pandora Goed gestart! DECEMBER 2013 negentiende jaargang, nr 53

pandora DECEMBER 2013

negentiende jaargang, nr 53

Goed gestart!

Eén december = Gelukkig Nieuwjaar! Neen, het is geen trucje om de begroting van 2013 op te smukken door het maandloon van december naar een ander boekjaar over te brengen. Eén december is gewoonweg de eerste adventszondag en in kerkelijke kringen is dat ‘nieuwjaar’. Met het feest van Christus Koning sloten we het oude jaar af om (opnieuw) met iets nieuws te beginnen, de advent. Advent, daar herkennen we het Latijnse werkwoord ad-venire in, wat betekent : “naderen”, “aanbreken”. Je hoort of leest soms wel eens “de dag breekt aan”. Je ziet het nog maar een beetje licht worden, maar dat is genoeg om te weten dat de dag gaat beginnen. Zo is het ook met de advent, overtuigd zijn dat God telkens opnieuw dicht bij ons wil komen. En dat vieren we ook met Kerstmis, Gods Liefde die vorm krijgt in een klein en kwetsbaar kind. Op één januari is het dan opnieuw feest en zoeken we elkaars warmte op, we eten samen, we delen kussen uit. Het drukt uit dat iedereen je er graag bij heeft. Een schril contrast met het kerstverhaal. Een koppel dat een kindje verwacht en in de bittere kou geen plaats kan vinden. De afgelopen dagen zag ik al heel wat leerlingen en hun gezin zich inzetten voor anderen, van het verkopen van chocolade voor de Filipijnen, tot het uitdelen van

warme soep aan daklozen. Hopelijk mag advent ook dat een beetje zijn: naderen, dichterbij komen en je warmte en rijkdom delen met wie dit het meeste nodig heeft. Libenter, van ganser harte. Zoals paus Franciscus kunnen we dit in kleine dingen doen.

Zijn kwetsbare, maar tegelijkertijd ook overtreffende en onuitputbare Liefde. Laten we ons voor die Liefde openstellen om ze daarna te kunnen delen. Ik wens het iedereen van harte toe. Gelukkige Nieuwjaar en een hartverwarmende Kerst.

Hier vinden we ook ons jaarthema terug: samen op zoek gaan naar de kern, naar de bron van onze school. Tijdens het feest van Sint-Jan werd duidelijk dat vriendschap, respect, samenwerken, geen nummer zijn, ervoor durven gaan,… voor leerlingen en leerkrachten krachtige sleutelwoorden waren. Woorden die ook centraal staan in de Blijde Boodschap die God aan ons geeft.

Personalia Geboortes - Ella, 8 augustus 2013 dochter van de heer Maarten Vanautgaerden, leraar Chemie en Fysica

Overlijdens - Op 14 november 2013, de heer Gaston Luyckx, grootvader van Yseult Vanvolsem, klas 6A en Pierre Vanvolsem, klas 3A.

2

- Op 26 november 2013, mevrouw Lucie Coudijzer, grootmoeder van Ode Pauwels, klas 2G - Op 29 november 2013, de heer Karel Swings, grootvader van Vincent Van Denberghe, klas 4A en Emma Van Denberghe, klas 3E - Op 2 december 2013, mevrouw Anna Delatere, moeder van Robert Janssens, con ciërge - Op 2 december 2013, de heer Gustave Frederickx, schoonvader van Jan Roels, econoom

> In dit nummer

>

Personalia 2 Noot van de redactie Klas in de media

3 4-5

Meeleefdagen 5e jaar

6

Bezinningsdagen 6e jaar

7

Jeugd en Muziek

7

Excursie naar Breendonk

8

De vloek van de studiemeesters

9

Nieuwe leerkrachten

10

Wedstrijd 11 Uitwisselingsprojet Brazilië 12-13 Parijs 14-15 Straffe uitspraken

16

Een eerste en laatste eerste schooldag

17

Kruiswoordraadsel

18

Mini-onderneming 19-21 Chemie Olympiade Voetbal op school Verborgen talent in onze rangen

21 22-23

Noot van de redactie

Het is treurig gesteld met het mannelijke geslacht dit jaar. Een hele redactie met welgeteld één eenzame jongen. Voor de meisjes onder ons misschien een voordeel, omdat de Pandora misschien iets meer wegheeft van een glossy vrouwenblad (maar verwacht geen modespecials). Maar de jongens, vinden die dat dan niet erg (geen paniek, we hebben een voetbalspecial dit trimester)? Voelen ze zich te goed voor iets als een schoolkrant? Of is de vrouwenemancipatie zo diep Sint-Jan binnengedrongen dat de mannen onder u zich intellectueel minderwaardig voelen en het zo niet aandurven die, door vrouwen gedomineerde Pandora-wereld, binnen te gaan? Want hoe u het ook draait of keert onze schoolkrant ‘lijdt’ de laatste jaren toch wel veel onder het juk van het sterke geslacht (jongens, maak jullie geen illusies, bij het sterke geslacht gaat het wel degelijk over de meisjes). De hoofdredactie van de afgelopen 4 jaar bestaat louter uit vrouwen, gaat u het maar na. De laatste mannelijke hoofdredacteur dateert van het schooljaar 2009-2010, en werd toen al in de gaten gehouden door zijn vrouwelijke collega. Maar waarom? Lezers (mannelijke vorm), wat houdt jullie tegen in jullie pen te kruipen? Is jullie oriëntatievermogen er door de GPS zo hard op achteruit gegaan dat jullie de weg niet meer vinden naar de vergaderingen? Want mannen zijn, zogezegd, beter in zich oriënteren, maar dat vermindert de laatste jaren, omdat jullie luier worden en een GPS gebruiken. Wie zal het zeggen? Dat allemaal terzijde gelaten, hoop ik, in naam van de hele redactie, dat deze editie van Pandora bewijst dat wij, vrouwen, het perfect overleven. Maar gezien zoiets helemaal subjectief is, ga ik me er niet over uitspreken. Het is dus aan u om te zeggen of de schoolkrant een mannelijke finishing touch nodig heeft. Lees, oordeel en bovenal: geniet! Willemien Gosselé, 4B

24

Sportdag 25 Kamperen voor Sint-Jan?

26

Film 27 Teambuilding 28

> Redactie Redactie: Leyla Röbken (2F), Myriam Deckmyn (2F), Natacha de Woot (2F), Nele De Decker (4C), Zsa Zsa De Decker (4A), Willemien Gosselé (4B), Liesbet Wils (5B), Lennert Stockx (5D), Coralie Morelle (6B), Capucine Fabri (6E), Josephine Kuhlmann (6A), Marie Piessevaux (6A), Katrien Vermeulen (6C). Hoofd- en eindredactie: Coralie Morelle (6B), Frone Wouters en Virginie Platteau Correctoren: Gerrit Liessens en Michel Tops Verantwoordelijke uitgever: Eddy Van de Velde Lay-out en druk: Two by Two Letter en Beeld n.v.

3

KLAS IN DE MEDIA * 8 klassen maken media en komen in de media* Dit schooljaar neemt klas 2B van onze school deel aan het project ‘Klas in de media’. Op de website www.klasindemedia.be omschrijft men het project als volgt: Klas in de Media laat kinderen van 10 tot 14 nieuws brengen en nieuws zijn. Onder begeleiding van hun leerkracht en Onderwijscentrum Brussel brengen 8 klassen uit verschillende buurten verslag uit. Dit vanuit hun eigen invalshoek, maar ook vanuit een thematische bril. Met die bril maken ze ook 4 mediaopdrachten (bv. een videoreportage over de buurt,…) En net zoals elke ‘echte’ journalist krijgen ze daarvoor 4 deadlines. Tijdens de hoogdagen van hun thema (Europa, mode, …) komen de Brusselse Nederlandstalige media (BDW, FM Brussel & tvbrussel) op bezoek en brengen ze over de klas en hun thema verslag uit. 2B heeft voor het thema ‘politiek’ gekozen. De hoogdagen van ons project zullen in mei (verkiezingen 2014) plaatsvinden. Op www.klasindemedia.be ziet u hoe onze leerlingen media maken en worden. Dit trimester hebben we ons thema voorgesteld aan de hand van een Harlem Shake. We maakten een fotoshoot voor Brusselnieuws.be en stelden een playlist samen voor FMBrussel. Die liedjes moesten natuurlijk iets te maken hebben met ons thema. Donderdag 28 november bezochten we enkele redacties in het Flagey-gebouw en leerden we veel over het werk van een journalist. En dit was nog maar het begin. U hoort ongetwijfeld nog van ons!

