Pink Screens CHINÉMA DIRECT #99 CHINÉMA DIRECT, CINEKETJE, REDNECKS AND MORE > >

MENSUEL N°99 - OCTOBRE 2007 NE PARAÎT PAS EN AOÛT ET DÉCEMBRE

BUREAU DE DÉPÔT : BXL X 1070 BRUXELLES

.. . E

S K C

D N A

OR

BELGIQUE - BELGÏE P. P / P. B 1/1392 1070 BRUXELLES P402037

M

E N D

E R ,

E J ET

K E N

I C ,

T C E

A

ÉM

R I D

N

I H C

Pink CHINÉMA Screens DIRECT

26.10>03.11.07

09.11>25.11.07

#99

2

ges, cette courts et longs métra films expérimentaux, bijoux aux , dits iné aux le ictions, documentaires, bel Screens fait la part k Pin l ativa mm fes gra du pro tion une nouvelle édi ent queer, à travers ations aux perles savoureusem ent et ori s que des et phi és gra ntit ato ide ém cin ent des ité et au décloisonnem tion qui incite à la curios que nous vous convions sexuelles. ticulièrement énergique par ure ert ouv us « queer une à st Cette année, c’e tés très rock, avec un foc pour l’occasion de sonori fins des e con par se aux ci ue lecel giq e Bel squ la pui raine également de ent s vou lexions tion réf édi nos te cet ant rock ». Mais ts, tout en aliment tes d’univers visuels for gueux por deu les , re isir ouv pla de es, s pin plu ilip Ph genre. Et pour encore le sur ent .. gem va. lar s No du plu féministes et nces dans le bar expo et d’autres réjouissa ne-bilantes, des soirées, une mélange trans-pédé-goui au t itan inv es siv ver sub tés tivi fes ces à Prenez part s! er en éclat tous les carcan hétéro-etc et faisant vol nieuwe & langspeelfilms: deze erimentele films, kortven ege uitg der eer t nie r ictie, documentaires, exp tival maakt plaats voo Fes s een Het . Scr k zijn Pin er het que editie van eltjes die heerlijk nide fische juweeltjes en par le gra sue ato sek em cin van l, n iaa eke ter ma gheid en tot het openbr eri sgi uw nie tot aan zet programma ning omgeven met titeiten en voorkeur. bijzonder energieke ope een r voo uit ie tie ons jull we n Dit jaar nodige ». Verder voert deze edi focus op « queer rock ren een deu en de en nt ank ope l kkl tiva roc fes te t ech en van de Filippijnen. He oek uith ene de em in alg tot er gië me mee van Bel e feministische of versum en voedt zo onz batten), van een sterk visueel uni gen twee gueulantes (de zor fun er me nog r Voo . der ... gen r bar gedachten ove ijkheden in de Nova ng en andere vermakel d transfuiven, een tentoonstelli gericht naar een gemeng en hed lijk ste fee ve sie ver vliesub aar e elk dez uit Neem deel aan rslijf in stukken z publiek en laat elk keu -en ero het biott-p nne jea gen !

F

F

Pink Screens inFos

gUeULantes

www.pinkscreens.org/www.gdac.org/[email protected] T: 02 512 20 76 (11.00>18.00) Prévente/Voorverkoop (à partir du/vanaf 08/10) DARAKAN: rue du Midi 9 Zuidstraat - 1000 BXL - T: 02 512 20 76

Chaque samedi des Pink Screens, à 19h30, au bar du Nova, les Gueulantes vont vous faire parler, écouter, contester, discuter, polémiquer, témoigner...

animation/happening Le bar du Nova est ouvert pendant tout le festival, de la première à la dernière séance. Un lieu pour (re)prendre des forces (petite restauration), souffler, prolonger les séances, rencontrer et échanger, notamment avec les réalisatrices/teurs invité-e-s. En soirée, des DJ’s de la scène queer belge se chargent de la touche musicale. Drink d’ouverture vendredi 26 octobre, 18h. De Nova bar is tijdens de hele duur van het festival open, van de première tot de laatste vertoning. Met dj’s om de muzikale ambiance te verzekeren… Openingsdrink vrijdag 26 oktober 18u.

Les Gueulantes? Des cafés-discussions démocratiques dont le principe de base est la libre circulation des idées autour de questions données. Rien à voir avec un groupe de parole où l’on vient écouter la bonne (de parole), mais un espace d’expression pour remuer ses idées et entendre celles des autres. samedi 27 octobre, 19h30 Ecole pour pédégouines: éducation libérée ou cloisonnée? en prolongement de la projection de Follow my voice (voir infos page 3) samedi 3 novembre, 19h30 Militance, quelle-s direction-s? Transgression ou normalisation? en réponse au documentaire La révolution du désir (voir infos page 7)

FocUs expo / tentoonsteLLing parlez-moi d’amour : Gay, bi, trans, lesbiennes, hétéros ou que sais-je encore ! Cette sélection de plasticien-ne-s viendra nous parler de « leurs amours », qu’elles soient de jeunesses, d’une nuit, de toute une vie ou de vacances. Ils nous les conteront avec émotion, humour, fierté, courage, enthousiasme, … parfois avec violence mais jamais sans tendresse ! vertel me over de liefde : Gay, bi, trans, lesbiennes, heteros of wat weet ik nog allemaal! Deze groep van plastische kunstenaressen en kunstenaars zullen ons vertellen over ‘hun liefdes’, zij het jeugdliefdes, liefdes van een nacht, leveslange liefdes of vakantieliefdes. Zij zullen ze vertellen met gevoel, humor, fierheid, moed, enthousiasme,... soms met geweld maar nooit zonder tederheid!

« Queer Rock »

Cette année, Pink Screens se fait plus rock que jamais avec un week-end d’ouverture explosif: appel à bousculer les conventions pour le très riot grrrls Itty Bitty Titty Committee, histoire adolescente aux accents « sex-drug-and-rock’n roll » pour GLUE, « Hedwig and the Angry Inch » repris par des invité-e-s de prestige dans Follow my voice, une carte blanche à Pauline Boudry du groupe queer féministe « Rythm King & her Friends », le tout accompagné de BO implacables et énergisantes. Sans oublier le cultissime Rocky Horror Picture Show en séance de minuit « don’t dream it, be it »! Dit jaar rock-and-rollt Pink screens zich het openingsweekend in: conventies worden omver gegooid met de zeer rebelse girls van Itty Bitty Titty Committee, met opgroeiende jongeren en « sex-drug-and-rock’n roll » uit GLUE, met « Hedwig and the Angry Inch » hernomen door een select clubje genodigden in Follow my voice en met een vrijgeleide voor Pauline Boudry uit de feministische queer groep « Rythm King & her Friends ». Een aanrader is de cultfilm the Rocky Horror Picture Show -hoe kan het ook anders- als middernachtvertoning. « Don’t dream it, be it »! i

3

26.10 > 19:30

27.10 > 15:30

Itty bItty tItty commIttEE

I wAs A mAlE wAr brIdE (alleZ coucHer ailleurS)

Jamie BaBBiT (US- 2007 - 87’ - VO/OV - STT FR/ NL OND)

Energique, romantique, féministe, drôle, politique, rock, ce film de J. Babbit (But I am a cheerleader) est tout cela à la fois! Une expérience réjouissante qui suit Anna, jeune fille timide vivant chez ses parents, qui tombe amoureuse de la leader d’un groupe d’activistes adeptes des tags subversifs. A vos bombes (de peinture)! Energiek, romantisch, feministisch, grappig, politiek, rock, neem alles samen en je hebt de film van J.Babbit (But I am a cheerleader)! Een heuglijke ervaring achtervolgt Anna, een jong verlegen meisje die nog bij haar ouders inwoont. Ze wordt verliefd op de leidster van een groep, verslaafd aan subversieve tags. Start tagging!

+ whAt ArE wE doIng tonIght? maRie VeRmeiReN (B., 2002, 7’, VO-OV)

+ EvolutIon DaFNe BOggeRi (iT., 2005, 2’, SaNS paROLeS / zw)

26.10 > 21:30

shEng XIA gAng nIAn (eternal Summer)

LeSTe cheN (Tw - 2006 - 95’ - VO/OV - STT FR/ NL OND)

Jonathan et Shane se sont rencontrés à l’école primaire et sont devenus inséparables, le studieux Jonathan veillant sur son camarade en difficulté scolaire. Jusqu’au jour où l’attirance grandissante de Jonathan pour Shane, ainsi que l’arrivée d’une fille venue de Hong-Kong, Carrie, ne vienne remettre en cause leur lien. Le portrait des amours du trio d’adolescents et une somptueuse photographie permettent à Lester Chen d’évoquer avec sensibilité, outre le passage à l’âge adulte, la difficulté de se forger une identité sexuelle. Jonathan en Shane ontmoetten elkaar op de lagere school en zijn sindsdien onafscheidelijk. Ijverige Jonathan is een steun voor zijn vriend die het wat moeilijker heeft op school. Tot op de dag dat de toenemende bewondering van Jonathan voor Shane en de komst van een meisje, Carrie, uit Hong Kong de bijzondere band tussen de twee op de helling zet. Met dit weelderig gefilmd liefdesportret van de drie adolescenten brengt Lester Chen de overgang naar volwassenheid en het tot stand komen van de seksuele identiteit treffend in beeld.

+ prIvAtE lIfE aBBe ROBiNSON (Uk - 2006 - 15’ - VO-OV - STT FR.)

26.10 > 23:30

thE rocky horror pIcturE show

Jim ShaRmaN (US - 1975 - 100’ - VO/OV - STT FR)

Dans la vie, c’est bien simple : il y a ceux qui ont déjà vécu le RHPS, et les autres. Oubliez tout : les années 2000, la grisaille, votre patron, votre ex, et laissez-vous projeter au temps béni des seventies américaines. Plus de 30 ans plus tard, ce film-culte n’a pas pris une ride (normal vu la couche de make-up), et se vit toujours de manière aussi délirante. ‘T Is simpel, in het leven heb je diegenen die de RHPS hebben meegemaakt en …de anderen. Vergeet alles : het derde millennium, het slechte weer, je baas, je ex en laat je meeslepen naar de zalige Amerikaanse seventies. Meer dan 30 jaar later vertoont deze cult film nog geen spoortje van veroudering (normaal met zo’n laag make-up), en is het nog altijd een ‘te gekke’ belevenis.

hOwaRD hawkS (US, 1949 - 105’ - VO/OV - STT FR)

Tandis que la reconstruction d’une Allemagne dévastée par la 2ème guerre mondiale s’opère, un capitaine cynique et une interprète butch sont envoyés malgré eux en mission délicate. Ces deux personnalités têtues, pas prêtes à s’aimer, vont finir par se marier. Mais le capitaine n’a le droit de suivre son épouse qu’en se faisant passer pour sa femme… Travestissement et remise en question de la virilité ne sont qu’une mise en bouche. Une comédie qui malmène drôlement le genre. Cary Grant et Anne Sheridan au meilleur de leur repartie comique et de leur impertinence. Tijdens de wederopbouw van het door de tweede wereldoorlog vernietigde Duitsland, worden een cynische kapitein en een butch tolk tegen hun zin samen op een delicate missie gestuurd. De twee koppige personages lijken niet voor elkaar bestemd, maar stappen uiteindelijk toch in het huwelijksbootje. De kapitein moet zich echter als vrouw vermommen om bij zijn echtgenote te kunnen blijven... Transvestie en het in vraag stellen van de viriliteit zijn nog maar het begin. Een komedie die het genre stevig toetakelt. Brutaal en komisch ; Cary Grant en Anne Sheridan op hun best.

27.10 > 17:30

follow my voIcE kaTheRiNe LiNTON (US - 2006 - 100’ - VO/OV STT FR/NL OND)

Le making of d’un album de reprises des chansons de Hedwig and the Angry Inch, la comédie musicale trans et rock de John Cameron Mitchell (aussi réalisateur de Shortbus) par la crème de la scène rock indie américaine est le point de départ prétexte de ce documentaire sur l’unique et controversée High School New Yorkaise réservée aux jeunes homos. De quoi réfléchir à la question en battant la mesure sur son fauteuil !!! Met als uitgangspunt de making of van een coveralbum door toppers uit de amerikaanse alternatieve rockscène, met de liedjes uit Hedwig and the Angry Inch, de transseksuelen-rock’n’roll-musical van John Cameron Mitchell (die intussen ook Shortbus maakte), focust deze documentaire op de unieke en controversiële New Yorkse High School voor holebi-jongeren. Stof tot nadenken terwijl je je sofa afbreekt !

+ …sIlEncEd TSimONg FaNNey (Sa’ - 2005’ - 13’ - VO-OV - STT FR.)

27.10 > 19:30

gluE (HiStoria adoleScente en media de la nada)

aLeXiS DOS SaNTOS (aR - 2006 - 110’ - VO/OV STT FR/NL OND)

2 garçons, 1 fille, l’adolescence, une petite ville perdue en Patagonie, l’été, la chaleur, la lumière, le vent, le désœuvrement... et puis l’attirance, l’envie d’expérimentation, le désir ! Au final, sur fond de rock (BO des Violent Femmes ), une chronique adolescente au milieu de nulle part, à la fois tendre, sexuelle, juste et vibrante. 2 jongens, 1 meisje, de adolescentie, een verloren stadje in Patagonië, de zomer, de warmte, het licht, de wind, de leegheid en dan… de bekoring, de drang naar experiment, de begeerte! Samengevat, in een sfeer van rock and roll (BO Violent Femmes), krijgen we een zoektocht naar zingeving, bij momenten zacht, soms seksueel, vaak verhelderend en ontroerend.

27.10 > 21:30

A strEEt AngEl wIth A cowboy mouth

paULiNe BOUDRy (De - 2006 - 36’ - VO/OV - STT FR)

Journal de bord de la tournée du groupe queer féministe berlinois « Rhythm King & Her Friends » et réflexion sur la scène electrorock, A Street Angel est un film énergisant sur la place des femmes dans un monde rock encore très machiste. Avec nos Girlsbands préférés : Robots in Disguise, Scream Club , « Stereo Total, Lesbians on X. Pour sa carte blanche, Pauline Boudry viendra nous présenter une sélection de courts queer.

Logboek van de tournee van de berlijnse feministische groep “Rhythm King & Her Friends” en reflectie over de electro-rock scene. A Street Angel is een krachtige film over de plaats van vrouwen binnen de nog steeds overwegend machistische rockwereld. Met onze favoriete Girlsbands: Robots in Disguise, Scream Club, Stereo Total, Lesbians on X enz. In haar carte blanche, stelt Pauline Boudry haar persoonlijke selectie queer kortfilms voor.

En présence de/aanwezigheid van pauline boudry

4

28.10 > 16:00 + 30.10 > 19:30

Even cowboys get the blues! Attack T. Smith (Uk - 2005 - 8’ - VO/OV - STT FR/NL OND)

Steve, le leader d’un gang, appréhende un skin gisant inconscient qui aurait attaqué deux de ses amis noirs. Mais ce qui pourrait apparaître une évidence cache une réalité toute autre. Steve, leider van een straatbende, is op zijn hoede voor een skinhead die twee van zijn zwarte vrienden aangevallen zou hebben. Maar achter wat zo vanzelfsprekend lijkt, zit een heel andere werkelijkheid verscholen…

Boys Grammar D. Francis (AU - 2005 - 8’ - VO/OV STT FR/NL OND)

Un jeune garçon est violé par ses camarades de classe dans le vestiaire de son école. Dénonciation de la violence en milieu scolaire et du déni de cette réalité par les parents et les autorités. Een jongeman wordt verkracht door een groepje klasgenoten in de vestiaire van zijn school. Een aanklacht tegen geweld in een schoolomgeving en de ontkenning ervan door de ouders en de overheid.

Jules

28.10 > 19:30 28.10 > 18:00

hotel gondolin

Francisco López Escriva (Ar - 2005 - 52’ VO/OV - STT FR/NL OND)

Un hôtel argentin unique en son genre offre refuge aux travesties et transsexuelles qui s’y sont recréé une famille. Ensemble, elles luttent pour leur survie et leur identité avec courage, fierté et humour. Een Argentijns hotel, uniek in zijn soort, biedt onderdak aan travestieten en transseksuelen, die er een nieuwe familie vormen. Gezamenlijk strijden zij voor hun overleven en hun identiteit met moed, trots en humor.

