ONEMA THEATE. ^ssrinnikg. Q s3?; t,ch '* CA***" POTÖ'iïZ*

m-* uv

êitieiiini©ederi|ea) Wiegelied WOORDEN EN MUZIEK VAN MELCHERT SCHUURMAN

Andxntlrw.

pgff s

S=F

*

i>1 ui.me

Jlef.kMi.de

Je

m f|

fojn.

ZA,

j J I J- J J- J J

^

| 1 J-j rJ'=

^

ziel .tie, teer en rein.

-1 la > 2.öe . _ te rttjötr.

m

^

ÊfP^

15 VAnqeenkwa&,dhe.Wu,èt.

trittaiejs'loteiiinond.

t

*•

liïuUner,5lu.i.nierzacht.

T

G>oe.den, qoe.den nAcht.

i" n ^'' i?^^! Sluimer zacht, lief kindekijn, In zalige, zoete rust. Je zieltje, teer en rein. Is van geen kwaad bewust. Sluimer, sluimer zacht: Goeden, goeden nacht.

PfoHtt...".0:*"??:

Ik zal goed en trouw voor je zijn. Al ben ik je moedertje niet. Je hartje lief en klein. Is nog te teer voor verdriet. Sluimer, sluimer zacht:; Goeden, goeden nacht.

- JZiï ';* ^sSBBBBflRNR

Electrische „HIS MASTER'S VOICE" Sterktoon Reproducer overtreft alles en is het ware instrument voor DANCINGS, CAFÉ'S, RESTAURANTS, HALLS, CINEMA'S ENZ. HET VERVANGT EEN GROOT ORKEST EN IS HET MEEST VOORNAME EN SUPERIEURE INSTRUMENT DER WERELD! PRIJS f1400.— Vraagt gratis afbeeldingen en demonstratie b^:

NoV. WDLLEIMI SPIBENGEirS GRAMOPHONE^ EN RADIOHANDEL PASSAGE 46 of LAAN VAN MEERDERVOORT 60a, DEN HAAG Red. en Adm.: üalgewater 22, Leiden. Tel. 700 Postrekening 41i

irschQnt wekelUks — PrQs per kwartaal f 1 OS

ONEMA

THEATE t,CH

Q s3?;

'* CA***"

POTÖ'iïZ*

^ssrinniKG.

, III

DE PAGE VAN DE KONINGIN SCHOONHEID EN CHARME

EEN CARNAVALSVERHAAL DOOR COR KLINKERT

PONDS CREAMS — txrhr)gl>ot>T in alle goeJt zaken 3_ in potlen vanfl. en f2- en in

lukn oon / 0.40 en / 0.Ä0

- GRATIS MONSTER -i Ponj's Rxirocl Co A'Jam zendt \ U liMe momien -n Ponti's hrochurt na inzending oan 10 ct. \

Vonó^fcM* Creams 5AL1BMÜUEDI515UPBEMALEX!

DE GEZONDHEID MET MOOQ5TE DER VROUW GEBOD!

WMMMM-. THE MODEBN MOTOR.CVCLt

De motor

SAMU HET NIEUWSTE. MODEDNe DAME5VEBBAND. öEMMkEUJkE BEVESTIöINö-umccMBAaeiJUWcs 6UITENQEW0ON STEDI^ A550DPTICVEDM0ÖEN. ONDOOBDßlNöBADE ONOEßLAAQ. ÖEMA^UJI^E EN DISCÖETE VEBNIETIQINö.

AMU

/iet onooedrcffkn, modeme^a/nesüerbond.

VOLDOET MN OE HOOQSTC EI5CHEN DEfi HYGIËNE

VEBTEQENWOOBDK3EB5 VOOB NeDEBLANO C F VAN DU. CN ZOON. DOQDBECHT

ADVERTEERT IN DIT BLAD VRAAGT OFFERTES

VOOR DEN

BLOEMENTUIN

100 Glad io I en, 20 Rose, 20 Rood, 20 Lila, 20 Geel, 20 Wil, 50 Anenoneo. 26 Reno nk el s 25 Monbrelia'e, 25 Besonia's, 10 Vaate planten. 10 Kaapiche Lelie«. 5 Dahlia's

Iets moois. Uw tuin een Lusthof voor slechts f 2.50

BON

voor de Meerrl|dT. Catalogus van: ARIEL WORKS LIMITED Birmingham Waldeck Pyrmontkade 2 P DEN HAAO

VBAAfiT 00k DE SPECIALE "SAMU' GOßDEL. VEßk:ß!JQBAAD IN ALLE öOEDt COBSETZAKEN. DDOQISTEQUEN EN APOTHEKEN

Tevens ontvangt ledere besteller die deze strook Inlevert 250 KLAVER-VIER GELUKSKLOK GRATIS

Firma JOHN. SCHR1ER Jacz., HILLEOOM. Opgericht 1Ö9Q

H.H. KLEERMAKERS VRAAGT INLICHTINOEN voor het financieren van Uw termijnzaken CENTRALE CRED1ET- EN FINANCIERINGBANK KEIZERSGRACHT 302-304, AMSTERDAM (Centrum)

HEBT OU AL EEN ABONNÉ OPOEOEVEN?

Waarom zoudt U Langer Lijden? Krabben en wrijven maakt 'tjeuken erger. Ge beschadigt de huid en kunt 's nachts niet slapen. Koop een flacon D.D.D- De eerste druppels doen de Jeuk reeds bedaren en bezorgen U een rüstigen slaap. D.D.D. brengt altijd verlichting, omdat het diep in de poriën dringt en daat de äektekiemen doodt Het is geen vettige zalf, maar een heldere vloeistof. Ekzeem, uitslag en andere huidaandoeningen wijken spoedig voor D.D.D. Koop nog heden een flacon van f 0.75 of f 2.50 bij Uw Apotheker of Drogist. D D D ondersteunt i de heilzame «e Én werklnB der D.D.D.-VloeiZ E E P stof en houdt de huid KMond. f 1.— per stuk. B1

/Uiyi-k'lir.lDSWAAU'HOkH, !: lO.OOO ZUIVFRHHIDSWAARBORC« H 10.000 ZUIVKRHF.IDSWAARBOKG F ZUfVFWir.lDSWAAknnkH. 1: lO.OOO /UIVKRHF.IDSWAARBORC. .'-' 10.000 ZUIVHRHF.IDSWAARBORG /uy#Mii Jf WMK?|^ m , »■ K i ■n^^pM: ■ vSi|HV lo.oooj

i^^H I

I Imil l(W){) WWw^Mu^üoM

F

^o.ooo

IIIIIIIIIIIIIIIIHIHHIIIHIIIIIIIIIIHIIHIlll

IliUIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIUIIMIIHIIIIIIIillllllllllllllllllllllHIIIHIIIIII

