Pieter wil wetenschap vermakelijk maken

FoliaMagazine weekblad voor HvA en UvA

nr. 05 03/10/2012

Pieter wil wetenschap vermakelijk maken

DNA-geknutsel Synthetisch biologen verbouwen de natuur Liefde is… Moslima worden in Pakistan Vluchtelingstudenten De HvA helpt ze

Wetenschap, in de wetenschap dat alléén de wetenschap wetenschappelijk is. Populairwetenschappelijk tv-programma waarin dagelijkse beslommeringen en opmerkelijke wetenswaardigheden op een vrolijke, maar toch reuze-interessante manier behandeld worden. Onderwerpen • Waarom tongen we? • Hoogleraren die varkens berijden om te laten zien dat geur een belangrijke rol speelt in onze keuzes voor partners. • Professoren die in de snackbar praten over het sociale belang van wenkbrauwen. • De spraakmakende rubriek ‘Aldus de Promovendus’.

Vanaf 2 oktober, iedere dinsdag om 17.20 uur op AT5. Vanaf woensdag staat het volledige programma online op www.foliaweb.nl

Folia het platform voor hoger opgeleid Amsterdam

inhoud #05

redactioneel Veelzijdigheid

Cellenhackers 7

Dit nummer van Folia Magazine illustreert treffend de veelzijdigheid van de UvA en HvA. De bestuurders zijn vertegenwoordigd in een dubbelinterview met Jet Bussemaker en voormalig premier Ruud Lubbers, omdat zij een convenant ondertekenden waarin wordt beloofd dat vluchtelingstudenten binnen de hogeschool optimaal begeleid zullen worden. HvA-student Dieuwertje werd verliefd op Ali uit Pakistan. Binnen een jaar trouwde ze met hem en bekeerde ze zich tot de islam. Lees haar verhaal vanaf pagina 12. UvA-studenten Maarten en Matias sleutelen met DNA aan de natuur. Misschien dat zij in de toekomst onderwerp worden van het nieuwe wetenschapsprogramma van AT5, dat nog de komende vier dinsdagen om 17.20 uur wordt uitgezonden. Iedere aflevering staat er een promovendus en zijn of haar onderzoek centraal. Wij stellen de deelnemende promovendi aan u voor.

Synthetisch biologen sleutelen aan de natuur. Met zelfgebouwde genen.

Moslima Dieuwertje 12

De liefde bracht Dieuwertje naar Pakistan. En deed haar moslim worden.

Jet & Ruud 24

Tachtig vluchtelingstudenten telt de HvA. Jet Bussemaker en Ruud Lubbers zullen goed voor ze zorgen.

Een dienst cadeau 28

Josje Damsma vond boekenbonnen maar saai. Daarom begon ze JO Cadeau.

TV-wetenschap 34

AT5 begint een wetenschapsprogramma. Met UvA-promovendi in de hoofdrol. Jim Jansen, hoofdredacteur Folia Magazine, [email protected], @jimfjansen

en verder

(twitter)

de week/het moment/navraag 4-5 op de tong 6 passie 11 drift 17 objectief 18-19 opinie 20-22 Asis Aynan 21 Emma Curvers 22 brief/promoties 23 lezingenladder 30 overigens 31 Folia maakt kennis 32-33 prikbord 38-39 wasdom 40-41 stage 41 toehoorders 42 de lezer/deining 43

FoliaMagazine

3

de week De prestatieafspraken zijn geen reden voor een feestje.

‘G

Maar of ambitie nu echt zo zaligmakend is, dat valt te betwijfelen. Vorige week zei Kees Schuyt, voorzitter Landelijk Orgaan Wetenschappelijk Integriteit, in dit weekblad dat niet de publicatiedruk, maar blinde ambitie de oorzaak is van wetenschapsfraude. Geldt dat ook voor die goocheme Rotterdamse student die afgelopen week dacht te kunnen frauderen door de antwoorden van een hertentamen op de muur van de tentamenzaal te kalken? Als het geen blinde ambitie was, dan was het in ieder geval heel erg dom. Een surveillant ontdekte de antwoorden en liet de hele klas zakken voor het tentamen. Wellicht kon de beste man de druk van het huidige stressvolle studentenleven niet meer aan. Geteisterd door langstudeerboetes, sociale leenstelsels en kamernood is het ook lastig het hoofd koel te houden. Want een kamer vinden vergt tegenwoordig bijna evenveel inspanning als het behalen van een bul. Tot 2020 zijn er in Nederland een slordige 33.000 extra studenten-

4

FoliaMagazine

foto Danny Schwarz

oed’ en ‘Zeer goed’. Zo zijn de prestatieafspraken die de UvA en de HvA met ons aller Halbe Zijlstra maakten afgelopen week beoordeeld door een reviewcommissie. Het oordeel van de commissie is niet zonder meer reden voor een feestje. UvA-econoom Roel Beetsma liet bij BNR weten dat de prestatieafspraken om ‘relatief weinig geld gaan waarvoor een hoop bureaucratische handelingen moet worden verricht’. Asva-voorzitter Michiel Stapper hekelde het feit dat de commissie de afgelopen maanden ‘op geen enkel moment’ studenten heeft betrokken bij de adviezen. En collegevoorzitter Gunning vond het ‘jammer’ dat de UvA slechts het predicaat ‘goed’ kreeg toebedeeld. Klein opstekertje voor Gunning: de commissie vond de plannen van de UvA in ieder geval wél ambitieus. Vrolijkheid alom op de HvA. Omdat de studie logistiek & economie onlangs werd ondergebracht bij het Domein Techniek, was er reden voor een feestje. En hoe vier je zo’n heuglijk feit nou beter dan met een ritje op een stoere Segway?

kamers nodig, berekende de landelijke monitor studentenhuisvesting. Aan de ‘Help! Ik word morgen mijn huis uitgezet’-statusupdates op Facebook komt voorlopig dus nog geen eind. De opleiding logistiek & economie van de HvA zorgde deze week gelukkig voor een lichte noot. De studie is vanaf vorige week ondergebracht bij het Domein Techniek. Zo’n blijde gebeurtenis kan je natuurlijk niet zomaar voorbij laten gaan. Maar hoe kunnen we dat feestje nu echt op kekke wijze luister bijzetten, moet de afdeling communicatie hebben gedacht. Het antwoord: met een Segway. Het enige vervoersmiddel dat een maximum snelheid van twee kilometer per uur

haalt, maar waarbij de bestuurder desalniettemin altijd een mallotig helmpje op moet. Nee, sexy was het niet. Gelukkig lichtte opleidingsmanager Nanda Piersma de keuze voor deze tweewieler nog even toe: de Segway symboliseert logistiek. Want: ‘Logistiek is beweging en geen lange, saaie speeches’. Daar is geen speld tussen te krijgen. yyy Eva Rooijers en Gijs van der Sanden

28 september 2012

tweet van de week Marijn Lansbergen @Marijn87 Als mensen die hun praatje ‘kort willen houden’ nu eens beginnen met het schrappen van die zin? https://twitter.com/Marijn87/status/

Nee, dit is niet de set van Feuten. Het is een foto van de onvolprezen stadschroniqeur Thomas Schlijper, die deze scène aantrof in de Nieuwebrugsteeg op 26 september. En tot grote verbazing van de fotograaf stuurden de ontgroeners hem niet weg, zodat hij rustig kon klikken. Een flink aantal toeristen en vier agenten keken ook mee. Van welk dispuut de corpsleden waren wilden ze echter niet prijsgeven, dat dan weer niet. yyy tekst Mirna van Dijk / foto Thomas Schlijper

navraag Jaap Oosterwijk Studentenpartij Ons kritisch alternatief gaat de Wet openbaarheid van bestuur (Wob) inzetten tegen het College van Bestuur. Raadslid Jaap Oosterwijk wil openheid forceren over hoe de samenwerkingsplannen met de VU en het universiteitsprofiel (met daarin de zogenaamde ‘zwaartepunten’) tot stand zijn gekomen.

De Wob is een zwaar middel om informatie boven water te krijgen. Waarom vindt Ons dat nodig? ‘De medezeggenschap heeft veel vragen gesteld over de samenwerking met de VU en het universiteitsprofiel. Die worden óf niet beantwoord, óf halfslachtig. Bijvoorbeeld over het voortbestaan van de opleidingen aan de FGw die niet zijn geselecteerd voor het universiteitsprofiel. Decaan Van Vree zegt dat die gehandhaafd blijven, terwijl de reviewcommissie die het universiteitsprofiel beoordeelde zegt dat ze worden afgebouwd. Wij willen duidelijkheid.’

Ons boven tafel te krijgen? ‘Er gaan geruchten dat de collegevoorzitters van de UvA en VU bij premier Rutte hebben gezeten om afspraken te maken. Wat ons achterdochtig maakt, is dat het CvB de samenwerkingsplannen met de VU en het universiteitsprofiel steeds presenteert als samenhangende zaken. Maar de reviewcommissie heeft uitdrukkelijk gezegd die samenwerking niet mee te wegen in haar oordeel over het universiteitsprofiel. We vermoeden dat er buiten de medezeggenschap om al afspraken worden gemaakt over afschaffing van opleidingen en verdergaande samenwerking.’

Welke gevoelige informatie verwacht

Zijn er meer redenen om wantrouwig te zijn?

‘In januari kondigde het CvB ineens aan de wet die medezeggenschap regelt anders te willen interpreteren, zodat de medezeggenschap een kleinere rol zou krijgen. Dat is na veel getouwtrek niet doorgegaan, maar het is een opvallende koerswijziging. Wij willen weten waardoor zo’n houding wordt ingegeven.’

Hoe groot is de kans dat je actie slaagt? ‘Groot. De UvA is van oorsprong een openbare universiteit en valt daarom volgens de wetgever nog steeds in de categorie openbaar bestuur. De Wob is een instrument om beleidsdocumenten boven tafel te krijgen en daar zal de UvA zich aan moeten houden.’ yyy Luuk Heezen

FoliaMagazine

5

op de tong

foto Danny Schwarz

volstrekt onvindbare bediening (al zijn ze, áls ze komen, heel aardig) en uit de lunchkaart, die wat salades, een hamburger of kroket biedt, en voor de vegetariër het welbekende ‘niet zeuren’-broodje geitenkaas. De ontbijter kan muesli of zelfs Eggs Benedict (met zalm, € 8,-) krijgen. Dat vinden we natuurlijk berespannend, en verder laten we een Croque Madame (€ 6,75), de ‘croquetten’ van oma Bob (€ 7,50) en – in godsnaam dan maar – dat broodje geitenkaas (€ 7,50) aanrukken. De Eggs Benedict zijn zoals het hoort, met ietwat dunne Hollandaise en zoete brioche. Aan kroketten kun je niet veel verkeerd doen, behalve dan dat trieste plastic kuipje dat trots verkondigt ‘Echte boter’ te zijn. De Croque blijkt meer familie van de kantinetosti met geraspte kaas en een gebakken ei erover, dan van het smeuiige, in goudbruin gegrilde béchamel gedrenkte feestje dat ieder Frans wegrestaurant serveert. Het meest verrassend blijkt de geitenkaas. Goede kaas van Kef, op lekkere Vlaamsch Broodhuisboterhammen met wat kruidige humus en gegrilde courgette – Hollands, maar in ieder geval het niveau van La Place ontstegen. yyy Bob van Toor

Stanislavski Leidseplein 26 (Centrum)

J

e mag een restaurant niet meteen na de opening beoordelen, vindt Johannes van Dam. En als de legendarische recensent het zegt, is het onomstotelijk waar. Alle reden dus om Stanislavski eens onder de loep te nemen. De hype is sinds de opening in

Kef

‘Fromagerie Abraham Kef ’ ligt op een onooglijk en onmogelijk hoekje van de Marnixstraat, maar dat maakt voor een winkel met zo’n reputatie niet uit. Kef levert aan een flinke handvol sterrenrestaurants als Ciel Blue en het Rotterdamse Parkheuvel, maar eigenaresse Marike van der Werff is niet te beroerd om ook de kaasamateur te woord te staan. Op vrijdag en zaterdag kun je zelfs een pavé of baguette van de Gebroeders Niemijer bij je kaasje krijgen – een aanrader.

6

FoliaMagazine

2008 lang en breed geluwd, maar het restaurant zit immer goed vol. Er wordt vergaderd, een vrouw zit in haar eentje soep te eten en een clubje frisse oma’s komt binnen voor een stuk appeltaart. Hollandse middelmaat troef dus, en dat kenschetst Stanislavski. Dat blijkt uit de

Stanislavski

Hoe was het ook weer? Er zijn twee hoofdstromingen in acteren. De traditie van Tsjechov en Brecht laat acteurs doen alsof; volgens de methode van regisseur Konstantin Stanislavski roept een acteur de échte emotie van zijn karakter op – het latere methodacting. Toen Dustin Hoffman eens zesendertig uur wakker bleef om even moe te zijn als zijn personage in Marathon man, vroeg de beroemde Shakespeare-vertolker Laurence Olivier hem: ‘My dear boy, have you tried acting?’

Folia Magazine ontvangt graag je restaurant­recensie en vergoedt tot € 50,-. Maximaal 270 woorden, (suggesties voor de) kaders zijn welkom, maar niet verplicht. Mail je recensie naar [email protected]. Stuur je bon naar Folia Magazine, t.a.v. Stephanie Gude, Prins Hendrikkade 189b, 1011 TD, Amsterdam.

Hollandaise

Hollandaise is een van de vijf ‘moedersauzen’ van de Franse keuken. Hij bestaat slechts uit eierdooiers, citroensap of azijn en boter, maar is berucht om zijn hoge moeilijkheidsgraad: hoe langer je de eieren boven een pan kokend water klopt, hoe dikker de saus, maar hoe hoger het risico op schiften. Hollandaise gaat over asperges en Eggs Benedict; Bearnaise is een afgeleide met sjalotten en dragon, en gaat over vis of steak. Reken bij beide op een lamme arm van het kloppen.

Een betere wereld, zelfgemaakt Bacteriën plastic laten verzamelen of een darmbacterie rode bloedcellen na laten maken, synthetisch biologen in de iGEM-competitie draaien er hun hand niet voor om. Maarten Slagter en Matias Mendeville doen mee namens de UvA. ‘Mensen met een levendige fantasie denken dat wij een soort Frankensteins zijn.’ tekst Marieke Buijs / foto’s Bas Uterwijk

B

V.l.n.r.: Frederic Cremazy, Glenn Groenewegen, Maarten Slagter, Maarten Reijnders, Ernst Bank, Tania Quirin en Matias Mendeville

randstofschaarste, klimaatverandering door CO2-uitstoot, een enorme plasticsoep in de Atlantische Oceaan, verwoestijning en vervuiling. Het zijn milieuproblemen waar geen autoloze zondag, boomplantactie of

flexitariërmaand tegenop kan. En ze gaan het probleemoplossend vermogen van menig politicus bij de milieutop in Rio de Janeiro ver te boven. Maar op universiteiten over de hele wereld puzzelen studenten op bijzondere oplossingen. Oplossingen die rechtstreeks uit

een sciencefictionfilm lijken te komen. In Amsterdam creëren studenten nieuwe levensvormen met genetisch knip- en plakwerk. Ze voegen kunstmatige genenbouwstenen toe aan bestaande organismen, waardoor deze nieuwe eigenschappen krijgen. Maarten Slagter

FoliaMagazine

7

Synthetische biologie Menselijk ingrijpen in het genenpakket van andere wezens is niet nieuw. Al tienduizenden jaren kruisen wij dieren en planten met eigenschappen die ons aanstaan. Sinds de jaren zeventig zijn we in staat specifieke genen uit één organisme te knippen en in een ander organisme in te brengen. Maar synthetisch biologen gaan verder, die maken zelf genen. De genetische code voor een functioneel eiwit halen ze uit de natuur, maar ze bestellen het DNA vervolgens bij bedrijven die het met een machine synthetiseren. Om de synthetische biologie te stimuleren richtte MIT in 2003 de Internationally Genetically Engineered Machine (iGEM)-competitie op. Het eerste jaar deden zes Amerikaanse teams mee, inmiddels zijn dat er tweehonderd uit de hele wereld.