+ The party Abigail Child (US - 2004 - 13’ - VO/OV - STT FR/NL OND)

Un portrait audacieux et franc d’un groupe de jeunes noirs américains, entre homosexualité, bisexualité et prostitution. Een gedurfd en openhartig portret van een groep jonge zwarte amerikanen, tussen homoseksualiteit, biseksualiteit en prostitutie.

Love and Words Sylvie Ballyot (FR - 2007 - 44’ - VO/OV - STT FR/NL OND)

D’un projet de film sur une femme au Yémen, projet avorté car il met la vie de cette femme en danger, Love and Words devient un film inclassable. A la fois narration du film qui n’a pu se faire, portrait de jeunes yéménites et discussion sur la sexualité, rencontre amoureuse avec une autre femme, traductrice pour le tournage, et récit d’une passion naissante et cachée. Sylvie Ballyot nous livre ici un magnifique film et une véritable expérience cinématographique, d’une intelligence et d’une beauté rares. Love and Words is een niet te klasseren film, gebaseerd op een filmproject over een vrouw in Yemen. Het project werd stopgezet, omdat het het leven van die vrouw in gevaar bracht. We krijgen niet alleen het verhaal te zien van de film die nooit gemaakt kon worden, maar ook een portret van jonge Yemenieten, een discussie over seksualiteit, een liefdesontmoeting met een andere vrouw en een ontluikende en verborgen passie. Sylvie Ballyot maakte een prachtige film, een echte cinematografische ervaring, toonbeeld van een zeldzame intelligentie en schoonheid.

+ TEL PÈRE, TELLE FILLE Sylvie Ballyot (FR - 2007 - 20’ - VO/OV - STT FR/NL OND)

28.10 > 21:30

filmez-vous Fabiola ? CYPRIEN, MOI ET LES AUTRES Jean-Baptiste Dumont (Be - 2006 - 34’. - VO/ OV - STT FR/NL OND)

Cyprien va se marier et demande à son meilleur ami d’être son témoin. L’occasion pour Jean-Baptiste de faire enfin son comingout. Pas si simple quand socialement tout vous sépare, à moins d’en faire un film entre autofiction et documentaire. Cyprien gaat trouwen en vraagt zijn beste vriend als getuige. De perfecte gelegenheid voor Jean-Baptiste om eindelijk zijn comingout te doen. Niet zo simpel als alles jullie maatschappelijk scheidt. Een film tussen autobiografische fictie en documentaire.

LES CORPS SILENCIEUX Ludivina Diaz (Be - 2007 - 19’ - VO/OV FR)

Les errances d’une jeune fille solitaire fascinée par une femme mystérieuse… Film de fin d’études sublime d’une cinéaste prometteuse. De omzwervingen van een teruggetrokken meisje aangetrokken door een mysterieuze vrouw… Een subliem afstudeerproject van een veelbelovende cineaste.

L’AUTRE Cristina Dias - Be - 2007 - 13’ - ss parole/zw

J-C Montheil (Fr - 2005 - 19’ - VO/OV - NL OND)

Un jeune homme erre dans Paris. Il sonne à la porte et téléphone à d’anciens clients. En vain. Jules est un jeune prostitué. Un film qui a l’effet d’une bonne paire de claques. Een jongeman dwaalt door Parijs. Hij belt aan en telefoneert naar klanten van weleer. Tevergeefs. Jules is een jonge rentboy. Het filmequivalent van een stevig paar kletsen.

Cowboy forever

Chorégraphie homoérotique où s’affrontent et se cherchent deux corps de la masculinité magnifiés par la danse de Claudio Bernardo. Homo-erotische choreografie waar twee mannenlichamen wedijveren en mekaar zoeken met behulp van de dans van Claudio Bernardo.

Casse-noisettes Laurent Golia (Be - 2007 - 11’ VO/OV - STT FR/ ENG OND)

J-B. Erreca (FR - 2006 - 26’ - VF-VO/OV - STT FR)

Cowboy Forever est un docu-fiction sur la tolérance : un conte sensuel sur le comingout et l’amitié entre deux gauchos de l’ouest brésilien. Cowboy Forever is een docu-fictie over verdraagzaamheid: een sensueel sprookje over de comingout en de vriendschap tussen twee gauchos uit West-Brazilië.

In the name of sin N. Sripongwarakul & T. Sukkhapisit (Th 2006 - 32 - VO/OV - STT FR/ENG ond)

Un professeur cache ses sentiments par crainte de perdre son travail, jusqu’au jour où un nouvel élève entre dans sa vie. Een leraar verdringt zijn ware gevoelens,tot op een dag een nieuwe leerling zijn intrede doet…

Cedric S. Gonzalez & S. Escolano (ES - 2006 - 6’ - VO/ OV - STT FR)

Depuis la mort de sa mère, Cedric, 11 ans, refuse de parler. Bruno, son seul ami est décidé coûte que coûte à le faire sortir de son mutisme. Sinds de dood van zijn moeder weigert de 11-jarige Cedric te praten. Zijn enige vriend Bruno is vastbesloten om het zwijgen te doorbreken. En présence de/ In aanwezigheid van Jean-Claude Montheil, Corentin Sénéchal & Jean-Baptiste Erreca

On vous prend pour le mari de votre dernier plan cul : c’est sûr, une bonne torsion des testicules, ça rapproche. Mais vous en feriez quoi, vous, de ce rapprochement ? Wat als je voor de echtgenoot van je laatste sexcapade aanzien wordt ? Dat riskeert een pijnlijke versie van de notenkraker te worden, maar er zit misschien nog méér in dan dat ?

Ripaille sous le paillasson Mathieu Donck (Be - 2003 - 13’ - VO/OV FR)

On ferait n’importe quoi pour obtenir un prêt. Changer d’orientation sexuelle, par exemple. Enfin, essayer… Multiprimé, enfin aux Pink Screens ! Zouden we niet alles doen om een lening te krijgen? Van geaardheid veranderen, bijvoorbeeld. Enfin, het valt altijd te proberen...

sexe à la maison Philippe Branckaert (Be - 3’30’’ - VO/OV musique de/MUZIEK VAN misha moon)

En présence de / In aanwezigheid van Jean-Baptiste Dumont, Ludivina Diaz, Claudio Bernardo, Laurent Golia, Philippe Branckaert

5 30.10 > 21:30

tuli

Auraeus Solito (Ph - 2006 - 113’ - VO/OV STT FR/ENG ond)

Après son premier long métrage, The Blossoming of Maximo Oliveros, Auraeaus Solito poursuit un cinéma original et enchanteur. Dans une communauté aborigène des Philippines, la jeune Daisy, fille du circonciseur, va connaître une passion amoureuse avec sa meilleure amie. Elles deviennent complices du seul garçon non circoncis du village, rejeté de tous car il a refusé cette preuve de virilité. Questionnant les traditions et les rapports figés des rôles hommes/femmes, Solito réussit une œuvre surprenante aux images rarement vues et de toute beauté.

29.10 > 19:30

Comme des voleurs (à l’est) Lionel Baier (CH - 112’ - VO/OV - STT FR /NL OND)

Après «Garçon stupide», le Suisse Lionel Baier revient aux Pink Screens dans une autofiction en quête d’origine. Lucie et son frère Lionel, enfants d’un pasteur vaudois, plaquent tout le jour où ils apprennent leur ascendance polonaise. C’est la fuite à l’est, au volant d’une voiture « empruntée », de mariage blanc en course-poursuite en Slovaquie, avec faux passeports et vrais ennuis. Et au bout de la route de Varsovie, des réponses peut-être, l’aventure certainement. Na “Garçon Stupide” keert de Zwitser Lionel Baier terug naar Pink Screens met een autofictie op zoek naar de roots. Lucie en haar broer Lionel, kinderen van een Zwitserse herder, laten alles in de steek op de dag dat ze hun Poolse afkomst vernemen. Comme des voleurs (à l’est) is het verhaal van de vlucht naar het oosten van broer en zus, aan het stuur van een “geleende” auto, van een schijnhuwelijk met achtervolging in Slovakije, van een reis met valse paspoorten en echte problemen. En aan het einde van de rit naar Warschau wachten hen misschien de antwoorden, maar zeker het avontuur. En présence de / In aanwezigheid van Lionel Baier

29.10 > 21:30

BOY I AM

Sam Feder & Julie Hollar (US - 2006 - 72’ VO/OV - STT FR/NL OND)

Loin des envolées théoriques, en suivant les parcours de jeunes en transition, en abordant ouvertement et concrètement les rapports conflictuels que peuvent entretenir féminisme et lesbiennes d’une part et transsexuels female-to-male d’autre part, «Boy I Am» nous pousse hors des sentiers battus. Surprenant et audacieux ! Wars van theoretische beschouwingen volgt Boy I Am het parcours van transsexuele jongeren door openlijk en heel concreet de conflictuele relaties te belichten die er kunnen bestaan tussen feministen en lesbiennes enerzijds en transsexuelen female-to-male anderzijds. Een verrassend en stoutmoedig document dat ons van de geijkte paden duwt.

+ BOYGIRL

Aurora Reinhard (Fi - 2002 - 12’ - vo/ov stt FR/NL OND)

+ NOT SO BLACK OR WHITE

Col Cruise (UK/Au - 2006 - 4’ - VO/OV - STT FR/ NL OND)

Na zijn eerste langspeelfilm, The Blossoming of Maximo Oliveros, verblijdt Auraeaus Solito ons een tweede keer met originele en betoverende cinema. In een inheemse gemeenschap op de Filippijnen, start de jonge Daisy, dochter van de lokale besnijder, een passionele liefdesrelatie met haar beste vriendin. De twee vriendinnen trekken op met de enige onbesneden jongen van het dorp. Deze jongen wordt door de andere dorpelingen verworpen, gezien hij weigerde zijn besnijdenis, de belangrijkste viriliteitsproef, te ondergaan. Met deze film stelt Solito de traditionele mannelijke en vrouwelijke rolpatronen in vraag. Hij brengt ons opnieuw een verassende film met ongewone, zelden geziene beelden van een grote schoonheid.

31.10 > 19:30

Gouines vibrations ! Private Life Abbe Robinson (UK - 2006 - 15’ - VO/OV - STT FR/NL OND)

Un travestissement amoureux des plus charmants. Een van de meest charmante, amoureuze travestie-omwisselingen.

Thai Chi for tipplers

WHO’S THE TOP Jennie Livingston (US - 2005 - 22’ - VO/OV STT FR/NL OND)

Une comédie musicale SM, avec entre autres, Steve Buscemi et 24 danseuses.

Jennifer Radlof & Karen Rutter (SA - 2005 - 5’ - VO/OV - STT FR/NL OND)

Een SM-musical met onder andere, Steve Buscemi en 24 danseressen.

Le Thai Chi pour picoleuse. Attention fou rire garanti.

SEXNOYS

Tai Chi voor toogplakkers. Slappe lach gegarandeerd.

ALPHA

La Mathilde (Ca - 2006 - 1’37’’ - Ss parole/ zw)

Des sextoys dans leur période punk-noise essayant vaguement d’être une mélodie pop.

Dana Goldberg (Il - 2007 - 12’ - VO/OV STT FR/ENG ond)

Sextoys in een punk-noise periode proberen vaagweg een popmelodie te zijn.

Les derniers instants intimes de deux femmes quand vient le moment de se séparer après une nuit ensemble.

31.10 > 21:30

De laatste intieme momenten van twee vrouwen, als de tijd aanbreekt om afscheid te nemen na een nacht samen.

VIBRACALL Esmir Filho (Br - 2006 - 5’ - ss parole/zw)

Quand la téléphonie mobile devient plaisir… Wanneer mobiele telefonie meer dan plezier wordt...

Spinning Heidi Arnesen (NO - 2006 - 7’ - VO/OV - STT FR/ENG ond)

Un petit bijou norvégien…

BRAND UPON THE BRAIN !

Guy Maddin (US/CA - 2006 - 95’- VO/OV - STT FR)

Pink Screens est fier de présenter l’extraordinaire dernier opus de Guy Maddin qui déploie à nouveau son style unique au service de souvenirs d’enfance délirants et déjantés. Mêlant burlesque, feuilleton et confusion des genres, Maddin conte une enfance pleine d’aventures et d’histoires bizarres, toujours sous influence du cinéma muet et magnifiée par une bande sonore et un montage étourdissants. Et en prime, c’est la sensuelle et irrésistible voix de Isabella Rossellini qui narre ce chef-d’œuvre d’humour et de fantastique inclassable.

L’EXIT

Pink Screens is trots u het nieuwste en buitengewone opus van Guy Maddin voor te stellen, die andermaal zijn unieke stijl met grappige en van de pot gerukte kinderherinneringen etaleert. Door kolder, vervolgverhaaltechnieken en misverstanden omtrent het geslacht met mekaar te mengen, beschrijft Maddin een jeugd vol avonturen en bizarre verhalen, constant verwijzend naar de stomme film van weleer en opgeluisterd met een knappe soundtrack en montage. En last but not least maakt de sensuele en onweerstaanbare stem van Isabella Rossellini van deze film een meesterwerk van humor en fantasie, die niet in één vakje te stoppen valt.

Anna Margarita Albelo (Fr - 2000 - 5’ - ss parole/zw)

+ FUSE BOY

Een juweeltje uit Noorwegen...

Tough Enough Lukas Blakk (Ca - 2006 - 4’ - vo/ov - STT FR/ NL OND)

Le contact physique des rapports quotidiens peut se faire malaise, impossibilité, révélateur de différence… Dagelijkse lichamelijke contacten leiden tot drama’s, onmogelijke situaties en het besef dat niet iedereen hetzelfde voelt.

(Guy Maddin - CA - 2005 - 6’ - ss paroles/zw)

Poème visuel mélancolique et lumineux, sur la fin d’une histoire d’amour. Een melancholisch en helder gedicht over het einde van een liefdesgeschiedenis.

SUSIE Cathy Snelling (UK - 2005 - 4’ - VO/OV - STT FR/NL OND)

Onanisme et contes de fée font bon ménage dans ce court animé et acidulé. Masturbatie en sprookjesverhalen houden goed huis in deze korte en grimmige animatiefilm.

6

01.11 > 19:30

Avant que j’oublie 01.11 > 15:30

31.10 > 23:30

SEX MANNEQUIN Maria Beatty (US - 2007 - 48’ - VO/OV)

Sous l’effet du désir, un mannequin prend vie, entre envies fantasmées et réalité... Jeux sexuels, accessoires, talons hauts, fessées, cordes, Maria Beatty, maîtresse du fétichisme SM lesbien nous ouvre un univers de plaisirs porté par la connivence entre les deux actrices. Du porno à l’esthétique finement soignée. Un véritable délice. Dronken van verlangen beleeft een mannequin het leven tussen lustige fantasmen en werkelijkheid... Seksuele spelletjes, accessoires, hoge hakken, een pak voor de broek, touwen, Maria Beatty, meesteres van het lesbische sm fetisjisme neemt ons mee in een wereld van plezier die ontspruit uit de medeplichtigheid van de twee actrices. Van porno tot fijnbesnaarde esthethiek. Puur genieten.

+ THIS IS THE GIRL Catherine Corringer (Fr - 2007 - 16’ - ss parole/ZW)

+ BONNE BOURRE Florence Fradelizi (Fr - 2006 - 3’ - ss parole/ZW)

Judith Butler, Philosophical Encounters Of The Third Kind

Paule Zadjermann (US/FR - 2006 - 52’ - VO/ OV - STT FR/NL OND)

Un portrait unique, optimiste et impertinent de Judith Butler, philosophe américaine superstar qui a fondé la théorie « queer » et remis en cause les fondations du féminisme. Entre Berkeley, aux Etats-Unis et Paris, Judith Butler revient avec intelligence et clarté sur sa vie et sur les fondements de sa pensée, de la théorie « queer » à la guerre en Irak. Een uniek, optimistisch en onbeschaamd portret van Judith Butler. Als Amerikaanse superster-filosofe en grondlegger van de queer theory stelde ze de fundamenten van het feminisme in vraag. Tussen Berkeley, USA en Parijs kijkt Judith Butler terug op haar leven, haar gedachtengoed, queer theory en de oorlog in Irak - met intelligentie en een klare kijk.

