1
Opening Wij zij bij elkaar in de Naam van de Krachtige en Tedere die ons bijna goddelijk heeft gemaakt, En in de naam van Jezus van Nazareth die ons geroepen heeft om in al onze kwetsbaarheid lief te hebben en te staan naast de kwetsbaren van deze wereld. En in de Naam van de Geest die waait waarheen zij wil en die ons troost en inspireert alle dagen van ons leven. Amen Inleiding op de viering Wij maken vandaag een begin met het seizoen van de kerken in Hoogkarspel-Lutjebroek en WestwoudBinnenwijzend met deze feestelijke viering en met het programma erna. Wij hebben vandaag voor degenen die het nog niet hebben een programmaboekje liggen van de activiteiten die we in dit seizoen met elkaar gaan ondernemen. Maar eerst gaan we vieren, vieren omdat dat ons met elkaar verbindt, en omdat wij dan ook in verbinding gaan met de bron van leven. Met die diepe laag in onszelf die aangeraakt wil worden door de muziek, het gebed en de goede woorden over het leven van een mensenkind. Ons thema is ‘Ieder mens is kwetsbaar’ en ook de liederen gaan daarover. Ik lees straks een gedicht van Judith Herzberg voor met de titel ‘Kwetsbaar’ en Loes leest en deel uit het Johannes Evangelie voor over ‘opnieuw geboren worden uit de geest’ We verdiepen ons in de overweging in de teksten, maar we komen altijd hier in onze gemeenschap uit bij het leven zelf, bij ons leven hier en nu. Ik wens ons een mooie viering toe en een heerlijke ochtend daarna.
2
Gebed om de aanwezigheid van de Heilige Geest Ene God met de vele namen, je bent aanwezig waar twee of drie in jouw Naam bij elkaar zijn. Vandaag zijn we met velen hier aanwezig en wij zijn ons bewust dat wij met elkaar één grote goddelijke bende vormen die zich graag laat voeden en inspireren door uw Woord en door uw Geest. Wees ons nabij in ons samen zijn hier, en geef ons een steun in de rug, een warme hand, een open hart en een luisterend oor voor dit uur, maar ook voor de rest van onze levenstijd. Wees bij ons als de angst ons aangrijpt, als de tranen in onze ogen komen ook al willen we niet huilen, ook al willen we ons flink houden. Wees bij ons in vreugde en verdriet, want alleen dan kunnen we zijn wie we willen zijn. Moge het zo zijn. Overweging Op de voorzijde van het boekje staat een foto van een heel klein pasgeboren mensje dat beschermd wordt door de hand van een volwassene. En dat kleine mensje heeft nog niet zo lang geleden de grote prestatie geleverd om geboren te worden, om uit die warme en beschermende baarmoeder te kruipen. De strijd op leven en dood gevoerd die het is zo’n geboorte. En voor de een gaat dat gemakkelijker als de ander, voor de eerste kinderen die uit hun moeder worden geboren is er meer kracht en inspanning nodig dan, voor de 2e, de 3e of de zoveelste….. Voor het kind dat op latere leeftijd van de moeder wordt geboren komt er vaak meer angst en spanning bij omdat je nooit weet of
3
het goed gaat. De vertedering en ontspanning die er is als het kind er eenmaal is, is vaak weldadig ten opzichte van wat er daarvoor wordt afgeleden. En wat is zo’n kindje teer en kwetsbaar, in alles afhankelijk van een volwassene. We weten heel goed dat niet alleen eten en drinken van levensbelang zijn, maar ook aandacht, liefde, warmte, lieve woordjes, omhelzingen. Het is een wonder dat veel mensen zo goed terecht komen, want eigenlijk is de tijd na de geboorte, de peuter-, kleutertijd en wat daar allemaal na komt, hogeschoolwerk voor ouders. Want wat is een kind kwetsbaar en wat kan je snel de fout in gaan. En als we groter groeien, komen er eerst allemaal schilletjes overheen, schilletjes om onszelf te beschermen tegen de grote, boze buitenwereld. En naarmate je ouder wordt, sta je zo stevig in je schoenen dat je die schilletjes er weer af mag pellen. Wat een werk is het om mens te zijn. En wat zijn we kwetsbaar onder al die schilletjes en schildjes die we opgebouwd hebben. De dichteres Judith Herzberg vergelijkt ons mensenleven met dat zachte zoete Turks fruit in een blik met spijkers. Als je je dat voorstelt, zie je direct de gaten in die zachte zoetigheid, de butsen en de schrammen die wij als mensen oplopen, allemaal zonder uitzondering. Geen mens komt ongehavend uit de strijd. Johannes vertelt het verhaal over de joodse leider die in de nacht naar Jezus komt. Hij mag niet gezien worden, maar hij is nieuwsgierig naar die nieuwe leraar, die praat over zijn Koninkrijk of over het Koninkrijk van zijn Vader. Hij is benieuwd naar die meester die lammen opricht, blinden geneest, doden tot leven wekt.
