’t KLAVERBLAD 3-maandelijks tijdschrift
31ste jaargang
juni 2010
REDACTIE: Etienne Bervoets, Kristien Boonen, Ingrid Delaet, Tamara Huysmans, Joos Michiels, Kris Vandenbergh, Lin Gilles, Wendy Cornelis, An Van Ravenstein MEDEWERKERS (aan dit nummer): Etienne Bervoets, Roger Bonhomme, Kristien Boonen, Wendy Cornelis, Annemie De bruyn, Ingrid Delaet, Lin Gilles, Joos Michiels, Martijn Pironet (T3DT5b), Kris Vandenbergh, An Van de Pas, Lut Van der Heyden, Raf Vangeel, Sjouke Willems en Brenda Ceunen (B3DZ6b).
Inhoud • Redactioneel.................................................................................................. 2 • Woordje van de directeur............................................................................... 3 • Berlijn 2010.................................................................................................... 5 • Leuven........................................................................................................... 6 • Familie Cools................................................................................................. 7 • Nieuwe gezichten......................................................................................... 10 • LT5 zaaimachines........................................................................................ 12 • Olympiade.................................................................................................... 15 • DT5.............................................................................................................. 16 • VCA.............................................................................................................. 17 • Projectdagen................................................................................................ 18 • Friesland...................................................................................................... 20 • Barcelona..................................................................................................... 23 • Hutsepot....................................................................................................... 26 • Hersenwerk.................................................................................................. 28 • Lief en leed.................................................................................................. 30
Verantw. Uitgever: Kristien Boonen, Technische Schoolstraat 52, 2440 Geel
1
Redactioneel Leven als een plant in Frankrijk. Een droom. Languit op de zetel in slaap vallen terwijl op de achtergrond zoemende koersfietsen hun zwetende lasten in de Ronde van Frankrijk op sleeptouw nemen – het liefst bergop. Soms maakt een plotse demarrage je terug wakker. Al te vaak is het gewoon Michel Wuyts die weer wildenthousiast het zoveelste kasteel promoot. Eens wakker maak je enkel goed vooraf geplande citytrips richting de kelder of koelkast. Kwestie van jezelf als seizoensgebonden reïncarnatie van een plant niet te laten verwelken. Dagdromen dus. Over vakantie in de zuivere zin van het woord: jezelf leegmaken. Jezelf tot verveling drijven zelfs zodat het (moeten) afscheid nemen van vakantie geen misselijkmakende grens zal zijn om terug over te steken. De schoolknop omdraaien. Voor sommigen definitief, maar dan verandert er in wezen weinig. Integendeel: het aantal verlofdagen zal nooit meer hetzelfde zijn als toen je leerling was. De pijn van verloren vakantiedagen kan vaak enkel gecompenseerd worden door het vinden van een echt leuke job of door te klagen – alle begrip daarvoor trouwens – over het ideale bestaan van leraars en leraressen. Er gaat geen barbecue in de zomer voorbij of ik moet mezelf verantwoorden waarom ik les geef en niet werk. Lachen. Geen erg, ik mag toch de volgende dag blijven liggen. Terug lachen. Even serieus. Alle Klaverbladders verdienen hun eigen vakantiedromen. Gewoon omdat alweer een schooljaartje erop zit, omdat het middelbaar er definitief opzit of omdat je als oud – leerling soms ook wel eens de arbeidsvloer wil verlaten via de congépoort. Languit liggen genieten. Maar soms ook nagenieten en toch ook terugblikken op de leuke momenten van een schooljaar dat we op het einde alleen associëren met de woorden slopend, lang en zwaar. En daar komt dit Klaverblad dan goed van pas: buitenlandse reizen, projectdagen, interviews,…nemen jullie even terug naar enkele hoogtepunten van het laatste trimester. Leven als een plant in Frankrijk dus. In de zetel. Er gebeurt niets op het scherm. In het peloton is alles rustig. Goed. Bij mij thuis ook. Enkele tijdschriften erbij én het Klaverbladje ertussen gestoken. Zalig. Ik geniet nu al. Nu jullie nog, Joos
2
Woordje van de directeur ‘ … samen school maken,voor uren en dagen lang …’ Op het moment dat ik dit schrijf, is de mediastorm rond het misbruik in de kerk zowat geluwd. Momenteel hebben kranten, radio en TV immers de volle aandacht voor de nakende verkiezingen. Voortgaande op wat je leest en hoort in de media, brokkelt je vertrouwen in onze kerkelijke en wereldlijke leiders als je niet oppast, stilletjes af. Voortgaande op wat je hoort en leest, schijnt niemand nog in staat te zijn de brokken die gemaakt werden te lijmen, schijnt niemand er nog in te slagen de touwtjes in handen te nemen en ons land weer op het juiste spoor te zetten. Als katholieke school hebben wij niet de taak partij te kiezen, het is niet aan ons om onze leerlingen de een of andere politieke mening op te dringen. Wij moeten hen wel stimuleren positief te blijven denken, niet af te haken, niet toe te geven aan moedeloosheid of ‘anti-politiek’. Ook wat het misbruik in de kerk betreft, is het niet aan ons een oordeel te vellen. Het is wel onze taak onze leerlingen kritisch te leren lezen, kijken en denken. Het is aan ons om leerlingen te leren niet alles klakkeloos in zich op te nemen. We leren hen nuanceren. We proberen hen bij te brengen dat eenzelfde ‘probleem’ er heel anders kan uitzien als je het vanuit een andere invalshoek bekijkt. Als katholieke school hebben wij de taak onze leerlingen te laten ervaren dat niet alles slecht wordt, als het aan de top niet helemaal goed zit. Ook al ‘rommelt’ het van boven, op kleine schaal en tussen de mensen blijven we zoveel positieve blijken van ‘kerk maken’ zien. Wij blijven het belangrijk vinden de waarden van ons christelijk geloof uit te dragen en zichtbaar te maken. Wie goed rondkijkt ziet zo vaak tekenen van respect, van eerlijkheid, van vriendschap, medeleven, naastenliefde, … van geduld, van dienstbaarheid, van nederigheid, … van ‘goodwill’ om er samen, met zorg voor elkaar, het beste van te maken. Oud-collega, Peter Kauwenberghs zaliger, schreef ooit het volgende: “Religie betekent ‘verbondenheid’. Religie is in deze wereld zijn, maar niet langer als deze wereld. Het leven, de wereld, kent meer dan alleen maar een zintuiglijke invalshoek. “Er is meer” denkt een religieus gevoelig iemand. Maar wat? Een krokus is meer dan een bolgewas, een thuis is meer dan een huis, een reiziger meer dan een toerist. Het zit ‘em in dat verschil. En dat verschil voelen sommigen aan, en sommigen helemaal niet.”
3
Wij blijven het belangrijk vinden kansen te zoeken om onze leerlingen te laten proeven van … , te laten kennismaken met … , te laten voelen dat … ‘er meer is’. Zij zullen er niet allemaal voor open staan, ze zullen er niet allemaal de ‘feeling’ voor hebben, maar het aanbod blijft onze verantwoordelijkheid. In het uitdragen van onze christelijke waarden, het zoeken naar religie, naar verbondenheid, liggen ‘kerk’ en ‘school’ maken heel dicht bij elkaar! Kristien Boonen
Rondom een tafel en een boek Manu Verhulst Ik vind geen woorden om de kerk te omschrijven wat ze voor mij betekent, aan lafenis en ergernis Ik ken de wilde verhalen uit haar lange verleden en de sterke verhalen uit de kranten van vandaag. Ik vind geen woorden om die kerk te omschrijven. Ik zie alleen een drempel en een open deur, een kleine groep op zondagmorgen rondom een tafel en een boek. Ik vind geen woorden om dit gebeuren te omschrijven, noch kan ik zeggen wat zich afspeelt in hun geest en hun gedachten. Maar dit ene weet ik zeker, hier is God aan ’t werk in heel gewone mensen. Zijn Geest wil hen beroeren om klein, als gistbacillen in het lauwe deeg te gaan en deze wereld te doordringen en aantrekkelijk te maken als een geurig brood om in te bijten.