Jacques Nolot (FR - 2007 - 108’ - VO/OV - STT Eng ond) Pierre, 58 ans, prisonnier de son passé, a de plus en plus de mal avec la solitude, avec le temps, avec le monde extérieur. Il a recours à des psychotropes, à des gigolos. Il vit en reclus, tentant d’écrire un roman, un scénario... brodant sur sa vie en y insérant des fragments de celle des autres : amis, amants, vivants ou morts. Après La Chatte à deux têtes et L’arrière-Pays, Jacques Nolot continue son introspection, se confronte à la vie, à la maladie et à la mort mais avec un formidable entrain à vivre et un humour jubilatoire. De 58-jarige Pierre is gevangene van zijn eigen verleden.Hij heeft het moeilijk met alles:zijn eenzaamheid,de tijd die voorbijgaat en kortom de hele wereld. Hij zoekt hulp bij psychotropen en gigolo’s en vereenzaamt steeds meer van de buitenwereld.Hij probeert een scenario te schrijven,gebaseerd op zijn eigen leven met flarden over zijn vrienden,en geliefden,al dan niet nog in leven. Na La Chatte à deux têtes en l’Arrière-pays,maakt Nolot met Avant que j’oublie een nog diepere zelfanalyse. Maar in zijn kijk op ziekte en dood geeft hij blijk van een ongekende levenslust .En hij doet dit bovendien met een schitterend gevoel voor humor!

+ Jean Genet in Chicago

En présence de/in aanwezigheid van Jacques Nolot

Frederic Moffet (Ca - 2006 - 26’ - VO/OV STT FR/NL OND)

01.11 > 21:30

+ SOOWITCH Jean-François Rivard (Ca - 2000 -24’ - VO/OV - NL OND)

01.11 > 17:30

Panorama

Loo Hui Phang (FR - 2006 - 59’ - VO/OV - STT FR/NL OND)

Panorama raconte l’étrange histoire du photographe Pu Dchié et de son voisin Liu, étudiant solitaire et discret. Entre eux s’est nouée une relation ambigue, faite de confidences et de non-dits. Le mystère qui entoure le comportement de Pu Dchié intrigue Liu jusqu’à l’obsession : il va l’espionner et découvrir peu à peu la face cachée de son ami. Loo Hui Phang (« Une élection américaine », BD présentée l’année dernière aux Pink Screens) réalise ici un premier film fascinant et rigoureux, adapté de sa bande dessinée éponyme. Panoramavertelt het vreemde verhaal van fotograaf Pu Dchié en zijn buurman Liu, een eenzame en discrete student. Tussen hen ontspint zich een dubbelzinnige relatie, vol bekentenissen en onuitgesproken gedachten. Het mysterieuze gedrag van Pu Dchié intrigeert Liu obsessioneel: hij gaat hem bespionneren en ontdekt beetje bij beetje de verborgen kant van zijn vriend. Loo Hui Phang (van “  Une élection américaine ”, een stripalbum dat vorig jaar gepresenteerd werd op Pink Screens) levert hier een fascinerende en consequente film af, gebaseerd op het gelijknamige stripverhaal.

+ Le rêve du roi (Cristina Dias - BE - 2007 - 13’ - SS parole/ ZW)

En présence de/aanwezigheid van Loo Hui Phang, Cedric Manche, Cristina Dias

Verfolgt

Angelina Maccarone (DE - 2006 - 87’ - VO/ OV - STT FR/Eng ond)

La vie d’Elsa bascule quand elle rencontre Jan, un délinquant de 16 ans. Commence, entre les deux, une relation sexuelle sado-masochiste que personne ne comprend, même pas les protagonistes. Angelina Maccarone, auteure du très primé Unveiled, réussit un film osé sur une passion obsessionnelle, toute en finesse et en fascination, sans jamais tomber dans le voyeurisme. Loin d’être un film sur le SM, Verfolgt est avant tout un superbe portrait de femme et un regard queer sur une relation intergénérationnelle. Het leven van Elsa krijgt een nieuwe wending als ze het knappe 16-jarige boefje Jan leert kennen. De vijftigster en de tiener beginnen een sado-masochistische verhouding. Niemand begrijpt waarom, zijzelf nog het minst van al.... Zonder in voyeurisme te vervallen,brengt Angelina Maccarone,die al voor het alom geprezen Unveild tekende, ons nu een gedurfde en fascinerende film over een passie die het obsessionele raakt.... Verfolgt is géén film over SM, maar gaat over een passionele relatie tussen mensen van verschillende generaties en achtergrond. Verfolgt is een schitterend vrouwenportret en zal niemand onberoerd laten…

+ Bouche à bouche (Louis Dupont - FR - 2007 - 17’ - VO/OV - STT ENG ond)

02.11 > 15:30

Black Narcissus

Michael Powell & Emeric Pressburger (UK 1947 - 100’ - VO/OV - STT FR) Comment mieux explorer le désir, l’hystérie, la tentation et la sexualité que dans un couvent isolé, perché sur l’Himalaya en Inde ? Cinq religieuses se rendent à une mission perdue. Elles y ouvrent un dispensaire et sont rapidement en proie à des émotions intenses face à la tentation. Sensualité débordante toujours suggérée, images superbes d’un lyrisme exceptionnel, couleurs et décors envoûtants, ce chef d’œuvre de Michael Powell est devenu un classique de l’inconscient cinématographique lesbien. Waar kan een mens beter het verlangen, de hysterie, de verleiding en de seksualiteit verkennen dan in een afgelegen klooster middenin de Indische Himalaya ? Drie nonnen trekken er naar een missiepost, waar ze een dispensarium openen. Al snel vallen ze ten prooi aan verleiding en intense emoties. Een overvloed aan impliciete en gesuggereerde sensualiteit, prachtige beelden, uitzonderlijk lyrisme, betoverende kleuren en decors: dit meesterwerk van Michael Powell is uitgegroeid tot een klassieke referentie voor het cinematografisch lesbisch onderbewustzijn.

02.11 > 17:30

Fascination

Mike Hoolboom (Ca - 2006 - 90’ - VO/OV - STT FR)

Artiste majeur de la scène canadienne des années 70, Collin Campbell, maître du « drag » dans ses vidéos, était un provocateur du genre. Bien plus qu’un simple portrait d’un artiste et de son époque, le film est une réflexion captivante sur le désir d’images et sur l’emprise qu’exercent celles-ci. Mike Hoolboom cinéaste expérimental prolifique et passionnant nous livre ici un film à la narration innovante et d’une exceptionnelle beauté. Mais Fascination est avant tout un film sur vous… Collin Campbell, een groots artiest uit de Canadese scene van de jaren 70 en meester van de « drag » in zijn video’s, was een uitdager binnen het genre. Veel meer dan een portret van een artiest en zijn tijd is deze prent een innemende bespiegeling op het verlangen naar beelden en op de invloed die deze op ons uitoefenen. Mike Hoolboom, een experimentele, productieve en passionerende filmmaker, brengt een film met een innoverende vertelstijl en een uitzonderlijke schoonheid. Maar bovenal is Fascination een film over u...

7

02.11 > 19:30

03.11 > 19:30

Tick Tock Lullaby

Auf der anderen seite

Lisa Gornick (UK - 2006 - 85’ - VO/OV - STT FR)

Sacha et Maya partent à l’abordage du fameux plan bébé…Mais veulent-elles vraiment être mères ? Fiction truffée d’observations futées et tendres, portrait intime d’une relation, Tick Tock Lullaby est une réflexion originale sur la maternité, le désir d’enfant et l’accès au sperme quand on est lesbienne ou femme célibataire. Le film qu’on attendait, qui par son intelligence et son humour fait un sacré pied de nez aux films sur l’homoparentalité pétris de bonnes intentions. Sacha en Maya beginnen aan hun fameus baby project ... Maar willen ze werkelijk moeder worden? Deze fictie, doorspekt met tedere en schalkse observaties, geeft een intiem portret van een relatie. Tick Tock Lullaby is een originele denkoefening over het moederschap, de kinderwens en de toegang tot sperma wanneer men lesbienne is of alleenstaande vrouw. Een film waarop we lang gewacht hebben en die door zijn intelligentie en humor de draak steekt met goedbedoelde films over het homoouderschap.

02.11 > 21:30

LA REVOLUTION DU DESIR Alessandro Avellis & Gabriele Fergula (FR - 2006 - 80’ - VO/OV - STT ENG ond)

Ce passionnant documentaire évoque la naissance du FHAR au début des années 70 et pose la question de l’activisme gay aujourd’hui. Autour des figures de Françoise d’Eaubonne et de Guy Hocquenghem, cette captivante libération du désir, du sexe et des mentalités est contée avec intelligence et brio. Le film agit comme un écho émouvant de ce combat où féministes et pédés défilaient ensemble avec humour, force et incivilité. Avec comme mot d’ordre joyeux et hédoniste : « prolétaires de tous les pays, caressez-vous ! ». Deze meeslepende documentaire schetst het onstaan van FHAR (Homoseksueel Front van Revolutionaire Actie) aan het begin van de jaren ’70 en bevraagt het gay-activisme van vandaag. Françoise d’Eaubonne en Guy Hocquenghem zuigen ons mee in een wereld van bevrijd verlangen, lust, sex en mentaliteit. De intelligente film is een ontroerende getuigenis van de tijd waar feministen en homo’s samen onbevreesd ten strijd trokken gewapend met kracht, lef en humor. Getuige hun vrolijke en hedonistische leuze: “Proletariërs aller landen, streel elkaar!”

+ Les hommes s’en souviendront Valérie Müller (FR - 2006 - 9’ - VO/OV)

Fatih Akin (DE - 2007 - 122’– VO/OV - STT FR/ NL OND)

03.11 > 15:30

Cruel and Unusual

Janet Baus & Reid Williams (US - 2006 - 70’ VO/OV - STT FR/NL OND)

De la prison du corps à la prison tout court, la pente est glissante pour les femmes transsexuelles aux Etats-Unis, quand on sait qu’elles sont envoyées dans des établissements pour hommes et se voient refuser leur traitement hormonal. Vous avez dit «droits humains» ? Une exploration hallucinante de la transphobie. Meilleur documentaire au festival de San Francisco. Gevangen zitten in een lichaam of gevangen zitten tout court, voor transseksuele vrouwen in de VS is het verschil soms miniem, als je weet dat ze naar instellingen voor mannen worden gezonden en hun hormonale behandeling wordt geweigerd. « Mensenrechten », zei u ? Een hallucinante ontdekkingstocht van de angst voor transseksuelen. Beste documentaire op het festival van San Francisco.

+ FEMALE

Aurora Reinhard (Fi - 2003 - 25’ - vo/ov stt fr/NL OND)

03.11 > 17:30

Trans, Pédés, Gouines en short! Le porno mis à nu, le mot « enculer » décortiqué en famille, des amours multiples, des sexes qui parlent politique et les animations explosives de La Mathilde et Tom de Pekin sont les quelques bijoux queer de cette séance détonante. De porno gestript, het woord « neuken » ontstopt, meervoudige liefdes, de ‘sexes’ met politieke praat en explosieve animaties van ‘La Mathilde’ en ‘Tom de Pekin’. Het zijn maar enkele queer juweeltjes uit deze vertoning. PORNOGRAPHIC APATHETIC T. Arthur Cottam (US - 2003 - 5’30 - vo/ov - stt Fr/NL OND) MISS POPULARITY Wayne Yung (DE - 2006 - 6’20 - VO/OV - SST FR) TRANNYMALS GO TO COURT Abe Bernard & Dylan Vade (US - 2007 - 13’ VO/OV - STT FR) JEAN PAULO ERIK ET RITON Tom de Pékin (FR - 2006 - 3’ - ss parole/zw musique de/muziek van NEOBORIS) THE FALL OF COMMUNISM AS SEEN IN THE GAY PORNOGRAPHY William E. Jones (US - 1998 - 19’ - VO/OV - STT FR/NL OND) I HAVE LOST MY… Dafne boggeri (IT - 2004 - 3’ - ss parole/ zw) FLESH Edouard Salier (Fr - 2005 - 10’ -ss parole/zw) DEJA VU 323 Laura Cadenazzi (It - 2005 - 3’ - ss parole/zw) KUPROQUO Jean-François Rivard (Ca - 1999 - 13’ - VO/ OV - FR/NL ond) PINK COMB La Mathilde (Ca - 2007 - 3’47 - Ss parole/ZW) CARTLAND Tom de Pékin (Fr - 2007 - 4’ - ss parole/ZW musique de NEOBORIS) EPREUVES NEGATIVES Louis Dupont (Fr - 2007 - 13’ - ss parole/zw) En présence de/ in aanwezigheid van Wayne Yung & Tom de Pékin

Après la mort accidentelle de Yeter, la compagne de son père, Nejat se rend à Istanbul dans l’espoir de retrouver la trace de la fille de Yeter, Aylen. Mais celle-ci activiste recherchée par la police a fui son pays. En Allemagne, elle rencontre Lotte et les deux jeunes filles tombent amoureuses… L’immigration, l’identité, les différences, les rapports entre modernité et traditions sont les thèmes de prédilection de ce film magnifique qui a fait sensation au dernier festival de Cannes. Cerise sur le gâteau, ce film nous permet de retrouver Hanna Schygulla, l’égérie de Fassbinder, dans le rôle émouvant de Suzanne, la mère de Lotte. Na de dood van Yeter, de partner van z’n vader, trekt Nejat naar Istanbul in de hoop er een spoor te vinden van Yeters dochter Aylen. Zij is echter het land uitgevlucht omdat ze, als activiste, wordt opgejaagd door de politie. In Duitsland ontmoet ze Lotte en beide meisjes worden verliefd op elkaar…Immigratie, identiteit, verschil, de verhouding tussen moderniteit en traditie staan centraal in deze prachtige film die op de meeste recente editie van het festival van Cannes hoge ogen gooide. Bovendien levert de film een aangenaam weerzien op met Hanna Schygulla, Fassbinders fetisj actrice, in de ontroerende rol van Suzanne, de moeder van Lotte.

03.11 > 21:30

THIS FILTHY WORLD

Jeff Garlin (US - 2006 - 86’- VO/OV - STT FR/ NL OND)

John Waters, le pape du trash, le roi du mauvais goût, artiste inclassable et metteur en scène de la mythique Divine, se livre ici dans one man show hilarant et impertinent. Tout ce que vous avez voulu savoir sur le réalisateur de Hairspray et de Pink Flamingos, vous le découvrirez ici. Amuseur public de très haut niveau, Waters y distille des anecdotes subversives et définitivement incorrectes : souvenirs de ses tournages punk, happening insensés et autres attentats artistiques. Un régal pour terminer ce festival dans la bonne humeur. John Waters, meester van de trash, koning van de wansmaak, uniek artiest, regisseur van de mytische Divine, levert zichzelf over in deze hilarische en schaamteloze one man show. Voor iedereen die altijd al alles wilde weten over de maker van Hairspray en Pink Flamingos. Als amusementsmaker van heel hoog niveau, spuwt Waters subversieve en uitgesproken incorrecte anecdotes: herinneringen aan zijn punkopnames, dwaze happenings en andere artistieke aanslagen. Een waar feestmaal om het festival in opperbeste stemming af te sluiten.

