Spoiler 15. Het magazine voor de geocacher

Spoiler Het magazine voor de geocacher

Jaargang 3, juli 2009

15

Donaties Spoiler is mede mogelijk gemaakt door financiële bijdragen van: Adrike, Bapamaci, Bloodwoosj, breukelenh, Bunbury Junior, Cagiva, Casenmer, Depri, De Roode Loper, de Walletjes, DIG4KICK, Doofie, Effe Zitte, Emiledk, eSeR, FRLK, GeoVlinder, GeoGeldrop, Getzie family, GreekDutch Alliance, Kapitein Haak, Laatbloeier, MADpalace en de schattige zoeker, marieholm, Marvia, Masterchef, Moonen-Scheffers, Paddo-Officers, Papyrus, Pruttelpotje, PutPut2, Ruud4D, Sn@g, Snif & Snuitje, Stonehorse, Team Dalamot, Team De Roode Lantaarn, Team Femlep, Team FlatSunset, Team Langzaam, Team Maju, Team nevS, Team Ramy, Team ReM, Team Rocky, Team Volksdansje, Team Wilp, Tejoos, the4Ms, Tinkerteam, TuuronTour, Uneswido, VascO, Vlindert, Xenofon, Zeebanket, Zoekbaars en zowaar!. Wil je Spoiler ook steunen? Maak dan € 1,- of meer over op girorekening 5564512 ten name van F. van Zon te Waalre (Nederland) onder vermelding van je nickname. IBAN: NL28PSTB0005564512, Swift/BIC: PSTBNL21 (voor overboekingen vanuit het buitenland). Spoiler, het magazine voor de Nederlandstalige geocacher, is te vinden op www.geozine.nl. Het e-zine is onafhankelijk, gratis en komt 6 keer per jaar uit. Het blad wordt gemaakt door vrijwilligers, de kosten worden gedekt door donaties.

Inhoud Redactioneel De 7W’s door Team Aragorn

3

Tips & Trucs Op pad met routetechnieken door Vinnie1

15

Cacher Uitgelicht De 7 W’s – The Bat door GeocacherQ

3

On Site R U being watched? door SteenSnoeper

18

Bijzondere Caches Cachen in Zweden door Tyto alba

5

STEENTJE Bijdrage(n) Een diepe buiging voor de Meester door SteenSnoeper

20

Bijzondere Caches Science Caching door GeocacherQ

8

Review Cachen met de iPhone door KarelKraak

26

Puzzel Een kist vol goodies door Puzzelfan

28

Natuur Ik ga op reis en ik neem mee ... door Team Aragorn

2

2

12

Redactioneel

De 7 W’s door Team Aragorn Kennen cachers de 7 W’s? Wie – De redactieleden Wat – Spoiler Waar – www.geozine.nl Waarmee – Laptop of pc, en af en toe een GPSr Waarom – Om uitgebreid te kletsen over geocaching Op Welke Wijze – In leesbare artikelen Wanneer – Op 1 januari, 1 maart, 1 mei, 1 juli, 1 september en 1 november In de rubriek Cacher Uitgelicht gaan we over op deze 7 W’s, een nieuwe ondervragingstechniek. Onze Belgische collegacacher The Bat is het eerste slachtoffer. Ook uit België: de wetenschapscache of Science Cache. En alweer een Review, deze keer over cachen met de iPhone. Voor deze editie van Spoiler had de redactie verder de zomer in het hoofd. Voor de meesten van ons komt de

zomervakantie in zicht. Een moment om heerlijk terug te denken aan al die prachtige caches in Zweden ... of juist een tipje van de sluier op te lichten bij een nieuwe cache van een meesterlijke verstopper ... of je te verbazen over de wonderlijkste toepassingen van de GPStechnologie! De zomer, daarbij hoort natuurlijk reizen. Niet alleen mensen reizen, ook plantenzaden gaan op pad en gebruiken daarbij soms heel originele technieken. Routetechnieken als bolletje-pijltje routes horen daar overigens niet bij. Dat is echt iets voor mensen (en dus voor de rubriek Tips en Trucs). En blijf je deze zomer thuis, lekker cachen in eigen land? Dan heb je misschien eens tijd voor de puzzel. Zulke goed gevulde kistjes vind je niet vaak! Veel leesplezier!

Cacher Uitgelicht

De 7W’s – The Bat door GeocacherQ Vanaf deze editie van Spoiler gaan we elke uitgave een geocacher de 7 magische W’s voorleggen. De 7 W’s worden gebruikt bij elke analyse in de wetenschap van de misdaad. We trekken de lijn door naar geocaching. We geven enkel de 7 W’s, de rest is aan de geocacher om zelf in te vullen. Als eerste nemen we The Bat onder handen. Hij logde op 31 mei 2009 zijn 5000ste find, reden te meer om deze cacher eens de 7W’s voor te schotelen.

3

3

1 WIE BEN IK? The Bat. Een naam en logo welke ik reeds gebruikte bij mijn vorige hobby. Vliegeren met voornamelijk vliegers in het model van vleermuizen.

In de auto zitten dan ook heel wat attributen die regelmatig eens van pas komen. En als ik alleen op pad ga gaat de fiets achterop mee. 5 WAAROM GA IK GEOCACHEN? Omdat ik het graag doe natuurlijk. Omdat ik mijn doelstellingen wil halen (ik leg mij steeds weer nieuwe doelstellingen op). Omdat ik graag op nieuwe plaatsen kom en in de natuur rondwandel. 6 OP WELKE WIJZE GA IK GEOCACHEN? Te voet, met de fiets en ook veel met de auto (4x4). En liefst van al maak ik er lange dagen van, zodat ik moe en voldaan weer thuiskom. 7 WANNEER GA IK GEOCACHEN? Elk moment dat ik vrij ben. Zelfs vakantie wordt afgestemd op de mogelijkheden om te geocachen. Ook het voorbereiden vraagt heel wat tijd en daar ben ik dan ook dagelijks mee bezig.

2 WAT IS GEOCACHEN VOOR MIJ? Een echte ontspanning die regelmatig een stevige inspanning vraagt. Ik hou dan ook van lange cachedagen en trek regelmatig op pad van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat. 3 WAAR GA IK GEOCACHEN? Overal, het vlakke Nederland, het heuvelachtige Ardennen, bergachtig Duitsland. Zolang ik maar mooie plekjes te zien krijg. Ik ga dan ook zeer veel geocachen in Nederland en Duitsland. 4 WAARMEE GA IK GEOCACHEN? Begonnen met een etrex euro, dan een GPSmap 76cs, en nu met een 60Csx en een Oregon400. In de auto nog een TomTom930 en op de laptop zowat alles van soft die er te vinden is. En een smartphone met internetverbinding.

4

4

Bijzondere caches

Cachen in Zweden door Tyto Alba Zweden is een Scandinavisch land dat vooral bekend is door zijn overwegend vriendelijke, maar hier en daar ook ruige landschap van uitgestrekte naaldwouden, enorme meren en kale winterse hoogvlaktes. Het land van elanden en bevers, van kraanvogels en uilen. De oppervlakte van Zweden is zo groot, dat je als je het land vertikaal omklapt in Italië terecht komt. Het voor Europese begrippen geringe aantal inwoners garandeert vrijwel overal rust en ruimte. Door inmiddels duizenden fraaie caches is Zweden voor geocachers steeds interessanter geworden.

Tormansbol VAKANTIEPLANNEN Voor veel cachers geldt hetzelfde: niet alleen het cachen in de eigen omgeving is leuk. Juist verder van huis is het cachen extra spannend en mooi. Bij het plannen van een vakantie in het buitenland spelen cachedoelen inmiddels een rol van betekenis. Waar in het verleden vooral de kaart werd bestudeerd, op zoek naar mooie auto- en wandelroutes, wordt tegenwoordig uitgebreid op www.geocaching.com gezocht naar fraaie cacheplekken. Het GPS-apparaat wijst steeds vaker ‘de weg’. Ook op vakantie.

