Reisverslag Engeland 2015

Reisverslag Engeland 2015

Reisverslag Engeland; Met de Sportsman/vrouw “Deksels”. Voorbereiding; Na 2x Zweden, 2x Denemarken en 3x Kroatië hebben we wel zin om weer eens een “nieuw” land te ontdekken met onze Sportsman/vrouw. In ons “ ideeëndoosje” vinden we een leuk boekje; “The River Thames Connecting Waterways”. Dat lijkt ons wel wat. Lekker makkelijk en vast geen waterkaarten nodig. Want je kunt alleen up of downstream. Engeland is zo’n land waar bij je al gauw denkt aan de Thames, narrowboot, skiffs, landhuizen, kastelen, heuvels en de pubs niet te vergeten. Maar ook aan grijs mistig weer, regen en koude. Het weer lijkt goed, mocht het weer omslaan zijn we zo weer terug. Nog even een actuele autoroutekaart, boekje over “Zuid Engeland” en natuurlijk ”Londen” (ons eind doel) halen. We bepalen de juiste route en op donderdagavond bestellen we de veerboot tickets voor de eerste overtocht en maken een afspraak om de boot te kranen.

Ons vaargebeid; De hele Thames afvaren. Wij varen van Eynsham naar Greenwich. De Thames is de grootste rivier van Engeland. Deze vaarweg ontspringt bij Cirencester in de heuvels van Cotswolds en stroomt oostelijk naar Oxford (waar de rivier dan nog Isis heet), slingert dwars door Londen naar de Noordzee. Lengte van de rivier is 346 km. Hoogte vanaf de bron 110 m. Van de bron tot aan Teddington is er geen of nauwelijks getijde, daarna gaat het hard met ongeveer 7.50 m getijde verschil. Vorig jaar nog overstroomde de Thames door hevige regenval. Het water is redelijk schoon in het begin.

Thamespad; Langs de rivier is een lange afstandroute uitgezet. Van Cotswolds tot Greenwich 300 km lang. Door de bossen, grasvelden en soms tussen hoge lieflijke planten hebben we hele stukken gelopen. Sluizen; Alle sluizen worden prima bediend en als er geen service is mag je het zelf bedienen. Van de 46 hebben wij er 38 sluizen gehad. Ze zijn niet breed (vandaar de Narrowboten). De sluizen worden vaak opgeleukt met plantenbakken, soms is het net Zweden. Boten; In het begin van onze reis zien we alleen maar Narrowbootjes, na Oxford komen er motorbootjes bij. Voorbij Wallingford worden ze wat groter ook rondvaartboten en vanaf Londen zie je ook zeilschepen. Verder vrij veel Nederlandse schepen die vaak per vrachtschip naar Engeland zijn gehaald. Van oude Tjalken tot luxe motorschepen. Ook zien we het nodige schroot langs de wal liggen, wat hier al tig jaren ligt te vergaan. Maar het is echt uitkijken voor de vele skiffs met volgboot.

Narrow boot; Een Narrow boot is een boot met een karakteristiek ontwerp. Ze zijn speciaal gebouwd voor de smalle kanalen van Engeland en Wales. Oorspronkelijk waren het binnenvaartschepen die gebouwd werden voor het vervoer van goederen over het water. Nu worden ze nog als recreatieve boten gebruikt. De schepen kunnen wel 22 m lang zijn, maar de breedte is altijd rond de 2 meter. Ook hebben we er regelmatig dames alleen mee zien varen.

Vrijdag 17 juli 2015; (Sneek/Oxford) De hele week buffelen we om weg te gaan. Om 11.00 uur rijden we van ons terrein af, op naar een nieuw avontuur. Op het IJsselmeer staat veel wind en het is 24 graden heerlijk weer dus. We rijden naar de veerboot bij Hoek van Holland. Omdat het dichterbij Oxford is en we wilden liever geen vluchtelingen in de boot tijdens de overtocht. Om 13.25 uur komen we aan bij de incheckbalie even door de douane en rijden de veerboot op. Om 13.30 uur gaan de hekken dicht en krijgen we een mooi plekje voor het hele spul. Het duurt nog wel een hele tijd voor we vertrekken. De opleggers (zonder cabine) worden strak tegen elkaar aan gezet. Omdat het behoorlijk waait (windkracht 7) moeten alle vrachtwagens aan sjorbanden worden vast gezet.

Om 15.00 uur (ipv 14.15 uur) vertrekken we dan langs de winderige zonovergoten Nederlandse kust. We zitten heerlijk te genieten op het dek tot we Nederland echt niet meer zien, het is behoorlijk druk op zee.