Quote

Matias Mendeville (l) en Maarten Slagter

(24) en Matias Mendeville (25) zijn studiegenoten bij de masters Systems Biology en Bioinformatics. Met vier andere studenten hebben zij hun zomer opgeofferd aan het bouwen van een bacteriële gifmeter die vervuiling in water kan opsporen. Maarten: ‘Ik ben alleen naar Lowlands geweest, verder was het de hele zomer doorwerken. En de laatste weken op volle kracht. Ik heb gisternacht tot halfvier zitten modelleren.’ Goedkoop bloed Hun harde werk staat in het kader van de iGEM-competitie, een internationale wedstrijd in de synthetische biologie. Tijdens de competitie komen studententeams met de

8

FoliaMagazine

meest vernuftige genetische bouwstenen op de proppen. Deelnemende teams worden uitgedaagd een nuttig organisme te ontwerpen. Om dat ontwerp te verwezenlijken kunnen ze gebruikmaken van vijfduizend gedefinieerde

‘We hebben nu echt iets goeds neergezet’ biobricks, genetische bouwstenen, of ze kunnen zelf nieuwe biobricks ontwerpen en aan de database toevoegen. In het weekend van 6 en 7 oktober vindt op de VU de Europese voorronde met vijfenvijftig teams plaats. De beste zeventien mogen hun project presenteren bij de

iGEM-finale bij het Massachusetts Institute of Technology (MIT), de bakermat van de synthetische biologie. Ook andere deelnemende studententeams spelen met leven alsof het Lego is. Het team van University College London (UCL) creëert bijvoorbeeld bacteriën die microscopische plasticdeeltjes aan elkaar kunnen plakken tot stevige plastic ballen. Legers van die plasticbindende bacteriën moeten in de toekomst de strijd aangaan met het ontbonden plastic in de Atlantische Oceaan door de ongrijpbare plastic soep tot verwijderbare hompen te binden. En studenten van de University of California Berkeley gebruikten voor een eerdere editie van

Synthetische toepassingen Synthetisch biologen hebben hun fantasie de afgelopen jaren de vrije loop gelaten. Veel van hun creaties maken de wereld schoner, veiliger en duurzamer. Zo wordt er gewerkt aan algen die schadelijk CO2 kunnen opslaan, of zelfs kunnen omzetten in brandstof. Een ander veelbelovend project is de synthetische productie van gistcellen die als goedkoop medicijn tegen malaria kunnen dienen. Maar niet iedereen stort zich op grote problemen. Een MIT-team dat in 2006 meedeed aan iGEM ergerde zich aan de vieze geur van de darmbacteriën in het lab en creëerde een variant die naar mint of banaan ruikt. Een ander team maakte de E. coliroid, een bacterie die van kleur verandert in respons op rood licht en dienstdoet als bacteriële polaroidcamera.

iGEM een darmbacterie en veelgebruikt laborganisme, e. Coli, om rode bloedcellen na te maken. Na een vergaande genetische make-over veroorzaakte de darmbacterie geen bloedvergiftiging meer, maar produceerde ze hemoglobine die het transport van zuurstof verzorgde. Hiermee hopen de studenten een goedkope, invriesbare variant van mensenbloed te maken, die voor transfusies kan worden gebruikt. DNA-vlaggetje De Amsterdamse ‘cellenhackers’ combineren hun interesse in biologie met die in informatica en bouwen aan een bacteriële geheugenfunctie. Matias: ‘Met zo’n module kunnen bacteriën een soort logboek bijhouden van de stoffen die ze tegenkomen. Daarmee kunnen ze bijvoorbeeld aangeven of er giftige stoffen in water zitten.’ Bacteriën beschikken van nature al over een scala aan receptoren, een soort voelsprieten waarmee ze in de gaten houden welke stoffen zich in hun omgeving bevinden. Ze slaan die signalen normaalgesproken echter niet op, maar reageren direct. Als ze giftige stoffen waarnemen bewegen ze daar vandaan, als ze op voedingsstoffen stuiten vervolgen ze juist hun pad. Wetende dat bacteriën over die receptoren beschikken, was de uitdaging voor het team om dat receptorsignaal om te zetten in een afleesbare waarde. Matias: ‘Dat was een hele puzzel, waarbij onze begeleiders ons een beetje op weg hebben geholpen.’ Uiteindelijk bedachten ze dat die afleesbare waarde een soort vlaggetje op het DNA van de bacterie moest zijn. Het waarnemen van een gifstof leidt dan tot een reactie in de cel, die uiteindelijk een vlaggetje plaatst op een vaste plek in het DNA. Maarten: ‘Tref je dat vlaggetje aan bij het controleren van het DNA, dan weet je dat de gifstof zich in het water bij de bacterie bevond. Door die module voor meer-

dere stoffen in één bacterie te plaatsen, kan een bacterie een batterij aan gifstoffen signaleren.’ Moordende concurrentie Pernette Verschure, universitair docent systeembiologie en begeleider van de groep, is tevreden met het resultaat: ‘Dit is de tweede keer dat Amsterdam meedoet aan iGEM en ik een groep begeleid. We hebben nu echt iets goeds neergezet, de geheugenmodule is een waardevolle bijdrage aan de database van genetische bouwstenen. Ik hoop dat het team het tot Boston schopt, maar de

‘Synthetische biologie kan helpen grote problemen op te lossen’ concurrentie is moordend. Op sommige universiteiten is een riant budget beschikbaar voor het iGEM-team, terwijl ons team zelf geld bij elkaar moest schrapen en sponsors moest zoeken.’ Matias heeft zich aan die fondsenwerving gewijd. We hebben zo’n tienduizend euro binnengehaald. Dat was genoeg om de kosten voor inschrijving en materiaal te dekken. Als we doorgaan naar de finale hebben we nog geld nodig voor tickets en verblijf, maar het schijnt dat bedrijven je maar al te graag willen sponsoren als je bij MIT op het podium je project mag presenteren.’ Hoewel de geheugenbacterie nog in een experimentele fase is, denken de makers al na over toepassingen en de dilemma’s die daarmee samenhangen. Matias: ‘We zijn in gesprek met mensen van Waternet, die hebben ervaring op het gebied van regels en risico’s bij het gebruik van synthetische bacteriën. Zo kunnen we in het ontwerp rekening houden met praktische bezwaren. De wedstrijdleiding let daar ook

op. Synthetische bacteriën kunnen het ecosysteem verstoren. Je moet dus zorgen dat jouw organisme het lab niet verlaat.’ Maarten: ‘Als je hem toch in de vrije natuur loslaat, zoals UCL wil doen met de plasticbindende bacteriën, dan moet je een soort zelfmoordmechanisme inbouwen. Dat zorgt ervoor dat de cel zichzelf vernietigt wanneer hij een signaal krijgt van een naburige soortgenoot. Zo’n zelfmoordmechanisme, een zogenoemde kill-switch, bestaat al, maar de wedstrijdleiding is daar kritisch op. Ze zijn bang voor mutaties waardoor de bacterie zijn zelfmoordfunctie verliest.’ Het Amsterdamse team kiest de veilige optie en stelt voor de gifmeetbacterie voor vloeistofmonsters in het lab te gebruiken in plaats van in de vrije natuur. Matias en Maarten merken dat buitenstaanders vaak sceptisch reageren op hun gesleutel aan de natuur. Maarten: ‘Mensen met een levendige fantasie denken dat wij een soort Frankensteins zijn en vierarmige baby’s maken, of mensen met sonar.’ Matias: ‘Het is goed om stil te staan bij die bezwaren en angsten van mensen. Ik begrijp hun bedenkingen ook wel. De natuur is een robuust systeem dat in de loop van miljarden jaren is geëvolueerd tot wat het nu is. Je moet goed nadenken voordat je daarin ingrijpt. Maar ik denk dat synthetische biologie kan helpen grote problemen op te lossen. Er wordt bijvoorbeeld gewerkt aan bacteriën die olie afbreken en kunnen helpen bij het opruimen van de ravage na een olieramp en aan bacteriën die verwoestijning tegengaan door boomwortels te beschermen tegen uitdroging. Het is toch zonde om die mogelijkheden onbenut te laten? Bovendien moeten mensen niet doen alsof we de natuur nu zo lekker z’n gang laten gaan. We putten de aarde uit, verstoren het ecosysteem en vervuilen onze leefomgeving. Met synthetische biologie kunnen we daar iets tegenover stellen.’ yyy

FoliaMagazine

9

(advertenties)

Buitenlandmanifestatie

Woensdag 10 oktober 2012 15.00 - 19.00 uur Gebouw Leeuwenburg, Weesperzijde 190 www.buitenlandmanifestatie.nl Buitenl_12_1_folder.indd 1

Folia maakt kennis...

02-07-12(wk27) 15:05

Woensdag 3 oktober tussen 16.00 en 17.00 uur in de OBA (Oosterdokskade 143) Live te beluisteren op AmsterdamFM (106.8 in de ether en 103.3 op de kabel)

Vanaf 4 oktober terug te luisteren op

www.foliaweb.nl

10 oktober • Willem Baumfalk (Domeinvoorzitter Maatschappij en Recht HvA)

Folia het platform voor hoger opgeleid Amsterdam Amsterdam FM.nl de stem van de hoofdstad

O

1

1

UW

01

TR

voorzitter van CMR HvA en student informatica

DO DE e E

N LE

Veeke

GOE

...met Sebas

2

welzijn en cultuur

Mede mogelijk gemaakt door het UAF

Het UAF helpt al 60 jaar hoger opgeleide vluchtelingen om zich hier te ontwikkelen door studie. Voor duizenden getalenteerde vluchtelingen hebben we dat al mogelijk gemaakt: artsen, ingenieurs, economen, juristen en vele anderen. We zijn trots dat dit is beloond met de 1e plaats in het Trouw-onderzoek naar de prestaties van 800 goede doelen. Ook nieuw gevlucht talent willen wij de kans geven zich te ontwikkelen. En dat kun jij mede mogelijk maken! Kijk op www.uaf.nl

passie Tonbak Voor Erfan Pejhanfar (20, Enigineering, Design & Innovation, HvA) is zijn tonbak als zijn ziel. ‘De eerste keer dat ik een tonbak bespeelde, was ik vijf. Ik zat in de auto van Fuman, een stad in het noorden van Iran, naar Teheran, waar ik woonde. De reis duurde vier uur, en aan het einde van de rit was het me gelukt een ritme op het instrument te spelen. Toen zei mijn moeder: hier moet je mee doorgaan. Dat was een reden voor mij om lessen te nemen. De tonbak is een traditioneel Perzisch percussie-instrument. Een tonbak bespeel je met je vingers en niet – zoals bij veel vergelijkbare instrumenten – met je handen. Als je de techniek eenmaal onder de knie hebt, en dat valt nog niet mee, dan kun je er ontzettend veel verschillende klanken mee produceren. Wat ik het liefste speel? Het klinkt misschien gek, maar ik kan op mijn tonbak heel goed het geluid van een voorbij denderende trein naspelen. Alle technieken die je moet beheersen om een tonbak goed te kunnen bespelen, komen daarin terug. Ik hou van mijn tonbak. Hij is als mijn ziel. Ik speel als ik blij ben of juist als ik me verdrietig voel. Een mooie herinnering heb ik aan een avond in Iran, toen ik samen met mijn broer op een concert speelde. Het was een wedstrijd: we wonnen de eerste ronde, maar uiteindelijk werden we tweede. Van het geld dat we toen wonnen – het was misschien net veertig euro – kochten we een cadeautje voor onze ouders. Wat waren ze trots. Ik heb het naar mijn zin in Nederland. Maar soms, als ik Iran mis, vind ik troost in mijn tonbak.’ yyy tekst Gijs van der Sanden / foto Fred van Diem

FoliaMagazine

11

Bekeerd uit liefde Toen ze hem zag wist ze het meteen: dit is de liefde van mijn leven. Maar om met Ali te kunnen trouwen moest Dieuwertje Wijffels zich eerst bekeren tot de islam. Dus dat deed ze. ‘Ik geloof in iets. Mij maakt het niet uit of het God of Allah is.’ tekst Eva Rooijers / foto’s Antoinette Verbree en Dieuwertje Wijffels

B

londe schone ontmoet op vakantie in Spanje knappe Pakistaanse jongen en is op slag verliefd. De liefde is wederzijds en na drie keer een week met elkaar door te hebben gebracht, trouwen ze ruim een jaar later in Lahore, Pakistan. Het verhaal van Dieuwertje Wijffels (26) en Ali Ayaz Chaudhry (24) lijkt een sprookje uit Duizenden-een-nacht. Maar het is niet alleen maar rozengeur en maneschijn. Haar familie en vrienden staan niet te juichen. Ze vrezen dat de lieve jongen zich ontpopt tot een wolf in schaapskleren. Dat hij Dieuwertje zal dwingen om een boerka te dragen. Want Ali is moslim en Dieuwertje inmiddels ook. Ze bekeerde zich tot de islam om met hem te kunnen trouwen. Het is allemaal te zien in het KRO-programma Liefs uit. Dieuwertje gaf zichzelf op. ‘Ik heb in het begin zo veel weerstand ondervonden. Ik wilde graag vertellen over onze relatie, maar vrienden wilden niet luisteren. Zodra ik de naam Ali noemde, kon je een speld horen vallen. Ik ben heel blij dat ik mee heb gedaan omdat ik kon laten zien: dit is ons verhaal. De reacties na afloop van het programma waren ook heel positief.’

12

FoliaMagazine

Ze vertelt het bij een kopje chai thee in de Coffee Company, om de hoek bij Groupon, waar ze fulltime werkt. Haar studie Human Resource Management volgt ze deeltijd aan de HvA. Het is inmiddels bijna een jaar geleden dat ze is getrouwd. Ali is sinds twee weken eindelijk in Nederland, in afwachting van zijn verblijfsvergunning. Vorig jaar moest hij

‘Hij keek ook direct naar mij’ terug naar Pakistan omdat zijn verblijfspapieren verliepen in Spanje, waar hij woonde en werkte. Ze hebben elkaar sinds hun ontmoeting twee jaar geleden, alles bij elkaar, krap acht weken gezien. Toen je Ali voor het eerst zag, wist je direct: dit is hem. Hoe voelt dat? ‘Alsof je op iemand zit te wachten die je heel goed kent maar die te laat is. Hè hè, daar ben je eindelijk, denk je dan. Zo voelde het ook toen ik Ali binnen zag komen lopen.’