Berlijn 2010 Berlijn 2010 Ook dit jaar maakten onze zevende jaars gespecialiseerde dierenverzorging de straten van Berlijn enkele dagen onveilig. De sneeuw -die ondertussen in zo’n drukke stad eerder een grijze kleur had gekregen- liet onze studenten niet terugdeinzen voor enkele pikante wandelingen door de stad en in de Berlin zoo. Menig tand werd stukgebeten op de aangeboden brokjes cultuur onder de vorm van medisch museum, natuurhistorisch museum en Joods museum. Voor ontspanning zorgde dan weer een 3 D film avatar. Niet enkel het verhaal is avontuurlijk, zelfs de weg terug naar het hotel en de Engelse filmversie gaf de uitstap een niet alledaags karakter.een vrije namiddag gezellig shoppen in de Duitse hoofdstad kon eenieder wel bekoren. S’Avonds nog even de beentjes strekken in een moderne club sloot de vierdaagse trip in stijl af. Kortom alweer een ervaring om in de memoires te schrijven…
Ik vind geen woorden om de kerk te omschrijven … Als ik de weg maar vind - te allen tijde om rondom een tafel en een boek met vreemde mensen, toch vertrouwd een stukje van die kerk te mogen blijven.
4
5
Leuven Boerderij In Leuven Op donderdag 20 mei gingen we met een 25-tal leerlingen uit de richting landbouw naar Leuven. Het Ladeuzeplein werd door Groene Kring tot een levensechte boerderij omgetoverd en onze leerlingen staken een handje toe in de organisatie. Meer dan 2000 stadskinderen uit Leuven kennen de landbouw immers niet en dit was dé kans om de landbouwdieren eens van dichtbij te bekijken. Vertellen over de dieren, een rondleiding geven in een dierenpak of de kindjes een zaadje leren planten: onze leerlingen konden het allemaal! Door het stralende zonnetje, werd het een bijzonder leuke dag! Wil je nog meer foto’s zien? Dat kan via www. groenekring.be.
Familie Cools Cools Dairy LV in Meerhout We hebben aan den lijve kunnen ondervinden dat landbouwers echt wel druk bezette en hardwerkende mensen zijn. Om 20u30 hadden we afgesproken met de broers Stefan en Willy Cools uit Meerhout en op dat moment waren ze hun laatste melkbeurt nog aan het afronden! Dit interview zou de Pé ook nog ne keer graag afgenomen hebben, denk ik. Twee straffe boeren uit een familie met echte “landbouwschoolroots”. In tegenstelling tot wat de Pé alleen kon, gaan wij echter met 3 collega’s de uitdaging aan om hen te interviewen : Ingrid Delaet (omwille van de vlotte babbel met haar gezapig Retie’s accent en de grote schat aan oudleerlingenkennis), Lut Van der Heyden (uiteraard omwille van de uitstekende landbouwkennis en –ervaring) en Wendy Cornelis (om een poging te doen het interview neer te schrijven) en alle drie hebben we wel al lesgegeven aan één of meerdere familieleden. De banden met de landbouwschool dateren reeds van 1948 toen de, inmiddels overleden (groot)vader, Jos Cools, op 15-jarige leeftijd afstudeerde aan onze school. Hij kocht in 1972, samen met zijn vrouw Gaby, de “Oversteense hoeve” in Meerhout, nadat zijn eigen bedrijf te maken kreeg met onteigeningen voor een ringweg. Het was toen een gemengd bedrijf, met zowel melkvee als varkens, maar al snel
6
werd de varkensstal omgebouwd voor melkvee. De familie heeft het zeker niet gemakkelijk gehad op persoonlijk vlak. Jos en Gaby kregen maar liefst het verlies van 3 zonen, Kris, Johan (1-5 HST) en Wim (heeft 2 jaar landbouw gevolgd) te verwerken. Vandaar dat Stefan (4-5 HST, 6 HSB), getrouwd met Diane (5-6 HSB), 10 jaar later mee in het bedrijf stapte en Willy (1-6 HST), met echtgenote Els in 1990. Wist je dat Diane (Willems) trouwens één van de eerste meisjes op onze school was, en dat Stefan al wel langer een oogje op haar had? Over Willy wist Ingrid ook een anecdote te vertellen die menig oud-leerkrachten zich nog zullen herinneren. Tijdens zijn hele schoolcarrière wist Willy steeds de primus van de klas te zijn. Om dit toch op een bijzondere manier in de verf te zetten, had Frans Emmerechts, toenmalig directeur, besloten een medaille te bestellen om aan Willy uit te reiken bij de proclamatie van de laatstejaars. Hoe het kwam, weet niemand, maar op het einde van het schooljaar bleek Willy voor de eerste en enige keer niet de primus te zijn! Ergens moet er dus nog steeds een medaille bestaan op Willy z’n naam, maar ze is dus nooit uitgereikt … Hij kan er wel nog altijd mee lachen! Zelf kijken Willy en Stefan wel met plezier terug op hun schoolcarrière, hoe-
7
wel het in die tijd niet snel genoeg vooruit kon gaan. Er wordt nog regelmatig afgesproken met studiegenoten uit hun schooltijd, het landbouwbal is ook jaarlijks een vast afspreekpunt. Een hele reeks namen van oud-leerkrachten passeren de revue (o.a. de “pikkel”, de “shake”), enkele daarvan geven nu nog steeds les, zoals Roger Bonhomme, Ingrid Delaet en Dirk Verhaert. In 2004 studeerde Wim, de jongste zoon van Stefan, af in 6 LT en hij vertegenwoordigt de derde generatie. Hij houdt zich voornamelijk bezig met het veldwerk, het onderhoud van de machines en hij springt bij waar nodig. Anke, de oudste zus van Wim, is afgestudeerd in 6 LTT in 2001 en gelukkig getrouwd met Stefan Beliën, ook oud-leerling (afgestudeerd in 7 VLB). Zij runnen hun eigen bedrijf en in augustus verwachten zij hun eerste telgje. Steven is de oudste zoon en is dierenarts geworden, de jongste dochter, Jinse, volgt het 1e jaar Latijn aan het Sint-Aloysiusinstituut. Wouter, de zoon van Willy, zit in het derde jaar landbouwberoeps en steekt ook al graag de handen uit de mouwen. Hij wil samen met Wim de toekomst van het bedrijf verzekeren. Zijn zus Laurien volgt Secretariaat-Talen aan het SintMariainstituut. Nadat we zowat de hele familiegeschiedenis overlopen hebben, stelden we graag onze volgende vraag aan Stefan en Willy, de eigenlijke aanleiding van het interview :
8
De familie Cools “boert” helemaal niet slecht. Jullie zorgden vorig jaar in mei zelfs voor een primeur in ons land, zoals we in een artikel in Landbouwleven konden lezen. Leg eens even uit. Stefan : Ja, vorig jaar hebben we het bedrijf wel serieus uitgebreid! We zijn in 2008 gestart met de bouw van een nieuwe jongveestal en in 2009 een melkveestal voor 300 koeien die in maart af was. We hebben dan in Nederland 2 bedrijven opgekocht waardoor we de melkveestapel konden uitbreiden van een 350 naar een 550-tal koeien. Door de quotareglementering zijn we eigenlijk altijd op zoek geweest naar een manier om te kunnen uitbreiden binnen dat systeem. Elke mogelijkheid binnen de quotareglementering hebben we aangewend. Willy was bijvoorbeeld nog maar 17 toen we al quota hebben gekocht op zijn naam, maar al snel zaten we alweer tegen de bovengrens van het quotum. In 1997 hebben we ook nog een jaar of zeven op 2 bedrijven gemolken en dan in 2007 hebben Willy en ik de kans gehad om alles samen te voegen tot een landbouwvennootschap, Cools Dairy, en sindsdien heeft het bedrijf terug één quotum.