+ THE SADDEST BOY IN THE WORLD

Jamie Travis (CA - 2006 - 14’ - VO/OV - STT FR/NL OND)

8

2

008, une année importante pour la Chine, celle des Jeux olympiques... Il y a fort à parier que durant l’année à venir tous les écrans du monde seront inondés par un flux d’images et de sons chinois. Confrontés à cette saturation médiatique, comment revenir à une représentation plus proche de la réalité de ce pays? Loin de la propagande gouvernementale qui répand l’image d’une nation résolument moderne prête à prendre sa place dans le grand concert mondial, loin des clichés colportés par ceux qui ne la connaissent pas... Comment, sinon par facettes, appréhender ce pays-continent, grand comme 300 fois la Belgique? Cette sélection est un peu le reflet d’une partie de la complexité chinoise. Les films ont en commun d’être le fruit du travail acharné de jeunes réalisateurs, produisant en dehors de tout système commercial (et donc loin du formatage télévisuel). Contrairement aux grosses productions chinoises, dans lesquelles les mythes, les couleurs locales,... sont mis en avant, cette nouvelle vague de réalisateurs indépendants questionne la réalité avec un langage visuel souvent brut, où l’exploration du sujet prend le pas sur le traitement formel et esthétique. Ce programme vient après la première rencontre chinoise «Seeing China», présentée au Nova en septembre 2004. Quelques lignes se sont dégagées lors de notre sélection: l’idée de «Résistance», car à toute force, il existe sa force contraire. La «touch» des «Eighties Generation», car la société chinoise évolue à une telle vitesse, qu’on désigne souvent les gens par leur appartenance générationnelle: ici, par exemple, un changement notable serait l’apparition des réalisateurs dans leur film... Une autre piste suivie propose un panel de regards portés sur les changements rapides et profonds de ce pays. Enfin, nous avons choisi de mettre en avant le travail de Yan Fudong et Huang Wenhai, deux réalisateurs confirmés qui, films après films, ont développé un engagement formel singulier. Cette sélection reflète aussi l’expérimentation au sein des genres dont la production indépendante est le terrain privilégié. Le caractère indépendant est en effet souvent synonyme de «low», voire de «no» budget. Réalisées sans fonds, les fictions jouent avec des contraintes techniques qui les rapprochent du style documentaire. Et viceversa: les choix de mise en place, ou le montage, de certains documentaires les rapprochent de la fiction.

N

ovember 2007, weldra zijn we 2008. Een belangrijk jaar voor China. Het ziet er sterk naar uit dat onze filmzalen, musea en concertzalen het komende jaar overspoeld zullen worden door een stroom aan Chinese beelden en geluiden. Hoe de Chinese realiteit aanboren in deze mediatieke overdosis? Zonder de propaganda van de overheid die liefst een beeld toont van een land dat resoluut kiest voor moderniteit en dat klaar staat om zijn plaats in de wereld op te eisen, en verre van klassieke of exotische clichés afkomstig van zij die het land niet kennen. China is niet alleen een economisch succesverhaal, noch een sociaal-ecologisch rampgebied. We willen China begrijpen, maar hoe kunnen we dit immense land-werelddeel bevatten dat maar liefst 300 keer zo groot is als België? De Chinese realiteit is divers en veelzijdig. De films die we tonen in «Chinema direct» zijn een weerspiegeling van deze diversiteit en veelzijdigheid. Allen zijn het ware onafhankelijke producties, vrucht van het verbeten werk van jonge regisseurs die werken buiten het commerciële systeem, en die dus niets te maken hebben met het voorgekauwde televisieformaat. Ze zijn het resultaat van de wil van de regisseurs om een vrije en subjectieve blik te werpen op hun land. In tegenstelling tot de Chinese fictiefilms die we hier in de bioscopen zien, waar mythen, vele kleuren, een straf verhaal, muziek en schoonheid belangrijke elementen zijn, bevraagt deze nieuwe generatie filmmakers de realiteit die hen omringt, vaak met een hyper-realistische beeldtaal, op het ruwe af, waar de verkenning van het onderwerp primeert op formele behandeling en esthetiek. Kortom, we kunnen gerust stellen dat de filmmakers, letterlijk, met beide voeten stevig op de grond staan.... Alle films zijn recent, ze zijn gemaakt na het eerste China-programma dat we in Nova deden, «Seeing China» in september 2003. Er zijn meer documentaires dan ficties te zien, wat een gevolg is van de onafhankelijk productie zelf: vaak zijn het producties die met een «low» of zelfs «no» budget gemaakt werden. Zonder een cent of in elk geval bijna niets, lijken ook de ficties op documentaires... en vice versa: de realiteit lijkt soms heel surrealistisch...! Het grootste deel van deze films wordt voor het eerst vertoond in België. Alhoewel verschillende onder hen reeds onderscheidingen ontvingen op internationale filmfestivals, blijven het films die vaak moeilijk te zien zijn in Europa, net zoals in China trouwens, waar de verdeling van deze werken gebeurt via het internet, DVD-kopieën, informele filmklubs en in woonkamers bij de regisseur thuis....

Bien que primés dans des festivals internationaux, la plupart de ces films sont présentés pour la première fois en Belgique et restent peu visibles même en Chine. La diffusion des oeuvres non-consensuelles s’y organise surtout via le net, la distribution de dvd pirates, les ciné-clubs informels, les salons privés... Ces trois semaines seront aussi l’occasion de rencontrer nos invités, et d’assister à divers évènements... On pense, par exemple, aux musiciens qui viendront rythmer ce programme

Rencontres / te gast 09.11 > 19:00 + 10.11 > 22:00 + 18.11 > 18:00 Ou Ning (artiste, réalisateur / artiest, regisseur) Il sera parmi nous pour parler de "Meishi Street" et du "Da Zha Lan-project", tous deux dédiés aux changements urbanistiques dans son quartier à Pékin. Les photos de l'exposition et la séance du dimanche 18 sont consacrées à ces initiatives ouvertes et pluridiscipliniares qu'il a lancées / Hij komt spreken over Meishi Street en het Da Zha Lan-project: de veranderingen in de wijk in Bejing, de gevolgen voor de bewoners en zijn positie als artiest. 16.11 > 20:00 Li Xin (réalisateur / regisseur) Il vit actuellement à Londres où il est étudiant à la Goldsmith University en anthropologie visuelle. Il nous parlera de son film "Face Value", ainsi que de "Snippets", qu'il a supervisé lors de sa réalisation / Hij woont momenteel in Londen woont waar hij een PhD in visuele antropologie volgt. Hij komt spreken over zijn film "Face Value". 18.11 > 18:00 + 22.11 > 20:00

Olivier Meys (réalisateur / regisseur) Belge résidant à Pékin, Olivier nous a aidé et conseillé. Il nous proposera une sélection, à voir et à écouter, tirée de son parcours cinématographique actuel / Belgisch regisseur die vaak in China is. Hij heeft ons met raad en daad bijgestaan, en zal ons wat laten zien en horen uit zijn werk.

09.11 > 22:00 + 24.11 > 22:00 + surprises! Xiao He & Song Yuzhe (musiciens / muzikanten) Leur live soundtrack sera une véritable rencontre musicale entre la Chine et la Belgique... Un aperçu de leurs champs sonores sera présenté à divers moments au Nova où ils nous régaleront de concerts surprises. On pense, par exemple, à la soirée d'ouverture! / De Live Soundtrack die ze zullen ten gehore brengen zal een echte muzikale ontmoeting zijn tussen China en België. Kennismaken met hun muzikale kunnen zal je al ervoor doen, want af en toe zullen ze ons verrassen in de foyer, te beginnen met de openingsavond. 09.11 > 25.11

Ya Xuan Zhang (curatrice, critique de cinéma / curatrice, filmcriticus) Elle nous a amené une hotte remplie de films et de documentaires à visionner. Avec elle, nous avons accompli la tâche difficile du choix des films. Une précieuse source d'information sur ces dernières générations du documentaire en Chine, n'hésitez pas à venir lui poser des questions! Elle sera présente tout au long de la programmation / Ze zond ons heel wat werk ter visionering toe. Samen met haar waagden we ons aan de moeilijke taak om de films te selecteren. Een echte bron van informatie over hedendaagse Chinese documentaires is ze; aarzel niet om haar vragen te stellen! Ze zal gedurende het hele programma bij ons zijn. 09.11 > 25.11

expo: meishi street photos / foto’s

9 10.11 > 22:00 + 18.11 > 18:00 

Meishi Street

Ou Ning & Zhang Jinli, 2006, video, VO st. ang. / OV eng. ond., 85'   

09.11 > 20:00 + 17.11 > 18:00 + 24.11 > 20:00

Dream Walking

Huang Wenhai, 2005, video, VO st. ang. / OV eng. ond., 86' 

  Cet opus se concentre sur la vie d’un collectif d’artistes chinois. Filmé en noir et blanc, avec une image «perturbée» par le grain lié à la vie nocturne, «Voyage poétique» écoute et regarde ce groupe d’artistes qui se retrouve autour du Hard Rock Metal, mais se disperse vers quatre disciplines différentes. Durant l’été 2004, Huang Wenhai suit un «net-poète» et gardien de nuit, deux peintres, et un artiste-performeur. Leur délire permanent passe des grandes discussions sur le sens de leur œuvre aux performances qu’ils s’offrent en privé. Dans «Dream Walking», le collectif est montré en perpétuelle représentation, mêlant vie et performance déchaînée (souvent dévêtue), vie d’artiste «arrosée» et visions... L’observation est ici le maître mot. De plans larges (et longs) à un découpage en gros plans, l’œil s’attarde sur les relations entre les personnages et leur environnement, ainsi que sur certains détails qui captent l’attention du réalisateur. Le film est basé sur la proximité de la caméra qui s’immisce, au point de filmer le sommeil ou encore des confidences. Huang Wenhai se singularise d’abord par son approche, donnant l’impression d’être «là» où l’on filme. Son autre particularité tient au choix de la photographie, étroitement liée au sujet du film et jouant un rôle dans le rapport immersion - (prise de) distance avec le sujet. Remarqué dès son deuxième documentaire, «In the Military Camps», son travail a fait le tour des festivals internationaux. «Dream Walking» a reçu le Grand Prix au festival Cinéma du Réel à Paris en 2006. Avec «Floating Dust», également présenté au Nova, ce sont les premiers volets d’une trilogie dédiée à «la survie dans un monde absurde». De film volgt een collectief van Chinese artiesten. In zwart-wit, met grove korrel en een «verstoord» beeld te wijten aan het nachtelijke leven, zien we de artiesten uit verschillende disciplines in de hardrock metal scène gedurende de zomer van 2004, een internetdichter (tevens nachtwaker), twee schilders, en een «gedragsartiest». Hun leefwereld gaat van grote discussies over de betekenis van hun oeuvre tot performances in huiskamers en elders. In «Dream Walking» zien we dit redelijk losgeslagen collectief aan het werk, zonder onderscheid tussen het echte leven en ontspoorde performance. Vaak zijn ze naakt, als was het om de door de maatschappij opgelegde rollen te ontlopen... Observatie is hier het ordewoord. Grote en lange plan-sequenties gaan in op de relatie tussen de personages met hun omgeving, en op bepaalde details die de regisseur opvallen. De film is gebaseerd op de dichte nabijheid van de camera, als was die op de huid van de personages, zo dicht dat vertrouwelijkheden en zelfs slaap de revue passeren. Huang Wenhai onderscheidt zich door zijn aanpak. Zijn fotografie is nauw verbonden met het onderwerp, en speelt een rol in de verhouding nabijheid versus afstand tot het onderwerp. Hij werd opgemerkt met zijn tweede documentaire «In the Military Camps» en sindsdien is zijn werk te zien op internationale filmfestivals. «Dream Walking» werd bekroond op het festival «Cinéma du Réel» (Parijs) in 2006. Met «Floating Dust», die we eveneens vertonen, zijn dit twee delen van een trilogie gewijd aan het overleven in een absurde wereld.

10.11 > 20:00 + 17.11 > 22:00 + 25.11 > 22:00 

Seven Intellectuals in a Bamboo Forest

 Yan Fudong, Part I, 2003 + Part II, 2005, VO st. ang. / OV eng. ond., 26’ + 46’

  Ce film n’est ni une fiction, ni un documentaire, il s’agirait plutôt d’un livre. Dans la première partie, un groupe de jeunes se promène dans un paysage naturel. On passe ensuite à des inserts dédiés à leur vie urbaine. Dans cet aller-retour résonnent leurs réflexions. Dans la seconde partie, on retrouve le groupe dans un appartement feutré, corps dénudés, posant et parlant du corps, de l’amour, de la mémoire... Dans ces deux premières oeuvres d’une série inspirée d’une histoire populaire intitulée «Les Sept Sages de la Bambouseraie», Yan Fudong développe une réflexion sur la situation des intellectuels dans la Chine d’aujourd’hui, qui oscille entre une autonomie croissante vis-à-vis du gouvernement chinois et leur confinement dans la marge de la société. Cette situation de semi-enfermement et de gestation est ici développée via un huis clos relationnel tapissé de sensualité et d’incertitude. Ainsi, se posent, non sans ironie, les questions de l’individualisme et du collectif, ou encore du passage de la tradition de la pensée chinoise aux formes hybrides dues aux croisements avec d’autres formes esthétiques et de pensées (occidentales), ainsi que des nombreux écueils dus au passage du communisme vers un système consumériste en pleine expansion. De ce film restent des images visuelles fortes, avec notamment des références à la Nouvelle Vague ou aux films de Jim Jarmusch. Le travail de Yan Fudong est une suite de tableaux à l’impact visuel fort. De la mise en scène et de la photographie se dégagent une indéniable sensualité, une beauté mystérieuse et à la fois dissonante. Une invitation à suivre les méditations solitaires sur le thème de l’individu et de la liberté. A côté de son parcours international, son travail est souvent montré lors d’événements locaux, organisés en marge des institutions. Son œuvre est clairement ancrée dans cette réalité chinoise contemporaine, tout en intégrant des influences occidentales. Il s’agit ici de croiser et élargir ces limites culturelles.

+ Half Hitching Post Yang Fudong, 2005, video, 7’

Deux jeunes étrangers s’installent dans un village isolé aux confins des plateaux du Nord de la Chine. Parallèlement, deux jeunes du village essayent de fuir. Un âne passe, transportant des bagages, suivi d’un couple sur un vélo... La narration ouverte laisse place aux paysages extraordinaires. Twee jonge vreemdelingen installeren zich in een geïsoleerd dorpje in het Noorden van China. Parallel hieraan proberen twee jongeren het dorp te ontvluchten. Een ezel met bagage komt voorbij, gevolgd door een koppel op de fiets... De open vertelling laat plaats voor buitengewone landschappen.  

Deze film is fictie noch documentaire; laten we het eerder een boek noemen met drie hoofdstukken. We vertonen deel 1 en 2. In het eerste deel wandelt een groep jongeren in een natuurlijke omgeving. De beelden worden afgewisseld met beelden uit hun leven in de stad. In dit spel van heen en weer weerklinken hun reflecties. In het tweede deel zien we dezelfde groep in een appartement, ontkleed, rustend en pratend over hun lichaam, de liefde en herinneringen. In deze twee delen van een reeks gebaseerd op een volksverhaal getiteld «De zeven wijzen van het Bamboebos», ontwikkelt Yan Fudong een reflectie over de situatie van jonge mensen, quasi-intellectuelen in het China van vandaag, die schipperen tussen een groeiende autonomie tegenover de regering en hun afzondering in de marge van de maatschappij. Deze situatie van halve opsluiting en verandering wordt ontwikkeld in een relationele «huis clos» vol sensualiteit, onzekerheid, afwachting, vervreemding en bijna verveling. Zo worden niet zonder ironie vragen gesteld over individu en groep, of nog, over de overgang van het traditionele Chinese denken naar hybride vormen door de vermenging met andere (Westerse) denkwijzen. Of over de klippen van de overgang van communisme naar een consumentensysteem in volle expansie. Een film vol sterke, sfeervolle beelden, met referenties naar de Nouvelle vague en naar de films van Jim Jarmusch. Het werk van Yan Fudong is als een reeks schilderijen met sterke visuele impact. Uit de enscenering en de fotografie spreekt een onmiskenbare sensualiteit, een mysterieuze en tegelijkertijd dissonante schoonheid. Een uitnodiging om eenzame beschouwingen over individu en vrijheid te volgen. Hij heeft internationale bekendheid, in China wordt zijn werk vaak vertoond op evenementen in marge van het institutionele. Zijn werk is gedrenkt in het hedendaagse Chinese realiteit, vermengd met westerse invloeden.