Dat had je nog nooit eerder met iemand anders gehad? ‘Nee. Hij keek ook direct naar mij en we hebben elkaar vervolgens een hele tijd aangestaard. Uiteindelijk is hij na aanmoediging van een van mijn dispuutgenootjes naar me toe gekomen. Het bleek dat hij maar drie zinnen Engels sprak en ik spreek geen Spaans. Toen zijn we maar gaan zoenen.’ Dieuwertje lacht als ze eraan terugdenkt. Ze gaf Ali na die avond haar telefoonnummer en hij haar een kaartje van het Indiase restaurant waar hij werkte. Twee dagen lang zat Dieuwertje smachtend naast haar telefoon, opverend bij het minste geluid. Na drie dagen belde Ali eindelijk. Met veel moeite lukt het om in half Spaans, half Engels een afspraakje te plannen op de laatste dag van haar vakantie. ‘We zijn twaalf uur bij elkaar gebleven.’ Ben je niet gewoon een onverbeterlijke romanticus? ‘Nee. Mijn ouders zijn gescheiden toen ik negentien was. Dat was een hele moeilijke tijd. Ik was het geloof in de liefde daardoor zelfs

Dieuwertje en Ali op bed na hun huwelijksvoltrekking

een beetje kwijtgeraakt. Het is meer dat ik later nooit tegen mezelf wil zeggen: als ik dit had gedaan, dan… Je moet het gewoon doen. Dus een maand later ben ik weer naar Spanje gegaan. Ali had inmiddels wat Engels geleerd, maar we bleken aan een half woord genoeg te hebben. Ondanks dat we uit zulke verschillende werelden komen, hebben we best veel gemeenschappelijk. Zo geloofde hij ook een tijd niet meer in de liefde. Ik kon daar heel goed over praten met hem. En hij is natuurlijk heel knap, en heel lief, en heel grappig.’ Dieuwertje straalt zoals alleen stapelverliefde mensen dat kunnen. Een brede glimlach is niet van haar gezicht te branden. Ook niet als ze over de minder leuke kanten van de relatie praat. De negatieve reacties van vrienden, die haar naïef noemden en het feit dat ze zich heeft moeten bekeren tot de islam, wat geen makkelijke

beslissing voor haar was. ‘Ik heb het uiteindelijk gedaan uit respect voor zijn familie. Maar ik heb het er nog steeds best moeilijk mee.’ Wat vind je er moeilijk aan? ‘Dat je volgens bepaalde regels moet leven. Mezelf bedekken vind ik bijvoorbeeld lastig. Hier hoeft dat niet, want mannen kijken niet op een vieze manier naar je. Maar in Pakistan vind ik het juist fijn om een sluier te dragen, als ik die daar laat zakken gapen de mannen me echt aan.’ Houd jij je aan de regels van de Islam? ‘Niet altijd. Ik drink bijvoorbeeld af en toe alcohol. Het is best een worsteling om daar mijn weg in te vinden, maar ik doe mijn best.’ Wat houdt die bekering dan in voor jou? ‘Ik geloof in iets. Mij maakt het niet uit of het

God of Allah is. En in de Koran staat veel waar ik me in kan vinden. Zoals het verhaal van Adam en Eva. In de Bijbel is het een slang die Eva verleidde, in de Koran werden Adam en Eva verleid door Satan. Dat spreekt mij meer aan.’ Is Ali streng in de leer? ‘Nee. Hij vindt het geloof wel belangrijk, probeert regelmatig te bidden en eet halalvlees. Hij wil ook op zoek naar een moskee bij ons in de buurt in Buitenveldert. Dat vind ik allemaal prima.’ Voorzie je geen problemen? ‘Als we ooit kinderen zouden krijgen, worden ze moslim. Dat vind ik goed, maar dan wil ik me eerst wel meer verdiepen in de islam. Want als je kinderen opvoedt moet je niet hebben dat de ene ouder zegt: de islam is heel belangrijk,

FoliaMagazine

13

Links Dieuwertje en Ali met zijn broer en diens vrouw, rechtsboven Dieuwertje in de schoonheidssalon met bruidsmake-up, rechtsonder Ali en Dieuwertje in Islamabad

terwijl de ander zegt: je vader kletst uit zijn nek. Dan breng je kinderen in de war. Maar natuurlijk duurt het nog wel even voordat we überhaupt kinderen willen.’ Jullie hebben geen conflicten omdat hij bijvoorbeeld vindt dat je moet bidden? ‘Nee. Hij zou ook nooit tegen mij zeggen dat

‘Hij had al een huwelijks­ aanzoek van zijn nichtje gehad’ ik een hoofddoek moet dragen of me anders moet gedragen.’ Maar is dat niet waar je familie bang voor is? ‘Ja, daar zijn heel veel mensen bang voor. Ik begrijp waar het vandaan komt. Je hoort natuurlijk alleen de negatieve verhalen. Mannen die hun kinderen ontvoeren, mannen die hun vrouw slaan. Maar ik weet zeker dat Ali mij nooit met een vinger aan zal raken.’

14

FoliaMagazine

In het programma Liefs uit zien we dat jouw vader als volgt reageert op het nieuws dat je gaat trouwen: ‘Ze gaat niet. Ik bind haar met een ketting vast aan de verwarming.’ Doet het niet pijn om dat te horen? ‘Het deed geen pijn, want ik begreep zijn reactie. Het is natuurlijk ook niet niks als je dochter zich bekeert tot de islam en in Pakistan gaat trouwen. Maar vanaf het moment dat mijn familie Ali heeft ontmoet, was het goed. Zelfs mijn oma die steeds dementer aan het worden is, vraagt altijd naar hem.’

jong om te trouwen. Maar toen bracht Ali het onderwerp op. November is toevallig ook de trouwmaand in Pakistan. Dus ik zei: ik kom op één voorwaarde, dat we trouwen op 11-11-11. En dat is gelukt. Het huwelijk vond plaats in Lahore. Dat is een heel mooie, oude stad. De gebouwen lijken op de Taj Mahal in India. Ik had soms het gevoel dat ik in de film Alladin terecht

Waarom zijn jullie eigenlijk zo snel getrouwd? ‘In zijn cultuur kan je geen vriendje en vriendinnetje zijn. Je moet direct trouwen. Bovendien kiezen de ouders een partner voor hun zoon of dochter. Hij zou of met mij trouwen of met iemand anders. Hij had al een huwelijksaanzoek van zijn nichtje gehad.’

was gekomen, wat altijd al mijn lievelingsfilm van Disney is geweest.’

Maar wilde jij wel zo jong trouwen? ‘Ik heb ooit bedacht dat ik wilde trouwen op 11-11-11. Alleen drie, vier jaar geleden hield ik dat niet voor mogelijk, 25 leek me toch wel heel

‘In de Koran staat veel waar ik me in kan vinden’

Wat vond zijn familie ervan dat hij wilde trouwen met een Westers meisje? ‘Zijn moeder heeft vanaf dag één achter mij gestaan. Eigenlijk is dat best wel bijzonder. Zo als wij over Pakistan denken: gevaarlijk, terroristen, bomaanslagen. Zo denken zij over Nederland: westerse meisjes showen te veel huid, drinken alcohol, gaan met alle mannen naar bed. Maar zijn moeder had mij best vaak op Skype gezien en zag hoe close we waren en dat ik Ali gelukkig

Dieuwertje en Ali in Lahore, onder op hun huwelijksdag

‘Het zou heel erg zijn als mensen dat doen, maar ik ben er niet direct bang voor. Ali is heel sociaal en praat makkelijk met iedereen. Op de sportschool heeft hij in drie dagen tijd al allemaal vrienden gemaakt.’

Dieuwertje als bruid, eronder haar handen met traditionele hennaversiering

maakte. Bovendien vindt ze het goed dat hij terug is Europa. In Pakistan paste hij niet meer nadat hij twaalf jaar in Spanje had gewoond.’ Waar had hij in Pakistan problemen mee? ‘Hij heeft daar veel minder vrijheid. Er gelden ontzettend veel leefregels. Neem alleen al de dresscode. Ook mannen mogen daar niet te veel

huid laten zien. En je kan niet altijd de straat op omdat het gevaarlijk is. Er is veel criminaliteit.’ Het Nederlandse klimaat ten opzichte van moslims was de afgelopen jaren niet onverdeeld positief. Ben je niet bang dat Ali hier negatief wordt bejegend omdat hij moslim is?

Nu is hij hier en zijn jullie eindelijk samen. Is het alles wat je ervan gehoopt had? ‘Eigenlijk had ik geen verwachtingen, want die kunnen alleen maar tegenvallen. Maar het gaat ontzettend goed. Het voelt alsof we al jaren samenleven. Ik hoop wel dat hij hier snel een eigen leven kan opbouwen. Dat vinden we alle twee heel belangrijk. Nu mag hij nog niet werken en verveelt hij zich stierlijk. Zodra hij zijn verblijfsvergunning heeft, wil hij een baan in de horeca zoeken. Uiteindelijk is het zijn droom om een eigen horecazaak te beginnen. Hier of in Spanje. En daar sta ik helemaal achter.’ Heb je in die twee jaar nooit een moment getwijfeld? ‘Nee, geen moment. En ik zou het zo allemaal weer doen.’ yyy Benieuwd naar de uitzending van Liefs uit met Dieuwertje en Ali? Kijk op liefsuit.kro.nl.

FoliaMagazine

15

(advertenties)

ADHD

LOVE IT...

MET AL JE VRIENDEN IN ACTIE KOMEN

KOM OOK IN ACTIE CHECK FIGHTCANCER.NL

beHAnDeling is meer dan een pilletje

38u p/w: Traineeship Management Controller StudiJob biedt jou de unieke kans om binnen drie interessante organisaties aan de slag te gaan als

Trainee Management Controller Alles over deze vacature op www.studijob.nl of bel naar StudiJob op 020 - 535 34 60 en vraag naar Joep of Nan.

thebusypeople.nl (020) 820 26 60 folia-studijob 120831.indd 1

03-09-2012 11:11:37

Luister naar Radio AmsterdamFM: De stem van de hoofdstad!

Van 07:00 tot 19:00 uur op 103.3 op de kabel, 106.8 in de ether. En 24 per dag op www.amsterdamfm.nl Als het in Amsterdam gebeurt, hoor je het hier!

Radio AmsterdamFM: De stem van de hoofdstad!

is de publieke radio van Amsterdam. Nieuws, kunst en cultuur en politiek: als het in Amsterdam gebeurt hoor je het op AmsterdamFM. Kijk voor meer informatie op www.amsterdamfm.nl

Kijk voor meer informatie op www.amsterdamfm.nl

illustratie Denise van Leeuwen

drift

Gelukkig verdwenen

M

ary (24), masterstudent sociologie: ‘Ik was 20, hij 30. Ik studeerde aan de universiteit, hij was op zijn vijftiende gestopt met school. Hij had geen enkel diploma, maar wel een kind en een strafblad. Ik was dolverliefd, maar achteraf denk ik dat ik hem wilde redden. Ik was net terug na een jaar in Afrika en wist niet goed wat ik met mezelf aan moest. Mijn vrienden leken met heel andere dingen bezig te zijn dan ik, alsof ik niet meer goed bij ze paste. Ik wilde de wereld redden, zij gingen veel uit. Ik leerde David kennen op het reclamebureau waar ik een bijbaantje had. Hij had problemen. Hij ging scheiden van zijn vrouw, ze vochten om de voogdij van hun kind. Hij had een zwakke positie, want hij had in de bak gezeten wegens cocaïneverkoop en het stelen van auto’s. Ik zou hem helpen. Ik luisterde naar zijn verhalen, probeerde mee te denken. Ik wilde die persoon zijn bij wie hij altijd terechtkon, iemand die hem troostte en veiligheid gaf. Ik wilde dat hij me nodig had. Ik werkte inmiddels ergens anders, maar sprak

vaak met hem af. We waren heus niet alleen bezig met zijn problemen, we hadden het vooral heel fijn samen. Alleen hij begreep mij ten volle – zo voelde dat althans. David was mijn eerste vriendje. Al snel begon hij te verdwijnen. Hij kon mij altijd bereiken, maar ik kon hem soms wekenlang niet te pakken krijgen. Ik belde, smste, facebookte: niks. In die weken van stilte raakte ik in paniek. Alsmaar bang en gestrest. Waar

‘Ik wilde dat hij me nodig had’ was hij, wat deed hij? Was er iets met hem gebeurd? Moest hij me niet meer? Ik vervreemdde van mijn vrienden, trok me terug in mijn eigen wereld. Ik kreeg zelfs hyperventilatieaanvallen. Na een paar weken dook hij altijd weer op. Alsof er niets aan de hand was. Terwijl ik in die tussentijd duizend doden was gestorven. Ik liet het niet merken. Als hij er was, was het toch leuk? Ik verkoos te vergeten dat hij twee weken lang had gedaan alsof ik niet bestond. Hij hád ook veel aan

zijn hoofd. En hij had een prepaidtelefoon, nooit beltegoed dus. Dat vond ik toen een goed excuus. Zo gingen we maanden door, tot hij niet meer terugkwam. Het laatste wat ik van hem heb gehoord, was een berichtje op facebook: “Sorry dat ik er niet voor je was, ik bel je na kerstmis.” Hij belde niet, beantwoordde mijn telefoontjes niet. Steeds weer dacht ik: misschien staat hij me vandaag op te wachten na mijn les. Misschien komt hij vandaag wel langs op mijn werk. Maanden en maanden bleef ik hopen. Toch werd de pijn minder. Ik leerde een nieuwe jongen kennen, en verbaasde me erover dat hij er altijd voor me was – verbaasde me erover hoe geweldig een vriendje kan zijn. Achteraf ben ik David dankbaar. Alleen doordat hij verdween kon ik afstand nemen en mijn leven weer opbouwen. Had hij dat niet gedaan, dan zou ik niet weten of ik hem ooit had kunnen loslaten.’ yyy Catrien Spijkerman De naam van de geïnterviewde is op haar verzoek gefingeerd. Wil je ook meedoen aan deze rubriek, mail dan een korte motivatie naar [email protected].

FoliaMagazine

17

18

FoliaMagazine

objectief 4 oktober: dierendag In Nederland worden jaarlijks ongeveer 25 miljoen varkens, 2,4 miljoen runderen en 500 miljoen vleeskuikens geproduceerd voor consumptie. De dieren vinden hun einde in een van de slachterijen in den lande, of gaan levend op transport naar een andere vleesminnende natie. Een Nederlander eet in zijn leven gemiddeld 727 dieren op, daarbij zijn vissen en schaal- en schelpdieren niet meegerekend. Maar er is hoop: de flexitariër rukt op. Minder vaak vlees eten is uiterst hip. Gek alleen dat de vleesconsumptie niet evenredig daalt met de hoeveelheden vlees die mensen zeggen te consuminderen. Hoe dan ook: een fijne dierendag toegewenst, en vergeet dat extra stukje vlees voor de poes niet! yyy Mirna van Dijk

Van links naar rechts: Valentyna Popova (student voeding en diëtetiek) eet een broodje kroket Tom Analbers (student psychologie) eet een speklapje met rijst en broccoli Samantha Bos (student logistiek & economie) eet een groentekroket Corrie Vis (student pedagogiek) eet kipsaté Ben Groen (Lio Engels) eet kipkerrie Howard Boss (Lio Engels) eet ook kipkerrie Laurens van der Woerd (student SM&O) eet panini met kip en pesto Christiaan Roodenburg (student wijsbegeerte en Engels) eet kipsaté foto’s Fred van Diem en Danny Schwarz

FoliaMagazine

19

opinie

Wielen moet je delen De verschillende geledingen van de UvA zouden meer gebruik moeten kunnen maken van elkaars kennis, betoogt Hilde M. Geurts. illustratie Marc Kolle

D

e UvA is een grote organisatie. Binnen deze organisatie wordt zowel voor centralisatie (momenteel ICT) als decentralisatie (onderdelen van personeelszaken) gekozen. Decentralisatie geniet wat mij betreft de voorkeur. Ik vraag namelijk tig maal liever iets aan iemand die ik ken en waar ik even langs kan lopen dan dat ik een mailtje moet sturen of moet bellen naar een of ander anoniem onderdeel van een organisatie. Toch denk ik ook dat we meer van elkaar zouden kunnen leren. Als – niet meer zo nieuwe – medewerker van de UvA duizelt het me namelijk soms nog steeds als ik iets uit wil zoeken waarvoor ik een onderdeel van de UvA-organisatie nodig heb. Vraag 1: Bij wie moet je eigenlijk zijn voor welk probleem? (zoals wie van personeelszaken moet ik hebben om te weten hoe het zit met referenties opvragen?) Vraag 2: Welk formulier heb je waarvoor nodig? Vraag 3: Welke informatie moet ik zeker op het formulier zetten zodat het daadwerkelijk in behandeling wordt genomen? De antwoorden op deze vragen zijn vast allemaal op de UvA-website te vinden, maar (Vraag 4) hoe zoek je handig op deze site? Wie weet waar wat staat en waarom vind je iets niet via de zoekfunctie van de UvA-website maar wel via google? De handigste manier om erachter te

20

FoliaMagazine

komen waar je iets kan vinden is iemand (vaak onze geweldige mensen van het secretariaat of ons onderwijsinstituut) te vragen waar de informatie op de UvA-site te vinden is. Op deze