Bij de ingebruikname van de nieuwe stal hebben jullie toch ook een aantal merkwaardige nieuwigheden ingevoerd? Stefan : We hebben de ligboxen voorzien van waterbedden, wat toen voor de eerste maal in België werd toegepast. In Nederland wordt dat ook al op verschillende plaatsen toegepast en in de VS is het reeds langer ingeburgerd. Op het waterbed, dat voldoende stevig is, wordt een dunne laag zaagsel aangebracht door een machine die ook de roosters en het achterste deel van de boxen schoonmaakt. Zo’n matras bevat ongeveer 40 liter water. Door de uitbreiding van de melkveestapel bleek ook al snel de capaciteit van de toenmalige melkkoeltank (18000 liter) onvoldoende, daarom hebben we besloten om een nieuwe te plaatsen met een inhoud van 30000 liter, een Fullwood Packo met directe verdamping van het type LS/DX. De melkstal was reeds langer in gebruik? Stefan : Die is reeds 4 jaar oud, maar wel gebouwd met het oog op uitbreiding. De koeien worden gemolken in een 40-stands buitenmelker draaimelkstal. Dit systeem biedt meer flexibiliteit dan een robot. Ondertussen is deze carrousel ook al wel geen overbodige luxe meer, we zijn ongeveer toch weer een uur of 3 aan ’t melken. De oudere stal waarin nu de minder productieve koeien staan en de kalverhutten staan opgesteld, moet nog worden afgebroken en vervangen door een nieuwe loods, waarin de jonge kalveren zullen worden ondergebracht.
Op die manier willen we verder moderniseren voor de toekomst. Onze laatste vraag : zien jullie verschil tussen het landbouwonderwijs vroeger en nu? Willy : Ik denk dat de praktijk er fel op vooruitgegaan is. Bij ons stelde dat vroeger niet veel voor, we hebben niet zo veel gezien en gingen buiten de KHK nooit ergens naartoe. Nu zijn er veel meer bedrijfsbezoeken. Er is natuurlijk ook ergens wel een verschil tussen technisch en beroepsonderwijs. Stefan : Wij hebben wel wat geleerd van Herman De Wit (hoefkappen) en Charel Van den Brande (“Branneke”). In beroeps moeten de leerlingen ook veel zelf kunnen doen, je moet die mannen aan de slag houden,hé! Na dit leerrijke interview hebben we nog de kou en het donker getrotseerd voor een boeiende rondleiding op het bedrijf! Zo konden we de comfortabele waterbedden eens met eigen ogen zien, en kon Ingrid de afmetingen van een ligbox ook eens achterhalen om toe te passen in praktische wiskundeoefeningen. En zo weten we ook dat je zelfs in een koeienstal niet meer veilig bent voor het oog van de camera’s (die hangen er om koeien die ’s nachts moeten kalven te kunnen observeren)!
Bedankt fam. Cools! Ingrid Delaet, Lut Van der Heyden, Wendy Cornelis
9
Nieuwe gezichten Naam: Dorien Faes Geboortedatum: 22/06/1985 Afkomstig van: Arendonk Woonachtig te: Arendonk Studeerde af als: Bachelor Regentaat: Informatica – Godsdienst - PAV Geef les sinds: 2008 ‘Liefst op studie – uitstap naar: overal als we maar kunnen gaan! Favoriet diertje: Momenteel de cavia maar dat verandert regelmatig, noem het een “diertje van de maand” Hobby’s: Gitaar, catechese, wandelen, … Heerlijk eten: Italiaans, tomatenroomsoep uit een pakske van de Natuursoep, …
Naam: Kurt Vanlommel Geboortedatum: 20 februari 1975 Afkomstig van: Geel Woonachtig te: Geel Studeerde af als: handelsregent Geef les sinds: januari 1998 ‘Liefst op studie – uitstap naar: een leuke stad Favoriet diertje: onze kat Hobby’s: Dans, fietsen, lopen, muziek, Heerlijk eten: Dit gaat de mensen uit de richting LT en LB waarschijnlijk sterk ontgoochelen maar ik kies toch voor een vegetarische vidée (zelfgemaakt trouwens) eigenhandig gefabriceerde puree en een potje gele pudding achteraf.
Droomde je als kind al van een job in het onderwijs? Van welke droomjob dan wel? Waarom? Zeker en vast droomde ik er als kind al van. Mijn vriendinnetjes van toen moesten meer dan eens scholeke meespelen op een woensdagnamiddag.
Droomde je als kind al van een job in het onderwijs? Van welke droomjob dan wel? Waarom? Zoals iedereen wilde ik ook wel politieman, ruimtevaarder of piloot worden. Jammer genoeg waren er enkele fysische hinderpalen (zoals gebrekkig zicht en te weinig herseninhoud) om deze dromen te verwezenlijken.
Waarom geef je zo graag les? Omdat ik heel graag met pubers omga, omdat ik graag dingen wil leren aan jongeren,… Hoe zie je de ideale leerling? Beleefd, in orde, netjes gekleed, altijd vrolijk, geeft een antwoord op mijn vragen, …
10
Welke afgang zou je nooit willen meemaken in de les? Vallen over de boekentas van een leerling. Zonder namen te noemen: leerkrachten maken al wel eens de gekste dingen mee in de klas, dus vertel maar: Leerkracht X stond optimistisch les te geven. De leerlingen begonnen stiekem te lachen. Leerkracht X vroeg: “Mannen, wat valt er nu toch te lachen? Wat is er mis?” De leerlingen wezen geamuseerd naar leerkracht X zijn / haar broek en zeiden: “Meneer / mevrouw uw broek staat open!” Ja ja, je zal het toch maar meemaken he?!!
Waarom geef je zo graag les? Omdat ik graag met jongeren werk en ik hen iets wil bijbrengen
Welke afgang zou je nooit willen meemaken in de les? Een valpartij in de klas waarbij ik eerst struikel over een boekentas van een lln, vervolgens mij wanhopig probeer recht te houden aan die lln om tenslotte op de grond, onder de lln te belanden. Of iets minder spectaculairs: zwaar in de vestimentaire problemen komen (een broek die scheurt op een minder aangename plaats ) Zonder namen te noemen: leerkrachten maken al wel eens de gekste dingen
mee in de klas, dus vertel maar: Hoe zie je de ideale leerling? !Iemand die zonder het te vragen: • Zijn/haar les leert • Spontaan mijn boekentas draagt • De deur voor mij open houdt • Na de les het bord proper veegt • Die mij gratis en voor niks een kar mest levert elke winter
Af en toe word ik wel eens aangesproken als mama, moeke, juffrouw. Ik moet dan toch een ontzettend vrouwelijk figuur hebben. Gelukkig heeft er me nog niemand aangesproken als bomma, mémé of oma.