Meishi Street est le nom de la rue principale du quartier Da Zha Lan, non loin de la tristement célèbre place Tienanmen à Pékin. L’endroit a toujours été un quartier commerçant typique, avec ces petits magasins, ses chalands, ses habitants... Avec le développement de la ville et les Jeux olympiques qui se profilent à l’horizon, ce quartier traditionnel, pauvre et très peuplé, est devenu la cible des autorités et des promoteurs immobiliers. Il ne peut plus résister à la pression, et notamment au trafic. En décembre 2004, le verdict tombe: Meishi Street doit avoir 25 mètres de large... soit 17 de plus qu’il n’en a. Ce qui équivaut à une condamnation à mort: beaucoup doivent déménager, on rase leurs magasins ou leurs maisons. Deux artistes, Ou Ning en Cao Fei filment régulièrement Meishi Street et ses environs. Un jour, ils rencontrèrent Zhang Jinli, un patron de restaurant qui, scandalisé par la situation et l’indemnité ridicule qu’on lui offrait pour son restaurant, prit la caméra et se mit à filmer son quartier. Ou Ning a monté les images et en a fait un témoignage prenant d’une rue qui devient le symbole de la manière dont une société sacrifie ses membres au nom du progrès. Meishi Street is een de naam van een hoofdstraat in de Da Zha Lan wijk, niet ver van de befaamde Tian’anmen Square in Bejing. De wijk is altijd al een typisch handelswijk geweest, vol winkeltjes, handelaars, kooplustigen, bewoners... Met het uitbreiden van de stad, en met de Olympische spelen in het vooruitzicht wordt deze traditionele, overbevolkte en arme wijk een doorn in het oog van de overheid en projectontwikkelaars. De wijk kan de almaar uitbreidende stad met al het verkeer en faciliteiten die daar bij horen niet meer aan. In december 2004 valt het verdict: Meishi Street moet 25 meter... breder worden - dat is maar liefst 17 meter erbij... Dit is het doodsvonnis. Vele mensen moeten verhuizen, hun winkeltjes en huizen worden afgebroken. Twee artiesten, Ou Ning en Cao Fei filmen regelmatig in Meihi Street en omgeving. Zo liepen ze Zhang Jinli te lijf, een restauranthouder in Meishi Street die misnoegd is over de gang van zaken, en over de schamele compensatie die hij aangeboden krijgt voor zijn restaurant. Hij nam de camera ter hand en filmde zijn eigen wijk. Ou Ning verzorgde de montage en maakte er een prangende getuigenis van, of hoe het verhaal van een straat symbool staat voor een maatschappij die haar bewoners opoffert in naam van vooruitgang En présence de/ in aanwezigheid van Ou Ning . 

10  

11.11 > 22:00 

For Every Minute That I Live, I'll Enjoy the 60 Seconds Zhang Zhanqing, 2006, video, VO st. ang. / OV eng. ond., 85' 

11.11 > 20:00 + 22.11 > 22:00 

Oxhide

Liu Jia Yin, 2005, video, VO st. fr. / OV fr. ond., 110' 

  Dans un appartement de 50 mètres carrés, transformé de nuit en maroquinerie pour les besoins du commerce familial, Liu Jia Yin, âgée de 23 ans, décide de tourner son premier long métrage. Dans ce contexte, le sujet s’impose: le quotidien de sa famille. Les ventes de sacs en cuir ont connu des jours meilleurs et le père, endetté, n’arrive pas à remonter la pente. Dans cette atmosphère pesante, renforcée par la pénombre et le huis clos, le cinémascope vient percuter les limites du cadre. L’utilisation du hors-champ sonore contrebalance la proximité inévitable des protagonistes. «Les acteurs qui jouent les parents et l’enfant dans le film sont, dans la réalité, moi et mes parents. Le film parle de nous, de notre vie, de notre maison et de nos difficultés. J’ai choisi 23 scènes de notre vie au quotidien et j’ai réalisé le film. Pour mes parents, le tournage a été comme la mise à nu d’une blessure. A travers l’objectif, j’ai vu notre vie. Je n’aurais pas pu en parler avec un autre outil.» (Liu Jia Yin). Oxhide est une sorte d’OVNI, il livre le portrait intense d’une situation économique difficile et du renfermement sur soi qui s’ensuit. Ce premier long a été remarqué et récompensé lors de plusieurs festivals internationaux. In een appartement van 50 vierkante meter, dat tevens dienst doet als werkplaats voor de familie die leder verhandelt, besluit Liu Jia Yin, 23 jaar, haar eerste langspeelfilm te draaien. In deze context kan je maar één onderwerp bedenken: het dagelijkse leven van haarzelf en haar familie in het minuscule appartementje. De verkoop van lederen handtassen en beurzen heeft blijkbaar betere tijden gekend. De vader stapelt schulden op en staat aan de rand van het bankroet. Vaak heeft hij ruzie met zijn vrouw, de moeder van Liu Jia Yin, die zelf ook een probleem heeft, ze groeit niet meer. In deze zwaar beladen atmosfeer, nog eens extra versterkt door het halfduister en de «huis clos», verkent het beeld de limieten van de kaders. Het gebruik van geluid buiten kader is een tegengewicht voor de onvermijdelijke nabijheid van de personages. Afstand nemen is onmogelijk in zo’n benepen omgeving. «De auteurs die de rol van ouders en kind spelen zijn in de realiteit mijn ouders en ik. De film praat over ons, over ons leven, ons huis en onze moeilijkheden. Ik heb 23 scènes uit ons leven van alledag gekozen en ik heb er een film van gemaakt. Voor mijn ouders was het maken van deze film als het oprijten van een wonde. Doorheen de lens zag ik ons leven. Ik zou er anders niet over kunnen gesproken hebben.» (Liu Jia Yin). Oxhide is een bijzondere, vreemdsoortige film, die van nabij het beeld toont van de economisch moeilijke situatie en van het in zichzelf keren. Deze vertoning van debuutfilm ging niet onopgemerkt voorbij op internationale festivals.

  Le matin, Dagang est «publicitaire», l’aprèsmidi il donne dans la conquête féminine sur la piste cimentée du Dancing Hall, le soir il se saoule avec ses amis. Divorcé pour vivre le «grand amour», il a finalement perdu rentrées financières et partenaire. Chaque soir, sa descente semble irréversible; chaque matin, la brise fraîche ravive sa foi dans la vie. Bloqués dans une précarité totale, distancés par le troisième millénaire, Dagang et ses amis ne souffrent plus d’une situation qu’ils transforment à leur avantage grâce à la devise: «Pour chaque minute vécue, je profite de 60 secondes». Derrière leurs sourires s’écrivent pourtant des histoires de résignation et d’abandon. La caméra légère facilite la description du quotidien et fournit à Zhang Zhanqing les outils adaptés pour aller plus loin dans l’exploration de leur milieu. Elle lui permet également d’instaurer une relation plus directe avec son sujet... et de glisser vers l’expression d’une empathie, montrée en parallèle à la distance et au questionnement que les comportements filmés soulèvent. ‘s Ochtends maakt Dagang reclame, ‘s namiddags gaat hij op vrouwenjacht op de betonnen dansvloer van de Dancing Hall en ‘s avonds bezat hij zich met zijn vrienden. Hij is gescheiden om de Grote Liefde tegen het lijf te lopen, en uiteindelijk verliest hij verloofde en inkomen. Elke avond lijkt zijn afgang onafwendbaar; elke ochtend waait een fris briesje opnieuw hoop zijn leven binnen. Hij leeft in absolute onzekerheid in dit derde millennium. Dagang en zijn vrienden lijden onder een situatie die ze in hun voordeel keren met het devies: «Voor elke minuut dat ik leef, geniet ik 60 seconden». Achter hun lach gaat nochtans wanhoop schuil. De licht in de hand gehouden camera vergemakkelijkt de ontcijfering van hun dagelijkse leven en geeft aan regisseur Zhang Zhanqing de mogelijkheid om steeds maar verder te gaan in de verkenning van het milieu waarin de protagonist zich begeeft. Hij heeft een direct relatie met zijn onderwerp en getuigt zo van empathie, terwijl hij parallel hiermee afstand houdt en vragen oproept over het gedrag dat hij filmt.      

16.11 > 20:00  

Snippets

Yan Junjie, 2006, video, VO st. eng. / OV eng. ond., 85' 

  Dès le début de ses études de réalisation, Yan Junjie se filme avec sa bande d’amis, parcourant les événements ou non-événements qui jalonnent son existence. C’est entre 2001 et 2005 qu’il mène ce processus: le film découpe et «remonte» la première moitié de sa troisième décennie de vie en nous donnant l’occasion de percevoir ses préoccupations quotidiennes (premier groupe de musique, repas familial, premières amours, premier piercing,...). «Snippets» utilise le documentaire pour questionner le sens de la vie, et vice versa: «Qu’est-ce que le vrai documentaire ? (...) Y aurait-il un sens à filmer toute une vie en une prise unique? Y a-t-il un sens à l’énoncer? Qui serait le dieu omniscient et aimant, à la fois disséqueur et empli de sollicitude envers l’humanité? Qui serait celui qui se cherche à travers ces bribes et ces coupes? Qui sera l’enfant qui squatte la rue, regardant tout? Qui sera l’anthropologue qui rapportera votre spécimen au musée?». Cette quête vers soi-même en utilisant le documentaire mène le réalisateur à croire que chaque film est une illusion, même son propre film.

Bij aanvang van zijn studies begon Yan Junjie zijn bende vrienden en zichzelf te filmen, net zoals een reeks (non-) evenementen die zijn parcours bezaaiden. Tussen 2001 en 2005 houdt hij dit goed vol, een proces dat geknipt en gemonteerd wordt en dat ons een blik gunt op zijn jonge leventje en zijn voornaamste bezigheden: eerste muziekgroep, eerste lief, eerste piercing.... Hij filmt dronken feestjes en wilde zwempartijen. “Snippets” gaat over volwassen worden in een wereld waar status, bezit en vooruitgang belangrijk zijn. Yan Junjie en zijn vrienden behoren tot een nieuwe, vrije en compromisloze generatie die geen toegevingen wil doen aan mainstream. “Snippets” gebruikt de documentairevorm om te zoeken naar de zin van het leven, een experiment om op zoek te gaan naar zichzelf, en omgekeerd: “Wat is echte documentaire? (...) Heeft het zin het leven te filmen in een lange shot? Is er een betekenis te vermelden?” Maar uiteindelijk realiseert hij zich dat elke film illusie is, zelfs een documentaire over zichzelf en zijn leven.

+

Face Value

Li Xin, 2003, video, VO st.ang. / OV eng. ond., 35'

«La photo du mariage est plus importante que le mariage». A en croire ce court documentaire, voilà peut-être le nouveau proverbe chinois! Etant donné que les fêtes de mariage coûtent très cher, et que c’est surtout l’album de photos qui par la suite a un sens dans la vie sociale, beaucoup de jeunes couples chinois décident d’éliminer l’inutile. Ils engagent dès lors une agence de photographes professionnels chargé de réaliser virtuellement leur journée de bonheur. Li Xin utilise le principe de «l’image de l’image» pour déconstruire ces nouveaux rites de passages préservant la mémoire d’un événement qui n’a pas eu lieu. «De trouwfoto is belangrijker dan het huwelijk». Als we deze documentaire mogen geloven, dan is dit een nieuw Chinees spreekwoord! Vermits trouwfeesten een flink pak geld kosten - iets wat vele jonge mensen niet hebben - en dat het vooral het trouwalbum is dat overblijft van de huwelijksdag, besluiten vele koppels om het onnodige te laten vallen. Ze engageren een professioneel foto-agentschap belast met het virtueel realiseren van de mooiste dag van hun leven. Li Xin gebruikt het principe van «het beeld van het beeld» om deze nieuwe overgangsrites te ontcijferen die een herinnering vastleggen van iets dat niet is.  

17.11 > 20:00 

Floating Dust

Huang Wenhai, 2004, video, VO eng. ond. / OV eng. ond., 111' 

Premier volet de la «trilogie des masses», Floating Dust («Poussières en suspension») décrit le quotidien d’une bande de losers. Que ce soit au mahjong (une forme de domino populaire en Chine), à la loterie ou dans la vie, les protagonistes de ce documentaire donnent l’impression de ne jamais rien gagner. Beuverie, avortement, jeux, télévision, argent sont les éléments d’un présent indéfiniment répété. L’ère de l’idéologie communiste étant révolue et les dieux pas encore de retour, il semblerait que l’argent et l’espoir soient les seules références. Dès lors, bienvenue dans la nouvelle Chine où l’on passe ses soirées à déchiffrer les émissions télés pour enfants («télétubbies») ou à surfer sur Internet pour trouver les bons chiffres de la loterie. Précurseur d’une nouvelle vague documentaire chinoise, Huang Wenhai observe sans jugement, sans commentaire et sans interview ce groupe d’amis de sa ville natale, qui pourrait cependant évoluer n’importe où en Chine.   Eerste luik van een trilogie. Floating Dust beschrijft een bende losers, hun doen en laten, in de provincie Hunan op het moment dat SARS toesloeg in 2003. Of het nu bij het Mahjong is (een soort van domino, zeer populair in China), bij de loterij of in het leven, de protagonisten van deze documentaire geven de indruk dat ze nooit iets winnen. Braspartijen, abortus, spelletjes, televisie, geld, zijn de elementen van een heden dat zich in het oneindige herhaalt. Het tijdperk van de communistische ideologie is achterhaald, en de goden hebben hun biezen gepakt. Zo lijken geld en hoop de enige referenties. Welkom in het nieuwe China waar men tijd doorbrengt met het ontcijferen van westerse televisieprogramma’s (Teletubbies) of met het surfen op het net om de winnende cijfercombinatie van de loterij te vinden. Als voorloper van een nieuwe golf Chinese documentaire, observeert Huang Wenhai - zonder oordeel, zonder commentaar en zonder interview- deze groep vrienden uit zijn geboortestad. Maar het kon wel overal zijn in China.   En présence de/ in aanwezigheid van Li Xin

11 18.11 > 18:00

film+rencontre/ontmoeting:

camera as a tool Villagers Documentary Project

Projet collectif, 2006, video, vo st angl./ov eng ond, fragments

Ces deux dernières décennies ont été caractérisées par des réformes politiques et sociales dans les campagnes chinoises. L’économie d’État doit de plus en plus laisser la place à une approche plus démocratique. Mais comment cela se passe-t-il dans un pays aussi énorme, où la campagne joue un rôle aussi important, et où pas moins de 700 000 villages sont impliqués dans ses réformes? «Villagers Documentary Project» présente une vision de ce phénomène de l’intérieur: une dizaines de villageois ont reçu une caméra et ont filmé leurs voisins et les élections qui approchaient. Nous vous montrons quelques fragments de ce document unique. De laatste twee decennia werden gekenmerkt door sociale en politieke hervormingen op het Chinese platteland. De staatsgeleidde economie moet plaatsmaken voor een meer democratische aanpak. Maar hoe gaat dat in z’n werk, in dit enorme land waar het rurale een grote rol speelt, waar maar liefst 700,000 dorpen moeten betrokken worden bij een nieuwe sociale en politieke structuur? «Villagers Documentary Project» geeft een visie van binnenuit: een tiental dorpsbewoners kregen een camera en filmden hun buren, de nakende verkiezingen, de mening van de mensen.... Wij tonen fragmenten uit dit unieke document.

Meishi Street Ou Ning, 2006, video, vo st. angl./ov eng ond, 85’

Le film «Meishi Street» (voir page 9) est une partie du «Da Zha Lan Project» où le quartier Da Zha Lan est au centre d’une étude de cas qui se concentre sur les développements historique et culturel, la pauvreté, l’organisation sociale, l’architecture, l’urbanisme et l’écologie humaine. Tout ce travail collectif et des ateliers avec des volontaires, des habitants, des artistes et des cinéastes a donné lieu à un documentaire, une publication et un site web De film Meishi Street (zie pag 9) is een onderdeel van het «Da Zha Lan Project» waar de Da Zha Lan wijk een casestudie is die focust op de historische en culturele ontwikkeling, armoede, sociale organisatie, straat architectuur en humane ecologie. Via een collectieve werking en workshops, met vrijwilligers, bewoners, kunstenaars en filmmakers, is de output een documentaire, een publicatie en een website..

