STICHTING ZENDING + GEMEENTE ZET ZICH IN VOOR ZENDINGSWERK IN MIDDEN- EN ZUID AMERIKA, UITGEVOERD DOOR NEDERLANDSE ZENDELINGEN

STICHTING ZENDING + GEMEENTE ZET ZICH IN VOOR ZENDINGSWERK IN MIDDEN- EN ZUID AMERIKA, UITGEVOERD DOOR NEDERLANDSE ZENDELINGEN UITGAVE 4e KWARTAAL 2015

in deze uitgave: nieuw zendingsechtpaar zijn ‘veteranen’ | werk voor de doorzetter | jubileum voor medische expedities in bolivia | frustratie door christelijke generatiekloof | laatste keer nieuws ron & Nel scholman

WOORD VOORAF

IN DEZE UITGAVE

Bert van der Stouwe

Zending + Gemeente - 4e kwartaal 2015

STICHTING ZENDING + GEMEENTE ZET ZICH IN VOOR ZENDINGSWERK IN MIDDEN- EN ZUID AMERIKA, UITGEVOERD DOOR NEDERLANDSE ZENDELINGEN

04

46e jaargang, uitgave nr. 4 - december ‘15

07

Nieuw zendingsechtpaar zijn ‘veteranen’

04

RENÉ & MARIANNE LAKO

Verkiezingsstrijd op Haïti zorgt voor onrust JOHAN & WILCIE SMOORENBURG

Tijd

CONTACTGEGEVENS Administratie Zending + Gemeente

10

WIM & DANIËLLE DE KEIJZER

p/a Jan & Karin van Dijk, Sassingastins 19 8925 JJ Leeuwarden - Nederland 058 - 266 71 07 @ [email protected]

, www.zendingengemeente.nl BANK ING: NL33 INGB 0002 0476 78 [BIC:INGBNL2A] ABN AMRO: NL20 ABNA 0607 7824 12

Praten over het begrip tijd is een tijdrovende bezigheid, en tijd is geld. De tijd vliegt en we roepen de hele tijd dat we geen tijd hebben. Maar heb je even tijd? Dan kunnen we het even over de mooie tijd hebben, die ik bij Zending en Gemeente heb gehad.

[BIC:ABNANL2A] KvK: Zwolle nr. 41022733

OPRICHTERS Kees & Fieke Goedhart

BESTUUR Durk de Jong, voorzitter Bert van der Stouwe, secretaris Jan van Dijk, penningmeester Henk Bosman, algemeen bestuurslid Lenie Bout, algemeen bestuurslid

Goede tijden, slechte tijden Hoewel er ook voor Zending en Gemeente in de afgelopen drieëndertig jaar best wel problemen en lastige situaties zijn geweest, kan ik eigenlijk alleen maar spreken van goede tijden. Prachtige herinneringen zal ik altijd bewaren aan de fijne en constructieve bestuursvergaderingen, de Paasconferenties in Apeldoorn en Zutphen, de fijne contacten met zendelingen, gemeenten en thuisfront­commissies, plus enkele mooie bezoeken aan de zendelingen in het veld. En niet te vergeten de zendelingenconferenties waar we als zendelingen en bestuur heel dicht bij elkaars hart kwamen, elkaar goed leerden begrijpen en waarderen. Waar we de diepe werking van Gods Geest heel bijzonder hebben ervaren.

Irene van Maastricht, algemeen bestuurslid

MAGAZINE Eindredactie Nico de Bruijne Lay-out

Joëlle Zeggelaar - Goboef.nl

Druk

Koninklijke BDU, Barneveld

Verzending Bureau voor Gerichte

Reklame, Maarssen

Fotografie

eigen foto’s zendelingen,

Reuters (p 7)

Adreswijzigingen en aanvragen voor gratis toezending: Administratie Z+G, zie contactgegevens

12

Tijden veranderen Wat is er onnoemelijk veel veranderd in de loop van de tijd. De eerste vergader­ verslagen maakte ik nog op een ouderwetse typemachine. Kennen we die nog? Was je een zin vergeten, dan kon je opnieuw beginnen. Telex, fax, de eerste PC, Internet, mobiele telefoon en nu ook de iPad. Ook de wereld is veranderd en daarmee eveneens de zending. Nieuwe uitdagingen in nieuwe tijden. Maar de constante factor? Dat is de Heer Zelf! Onveranderbaar! Laten wij werken zolang het dag is. Totdat Hij komt! Wanneer dat zal zijn? Een kwestie van tijd! Hartelijk dank voor de mooie samenwerking, Met zegengroet,

Veel bezoek in Riobamba NESTOR & DONATA DUQUE-VOERMAN

14 Ja, dat was echt wel een hele tijd. Op donderdagavond 8 juli 1982 trad ik aan als bestuurslid, en voor ik het wist was ik secretaris. Dat ben ik tot de dag van vandaag gebleven. Tot 1 januari 2016. Dan stap ik uit het bestuur. Het einde van een boeiende tijd.

Succesvol samenwerkende zendelingen in Brazilië

16

Veel om dankbaar voor te zijn PIET & MARIJKE PUNT

16

20

30

Werk voor de doorzetter WILFREDO & JUDITH CHUQUIRUNA-PRAKKEN

18

Radiostation in kerstsferen GERARD & REBECA ADRIAANSE

20

Boerderij verkocht vanwege wateroverlast DICK & THERÈSE ALTENA

22

34

Het werk draagt vrucht HEIN & TEIJA HOERÉ

24

Verslaving: last voor het gezin FINEKE JANSSEN

26

Sprekend het land door WALDO & ANNEMIEK YANEZ-PUNT

28

Fransen laten zich dopen

38

MARC & ANNEMARIE LEBRUN

30

40

Jubileum voor medische expedities in Bolivia RIK CELIE

32

Onverwachte gemeentegroei in Mexicali JACO & MARIBEL VAN DER SCHAAF

34

God grijpt in na onophoudelijk bidden WINSTON & GLORIA LIE KWIE SJOE

Bert van der Stouwe Z+G is lid van MissieNederland (voorheen EZA)

36

Liefde voor Jezus basis geestelijk leiderschap

40

SILA WONG SWIE SAN

Het werk gaat door, nieuwe generatie NEL BLANKEN

WEBSITE: ZENDINGENGEMEENTE.NL

38

Kijk ook op de site voor meer informatie. Hier vindt u het laatste nieuws van de

coverfoto: Rik Celie ontmoet Boliviaans

zendingswerkers en kunt u eerdere uitgaven

jongetje tijdens de Mobiele medische

van het blad digitaal terugzien.

tocht (pag 30).

Frustratie door christelijke generatiekloof JORGE & MARIËTTE ROJAS-KOOREVAAR

42

Laatste keer nieuws RON & NEL SCHOLMAN

RENÉ & MARIANNE LAKO - HAïTI - 05

RENÉ & MARIANNE LAKO

FOTO LINKS: René en Marianne met leerlingen van de ECCA school FOTO rechts: Marianne en een deel van het medisch team in Goula. Uitgeven van medicijnen in de “mobiele apotheek”.

Nieuw zendingsechtpaar zijn ‘veteranen’

René en Marianne Lako hebben drie volwassen kinderen op drie continenten en zes kleinkinderen (in Nederland en de VS). Na jaren in West Afrika gewerkt

René en Marianne Lako werken al jaren op Haïti, maar horen sinds kort bij de ‘familie’ van Zending en Gemeente. In dit eerste artikel maken we kennis met het bevlogen zendingsechtpaar.

te hebben, waren René en Marianne betrokken bij de eerste hulpverlenings­ actie na de aardbeving in 2010. Die ramp eiste ongeveer 220.000 mensen het leven en ruim andehalf miljoen mensen raakten op slag dakloos. In 2010 werkten ze met een

We zijn blij en dankbaar deel uit te mogen maken van Zending en Gemeente. We zijn ‘veteranen’ in de wereld van zending en hulpverlening. In ons werk zijn twee dingen heel belangrijk. Naast het vertellen van het goede nieuws dat Jezus van de mensen in Haïti houdt, is ons werk vooral gericht op moeders en kinderen. Wij werken op Haïti met Hope Force International (HFI), een christelijke organisa­ tie die gericht is op hulpverlening na rampen en bij chronische armoede.

Duitse organisatie in Port-au-Prince. En na twee korte reizen begin 2011, maakten René en Marianne in augustus 2011 definitief de stap terug naar Haïti met Hope Force International (HFI).

Regelmatig ontvangen wij medische teams. Vorige week kwamen vijftien vrijwilligers uit diverse delen van de Verenigde Staten op bezoek. Marianne organiseerde als medisch coördinator de taken. We verzorgden registratie, de consulten en de apotheek. Daarnaast was er ook Bijbels onderwijs en er werd voorlichting gege­ ven op het gebied van gezondheid.

Er lijden nog steeds kinderen aan ondervoeding. Vaak weten veel gezinnen niet waar hun volgende maaltijd vandaan moet komen. Bij ziekte gaat men meestal niet naar een dokter of kliniek. We hopen op deze manier een verschil te kunnen maken.

Lopend geld inzamelen

DANK- EN GEBEDSPUNTEN

• Fondswerving voor het schoolbouwproject.

Vooral in Sous Savanne kwamen veel kinderen met hun moeder en andere familieleden, die deel uitmaken van ons ‘Child Sponsorship Programma’ (CPS). Door dit sponsorprogramma kunnen deze kinderen naar school en worden boeken en materialen betaald. Daarnaast krijgen ze vanuit het CSP elke maand een voedsel­pakket. Tijdens onze medische missies krijgen ze ook medische zorg.

>>

, lakomission.wordpress.com

• Veiligheid voor onszelf en de men­ sen van het land in deze roerige verkiezings­tijd.

>> De eerste twee dagen waren we in het dorp Sous Savanne. Het medische team werkte vanuit een van de kerken. De laatste twee dagen werkten we vanuit de kerk pal naast ons eigen huis in Marechal. Op woensdag vertrokken we lopend naar een bergdorpje achter een aantal heuvels. Dat dorp is met de auto niet te bereiken. Alle benodigdheden en medicijnen zaten in onze rugzakken. We dronken water uit de rivier (met gebruik van waterzuiveringstabletten). In totaal werden in vijf dagen 584 consultaties verricht. Voor veel patiënten is ook gebeden en er zijn persoonlijke gesprekken gevoerd.

• De kinderen van ons programma.

• Onze gezondheid.

• Doorlopende ondersteuning voor ons werk. Als HFI-staf hebben wij onze gemeente, familie en vrienden als financiële achterban.

• Dat door alles heen mensen Jezus zullen gaan leren kennen en accep­ teren in hun leven.

Al zijn we de 60 al gepasseerd, we houden van hardlopen. We blijven graag gezond en fit en trainen af en toe voor een (halve) marathon of 15 km hardloop evenement. Dat is hier op de slechte wegen en op het platteland een hele uitdaging. We gebruiken het hardlopen om geld mee in te zamelen voor onze projecten, zoals ‘Huisjes van Hoop’. Zie ook http://hopeforce.org of volg ons eigen blog op http://lakomission.wordpress.com

06 - RENé & MARIANNE LAKO - HAÏTI

René en Marianne bij de boorinstallatie bij het boren van een waterput voor het nieuwe schoolproject; de bouw van 10 klaslokalen voor de ECCA school.

nieuwe school Het vorige team dat eind oktober hier was, kwam om een nieuw project te starten: de herbouw van een school in onze buurt. Daar gaan een aantal van de gesponsorde kinderen naar school. De oorspronkelijke school werd zwaar be­ schadigd door de aardbeving van 2010. Het tijdelijke optrekje voldoet zelfs niet aan de minimale eisen voor goed onderwijs. Het bouwproject omvat 10 lokalen en kost USD $ 210,000. Zie website: http://theschoolsessions.com

Werkgebied rond epicentrum We werken in een plattelandsgebied tussen de steden Gressier en Leogane. De dorpen rondom Sous Savanne hebben vooral onze aandacht. Dit gebied ligt vlakbij het epicentrum van de aardbeving en is grotendeels verwoest. HFI zocht een aantal weken na de aardbeving een gebied waar nog niemand hulp had ontvangen. Zo kwam het team in deze dorpen terecht. Dat was het begin van diverse projecten. Er werden 110 tenten geplaatst voor gezinnen en later is het Child Sponsorship Programma (CSP) gestart waar nu 120 kinderen door onder­ steund worden. Sinds april 2012 heeft HFI 52 ‘Huisjes van Hoop’ gebouwd. We ontvangen ook teams die op allerlei manieren meehelpen zoals met medische klinieken. Maar ook helpen deze teams met het bouwen van de huisjes, vakantie Bijbel­ school programma’s, Bijbel en gezondsheidsonderwijs in scholen en kinderclubs, sport en spel en nog veel meer. Twee keer per jaar hebben we leiderschaps­ seminars voor voorgangers, lokale leiders, leraren en jonge ondernemers.

HAÏTI

JOHAN & WILCIE SMOORENBURG

10 miljoen HOOFDSTAD inwoners Port-au-Prince GESCHIEDENIS Haïti is het armste land van het Westelijk halfrond en heeft een bloedige geschiedenis: de oorspronkelijke bewoners werden uit­ geroeid door Spaanse en Franse kolonisten. Daarna kwamen de slaven uit West-Afrika die vaak wreed werden onderdrukt. In 1804 werd Haïti de eerste onafhankelijke ‘zwarte’ republiek, na een bloedige vrijheidsoorlog tegen de Franse overheersers. Helaas zijn er later ook veel coups en dictaturen geweest, zodat er heel vaak politieke onrust heerst.

Johan en Wilcie Smoorenburg werken

FRANS & CREOOLS RELIGIE Naast een meerderheid van katholieken zijn er ook protestantse en evangelische kerken. De invloed van de oorspronkelijk Afrikaanse voodoo religie blijft groot, vooral op het platteland.

Verkiezingsstrijd in Haïti zorgt voor onrust

op Haïti voor de stichting Hart voor Haïti. In 1982 startte Johan een kleinschalig project in Port-au-Prince, de hoofdstad

Het is een bijzonder moeilijk jaar voor Haïti. De verkiezingen voor een nieuwe president en het parlement zorgen voor veel onrust en geweld.

van Haïti. Er werd een dorp voor kinderen gebouwd met de mooie naam Bon Repos (letterlijk: goede rust). Daar wonen nu ruim 160 kinderen die daar veilig zijn, naar school kunnen en de Here God kunnen leren kennen.

Het jaar begon met de Eerste en Tweede Kamerverkiezingen. Kandidaten kwamen met gewapende aanhangers naar de stemlokalen om te intimideren en de mensen op hun kandidaat te laten stemmen. Politieagenten die waren gestationeerd bij die bureaus deden niets. Velen zijn na de verkiezingen ontslagen vanwege hun gebrek aan moed of corruptie. Haïti blijft het wilde westen.