E kamer lag in het halfduister, I nauwelijks verlicht door de spaarzame stralen der maan, die door het venster vielen. In deze karige belichting nam het meubilair allerlei geheimzinnige gestalten aan, precies zooals Lily Gonfried op dit oogenblik noodig had om te kunnen na-genieten, in haar verbeelding, van de genoegens van den bal-masqué-avond. Redelijkerwijs had niemand van' het jonge meisje kunnen eischen, dat ze na haar thuiskomst direct in slaap zou zijn gevallen. Er was te veel om prettig over na te denken! Eerst haar verkiezing tot bal-koningin, als de mooiste dame van dien avond en het innig besef, dat die hulde werkelijk verdiend was. En daarnaast de herinnering aan een galanten middeleeuwschen ridder, wiens fraaie, welgevormde gestalte dien avond nauwelijks van haar zijde was geweken omdat, zooals hij beweerde, „een koningin een galante page moest hebben". De mooie onbekende had zijn best gedaan om het hart der koningin te veroveren! Met genoegen dacht Lily, nu ze te bed lag, aan dit alles terug, en daardoor ontging 'het haar, dat ze niet meer alleen in de kamer was „Handen op! Als je durft schreeuwen of bewegen, schiet ik!" Ongemerkt was hij binnengekomen: een forsche gestalte m donkeren mantel, waarboven twee flikkerende oogen glinsterden door de ooggaten van het zwarte masker. Het meisje gilde niet. Ze behoorde niet tot het soort van vrouwen, die in zwijm vallen. Bovendien was ze nog te veel in haar „koninginne-stemming" om zich tot een minder elegant geschreeuw te laten verleiden. Ze voelde, dat koninginnen haar ingeboren waardigheid moeten behouden, ook als ze door inbrekers in haar bed verrast worden. Maar nu hij een greep deed naar het lichtcontact en hierdoor de kamer in helder licht zette, kon ze toch een kreet van verbazing niet weerhouden. Hij was het haar page ! „Als je één kik geeft, worden we kwade vrienden," waarschuwde hij. „Ik zie, dat je me herkend hebt. Omdat ik den heelen avond je page geweest ben, wil ik je nu toonen, dat ook een inbreker galant kan zijn voor iemand, die pas koningin is geweest. Je bent wel degelijk Lily Gonfried, de actrice van het Forest-Theatre, niet? Diegene, die op het bal pronkte met een fraai paarlencollier, dat menigeen de oogen uitstak, en ook de mijne Dan ben ik aan 't goede adres!" „Nee, dat ben je niét!" spotte Lily, thans hersteld van haar verbazing. „Ik ben inderdaad Lily Gonfried, maar, m'n

On CaurmaivsiD sft® m m 1 m si.

F > , U{

'"

S40<J-27«

Per f 5000.— bij overlijden „ f 10000.— bij invaliditeit „ f 5000.— bij ged. invaliditeit RISICO GAAT DIRECT IN

'-

Willy Fritsch, de geliefd e filmster „up-to-date".

goeie man, hoe haal je het in je hoofd wijls genoeg in den schouwburg om te Talentte denken, dat arme tooneelspeelster- weten, dat je talent hebt volle actrices worden doorgaans goed tjes échte, onvervalschte parelen kunbetaald...." nen koopen en dragen?" „Ga dat even aan Forest zeggen, den Verbaasd keek de man haar aan. Aan de mogelijkheid, dat het collier baas van het schouwburgspul, wil je?" valsch was, had hij den heelen avond spot-lachte ze. „Wat ben je toch een niet gedacht; misschien omdat hij, zoo- onnoozele hals, al ben je een inbreker! .als hü zich thans moest bekennen, te Ik zeg je nog eens, dat mijn collier geen veel gekeken had naar haar aardig, pond waard is! Dat kan ik er in den lommerd niet eens voor krijgen! Ik ben frisch gezichtje. „Neem je in acht. Als je me wilt be- het roerend met je eens, dat ik talent driegen, mooie bal-koningin! Ik kom dik- heb, maar met talent alleen kom je er , TRAM. AUTOBUS. ENZ. zonder onze populaire ^..O.-PO LIS

ZUIVl'.kMlF.lDSNX'AARBORC. i; 10.000 ZUIVBRHElDSWAARBORG F 10 000 ZUIVERHEiDSWAARBORG ZUIVFRHFIDSWAARBORG V 10.000 ZUIVFRHFIÜSWAARBORG F 10.000 ZUIVFRHFIDSWAARBORG

2 -

IIIIIIIIIH

B

Duizenden vrouwen, waarvan velen beroemd door hun schoonheid, constateeren dagelijks dat beide Pond's Creams hun charme en schoonheid onderhouden en verhoojjen. :

Illlllllllllllllll

Het ienoeien dacht IMv, "" 2« '« bed la& aan dit alles teruä. en daardoor ont&nä het haai, dat ze niet meer alleen In de kamer Handen opl Als Ie durft schreeuwen Wa3 of beweten, schiet Ik..." UonU het opeens.

Jaarpremie slechts /'2.50 Zegelkosten fO.'Xi DOE HET NUI - 3 -

Postgiro No. 19154

SCHIEDAM

^r

Poto Godfr. de Groot

KO VAN DIJK, een onzer talentvolste acteurs.

in de tooneehyereld niet! Daar moet je meneer Forest voor kennen! 'n Wurm, dat altijd een groote horlogeketting draagt op z'n dikken buik om te toonen, dat hij tenminste centen heeft, bij gebrek aan kunstverstand! Dacht je, dat die man zich bijvoorbeeld ooit afgevraagd heeft, of ik misschien niet het meest geschikt zou zijn voor de hoofdrol in het nieuwe stuk? Geen denken aan! Hij geeft zonder meer de rol van freule Diana aan de dikke Corrie Meskers, omdat die hem naar den mond praat. En toch verzeker ik je, dat ik elkeen zou overtreffen, als ik die hoofd-