Rencontre/ontmoeting Voici que ces deus films sont l’occasion de partir à la rencontre du vidéo-activisme en Chine. Car, tout comme dans «Meishi Street», le «Villagers Project» utilise cette approche de la caméra comme moyen de fixer la réalité de l’intérieur, de donner la chance à des témoins privilégiés de présenter leur vision des faits et d’exprimer leurs sentiments vis-à-vis de ces changements, qu’ils habitent dans une grande ville ou à la campagne. Au fait, «Meishi Street» ne vous fait-il pas penser à ce qui se passe près de chez vous? Après cette projection-rencontre, on propose de manger un bout ensemble au foyer du Nova, suivi de la projection de deux courts documents vidéo dans la lignée de l’idée de «résistance». De vertoning van deze 2 films is meteen een aanleiding voor een ontmoeting over video-activisme in China. Want net zoals «Meishi Street» hanteert «Villagers Project» deze benadering van de camera als middel om de realiteit van binnen uit vastleggen, de kans geven aan bevoorrechte getuigen om hun visie op de feiten weer te geven, hoe de betrokkenen deze veranderingen, of ze nu in de grootstad of op het platteland leven, aanvoelen, en soms weerstand bieden. Trouwens, doet «Meishi Street» niet denken aan wat hier, dicht bij huis gebeurt, in onze eigen grootsteden en wijken...? Na deze projectie-ontmoeting kan je een hapje eten in de foyer, waarna om 22u de voorstelling volgt van twee andere documentaires die hierbij aansluiten. http://www.dazhalan-project.org

 

18.11 > 22:00 

25.11 > 19:00 

Hu Jia & Zeng Jinyang, 2007, video, VO st. ang. / OV eng. ond., 31' 

Li Yifan & Yan Yü , 2004, video, VO st. fr. / OV fr. ond., 147' 

Prisoner in Freedom City

Before the flood (Yanmo)

 

 

Suite à la disparition de son mari, militant pour les droits des sidéens, Zeng Jinyang a tenu un blog où elle a publié ses tentatives pour le retrouver. Après qu'il ait été reconnu que le kidnappeur de Hu Jia n'était autre que la police, il fut placé en état d'arrestation, à son domicile de Pékin. Coincé derrière sa fenêtre, le militant a commencé à filmer ses "portiers"... Non sans humour, le film nous présente le quotidien de deux media-activistes, obligés de vivre sous surveillance. Le couple est devenu porteparole de tous ceux qui, en Chine, subissent ce type de répression. Par ailleurs, le blog de Zeng Jinyang l'a rendue célèbre, si bien que le Times l'a classée parmi les 100 personnes les plus influentes en 2007...

Le barrage des Trois Gorges menace d’engloutir sous ses eaux villages et quartiers. Fenjie, une ville de plus de 2000 ans d’histoire, sera bientôt rayée de la carte. Caméra au poing et sans commentaire, les réalisateurs suivent la difficile résistance de plusieurs personnes face à une administration impitoyable et indifférente aux conséquences de ces grands travaux. Lentement, étape par étape, la ville est vidée, au même titre que les espoirs et les mémoires de ces habitants. «Avant que nous y allions, beaucoup de nos amis suggéraient que notre film capture la beauté des impressions de Fengjie, «cité de la poésie». Certains des poèmes les plus connus de l’histoire chinoise ont été écrits ici, les Trois Gorges elles-mêmes sont un hymne naturel, les lieux créent chaque jour un poème. [...] Une fois sur place, il nous a paru impossible de donner une réponse poétique aux larmes d’un vétéran de guerre, ou de réaliser avec élégance un portrait de la vie quotidienne d’un groupe de portefaix qui vivent dans une misère crasse, comme des chiens.» (Li Yifan & Yan Yu)

Na de verdwijning van haar man, een militant die opkomt voor de rechten van AIDS-patiënten, houdt Zeng Jinyang een blog bij waarin ze neerslag doet van haar ervaringen. Nadat eindelijk werd toegegeven dat de ontvoerder van Hu Jia niemand minder dan de politie zelf was, werd hij onder huisarrest geplaatst in Peking. Gevangen vanachter een raam van zijn appartement, begint de militant zijn bewakers te film die buiten dag en nacht de wacht houden.... Niet zonder humor overigens! De film is een soort dagboek van deze twee media-activisten die gedwongen onder controle leven. Het koppel werd woordvoerder van allen die te lijden hebben van dit soort repressie in China. Trouwens, de blog van Zeng Jinyang maakte haar wereldwijd beroemd, en ze belandde op het Times-lijstje van 100 invloedrijkste personen in 2007..

+ A day to Remember

Liu Wei, 2005, video, VO st. ang. / OV eng. ond., 13'

Un dispositif très simple : la même question posée à une série de gens dans la rue. Une question a priori banale : "Quel jour sommesnous?". Sauf que poser cette question le jour anniversaire de la répression sanglante de la place Tienanmen n'est pas innocent. Et les réponses des passants, gênées, codées ou détournées, en disent long sur l'état de la censure ou de l'auto-censure en Chine. Voici un court manifeste vidéo montrant une Chine qui, dès qu'on parle politique, perd subitement la mémoire.  Een eenvoudig opzet: dezelfde vraag wordt gesteld aan een hele reeks mensen op straat. Een vraag die a priori zeer banaal is: «Welke dag zijn we?». Behalve dat deze vraag stellen de dag van de verjaardag van de bloedige repressie op het Tienamenplein niet zo onschuldig is... En de antwoorden van de voorbijgangers, gegeneerd, bedekt of afgeleid, zegt veel over censuur en auto-censuur in China. Ziehier een kort videomanifest dat een China toont dat, wanneer we over politiek praten, plots zijn geheugen verliest.

De bouw van de Three Gorges Dam zal Fengjie, een stad met een geschiedenis van meer dan 2000 jaar, weldra van de kaart vegen. De camera in de hand, zonder commentaar, volgen de regisseurs de moeizame weerstand van verschillende bewoners die geconfronteerd worden met een meedogenloze administratie die onverschillig staat tegenover de gevolgen voor de mensen van deze ongezien grootschalige afbraak- en bouwwerken. Langzaamaan, stap per stap wordt de stad leeggehaald, en daarmee wordt ook alle hoop en het geheugen van de mensen gewist. «Voordat we er naar toe gingen, suggereerden heel wat vrienden dat onze film de schoonheid en de indrukken van Fengjie zou vatten, de «stad van de poëzie». Sommige van de meest geciteerde gedichten in de Chinese geschiedenis werden hier geschreven, de Three Gorges zelf is een gedicht over de natuur, en de bewoners schrijven zelf elke dag gedichten. (...) Maar eens ter plaatse leek het onmogelijk om te antwoorden met poëzie op de tranen van een oorlogsveteraan, of om het dagelijkse leven van de dragers, die leven als honden in de miserie, te portretteren.» (Li Yifan & Yan Yu)

 

12 24.11 > 22:00

live Soundtrack thE goddEss

yONggaNg wU, chiNa, 1934, ViDeO, 85’

L

’histoire tragique d’une jeune prostituée, interprétée par l’actrice légendaire Ruan Lingyu, et de son fils. Une nuit, elle est poursuivie par la police. Pendant sa fuite elle tombe sur un pilier de tripot qui devient son souteneur et l’exploite. Malgré tout, elle parvient à lui cacher une partie de l’argent. Lorsque son fils est en âge d’aller à l’école, les choses empirent: on se moque de lui car sa mère est une prostituée et il finit par être renvoyé de l’école. Sa mère veut s’enfuir avec l’argent qu’elle a caché mais son souteneur l’a trouvé depuis longtemps. De rage, elle le tue. En prison, elle confie son fils à l’assistance publique, pour lui épargner le déshonneur... L’histoire de l’actrice Ruan Lingyu est presque aussi tragique que celle de l’héroïne anonyme de «La divine» (le titre chinois signifie prostituée en argot): considéré comme la «Greta Garbo chinoise», belle et élégante comme tout, elle décède l’année suivant le tournage d’une overdose à l’âge de 25 ans. «La divine» est considéré comme le meilleur film muet chinois de tous les temps. À ne pas manquer, donc!

H

et tragische verhaal van een jonge prostitué, vertolkt door de legendarische actrice Ruan Lingyu, en haar zoon Shuiping. Op een nacht wordt ze achtervolgt door de politie. Tijdens haar vlucht belandt ze bij een gemene gokker, die haar pooier wordt en haar afperst. Toch slaagt ze erin haar geld te verstoppen. Wanneer haar zoontje oud genoeg is om naar school te gaan, loopt het pas goed fout: Shuiping wordt gepest omdat zijn moeder een prostitué is. Uiteindelijk wordt hij van school gestuurd. De moeder wil weg vluchten, met het geld dat ze verborgen heeft, maar de gokker heeft het al lang gevonden. Woedend doodt ze hem. Eens ze in de gevangenis is, doet ze afstand van haar zoontje, opdat de schande hem bespaard zou blijven... Het verhaal van de mooei, stijlvolle hoofdactrice Ruan Lingyu is al even tragisch als dat van de naamloze heldin van “The Goddess” (overigens “slang” voor hoer in het Chinees) - het jaar na de film stierf ze aan een overdosis op 25-jarige leeftijd. “The Goddess” wordt beschouwd als de beste Chinese stille film ooit. Niet te missen!

P

endant leur tournée en Chine en 2005, les Iiiiiiistes (ou Novembristes, Septembristes, etc.), bien connus du Nova, ont rencontré un tas de collègues musiciens dont Xiao He et Song Yuzhe. Ceux-ci jouaient respectivement dans The Glorious Pharmacy et Wood Pushing Melon, deux fabuleux groupes de la scène alternative à Pékin qui tournent autour du célèbre Midi Music Festival, le plus grand festival de musique de Pékin. Inutile de demander leurs CD à votre disquaire, il ne les a pas, mais sur Internet, en cherchant bien, on trouve des vidéos et des extraits de jam-sessions. Et là, on peut voir (et entendre) l’enthousiasme du public pour cet étrange mélange de pop/rock avec des sons et des rythmes chinois. En bref, mettez ces deux-là avec quelques musiciens du Black Light Orchestra et de l’entourage des Iiiiistes (Éric, Quentin et Yannick) et vous aurez un soundtrack à la mesure d’un film muet chinois très surprenant!

T

oen de ons welbekende muzikanten van de Iiiiiiisten (of de Novembristes, alnaargelang....) in 2005 op tournee waren in China, hebben ze kennis gemaakt met heel wat muzikantencollega’s, waaronder Xiao He en Song Yuzhe. Ze speelden respectievelijk bij The Glorious Pharmacy en Wood Pushing Melon, twee fabuleuze bands in de alternatieve muziek scène in Bejing, die opereren rond het befaamde Midi Music Festival, het grootste muziekfestival in Bejing. Zoek niet naar CD’s in de winkels hier, je zal ze niet vinden, maar naarstige internetsurfers kunnen wel video’s en fragmenten van jams tegenkomen. En daar is op te zien en te horen hoe entousiast het publiek reageert op hun vreemde mengeling van pop/rock met wat in onze oren exotisch Chinese klanken en ritmes lijken... Kortom, zet deze twee samen met enkele muzikanten uit de Black Light Orchestra en Iiiiisten entourage (Eric, Quentin en Grégoire) en je krijgt een verrassende sountrack voor al even verrassende Chinese stille film!

http://wiki.chaile.org/index.php/Glorious_Pharmacy http://wiki.chaile.org/index.php/Wood_pushing_melon http://wiki.chaile.org/index.php/Xiao_He

25.11 > 15:00

lEs sIngEs QuI vEulEnt AttrApEr lA lunE

cOURTS méTRageS/ kORTFiLmS, chiNe, 1960-1988, SaNS DiaLOgUe/ zONDeR wOORDeN, mUSicaL, 35mm

P

our conclure ce programme chinois, Cineketje présente une compilation de courts métrages réalisés par des cinéastes du Studio d’Art de Shangaï. Ces cinq films d’animation, principalement musicaux, sans dialogues et accessibles aux enfants à partir de trois ans, sont inspirés par des vieilles légendes chinoises et utilisent des techniques traditionnelles, aquarelle, lavis, calligraphie. Par une belle nuit claire, après avoir décidé de grimper les uns sur les autres, «Les singes qui veulent attraper la lune» constatent bien vite qu’ils ne parviendront pas à l’atteindre. C’est alors que l’un d’entre eux, voyant le reflet de l’astre de la nuit au fond d’un puits, persuade ses amis de la capturer à la surface de l’eau! Des ambitions que ne partagent pas forcément «L’aigrette et l’huître», ni «La mante religieuse», dans deux films de l’aquarelliste Hu Jinquing. Pour «Les tétards à la recherche de leur maman», on sait bien où on va: une voix off en français nous le rappelle - qui pour l’occasion sera traduite en «live» par une de nos charmantes hôtesses. La série se terminera avec «Les trois moines», ironiquement basé sur un proverbe chinois: «Un moine seul porte deux seaux d’eau, deux moines portent un seul seau et quand ils sont trois, ils manquent d’eau...»

I

n het kader van het programma rond China, vertoont Cineketje op de laatste dag ervan een reeks van kortfilms gerealiseerd door diverse filmmakers van de Art Studio van Shangai. We kozen vijf animatiefilms, hoofdzakelijk muzikaal, woordloos en toegankelijk voor kinderen vanaf 3 jaar. De filmpjes zijn geïnspireerd op oude Chinese sprookjes en maken gebruik van traditionele teken- en verftechnieken als aquarel en kalligrafie. We starten de reeks met het wondermooie «Aapjes die de maan willen vangen « van Zhou Kequin, waarin een bende aapjes tevergeefs de reflectie van de maan proberen te vangen. Van de filmmaker Hu Jinquing, die vooral animatiefilm maakte op basis van aquarel, tonen we twee producties: «De zilverreiger en de oester» en «De bidsprinkhaan». Het - in het Frans gesproken - «Kikkervisjes op zoek naar hun moeder» van Te Wei wordt voor deze gelegenheid «live» in het Nederlands vertaald. We eindigen de reeks met het grappig en ironisch verhaaltje «De drie monnikken» gebaseerd op een oud Chinees gezegde: één monnik draagt twee emmers water, twee dragen er één en wanneer er drie monniken zijn is er water tekort...

13

Kinderfilm Festival de films pour enfants 27.10 > 13:30 Survoler la ville / Vliegen in de stad 27.10 > 11:00

Ciné-concert

Ladislas Starevitch, Fr, 1926-1955, 35mm, musical , 42’ 

C

C

ineketje et trois autres organisations culturelles bruxelloises, Cinéclub (Bains Connective), Cinékadé (GC Ten Weyngaert), Ciné-Everna (GC Everna), ont rassemblé leurs énergies pour mettre en avant leur activité cinématographique destinée au jeune public. Chacun a choisi ses propres films et ateliers, selon ses préférences, son fonctionnement et ses possibilités techniques ou financières. Films de jadis qui réveillent nos souvenirs ou classiques que l’on n’a pas encore vus, nouvelles productions qui n’ont jamais été diffusées ou films réalisés par les enfants eux-mêmes,... tous les genres et styles trouvent leur place dans ce festival. Mais tous ont ceci en commun: la ville les inspire. La ville telle qu’elle va, ou telle qu’elle vole. Ou encore telle qu’on la survole. Regard de haut sur la ville, à la fois impliqué... Un mélange d’impressions urbaines et d’images poétiques, symboliques comme ces cerf-volants venus du bout du monde, un chat qui s’émerveille, un rat des villes en goguette à la campagne, une rose solitaire qui apprend à voler avec d’autres roses, une fille en quête du métro d’une métropole fabuleuse... Tels sont quelques-uns des thèmes à découvrir dans les films proposés.  

