België - Belgique P.B. 9000 Gent 1 BC 0400
Afgiftekantoor Gent 1
Casa Prosa is de 3-maandelijkse nieuwsbrief van Casa Rosa v.z.w. editie: jan/feb/maa 2006 erkenningsnr.: P309737 abonnementsprijs: 5 euro
Over geld, pinguins en torens
Casa Rosa wordt gesteund door de provincie OostVlaanderen en door de stad Gent v.u.: Toon Schoutteet, Kammerstraat 22, 9000 Gent
bezoek ook onze website: www.casarosa.be
Inhoud Over geld, pinguins en torens
1
Infowinkel
2
Interview: Zorgen voor niets
3
Uit het nieuws
4
Getekend door AIDS
6
Casa Rosa werkt
8
Casa Rosa is er niet alleen voor holebi’s maar is er ook om een positief beeld te verspreiden van holebi’s voor iedereen die het wil zien en die het niet wil zien. 2005 was een zeer gevuld jaar met als grote afsluiter de tekenwedstrijd voor jongeren, waarover verder verslag op blz 6/7. Honderden jongeren werden geïnformeerd over HIV, Aids en over Casa Rosa. Ook andere activiteiten kwamen uitvoerig in de pers. Denk maar aan de rel rond de adoptie van een pinguin. Wie nu de Zoo in Antwerpen bezoekt kan lezen dat Casa Rosa instaat voor het voederen van het beestje gedurende het gehele jaar. En de anderen mogen ook mee-eten. Zo mild zijn we wel, want we worden door onze sponsors en vrienden ook mild bedeeld. Het fundraising diner van 20 november heeft meer dan 5000 euro opgebracht, want er kwamen giften binnen van 30, 150 en zelfs van 500 en 1000 euro. Een extra omhaling gaf nog eens 640 euro voor ondermeer de pinguin. Daarmee kan ook een ander voorstel ondersteund worden: de restauratie van de boekentoren van de Universiteit. Het idee van Jules werd unaniem aanvaard. Casa Rosa staat nu in het lijstje naast burgemeester Beke, minister Van Den Bossche en verenigingen als Acod en Interbellum. Zet dit veel zoden aan de dijk? De vrienden denken ruim. Een torentrede is ook al wat en het geeft Casa Rosa en de holebi’s een opstapje of beter een positieve uitstraling. Er zijn nog genoeg mensen die denken dat een holebileefstijl niet gepromoot moet worden omdat ze teveel zelfbetrokken is. Met deze acties laten we zien dat we ook maatschappelijk inzicht hebben en ons engageren. Het is heus niet omdat de toren een fallisch symbool is dat wij, fallusaanbidders -sorry voor de lesbische lezeressen- de restauratie ondersteunen. Gent krijgt zijn vierde toren ook zonder ons, maar het is beter dat wij niet afwezig blijven. En zo gaan we 2006 in. Voor Casa Rosa het jaar van de grote verbouwing en van verdere acties. Het gaat goed met Casa Rosa en het moet nog dertig jaar goed gaan. Volgens een oud gezegde doen we ‘stille voort’. Ik hoop en
wens dat het ook voor mij en voor jullie in 2006 en nog dertig jaar langer goed gaat. En dat je veel liefde mag geven en ontvangen. Dat alleen al maakt het boeiend. Toon PS: Casa Rosa kan zijn project alleen realiseren met de hulp van vrijwilligers. Meld je aan. Je wordt er zelf beter van.
1
TE KOOP in de infowinkel Chemo
Basisuitrusting • Regenboogvlag 27 euro • Regenboogmuismatje 9 euro • Regenbooghanddoek 100 x 50cm 10,55 euro • Keystrap regenboogkleuren 3,95 euro • Stickers met verschillende opschriften 3,50 euro • Roze solidariteitspolsbandje “gay rights= human rights” 1 euro • Buttons met verschillende opschriften 2,25 euro • Kleurcondooms 1 euro / stuk • Smaakcondooms 1,25 euro / stuk • Condoompakket “Pak uw lief in” 3 euro • Wel Jong Niet Hetero condooms met glijmiddel 1 euro • Condoomhouder sleutelhanger 3 euro • Trouwkaarten mannen of vrouwen 2 euro • Verschillende postkaarten 1,50 euro
Tijdschriften • Stripreeks Flikkerzicht Tom Bouden • Tijdschrift Zizo • Tijdschrift Expreszo • Tijdschrift Têtu • Tijdschrift Zij aan Zij • Holebistadsplan • Holebizakboekje “jongen jongen” en “meisje meisje” • Diverse folders en brochures over holebi’s
4,99 euro 3,75 euro 3,95 euro 6 euro 4,95 euro gratis gratis gratis
Christine Lafaille Chemo: een woord als een donderslag, een atoomontploffing. Voor wie te horen krijgt dat zij kanker heeft, staat de wereld stil. Als het verdict dan luidt: ‘Chemo is als behandeling noodzakelijk’, stort die wereld in. Als kanker- en chemopatiënte word je algauw op een zijspoor gezet. Dokters schrijven gemakkelijk een ziekenbriefje voor zolang de behandeling duurt. Je gewone, actieve leven wordt stopgezet. In het ziekenhuis verander je van subject in een ‘te behandelen’ object. Je voelt je naar de kant geduwd. Ik kan me niet verzetten, niet tegen de zwarte stalker die kanker is, niet tegen chemo en radiotherapie. Ik kan alleen lijdzaam ondergaan. Wat niet wil zeggen dat ik geen vechter ben! Kankerpatiënt zijn is terugvechten. Ieder op een eigen manier. Ik wil me verzetten tegen de nevenverschijnselen van kanker en chemo: de angst, bij mezelf en in de ogen van anderen, de verpletterende moeheid, het onbegrip, de uitsluiting… Schrijven is mijn vorm van verzet.