11
LT5 zaaimachines Zaaimachines: een praktisch onderzoek door LT5 Zoals vele oud-studenten wel weten beschikt onze landbouwschool over het perceel op de Gansakker. Hierop worden jaarlijks een aantal bewerkingen uitgevoerd door onze landbouwstudenten. Dit jaar stonden het ploegen, kunstmest strooien en maïs zaaien centraal. Dit alles werd uitgevoerd door leerlingen van het vijfde jaar beroeps en technisch. Zoals jullie al konden lezen in vorige versie van het Klaverblad werd tijdens de praktijklessen al aandacht besteed aan het ploegen afstellen, zowel het theoretisch gedeelte als de praktijk kwamen al aan bod. Ook dit jaar passeerde het thema zaaimachines de revue tijdens de praktijkles. Om de verschillende soorten zaaimachines duidelijk te kunnen maken werd beroep gedaan op Gert Van den Eynde van de firma Agropak. Daar aangekomen kregen de leerlingen een uiteenzetting over de verschillende soorten maïsplanters, graszaaimachines en doorzaaimachines. Dit geldt dan als voorbereiding om tijdens het voorjaar op de Gansakker zelf maïs te planten in samenwerking met Agropak die de planter voor onze school heeft voorzien. Voor we van start gingen, heeft Gert de leerlingen een spoedcursus maïsplanten in de praktijk gegeven. Hierbij kwam de afstelling van de markeur aan bod, de plantdichtheid per hectare, afstellingen voor de toediening van startmeststoffen, instelling van de zaaidiepte, rijsnelheid, enz… De rijsnelheid is zeer belangrijk als je een correcte zaadaflegging wil bekomen. Tijdens het zaaien hebben we een constante snelheid aangehouden van 6,5 km/h. Om de gevolgen van een veeeeel te hoge rijsnelheid aan te tonen hebben we een bepaalde afstand gereden tegen 12 à 13 km/h. De zaadjes werden blootgelegd en bleek dat de zaaiafstand in de rij varieerde van 4 cm tot 25 cm.
Was het nu maïs planten of zaaien? Eenmaal de proefjes van hoe het niet en wel moet achter de rug waren kregen we zelf de kans om proberen maïs te planten, of was het nu zaaien? (eerlijk, we geraakten er zelf niet uit: één ding is zeker, de maïs staat nu al in zijn 4de bladstadium) Ieder om beurt kreeg de kans dan om zo recht mogelijk het perceel in te zaaien. Bij sommige leerlingen lukte dit al wat beter dan de andere, maar we mogen niet klagen. Een enkele leerling heeft wat vroeg of wat laat de machine laten zakken, maar deze fout viel nog net binnen de marge. (Er moest niet handmatig bijgeplant worden op een later tijdstip, in tegenstelling tot wat ooit wel gebeurd Zoals oud-studenten wetenklas, komt hetklaverbladlezer, thema meststofstrooiers is naar jullie verluid, misschien welwel bij jouw beste nadat jij je elk jaar aan Hier volgt korte beschrijving van de strooiproef klaskorrels LT5 heeft uitge rijkunsten hebteen vertoond?) Leuk weetje: we hebben gezaaid tegendie 95000 per ha en hadden op het laatste nog welgeteld 25 zaadjes over. Over een goede kunstmeststofstrooier. afstelling gesproken!
Bij een strooiproef wordt nagegaan of de strooier een mooi egaal strooibeeld wee
Genoeg gezaaid of geplant bepalen de strooibreedte kan komt men het nagaan ver de rijpaden Zoals jullievan oud-studenten wel weten, themahoe meststofstrooiers elk uit jaarelkaar moeten aan bod in de lessen.(lees Hier overlapping). volgt een korte beschrijving van de strooiproef die klas voorziene o goed strooibeeld Bij de strooiproef worden speciaal LT5 heeft uitgevoerd met eigen kunstmeststofstrooier. gelijke afstand van elkaar geplaatst. Belangrijk is dat deze mooi horizontaal op het m Bij een strooiproef wordt nagegaan of de strooier een mooi egaal strooibeeld staan. Eenmaal ditbepalen is gebeurt kanstrooibreedte men met de over hoe deze rijden m weergeeft. Naast het van de kantrekker men nagaan verbakken de rijpaden elkaar moeten voor een goed (lees overlapping). werking.uitDaarna weegt liggen men de korrels met strooibeeld een nauwkeurige weegschaal en zet me Bij de strooiproef worden speciaal voorziene opvangbakken op gelijke afstand grafiek. van elkaar geplaatst. Belangrijk is dat deze mooi horizontaal op het maaiveld opgesteld staan. Eenmaal dit is gebeurd kan men met de trekker over deze bakken Voor met de proeven de strooier Vanmen Laer Bogballe; rijden de strooierwerd in werking. Daarnavan weegt de Tom korrels(merk: met een nauw- schijvenst Jonas (merk: Vicon; mr. Vangeel (merk: Vicon; traditionel keurige weegschaal en zetschijvenstrooier) men de gegevens en in grafiek. Voor de proeven werd de strooier van Van Laer Tom (merk: Bogballe; schijvengebruikt. strooier), Van Mol Jonas (merk: Vicon; schijvenstrooier) en mr. Vangeel (merk: Vicon; traditionele pendelstrooier) gebruikt.
Erwerd werden naast de gewone instelling getest het kantstrooien. Er naast de gewone instellingen ook ook getest op hetopkantstrooien.
Naast het behouden van een ideale rijsnelheid waarbij de zaaikwaliteit optimaal is, werden we erop gewezen dat het inzetten van de machine en het uitzetten van de machine steeds al rijdend moest gebeuren. Dit om te voorkomen dat de zaaipijpen van het zaaielement en meststoffentoevoer niet zouden verstropt geraken.
12
Hierboven zie je het resultaat van de strooier van Jonas Van Mol. Bij 13 de proef gewoon vollevelds ingesteld zoals Jonas deze thuis gebruikt.
Hierboven zie je het resultaat van de strooier van Jonas Van Mol. Bij de proef werd de strooier Hierboven zie je het resultaat de strooier van thuis Jonasgebruikt. Van Mol. Bij de proef gewoon vollevelds ingesteldvan zoals Jonas deze werd de strooier gewoon vollevelds ingesteld zoals Jonas deze thuis gebruikt.
Uit de strooiproef werd duidelijk dat de schijvenstrooier een mooie verdeling maakt. Elke balk stelt
Uit de strooiproef werd duidelijk dat de schijvenstrooier een mooie verdeling het gewicht voor opgevangen kunstmest in elke opvangbak. Hieruit kan men afleiden dat de maakt. Elke balk steltvan het de gewicht voor van de opgevangen kunstmest in elke opstrooischoepen nogmen nietafleiden versleten zijnstrooischoepen en dat deze nog strooier een overlapping vraagt van plusminus 9 vangbak. Hieruit kan dat de niet versleten zijn en dat deze strooier een overlapping vraagt van plusminus 9 meter. De strooier meter. De strooier had een strooibreedte van plus 35 meter. had een strooibreedte van plus 35 meter. Dit schooljaar hebben enkele leerlingen uit de richting Biotechnische Wetenschappen deelgenomen aan de Olympiades voor Natuurwetenschappen. Deze ‘Olympische’ wedstrijden hebben als doel de leerlingen te motiveren en te stimuleren om zich verder in de natuurwetenschappen te verdiepen. Jens Janssens, Sam Sterckx en Kjell Van Slagmolen uit T3BW6 deden in november mee aan de ChemieOlympiade. Sam stootte door naar de 2de ronde en behaalde een zeer verdienstelijk resultaat. Ook werden er voor het eerst Jeugdolympiades voor NatuurwetenschapDaarna werd de strooier ingesteld op kantstrooien. Hierboven is het resultaat te pen georganiseerd voor de tweede zien van Tom Van Laer. Kantstrooien wil zeggen dat we de strooier zo instellen graad. Alle leerlingen uit T2BW4 nadat de landbouwer langs de buitenkant van het perceel kan rijden zonder in de men hieraan deel. Tijs Van Rooy ging beek of op naburige percelen kunstmest te strooien. Dit kan gedaan worden door ook door naar de tweede ronde en hij 1 van de twee strooiopeningen af te sluiten en/of de kunstmeststrooier schuin in behaalde een medaille! te stellen (met of zonder kantstrooiplaat eventueel). Bij Tom werd 1 uitstroomopening afgesloten en de strooier schuin ingesteld. Proficiat aan alle deelnemers!
