Pieper movement 2011 01-01-2011 And now for something completely different! Goedemorgen beste fans, We hopen dat jullie het vuurwerk net zo goed overleefd hebben als wij.
Het ging hier van een leien dakje. De poezen waren een beetje bang maar vooral verbaasd en de piepers zaten een nachtje binnen en hebben er ook weinig van gemerkt. Ik hoor jullie denken: "Piepers? Wat zijn dat nu weer? ". Nou de reden dat deze weblog aangeduid wordt met "diergaarde" komt, omdat wij nog 5 cavia's hebben, die we zelf aanduiden met de naam piepers, vanwege hun geluid. Ze piepen nogal namelijk. Ik zal ze even voorstellen en vandaag is deze log ook aan hen gewijd. Ze zijn namelijk nog nooit in deze log verschenen en dat werd mij geloof ik kwalijk genomen door de dames. Bij deze dus een poging om dat goed te maken. Al deze cavia's komen uit de een of andere opvang.
Dit is Martha, de hier langst wonende cavia, ze kwam hier in augustus 2006 en werd toen 2 jaar oud geschat. Dus op dit moment zal ze zo'n 6 jaar oud zijn.
1
Dit is Fanny, 4 jaar oud en is hier samen met Martha komen wonen. Ze is een echte albino, wit haar en knalrode ogen en een parmantig kruintje op haar kop.
Dit is "oma" de oudste van het stel. Ze zal een jaar of 7 zijn en ze woont hier sinds april 2010. ze heeft ook prachtig chocoladebruin lang haar en is nog hartstikke fit.
2
Rivka woont hier sinds augustus 2009 en ik heb geen idee hoe oud ze is. Ze heeft een prachtige bos goudkleurig lang haar en donkerrode ogen.
Dit is Bibi, onze jongste spruit van anderhalf jaar oud, mooi roodbruin gespikkeld. Ze is snel als de wind.
3
En hier wonen zij, buiten in een ren met een 3-dubbel geïsoleerd nachthok waar zij meestal de winter prima kunnen doorkomen.
Tenzij het oudjaar is, dan moeten ze een nachtje naar binnen in dit hok met z'n vijfjes...dat vinden ze niet zo leuk, maar het is wel zo veilig en het minst angstige.
Dus hup, de 2 oma's oneerbiedig in een emmertje om naar boven te vervoeren en de rest volgt. Ze krijgen gelijk hun APK beurt: nageltjes en haren knippen (voor de langharigen)
4
Ja, dat trekt gelijk bekijks van de poezen....je hoort hem denken: "Was dah?"
Sophie is onder de indruk van hun verstopkunst, zo goed kan zij het zelfs niet!
En op nieuwjaarsochtend mogen de dames weer naar hun buitenhuis terug.
5
Eindelijk weer bewegingsruimte! "Gelukkig nieuwjaar allemaal piepen ze blij!
Jampa snapt er helemaal niks meer van: waar zijn ze nu gebleven? (ach, hij komt ze later buiten wel weer tegen....)
Sophie vertelt! 04-01-2011
Hallootjes! Vandaag mag ik (Sophie) vertellen wat hier allemaal gebeurt want de anderen zijn een beetje afwezig. Dus ja, dan ben ik lekker aan de beurt. Sinds nieuw jaar is de deur opengegaan voor Manusya en Jampa, nee voor mij nog niet. Op mij zijn ze heel zuinig en ik laat me lekker verwennen ondertussen.
6
Kijk hier staat de deur voor het eerst open, die twee kijken alsof ze een geest zien!
Manusya fluistert iets in Jampa's oor...
7
En hop, ineens springen ze over de drempel en lopen het pad af Ja en ik ben ook niet gek, ik laat mijn personeel ook een deur opendoen voor mij
Kom je mee, vrouwtje....?
8
Dan ga ik op bed een schoonheidsslaapje doen terwijl jij me gaat kroelen.... (slim hé!)
Goed, even terug naar familie de Rooi, die zitten buiten in de kou te spelen terwijl ik hier lekker warm binnen lig
9
Manusya heeft ondertussen kennisgemaakt met het stuk uit de buurt: Dikkie met blauwe ogen!
Jampa heeft kennis gemaakt met Pippin (let op zijn staart!)
Remi kan hij alleen wel aan....
10
...en hij heeft eindelijk ontdekt waar de cavia's gebleven zijn, haha!
Eenmaal thuisgekomen gaat Jampa vreselijk op zitten te scheppen hoe leuk het buiten was...
11
@#$%*$# I am NOT amused! Dus ga ik een uurtje lopen sissen en grommen tegen mijn broer, net goed!
Daarna gaan we met z'n drieën met het touwtje spelen en dat maakt alles weer goed
12
Mijn broer is best een toffe gozer hoor, maar hij moet niet zo opscheppen, daar kan ik niet tegen! Dan nog een belangrijk punt, zie je iets aan mij?