De Nomade
Boeken • Mijn zomer vol liefde, van Helen Cross • Typisch wijntje, Katherine V. Forrest • Dansen op de waterlijn, Adrienne Nijssen • Ik was een samoerai, Marjolein Houweling • Wasmiddel, regendruppels, zeepbellen, F.X. van Geenen • De nomade, Christine Lafaille • Schijnbewegingen, Floortje Zwigtman • De vijfde jongen, Jacques Brooijmans • Levenslang, Judith Schuyf • Herinneringen aan Hadrianus, Marguerite Yourcenar, • Portret van een onzichtbare’, Hans Pleschinscki, • De dirty girls social club, Alisa Valdes Rodriguez, • Rubyfruit Jungle, Rita May Brown,
17, 75 euro 15,75 euro 15,95 euro 15,95 euro 12,50 euro 19,95 euro 19,95 euro 19,95 euro 17,50 euro 10.95 euro 24 euro 16.50 euro 4.35 euro
DVD • DVD “Fingersmith” • DVD “The adventures of Priscilla, Queen of the Desert” • DVD box “The L-word” seizoen 1, 4 dvd’s
19,95 euro 10,99 euro 29,99 euro
Cadeautip
Cristine Lafaille De nomade is een liefdesverhaal. Het vertelt over een zoektocht naar het recht op bestaan van een liefde van een vrouw voor een andere vrouw. Daarnaast verhaalt het over een zoektocht naar een eigen identiteit. Want vooral is ‘De nomade’ een verhaal over verlangen, verlangen om te bestaan, om te zijn wie je bent. Wij zijn woestijnen, bevolkt door stammen, dieren en planten. De woestijn, het experimenteren met jezelf, is onze eigen identiteit, onze enige kans op alle combinaties die ons bewonen. Aldus Gilles Deleuze. Leeft er niet een nomade in elk van ons?
Sinner and Saints Anthony Gayton
• Een mooi fotoboek: Sinners en saints (zie afbeelding) En nog vele andere items! Neem zeker eens een kijkje op onze website www.casarosa.be/infowinkel. Houders van een holebipas en de Vrienden van Casa Rosa krijgen 10 procent korting op de commerciële producten. Vind je een bepaald holebi-boek of DVD niet? Neem, gerust contact op. We kunnen nakijken of wat je zoekt leverbaar is en het voor je bestellen
[email protected]
2
Met deze collectie homo-erotische foto’s brengt Gayton hommage aan het iconografisch beeld van de man doorheen de geschiedenis.
Ik heb jaren zorgen gedragen voor niets.