2B stemt voor playlist

Voor onze playlist zijn we op een serieuze manier te werk gegaan. Eerst maakten we speciaal voor deze opdracht een e-mailadres aan. Iedereen kon er liedjes insturen die hij/zij passend vond. Ook hadden we in de lerarenkamer een blad gehangen waarop de leerkrachten hun suggesties konden schrijven. Enkele meisjes uit 6A zijn in onze klas over hun favoriete politieke song komen spreken.

hier op dansen, niet? In het lied vraagt men zich af, waar de liefde is gebleven. Machthebbers van de Verenigde Staten, maar ook de mensen in het algemeen krijgen geen goed rapport. Men heeft het over discriminatie, terrorisme en verkeerde beslissingen. Zeker een link met politiek dus. Vandaag Bakermat Een recente dansplaat met een boodschap! De speech van Martin Luther King die meer vrijheid en gelijkheid eist voor de Afro-Amerikaanse bevolking begin jaren ’60. I have a dream! Laten we shaken op die mooie boodschap! Werd trouwens ook gedraaid in het Koning Boudewijnstadion net voor de aftrap België-Colombia. Sunday Bloody Sunday U2 Wij kennen toch ook enkele klassiekers en dit is er één van. Britse soldaten schieten in 1972 in Noord-Ierland 14 jonge mannen neer. Een song tegen het geweld in Ierland. This is not a rebel song!

Alle voorstellen werden door Loïc en Rodolphe geordend en naar iedereen van de klas gestuurd. We moesten dan per twee één van de liedjes kiezen en voor de klas presenteren. We probeerden vooral de anderen te overtuigen om op ons lied te stemmen. Vele klasgenoten gebruikten daarvoor een PowerPoint. Uiteindelijk stemden we voor de beste vijf nummers. (Amaury Charlot) Where is the love? Black Eyed Peas Hoewel het lied al dateert van 2003 vinden we het nog steeds leuk klinken. Zowel jongeren als leerkrachten of ouders kunnen

4

Same Love Macklemore / Ryan Lewis In dit lied heeft men het over homofobie en het legaliseren van het homohuwelijk. Zo’n huwelijk is in vele landen niet mogelijk. Moeten machthebbers hier geen werk van maken? Zijn niet alle mensen gelijk? Aux Arbres Citoyens Yannick Noah Een leuk lied met een schitterende videoclip. We moeten met meer respect omgaan met onze planeet! Dat gebeurt niet genoeg. Dit gaat ook over onze toekomst! Waar is onze stem? Waar blijven de politici met moedige beslissingen!

2B neemt Flagey over

Enkele reacties Het was leerrijk om te zien hoe ze een krant in elkaar steken. Ik zou zenuwachtig zijn om live informatie te moeten meedelen op de radio, zoals Lotte. Hélène Lachapelle We kregen er de kans om zelf ook iets te presenteren. Sommigen waren de cameraman, anderen de presentatoren of reporters en dan had je enkele leerlingen die geen rol hadden en gewoon het publiek waren. Het was vooral leuk om anderen te zien acteren. Henriette Maus We hebben samen met David op een komische manier een journaal nagespeeld. Ik mocht de regisseur zijn. We zijn ook naar de radiostudio geweest en daar moesten we muisstil zijn, omdat we ‘on air’ waren. Loïc Swaelens Waren mijn lessen maar ‘on air’, dat zou het een stuk gemakkelijker maken. S. Vos Het was plezant om de technicus in de radiostudio te zijn en ook een rol te hebben in een nieuwsbericht. Gaëtane de Patoul … misschien ga ik zelf wel bij de radio werken… als hobby dan. Luna Brusselaers Bijna iedereen had een rol gekregen van David: ik was cameravrouw. Isaure Picot In studio 6 speelden we een nieuwsuitzending na over het paarse Manneken Pis. De vader van Vincent Kompany, een niet echt succesvolle rapper, een duikster en vele andere rare figuren waren van de partij voor dit tvbrussel-journaal. Beatrice Baec@kelmans Alles uitproberen op de radio is ook echt cool. Er kunnen allerlei dingen fout lopen. Het is niet zo gemakkelijk als we denken. Maya Becerra

5

>

Meeleefdagen 5de jaar

Het was zover, voor de eerste keer in mijn leven zou ik kennismaken met de problemen die ik zoveel jaar terug aan mijn ouders heb voorgeschoteld: het onderhouden van een baby. Ik had er dus niet erg veel zin in om volgepropte luiers te vervangen, maar ondanks het vroege uur en de slechte vooruitzichten in het vizier, was ik stipt aanwezig aan de loketten in het station van Brussel-Centraal. Gelukkig, want niemand wist wat mr. Tuerlinckx in petto had voor wie te laat zou komen. De roe van mr. Tuerlinckx bleef verborgen want iedereen was op tijd en weg was de trein met ons aan boord naar onze bestemming. Leuven! De stad van de studenten, iedereen keek likkebaardend naar de kroegjes aan het station, maar de plicht riep. Voor sommigen onder ons bestond de taak uit een drie dagen durende opvoeding van kleine studentjes in spe. Voor anderen bestond ze eerder uit het verzorgen van de oud-studenten, of anders gezegd bejaarden. Ik behoorde tot de eerste groep. Nadat we onze bagage in de jeugdherberg hadden afgezet, vertrokken we, een groepje van negen leerlingen met mij om één of andere reden als gids, naar de bushalte waar hopelijk onze bus al klaarstond. Niet dus. Alle perrons afgelopen en na veel stress kwam onze reddende engel. Deze (b)engel, de heilige meneer Tuerlinckx, kwam met de sleutel voor het mysterie. Deze sleutel was niets minder dan een boekje van de Lijn. Het eerste obstakel was overwonnen en hoewel we iets te vroeg waren afgestapt, waren we toch op tijd in het Toverhuis. Eén van de begeleidsters gaf ons een snelle rondleiding en al gauw werden we over de verschillende afdelingen verdeeld. Ik zat, spijtig genoeg, in de groep waar de potjestraining intensief werd toegepast en dit gebeurde met vallen en opstaan. De meeste ouders lachen zich nu waarschijnlijk een breuk, wat ik hun niet kwalijk kan nemen. Maar gelukkig voor mij bleef mijn taak, op enkele keren dat ik een katoenen luier moest vervangen na, beperkt tot spelen met deze kleine peutertjes. De volgende dagen was de rode draad één plat woord: geblèt. Ja, mijn oren ondergingen die dagen een zware beproeving. Gelukkig konden we ons vermaken dankzij de door heer Tuerlinckx bedachte activiteiten. Hij voelde zich als een vis in het water in deze stad. Interessant! Maar al bij al blijf ik toch met een gelukkig gevoel achter: mijn toekomstige nakomelingen zullen van een grote ramp gespaard blijven. Lennert Stockx, 5D

6

>

Bezinningsdagen 6de jaar

Zoals de traditie het wil, vertrokken eind oktober alle retorici per klas op bezinning. De ene klas ging in

een jeugdherberg, de andere naar een klooster en in het geval van mijn klas trokken we naar een sportcentrum verbonden met de abdij van Tongerlo. De bezinning was een moment van authenticiteit, solidariteit, fun en ontspanning. Dankzij ‘bezinningssessies’ hebben we eens nagedacht over bepaalde onderwerpen waar we nooit aan denken en hebben we geleerd naar elkaar te luisteren. Iedereen was gewoon zichzelf en kon vrij zijn mening uiten. Daarnaast waren er ontspannings- en sportmomenten die de klassfeer versterkt hebben en die ervoor zorgden dat de spanning van de eerste schoolweken weg kon vloeien. We heb-

ben bijvoorbeeld een touwenparcours afgelegd, waardoor de meesten van ons hun grenzen hebben verlegd (best wel angstaanjagend op ca. 4m hoogte!). Op één van de avonden hebben we een toneelimprovisatie met de hele klas gehouden. We hebben veel gelachen en zelfs verborgen talenten ontdekt! Ook zijn we het bezoek aan de abdij niet ontglipt. Onze klas was uitgenodigd om het avondgebed van de paters bij te wonen. Een bijzondere ervaring, kan ik jullie vertellen, om een vol uur naar (monotoon) zingende paters te luisteren! Bezinning is dus, in tegenstelling tot wat sommigen denken, een zeer deugddoend moment. Marie Piessevaux, 6A

Jeugd en muziek De leerlingen van het tweede jaar konden vrijdag 14 november 2013 genieten van een uurtje dat vrijgemaakt werd voor wat muziek. Het saxofoonkwartet “Anemos” entertainde ons een vol lesuur, onder de titel ‘The intimate A-team’, waarbij de A voor hun groepsnaam staat. Met hun saxofonen van allerlei omvang slaagden ze er in om ons kennis te laten maken met alle mogelijkheden van dit mooie instrument. Bovendien vonden ze de adem en energie om daarbij ook nog wat rond

7 7

te springen en te dansen. Ze speelden stukjes uit het klassieke en jazzrepertoire en imiteerden op muzikale wijze boten, helikopters, … Nooit gedacht dat dit instrument van de Belgische uitvinder Adolph Sax zo veelzijdig kan zijn! Het lesuur was spijtig genoeg snel voorbij. Myriam Deckmyn, 2F http://www.anemoskwartet.be

>

Excursie

Breendonk, een donkere bladzijde We brachten op 6 november met de tweedejaars een bezoek aan het fort van Breendonk. Het bezoek werd tijdens de lessen Nederlands gekaderd, de leerlingen lazen een jeugdboek over de Tweede Wereldoorlog en ze probeerden de sfeer die ze in Breendonk ervaren hebben, weer te geven.