Goed kijken!
Kijk, ik heb een bloemetjesjurk aan, met een zilveren adreskokertje!
13
Dat betekent dat ik binnenkort ook een keer naar buiten mag. Daar ga ik lekker van dromen....
De kat uit de boom kijken... 08-01-2011 Hé Manusya, waar kijk je naar?
Ik kijk de kat uit de boom! - Welke kat?
Sophie! Mag jij wel naar buiten?!
14
Jaha, ik mag sinds gisteren naar buiten!
Gauw eruit, want straks is het een vergissing, maar dan ben ik toch mooi buiten!
15
Mam, ik ben buiten!
Goed gedaan hoor kind, wat word je toch groot!
16
Wat is dit nu weer?!
Dit is saai....
Dit is tenminste tof!
17
Herken je mij nog?!
Rara waar ben ik?!
Nee gekke Jampa, ik zit niet ONDER de boom!
18
Ik zit IN de boom!
Als ik in de boom zit, voel ik me helemaal in mijn element! (zou mijn papa een boskat zijn geweest? Kijk ook eens naar mijn broertje Sem!)
Jampa is ook een lief broertje...
19
Maar wat begrijpt hij nou van bomen?!
Ik ben één met de boom!
Ach ja, laat ik niet te filoSOPHIEs worden! er is nog meer op de wereld...
20
Spelen en caafjes bijvoorbeeld!!
En de beloning na een dag hard werken....(heb ik het goed bekeken of niet?!)
en familie de Rooi heeft het ook goed bekeken he!!
21
Het leven is een groot spel!14-01-2011
Hallo allemaal, we laten jullie even zien hoe heerlijk wij het hebben: overal kun je spelen!
Het speelboomspel: pak het touwtje!
Jampa vindt het alweer saai worden...
22
Maar de meisjes gaan door!
Ze kunnen er geen genoeg van krijgen
23
Ze trekken allebei aan het langste eind...
Jampa is ondertussen een echte boom in gegaan (daar hoef je heus geen boskat voor te zijn, vindt hij)
24
Mansuya probeert het ook (hellup, hoe kom je eruit?)
Ze zoekt het voortaan lager bij de grond (even een sprietje knuffelen)
Sophie en Jampa verkennen de speeltuin samen
25
Manusya en Sophie verkennen het paadje achter het huis
En dan is het weer tijd voor de siesta!
JAMPAAAAA!!!! 17-01-2011
Wie heeft ons manneke Jampa gezien?! Hij is vanochtend naar buiten gegaan en om 15u was ie nog niet terug.....
Bah, wat een naar gevoel! Manusya is helemaal onrustig en wij ook....ik ga maar weer zoeken...
26
Jampa boy is back! 18-01-2011
Beste fans! Jampa is weer terug! We zijn allemaal blij!
"Sorry dat jullie je zo'n zorgen hebben gemaakt!"
"Maar het was KEI-leuk!" ............................................................... De details: Ik keek vannacht rond een uur of 5 uit het slaapkamerraam, zoals ik zo vaak had gedaan vannacht en wie zag ik daar soepel over het tuinhekje springen: Jampa! Hij was uitgehongerd en blij dat ie weer thuis was. Hij was zo
27
hard aan het knorren en kwam elke 5 minuten naar me toen en wilde geaaid worden. Hij kwam ook opgelucht over. Hij heeft ook helemaal niks, is nog helemaal heel, bandje heeft ie nog om, dus ik denk dat hij 'gewoon' het voorjaar in z'n koppie had en zich eens als een echte kater wilde gaan gedragen.(ja Patty, echt een zoon van z'n vader...) Ik hou er dus rekening mee dat dit vaker zal gebeuren, maar dan weet ik ook dat ie wel weer terug kan komen. De foto's zijn trouwens van zojuist. Sophie is sinds zijn thuiskomst aan het sissen en grommen naar hem, maar die reactie kennen we ondertussen wel, die zal ook wel weer overgaan. En Manusya is weer her old self, ze was zo onrustig gisteren. O ja, meneertje wil meteen weer terug naar buiten, de kleine schurk! Dank voor het medeleven van allemaal.
Manusya special!!! 20-01-2011
Hallo fans, vandaag besteed ik speciale aandacht aan Manusya, aan haar uiterlijke kenmerken. De andere twee komen een andere keer aan bod.
Manusya is een hele mooie poes, ze is rood met wit, vrij gewoon zou je denken. Maar nee, ze is eigenlijk heel speciaal. Genetisch gezien is er veel meer kans op rode katers dan op rode poezen. Maar aangezien Manusya moeder is van Jampa, weten we zeker dat ze een rode poes is!
Het meest opvallende aan Manusya is haar snoetje, een witte ring rond haar neus en bekje. Vandaar dat ze aanvankelijk de naam "Snoetje" gekregen had.