, hartvoorhaiti.nl

Het werd een paar maanden later nog onrustiger vanwege de verkiezingen voor de nieuwe president. Er waren 52 kandidaten. Alle christenen waren in eerste instantie blij omdat de verschillende evangelische denominaties hadden afge­ sproken dat zij uiteindelijk één kandidaat zouden kiezen, die dan de beste kansen had. Toen ik dat hoorde, wist ik dat dit niet zou lukken. Op de vlag van Haïti staat ‘eenheid maakt macht’ (unite fait la force), maar dat is nog nooit in de praktijk gebracht. Dus nu ook niet. De evangelische denominaties kwamen uiteindelijk met twee kandidaten van wie er één afgevaardigd moest worden voor de verkiezingen. Maar zij vonden allebei dat ze de beste kansen hadden. Uiteindelijk zijn alle zeven kandidaten alsnog zelf de verkiezingen ingegaan. Het gevolg is dat er geen evangelische president komt, want geen van de zeven kreeg genoeg stemmen. Inmiddels zijn de uitslagen binnen. Er zijn nog twee kandidaten over. Een van hen heeft heel veel geld uitgegeven aan de campagne en is voor een groot gedeelte geholpen door geldschieters. En die geldschieters zullen een tegenprestatie willen wanneer hij aan de macht komt. Daarbij is deze man beslist geen goed voorbeeld voor het Haïtiaanse volk, want hij heeft tien buitenechtelijke kinderen.

>>

08 - johan & Wilcie Smoorenburg - HAÏTI

DE OPVOLGING

Verkiezingsstrijd in Haïti zorgt voor onrust [vervolg] >> Hij werd tweede met ongeveer 27% van de stemmen. De kandidaat die eerste werd, is een volkomen onbekende, maar een vriend van de huidige president Martelly. Hij heeft 32% van de stemmen. Voor beide kandidaten moeten we in december naar de stembus voor de laatste ronde. Er wordt nu al opgeroepen om te gaan demonstreren en we verwachten de komende tijd veel onrust.

Constant Claudymir

We krijgen nog steeds veel vragen over Constant en het team. Constant werkt nu meer dan een jaar bij ons en ontwikkelt zich uitstekend. In ons team loopt het goed. Ik kan zelf veel meer aandacht geven aan andere belangrijke dingen en meer overlaten aan Constant en het team. Natuurlijk doe ik ook nog veel buitenwerk, schrijf de artikelen en probeer meer te doen op Facebook. Dat is nodig voor fundraising, want de financiën blijven een grote zorg. Maandelijks komen er onvoldoende giften binnen om het budget over te maken. Er wordt nu uit de reservepot bijgelegd. En de bodem daarvan is in zicht. Als die is uitgeput, zitten we behoorlijk in de problemen en moeten we met bepaalde projecten stoppen omdat er dan geen geld meer is. Misschien moeten we zelfs kinderen naar huis sturen. Maar dat kunnen we eigenlijk niet, omdat we al de meest arme en kansloze kinderen hebben opgenomen. Dit is een grote zorg en ik vraag u om hiervoor met ons mee te bidden en hoop dat u iets kunt doen om te helpen. Ik begrijp dat de nood overal groot is, maar ik wil u als trouwe supporters toch op de hoogte houden en hoop dat u achter ons blijft staan. Hierbij wil ik ook direct al de trouwe gevers en bidders heel hartelijk bedanken.

voorganger vermoord om geld Er is veel onrust bij ons in de buurt. Bendes van soms wel dertig gewapende mannen gaan ‘s nacht de huizen in en terroriseren de hele buurt. Ook bij het kinderdorp kwam een groep bandieten. Maar buurtbewoners hebben een burgerwacht gevormd en begonnen met stenen te gooien naar de mannen die daarop wegvluchten. Met onze beveiligers hebben we afspraken gemaakt over hoe we deze dingen aan moeten pakken. Door de steeds grotere armoede in het land vormen zich steeds meer bendes die proberen te overleven door moord, diefstal en overvallen. Een goede Haïtiaanse vriend van Wilcie, een voorganger die al een tijd in Canada woont en die we samen twee jaar geleden hebben bezocht, kwam verleden week naar Haïti. Hij werd doodgeschoten na een bezoek aan de bank. Er zijn medewer­ kers van banken die in die bendes zitten en zodra iemand een flink bedrag komt opnemen direct per telefoon een handlanger bellen. De voorganger is achtervolgd tot aan zijn huis en voor de poort van zijn huis beroofd. Hij was niet op slag dood, maar is later overleden. Hij laat een aantal kinderen in Canada achter.

Het werk gaat door Met het werk gaat het goed, de scholen lopen prima, maar worden bij demonstraties wel gesloten. Daar is iedereen aan gewend. De kerken, ook in Leogane, lopen goed en we hebben veel activiteiten die goed worden bezocht. Het werk op het kinderdorp blijft altijd een uitdaging, met zo’n 160 kinderen en jongeren is er altijd wel wat aan de hand en het werk gaat altijd door. Maar grote problemen hebben we niet echt. De ouden van dagen zijn zoals altijd heel tevreden en hebben de beste jaren van hun leven. Ze mopperen nooit. Ons oudste vrouwtje van 113 jaar is afgelopen maand overleden. Dat is ook wat ze wilde. Ze heeft in haar leven tientallen presidenten voorbij zien komen.

Groeten uit Martinique & Haïti Ik wil u de hartelijke groeten overbrengen van Hanspeter Bolli. Ik ben twee weken in Martinique geweest, waar mijn loopbaan als zendeling in januari 1972 is begonnen. Ik werkte daar tien jaar lang met Hanspeter Bolli en zijn vrouw. Hij is nog altijd heel actief, en de mensen zijn heel blij met hem. Ondanks het verdriet en de eenzaamheid na de dood van Henneke, slaat hij zich er goed doorheen. Ik wil u vragen hem niet te vergeten. We hadden samen een goede tijd van vriendschap en bemoediging en daarnaast vele samenkomsten. Wij groeten u hartelijk en hopen u volgend jaar te ontmoeten. Wij komen ruim 2½ maand naar Nederland. Er zal nog bekend worden gemaakt wanneer wij komen. We rekenen op een volle agenda. Wij wensen u Gods rijke zegen en danken u hartelijk voor alles wat u voor Haïti doet.

Joseph Orloge (32) is een van de vier bewakers op het kinderdorp.

10 - WIM & DANIËLLE DE KEIJZER - BRAZILIË

Succesvol samenwerkende zendelingen in Brazilië Vaak lukt het niet: Nederlanders die met elkaar samenwerken in de zending. Na een tijdje gaan de nieuwkomers vaak hun eigen kant op met een eigen werk en eigen visie. Of de nieuwkomers vertrekken na een paar jaar. Met een frustratie rijker en een illusie armer weer terug naar Nederland. Waarschijnlijk gaat er aan allebei de kanten wat mis. Zowel bij de ervaren zendelingen als bij de nieuwkomers. WIM & DANIËLLE DE KEIJZER Wim en Daniëlle de Keijzer wonen en werken sinds 2005 in Brazilië. Ze hebben vier kinderen: Evie (15), Noah (13), Lias (8) en Amel (6). De eerste jaren werkten ze in de favelas van de miljoenen­steden Rio de Janeiro en São Paulo. Sinds 2011 geven ze leiding aan Água Viva, een evangelische stich­

Toen we ruim twee jaar geleden in gesprek gingen met Melchior en Sijnette Buit kregen zij en wij verschillende keren te horen: “Zou je daar wel aan beginnen?” Als ervaren zendelingen zijn er een paar valkuilen. Door een onverzettelijke pioniersgeest geef je de nieuwkomers misschien geen ruimte. Ook kun je een beetje arrogant zijn. Wij wonen al jaren in dit land en weten precies hoe alles hier werkt. En ook gebrek aan flexibiliteit kan een valkuil zijn. De opmerking ,”dit hebben we al een keer geprobeerd, werkte niet, dus dat proberen we niet nog een keer’’, is snel gemaakt.

ting in het plattelands­dorp Ritápolis. Door de kerk, een centrum voor verslavings­zorg, sociale woningen, een meubelmakerij en enkele andere

Maar ook voor de nieuwkomers zijn er valkuilen. In hun enthousiasme kunnen ze proberen alles te veranderen. Of ze irriteren zich aan de vastgeroeste ideeën of wanneer het werk in hun ogen langzaam en klungelig gaat.

projecten brengen ze hoop aan mensen die in moeilijke omstandig­heden leven. Lees meer op hun blog: , volgdekeijzer.wordpress.com Melchior en Sijnette Buit zijn het werk in 2013 komen versterken. Ze hebben ook vier kinderen: Aisha (10), Joah (8), Lissa (7) en Matteo (5).

We zijn in november 2013 met Melchior en Sijnette begonnen aan het werk. Ze kwamen samen met hun vier kinderen het team van Água Viva versterken en dat gaat heel goed. Als we voorzichtig de vraag moeten beantwoorden waarom het zo goed gaat, dan zou ik zeggen dat ieder zijn eigen kwaliteiten heeft, die worden gewaardeerd en benut. We zitten elkaar niet op de lip in onze vrije tijd en ieder heeft de instelling om te dienen. We delen dezelfde visie en er is zoveel werk te doen en te ontwikkelen, dat er geen tijd is om te kibbelen over het krijgen van een stuk eigen verantwoordelijkheid.

Melchior en Sijnette Buit: ‘God aan het werk’ Wij zijn Melchior en Sijnette Buit en sinds oktober 2012 wonen wij met onze vier kinderen in Brazilië. Al op jonge leeftijd kregen we verkering en we zijn nu vijftien jaar getrouwd. Allebei zijn we opgevoed in een christelijk gezin en sinds we samen zijn, is het doel van ons leven altijd een onderwerp van gesprek geweest. Waar leven we voor? Hoe beter we God leerden kennen, hoe meer wij Hem leerden te vertrouwen. Wanneer we erop terugkijken, is dat een mooi proces geweest. Na de geboorte van onze jongste zoon in 2010 wisten we dat ons leven volledig zou veranderen, toen wij op een avond samen tegen God hebben gezegd: “Hier zijn wij, volledig beschikbaar om te gebruiken waar U wilt.” Uiteindelijk zijn we in Brazilië terecht gekomen. Tot op de dag van vandaag zijn we dankbaar dat we hier mogen werken voor de stichting Água Viva, samen met Wim en Daniëlle. Een bijzonder fijn echtpaar om mee samen te werken. We zetten ons samen met het Braziliaanse team in voor mensen die in een moeilijke situatie zijn beland en hulp nodig hebben om weer verder te kunnen met hun leven. Dat doen we in het centrum voor verslavingszorg. Melchior geeft daar sport en groepsdynamica. Melchior geeft ook leiding in de meubelmakerij waar enkele ex-verslaafden reïntegreren in de maatschappij. Sijnette verzorgt samen met Daniëlle de creatieve therapie. Ook zorgt zij, samen met Daniëlle, voor de sociale woningen samen met Daniëlle.

Lees meer op hun blog:

In de afgelopen jaren was het mooi om te ervaren hoe we als persoon gevormd zijn om dit werk uit te voeren. God heeft voor ons gezin gezorgd. God is aan het werk in de levens van vele mensen hier in Brazilië, daar mogen we getuigen van zijn.

, kijkmeeinbrazilie.nl

• DANK- EN GEBEDSPUNTEN • Ondanks de grote zorgen zijn we dankbaar dat het centrum nu al meer dan een anderhalf jaar open is en al veel mensen en gezinnen heeft kunnen helpen. • De huidige financiële situatie en vol­doende financiën om op de korte termijn het centrum open te houden.

Persoonlijke gebeurtenissen

• Structurele financiering van de activiteiten van het centrum voor verslavingszorg zodat we niet meer afhankelijk hoeven te zijn van giften. • Een gezonde groei van het werk van Água Viva.

Creatieve therapie op Água Viva.

Op 25 oktober kregen we het verheugende en verlossende bericht dat het  visum van Melchior en Sijnette is goedgekeurd voor de komende vijf jaar. We kregen dit mooie nieuws na bijna een jaar wachten, worstelen en bidden. Het was de eerste visumaanvraag die is gedaan via Agua Viva in Brazilië, dus zijn we extra blij dat dit is gelukt. In december en januari zullen Melchior en Sijnette voor een verlof in Nederland zijn om hun visum op te halen. Ook Wim en Danielle en de kinderen hopen in dezelfde periode in Nederland te zijn.

BRAZILIË braziliaanse corruptie De politieke situatie in Brazilië is chaotisch. En het heeft jammer genoeg direct effect op ons werk. In de komende maanden moet worden besloten of een procedure tegen president Dilma wordt doorgezet. De voorzitter van de Tweede Kamer moet daarover beslissen, maar die staat ook onder druk door geheime bankrekeningen in Zwitser­ land. Daar staat vermoedelijk geld op uit de Petrobras-affaire. Ook de voorzitter van de Eerste Kamer wordt aangeklaagd voor corruptie. De belangrijkste zorg in de politiek is niet hoe de Braziliaanse economie weer op de rit komt, maar hoe redden we onze huid? Wij lijden onder de politieke en economische impasse doordat nieuwe subsidieprogramma’s voor behandelplekken niet worden geopend en we het moeten doen zonder overheidssteun. Wilt u helpen om het centrum voor verslavingszorg door deze periode van onzekerheid heen te helpen? Kijk dan op de speciale actie­site www.overlevenisleven.nl

NESTOR & DONATA DUQUE-VOERMAN - ECUADOR - 13

Persoonlijke gebeurtenissen Het is nu vijf maanden geleden dat ons dochtertje Mikaela overleed. Ondanks het blijvend verdriet gaat het aardig goed met ons. De kinderen praten nog dagelijks over haar op een leuke en kinderlijke manier. Zo vroeg Jedidia zich gisteren nog af of de Heer Jezus wel wist hoe hij luiers moest verschonen. Met mijn gezondheid gaat het helaas niet denderend. We zijn er net achter gekomen, dat ik misschien een navel­ breuk of hernia heb over­gehouden aan de zwangerschap. Deze week begin­ nen we met de onderzoeken.

Jedidia en Joshua met opa Voerman.

Veel bezoek in Riobamba NESTOR & DONATA DUQUE-VOERMAN Nestor en Donata Duque werken al meer dan 18 jaar op het zendingsveld. Nestor heeft de Ecuadoriaans/Canadese

De afgelopen maanden was het druk in Riobamba. Een groep van de Vrije Evangelisatie Zwolle (VEZ) kwam op bezoek en er was een vrouwenconferentie voor Quichua-vrouwen.

nationaliteit en Donata is Nederlandse. Samen met hun kinderen Jedidia (7) en Joshua (5) wonen ze in Riobamba, Ecuador. Ze werken met name onder de Quichua-bevolking in het Andesgebergte en leiden de Bijbelschool SEMILA voor

De conferentie voor Quichua-vrouwen was meteen een van de hoogtepunten van de afgelopen tijd. Betsy van de Poll verzorgde lessen gedurende twee dagen in het dorp waar alleen maar Quichuas wonen. Het was heel erg leuk om dit samen met haar te mogen doen. Vele vrouwen werden aangeraakt en ontvingen de Heilige Geest.