Aynan

manier hoef ik tenminste niet zelf het wiel opnieuw uit te vinden. Ik denk namelijk dat op de UvA dag in dag uit door mensen uit allerlei geledingen het wiel opnieuw wordt uitgevonden. Naar aanleiding van het verkrijgen van een beurs en mijn benoeming tot hoogleraar mocht ik namelijk twee leerzame cursussen volgen. Het Veni/Vidiprogramma en de cursus academisch leiderschap van de UvA. We kregen tips over het voeren van sollicitatiegesprekken en handvaten voor goed timemanagement, kregen inzicht in mogelijke cultuurverschillen (ik bleek een Belg in plaats van een Nederlander) en voerden discussies over wat een goede wetenschapper is. Ook kregen we informatie over, onder andere, de organisatie, financiën en doelstellingen van de UvA. Vragen die ik had toen ik hier ruim tien jaar geleden kwam werken, werden hier beantwoord. Zoals hoe de faculteiten worden aangestuurd door het college van bestuur en waardoor er verschillen zijn in de financiering tussen bijvoorbeeld het AMC en FMG. Ik denk dat het een gemiste kans is dat een soortgelijke cursus niet aangeboden wordt aan een ieder die als wetenschapper op de UvA komt werken. Waarom? Omdat het zonde van iedereen zijn tijd is als iedereen het wiel opnieuw moet uitvinden. Tijd die we zouden kunnen besteden aan onze kerntaken: onderwijs en onderzoek. Het beste onderdeel van de cursussen was dat mensen van verschillende faculteiten bij elkaar zaten. Hier ontdekten we dat er op sommige afdeling geen wielen waren en deze echt nog moesten worden uitgevonden terwijl op andere afdelingen er vierkante wielen waren die niet zo goed werkten. Maar er waren ook afdelingen met allerhan-

de soorten geweldige wielen. Vol verbazing keken we elkaar soms aan en vragen als ‘Waarom is dat bij jullie dan zo geregeld?’ of ‘Hoezo, dat gaat toch automatisch via personeelszaken?’ gingen over en weer. Zo bleek dat op sommige afdelingen bij een sollicitatiegesprek de persoon die iemand voor het eerst wil gaan aannemen eerst een gesprek voert met iemand van personeelszaken om te weten wat zoal de regels van het spel zijn en wat handige manieren zijn om informatie te krijgen. Terwijl op een andere afdeling mensen er via via achter moesten komen dat als je een referentie wilt opvragen de sollicitant hier eerst van op de hoogte moet zijn (ook als de referent in de kamer naast je zit). Ook bleken er bij een aantal afdelingen duidelijke afspraken te zijn over hoe je het beste data kan opslaan zodat ze toegankelijk blijven en niet mysterieus verdwijnen in een of ander UvAgebouw terwijl anderen hier zelf maar een oplossing voor hadden bedacht. Centralisatie is niet nodig, maar als ze bij de FGw een goed geoliede machine hebben bij het monitoren van een promovendus, dan zou het toch mooi zijn als mensen bij psychologie die ook kunnen gebruiken. In de hele organisatie werken mensen die mooie oplossingen voor allerhande problemen bedenken en het zou toch handig zijn als iedereen daar voordeel van heeft. Wie weet hebben we dan de timemanagementcursus niet meer nodig en kunnen we iedere nieuwe medewerker een cursus aanbieden zodat we allemaal weten hoe de UvA georganiseerd is en waar de UvA voor staat. yyy Hilde M. Geurts is bijzonder hoogleraar autisme.

Musa-tetralogie (2)

Op het mbo zag ik Musa terug. Het sluike haar was in model gebracht en dik door de gel. We zaten bij elkaar in de klas. We werden opgeleid tot administratief juridisch medewerker. Ik zei niet dat ik hem herkende van tien jaar geleden. Dat zou hij niet geloven. Waarom zat het kleine kind dat ik toen onder de zwembaddouche zag in mijn hoofd en herkende ik de puberversie van dat jongetje? Ik hield mijn mond. In de tweede klas gingen Musa en ik mee op de wintersportvakantie, die vanuit school werd georganiseerd. Traditie was dat leerlingen met een dubbele achtergrond niet meegingen. Waarom dat was, weet ik niet. Het kan zijn dat de jongens solidair waren met de meisjes. Musa en ik hadden geen last van saamhorigheid. In de touringcar zaten we naast elkaar. Ik moest een scheet laten, maar hield de ruft binnen. Op een gegeven moment ging het niet meer en ontspande ik. Niet eerder in de geschiedenis was een dergelijk gas geproduceerd door een menselijk lichaam. Iedereen begon te gillen, behalve Musa. De chauffeur van de dubbeldekker hoorde het gestommel en de ophef boven en zette de dubbeldekker om veiligheidsredenen aan de kant. Musa kuste mijn voorhoofd. ‘Stinkende scheten brengen geluk. We gaan een geweldige vakantie tegemoet.’ In het hotel van een Tsjechisch skioord werd ik op de overloop omringd door vier locals. ‘You niggar. We skinhead,’ zei een van hen. Musa kwam de trap op gelopen en zag de jongens om mij heen staan. Hij stampvoette op de houten trap, die bedekt was met een tapijt dat nog stamde uit het Sovjettijdperk. Hij maakte zich op voor een aanval. De trap kraakte van de pijn. Een halve meter bij mij vandaan viel een kroonluchter op de vloer. Musa sloopte het hotel. Hij sloopte hun land. Hij stormde op ons af en vulde de gang met: ‘Opsjauwdemieterop!’ Verwarring nam het over van de jongens en ze stoven uiteen. yyy Asis Aynan

g

FoliaMagazine

21

Curvers

opinie

Pas op met VUseren

Samenwerking tussen UvA en VU moet in dienst staan van de academische gemeenschap, vindt Sicco de Knecht.

W

at al jaren in de lucht hing en met veel moeite tegen werd gehouden, komt er nu toch van: de UvA en de VU gaan integreren – een eufemisme voor fuseren. Om te beginnen wordt een aantal kleine instituten samengevoegd, maar de echte inspanning begint bij het ineenschuiven van de drie bètafaculteiten van de VU (twee stuks) en UvA (één stuk) in een Amsterdam Academic Alliance. Dit prille samenlevingscontract moet op termijn tot een algeheel huwelijk leiden, alhoewel dit niet hardop uitgesproken wordt. Zoals vaker ligt deze beslissing op ministerieel en bestuurlijk niveau mijlenver voor op wat bij de organisatie bekend is en dus begint onder de medewerkers het gissen naar de motieven. Natuurlijk zijn er goede argumenten om samenwerking te bevorderen tussen universiteiten, opleidingen en binnen onderzoeksgebieden. Het is moeilijk aan te vechten dat de universiteiten samen meer kans maken op (internationale) subsidies voor onderzoek en onderwijs. Het lukt immers met enige regelmaat om samen een groot Europees subsidiefonds binnen te halen voor natuurkundig onderzoek, of, eenmalig, om gasbelgelden aan te wenden voor een Amsterdam University College. Dit geeft echter geen enkele garantie dat dit principe oneindig geldig is. De grenzen aan wat mogelijk is komen schrijnend in beeld wanneer de UvA en de VU gezamenlijk een bachelor scheikunde aanbieden in ruil voor een

22

FoliaMagazine

potje bètageld: het eerste jaar wordt aan de UvA gevolgd, het tweede jaar aan de VU. Wat doelbewust over het hoofd gezien wordt is dat het samenvoegen van opleidingen alleen op de korte termijn kostenbesparend is. Je komt er al snel achter dat je de grote groepen studenten nergens fatsoenlijk in een collegezaal kwijt kunt en dat deze studenten binnen de kortste tijd – terecht – ontevreden zijn over het gebrek aan persoonlijke aandacht. Groepen van honderden studenten vergen juist enorme investeringen in practicumruimte en persoonlijke begeleiding. Misschien is een van de beste bezwaren om voorlopig niet te beginnen aan dit project wel dat de medewerkers van de bètafaculteit na jaren reorganiseren simpelweg uitgeput zijn: reorganisatiemoe. Het samenvoegen van de oude UvA-faculteiten (biologie, natuurkunde, wiskunde, scheikunde en informatica) in één nieuwe megafaculteit heeft naar het gevoel van velen weinig opgeleverd. Een vrijwillig opgezochte samenwerking op inhoud heeft zeker toekomst en meerwaarde. In de huidige constructie voeren het rendementsdenken en financieel opportunisme echter de boventoon. Dit gaat ten koste van studenten, onderzoekers en medewerkers – samen ook wel eens de academische gemeenschap genoemd. yyy Sicco de Knecht is promovendus aan de Faculteit Natuurkunde, Wiskunde & Informatica. Een langere versie van dit stuk is te lezen op defusie. net/vuseren/.

Muismat

Gister ging ik met mijn beste vriendin naar de woonbeurs in de RAI – in die fase van ons leven zijn we kennelijk beland. Na het honderdste kraampje met unieke kussens van organische katoen, hielden we halt bij iets wat lelijk genoeg was om nader te bestuderen. Het heette ‘Zapp Art’ en het logo was een mishandeld beeldmerk uit de popartperiode. Maar dat was nog niet het lelijkst. Het lelijkst was de kunst. De dame van het kraampje zei dat het kunst was die oneindig geprint kon worden op bestelling. Omdat kunst niet langer alleen voor de ‘happy few’ moet zijn. Het lijkt wel of er in de kunsten de afgelopen jaren te veel gebeurd is om nog normaal te kunnen functioneren. Het verlangen dat wat goed is, beschikbaar moet zijn voor iedereen, is in een eis veranderd. Maar kunst heeft te veel functies voor populair-economische statements. Het is geen melk. Misschien komt het daardoor dat men kunst altijd wil inperken, zich wel afvraagt: ‘Mooi, maar is het ook kunst?’ en nooit: ‘Mooi, maar is het ook meubilair?’ De kunstvormen die zich in de laatste honderd jaar op technisch vlak het hardst konden ontwikkelen, konden dat mede dankzij deelbaarheid. Zelfs de literatuur profiteert ervan, met e-books. En nu komt de schilderkunst in een mini-identiteitscrisis. Ik weet ook niet precies waar kunst voor dient, maar haar taak is niet betaalbaar te zijn. De waarde van kunst volgt uit betekenis. Wat breed aanspreekt kun je dus naar alle waarschijnlijkheid niet betalen. En dat is mooi! Dan kan alleen nog het museum het kopen. Daar kan iedereen er dan naar kijken en daarna naar het winkeltje. Ik vind, nu ik erover nadenk, niets mooier de grootsheid van het origineel illustreren dan zo’n muismat met daarop bijvoorbeeld de Zonnebloemen van Van Gogh. € 7,99. Allesbehalve elitair, lijkt me zo. yyy Emma Curvers

brief

promoties

Intakegesprekken Michiel Stapper reageert in Folia Magazine #3 (19 september) op mijn stuk over intakegesprekken. Om te voorkomen dat we langs elkaar heen praten: mijn stuk ging over intakegesprekken met studenten die hun keuze voor de studie (in ons geval BIM) al gemaakt hebben, en niet over assistentie bij een mogelijke studiekeuze. Ik heb ook niet gezegd of bedoeld dat intakegesprekken bedoeld zijn om kansloze of ongemotiveerde studenten te herkennen. Integendeel, wij benaderen de student als een persoon die bewust en gemotiveerd een keuze heeft gemaakt, en onze insteek bij het gesprek is niet selectie, maar kennismaking, nadere informatie geven over opleiding en studie (ook studiebelasting en tijdsbesteding), het maken

dinsdag 9/10 van een begin met binding met de opleiding, en inventariseren van eventuele deficiënties, om daarop in te kunnen spelen. De gesprekken waren onderdeel van het project SOS (Sturen op Studiesucces), met als doel het voorkomen van uitval en het bevorderen van een voorspoedig verloop van de studie. We gaan ermee door, en zijn graag bereid om ervaringen, lessen, best practices, verbeterpunten en suggesties uit te wisselen met andere opleidingen, scholen en studenten. Overigens houdt binnen de HvA het Kennisnetwerk Intake zich hier al mee bezig. yyy Ted van Gaalen, Docent bij Domein Media, Creatie & Informatie en Domein Economie & Management van de HvA.

Als je student, oud-student of medewerker van één van de instellingen voor hoger onderwijs in Amsterdam bent, kun je meedoen aan de Robbert Dijkgraaf Essayprijs.

Measurements on Top Quark Pairs in Proton Collisions Recorded with the ATLAS Detector (Agnietenkapel)

14.00 uur: Grazyna Sosinska – Biologie

Adaptations in the Wall Proteome of the Clinical Fungus Candida Albicans in Response to Infection-Related Environmental Conditions (Agnietenkapel)

donderdag 11/10 10.00 uur: Maikel Verouden – Scheikunde

Fusing Prior Knowledge With Microbial Metabolomics (Agnietenkapel)

12.00 uur: May Linthorst Homan – Geneeskunde

Clinical and Patient Reported Outcomes in Vitiligo (Agnietenkapel)

vrijdag 12/10 10.00 uur: Lisa Clarke – Rechtsgeleerdheid

Responsibility of Hybrid Public-Private Bodies Under International Law: A Case Study of Global Health Public-Private Partnerships (Agnietenkapel)

12.00 uur: Dimitris Gakis – Filosofie

(advertentie)

Robbert Dijkgraaf Essayprijs

10.00 uur: Ido Mussche – Natuurkunde

Contextual Metaphilosophy. The Case of Wittgenstein (Agnietenkapel)

14.00 uur: Ilse Hendriksen – Geneeskunde

Diagnosis, Prognosis and Treatment of Severe Falciparum Malaria in African Children (Agnietenkapel)

Doe mee!

oraties

woensdag 10/10 16.00 uur: Dhr. prof. dr. Jean Klinkenbijl, hoogleraar chirurgische oncologie

Over bruggen en overbruggen; de chirurgische oncologie verbonden (Aula)

donderdag 11/10

u

u

Schrijf een artikel van maximaal 900 woorden waarin je op wetenschappelijk verantwoorde wijze je persoonlijke visie geeft op hedendaagse verschijnselen, problemen of ontwikkelingen in Amsterdam.

Mail je essay vóór 14 oktober naar [email protected]. Het winnende essay zal worden gepubliceerd in Het Parool en Folia Magazine. De schrijver krijgt een werk van kunstenaar Geir Nustad, dat 29 oktober zal worden uitgereikt door Robbert Dijkgraaf.

illustratie mokerontwerp

16.00 uur: Dhr. Carel Hulshof, bijzonder hoogleraar arbeids- & bedrijfsgeneeskunde Blijven zagen. Over wetenschap en praktijk in de arbeids- en bedrijfsgeneeskunde (Aula)

vrijdag 12/10 16.00 uur: Dhr. Jan van Bergen, bijzonder hoogleraar hiv en soa in de eerste lijn Seks Matters. Tussen infectieziektebestrijding en seksuele gezondheidszorg (Aula)

Voor uitgebreide informatie zie www.uva.nl/nieuws-agenda/.