28
Maar let ook eens op haar mooie neus, die is niet 'gewoon' rose, maar prachtig zalmkleurig!
We gaan verder met haar tong: die is donkerrose/paars van kleur! Bijzonder of niet? Manusya heeft bijna alle kleuren van de regenboog!
29
Dan een mooie witte borstpartij die overloopt in een witte buikpartij...
Verder kijkend naar haar buik, zien we wat speelse rode vlekjes in het wit
30
Dan komen we bij haar staart, voornamelijk rood, maar aan het eind wat witte ringetjes...
En zoals we hier zien, behoort zij tot het ras der krulstaarten! Wauw! wat een sierlijke krul legt zij regelmatig in haar staart!
31
Even terug naar haar mooie koppie: hier kun je een mooi streepjespatroon zien
Tot slot kun je hier nog zien wat een mooi zacht streepjespatroon zij over haar hele lijf heeft, een mooie tijgerdame! Is dit een mooi portret van onze lieverd of niet? En haar karakter is zelfs eens zo mooi als haar bijzondere gedaante! Groetjes ook van Jampa en Sophie !
32
Jampa special!!! 24-01-2011
Hallo fans, zoals beloofd volgt hier een special van één van de andere poezen: onze Jampa (spreek uit als Djampaa)!
Jampa is de zoon van Manusya. Hij is met zijn 8 maanden nog niet helemaal volgroeid. Hij is een rood/witte kat (net als zijn moeder)
Jampa heeft een guitig koppie met lieve amberkleurige ogen
33
Hij heeft allerlei vreemde vlekjes op zijn snuit, alsof ie met z'n snoet in de jam heeft gezeten, zeggen wij altijd (dat is trouwens niet de reden dat hij Jampa heet)
Zelfs zijn neus zit onder de vlekjes!
Naast zijn neus zit ook al zo'n verdwaald vlekje
34
Er is veel aan zijn kopje te zien, let even op de mooie eyeliner (streepje) en zijn mooie tong!
Bovenop zijn kop zit een mooi streepjespatroontje, dat lijkt sprekend op dat van zijn moeder, het tweede kenmerk dat hij een zoon van Manusya is En nog meer streepjes en een hele lange dunne staart, die soms als een antenne omhoog staat als ie je begroet
35
Op zijn buik is hij juist weer spierwit! Geen streepje te bekennen!
Op zijn pootjes juist weer wat verdwaalde vlekjes (full of surprises!)
36
Als derde gemeenschappelijke kenmerk met zijn moeder is de kruin op zijn borst, die je hier als twee halve rondjes ziet
Mooie jongen he?! En het mooiste wat je niet kunt zien op de foto, is zijn gladde, glimmende vacht, bijna hoogglans!
37
"En wanneer mag ik een special?" -Jij komt volgende keer aan de beurt!
38
Sophie special!!! 25-01-2011
Lieve fans, Dan hier eindelijke de beloofde special over onze Sophie, onze "tricolore" (driekleurige), dat schijnt geluk te brengen (en dat klopt, want we zijn heel gelukkig met haar!)
Sophie, onze prachtige langharige meid, van 8 maanden oud! (deze mooiste foto is door haar eerste pleegmoeder Il genomen, echt een plaatje!)
39
Maar ook haar achterkant mag er wezen! Zwart met overal plukjes rood (coupe soleil)
Even terug naar haar kopje: let op de enorme snorharen die als een aureooltje om haar heen hangen. Haar ogen zijn groenig en kijken vaak een beetje verbaasd. En ze is prachtig getekend, met rode neusboog, een zwart maskertje, wit snoetje en wit befje.
40
Sophie's neus is rose, en bij opwinding KNALrose.
Uit haar oren komen lange pluimen haar
Haar haar is enorm aan het groeien (we noemen haar soms voor de grap Sophia van Haaren)
41
Haar pluimstaart wordt steeds voller, en ze heeft een flinke wollen "broek" (en een beetje O-beentjes, heel schattig)
42
Haar buik is driekleurig en alle pootjes hebben eerst rood en eindigen in wit
Eén pootje verraad dat er een tijger in de familie zit (familietrekje van broer Bambam)
43
Kortom, Sophie is een beauty! Zoals haar eerste pleegvader Gijs al zei: "Ze is gewoon de mooiste poes van Nijmegen" Ik denk dat hij gelijk heeft...
Gezelligheid 04-02-2011 Hallo allemaal, daar zijn we dan weer!
Familie de Rooi ligt op apegapen, terwijl ik (Sophie) de was doe. Je zou bijna denken dat ik Assepoester ben, maar nee hoor, dat is puur toeval. Ik moest even een vlekje wegwerken.
44
Let even op, mijn broer is al bijna net zo groot als zijn moeder, hij groeit als kool!
Ikzelf groei niet zo heel hard, alleen mijn haar, zelfs tussen mijn tenen groeit het flink. Het voordeel is dat ik regelmatig een borstelbeurt krijg, heerlijk is dat, zie je me genieten?