VER WEG? Op de een of andere manier hebben velen het idee dat Scandinavië ver weg ligt. Verder dan bijvoorbeeld Italië of ZuidFrankrijk. Misschien dat deze gedachten worden veroorzaakt door de zee die moet worden overgestoken om in Zweden te komen? De nieuwe brug tussen Kopenhagen en Malmö, de korte veerdiensten tussen Denemarken en Zweden of de langere tocht tussen Kiel en Göteborg maken de reis naar Scandinavië al tot een leuke vakantiedag. Eigenlijk ‘ben je er zo’. En … tijdens uitgekiende

5

5

tussenstops kunnen aantrekkelijke caches worden geoogst. NAT EN KOUD? Dat het weer in Scandinavië ’s zomers vooral nat is en koud, is een misvatting. Ook in juni en juli worden er temperaturen gehaald van om en nabij de dertig graden. En regen valt er vaak minder dan in Nederland. Hoewel de maand juli bekend staat als hoogseizoen, heeft juist augustus het meest stabiele zomerweer. Veel Zweden vieren juist dan hun vakantieperiode.

Eland in het elandpark van de stad Ed EIGEN ERVARINGEN Al voordat het team Tyto alba met de Magellan of later met de Garmin op reis ging, stond Zweden regelmatig op het programma. Met de tent naar Öland of de naaste omgeving van Värnamo waren

Ancient drawings

6

6

vakanties om nooit te vergeten. Maar de reisjes waarbij veel aan het cachen werd gedaan sloegen werkelijk alles. Wat een variatie! En natuurlijk … met een goed werkend GPS-apparaat in de hand vind je de startplek altijd terug. NATUUR

Je hoopt in Zweden altijd op een ontmoeting met een eland. Dit voorjaar bezochten we Dalsland, een gebied dat bekend staat als ‘heel Zweden in een notendop’. Tijdens onze tochten ontmoetten we zelfs acht elanden. Een aantal koeien alleen, een elandkoe met een kalf en zelfs een volwassen elandstier, waarvan het gewei duidelijk in aankomst was. De dieren gedroegen zich rustig, lieten zich uitgebreid bewonderen en liepen uiteindelijk rustig weg. De eerste ontmoeting vond plaats tijdens de fantastische tocht met de naam Bema (GCZK49). Klauterend over rotsen en wandelend over wissels kom je daar bij een fraai, hooggelegen uitzicht. Vergelijkbaar mooi zijn de tochten He-grottan (GC14XVE) en Mosse (GCQK7C). Bij He-grottan waan je je in de prehistorie als je uiteindelijk in een ondiepe grot belandt, waar de schat onder een steen ligt verborgen. GESCHIEDENIS Veel cachetochten in Zweden hebben een historisch karakter. Bij Ancient drawings (GCD8F1) vind je de cache in de buurt van grote stenen, waarop in het rood

Stationnetje op schaal 1:2 nagemaakt eeuwenoude tekeningen zijn gemaakt. The Tower (GCQ66G) is een oude uitkijktoren op de hoek van een fraai meer. Wat een mooie wandeling is het daarheen! Bij Tormansbol (GC1H26R) markeren grote stenen een historische gebeurtenis. CULTUUR Ook het cultureel erfgoed leidt in Zweden tot fraaie cacheplekken. Skala 1:2 (GC1EEK7) is een stationnetje dat op schaal 1:2 is nagebouwd langs het spoor. Heel fraai: Akvedukt (GCV9NJ) ligt bij een aquaduct dat een werkelijk toeristische trekpleister van formaat is.

EMIGRATIE Steeds meer Nederlanders maken een nieuwe start in Zweden. Ook in Dalsland. Sommigen zijn inmiddels begonnen zelf caches te leggen. Het afgelopen voorjaar heb ik daar fijn bij geholpen. Leuk om te doen, maar alleen mogelijk als het beheer van die caches vervolgens in goede handen wordt achtergelaten. Daarbij is het heel aardig om een aanpak, die in Nederland heel gewoon is, toe te passen. De meeste Zweedse caches zijn traditionals. Dus maakte ik een paar multi’s: Äpplepaj (GC1PC6Z) en Is Tiden (GC1QMAB). Ik zou haast zeggen … kom ze eens loggen! Je komt gegarandeerd met een volle buit logjes en ervaringen thuis van vakantie.

Akvedukt

7

7

Bijzondere caches

Science Caching door GeocacherQ Science Caching is net zoals geocaching, maar bij deze zoektocht draait alles rond wetenschap. Het is bedoeld voor iedere geïnteresseerde, voor alle leeftijden, zolang je maar kan wandelen, lopen of fietsen ... Het is een project dat kadert in het actieplan wetenschapsinformatie en -innovatie van de Vlaamse Overheid.

Science Caching is net zoals geocaching, maar bij deze zoektocht draait alles rond wetenschap. Het is bedoeld voor iedere geïnteresseerde, voor alle leeftijden, zolang je maar kan wandelen, lopen of fietsen ... Het is een project dat kadert in het actieplan wetenschapsinformatie en innovatie van de Vlaamse Overheid. Toen ik de eerste keer over Science Caching hoorde kwam ik al snel terecht op de website van de Katholieke Hogeschool Leuven www.sciencecaching.be. Het is een prachtige site die Science Caching in de spotlight zet en uitlegt hoe en wat je kan verwachten. Een GPS huren is geen enkel probleem en de omschrijving van de caches kan je vlot downloaden in PDF-formaat. Heb je interesse in Science Caching dan kan je nadien ook zelf een cache ontwerpen met natuurlijk ‘wetenschap’ in de hoofdrol. Toen ik een eerste mail stuurde kreeg ik al snel een aantrekkelijk infopakket thuis gestuurd met een omschrijving van de caches, de looptijd, voor wie deze bestemd waren en wat je diende mee te brengen. Er is veel werk gestoken in dit wetenschappelijk cachen en dat moest ik dus

8

8

eens van naderbij bestuderen. Tenslotte zijn we allemaal leergierig. EERSTE SCIENCE CACHE

Datum: 31/01/09 Locatie: Keerbergen Type Cache: Natuur Omschrijving: De cache bevindt zich in een natuurgebied van Natuurpunt, namelijk De Broekelei te Keerbergen. Je kan deze cache in alle seizoenen doorlopen, maar een paar laarzen is tijdens natte periodes zeker aan te raden. Je start de wandeling bij het infobord over de moerputten. Over deze moerputten zijn bruggetjes gelegd waardoor je een mooi overzicht krijgt van het gebied. Je kan er onder meer de vele

watervogels bekijken. In het bos bevindt zich ook een bunker waar vleermuizen zich vestigen. Aan de hand van enkele natuurweetjes en wat speurwerk kan je zo de weg vinden naar de schat. Als de vrouw des huizes wil gaan winkelen naar de solden is het de hoogste tijd dat ik mijn GPS bovenhaal en in de buurt een cache ga lopen. Aangezien ik Science Caching eens onder de loep wilde nemen kwam dit dus perfect uit. Pikant detail, de buitentemperatuur bedroeg slechts 1 graad dus veel volk zou ik niet tegenkomen, ideaal om volop te kunnen genieten van de omgeving.