FoliaMagazine

23

voor buitenlanders en met name vluchtelingen. Er studeren tachtig vluchtelingstudenten aan de HvA, dat is het meeste van alle hogescholen in Nederland. Maar eigenlijk wisten we heel weinig van ze. Daarom hebben wij geïnventariseerd waar die vluchtelingstudenten behoefte aan hebben. Toen kwam aan het licht dat ze met problemen kampen die andere studenten veelal niet hebben.’ Zoals? Bussemaker: ‘Ze hebben bijvoorbeeld veel moeite met de Nederlandse studiecultuur waar studenten vaak om hun mening wordt gevraagd. In hun land van herkomst werden ze juist vervolgd om hun mening. Daarom hebben we een buddyproject opgezet, waarbij ouderejaarsstudenten de vluchtelingstudenten wegwijs maken op de hogeschool. Die buddy kunnen ze altijd bellen met vragen. Ook de Nederlandse taal is een groot obstakel. Daarom krijgen ze extra Nederlandse les en mogen ze de eerste twee jaar van hun studie een woordenboek gebruiken tijdens tentamens.’ Lubbers: ‘Het UAF kan de HvA goed helpen bij het bieden van die ondersteuning. Wij hebben al meer dan zestig jaar ervaring met het begeleiden van gevluchte studenten. Dat begon met jonge mensen die tijdens de Koude Oorlog uit Praag vluchtten voor de onderdrukking van het communisme en hier aan de universiteit gingen studeren. Nu komen onze cliënten van over heel de wereld, van Afrika tot Irak, en studeert het grootste aantal van hen aan hogescholen.’ Maar is het wel eerlijk tegenover andere studenten als je deze studenten zo veel extra ondersteuning biedt? Bussemaker: ‘Deze studenten hebben absoluut geen streepje voor. We gaan ze niet pamperen, ontzien ze niet bij examens en stellen dezelfde eindeisen. De problemen doen zich vooral voor in de eerste twee jaar, daarom vindt de onder-

FoliaMagazine

25

Geef eens een freelancer Het blijft lastig, een origineel cadeau bedenken voor je moeder, broer, geliefde of beste vriendin. Daarom bedacht Josje Damsma JO Cadeau. Daarmee geef je de diensten van een freelancer cadeau. Van pedicure tot schrijfles. tekst Anouk Kemper / foto Jan van Breda

N

28

ederland telt ruim 800.000 freelancers. Uit onderzoek van de Nationale Denktank blijkt dat deze zelfstandigen gemotiveerder en gelukkiger zijn in hun werk dan mensen in loondienst. Gemiddeld geven zij zichzelf een 8,5, mensen in loondienst geven zichzelf een 7,5. Daar moet ik iets mee, dacht Josje Damsma (28), die momenteel aan de UvA promoveert op een onderzoek naar de NSB. Afgelopen jaar zat zij in de Nationale Denktank, een stichting die jaarlijks met een maatschappelijke kwestie aan de slag gaat. Damsma dacht mee over het ‘werken van de toekomst’. Zo ontstond bij haar het idee voor JO Cadeau, een website waarop freelancers hun diensten kunnen aanbieden. Mensen kunnen hen als ‘bon’ cadeau doen.

Dankzij social media, ondernemingsplanwedstrijd New Venture, krantenartikelen en mond-tot-mondreclame meldden steeds meer freelancers zich aan. Onder wie Esther Bruggink. Deze beeldend kunstenaar heeft jaren kinderen rondgeleid in Amsterdamse musea in het kader van Kunstkijkuren. Wegens bezuinigingen werd dit project stopgezet, maar Bruggink wilde graag doorgaan met mensen interesseren voor kunst. ‘Via een kennis kwam ik op een borrel van JO Cadeau terecht. Ik was meteen enthousiast, het zijn ook zulke enthousiaste meiden. Nu bied ik rondleidingen aan

Via via kwam Damsma in contact met Joni Uhlenbeck (29), die al ervaring had als ondernemer. Inderdaad, haar naam begint ook met ‘Jo’, vandaar de naam JO Cadeau. Uhlenbeck, aan de UvA afgestudeerd als antropoloog, verkocht in Dublin Nederlandse fietsen. Eenmaal terug in Nederland had ze niet zo’n zin in een vaste baan. ‘Ik heb wel rondgekeken, maar ik wilde liever niet voor een baas werken. Josje en ik zijn toen koffie gaan drinken. Op 30 november, negen uur ’s ochtends,’ lacht ze. ‘De volgende dag zijn we met JO Cadeau van start gegaan.’

voor zowel kinderen als volwassenen.’ Dat laatste wordt een nieuwe ervaring voor Bruggink. ‘Het is een uitdaging om hen te prikkelen. Ik wil mensen echt leren kijken naar kunst. Niet dat ze alleen het bordje lezen dat ernaast hangt.’ De kunstenares maakt daarbij gebruik van de socratische methode, ze zal haar toehoorders dus veel vragen stellen. Wat Brugginks rondleiding kost hangt af van de groepsgrootte en de duur van het museumbezoek. ‘Dat weet ik even niet uit mijn hoofd.’ [Vanaf € 75,- voor één uur, red.]

FoliaMagazine

‘Iemand moet geen criminele zaken aanbieden’

Met JO Cadeau slaan Damsma en Uhlenbeck twee vliegen in één klap. Ze bieden leuke en nuttige cadeaus en bezorgen freelancers meer werk. Maar niet elke freelancer komt in hun bestand terecht. ‘Iemand moet geen criminele zaken aanbieden,’ zegt Damsa. Over de vraag of ze ook escortdames zouden aanbieden, twijfelt ze. ‘We hebben hier nog niet echt een beleid voor.’ De twee letten vooral op het karakter van de freelancer. ‘Je geeft iemand cadeau, dus het moet geen knorrig persoon zijn,’ zegt Damsma. ‘En diegene moet enthousiast zijn over zijn eigen dienst, het leuk vinden om te doen.’ Uhlenbeck zet een zeurstem op: “Ik doe het er een beetje bij, ik weet eigenlijk niet of het wel wat voor me is.”’ Zo’n type valt na een gesprek af. Dat is maar drie keer voorgekomen. ‘Je kan al veel zien door mailcontact en aan iemands website. Op basis daarvan maken we een selectie.’ JO Cadeau wil kwaliteit bieden, geen kwantiteit. Uhlenbeck: ‘Kijk, op Marktplaats zijn genoeg mensen die sociale diensten aanbieden, maar hoe weet je wie je binnenkrijgt?’ Damsma: ‘Dat is nogal belangrijk in ons geval.’ Elke freelancer heeft dan ook een persoonlijk profiel op de site, waarin duidelijk staat vermeld wie iemand is en wat hij of zij doet. Een freelancer kan meerdere pakketten aanbieden. Schrijver Philip Huff geeft bijvoorbeeld een cursus ‘kort verhaal schrijven’, maar leest op verzoek ook voor uit eigen werk.

Joni Uhlenbeck (l) en Josje Damsma

Pakketprijzen lopen uiteen van 25 tot duizend euro. Voor meer dan drie freelancers met hetzelfde beroep is geen plaats. ‘We willen geen onderlinge concurrentie.’ Momenteel zijn er ongeveer honderd freelancers bij JO Cadeau aangesloten. Verreweg de meeste komen uit Amsterdam, de rest voornamelijk uit Utrecht, Den Haag en Rotterdam. In de toekomst moeten dat er meer worden, ook in steden buiten de randstad. Veel freelancers komen binnen via andere freelancers. Dat geldt niet voor Willem Prins. De websitebouwer is een goede vriend van Damsma

en gaf haar wat tips over de website van JO Cadeau. Pas later kwam hij op het idee om zelf zijn diensten als websitebouwer aan te bieden. Nog voor de site officieel online was, werd hij cadeau gedaan aan een UvA-promovenda in de geschiedenis door haar medepromovendi. ‘Met haar ga ik een website maken over de vrouwen van Willem van Oranje. Dat ligt dicht bij mijn eigen interesse, want ik heb ook geschiedenis gestudeerd.’ Een middagje ‘bouwen’ met Prins kost rond de 250 euro en dan heb je een werkende site. De site is nu twee weken online. Uhlenbeck en Damsma zijn heel benieuwd naar hoe het zal lopen. Hun crowdfundingcampagne is in ieder

geval goed gegaan. Via crowdaboutnow.com haalden ze € 35.000 binnen. ‘Familieleden, vrienden, freelancers en heel veel onbekenden hebben geld gegeven. Een man uit Duitsland die we niet kennen, heeft bijvoorbeeld vijfduizend euro gestort. Heel leuk.’ Hoewel de keuze zeer divers is – van voetbaltrainers tot pokerexperts en topmuzikanten – missen de twee toch iets in het aanbod: ‘We zijn nog op zoek naar taaldocenten. Daar lopen er op de UvA toch genoeg van rond?’ yyy Aanmelden kan via [email protected]. De inschrijving kost € 50,- per jaar en van elke verkochte dienst gaat tien procent naar JO Cadeau.

FoliaMagazine

29

lezingenladder

het cultureel studentencentrum van de UvA & HvA

CREA RoeterSeiland Adres: Nieuwe Achtergracht 170 Voor een ieder die geïnteresseerd is in lezingen en debatten is er de Folia Magazine-lezingenladder. Wij streven ernaar hierin de meest interessante lezingen en debatten in Amsterdam op één plek te verzamelen.

Blogging the City Pakhuis de Zwijger DO 4/10, 14.00 uur De meest trendsettende bloggers van Europa bespreken de belangrijkste trends in de hedendaagse stad en de rol van bloggers daarin.

Nederland modeland? Spui25 DO 4/10, 17.00 uur De succesvolle Nederlandse modebranche is een van de paradepaardjes van onze creatieve industrie. Kan wetenschappelijk onderzoek naar mode de sector tot nog grotere hoogten opstuwen? Debat met wetenschappers en mode­professionals.

Smakelijk eten voor ouderen

documentaire wo 3 / 20.00 uur

Green Docs - No Impact Man GreenDocs gaat van start! Elke twee maanden een docu-

Literaturfest VII

avond over duurzaamheid – in de breedste zin van het

Rode Hoed VR 5/10, 20.00 uur

gevolgd door een debat. De aftrap is aan No Impact Man

woord - met een amusante, inleidende documentaire,

Rob Wijnberg, Renske de Greef en Marcel van Roosmalen praten over hun favoriete boek. Bas Heijne zal een pleidooi houden voor Misdaad en straf van Dostojevski.

(Laura Gabbert en Justin Schein, 2009), over een gezin dat

Lunchen met de boer

slechts een druppel op een gloeiende plaat? Is er een mo-

Mediamatic Fab. ZO 7/10, 12.00 uur Een slager en een boer beantwoorden vragen en vertellen over hun werk. Wat doen ze nog zelf en wat doen machines?

een jaar lang zo duurzaam mogelijk leeft: geen afval, geen elektriciteit, en zelfs geen wc-papier... Na de film debatteren we met o.a. Natasja van den Berg over de centrale vraag: hoe veel impact heeft het veranderen van je persoonlijke leefstijl op het milieu nu eigenlijk? Is het niet gelijkheid van grootschaligere actie? Zijn zulke mini-stapjes de enige weg naar een duurzame wereld? Plaats: CREA Theater. Toegang: gratis. Reserveren: niet mogelijk.

debat vr 5 / 16.00 uur

Mediamatic Fab. DO 4/10, 18.30 uur

Genocide in Namibië

Let’s talk about gender!

Onder het genot van een authentieke Tafeltje Dekjemaaltijd luisteren we naar verhalen van bewoners, specialisten op het gebied van etenop-een-dienblaadje, en kan iedereen meedenken.

Joods Historisch Museum ZO 7/10, 14.30 uur

In this first UvA Pride Lecture of the year, sociologist Lau-

Burgerhartlezing

30

de Koning (platenlabel Topnotch), Erik van Bruggen (BKB) en alleskunner Johan Fretz.

Bereikbaar via de Sarphatistraat en de Plantage Muidergracht

Emeritus hoofddocent genocidestudies Ton Zwaan over de genocidale politiek van de Duitse koloniale overheid tussen 1904 en 1908 tegen twee volkeren in Namibië.

rens Buijs brings you to the core of LGBT and feminist theory: GENDER! This concept had a rock star career in social sciences in recent decades, and allows us to speak and theorize about the role masculinity and femininity play in society. Some of the questions that will be addressed are: what do we understand by gender? How does it relate to sex? What role can it play in studies and in LGBT emancipation? And why are sociological perspectives on

Felix Meritis DO 4/10, 20.00 uur

De Vijftig Tintenhype

Catriona Seth, professor Franse literatuur en specialist op het gebied van ideeëngeschiedenis en literatuur van de Verlichting, over vondelingen, identiteit en de rechten van het individu tijdens de Verlichting.

De Balie MA 8/10, 20.00 uur

Reclaiming Public Space

Kunst: strop voor de stad?

De beste cabaretiers en liedjeszangers van NU voor een

De Balie VR 5/10, 16.00 uur

De Balie DI 9/10, 20.30 uur

Dit weekend heeft Goedkoop Cabaret een speciale dieren-

Hoe kan cultuur bijdragen aan een alternatieve route voor het Europa in crisis? Daarover buigen zich politiek wetenschapper Peter Vermeersch, nieuwe mediaexpert Juan Freire en socioloog Tiffany Jenkins.

Ronald Ockhuysen (adjunct-hoofdredacteur Het Parool) spreekt met beleidsmakers, kunstenaars, journalisten en Amsterdammers over de rol van kunst in de stad.

dag kortingsactie: Neem een foto mee van jou en je dier

Een evenement vol waardering en weerzin rondom de succesvolle, erotische Vijftig Tinten­ trilogie. Met o.a. Marlies Dekkers, Corine Koole en Elsbeth Etty.

gender still often incompatible with perspectives from the natural sciences? Location: CREA Muziekzaal. Admission: students free, others v 5,-. No reservations.

Cultuur vr 5, za 6 / 20.30 uur

Goedkoop Cabaret crisisprijs! Het nummer 1 try-outpodium van Amsterdam!

en je krijgt een mooie korting! Vrijdag 5 oktober: Roel C. Verburg (Van de hit beste rapper van de straat, Comedy explosion) Anne Jan Toonstra (winnaar Cameretten 2001) en Vera van Zelm (Toomler, Comedytrain). Presentatie: Floortje Schoevaart. Zaterdag 6 oktober: Kees van Amstel (Toomler, Comedytrain), Johan Goossens (Halve finale AKF 2004) en Martijn Hillenius. Presentatie: Jo-

Café de Nieuwe Liefde

U organiseert een lezing of debat en wilt daarmee

chanan Westra. Plaats: CREA Theater.Toegang: E 9,-.

De Nieuwe Liefde VR 5/10, 18.00 uur

graag op deze pagina staan? Stuur tijdig een mailtje

Studenten/stadspas: E 6,-. Reserveren: 020 525 1400

Vrijdagmiddagprogramma met reflecties op de actualiteit. Met deze keer Arie Boomsma, Kees

naar [email protected] onder vermelding van ‘Aanmel-

FoliaMagazine

ding lezingenladder’.

WWW.CREA.UVA.NL

overigens

In deze rubriek reflecteren wetenschappers op een actuele stelling.

Het is noodzakelijk al het onderzoek op fraude te controleren zodat we de rotte appels uit de wetenschap kunnen verwijderen. Joep Lange hoogleraar inwendige geneeskunde

Hans Henseler lector e-discovery

Mieke Bal hoogleraar literatuurtheorie

Hans Henseler ‘Oneens. Zo’n extra controle is zonde van het geld en de tijd. Het wetenschappelijk systeem wordt er niet beter van als we nu ad hoc onderzoeken hoe vaak en waar fraude voorkomt. Wetenschap werkt zelfreinigend, de rotte appels worden er vroeger of later uitgefilterd. In het hbo, waar wetenschappelijke kennis in de praktijk wordt toegepast, vindt die controle zelfs direct plaats. Je kunt je energie beter investeren in lering trekken uit incidenten en het systeem aanpassen om de kans op herhaling te verkleinen. Bijvoorbeeld in het geval van Diederik Stapel. Zijn fraude werd gefaciliteerd doordat hij een eilandje voor zichzelf had gecreëerd, waarop hij solistisch kon opereren. Daar is mijns inziens ruimte voor verbetering. Universiteiten en hogescholen moeten onderzoekscentra zo vormgeven dat wetenschappers gedwongen zijn onderling en met studenten samen te werken. Daar is iedereen bij gebaat. Studenten kunnen dan kennismaken met onderzoek en voor de wetenschap is het goed als onderzoekers worden uitgedaagd inzicht te geven in hun data en methoden.’

Mieke Bal ‘Onderzoek in disciplines waar gegevens verzonnen kunnen worden moeten we inderdaad grondig tegen het licht houden. Maar wanneer het gaat om bronnen- of ideeënonderzoek, zoals bij geesteswetenschappen vaak voorkomt, ligt dat anders. Plagiaat is bij ons de meest voorkomende vorm van fraude. Die wordt nu opgespoord door teksten door een zoekmachine te halen. Dat werkt discriminerend ten opzichte van niet-Engelstaligen. Ik heb gezien hoe iemand die gebrekkig Engels schreef, zinnen overnam van andere auteurs. Alleen de woorden, de ideeën waren van hemzelf. Toch zag een collega dat als plagiaat. Dat is oneerlijk. Als we buitenlandse studenten en een mondiale onderzoeksgemeenschap willen, moeten we taalproblemen goed hanteren. Plagiaat gaat om het overnemen van ideeën en dat wordt slechts bij toeval opgemerkt. Omgekeerd beschouwen hoogleraren soms ideeën van promovendi als hun eigendom. Dan draineren ze het promotietraject om er eerst zelf een publicatie uit te slepen. Als promovendi meer gelegenheid krijgen dat te melden, zal onderzoek eerlijker worden.’