Daarna vertrekken we naar binnen, wisselen wat Euro’s in Ponden om (1 Pond is E 1.50) en zetten onze horloges een uur terug. Engeland komt inzicht, grote hijskranen en doorvoer van containers ed op de kade. Bij het afrijden krijgen we een briefje; Let op “Links rijden !”. Om 21.15 uur rijden we LINKS in ENGELAND bij Harwich van de boot. (Heb nog nooit zo vaak “LINKS, LINKS” geroepen als in deze vakantie, vooral bij een rotonde). Naar Oxford is het nog zo’n 3 uur rijden en daar in de buurt zullen we moeten overnachten in de boot op een parkeerplaats op de trailer. Op de A12 willen we even van de weg voor we boven Londen langs gaan op de M25. Tjerk rijd van de weg en ziet op de navigatie van de auto dat we rond kunnen rijden, wel zo gemakkelijk met een trailer. Maar ziet niet wat ik zie, hij rijd een camping met huisjes terrein op. Zo staan we in eens met de auto en trailer in een omhooglopende DOODlopende weg midden in de nacht. Iedereen ligt al in bed en we proberen dan ook zo voorzichtig mogelijk weer achteruit de doodlopende weg met veel bochten uit te rijden tussen alle grasveldjes, tuintjes, bankjes, kabouters en containers en de nodige bloembakjes. Maar dat is wel een hele toer met de trailer in het pikke donker. Met zweet in de bilnaad en een hoop gedraai krijgt Tjerk het hele spul weer op de straat. Nu ziet hij het verkeersbord ook, “Ja, die staat aan de verkeerde kant !” (we rijden nu LINKS weet je nog ?). Inmiddels zijn de bewoners van het parkje ook wakker geworden en staan met open mond te kijken en helpen ons gelukkig mee. Mannen in onderbroeken tot onder de oksels en dames met badjassen aan met een haarnetje met zachte rollers in het haar en die misschien wel nog gauw even hun kunstgebit hebben in gedaan !

Snel bedankten we de bewoners voor de hulp en reden we het terrein af. Wat een film, en wat hebben we gelachen daarna. Zaterdag 18 juli;( Eynsham(voor Oxford)/voor Osney lock) Van de M 25 reden we de M 40 op naar Oxford, daar hebben we om 0.30 uur de ogen even dicht gedaan onder het dekseltje op een grote parkeerplaats. Om 8.30 uur worden we wakker en ontbijten even in de kuip. Vlak naast ons staat een hele stoere wagen. Helemaal bekleed met leer (reclame voor een boekbinderij).

Nog even de snelweg op en dan maar weer via de navigatie verder, want we hebben geen gedetailleerde kaart. Onderweg tanken we de boot nog even vol bij een pomp aan de weg met diesel. Wel zo veilig, je weet maar nooit. Na de snelweg heb je de smalle weggetjes door de dorpjes en die zijn smal ! Over een tolbrug (300 jaar oud) bij Eynsham betaal je per auto 10 pence. Een van de twee privébruggen in Engeland. Volgens de gemeente rijden er 10.000 auto’s per dag over de brug. Dat is een aardig inkomen voor de eigenaar die geen belasting hoeft te betalen.

Als we op het adres (Oxford Cruisers) aan komen slikken we wel even. (Moeten we er hier in ?. Kunnen we hier de auto en trailer een tijdje neer zetten ?) We parkeren het hele spul en gaan op zoek naar de havenmeester. We zien gelijk allemaal oude wrakken en Narrowboten. De werf wordt eerst even goed bekeken, door Tjerk en de kraan lijkt goed. We wagen het erop.

Met een grote zwaai ligt de boot in de (nu nog een beekje) THAMES (70 m. boven zee nivo) De auto op een parkeerplaats en de trailer op een stuk land, laten we achter, hopen dat aan het einde er alles nog staat. We vragen voor de zekerheid nog even of we rechts moeten aan houden op het water, inderdaad. De vlag er op en zijn weer snel “thuis”. Na een lekker gebakken eitje en een soepje gaan we varen. De Thames eerst maar een opvaren zover we kunnen naar Lechlade, maar helaas gaan we gelijk de sluis in voor de afvaart. Dan varen we maar door. Later hoorden we dat daar ook niet veel te zien was. Maar toch ….dat eerste stukje !.

De sluis ziet er goed uit en we betalen voor alle sluizen op de hele Thames. Ons registratie formulier moeten we voor het raam zetten. Die hebben we niet, dus gaat het hele spul zo de besteklade in (1 keer is er naar gevraagd). Onze registratienaam : DAEKSAELS van MR. Duynstra. Na 3 sluizen houden we het even voor gezien. Onderweg zitten we nog even op een terrasje, bij de “Trout inn” het favoriete café van Inspector Morce (waar ze vele Engelse series hebben opgenomen).

O ja, weer even wennen… In Engeland moet je zelf je drankje halen. We varen door naar een idyllische plekje in het park tussen de zwanen, ganzen en wel 200 grazende koeien. Langzaam gaat de zon onder en onze luikjes dicht. Zondag 19 juli; (voor Osney lock /voor Iffley lock) Wat is er heerlijker dan met de zon in het gezicht wakker worden. Na een frisse duik in de Thames (de vissers achterons waren er niet zo blij mee) een lekker ontbijtje is het lekker genieten van alles om je heen. Een skiff gevolgd door een klein motorbootje van waaruit een coach met luide stem het tempo aangeeft, komt een paar keer bij ons langs. Ook de nodige narrowboten en smalle houten (soort notaris) bootjes kwamen langs varen, echt zondagse uitjes.