Nieuwe Nissan X-trail

voorgangers en kerkelijk leiders. Daarnaast zijn ze zelf voorgangers van een multiculturele gemeente en runnen ze een kinderdagverblijf.

>> Het IMC, Intercultral Missions Center, wil graag vanaf volgend jaar september een opleiding voor bachelor-studenten aanbieden. Deze opleiding zal in het Engels worden gegeven en is speciaal gericht op mensen die een roeping hebben voor zending. De opleiding zal ongeveer drie maanden duren. Mocht jij iemand kennen die hier interesse in heeft, laat het ons dan weten. Ook willen we deze zomer een zendingsvakantie aanbieden voor jonge mensen.

Ook hadden we de VEZ-bouwgroep op bezoek. Zij hebben in minder dan drie weken een complete tweede verdieping gebouwd op het kinderdagverblijf. Het bijzondere was dat zelfs de ouders van de kindertjes ook meehielpen. Het dak werd in één dag gelegd.

Heerlijk zoeven we weer over bergen en door dalen. We zijn ontzettend blij met de Nissan Xtrail die we twee maanden geleden konden aanschaffen. Inmiddels hebben we er al meer dan 7000 km mee gereden, en hij bevalt erg goed. Natuurlijk willen we een ieder die heeft bijgedragen heel hartelijk bedanken. We bidden dat we vele mensen tot zegen mogen zijn, zowel in Riobamba als op andere plekken in het land. Jammer genoeg is Ecuador zeven keer groter dan Nederland, dus de afstanden zijn bijna altijd groot.

, donata-nestor.webklik

Daarnaast hadden we mensen op bezoek, die meehielpen om SEMILA beter op de kaart te zetten. De missie, visie en doelen werden besproken. Er is hard gewerkt aan de accreditatie en het opzetten van een nieuw zendingsprogramma voor buitenlanders.

>> Onrustige vulkanen DANKBAARHEID We zijn de Heer dankbaar voor zoveel mensen die betrokken zijn bij het werk in Riobamba en met ons persoonlijk. Hartelijk dank voor uw gebed, financiële bijdragen, spulletjes voor ons als gezin, bezoek en berichtjes. We worden er stil van als we om ons heen kijken, en zien hoeveel mensen God ervaren, zowel Nederlanders als Ecuadorianen. Er is zoveel werk verzet in korte tijd. God is goed!

Wij wonen middenin de ‘Avenue of Volcanoes’, en worden dus omgeven door vulkanen. De laatste tijd is de Cotopaxi na iets meer dan honderd jaar weer gaan rommelen. Wij hebben vijf jaar in de gevarenzone gewoond, maar ik ben blij dat we daar nu ver vandaan zitten. We kunnen de vulkaan met helder weer nog wel zien vanuit Riobamba. Er liggen al 400.000 lijkzakken klaar voor het geval de vulkaan gaat uitbarsten. Willen jullie meebidden voor de inwoners van de stad Sangolgui? Er heerst heel veel angst en onrust. Ook iets dichter bij ons is de Tungurahua weer flink gaan roken. Alle as daalt neer op ons huisje, wat weer veel allergische reacties veroorzaakt bij Joshua.

14 - PIET & MARIJKE PUNT - BOLIVIA

Veel om dankbaar voor te zijn Aan het eind van het jaar is het weer tijd om terug te kijken. Er is veel gebeurd in 2015 en veel om dankbaar voor te zijn.

PIET & MARIJKE PUNT Piet & Marijke Punt vertrokken in 1987

Peniel, een 5 jarig meisje met een hartprobleem, loopt nog steeds vrolijk rond. Op zich is dat al een wonder als we bedenken dat ze volgens de artsen al in november 2014 geopereerd had moeten worden. Afgelopen oktober stelden de artsen na een hartkatheterisatie vast dat ze een open hartoperatie nodig heeft. Omdat men daar in Bolivia vrijwel geen ervaring mee heeft, lijkt het niet ver­ standig om dat hier te doen. Er wordt nu gekeken of ergens anders wel goede mogelijk­heden zijn om haar te helpen.

Zij gaan CDE verlaten.

met hun gezin naar Bolivia. Daar hebben ze een kindertehuis en trainingsschool opgezet. Sinds 2006 wonen ze vanwege gezondheidsredenen weer in Nederland. Maar ze blijven actief en betrokken bij beide projecten en bezoeken regelmatig

Fidel en Charo, directeursechtpaar van Casa de Esperanza, zijn in november voor enkele weken vertrokken naar de USA om daar op uitnodiging van een paar kerken en gemeentes daar over het werk van Casa De Esperanza te vertellen. Er zijn deuren geopend en we bidden dat God ook in de USA mensen bereid maakt om dit werk te steunen en mee te gaan dragen.

>> Aan het eind van dit jaar krijgen vijf jongelui hun einddiploma van de middelbare

Er is het afgelopen jaar in geestelijk opzicht veel geïnvesteerd. Iedere maandag­ avond komt al het personeel samen om de Bijbel lezen en te bespreken en tijd voor gebed te nemen. Een keer in de veertien dagen is er op dinsdag een speciale jeugdavond, en iedere donderdag een praiseavond. In het begin kwamen er niet zoveel kinderen, maar de laatste tijd steeds meer, en is er enthousiasme.

Er is dankbaarheid in ons hart als we zien hoe God het kindertehuis zegent. Van degenen die al uitgevlogen zijn, komen er velen terug om ‘thuis’ kerstfeest te vieren en soms ook om tijdelijk te werken in hun vakantie om hun studie te betalen. Zeker met kerst en tijdens de jaarwisseling is het goed om samen te zijn met al hun andere ‘broertjes en zusjes’. Ook daarin mogen ze merken dat God van hen houdt en dat ze tot het gezin van Casa de Esperanza behoren.

school en gaan ze Casa de Esperanza verlaten. De vier jongens gaan in militaire dienst. In Bolivia is er nog steeds militaire dienstplicht voor mannen. Raquel, het enige meisje, heeft aangegeven de discipel trainingsschool te willen doen, die gehouden wordt van januari tot half maart 2016.

Bolivia. Een bestuur in Nederland en een bestuur in Bolivia leiden nu de beide projecten. Meer dan 70 kinderen vinden in het kinderhuis hun thuis. Samen met 20 medewerkers vormen zij één grote familie. De trainingsschool in discipel­ schap heeft sinds haar start in 1997 meer dan 600 christen-jongeren getraind. , casadeesperanza.info

Een groep tieners van het kinderhuis is met elkaar naar Cochabamba geweest om deel te nemen aan een landelijke jeugdconferentie. Ze hadden er zelf voor gespaard en hebben erg genoten. Zij zijn daar opgebouwd en een aantal kinderen is echt veranderd teruggekomen. Roy, een jongen van zestien jaar die erg rebels is, denkt erover om weg te gaan bij Casa de Eperanza. We hopen en bidden dat hij daarop terugkomt, en nog een jaar wil blijven om zijn school af te maken. Maar vooral bidden we dat hij rust vindt bij God. >>

DANK- EN GEBEDSPUNTEN • • Gebed voor de vijf jongelui die in januari 2016 Casa de Esperanza gaan verlaten om op eigen benen te staan. Speciaal voor de vier jongens die in militaire dienst zullen gaan. We zien dat ze allemaal door een kritieke fase heen moeten, die praktisch, emotioneel, geestelijk en financieel niet eenvoudig is.

• Gebed voor voldoende financiële dekking voor alle kosten van het kindertehuis. De kosten stijgen de laatste jaren bijzonder sterk, omdat de overheid de salarissen jaarlijks met meer dan tien procent te ver­ hogen. Daarbij is de waarde van de euro ten opzichte van de dollar sterk gedaald, maar de normale kosten van levensonderhoud blijven stijgen.

• Gebed voor Peniel met haar hart­ probleem, dat God haar zal genezen of dat er een mogelijkheid komt dat ze ergens de noodzakelijke hart­ operatie zal kunnen ondergaan. • Voor Roy, die wil vertrekken uit CDE. Dat God hem zal aanraken en rust wil geven.

Teleferico in gebruik La Paz is de hoogstgelegen hoofdstad ter wereld en ligt in een kom. Het centrum is de bodem van de kom en hoe verder je dan naar boven gaat, hoe armer de wijken worden. Over de bovenrand van de kom, daar waar de hoogvlakte weer begint, is de laatste jaren een nieuwe stad ontstaan even groot als La Paz zelf. Daar komen nieuwe mensen aan en zoeken nieuwe stadsbewoners hun plekje in de bovenstad El Alto. Vanaf de rand van deze kom is sinds kort een netwerk van kabelbanen geïnstalleerd dat het huidige transportsysteem van bussen en taxi’s moet ontlasten. De lokale kranten in Bolivia vermelden vol trots dat dit nieuwe transportsysteem de bovenstad El Alto weer dichter bij het centrum van La Paz brengt.

Persoonlijke SITUATIE We zijn weer terug in Nederland na een heel goede tijd in Bolivia te hebben gehad. Met de groep van 29 Nederlanders, hebben we bijna drie weken in het kinder­ tehuis gewerkt. Er is er erg veel werk verzet. De daken van de huizen en de eetzaal zijn bijna allemaal vernieuwd. Twee woonunits zijn van nieuwe vloeren voorzien. Deuren, kasten en ramen zijn weer als nieuw. Maar het belangrijkste is dat er een band is gesmeed tussen de Nederlanders en de kinderen. Prachtig dat we ooggetuigen waren van dit gebeuren. De komende tijd onderhouden we onze contacten met Bolivia via email, de sociale media en de telefoon. We zijn de afgelopen vier maanden in Chili en Bolivia geweest. We hebben pas in de tweede helft van 2016 plannen om daar weer heen te gaan. Ook is er regelmatig contact met het Nederlandse bestuur van CDE dat regelmatig vraagt om mee te denken en te adviseren. We zijn dankbaar voor de goede gezondheid waardoor we nog steeds de reizen naar Bolivia kunnen maken. Kinderen van CDE met een boodschap.

wilfredo & judith chuquirina-prakken - peru - 17

peru

Werk voor de doorzetter zijn voorgangers van de kleine gemeente

Improviseren en proberen van weinig iets te maken. Dat karakteriseert het werk als jeugdwerkers in Peru. Typisch werk voor doorzetters.

Bet-El in Cajamarca, Peru. Wilfredo is Peruaan en Zootechnicus van beroep. Na de Bijbelschool kreeg hij de verant­ woordelijkheid over deze gemeente. Judith, zijn vrouw, is Neder­landse, maar in Peru opgegroeid als zendings­ kind. Ze heeft in Nederland milieu­ technologie gestudeerd. Sinds 2006 organiseren zij samen jeugd-

>> Maar nadat ze alle boeken hadden doorgewerkt, bleken er geen nieuwe boeken meer te worden gedrukt. Andere boeken waren te ingewikkeld en dus begonnen ze opnieuw met de eerste.

WILFREDO & JUDITH CHUQUIRUNA-PRAKKEN Wilfredo en Judith Chuquiruna-Prakken

foto links: Eerste groep van trainingsweekend voor jeugdleiders. foto rechts: Jongeren van Jelic met Roberto als leider (tweede van rechts).

Toen we in 2010 begonnen met gestructureerd jeugdwerk in de dorpen in de Peruaanse Andes, was het nog niet zo simpel om geschikt materieel te vinden. Waar moet je kopietjes maken als er geen elektriciteit is? Hoe kom je aan ballon­ nen wanneer er in het beste geval blikjes vis en suiker te koop zijn in het kleine winkeltje? Dit soort materialen wordt vaak in de werkboeken gevraagd. Het vergt veel creativiteit om alternatieven te vinden. Daar hebben we trainingsweekenden voor georganiseerd en jeugdleiders zijn aan de slag gegaan.

We waren blij verrast met het telefoontje van de boekenwinkel begin oktober. De nieuwe boeken waren er eindelijk! Meteen kochten we de laatste drie en brachten deze naar Oxamarca en Sucre. De nieuwe thema´s zijn uitdagend. Verschillende dwaalleringen van sektes komen aan bod, maar ook thema’s als seksualiteit, reinheid, abortus en depressie. Over het algemeen worden deze thema´s niet eens door jongeren in de stad besproken. Laat staan in het binnen­ land, waar het nog gebruikelijk is om als beestjes samen te wonen en geen communicatie onderling te hebben. We willen vanuit de kerken laten zien dat het anders kan, dat het beter kan, dat oprechte vriendschap bestaat, dat liefde echt meer kan zijn dan ‘zin hebben’.

El Niño zorgt voor problemen Al maanden bereidt Peru zich voor op een verandering in het weer dat wordt veroorzaakt door het fenomeen El Niño. Dit is een warmwaterstroom in de Grote Oceaan die de temperatuur van de zee aan de noordkust om de paar jaar beïnvloedt. Deze keer verwachten ze een grotere temperatuur­stijging en daardoor droogte aan de kust en wateroverlast in het binnenland. Voor ons betekent dit waarschijnlijk overstromingen van rivieren, wateroverlast in de stad en het wegvagen van delen van de toegangswegen. Voor onze broeders in het binnenland betekent het op het moment droogte, terwijl ze water voor de pas gezaaide akkers nodig hebben. Als er daarna teveel water valt, verrot het weer allemaal. Verwacht wordt dat het van november tot april aanhoudt. We bidden vooral voor de boeren gezinnen waar we mee werken, zodat ze hun inkomen niet letterlijk in het water zien vallen en veilig zullen zijn.

weekenden en trainen ze jeugdleiders in de kleine dorpjes van de noordelijke Andes van Peru. , wilfredoyjudith.blogspot.nl

Er zijn veel groepen begonnen, maar twee groepen zijn een stabiele jeugdgroep geworden. Eén in Oxamarca en één in Sucre. In deze dorpen is in de tussentijd gelukkig een beter elektriciteitsnetwerk aangelegd en zijn de wegen verbeterd, zodat de aan- en afvoer van producten en materialen makkelijker is geworden.

>> DANK- EN GEBEDSPUNTEN • • We danken voor het nieuwe materiaal waar de jeugdgroepen mee aan de slag kunnen. We bidden voor wijs­ heid; vooral met moeilijke en diepe thema´s als seksualiteit. • We zijn dankbaar voor de muziek­ instrumenten die we inmiddels in de gemeente hebben, vooral door

donaties van gemeenteleden. Willen jullie meebidden voor de juiste muzi­ kanten met een hart van aanbidding? • Wilfredo heeft het muziekteam van Bet El weer op zich genomen en wil samen met de zangers vernieuwing brengen in de diensten. Dit gaat niet altijd makkelijk in een gemeente die gewend is aan ouwe, vertrouwde liedjes.

• We zullen weer beginnen met straat­ evangelisatie. We gaan bijvoorbeeld broodjes uitdelen bij de kerk en een discotheek tegenover de kerk om zo gesprekken te kunnen openen. We hebben ook het plan om water (levend water) uit te delen op plaatsen waar veel mensen gaan hardlopen. Bidt mee voor open harten.