4
In die nacht spreekt Jezus over een andere geboorte,over opnieuw geboren worden, uit water en geest geboren worden. Is dat net zo’n klus als de geboorte uit het vlees, moet je daar ook zo hard voor werken. Het zijn voor ons hier en nu vreemde woorden, het Koninkrijk, opnieuw geboren worden……..uit de geest geboren worden. Maar wat duidelijk is, is dat het niet gaat om wat later komt, om het raamplaatsje in de hemelkoets zoals men vroeger zei. Het gaat om het leven nu, wat er van je verwacht wordt als je tot de bende van Jezus wilt behoren, dat je iets in jezelf geboren wilt laten worden, wat niets te maken heeft met macht en geld. Dat je het kind mag toelaten in jezelf die met andere ogen kijkt naar de wereld, het kind dat kwetsbaarheid ziet, armoede, pijn, verdriet, eenzaamheid, bedrog, verlies, de thema’s waar The Clue vandaag over zingt. Dat kind dat nog geen schellen voor de ogen heeft, nog geen filters waardoor je alleen ziet wat je wilt zien. Als je met de onschuld van een kind durft te kijken naar de wereld, zie je wat jijzelf en de ander nodig heeft. Dan is kwetsbaarheid niet bedreigend, maar heel gewoon, want we zijn allemaal kwetsbaar, gemakkelijk te kwetsen, dus doe dat nou maar niet. Het kind dat opnieuw geboren wordt in onszelf is uit water, schoon en gereinigd en uit geest geboren, uit de geest die ons op een dieper niveau raakt. Het kind dat de waarheid spreekt over je gevoelens die je misschien wel diep hebt weggestopt. Het kind dat je indringend aankijkt en ziet wat je zelf misschien liever niet had willen zien. Maar ook het kind dat dieper voelt
5
van wat voor die ánder goed is of pijnlijk, zorgzaam of kwetsend, koesterend of gewelddadig. Dat kind hebben we als volwassene vaak de mond gesnoerd omdat het ons niet uitkomt, omdat we een ander plan hebben in ons hoofd. We laten ons hart dikwijls minder spreken dan ons hoofd. Grappig dat dit gesprek tussen Jezus en Nikodemus ’s nachts plaats vindt, in de stilte van de nacht. Want daardoor lijkt het alsof er staatsgeheimen uitgewisseld worden. Maar het gaat vooral over zien wie kwetsbaar is, over durven kijken, durven voelen, durven proeven, durven ruiken, het mensenkind in al zijn of haar kwetsbaarheid laten zijn in de wereld. En als je dat echt doet, als je echt opnieuw geboren wordt, heeft dat grote consequenties, want oorlogen worden overbodig, mensen worden zorgzamer, vriendelijker, vrediger naar elkaar. Dan is het contact op zielsniveau en van hart tot hart veel belangrijker dan welk beleid dan ook. Dan komen we met zijn allen dichter bij het Koninkrijk als ooit. Kwetsbaar en wel. Moge het zo zijn. Stil Gebed Voorbeden Wij bidden voor allen die ons gebed nodig hebben, die de angst in hun hart niet kunnen verzachten, die het verdriet in hun ziel niet kunnen vergeten, voor hen die liefde ontberen, die koestering te kort komen.