Weg met die puistjes! Hebt U last van puistjes, vetwormpjes of andere leelijke vlekken? Neemt dan eens een proef met de nieuwe, wetenschappelijke Radox behandeling. Puistjes en vetwormpjes ontstaan, doordat de poriën der huid verstopt zijn. De kliertjes in de onderste lagen der huid, die de overtollige zuurdeeltjes door de poriën moeten afvoeren, kunnen dit niet doen en verslappen. Door een behandeling met Radox nu, worden de poriën gereinigd en dringt de levenwekkende zuurstof uit Radox direct door naar die kliertjes, welke weer normaal gaan functionneeren. Binnen korten tijd wordt de huid gladder, mooier en zachter dan ooit te voren. Rimpels worden verwijderd dooreen theelepel Radox te mengen door een kop gefiltreerde, zure melk en met deze lotion de huid lederen dag te betten. Vetwormpjes verdwijnen onmiddellijk door een theelepel Radox bij een kop heet water te voegen en met dit mengsel de aangetaste plek gedurende eenige minuten te behandelen. Wanneer het gezicht afgedroogd is zijn de vetwormpjes verdwenen. Importeurs van Radox, Keizersgracht T24, A'dam. Voor Indië verkrijäb. bij fa.J. v. Gorkom » Co., Djocja en bare filialen.

rol kreeg, en daarmee een goeie kans om te bewijzen, wat ik kan...." „Oh! Zit de kwestie zóó? Je bent dus te eerlijk voor dien Forest, is 't niet? Je wilt dus alleen je succes te danken hebben, aan wat je werkelijk presteert! Dat vind ik zeer respectabel van je — en op die manier pleegt die Forest heel wat kwaad! Goed beschouwd offert hij niet alleen jou en de tooneelkunst aan zijn grillen op maar mij ook! Want als j ij je kans kreeg, zou je geen valsche parelen moeten dragen en dan zou ik niet vruchteloos zijn kotnen inbreken. Zijn die parelen inderdaad valsch?" „Geloof je me nóg niet? Nou, hier heb je ze Nu kan je den tooi van een koningin even van nabij bekijken, al heb je dit toch reeds den heelen avond kunnen doen. Bah! Wat 'n dom schaap was ik, om te denken, dat je in mijn nabijheid bleef om wille van mezelf! Weer een ontgoocheling in mijn leven!" Haar uitroep klonk zoo komisch, dat hij even moest lachen, 't Was eigenlijk dwaas, dat hij, gekomen om in te breken, met zijn slachtoffer dood-nuchter stond te praten over haar beroepskansen. En zoo doodgewoon kon ze praten op een oogenblik, waarop elke andere vrouw doodsbenauwd zou zijn geweest, 'n Dapper kind, dat meer verdiende dan die Forest haar gunde. „Schrijf even het adres van je directeur voor me op, wil je?" vroeg hij plotseling. „En ook den naam van die andere actrice die dikke, waarover je het zooeven hadt Je noemde zooeven haar naam...." „Corrie Meskers, bedoel je? Waarom wil je dat weten?" Hij keek haar glimlachend aan. Zoo ruw en inbrekersachtig als zijn stem aanvankelijk geweest was, zoo hoffelijk en beleefd klonk ze nu. „Een mensch kan nooit weten, waar. voor een adres te pas komt," ontweek hij haar vraag. „Er zit voor mij wel niets anders op dan te gelooven, dat je werkelijk eerlijk bent en dus een parelen-collier draagt, dat valsch is. Mijn inbrekers-rol moet dus als geëindigd beschouwd worden en ik mag opnieuw je page zijn! Als een page zijn koningin nuttig kan zijn, moet hij het natuurlijk doen. Wie weet of ik daartoe niet binnenkort eens de kans krijg? Laat ik je nu echter niet langer van je nachtrust berooven, mooie koningin! Als je je nu even naar den muur keert en belooft niet te zullen schreeuwen.... dan zal ik even onbemerkt verdwijnen als ik gekomen ben. Eerst even het licht uit Tot weerziens " Even was er stilte. En toen Lily zich daarna nieuwsgierig omdraaide om te zien, wat haar bezoeker deed, ontsnapte haar een kreet van verbazing, want de kamer was leeg! Forest, de directeur van Lily's Theater, had óók carnaval gevierd in vroolijk gezelschap. Hij was niet al te nuchter toen hij tegen den ochtend huiswaarts keerde en tastend de deur van zijn zitkamer opende. Toen stak hij het licht aan en ging verder de kamer binnen. „Doe de deur achter je dicht, als je zoo vriendelijk wilt zijn!" klonk een

N.V. KLEEDERMAKERII

^Old Bond Strccr DAMES EN HEERENKLEEDING NAAR MAAT LEIDSCHESTRAAT 49 3-1-6-3-2

TELEFOON

[-ENTHOUSIASTEN AAN ALLE FILM-ENTHOUSIASTEN. die om foto's vroegen, doelen we mede, dat deze zoo spoedig mogelijk gezonden worden. Meer dan £wee foto's kunnen wij echter niet zenden. Leeftijd van artisten en rolverdeeling van films worden in deze rubriek niet vermeld. MARCEL B. te 's-GRAVENHAGE. Adres: Paul Czlnner, Freiherr von Steinstrasse 19ï Berlijn. G. A. A. M. te HENGELO. Deze film is opgenomen door de „Deutsche Universal". Adres Wilhelm Dieterle: Schweinfurterstrasse 25, Berlijn. R. W. te GOUDA. Schrijft U eens aan den heer Balthazar Verhagen, directeur der Tooneelschool te Amsterdam. Ar^twoord-coupon aan ieder postkantoor te verkrijgen. We geven alleen foto's van filmartisten; de twee gevraagde portretten kunnen we U dus niet zenden. Mej. M. te LEIDEN. Anna May Wong is niet getrouwd. Aan uw wensch wordt spoedig voldaan. H. v. H. te AMSTERDAM. Dit duurt wel eens een geheel jaar. Niet ongeduldig worden. C. A. L. v. G. te DELFT. Fred Thompson is in December 192ß overleden. Vraag s.v.p. daarvoor een andere foto. GUSTAV FR. te EINDHOVEN. Dank voor Uw briefje. Zeker, U mag aan de prijsvraag meedoen.