Nog altijd sta ik versteld hoeveel homo’s in een traditioneel heterohuwelijk terechtkomen. Is dat een bewuste keuze of lopen ze er blindelings in. Ik vroeg het aan Yves. Het is een boeiend gesprek geworden waarop ik alleen eerlijke antwoorden gekregen heb. Yves weet wat hem overkomen is, heeft er onder geleden zeker, maar is ook sterker en wijzer geworden. Hij heeft een grote evolutie doorgemaakt in denken en doen. Het is groeien, het is mooi. Yves, je weet wat er in de wereld te koop is, je hebt gestudeerd, hoe komt een man als jij dan aan een hetero-huwelijk. Het intrigeert me. Wel Toon, wat ik nu ga vertellen is zeker geen alleenstaand verhaal. Duizenden hebben dezelfde weg afgelegd, dezelfde stap gezet. Toen ik mijn toekomstige vrouw leerde kennen was ik 22 jaar maar psychologisch niet volwassen. Ik was als tiener al wel eens in een homobar geweest maar ik kreeg al vlug een afkeer van het artificiële en over-act gebeuren. Ik was op zoek naar mezelf en vond toen geen rust. Een te zwakke persoonlijkheid blijkbaar die niet kon uitkomen voor zijn ideeën. Ik kon toen niet inschatten wat de gevolgen zouden zijn voor de toekomst. Uit een gescheiden gezin voortgekomen kwam ik ook niet gemakkelijk voor mijn gevoelens uit. Ik ben een laatbloeier. Uiteindelijk was ik 28 jaar toen ik trouwde. Wanneer besefte je dat dergelijk huwelijk toch niet voor jou bedoeld was? Wat was de aanleiding, wat was de diepere grond? Met de jaren stel je vragen over je relatie. Professioneel ging het voor de wind. Door het succes kreeg ik meer aandacht en kwam ik uit mijn schelp. Ik leerde vooral mezelf kennen. En er kwamen kinderen, wat een rijke ervaring was. Mijn vrouw concentreerde zich meer en meer op de kinderen en eiste minder aandacht van mij. Op seksueel vlak was mijn ex eerder terughouden en niet veeleisend. Dat kwam mij uiteindelijk goed uit. Voor een vrouw moet het toch een teleurstelling zijn dat de man die ze voor ogen had, toch niet dé man was. Zo heb ik het toch niet ervaren. We leefde uiteindelijk als broer en zus in goede verstandhouding. Het leven was comfortabel op bijna alle vlakken. We vulden mekaar goed aan. Toen mijn vrouw, blijkbaar toch verlangend naar meer aandacht en een seksueel leven, een relatie begon met een andere man, stortte mijn ‘ideale’wereld in. Dat was hét signaal om te breken met de situatie. Het werd een keerpunt. Maar op dat moment kon ik mijn voorkeur voor mannen nog niet toegeven. Ook nu was ik weer de laatbloeier. Ik verkrampte zelfs met zware schuldgevoelens. Maar ik wilde niet vechten en we beslisten te scheiden. Hoe reageerden je kinderen? Hoe oud zijn ze?
Voor hen kwam het hard aan. Zij wisten perfect waarover het ging en voelden de spanning aan. We vertelden het tijdens het avondeten; zij waren toen beide negen, het is een tweeling. Je leeft nu zeven jaren gescheiden. Hoe verliep de echtscheiding. Hoe regelde je de zaken praktisch? Zelf kind van een echtscheiding of beter een 7-jarige vechtscheiding, nam ik geen voorbeeld aan de manier waarop mijn ouders uit elkaar gingen. We beslisten te scheiden met onderlinge toestemming en namen trouwens dezelfde advocaat. We kozen voor co-ouderschap en dat heb ik me geen moment beklaagd. Ik heb een zeer goede band met mijn zonen en ze brengen bij mij de helft van hun tijd door. Ik sta ook financieel voor een groot deel voor hen in. Voor of tijdens je huwelijk leerde je een vriend kennen, je was dus regelmatig niet op tijd thuis wegens overwerk. Heb je veel moeten liegen? Ik leerde inderdaad iemand kennen tijdens mijn huwelijk. Een man uit Brussel. Hij zat in dezelfde situatie, was getrouwd en had ook twee kinderen. We zagen mekaar over de middag, daarom moest ik ook niet liegen, ik was elke avond thuis. Inmiddels leerde ik ook het uitgangsleven in Brussel kennen en vond het boeiend. Ik leerde er veel nieuwe mensen kennen, interessante en minder interessante. De wereld ging open. En dat moest ook wel, want de eerste zes maanden na mijn scheiding waren loodzwaar, niet omwille van de huiselijke taken, die ik altijd gedaan heb, maar omwille van het alleen zijn. De relatie met die man bleef niet duren maar ik had inmiddels mijn weg gevonden en heb vanzelfsprekend nog een paar kortstondige vriendschappen beleefd.