Joep Lange ‘Het idee om al het Nederlands onderzoek op fraude te controleren lijkt me tijdrovend, geldverslindend en onrealistisch. Bovendien denk ik niet dat het vertrouwen in de wetenschap daarmee wordt hersteld. Fraude is inherent aan mensenwerk en bij zo’n grootschalig onderzoek zullen ongetwijfeld fraudegevallen boven tafel komen. Het zou veel effectiever zijn om wetenschappers te verplichten hun ruwe data aan peer reviewers door te spelen. Niet alleen kunnen die reviewers het dan opmerken als data té mooi zijn, het dwingt wetenschappers ook nauwkeurig met hun gegevens om te gaan. Daarmee los je niet alle fraude op, maar het is wel een eenvoudige manier om onderzoek betrouwbaarder te maken. Overigens blijven de rotste appels bij beide methoden ongemoeid. Mensen met een vaste aanstelling bij de universiteit die niet voldoende creativiteit aan de dag leggen als wetenschapper en die ook niet uitblinken als docent, die pak je daar niet mee. Terwijl zij het systeem echt ondermijnen, door nieuwe, gemotiveerde onderzoekers buitenspel te zetten.’ yyy Marieke Buijs

FoliaMagazine

31

Een ambitieuze regelneef Deze week in Folia maakt kennis: de nieuwe voorzitter van de centrale medezeggenschapsraad van de HvA, Sebas Veeke. Hij studeert informatica aan de HvA en werkt daarnaast als ict’er bij de afdeling Facility Services van UvA en HvA. tekst Dirk Wolthekker / foto Danny Schwarz

S

ebas Veeke is een ambitieuze jongen. Tweeëntwintig jaar en nu al een scala aan bestuursbaantjes op zijn cv: lid van de ledenraad van Powned, vicevoorzitter van het presidium van de Asva, lid van de redactieraad van Folia Civitatis en lid van het college van beroep voor de examens van de HvA. Tel daarbij op allerlei andere baantjes: van medewerker van een fietsenproducent tot apothekersassistent en projectleider van een grafruimingsbedrijf. En dan hebben we het nog niet eens over alle functies die hij had en heeft binnen de medezeggenschap van de HvA: penningmeester, commissievoorzitter, vicevoorzitter, you name it. Als kroon op zijn medezeggenschapscarrière kwam daar onlangs het voorzitterschap bij van de centrale medezeggenschapsraad (CMR) van de HvA. Flevolander Sebas Veeke (Lelystad, 1990) lijkt een echte medezeggenschapsfreak. En hoewel ze het er thuis weinig over hebben, zit ook zijn vriendin Marijke Zwaag in de medezeggenschap van de HvA: zij werd onlangs gekozen tot voorzitter van de domeinraad Onderwijs & Opvoeding. De twee kennen elkaar uit de domeinraad Media, Creatie & Informatie, waar

32

FoliaMagazine

Sebas vicevoorzitter van was en Marijke raadslid. ‘Nee hoor, een medezeggenschapshuwelijk zou ik het niet willen noemen,’ zegt Marijke. ‘Soms, als we het allebei druk hebben gehad met medezeggenschapsvergaderingen, praten we er nog wel eens over na, maar verder eigenlijk niet.’ Marijke typeert haar vriend als ‘een echte

‘Hij wil iets nuttigs doen’ doorzetter’. ‘Als Sebas ergens voor gaat, dan gaat hij er ook helemaal voor. Hij is bijvoorbeeld gek van gitaarspelen. Als hij een bepaald nummer wil leren, gaat hij net zo lang door totdat hij het nummer helemaal uit zijn hoofd kent. Ik geloof dat hij wel een stuk of zestien elektrische gitaren heeft. Een paar daarvan heeft hij zelf gebouwd en hij heeft zelfs eens een gitaar voor een van zijn zusjes gebouwd. Hij houdt erg van de Amerikaanse gitarist Joe Satriani.’ En er zijn er nog wel een paar dingen buiten de medezeggenschap waar Sebas Veeke druk mee is. Neem zijn Cervéloracefiets. Daar kan hij uren mee bezig zijn: onderdelen vervangen, fiets poetsen, fietsklusjes uitvoeren en natuur-

lijk het fietsen zelf. Bij thuiskomst wordt er dan gekookt. Door Sebas. ‘Sebas is de kok bij ons,’ zegt Marijke. ‘Hij is gek op koken. Vooral aardappeltjes maakt hij graag klaar, in allerlei variëteiten. Daar experimenteert hij graag mee. Hij heeft ook heel veel kookboeken, met een sticker bij elk van zijn favoriete recepten. Ook als de familie komt eten is hij degene die kookt, want Sebas is een echte familyman.’ Sebas Veekes voorganger als voorzitter van de CMR is Astrid de Jager-Hellenberg Hubar. Tijdens haar voorzitterschap zat ook Sebas al in de raad. Dat een student zich kandideerde als voorzitter stuit op veel onbegrip bij haar. ‘Hoe is het mogelijk dat zo’n snotneus meent dat hij meer verstand van zaken heeft van de CMR dan een medewerker,’ zegt ze. Ze pleit al jaren voor aparte raden voor medewerkers en studenten. ‘Want studenten en medewerkers hebben andere belangen.’ Sebas omschrijft ze als ‘een enorme carrièremaker’, maar of hij erin zal slagen een mooie bestuurscarrière te krijgen vraagt ze zich af. ‘Hij is een zeer formalistische regelneef. Eigenlijk veel te formalistisch om een goede voorzitter te zijn. Hij is heel aardig hoor, begrijp me goed, maar hij heeft weinig souplesse

Folia maakt kennis

en flexibiliteit. Tijdens een vergadering is voor elk agendapunt een x-aantal minuten uitgetrokken. Sebas zorgt ervoor dat men zich daar ook precies aan houdt. Een vergadering die om halfvier afgelopen zou moeten zijn mag niet uitlopen tot vijf over halfvier.’ Vriend Lex Sietses bevestigt dat Sebas een ambitieuze jongen is. ‘Hij wil iets nuttigs doen en dat wil hij zo goed mogelijk doen. Sebas doet ook zijn best om goede cijfers te halen. “Ik lever het werkstuk in en dan zie ik wel verder,” die mentaliteit is niets voor Sebas. Van de zesjescultuur die daaruit vaak voortvloeit moet hij niets hebben.’ De al te formele aanpak van vergaderingen door Sebas komt volgens Lex door het gebrek aan bestuurservaring van studenten. ‘En dan wil je het zo goed mogelijk doen.’ Sebas is volgens Lex ‘een dossiertijger’. ‘Maar niet een die het alleen om de feitjes te doen is. Hij wil die feitjes ook kunnen gebruiken. Wat hij doet moet in zijn visie effect hebben, anders vindt hij het zonde van zijn tijd.’ yyy Folia Radio zendt op 3 oktober een interview uit met Sebas Veeke. Aan de orde zullen komen de positie en toekomst van de medezeggenschap, onderwijs en bestuur van de HvA en gitaarmuziek. Te beluisteren via Amsterdam FM, in de ether op 106.8 en op de kabel op 103.3, tussen 16.00 en 17.00 uur. Vanaf de volgende dag terug te luisteren via foliaweb.nl/ radio. De uitzending is op zaterdagmiddag 15.00 uur terug te zien op Salto TV. Daarna via salto.nl.

FoliaMagazine

33

Wat doen die promovendi? Pieter Hulst (22) studeerde psychologie aan de UvA en werd na het behalen van zijn bachelordiploma verslaggever en programmamaker bij AT5. Daar presenteert hij het nieuwe programma: Wetenschap in de wetenschap dat alleen de weten­ schap wetenschappelijk is, waarin promovendi in één minuut iets over hun onderzoek mogen vertellen. tekst Fien Veldman / foto’s Danny Schwarz

34

Waarom wilde je dit programma maken? ‘Dit programma móést worden gemaakt: wetenschap is gewoon téringinteressant. De meeste programma’s over wetenschap zijn best wel saai. Dit wordt een populair-wetenschappelijk programma, ik wil dat het vermakelijk is. In iedere uitzending worden opmerkelijke wetenswaardigheden en dagelijkse beslommeringen onder de loep genomen. We vragen ons bijvoorbeeld af waarom mensen eigenlijk tongen. Dat we met elkaar naar bed gaan is logisch; dat heeft tenminste nut, maar tongen? Dat is toch raar?’

AT5 en wetenschap, past dat wel bij elkaar? AT5 is echt een actualiteitenzender. ‘Klopt. Maar dat is echt iets van de laatste tijd. Vroeger had je heel toffe dingen, zoals Meneer Paaltjes, en Kort Amsterdams; een beetje kneuterige televisie. Het was pretentieloos, en dat maakte het heel leuk om naar te kijken. Ik hoop, en dat is misschien wat ambitieus, dat dat weer terugkomt.’

En hoe kom je daar dan achter? Waarom we tongen? ‘Nou, dan vraag je dus aan Midas Dekkers [bioloog en schrijver, red.]: waarom tongen we eigenlijk? En dan hoop je maar dat hij dat weet. Misschien weet-ie dat wel helemaal niet. Maar ook dat is wetenschap.’

In het item ‘Aldus de Promovendus’ krijgen promovendi een minuut om te laten zien wat ze doen. Wat was je idee daarachter? ‘Er zijn zo veel mensen die vier, vijf of soms wel acht jaar aan het promoveren zijn. Dan hebben ze een promotieonderzoek dat razend interes-

FoliaMagazine

‘Wetenschap is gewoon téringinteressant’

sant is – en soms bloedsaai, maar goed – en daar heb je dan ácht jaar aan gewerkt. Dat brengen ze uit, waarna drie mensen het misschien lezen. Dan is het klaar. Na je promotie mag je jezelf doctor noemen, maar ja, wat heb je daar nou aan? Mensen vinden het fascinerend dat topsporters vier jaar lang hun leven opgeven voor de Olympische Spelen, maar het is ook heel zwaar om acht jaar lang met een onderzoek bezig te zijn. Dan mag je die promovendi op z’n minst een minuutje geven om uit te leggen wat ze nou eigenlijk aan het doen zijn.’ Wetenschap in de wetenschap dat alleen de wetenschap wetenschappelijk is wordt vanaf 2 oktober iedere dinsdag om 17.20 uur uitgezonden op AT5.

Op zoek naar schadelijke stoffen in harddrugs Tibor Brunt geneeskunde

‘Ik kwam erachter waarom MDMA, de werkzame stof in xtc, al twintig jaar lang mateloos populair is, en waarom alle andere synthetische stofjes die producenten erin stopten niet aangeslagen zijn: de effecten van de andere stoffen waren altijd minder positief, en die middelen kenden veel meer negatieve bijwerkingen. Iedereen komt dus weer uit bij MDMA. In mijn promotieonderzoek heb ik onderzoek gedaan naar de effectiviteit van het Drugs Informatie en Monitoring Systeem (Dims). Gebruikers die hun drugs laten testen, bijvoorbeeld bij een Jellinek-kliniek, beantwoorden vaak ook enkele vragen over de effecten en bijwerkingen ervan. Bij het Trimbos-instituut koppelen wij via het Dims die informatie aan elkaar, waardoor we weten welke chemische toevoegingen aan drugs voor welke schadelijke bijwerkingen zorgen. Zonder dit systeem zou dat onderzoek naar MDMA niet mogelijk zijn geweest. Mochten we een heel schadelijke stof aantreffen in xtc, dan is het onze taak om een landelijke waarschuwingscampagne op te zetten. Uit mijn onderzoek is ook gebleken dat het Dims een effectief systeem is om de recreatieve drugsgebruiker mee te bereiken. Het Dims biedt de gebruiker informatie over z’n drugs: daardoor zien gebruikers het Dims als betrouwbaar. De overheid vertrouwen ze niet.’

FoliaMagazine

35

Cultureel erfgoed in oorlogsgebieden Joris Kila

Paul Chorus

‘Ik was in Irak tijdens de oorlog in 2003, als reservist. Defensie was op zoek naar deskundigen op het gebied van cultuurerfgoed, en zo kwamen ze bij mij uit. Er werd daar destijds zo veel vernield en gestolen, ook op archeologische plekken, dat ik veel onderzoek heb kunnen doen. Mijn proefschrift handelt over de bescherming van cultureel erfgoed in gewapende conflicten, en de rol die daarin is weggelegd voor militairen. Het is een vrij nieuw onderwerp: eigenlijk ben ik de eerste die er, internationaal gezien, op gepromoveerd is. Ik heb veel veldwerk moeten doen. Ik ben naar Libië geweest tijdens de revolutie vorig jaar, om te kijken wat daar gebeurde met het cultureel erfgoed tijdens de opstand. Het hoogtepunt van mijn onder-zoek was de ontdekking dat de meeste landen en militaire organisaties niet voldoen aan hun internationale verplichtingen op het gebied van de bescherming van cultureel erfgoed. Daartoe is een conventie ondertekend, maar de meeste landen houden zich er niet aan. Syrië heeft het ook ondertekend, maar we zien dat daar toch veel cultuurerfgoed vernietigd wordt. Dat er veel mediaaandacht voor mijn onderzoek is, vind ik prachtig. De UvA is de enige universiteit ter wereld waar dit onderwerp wordt bestudeerd. Politiek gezien wordt het echter niet opgepikt, en dat is niet slim, want Nederland zou hier juist mee kunnen scoren: op dit vakgebied zijn we koploper.’

‘De Randstad kan iets leren van Tokio wat het bouwen van stations betreft. Hier zijn overheden veel te strikt: daardoor kunnen bouwprojecten heel lang duren. Denk aan de verbouwing van het Centraal Station van Amsterdam. Ik heb in mijn promotieonderzoek de stationsgebieden van Tokio onderzocht. Er bestaat daar een voorkeursplanning voor stationsgebieden, wat wil zeggen dat er meer toegestaan is wat betreft ruimtelijke planning. Er mogen bijvoorbeeld meer en hogere gebouwen worden neergezet dan in de rest van de stad. Die gebouwen zijn vaak ook multifunctioneel: je kunt er wonen, werken en winkelen. In Tokio is er een gebrek aan parken en brede wegen, dus probeert de overheid de private sector te verleiden om daarin te investeren, in ruil voor meer bouwvolume. In Nederland is de regelgeving veel strikter en regulatiever. Hier bestaat een “nee, mits”-mentaliteit, terwijl men in Japan een “ja, tenzij”-instelling hanteert. Van regels mag worden afgeweken in bepaalde gevallen: daardoor is er veel meer mogelijk. In Nederland zijn er heel veel bouwplannen. Ik keek naar manieren waarop het mogelijk is dat die plannen – via procedures, of met subsidies – sneller doorgevoerd worden. Ik merk wel dat de overheid flexibeler wordt wat betreft ruimtelijke planning: dat kan nog interessant gaan worden.’

algemene cultuurwetenschappen

36

Wat de Randstad kan leren van Tokio

FoliaMagazine

planologie

Hoe maak je een spel nóg leuker

Effectiever zoeken op internet

Joris Dormans

Marc Bron

‘Hoe kunnen gamedesigners leukere spellen maken? Dat heb ik onderzocht tijdens mijn promotieonderzoek. Een groot deel van mijn proefschrift richt zich op de wijze waarop spelregels “tot leven komen”. Ik bekeek hoe een spel, via de structuur en de spelregels ervan, een dynamisch geheel wordt. Ik heb hier software voor ontwikkeld waarmee gamedesigners hun spellen al in een vroeg stadium kunnen simuleren, waardoor ze dus snel weten of het spel leuk is of niet. Het helpt de designer te focussen op de kern van zijn taak: de spelstructuur perfectioneren. Het hoogtepunt van mijn onderzoek is de ontwikkeling van deze simulatiesoftware geweest; die wordt nu veel gebruikt. Het is een heel concrete bijdrage aan het vakgebied. Ik kan nu zeggen dat ik echt gereedschap heb gemaakt. Ik heb mijn eigen bedrijf op het gebied van game development, en daarin pas ik ook kennis toe die ik tijdens mijn onderzoek heb opgedaan. Ik weet niet hoe mijn proefschrift wordt gelezen door iemand die er helemaal niets van weet. Het tv-programma zorgt er in ieder geval voor dat de wetenschapper uit zijn ivoren toren komt: de kennis wordt verspreid onder een breed publiek. Je hebt een korte tijd om te vertellen waar je op gepromoveerd bent, en het is lastig om vier jaar van je leven samen te vatten in anderhalve minuut. Dat is geen gemakkelijke opgave, maar het was erg leuk om te doen.’