vreemde stem hem tegemoet. „En geen grapjes, alsjeblieft! Mijn pistool is geladen en zou wel eens per ongeluk kunnen afgaan! Ga zitten." Even draaide alles in de kamer voor de oogen van den schouwburg-directeur rond. Een inbreker? Een man die rustig aan zijn eigen schrijftafel zat en spelenderwijs den loop van een glinsterend pistool op zijri dikbuikig persoontje gericht hield! 't Was voldoende om hem plotseling te ontnuchteren en onwillekeurig gingen zijn blikken in de richting van de muurkast, waar het geld verborgen lag. „Zoek maar niet, wat er in die kast zat, vriendlief!" klonk het spottend. „Je hebt me hier zoo lang laten wachten, dat ik noodgedwongen als tijdpasseering een beetje moest gaan snuffelen! Ga zitten, zeg ik je." Een moedig man was directeur Forest zeker niet. Hij bewees dit door als een klomp neer te zijgen op een stoel en zelfs ongevraagd de handen omhoog te steken. „Niet schieten! Ik zal u al het geld geven, dat ik in huis heb!" „Of je ook nog zwaar dronken bent!" spotte de ander. „Ik heb je zooeven al gezegd, dat het geld uit je brandkast reeds naar mijn zak verhuisd is, en dat ben je nu al weer vergeten! Hetgeen ik nog met je af te handelen heb, is

geen geldkwestie, vriendje, maar een kunst kwestie. Ik interesseer me bijzonder voor de tooneelkunst ' „Voor de tooneelk " „ En voor de manier, waarop ju die ondergeschikt maakt aan je minderwaardige voorkeur!" vulde de man aan het schrijfbureau aan. „Als trouw bezoeker van je schouwburg, kom ik er tegen protesteeren, dat je de beste talenten van je gezelschap op den achtergrond houdt en ons eiken dag die dikke Corrie Meskers blijft opdringen. Aan dit schepsel wou je zelfs, naar ik hoorde, de hoofdrol geven in je nieuwe stuk, hè? Welnu, ik wil niet, dat dit gebeurt! Ik heb genoeg van Corrie Meskers. Langzaam had de bedaarde, spottende stem een dreigenden klank gekregen, die den sidderenden Forest het ergste deed vreezen. „Laten we dus kort en bondig afspreken, dat je die hoofdrol in geen geval aan je dikke lieveling geeft! Begrepen? Geef ze.... laten we 'ns zien.... ja, geef ze bijvoorbeeld aan juffrouw Lily Gonfried. Natuurlijk ken je die....?" „Een actrice van mijn gezelschap, geloot ik...." stotterde Forest. „Verdraaid aardig, dat je tenminste je menschen bij hun naam kent," grijnslachte de ander. Maar je laat ze met tot hun recht komen, als ze met van jouw streken gediend zijn! Dat heeft nu lang genoeg geduurd naar mijn zin en alleen op uitdrukkelijke voorwaarde, dat Lily Gonfried de bedoelde hoofdrol krijgt, wil ik je verder met rust laten. Wat doe je?" Onwillekeurig slaakte Forest een zucht van verlichting bij die belofte. Indien hij aarzelde te antwoorden, was het, omdat hij zich indacht hoe Corrie Meskers zou te keer gaan. „Of verkies je, dat-ik je later nog eens opnieuw op de vingers kom tikken?" dreigde de ander. „Neeii.J Best zoo, bel dan onmiddellijk Corrie Meskers op en zeg haar, dat ze op staanden voet ontslagen is. Ik blijf hier naast je bij de telefoon staan, denk er om! Ontslagen, zonder ^dat er verder over gepraat wordt " „Redenen moet ik toch altijd opgeven " protesteerde Forest zwak. „Corrie Meskers is als actrice geen knip voor haar neus waard, en dat kun je haar gerust zeggen. Die reden is afdoende. Vooruit!" „Kan dit nu niet beter morgen.... „Later.... als ik weg ben, zeker? spotte de ander. „Bel op.... en onmiddellijk daarna, nu ik er nog bij ben, bel je Lily Gonfried op om haar te vragen of ze de rol wil spelen." „Ik zal het doen. Maar dan reken ik er op, dat je me nu " „ Niets zult doen!" imiteerde de ander de bevende stem van den directeur.

A

DAHSIHSTITUUT

J.RVANHINTE neiuatweo 16-ia ra sne* PRIVÉ-LESSEN RHYTMISCHE GYMNASTIEK

J

^. £. -, *

■

■■

. gOILECO^,, de bekende zangeres, die haar bijnaam .het Boheemsche nachtegaaltje" welverdiend draagt, wil ook voor de sp rekende film gaan optreden.

Knorrend sloop Forest naar de telefoon en zocht met bevende vingers de nummers der beide meisjes op. Achtereenvolgens eu zonder dat hij nog durfde omkijken naar den bezoeker, wiens pistool hem een onmetelijken angst bezorgde, belde hij de twee actrices op en pas toen hij hiermee klaar was, durfde hij zich omkeeren om te bemerken, dat de gevreesde inbreker verdwenen was! Hij was alleen! Er zouden moeilijk geschikte woorden te vinden zijn, om te beschrijven, welke indrukken Lily • Gonfried bestormden toen ze nog slaapdronken de telefonische boodschap van Forest aanhoorde. „Of ze in het volgende stuk de hoofdrol wilde spelen, omdat hij plotseling Corrie Meskers ontslagen had wegens verregaande onbekwaamheid." De boodschap deed haar van overstelpende vreugde direct totaal wakker worden en tevergeefs vroeg ze zich af, welk geheimzinnig verband er kon bestaan tusschen het onverwachte nachtelijk bezoek van haar bal-page en de plotseling veranderde stemming van directeur Forest. Reeds wanhoopte ze een oplossing te vinden, toen er in den vroegen morgen een briefje aan haar adres bezorgd werd.

klaarblijkelijk afkomstig van haar gentleman-inbreker, dat als volgt luidde: „Toen ik u, schoone bal-koningin, üw grieven hoorde uiten over de miskenning van uw werkelijk talent, heb ik gemeend, dat mijn plicht als toegewijde page mij dwong, onmiddellijk borest over die kwestie te gaan spreken. Deze heeft mij gaarne beloofd, u voortaan beter te zullen waardeeren en was mij zoo dankbaar voor den ontvangen wenk. dat hij me bovendien schadeloos gesteld heeft voor mijn onbevredigd verlangen naar een parelen-collier. Ik betreur dit collier dus niet. vooral omdat ik u aldus heb kunnen bewijzen, dat niet alleen hebzucht, maar ook waarachtige waardeering voor uw persoon zelfs een inbreker kan dwingen zich te verklaren tot, van Uwe Bal-Majesteit, voor eeuwig ..,,-,„ de toegewijde Page

';

-

•..-,..,.

