Reisverslag Kroatië 2009 Met de Sportsman m/v “Deksels”. Voorbereiding; Het plan was om weer naar Zweden te gaan, maar vanwege de mindere weersvoorspellingen gooien we 3 dagen voor vertrek het roer om en gaan toch maar op zoek naar de zon. Kroatië leek ons ook erg mooi. Zou het daar echt zo zijn, zoals al die prachtige plaatjes aangeven in de tijdschriften? Heel veel eilanden, prachtige rotsenpartijen, baaien met diep blauwe zee, en altijd zon? Donderdag 23 juli; Op naar de ANWB, -vignet voor Oostenrijk -boek; vaarwijzer van Kroatië -boek; capitool reisgids van Kroatië -wegen kaarten
De reis; Zondag 26 juli; (Sneek/Sneek) De auto/boot inpakken en weg wezen. Op naar de Adriatische kust. We maken nog een foto voor ons huis, leuk begin van ons fotoboek. Zetten de radio nog even op de fries muziekje en rijden zo richting Kroatië. Na een uur gaat er een rood lampje branden van de auto. We bellen even met de garage, gelukkig is er op zondag iemand die bereid is ons te helpen.
We moeten terug naar de garage, nou ja gelukkig zijn we nog in Nederland. En zo liggen we een uur later weer op ons eigen ligbed aan de costa del Houkesloot.Ook mooi! Maar ja, we willen nu graag wat anders. Ondertussen maken we alweer een plan, voor het geval dat er echt iets goed stuk is. Maandag 27 juli; (Sneek/Neurenberg) Vanmorgen word er gesleuteld aan de auto en s’middags doet alles het weer. Een bobine was stuk. Pyt je bent geweldig! 14.00 uur; we doen een nieuwe poging. (24 graden) Zo rijden we langs ons terugkeer plekje van gisteren, en stoppen trouw om de 2 uur voor een hapje en drankje (en een slokje voor de auto) en strekken de benen even. Onderweg hebben we zon, regen en gaan we de glooiende Duitse heuvels in.
Bij Neurenberg stoppen we op een parkeerplaats tussen de vrachtwagens. We hebben nu 683 km gereden in 9,5 uur. Even later liggen we lang uit in Deksels (op de trailer).
Dinsdag 28 juli;(Neurenberg/Opatija) Om 5.15 uur starten we weer, we komen prachtige hopvelden tegen voor het duitse bier. Om 9.00 uur zijn we bij de Duitse/Oostenrijkse grens en krijgen we de tunnels. De bergen door (soms 13 graden!) regen, zien sneeuw. Om 11.30 uur grote pauze en liggen weer even lang uit in de boot. Om 13.30 uur op naar Slovenië, we hebben soms tunnels van 8 km lang. Het weer is aangenamer en de wegen en huizen zien er redelijk uit. Onvoorstelbaar, hier was dus oorlog 20 jaar geleden. Om 15.50 uur grens van Slovenië/Kroatië papieren van de boot en auto laten zien en hup we zijn de grens over. Om 16.20 uur we zijn op de plaats van bestemming Opatija ACI Marina aangekomen. We doen de deur van de auto open en de warmte slaat je tegemoet (35 graden). Op de parkeerplaats van de Marina ziet het er prima uit en kunnen we rustig de trailer en de auto laten staan voor een tijdje. De haven is van de staat, dat hebben ze prima voor elkaar. Prachtig helder blauw water, en een lekkere temperatuur. De badplaats is een beetje vergane glorie. Best gezellig, maar bekijk je de huizen op de 1e verdieping dan zie je de kogelgaten nog zitten. *foto
De boot gaat met de kraan het heldere water in, en we blijven vannacht in de haven. We installeren ons in de boot en zetten de nieuwe biminitent op en sluiten onze buitendouche aan. We slapen als roosjes in de buitenlucht.