De mensen zijn vriendelijk en zwaaien, sommigen roepen; “Bonjour !” ze denken dat we Fransen zijn merken we later. We roepen vrolijk ”Bonjour !” terug. S middags varen we door de bossen naar Oxford, waar de ene na de andere roeiclubs naast elkaar staan. Hoop gezelligheid op de wal met dit mooie weer. Ook krijgen we weer de nodige complimenten voor ons deksels mooie “Deksels”. Het Thamespad is ideaal om een heerlijk en gezellig stuk te lopen en dat doen we dan ook. Onderweg eten we nog even bij de “Prince of Wales “. (O ja, dit is ook Engeland).

Maandag 20 juli;(voor Iffleylock/voor Abingdon lock) Omdat we langs het Thamespad liggen worden we wakker van de joggers. We varen een stukje terug en liggen midden in Oxford, als we van boord gaan beginnen we al te oefenen ”Eerst links, dan rechts!” Oxford is vooral bekend als universiteit stad, verweven en vol tradities waarbij de buitengewoon statige oude gebouwen sfeerbepalend zijn. Sommigen locaties zijn te herkennen uit films en tv series. Hier zijn 39 colleges en 6 halls gebouwd (rond 13-15e eeuw) om een centraal plein of een grasveld, waar vele studenten (nu nog zo’n 5000) en docenten intern verblijven. De toegangseisen zijn zeer streng. Pas na 1974 werden er ook vrouwen toegelaten.

Christ Church (1525) een prachtig klooster met een van de grootste colleges en bekend van het wereld beroemde jongenskoor, maar ook van de “Harry Potter” films (vooral de eetzaal). Sinds 1921 hebben 46 in Oxford gestudeerden een Nobelprijs gewonnen. (oa Bill Clinton, Hugh Grant, Margret Thatcher, Indira Gandi, Tony Blair, Albert Einstein). Ook wordt hier een strikt kledingsprotocol gehanteerd. Op straat zagen we dan ook studenten in vol ornaat gekleed met wapperende togas en met de beroemde vierkante hoofddeksels op.

Er zijn hier dan ook de nodige prachtige boekhandels met zeer oude en dure boeken (soms wel E 800 per stuk) met de meest gespecialiseerd boeken in rechten, medicijnen, architectuur, geschiedenis enz. Tja en hier vragen wij gewoon een waterkaart van de River Thames. Een echte boekenwurm vind die gelijk. Heerlijk lopen we te dwalen door deze prachtige stad en belanden op een terras met uitzicht op… ja wel de Thames.

De sportieve roeistudenten van Oxford en Cambridge strijden elk jaar om de beker dat oefenen hebben we onderweg meerdere malen gezien. Langs schitterende landhuizen varen we naar ons volgende stekkie. Lekker rustig aan een kade midden in het groen. Hier mag je de 1e nacht gratis liggen (2e nacht 5 pond en 3e nacht 50 pond). Wat ons opvalt is dat er nergens licht op de kade is, maar dat is lekker slapen. Dinsdag 21 juli; (voor Abingdon lock/ voor Benson lock) Tjerk zit heerlijk te keuvelen met een oude Engelse dame als ik wakker word. Ze weet hem helemaal in te pakken met een leuk verhaaltje en hij koopt een breiwerkje (tasje) van haar en hij geeft haar zelfs nog wat tips (ankertje er op en je kunt weer een pond meer vragen). Hij heeft al weer gezwommen in de Thames. Na een heerlijke zonnige morgen gaan we zo vertrekken. Tjerk brengt nog even de vuilnis weg en komt na een dik uur weer terug met de mensen die voor ons liggen om onze boot te bekijken. Ze vertelden dat je beter niet meer in de Thames moet zwemmen veel te smerig. Ook gaven ze ons leuke tips voor onderweg (als Weatherspoon pubs, mooie plekjes ed). Onderweg doen we af en toe wat leuke dorpjes aan en varen dan weer door, soms komen er schitterende huizen voorbij en dan varen we weer door de heuvels en de bossen.

Daar blijven we overnachten, anker achteruit en voor aan een boomtak vast. Het is hier ongeveer 1 meter diep . Rond 21.30 uur wordt het al weer donker, maar dan ook echt donker, geen lichtje te zien. Lezen nog even wat we morgen kunnen gaan zien en we slapen als roosjes. Woensdag 22 juli;(voor Benson lock/ Goring lock) Helemaal in de ban van “Midsomer murders”, wordt ik wakker met mijn eigen moordverhaal, dan is het raar wakker worden midden in het bos. We snuiven heerlijke boslucht op en gaan onder de bosdouche op ons achterdek. Daarna varen we naar Wallingford. We varen en lopen dwars door de decors van de tv serie “Midsomer murders” hier werden tot nu toe 246 moorden gepleegd. In de serie heet het dorpje dan

Causton. Deze tv serie is te zien in 220 landen wereld wijd. (feb 2016 nieuwe serie).

Een van de beroemdste inwoners was schrijfster Agatha Christie. We varen weer door de Miss Marple cottages met klimrozen en rieten daken. Langs schitterende landhuizen met typische Engelse tuinen met rozen, hortensia‘s,lavendel enz. Botenhuizen waar je wel in zou willen wonen. Met daaronder prachtige gelakte houten bootjes. Heel veel ganzen en zwanen en grote roofvogels boven ons. De Thames kronkelt door het heuvelige landschap soms is die breed en dan weer smal. Heerlijk vaarweer en lekker genieten.