45
Vandaag was mijn broer vergeten dat hij al best groot is en hij kroop weer eens gezellig bij me in een best wel kleine mand.
Het was echt proppen, maar uiteindelijk zat zelfs zijn poot erin, zie hem eens voldaan kijken, het joch!
46
Na een half uur hoorde ik een "PLOP" en meneertje stapte uit het mandje. Wat een ruimte! Maar ik miste hem ook een beetje, het was zó gezellig. De laatste tijd wil hij nogal eens irritant de baas spelen en flikkert mij of zijn moeder gewoon uit onze mandjes als hij er zin in heeft. Mannen....!
Toch vind ik hem lief, kijk hem nu eens lief met zijn moeder liggen boven op de krabpaal?! Ja, het is hier reuze gezellig! groetjes, Sophie
47
Contact 12-02-2011
Ik zie ik zie, wat jij niet ziet...
en het is .... (ze kijkt naar het raam)
Jampa met zijn popje en....Remi op de achtergrond
48
Remi is onze huisvriend, hij solliciteert ernaar om hier te wonen.
Manusya valt voor hem, ze ziet hem helemaal zitten, maar hij ziet haar niet altijd staan, tragisch eigenlijk
49
komt hier vooral om te eten, samen met zijn vrienden Zwartje en Pippin. Kijk, Jampa wil ook bij de grote jongens horen
Zwartje is wel aardig, die komt ook voor de knuffels.
50
Hij
Kijk maar, Manusya maakt er dankbaar gebruik van, ze doet "neusje-neusje" met Zwartje
Sophie vindt andere poezen nog spannend en blijft op een afstand.
51
Al wordt ze steeds dapperder, maar het liefst blijft ze bij haar vertrouwde huisgenoten in de buurt.
Zo hebben we thuis het meidenclubje....
Het kinderclubje...
52
En het Familie de Rooi clubje (hier wassen ze elkaar!)
Hoog bezoek! 15-02-2011
Vandaag één foto van onze dappere Dodo!
Sophie's eerste pleegmoeder kwam op bezoek en na een korte sessie achter de bank besloot onze kleine meid zich toch te laten zien en zelfs te laten aaien!
53
Donderslag bij heldere hemel... 18-02-2011 Beste fans, we hebben slecht nieuws ...
Ons oelepetoetje Sophie is waarschijnlijk ernstig ziek!
54
Je zult wel denken, hoe kan dat nou, het ging toch juist zo goed?!
Zo op het eerste gezicht zou je dat ook niet zeggen, het lijkt een tevreden poes.
55
Kijk maar eens hoe lief die twee samen slapen...en slapen....en slapen.... Ik vond Sophie echter wel erg mager en weinig eetlust hebben, zeker vergeleken met "familie de Rooi", die lekker stevig te noemen zijn en blaken van gezondheid.
Ik kon ze eigenlijk ook niet meer verleiden om met haar favoriete touwtje te spelen...
56
Of een lekker potje matten met Jampa was er ook al een poosje niet meer bij bedacht ik me....
Waar de andere twee gerust een uur naar buiten gaan, bleef het tegenwoordig bij Sophie beperkt tot even uit het vijvertje drinken en dan weer naar huis... Kortom, zou er iets aan de hand zijn? Over broertje Sem hoorde ik dat hij zijn tanden moet laten trekken vanwege tandvleesontstekingen, misschien had zij dat ook wel? Maar ja, wat weet ik daar nou van?Dus toch maar even voor de zekerheid naar de dierenarts. Jampa deed weer even lief voor hoe dat moest met het mandje...en Sophie en ik sprongen op de fiets naar de dierenarts. En wat ik daar hoorde was op z'n minst zeer onrustbarend en heel verdrietig. Ten eerste lijkt Sophie een (aangeboren) hartafwijking te hebben, de DA hoort een flinke ruis (lekkende hartklep?!). Hoe erg dat is, is niet duidelijk, dat kan met een echo duidelijk worden. Maar dit kan de moeheid verklaren. Ten tweede heeft ze een vreemde gelige kleur bij haar oogwit en in haar bek, en ruikt ook vreemd schijnt. Bloedonderzoek toont een hele hoge bepaalde eiwitwaarde aan en dit heeft met de lever te maken. De DA is bang dat ze de gevreesde ziekte FIP heeft...een virusziekte waar eigenlijk (nog) geen kruid tegen gewassen is. Er is nu bloed afgenomen en opgestuurd naar Utrecht voor onderzoek.
57
We moeten er sterk rekening mee houden dat ons kleintje niet oud zal worden. Het breekt m'n hart, ze is zo intens lief. Dus dit is de stand van zaken en wat de donderslag bij heldere hemel inhoudt bij ons.