Dichte duisternis van de gangen Schaduwen rondom je Smekende woorden Verdriet en verloren dromen Kreten die je nog kan horen Bij elke ademhaling Proef je de angst , ruik je de Dood Duizenden achtergelaten sporen Vertellen hun stille verhaal Over Verborgen vrijheid Gebroken glimlachen Achter elke stap Stop ik om ….nooit te vergeten Nooit !

----------------

Ik hoor geschreeuw, iemand die hulp roept Ik heb honger, maar niemand heeft eten Ik heb pijn , maar ik ben het ergste geval niet Ik ben moe terwijl dat anderen al eeuwig slapen Elke dag komen er hier honderden mensen aan, maar nooit zullen ze hier buitengaan Help is mijn boodschap, wie komt ons hieruit halen ? Félicie Jonckheere (2A)

Luna Brusselaers 2B nr°3

Breendonk een stille stad op het pad vind je zelfs geen kat innerlijk van honger

gevangenen schreeuwen

helaas is en blijft Breendonk donker geen zon,alleen maar schaduwen rondom groot gevoel van eenzaamheid

verborgen vrijheid eeuwig op gesloten in de duisternis Francesca Lueya (2A)

8

>

Column

De vloek van de studiemeesters Iedereen heeft het zich sowieso al eens afgevraagd: waarom komt er elk jaar een nieuwe studiemeester, en waarom verdwijnt die altijd weer? Zo’n vraag beantwoorden is voor de meesten waarschijnlijk een onmogelijke opdracht. Dat leek het voor ons in het begin ook. Maar waar een wil is, is een weg, en onze weg leidt naar de deuren van de kelder. Er ooit al eens aan gedacht dat de studiemeesters (en de klusjesmannen) ongeveer de enigen zijn die regelmatig in de kelder komen? Verdacht, vindt u ook niet? Iedereen die ooit al eens een horrorfilm gezien heeft, denkt bij kelders spontaan aan bloed, uithongering, monsters en soortgenoten. Op Sint-Jan is het misschien nooit zo vreselijk geweest, maar het leek ons wel plausibel dat er ooit het een of ander heeft plaatsgevonden. Een gijzeling? Een ontvoering of een schat waar bloed aankleeft? Een moord? De eerste drie mogelijkheden lijken ons vrij onwaarschijnlijk: bij een gijzeling zou er politie aan te pas zijn gekomen; een ontvoering in een school is ook niet heel voor de hand liggend, en zo rijk zijn paters nu ook weer niet dat ze een hele schat hebben kunnen verwerven. Maar een moord in de diepste krochten van onze school zou wel kunnen, als slachtoffer en moordenaar zich ‘toevallig’ op hetzelfde moment op de plaats van het delict bevonden. Ok, echt toevallig kan het niet genoemd worden, omdat er waarschijnlijk een heel complot en een lange voorbereiding achter schuilen. Of was het een moord zonder voorbedachten rade, gepleegd in een vlaag van blinde woede? Hiervoor een motief zoeken, is ook niet gemakkelijk, maar het is ons gelukt. Er zijn namelijk een paar leerkrachten bij ons op school die niet zo heel groot zijn en daardoor af en toe wel eens op een zesdejaars zouden kunnen lijken. En soms hebben die leerkrachten de onverklaarbare neiging om door de schoolpoort naar binnen te wandelen.

Wij hebben deze twee dingen gecombineerd tot de oplossing van dit mysterie. Het hoofdpersonage van onze redenering noemen we meneer X. Meneer X. is slechts 1m65 groot en komt elke dag met de trein naar Sint-Jan, waar hij lesgeeft aan leerlingen van de hogere cyclus. Maar zijn treinverbinding heeft vaak last van koperdiefstal of wat dan ook, en X. komt dan ook vrij vaak te laat op school, hoe hard de directie er ook op hamert altijd op tijd te zijn. Op een dag is de NMBS er in geslaagd zijn trein te vertragen met maar liefst 45 minuten, waardoor hij 10 minuten te laat op school aankomt. Om een of andere onverklaarbare en compleet onlogische reden, gaat meneer X. de school binnen via de grote poort, in plaats van via de glazen deur. De poort staat nog open, en X. haast zich naar binnen. Maar op het moment dat hij de openstaande deur van de studiemeesters passeert, hoort hij een studiemeester roepen: ‘He, jij daar! Waar is jouw agenda?!’. Er zijn geen leerlingen in de buurt, dus het kan alleen maar voor hem bedoeld zijn. Nu moet u weten dat X. zijn hele leven al is uitgelachen om zijn lengte, en dat ligt bij hem dan ook vrij gevoelig. Op het moment dat hij die studiemeester dus hoort roepen, heeft hij meteen door dat de studiemeester hem aanzag als een leerling, en daar kan hij juist niet tegen. Binnen in hem breekt er iets, maar hij kan zichzelf nog net inhouden, en vraagt vriendelijk aan de studiemeester wat dat te betekenen had. Die laatste ziet het misverstand, en begint onze meneer X. recht in zijn gezicht uit te lachen. Dat is voor X. de druppel die de emmer doet overlopen. Hij verliest zijn zelfbeheersing, en haalt uit. Pal in het gezicht van de studiemeester, zacht genoeg om niet dodelijk te zijn, maar hard genoeg om hem buiten westen te krijgen. Toen hij de studiemeester op de grond zag liggen, besefte hij wat hij

9

gedaan had. In paniek tilde hij de studiemeester op, en sleepte hem over de speelplaats. X wist niet meteen waar hij naartoe kon, dus ging hij gewoon rechtdoor, naar de trappen naast de feestzaal of naar het TE-lokaal. Daar zag hij de deur naar de kelder, en besloot de studiemeester daar naartoe te slepen. Hij was nog maar net binnen, of zijn slachtoffer kwam weer bij bewustzijn. Hij kreunde en dat geluid volstond om meneer X weer woedend te laten worden. X sloeg, en nog eens, en nog eens, hij bleef slaan tot er van de studiemeester niets meer overbleef dan een hoopje mens. Of beter gezegd: een hoopje lijk. De leerkracht had zo hard en zo veel geslagen dat het zijn slachtoffer fataal was geworden. Meneer X liet zijn woede even bekoelen, maar toen herinnerde hij zich dat hij les moest geven. Snel pakte hij een papier, schreef er iets op, en legde dat op het lichaam van de studiemeester. Na een dag les gegeven te hebben, diende hij zijn ontslag in, om nooit meer terug te komen. Een week later hebben ze eindelijk een nieuwe studiemeester gevonden, en zijn eerste dag al heeft meneer Tops stoelen nodig, die in de kelder staan, waar het lijk nog altijd niet ontdekt is. Als hij de deur opendoet, komt een verschrikkelijke stank hem tegemoet. Maar hij is dapper en gaat verder naar binnen. Plots stapt hij in iets kleverigs, en als hij het licht aandoet om te kijken wat het is, kan hij nog net de tekst lezen, voor hij flauwvalt.

Dit is wat er gebeurt met studiemeesters die hun plaats tegenover leerkrachten niet kennen. De opvolger van deze ongelukkige studiemeester wens ik alvast veel succes, en geef ik ook nog deze ene tip mee: hoogmoed komt voor de val… Willemien Gosselé, 4B

>

Interview nieuwe leerkrachten

Het is dit jaar minder extreem dan de vorige jaren, maar er lopen weer een paar onbekende koppen rond op school. En zoals elk jaar moeten die geïnterviewd worden. Nieuwe leerkrachten, wie zijn ze, wat doen ze, en waar komen ze vandaan?

Wat deed u voordat u hier les bent beginnen geven? Verschillende interims op andere scholen in Mechelen en Leuven. (nvdr: Eigenlijk hoopten we op het antwoord: ‘Ik was professionele zwemmer en werd zelfs Europees kampioen’)

Ons eerste slachtoffer is mevrouw Wouters, leerkracht esthetica, geschiedenis en Nederlands.