Woensdag 29 juli; (Opatija/Malinska) Vanmorgen even een praatje gemaakt met onze duitse buurman, zij gaan weer naar huis, want de Italianen komen, zo zegt hij. Zij zijn hier 6 weken geweest en komen hier al 15 jaar, dus vragen we ze even op de koffie voor wat we wel en niet moeten doen, altijd handig. Hij laat ons een praktisch boek zien waar havens en ankerplaatsen in staan van Kroatië, Slovenië, en Montenegro. Heel handig boek zo later blijkt. We laten de papieren klaar maken.
Voor de inklaringsformaliteiten hebben we nodig; -paspoorten -vaarbewijzen, ICP -vaarvergunning -eigendomsbewijs -verzekering van de boot -registratienummer -veiligheidseisen aan boord (zoals sos pakket ed) We krijgen een vignet voor op de boot, een bemanningslijst en een inklaringspapier met stempel. De laatste twee moeten we gelijk in elke haven afgeven aan de havenmeester, de volgende dag bij het afrekenen krijg je die weer terug. Ook kopen we gelijk een Kroatische vlaggetje (combinatie van de Nederlandse vlag en het Zwartsluiziger wapen).
Onze waterkaart met de gevarenroute in Kroatie.
Door de hitte, springt de douchekop van de slang en begint er van alles spontaan te knallen als plastic waterflessen. Maar goed de warmte went snel. We willen even water laden, maar er is wel een kraan maar geen waterslang. Blijkt het dat je hier je eigen slang mee moet nemen, gelukkig hebben we aardige buren. Eindelijk is het dan zo ver, dit is wat we willen!
Zon, zee en varen op de Adriatische zee op weg naar het eiland KRK naar de haven Malinska. Eerst zwemmen we nog even in een baaitje. Malinska is leuk stadje, we kopen een snorkel en wandelen langs de boulevard. Er varen hier glasbodem rondvaart boten als piratenboten, ze zien oa zeesterren en inktvissen.
Donderdag 30 juli; (Malinska/Krk) Om 9.00 uur worden we wakker van de kerkklokken. Ontbijten, opruimen Deksel dicht, water tanken, want dat schijnt niet overal voorradig te zijn. Zo gaan we weer naar het volgende super mooie baaitje zwemmen en bootjes (nou ja, van 1-100 meter lengte) kijken. Het valt ons op dat mensen elkaar niet groeten, zouden er te veel boten zijn? Maar ze kijken allemaal wel! Dus steken we trouw onze hand op. Ook valt het ons op dat er veel zeiljachten met een prachtig zeilwindje niet zeilen, wat is dat toch? Op sommige plekken is het wel meer dan 100 m. diep. Wanneer je wilt ankeren lig je bijna met de boeg tegen de wal, en als je geluk hebt heb je zoveel ankerlijn. Je ziet de prachtig gekleurde vissen zwemmen. We varen tussen het eiland Cres en Krk door, we horen de krekels, het valt ons op dat het eiland Cres helemaal kaal is, en het eiland Krk best begroeit is. Later lezen we dat, dat door de zware stormen van de Bora komt. Het woord Bora is een beladen woord (daarover later). Op naar KRK de hoofdstad op het schiereiland KRK.
Mooie sfeervolle toeristische stad met oude stadskern, leuke smalle straatjes en een gezellige haven.
Roeiboot met zwemplato
Gezellige terrasjes en straatartiesten met oa spuitbus verfschilderijen, ook hoor je hier de aloude klik klak balletjes rage. Vrijdag 31 juli;(Krk/Punat) Het schommelt aardig als we wakker worden en de vlag hangt strak naar achteren. Maar de zon schijnt gelukkig. Watertemperatuur 25 graden, zon 30 graden, windkracht 7. We zijn superblij met onze bimini en de buitendouche en drinken veel water. Alhoewel Tjerk nog wel eens een ……Ozuajska biertje neemt. S’ middags varen we naar Punat, Punat ligt aan een grote baai, met werk- en dorpshaven. Ons Dekseltje ligt nu in de ACI marina tussen de grote joekels in.