Ik zorg voor jou! 19-02-2011
Hallo fans, Dank voor jullie medeleven. De kleine meid ligt veel te slapen, ik hou haar nauwlettend in de gaten. Ik niet alleen, zie maar hieronder.
Die lieve Manusya zit erbij alsof ze wil zeggen: "Als je iets nodig hebt, dan zeg het maar hoor!" Het gaat op dit moment redelijk. Vannacht is Sophietje de trap op gelopen en heeft mij wakker gemaakt en is lekker tegen me aangekropen in bed. Dat had ze al een paar nachten niet meer gedaan dus dat verraste me. Vandaag heeft ze een klein beetje gegeten en maakte vanochtend een wakkere indruk. Maar nu is het weer slapen slapen en nog eens slapen....zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz
58
Pluk de dag 20-02-2011
Goeiemorgen allemaal, Ten eerste, allemaal heel hartelijk dank voor het medeleven, we lezen alles, maar reageren niet op ieder, hopelijk is dat oké?! Hier weer even een update van ons oelepetoetje Sophie
Ze is vanochtend zowaar de zolder op geklommen en op een zacht kleed gaan liggen
en een knuffel vind ze ook nog heerlijk om te krijgen, dan begint ze zacht te spinnen Als je d'r zo ziet zou je niet denken dat ze zo ziek is, maar dat is bedrieglijk: een kat die 23,5u p/d ligt en/of slaapt, die een enkel brokje of theelepeltje vis eet en een paar slokjes melk drinkt, dat is echt geen gezonde kat!
59
Mijn gevoel wordt heen en weer geslingerd van hoop naar wanhoop en terug. Gisteren zag ik het heel zwart in en nu weer een beetje grijzer. Gedachten als: "Misschien heeft ze toch geen FIP, is het alleen haar hart, daar kunnen ze vast nog wel iets aan doen...." of "Als ik lees over FIP herken ik wel heel veel, het is echt onvermijdelijk, ze gaat echt dood...". of "Kan ik haar beter in laten slapen? Dan is ze uit haar lijden verlost". Voorlopig leeft ze nog, weten we niks zeker en voelt het als te vroeg om in te grijpen. En of die zekerheid gaat komen is ook maar de vraag, FIP is moeilijk te diagnosticeren, zeker de variant die zij lijkt te hebben, de zgn. droge vorm.
Laten we niet vergeten dat er nog twee lieverds hier in huis zijn! Jampa snapt niet veel van Sophie hij kijkt af en toe is wat ze doet (saaie meid) en gaat weer verder in zijn eigen boeiende wereld. Hij groeit en bloeit en ziet er prachtig vol uit, duidelijk in de kracht van zijn leven. Manusya is helemaal verkikkert op alle leuke jongens uit de buurt en huppelt naar buiten zodra de deur open gaat en gaat staan krullen met haar staart en lonken naar al die toffe kerels. Op en top gezond en het contrast met Sophie is des te groter. Al zie je ze hier samen liggen: ze zijn elkaar weer aan het oppoetsen voor een schoonheidsslaapje om later weer buiten de beest uit te kunnen gaan hangen! Wait a minute, wat gebeurt hier, terwijl ik de log maak? Sophie heeft haar plekje op zolder verlaten en gaat bij Jampa in het mandje liggen...als ik dat zie, krijg ik weer hoop...
60
Laten we maar zeggen, pluk de dag!
Wat is wijsheid? 21-02-2011
Hallo allemaal, hier een kleine update.
61
De uitslag is binnen en het blijkt helaas FIP te zijn. Mijn dierenarts heeft me echter een sprankje hoop gegeven en het is moeilijk dat niet met beide handen aan te grijpen. Ze noemt het een experimenteel medicijn, wat bij 1 kat genezing op FIP heeft gegeven en bij twee katten niks heeft gedaan. Meer ervaring heeft ze er niet mee. Het schijnt de poes niet te belasten, dus geen bijwerkingen te hebben (alleen een lege portemonnee voor de baasjes). Maar om dat te kunnen doen, moeten we eerst weten of haar hart probleem toch niet te groot is, anders heeft het natuurlijk geen zin. Woensdag volgt een hart-echo en dan weten we meer en zal er een beslissing vallen. Ook heeft de dierenarts haar voor nu even "opgelapt", wat vocht toegediend, wat dwangvoer en een injectie met prednison. Ze oogt gelijk een stuk beter, maar dat is natuurlijk schijn. Het zal een moeilijke week worden, want: wat is wijsheid? Ik wil haar niet onnodig laten lijden, haar leven niet oprekken als het eigenlijk niet meer verantwoord is. Wanneer moet je loslaten en wanneer kun je hoop houden?! Ik weet het even niet.