.... -■.

^

\^n

1VEL

,

■,. -v

-.,

IWAN MOSJÜUK1NS BESTE FILM EEN TRIOMF DER UFATON

LIL DAQOVER EN FRIT2 ALBERTI

ijk

zal men den

BETTY AMANN EN IWAN MOSJOUKIN

srooten

. . .„ „«»rpn talnite

eVen En ue moe dictie der dJeTUniversum ujrtctie Film A ^ r Berlijn dankbaar zijn, dat ze hen ittoe de gelegenheid gegeven heef"

aeze faun der Bloch-Rabinowitschecn «»aal geworden op <üe m£itttT0v~1 JrS der ^Prenten, met onSllilf^j^!11^1 Relaas ook MosjouldTSelt in H gePlavfd is. moedl

voerder der ifaüu •■• " Saanteeen hnn ..Ka"kasie« in den strijd tegen hun vijanden de Russen tfvT P

schimmel rijdt hii door H»

ver^olkir va„ «F jeugdigen

^iof^r^Tj^

Ser0ff

-

digïnïrïrvet "Ä-^^ ïteen 2 i

«^g« Kaukasiërs zicf

va n Czaar Nico i2" Vsnte o dringen de d RMCC»^ g n ae Russen

0p

een

"^ ÏJ ïSwel bem. loopen. Maar noewei de Czaar stam e OV g 3 mef g^ \ Ät\ec bten. Bij e«i genooten wil bi] nie^ . . baUetvoorstelbng perken ^ z nd. land ns genoote Saira C66"^ l^rd werd en loor de Russen £tvoJrzaari die bet tegen den wil ^.^"egenbeid acb-

DE TWEE RIVALEN

iÄruredTSaäMSat met baar

J

ech

den Riaboff;d e nV0Or 0f 0 1 lée ä geSto r v en ^^

den

zl n

D een anders Är "iS TTn ~ J ■ ter voor «^ Mos oukin nie

burgers ^ gevangenen n ^ Kaukasiër HadsC,,^t de Russische beerdige wraak. Hij \okt de R vernieugt fclaren - een h^rUag g ^ de troepen. Aa"v
avon

een vreedzaam dorp

den Kaukasus tenjg ens ^ een vrouw gevangen, 1 han en m opstand tegen fe Rus e ^ ouwe d^n Paaschnacht val^n J he lege troepen het gioote R bevrijden, Hij weet zijn 3«f^Smacht wijken.

ifirTgrcbt^anzjnland, zijn ^"vindt8 hij den dood.

ie

.

En deze s«^^' den en vijanden sen en 1«««. genden ^ ^ van de sprekendefilm ^ ontroeren Wa z u gaan zienl ^ htig kunstenaar 6 wee t alleen een wagacWi^ ^^^ ^ Het met de '^„eeerzanger, neen een zin sentimenteelen nege^ ^ dit is kunst gestrev^.^ K

doet

het

' 'nmzifn verloren vaderland, weenen om zijn vi= ERIC W.

DE STERFSCÈNE - 7 -

■■■.'■

ONBEKENDE FEITEN VAN BEKENDE ARTISTEN DOOR

ARN. VAN RAALTE Jr. OCT.VAN AERSCHOT EN JOH. BOSKAMP

Eigenlijk zouden we gevoegJijk het traditioneele &-teeken, dat bij handelsfirma's gebruikelijk is, tusschen deze twee welbekende namen kunnen plaatsen in stede van het woordje „en"; want behalve dat Van Aerschot en Boskamp kunstbroeders en trouwe collega's zijn, vormen ze samen de directie van het Rotterdamsch Operette Gezelschap. En dat is dan ook de reden, dat wij hen tezamen in dit artikel zullen „behandelen". Zonder dea één boven den ander te stellen, — wat zijzelf allerminst zouden wenschen — nemen we de alfabetische volgorde en beginnen dus met Van Aerschot. Octave van Aerschot — of zooals zijn mededirecteur en confraters hem bij voorkeur noemen: „Taffie" —, begon zijn kunstenaarsloopbaan als bescheiden violist te Londen. Gedurende den oorlog, in 1916, trok •hij naar Amsterdam en verwisselde aldaar de beperkte ruimte vóór het tooneel, met het tooneel-zelve en begon zijn tegenwoordige, zoo succesvolle loopbaan in een revue bij Nögerath, waarin hij reeds met Boskamp samenspeelde. Toen de eerste schrede op het doornige pad der „lichte kunst" gezet was, volgde de tweede, reeds forschere, stap en kwam hij bij het toenmalige operette-gezelschap onder directie van

wijlen Chrétienni, en later ook bij het gezelschap van Nap de la Mar. Daarna ging hij weer terug naar de revue in Flora, waarin hij met toenemend succes optrad, wat niet wegnam, dat toch de operette hem meer aantrok, zoodat hij weer vrij spoedig aan het gezelschap van Max Gabriël verbonden werd. Vervolgens ging hij het zélf eens probeeren en vormde met Van Bijleveld een operette-gezelschap, dat met veel succes den Princesse-Schouwburg te 's-Gravenhage uit zijn schijndood deed herboren worden. Na drie seizoenen verwisselde hij Van Bijleveld als mededirecteur voor Joh. Boskamp, waarmede hij nu reeds ruim twee en een half jaar op voorbeeldige wijze samenwerkt; en hard, buitengewoon hard wordt er door beiden gewerkt I Doch hierover straks. En sindsdien kan Van Aerschot als „Rotterdamsch Artist" beschouwd worden. We zeiden het reeds in een vorig artikel: het Rotterdamsche publiek is buitengewoon gereserveerd en traag in in het geven van zijn volle onverdeelde „liefde", doch is die eenmaal verworven, dan blijkt zij ook van een oer-degelijk en bestendig gehalte te zijn! Van Aerschot nu heeft die „liefde" van het Rotterdamsche publiek — alleszins verdiend trouwens — buitengewoon snel "weten te verkrijgen; zonder tot overdrijving te vervallen, is hij geworden de kevehng van het publiek; men lacht reeds, als zijn altijd on^weerstaanbaar grappig geschminkte tfonie maar even zichtbaar wordt! Hij vindt altijd onmiddellijk het contact met gene zijde van het voetlicht en weet door een gebaar, een blik, een houding, van de onbenulligste momenten in zijn rol een gelukkige trouvaille te maken. En däärom is hij ook de geboren revue-komiek, de man, die zelfs een minder gelukkig libretto nog altijd weet te redden! Maar hij moet hard werken, want een operette zónder hèm zou een teleurstelling voor het publiek zijn en een waagstuk voor de directie; daarom komt dat slechts sporadisch voor! *