Er zijn in andere dorpen kerken met jongeren die altijd deelnemen aan de jeugd­ weekenden wanneer we deze organiseren in hun regio. Zo zijn ze in het dorpje Jelic geïnteresseerd in het werken met hun jeugd. Maar de kerk durft het nog niet aan om echt te beginnen. We hebben de leiding van Oxamarca gevraagd om hun eerste boeken door te geven en een keer met ze mee te gaan, om hen te leren hoe ze het materiaal kunnen gebruiken. Voor beide kerken is dit hard werken. Jelic ligt op 9 uur lopen van Oxamarca vandaan. Bidt voor hen, voor Jelic, voor moed om te beginnen. En voor de jeugdleiders in Oxamarca, voor wijsheid om hun ervaring door te geven.

PERSOONLIJKE GEBEURTENISSEN Door de klimaatsverandering en verwachte wateroverlast door het fenomeen El Niño, hebben alle scholen nu ook zaterdags les. Dit is zo georganiseerd, zodat de scholen begin december al de grote vakantie ingaan tot en met maart 2016. Esther is 3 jaar en gaat ook verplicht naar school. Ze vindt het best zwaar om zes dagen in de week les te hebben. Daarom genieten we extra van de middagen, mét of zonder zon. Haar Nederlandse regenpak komt in deze tijd erg goed van pas!

Esther kan in haar Nederlandse regen­ pak toch lekker buiten spelen.

gerard & rebeca adriaanse - australië - 19

foto links: NIEUWE PRESENTATRICE LIGHT DIGITAL, TRISH HAYES. Trish heeft een passie voor God en verlangt ernaar haar geloof te delen met onze luisteraars. Het is mooi mensen te mogen opleiden voor radiowerk, en te zien hoe God vrijwilligers als Trish gebruikt om onze LightDigital-luisteraars op te bouwen in hun geloof. foto rechts: Rebeca met masterchef Kate Bracks.

Radiostation in kerstsferen GERARD & REBECA ADRIAANSE Gerard en Rebeca Adriaanse hebben sinds eind jaren ‘90 op verschillende radiostations in Costa Rica, Aruba en Australië gewerkt. Sinds maart 2011 werken ze als

FEEST! We vieren de 50e verjaardag van zendings­vriend Eric. Zijn vrouw Jean groeide op op St Lucia in de gemeente die is gesticht door Kees en Fieke Goedhart.

Het is weer tijd om kerstmuziek te gaan draaien op de radio. Dit betekent dat we iedere week meer kerstliedjes draaien op LightDigital, totdat we tijdens de kerstdagen alleen nog maar liederen draaien die over kerst gaan. Voor de mensen die de hele maand december in kerstsferen willen door­ brengen is er ons digitale radiostation: lightchristmas.com.au

zendelingen bij LightMelbourne. Gerard is als Operations Manager verantwoordelijk voor LightDigital. Rebeca programmeert de radio­ programma’s voor zowel LightFM als voor LightDigital. , adriaanses.wordpress.com

2015 is een jaar om dankbaar op terug te kijken. Gerard heeft het programma ‘Logos Live’ mee helpen ontwikkelen. Eind oktober vond de laatste opname plaats van ‘Logos Live’ in 2015, met Kate Bracks. Zij was de winnaar in 2011 van de Australische versie van het kookprogramma MasterChef. We waren er zelf bij aanwezig en konden Kate even persoonlijk ontmoeten, Rebeca ging zelfs met Kate op de foto. Kate Bracks is een overtuigd christen en heeft een mooi getuigenis. De opnames van het Nieuwe Testament naderen langzaam maar zeker hun voltooiing. Alleen God weet wat 2016 zal brengen. Wij willen LightDigital verder ontwikkelen en als onderdeel daarvan willen we een Radioschool opzetten om nieuwe vrijwilligers te trainen voor LightDigital.

Getuigenissen van luisteraars We krijgen veel reacties op onze radioprogramma’s. Zo vertelde Margaret ons: ‘We zijn met ons gezin kortgeleden van Perth naar Melbourne verhuisd. Ik ben zo blij dat ik LightFM heb ontdekt, want mijn man is nog geen christen. Zo krijg ik via LightFM en LightDigital de bemoediging die ik dagelijks nodig heb. Heerlijk om naar de muziek te luisteren en bemoedigd te worden door de verschil­ lende programma’s die ik beluister. Ik hoop dat mijn man Jezus ook zal toelaten in zijn leven.’ >>

>> Luisteraar Simone schrijft: ‘LightDigital brengt ons Gods Woord, wat ons er aan herinnert dat God er op elk moment voor ons is. Als het moeilijk is, maar ook als het goed gaat. Ga door met jullie fantastische werk! Gods zegen voor Light­ Digital. Ik wens jullie toe dat jullie ook in de toekomst zullen blijven groeien en bloeien als radio.’

GOD VOORZIET Het lijkt zo gewoon wanneer je al jarenlang dit werk doet. Maar het is zo bijzonder om te zien dat God ons gebruikt om mensen te bereiken met het Evangelie. Hartelijk dank voor jullie gebeden, die maken ons werk mogelijk. En ook een warm dankjewel aan allen die ons financieel ondersteunen!  Hoewel we geloven dat God in onze noden voorziet, ervaren we toch dat we niet voldoende inkomsten hebben. We doen dit mooie werk met ons hele hart. We geloven dat God wil dat we dit werk doen. Het is Gods roeping voor ons leven. We moeten heel voorzichtig zijn met onze uitgaven en kunnen net rond­ komen dankzij het kleine aantal gulle giftgevers. Eerlijk gezegd zijn we best toe aan vakantie. In het afgelopen jaar hebben we in totaal slechts negen vakantiedagen opgenomen. Bid alstublieft dat we in de komende zomerperiode de nodige rust zullen vinden.  Kerstsferen in zomers Melbourne.

dick & TherÈse altena - BOLIVIA - 21

Erfenis voor het dak Dankzij een erfenis die Mision Timoteo in Nederland kreeg, hebben we het dak van de keuken kunnen vernieuwen. Telkens als het ging regenen waren we bang dat het dak zou instorten. Het geld voor een nieuw dak. Dit geld kwam precies op tijd. En door een andere wat kleinere erfenis, konden we ook nog het gastenhuisje repareren en een nieuw elektriciteitsnet laten aanleggen in ons huisje op de Mision. Als we onder de douche stonden, liep je gevaar om geëlektrocuteerd te worden. Niet echt een veilig gevoel. We zijn enorm dankbaar voor al deze verbeteringen.

Boerderij verkocht vanwege wateroverlast dick & TherÈse Altena Dick en Therèse Altena (72 en 67 jaar

Een flinke fout bij het aanleggen van een asfaltweg heeft ervoor gezorgd dat het tehuis op het terrein van de boerderij in Portachuelo dicht blijft. Dat tehuis was al tijdelijk dicht, maar nu wordt de boerderij verkocht.

jong) hebben vier dochters en twaalf kleinkinderen. Sinds 1992 zijn ze werk­ zaam als zendelingen in Bolivia. Als zendingswerkers onder wees­ kinderen en verlaten kinderen hebben ze twee tehuizen en een kinderdag­ verblijf met kleuterschool in de stad Santa Cruz gesticht. Hun roeping is Jezus’ liefde laten zien aan straatkinderen die in de marge van de maatschappij leven. , misiontimoteo.nl

Door personeelsgebrek en een gewijzigd regeringsbeleid hebben we een tijd geleden het tehuis in Portachuelo, op het terrein van de boerderij, moeten sluiten. We dachten dat het een tijdelijke zaak zou zijn, maar helaas gebeurden er nog meer ingrijpende dingen. Men begon naast de bestaande asfaltweg, waarop het weggetje naar de boerderij uitkomt, twee nieuwe wegen aan te leggen. Daarbij werd echter geen rekening gehouden met de juiste afvoer van water. Oude waterafvoerkanalen werden afgesloten en alles werd één kant opgeleid. Daardoor stroomt al het water naar de boerderij wanneer het regent. Na een regenbui staat een groot deel van het terrein onder water en het vee heeft nauwelijks nog een plekje over om te grazen. Bovendien is de weg naar de boerderij door de overstroming zo goed als onbegaanbaar. Natuurlijk zijn dit zaken, waar je wat aan kunt doen. Maar dat betekent een enorme financiële investering. In overleg met het bestuur hebben we dan ook besloten de boerderij te verkopen, inclusief het fokvee. Het plan is om dichterbij de stad het melkveebedrijf voort te zetten. Het melkvee verhuist dan mee. Omdat de fokkerij ophoudt, zal het nieuwe bedrijf kleiner worden en zal er ook minder personeel nodig zijn. Het nieuwe plan verlicht de taak van onze algemeen directeur, een Boliviaan, omdat er veel minder controle nodig zal zijn. En dat was ook wel nodig, want de laatste paar jaar heeft hij het grootste deel van onze werkzaamheden overgenomen.

Rust in Redil Er is de laatste maanden nogal veel gebeurd in kinderhuis Redil. Er werden weer nieuwe kinderen welkom geheten en geen enkel kind werd door ouders of familie opgehaald. Dat is voor iedereen hier een grote vreugde. Daarnaast is ons gebed verhoord: er is een nieuw echtpaar bijgekomen. De vrouw zet zich in deze begin­ periode in voor de verschillende huizen. Zo kunnen de tantes weer vrije dagen opnemen. Eindelijk krijgen die wat meer rust. Daar zijn we erg dankbaar voor.

Stokje overdragen in Bolivia Net als onze vrienden Johan & Wilcie Smoorenburg op Haïti en Ger & Froukje Prakken in Peru, zijn wij ook hier in Bolivia bezig om het werk en onze bediening over te dragen. Nog steeds zijn we het gezicht van Mision Timoteo, maar dat zal toch geleidelijk aan veranderen. De algemene directeur, een Boliviaan, heeft al veel van onze taken overgenomen. We blijven natuurlijk beschikbaar als adviseurs en zullen ook de promotie van het werk naar het buitenland blijven verzorgen. Binnenlands wordt dit al een poosje door Boliviaanse medewerkers gedaan. Onze persoonlijke bediening verandert steeds meer in de richting van spreek­ beurten in kerken en het geven van huwelijkscursussen. We merken dat vooral voorgangers hier vaak behoefte aan hebben. Door hun positie binnen de gemeente, moeten zij vaak een te hoge drempel over om hun problemen te delen, zeker als het gaat om huwelijksproblemen. Doordat wij van buiten komen, en toch midden­ in hun cultuur en belevingswereld staan, is het makkelijker om bij ons zo’n cursus te volgen en ons intieme vragen te stellen.

verlofperiode Vanaf eind juli tot eind september zouden we in Nederland zijn om velen van u te ontmoeten en zelf ook bij te tanken. Dit liep even anders. Door familieomstandig­ heden moest Therèse in de VS zijn. Dick is dus alleen naar Nederland gegaan. Maar we zijn beiden, ondanks dat we elkaar misten, enorm gezegend. We hebben zowel in Amerika als in Nederland een zegen mogen zijn en zijn nu gelukkig weer bij elkaar in Bolivia.

BOLIVIA Dure regels overheid Dit jaar heeft de regering opnieuw besloten dat iedere werknemer, behalve overheids­ personeel, een 13e en 14e maand salaris moet ontvangen. Voor veel bedrijven is dit niet op te brengen en een groot aantal bedrijven zal hun deuren moeten sluiten. Voor hulp­organisaties die geen inkomen genereren, maar leven van donaties, is dit een ramp. Vorig jaar hebben al enkele kinder­ tehuizen hun deuren moeten sluiten. De katholieke kerk heeft toen tijdens de kerkdiensten de mensen zeer dringend verzocht geld te geven om sluiting van nog meer tehuizen te voorkomen. Dit jaar hebben ze openlijk geprotesteerd en ontheffing gevraagd. Voor zover wij weten heeft de regering voet bij stuk gehouden. Wij hebben dankzij een geweldige gift uit de VS iedereen kunnen betalen. Ook dit jaar vragen wij uw gebed en hulp hiervoor. De meeste kinderen die in Redil zijn, waren nergens anders welkom. God heeft een bedoeling met het leven van deze kinderen. Wij willen ons met al onze Boliviaanse medewerkers voor hen inzetten. Helpt u ons mee?

22 - HEIN & TEIJA HOERÉ - colombia

HEIn & TEIJA HOERé Hein en Teija Hoeré werken sinds 1987 in Cali, Colombia. Ze begonnen als

Het werk draagt vrucht Veel reizen, veel activiteiten en heel veel leren. De afgelopen tijd reisden Hein en Teija Hoeré tussen Colombia en Bolivia om het evangelie te vertellen.

jeugdleiders in een Colombiaase kerk. In 1994 begonnen ze met de gemeente El Abrigo del Altisimo. De naam werd veranderd in MAI (Mision El Abrigo Internacional) toen God de deur opende naar andere landen,

“Opa en oma wonen in een vliegtuig’’, zei onze kleindochter. Die indruk hebben wij de afgelopen tijd zelf ook af en toe. We hebben heel veel activiteiten georga­ niseerd in Colombia en Bolivia sinds we terug zijn van ons verlof. Een filmavond in La Paz met een geweldige goede boodschap, een Rockabilly evenement in Cali en we hebben de dag van de Bijbel gevierd in Cali en La Paz.

zoals Bolivia. Hein en Teija doen gemeentewerk, zoals prediking en onderwijs, evan­ gelisatie en een school voor leiders. Daarnaast hebben ze stichting El Abrigo

Het Rockabilly-evenementen had de jaren ‘50 als thema en Hein speelde met de band echte rockabilly-muziek. Iedereen deed enthousiast mee en mensen die een tijd niet naar de samenkomst waren gekomen, hebben we weer kunnen bemoedigen.

Bijbels onderwijs in Bolivia De groep in Bolivia heeft tijdens ons bezoek veel kunnen leren over huisgroepen en Bijbelse thema’s. We zijn veertig dagen in Bolivia geweest en hebben lessen kunnen geven over thema’s als voorbede, evangelisatie en wat een bediening is. Een workshop over contactgroepen of huisgroepen was een groot succes. Na de workshop hebben we onze Boliviaanse broeders gezalfd om uit te gaan en mensen te bezoeken om ze het evangelie te vertellen. Het was een van de mooiste momenten van de hele reis. Onze broeders in La Paz zijn bijzonder fijne mensen. Ze zijn met ons op stap geweest wanneer Hein op zondagen sprak in andere gemeentes.

vrede tussen farc en leger

colombia 45,7 miljoen HOOFDSTAD inwoners (2013) Bogota Bevolkingsgroepen De meeste mensen wonen in het Andes­ gebied en het Caraïbisch kustgebied. Zo’n 49% van de Colombianen woont in de steden. Slechts een klein percentage van de bevolking is van inheemse afkomst.

58% mestiezen

20% blank

10,6% 3,4% afrikaans indiaan

die zich bezighoudt met kinderwerk en verspreiden van literatuur in Cali en omstreken. Op dit moment is er, in samenwerking met de Colombiaanse kinderbescherming, een kinderopvang/ dagverblijf voor tweehonderd kinderen in een armere wijk van Cali.