De Cleeve lock en Goring lock bedienen we zelf vandaag en liggen aan de kade in Goring stil. Als we door het dorp lopen is het hier ook, stil ! Donderdag 23 juli; (Goring lock/Henley on Thames) We halen nog even een paar boodschappen en komen we bij de boot in gesprek met een paar nonnen. Ze zijn een wandelroute aan het uitzetten voor een clubje van het klooster, omdat die binnenkort 100 jaar bestaat. Onderweg komen we de nonnen steeds achterop en zwaaien uitbundig. Het Thamespad kronkelt steeds om de Thames heen en het word steeds drukker op het pad.

“Good old Engeland”, dat is Henley on Thames . Hoe dichter bij hoe groter en chiquere huizen en om liggende landerijen. Sommigen huizen zijn boven op hun eigen boothuis gebouwd. Waarin je een glimp op kunt vangen van hoogglans gelakte lounge boten met baldakijntjes boven de kuip.

Zo varen we een schitterende route naar Henley on Thames. Met mooi glad geschoren grasvelden en boogbruggen met volle boeketten bloemen, tussen de klassieke cottages staan riante moderne villa’s. We kijken onze ogen uit.

We varen hier langs een Zwitserse miljonair met een hertenkamp in de tuin, waar ook het Thamespad loopt, hij volgt je met de bewakingscamera zelfs. Aan de kade in Henley on Thames, voor het “River & Rowing” museum vinden we een mooi plaatsje.

Vrijdag 24 juli; (Henley on Thames/ Henley on Thames) Vandaag een regen dag en hoe. Gisteravond hebben we nog even de tent er op gezet en zo hebben we er een riante droge ruimte bij. S ’middags gaan we het “River & Rowing” museum bekijken. Leuke oude films van roeiwedstrijden, hoe de dames van stand werden geroeid op de Thames ,de Olympische spelen (oa 2012 in Londen), oceaanroeiers, sluiswachters enz.

De chique roeiblazers van allerlei clubs hangen er en ook die van Nederland. In Engeland krijgen ze altijd een nieuwe blazer, maar in Nederland hebben ze een andere traditie, ze geven de blazers door (soms helemaal kapot). Hier is de oudste roeivereniging ter wereld de “Leander club”. Er hangen ook oude Nederlandse houten roeibootjes bij.

Ook het verhaal van de “Swan Marker” staat hier in de vitrine. De jaarlijkse zwanendrift op de Thames (3e week juli) is een verhaal op zich. We zijn ze tegen gekomen onderweg, maar wisten niet wat dit voorstelde. Onder leiding van de Her Majesty’s Swan Marker worden de zwanen geteld, geringd, gewogen en erop gecontroleerd of ze niet gehinderd worden door afval (vislijnen, plastic ed). Deze “Swan upping” dient ter bescherming van de zwaan en met een hoop typisch Brits ceremonieel vertoon. Vooraan op de Thames tussen Marlow en Henley vaart een skif met Her Majesty’s Swan Marker in zijn rode uniform, een witte zwanenveer op zijn pet. Elisabeth’s vlag wappert op de boot en haar wapen staat op de roeiriem. Ze roeien tegen de stroom in met hun witte en blauwe uniformen achter de Swan Marker aan. Zo kunnen ze de zwanen beter vangen. Bij Windsor Castle zullen ze later die dag een glaasje op heffen op Koningin Elisabeth, en haar traditiegetrouw met hun riemen een saluut brengen. Van de ongeveer duizend zwanen op dit deel van de Thames behoort ongeveer de helft aan Elisabeth toe (de rest aan 2 andere tellers Dyers en Vinters). Ondanks de vele regen werd het toch een leuke dag. Zaterdag 25 juli;(Henley on Thames/voor Marlow lock) Hoop gedoe voor de deur, er is een loop voor kanker. Samen hebben we er goed weer bij gelukkig, maar wel veel wind. Nog even de stad in en we gooien de trossen weer los. Henley on Thames is het roeimekka van Groot Brittannië hebben we wel gemerkt. Hier wordt de jaarlijkse Royal Regatta (1e weekend in juli) 5 dagen gehouden. De regatta stamt uit 1829 en begon als wedstrijd tussen de universiteiten Oxford en Cambridge. De rivier heeft een recht rak met beschoeiing langs de kant. Met palen hebben ze roeibaan uitgezet met aan het einde een eilandje met tempel.

De skiffs liggen in speciaal daarvoor opgezette tenten te pronken. Er word een tribune gebouwd met hokjes voor de juryleden. Voor het bij wonen van de Regatta moet je fors betalen. De leden van de club en hun gasten verschijnen in de voor geschreven kledij. Aan deze waterstraat kocht een Rus voor 200 miljoen dit huis.

Via de officiële roeibaan varen we richting de Temple Island. De lieflijke Thames is een beetje zoals onze vecht, maar dan “soo British”. Onderweg naar Marlow komen we schitterende plekjes tegen om te liggen. In Marlow liggen we aan een park, met een typische Engels stel voor ons. Klassiek houten bootje, man met strohoedje grijs haar en snor, een gestreept shirt aan. Water koken ze op een petroleumstel.