Toen ik de beschrijving voor de eerste maal onder ogen kreeg dacht ik bij mezelf dat ik toch beter eerst de vragen kon oplossen. Hierdoor zou ik op het terrein niet voor onaangename verrassingen komen te staan. Vol goede moed begon ik aan de korte maar zeer leuke tocht die mij langs beekjes en een groene (maar bevroren) omgeving zou leiden. De eindlocatie werd dan ook na iets minder dan 40 minuten gespot. Ik vond er een oude plastieken doos waar vroeger vermoedelijk heerlijke ijscreem in heeft gezeten. Spijtig genoeg was er nog maar één bezoeker mij voor geweest. Dit deed mij vermoeden dat het hele project blijkbaar een beperkte interesse had. Tevens was het logboekje al een beetje vochtig dus lang zal dit niet meer meegaan.

TWEEDE SCIENCE CACHE Datum: 18/05/09 Locatie: Stad Leuven Type Cache: Stadscache Omschrijving: Natuurlijk ken je Leuven op je duimpje: je kent de Oude Markt en de Naamsestraat. Je weet waar de kotmadam zit en je weet zelfs vanbuiten hoeveel bushaltes er op de Bondgenotenlaan zijn. Maar ken je Leuven nog zo goed als een GPS jouw weg bepaalt? Weet je wel genoeg over Leuven om de schat te vinden? Iedereen kent Leuven! Of toch niet? Leerlingen die Leuven nog niet (goed) kennen kunnen door deze cache kennismaken met de universiteitsstad. Met behulp van hun algemene kennis zullen ze enkele memorabele plaatsen en geheimen ontdekken. Hoe dan ook, de leerlingen staan er niet alleen voor. Mega Mindy geeft hen enkele handige tips op weg naar de schat!

9

9

Deze keer geen harde koude temperaturen maar een stralend zonnetje waar ik mee genoegen nam. De studenten zijn eind mei nog volop in de stad aanwezig en het werd dan ook een aangename wandeling in een universiteit/hogeschool stad met veel fietsers en drukke straten. Evenals de vorige cache diende ik hier eerst de antwoorden te gaan zoeken om niet bedrogen uit te komen op het terrein, vermoedelijk zal de leraar die de groep begeleidt wel de antwoorden bij hebben of

deze eerst in de klas samen met de leerlingen opgelost hebben. Na een leuke wandeling kwam ik dan eindelijk op de eindlocatie maar daar was na een beetje zoeken spijtig genoeg niks te vinden. Bij deze vroeg ik mij dan ook af of de caches wel werden onderhouden en door wie? En wie maakt deze caches? Hoogste tijd dus om eens na te gaan bij de KHLeuven wat er allemaal aan de hand was en hoe het praktisch werd aangepakt.

We stuurden een mailtje naar de KHLeuven, kregen Tessa Avermaete, een medewerker van het project te pakken en stelden haar enkele vragen.

Daarnaast lenen we ook toestellen uit aan scholen. Het betreft voornamelijk gebruik in de laatste graad van het lager onderwijs. Plattelandsklassen (vzw) heeft Science Caching opgenomen onder de noemer Rural Caching, waarbij landbouw centraal staat. De KHLeuven helpt organisaties als PIME en Hidrodoe op weg om Science Caching als bijkomende activiteit van wetenschapscentra op te nemen. Afgelopen academiejaar werkte een student van de lerarenopleiding in dit verband aan een Science Cache op basis van een bestaande wandeling in Hidrodoe. Jeugddiensten en bedrijven plannen Science Caching soms als vorm van teambuilding.

Hoe is Science Caching ontstaan? Jaarlijks lanceert de Vlaamse Overheid een oproep naar kennisinstellingen voor projecten die jongeren warm maken voor wetenschap en technologie. De medewerker die toen belast was met het uitschrijven van projecten kende een geocacher in Leuven ... en zo ging de bal aan het rollen. Een geocache kon ook over wetenschap gaan. Bovendien is geocaching een spel gebaseerd op moderne technologie.. En het spel kan worden aangeboden als alternatief voor de traditionele droppings. Zijn er veel scholen/leraars/organisaties die gebruik maken van Science Caching? Science Caching is bijzonder goed geïntegreerd in de lerarenopleiding van de KHLeuven, zowel in Heverlee als in Diest. Lectoren van dit departement maken hun studenten vertrouwd met de technologie en de toepassingen van Science Caching in het onderwijs.

10

10

Wie zijn de cacheleggers en hoe worden ze voorbereid om een cache te leggen? De cacheleggers zijn meestal studenten. Zij maken, in het kader van een opleidingsonderdeel, een cache. Knelpunt is dat deze caches niet onderhouden worden en dat de plaatsing van de caches niet altijd optimaal is. In de praktijk gebruiken scholen deze caches als voorbeeld voor ‘losse initiatieven’ of inspiratie voor caches in de schoolomgeving.

Ben je zelf een geocacher of hoe heb je het geocachen ontdekt en indien je zelf geocacher bent, ken je dan het geozine Spoiler? Ik ben geen geocacher. Er waren wel een aantal geocachers in de stuurgroep van het project, dat overigens afliep in januari 2009. Geozine is me niet bekend. Wat zou je zelf nog graag veranderd zien in het hele concept van Science Caching? Het zou mooi zijn indien de caches die de studenten ontwierpen geprofessionaliseerd en onderhouden konden worden door echte geocachers. Misschien behoort ook een gastcollege door een geocacher tot de mogelijkheden voor de toekomst. Een meer professionele uitleendienst. Tot op heden verhuren we de toestellen (geko 201) gratis. We zijn echter genoodzaakt om daar in de toekomst een bijdrage voor te vragen, zodat we de dienstverlening kunnen garanderen. OPROEP In samenspraak met de KHLeuven hierbij een oproep voor Peters en Meters om Science Caches te adopteren en te beheren.

WAT DIEN JE TE DOEN? • Ga eerst eens een keer langs op www.sciencecaching.be, de website van Science Caching. • Ga na of er een cache in de buurt is waar je woont en die je eventueel wil adopteren. (Het is zinloos om een cache te nemen die je niet kan onderhouden.) • Stuur een mailtje naar Tessa Avermaete, medewerker van het project, en laat weten welke cache je wil adopteren. (Je kan de cache natuurlijk ook eerst eens gaan lopen.) • Eénmaal je toestemming hebt om de cache te adopteren maak je een pagina aan op Geocaching.com waarvan de naam begint met Science Caching gevolgd door de naam van de cache. • Je maakt vermelding dat de cache kadert in het project Science Caching van de Katholieke Hogeschool Leuven, verwijst naar de site www.sciencecaching.be en op de pagina verwerk je het logo van Science Caching dat je zal verkrijgen via Tessa Avermaete. • Nadat de pagina online staat geef je de gegevens door aan Tessa zodoende dat zij een idee heeft wie er allemaal op bezoek komt en wat ze er van vonden.

11

11

Natuur

Ik ga op reis en ik neem mee ... door Team Aragorn De vakantietijd breekt weer aan, een periode waarin veel mensen op reis gaan. We stouwen onze koffers vol en gaan op pad! Hoe gaat dat in de natuur? Ook dieren kunnen op pad als ze dat willen. Hun favoriete ‘vakantietijd’ ligt overigens meestal niet in de zomer. Vogels, vissen en vlinders reizen juist in het voorjaar en in de herfst. Voor planten is het wat lastiger. Wortels zijn bedoeld om een plant stevig op zijn plek te houden, niet om er mee op stap te gaan. Reislustige planten maken daarom zaden.

In zaden zit – vaak goed verpakt en voorzien van een noodrantsoen – een piepklein kiemplantje dat weer uit kan groeien tot een flinke plant. Gebeurt dat meteen naast de moederplant dan wordt het dringen geblazen. Iets verder weg is beter, en dus moeten de zaden op reis. Daarvoor hebben planten allerlei trucs in huis. Ze kunnen hun zaden zelf wegschieten (brem), ze sturen ze op reis met de wind (paardenbloem) of met het water. Als je deze zomer op een exotisch palmenstrand ligt, bedenk dan dat sommige palmen een hele zeereis achter de rug kunnen hebben!