M

et dit filmfestival wil Cineketje samen met vier andere organisaties van divers «pluimage» én gelokaliseerd in Brussel, de maandelijkse kinderfilmprogrammatie in de verf zetten. Geen festival van bovenuit georganiseerd, maar door alle partners gelijkwaardig gedragen. Cineketje, Cinéclub (Bains Connective), Cinékadé (GC Ten Weyngaert) en Ciné-Everna kwamen samen en na wat gebabbel ontstond er een filmprogramma. Elke organisatie koos zijn eigen film rekening houdend met hun voorkeur, werking, financiële en technische mogelijkheden. Wel werd een gemeenschappelijk thema afgesproken nl. «vliegen in de stad». Neen, we spelen geen thrillers, genre The Fly. De films zijn geïnspireerd op alles wat er reilt en zeilt in de stad en zijn gemaakt vanuit een «vogelperspectief». Hoe ziet de stad eruit als we ze bovenuit bekijken, zijn er elementen die ons samenbrengen? Resultaat: een combinatie van reële stadsopnames én poëtische beelden: een bende kinderen in het Montmatre van de jaren vijftig vinden een vlieger, een eenzame roos leert vliegen in de stad samen met anderen, een meisje droomt van een reisje in de metro, een rat van de stad vliegt naar het platteland... Info : www.filemon.be

ineketje entame le festival avec un cinéconcert de films du pionnier de l’animation russe, Ladislas Starevitch, accompagnés par les musiciens de l’ensemble bruxellois Neven. Ce programme de trois courts métrages est proposé par la petite-fille du maître russe, qui nous a confié des copies 35mm uniques. Starevitch, qui à partir de 1920 vit dans la région parisienne, est surtout connu pour ses deux longs métrages, «Le roman de Renard» et «Les contes de l’Horloge magique», bien que l’essentiel de son œuvre soit composée de courts métrages, qui mêlent marionnettes et acteurs réels. Ces petits films témoignent de son sens aigu de l’animation et d’une grande inventivité dans l’habillage des marionnettes: jamais encore on ne vit des poupées si déglinguées animées d’une telle vie! Peter Clasen et son groupe Neven, des habitués du Nova, ont été sollicités par nos soins pour accompagner ces petits chef-d’oeuvres sur le plan musical. Un travail d’orfèvre réalisé par Peter (live electronics) avec les autres membres du groupe, Tariq (basse) et Béatrice (flûte), qui viendra soutenir la bande-son déjà existante des films. Ils nous ont promis une expérience unique, une performance totale, qui allie musique, déguisement et souci du décor, dans l’esprit artisanal qui animait déjà le pionnier de l’animation. «Le rat des villes et le rat des champs» (1926) nous narre les aventures d’un rat des champs qui quitte sa campagne pour visiter son neveu en ville. On poursuivra avec «Fétiche Mascotte» (1933), où des animaux en peluche prennent vie par les larmes d’une mère accablée par le sort de sa fille gravement malade. La peluche Fétiche va tout tenter pour exaucer les vœux de cette petite mère. L’aventure dans la grande ville peut commencer. Dans «Un dimanche de Gazouilli» (1955), inédit en dévédé, le petit héros s’en va, accompagné de son père, pour un pique-nique à la campagne. Il s’y fera plein de nouveaux amis: un lapin, une tortue, une grenouille, et bien d’autres. Ensemble, ils se retrouvent autour d’une table bien garnie...  

C

ineketje start het filmfestival met een cineconcert: kortfilms van de Russische grootmeester Ladislas Starevitch onder muzikale begeleiding van het Brusselse ensemble Neven. Het filmprogramma werd samengesteld door de kleindochter van Starevitch, die ons de unieke 35mm kopieën toevertrouwt. Starevitch realiseerde vooral kortfilms met marionetten en échte acteurs. De manier waarop hij zijn marionetten aankleedt en doet bewegen getuigt van een grote inventiviteit: nooit hebben “versleten” poppen er zo levendig uitgezien! Wij hebben Peter Clasen, de frontman van Neven én vaak te gast in Nova, gevraagd om dit oeuvre bij te staan op muzikaal vlak. Overigens geen evidente opdracht, het vraagt talent om deze meesterwerkjes - die reeds voorzien zijn van muziek - eer aan te doen. Peter Claesen (elektronica) en de andere leden van de groep, Tariq (contrabas) en Beatrice (fluit) hebben ons een uniek optreden beloofd. “Le rat des villes et le rat des champs” (1926) vertelt ons het verhaal van een rat uit het platteland die reist naar de stad om daar zijn neef te bezoeken. De tweede kortfilm “Fétiche Mascotte” (1933) brengt een knuffelbeest tot leven door de tranen van een bezorgde moeder, wiens dochtertje ernstig ziek is. Het knuffelbeest “Fétiche” zal alles in ‘t werk stellen om de wensen van het kleine meisje te vervullen. Het avontuur in de grootstad begint. Tenslotte is er “Un dimanche de Gazouilly” gerealiseerd in 1955 én nog niet verschenen op video. Gazouilly gaat samen met zijn vader een dagje picknicken op het platteland. Met zijn nieuwe vriendjes - een konijn, schildpad, kikker en andere dieren - zit hij aan een goedgevulde tafel. Om in de sfeer te blijven, wordt er na dit cinéconcert een artisanaal hapje aangeboden. Pour tous ages/Voor alle leeftijden.

Workshop camera 16mm 

 

S

i tu rêves de voir tes dessins se promener sur un écran de cinéma, viens nous rejoindre à l’atelier Cineketje pour réaliser un dessin animé. D’abord, tu dessines sur quelques feuilles de papier pour en faire un carnet... et déjà tu peux voir tes dessins qui bougent. Ensuite, tu photographies les dessins avec une caméra et puis on développe ensemble la pellicule dans une chambre noire... Ici, tu vois apparaître les images sur le film. Un peu plus tard dans la salle de cinéma tu découvres enfin tes dessins qui se mettent à bouger sur l’écran. Cet atelier est accompagné par Eric Dederen, notre spécialiste des techniques d’animation des origines, comme le zootrope, taumatrope et la caméra 16mm.

A

s je ervan droomt om je eigen tekeningen te zien bewegen op groot scherm, noteer dan alvast dit in je agenda. Eerst maak je tekeningen op enkele blaadjes van een boekje, je kan nu al beweging zien. Je maakt foto’s van deze tekeningen met een 16mm camera om ze vervolgens te ontwikkelen in een donkere kamer. Enkele uurtjes later is je filmpje klaar! De workshop wordt begeleid door Eric Dederen, gespecialiseerd in het werken met «ouderwetse» artisanale filmtechnieken zoals taumatroop, zoötroop en 16mm camera. Hij gaf reeds verschillende workshops met deze technieken tijdens Cineketje. A partir de 7 ans /Voor kinderen vanaf 7 jaar. Réservation obligatoire /Reserveren verplicht [email protected] of 0474 532 247 (Hilde)  

28.10 > 11:00

Le cerf-volant du bout du monde

Roger Pigaut & Wang Kia Yi, Fr-Chine, 1958, 35mm, vo fr/ fr ov, 80’ 

D

ans un Montmartre encore sans voitures ni touristes, Pierrot, Nicole et Bébert, des gamins du quartier, découvrent un magnifique cerf-volant chinois échoué dans un arbre. A l’intérieur, une lettre qu’un petit Chinois leur a écrite, et qu’un antiquaire chinois leur a traduite, les décident à partir en Chine à la rencontre de leur nouvel ami. Souen Wou Kong, le roi des singes, personnage représenté sur le cerf-volant, va aider Pierrot et sa sœur Nicole à élargir les frontières de leur imaginaire. “Le cerf volant du bout du monde”, première coproduction cinématographique franco-chinoise, s’inscrit avec bonheur dans un veine poétique, que viennent soutenir le jeu des petits comédiens, la tignasse rousse de la petite Nicole et la très belle photo de Henri Alekan. Voyage initiatique vers une autre culture, un autre monde, le film de Roger Pigaut et Wang Kia Yi est un bel hymne à l’amitié entre les peuples et à une meilleure compréhension entre des cultures fort différentes. A la sortie du film, le critique Georges Sadoul le salua en ces termes: “Et il passionne aussi les adultes, en leur donnant à découvrir la plus grande partie du monde, la plus peuplée, la plus mal connue et la plus attirante”. Il s’en dégage un air de “ Si tous les gars du monde voulaient se donner la main “, qui par les temps qui courent n’est pas, loin s’en faut, à dédaigner. Un film qui, de surcroît, a le double mérite de bien “coller” au thème “voler en ville”, et de décoller en direction du programme du mois de novembre, qui fera étape en Chine.

E

en bende kinderen die in de wijk Montmatre van Parijs woont, ontdekken een vlieger verscholen in de bomen. Zij slagen erin de vlieger te bemachtigen en vinden een briefje van de eigenaar, een Chinese jongen die in Peking woont. De vrienden gaan op tocht naar dit verre en vreemde oord en beleven magische avonturen in de hoofdstad van China. Een naïeve film met een goed einde én een

boodschap: één die ons oproept tot solidariteit en vriendschap. Mooie kleuren en prachtige poëzie maken van dit eenvoudig verhaal een écht filmpareltje. De beelden van een onherkenbaar Parijs uit de jaren vijftig maken ons nostalgisch.Ook vanuit historisch oogpunt is de film bijzonder interessant, het is de eerste Frans-Chinese coproductie uit de filmgeschiedenis. Sommige critici vinden de film te moralistisch en idyllisch. Pigaut wou echter geen waarheidsgetrouw China weergeven, maar wel Chinese mythen en kinderlijke verbeelding tot leven brengen. Wij vinden dat hij hierin zeker geslaagd is. Aan jullie om te oordelen. Een film die perfect past in het thema «vliegen in de stad» én een brug vormt naar het programma «Chinema direct».

+ La Rose

, Francois Roux, Fr, 2003, video, 8’

Le film sera précédé par ce court métrage d’animation poétique, l’histoire d’une rose solitaire dans un appartement, qui cherche à s’envoler dans la ville avec des compagnes de son espèce...  Deze poëtische animatiefilm vertelt het verhaal vaan een eenzame roos in een appartement, die zal leren vliegen in de stad, tezamen met anderen. A partir de 5 ans /Voor kinderen vanaf 5 jaar.  

  Zazie dans le métro 28.10 > 14:00

Louis Malle, Fr, 1960, 35mm, vo st nl/ov nl ond., 92’ 

Z

azie, une gamine espiègle, vient à Paris chez son oncle. Il lui fait visiter la ville, mais elle n’a qu’une idée en tête: prendre le métro... Hélas, il est en grève. Pendant quarante-huit heures, elle sera guidée dans la cité de la Tour Eiffel par son tonton travesti (Philippe Noiret), qui gagne sa croûte dans le cabaret du coin. Les rencontres avec une faune locale excentrique très “sixties” vont alors s’enchaîner... En adaptant “Zazie dans le métro”, Louis Malle a voulu transcrire à l’écran le style de Raymond Queneau. Il en résulte un film au comique dévastateur, au rythme échevelé, où chaque situation est poussée jusqu’à l’absurde, et qui utilise avec truculence tous les procédés du burlesque. Sorte d’Alice au pays des adultes, Zazie n’est ni une petite fille modèle, ni un bon petit diable. Elle ne s’en laisse pas compter, questionne les grands et exige des réponses. Un film qui plaira toujours, et pas seulement aux enfants. A partir de huit ans. Ce film sera montré dans le cadre du festival “Pink Screens”. Après le film, les enfants et les adultes sont les bienvenus pour découvrir quelques livres autour d’un thème universel: amour et identité. 

D

eze klassieker, gebaseerd op het boek van Raymond Queneau, vertelt ons de avonturen van het eigenzinnige en onverschrokken meisje Zazie, die een weekendje bij haar oom in Parijs verblijft. Zazie droomt ervan om met de metro te reizen, maar helaas zijn die in staking. Haar nonkel, vertolkt door Philippe Noiret, is travestiet en «danseres» in een nachtclub. De volgende ochtend trekt Zazie er alleen op uit. Haar pogingen om de metro te betreden zijn tevergeefs. Ze ontmoet een «vreemde» man die haar een blue jeans schenkt om haar op te monteren. Maar Zazie wordt zijn gezelschap beu, en knijpt er tussenuit. Een fantastische achtervolging zet zich in... Kleurrijke personages en speciale effecten tegen het decor van de Parijse metropool van de jaren zestig maken van deze film een bijzonder levendige prent. Boordevol symboliek en op verschillende niveaus interpreteerbaar is de film inspirerend voor jong én oud. De film wordt vertoond in het kader van het festival «Pink Screens». Om in de sfeer te blijven, kan je na de film in de foyer enkele boekjes lezen rond dit universeel thema over liefde en identiteit. A partir de 8 ans /Voor kinderen vanaf 8 jaar.  

14

NOCTURNES

O

n continue comme prévu notre petit focus sur les rednecks... Ces habitants du sud des Etats-Unis, que l'on aperçoit souvent en salopette, sale de préférence. Ils écoutent du bluegrass ou du rock sudiste, et aiment bien la mécanique. Ils sont parfois à la télé comme dans "Duke of hazard" ("Shériff, fais moi peur!" en français). Ce mois-ci, "Massacre à la Tronçonneuse", un survival horreur hyper connu et surtout très réussi: Leatherface au Nova, inratable. Et une perle des 70's, "Poor pretty Eddie", plus décalé, mais bien cauchemardesque, avec cette touche de glauque qui fait la différence. On explore ici un point important du film de rednecks: il ne faut pas venir les déranger dans leur habitat. Ceci est une règle absolue du film de rednecks, que pour notre plus grand plaisir plusieurs personages ont décidé de transgresser...

D

09.11 > 22:00 + 23.11 > 24:00

09.11 > 24:00 + 23.11 > 22:00

thE tEXAs chAInsAw mAssAcrE (maSSacre À la tronÇonneuSe)

poor prEtty EddIE

TOBe hOOpeR, USa, 1974, 35mm, VO ST BiL / OV NL+FR OND, 83’

Doit-on encore présenter le chef d’oeuvre de Tobe Hooper? On ne pouvait se priver de le montrer au sein de cette thématique redneck. Vous le savez peut-être, il s’agit du film quasi parfait: soin de la photo, bande-son pertinente et flippante, aucun souci de politiquement correct, efficacité maximale... Bref, ce film n’usurpe pas la place qu’on lui prête régulièrement dans l’histoire du cinéma. L’originalité des personnages, les longues scènes d’extérieur, les mouvements de caméra, même s’ils furent déclinés dans grands nombre de navets, gardent ici une pertinence excitante et jouissive. Celui-ci est le vrai, le seul, loin devant les «remakes» poussifs et suites navrantes qui ont affaiblit l’idée de départ. In 1974 zorgde deze film voor opschudding toen hij op het publiek werd losgelaten. The Texas Chainsaw Massacre werd tijdelijk verboden in tal van landen, in België werd de film bij de eerste vertoning in Antwerpen in beslag genomen door de politie. Ondertussen geldt de film als een (cult) klassieker, een meesterwerk uit het horrorgenre, en zijn zowel kettingzaag als «leatherface» cultuuriconen geworden. Het verhaal over vijf tieners die in de klauwen vallen van een geschifte kannibalistische familie in de beste slachthuistraditie, mag dan wel goor klinken, de film is dat zeker niet. De cinema vérité stijl, de door merg en been snijdende geluidsband en suggestieve montage, maken dat de horror zich meer in het hoofd van de toeschouwer dan op het scherm afspeelt.

e jaren zeventig zagen de opkomst en ondergang van een typisch Amerikaans exploitation genre: de redneck film en diens neefjes hick flick, hillbilly horror of swamp movie. (de termen «hick» en «hillbilly» zijn beide slang voor een stereotiepe, achterlijke plattelandsbewoner). Het waren de hoogdagen van Burt Reynolds , top of the bill in films zoals «Deliverance», «Smockey And The bandit», «The Cannonball Run» of «Gator». Om van een redneck film pur sang te kunnen spreken, dienen minstens enkele van de volgende elementen aanwezig te zijn: (1) bierzuipende, racistische en vaak gewelddadige inwoners van het Zuiden van de Verenigde Staten; (2) babes in korte shorts en strapless bovenlijfjes; (3) bloedwraak, eerwraak, wraak tout court; (4) een gevecht in een bar (inclusief gebroken bierflesjes); (5) een Dukes-of-Hazard-achtige autoachtervervolging; (6) incest, inteelt, bestialiteit, kannibalisme of andere genetische mankementjes.We zetten de cyclus, begonnen met schoolvoorbeelden «2000 Maniacs» en «Southern Comfort», in november voort met een al even appetijtelijke double bill. Yeeeehaaa!

chRiS ROBiNSON & DaViD wORTh, USa, 1975, 35mm, VO/OV, 92’

Peu d’entre-vous sans doute ont entendu parler de cette petite perle 70’s. Et pourtant... Ce film se trouve à mi-chemin entre l’horrible et le sordide. Une charmante chanteuse afro américaine, plutôt fière de sa condition, part seule en vacances au volant de sa voiture. Pas de chance, le véhicule ne tient pas ses promesses et la panne est au rendez-vous. L’arrêt forcé se fait aux abords d’une taverne tenue par une vieille artiste de cabaret, accompagnée de son jeune amant Eddie, redneck. Shelley Winters en vieille alcoolique a l’air de ne pas avoir lâché son verre depuis «Lolita», et est ici bien loin de «Winchester 73» et de «La nuit du chasseur». L’ambiance redneck est à son comble, assurée par une vieille casse de voiture, un bar miteux et un garagiste inquiétant. Les flics lourdauds et racistes ne vous laisseront pas indifférents, ainsi que la tension sexuelle crasse et la mise en scène au cordeau. Un film à la croisée des genres. Lesquels ? Vous verrez bien... Rechtreeks uit het hart van redneck county, Texas, importeren we deze unieke 35mm kopij van een exploitation film die schippert tussen het «rape revenge» en «hillbilly hell» subgenre. De uitgekiende beeldcompositie (de montage is van de hand van Donald Cammell medewerker, Frank Mazzola) en de sterke tot over the top vertolkingen zorgen voor een eigenaardige mengeling van oprecht melodrama en pure trash. Liz, een zwarte zangeres met motorpech arriveert in een klein, afgelegen motel gerund door Big Bertha (Shelley Winters die haar rol uit Lolita als drankorgel op leeftijd nog eens overdoet) en haar lover boy Eddie, een ondermaatse Elvis imitator. Tot ongenoegen van Bertha, ontwikkelt Eddie al gauw een ongezonde obsessie voor Liz. Hij besluit dat Liz zijn meisje wordt, of ze het nu wil of niet, en vertoond gaandeweg meer en meer psychotisch gedrag dat ontaard in verkrachting, racisme en moord.