3
Heb je ooit samengewoond met een vriend? In juni 2003 werd ik stapelverliefd en verliefdheid maakt blind, een cliché maar het is wel zo. Mijn vriend vroeg na twee maanden om te gaan samenwonen maar zelf vond ik dat te vroeg. Hij maakte daarop een einde aan de relatie en dat kon ik dan weer niet aan. Ik nam de draad weer op en mede uit respect voor de relatie trok ik bij hem in. We kenden mekaar 7 maanden. Dit was de bevestiging van mijn homo-zijn en voor mij een verlossing en verademing want ik gebruikte de gelegenheid om mij officieel te uiten voor familie en vrienden. Het was een positieve ervaring en ik besefte dat ik jarenlang zorgen gedragen had voor niets. Het liep van een leien dakje. Alleen professioneel verkoos ik bewust ‘mijn geheim’ te bewaren. De relatie echter liep niet van een leien dakje, zelfs op de dag van mijn verhuis had ik een slecht gevoel en merkte ik dat zijn gevoelens voor mij niet oprecht waren. Enkele weken later kon ik opnieuw mijn koffers pakken, zei hij. Vooraleer ik weg kon, want ik moest een nieuwe woonst vinden, gepast voor mij en de kinderen, verliepen enkele maanden; een ware hel. Bij mondjesmaat werden mijn persoonlijke zaken ingepakt, elke dag een doos erbij. Het was de grootste vernedering die ik ooit over me heen kreeg. En waar stond ik ten overstaan van mijn kinderen, familie en vrienden. Ik was psychisch en zelf fysisch sterk ondermijnd door een persoon die me niet echt wilde maar vooral egoïstisch financieel voordeel meende te halen. Ben je tevreden met je huidige situatie. Waarop mag een man van 40 jaar nog hopen? Alles is weer in de plooi gevallen. Ik woon alleen maar mijn zonen zijn veel bij mij. Van hen, inmiddels zijn ze 16 jaar, heb ik in de crisissituatie altijd veel steun gehad. Ik heb veel moeten uitpraten maar ik heb de draad weer opgepakt. Ik heb mezelf gescreend, situaties uitgeklaard, confirmatie gevraagd en kan goed inschatten wat er op me afkomt. Ik ben inderdaad al iets ouder dan 40 maar dat vind ik nu een typische vraag uit het milieu. Het leven is mooi op deze leeftijd. Je leert genieten van de kleine dingen, leert relativeren en maturiteit geeft zekerheid. De mens heeft je teleurgesteld, jij hebt mensen teleurgesteld, hoe ga je daarmee om? Er zijn bepaalde situaties in het leven die ik niet tolereer, maar ik kan ook goed begrijpen en relativeren. Ik heb in mijn
4
leven al meer mensen gelukkig gemaakt dan teleurgesteld, van bescheidenheid gesproken. Zolang je leert uit je belevenissen en dit voedsel wordt voor je innerlijk kan je alleen maar een beter mens worden. Wat verlang je nog materieel, psychologisch? Wat geeft je leven zin? Materieel verlang ik niets. Als puntje bij paaltje komt is dat niet belangrijk. Ik wens een gezond sociaal leven met mijn kinderen, hopend dat de ware partner bestaat en dat ik met hen en met een eventuele partner een evenwichtig en psychologisch leven mag uitbouwen weg van alle oppervlakkigheid. Vind je het homo-huwelijk een goede zaak? En adoptie door holebi’s. Het is een grote stap voor onze integratie in de maatschappij. En adoptie, natuurlijk, als je beseft hoeveel kinderen in slechte omstandigheden leven en liefde missen. Maar tien jaren geleden zou ik er wellicht anders over gedacht hebben want we werden te veel in hokjes-denken opgevoed. Jongeren die nu opgevoed worden zullen een bredere kijk hebben op relaties. Toch wens ik niet dat een van mijn zonen met zo’n obsessie moet leven. Ik zal hem steunen maar het blijft moeilijker om je weg te vinden. Waarom hebben we niet allemaal een bi-seksueel gen? Priesters mogen geen seksuele relatie hebben, dus ook geen homoseksuele, hoe sta je daartegenover? Dit is voer voor een ander interview. De kerk kijkt achteruit i.p.v. vooruit, ze is concervatief i.p.v. progressief en discriminerend voor onze homoseksuele gemeenschap. De mens is geen aseksueel individu. Anderzijds heeft de kerk haar regels en weet je vooraf wat het betekent lid te zijn van die kerk en wat je kiest. Je bent uitgesproken sociaal, je hebt een goede job, je bent wat men noemt een goede partij. Hoe verloopt de nieuwe zoektocht? Het is geen zoektocht. Ik hoop eens de juiste persoon tegen te komen die respect heeft voor mij en apprecieert waarmee ik bezig ben, mijn beroep en de toewijding aan mijn kinderen. Momenteel echter heb ik het meest behoefte aan vriendschap. Maar een knappe vijf en dertiger, flink wat borsthaar, mannelijk, intelligent, charisma, optimistisch, sla ik niet af. Ik zal het melden. Toon Schoutteet
Uit het nieuws Echte mannen
‘Het topvlakblad Science presenteert op zijn website de resultaten van een psychologisch onderzoek, waaruit blijkt dat vooral gefrustreerde mannen grote terreinwagens kopen. Mannen werden in een experiment willekeurig geconfronteerd met een uitgesproken mannelijk of eerder vrouwelijk profiel. De als vrouwelijk geprofileerde mannen waren véél meer dan de andere bereid veel geld uit te geven voor een terreinwagen. Ze waren ook meer tegen homohuwelijken en voor de oorlog in Irak. Bange blanke mannen dus, het omgekeerde van het beeld dat ze zo graag van zichzelf ophangen’ Knack 14/9/2005
Homofobieprijs
De homofobieprijs wordt elk jaar uitgereikt door de Holebifederatie om iemand te bestraffen voor zijn/haar negatieve uitspraken. Dit jaar viel de prijs te beurt aan Roger Pauly, de voorzitter van de Gezinsbond. Hij vindt ‘dat een kind best gediend is met een vader en een moeder, zoals dat normaal is’. Tijdens zijn aantreden in 1999 had hij nochtans gezegd dat hij ook de holebigezinnen wilde verdedigen. De ommekeer in zijn standpunt kwam er zonder de leden van de gezinsbond te consulteren. Het standpunt werd nooit herroepen, zelfs niet na protest van de Holebifederatie en na talrijke brieven en mails van verontwaardigde leden van de Gezinsbond.