Het is net of we op de boten beurs in Dusseldorf liggen. We hebben veel bekijks. In de haven liggen we met de boeg aan de wal, achter hebben we weer 2 ankerlijnen. Even wennen met aanmeren, maar t ís wel makkelijk. Zaterdag 1 aug;(Punat/Rab) Water tanken, vuilnis wegbrengen, boodschappen halen, onze lijsten ophalen, havengeld betalen en hupsake daar gaan we weer. Het havengeld is hier knap aan de prijs in Kroatië. De zee is rustig gelukkig, maar soms ook zo maar in eens behoorlijke golven van schepen die we helmaal niet hebben gezien.
We liggen in een baai en willen zwemmen, maar er komt een hele zwerm wespen op onze douchekraanmond zitten, we sproeien ze weg, en vluchten zelf ook weg. Onze eieren uit Nederland vertouw ik niet meer, met deze temperatuur. We knijpen ze stuk in het water en dan weet je niet wat je ziet, de prachtigste vissen komen van uit het niets. We varen naar Rab, een prachtige stad met 4 torens, gezellige pleintjes en mooie uitzichtpunten. Aan de kade bij het centrum is nog een plekje vrij, gezellig maar we krijgen ook hier al snel de vraag, hoeveel kuna’s kost de boot en is het een plastic boot? Plastic dek of hout?. Tjerk geniet er van en staat iedereen dan ook gewillig te woord, ook al is het vakantie! .
Rab
Op straat verkopen ze ijs (bergen!) ,Snoep en popcorn, verder zijn er redelijk wat supermarkten, souvenirwinkeltjes met brillen, tassen,sjaals,kaarten,schelpen en plastic schoenen (wat een geur!). Zondag 2 aug; (Rab/Mali Losinj) Om 6 uur ging de buurman een luchtbed op pompen. Ook was er veel verkeer, scooters en watertaxi’s, Tjerk ging op zoek om een slang te kopen (’t is zondag!).Toch wel handig er zelf ook een te hebben. Maar ja hoe zeg je waterslang in het Kroatische, woorden boekje maar mee. Onder tussen kreeg ik bezoek van een dikke Italiaan die naast ons lag, hij wilde zo graag even kijken in de boot, Belisimo, belisimo!!! Hij stapte van zijn boot over en lag bijna in het water. Belisimo!!!, Kon ik toen bijna zeggen!
Het weer lijkt goed, aldus de info van de ACI marina weerbericht. We kunnen geen weerbericht verder ontvangen en zijn afhankelijk van de mensen om ons heen en we kijken regelmatig naar de lucht. Thuis moeten we toch maar eens op zoek gaan naar een Navtex, of iets dergelijks, want je maakt toch grote oversteken. Het weer kan hier maar zo ineens veranderen. Dus maken we de overstap naar het eiland Losinj. We varen in een streep hard over de Kvarneric zee naar Losinj, Een uur hard varen en we zijn er. Midden op zee, krijg ik toch een raar gevoel. Je zag werkelijk niemand en het is hier wel 100 meter diep, wat ben je dan een klein stipje hier op de aard bol. We zien ons zelf varen op de plotter. En we hebben een goede kaart. Weer een ander landschap, veel cactussen en agaven langs de rotswanden. We hadden nog even gehoopt op dolfijnen, maar helaas zagen ze ons Dekseltje niet. Van onze zwemplek varen we in een streep naar de ingang van de haven. Onderweg ligt er ineens een roeibootje met een kapotte motor, we overvaren ze bijna, want je verwacht dat niet hier. Het is toch altijd uitkijken hier je moet soms ogen van voren en achteren hebben. Ook hebben we eens 2 snorkelaars gezien midden op zee, zonder bijboot of degelijks, je schrikt je rot! De ingang was een soort kanaaltje, zodat kleine bootjes niet helemaal het eiland om hoeven te varen. We komen in een grote baai en in de hoek een werk- en jachthaven. Tegen de berg op een prachtig stadje met palmbomen op de boulevard. Wat een tropische verrassing! .