, missioncolombia.wordpress.com

In oktober hebben we de dag van de Bijbel gevierd in Cali en La Paz. Ongeveer 180 kinderen hebben in de kerk een mooi poppentheater gezien over Noach. We hebben ze traktaten meegegeven met de boodschap ‘God kent je naam’ en ‘God houdt van jou’. De kinderen kregen er ook snoepjes bij, want eigenlijk kwa­ men de kinderen met hun ouders langs vanwege Halloween. Gods liefde uitdelen in het midden van dit heidense feest, dat is pas een overwinning. We zijn bezig nog een filmavond te organiseren in Cali met de film ‘The War Room’. We willen veel mensen bereiken met deze film. We hopen dat de film veel mensen wakker zal schudden en ze het belang van strijdend bidden zullen zien. Het is een krachtige boodschap. Het is alweer bijna kerst, onze favoriete tijd van het jaar. We gaan iets doen rond het thema ‘het wonder van Kerstmis’.

Het lijkt erop dat de rebellen van FARC en het leger een definitief vredesakkoord zullen tekenen. De Colombianen mogen in een referendum daar ook hun oordeel over geven. Als er een definitieve deal komt, legt de regering de overeenkomst voor aan het volk. “Zodat het volk kan zeggen of het voor of tegen het akkoord is”, zei de Colombiaanse president Juan Manuel Santos. Naar verwachting zetten de regering en de FARC uiterlijk in maart 2016 hun handtekening onder een vredesakkoord. Het referendum komt dan in mei of juni. “Als de bevolking de overeenkomst verwerpt, dan zullen we dat accepteren en zal de oorlog nog twintig of dertig jaar doorgaan”, zei Santos. Het tijdelijke vredesakkoord werd in september bereikt. De partijen gingen akkoord met een algemene amnestie, maar ook met de instelling van een waarheids­commissie en een schadevergoeding voor de slachtoffers.Er komen speciale rechtbanken om voor­malige strijders te berechten die misdaden hebben gepleegd. Het conflict tussen de FARC en het Colombiaanse leger duurt al tientallen jaren en heeft zeker 220.000 mensen het leven gekost. (Bron: ANP)

spaans Het overgrote merendeel van de bevolking spreekt Spaans, in het kustgebied CaraïbischSpaans.

fineke janssen - bolivia - 25

zendingsdagen Barneveld

foto links: Marlene met haar ouders. foto boven: Leerlingen JFC koken soep.

fineke Janssen Fineke Janssen is geboren en getogen in Randwijk, de Betuwe. Na de opleiding SPH werkte ze met jongeren in Nederland. In 1989 vertrok Fineke naar La Paz, Bolivia. Daar werkte ze op straat met volwassen verslaafden. In 1992 richtte ze Mision Adulam op en werd het rehabilitatiecentra geopend voor verslaafde tieners en jongeren. Dat werk doet Fineke nu met een team van 21 Boliviaanse medewerkers die in dienst zijn bij Mision Adulam.

Verslaving: last voor het gezin Marlene ging over naar de nieuwe fase in haar rehabilitatieprogramma, een geweldige feestdag voor haar familie. Ouders en familie van onze jongeren zijn vaak door diepe dalen gegaan met degene van wie ze houden. Tot er het punt kwam dat ze niet meer verder konden en hulp zochten.

Als er een ceremonie is bij de overgang naar een nieuwe fase, betrekken we er altijd de familie bij. De vader van Marlene zei in de ceremonie: ,”Ik hou van je meiske, je bent altijd welkom thuis. Dit waren zwakheden waarmee we leren om te gaan, ik heb hier jouw strijd gezien om uit de verslaving te komen.’’ Marlene zei over haar ouders: “Wanneer ik weg liep dan kwam je me altijd op straat zoeken. Maar ik zag ook dat je het een keer zat werd en je niet meer kwam. Toen besloot ik hulp te zoeken.” >>

>> Haar vader kan nu weer verder met zijn dochter en heeft haar vergeven, voor de moeder is het nog moeilijk om haar opnieuw te vertrouwen. Zowel onze psychologe als maatschappelijk werkster probeert nauw samen te werken met de familie zodat ze bij de terugkeer naar huis, het gezin kunnen blijven helpen. Soms lukt dat prima, bij andere families is er al zoveel misgegaan dat ze de moed niet meer op kunnen brengen om het nog eens opnieuw te proberen. Er zijn ook jongeren die echt geen andere familie meer hebben dan de nieuwe familie van Mision Adulam. Soms is armoede er de oorzaak van dat ouders het moeilijk vinden om onze jongeren weer te accepteren. Van tieners en volwassen kinderen wordt verwacht dat ze mee­helpen bij het onderhoud van het gezin. We kennen een gezin waar de hoofdmaaltijd bijna dagelijks bestaat uit een soort soep van bloem en aardappel. Als er dan een mond minder te voeden is, wordt het leven voor de rest iets gemakkelijker. Daarom is het fijn dat we juist voor de meisjes het aanbod van beroepstraining hebben kunnen verruimen. Met een diploma op zak en een doel in hun leven, zullen ze straks gemakkelijker weer thuis kunnen wonen.

persoonlijke gebeurtenissen GEBEDSPUNTEN • Maria Eugenia en Teresa uit het team moesten een geliefde begraven, graag gebed voor hen. • Half oktober lieten twee jongens en een van de meisjes zich dopen. Reden om te danken en de Heer te vragen Gustavo, Brayan en

Cristina te versterken in hun geloof. • Kerst komt er aan, een hele moeilijke tijd voor onze jongeren die liever in een fijn gezin zouden wonen. Bidt dat het in onze huizen een goede tijd zal zijn.

Terwijl ik dit schrijf ben ik in Guatemala voor een conferentie met vooral Amerikaanse zendelingen. Een fijne tijd van opgebouwd worden en van elkaar leren. Ook een fijne afsluiting van de verlofperiode. Het was erg bemoedigend velen van jullie te ontmoeten, en te zien wat de Heer in Nederland aan het doen is. De laatste maanden van het jaar zijn niet het makkelijkst. Ik moet Jhonny, die al jaren bij ons werkt, laten gaan. Deze tijd goed afronden en het zoeken naar iemand met management kwaliteiten, zijn uitdagingen met een forse emotionele lading. Ook hiervoor graag uw gebed. Ik ben heel dankbaar voor de voorziening van de Heer, door zijn kinderen heen, die de goede financiële afwikkeling mogelijk maakt.

Een team van het Johannus Fontanus College in Barneveld heeft voor het derde opeenvolgende jaar weer twee zendingsdagen georganiseerd voor alle leerlingen uit de tweede klas Mavo, Havo en Atheneum. Ik was er op de tweede dag, samen met Jan David en Gerry Warta van het TFC. Veertien organisaties organiseerden workshops om kinderen iets te laten proeven van zending. In ons geval werd er, naast de uitleg over Mision Adulam, soep gekookt met de leer­ lingen. En natuurlijk kon de praktijk­ opdracht daarna ook niet ontbreken, en zijn ze met de hele groep naar het station van Barneveld gegaan om mensen een lekkere kop soep aan te bieden. Het was vreselijk koud, dus dat was lekker. Maar niet veel mensen wilden er de tijd voor nemen. In de pauzes was er een zendings­ beurs waarin de organisaties zich aan alle belangstellende leerlingen van de school presenteerden in hun stands. Als afronding van deze activiteit hielden leerlingen en leerkrachten een sponsorloop voor de zending. Een geweldig initiatief en mogelijkheid om jongeren te bereiken.

Bureaucratie en corruptie Er komen voortdurend nieuwe berichten in de krant over zaken die de regering van plan is met betrekking tot hulporganisaties (NGO’s). We zijn al een tijd bezig om te proberen onze constitutie aan te passen aan de huidige regels van de regering. Probleem is dat deze regels regelmatig zijn veranderd in de afgelopen jaren. Door de wisseling van personeel bij allerlei overheids­instanties wordt de bureaucratie alleen maar groter. Veel Bolivianen zijn het zat. Er waren deze week een aantal grote stakingen om te protesteren tegen de corruptie. Gebed voor de stad La Paz en voor Bolivia blijft op hard nodig!

waldo & annemiek yanez-punt - chilI - 27

waldo & Annemiek Yanez-Punt Waldo en Annemiek Yanez-Punt werken sinds 2005 in Chili. Waldo is Chileen, Annemiek komt uit Nederland. Samen hebben ze vier jongens: Daniel (16), Benjamin (14), David (9) en Matias (7). Waldo en Annemiek hebben, voordat ze naar Chili kwamen, acht jaar in het Boliviaanse binnenland gewerkt als jeugdwerkers op een trainingsschool. De eerste negen jaar waren Waldo en Annemiek voorgan­ gers in een lokale gemeente in Viña del Mar. In 2014 riep God het echtpaar om via de stichting El Refugio andere voorgangers en hun gezinnen te onder­ steunen.

Sprekend het land door Onderwijs op actuele thema’s zijn in Chili nog heel hard nodig. Waldo heeft de afgelopen maanden veel uitnodigingen gehad om te spreken en trok het land door. Waldo geniet van preken en wordt daarin door de Heer gebruikt. Het was daarom voor hem een voorrecht en een bron van vreugde om het Woord van God door te mogen geven. Zo was er een bijeenkomst naar aanleiding van de nationale dag van de Evangelische Gemeenten. Precies op de dag dat ook Halloween wordt gevierd. Het was heel mooi om op het belangrijkste plein van de stad Valparaíso te mogen verkondigen dat er maar één levensfundament is: Jezus. Ook voor de gemeenten zelf was het geweldig om met elkaar dit state­ ment neer te zetten. Die eensgezindheid is bijzonder, want in het verleden is er erg veel verdeeldheid geweest tussen de christelijke gemeenten. Ook heeft Waldo hard gestudeerd op een aantal actuele thema´s, zoals abortus, homoseksualiteit, euthanasie en echtscheiding. Een Bijbelse visie op deze onderwerpen is hard nodig in de Chileense gemeenten. Bovendien kan Waldo als advocaat ook de juridische en ethische aspecten belichten. >>

Waldo spreekt tijdens een conferencie voor voorgangers, waar Romeinen 7 en 8 behandeld worden.

chili >> We bidden dat God steeds meer deuren zal openen om met deze boodschap een helder Bijbels geluid te laten horen.



We zien, dat God deuren opent en we zijn blij met deze nieuwe mogelijkheden. Zo krijgt ons werk voor lokale voorgangers steeds meer bekendheid en groeit het netwerk van voorgangersgezinnen.

Chili grenst aan Peru, Bolivia en Argentinië. De hoofdstad is Santiago, het parlement zetelt in Valparaíso. Chili bestaat uit vijftien regio’s. deze regio’s bestaan elk uit verschillende provincies, 54 in totaal. de provincies zijn op hun beurt ingedeeld in gemeenten, 346 voor heel Chili.

actualiteiten Chili is, vergeleken met haar buurlanden, een economisch wondertje. Tot grote verrassing van velen duiken er de laatste tijd steeds meer corruptie­ schandalen op. Over het algemeen wordt geprobeerd dit in de doofpot te stoppen. De politici verliezen steeds meer aan geloofwaardigheid en er wordt erg veel gelogen. We bidden dat Gods recht, zijn waarheid en gerechtigheid in dit land de overhand zullen krijgen.

17,4 miljoen inwoners (2011)

HOOFDSTAD Santiago

SPAANS De officiële taal in Chili is Spaans. Andere talen zijn Duits, Kroatisch, Engels, Mapudungun en Rapa Nui.

GEBEDSPUNTEN foto boven: Waldo spreekt tijdens de nationale dag van de Evangelische Gemeenten, op het hoofdplein van Valparaíso. foto onder: Waldo spreekt voor een groepje mensen tijdens een serie bijbelstudies over actuele thema´s zoals abortus, homoseksualiteit, euthanasie en echtscheiding.

persoonlijke gebeurtenissen Het schooljaar loopt hier weer ten einde. De kinderen zijn duidelijk moe van een intensief schooljaar en proberen de laatste repetities goed af te ronden. Daniël, onze oudste spruit van 16 jaar, gaat dit jaar tien dagen op reis met zijn klas, wat hier de gewoonte is in het jaar voor het examenjaar. Ze reizen naar het zuiden van Chili, een gebied met prachtige natuur en veel bezienswaardigheden. Graag jullie gebed voor een goede reis en Gods bescherming op alle gebieden.

• Open deuren om in gemeenten, scholen en universiteiten een christelijke visie op actuele onder­ werpen door te geven. • Gods recht in Chili en bid voor een eind aan de corruptie. • Een goede schoolreis van Daniël.

28 - marc & annemarie lebrun - frankrijk

Fransen laten zich dopen Autochtone Fransen die zich laten dopen. Afgelopen maanden gebeurde het tijdens twee doopdiensten in onze gemeente. We zien een nieuwe belangstelling van Fransen voor het evangelie.

MARC & AnnemARIE LEBRUN Marc en Annemarie werken sinds 1988 in een voorstad van Parijs (Cergy Pon­

We werken hier in Cergy Pontoise onder een bevolking die uit alle hoeken van de vooral Franstalige wereld komt. Hierdoor bereiken we veel mensen die uit andere landen afkomstig zijn. Zij staan vaak meer open voor het evangelie. Maar ons voortdurende gebed is dat er een echte geestelijke opleving in Frankrijk komt onder de autochtone Fransen, en dat velen van hen het echte evangelie zullen horen. Daarom waren de doopdiensten een extra bemoediging. We zien de laatste maanden een nieuwe belangstelling van Fransen voor het evangelie.

toise). Marc is Frans, maar ze zijn allebei in Nederland tot bekering gekomen in 1976-1977. Kort daarna kregen ze een roeping voor Frankrijk. Van 1980 tot 1988 hebben ze in Zuid-Frankrijk als evangelis­ ten gewerkt. Rond 1988 gaf de Heer een nieuwe wending aan hun bediening en leidde Hij hen naar Cergy Pontoise waar ze nu werken in een zendingsgemeente. Er wordt zendingswerk gedaan in Afrika (Togo), Haïti, en Madagascar. Ook hebben ze een gemeente gesticht in Tahiti (een Frans overzees gebied).

Een van de dopelingen was een vrouw die al een poos vrijwilliger is in onze voedsel­bank. Zij gaf haar hart aan de Heer. Ook een buurvrouw van Francoise, een gemeentelid, kwam tot bekering. Zij liet zich dopen en bracht ook een kamer­ genoot mee, die ook to bekering kwam. Een man, Olivier, die al vier jaar af en toe onze gemeente en huisgroep bezocht, nam ook een besluit en liet zich dopen. Hij is nu zo enthousiast, dat hij overal getuigt van zijn geloof. In onze doopdienst in augustus hebben we ook nog een jonge meid met een Antilliaanse achtergrond gedoopt. Afgelopen zondag hadden we weer een doopdienst. Deze keer werd een jong echtpaar gedoopt dat via internet onze gemeente had gevonden. Ze waren on­ gelovig en leefden in veel duisternis. De Heer openbaarde zich direct op een bovennatuurlijke manier aan hen. De man werkt voor een speciale afdeling van de politie die is belast met de bestrijding van de grote criminaliteit; de vrouw is medisch assistent in het leger. Ook zij zijn nu enthousiaste getuigen van Jezus.