We krijgen weer een hoop complimenten van de voorbijgangers. In het gras liggen de nodige pick nick kleedjes en word er cricket gespeeld. Opvallend veel buitenlanders (nou ja uit Pakistan en India).

Marlow is een leuke gezellige stad met veel bloemen en een hangbrug (ontwerper van de brug van Buda naar Pest) Zondag 26 juli; (voor Marlow lock/Bourne end) Eerst was het lekker droog maar helaas, de rest miezer regen. We varen door naar “The Bounty” een café aan de kant van het water, gezellige live muziek,wandelaars met honden. Hier mogen we blijven voor een nachtje. Binnen was het een warme en een gezellige zooi bij elkaar, met kerstverlichting lege flessen en we deden mee aan een verloting. Onder tussen gaan we nog een paar uur naar de boot en als we terug komen herkennen ze ons gelijk (“From the Dutch flag !”). Hier test Tjerk allerlei lokaal bier.

Maandag 27 juli; (Bourne end/Windsor ) Vanmorgen de hele boot onder de ganzen en eenden stront, dus even poetsen. Dan varen we door langs huizen met zwembaden en tennisbanen. Maar we weten ook waarom die Engelsen altijd zo wit zijn, met het mooiste weer van de wereld zitten ze binnen ! Terwijl ze prachtige tuinen hebben snap je dat nou ?.

Bij de sluizen komen we soms weer bekenden tegen, altijd weer even een praatje maken; Komen jullie helemaal uit Nederland ? enz. We komen langs de Etonroeibaan (Olympische spelen 2012) en bij Bradlock zien we opeens de Royal Windsor racecourse (paardenrace). Even later zien we het indrukwekkende Windsor Castle al voor ons. De Queen is niet thuis helaas , de vlag hangt er niet. Ze wist zeker niet dat wij kwamen ! Helemaal uit Nederland !!

In Windsor liggen we aan de boulevard vlak bij het centrum, wel toeristisch, maar wel leuk. Aan de overkant is er kermis en voor ons ligt een zonnebloem narrowboot die er al jaren ligt. En rond om ons heel veel zwanen, ze zwemmen alle boten bij langs voor brood. Rondvaart boten, roeiers, wandelaars genoeg.

Dinsdag 28 juli; (Windsor/Windsor) Wakker worden van de vele zwanen is weer een nieuwe ervaring.

De wandelschoenen aan en we zijn als eersten bij Windsor Castle om oa de wisseling van de wacht te zien. Ze maken er een hele show van, maar wel de moeite waard.

Windsor Castle is een van de residenties van het Britse Koninklijke familie. Regelmatig verblijven ze hier. Het is het grootste nog bewoonde kasteel ter wereld al ruim 900 jaar (Oppervlakte 450 are). Het kasteel heeft een unieke verzameling tekeningen (van oa Leonardo da Vinci ), schilderijen, porselein, meubels, boeken, klokken, schilderijen, keramiek, manuscripten, wapens, textiel die worden beheerd door de koningin. De St. George Capel de huiskapel van de koningin. De St. George Hall (55.5 m. lang en 9 m. breed) waar de staatsbanketten zijn met een tafel voor wel 160 gasten. The State Apartments zijn ook schitterend om te zien, wat een pracht en praal. Hier bevinden zich 951 kamers en 225 slaapkamers. En dat terwijl er een grote brand (door een gordijn) is geweest in 1992 en er enorm veel schade was aan wel 100 zalen. De restauratie heeft 5 jaar in beslag genomen. Queen Mary’s dollshouse is het grootste (levens grote) poppenhuis uit 1924. Zelfs de shops zijn prachtig uitgedost met serviezen van de doop van de baby Charlotte van Kate en William (met dikke prijzen). Al met al is het een dorp op zich, er wonen hier dan ook permanent zo’n 160 mensen op het kasteel en er zijn er zo’n 200 werkzaam. Van o.a. schoonmaakster, tuinmannen, butlers, klokkenmakers, boekbinders, priesters, politie en een vlaggenman. Ook de tuin ziet er even prachtig uit. Daarnaast is nog een heel groot park met de nodige landerijen met boerderijen (10.5 hectare) Windsor Castle best toeristisch, wel de moeite waard.

Maar ook het stadje is leuk om te bezoeken. Vooral het oude treinstation wat nu Royal Windsor Shoppingcenter heet, met gezellige restaurantjes en winkeltjes (o.a. kleding, sieraden, maar ook sigaren).

Wij kopen onze “George”de wachter van Windsor, die een ere plekje krijgt op de stuurstand. Achterons liggen een stel studenten en hebben een gezellig feestje, wij genieten mee. En aan de andere kant kermis en dan al die zwanen die langs komen, genoeg te zien. Queen Elisabeth is hier niet zo vaak en we weten ook waarom, we liggen recht onder de aanvliegroute van Heathrow. Elke halve minuut komt er een vliegtuig over ons heen denderen. S’ nachts gaat de frequentie gelukkig omlaag. Woensdag 29 juli;(Winsor/Egham) Heerlijk zonnig weer en vandaag lopen we naar Eton. Even de brug bij Windsor over en je bent gelijk in een andere wereld, van vroeger ! Weinig toeristen erg rustig. Er zijn wat stoffige oude winkeltjes,kleermaker,schoenmaker,kapper, fotograaf (met typische Eton college foto’s). De Eton dress; witte das op een wit overhemd, zwart vest met daarover een zwarte rokjas met lange slip, eronder een grijze streep pantalon. Eton staat bol van tradities. Het Eton college stamt al uit 1440. Schoolgeld E 46.000 per jaar en daar komt nog het ea bij als een half uurtje muziekles per week E 1100 per jaar. Helaas is het gebouw gesloten ivm verbouwing, als we door de ramen kijken ziet het er wel heel somber uit, kil ongezellig met gladde houten bankjes. Traditie !