Ook dieren – waaronder mensen – helpen planten de wijde wereld in te trekken. Soms gaat dat bewust, veel vaker onbewust.

Paardenbloempluis

12

12

Links kleefkruid, rechts klis MEELIFTEN Als je in het voorjaar wel eens door het kleefkruid hebt gelopen op zoek naar een cache weet je het vast: je komt eruit met je broekspijpen onder de bolletjes. De vruchtjes van het kleefkruid gaan zo op reis. Iets dergelijks gebeurt ook met bijvoorbeeld de stekelige vruchten van de klis. Natuurlijk blijven zulke vruchten even goed vast zitten in de vacht van dieren. Gaat het dier op pad, dan reist de vrucht gratis en bijna ongemerkt mee. Dat doet aan travelbugs denken ...

Weegbree Nog minder merken dieren en mensen van zaden die een beetje kleverig zijn en daardoor blijven plakken aan poten en schoenen. Als je een dag op pad bent geweest over veldwegen en paadjes heb je veel planten vooruit geholpen.

Misschien moet je het eens uittesten: thuis je schoenen goed schoonmaken en alle modder op kweek zetten. Wedden dat het lukt om er ‘onkruid’ uit te krijgen? Een van de (on)kruiden die zo op reis gaan is weegbree. Toen de eerste Europeanen door Noord-Amerika begonnen te trekken, ontdekten de Indianen een nieuwe plant. Dat was de weegbree: als zaden meegekomen aan schoenzolen en wagenwielen. Ze noemden weegbree daarom ‘voetstap van de blanken’. OPETEN Sommige planten verpakken hun zaden heel aantrekkelijk. Een struik vol rode bessen lokt allerlei vogels die er hun buikjes rond kunnen eten. Veel, veel verder worden de zaden (die niet verteren) uitgepoept. Voorgeweekt en met een toegevoegde portie verse mest, kortom groeiklaar! En zodoende vind je lijsterbesplanten bovenin knotwilgen (lees het artikel van Tyto alba in Spoiler 12 er nog maar eens op na). Iets dergelijks gebeurt bij appels. Wel eens een appelboom in een natuurgebied gezien? Grote kans dat de boom niet ver van een fietspad stond! Ook de pitjes in een weggegooid appelkroos kunnen, ver van de boomgaard, nog goed ontkiemen.

13

13

Links lijsterbessen, rechts een appelboom in spé Bessen rotten weg als ze te lang liggen maar er zijn ook vruchten en zaden die juist heel goed kunnen worden bewaard. Veel dieren leggen daarvan voorraadjes aan voor in de winter, wanneer er wat minder eten te vinden is. Denk bijvoorbeeld aan eekhoorns en muizen die eikels, hazelnoten en nog veel meer verzamelen. Gelukkig (voor de eiken en hazelaars) gebruiken ze daarbij geen GPSr. Zodoende wordt er regelmatig een voorraad niet teruggevonden, en krijgen de zaden na de winter kans om uit te groeien tot plant – op een plek ver van de ouderboom. MMM ... MIERENBROODJES Zie je onderweg een mierenhoop, neem dan eens de tijd om er op je gemak naar te kijken. De mieren lopen af en aan, en slepen van alles mee. Bouwmaterialen, en natuurlijk voedsel. Mieren zijn gek op zoetigheid. Zaden zijn van zichzelf niet zo zoet maar daar is iets op gevonden: het mierenbroodje. Allerlei planten hebben zo’n lekker aanhangsel aan hun zaden waardoor mieren er dol op zijn. Tenminste, op het mierenbroodje. De zaden mogen wel een eindje meeliften – ze worden uiteindelijk niet opgegeten. Zonder broodje kunnen ze nog prima uitgroeien en de mieren hebben keurig voor het vervoer gezorgd. Dankzij mieren vind je bijvoorbeeld overal witte dovenetels.

14

14

Witte dovenetel Na al deze reisverhalen heb je vast zelf zin in vakantie gekregen. Veel (cache)plezier en sleep niet teveel mee! Groetjes, Fangorn.

Tips & Trucs

Op pad met routetechnieken door Vinnie1 In het pre-GPS tijdperk gebruikten mensen routetechnieken om anderen te vertellen hoe men van A naar B kon komen. De makkelijkste en bekendste is de beschrijvende. Dat is de techniek die TomTom gebruikt om een bestuurder te begeleiden: “Ga deze weg af, derde kruispunt links, enz.” of als je Oom Laurus hebt geïnstalleerd: “Nu omdraaien ... Moeilijk hè, met die gordel om.” Maar er zijn meerdere technieken en diverse daarvan worden in geocaches gebruikt. Tot vreugde van de een en tot ergernis van de ander, want hoe werkt dat nu? In dit artikel worden vier van de meest bekende routetechnieken wat uitgebreider behandeld. Dit als hulp aan de legger die wat variatie in zijn cache wil aanbrengen maar ook voor de loper die nu weet wat die bolletjes en pijltjes betekenen.

DE BESCHRIJVENDE ROUTETECHNIEK Laten we beginnen met de makkelijkste routetechniek: de beschrijvende. De route staat links uitgetekend en wordt rechts beschreven met de beschrijvende routetechniek. Zou je goed lopen?

De beschrijvende routetechniek

KRUISPUNTENROUTE Zo, de kop is eraf. Tijd om het ietsje moeilijker te maken: de kruispuntenroute. De kruispuntenroute bestaat uit een aantal

aparte tekeningen van kruispunten, die je in de aangegeven volgorde loopt. De volgorde wordt met nummers weergegeven, die naast het kruispunt staan.

15

15

Hieronder zie je hoe het werkt. We lopen weer dezelfde route, maar nu wordt de route aan de hand van de kruispunten-

techniek beschreven. Je komt uit de weg waar de pijl begint en loopt de weg in die wordt aangegeven.

De kruispuntenroute BOLLETJE-PIJLTJE We maken het weer moeilijker: de bolletjepijltje route. De bolletje-pijltje route geeft per kruispunt de kompaskoers van de weg die je daar inslaat. Dus de kruispunten worden niet meer getekend, er wordt slechts aangegeven welke kant je op moet lopen. Dit wordt aangegeven met een

bolletje dat de kompasroos voorstelt. De kompaskoers van de weg die je in moet slaan, wordt weergegeven door een pijltje dat aan het bolletje vastzit. De bovenkant van het blad geeft altijd het noorden aan. De volgorde wordt ook hier weer met nummers aangegeven.

Bolletje-pijltje route

16

16

STRIPKAART Nee, deze routetechniek heeft niets met de bus te maken, maar alles met een lijn die je gaat volgen. De stripkaart bestaat uit een verticale lijn met links en rechts dwarsstrepen. De verticale lijn stelt de weg voor, waar je op loopt. De dwarsstrepen geven de wegen aan, die je NIET in moet gaan. Ieder streepje naar links betekent, dat je een weg links moet laten liggen, een streepje naar rechts betekent, dat je een pad rechts moet laten liggen. Kom je nu op een viersprong en je moet rechtsaf, dan worden

er aan de linkerkant van de lijn twee streepjes in V-vorm weergeven. Je leest de stripkaart van onder naar boven. Het begin wordt net als in de kruispuntenroutes voorzien van een bolletje. Het einde van een stripkaart wordt weergegeven met een horizontale lijn, die groter is dan de streepjes die gebruikt zijn om wegen aan te geven. Bij de stripkaart wordt lang niet altijd op de schaal gelet. Dan hebben de onderlinge afstanden op de tekening dus niets te maken met de afstanden in werkelijkheid.