Er is net een zeilregatta geweest en gezellig druk met veel jachten we genieten dan ook van al het moois, en zij van ons want we hebben weer veel aanspraak. Met handen en voeten werk, kom je een heel eind. We liggen aan een steiger tussen de Italianen, die spreken alleen Italiaans! De boulevard is gezellig met veel terrassen en wat winkeltjes, maar als je een straatje verder gaat is het allemaal wat armoediger, ook hier zie je de kogelgaten nog zitten. Maar ja in 1995 was het hier nog oorlog, onvoorstelbaar. Maandag 3 aug.; (Mali Losinj/Mali Losinj) Scheren aan boord is niet zo makkelijk, omdat we geen warm stromend water hebben, aldus Tjerk.Maar vandaag is het zover! We hadden ons programma voor vandaag net klaar, Toen de havenmeester de steiger op en kwam ons vertellen dat de bora met sirocco wind opkomst is. Bora; is een gevaarlijke en verradelijke noordoostenwind die plotseling opsteekt en erg krachtig is, waardoor de golfhoogte flink kan oplopen. Snelheid van wel 100 km per uur. In een boek kwamen we foto’s tegen, waarbij de boten op de wal lagen. We kunnen 1 a 2 dagen niet uitvaren, ook zegt hij dat we meer landvasten moeten vastmaken en een stuk van de wal afmoeten gaan liggen, en waar de wind vandaan gaat komen. Hoop gedoe van schepen die zich om gaan draaien en stootwillen en lijnen worden bij gezet. Alles wat los ligt halen we naar binnen en zetten de zijstukken in de bimini, zo hebben we wat meer leefruimte als het toch gaat regenen. We liggen als sardientjes in een blikje naast elkaar, te wachten op wat komen gaat. Er is inderdaad veel meer wind het schommelt en de donkere wolken vliegen voorbij. Iedereen zit toch wat gespannen bij de boot te vissen, praten, lezen, borrelen, op te ruimen, lopen heen en weer. Tussen de middag maak ik maar vast een salade, zodat ik vanavond niet in een schommelende boot hoef te koken.
Tjerk heeft een prachtige platte oprolbare brandweertuinslang gekocht. Het is klam en vochtig in de lucht. Via een winkel weerbericht zien we dat we vanavond windkracht 7 krijgen met golfhoogte 1.25m.Tjerk maakt de machinekamer maar schoon en we hebben een buitentafeltje bedacht voor volgend jaar. Het lijkt allemaal nog aardig en gaan dan maar even wat winkelen. Met verse knoflook, courgette, tomaten en een paprika komen we weer terug. Het weer is echt in de war, het is plakkerig drukkend, niet helder in de lucht. Er gaat echt iets gebeuren. Er worden nog zonnetenten vervangen door soort winterkleden met allerlei touwen vastgezet. Mensen tanken nog gauw even, slangen worden naar binnen gehaald en alles staat start klaar voor de nacht. Mensen lopen in de badjas naar het toiletgebouw om te douchen, en wij zitten achterop met een wijntje te genieten van het hele boulevard gedoe.
Om 20.00 uur wordt het echt donker en gaat het flitsen en donderen in de lucht en niet zon beetje ook. Nog maar even de wal op en dan lekker slapen. Dinsdag 4 aug; (Mali Losinj/Brgulje) Vannacht hevige regen en onweer. Om 10.00 uur stopt het gelukkig. Achteraf viel het gelukkig allemaal nog wel mee, met het weer. Tjerk heeft bij de winkel weer een weersbericht gehaald het lijkt goed. Varen naar Ilovik naar Silba naar Ist en naar Molat alle havens liggen vol. Maar door naar Brgulje, een dorpje van niks, wel een leuke haventje.