Wat en waar hebt u gestudeerd? Ik studeerde Geschiedenis van de Oudheid en Sociale en culturele antropologie aan de KU Leuven. Grootste miskoop ooit? Goh, ik denk meestal nogal lang na voor ik (grote) aankopen doe, dus ik kan niet meteen iets bedenken eigenlijk… (nvdr: Ook hier hoopten we op een opwindender antwoord…) Omschrijf uzelf in 3 woorden. Sportief – ongeduldig - koppig

De vraag die iedereen bezighoudt: waarom kwam u naar Sint-Jan? Ik ben hier terecht gekomen via mevrouw Vandenberghe, zij wist mij te vetellen dat ze op Sint-Jan op zoek waren naar een nieuwe leerkracht. Ik had al veel goeds gehoord over deze school, dus heb ik meteen gesolliciteerd. Wat zijn uw eerste indrukken? Het is een kleinere school dan ik gewoon ben, maar dat zorgt wel voor een leuke sfeer. Leerkrachten die allemaal graag hun job doen en er hard voor werken. Ik moest wel wennen aan het Franse accent van veel leerlingen.

Het tweede ‘groentje’ is mevrouw Horemans, zij geeft voornamelijk Frans in de hogere cyclus.

Hoe bent u hier terecht gekomen? Na mijn studies ben ik onmiddellijk als onderzoeker aan de 10

slag gegaan aan de universiteit. Ik heb altijd graag met mijn neus tussen de boeken gezeten en ik heb met volle teugen genoten van alle kansen die me geboden werden, maar het was al bij al best een solitaire bezigheid. Tijd voor een nieuwe uitdaging dus. Wat zijn uw eerste indrukken? Uitdaging gevonden! Wat en waar hebt u gestudeerd? Ik heb Taal- en Letterkunde (Frans-Spaans) gestudeerd aan de Faculteit Letteren van de KU Leuven. Wat is uw vroegste herinnering? Ik ga er eens over nadenken… (nvdr: Dementie komt steeds vroeger voor!) Hoe ziet uw ideaal lunchpakket eruit? Ik ben niet zo “wild” van dikke lappen vlees… Omschrijf uzelf in 3 woorden. « Il n’est description pareille en difficulté à la description de soi-même. » (Montaigne) (nvdr: Tellen is blijkbaar niet haar beste vak…) Conclusie: mevrouw Wouters was vroeger zwemkampioen, maar durft dat niet te zeggen, Sint-Jan heeft nog steeds een goede reputatie (oef) en als je mevrouw Horemans “wild” wil krijgen, moet je haar geen dikke lappen vlees geven… Willemien Gosselé, 4B Liesbet Wils, 5B

>

Wedstrijd

Guess who I am!

Zal je de snoetjes van je leerkrachten kunnen herkennen ?

A

D

B

C

E

F

Win een ticket voor Kinepolis! Wie zijn deze schattige leerkrachten die toen nog konden hopen op een briljante filmcarrière? Stop de oplossing van dit raadsel in de bus bij Dhr Tops en maak kans op een gratis filmticket! De wedstrijd loopt tot 15 januari 2014. 11

>

Uitwisselingsproject Brazilië

Let’s go to Brazil!

Velen dromen er wel van om ooit eens naar het verre Brazilië te gaan (misschien nog liefst deze zomer!) Wij, leerlingen van het (toen nog) vijfde middelbaar, kregen deze fantastische kans. En wat een land is het! Met zijn rijke cultuur, het interessante landschap en de grote diversiteit aan bewoners, is Brazilië allesbehalve saai. Wij kregen de kans om vijf weken lang te genieten van het mooie, Braziliaanse leven. Het project op zich was een uitwisseling waarbij vijf leerlingen van onze school gedurende vijf weken bij een gastgezin verbleven, samen met vijf Braziliaanse studenten. Alle vijf de ‘hosts’ waren leerlingen van het Colégio Loyola, een Jezuïetencollege gelegen te midden van een nog vrij onbekende stad, Belo Horizonte. Het college was daar wel een tikkeltje verschillend van dat van ons! Schijn bedriegt soms, en dat was daar ook heel opvallend. De school is gelegen in het centrum, helemaal ommuurd en beveiligd, maar bezit toch een openluchtzwembad én vijf sportvelden! Voor ons, uiteraard, een zeer aangename verrassing! Het was niet alleen een enorm gebouw - de school bestaat zowel uit een lagere school als een middelbare school - maar we stonden er ook van versteld dat er, naast lessen Portugees, LO en ook

12

MO, een heel gamma aan andere boeiende activiteiten voor ons klaarstond. Zo kregen we bijvoorbeeld de kans om een volle week één van de grote zijrivieren van de Amazone te bevaren met een boot, waar we dan ook in hangmatten sliepen. Kan je het je inbeelden? ’s Nachts opstaan om te kijken naar de meest wonderbaarlijke sterrenhemel die je je maar kan voorstellen, buiten slapen in hangmatten volledig in de open lucht, waar af en toe vieze insecten op je af komen gevlogen, en dan ’s morgens wakker worden met het geluid van zingende vogels en de warme gloed van de zonsopgang op je huid. En laten we het mooie uitzicht, de prachtige landschappen, de rivier en enkele kleine dorpjes zeker niet vergeten! Maar ook in het Amazonegebied stonden ons enkele taken te wachten: zo gingen we aan wal om de lokale bevolking te ontmoeten in de zogenaamde ‘communities’. Hier werden we telkens met open armen ontvangen met typische gerechten en vele workshops. Je merkt het vast al, het was een ervaring uit de duizenden! In Brazilië vind je enorme contrasten wat betreft het landschap. Aan de ene kant vind je een dichtbevolkte, stedelijke regio, maar als je zes uurtjes rijdt

– of zelfs vliegt (Brazilië is groot genoeg om een binnenlandse vlucht van 6 uur te kunnen maken) – vind je dan weer het enorme Amazonegebied, de ‘moeder van onze planeet aarde’. Terug in de stad hebben we een aantal arme wijken bezocht, de zogenaamde favela’s. We hebben er verschillende scholen en opvangcentra bezocht, die al dan niet gesteund werden door het Colégio Loyola. Ook onze school steunt daar een project, namelijk Nova Conquista. Dit project biedt onderwijs voor straatkinderen aan en houdt deze kinderen op deze manier van de straat. Uiteraard hebben we ook kennis gemaakt met het dagelijkse leven van de (schoolgaande) Braziliaan. Het was heel verschillend van onze dagelijkse sleur! Als we hun motto zouden moeten beschrijven, zou ‘Just live’ wel heel gepast zijn: alles kan en alles mag, niets is overdreven of te moeilijk. Toch iets dat wij missen in ons drukke westers leventje! Aan deze fantastische reis houden we honderden, zelfs duizenden herinneringen over. En één ding is hierbij wel vrij duidelijk: we moeten genieten van wat we hebben, we moeten tijd maken om te leven. Deze les is wat ons het meest zal bijblijven. P.S. Hierbij zouden we ook nog eens de directie en alle medewerkers hartelijk willen bedanken voor deze unieke ervaring! Tobias Vermeulen, 5F Katrien Vermeulen, 6C Pauline Van Beurden, 6E Natali Leszczynski, 6C Bénédicte Ghion, 6A

13

Ergens op de Champs-Elysées: Twee klassen, 4A en 4D, zijn samen op verkenning in Parijs, wanneer ze op een levend standbeeld botsten. Of er echt liefde in de lucht hangt, of ze het gewoon deden voor de show, niemand weet het. Maar Mr Bruggeman en Mevr. Van Zeebroek staan wel mooi samen als koningspaar op de foto. Moet je echt wel een leerkracht op Sint-Jan voor zijn.

Montmartre – Basilique du Sacré-Coeur: Hoe tegenstrijdig kan iets zijn? Alle vrome mensen die op bedevaart gaan naar de Basilique du Sacré-Coeur, moeten door de rosse buurt van Parijs. Is dat een goedkope marketingtruc van de Kerk om meer mensen te laten biechten? Soit, zelfs de leerlingen van Sint-Jan laten zich makkelijk verleiden. Zo kon meneer Timmerman de aandacht van zijn klas niet trekken, dus nam meneer Kennes het even van hem over: ‘Mensen, ik ken nog een paar pittige details’, en heel 4F luisterde. Of meneer Timmerman zelf, als iemand ‘s avonds zegt: ‘Die toren lijkt groter dan overdag’, antwoordt hij: ‘Tja, in het donker lijkt alles groter…’ Geen commentaar.

Arc de Triomphe: 4B heeft een half uur de tijd om langs de Champs Elysées naar de Arc de Triomphe te flaneren. Na alle leuke winkels eens aan een grondig onderzoek onderworpen te hebben, wordt het toch eens tijd om voort te wandelen. Plaats van afspraak was de metro, maar die blijkt onvindbaar. De rest van de klas ook, tot je een bende meisjes liedjes van de film Les Choristes hoort zingen. Dan weet je dat je bij Sint-Jan zit. Je moet er ten slotte ook een meisje van 4B voor zijn, en lid van het koor bij Dhr Agreda, om midden in Parijs voortdurend te lopen zingen. En je krijgt er complimenten van politieagenten en voorbijgangers mee, dus wat houdt je nog tegen?