Andere genomineerden voor deze negatieve prijs waren: De CD&V omdat ze eveneens haar kazak keerde in de discussie over adoptie en de Congregatie voor de Katholieke Opvoeding (Rome) omdat je als homo geen priester mag worden. Maar de holebifederatie denkt ook positief en beloond goede inzichten. Daarom werd de homofolieprijs 2005 toegekend aan de politici die voor adoptie stemden. Andere genomineerden waren de makers van het
programma ‘Thuis’ voor de positieve manier waarop ze een lesbische relatie tot beeld bracht. ‘Thuis’ bracht de twijfel, de coming out van Anne mooi en realistisch in beeld en betekent voor jonge en minder jonge holebi’s een hart onder de riem. Genomineerd was ook ‘de diversiteitscampagne van het Belgisch leger’. In een DVD worden enkele mensen getoond die zich voorbereiden op een militaire operatie. Daarin één homoofficier die twijfelt over zijn coming-out bij collega’s.
Herwig van Hove
De Leuvense professor en tv-kok laat ook van zich horen in een voor de rest pittig en controversieel interview: ‘Als je te veel ratten in een te kleine kooi steekt, ontstaan er typische overbevolkingsproblemen: ziektes, agressie, kannibalisme en perversiteiten als homofilie en pedofilie. Daar is onderzoek naar gedaan. Bij mensen is het net zo: door overbevolking staan we elkaar voor het minste naar het leven. Mensen schieten op kinderen omdat ze tijdens het voetbal wat te veel lawaai maken, automobilisten begaan een moord om een parkeerplaats. Er is maar één manier om de overbevolking aan te pakken: het aantal mensen drastisch verminderen”. Humo 3407
En nog dit: • Elton John trouwde op 21 december in een Duits kasteel met zijn vriend David Fuhrman. ‘Als ze zien dat wij gelukkig zijn en daarom willen trouwen, wordt het misschien
gemakkelijker voor anderen om hun familie te overtuigen dat ook holebi’s een duurzame relatie kunnen opbouwen’. • Ook George Michaël staat op de lijst voor de komende weken. Hij trouwt met zijn vriend Kenny Goss. Homoseksuele Britten kunnen vanaf 21 december in het huwelijk treden. • Abbé Pierre, nu 93 jaar en in Frankrijk en ver daarbuiten bekend, zegt dat hij best kan begrijpen dat homokoppels verlangen dat hun liefde door de samenleving erkend wordt. En over zichzelf zegt hij: ‘ja, ik heb de belofte van kuisheid afgelegd. Maar dat doet niets af aan de kracht van het vleselijke verlangen, waaraan ik occasioneel heb toegegeven.’ Wel heeft hij nooit een vaste relatie gehad zegt hij in een nieuw boek: Mon Dieu… Pourquoi. • Igor Smykow (Rusland) bracht een zaak voor de rechter omdat de Amerikaanse animatiereeks The Simpsons en Family Guy zijn zoon aanzetten tot geweld, drugsgebruik en homoseksualiteit. De rechter vond de klacht onvoldoende gegrond en kende de gevraagde schadevergoeding van 14.800 euro niet toe. • Enrique Inglesias: ‘Het volgende product waar ik mijn naam op wil zijn extra
kleine condooms. Het is verdomd moeilijk om condooms te vinden in die maat. Ik kan er van meerspreken’. • Bret Easton Ellis, auteur van American Psycho en Lunar Park in Humo 3404 ‘Ik het met mannen en vrouwen gedaan. Ik heb nooit rust gevonden in zoiets als een langdurige relatie, ik ben rusteloos en ongelukkig. Natuurlijk wil ik af en toe wel eens dat het allemaal wat eenvoudiger was. Met ‘ingewikkeld’ bedoel ik niet moeilijk, niet wild of waanzinnig of zo. Mijn seksleven is zelf redelijk vervelend’. Dat was niet altijd zo? Ik beken: de orgieën, de hoeren en de biseksuele toestanden in mijn romans zijn niet uit de lucht komen vallen, maar dat noem ik allemaal niet onkuis of kinky’. • Koning Boudewijn heeft volgens een summier berichtje in Het Nieuwsblad zijn woordvoerder indertijd ontslagen omdat hij zijn homoseksualiteit niet wou verbergen. • In Hasselt staat een kerststal met Jesus,
zijn ouders, Maria Magdalena en twee homoseksuele wijzen of zijn het herders. Die zijn daarin altijd voorlopers geweest (!). • Kijk uit naar Brokeback Mountain, een liefdesverhaal over twee gay cowboys. Wint tegenwoordig heel wat prijzen en is binnenkort te zien in de zalen. In Spinx, Gent vanaf 9 februari.