Hier aan de kade worden we ineens in het fries aangesproken door een familie die al jaren in Kroatië varen. Blijkt dat we ook nog een goede wederzijdse vriend hebben. Wat is de wereld klein! . Het havenkantoortje is gelijk winkeltje en kroegje ineen. Als de havenmeester gaat slapen gaat het winkeltje dicht, en de jeu de boule baan leeg is, is het avondleven hier voorbij. De wind is inmiddels weer aangetrokken, windkracht 8. Woensdag 5 aug; (Brgulje/Bozava) Vanmorgen werden we wakker van de tankboot, ze kwamen water laden op het eiland. Elke boot mag 100 liter Het is gelijk de post en veerboot in een. Ook horen we de krekels weer. Na een borrel en een stel leuke tips van de Friese familie gaan we verder. Als eerste willen we op zee bij een wrak gaan snorkelen maar de wind is te hevig, helaas. Bozava op het eiland Dugi Otok is de volgende trip. We varen langs hoge groene rotsen. Het weer wordt weer wat stabieler. In de haven hebben we niet zo’n leuk plekje, de uitgang van de airco van de buurman maakt een enorme herrie. We eten inktvis, wit vis, scampi’s en witte rijst en tomatensla. Donderdag 6 aug; (Bozava/Beban) Vandaag varen we langs Dugi Otok een heel lang gerekt smal eiland. Door dat de borawind van af de walkant komt en over de eilanden blaast is deze kant kaal. Als we onder het eiland door gaan richting het natuurpark de Kornaten, komen we in een heel ander gebied. De invloed van zee, erosie, overbegrazing brand en bora hebben hun sporen achter gelaten op de weelderige vegetatie van weleer. De ruige kust is schilderachtig.
In de smalle doorvaart is een leuk restaurantje, waar we even wat drinken. We varen door en weten niet wat we zien. Net een woestijn! Allemaal grote droge, kale bergen met hier en daar een boompje, veel afgezette stukken met stapel stenen, prachtig blauw/groen helder water hier en daar gigantische grote schepen van wel 100 m.lengte, met veel bijbootjes. Wie zouden daar nu allemaal zitten? Zouden ze net zo blij met hun boot zijn als wij?
In een klein dorpje proberen we een vignet te halen voor dit gebied, maar we mogen nergens aan de wal, het schijnt dat de mannen met rubberboot langs komen. We hebben ze nooit gezien.
We varen door het gebied waar je ook mooi kunt snorkelen.
Na een tijdje komen we bij een prachtige baai, Beban uit. Tussen twee heuvels ligt een restaurantje en een berghut, met prachtig uitzicht over de baai. Er ligt een rubberboot naast ons er liggen mensen in te slapen. Het zijn Italianen ze zijn met de boot van Italië gekomen en hebben hun vakantie er in door gebracht.
Zoals we wel meer zien. Bij het restaurant drinken we wat en vragen we of we vannacht hier mogen blijven liggen. Ook geven we alvast de bestelling op voor het diner, menu; Lam of vis? Een kaart hebben ze niet. We kiezen voor lam, maar om 5 uur hoor ik een geluid en heb ik er spijt van.
Prachtige grote ronde schaal met aardappelschijfjes, groente en lamsvlees met lekkere kruiden. We genieten van het eenvoudige leven hier, oma doet de was, opa gaat vissen, vader en moeder het restaurant met dochter en zoon. Hier is absoluut geen stress. ‘s nachts is het ook echt donker, met prachtige heldere sterrenhemel, zonder lichtvervuiling! Vrijdag 7 aug; (Beban/Skradin) Wakker worden omdat oma een emmer water in het water gooit , wat een heerlijkheid ! We zien de zon die al lekker zijn werk doet !
We verlaten met wee moed ons heerlijke plekje. Onderweg verandert de natuur weer drastisch in de bewoonde wereld.
Siberink ligt tegen de een helling, we varen de prachtig mooie Krka rivier op tussen hoge bergwanden door. Aan het einde van de rivier komen we in Skradin.