Olympiade
Vlaamse Olympiade voor Wetenschappen
Uit deze proef blijkt dat Tom vlak langs de weipalen kan en mag rijden. Dit kan men afleiden uit de grafiek aangezien in de bakjes links in de grafiek praktisch geen meststofkorrels werden teruggevonden. De strooier werpt een mooi egaal strooibeeld af.
T2BW4 An Van de Pas
Dit schrijven is slechts een korte beschrijving van enkele thema’s die werden aangehaald in de praktijklessen. In dit verband willen wij onze dank richten aan de firma Agropak voor de professionele toelichting en het leveren van de maïsplanter, de Hooibeekhoeve voor het leveren van maïszaad, Hobbycenter Geukens voor de meststoffen en mr Vangeel voor zijn inzet en geduld met ons. Klas LT5 en mr. Vangeel
14
15
VCA Project VCA -basisveiligheid voor alle 5de jaren Veiligheid is van groot belang voor bedrijf en werknemer. Veilig werken vraagt extra inspanning en je weet van tevoren niet altijd of je resultaat haalt en alle problemen voorkomt. Veilig werken helpt heel zeker om de kans op ongevallen en beroepsziekten te verkleinen. Het was de bedoeling om onze leerlingen, als toekomstige werknemer, een basiskennis aan te reiken. De onderwerpen, wetgeving, risico, ongeval, werkvergunningen, gevaarlijke stoffen, brand en ontploffingen, besloten ruimten, machines en gereedschappen, hijsen / tillen en dragen van lasten, werken op hoogte, struikelen en uitglijden, elektriciteit, PBM’s en signalering kwamen ofwel in de normale lessen ofwel tijdens de praktische projectdag op 25 mei aan bod. De verschillende gevaren en risico’s, maar ook de rechten, de verantwoordelijkheden en de mogelijkheden om invloed te hebben op veiligheid kwamen aan bod. Op vrijdag 4 juni legden alle 5de leerjaren van het departement landbouw, 130 leerlingen, voor het Provinciaal veiligheidsinstituut een officieel examen af voor het behalen van het VCA - attest. We wensten onze leerlingen hierin veel succes en hopen op die manier te kunnen meewerken aan een ongevalvrije toekomst voor hen.
Projectdagen 10-11-12 mei Projectdagen DT5 De projectdagen begonnen op 10 mei met een voorstelling van Natural Horsemanship. De valkenier die normaal gezien zou komen, had afgebeld en dus kwam er ter vervanging een vrouw een demonstratie geven met haar paard. Ze liet zien hoe je een paard kan laten volgen, in draf laten lopen of laten stoppen. Dit deed ze met een lang touw en met bepaalde arm- en heupbewegingen. Toen ze op haar paard zat liet ze zien hoe ze het paard kon sturen door naar de richting te kijken die ze uit wilde gaan en door haar heupen te bewegen. Haar voorstelling was over het algemeen wel goed om op één avond voorbereid te zijn. In de namiddag gingen we het centrum voor pluimvee-onderzoek bezoeken. Daar bekeken we eerst een kort filmpje over hoe alles er in zijn werk gaat, zoals bijvoorbeeld hoe streng er op hygiëne wordt toegezien. Daarna kregen we een rondleiding op het verblijf en kregen we de kooien en volières van de kippen te zien. De eigenaar gaf ook uitleg over de eieren en de variëteiten die erin bestaan. Hij liet ons achteraf ook eens nadenken over welke huisvesting nu het best was voor mens en kip. Welke nu het best is, zal de toekomst nog moeten uitwijzen … Op dinsdag 11 mei gingen we naar Paradisio. Na een lange busrit mochten we vrij door het park lopen. Op 3 uur had je het hele park wel gezien. Veel soorten vogels, reptielen en andere beesten hebben er hun vaste stek. Je kan er ook nog naar een vogelshow gaan kijken. Ondanks het slechte weer was het toch nog een fijne dag. Martijn Pironet T3DT5b
Roger Bonhomme
Voor meer foto's en een RTV-reportage: www.hetklaverblad.be 16
17
Landbouw Projectdagen 3de graad landbouw Verwerking in beeld gebracht Onze 3de graad landbouw ging tijdens de projectdagen op zoek naar verwerking binnen de landbouw. Maar voor we deze problematiek van naderbij bekeken, bezochten we een landbouwer in het dorpje Doel, nabij de Schelde. Guido Van Mieghem, een gedreven landbouwer met melkvee en varkens nam ons mee doorheen het Verdronken Land Van Saeftinge. In dit gebied was er jaren geleden enkel landbouw terug te vinden. Door de plannen voor de uitdieping van de Schelde, werden vele landbouwers echter verdreven en lagen de gronden er verlaten bij, zodat wilde dieren deze gronden konden bezetten. Hierdoor ontstonden er vele natuurgebieden met een diversiteit aan vogels. In de huidige situatie moeten nu ook deze natuurgebieden wijken voor de Scheldeverdieping, waardoor er op de huidige landbouwgronden natuurcompensatiegebieden dienen te komen! En zo wordt de landbouw een 2de keer verdreven! Guido kon het ons allemaal met hart en ziel uitleggen, hopelijk moet zijn boerderij toch niet wijken voor deze plannen. Bij verwerking hoort niet enkel het opwaarderen van landbouwproducten, maar moeten we echter ook onze reststromen afgezet krijgen. Niet enkel de mest van landbouwbedrijven, maar ook bijvoorbeeld vervallen yoghurt, melk, bananen, of soep moeten op een gepaste wijze verwerkt worden. Hiervoor gingen we een kijkje nemen bij Op de Beeck, een bedrijf in het havengebied. Aan de ene kant verwerkt het bedrijf allerhande voedingsmiddelen tot vloeibare substanties. Deze worden verkocht aan particulieren met een biogasinstallatie of in hun eigen vergister gestopt. Deze vergister maakt van de reststromen Groene Stroom en warmte. (Dit konden we bovendien aan de lijve ondervinden: naast de vergister was immers een ruimte om de restfractie te laten drogen waar het maar liefst 60° was!) Aan de andere kant verwerkt het bedrijf ook verschillende meststoffen: kippenmest, varkensmest en rundveemest worden samen in een tunnel gebracht waar men lucht door blaast. Dit proces krijgt een temperatuur van 70°C en na 24 uur kunnen we spreken van een stabiele massa, waardoor de substantie naar het buitenland kan worden afgezet.