JOH. BOSKAMP. (Foto's Bacli)

*

*

Als je eenmaal „A" gezegd hebt, moet je ook „B" zeggen; en zoo is thans de beurt aan Joh. Boskamp. Behalve de „muzikanten-periode", gaat de lijn van zijn kunstenaarsloopbaan merkwaardig parallel met dien van zijn mede-directeur. Gedurende ongeveer tien jaar „werkte" hij onder directie van Louis Bouwmeester Jr., waarvan.de laatste jaren als regisseur. Ook in revue's trad hij meermalen op, totdat hij tenslotte zich geheel ging wijden aan de operette. Hij richtte een eigen operette-gezel— 8 -

-

A

OCT V AERSCHOT

schap op en vormde met Louis Morisson de directie. Twee jaar duurde die samenwerking en ongeveer tezelfder tijd dat Van Aerschot zich van Van Bijleveld losmaakte, deed Boskamp hetzelfde van Morisson! Een toevallige ontmoeting in den trein, tusschen Boskamp en Van Aerschot, had zoo ongeveer onmiddellijk de vorming van de nu reeds ruim twee en een half jaar bestaande directie van het Rotterdamsche Operette-gezelschap ten gevolge. Twee stoere, serieuze werkers hadden elkaar gevonden; twee volkomen gelijkgezinden, die elkaar mmmer den loef wenschen af te steken, niettegenstaande hun emplooi — operette-komiek — hetzelfde is, doch elkaar aanvullen en samen steeds streven naar het hoogste en het bestel We zeiden zooeven, dat hun emplooi hetzelfde is, doch dit is slechts ten deele juist; als operette-komieken zijn ze inderdaad rivalen, maar in de finesses verschillen ze toch nog al wat! Boskamp is meer de man van „karakterrollen". Dat hij daarbij de kunst van grimeeren volkomen verstaat, blijkt telkens opnieuw, als hij met zijn doorgaans marquanten kop ten tooneele verschijnt. Ook hij kan — als zijn rol dit mee[31oï op pag. 13)

.. -

- -

.

Zyt gij te mager? Eene behandeling thuis, die tol verrassende resultaten leidt.' en waardoor magere en zwakke personen gezonde, flinke menschen worden. -X

De oude tijd en zijn poëzie spreken tot U uit Grossmith's Old Cottage Lavender Water. Het komt tot U in de typische groene flacons als een verfrisschende ademtocht uit een Englischen tuin. als de geest van charme en romantiek.

♦m^*«*^«??« Een oud parfum geliefd door de moderne vrouw.

Personen, vooral die. welke 10 tol 20 pond beneden hel normale lichaamsgewicht blijven, zullen gelukkig worden door deze schitterende uitvinding. Zij bestaat daarin, dat in de meeste gevallen een snelle gewichtstoename plaats vindt door 'vleeschvorming, waardoor de lichaamsvormen een bekoorlijke ronding verkrijgen. Zeg met vooruit „d>t is onmogelijk"; neem een proef met Sargol en U zult overtuigd worden. Deze nieuwe vinding vereischt geen enkel lastig dieet, noch zal ze U hinderen bij Uwe werkzaamheden. Gij doet zooals gij gewoon zijt te doen, — en eet wat gij wenscht. vrees^éh™fJInmHi,eeiZeer,ge!0e.li8e maag kunnen het zonder vrees gebruiken daar Sargol absoluut onschadelijk is Een „Sargolkuur", 6 doozen voldoende voor 6 weken, kost f9.—

Old Cottage Lavender Water Toiictreep Bjdzeep Badcnstallen

Rcuksachets Talcum Bnlldntines Creams Poeder, etc . etc, KiCHARD WERNEKINCK 6 Co. AMSTERDAM C, HuddcstrftBt 9

SARGOL Co., Prinsengracht 983, Amsterdam.

6UO$£MITHS

het eenigre middel is waarvan U resultaat voor het

0ïd (toïïaöc Jtatxmder

HERSTEL VAN ÜW HAARGROEI

TOILETARTIKELEN

r

annonce in open envelop als drukwlrk (l'/j ct.)^

(andfh)

Dr. H. NANNINCTS Pharm. Chem. Fabriek, DEN HAAG.

Wel een Weekblad, Maar „HÈT WEEKBLAD" Zégt iedere prater Over „Cinema en Theater". W. C. v. d. W.

Mij MtInJuilMenJ geholpen ! Pukkels en meeëtertjes mismaken je heele gezicht. En ny, alles vergeten. Doe toch als ik: Reinig doodeenvoudig 's morgens en 's avonds je gezichtshuid met

Scherk

ADVERTEERT IN

.HET WEEKBLAD" CINEMA & THEATER Gratis Monsterflcschic ontvanct men bi; inzending van deze advericntic. met bijvoeging van 15 cent voor porto, aan de Firma S. Blinde man&t,,, Zeeluie IK,. Amsterdam

VRAAOT OFFERTES

Ptr llacun ".90 1.20 ?.10

Face Lotion

J VRAAGT EEN AöKES

ABONNEERT U OP

HET WEEKBLAD

van een zieken of eenzamen Hollander aan J. P. C. MEEUWSE, Vlietstraat No. 2, Amsterdam (Zuid) om daarheen geregeld Uw nummer van „Het Weekblad' te kunnen zenden: strooken worden dan toegezonden.

CINEMA & THEATER

15 CENT PER WEEK

Ki -

1.

Twee mephisto's onder één kleed

2.

Het clowntje.

3.

De Venetiaansche verloofden.

AMERIKAAN^CHE 5ÄNDWICHES

En wat was ik yerdrietig.