Nieuw in Casa Rosa!
• Op donderdagavond engelenzang gehoord in Casa Rosa? Het is geen droom maar wel het lesbiennekoor Goed Gestemd. Sinds oktober zijn zij lid van Casa Rosa en houden ze repetities in het Salon. Voor meer info over Goed Gestemd kan je terecht op volgend (nieuw!) adres: Goed Gestemd, Kammerstraat 22, 9000 Gent of via
[email protected]. • Ook dé holebi-jongeren radio van Vlaanderen Uit de Kast heeft zich bij Casa Rosa aangesloten. Ze houden regelmatig vergaderingen in ons huis. Uit De Kast werkt samen met het interculturele platform KifKif. Samen maken ze om de maand een kwartiertje programma rond holebiseksualiteit en interculturaliteit. Doel is om de vele vooroordelen rond bijvoorbeeld allochtone holebi´s de wereld uit te helpen. In Oost-Vlaanderen kan je hen op volgende radiostations beluisteren: Aalst: Radio Katanga 105,1 MHz donderdag om 19u en zondag om 12u Oosteeklo: Radio MFM 107.6 FM woensdag om 22u Sint-Lievens-Houtem: Radio MFM 107.2 FM woensdag om 22u Zottegem: Radio MFM 107.6 FM woensdag om 22u Nederlandse webradio Absoluut FM donderdag om 19u en zondag om 8u Lokeren Axiradio 105.9 FM zondag om 22u Meer info: Uit De Kast, Postbus 180, 9000 Gent 12 of via
[email protected] of www.uitdekast.be
5
Getekend door AIDS 467 jongeren tekenen tegen discriminatie van mensen met hiv en aids
Er was grote belangstelling toen burgemeester Frank Beke en deputee Jean Pierre Van Der Meiren op woensdag 30 november in Casa Rosa de tentoonstelling ’getekend door Aids’ openden. AVS-televisie was er en heel wat mensen van de media die hun medewerking hadden toegezegd.
In aanloop naar Wereld Aids Dag werden jongeren aangespoord stil te staan bij hiv en aids door het rode lintje als centraal thema in hun werk te laten figureren. Meer dan 450 jongeren gingen de uitdaging aan. Het rode lintje is wereldwijd hét symbool voor solidariteit met mensen met hiv en aids. Professionals uit de media ‘kozen’ de winnaars van de wedstrijd door op 1 december, Wereld Aids Dag, hun favoriete inzending te publiceren of online te tonen. Niet alleen de media werkten mee, ook Stad Gent engageerde zich een werk in het stadsmagazine te plaatsen en daar stopt het niet bij. Om jongeren te doen stilstaan bij hiv en aids en de gevolgen, riepen Casa Rosa en Sensoa ‘Getekend door aids’ in het leven. Dat was het vervolg op de succesvolle poëziewedstrijd ‘Aids Dichterbij’ van vorig jaar. De tien winnaars kregen toen hun gedicht te zien op een 9m² groot doek dat opgehangen werd in één van de tien deelnemende Oost-Vlaamse steden. Media Dit jaar werd het project uitgewerkt in
6
samenwerking met de media. Via een aparte website konden zij alle inzendingen bekijken, er eentje uitkiezen en dit op 1 december aan hun publiek tonen.Hierbij een overzicht van alle publicaties. Toch vermelden we nog graag de krant De Standaard die twaalf werken uitkoos en daarmee een hele pagina vulde op 1 december. overzicht van alle publicaties: De voorpagina van De Morgen, een dubbele pagina in de Standaard, een poster in Maks, een mooie reportage op AVS, een prachtige spot op TMF, een pagina in Zone 09/ en Zone03/, een artikel in de Gazet Van Antwerpen, een gepubliceerd werk in Joepie, in Zap, weldra in Zizo, in het Stadsmagazine, Satisfaxion van Dexia, gepubliceerde werken op de sites van Provincie Oost-Vlaanderen, Kanaal Twee, JIM, TMF, Studio Brussel, Spirit Gent, SP.a, Gayworld, Gaylive, de Stad Gent, Wel Jong Niet Hetero, Toeterniettoe, vermelding van het project op Radio Urgent, Radio Oost-Vlaanderen, Studio Brussel, 4FM, tentoongestelde werken in Casa Rosa, in het CSV-CAW Artevelde, op de noord-zuidbeurs door het Wereldcentrum,...