18
De volgende dag stond een aardappelverwerking en een aardappelteler op het programma. We bezochten de aardappelverwerking Muyshondt te Ranst. Dit familiebedrijf was door de jaren heen uitgegroeid tot een heuse fabriek met meerdere takken: enerzijds werden aardappelen verpakt volgens de wensen van de groothandelaar en anderzijds werden de aardappelen verwerkt tot aardappelpuree in alle soorten en vormen. In de namiddag reden we verder naar de familie Franken te Postel. Dit bedrijf van Jos en Dirk Franken was oorspronkelijk een klein akkerbouwbedrijf maar is door de jaren heen ook gestart met het verwerken en verkopen van groenten en het telen van graszoden. Aangezien de aardappel een teeltrotatie van 4 jaar vraagt, onderhandelen ze heel sterk met boeren in de omtrek en in Wallonië. Ze maken echter ook gebruik van hun gronden om in de tussenliggende jaren groenten voor de veiling of gras voor particulieren en tuinaanleggers te telen. Deze laatste markt stond een aantal jaar geleden nog in de kinderschoenen en Franken bezit nu het grootste areaal graszoden in Vlaanderen. We kregen bovendien een rondleiding door hun verwerking (aardappelen vacuüm trekken en groenten wassen) want ze hebben immers ook een eigen hoevewinkel. Als kers op de taart kregen we ook nog een rondleiding door het uitgebreide machinepark. Zoals de traditie het wil, sluiten we de projectdagen af met een tractorgymcana. Iedereen blonk zijn mooiste tractor op en trachtte zo snel en behendig mogelijk de verschillende proeven af te werken. Na een heuse stoelendans (maar dan met hun eigen tractor) zaten de projectdagen erop: het waren stuk voor stuk interessante bedrijven: voor herhaling vatbaar?! Annemie De bruyn
19
Friesland Drie dagen Friesland: over Friese paarden, wadlopen, zeehonden…en zoveel méér!!!! Op maandag 10 mei 2010 was het zover. De langverwachte dag waar iedereen een heel jaar naar toegeleefd heeft, is dan eindelijk aangebroken. Met een goed humeur en gepakte valiezen vertrokken we ’s morgens 7.15u richting Friesland. Na een lange, maar sfeervolle reis op de bus, komen we aan in Friesland. Aan enthousiasme was er geen gebrek! Iedereen begon met veel plezier aan de 3- daagse in Friesland! Na de bus uitgeladen te hebben en ons gesetteld te hebben in de kamers konden we dan eindelijk aan het middagmaal beginnen en onze batterijen opladen voor een lange maar veelbelovende namiddag in een fokkerij van Friese paarden en een melkveebedrijf. We kregen uitgebreide informatie over het bedrijf en hoe alles er tewerk ging. De gidsen wisten onze volledige aandacht te winnen, het leuke aan dit bedrijf was om te zien hoe ver hier de techniek staat. Ze maken gebruik van de nieuwste snufjes zoals een melkrobot. Ook de Friese paarden wisten ons te boeien met hun prachtig elegant voorkomen. Na een leerzame rondleiding op het bedrijf was het tijd voor ontspanning! We werden in groepjes verdeeld en mochten gaan rijden met de Friese paarden in karretjes. Ze noemen het ‘mennen’. Iedereen was er wild enthousiast over. Lekker vies door de plassen en weides rijden met de echte Friese paarden was een leuke ervaring! We kregen er allen honger van en kregen van de Nederlanders een bakje ‘patat’ aangeboden. Na een volle maag kunnen we vertrekken naar de stad Leeuwarden. Hier bezochten we de ‘scheve toren’ Oldehove. Dit was een scheve toren van maar liefst 40 meter hoog, gebouwd door Jacob van Aken die in 1531 overleed. De scheve
20
toren is nu een erg geliefde attractie voor de toeristen. Op de toren kon je bij helder weer zelfs de Waddeneilanden bezichtigen! Verder kregen we nog een rondleiding in de stad Leeuwarden. Na een lange leerrijke wandeling zochten we, gekweld door de regen en de kou, een gezellige Ierse pub op waar we gezellig een pintje gedronken hebben. Vervolgens keerden we terug naar Ness (onze verblijfplaats) en zo zat onze eerste lange dag erop. We praatten s’avonds nog even gezellig bij en kropen dan eindelijk in ons lekker warm bedje. Om 7 uur ’s morgens werden we gewekt door de leerkrachten. Met slaperige oogjes verzamelden we ons om 7.45u aan de ontbijttafel. We maakten ons lunchpakketje al klaar voor ’s middags want we hadden nog een zware dag voor de boeg en konden alle extra energie gebruiken. Om 8.45u vertrokken we richting Pieterburen waar we de zeehondencrèche gingen bezoeken. Aangekomen in de zeehondencrèche ‘ Lenie ‘t Hart’ kregen we een diavoorstelling te zien waarin alle informatie over de zeehonden werd getoond. Na de diavoorstelling mochten we vrij in de crèche rondlopen en de dieren bezichtigen. Als dierenverzorger was dit ook een heel leuke ervaring om de dieren van zo dichtbij te bezichtigen en een kijkje te nemen hoe het in de crèche eraan toe gaat betreffende de verzorging en huisvesting van de dieren. De crèche is een opvangcentrum voor zieke of gewonde zeehonden. Zij brengen de dieren weer op krachten en laten ze dan weer vrij in de natuur. ’s Middags was het tijd om te eten. Daarvoor trokken we naar het horecaplein in Pieterburen waar we een ‘broodje kroket’ konden eten met een frisdrank erbij. De broodjes vielen bij de leerlingen en leerkrachten in de smaak! Tijdens het smullen, in de gezellige taverne, kregen we een diavoorstelling te zien over het wadlopen. En dan kon eindelijk het echte werk beginnen waar iedereen naar uitgekeken heeft op deze drie daagse: WADLOPEN! Dit is stappen in het grootste aaneengesloten natuurgebied in Europa. De goesting zat er onder de leerlingen al goed in! Lekker warm verpakt in onze kleren en met volle moed konden we aan het wadlopen beginnen. Eerst kregen we nog een kort woordje uitleg van de gidsen en weg waren we. Het was een mooi natuurgebied dat onmisbaar is voor mens en dier. Voor de mens is het een soort broodwinning en recreatie, voor de dieren
21
een onmisbaar gebied voor voedsel en rust, zeker in de broedtijd en de zoogtijd van de jonge dieren. We trokken door het slijk en de modder en hielden een hoog tempo aan. Dit was zeer intensief maar toch ook ontspannend omdat de sfeer er goed inzat. Ondanks het slechte weer gingen we verder in onze tocht en maakten we wat tijd voor een moddergevechtje en om te ravotten in het slijk. Op 5 meter van ons kwamen we, tijdens onze tocht, een zeehond tegen. Nooit waren we zo dicht bij een wilde zeehond! Na een tocht van 3 uur zat het wadlopen erop. Iedereen was doodop en lekker smerig. We konden ons ter plaatse wassen en wisselen van kleren om zo onze busrit terug naar Ness te maken. Aangekomen op ons verblijf konden we allemaal douchen en aan het avondmaal beginnen. Na het avondeten waren we nog even vrij tot de quiz ’s avonds om 20.30u begon. We werden in groepjes verdeeld en we quizzden erop los! Na de hersenen goed te laten werken was het tijd voor een fuif ter ere van de laatste avond in Friesland. Met onze laatste krachten bouwden we nog een goed feestje. Na middernacht lag iedereen in dromenland na een lange en zware dag. Om 7.00u ’s morgens werden we vrolijk gewekt door de leerkrachten. Na een stevig ontbijt pakten we onze valiezen in en startten we onze laatste dag in Friesland. We bezochten in de voormiddag nog de Aqua Zoo waar we allerlei dieren konden bezichtigen zoals een Zuid-Amerikaanse tapir en zeeberen, een ocelot, een otter en nog allerlei andere dieren. We kregen een rondleiding door een gids en mochten een kijkje achter de schermen nemen van de Zoo. In de namiddag maakten we nog even tijd vrij om in een stadje nog wat rond te hangen. We waren allemaal vrij en konden onze laatste uurtjes in Friesland nog eens lekker ontspannen en SHOPPEN! In de late namiddag verzamelden we ons en maakten we ons klaar voor de lange terugreis naar België. Het was een ontzettend leuke ervaring en belevenis in Friesland. We houden er allemaal een zeer goede herinnering aan over. We bedanken de leerkrachten voor deze leuk en leerrijke reis en we vergeten zeker niet de buschauffeur die ons veilig en wel terug heeft thuisgebracht.