Ik wil bij jullie zijn! 23-02-2011
Gisteravond lagen Manusya en Jampa in een stoel te slapen en Sophie wurmde zich ertussen, alsof ze wou zeggen: "Ik wil bij jullie zijn!" En zo hebben ze een half uur bij elkaar gelegen, ons lieve drietal. Toen is Jampa weggegaan en heeft Manusya nog lang bij haar in de stoel gelegen, heeft haar zelfs gewassen, heel lief. Je zou bijna denken dat er niets aan de hand is. Maar verder zit er geen beweging in Sophie, ze ligt alleen maar en wil niets eten. En als de anderen dan gewoon rondlopen, even gaan spelen, naar buiten willen en zeuren om eten, weet je dat er echt iets goed mis is. Ik zal vandaag met lood in mijn schoenen naar de dierenarts gaan. Laat liefde en wijsheid spreken!
Goed & slecht nieuws 23-02-2011
Hier weer even een update over ons kleine poezenmeisje,
62
Goed nieuws is dat de hartafwijking mild is en op zich geen behandeling in de weg staat. Slecht nieuws is dat de FIP zich uitbreid en dit dus echt is waardoor ze zich zo slecht voelt. De DA twijfelt ook aan de interferonbehandeling (naast de discussie die ze kent of het uberhaupt zin heeft) vooral ook omdat ze niets wil eten. We hebben nu besloten om even alles uit te proberen wat eetbaar is om te zien of ze toch niet zelf gaat eten, Als ze niet gaat eten, dan hebben we afgesproken dat ik uiterlijk donderdagavond opbel om te besluiten dat we haar in laten slapen. Dan heeft ze een goede kans gehad maar anders wordt het een lijdensweg. Dit voelt goed voor mij, hoe hartverscheurend dan ook. Maar een poes die niet eet, heeft ook niets aan een behandeling. Ik heb net haar lievelingsmaaltje gemaakt: kabeljauw maar ze wil er niets van. Dus vrees ik het ergste...
Het blijft spannend... 24-02-2011
Beste fans, het is hier even stil geweest op de log. Sorry dat het zo lang duurde. Aan de ene kant zou ik een zucht van opluchting kunnen slaken, want Sophie is sinds gisteren weer gaan en blijven eten, waardoor we nog even uit kunnen stellen waar we allemaal zo bang voor waren. Aan de andere kant: ze blijft FIP houden dus wat is wijsheid?
De dierenarts denkt dat ze is gaan eten vanwege de prednison die ze nu krijgt, dat wekt eetlust op. Ik wacht morgen nog even af of ze blijft eten en overweeg of ze maandag misschien toch de interferon behandeling gaat krijgen (eerder kan niet). Morgen breng ik nog een bezoek aan de dierenarts om haar conditie te bekijken. Ik wil het eigenlijk toch proberen, al zijn de meningen daarover sterk verdeeld of het nu wel of niet helpt. Ik wil toch alles geprobeerd hebben, het katje lijkt nog niet toe aan doodgaan, ze wil nog te veel. Ze maakte me
63
vanochtend wakker omdat ze eten wilde en toen ze het niet snel genoeg kreeg begon ze aan de brokken van Jampa te eten die vol verbazing opzij ging (hij is zeer dominant dus dat wilde ze echt).
Ik dacht dat ik Sophie al had losgelaten, maar ik kan het nog niet. Ze kijkt me met die trouwe grote ogen aan en ik kan haar nog niet naar de eeuwige jachtvelden sturen. Ik hoop dat ze 't me vergeeft als ik een grote fout maak. Ik wil zo graag dat ze leeft en gelukkig is. Ik heb nog zelden voor zo'n moeilijke keuze als dit gestaan en ik heb toch veel huisdieren gehad in mijn leven. Maar dit is zo aangrijpend!
Het voordeel van de twijfel 25-02-2011
Hallo allemaal, Sophie en ik zijn net terug van de DA die haar nog eens goed bekeken heeft. Ze heeft in elk geval geen koorts meer, eet en drinkt voldoende en is weer ietsje actiever. De DA heeft ook wat vocht uit haar buik gehaald, die door de FIP veroorzaakt wordt. Hier zie je dat ze vanochtend even naar buiten gegaan.
Ik heb besloten het 't voordeel van de twijfel te geven en heb het medicijn laten bestellen. Ze gaat dat vanaf maandag krijgen, eerder is niet mogelijk. We hebben een deel van de dosering besteld, de rest kan nog komen, tenzij haar conditie verslechterd. Zo houden we een slag om de arm om in te grijpen als het moet. Ik heb heel weinig goede hoop, maar ik wil straks kunnen denken dat ik alles heb geprobeerd het diertje haar leven te redden.
64
Dus voorlopig zijn de drie musketiers nog samen
En dan om ook nog even wat lucht in de situatie te scheppen, hebben we hier een foto van onze grote vriend Remi. Hij solliciteert naar de functie van de vierde musketier! De schat was laatst ons huis binnengegaan toen de deur open stond, naar zolder geslopen en in het mandje van Sophie gaan liggen (dat ze bij ons nog nooit gebruikt heeft dus dat geeft niet). Enfin, ik en de vier musketiers gaan weer een nieuw weekend in waarvan ik hoop dat het een beetje rustig zal verlopen. Bij duidelijke veranderingen kunnen jullie post verwachten, ga er anders maar van uit dat het stabiel is hier. Hartelijk dank voor al jullie steun, tips, adviezen en aandacht. Dat helpt enorm!