Eiffeltoren: Stel je voor dat je, als toerist, om 23u de Eiffeltoren opgaat met de lift. Plots zit je daar opgescheept met een bende Frans/Nederlandssprekende jongeren. En plots roept een van hen: ‘On va au Brésil!’. Je moet er echt wel Belg voor zijn, en bovendien een fervente voetbalfan en daar bovenop nog eens een Sint-Janner om zoiets te doen.

Jardin du Luxembourg: Ik vertrek naar Parijs en ik neem mee… Mijn kleren en alles wat er bij hoort, maar vooral koekjes, muffins of pannenkoeken, op vraag/eis van je klastitularis dan. Ze waren bedoeld om opgegeten te worden in de Jardin du Luxembourg, wat niet helemaal gelukt is, omdat er veel te veel was. Oplossing? Je geeft het aan de duiven, of je houdt het bij, voor als het eten in de Flunch echt niet lekker blijkt te zijn. Mijn keuze was snel gemaakt, maar iemand anders van 4B had het meer voor die eerste optie. Hadden die duiven even geluk.

14

Louvre: Volgens meneer Delcroix ben je niet in Parijs geweest als je niet verdwaalt. Hij heeft die traditie alleszins perfect in ere gehouden, en dat in het Louvre! Dus besliste de kleinste van de klas om de leiding over te nemen. Even iets vragen aan een suppoost, allemaal samen op de roltrap, en hups! Plots waren we de weg niet meer kwijt. Je moet er echt wel Kris Delcroix voor heten om na zoveel jaren Parijs bezocht te hebben (2x per jaar zelfs), nog steeds te verdwalen.

Parijs, stad van mijn dromen

Notre Dame bis: Stel je voor dat je, als vrome christen, op weg bent naar de Notre Dame en je plots een bende jongeren passeert die pannenkoeken met speculaaspasta aan het eten zijn vlak voor zo’n heiligdom, heiligschennis! Maar zij lijken zich er niet veel van aan te trekken, ze houden zelfs poedersuikergevechten (het is te zeggen, een onschuldig meisje is met de poedersuikermolen aangevallen door een ‘barbaarse’ jongen, maar heeft tot dusver nog geen kans gekregen om zich te wreken)! Als die pannenkoeken op waren, laten ze duiven op hun hoofd zetten. Je moet er echt wel een Belg voor zijn, en bovendien een SintJanner, en daar bovenop nog eens een 4B’er om je zoiets in je hoofd te halen.

Notre Dame: Wanneer 4C de Notre Dame aan het bewonderen is, loopt er een man rond met wel heel veel fantasie als het op geld verdienen/mensen entertainen aankomt. Hij speelt in op het publiek, promoveert de Sint-Janners van 4C tot zijn kinderen en een nietsvermoedende vrouw bombardeert hij tot zijn echtgenote, met de nodige humor. Moet je durven.

15

• Meneer Vanderbeke probeert een klein meisje te troosten: “Klein zijn is niet erg, ik was vroeger ook klein! Maar ja, ik was wel mooi!” ● Leerling: “Was…” (begint nog harder te huilen) • Een les Nederlands over dierengeluiden: ● Meneer Vanderbeke: “Wie blaft er?” (En na even denken) “Behalve mevrouw Steyaert…” • Meneer Delcroix is een zeer bescheiden man: “Ik vermoed dat die man die de Nobelprijs gewonnen heeft (nvdr: F. Englert), misschien wel kan tippen aan mijn wijsheid.” ● Leerling: “Hiernaast zijn ze pannenkoeken aan het eten!” ● Meneer Delcroix: “Goh, dan ga ik toch eens kijken!” ● Ergens achteraan in de klas: “Ga maar!” • Deze woordspeling van mevrouw Platteau wilden we ook met u delen: “Als je ’s morgens cornflakes eet, dan ben je een ‘cereal killer’!” • Mevrouw De Schepper is vol lof over de nieuwe paus: “Dat is echt een toffe, hij is altijd bezig met de kindjes en zo…” • Meneer Geeroms: “Men zegt dat linkshandigen creatiever zijn... (denkt even na) maar daar heb ik in mijn leven nog niets van gemerkt, hoor.” • Mevrouw Steyaert is wel slim... • Mevrouw Steyaert: “Hier zijn de papieren voor 6A1, 6A2 en 6A3.” • Meneer Bockstael: “Eh, en die voor 6A4?” • Mevrouw Steyaert: “ça n’existe pas!” • Meneer Gemoets tegen een leerling: “Als je dikker was, zou ik je opeten.” Sommige leraren hebben rare behoeften...

16

• Op maandag 4 november werd er een aanslag op 6A gepleegd tijdens de les Nederlands met niets minder dan .... een hockeybal. De leerlingen hoorden een enorme knal en meteen daarna was de klas bezaaid met glassplinters. Gelukkig raakte niemand gewond. Aanvankelijk werd gedacht dat de schuldige een leerling was die niet zo heel handig was met hockeysticks, totdat iemand toevallig een gesprek afluisterde tussen 2 verdachte types... Meneer Devusser: “De aanslag op 6A is mislukt.” Meneer Bockstael: “Ah, dan heb ik toch slecht gemikt.” • Een leerling wordt betrapt op het eten van kauwgom en probeert zich te verdedigen... Leerling: “Ik heb eens gelezen dat je van kauwgom slimmer wordt.” Meneer Bockstael: “Dat heeft in jouw geval dan niet veel geholpen.” • Meneer Bockstael: “Quintus zei tegen Catullus eens bij zijn vrouw binnen te springen, maar volgens mij heeft Catullus dat iets té letterlijk opgevat.” • Meneer Swinkels: “Begrijp je het?” Leerling: “Nee...” Meneer Swinkels: “Dan leer je het maar van buiten.” • Meneer Bockstael: “Wie is de Brad Pitt van jullie tijd? George Clooney?” Leerling: “Nee, die is veel te oud.” Meneer Bockstael (oprecht verontwaardigd): “Maar die is nog jonger dan ik!” Ook leerlingen doen vaak memorabele uitspraken: In de les Nederlands in 5E hebben de leerlingen dorst, na de sportles. Een leerling vraagt of hij water mag halen aan het kraantje in de wc. Waarop Rodrigue, wijzend naar het groene plantengietertje: “Neem de loodgieter mee, zo heb je water voor iedereen!”

>

Column

Een eerste en laatste eerste schooldag Zo, hier ben ik weer, het is al één september en de vakantie is dus voorbij. Met veel tegenzin sta ik op. Na een kwartier metro en vijf minuten stappen kom ik aan de befaamde poort. Binnen zie ik veel nieuwe hoofdjes op minilichaampjes. Zoals elk jaar denk ik dan met veel nostalgie aan mijn eerste 1 september op SintJan…. Toen was ik ook zo klein en kwam ik voor de eerste keer van mijn leven door die poort, ik had nog zo’n dikke Eastpak-rugzak zoals je die alleen in het eerste jaar hebt. Ik kende toen nog amper Nederlands en wist totaal niet waar ik beland was. Zoals elk eerstejaartje moest ik eerst naar de speech van de directeur luisteren, hiervoor moesten we onze boekentassen langs de speelzaal laten. De speech van de directeur (toen was het nog meneer Peeters) was, zoals elke speech, lang en niet zo begrijpelijk. Ik hoorde mijn naam in de lijst en volgde maar de mensen

die opstonden. We gingen naar buiten, maar toen stelde zich een groot probleem. Waar was mijn boekentas?! Tussen al die dikke Eastpakken was het onmogelijk om te weten welke de mijne was. Ik wist trouwens ook helemaal niet meer waar ik hem gelegd had. Na een half uur zoeken (jaja, echt waar), vond ik hem eindelijk. Erg opgelucht draaide ik me om, maar daar kwam een tweede groot probleem. Mijn klas was verdwenen. Weg. Dit was een veel erger probleem want mijn boekentas kon ik nog terugvinden, maar mijn klas, dat was onmogelijk. Ik stond dus alleen, in het midden van de speelplaats, tussen al die grote mensen van 3-4-5-6. Ik voelde de tranen al komen in mijn ogen. Op dat moment kwam een “grote” jongen naar mij en vroeg of er iets aan de hand was. Ik wou hem zeggen dat ik verloren was, dat ik helemaal alleen op de wereld stond en dat hij mijn redder was, ik wou hem in mijn armen

nemen en op zijn schouder uithuilen, maar door gebrek aan Nederlands kwamen die woorden niet door mijn keel. Gelukkig sprak hij Frans (pas op: strafbare feiten!) en kon ik hem mijn probleem uitleggen. Hij nam mij bij de hand en leidde mij door een labyrint van gangen en trappen. Uiteindelijk kwam ik bij mijn klas en legde hij voor mij aan mijn leerkracht uit wat er gebeurd was. Die jongen heeft dus mijn leven gered en ik zal hem eeuwig dankbaar zijn. Hieraan denk ik op elke eerste schooldag terug. Maar dit keer was het mijn laatste 1 september op Sint-Jan, laatste keer dat ik hieraan denk. Volgend jaar zal ik mijn eerste schooldag op de universiteit doorbrengen. Hopelijk verlies ik mijn tas niet …. Capucine Fabri

De directie, leerkrachten en de ouderraad nodigen de ouders vriendelijk uit op een

Kaas &Wijn avond

op zaterdag 15 februari 2014 om 19u30 18€ per persoon Reservatie uitsluitend per e-mail: [email protected] ten laatste op 20 januari 2014 Melding: “Deelname Kaas en Wijn + naam + aantal volwassenen + totaal bedrag” Uw betaling op BE 65 4272 0687 6196 geldt als bewijs van inschrijving De opbrengst komt volledig ten goede aan het fonds van de ouderraad. Indien u verhinderd bent, kunt u een vrijwillige bijdrage storten op hetzelfde rekeningnummer met als melding “gift”, waarvoor nu reeds onze dank.