scholen met belangrijke inzendingen: het Stedelijk Instituut voor Sierkunsten en Ambachten uit Antwerpen, Provinciale School De wijnpers uit Leuven, het Koninklijk Technisch Atheneum van Hasselt, Rozenberg SO uit Mol, het Koninklijk Atheneum 2 uit Mechelen en het SintPieterscollege uit Leuven. Stad Gent Het Gentse stadsbestuur selecteerde één grafisch werk dat als affiche wordt uitgehangen in stadsgebouwen. In de december-editie van het ‘Stadsmagazine’ wordt hetzelfde beeld gebruikt bij een thema-artikel. De Dienst Gelijke Kansen roept bovendien het college, de gemeenteraad en het stadspersoneel op om een lintje op te spelden - en bestelde daarvoor liefst 5.000 rode lintjes! De Gezondheidsdienst verdeelt 5.000 lintjes via Welzijnbureaus OCMW en bibliotheekfilialen voor de Gentenaars. Verder bundelt de Gezondheidsdienst alle Gentse initiatieven in het kader van Wereld Aids Dag op een affiche. Het succesverhaal van de medicijnencocktails verdrong de sociale en maat-
schappelijke gevolgen van hiv naar de achtergrond. Ondertussen stijgt het aantal nieuwe besmettingen wereldwijd. De stempel die je krijgt als je besmet bent met hiv staat nog altijd een open communicatie in de weg. Bijna niemand durft openlijk praten over wat het betekent besmet te zijn. En zo blijft aids een verborgen iets, waardoor het ook dreigt vergeten te worden of waardoor mensen denken dat het enkel een Afrikaans probleem is. Tentoonstelling: de volledige selectie werken zijn te zien op de website www.casarosa.be/wereldaidsdag. Enkele werken hangen in het Foyer Casa Rosa en in het salon (te zien tijdens de openingsuren). Hierbij vind je onze selectie. Dit initiatief was enkel mogelijk dankzij de financiële steun van de Provincie Oost-Vlaanderen.
‘Ik ben een 29-jarige man, homoseksueeel, deftig opgevoed en heel traditioneel van gedrag. Ben echt geen clichébeeld van de trut die vlot wisselende contacten heeft (om het mooi te zeggen) en ik heb altijd veilig gevreeën omdat ik een heilige schik had voor ‘vuile ziektes’, op het paranoide af. Na een –naar mijn gevoel- veel te lang durende ontsteking ben ik toch maar naar een dokter gegaan voor een volledig onderzoek, bloedonderzoek inclusief. De week daarna moest ik naar haar praktijk terugkomen, waar ze mij meedeelde dat ik met HIV besmet was. Dat alleen al kwam aan als een serieuze klop maar het beste moest nog komen. Ik begreep absoluut niet waar die besmetting vandaan kwam. Ik heb altijd veilig gevreeën. De enige mogelijkheid dat ik besmet zou kunnen zijn is door orale seks, terwijl dat altijd als veilig wordt aangeduid. Toen ik vroeg naar het waarom van die leugen, werd mij simpelweg geantwoord: ‘Dat krijgen we nooit verkocht aan de mensen’. Wel, probeer maar eens aan je ouders verkocht te krijgen dat je geen pervert bent maar wel opeens met HIV besmet. Na lang navragen en zoeken blijkt nu dat 8 porcent (!) van de nieuwe besmettingen zou gebeuren via orale seks. Toch wel genoeg, dacht ik. Waarom gebeurt hier geen deftige voorlichting rond? Had ik dat geweten, dan had ik er vast en zeker op gelet. En zou mijn toekomstbeeld er nu wel heel anders uitzien’. Brief in Humo 6/12/2005
Meer over HIV en Aids bij Sensoa.be 7
Casa Rosa Werkt: wat was, wat komt? Pasta Rosa was... hot Op zondag 6 november vond opnieuw een editie van “Pasta Rosa” plaats, hét jaarlijkse spaghettifestijn dat Casa Rosa organiseert om haar vele vrijwilligers te bedanken. In restaurant Carlos Quinto werden we hartelijk onvangen en in de watten gelegd. En “we” is een heel palet aan mensen die de kleurigheid en diversiteit van de holebi-beweging kenmerken en die ons huis zo levendig maken! Het werd een gezellige avond. Wil jij er ook bij zijn? Dat kan! Casa Rosa is steeds op zoek naar vrijwilligers allerhande. Neem gewoon contact op met Stans of Kim op 09/269.28.12 of via