Van Eton zijn we zo weer terug in Windsor en daar is het weer een stuk gezelliger.

S’ middags varen we in bijna een half uur om het Windsor Castle landgoed. Met de nodige boerderijen, schapen, koeien en alles staat er piek fijn bij. In Egham maken we nog een wandeling. Hier is niet veel te beleven.

Donderdag 30 juli; (Egham/Chertsey) Om de 5 min wel een vliegtuig over, vandaar dat het hier niet zo druk is. (tussen 0.00-6.00 uur rustiger). Tjerk maakt de boot nog even schoon met de bezem van de buurman die net weg is. Je kunt merken dat het hier allemaal wat breder en dieper is, want er komen grotere boten voorbij als sleepboten en motorboten. Vandaag even winkelen en lekker genieten van de zon, want vannacht gaat het weer kouder worden 10 graden. Naar mate we dichter bij Londen komen worden de lapjes grond langs de rivier steeds kleiner en gaan de landgoederen over in stacaravans. Vrijdag 31 juli; (Chertsey/ Hampton Court) We varen naar Hampton Court, onderweg zien we behoorlijk wat lijken van boten aan de wal liggen. De huizen worden kleiner(duurder). Maar als we bij Hampton Court paleis komen kijken we onze ogen uit. Gebouwd door Henry V111 en William en Mary. We liggen op stand, aan de tuinen van het paleis !.Vandaag lopen we om het paleis heen de stad in.

Zaterdag 1 aug;(Hampton Court/Hampton Court) De wandelschoenen maar aan, want we willen alles zien. Wat een schitterend gigantische groot paleis, 500 jarig bestaan en 24 hectare groot. In juli is daar de Hampton Court Palace Flower show altijd en dat was te zien. Schitterende tuinen, mooi gesnoeide bomen en een met de langste bloemen border van Engeland (ook moes-, kruiden-, rozentuin ed). Met een speciale druivenkas zelfs. Binnen was het een heel dorp op zich. Schitterende zalen, beelden, muziek, en ze hadden papieren kunstwerken gemaakt van de oude kleding. Er liepen ook acteurs rond, erg leuk. Je kunt hier zeker wel een dag door brengen wat een mooi paleis. S’ avonds zitten we heerlijk te genieten van live muziek van de overkant (bruiloft).

Zondag 2 aug; (Hampton Court/Teddington lock) Als we weg varen komt er gelijk al weer iemand op “ons” plekje liggen. We varen naar Kingston een hoop gezelligheid hier, zeilwedstrijden en in de stad zijn ze aan het fietsen voor kanker. Prima zaak ! De hele stad staat in teken van fietsen. Er zijn artiesten met fietscross (over auto’s heen), fietser op stelten, fietser die muziek maken enz. Maar ook al die wielrenners die geld op halen voor kanker. Prachtig weer en erg gezellig hier.

We gooien de trossen toch maar los en varen naar Teddington. Voor de sluis blijven we liggen en vragen bij de sluismeester hoe het ea gaat wanneer we naar Londen gaan varen. Grootste verschil is de 7.50 m hoogte getijde. Nu gaan we van zoet naar zout. Maandag 3 aug; (Teddington lock/ St Katharine dock) Vanmorgen varen we al vroeg de sluis door, aan de andere kant wordt het laag water, maar er is een ondiep stuk (0.60m.) waar we door moeten anders kunnen we pas veel later weg. Bij Richmond laten we de sluis voor ons alleen draaien (betalen). Na de sluis zien we dat er al veel woonarken op het droge komen te liggen, ze hebben zandzakken onder de boten liggen om recht te blijven liggen. We tanken nog snel even wat water en worden we aan gesproken dat we de marifoon aan moeten zetten. Gelukkig lekker is het rustig op de rivier.

De Thames wordt steeds leger soms hebben we een meter water onder de kiel. Vanaf Teddington is er niet veel te zien als bossen en het Fullham voetbalstadion. Bij Chelsea bridge zie je de wolkenkrabbers al staan te pronken. Vanaf Vauxhall bridge weet je haast niet wat je het eerste moet fotograferen. Woooooow !

De Westminster, Big Ben die net 12 uur slaat als we er langs varen, Londen Eye, Milleniumbridge,Tate Modern, Golden Hinde, en daar is die dan de Tower bridge ! Dit is wat we wilden, joepie !!!

Maar dan heeft Tjerk een idee, ik moet op een wrak klimmen om foto’s te maken. Dat was wat minder. Maar wel spectaculair !.