Stripkaart Type route technieken in Google en je zult zien dat we nog even door kunnen gaan: de smileyroute, kleurenroute, enz. Ze zijn echter een variant op een van bovenstaande vier basistechnieken. Dus wees gerust. Als je bovenstaande technieken beheerst kom je (bijna) niet meer in problemen. Veel plezier ermee!! Groet, Vinnie1

17

17

On Site

R U being watched? door SteenSnoeper We vinden het normaal om een GPS-systeem in onze auto te hebben. We kunnen al niet meer zonder GPS als we in de weekenden het veld in stappen voor het uitoefenen van onze hobby. Maar GPS vindt haar weg naar veel meer toepassingen. Wij sommen er een paar op, en dan mogen de Spoiler-lezers er zelf de vraagtekens bij plaatsen. Normaal plaatsen we links naar de sites waar de besproken onderwerpen te vinden zijn. Deze keer laten we de links even links liggen en presenteren wat opmerkelijke zaken. Even surfen op het internet, en je komt wat GPS-gerelateerde zaken tegen. Nieuwsgierig klikte de reporter van de ene site naar de andere. Al surfend werd er een en ander genoteerd en wij vroegen ons af ... ach, dat kunnen de Spoiler-lezers misschien beter zelf doen dit maal.

GPS-ONDERGOED Je kunt in de wasserette natuurlijk wel eens last hebben van een avontuurlijke sok. Een brute scheiding is dan meestal het gevolg. Een fabrikant van damesondergoed laat zien dat ze zelf eigenlijk de weg kwijt zijn. Deze is namelijk op de markt gekomen met het ‘vergeet me niet slipje’. De slipjes zijn van 100% katoen, en gebruiken geavanceerde technologie waarmee aardig wat informatie kan worden verzameld. Je kunt niet alleen de locatie, maar ook de temperatuur en hartslag van degene die het stukje ondergoed draagt, opvragen. Dit kun je uitlezen op je PC, maar ook op je mobiele telefoon. Vol trots meldt de fabrikant ook nog dat het met de software mogelijk is om data van 4 onderbroeken tegelijk te ontvangen. Zou er echt iemand zijn die 4 onderbroeken heeft, met een kloppend hart, en deze stukjes ondergoed kwijtraakt in

18

18

een te koude wasserette waarvan hij/zij niet meer weet dat ie daar geweest is. [plaats hier uw vraagtekens] GPS-SCHOENEN Verder wordt er al een tijdje geëxperimenteerd met de zogenaamde ‘smart shoe’. Waarschijnlijk bedacht tijdens het bekijken van een James Bond-film. Deze schoenen zijn voorzien van een GPS-chip en een sms-modem. Als de drager van de schoenen een vooraf gedefinieerde grens overschrijdt, dan wordt er automatisch een sms-alarm verzonden. Volgens de fabrikant ideaal om de kinderen niet uit het oog te verliezen. Nog meer nieuws, meerdere fabrikanten melden dat zij GPSschoenen hebben ontwikkeld met de claim dat het schoeisel het makkelijker kan maken verdwaalde Alzheimerpatiënten terug te vinden. Een schoenenfabrikant en het technologiebedrijf willen de GPSschoen eind dit jaar gaan testen. Laatst kwam mijn moeder bij mij op visite en had haar badslippers nog aan. Gelukkig kon ze aan mij vragen of ik wist waar zij was en meteen kon kijken waar haar schoenen stonden. [plaats hier uw vraagtekens]

GPS-VOGEL Onderzoekers van de Universiteit van Amsterdam ontwikkelden een zogeheten GPS-logger. Dit is een klein GPS-systeem gecombineerd met een opslagmedium en een zender/ontvangertje. Hightech is het zeker want het geheel wordt gevoed door een klein zonnepaneel. Het systeem weegt 14 gram waardoor het zonder al te veel hinder op de rug van een vogel gebonden kan worden. Voor het onderzoek zijn een aantal mantelmeeuwen op Texel voorzien van deze rugzakjes. Na hun vertrek in de zomer van 2008 keerden ze in april 2009 terug. In hun hightech rugzakjes zaten data en een tracklog. Hiermee kon informatie over hun gedrag, bijvoorbeeld bij het zoeken naar voedsel, en hun bezoekplaatsen worden vastgesteld. Helaas dat dit nu pas getest is, en niet zo’n drie jaar geleden. Toen vertrok ‘Hansie’, de kleine grasparkiet van de buren, naar het zonnige zuiden en is daarna na twee jaar terug gekeerd. Met een GPS-rugzakje op z’n rug hadden we nou het volgende geweten. Waar ‘Hansie’ allemaal geweest is, zijn vleugelslagfrequenties, de omgevingstemperatuur en de luchtdruk. Gezien de vogelpoep op mijn balkon, vrees ik dat ik in het hogedrukgebied woon. [plaats hier uw vraagtekens] REMEDIE Ja, die is er natuurlijk ook want we zien niet alleen problemen, maar ook oplossingen. Mocht je jezelf, na het lezen van het bovenstaande, ‘bekeken’ voelen, dan is er een simpele oplossing. Gewoon

helemaal back to basic. De volgens de satellieten gemeten opwarming van de aarde heeft ook een voordelige kant voor ons West-Europeanen. Omdat de temperatuur stijgt, hebben we het minder koud. Dus zeg ik, breng de GPS-parkiet terug naar de buurman, trek meteen je ondergoed en schoenen uit, en ren in je Adam/Eva kostumeke het bos in. Zorg wel dat je een goede topokaart bij je hebt zodat je weet waar de brandnetels en doornstruiken staan. Hoewel, je zult vanzelf wel aanvoelen of je de juiste kant op gelopen bent, daar heb je geen GPS voor nodig. Eigenlijk niet nodig ... -> [plaats hier uw vraagtekens]

Heb je naar aanleiding van dit artikel een vraag of opmerking, reageer dan door het plaatsen van een krabbel op onze hyves pagina, http://geozine.hyves.nl/. -= steensnoeper =-

19

19

STEENTJE Bijdrage(n)

Een diepe buiging voor de Meester door SteenSnoeper Het zal je misschien wel eens overkomen zijn. Je bent bezig met het zoeken naar een cache, maar ergens loopt het spaak. Toch ben je zo gecharmeerd van het werkstuk van de cacheplaatser, of het gebied waarin je jezelf beweegt, dat je het er wel voor over hebt om er een tweede ... derde ... of zelfs vierde maal voor terug te moeten. Laatst betrapte ik mezelf erop dat ik nog een stapje verder ga. Ik bezocht een cache die ik al gevonden had, voor een tweede ... derde ... ja zelfs vierde maal. Benieuwd wat mijn obsessie veroorzaakt heeft? Soms zijn er caches die een speciale uitwerking op mij hebben. Niets is standaard, niets is vergelijkbaar met andere caches, en ik geniet iedere keer weer van het bezoek. Ik steek mijn bewondering dan ook niet onder stoelen of banken, en over het algemeen worden deze caches beloond met lovende logjes, Geo d'Ors en wederkerende bezoekjes van mij. Soms neem ik contact met de makers van al dat moois, en vaak wordt dat gewaardeerd. VRAAGGESPREK MET DE MEESTER In navolging van de Ode aan een meesterverstopper, een stuk dat ik in de editie van januari 2008 aan Team Satellietje wijdde, stel ik jullie nu graag aan een andere geocacheheld voor. Dit maal een diepe buiging voor de Meester. Een meester genaamd Dukkie . Ik vroeg me af wie deze meesterverstopper was en besloot hem aan de tand te voelen en vuurde onderstaande vragen op hem af. Wie ben je, wat doe je in het dagelijks leven en hoe lang ben je al aan het geocachen? Frank Harleman, ik ben getrouwd en heb twee zonen van 8 en 6 jaar en werk in een modelmakerij waar rotatiematrijzen worden gemaakt. Ik ben met geocachen begonnen in juli 2005. Een oude schoolvriendin van mijn vrouw kwam samen met haar man spontaan op bezoek en vertelde van hun GPS-tochten in