Heel opmerkelijk is dat als je gaat zwemmen in het zoete donkere water de bodem warm is en de boven laag koud. Wel lekker met dat hete weer, het komt omdat aan het einde van de rivier de watervallen van Skradin zijn. Skradin is een heel leuk stadje met een leuke stadskern (ook hier is flink gevochten!) Er komen ook vele luxe jachten (o.a. Bill Gates 100m. jacht) voor een nachtje, om naar het natuurpark watervallen van Krka te gaan, verval van 220 m.
Met een grote piratenboot vaar je er heen (20 min), daarna loop je (op de teenslippers!) rond de watervallen. Het is een overweldigend gebeuren en hebben dan ook de nodige foto’s gemaakt.
Een prachtige eind bestemming, want we varen nu weer terug naar Opatija. Zaterdag 8 aug; (Skradin/Prvic) Al foto’s makende varen we de rivier weer af, op eens zien we tussen de bergen een gigantische punt van een boeg, wel even schrikken weer zo’n joekel van een schip. Wat voor wereldburger zou dit weer zijn?
In Sibernik gaan we even aan wal, prachtige tegen de helling op liggende stad. Bovenop is een prachtig kasteel met mooi uitzichtspunt daar gaan we heen (op de teenslippers! En het is al zo heet!). Boven gekomen is net het fotokaartje vol!
Via smalle straatjes lopen we terug naar de boot, en varen naar een eilandje Prvic.
Prvic is een klein stadje met een pleintje. Als we s ávond door het stadje lopen worden we uitgenodigd dooreen echtpaar die overzomeren in Kroatië. Op een terras wat uitkijkt over de haven, zitten we dan zomaar in eens met wild vreemde mensen aan een Kroatische wijntje. Hartstikke leuk ook om eens in een huis te kijken.
Veel staat er niet in, maar alleen het hoogst nodige, ze leven hier toch de hele dag buiten. In de winter wonenhier zo'n 200 mensen op het eiland (zomers 3000)
Zondag 9 aug: (Prvic/Kukljica) Nadat we de Telegraaf even naar onze kennissen hebben gebracht gaan we weer de zee op. We varen vlak onder de kust door richting Zadar.Tegenover Zadar ligt een eiland met het plaatsje dat heet Kukljica. Ook een leuk stadje, we eten op een terras en zitten nog uren te praten in de maneschijn! Maandag 10 aug; (Kukljica/Silba) We varen naar Zadar, daar leggen we de boot in de haven en worden dan met een roeiboot naar de oude stad gevaren.
Gezellig om ook hier weer door de smalle koele steegjes te sneupen. Langs de kade ligt een zeeorgel, soort trap met gleuven door de treden, waardoor het zeewater heen en weer gaat.
Je kunt er wel tijden zitten genieten van de prachtige geluiden. Via Ist gaan we naar Silba. Alle havens liggen vol, maar gelukkig is er in Silba nog een klein plekje aan een oud kade. Met de helft van de boot liggen we aan de wal, met uitzicht over de monding van de haven. De zee is zo helder dat je er soms hoogtevrees van krijgt. Als we de vissen aan het voeren zijn met oud brood, liggen de zeemeeuwen rustig te wachten op hun hapje vis. Bij de Italiaanse buren is het een drukte. Ze lopen weer met dektenten, stootwillen en lijnen heen en weer. Gelukkig is er iemand die een beetje engels kan. Ja hoor, weer kans op een Bora! Er komen donkere wolken en zware onweersbuien, weerlichten en harde klappen. We liggen niet goed, want de wind komt van achteren en het gaat lekker schommelen. Helaas kunnen we niet meer verkassen want er is geen plek meer.
Het rampscenario hebben we al klaar en alles staat op scherp. We moeten de zee op als het niet meer gaat, zwemvesten, sleutels liggen startklaar, zoeklicht, telefoon met nummers, de kaart, noodsignalen, enz. Het was een nacht die je alleen in films ziet! Dinsdag 11 aug; (Silba/Nerezine) Na een wilde nacht, stappen we wat brak uit bed. Het weer is wat rustiger, maar echt leuk varen naar Ilovik was het niet. De witte koppen stonden op de golven. We liggen in de baai aan een boei en zwemmen wat, wachten tot het wat rustiger gaat worden. Dan varen we door naar Veli Losinj in een toeristisch dorpje in de monding van een baai. We kopen o.a. verse vijgen, heerlijk!