‘Iedereen weet dat er veel op internet te vinden is, maar niemand weet wat dat precies is. Ik promoveer op het gebied van information retrieval, dat wil zeggen, het vinden van informatie in een digitale omgeving. Ik kijk naar de manier waarop mensen geholpen kunnen worden met hun zoektocht naar voor hen interessante informatie. Op Wikipedia staan bijvoorbeeld heel veel links in de artikelen: zo kun je van het ene naar het andere – gerelateerde – onderwerp doorklikken. Ik zoek een manier waarop dat automatisch gaat. Als je bijvoorbeeld informatie zoekt over de Amerikaanse presidentsverkiezingen van 2008 vind je niet alleen artikelen over Barack Obama, maar ook interviews met John McCain. Ik kijk naar de beste manier om deze informatie aan elkaar te koppelen en hoe je verschillende media – kranten- en tijdschriftartikelen of televisie-uitzendingen – als zoekresultaat tevoorschijn haalt. Tijdens mijn onderzoek ben ik bezig geweest met het ontwikkelen van een interface in de vorm van een zoekmachine. Die komt op de website van het Nederlands Instituut voor Beeld en Geluid te staan. Onder mediawetenschappers heb ik hem al getest. Het bleek dat gebruikers via mijn zoekmachine bij nieuwe informatie uitkwamen, waarvan ze niet wisten dat die bestond. De heilige graal zou zijn dat Google de techniek in de toekomst van me overneemt.’ yyy

Game Design

informatica

FoliaMagazine

37

prikbord HvA

38

ideëen voor deze rubriek: [email protected]

DMR Twitter

DEM Careerevent

Ook het Domein Maatschappij & Recht is nu te vinden op twitter. Studenten en medewerkers die het laatste nieuws over het domein als eerste willen ontvangen doen dat door @communicatieDMR te volgen. Studenten en medewerkers die mee willen praten over het domein doen dat door de hashtag #hvadmr te gebruiken. Deze tweets komen vervolgens ook op de startpagina van het DMR intranet. Wil jij ook graag Twitter inzetten voor jouw opleiding, project of afdeling? Neem contact op met de afdeling Communicatie via [email protected] of op twitter.

Het laatste jaar van je studie? Maar wat daarna? Of überhaupt geen idee wat je nu precies wilt gaan doen na je studie? Het Careerevent in de Jaarbeurs Utrecht kan 11 en 12 oktober wellicht soelaas bieden. Tijdens het evenement maak je kennis met bedrijven en is het mogelijk om gebruik te maken van gericht carrière-advies en persoonlijke coaching. Vertegenwoordigers van bedrijven als ABN Amro, Canon en Delta Lloyd geven workshops over de mogelijkheden bij hun bedrijven. Ook de rijksoverheid is vertegenwoordigd. Zie www. careerevent.nl.

DBSV Techniek

DT Verhuizing

Op het Sciencepark wordt 3 oktober een sportsymposium georganiseerd door HvA en UvA over het thema ‘Techniek en Sport’. Het symposium gaat over nieuwe toepassingen van techniek en ICT in de Nederlandse sportpraktijk. Onder de sprekers zijn onder meer Paul Denissen en Martin Truijens. Denissen is verbonden aan de TU Delft en zal spreken over de VeloX Flitsfiets. Truijens zal als hoofdtrainer van het Nationaal Zweminstituut Amsterdam ingaan op de effecten van technologische ontwikkelingen op de zwemsport. Van 13.30 tot 16.30 uur, entree is gratis.

De opleiding logistiek & economie (LE) is sinds vorige week ondergebracht bij het Domein Techniek, op de locatie De Leeuwenburg. Tijdens de opening konden studenten en docenten een ritje maken op een Segway, een elektrisch vervoermiddel voor één persoon op twee wielen. De verhuizing van LE is onderdeel van het plan van de HvA om het Domein Economie & Management zich weer meer te laten richten op de kerntaken. De opleiding LE gaat de vernieuwde verdiepingen in De Leeuwenburg delen met de opleiding logistiek & technische vervoerskunde (LTV).

DOO Afstudeerceremonie

DMCI Lectoraten

Voor het kleine aantal studenten van de Pabo dat deze maand afstudeert wordt alsnog een afstudeerceremonie georganiseerd. De opleiding komt terug op het besluit nog maar één keer per jaar een ceremonie voor afgestudeerden te organiseren. Eerder werd besloten te breken met de traditie zowel voor als na de zomer een ceremonie te organiseren. Het zou niet meer lonen een heel feest op te tuigen voor het kleine aantal studenten dat in september afstudeert. De afstudeerceremonie wordt op 30 oktober georganiseerd in het Kohnstammhuis.

Het kenniscentrum is druk bezig met het opzetten van twee nieuwe lectoraten: Crossmedia en Game Research. Het eerste lectoraat heet voluit Experience Design for Crossmedia Content en onderzoekt de meerwaarde van crossmediaal uitgeven. Het lectoraat Game Research richt zich op onderzoek en onderwijs op het gebied van fysieke interactie en niet-traditionele interfaces voor gameplay en op het gebied van adaptiviteit van games. De procedures voor het werven van twee nieuwe lectoren zijn in gang gezet.

DG GreenDocs

HvA Prestatieafspraken

GreenDocs gaat 3 oktober van start met de film No Impact Man, over een gezin dat een jaar lang zo duurzaam mogelijk leeft: geen afval, geen elektriciteit, en zelfs geen wc-papier. De avond met een documentaire en discussie wordt tweemaandelijks door de commissie duurzaamheid van de HvA-UvA georganiseerd. Na de film dit keer een discussie over het nut van verandering van persoonlijke leefstijl voor het milieu. Natasja van den Berg, auteur van het boek Praktisch idealisme, is een van de aanwezige sprekers. Crea Theaterzaal, van 20.00 tot 22.15 uur.

De plannen van de HvA om de kwaliteit van onderwijs en onderzoek de komende jaren naar een hoger plan te tillen zijn ‘zeer goed’ en moeten beloond worden met extra geld. Dat concludeert de Reviewcommissie voor Hoger Onderwijs en Onderzoek in haar advies over de HvA aan demissionair staatssecretaris Halbe Zijlstra (Onderwijs). In het advies oordeelt de commissie lovend over de plannen die de HvA heeft opgesteld. Nu de zogeheten prestatieafspraken zijn doorgelicht, kunnen die naar verwachting nog voor 1 november worden ondertekend.

FoliaMagazine

prikbord UvA

ideëen voor deze rubriek: [email protected]

UvA Privacy

BC Theaterinstituut

Op zondag 7 oktober wordt de Amsterdam Privacy Conferentie geopend in de Aula van de UvA. Daar houdt Helen Nissenbaum, hoogleraar Media, Culture & Communication aan New York University een publiekslezing onder de titel ‘Privacy in the Modern Society’. In deze lezing gaat zij in op de relatie tussen het lustrumthema ‘nieuwsgierig’ en de rol van privacy. Na afloop van de lezing een debat met onder meer Jacob Kohnstamm, voorzitter College Bescherming Persoonsgegevens. Locatie: Singel 411. Informatie over de hele conferentie op www.apc2012.org.

De uitgebreide collectie van Theater Instituut Nederland (TIN), dat eind 2012 wegens de beëindiging van de subsidies zijn deuren sluit, zal worden ondergebracht bij de Bijzondere Collecties. De collectie bevat 30.000 theateraffiches, 146.000 foto’s van 22.000 voorstellingen en 26.000 portretfoto’s van 2450 theatermakers en 20.000 prenten en tekeningen. De TIN-collectie dient als bron voor onderzoek naar en onderwijs over de Nederlandse theatergeschiedenis. Het beheer van de collectie zal gefinancierd worden uit de bestaande reserves van het TIN.

FMG Machiavelli

USC Open

Dinsdag 9 oktober is het feest bij de politicologen. Studievereniging Machiavelli organiseert vanaf 20.00 uur een borrel in het Atriumcafé, maar vanaf 22.00 wordt het feest voortgezet in Club Up! Machiavellianen uit alle jaren zijn welkom op deze avond om te dansen, te drinken en vooral de tentamens te vergeten. Koop je kaartje voor € 6,- via de webwinkel op www.svmachiavelli.nl, kom langs op kantoor, of koop je kaartje na het tentamen rechtsorde of het tentamen PEG. Aan de deur kan natuurlijk ook. Adres Club-Up: Korte Leidsedwarssstraat 26.

Op zaterdag 6 oktober houdt het USC van 12.00-17.00 uur open huis. Iedereen met een passie voor sport is die dag welkom, ook kinderen. Op het programma staat onder meer apenkooien. Andere activiteiten die plaatsvinden zijn het testen van je kracht, snelheid en conditie; spinning met groot scherm; basketbal; fitness; vechtsport en nog veel meer. Wie zich tijdens deze middag of in de week erna (tot en met 13 oktober) inschrijft voor een USC-cursus ontvangt een tegoedbon voor een gratis sportmassage ter waarde van dertig euro. Locatie: Science Park 306.

AMC Goede

FMG Future

Doelen Prijs

huis

Planet Studies

Stichting Steun Emma Kinderziekenhuis AMC is genomineerd voor de ANBO Max Goede Doelen Prijs 2012. De stichting heeft als doel fondsen te werven voor het Emma Kinderziekenhuis AMC. Die fondsen moeten de ontwikkeling van de zorg op lange termijn garanderen en innovatieve behandelingen mogelijk maken. Verder worden ze gebruikt voor het verbeteren van de psychosociale omstandigheden waarin kinderen en hun ouders in het ziekenhuis verkeren. Wie de stichting wil helpen te winnen kan tot 14 oktober stemmen via www.anbomaxgoededoelenprijs.nl.

De opleiding Future Planet Studies is een zelfstandige bachelor geworden. De Nederlands-Vlaamse Accreditatie Organisatie (NVAO) heeft daar toestemming voor gegeven. De opleiding brengt gamma- én bètadisciplines samen. De kwaliteit van de nieuwe opleiding is volgens de NVAO ‘voldoende’ om haar een zelfstandige status toe te kennen. Het onderwijs richt zich op vier thema’s: toekomstige uitdagingen en innovatieve oplossingen op het gebied van klimaat en energie; kwaliteit van leven met betrekking tot biodiversiteit en duurzaamheid; voedsel en water.

BC Kinderboekenweek

Sport Dam

Op 11 oktober vindt er bij de Bijzondere Collecties een speciale boekensalon plaats over de Kinderboekenweek (3-14 oktober). Het thema van de Kinderboekenweek is dit jaar ‘Hallo wereld!’ en gaat over de betrokkenheid van jeugdliteratuur bij de wijde wereld. Jeugdliteratuur mag en kan vaak geëngageerder zijn dan literatuur voor volwassenen, ook wanneer het over de wereld gaat. Auteurs van zulke geëngageerde boeken spreken met wetenschappers die zich met (jeugd)literatuur bezighouden. Toegang gratis. Locatie: Oude Turfmarkt 129. Aanvang: 17.00 uur.

Het damesteam van UvA en HvA heeft tijdens de businessrun van de Dam tot Damloop op 23 september de eerste plaats weten te veroveren. Vorig jaar behaalden de vrouwen de tweede plek. Het mannenteam eindigde dit jaar als vierde. Het was de vierde keer op rij dat het damesteam een plek op het podium wist te bemachtigen. Van de dames kwam HvA-student Mariska Visser als eerste over de finish (1.05.28). In het eindklassement behaalde zij de tweede plaats. Van de mannen kwam Willem Jan de Graaf als eerste aan (00.58.40).

tot Damloop

FoliaMagazine

39

wasdom Tot denken uitdagen Rob Wijnberg Leeftijd: 29 (geboren op 11 augustus 1982) Beroep: Hoofdredacteur nrc.next, columnist NRC Handelsblad en nrc.next Studie: Bedrijfskunde, toneelopleiding, filosofie Afgestudeerd: 2007 College: ‘Ik vond bijna alle colleges van filosofie extreem leuk, behalve esthetiek. “Wat is schoonheid” vind ik gewoon niet zo’n interessante vraag.’ Locatie: ‘Ik had geluk, want ik heb al mijn vakken en tentamens in de binnenstad gehad. De meeste tijd bracht ik door op het Binnengasthuisterrein.’ Café: ‘Met studenten en docenten zaten we vaak in het Crea Café. Sommige docenten bespraken daar zelfs tentamens.’ Afknapper: ‘In mijn scriptie betoog ik dat vrijheid van meningsuiting principieel onbegrensd is. Mijn tweede lezer wilde mij eigenlijk niet laten afstuderen, omdat hij mijn betoog “moreel verwerpelijk” vond. Als een soort compromis heb ik uiteindelijk een 7,5 gekregen in plaats van de negen die mijn eerste lezer wilde geven, waardoor ik niet cum laude afstudeerde. Belachelijk, een scriptie filosofie moet op filosofische en niet op morele gronden beoordeeld worden.’

40

FoliaMagazine

Hij volgde een toneelopleiding, studeerde bedrijfskunde

stage

en filosofie en werd hoofdredacteur en columnist: Rob Wijnberg. tekst Julie de Graaf / foto Bob Bronshoff

V

oordat ik aan filosofie begon, heb ik bedrijfskunde in Groningen gedaan en een tijdje een toneelopleiding in Amsterdam gevolgd. Ondernemen zit bij mij in de familie; mijn overgrootvader was uitvinder, mijn opa begon na zijn pensioen nog een eigen bedrijf en mijn ouders waren de eerste psychologen in Nederland met een eigen praktijk. Op mijn vijftiende begon ik een bedrijfje in wenskaarten en was ik de jongste ondernemer ooit die zich inschreef bij de Kamer van Koophandel. Bedrijfskunde leek me dus een goede keuze, maar ik kwam er al snel achter dat ik het een verschrikkelijke studie vond. Mijn medestudenten waren vaak ongeïnspireerd en alleen maar bezig met hun toekomstige carrière in plaats van iets te leren. Bovendien vond ik dat er heel theoretisch werd gedaan over dingen die je in de praktijk moet leren. Op een dag hadden we een docent die zijn college begon met de woorden: “Nou, managers!”. Dat was voor mij de druppel; manager worden was wel het laatste wat ik wilde. Ik verhuisde naar Amsterdam en deed auditie voor de kleinkunstacademie. Naast ondernemer wilde ik stiekem graag cabaretier worden. Ik kwam tot de derde ronde, maar haalde net niet de definitieve selectie. Een andere toneelopleiding nam me wel aan, maar na een halfjaar had ik het gezien met alle toneel-, dans- en zanglessen. Waar ik bij bedrijfskunde de theorie overdreven vond, miste ik bij deze opleiding juist de boeken. Op goed geluk ben ik toen filosofie gaan studeren. Mijn ouders noemden mij vroeger al een “waaromkind”, omdat ik altijd vragen bleef stellen. Filosofie is bij uitstek een “waaromstudie”, maar dan op een heel abstract niveau. De inhoud die ik miste bij bedrijfskunde en de toneelopleiding vond ik in het kwadraat terug bij filosofie. Ik vond het meteen een geweldige

studie. Onder mijn medestudenten heerste dezelfde sfeer; we wisten geen van allen wat we later met filosofie zouden worden, maar voelden een totale fascinatie. We stonden uren na college nog met elkaar te praten over wat we net hadden gehoord. Filosofie blinkt uit in het mensen uitdagen om zelf na te denken en dat is precies waar de universiteit voor bedoeld is. Naast mijn studie werkte ik als studentencroupier bij het casino en schreef ik voor De Telegraaf. Ik had niet veel tijd over voor andere dingen, maar al dat werk wierp zijn vruchten af; de studiepunten vlogen binnen en ik deed veel ervaring op in de journalistiek. In het laatste jaar van mijn studie werd nrc.next opgericht. Ik begon er als redacteur, werd later columnist en op een gegeven moment schreef ik vooral filosofische essays. Sinds 2010 ben ik hoofdredacteur. Ik probeer een koers te varen waarbij nrc.next een andere definitie hanteert van nieuws dan de meeste kranten. Nieuws is nu vaak de uitzondering op de regel: het conflict, het ongeluk, de bizarre uitspraak of de in het oog springende gebeurtenis. Dat zijn vaak negatieve momenten. Als dat je definitie van nieuws is, word je al snel conservatief en pessimistisch omdat dingen alleen maar ten slechte veranderen. Nrc.next probeert om niet uitzonderingen, maar regels, niet de momenten, maar de structuren en geen ongelukken, maar ontwikkelingen tot nieuws te verheffen. Daarbij helpt het dat ik filosofie heb gestudeerd. Ik stel mezelf altijd de vragen: waar ben ik nu mee bezig en op welke veronderstellingen baseer ik dat?’ yyy Dit gesprek vond plaats voordat bekend werd dat Rob Wijnberg stopt als hoofdredacteur van nrc.next en doorgaat als columnist bij nrc.next en NRC Handelsblad.