65
Lieve Sophie is gaan hemelen... 26-02-2011
Lieve mensen, Ons verdriet is groot want vanmiddag hebben we, toch nog onverwacht, ons lieve kleine meisje Sophie in moeten laten slapen, het kon gewoon niet meer.
Haar lijden werd te groot, nu hoeft ze het niet meer te dragen. Ik ben intens verdrietig maar ook opgelucht, het was niet meer om aan te zien. Haar eerste pleegvrouwtje Il is mee geweest en we hebben allebei goed afscheid van haar kunnen nemen.
En hier nog een plaatje van gisteren waar Manusya haar nog even bij staat. Onze twee rooie rakkers hebben haar in elk geval veel liefde en aandacht gegeven wat haar heel goed heeft gedaan.
De wereld zonder Sophie 01-03-2011
Hallo allemaal, Heel hartelijk dank voor jullie medeleven van de afgelopen tijd! Dat voelde als een warm bad en dat heeft veel uitgemaakt. Aan de ene kant klinkt er een soort van oorverdovende stilte, dat dit lieve wezentje zomaar vertrokken is uit ons midden... aan de andere kant gaat het leven ook weer door en vraagt weer nieuwe dingen van ons. Het net alsof er een sneltrein heel hard wegrijdt uit de wereld van Sophie; z'n sporen na latend in de vorm van mooie herinneringen en zoete pijn. Het is goed, we hebben er vrede mee, het was een prachtig avontuur, wat we ondanks het nare eind - nooit hadden willen missen. Dus nu zijn er nog twee musketiers over, die vreselijk hun best doen om ons te troosten en daar best goed in slagen, want het zijn schatten!
66
Ze genieten van de torenkamer van het kasteel van Sophie
Samen naar buiten...
Samen naar binnen...
67
En weer naar buiten...hé wie is dat? Buurtkat Remi die naar binnen sneakt! Hij denkt echt dat er nu weer een vacature is voor derde musketier! Wat mij betreft, hij blijft onze 'd Artagnan, de vierde musketier, die er eigenlijk niet helemaal bij hoort, en ook weer wel. Hij heeft ons gewoon zelf uitgekozen, en wat doe je dan? Gastvrijheid staat hoog in ons vaandel, dus logeert hij af en toe op zolder, als het buiten koud is en zijn baasje hem niet binnen laat.
Hier nog een laatste foto van Sophie, ons derde musketiertje. Ondertussen zal ze vast vleugeltjes en een aureooltje hebben gekregen, want dat heeft dit lieve engeltje wel verdiend. "Afscheid nemen is met zachte vingers wat voorbij is, dichtdoen en verpakken in goede gedachten ter herinnering" (Dietrich Bonhoeffer)
68
In loving memory: Sophie 05-03-2011
Vandaag, een week nadat onze Sophie is gaan hemelen, heb ik een plekje in de tuin voor haar gemaakt. Een hart met een kaarsje erin en drie verschillende kleuren sleutelbloempjes voor onze "tricolore". Een plekje bij de andere drie gestorven poezen, die we allemaal nooit zullen vergeten. We hebben haar lichaampje niet begraven, maar gegeven aan de wetenschap in de hoop dat ze zo nog iets kan betekenen in het onderzoek naar deze nare ziekte en zo toekomstige poezen kan helpen. Gisteren kregen we bericht dat "ze" in het crematorium is aangekomen, gecremeerd zal worden en haar as over 6-8 weken op zee zal worden uitgestrooid. Vreemd en onwerkelijk allemaal. Het hoort niet bij een jong dier hiermee bezig te zijn, zo lijkt het. Maar het is toch realiteit. John Lennon heeft eens gezegd: Life is what happens to you while you're busy making other plans. Dat klopt helemaal. We dachten dat we de eerste 10-15 jaar wel goed zaten, kat in 't bakkie, alles goed geregeld, 3 jonge poezen waar we bejaard mee kunnen worden. Nee, het is allemaal helemaal niet zo vanzelfsprekend. Het leven is een groot goed, gezondheid is bijzonder en oud worden is niet ieder gegeven. Pluk de dag! We hebben mooie herinneringen aan dit hartediefje... Op een kalender las ik nog een mooie tekst van een onbekende schrijver:
Huil niet wanneer ik er niet meer ben, maar glimlach omdat ik er was Persoonlijk vind ik huilen heel genezend en dat doe ik ook af en toe, maar ik kan ook heel erg glimlachen als ik al die foto's zie van die lieve schattige Sophie met Manusya en Jampa. Het was een prachtig avontuur met Sophie!