Omdat we hier niet konden blijven liggen zijn we naar Nerezine (eiland Cres) gevaren.
Omdat we hier niet konden blijven liggen zijn we naar Nerezine (eiland Cres) gevaren. Hier liggen we in een haventje aan de kade, en ja hoor zoals in elke haven weer veel belangstelling en weer dezelfde vragen beantwoorden. (Nieuwe vraag; slapen jullie daar ook in?) Woensdag 12 aug;(Nezerine/Cres) Vanmorgen een hoop gekwebbel bij de boot ,hebben ze het over ons ? De hele menigte stond te wachten op een vissersbootje met verse inkvis en gekleurde vissen. Onder een lekker verse vislucht drinken we koffie.
Via Oston varen we over de Kvarner naar Cres op Cres, helaas is er geen plekje voor ons in de oude haven dus in de ACI marina altijd goed. De krekels doen weer hun best. Donderdag 13 aug; (Cres/Opatija) Cres, de oude stad is een leuk plaatsje, de gekleurde bootjes van de bewoners liggen heerlijk in de zon te stralen. We maken wat foto’s voor ons album.
We scheuren nog even lekker hard naar een prachtig adam en eva plekje met witte keien in een baai.
Daar genieten we lekker van al het moois en liggen in de schaduw van de rotsen. Want het is ons laatste dag alweer, helaas. Voor vanavond geven ze weer onweer dus door naar de thuishaven van Opatija. Daar staat de auto en de trailer nog zoals we die achter lieten.
Morgenochtend kunnen we om 10 uur uit het water. We ruimen alvast wat op en genieten van de laatste avond hier, nou ja dat was de bedoeling, weer onweer, van heel dicht bij deze keer! . Vrijdag 14 aug; (Opatija/ergens in Duitsland) Onze reis langs de Kvarner en Noord Dalmatische kust zit er weer op, helaas. Om 10 uur ging Deksels weer op de trailer. We hebben mazzel, morgen is het een feestdag en werken ze hier niet, horen we net. Nog even douchen, uitklaren betalen en om 11.15 uur op naar huis. Om 12 uur aan de grens van Kroatië /Slovenië,
We rijden lekker door , alleen bij de tunnel in Oostenrijk wat op onthoud gehad. Zaterdag 16 aug; (Duitsland/Fries meertje) Om 1.00 uur stoppen we voor een soep en slaap pauze . Door moslims worden we wakker , ze gaan bidden op hun matje bij de auto. De dames mochten in de auto slapen en de heren lagen op matjes tussen de auto's in . Zo komen we om 13.00 uur aan in Zwartsluis ,even gezellig bijteut en eetpauze. Ik doe nog gauw even een paar boodschappen en dan gaan we naar huis of toch niet ? Om 16.30 uur komen we bij huis , we kijken elkaar aan en zeggen niks . We doen gelijk de boot weer van de trailer (zout moet er af !) en gaan zonder in huis of kantoor te zijn geweest, nog even lekker weg ! Net of we aan het spijbelen zijn.
Zondag 16 aug (Fries meertje/Sneek) Deze ochtend zitten we lekker alles te overdenken en te genieten van de mooie vakantie, dat pakken ze je nooit weer af ! Alweer plannen genoeg , de volgende keer beginnen we in Sukasan en gaan midden en zuidkust bekijken. S'middags varen we terug door het ook zo mooie friese landschap , molens en schapen en ook hier is de zon !
Voor de statestieken; Auto;2685,7 km gereden ,gemiddeld 83,3 km per uur ongeveer 26,50 uur van Sneek / Opatija. Boot; 36 uur gevaren Was van Tjerk; badlaken, 3 zwembroeken ,5 overhemden
Tjerk en Betsy