20

20

Tsjechië. Dit vond ik zo interessant dat ik de volgende dag direct een GPS heb gekocht. In het begin heb ik lopen klooien en ben door schade en schande wijzer geworden. In het begin wilde ik alleen maar zoeken maar kwam er al snel achter dat veel caches op elkaar leken. Ik dacht, wanneer ik zelf een cache bouw, moet deze anders zijn dan wat er al is. Zo kreeg ik steeds meer de drive om uitdagende en vernieuwende caches te bouwen. Een cache moet groeien en moet daarom niet te snel gebouwd worden. Ik heb een bepaald idee en heb een grove richting in mijn hoofd en dan komen er steeds meer dingen bij. Met mijn nieuwste cache ‘Raiders of the lost Ark’ ben ik meer dan een jaar bezig geweest. Dat wil niet zeggen vol continu, maar in je hoofd speelt het steeds en bouwt de cache zich langzaam op, uiteindelijk zitten in deze cache heel veel uren werk. Bij deze cache heb ik erg veel samen gedaan met mijn broer Henzie die op het laatst net zo gek was als ik zelf. Hij heeft o.a.alle films gemaakt. Als een cache vordert dan laat deze je niet meer los; dan moet ik hem afmaken en kan het niet meer van me af zetten. Waar komt de naam Dukkie vandaan? Toen ik begon, in juli 2005, moest ik een nickname verzinnen. Ik liet het aan mijn oudste zoon over en die koos de naam van zijn knuffel ‘Dukkie’.

Wat is de eerste cache die indruk op je gemaakt heeft? Waardeloos, of misschien toch wel Eiland Kijfhoek, met de boot van Frafreel en een 3 pk buitenboordmotor die het bijna liet afweten. Samen met mijn oudste zoon, mijn broer en mijn vader op een prachtige zonnige dag naar Giethoorn. We zijn toen opgegeten door de muggen, zoveel muggenbulten bij elkaar heb ik nog nooit gehad, het waren er wel 50. Gewoon de dag en de tocht er naar toe door de prachtige natuur was een belevenis op zich.

In Giethoorn Als je gaat geocachen doe je dit dan alleen of met vrienden, familie? Met mijn maten Unknow (Henzie) en Unknow (Frafeel) en op vakantie met Max en Joep. Als het een fietstochtje of een stedencache is gaat mijn vrouw ook mee. Heb je zelf favoriete caches, en waarom? Nee niet echt, maar een cache waar de hele familie inclusief kinderen plezier aan kan beleven heeft wel mijn voorkeur. Een cache lopen moet ook iets zijn van een spel en avontuur meemaken. Dat gemixed in een mooie omgeving en natuur en als het even kan i.c.m. bijzondere locaties die de cacher genoeg stof geven om er aan terug te denken. Wel moet er een uitdaging inzitten. En hoe groter de uitdaging hoe mooier de beloning. Voor wat hoort wat zal ik maar zeggen. Welke cache ik uitzoek is afhankelijk van wie er mee gaan. Als we met meerdere gezinnen zijn wordt het

altijd een kindercache, dit doen we altijd in december en meestal in mei. De kinderen krijgen dan om beurten de GPS en zelf heb ik in mijn rugzak dan altijd voldoende goodies bij me. Meestal is dat in vakanties omdat ik eigenlijk erg weinig tijd heb. De laatste tijd hebben we een paar simpele caches gedaan op de mountainbike maar meer ook om er een route van te maken. Als ik het profiel van Dukkie bekijk, krijg ik de indruk dat het je meer om de kwaliteit gaat dan om de kwantiteit. Die kwaliteit vertaalt zich onder andere in de waarderingen voor de geplaatste caches. Avatar en het doodshoofd meer dan 140 Geo d’Ors, Orderbos en het mysterie v/d beerput meer dan 50 Geo d’Ors, dat zegt mij een heleboel over Dukkie als cacheplaatser. Goed opgemerkt, de Paashaas was een geintje, in 1 uur in elkaar gezet. Het was een uitstapje voor de kinderen en in de eindcache zaten toen allemaal chocolade paashazen die ik er een dag van tevoren in had gestopt. De cache is eigenlijk blijven liggen omdat de mensen er naar vroegen. Maar deze cache zal verdwijnen wanneer de nieuwe cache Raiders van start gaat. Wat ook belangrijk is dat de gemiddelde cachersfamilie een (eenvoudig of niet al te moeilijk) leuk dagje of middagje moet kunnen hebben als ze op zoek gaan naar een schat van Dukkie. Ook kinderen vinden het prachtig als de schat gevonden wordt. En met het maken van de cache zoek ik in alle vormen wel de ‘grenzen van het mogelijke’ op. Een goede cache moet een mooi stuk natuur hebben en een goed verhaal. De spanning moet zich langzaam opbouwen en de cache moet anders zijn dan andere caches. Ik probeer

21

21

de cache kindvriendelijk te maken omdat het schatzoeken toch ook een familieaangelegenheid is. Raiders is echter niet geschikt voor hele kleine kinderen. DE CACHES VAN DUKKIE Nadat Avatar bij mij onder de aandacht was gebracht, was op ik op veel voorbereid, maar dit had ik totaal niet verwacht. Een tweede juweeltje is het

AVATAR (GC11JA5)

EN

HET

DOODSHOOFD

Hoe ben je op het idee gekomen voor Avatar? Ik had de eindcache, ben toen op het internet een verhaal tegengekomen over het doodshoofd in Colombia. Dit heb ik toen aangepast. Elk idee is te verwezenlijken en ik streef naar perfectie. Als je iets doet, doe het dan goed. En ik heb een broer met veel fantasie die net als ik handig en technisch is en ik gebruik hem als klankbord.

22

22

Orderbos en het mysterie v/d beerput, toen ik deze eindelijk kon loggen was ik er helemaal stil van. Hoe heeft hij dat nou gedaan? Iedere keer als ik een van bovengenoemde caches bezocht heb, heb ik meer vragen dan antwoorden. Natuurlijk wil ik niet teveel verklappen en het gevoel van verwondering voor de aankomende bezoeker verpesten. Toch heb ik een paar vragen die ik wel durf te stellen.

De spullen die je hebt gebruikt om Avatar te maken koop je niet bij de doehet-zelfzaak, hoe ben je aan de spullen gekomen? Door de 3 R’s (regelen, ritselen, rommelen). Er zit behoorlijk wat techniek in deze cache verwerkt, was dat moeilijk om te maken? Nee, totaal niet, mijn broer en ik vullen elkaar goed aan. Ieder heeft zo zijn specialiteit. Ik het edele vakmanschap en handwerk, hij de elektronica en ‘software’.

Wat was voor jou het lastigste van deze cache? Niets was echt lastig ... misschien het onopgemerkt blijven bij het plaatsen van de eindcache.

Heb je nog een boodschap voor de toekomstige bezoeker(s) van Avatar? Respecteer de basisregels van het spel ... zorg ervoor dat ook andere cachers na u van de cache (het spel) kunnen genieten.

ORDERBOS EN HET BEERPUT (GCQ5E2)

Gaf het verstoppen een probleem, of was dat in 20 minuten gepiept? Zo gepiept ... maar ik ben geen pieper ... hard werken ... dat zit in mijn genen ... en met vereende krachten niet te vergeten ... en wat belangrijk is, maak gebruik van natuurlijke omstandigheden en van wat anderen reeds (onbewust) voor je gedaan hebben.