FOTO LINKS: De gemeente in Cergy Pontoise. FOTO RECHTS: Marc met Komi uit Togo.

>> Enkele maanden geleden was een transplantatie van het trommelvlies (een zware operatie) gepland, maar toen de chirurg nog een laatste onderzoek deed, bleek ze helemaal genezen te zijn! De ouders erkenden hierin de hand van God en kwamen terug naar de gemeente. We hopen en bidden dat dit de tekenen zijn van het begin van een opleving in Frankrijk! Bidt u mee?

frankrijk RELIGIE Volgens sommige opiniepeilingen is meer dan de helft van de Franse bevolking atheïstisch. Er zijn minder dan 1% evangelische christenen, ongeveer net zoveel joden en tussen 5% en 10% moslims. De rest is katholiek, maar slechts een klein percentage is praktiserend.

Een familie die een tijdje terug onze gemeente bezocht, maar was afgehaakt, kwam weer terug. Ze hebben een dochtertje van 6 jaar die ernstige problemen had met haar oren en waarvoor we vaak gebeden hadden toen ze nog in de gemeente kwamen.

GEBEDSPUNTEN • Graag uw gebed voor Frankrijk. We geloven dat we in een bijzondere tijd zijn waarin de Heer zich wil open­ baren. Gebed geeft de doorslag. • Komi: we hebben een tijdje terug een oproep gedaan voor dit jongetje uit Togo dat een ernstig gezwollen hand heeft. Verschillende mensen hebben geld gegeven voor de operatie. Na diverse medische onderzoeken en behandelingen bleek hij toch niet in

Togo te kunnen worden geholpen behalve met eenamputatie. Onze coordinator Prince heeft uiteindelijk een oplossing gevonden. De stichting Terre des Hommes neemt de kosten van meer dan €10.000,- van deze gespecialiseerde operatie (zonder amputatie) in Zwitserland op zich. Hij zal nu binnen enkele maanden daar geholpen worden! Prijs de Heer. De rest van het geld dat we inge­zameld hebben, dient nu om zijn papieren in

orde te maken en voor de vlieg­­ticket. We zijn heel dank­­baar voor deze oplossing. Ook een wonder dat zijn ouders hiervoor toestemming gegeven hebben! • Een reden om te danken maar ook uw gebed graag voor de operatie!

De hele familie bij elkaar Deze zomer hadden we weer al onze twintig kleinkinderen hier. Josia met zijn vrouw en drie dochters kwamen uit Californië over en ook Lea met haar dochter en twee zonen vlogen vanuit Massachusset hierheen. Alleen Lea’s man, Graham kon niet komen omdat hij voorganger is van twee gemeentes. Zij wonen nu definitief in Amerika in de omgeving van Boston. Ook de twee gezinnen van onze dochters Elvira en Debora, die bij ons in de buurt wonen, waren natuurlijk van de partij met ieder zeven kinderen. Hun echtgenoten, David en Jean-Luc, zijn nog steeds actief in de gemeente. David is een aanbiddingleider en Jean-Luc een bewogen evangelist. Iedereen maakt het goed. Een grote reden tot dankbaarheid.

In Frankrijk is heel sterk de notie van ´laïcité´, oftewel geen religie in het openbare leven. ´Laïcité´ kan worden beschouwd als vrijheid van religie waarin de staat onpartijdig is. Het wordt vooral de laatste jaren onder de regering van Francois Hollande gebruikt om een atheïstische levensbeschouwing op te leggen in alle aspecten van het openbare leven. Op scholen, gevangenissen, in het leger, ziekenhuizen, politiek of de media. Er is veel tegenstand tegen het evangelie.

RIK CELIE - BOLIVIA / HAïti / pakistan - 31

>> onze hoofdbasis probeert te ontnemen, maakt het allemaal nog moeilijker én pijnlijker. Maar we blijven ons concentreren op het voornaamste: de verlorenen bereiken met medische zorg en een boodschap vol van hoop.

rik celie Rik Celie is een Vlaamse arts die sinds 1990 in het binnenland van Bolivia werkt en sinds 2010 in Haiti. Met de lokale

Jubileum voor medische expedities in Bolivia Diep in de binnenlanden van Bolivia en de onherbergzame plekken in de Andes brengt dokter Rik nu 25 jaar medische hulp en het evangelie. Rik Celie vierde in september het jubileum van de Medische Pastorale Expedities.

medische pastorale teams van Doctors on Mission dragen ze Gods liefde uit door te helpen bij structurele en duur­ zame ontwikkeling. Ook ondersteunt Rik medische teams van Doctors on Mission in Noord-Pakistan.

, doctorsonmission.org

Aanvankelijk werkten we uitsluitend onder de Quetchua’s waar we wel een paar honderd mobiele expedities uitvoerden, vooral in de Cordillera de Mandinga. Maar ook in de grensgebieden van de departementen Chuquisaca en Potosi. De grootste armoede in Bolivia concentreert zich rond de grenzen van de verschil­ lende departementen. Ze liggen in een uithoek van hun eigen departement en worden door het departement niet beschouwd als hun regio, en dus ook niet als hun zorggebied. Een groot logistiek centrum werd opgericht in Yamparaez om alles te coördineren. Jammer genoeg ontbreken nu de financiën om deze basis verder te onderhouden. Hebben we te hoog gegrepen? Hebben we niet genoeg gedaan om de nodige hulp te vinden? God weet het. Een ‘papieren strijd’ met de regering die ons >>

GEBEDSPUNTEN • Geweld en protesten rond de natio­ nale verkiezingen in Haïti maken het onmogelijk om medische expedities uit te voeren in november en decem­ ber. Graag jullie gebed voor vrede en voor een toekomstig goed transparant democratisch beleid. • Maandelijks moeten we de genees­ middelen aanvullen (en aanvoeren)

in ons gezondheidscentrum in de bergen van het Artibonite Departe­ ment (Manceaux) en ook in de extreem arme westelijke uitloper van Haïti (Morency). Ook moet er voedsel worden gebracht naar beide plaatsen voor de tientallen weeskinderen. • We blijven actief in Noord Pakistan met een drietal Pakistaanse missies die zich in het Noorden tegen de

Afghaanse grens bevinden. In dit gebied heeft in oktober een zware aardbeving met een verwoestende kracht van 7.5 vreselijk veel schade veroorzaakt. We konden dit keer niet veel doen, onze financiële situatie staat dit niet toe.

In 2005 trokken we de Amazone binnen. Daar wilden we het werk voortzetten dat al in 1994 begonnen was onder de Aeoreos en de Yuracarees. Dat werk werd stopgezet vanwege de enorme conflicten in Chapare, de streek van het cocablad. Onze hoofdbasis in Santa Ana de Yacuma werd ons gedeeltelijk ontnomen door drugsgerelateerde familieclans. Toch trekken we nog steeds verder met onze teams in de Amazone, maar vijfhonderd kilometer meer naar het zuiden. Om dit 25e jaar te vieren trokken we vanuit de Guarani streek oostwaarts over de Andes heen. Daar ligt het begin van de Amazone dat zich dan verder uitstrekt over de Braziliaanse grens. We zijn dankbaar dat we in al die jaren zoveel mensen hebben kunnen bereiken met medische hulp en het Goede Nieuws. Het meest frustrerende voor ons als dokters waren echter niet de slechte wegen of zeer zware omstandigheden van werken, maar het feit dat we niet over de benodigde middelen konden beschikken om alle patiënten te kunnen helpen. Misschien kunt u ons een hart onder de riem steken door een extra gift.

Droevige dag In Zuid Bolivia (Guarani streek) hebben we met de hulp van dokter Ino ons werk sinds 2003 steeds verder kunnen uitbreiden. Hij is met zijn familie in het departe­ ment Tarija gaan wonen om daar alles te organiseren. Wij werden hierin bijzonder ondersteund door Wereld Wijde Zending. De WWZ betaalt al twintig jaar een ge­ deelte van dr. Ino’s salaris en heeft geholpen bij het aankopen van grond, de bouw van een medisch centrum en de bouw van een huis voor dr. Ino en zijn familie. Het was dan ook een heel droevige dag toen wij in het verre buitenland hoorden van het plotselinge overlijden van Els Kluck, dochter van stichter Wim Bosveld. Zij was de directe link tussen WWZ en Doctors On Mission. Ik had regelmatig mailcontact met Els die altijd een zeer bewogen hart toonde voor onze medische missie in Bolivia. In september konden we er een medisch laboratorium en echo­ grafietoestel installeren, geschonken door WWZ. Els heeft nog meegekregen dat we het lab volledig konden opzetten en schreef terug hoe blij ze hiermee was. We zijn dan ook diep betrokken bij het leed van de familie en konden via een geschreven getuigenis toch in zekere zin aanwezig zijn op de begrafenisdienst in Den Haag. We weten dat zij nu rust en vrede kent in Gods nabijheid.

Installatie Laboratorium Medisch Centrum in Zuid Bolivia.

Het Medisch Centrum in Zuid Bolivia, gesponsord door WWZ.

JACO & MARIBEL VAN DER SCHAAF - MEXICO - 33

JACO & MARIBEL VAN DER SCHAAF Jaco en Maribel van der Schaaf wonen in Mexico en werken daar in een Methodistenkerk. Ze hebben twee zonen, David (13) en Daniel (8). Jaco komt uit Nederland en Maribel uit Mexico. In 1999 ervoeren ze een duidelijke roeping voor de zending. Jaco en Maribel werken al zestien jaar binnen de Methodistenkerk van Mexico, voornamelijk in de staat Baja California. In hun woonplaats Mexicali verlenen ze voedselhulp aan straatarme migranten die illegaal de grens met de V.S. willen oversteken.

, vanderschaaf395.wordpress.com

Onverwachte gemeentegroei in Mexicali

Reparaties van onze gebouwen Verder zijn we blij met de werkzaamheden die we hebben kunnen doen aan onze gebouwen. We kregen in juni het bericht dat een gemeente in San Diego ons tweeduizend dollar wilde schenken om het dak van ons kerkgebouw te repareren. Dat is nu ook gebeurd. Onlangs hebben we ook een gift gekregen waarmee we de elektra binnen het kerkgebouw kunnen repareren. De draden waren aangetast door lekkage. We zijn dankbaar voor een elektriciën in onze gemeente, die zelf het werk kan doen.

Een volle kerk en druk bezochte diensten, God is aan het werk in Mexicali. In de maanden augustus en september werden onze erediensten normaal gesproken zeer slecht bezocht. Dit jaar kwamen twee keer zoveel mensen dan normaal naar de kerk.

>> Deze maand heeft Jaco extra veel tijd aan gebed kunnen besteden.

God stuurt onverwacht weer nieuwe mensen op ons pad. We zien dat als een zegen en het geeft een grote verantwoordelijkheid om ook hen over Jezus te mogen vertellen. God is aan het werk in onze gemeente in Mexicali. Wat een zegen en blijdschap om Hem te mogen dienen.

“Ik merkte hoe afhankelijk ik van God ben, mijn ogen deden het niet. Maar in mijn tijd met Hem, gaf hij mij nieuwe inzichten over de gemeente, dat was heel bijzonder.”

Soms word je even stilgezet. Een tijd van bezinning, wachten en bidden. Onlangs is Jaco succesvol geopereerd aan beide ogen omdat zijn hoornvlies er slecht aan toe was, een zogenaamde crosslink-operatie. Dit zorgde er voor dat hij een maand weinig kon zien.

>>

Ook zijn we begonnen met een nieuwe celgroep. Maribel en ik geven een discipelschapscursus aan een drugsverslaafde man en zijn vrouw. We merken en zien dat hij door Gods genade, langzaam aan het veranderen is. Voor ons is dit natuurlijk een gebedszaak, omdat hij met vallen en opstaan van de drugs probeert af te komen.

DANK- EN GEBEDSPUNTEN • Dat we waakzaam blijven als gemeente. • Voor een busje voor de gemeente. We moeten regelmatig mensen ver­ voeren van de gemeente, die niet alle­ maal in onze auto passen. Zelf hebben ze geen vervoer, het openbaar vervoer is voor de mensen erg duur.

• Voor de verdere reparatie aan het kerkgebouw: pleisteren en schilderen van de buitenkant, verlagen van het plafond en vervangen van de elektra. • We hebben een nieuwe jeugdgroep opgestart met 12 jongeren. Bid mee voor deze jonge mensen dat ze zich ontwikkelen in hun geestelijk leven.

• Met de kerst geven we een kerstconcert waar we buitenkerkelijken ook voor willen uitnodigen. Bid voor veel gasten die we over de Here Jezus kunnen vertellen. • We hebben een eigen muziekgroep! Iets waar we van droom­­den en wat nu realiteit is geworden!

actualiteiten Op dit moment worden in Mexico worden alle docenten van lagere- en middel­bare scholen opnieuw geëxamineerd. Als ze het examen met goed gevolg afleggen, mogen ze nog een jaar lesgeven. Deze maatregel heeft de Mexicaanse overheid een aantal jaar geleden ingevoerd omdat de kwaliteit van het onderwijzend personeel bijzonder slecht was.

MEXICO Mexico is een federale republiek bestaande uit 31 staten en het federaal district, de hoofdstad Mexico-stad, gelegen op 2240 meter boven de zeespiegel en een van de grootste steden ter wereld. Het land heeft bijna 117 miljoen inwoners. RELIGIE In Mexico is 95,2% van de Mexicanen christen. Het merendeel is katholiek. Dit aantal neemt langzaam af. De katholieke kerk heeft desondanks nog steeds grote invloed op de samenleving in Mexico. Vooral in indiaanse gebieden is het katholicisme in Mexico vaak sterk vermengd met inheemse tradities. 6,3% van de bevolking is protestants of belijdt een andere niet-katholieke christelijke religie, een aantal dat toeneemt. In Baja California is de Methodistenkerk groeiende.

WINSTON & GLORIA LIE KWIE SJOE - SURINAME - 35

Je vader in de gevangenis. [FOTO LINKS] Veel kinderen vragen zich dan af: ‘Wat is er verkeerd aan mij?’ of ‘Wat heb ik gedaan, dat het zo gegaan is?’ De antwoorden die de kinderen op deze vragen bedenken, hebben grote invloed op hun zelfbeeld en zelf­vertrouwen. Speciaal voor deze kinderen organiseerde Prison Fellowship Suriname een geloofs­opbouwend kamp waar de vrijwilligers Milena en Mathijs van stichting WML mocht meehelpen.

>> Linda huilde bittere tranen, terwijl ze elke maandagavond op onze huiskring onophoudelijk bleef bidden voor haar enige 12-jarige zoon.

God grijpt in na onophoudelijk bidden

Wij spraken regelmatig met Shaquille. Hij was alle motivatie kwijt en was erg dwars naar zijn moeder toe, maar niet tegen ons. Dus bleven we praten. Tijdens moeilijke periodes, als hij ’s morgens niet wilde opstaan, haalde Winston hem thuis op om hem op school af te zetten.