Sint-Jan Berchmanscollege – Ursulinenstraat 4 – 1000 Brussel

17

>

Kruiswoordraadsel

1

2 3

4

5

6

7 8 9

10

Across 3. Ze is altijd in het zwart gekleed en het “’t Schoon Verdiep” is haar niet onbekend. Mevr... 7. HKàjkygjikml@ Gekke paswoorden heeft deze site wel, maar hopelijk voor de leerkrachten heeft iedere leerling zijn paswoord al eens uitgeprobeerd. 9. Vermoedelijk de uitvinder van de paswoorden van Mr. ... 10. Hij heeft volgens zijn verhalen al heel veel meegemaakt. Mr... Down 1. Een wekelijks lesuur van 1 uur maar heel populair bij toehoorders. Mr... 2. De wetenschappelijke naam van de vissen kent hij niet, maar wel de Franse en hopelijk ook zijn leerlingen. Mr... 4. Iedereen kent hem toch door zijn passie voor stripverhalen. Mr... 18

5. Zonder hem geen school, hij is dan ook enorm belangrijk nu en de vorige jaren. Mr... 6. Als er ergens iets moet georganiseerd worden of een film opgezet in de feestzaal dan is dit de man die u zoekt. Mr... 8. Is vorig jaar op pensioen gegaan, maar is toch wel heel belangrijk geweest voor onze school. Mr...

Wedstrijd! Bezorg je ingevulde kruiswoordraadsel aan mevrouw Platteau of mevrouw Wouters en win een boek!

>

Interview

Mini-ondernemingen Stay well Zoals jullie al weten zijn er op Sint-Jan veel miniondernemingen opgestart. Stay well is één van deze “mini’s”. We zochten de leden van deze minionderneming op voor een interview .

smoothness, ... van ons product. Het logo heeft dus echt te maken met ons idee. I: Wat zijn de voordelen van jullie product? SW: Het is ten eerste heel comfortabel. Het is perfect geschikt om te studeren, maar ook om te slapen, te sporten (het bestaat trouwens in donkergroen, de kleur van de school), TV te kijken, te chillen en zelfs om op een ongewone manier te feesten! Een tweede voordeel is dat de producten zeker niet te duur zijn. Ze zijn echt hun prijs waard. Denk eraan dat het een joggingbroek PLUS een sweatshirt is. Die koop je normaal elk voor 25 € en met ons product krijg je de twee samen voor dezelfde prijs. Voor 25 € krijg je maar liefst een leuke jogging en een sweatshirt samen! Het is ook heel praktisch omdat het zakken heeft aan de buik. I : Waar en wanneer zal jullie product beschikbaar zijn ? SW: Ons product is nu al beschikbaar. Bestellingen zijn mogelijk via e-mail: [email protected].

Pandora: Wat is jullie product? Stay Well (SW): Ons product is een joggingpak (een jumpsuit in het Engels), wat een combinatie is van een joggingbroek en een sweatshirt. Het bestaat in bordeaux, donkergroen, lichtblauw en donkergrijs. Het heeft zakken aan de buik en een witte rits in het midden, wat erg in de mode is. Het heeft een kap, dat is zeer praktisch als het koud is of als je je hoofd of vettig haar wil verbergen, ... Aan de achterkant komt onze toegevoegde waarde te staan, de slogan “Stay well and be lazy” en op de voorkant ons logo (een pluim) op het hart gedrukt. P: Kunnen jullie je logo uitleggen? SW: De pluim staat voor het comfort, de zachtheid,

19

Pandora: Bedankt! Stay Well Team: Vincent Vanderschueren, Eléonore Van de Putte, Isabelle Greiner, Nicolas Heremans, Mathieu Willockx, Eugénie Mennig, Alexandra Gillissen, Laetitia Dupret en Yseult Vanvolsem

Batt-Boost, een naam die

Wel, 7 gemotiveerde leerlingen uit 6A hebben besloten om een mini-onderneming op Sint-Jan Berchmans op te starten!

bekend in de oren klinkt? U hebt onze naam op facebook, in de gangen, op de speelplaats en elders horen noemen? U bent kleine kleurrijke balkjes tegengekomen, die een gsm oplaadden? Maar u weet niet wat het is? Ons idee? U helpen in uitzichtloze situaties, waar u elektriciteit nodig hebt, en deze niet bereikbaar is. Daarom verkopen we kleine heroplaadbare accu’s met een USB-kabel die u gemakkelijk kan aanschakelen aan uw elektronisch apparaat. (GSM, iPod, camera, GPS, fototoestel,...) Deze batterijen zullen u in tal van situaties helpen waarin de toegang tot elektriciteit niet vanzelfsprekend is (scouts, openbaar vervoer, reizen, festivals,...). Voor meer informatie kunt u altijd onze site bezoeken http://battboost.wix.com/ battboost of onze facebook-pagina Neem dan contact met ons op via email voor uw bestellingen: [email protected]. Afspraken zijn mogelijk in Centraal Station, Montgomery of Stockel. Batterijen zullen beschikbaar zijn op de dag van het rapport en tijdens het kerstconcert.

Onze batterijen zijn beschikbaar voor de onklopbare prijs van € 10 en zijn een leuk, nuttig en goedkoop geschenk. Vergeet niet: Batt-Boost, Boosting your batteries ! Victor Beauduin (CEO), Audrey Vander Ghinste (Financial Director), Ariane Herinckx (Administrative Director), Madeleine David & Mathilde Riga (Technical Department), Loïc de Touzalin & Baudouin de Hemptinne (Marketing Department).

20

Heb je oude kleren zoals leren jassen, jeansbroeken, of andere (harde) stoffen? Dan kun je bij ons zeker terecht! Wij, van Oldskool 1 Bxl, geloven dat je nieuw leven kan blazen in oude kleren! Jij ook? Vanaf januari is ons product verkrijgbaar! Help ons en de milieuorganisatie die wij steunen. Recycleer met ons mee! Oldskool Takes the old to a new level.

Ons concept: een op maat gemaakte handtas om jouw schoolmap in te steken. Praktisch en eenvoudig!

>

Chemie Olympiade

Op woensdag 13 november 2013 namen 20 leerlingen deel aan de eerste ronde van de Vlaamse Chemie Olympiade. Ze behaalden schitterende resultaten . Gemiddelde score voor onze school 74,5 /100. 11 leerlingen die meer dan 75/100 behaalden gaan door naar de tweede ronde waaronder 2 leerlingen van het 5e jaar. Joseph Cunnignham (5B), Liesbeth Wils (5B), Bakou Mertens (6B), Ariane Herinckx (6A), Marie Piessevaux (6A,) Mathilde Riga (6A), Nathan Baudson (6D), Stef D’Haeseleer (6D), Harold Loop (6D), Harold Potvliege (6D), Maximillian Weil (6D) Proficiat aan allen!!!