Plaatjes van poezen 11-03-2011
Hallo allemaal! Sophie blijft natuurlijk een plaatsje in ons hart houden maar langzaamaan wennen we ook aan de nieuwe situatie dat hier nog twee poezen wonen. En wat doen die twee het goed! Kijk eens hoe Jampa gegroeid is!
69
Jampa is zijn moeder in hoogte al voorbij gegroeid (in de breedte gelukkig niet)!
Hij is helemaal klaar voor een sprong in zijn eerste lente! Lekker alles onderzoeken!
Ons mooie knaapje in 't groen... ik ben zo blij dat hij zo gezond en vitaal is.
70
"Hallo ik ben er ook nog! Kunnen we het ook even over mij hebben?!"
Ha Manusya!
71
Kijk deze mooie meid eens, ze kan zo over de catwalk!
"Kijk dat hoor ik nou graag, want ik doe zó mijn best om niet teveel te snoepen!"
"Ik vraag mijn buur(t)meisje Eefje wel eens om advies"
72
"Zeg eens eerlijk Eefje: vind je mijn billen te dik?"
(Eefje glimlacht als de Mona Lisa) "Je bent helemaal goed hoor meid!"
"Vertel dat ook even aan Sari, dan kan ik weer gaan schranzen!"
73
Wijze buur(t)poes Sien sluit haar ogen voor deze banale zaken, zij heeft veel belangrijkere zaken dingen aan haar hoofd... En zo vergaat het ons dappere tweetal zonder hun vriendinnetje Sophie.
And now for something completely different... 17-03-2011
...hoe word jij eigenlijk wakker? Zo'n 25 jaar geleden schrok ik me elke ochtend kapot van zo'n bellenwekker waardoor ik rechtop in bed zat en echt even bij moest komen van de schrik. Gelukkig ging de tijd erop vooruit en vond men een radiowekker uit. Als je geluk had werd je rustig wakker met een leuk liedje, als je pech had werd je wakker met het nieuws dat de kerncentrale van Tjernobyl was ontploft...maar gelukkig vonden ze daar ook iets op, een cd speler in de radiowekker zorgde dat je verzekerd was van goede muziek! Je kon zo rustig wakker worden als je wilde.
Een paar jaar geleden kwam er een - voor mij - geweldige oplossing waardoor ik helemaal kalm wakker werd. Een zogenaamde lichtwekker, die het opgaan van de zon nabootst. Ik word sindsdien heerlijk verkwikt wakker en het voelt totaal natuurlijk aan. Dan denk je dat je alles gehad hebt op het gebied van de nieuwste snufjes, maar steeds komt er weer iets nieuws aan op de markt. Sinds een paar weken ben ik de gelukkige bezitter van een whiskers-wekker. Hoe ik eraan kom? Geen idee, het was er ineens op een goeie dag!
74
Dit is het belangrijkste onderdeel. Het kriebelt in je gezicht en het maakt ook een zacht snorrend geluid en na een poosje wordt het geluid steeds harder. Vervolgens ervaar je plofjes op je kussen en soms wat gepiep. Heel effectief, ik word NOG prettiger wakker en de repeteerfunctie is onuitputtelijk!
Ik ben er ondertussen ook achter van welk merk deze bijzondere wekker is. Het is een echte "De Rooi", type Jampa, maar ik vermoed dat jullie dat al heel fijntjes aanvoelden.
Het is zo'n goed jong! En dat terwijl hij er helemaal geen eigenbelang in heeft. Als beloning krijgt hij natuurlijk brokjes. Het valt me wel op dat zijn wekker steeds vroeger begint, hoe zou dat nou komen?!
75
"Voor jou een vraag en voor mij een weet"
"Ik weet het ook, en Joost mag het ook weten, het is namelijk een familie de Rooi geheimpje, maar we verklappen het niet! Doehoei!"
Alweer vier weken zonder Sophie... 26-03-2011
Hallo allemaal, Vandaag is het precies 4 weken geleden dat we ons lieve kleine poeze-poppetje Sophie moesten laten inslapen. Wat is dat snel gegaan. Regelmatig brand ik een kaarsje in het hart in de tuin en onder aan het grote hart hangt nu een klein hartje met Sophie's naam.
76
Ze zal niet vergeten worden.
Vreemd is het, dat het ondertussen al zo vanzelfsprekend is geworden dat ze van een 3-D warm, lief en zacht wezentje in een plaatje/foto is veranderd. Voor jullie heel gewoon, want de meesten hebben haar nooit live gezien, maar voor mij toch een vreemd gegeven. Ze was zo aanwezig en nu juist zo afwezig. Enfin, ik ben nog steeds blij dat haar lijden voorbij is. Een andere weg was er niet. "Het is beter te moeten missen dan het nooit te hebben gehad..." Dat lijkt me een mooie afsluiter.
77