Barcelona Barcelonareis: open brief van de hotelmanager * Deze brief werd vertaald vanuit het Spaans door de enige vertaler die we nog konden betalen, namelijk een bissende student vertaler - tolk van de Artesis Hogeschool Antwerpen. De begeleiders kunnen dus niet aansprakelijk gesteld worden voor eventuele fouten of verkeerde interpretaties.
Geachte directrice,
Terwijl ik U deze brief schrijf, zijn uw leerlingen onderweg naar huis. Ik weet die omdat ze tien minuten geleden nog in mijn hotellobby stonden. Ze zagen er moe uit, maar dan in positieve zin. Dagen lang bezochten ze de stad en streek die ik zo liefheb, het prachtige Barcelona. Het refrein mocht dan wel shoppen en eten zijn, maar uw leerkrachten zijn zeker de belangrijkste strofen niet vergeten: Gaudi, tapas, de gotische wijk, de cava, Nou Camp en alles wat Barca zo bijzonder maakt. De Mont Juic en nog hoger Montserrat op de achtergrond en de Middellandse Zee immer aanwezig. Wist U dat ze trouwens afgezet werden door een boot op mijn stukje strand aan diezelfde zee? Als appetizer op wat hen nog lag te wachten in Barcelona, maakten ze eerst het lieflijke Tossa del Mar “onveilig”. Dit kleine stadje, slechts te bereiken via één kronkelende asfaltweg, is nog bijna even schilderachtig gebleven als pareltje aan de kust. Met de bergen in de rug en gedomineerd door vuurtoren en kasteel, was Tossa del Mar het ideale plekje voor een eerste kennismaking van hoe mooi ons stukje Catalonië wel kan zijn. Toch – en dat mag U gerust weten mevrouw – was ik een beetje ontgoocheld toen ik Uw leerlingen begroette na hun boottochtje. Uw leerlingen zagen er niet allemaal even fris uit en sommigen vielen zelfs flauw neer op het strand. Het leek wel alsof ze niet echt enthousiast waren om naar ons toe te komen.
Sjouke Willems en Ceunen Brenda B3 Dz6B Al vlug werd me echter veel duidelijk. Enkelen hadden onderweg hun middageten terugvertrouwd aan de zee en het boottripje werd soms vergeleken met de
22
23
schommelboot in de Efteling, waarvan je dan echter niet af kan.
Met de grootst mogelijke hoogachting,
Dat van die Efteling snap ik niet, maar geen probleem. Wat ik wel weet, is dat Belgen niet de meest zongebruinde mensen zijn ter wereld. Toch keek ik raar op toen ik deze kudde jongeren wel heel bleekjes zag waggelen richting mijn gastvrije hotel. (Later heb ik er nog zien waggelen, maar dat..euh is weer een ander verhaal).
Pablo Escobar de la Rambla, Hoteleigenaar
P.S.: Mevrouw, mijn complimenten. De zwarte lijst van nationaliteiten waarvan ik de jongeren het liefst niet meer zou toelaten (als ik niet moest vanwege de economische crisis) zit in mijn achterhoofd geprent. Uw leerlingen staan daar niet op omdat zij zich altijd beleefd gedragen. Een enkele keer niet, want we hebben klachten ontvangen van onze fantastische Flamencodansers en danseres die vonden dat het leek alsof Uw leerlingen hen uitlachten, terwijl hun show toch echt wel het beste is wat ik voor weinig geld kon geregeld krijgen. De uitroep “Olé” werd altijd beantwoord met een even luide “Oh nee!!” en het liedje “Ge moogt naar huis gaan, het is hier gedaan”. Ik weet niet waarover dit gaat, maar het lijkt in ieder geval niet zo positief.
Er is veel gebeld geweest tussen de kamers onderling. Zoals beloofd stuur ik de afrekeningen door zodat U het kan verrekenen op hun schoolrekening. Bovendien hebben we jammer genoeg wel één incident gehad waarvoor we een advocaat aangezocht hebben, namelijk in verband met de kamer van Tom V., Thijs V., Jonas V.M. en de andere kamergenoten. Wanneer U ons hun adressen doorspeelt, kunnen wij ze dagvaarden voor de Spaanse staat.
Tot slot wil ik U wel waarschuwen voor de begeleiding. Ik hoop dat U weet wat U doet om die mensen te vertrouwen. Ik ben er niet helemaal van overtuigd omdat ik met eigen ogen kon vaststellen dat de leerlingen verplicht werden een muts te dragen voor één of andere van de pot gerukte avondactiviteit. Een muts!! Met deze temperatuur? Kindermishandeling zeg ik U. Bovendien weet ik niet of U vindt dat een avondje ghettootje spelen wel pedagogisch verantwoord is. En dan zeggen dat ze nog durven lachen met onze flamenco. Daarnaast zag ik de leerkrachten enkele leerlingen eigenhandig bedienen in de extreemste zin van het woord. Begeleidster K.Van Nijlen zag ik onder meer leerling Hans V. zijn eten hapje voor hapje binnenlepelen – tot zijn grote vreugde. Begeleider J. Michiels dacht een gemakkelijkere klant te hebben aan Kathleen N., maar die liet hem uit alle pasta- en rijstschotels alle kleine brokjes vlees halen daar zij vegetarisch is. Niets tegen vegetariërs, maar is dit wat U verwacht van Uw leerkrachten? Ik sta nog altijd perplex. En dan zeggen ze achteraf dat dit kwam omdat die leerlingen een stadsspel hadden gewonnen. Ja, ja…hou Uw begeleiding toch maar goed in de gaten. Ik schrijf U deze brief uiteindelijk om twee uitstekende redenen. Ten eerste opdat U zou merken dat zowel het hotel als de stad Barcelona alles in het werk gesteld hebben om Uw leerlingen een prachttijd te bezorgen. Ten tweede opdat U dan de begeleiding kan overtuigen om hun vertrouwen in ons hotel niet op te zeggen en het al vast te leggen in 2012.
24
MILIEUVERGUNNINGEN
&
BOUWVERGUNNINGEN
BEDRIJFSECONOMISCHE LANDBOUWBOEKHOUDING
BEGELEIDING BIJ BEDRIJFSOVERNAMES
MELKQUOTUMDOSSIERS
VEILIGHEIDSCOORDINATIE Winkelomseheide 184 - 2440 Geel -
[email protected] T. 014/ 56.32.40 - F. 014/58.55.69 - www.be-consult.be
25
Hutsepot Excursie graslandwinning 5 en 6 LB, 7 veehouderij en 5 LT trokken er eind mei op uit. Ze bezochten een interessante studiedag over “graslandwinning” in Eksel. Dankzij de deskundige uitleg van de lesgevers werd het een zeer leerrijke dag. Nadenkend glimlachen Bij een scheiding ligt de schuld steeds aan twee kanten, zowel bij de vrouw als bij haar moeder. Mijn man kan in één dag wel twee pakjes sigaretten verslinden, daarom noem ik hem dan ook mijn teerbeminde. Een beginnende liefde herken je aan de rupsen in je maag. Eerst kocht ik een dure iPHONE, daarna een exclusieve iPOD, daarna de spiksplinternieuwe iPAD en nu zit ik in een financiële iPUT. Mijn schoonmoeder komt nog steeds op bezoek, geldt het vliegverbod dan niet voor bezems? VCA-cursus Onze vijfdejaars nemen dit jaar deel aan de VCA-cursus. In deze lessenreeks komen er een tiental onderwerpen aan bod die allen met veiligheid te maken hebben. (electriciteit, hoogtewerk,….) Na de cursus volgt een schriftelijke toets die hun het bijhorende getuigschrift kan opleveren. Veel succes alvast ! Projectdagen Elk jaar duiken in de maand mei de projectdagen op. Een driedaagse waar elke leerling reikhalzend naar uitkijkt. Drie dagen waarin men het gewone lesgeven even loslaat en waarin gerenommeerde sprekers of leerrijke uitstappen gepland staan. Ook de eerste graad mag al even de sfeer opsnuiven al houden ze het relatief beperkt tot één projectdag. De eerstejaars gingen paardrijden en bezochten het proefbedrijf voor de pluimveehouderij, de tweedejaars leerden schapen drijven (al of niet met border collie), bezochten paardenmelkerij Lucky Farm en deden aan wateronderzoek. Waren er maar meer van zulke dagen …… Rare voornamen Fifi en Bernus mogen dan niet de schoonste voornamen zijn maar het kan nog veel erger.