Onder tussen is het water weer met bakken de Thames in gelopen. Bij de brugpijlers kun je dat zien ,maar ook aan de snelheid. Maar ja we zijn niet de enigste, genoeg rondvaartboten, rubberraceboten, veer-, taxi-,sneldienst-,vrachtboten enz. Het gaat hier behoorlijk te keer. Omdat we nog 1.5-2 uur moeten wachten voor we het St. Katharina dock in kunnen,varen we maar door richting de Noordzee, waar het water ons behoorlijk te gemoed komt en de rivier steeds breder wordt (7.5m. getijde). We varen door naar Greenwich (ijkpunt meridiaan). Inmiddels is de wind al behoorlijk aangetrokken en de golven ook. Stroom mee 18 km en 8 km tegen. Je moet goed opletten, want voor en achter rossen de snelle schepen voorbij met de nodige golven, maar er drijven ook hele pallets en dikke stukken hout rond. En je wilt ook nog foto’s maken. Onderweg zien we grote bakken met roosters in het water liggen, soort scheppen waar ze afval in verzamelen, er ligt genoeg aan plastic petflessen ed.

Als we van Greenwich terug varen, kunnen we nog niet in het dock en varen we nog even voorbij Londen Eye en weer terug. Gelukkig moeten we nog heel even wachten voor de sluis van het dock open gaat. Als we er net in liggen moeten we even bijkomen, maar veel tijd hebben we niet. Gelijk mensen die aan de kant staan te kijken en vragen ; “Komen jullie helemaal uit Nederland ? “, zo snel mogelijk zeggen we dan maar “Ja,zie onze vlag !”, ze krabben zich wat achter het oor en je ziet ze denken. Tjerk gaat even de registratiepapieren in orde maken. Lijkt wel of we net van zee komen. Met een grote envelop komt hij terug en we krijgen het mooiste plaatsje. We schutten naar boven op gelijke hoogte van de haven. Dan gaat de brug open in de sluis, de sluisdeur klapt in het water en varen we het centrale deel van de haven in. Heerlijk wat een rust hier.

Omdat we onder de lijn van de “Gloriana”, ja die ja !, doormoeten , moet de bimini en het geusje even los. Met dat ik het vlaggetje er afhaal stoot het stokje tegen de railing en valt in het water. Ach, daar gaat ons geusje met Fries en Engels vlagje. We meren aan de steiger met achter ons de Koninklijke roeisloep en zoeken naarstig naar het geusje. De schroef even draai , misschien zit die onder de boot vast, maar helaas !. Ondertussen worden er heel veel foto’s gemaakt van ons (en de roeisloep).

Er ligt hier ook een groep met 8 Nederlandse zeilboten. Ook zij komen vragen of we uit Nederland komen (Spreken we Duits ?). Dan vertellen we hoe we gekomen zijn. En kunnen we weer even rustig rond kijken van al dat moois hier. Vooral wat er achter ons ligt, er staat een hek om heen waar wij alleen achter langs mogen. We krijgen regelmatig te horen, mogen we er even bij, we willen alleen maar een foto maken. Helaas is daar geen beginnen aan.

De Koninklijke roeisloep van Elisabeth is gebruikt bij; Henley Royal Regatta, Olympische vuur 2012, Diamond Jubilee ,60 jaar Koningin 2012 enz. Het schip heeft een lengte van 26.90m. en heeft 18 roeiers nodig. De roeispanen liggen in speciale hoesjes binnen. Schitterend schip met heel veel goud, leeuwen, en rood pluche. Het is een bijzondere ervaring om midden in Londen te liggen vlak naast de Tower bridge s’ avonds is die mooi verlicht.

Maar ook heerlijk dat we eindelijk weer eens gewoon onder de douche kunnen. Wat een dag.

Dinsdag 4 aug; (St. Katharine dock/St Katharine dock) Tot 6.00 uur geslapen er vliegen de nodige helikopters boven ons. Veel wind, maar droog later nog lekker de zon. Onder de afwas zag ik ineens een heel klein stukje van een fries vlagje. “Ja, dat is hem !”. Helemaal blij zetten we het geusje er weer op.

Om 13.00 uur is het dan zo ver, wandelschoenen aan en lekker genieten. Via de Towerbridge , over de zuidoever, Queens walk, naar de Westminsterbridge, Trafalgar square, Covent garden, St. Paul weer terug naar St. Katherine dock. Wat een gezellige drukte. Towerbridge (1000x per jaar open, bouwjaar 1894) H.M.S. Belfast schip, “Golden Hinde”in het dock met winkeltjes en galerietjes, Tate Modern, Millenliumbridge, theaters, Royal festivalhal, jubilee garden, Londen eye (bouwjaar 1999, 135 m hoogte), Westminster bridge, Big Ben (net 16.00 uur ! bouwjaar 1859), Westminsterhall, Dowingstreet 10 (deur heeft geen sleutelgat van buiten!), Horse Guards Parade, the Mall, St. Jamespark, Trafalgar square, nog meer theaters, Covent Garden met de vele straat artiesten, muziekanten, beelden de kunstenaars, grote bellenblaas,krijt tekeningen,Charlie Chaplin,enz. En natuurlijk de rode telefooncellen en dubbeldekkers en black cabstaxi’s en nog veel meer. En Shard niet te vergeten (hoogste gebouw van europa 310 m), met een glas dat naar binnen helt, zonder het dak te raken, zodat het natuurlijk ademt.Bouw duurde 12 jaar en koste 2 miljard en was in 2012 klaar.