15

16.11 > 22:30

lIvE soundtrAck: lIbrAry tApEs C

23.11 > 20:00

l’EnvErs du mlIf! présEntE / stElt voor lEv Une collection de courts métrages décalés Een reeks ontspoorde kortfilms

”C mande, qu'Henry Kissinger me révélait dans un rire, que si certains Nord-Américains ne

'est en se faisant une digue à Ostende un jour où il pleuvait des bières avant qu'on en rede-

sont pas forcément férus de géographie nord-européenne, il en était un qui n'aurait pas de souci à trouver le Nova à Bruxelles. Il m'a semblé évident que ce devait être Lev, from San Francisco, tant ses courts métrages à la profondeur dépouillée, simples et justes, correspondaient au "nonhabillage esthétique" du lieu. Lev présente ses "Tales of Mere Existence", une ribambelle de films faussement naïfs, hilarants et jouissifs, et nous gratifie d'une performance live exclusive." C'est par cette belle introduction que l'équipe de L'envers du mliF annonce leur débarquement bruxellois, avec dans leurs bagages une série de projections mensuelles dédiées à une part énigmatique, étrange et comique du 7e art, pro ou artisanale, toujours éclectique et décallée, des manifestations organisées par l'association boxLAND! dans la région de Lille... et parfois en tournée. Les séances de courts métrages se terminent sur un happening live, qui reposera cette fois sur les épaules de LEV qui nous contera ses dernières aventures touchantes et hilarantes en réalisant en direct des dessins animés rien que pour vous!

”H er opnieuw bijbestelden, dat Henry Kissinger me al lachend vertelde dat het waar is dat bepaalde

et was tijdens de bouw van een dijk in Oostende, op een dag dat het bier regende voordat dat we

Noord-Amerikanen niet bepaald verzot zijn op de Noord-Europese geografie, maar dat er één was die niet de minste moeite zou hebben om Nova in Brussel te vinden. Het lag voor de hand dat dit LEV uit San Fransisco moest zijn. Zijn sobere, eenvoudige en nauwgezette kortfilms passen perfect bij de «ontkleedde esthetiek» van de zaal. LEV stelt zijn «Tales of Mere Existence» voor, een reeks schijnbaar naïeve, hilarische en speelse films. LEV trakteert ons bovendien op een exclusieve live performance.» Met deze mooie introductie kondigt de equipe van «L’envers du mliF» haar intrede in Brussel aan. In hun koffers hebben ze een een reeks maandelijkse voorstellingen mee, opgedragen aan een duister, vreemd en komisch deel van de 7de kunst, zowel professioneel als artisanaal, steeds eclectisch en flink losgeslagen, van manifestaties georganiseerd door de vereniging boxLAND! in de regio van Rijsel... en soms op tournee. De voorstelling van kortfilms eindigt met een live happening die dit keer op de schouders rust van LEV. Hij zal ons zijn laatste aangrijpende en hilarische avonturen vertellen terwijl hij er live animaties bij maakt. Extraits sur / fragmenten op http://www.ingredientx.com http://www.boxland.org

09.11 > 19:00 + 23.11 > 20:00

’est de Suède que nous arrive Library Tapes, une formation que certains auront connu avec deux musiciens mais qui depuis le dernier album est le projet solo de David Wenngren. Pour ce qui ne connaisse pas, on vous dira que la musique de Library Tapes se situe quelque part au croisement entre de la musique classique et de l’ambient experimentale, et propose un minimalisme qui est tout sauf clinique et impersonnel. Certains y voient des références à Max Richter, Philip Glass, Harold Budd, Sylvain Chauveau, A Silver Mt. Zion... Un piano, quelques field recordings, des grattements occasionnés par une source inconnue, un son qui semble relever d’une ère analogique révolue....voilà les quelques ingrédients à partir desquels David Wenngren crée des paysages sonores qui en douceur titillent nos conduits auriculaires et qui nous plongent dans des atmosphères étrangement secrètes et par moments presque hantées. Pour ce concert au Nova, David Wenngren interviendra sur les images conçues pour l’occasion par Dan Booth, un vidéaste-photographe de Manchester.Nous dépoussiérons et réaccordons notre piano!

U

it Zweden komt Library Tapes, een groep die nu, sinds het laatste album, als soloproject van David Wenngren door het leven gaat. Voor zij die Library Tapes helemaal niet kennen, kunnen we vertellen de muziek zich ergens tussen klassieke muziek en experimentele ambient bevindt, met een minimalisme dat zich verre houdt van een koude onpersoonlijke en klinische aanpak. Referenties? Max Richter, Philip Glass, Harold Budd, Sylvain Chauveau, A Silver Mt. Zion... Een alomtegenwoordige maar discrete piano, enkele fieldrecordings, het geluid van zachte regen en een occasioneel geritsel van onbekende oorsprong... Het is eenvoudige en uiterst sobere muziek. De gebruikte toestellen lijken afkomstig te zijn uit een voorbij analoog tijdperk.Ziehier de ingredienten waarmee David Wenngren geluidslandschappen creert die ons in geheimzinnige atmosfeer onderdompelt. Niettemin de bescheidenheid en een zeker minimalisme slaagt de productie erin de trommelvliezen aangenaam te prikkelen. Voor dit concert in Nova wordt David vergezeld door de beelden van Dan Boot, een videast-fotograaf uit Manchester. En wij zullen voor de gelegenheid onze piano afstoffen en stemmen!

15.11 > 20:00

opEn scrEEn Prédiction: l'automne sera pluvieux et vous allez faire des films tristes dans vos caves. Venez nous montrer ça à l'Open Screen de novembre!! Envoyez nous tout ça au 65 rue de l'Ecuyer 1000 Bruxelles, une semaine avant la projection. Tous supports acceptés, du moment que ce n'est pas pénible à se tirer une balle et que ça dure moins de quinze minutes. Een voorspelling: deze herst zal grijs en regenachtig zijn en bijgevolg gaat u in vochtige kelders triestige films monteren. Laat ze ons zien tijdens de Open Screen in november!! Stuur de film minstens één week voor de voorstelling naar NOVA, Schildknaapstraat 65, 1000 Brussel. Alles wordt geaccepteerd, zolang het niet al te dodelijk depressief is en de film niet langer dan vijftien minuten duurt!

22.11 > 20:00

EArs opEn Ears Open est le cinema pour les oreilles! Avez-vous faits des reportages, histoires, récits, poésie, field recordings, documentaire, récits hurlés... articulés... ou... chuchotés, collages sonores, prises de parole...? Ears Open est l'espace ou on écoute ces creations sonores. Le champs est vaste et ouvert, la forme peut être brute et/ou peaufinée, mais la durée maximale est de 10 minutes. L'audition collective se fera à l'abri de la lumière dans la salle de projection. Cette fois-ci, on ouvre nos oreilles pour un voyage sonore en Chine, de la campagne à la ville: Olivier Meys présentera quelques extraits de ses reportages réalisés entre 2001 et aujourd'hui. Et on ecoute ce que vous faites parvenir sur CD/CDR/K7 ou MD au bureau du Nova pour le 18 novembre au plus tard. Ears Open is een soort van cinema voor het oor (Métamkine). Heb jij audioreportages gemaakt, verhalen of poëzie opgenomen, geschreeuwde of gefluisterde vertelsels, veldopnamen, geluiden en klanken? De mogelijkheden zijn oneindig. De vorm mag ruw of afgewerkt zijn, maar het mag niet langer dan 10 minuten duren. Ears Open biedt je een collectieve luisterruimte in het duister van de zaal. Dit keer zetten we alvast onze oren open voor China: Olivier Meys stelt enkele fragmenten voor uit zijn reportages die hij realiseerde tussen 2001 en nu. En natuurlijk luisteren we naar wat jij binnenbracht op het kantoor van Nova voor 18 november op CD/CDR/K7 of MD. Ears open, c/o cinema nova, schildknaapstr. 65 rue de l’Ecuyer, 1000 bxl

16

PINK SCREENS 26.10 > 03.11.07

26.10 > vendredi / vrijdag

27.10 > zaterdag / samedi



11:00 cineketje

p13

28.10 > dimanche / zondag 11:00 cineketje

p13





16:00 i was a male war bride

p3

15:30 even cowboys get the blues ! p4

18:00 DRINK !

p2

18:00 follow my voice

p3

17:30 hotel gondolin

p4

19:30 itty bitty titty committee

p3

19:30 glue

p3

19:30 love and words

p4

21:30 sheng xia gang nian

p3

21:30 a street angel

p3

21:30 filmez-vous fabiola ?

p4

23:30 rocky horror picture show p3 29.10 > maandag / lundi

30.10 > mardi / dinsdag

31.10 > woensdag / mercredi

19:30 comme des voleurs (a l’est)

p5

19:30 even cowboys get the blues ! p4

19:30 gouines vibrations !

p5

21:30 boy i am

p5

21:30 tuli

21:30 brand upon the brain !

p5





23:30 sex mannequin

p6

p5

01.11 > jeudi / donderdag

02.11 > vrijdag / vendredi

03.11 > samedi / zaterdag

15:30 judith butler

p6

15:30 black narcissus

p6

15:30 cruel and unusual

p7

17:30 panorama

p6

17:30 fascination

p6

17:30 trans, pédés, gouines…

p7

19:30 avant que j’oublie

p6

19:30 tick tock lullaby

p7

19:30 auf der anderen seite

p7

21:30 verfolgt

p6

21:30 la révolution du désir

p7

21:30 this filthy earth

p7

Tarifs / Tarieven:

normal > 5 / 3,5 eur (réduction/vermindering) lIBRARY TAPES > 5 / 3,5 eur rencontre ontmoeting 18.11 > 5 / 3,5 eur Cineketje > 3,5 / 2,5 eur ears open, open screen > gratis

cinéma bioscoop

3 rue arenbergstraat 1000 bxxl +32 [0]2 511 24 77 www.nova-cinema.org [email protected]

!! WEEKEND DIAGONALE 24 & 25.11 !! > 2 eur • séance/voorstelling combi tickets voir / zie logo combi > 7,5 / 6 eur Abonnement 6 séances/voorstellingen > 21 / 15 eur

CHINEMA DIRECT 09.11 > 25.11.07

09.11 > vendredi / vrijdag

p8



20:00 dream walking

p9

20:00 seven intellectuals…

p9

20:00 oxhide

p10

22:00 TEXAS CHAINSAW…

p14

22:00 meishi street

p9

22:00 for every minute…

p10

combi

p14

16.11 > vrijdag / vendredi



17.11 > samedi / zaterdag

18.11 > zondag / dimanche

18:00 dream walking

18:00 rencontre / ontmoeting

p9

p11

20:00 snippets + face value

p10

20:00 floating dust

p10

meishi street + Villagers



22:30 live soundtrack library tapes

p15

22:00 seven intellectuals…

p9

22:00 prisoner in freedom + day... p11

22.11 > donderdag / jeudi

23.11 > vendredi / vrijdag

20:00 open screen

p15

11.11 > dimanche / zondag

19:00 vernissage+microboutiek

24:00 POOR PRETTY EDDIE 15.11 > jeudi / donderdag

10.11 > zaterdag / samedi

24.11 > zaterdag / samedi



25.11 > dimanche / zondag



15:00 cineketje

p12



19:00 BEFORE THE FLOOD

p11

22:00 seven intellectuals…

p9

20:00 microboutiek

p15

20:00 ears open

p15

20:00 L’ENVERS DU MLIF! - lev

p15

20:00 dream walking

p9

22:00 oxhide

p10

22:00 POOR PRETTY EDDIE

p14

22:00 live soundtrack THE GODDESS

p12





22:00 TEXAS CHAINSAW…

combi

p14

Nova-team : Aisha, Aki, Alain, Alexandra, Alexis, Alexandre, Alice, Andy, Arne, Aïcha, Arianne, Arnaud F, Arno, Astrid, Antonine, Aude, Aurélie, Aurélien, Benoît, Benwa, Bijke, Bruno, Carole, Céline, Claire, Clément O., Denis, Diederik, Dirk, Dominik, Elisabeth, Élise, Ellen, Émilie, Fabien, Fabrizio, Fred, Gabriel, Gérald, Géraldine, Georges, Guérin, Guillaume A, Guillaume M, Gwen, Hélène, Hervé, Hilde, Ioana, Isabelle, Jacques, Jean-Louis, Jérôme, Jouni, Julie S, Julie B., Julie M., Katia, Kris, L., Laurent A., Laurent Tz, Leonard, Lila, Lorenzo, Lotte, Luce, Lucie, Marie, Marie-Eve, Maximilien, Mélanie, Micheline, Milan, Miguel, Mohamed, Nathan, Nico, Olivier, Pauline, Patrick, Peb, Philippe Brrr, Quentin, Rachel, Ramon, Raph, Remy, rno, Sandrine, Saskia, Serge, Seth, Simon, Sophie, Sophie V., Soul, Stephane, Stephanie, Tamara, Tatjana, Toon, Tristan, Véronique, Vince C., Windy, Yacine, Yaxuan, Yvan… • thanks : Olivier Allais, Patrizia Vandal, Olivier Meys, Yaxuan Zhang, Eric B. Gurkentopf, les auteurs des films visionnés ou sélectionnés / de makers van alle gevisioneerde of weerhouden films, Genres d’à côté, Gary Huggins & Lars Nilsen - The Alamo Drafthouse Cinema… • E.R./V.U. : B.Sawyer, Schildknaapstraat 65 rue de l’Ecuyer, 1000 Bxl.

Già vola il fiore magro

Non saprò nulla della mia vita, / oscuro monotono sangue. Non saprò chi amavo, chi amo, / ora che qui stretto, ridotto alle mie membra, nel guasto vento di marzo / enumero i mali dei giorni decifrati. Già vola il fiore magro / dai rami. E io attendo / la pazienza del suo volo irrevocabile. (Salvatore Quasimodo) Paul Meyer, qui au mois de mars dernier était à nouveau notre invité, s’est éteint à son domicile à Visé le 29 septembre, jour de ses 87 ans. Nous tenons à le saluer, lui qui était, comme l’a évoqué l’éloge funèbre écrit par ses amis, un peu trop précis, dérangeant, obstiné, honnête et libre «au goût de certains»... Pas au nôtre!