WINSTON & GLORIA LIE KWIE SJOE Winston en Gloria Lie Kwie Sjoe hebben een dochter, een schoonzoon,

Shaquille zat vol woede na de scheiding van zijn ouders. Positieve aandacht en vooral heel veel gebed van ons pastorale team, heeft deze jongen weer op het rechte pad gebracht.

twee zonen en twee pleegzonen. Het echtpaar is vanaf 1994 samen begonnen met kinderwerk ‘Weid Mijn Lammeren’ in Suriname. Het werk omvat coördinatie van kinder­werkerstrainingen, kinder­ pastoraat, een vormingscentrum / gospelshop, een kinderdagopvang, speeltuin, een opvanghuis voor dakloze kinderen, gospeltruck voor kinder­evangelisatie en een naaiatelier

Linda, de moeder van Shaquille, verliet zijn vader nadat hij een andere vrouw nam. Verdrietig zocht Linda troost en hulp bij onze gemeente, nam Jezus aan en werd een trouwe voorbidster op de huiskring. De 10-jarige Shaquille kon de scheiding moeilijk verwerken. Hij was boos op zijn moeder en zocht iedere keer contact met zijn vader. Zijn vader beloofde hem te zullen ophalen of geld te geven. Shaquille zat vaak hele middagen tevergeefs naar zijn vader uit te kijken, die zonder af te melden niet kwam opdagen. Tenslotte ging het mis met Shaquille. De jongen zat vol woede en werd gewelddadig tegen zijn moeder. Na veel praten kwam hij dan weer tot rust, zo ging het twee jaar door, met om de paar maanden crises.

voor alleenstaande moeders. , weidmijnlammeren.org

Maar de situatie verergerde alleen maar. De intelligente jongen, die altijd met goede cijfers thuiskwam, ging in de laatste klas van de basisschool steeds meer op straat rondhangen. Hij kwam laat thuis en ging uiteindelijk niet meer naar school. >>

• DANK- EN GEBEDSPUNTEN • Dit jaar werd het WLM-vrijwilligers­ team negen maanden lang versterkt door LIO-er Mathijs Koster. Wij danken de Heer voor zijn hulp en hopen stiekem dat hij na het afronden van zijn onderwijsopleiding weer terugkomt om ons te helpen in Suriname.

• In Nederland was er een fijne ont­ moeting met Harm en Jessica die na drie jaar vrijwilligerswerk bij ons in Suriname, kort na hun terugkeer in Nederland, een leuk huis en werk hebben gevonden in Deventer. Dank u Jezus! • December is een piekmaand voor de gospeltruck-activiteiten.

Kerstfeest geeft open deuren voor evangelisatie, graag uw voorbede hiervoor. • Dank aan de Heer voor de kinderen van gemeente ‘In ’t Goudse’ en ‘De Hoeksteen’ uit IJsselmuiden die mooie bedragen hebben ingezameld voor het kinderwerk in Suriname.

Als beloning voor een mooi maand­rapport ging Winston met hem iets leuks doen. Door de positieve aandacht ging het steeds beter. Shaquille is vrolijker, luistert beter naar zijn moeder, heeft onlangs zijn toets prima afgelegd en gaat nu naar het voortgezet onderwijs. Het pastorale vrijwilligersteam van stichting Weid Mijn Lammeren (WML) bezoekt, dankzij uw gebeden en steun, wekelijks meer dan dertig kinderen zoals Shaquille in tehuizen. Maandelijks komen de teamleden ook bij elkaar om gericht voorbede te doen voor kinderpastoraat. Sommige kinderen maak je al blij met kleine dingen zoals een simpel zalfje tegen eczeem, een deodorant of een tube tandpasta.

Persoonlijke gebeurtenissen In november waren we een paar weken in Nederland om vrienden te ontmoeten of te spreken. Ook mochten we verschillende presentaties over het kinderwerk in Suriname verzorgen. Er werden acht dozen gevuld met meer dan duizend leuke prijsjes voor de gospeltruck. Er zijn nu zes pallets met hulpgoederen, lectuur en kinderwerkmateriaal onderweg naar Suriname. De weken vlogen voorbij en waren te kort om iedereen te zien en te spreken. We zijn heel dankbaar voor alle warmte en liefdevolle betrokkenheid die we mochten ervaren. Hiernaast een verlovingsfoto van 25 jaar en nog wat kilo’s geleden. U leest het goed, deze maand zijn wij maar liefst al 25 hele jaren getrouwd! We voelen ons overvloedig gezegend, gezond en gelukkig. Pas kregen we ook groot en mooi nieuws. Onze oudste dochter en schoonzoon zijn in blijde verwachting. Een nieuwe fase om naar uit te zien.

Sparen voor uitbreiding kinderopvang Stichting WML is aan het sparen voor de uitbreiding van haar huidige kinder­ opvang te Santopolder. Met meer lokalen kunnen dagelijks veel meer kinderen worden opvangen. Bid mee om Gods voorziening.

SILA WONG SWIE SAN - SURINAME - 37

SILA WONG SWIE SAN Sila Wong Swie San-Lachman is geboren en getogen in Suriname. Ze is het derde

Liefde voor Jezus is de basis voor geestelijk leiderschap Onze leidersretraîte in de maand oktober dit jaar stond in het teken van passie en liefde voor Jezus als basis voor geestelijk leiderschap.

kind van het gezin bestaande uit acht kinderen van Daan en Wies Lachman. In de opwekking binnen de gemeente Stromen van Kracht (1961), kwam het

Samen met de leiders van het kinder-, tiener- en jeugdwerk, de huiskringleiders en het pastoraal team kwamen we twee dagen lang bijeen om elkaar te bemoe­ digen, te onderwijzen en het gemeentewerk te bespreken.

gezin Lachman tot geloof. Enkele jaren later vertrok Sila naar Nederland voor

Ze kregen vijf kinderen. Sinds 1982 woonden ze weer in Suriname en richt­ ten de gemeente Lob Makandra op. De gemeente heeft diverse projecten opgezet voor de opbouw en toerusting van gelovigen. Na het overlijden van Roy in 2011 is Sila doorgegaan met Gods werk, samen met een team.

Ons koloniaal verleden vormt vaak een belemmering bij het nemen van eigen initiatieven en te komen tot zelfredzaamheid. Wij lieten alles maar over ons heen komen en ontvingen van het moederland de nodige hulp. Training en gericht onderwijs zijn daarom noodzakelijk om tot geestelijke ontplooiing te komen. Ik ben heel dankbaar dat ik geestelijke groei zie bij de leiders en een steeds sterkere onderlinge band. Door het verschil in taal en cultuur is verdraagzaamheid en begrip voor elkaar een belangrijke voorwaarde. De woorden: ‘Gij zult kracht ontvangen, wanneer de Heilige Geest over u komt’, maken ons duidelijk dat het noodzakelijk is om vervuld te zijn met de Heilige Geest en zijn kracht om zo de goddelijke opdracht te vervullen.

DANK- EN GEBEDSPUNTEN • Dat de pasbekeerden tot geestelijke groei en ontplooiing zullen komen. • Dat de Here zal voorzien in een goede tweedehandse gemeentebus voor het ophalen en terugbrengen van de gemeenteleden in de omliggende dorpen.

Christine en Humphrey Amatkarijo, een echtpaar van Javaanse afkomst, zijn al meer dan twintig jaar onze trouwe gemeenteleden. Sinds enkele jaren maken zij deel uit van ons pastoraal team. Wat is hun drijfveer? “Mijn naam is Christine Amatkarijo-Soemowirjo en dertig jaar getrouwd met Humphrey Amatkarijo. We zijn ruim twintig jaar verbonden aan de gemeente Lob Makandra, waar we geïnspireerd worden door de ware liefde van God. Ik mag hier de functie van oudste vervullen. Samen met mijn man en acht kinderen dienen wij de Heer. Door Gods genade maak ik ruim achttien jaar deel uit van het zangleidersteam. In de eredienst mag ik de gemeente onderwijzen door de verkondiging van Gods Woord.’’

‘Petrus hebt gij Mij waarlijk lief?’ (Johannes 21:15)

de training als zendingswerker. In 1969 trouwde Sila met Roy Wong Swie San.

Trouwe gemeenteleden

“De leiderschapsretraîte van enkele weken geleden, heeft mij erg bemoedigd en doen beseffen dat we dienaren zijn. Als de noden van de gemeente­leden worden bekendgemaakt, ervaar ik een bewogenheid en beaam de woorden van apostel Paulus: ‘Als één lid lijdt, lijden we allen mee.’ Dat is de reden waarom we naar elkaar moeten omzien en elkaars noden delen. God is goed en Hij ver­ hoort gebeden. Het is een voorrecht om een bruikbare levende steen te zijn in Gods Huis. Moge zijn wil in mij en in mijn huis geschieden tot eer en glorie van Jezus’ Naam. Net als Jozua mag ik proclameren: ‘Ik en mijn huis zullen de Here dienen.’ Hallelujah.

SURINAME BEVOLKING Er zijn verschillende bevolkingsgroepen Hindoestanen, Creolen, Javanen, Marrons of Bosnegers, Inheemsen, Chinezen en Europeanen.  PROBLEMATIEK Als jonge democratie kent Suriname de klassieke problemen op het gebied van bestuur. Er is veel corruptie, daardoor weinig geld voor o.a. goed onderwijs met als gevolg veel vroege schoolverlaters, kinderarbeid, tienerzwangerschappen en criminaliteit. Het land heeft 12% werkeloosheid en 60% van de beroepsklasse ‘werkt’ bij de overheid die bij elke verkiezing met frisse moed weer nieuw personeel, ofwel familie en partij vrienden, in overheidsdienst neemt.

arme gezinnen LIJDEN onder staatsschuld • Voor moed, geloof, wijsheid, gezond­ heid en kracht voor de gemeente­ werkers en leiders. • Voor voldoende financiële dekking om de gebouwen en terreinen in ons Evangelisch Centrum te kunnen onderhouden.

• Dank voor de voorbede en onder­ steuning in 2015 voor het Lob Makandra team.

Sinds de overheid afgelopen oktober is gestopt met het subsidiëren van elektriciteit, watervoorziening en brandstof, zijn de prijzen van deze nutsvoorzieningen sterk gestegen. Voor grote gezinnen wordt het heel zwaar. De vraag naar ondersteuning neemt toe, vooral bij de éénouder­ gezinnen. Het is heel triest te zien

dat een land met zoveel natuurlijke hulpbronnen een lege staatskas heeft en met een enorme staatschuld zit van meer dan 6 miljard Surinaamse dollars. Vele evangelische gemeenten zijn een kettinggebed gestart om te bidden voor regering, land en volk. Wij bidden ook mee. Suriname is helaas geen christelijk land, maar dat

is juist een reden voor de christenen om op de bres te gaan staan en het zoutend zout te zijn. We moedigen de gelovigen aan om te getuigen in hun buurt en op hun werkplek. We mogen de laatste paar weken nieuwelingen in de gemeente verwelkomen omdat steeds meer christenen getuigen van hun geloof.

38 - JORGE & MARIËTTE ROJAS-KOOREVAAR - GUATEMALA

Frustratie door christelijke generatiekloof Toen ik twintig jaar geleden tiener was, klaagde ik wel eens bij de jeugdleider van mijn gemeente dat er ‘nooit iets verandert in deze door tradities vast­ geroeste kerk’.

jorge & MARIËTTE ROJAS-KOOREVAAR Jorge en Mariëtte Rojas-Koorevaar wonen in Chichicastenango, Guatemala. Met de stichting Diktyon willen zij lokale voorgangers en kerken bemoedigen en toerusten. Dit doen ze onder andere door het geven van Bijbels onderwijs en het aanbieden van christelijke literatuur. Ze werken onder andere voor Bijbelschool ASELSI. , aselsi.org

De wijze jeugdleider zei dat het inderdaad weleens langzaam gaat, maar dat ik over 20 jaar de veranderingen zou zien. Op zo’n antwoord zit je als jongere natuurlijk niet te wachten, maar na twintig jaar zie ik dat hij gelijk had. In Guatemala is dat niet anders. Radicale jongeren willen vaak alles in één keer veranderen, maar dat is niet altijd wijs. Maar hier is er tussen de oudere en de jongere generatie nog een moeilijkheid: de jongeren zijn over het algemeen veel beter opgeleid dan hun ouders en kerkleiders. In deze cultuur is het de regel dat jongeren respect hebben voor ouderen, en dat de ouderen het voor het zeggen hebben. Maar in de praktijk leidt dat tot frustraties. Denk je eens in, dat jij een beroepsopleiding hebt gevolgd of zelfs op de universiteit zit, terwijl in jouw gemeente de voorganger maar drie jaar op de basisschool heeft gezeten. Hij heeft al moeite de Bijbel te lezen, laat staan uit te leggen. Jij hebt levens­ vragen waar je ouders noch jouw kerkleiders een antwoord op hebben, omdat ze eigenlijk in een andere wereld leven. Sommige van deze jongeren zitten op de ASELSI Bijbelschool. De Bijbelstudies in hun gemeenten zijn niet genoeg voor ze. Gelukkig zitten er ook veel voorgangers op de Bijbelschool. Veel van hen zien wel in dat ze zich beter moeten voor­ bereiden om de nieuwe generatie te kunnen leiden. Andere jongeren haken af bij de kerk. Soms begint een jongere een eigen, zeer gemoderniseerde kerk om zo jongeren te trekken. Helaas zijn niet al die kerken erg gericht op Jezus. Sommige voorgangers preken het ‘welvaartsevangelie’, andere kerken leggen de nadruk op een paar details en vergeten de hoofdzaken. Omdat wij als gezin geen lid zijn van een bepaalde kerk, worden we als neutraal gezien. Mensen komen regelmatig hun hart bij ons luchten. We horen verhalen van voorgangers die hun kerk maar niet mee krijgen in hun visie. >>

DANK- EN GEBEDSPUNTEN • Bid voor de kerken in Guatemala: dat ze hoofd- en bijzaken zullen onder­scheiden en tactisch met elkaar om zullen gaan. • Bid voor de nieuwe president van Guatemala, Jimmy Morales.

Hij zegt christen te zijn en we bidden dat dat duidelijk wordt in zijn daden. • Dank God voor de Bijbelschool­ studenten van ASELSI en bid dat ze in de praktijk zullen brengen wat ze geleerd hebben.

BIDDENDE VROUWEN De klederdracht van de Ixil-indianen heeft internationale prijzen gewonnen. Deze vrouwen zijn aan het bidden tijdens de kerkdienst. Bidden gebeurt hier anders dan in Nederland: iedereen bidt hardop op hetzelfde moment dwars door elkaar.

>> Maar ook verhalen van gemeenteleden over tactloze voorgangers die alles tegelijk binnen de kortste keren willen veranderen. Het vraagt wijsheid om ons niet nega­tief uit te laten over één van de twee partijen, ook al hebben we vaak wel een mening. We proberen de mensen te bemoedigen en aan te sporen om tactisch te zijn, zonder de waarheid geweld aan te doen. Deze gesprekken zijn ook deel van ons werk hier in Guatemala. Bid met ons mee voor wjsheid.