CRED1ETEN VERKRUGBAAR VANAF f50.Ambtenaren ook zonder Borg. Geen verzekering, geen spaarkas of andere bijkomende lasten. Lichte aflossing. NATIONALE VOLKSBANK Afd. 6 Mauntsweg 3, ROTTERDAM

HET BLAD voor geïllustreerde reklame

CAR NAVA L

Op deze pagina brengeh wij onzen lezeressen - en lezers Inog eenige aardige ideetjes voor balmasquê-costuums

Amerika staat bekend voor de smakelijke sandwiches, die men er weet te bereiden en ik prijs mij daarom gelukkig, u hier eenige recepten voor deze heerlijke boterhammetjes te kunnen geven, die ik rechtstreeks van een ras-echte Amerikaansche vriendin ontving. Allereerst echter een paar opmerkingen, die volgens haar van gewicht zijn. Het geheim van een sandwich, die van geroosterd brood wordt gemaakt, is absoluut versehe toast te gebruiken, die goed knapt en kokendheet is. Voorts moet men de sandwiches niet op een bord maar op een blad maken, zoodat riien ze goed kan snijden en de kantjes netjes kan afwerken. Tenslotte dient men ervoor te zorgen, dat hei vleesch oi de kaas, die men gebruikt, niet buiten de sneedjes toast steekt, maar deze precies bedekken. En nu de recepten. Het eerste is voor de populaire „driedekker-sandwich' . Neem drie sneedjes heete bruine toast, zonder korstjes en goed beboterd. Leg op het eerste-sneedje een laagje Hollandsche kaas en op het tweede, na het eerst met mosterd te hebben besmeerd, een dik plakje koude tong, waarop men heel dun wat chutney heeft gesmeerd. Het derde sneedje toast dient als „dekseltje". Een ,,tweedekker-sandwich" wordt gemaakt van twee sneedjes versch bruin brood, die goed beboterd zijn. Op het eerste sneedje Instituut door H.H. Doctoren sinds 1915 legt men een paar blaadjes versehe sla met aanbevolen voor Dames. mayonnaise en een dik plakje roomkaas, Para/Ine Therapie voor Ontvetting. Afdoende waarin men stukje» walnoot en olijf gestoken Gezichts-Ontharinp. Behandeline voor rimpels heeft. Hierop smeert men een laagje roodeen grove poriën. Gratis Consult. bessengelei, weer wat mayonnaise, salade en 1IJ. niMN3l^cr\3 HFTsKKFNS Prof. de Massage de 1'Acad. de paris Mals»n le ordre. legt er dan het tweede sneedje brood op.

MASSAGE

LE1DSCHESTRAAT 76-78 boven, AMSTERDAM

11//

DANSINSTITUUT

FENNY OUBBELS 's'Gravenlandscheweg 85 HILVERSUM Tel. 2372 Onderricht in Moderne en Bxhibition-densen. Privé- en clublesspn.