• Gemiddelde score 53,88 • Standaard afwijking 16,60 • Minimum score 8

21

• Maximum score 100 • Aantal deelnemers 3078

>

Voetbal op school

SJB FUTSAL BXL, een ploeg, een club, een school! Een grote meerderheid van de leerlingen op dit college verkeren nog in totale onwetendheid. Daarom zien we het als de taak van Pandora om dit nieuws algemeen bekend te maken. Sinds het begin van dit schooljaar heeft onze school een eigen voetbalclub SJB FUTSAL BXL die deelneemt aan het zaalvoetbalkampioenschap Vlaams-Brabant in de reeks 4e Provinciale B! Natuurlijk vragen jullie je zeker af: Wat is zaalvoetbal? Wat is het verschil met normale voetbal? Wel, het eerste evidente verschil is dat het binnen in een zaal wordt gespeeld, op een terrein dat kleiner is dan een normaal voetbalveld. Ook wordt er met een andere, kleinere en minder stuiterende bal gespeeld en is het aantal spelers per ploeg 5 in plaats van 11. Daarnaast heeft zaalvoetbal, ook wel futsal genoemd (zie naam van onze ploeg) ook eigen spelregels die vaak een beetje afwijken van de regels van ‘grasvoetbal’. We gaan ze nu niet allemaal overlopen, aangezien ongeveer de helft van onze lezers meisjes zijn en dus niets zullen begrijpen… Onze ploeg komt dus elke dinsdag en donderdag samen voor een intensieve training: eerst een paar opwarmingsoefeningen opgegeven door de coach, dan enkele schiet- en pasoefeningen per twee of in groep, als laatste een kleine match, 5 tegen 5. De ploeg bestaat nu uit 12 leerlingen uit de retorica en Mr. Desmedt. De raad van bestuur bestaat uit Mr. C. de Hemptinne, Mr. M. Uyttersprot en Mr. E. Van de Velde. Trainingen worden gegeven door Aymeric de Vinck, Dhr. Tuerlinckx of Dhr. De Berlangeer. Bijna elke vrijdag hebben ze dan een match tegen een andere club en één keer op de twee gebeurt dit in onze mooie sportzaal om 20u. Wedstrijden zijn moeilijk want de ploeg is nog nieuw en de spelcombinaties nog niet perfect. De tegenstanders zijn vaak meer ervaren en ze zijn 25 jaar oud. Hier roepen we jullie hulp in: onze gemotiveerde spelers voetballen voor een klein publiek, dat hen vurig en enthousiast aanvuurt. Welnu, als jullie zin hebben om met jullie

22

vrienden of vriendinnen te komen supporteren, zijn jullie welkom! Dit zou zeker helpen om te presteren. Het zit namelijk zo, dat ze het tot nu toe een beetje moeilijk hebben gehad om te winnen… In de ploeg heerst een zeer goede sfeer en de matchen zijn een gelegenheid om ambiance in de retorica en de hele school te brengen. In het tweede trimester daagt de club alvast de leerkrachten uit voor een spannende exhibitiematch. Dit wordt een groot feest! Er wordt ook gehoopt dat dit geen verhaal van één generatie blijft, maar dat de vijfdejaars een ploeg zullen opstellen om volgend schooljaar het project verder te zetten. De club zoekt ook nog steeds naar sponsors, naast Leffe, als u zich aangesproken voelt...

Hieronder een interview met de 2 stichters (Baudouin de Hemptinne, kapitein en Loïc de Touzalin) over het ontstaan van SJB FUTSAL BXL: - interviewer: vanwaar komt het idee om een voetbalploeg te stichten? - Loïc en Baudouin: Dat is een lang verhaal. We waren eigenlijk op zoek naar een zaalvoetbalclub, maar we hebben er geen gevonden. Op weg naar het station zijn we Mr. Uyttersprot tegengekomen en hebben hem gevraagd of het mogelijk was om misschien op Sint-Jan een ploeg te stichten en hij was onmiddellijk enthousiast over het idee. Zo zijn we ontstaan. - I: Wat is de naam van de ploeg en wat is de betekenis ervan? - L en B: Onze naam is SJB FUTSAL BXL. Het is niet zo poëtisch maar het moet voldoen aan bepaalde regels: 14 letters maximum en de naam van de gemeente moet erin staan. Er was ook niet veel keuze meer. Dus SJB staat voor Sint-Jan Berchmans, FUTSAL betekent zaalvoetbal en BXL staat voor Brussel. - I: Wie is de beste speler van de ploeg? - L en B: Dat is een onmogelijke vraag. Misschien Mr. Desmedt die ook ingeschreven is, maar die zeer uitzonderlijk meespeelt. Nee, er zitten een paar zeer goede talenten in onze ploeg, we kregen zelfs voor-

stellen van Real Madrid. We moeten nog wat beter onze posities zoeken en op het einde komen de resultaten zeker. - I: Wat vinden jullie van de Rode Duivels? - L en B: Het is de prachtigste ploeg ooit, er waren bijna enkele leden van onze ploeg geselecteerd. Ik denk dat ik tegen Colombia gescoord zou hebben (dixit Loïc de Touzalin). - I: Hoe verlopen jullie matchen en wat zijn de pronostieken voor de volgende match? - L en B: We zijn goed, we zien een grote evolutie. We hebben al gescoord. We hebben een goede coach, Aymeric de Vinck. En de eerste overwinning komt deze week of de week daarop.

- L en B: (na lang zoeken) Gauthier, onze keeper, werd eens uitgesloten voor een overtreding en onze vervangende keeper, Harold Potvliege, nam zijn plaats in en kon de penalty die door Gauthier werd veroorzaakt stoppen. Dat was dus zeer onverwacht. Ook vergat Gauthier een andere keer op verplaatsing in Leuven zijn handschoenen, niet slecht voor een keeper... - I: Wat zijn de sterke en de zwakke punten van de ploeg? - L en B : De sterke punten : er is een goede sfeer, veel motivatie, iedereen wil en kan spelen. Zwakke punten : we missen nog een beetje organisatie, reflexen enz. We moeten nog leren om met elkaar te spelen.

- I: Hebben jullie grappige anekdotes over de ploeg?

Van links naar rechts: boven: Max Weil, Bakou Mertens, Jean Frérot, Igor Bouckaert, Daniel Estrada en Domien Kriger. Onder: Servais de Meeus, Beaudouin de Hemptinne, Thomas Botquin, Gauthier Vandamme (doelman), Loïc de Touzalin en Harold Potvliege.

23

>

Verborgen talent in onze rangen

Afstandzwemster Frone Wouters op eenzame hoogte in open water

DONDERDAG 29 DECEMBER 2011, 03U00 AUTEUR:WILLY GOOSSENS HEVERLEE - Frone Wouters is onze enige afstandszwemster die op de internationale scène actief is. De meervoudige nationale kampioene in open water wil in 2012 ook haar kans gaan in de wedstrijden van de wereldbeker. ‘Dit is gewoon mijn passie’, klinkt het. Frone Wouters was eigenlijk voorbestemd om triatlete te worden. Na haar studies geschiedenis aan de Leuvense Universiteit kreeg ze zin om te zwemmen, te fietsen en te lopen. ‘Kris Vinken, mijn trainer, stelde vrij snel vast dat ik vooral in het zwemmen heel wat aanleg had. Na verloop van tijd werd duidelijk dat ik vooral in het afstandszwemmen veel mogelijkheden had.’ ‘Vier jaar geleden won ik het nationaal kampioenschap 10.000 meter en die titel heb ik sedertdien ieder jaar vernieuwd. Kreeg ik aanvankelijk nog wat weerstand van Manon

Lammens, dan sta ik er nu vrijwel alleen voor. En gebrek aan tegenstand is nu niet direct motiverend. Ik zou mijn mannetje kunnen staan bij de mannelijke zwemmers, maar ook dat is onmogelijk geworden omdat de vrouwen pas vele minuten later mogen van start gaan en ik er op die manier weer alleen voor sta.’ Buitenland Met als gevolg dat de Leuvense lerares geschiedenis, die intussen ook een specialisatiejaar in de antropologie achter de rug heeft, nu naar internationale contacten moet uitkijken. ‘Vorig jaar hadden we twee wedstrijden in het buitenland gepland. De race in Nederland werd echter in extremis afgelast zodat ik me enkel nog kon bewijzen in Servië. Die wedstrijd, waarin ik uiteindelijk als vierde eindigde, was een absolute meevaller. Daarom plan ik voor 2012 wat meer verplaatsingen naar het buitenland. Van de zwemfederatie moet ik op dat gebied niets verwachten. Ik heb alleen de toe-

24

lating nodig om te starten. De reis moet ik zelf bekostigen. Gelukkig neemt de organisatie het verblijf voor haar rekening.’ ‘In september nam ik rust, maar dan werd weer met de opbouw gestart. Als mijn lessenrooster het toelaat, train ik tweemaal daags. Want er moeten nogal wat kilometers afgelegd worden. In bepaalde piekweken haal ik een totaal van honderd kilometer. Tussenin voer ik nog mijn looptraining uit, want het is de bedoeling om in het stille seizoen nog aan een paar triatlons mee te doen. ‘Het seizoen in open water is immers vrij kort. Enkel de zomermaanden komen daarvoor in aanmerking. De aanpassing van het zwembad naar het open water verloopt iedere keer bijzonder vlot. Op dit ogenblik bedraagt mijn besttijd op de tien kilometer 2 uur en 10 minuten. Maar ik voel dat ik nog over heel wat groeimarge beschik.’