MYSTERIE

V/D

De Rattenkoning van Apoldro, is dit een fantasieverhaal of zit er een bron van waarheid in? Is fictie gecombineerd met realiteit. Met name de sprengen van het Orderbos zijn realiteit. De cache had in het begin een hele andere opzet. Nadat de eindcache geript was heb ik de cache helemaal veranderd. Ik had redelijk veel contact met Antarctica die in zijn beroep als biologieleraar mij een heel eind op weg heeft geholpen met dit verhaal. Door de eindcache lag het verhaal een beetje voor de hand, de rest verzin je er om heen. Er zullen beslist mensen zijn die jouw caches niet kunnen vinden, of er van overtuigd zijn dat een cache verdwenen is, in hoeverre help je ze dan? Ik help ze altijd zover totdat ze de cache met laatste eigen inbreng kunnen vinden.

Ik zat laatst wat logjes te lezen, en ontdekte wat spoilers, vind je dat vervelend? Ja! DE NIEUWSTE DUKKIE! Tot zover het goud dat al in de kist zit. Op een mooie septemberdag in 2008 liep ik wederom door de bossen in de buurt van Ugchelen. We werden begroet door een vriendelijk lachende mountainbiker die, aan de lichaamstaal te zien, niet alleen verstand had van fietsen. Na een korte begroeting kwam het tot een gesprek. Het bleek Henzie te zijn, de broer van Dukkie. Nadat ik me voorgesteld had en het doel

23

23

van mijn bezoek toelichtte, wist hij me in te fluisteren dat de familie met een nieuwe cache bezig was. Er werd een afspraak gemaakt, voor een uhhhhh proefritje? Juni 2009 Dukkie en ik hebben meerdere malen contact gehad en het is duidelijk te merken dat ook van de nieuwste cache ontzettend veel werk gemaakt is. We mogen proeflopen en we worden als eersten het avontuur in getrokken. De nieuwe cache heet ‘Indiana Jones ...’ en is gebaseerd op het verhaal van Henry Walton “Indiana” Jones, de professor archeologie en avonturier uit films als Raiders of the Lost Ark, the Temple of Doom, the Last Crusade en the Kingdom of the Crystal Skull. Spoiler doet z’n naam eer aan, we verklappen alvast iets van de nieuwe cache, iets ... dus net niet te veel om de pret te bederven.

Frank, ‘Dukkie’ We spraken af dat we ons gewillig als proefloper het bos in zouden laten sturen. Het voorwerk: het is handig als je de film kent, maar heb je deze gemist dan is dit geen ramp. Via een link naar een website krijg je verschillende filmpjes te zien die dienen als bagage die je nodig hebt om deze cache te kunnen voltooien. De scènes uit de film dienen als basis voor de cache, even goed opletten dus. De filmpjes zijn vervaardigd door de broer van Frank, en de rest van de familie heeft een beetje

24

24

meegeholpen met het verstoppen van het laatste waypoint, dat maakt dit een echt familieproject. De tocht vangt aan op een parkeerplaats nabij een horecavestiging. Voor deze gelegenheid is de cacheplaatser zelf naar het cachegebied afgereisd, hij is net zo gespannen als wij. Met 3 personen en 3 GPS-apparaten en een tas vol hulpmiddelen waar een doorsnee SAS-agent jaloers op zou zijn, denken we deze tocht in de op de site aangegeven tijd te kunnen doorlopen. Theorie en praktijk liggen iets uit elkaar, zeker bij de bedachte tijdstabel. We begonnen om 10:25 en sloten net iets voor 16:00 af. Het weer zat alles mee, vergelijkbaar met de omstandigheden uit de Indiana Jones-film, een krappe 26 graden. De tocht voert je door een fraai gevarieerd landschap. Gemengd bos, heide, soms wat heuvelachtig en duinachtig landschap. Voor de natuurliefhebber al een pré om deze cache te gaan lopen. De tocht begint met het ‘ouderwetse’ zoeken van punt, naar punt. Met het zoeken naar de punten, en het vergaren van informatie, vergeet je al gauw hoeveel afstand je aflegt. De GPS-ontvangers geven zo nu en dan verschillende waarden aan, er moet dus af en toe ‘gezocht’ worden. Dat is geen straf, want dat is natuurlijk een aspect van het geocachen. Wij tonen ons echte aanhouders, en vinden punt na punt. Onderweg wordt onze scherpzinnigheid eenmalig op de proef gesteld. De goede opletter heeft hier echter geen moeite mee. Op een van de punten vinden wij sterk afwijkende informatie. We zorgen voor een kopie want deze informatie zou wel eens essentieel kunnen zijn. Op ongeveer 3/4e van de route worden we getrakteerd op een fraai stukje huisvlijt. Een hulpstuk dat doctor Jones gebruikt in de flim is hier als 1 op 1 kopie in de cache verwerkt. Tjee, wat mooi, hoe kun je zoiets maken? Kort hierna graven we naar een

tweede hulpstuk. Hier komt de informatie uit de film en een beetje rekenwerk goed van pas. Hierna worden de twee hulpstukken gecombineerd tot een, en moet er iets mee gedaan worden om een geheime code te kunnen ontcijferen. Hier hebben we een kleine tegenslag. Ten eerste heeft de natuur roet in het eten gegooid. Een plaatsbepaling van een attribuut blijkt hierdoor onmogelijk. Jammer voor ons, maar perfect dat dit tijdens een proeftocht naar boven komt. Zelfs voor de bedenker is het een uitdaging om de juiste plek aan te wijzen. Nadat we iets hebben gecreëerd waarmee een plaats aangewezen kan worden, blijkt dat dit erg nauwkeurig luistert. Temeer omdat je niet weet wat er van je verwacht wordt, na een stief kwartier zijn we er uit, met wat hulp ... eerlijk is eerlijk. We bergen de attributen weer op en vervolgen. Het volgende punt is er een van herkenning. De bezoekers van Avatar zullen ook hier weer vol bewondering van kunnen genieten. Het idee is in grote lijnen hetzelfde, maar het blijft toch verbazingwekkend. Vanaf hier wordt de verbazing alleen maar groter. Na het ontcijferen van een code komen we op een plek waarbij een scène uit de film lijkt te zijn nagebouwd. Vol ongeloof en spanning doen we wat er van ons verwacht wordt. Het effect werkt helaas niet helemaal, maar vol ontzag genieten we van dit punt. Is dit een waypoint uit een cache ... of een deel van een pretpark? Vanaf hier blijkt dat we alles goed hebben gedaan, de eindcache komt in zicht. Na enige handarbeid ontluikt een cache die nog nooit in Nederland vertoond is. Deze cache is uitermate geschikt voor cachers die van langere wandelingen door de fraaie natuur houden. Ook de lief-

hebbers van avontuur en inbeeldingsvermogen komen hier aan hun trekken. Attributen en huisvlijt, beter dan hier zul je het niet treffen. Kortom, dit is een echte aanwinst in geocacheland. Een cache waar iedere bezoeker het over eens zal zijn. Ongelofelijk mooi! Ik bedank Dukkie voor het feit dat wij mochten proeflopen, en dat hij openhartig alles heeft verteld wat wij wilden weten. Helaas zijn bepaalde details niet geschikt voor publicatie, het zou teveel van de funfactor weghalen, zowel bij deze nieuwe cache, als bij de bestaande. Om de pret niet te bederven dagen we de bezoeker uit zelf uit te vinden wat de caches van deze maker zo bijzonder maakt, en hopen dat zij als blijk van waardering de caches belonen met een fraaie log. Wanneer de nieuwe cache te lopen is, is nog niet helemaal duidelijk. De laatste handelingen worden verricht om de effecten te tunen. Ben je nieuwsgierig? Hou dan de profielpagina van Dukkie in de gaten. Je zult vanzelf zien wanneer de cache live gaat, en wat je ervoor moet doen om deze bijzondere belevenis te mogen meemaken. LINKS Dukkie Avatar en het doodshoofd Orderbos en het mysterie v/d beerput Heb je naar aanleiding van dit artikel een vraag of opmerking, reageer dan door het plaatsen van een krabbel op onze hyves pagina, http://geozine.hyves.nl/.) -= steensnoeper =-