[email protected] Zevende Fundraising-diner was... verrassend Het was opnieuw een groot succes op 20 november: een aangename sfeer, tevreden mensen en al dan niet gesmaakte verrassingen. De ‘vrienden’ brachten 5.000 euro samen voor het Casa Rosa-project en de verbouwingen. Dank Holebiseniorenwandeling tijdens Seniorenweek was... groot succes! Op woensdag 23 november gidsten Paul Gordyn en Toon Schoutteet meer dan veertig (!) enthousiaste senioren door Gent. Aan de hand van verschillende Gentse monumenten werd stilgestaan bij de historiek van seksualiteit in het algemeen en holebiseksualiteit in het bijzonder. Er werd tevens halt gehouden bij plekken die belangrijk zijn voor holebi’s. Waar Paul het historische aspect verduidelijkte, vertelde Toon enkele leuke anekdotes. De senioren zelf – holebi én hetero- namen graag deel aan deze “roze” stadswandeling omwille van persoonlijke of historische interesse en ja, ook wel een beetje uit nieuwsgierigheid. Aan deze laatste behoefte werd zeker voldaan. Meer info: • Vieux Rose voor vrouwen:
[email protected], www.vieuxrose.be • De Roze Rimpel voor mannen:
[email protected], www.derozerimpel.be Vrijdag 20 januari, 20u Salon Casa Rosa: Vrouwenleesgroep Safo komt... De vrouwenleesgroep van Casa Rosa waagt zich aan de bespreking van het boek “Written on the body” (Op het lichaam geschreven) van niemand minder dan … Jeannette Winterson! Een ideale roman om te verscheuren voor de open haard tijdens deze barre winteravonden. Je kan het boek bestellen via de Infowinkel. Meer info en inschrijvingen via
[email protected] Donderdag 9, vrijdag 10 en zaterdag 11 februari: Eerste Bi-Driedaagse komt... Is het jou ook al opgevallen dat het laatste deel van het woord holebi nogal vaak wordt overgeslagen? Casa Rosa, de Holebifederatie en Dubbelzinnig willen hier graag wat aan veranderen en organiseren een heuse bi-3-daagse om biseksualiteit op een leuke en originele manier in de spotlights te brengen. Donderdag 9 februari: filmavond in samenwerking met Sphinx, nationale avant-première van “Brokeback Mountain”, 20u Sphinx, Sint-Michielshelling 3, 9000 Gent. Vrijdag 10 februari: bi-debat “amBigu” met Anke Hintjens, Margriet Hermans en Emile Mintiens, 20u Salon Casa Rosa, Kammerstraat 22, 9000 Gent. Zaterdag 11 februari: bi-praatcafé met babbelbox in samenwerking met Dubbelzinnig, 19 tot 23u, Salon Casa Rosa, Kammerstraat 22, 9000 Gent. Daarnaast: doorlopende tentoonstelling van schilder – graficus Jiri Buunk. Deze activiteit wordt ondersteund door de Stad Gent. Zondag 19 februari: Jaarlijkse Valentijn-The Dansant komt ook... Vanaf 15u hetzelfde, gekende recept maar een beetje anders. Inkom: 5 euro; vrienden van Casa Rosa komen er gratis in. Zondag 5 maart: Op zoek naar Atlantis, verteltocht in Jubelparkmuseum, Brussel komt... Het wordt geen droge, zakelijke rondleiding in een groot museum maar een boeiend verhaal over de Atlantismythe. Aan de hand van een reeks geselecteerde voorwerpen (kunstwerken, archeologische vondsten) in diverse zalen wordt het thema gebracht. Atlantis, een superbeschaving die gebloeid zou hebben op een continent midden in de Atlantische Oceaan en onderging in een natuurramp, uitgangspunt voor een alternatieve theorie over de “ware” herkomst van onze beschaving. Dit drama zou zich afgespeeld hebben in de prehistorie, zo’n 12000 jaar geleden. Overlevenden van de catastrofe zouden elders nieuwe culturen hebben gesticht (Mesopotamië, Egypte, Midden- en Zuid-Amerika...). Wat zijn nu de belangrijkste argumenten voor de historische realiteit van een “verzonken continent” en hoe reageert de officiële wetenschap hierop ? Deze boeiende verteltocht neemt een hele dag in beslag en staat onder de leiding van Rudy Bakeland, professioneel tenor in het koor van de Vlaamse Opera, maar ook boeiende historische gids. In principe wordt er afgesproken aan het Centraal Station (Brussel) om 10.30 u, maar we kunnen ook in groep vertrekken vanuit Gent. Inschrijven op voorhand verplicht. Het middagmaal wordt in het restaurant van het museum genomen, waar het doorgaans erg lekker is. Alles, ook middagmaal inbegrepen: 24 euro. Inschrijven bij
[email protected]; organisatie: vrienden van Casa Rosa. Meer inlichtingen bij onze uitstekende gids: Rudy Bakeland 09/2252182 of
[email protected]