6
Geef ons wat we nodig hebben, laat mensen op ons op pad komen die in onze behoeften voorzien en onze noden lenigen. Wij bidden voor de zieken, die in onze gemeenschap zijn, dat we ze niet vergeten, dat ze in onze gedachten zijn en we ze geven wat ze nodig hebben. We denken aan Ina, en Guurtje, aan Annie en Iets en we denken aan hen die in onze eigen kring ziek of ernstig ziek zijn. Geef ons kracht om verdriet te dragen en om hen te steunen zoveel als voor onszelf mogelijk is. Wees bij onze ouderen, als het leven slijt, als de dagen lang worden en eenzaam. Als de keuzes moeilijk worden, van twee kwaden het beste kiezen valt niet mee. Als de zin uit het leven wegloopt, en niet meer terug komt. Geef levensmoed en vriendschap om de dagen die er nog komen, goed en liefdevol te kunnen doorbrengen. Wees bij onze jongeren en kinderen die het leven nog moeten leren. Ze weten vaak niet hoe te leven in een wereld met veel verleidingen, met koude communicatie via social media en de computer. Ze leven in de wreedheid van het ieder voor zich. Leer hen thuis de weg verstaan van samen, van verbinding, van familie die je niet loslaat, omdat ze anders niet bestand zijn tegen dit leven. Wees bij de wereld die op sommige plaatsen steeds oorlogszuchtig en wreder wordt. Geef vrede, Heer, geef vrede, want wij kunnen het niet. De wanhoop slaat ons soms om het hart als we naar de beelden kijken op tv.
7
De angst slaat ons om het hart als we de krant open slaan en wij voelen ons zo machteloos. Wees bij ons en bij de wereld, meer kunnen we niet doen, dan dat te vragen. Dankgebed Eeuwige en Barmhartige, Dank voor vertrouwen, voor liefde en troost ontvangen in moeilijke tijden. Dank voor kracht en kwetsbaarheid, voor liefde en tederheid. Dank voor de inzet van velen om ons leven zin en geborgenheid te geven. En dank voor het antwoord dat we soms krijgen op vragen die in ons leven. Wij weten dat u ons bidden hoort en dat niet altijd in onze vorm en op onze tijd wij iets terughoren. En toch bent u ons tot zegen. Amen. Onze Vader Onze Vader die in de hemelen zijt, uw naam worde geheiligd; uw Koninkrijk kome; uw wil geschiede, gelijk in de hemel alzo ook op de aarde. Geef ons heden ons dagelijks brood; en vergeef ons onze schulden, gelijk ook wij vergeven onze schuldenaren; en leid ons niet in verzoeking, maar verlos ons van de boze. Want van U is het Koninkrijk en de kracht en de heerlijkheid in der eeuwigheid. Amen.
8
Wouter zal na de zegen iets vertellen over het programma van de Startzondag na de viering Zegen Ierse reiszegen Ik wens je Voorspoed Warmte Milde regen Voorspoed op al je wegen, de wind in je rug De warmte van de zon op je gezicht en milde regen. Moge God je bewaren in de palmen van zijn handen, totdat we elkaar weer tegenkomen. Gezongen Amen
9
Over verbinden Gisterenavond zag ik het Prinsengrachtconcert……….. Ik zag het hele concert en ik zag de mensen in stil genieten van die prachtige klanken op bootjes, vanuit ramen. Ik zag en hoorde hoe de Georgische violiste Lisa met de hele moeilijke achternaam een bijzondere inleiding hield op het prachtige stuk van Johann Sebastiaan Bach Erbarme dich, ze herdacht de slachtoffers van de vliegramp en refereerde aan de tijd 6 jaar geleden waarin haar eigen volk ging door het dal van duisternis van oorlog en geweld. En het was alsof daarna het lied ‘Aan de Amsterdamse grachten’ klonk als het volkslied van Amsterdam, als de verbinding van velen die mensen hebben verloren, die mensen kennen die iemand verloren hebben. Ik moest denken aan wat wij hier doen met elkaar in onze gemeenschap, we zoeken de verbinding, we stamelen woorden van liefde, we zingen klanken van troost en we geven op onze eigen menselijke manier vorm aan wat kerk zijn kan zijn in 2014. Dat is wat we in het nieuwe seizoen weer met elkaar gaan doen en je bent welkom bij ons. En om dat verbinden vorm te geven in al onze eigenheid en kleurrijke zelf, gaan we nu echt verbinden. Je mag hier in de kerkzaal gaan staan of zitten en je krijgt misschien wel een kleurig bolletje naar je toe gegooid, hou de draad vast, dat is in het leven ook handig om de draad vast te houden en gooi em door naar een ander. Zo weven we met elkaar een groot web. En als je een andere kleur krijgt doe je weer hetzelfde. Hou het vast tot we klaar zijn……