25

25

Review

Cachen met de iPhone door KarelKraak Mobiel internet en een GPS zijn tegenwoordig zo goed als standaard voor mobiele telefoons. Ideaal voor het cachen, zou je denken. Maar is dat wel zo? In dit artikel zal worden ingegaan op cachen met de iPhone, een smartphone waar veel applicaties voor beschikbaar zijn, onder andere ook voor geocaching. HARDWARE De iPhone, geproduceerd door Apple, werd geïntroduceerd in 2007. In 2008 kwam er een volgende versie uit, de iPhone 3G, die was uitgerust met een GPS ontvanger en een snellere data overdracht aankon. Dit artikel is geschreven aan de hand van ervaringen met deze 3G versie. In 2009 is er weer een nieuwe versie uitgebracht, de iPhone 3Gs, waarover later meer. Bediening De bediening van de iPhone verloopt vrijwel in zijn geheel via het touchscreen. Je moet het scherm echt goed met je vinger aanraken, anders werkt het niet. Een stylus of een pen gebruiken om het touchscreen te bedienen behoort dus niet tot de mogelijkheden, evenmin als de telefoon bedienen met handschoenen aan. Het uiterlijk van de iPhone (veel hoogglans) nodigt ook niet echt uit om hem met vieze handen vast te pakken, laat staan te bedienen. Wil je de telefoon echt in het veld gaan gebruiken dan is enige bescherming dus wel gewenst. Een screenprotector is bijna een vereiste omdat het scherm, ondanks dat het ‘scratch resistent’ is, toch vrij snel krasjes begint te vertonen. A-GPS De iPhone beschikt over dus over een ingebouwde GPS. Maar is die GPS ook geschikt om caches mee te zoeken? De

26

26

GPS ontvanger in de iPhone (en in veel andere mobiele telefoons) is een Assisted GPS en wijkt af van de ontvangers zoals cachers die doorgaans gebruiken. Een AGPS maakt naast de satellietsignalen ook gebruik van andere bronnen, zoals het telefoonnetwerk, om zijn positie te bepalen. Op deze manier kan er snel een ruwe locatiebepaling worden gegeven, zelfs als de satellietsignalen zwak zijn. Dat betekent dus dat je snel weet waar je ongeveer bent maar dat je exacte locatie even op zich kan laten wachten. Als de GPS net is opgestart zal je dus ook vrij grote afwijkingen zien. In het veld is de ingebouwde GPS duidelijk niet goed genoeg om ook echt een cache mee te zoeken. De bekende ‘pijl’ reageert laat en traag en ook de afstand tot het doel loopt erg achter in vergelijking met bijvoorbeeld een Garmin Oregon. In een tracklog is deze traagheid te zien in het ‘afsnijden’ van bochten. Over langere afstanden is hier misschien nog wel mee te werken, maar op een tussenpunt of de cachelokatie zelf zou dit problemen op kunnen leveren. Ook onder een dicht bladerdek of tussen gebouwen is de ontvangst van de iPhone GPS duidelijk minder dan van de handheld ontvanger.

Inmiddels is er een nieuwe versie, de iPhone 3Gs, verschenen. Deze versie is

uitgerust met een digitaal kompas. Het traag bijdraaien van het kompas zou hiermee dus tot het verleden kunnen horen. Camera De iPhone beschikt over een ingebouwde 2 megapixel camera. Met deze camera kan je alleen foto’s maken (3Gs: 3 MP camera met video mogelijkheden). De kwaliteit van de foto’s is acceptabel maar niet te vergelijken met foto’s van een normale digitale camera. Voordeel is wel dat je foto’s meteen een geotag krijgen. Dat wil zeggen dat de coördinaten waar de foto is genomen meteen in het foto bestand worden opgenomen. Batterij In tegenstelling tot de meeste mobiele telefoons heeft de iPhone geen losse batterij. Een reserve batterij meenemen voor wanneer je onderweg zonder stroom komt te zitten, behoort dus niet tot de mogelijkheden. Er zijn weliswaar hulpmiddelen in de vorm van accu’s waarmee je de iPhone weer op kan laden, maar in principe zal je het met één batterijlading moeten doen. Vooral als je veel gebruik maakt van de GPS of veel internet raadpleegt via 3G, is de batterij van de iPhone snel leeg. Met de komst van de iPhone 3Gs moet de batterij langer meegaan, maar of dat genoeg is voor een volle dag cachen valt te betwijfelen. Anderhalf uur wandelen waarbij de iPhone werd gebruikt om de tracklog bij te houden, resulteerde in een half lege batterij. Daarbij werd alleen de GPS gebruikt. De handheld GPS ontvanger gaf na deze tijd nog steeds aan dat de batterijen helemaal vol waren. SOFTWARE Het besturingssysteem op de iPhone is, hoe toepasselijk, iPhone OS, waarvan recent versie 3.0 is verschenen. Een van de consequenties van een eigen besturingssysteem is dat je in principe geheel op Apple aangewezen bent voor het verstrekken van software.

Gelukkig heeft Apple het ook voor derden mogelijk gemaakt om software voor de iPhone, zogenaamde apps, te maken en te koop aan te bieden. Hierdoor vind je in de App Store (op de computer via iTunes of rechtstreeks op de iPhone zelf) een groot aanbod aan uiteenlopende applicaties voor lage prijzen of zelfs voor niets. En alles staat dus mooi overzichtelijk bij elkaar. Internet Een van de sterke punten van de iPhone is het gebruik van internet. Niet alleen de apps kunnen gebruik maken van de snelle internet verbinding. Je kan natuurlijk ook zelf surfen, en gewoon zoals je op je laptop of desktop computer gewend bent. De geïnstalleerde versie van Safari is namelijk vrijwel gelijk aan de gewone versie. Websites zien er dus gewoon uit zoals op je monitor en worden niet opnieuw opgemaakt om in het kleinere scherm te passen. Veel websites, vooral cache pagina’s, blijven op deze manier prima leesbaar. CONCLUSIE De iPhone is een prettig apparaat om bij je te hebben tijdens het cachen. Er zijn voldoende, bruikbare apps beschikbaar voor paperless caching en andere ondersteunende taken. In combinatie met een internet verbinding is de iPhone daarmee de perfecte metgezel tijdens een dagje cachen. Een nadeel is de kwetbaarheid van het apparaat. De sterk glanzende buitenkant is nogal gevoelig voor krasjes, even als het touchscreen. Voor serieus gebruik in het veld is dan ook minimaal het gebruik van een screenprotector aan te raden. Voor cachen zonder aanvullende (handheld) GPS is de iPhone echter minder geschikt. De prestaties van de GPS ontvanger zijn daarvoor niet voldoende, evenals de levensduur van de batterij. Mogelijk komt daar met de komst van de iPhone 3Gs verandering in.

27

27

Puzzel

Een kist voor goodies door Puzzelfan Je loopt een cache, je vindt de kist, je doet 'm open ... wauw, vol met goodies! Nieuwsgierig bekijk je wat de plaatser allemaal in de kist heeft gestopt, tekent het logboek en wilt alles weer opbergen. Maar dan ... het past niet! Hoe je het ook probeert, het lukt je niet om de 9 goodies mèt het logboek weer terug in de kist te krijgen. Terwijl je zeker weet dat het kan, want toen je de kist openmaakte paste alles erin ... De opdracht is dus duidelijk: stop alle goodies met het logboek in de kist. Niet smokkelen: niet stapelen! Alle spullen passen in één enkele laag. Iets omdraaien om het passend te krijgen mag wel.

Veel succes! En een fijne vakantie toegewenst. Groetjes, Puzzelfan. PS: De oplossing verschijnt op 1 augustus

28

28