(Bron: Het Nieuwsblad)

>

Sportdag

Over helden, zatlappen en ander gespuis Het woord ‘sportdag’ geeft heel duidelijk zijn inhoud weer: een dag waarop je gaat sporten. Dit geldt wel voor de leerlingen, maar iets minder voor de leerkrachten... Voor de meesten onder hen dan toch. Terwijl de andere leerkrachten in de cafetaria zaten of de ramptoerist uithingen tijdens de danslessen, deed mijnheer Van Lierde zijn uiterste best om zo veel mogelijk calorieën te verbranden. Hij deed mee aan maar liefst drie sessies ‘spinning’ (waarin hij tijdens de ‘rustperiodes’ fanatiek verder bleef trappen) en liep een vol uur aan een onnavolgbaar tempo op de loopband. Is mijnheer Van Lierde gewoon een supermens of zit er iets meer achter?

gingen de wedstrijdjes tijdens de middagpauze onverminderd verder. De danslessen waren (tot grote opluchting van sommigen, onder wie ikzelf) slechts een optie. Tijdens een van die danssessies, die overigens meer leken op exercitieoefeningen, kwam een zeer enthousiaste, maar licht beschonken man vrolijk meedoen (hoewel hij niet helemaal begreep wat er gaande was). Deze onverwachte bezoeker zorgde voor heel wat opwinding en de nodige hilariteit. De dansleerkracht zelf zei er niets op, omdat ze dacht dat deze frisse verschijning een leraar was. Gelukkig waarschuwde de heldin van de dag (mevrouw Platteau) de uitbaters van de sporthal,

De eerste hypothese is aannemelijk. Als aanvoerder van de Grieken uit het vijfde jaar zou hij best een soort moderne Herakles kunnen zijn. Het eerste van zijn twaalf werken luidt: armoede, honger en onrecht uit de wereld helpen. Hoewel er nog veel werk is, heeft mijnheer Van Lierde al vooruitgang geboekt; liefst dertig generaties B-klassen hebben dankzij zijn overbekende “vensters op de wereld” (foto’s die in de klas hangen) kennis gemaakt met de minderbedeelden op deze wereld. Toch zou het ook kunnen dat onze fitte leraar traint als voorbereiding op een groots sportevenement. Misschien heeft hij zijn oog laten vallen op de Ironman… Deze krachtmeting werd niet toevallig gewonnen door zijn naamgenoot Frederik Van Lierde. Deze twee superatleten zijn hoogstwaarschijnlijk zeer dichte familie! De leerlingen vonden het uurtje ‘spinning’ dan weer iets minder ontspannend; voor hen was de absolute topfavoriet zonder twijfel squash. Aangezien er niet genoeg rackets en velden waren, werd er gevochten voor een plaatsje en

25

die de man de deur wezen. De andere keuzesport was zelfverdediging, waar clichématig de jongens de numerieke overhand hadden. Vreemd genoeg gebeurden er tijdens de gevechtssport niet zo’n spannende dingen als in de dansles. Er werden wat kneepjes aangeleerd om aanhankelijke leerkrachten (of ander gespuis) te snel af te zijn. Kortom, de sportdag was weer een dag vol plezier – wat nogal uitzonderlijk is op SJB. Samen met mijn grote held, mijnheer Van Lierde, pleit ik dus ook voor een tweede sportdag, onder het motto: ‘Mens sana in corpore sano’. Liesbet Wils, 5B

>

Column

Kamperen voor Sint-Jan? DONE Vandaag lijkt een gewone dag, een doodgewone regenachtige woensdag. Maar in menige slaapkamer van een zesdejaars gaat rond 4-5 uur de wekker al af. Dit scenario lijkt haast onmogelijk: om 5 uur opstaan, kussens, slaapzak, koffie, … meenemen, in de taxi stappen en om 6 uur ‘s morgens voor de grote mooie deur van Sint-Jan staan, of liever: liggen. Wat zouden ze daar in godsnaam zo vroeg en met al die rommel doen? En toch is het gebeurd. Op woensdag 25 september stonden alle retorici die mee wilden naar Griekenland voor de poort (enkelen waren er ook voor Italië). De allervroegsten stonden er al om 5 uur ‘s morgens, de laatsten kwamen aan om 8u30, zoals gewoonlijk, maar ja, die hebben dan ook geen plaats meer bemachtigd voor Griekenland. In volgorde van aankomst werden de namen genoteerd op een lijst die met zorg werd bijgehouden. De tijd ging voort en om 7 uur begon de maag van velen lawaai te maken, enkelen hadden iets van huis meegenomen, anderen gingen iets kopen, anderen nog durfden niet weg te gaan: we wisten helemaal niet wanneer meneer Tops de deur zou openen… Vele mensen op weg naar hun werk keken verbaasd naar deze groep jongeren, die half liggend/zittend stond te wachten op het openen van de poort. Toen gebeurde het: om 7u30 deed meneer Tops de deur langzaam open. De retorici stroomden de school binnen en onze afgevaardigde met de lijst ging meteen naar het bureau van onze geliefde meneer Tops en

26

na enkele minuten onderhandelen, kwam hij buiten met een ontevreden gezicht: “Hij wil niets horen van onze lijst” zei hij, en toen gebeurde alles zeer snel: iedereen wou binnen het bureau geraken om zich zo snel mogelijk in te schrijven, duwde naar voren, trok aan zijn vrienden, … Gelukkig namen sommige intelligente mensen het heft in handen. Niemand mocht meer naar binnen en ze riepen de mensen in de volgorde van de lijst. Sommige mensen die veel later op de lijst stonden waren al binnengegaan en hadden al hun plaats voor hun reis, tot groot ongenoegen van degenen die geen plaats meer hadden voor de Griekenlandreis. Onze frustratie had zelfs nog niet haar hoogtepunt bereikt. Wanneer we meneer Tops vroegen of we iets te eten mochten gaan kopen, was het antwoord een droge “nee”. Paniek voor onze maag. Snel, naar het toilet om onze broer, zus, neef, vriend(inne)tje te bellen zodat ze een koekje konden meebrengen of een fles cola. Het was al 8u30, de bel ging en we moesten naar onze klas. De dag verliep duidelijk moeilijker en lastiger dan normaal, we waren toch al 3-4 uur wakker, en dat hebben de leerkrachten zeker ook gemerkt! Maar als we nu ook meekunnen op reis in de paasvakantie, was het de korte nacht waard.

Coralie Morelle, 6B

>

Film

The Hunger Games: Catching Fire Info Regisseur: Francis Lawrence Cast: Katniss: Jennifer Lawrence Peeta: Josh Hutcherson Gale: Liam Hemsworth Genre: science fiction Speelduur: 146 minuten Nu de examens voorbij zijn, hebben jullie allemaal zin in en tijd voor een avondje bioscoop. Ik keek speciaal voor jullie naar The Hunger Games: Catching Fire. Dit is het tweede deel van het gelijknamige boek, geschreven door Suzanne Collins. Een echte voltreffer! Een bijna volle zaal, allemaal jonge mensen die er geweldig veel zin in hebben om het vervolg van het verhaal te kennen. Ambiance verzekerd. De film verraadt het boek niet: behalve enkele weglatingen zijn de belangrijke gebeurtenissen evenwichtig op doek weergegeven. Degelijke opbouw met spannende en emotionele momenten. Bovendien kregen we er mooie opnames bij, gemaakt

door de Belg Jo Willems, de hoofdcameraman van dienst. De acteurs geven het beste van zichzelf: Effie en Ceasar schitteren in hun ‘overacting’, de hoofdrolspelers komen geloofwaardig over en we krijgen ook weer Lenny Kravitz te zien als de originele kledingontwerper voor Katniss en Peeta. De film neemt ons mee naar een toekomstig Amerika waar één enkel district (het Capitool) de 11 andere tiranniseert door jaarlijks twee jongeren per district (een meisje en een jongen) op te eisen om deel te nemen aan de Hongerspelen. Deze spelen zijn ronduit moorddadig: slechts één deelnemer kan overleven en zo verzekert het Capitool steeds zijn leidende positie. Maar de bijzondere Hongerspelen, georganiseerd voor het 75-jarig bestaan van Panem (dit is de naam van de confederatie) verlopen wel anders dan verwacht voor president Snow… In dit tweede deel van het verhaal staat niet enkel de arena centraal, maar ook het groeiend verzet van de districten tegen het Capitool. De personages evolueren en we leren nieuwe kanten van hun karakter kennen. De kostuums, make-up en special effects zijn fantastisch.

De huidige regisseur levert volgens mij beter werk dan de vorige (Gary Ross): het totaalplaatje klopt en de actiescènes zijn beter. Dit ligt aan een andere aanpak bij de opnames. In de vorige film bewoog de camera tijdens een actiescène om een effect te bereiken. Maar deze keer focust de camera vanuit een bepaalde hoek, zonder te bewegen en heeft de cameraman bij het filmen telkens een goede hoek gekozen. Ik verheug me al op het vervolg en als score geef ik de film een 8.5/10 .

Nele De Decker, 4c 27

Teambuilding - Leerkrachtenweekend in Etroeungt

Naar jaarlijkse gewoonte begint het schooljaar met een weekend teambuilding waarvoor de leerkrachten zich terugtrekken in de woeste natuur. Dit jaar trokken ze naar Etroeungt, om daar hun grenzen te verleggen en volledig opgeladen en weerbaar dit jaar als team aan te vatten!

28