Corruptie De afgelopen drie maanden zijn politiek gezien spannend geweest. Eerst is de vice-president gevangen gezet. Na lang aandringen is de president opgestapt en een dag later is hij ook opgepakt. Beiden wachten op het vonnis, maar de aanklacht is dat ze samen een hele grote corrupte organisatie hebben geleid. Twee rondes van presidentsverkiezingen is Jimmy Morales gekozen om vanaf januari president te worden. De meningen zijn erover verdeeld of hij een minder corrupte president zal zijn.

guatemala 14 miljoen inwoners

Hoofdstad Guatemala city

Bevolking • 70% indiaanse • 30% ‘ladinos’ religie

30% 40% 30%

• Maya • Katholiek • Evangelisch

Problematiek • weinig goede scholing • alcoholmisbruik • corruptie

OPA’S EN OMA’S Geld voor muilezel Een bevriende evangelist reist altijd met zijn muilezel door de bergen om het evangelie te verkondigen. Dit voorjaar is zijn ezel door een modderstroom meegevoerd en doodgegaan. Toen wij dit aan een andere voorganger hier in Guatemala vertelden, begon hij spontaan een spaaractie in zijn kerk. Op de foto (rechts) overhandigt hij de spaarpot aan Jorge. De rest van het geld is in Nederland opgehaald en er is inmiddels een nieuwe muilezel van gekocht.

Wat een zegen zijn opa´s en oma´s voor hun kleinkinderen! De groot­ ouders van onze dochters wonen allemaal ver weg, maar in september zijn we naar Argentinië gereisd en hebben daar opa en oma Rojas en de rest van de familie bezocht. In november waren opa en oma Koorevaar bij ons in Guatemala. Onze dochters hebben een flinke ‘grootouder-boost’ gehad, en daar moeten ze het ook weer een tijdje mee doen.

NEL BLANKEN - JAMAICA - 41

NEL BLANKEN Nel Blanken werkt sinds 1974 op Jamaica, eerst als verpleegkundige, maar nu al dertig jaar als oprichtster en hoofd van een Jamaicaanse Christelijke

Het werk gaat door, een nieuwe generatie staat op

Kamp organisatie, New Generation. Samen met een team van vier fulltimers en veel vrijwilligers runt ze kampen, doet leiderschap & teambuilding trai­ ningen en ontwikkelt het kamp. Ook is Nel oprichtster van de Christelijke Kamp

In 1974 vertrok ik naar Jamaica en in 1985 gaf God me een nieuwe taak: het opzetten van een landelijk christelijk werk. Dat werk is New Generation en is sinds 1996 vooral gericht op het trainen van jonge mensen. De Heer verzekerde jaren geleden dat het werk door zou gaan, en Hij maakt die belofte waar.

Associatie van Jamaica , www.newgeneration-jm.org

Ik herinner me als de dag van gisteren dat ik tijdens een overdenkingsweekend eind 80er jaren de vraag kreeg waar ik diep van binnen bang voor was. Mijn grootste angst was dat wanneer ik ooit met het werk zou stoppen, het niet meer door zou gaan. De Heer verzekerde me toen, dat het werk door zou gaan. En ik kijk nu met grote dankbaarheid naar de vervulling van zijn belofte. >>

STEFON met zijn team van leiders (links) en Stefon met kampeergasten (rechts).

>> Ik ben bezig het werk over te dragen aan een team van geweldige, jonge mensen dat al jaren toegewijd is aan het werk van New Generation. Deze geweldige mensen leven als zendelingen in hun eigen land. Dat proces zal eind april 2016 voltooid zijn. De grootste verandering zal zijn dat Judith mijn opvolgster wordt en dat zij verantwoordelijk wordt voor de algemene leiding. De andere grote verandering is dat vanaf 1 januari 2016 Stefon fulltime gaat meewerken in ons team. Hij zal veel taken van Judith overnemen, vooral op het gebied van programma’s ontwikkelen, rekruteren, trainen en leiding geven aan de vele (vrijwillige) medewerkers in onze kampen. Hij zal ook verantwoordelijk zijn voor de social media rond New Generation. Financieel is het een stap in geloof, want er zijn financiële implicaties voor New Generation en voor Stefon zelf. Hij zal zijn eigen vriendensteun moeten gaan opbouwen.

Ik ben God dankbaar voor dit sterke team en had me niet beter kunnen wensen. Ik heb het volste vertrouwen dat ze het samen redden.

JAMAICA 2.7 miljoen HOOFDSTAD inwoners Kingston Bevolking Het motto is: Out of many, one people (d.w.z. ‘Uit velen, één volk’). De hoofdbevolking komt oorspronkelijk uit Afrika en werd door de Britten als slaven het land binnengebracht. Jamaica is onafhankelijk sinds 1962. land Wat oppervlakte betreft is het ongeveer zo groot als een derde van Nederland. Het is een prachtig tropisch eiland in het Caribische gebied. Onze dichtste buur­eilanden zijn Cuba en Haïti. engels (voertaal) en er is een eigen taal: ‘Patois’.

• DANK- EN GEBEDSPUNTEN • Het veranderingsproces en alles wat er bij komt kijken. • Mijn gezondheid. Ik heb de afgelopen drie maanden erg veel last gehad van nek- en rugklachten. Het gaat gelukkig de goede kant op.

• Dat mensen financieel achter Stefon gaan staan, en op deze manier het werk van New Generation willen steunen. • Dank voor de financiële gift die we hebben ontvangen voor het af­ bouwen van het tweede slaaphuis (cottage) op ons kamp.

• Dank voor de zekerheid die we hebben in Christus.

Ik hoop zelf voor het eerst in veertig jaar een Nederlandse zomer mee te maken en word nu al een beetje nostalgisch :-).

religie Op papier is 64% van de bevolking christen en de grootste groeperingen zijn de Zevendedags adventisten en de pinkster­ kerken.

42 - RON & NEL SCHOLMAN - FRANKRIJK

ron & NEL SCHOLMAN Ron & Nel zijn hun werk begonnen op het Caraïbische eiland Martinique, waar zij op verschillende manieren hebben meegewerkt in de bloeiende

CoNTACTGEGEvENS ZENDINGSwERkERS

Laatste keer nieuws van Ron en Nel Scholman We vinden het fijn om jullie weer wat te laten horen vanuit Frankrijk, maar het zal de laatste keer zijn via het magazine van Zending en Gemeente. Dit jaar hebben we de pensioengerechtigde leeftijd bereikt en dat houdt in dat we niet meer van giften afhankelijk zijn.

gemeente aldaar. Sinds 1991 wonen en werken Ron en Nel in Frankrijk. Zij zijn actief in diaco­ nale en pastorale zorg.

Hartelijke groeten We sluiten af met jullie allen heel hartelijk te groeten en jullie Gods nabijheid toe te wensen voor jullie persoonlijk, gezin of werk. We zijn heel dankbaar voor jullie jaren­lange steun in gebed en gaven en willen jullie daar dan ook bijzonder voor danken. Zonder jullie hadden we ons werk niet kunnen doen. En wie weet, misschien ontmoeten we elkaar nog eens ergens in Nederland? Vanuit Zending en Gemeente, wensen we Ron en Nel Gods zegen toe bij het werk dat ze in Crugny zijn begon­ nen en ook na hun pensioen zullen voortzetten.

We gaan wel gewoon door met ons werk, we kunnen alleen een beetje rustiger aan doen. Lichamelijk is dit nodig. De TIA’s maken dat ik niet meer als een ‘diesel’ kan doorgaan, maar regelmatig rust moet houden. Anders val ik om! Het evenwicht laat het dan afweten. Ook hier in Frankrijk is de discussie rond de asielzoekers actueel, net zoals in Nederland. In onze tehuizen vangen wij ze niet in grote aantallen op, maar ze blijven wel langer dan wat ik zo hoor vanuit Nederland. De begeleiding van deze mensen is ook heel anders. Waar je bij daklozen meer met ‘opvoeding’ en socia­ lisatie bezig bent, zijn de asielzoekers meer gebaat bij traumaverwerking en het stabiliseren van hun situatie. In elke situatie is er plaats en gelegenheid om het evangelie en Gods boodschap te vertellen. Dit betekent voor mij ook inspelen op de situatie en inschatten met wat voor persoon ik praat. Luisteren is het voornaamste.

Digitale Bijbel voor vluchtelingen Via een Nederlands adres kan ik aan Bijbels en lectuur komen in die talen, waar we blij mee zijn. Vooral voor vluchtelingen is de grote vraag: ‘We zijn uit de oorlogs­ situatie, maar wat nu? Blijven we in Frankrijk of wachten we af en kunnen we weer terugkeren? De oude stroom asielzoekers is vaak ‘veroordeeld’ tot erg lang wachten op een beslissing voor een verblijfsvergunning. Door de mogelijkheden van in beroep gaan, kan dit jaren duren. De nieuwe stroom asielzoekers wordt verteld dat dit in drie maanden voor hen wordt geregeld. Dit geeft ook een zekere wrijving, jaloersheid en onbegrip tussen de ‘oude’ en de ‘nieuwe’ stroom asielzoekers. We merken dat de mensen meer en meer behoefte hebben aan begeleiding en aandacht, waarbij ze alle vrijheid hebben om hun gedachten te uiten. Nel praat regelmatig met een paar vrouwen die te kampen hebben met depressie en nega­ tieve gevoelens. Of eigenlijk luistert ze meer, en probeert ze de vrouwen uit hun vicieuze cirkel te halen door met ze te bidden en af en toe iets leuks met hen te doen, zoals naar de bioscoop.

vERJAARDAGEN

AUSTRALIË

GUATEMALA

Gerard & Rebeca Adriaanse Unit 7 / 6 Devenish Avenue Montrose 3765 Victoria @ [email protected] , adriaanses.wordpress.com

Jorge & Mariëtte Rojas - Koorevaar ASELSI Cantón Chulumal 1 14006, Chichicastenango - El Quiché @ [email protected] f , marietteinguatemala/blogspot.nl

boLIvIA

HAïTI

Dick & Thérèse Altena Casilla 3110 - Santa Cruz @ [email protected] , misiontimoteo.nl

René & Marianne Lako

Rik Celie @ [email protected] f , doctorsonmission.org Fineke Janssen Casilla 6320 - la Paz @ [email protected] Piet & Marijke Punt Dille 35, 8252 CJ Dronten tel: 0321-311895 @ [email protected]

, lakomission.wordpress.com

Johan & Wilcie Smoorenburg P.O. Box 2402 - Port-au-Prince. @ [email protected]

JAMAICA Nel Blanken 6. Swallowfield Close - Kingston - 5 @ [email protected] f , newgeneration-jm.org

Hanspeter Bolli 7, Filaos de Bellevue F-97225 le Marigot - Martinique - Ant. Franç @ [email protected]

MExICo Jaco & Maribel van der Schaaf Calle Calera 395 - Fresnillo y Jerez Ex Ejido Zacatecas - Mexicali B.C. CP 21090. @ [email protected] , vanderschaaf395.wordpress.com

CHILI Waldo & Annemiek Yanez - Punt @ [email protected] f Centro Elrefugio

PERU

CoLoMbIA

Wilfredo & Judith Chuquiruna- Prakken Apartado # 51 - Cajamarca @ [email protected] , wilfredoyjudith.blogspot.nl

Hein & Teija Hoeré El Abrigo del Altisimo Apartado Aereo 23910 - Cali @ [email protected] , missioncolombia.wordpress.com

Ger & Froukje Prakken Apartado # 51 – Cajamarca @ [email protected] , gerenfroukje.blogspot.nl

CURAçAo

SURINAME

Kenneth & Ineke Thijm P.O. Box 3073 - Curaçao @ [email protected]

Winston & Gloria Lie Kwie Sjoe Postbus 9181 - Paramaribo @ [email protected] , weidmijnlammeren.org

ECUADoR Nestor & Donata Duque - Voerman SEMIlA Casilla 06-01-1446 Riobamba, Chimborazo @ [email protected] , nestor-donata.webklik.nl

FRANkRIJk Marc & Annemarie Lebrun 3 ter, Rue du bout d’en bas 27420 Authevernes @ [email protected]

7 jan 10 jan 23 jan 29 jan

Jedidia Duque (’08) Esther Chuquiruna (‘12) Zephanja Lie Kwie Sjoe Rik Celie

Ecuador Peru Suriname Bolivia

3 feb 15 feb 19 feb 28 feb

Leroy van Braam (‘00) Gloria Lie Kwie Sjoe Maribel van der Schaaf Ineke Thijm

Suriname Suriname Mexico Curaçao

12 mrt Yolanda Rojas (‘12) 16 mrt Wilfredo Chuquiruna 29 mrt Gerard Adriaanse

Guatemala Peru Australië

3 apr 23 apr 25 apr

Guatemala Ecuador Brazilië

Jorge Rojas Joshua Duque (’10) Noah de Keijzer (’02)

MARTINIQUE

bRAZILIË Wim & Daniëlle de Keijzer Travessa Belo Horizonte, 55 – CEP 36335-000- Ritápolis Minas Gerais @ [email protected] , volgdekeijzer.wordpress.com

De volgende zendingswerkers (of hun kinderen) zijn jarig in de komende tijd. Wij moedigen u aan om hen eens een kaartje te sturen.

Sila Wong Swie San Postbus 9050 - Paramaribo @ [email protected]

FINANCIËN GIFTEN Het zendingswerk is mogelijk dankzij uw giften. Zending en Gemeente is een Algemeen Nut Beogende Instelling (ANBI). De giften die u overmaakt zijn daarom belastingaftrekbaar. Het is niet mogelijk op de acceptgiro te vermelden voor wie of waarvoor uw gift bestemd is. Wanneer u in het verleden altijd voor één en dezelfde bestemming heeft gegeven, zullen wij uw gift automatisch weer op deze bestemming boeken. Wanneer u in het verleden voor meerdere bestemmingen heeft gegeven, of u wilt deze keer voor een andere bestemming geven, dient u deze bestemming per mail, telefoon of post aan onze penningmeester door te geven. In alle overige gevallen zullen wij uw gift op de bestemming “Zending Algemeen” boeken.

ToEZENDING kwITANTIES Eenmaal per jaar (januari) ontvangt u een kwitantie. Indien u geen kwitantie wenst te ontvangen, kunt u dit aan onze penningmeester doorgeven via mailadres: [email protected]. Alle zendingswerkers worden maandelijks op de hoogte gehouden van uw medelevenvia een maandoverzicht.

Moge Gods hand voor u zijn, om uw de weg te wijzen. Achter u, om u te beschermen. Onder u, om u op te vangen Boven u, om u te zegenen. Een gezegend nieuw jaar gewenst. Bestuur Zending en Gemeente

Administratie Z+G | Sassingastins 19, 8925 JJ Leeuwarden - Nederland | tel 058 - 266 71 07 | [email protected] | www.zendingengemeente.nl