26
Fifi Trixibelle en Moon Unit zijn de voornamen van de dochters van Frank Zappa. Ook bij ons zijn er rare exemplaren te vinden. Obi is een telg van Sabine Appelmans, Pebbles is geen Flinstone maar de dochter van Veerle Dobbelaere en An Ceurvels koos voor haar dochter de briljante naam van Billie Toulouse. Sportieve school Tijdens de sportdag van 4 mei laatstleden konden al onze leerlingen van landbouw, dierenzorg en biotechniek kiezen tussen een waaier van diverse sporten. Wat later volgde er een fietsmarathon alwaar velen hun beste beentje voorzetten. Prominant Zondag 5 september wordt een dag die je best met stip aankruist in je al drukke kalender. Dan trekken we immers weer richting Hooibeekhoeve alwaar Prominant doorgaat. Promotie maken voor het ganse landbouwgebeuren in de provincie Antwerpen is alweer het hoofddoel. Op een gezellige manier contacten aanhalen en verbeteren met oude bekenden, nieuwe mensen leren kennen, kortom, het kan allemaal. Natuurlijk zal onze school niet ontbreken en zal er een uitgebreide infostand opgebouwd worden waarin men terecht kan voor allerlei vragen. Allen daarheen ! Glimlachend nadenken Bestaan er wegwerpboomerangs ? Nu IJsland failliet is, wordt zijn as over Europa uitgestrooid. Hoe zorgt men ervoor dat herten juist bij dat verkeersbord oversteken ? Een vedette is een persoon die heel zijn leven hard werkt om bekend te worden en daarna een donkere bril opzet om niet herkend te worden. Deurwaarders zijn net als kleine kinderen, alles wat ze zien, willen ze hebben. Hamster Met je leuke bolle oogjes kijk je me aan Die na een paar minuutjes even dicht gaan Slapend met je kleine lijfje op mijn been Zo’n lieve hamster is er echt maar één Jij bent mijn diertje lief en klein Hopelijk kan je heel lang bij me zijn Op naar de vakantie Na alweer een schooljaar met toch wel drukke dagen en bekommernissen duiken we de vakantie in. Feestelijk genieten we van volgende kersencocktail. Ontpit 600 gram kersen en stamp de pitten fijn in een vijzel.Roer het vruchtvlees door een zeef en laat het sap samen met de fijngestampte pitten één uur in de koelkast staan om de smaken te laten intrekken.Schenk 5 dl mineraalwater erbij en zeef het sap. Roer 100 gram suiker erdoor en bewaar het sap tot gebruik in de koelkast. Roer voor het serveren 12 eetlepels marasquin (kersenlikeur) erdoor en serveer de kersencocktail met ijsblokjes.
27
Hersenwerk Net voor we een welverdiende vakantie induiken, pijnigen we nog even de hersenen om volgende vraagjes tot een goed einde te brengen. Alvast veel succes ! 1. Hij is 32-36 cm lang, heeft een spanwijdte van 54-60 cm en het is een middelgrote, slanke vogel met een lange ronde staart en spitse vleugels. Bovendien vliegt hij met regelmatig klapperende vleugelslagen, glijdt weinig, heeft een rechte rug en naar voren stekende snavel. We hebben het over de: a. buizerd b. valk c. meeuw d. koekoek 2. Mestinjectie heeft bijzonder vele voordelen zoals een sterke beperking van de stikstofemissie. Een voornaam nadeel is echter: a. de kans op grotere verstopping van de machines b. dat weiden met lang gras niet kunnen geïnjecteerd worden c. een grotere kans op zodebeschadiging d. een sneller doorstromen van de mest naar het kostbare grondwater 3. De belangrijkste afvoer voor koeien is: a. de vruchtbaarheid b. mastitis c. klauwproblemen d. een te laag eiwitgehalte 4. Amarant is een niet-vlinderbloemig gewas maar heeft wel: a. de eigenschap van symbiose met bacteriën b. een bijzonder snelle groei gepaard met een hoog drogestofgehalte c. een eiwitgehalte van 16-18 % d. oneetbare bladeren 5. Rozebottels zijn geliefd door vogels want ze zitten boordevol: a. caroteen b. vitamine C c. antistoffen d. eiwitrijke sulfaten
6. Het ras “Van Beveren” is aanwezig bij de: a. ganzen b. konijnen c. paarden d. ezels 7. Van al ons geëxporteerde varkensvlees gaat er 41 % naar: a. Polen b. Duitsland c. Frankrijk d. China 8. De hond gaat in de eerste plaats veel drinken en plassen, daarna veel rillen en braken. Hij geraakt vervolgens in coma of krijgt een epileptische aanval. Deze hond at: a. pure chocolade b. zoutrijke schapenkorrels c. ongekookte vis d. vruchtenrijke slagroomtaarten 9. Onrijpe tomaten bevatten tomatine. Deze verdwijnt echter wanneer tomaten afrijpen. Tomatine is: a. alleen in de pruimtomaat aanwezig b. voornamelijk aanwezig wanneer tomaten een overbemesting krijgen c. giftig d. een afweerstof tegen long- en darmkanker 10. De enigste zoogdieren die niet kunnen springen zijn de: a. slangen b. marmotten c. konijnen d. olifanten
Juiste antwoorden: 1D 2C 3A 4C 5B 6B 7B 8A 9C 10 D
28
29
Lief en leed Een mondje meer…
Zo klein maar toch bijzonder Wij gaven je een naam maar eigenlijk heet jij WONDER !
Jenthe Geboren op 14 maart 2010 Dochtertje van MIEKE VERSCHUEREN en Gert Van Thillo. (oud-leerling 6LTT 1999) Mila Geboren op 14 maart 2010 Zoontje van Ine Testelmans en Maarten Bonhomme. Eerste kleinkind van Roger Bonhomme.(leraar)
Uit het oog, in het hart
Verdrietig om wat niet meer is en nooit meer zal zijn. Dankbaar voor wat was en altijd zal blijven
Henri Clerix geboren te Wijchmaal op 5 oktober 1929 en omringd door zijn naaste familie zachtjes ingeslapen in het woon- en zorgcentrum St-Antonius te Peer op 24 februari 2010. vader van Chris Clerix( lerares) en schoonvader van Herman Weckx (onderhoudspersoneel SAG) Louis Dijckmans Geboren te Retie op 13 januari 1929 en thuis overleden op 27 mei 2010. (oud-leerling 1944).
30
