanneer je een glas helder, fris water drinkt. 19. Bier helpt je afvallen Studies tonen aan dat mensen die - weliswaar met mate - bier drinken, minder overgewicht vertonen dan niet-drinkers. Bier bevordert immers de stofwisseling. Een glas bier bevat bovendien minder calorieën dan bijvoorbeeld eenzelfde hoeveelheid appelsap. 20. Bier zorgt voor mooier haar Bier bevat mineralen en vitaminen die je haar verzorgen. Een ‘bierspoeling’ geeft je haar meer kracht en volume.En geen paniek: de biergeur is na enkele minuten vervlogen. Wie aan de waarheid van deze informatie twijfelt, gaat best te rade bij de redactie van Het Laatste Nieuws (23 april 2009) of bij Jan (pa van Roel Gybels), want hij gelooft in dat verhaal. Misschien is het goed hierover met je huisarts te praten, wie weet? En stel dat het niet helemaal of helemaal niet klopt, dan is het toch wel goed gevonden. (Si non è vero, è ben trovato) GEHEUGENTEST Wie (her)kent deze jonge kerel ? In een sprookjesachtig decor kijkt hij, geflankeerd door zijn echtgenote en twee zelfbewuste dochtertjes met vlasblond haar, fier in de lens. . In 1994 – 1995 was hij (vrije) leerling aan het TISM. Hij kwam van ver, van heel ver, zo maar helemaal van de andere kant van de wereldbol. Zijn vaderland? Nieuw-Zeeland ! Zijn naam? Mark Hedges … Via oud-leerling Frank Daenen, de bekende illustrator van kinderboeken, zijn we Mark op het spoor gekomen. Als alles volgens plan verloopt, krijgt hij in het volgende krantje ruime aandacht. Dus! Als …

VADER ‘ Mijn vader had een uur lang zitten zwijgen bij mijn bed. Toen hij zijn hoed had opgezet zei ik, nou, dit gesprek is makkelijk te resumeren. Nee, zei hij, nee toch niet, je moet het maar eens proberen.’ Zullen onze woorden ooit op zijn? Judit Herzberg

DINSDAG 1 SEPTEMBER 2009 Vandaag gaan de schooldeuren weer open voor tienduizenden betrokkenen. Het schooljaar 2009-2010 start. Al een maand geleden werd dat aangekondigd. “Back to school” stond in koeien van letters te lezen aan de handelszaken van de Bocholterkiezel. Vroeger heette dat gewoon “Terug naar school” of “Heropening van de scholen”, maar nu moet dat per se in het Engels. Misschien stimuleert dat de verkoop. Vanuit de woonkamer zie ik deze morgen weer tientallen scholieren naar Bree peddelen. Het enthousiasme is niet bijster groot, gelet op hun tempo en hun passage stoort nauwelijks de morgenstilte. De meesten rijden in kleine groepjes, maar af en toe zie je wat verspreide enkelingen, die het traject op hun eentje willen afleggen. Zijn ze nog niet geïntegreerd in de scholierenstroom of is het een bewuste keuze. Bij het begin van het nieuwe schooljaar moet je weer even je nieuwe plaats zoeken en dat vraagt wat tijd. Voor velen wordt het opnieuw wennen aan de regelmaat. Weer in het gareel lopen en het strakke schoolprogramma volgen stoot hier en daar op verzet, al wordt dat niet altijd openlijk toegegeven. Maar met de eerste schooldag is de kop eraf en als de leerlingen vanavond naar huis terugkeren, ligt het tempo veel hoger en is de stemming ook beter, zo te horen. Hopelijk raakt al dat jeugdig geweld elke dag veilig thuis in de agressieve verkeersdrukte. Georganiseerde acties om automobilisten tot defensief rijgedrag aan te zetten, zijn zeker zinvol. Want ook vandaag, de eerste schooldag, zal het verkeer weer slachtoffers eisen. Ook voor de leerkrachten is het even wennen. Voor hen duurt de vakantie iets minder lang, . Want je mag er toch van uitgaan dat ze zeker in de laatste week van augustus, ook anno 2009, al met het nieuwe schooljaar zijn gestart. Voorlopig ontsnappen de leerkrachten van onze regio aan een controlesysteem, waarin de ouders van de leerlingen inzage krijgen. Het proefproject is uitgetest in het atheneum De Beeltjens in Westerlo en start nu in elf gemeenschapsscholen van de Antwerpse Kempen. Of dit wel de goede aanpak is, lijkt zeker wel de vraag. Uit ervaring weten we dat september de moeilijkste maand is van het schooljaar. Het nieuwe samenwerkingsmodel tussen leerlingen en leerkrachten moet uitgebouwd worden en dat proces verloopt niet altijd rimpelloos. Maar dat komt wel goed. Bovendien worstelen vele scholen met specifieke problemen: onevenwicht tussen leerlingen in- en . uitstroom, de zevende specialisatiejaren van het technisch onderwijs die worden ondergebracht in het ‘secundair- na- secundair, huisvesting, uitrusting klaslokalen en labs … Alle kop- en andere zorgen hieromtrent gaan aan ons voorbij, maar vanaf de zijlijn kijken we met veel belangstelling toe en wensen aan alle betrokkenen een prachtig schooljaar met heel veel fijne momenten. Met late maar warme zomergroeten, Piet en Gerard