In deze stad wonen 7.5 miljoen mensen (onder wie 2.3 miljoen immigranten) en worden er 300 verschillende talen gesproken. We kunnen nog wel uren lopen maar onze voeten doen zo zeer (na 7 uur lopen). Dus nemen we om 22.00 uur maar een taxi naar de haven. Wat een heerlijke dag en wat een bruisende stad is Londen. En wat een heerlijk slapen, midden in Londen vlak onder de Tower in je eigen bed onder je eigen dekseltje !. Woensdag 5 aug;(St. Katharine dock/ South dock) Nog even de laatste boodschappen, ruimen het ea op en regelen de veerboot van Dover naar Calais voor de terug weg. Bij de havenmeester rekenen we af en laten nog een aantal SK journaals achter. (Wie weet !)

Om 16.00 uur varen we het St. Katharina dock uit en zwaaien nog een keer naar de Tower of Londen. Woww ! We varen het South dock in die gelukkig al open staat, het regent en er is een dikke bui opkomst. We hebben een plekje aan de steiger achter een stel bouwvakkers (ze zijn aan het klussen, ja, ja !), Tjerk maakt een praatje en we horen dat de ondergrondse morgen in staking is (ze willen 52 vakantiedagen!), dus zal het een chaos worden op de weg in het toch al overvolle Londen.

We proberen nog die zelfde avond de auto en trailer op te halen uit Oxford, maar dat gaat niet meer het personeel is al weg. We wijzigen onze plannen. Met de fles berenburg onder de arm gaat hij nog een keer met de mannen praten. Tip van de mannen; familie heeft een taxi en er is hier vlak bij een goede helling zodat we ons zelf kunnen redden met de trailer. De kraan afgezegd. Hij geeft de timmerman nog wat welkome tips en drinkt nog een borrel met de heren het regent toch en hoe. Tijd om naar huis te gaan. Later zien we twee regenbogen naast elkaar.

Donderdag 6 aug; (South dock/ Hazeldonk) Strakke planning vandaag (is dit vakantie ?). Om 6.15 uur opstaan, Om 7.00 uur staat de taxi voor en brengt ons van South dock naar Paddington (hoofdstation). Overvolle wegen vanwege de staking ipv 20 min doen we er 1.15 uur over en de teller tikt door.

Op Paddington houden we een hoge piet aan, hij regelt gelijk kaartjes voor ons. Om 8.50 uur tot 10.00 uur zitten we in de trein. En zien flarden van onze reis terug. Het is 10.15 uur, ipv de bus nemen we de taxi naar Oxford Cruisers. De chauffeur vroeg al wat we daar moesten. Gelukkig staat alles er nog en ook nog heel. Nog even afrekenen en we gaan om 10.45 uur van Oxford naar Londen (ongeveer 100 km).Tolbrug nog een keer over en we zijn op de snelweg. Met de lege trailer is het al nauw in sommige straten, zal straks nog wat worden. Om 14.00 uur zijn we weer terug bij de boot, snel even een hapje eten en ruimen we de boel weer achter de deksels.”George”(onze wacht) gaat in de besteklade mee. Tjerk brengt alvast de auto en de trailer bij de helling. We moeten de brug nog laten bedienen voor de boot en dan hebben we het hele spul weer bij elkaar bij de helling van het watersportcentrum om 16.15 uur. We rijden het laatste stukje nog door Engeland van Londen naar Dover, was wel zweten door de nauwe straatjes. Gelukkig zijn we snel op de snelweg. Bij de veerboot (P&O) van Dover naar Calais checken we gelijk in om 19.15 uur. We genieten nog even van de mooie zonsondergang met de white cliffs op de achtergrond, als laatste van Engeland.

Met wat vertraging en het horloge weer 1 uur terug, komen we om 23.15 uur aan in Calais. Nu weer gewoon rechts rijden door Frankrijk en België tot we geen zin meer hebben. Vrijdag 7 aug; (Hazeldonk/Sneek) Om 2.30 uur bij Hazeldonk hadden we er genoeg van, het was ook wel een hele lange dag geweest, eerst maar eens even lang uit.

Heerlijk weer en we trekken snel de korte broek (26 graden) als we rond 9.45 uur weer weg rijden. Onderweg halen we nog snel even wat boodschappen en rijden door naar het Sneekermeer (14.00 uur) waar het een drukte van belang is na de Sneekweek. Midden op het meer is het heerlijk zwemmen en nagenieten van de reis. Daar zien we ook hoe vies de boot is, al dat fijn stof en de algen onder aan de boot. Wat een heerlijke vakantie was dit weer. De Thames van lieflijk beekje tot ruwe rivier. Maar Friesland is toch ook weer heerlijk. Vaaruren; 40 uur Tips; -van Sonning tot Cookham erg mooi stuk ! -zwemmen in de Thames niet aan te raden -neem ankerpinnen mee -stroom en water niet overal te verkrijgen [email protected]