Tess Scholten (24) Studie Master dramaturgie Stage Ro Theater Verdiensten 210,- per maand Beoordeling JJJJJ ‘Dramaturgie is een kleine master, we zijn met vijf studenten. Dus de benadering van onze stageplekken is heel persoonlijk. Je geeft door aan je stagebegeleider waar je stage wilt lopen en die zorgt dat er een persoonlijk contact tussen jou en de stageplek ontstaat. Ik wilde graag bij Ro Theater stage lopen omdat het een klein theater is dat toch heel veel producties heeft, door het hele land. Ik begeleid nu de productie Trommelen in de Nacht. Ik ben aanwezig bij de repetities en moet me inlezen in de achtergrond van het stuk. Dat inlezen is van belang vanwege de inleiding, vlak voor het stuk begint. Dan wordt aan het publiek uitgelegd waar de productie over gaat en hoe ze is ontstaan. Dat doe ik bij Trommelen in de Nacht. Soms ook als invaller bij andere opvoeringen. Verder geef ik samen met collega’s theaterworkshops op middelbare scholen. Zo willen we de interesse in theater, en natuurlijk de interesse in Ro Theater, vergroten bij het publiek. Ro Theater is een superleuke stage waar ik mijn plek heb gevonden, ik ben echt deel geworden van het team. Het is heel leerzaam om hier rond te lopen omdat je wel echte taken opgelegd krijgt, maar toch wordt beschermd. De verantwoordelijkheid ligt op mijn schouders, en als er iets fout gaat kan iemand me helpen. Dat is een fijn idee. Ik krijg wel te horen wat er verkeerd is gegaan en hoe dat beter kan volgende keer. Beter, want anders zou ik doodsbang zijn bij alles wat ik doe.’ yyy Linda Leestemaker

FoliaMagazine

41

FoliaMagaz ine weekblad

voor HvA

en UvA

nr. 05 03/10/201 2

toehoorders

Pieter wil wetensch ap vermakelij k maken

cover Danny Schwarz

Hoorcollege ‘Theories of Strategy’ door Jan-Willem Stoelhorst, donderdag 27 september, 11.00 uur, Roeterseiland. tekst en foto’s Vera Lentjes Brillen met dik zwart montuur: zes Spijkerbloesjes: tien Laatkomers: zestien (waarvan veertien man) Scrabbelwoorden: core competence, voluntaristic view, dynamic capabilities

B

usiness Studies blijkt een populaire master onder internationale studenten. Voor aanvang van college wordt er in het Engels, Duits, Chinees en Frans gekeuveld over (waarschijnlijk) koetjes en kalfjes. Klokslag elf uur start Jan-Willem Stoelhorst het college. Te laat komen is geen onbekend fenomeen onder studenten. Stoelhorst trekt zich dan ook weinig aan van de studenten die zo onopvallend mogelijk (al doen sommigen daar weinig moeite voor) via de zijdeuren de collegezaal in sluipen. Opvallend is het grote percentage jongens met donkere kringen onder hun ogen. (Wellicht is de woensdagavond als borrelavond aan een opmars begonnen?) ‘Volgende keer kunnen jullie achteraan plaatsnemen,’ zijn de enige woorden die Sothorst eraan vuilmaakt. Hij vervolgt zijn college met een grote glimlach. Hij spreekt enthousiast met grote handgebaren. ‘Het college van maandag is bedoeld om de theorie uit te leggen en donderdag is de dag van de praktische voorbeelden,’ legt hij uit. Stoelhorst put veel uit eigen ervaring en vertelt over zijn tijd aan de Universiteit van Twente. Dat verklaart misschien zijn Engels met duidelijk hoorbaar Nederlands accent. Gelukkig doet dat niet af aan zijn verhaal en weet hij het college op te leuken met metaforen van blaadjes, wortels en bomen. Regelmatig doet Stoelhorst een poging de studenten te betrekken bij het verhaal. Keer op keer vuurt hij een vraag af op het publiek en wacht hij hoopvol op een antwoord. Er wordt met papier heen en weer geschoven, af en toe murmelt iemand op de tweede rij iets, maar de zaal blijft angstvallig stil. Het fenomeen van de passieve student zal voor Stoelhorst ook niet nieuw zijn. Langzaam ontwaakt de zaal, komen er antwoorden en wordt er meegeschreven. Het zal de donderdagochtenddip geweest zijn. yyy

42

FoliaMagazine

DNA-geknu tsel Synthetisch verbouwen biologen de natuur

Liefde is… Moslima worde n in Pakistan Vluchteling studenten De HvA helpt ze

colofon

Weekblad voor de HvA en

UvA Folia Magazine is in 2011 voortgekomen uit Folia (1948) en

Falco Hoekstra

(24, master Business Studies)

Havana (1996). Redactieadres Prins Hendrikkade 189b, 1011 TD

‘Het vak is zeker niet te moeilijk. Ik neig eerder naar te makkelijk, maar ik hou het op goed te doen. De docent is erg enthousiast. Ieder college stelt hij vragen en wacht hij geduldig op reactie. Een echt antwoord komt er alleen nooit, dus daar kan hij misschien beter mee stoppen. De powerpoint is lelijk, maar dat zijn alle powerpoints van UvA-docenten. Het verhaal van de docent is vaak mooier dan de voorbeelden die hij gebruikt in zijn slides, maar daardoor heb ik tenminste een goede reden om naar college te komen.’

Amsterdam, telefoon 020-5253981,

Maartje Smallenbroek

Aan dit nummer werkten mee

(22, master Business Studies)

e-mail: [email protected] Hoofdredacteur Jim Jansen Chef redactie Mirna van Dijk Art director Pascal Tieman Redactie (print/web) Marieke Buijs, Luuk Heezen, Wim de Jong, Linda Leestemaker, Vera Lentjes, Jeff Pinkster, Eva Rooijers, Gijs van der Sanden, Danny Schwarz, Rosa van Toledo, Fien Veldman, Annemarie Vissers, Dirk Wolthekker Asis Aynan, Jan van Breda, Bob Bronshoff, Emma Curvers, Fred

‘Ik vind het vak op zich leuk. Ik heb het natuurlijk ook niet voor niets gekozen. De leraar springt voor mijn gevoel vaak van de hak op de tak. Maar je hebt het goede college uitgekozen, want vandaag geeft hij goede voorbeelden. Het vak gaat duidelijk een stap verder dan het bachelorvak. Je krijgt veel meer overkoepelende informatie en moet zelf de verbanden leggen. Voorbeelden maken dat veel makkelijker.’

van Diem, Julie de Graaf, Anouk

Nina Rijnders

Redactieraad Wouter Breebaart,

(23, master Business Studies) ‘“Theories of Strategy” wordt twee keer per week gegeven. Er is een duidelijk verschil tussen het maandag- en donderdagcollege. Dit college is veel meer praktijkgericht. De theorie die je maandag bespreekt wordt donderdag toepasbaar gemaakt. Dat vind ik heel prettig. Zo krijg je het gevoel dat je er echt iets mee kunt. De toepasbaarheid mist vaak wanneer je alleen hoorcolleges hebt. Verder vind ik het helemaal niet erg als mensen te laat komen. Ik kom zelf ook altijd te laat, maar hier zit je dan dus wel altijd op de eerste rij.’

Kemper, Marc Kolle, Denise van Leeuwen, Thomas Schlijper, Catrien Spijkerman, Won Tuinema, Bas Uterwijk, Tjebbe Venema Eindredactie Harmen van der Meulen Correctie Martien Bos Opmaak Hannah Weis, Carl Zevenboom Uitgever Stichting Folia Civitatis Simon Dikker Hupkes, Ilse Duijn, Jurriaan Gorter, Jaap Kooijman, Ronald Ockhuysen (voorzitter), Jean Tillie, Sebas Veeke Secretariaat Stephanie Gude (projectbegeleider) Zakelijke leiding Paul van de Water Drukker Roularta Printing, Roeselare België Advertenties Bureau van Vliet, Zandvoort, 023-5714745, [email protected]

deining ‘Het is gewoon vervelend als ik het woord “slipje” lees, terwijl ik denk te weten dat de man die wordt opgevoerd gewoon “onderbroek” zegt, gezien zijn leeftijd en woonplaats.’ Schrijfster Paulien Cornelisse leest boeken met aandacht voor ieder detail, in de Volkskrant. ‘Ik vind het leuk dat je in hele korte berichtjes mensen op de hoogte kunt houden. En andersom natuurlijk.’ Sprintster Marlou van Rhijn vermaakt zich tijdens de Paralympische spelen in Londen goed met Twitter, in de Volkskrant. ‘Er is ook niet gevraagd of ik me erin kan vinden.’ Filosoof Rob Wijnberg uit zijn ontevredenheid over zijn onvrijwillige vertrek als hoofdredacteur van nrc.next, in de Volkskrant. ‘Het leek nooit meer te gaan gebeuren, maar nu is het dan zover: we kunnen weer moderne kunst kijken in Amsterdam.’ Hersenonderzoeker Victor Lamme vindt het fijn dat het Stedelijk Museum geopend is, in nrc.next. ‘Als één persoon in onze omgeving – de baas, een collega – iets doet wat niet netjes is, gaan ook wij meer sjoemelen.’ Columnist Ben Tiggelaar betoogt dat bedrog besmettelijk is, op nrc.nl. ‘Is de vrijheid van het woord, de vrijheid van élk woord, doden elders waard?’ Columnist Thomas von der Dunk spreekt over dilemma’s die de protesten tegen de Amerikaanse anti-islamfilm oproept, op volkskrant.nl. ‘Zelfs ingenieurs die in onderzoekfuncties gezeten hebben komen er vaak niet door vanwege een mis-match met de zeer specifiek gevraagde werkervaring.’ UvA-communicatiemedewerker Ernstjan van Doorn maakt zich zorgen over de 60% afgestudeerde bèta’s die niet in de bètasector terechtkomen, op ScienceGuide.nl. Opvallende quotes uit de afgelopen week van (voormalig) HvA’ers en UvA’ers. Iets leuks gezien, mail het naar [email protected].

de lezer

In de rubriek ‘de lezer’ blikt wekelijks iemand terug op het vorige nummer. Wil jij diegene een keer zijn? Meld je dan aan via [email protected].

STERRE DIJKSTRA (22), ANTROPOLOGIE, UvA ‘Ik had Folia Magazine al een hele tijd niet gelezen. Deze editie was leuk: dat artikel over sloppenwijken bijvoorbeeld vond ik echt interessant. Dat komt waarschijnlijk ook omdat ik antropologie studeer. Bert van de Wiel zorgt echt voor een nieuwe visie op sloppenwijken: het is niet meer alleen een smet op de stad, maar wordt ook van een positieve kant belicht. Het interview met dat meisje dat bij Ajax voetbalt, vond ik ook erg leuk. Vrouwenvoetbal is iets waar je weinig over hoort. En ze staat echt stoer op de foto’s. De voorkant zorgde ervoor dat ik het wilde lezen. Het beeld is voor mij altijd belangrijk – dat zorgt ervoor dat ik een artikel ga lezen, of niet. De foto bij “Passie” over hekserij vond ik helemaal niks. Uiteindelijk heb ik het stukje toch gelezen: het was wel grappig. De grote foto van een ijsbeer vond ik juist wel weer interessant. Daar werd ik nieuwsgierig van. Waarom staat die ijsbeer daar? Het interview met Arnold Heertje was niet echt iets voor mij: economie ligt niet in mijn interessegebied, en ik vind het een te abstract onderwerp. “Folia maakt kennis” heb ik overgeslagen, het sprak me niet aan. Ook het opiniestuk heb ik niet gelezen: ik lees al genoeg essays in mijn studie. De stelling over een Europees quotum voor vrouwen in leidinggevende functies was echt boeiend. Ik vind de politiek sowieso interessant, en dit soort ideeën al helemaal. Het is leuk om te lezen wat anderen van zo’n stelling vinden.’ yyy tekst en foto Fien Veldman

meer Folia

foliaweb.nl twitter.com/foliaweb facebook.com/FoliaWeb.en.Magazine

Deze week op FoliaWeb

Volgende week in Folia Magazine

Drank en leugens

Louise Gunning

Folia TV-verslaggever Luuk Heezen zuipt zich op het Discovery-festival een stuk in de kraag. In het belang van de wetenschap, natuurlijk.

Een diepteinterview met collegevoorzitter Louise Gunning.

Frans en Duits – hoe lang nog?

Studieplekkentest

Frans en Duits aan de UvA bestaan dit jaar honderd jaar. Maar gezien de invoering van de ‘brede labels’ wordt hun voortbestaan als zelfstandige opleiding bedreigd.

Waar kun je het beste doen waar het allemaal om draait: studeren?

FoliaMagazine

43

stArt het weekenD in het AmsterDAms AcADemisch cAfé

septemBer | OktOBer | nOvemBer | DecemBer 2012 PietsieKAtA, het klezmer en Balkan swing Orkest 28 september , 17.00 - 19.00

•

cAsPAr KlOs, gitaar + combo 19 oktober, 17.00 - 19.00 dJOrbA ZiGeuNer-JAZZ 26 oktober, 17.00 - 19.00 bOurGONdisch cOmbO met vocaliste tamara hoekwater 2 november, 17.00 - 19.00 rebeccA lObrY, vocaliste + Bossa nova band 9 november, 17.00 - 19.00 mYriAm GAAsbeeK, piano en zang + trio 16 november, 17.00 - 19.00 hANs lAmmeN, piano + kwartet met Lex Lammen, drums en wim Lammen, sax 23 november, 17.00 - 19.00 bOurGONdisch cOmbO met vocaliste tamara hoekwater 7 december, 17.00 - 19.00 the sPeciFic GrAVitY OF rOcK met o.m. edward de haan, decaan fmG 14 december, 17.00 - 19.00 AmsterdAmse AcAdemische club | Oudezijds Achterburgwal 235 1012 DL Amsterdam | 020 - 595 38 78 of 595 38 79

De Amsterdamse Academische club is dé ontmoetingsplaats voor alumni, (oud-)medewerkers en studenten van de uvA.

www.uva.nl/academischeclub

sANNe huiJbreGts, vocaliste + haar band 12 oktober, 17.00 - 19.00

BOrreLs met Live muziek. De hApjes krijG je vAn Ons. vOOr een Diner nA De BOrreL BeL en reserveer.

bOurGONdisch cOmbO met vocaliste tamara hoekwater 5 oktober, 17.00 - 19.00