1

SCHICHTEN

achten als boerinnen met de beruchte kiespijn. In haar hart zeiden ze hetDOOR mispunten, die kerels, hebben geen verstand van vrouwelijk schoon! Gelukkig DE MISSE MISJESf gebeurde hier niet wat er zoo vaak bij een voetbalwedstrijd gebeurt, n.1. dat Wij „mis-hollanderen" maar door. Het ]e, dan ligt de wereld voor je open de rivalen elkaar de schenen bont en behoort tot den „bon ton". Trouwens — een rijke man, een Rolls-Royce, je bent blauw trappen en den scheidsrechter op internationaal gebied! Het is „miss" beroemd, je kent je zelf niet meer'" molesteeren. Ter eere.van de deelneemvoor en na — beter schrijve men „mis" tnne.... Henriet deed 't. Wel wat sters dient gestipuleerd, dat ze zich in — in Frankrijk en Bulgarije, tot zelfs in schuchter, met een hart, bonzend van haar ontzaglijk verdriet fatsoenlijk bleAmerika. Nou ja, die Yankees hebben emotie, maar ze deed 't. ven gedragen, en de jury niet met blauons deze vreeselijke ziekte gebracht, er we oogen en bloedneuzen naar huis Toen- kwam d'r'portret "in de krant ons mee geïnfecteerd. Ik heb Amerika Als mededingster! Gossiemeine — zei- ging! Hetgeen overigens in dit verband gekend, met allerhande copieën van be- den de menschen in het kleine stadje -- niet onwaarschijnlijk ware geweest! roemde meesters in de musea. Toen heppie Hanrie-jet Boerekool gezien' Ze Na de verkiezing de echte misère! kwamen de skyscrapers en de baby- werd op straat nagewezen. Haar ijdel- Miss was tot nu toe slechts op het slappe ' races. Het was al erg genoeg. Nu de heid, sluimerend tot nu toe en gewekt nationale koord geweest, maar daarna wedkamp van eerzuchtige en arrogante door tante en oom, groeide. Volgend wachtte de internationale strijd. Oef' joffers! De Romeinen vomeerden na elk bedrijf! Ze werd uitverkoren. Zooge- Het hart werkte onrustbarend. Slecht gerecht!.Om beter te kunnen eten! Wij, naamd door het Nederlandsche volk' In voor al die harten.' Regimenten zakdoezonen van de twintigste eeuw — d.w.z. .realiteit door slechts een klein deel ken werden in nervositeit opgeknabbeld. menschen, die nog 'n haartje verstandig ervan. Die kozen van portretten, ge- Zelfs aan de nagels, nog wel na extra zijn — doen het zonder diner, en ver- retoucheerd en opgeflikt, hetgeen an- manicure, zou men zich vergrijpen. Inliezen onzen eet-lust. ders-is dan de werkelijkheid. Maar ze middels trainde men. Voor spiegels. Weken lang hebben wij van de afge- werd uitverkoren. Ze behoorde tot de Liefste toetje trekken.' Manoeuvres in beelde konterfeitsels van lang niet alle elite. Toen de verkiezing! Achter het sierlijk hand-gebaar! Rond-deinen vanstruische demoiselles moeten genieten- scherm beraadslaagde de jury. Aan den wege de vereischte elegance! Elken Handig bedacht! De gruwelkamer van anderen kant van het scherm zaten de avond en morgen nieuwe gymnastiekhet panopticum trok destijds óók. De mededmgsters. En daar begon het lieve toeren! Mitsgaders onsen poeder, dozijreclame sloeg in. Is er hooger goed leven al.' Fotografen.' Operateurs met nen lippenstiften, schoensmeer voor de op dit ondermaansche denkbaar dan de ntsel-toestellen! De dames moesten wenkbrauwen!. Want dit alles schijnt reclame ? De tegenwoordige advo- liet kijken, zoo voordeelig mogelijk. Wat tegenwoordig tot de schoonheid der caten — tenminste, zoo zijn er — ma- zaten ze honneponnig op het groepie' vrouw te behooren Daji het kampioenschap.' Nieuwe eer ken reclame door aan vieze zaakjes mee Lachend tot malkander.' En de harde te doen, waarbij zij natuurlijk door de werkelijkheid was, dat ze elkaar wel of nieuwe verguizing! De jury snoezen mazen van 't net wippen en al wordt hun hadden kunnen opvreten van jaloezie. of de jury mispunten! Bij de nieuwe eer naam ook door het slijk gesleurd, never Want wat kwetst een vrouw meer dan film, diners, attracties en misschien wel mind, de reclame is er, want er zijn altijd dat men zegt, dat een andere vrouw een ouwe, leelijke, maar steen-rijke man' wel menschen, die nieuwe vieze zaak- mooier is? Ik druk me verkeerd uif Bij de verguizing toch troost.' In het jes op stapel willen zetten. De „koning met een vrouw, de ras-echte, maar dé- bioscoop-theater, na maanden, de rolprent van het evenement en heel de der kleeding"' plaatst heden ten dage ze vrouwen! familie, natuurlijk oom en tante er bij zijn, niet immer schoone, beeltenis midEnfin, ettelijke zijn niet gekozen en den-in z'n advertentie. Wil je op stel en weer teruggeduikeld in heur grauwe watertandend om Henriet te zien! Want die was en die bleef Miss Holland, al sprong vermaard worden, dan probeer vergetelheid. Slechts één werd „miss" je over den Atlantischen Oceaan te vlie- Miss Holland! Waarom niet juffrouw had ze dan in Amerika ook op d'r kop gen, tuimelt in de golven, maar ver- Holland? Nee, de eigen taal klinkt voor gehad Ja, het had een haar gescheeld, drinkt niet, en je wordt minstens film- deze figuren, op het punt om in het 01 ze Miss Holland was geworden. Maar actrice en hoogstens de eega van een internationaal schoonheids-poeltje te dat tiucje van die andere was niet opmillionnair. Heb je knuisten als soep- springen, te ordinair. De koningin vond gegaan. Die moest maar bij d'r kurterrienen, spier-ballen als granaten, leef natuurlijk de jury snoezen. De anderen ketrekkers en d'r Rubens blijven, en de pers een proces aandoen! Henriet! je op een grooten voet (niet figuurlijk), Sapnsti! Daar was ze. Wat 'n bevalje gaat boksen, maar past op, dat je geen moord begaat, en de tonnen {lPQiV Ei2enliJk veel mooier dan die Miss Europa of Miss America.' vloeien je toe. Alles is reclame in dit leven. De rnan, die geen reclame maakt, Tusschen twee haakies — die jufmoet óf professor zijn of doodgaan. Zelfs frouw met d'r kurketrekkers en d'r Rugerechtshoven schijnen reclame noodig bens is eigenlijk heel onverstandig, dat te hebben en worden zoodoende popuze nijdig is om d'r onttrooning. Wat wil lair. Reclame! En nog eens reclame! ze nu meer? Ze doet mee ofschoon ze Neemt het dus een periodiek niet kwaboven de jaren is. En nog beloont het lot lijk, dat het zich op handige wijze op haar met een overwinning op jonde vrouwelijke „jeunesse dorée" van gere rivalen. Ze is mooier dan de mooie Nederland werpt, gebruik makend van Miss Holland. Zij, met haar paar lentes het klassieke „vanitas vanitatum"! meer! Is er ooit schitterender reclame gemaakt voor een artikel, dat eigenlijk De joffers hebben gehapt. Dat ging uit den tijd was? En dan nog moppegemeenlijk zóó. Men zat bijeen bij de ren.' Ja, dat komt van al die exorbithee. Men las den oproep. En tante tante dingen. Dan verliezen de meisies zei, dat Henriet (zoo zullen we d'r maar het hoofd. Deze koningin gaat een maar noemen) eigenlijk ook best mee andere koningin, die der aarde, een prokon doen. Henriette bloosde, vroeg ces aandoen. Dat wordt weer een nieuw of ze gek was, tante vond van niet (in schandaaltje. Een pracht-middel om nog verband met dit mee-doen), en vond feller reclame uit te roffelen. toch eigenlijk van wel. Drie avonden later weer zoo'n oproep! De geschieExorbitante dingen ! Ja, in mijn denis herhaalde zich. Nu deed een leuouderwetsch oog is al dit gedoe overtige oom een duit in het zakje. Filmde dreven. Het zijn sterke beenen. die de toekomst-plannen: „Je bent toch 'n weelde kunnen dragen. Je hadt die Miss ALEXANDER ROOM, knappe meid, Henriet, wat moet je heel ^M ^ fische regisseur, tijdens een besDi*ekinq Holland 1930 (de echte) eens parmantig De Wind, te Berlijn gefotoje leven achter die schrijfmachien, win met onzen landgenootgrafeerd. in het vliegtuig moeten zien klimmen, toen ze nieuwe kleeren ging bestellen 8

LEO LAUER

6

-12 -

in Parijs, je hadt haar den man moeten zien wei-duwen, die haar in de aeroplane .wilde duwen, omdat ze nog even moest glimlachen tegen het film-apparaat!- Ajakkes! Dergelijke bombast is de kweekschool van de ijdelheid. En dergelijke bombast is ook de proloog van de zwarte schaduw, het ongeluk, vaak. Leuk, al die brieven van adoratie, die telegrammen, die aanbiedingen van mode-magazijnen, leuk, al die kieken in de krant! Maar later wacht thuis de kachel, waarop de erwtensoep pruttelt — en wat dan? Trouwens, de man, die in dit reclame-hapje bijt, is geen man, maar hoogstens een avonturier, die geld wil verdienen met de misse-juffrouw, of een afgeleefde met duiten, die naast zijn rheumatiek en z'n stervenden geest de geuring begeert'met de zonnige lente. Als die dan nog maar zonnig is! Hier is alle ernst zoek, de ernst, die het leven, ons zoo ingewikkeld en zwaar menschen-bestaan, met zijn duizenden problemen, opwaarts kan voeren, deze ernst alléén. Dit alles is poppenkast. Bedrog en zelf-bedrog! Bedrog? Want in de stille hoekjes van heur kamers, op de zonnige sport- • velden, toeven de andere meisjes van ons volk, misschien de veel mooiere meisjes van ons volk, wezentjes, die te veel zelf-respect hebben om aan deze clownerie mee te doen. Een werkelijk mooi meisje, vrouw in de ware beteekenis des woords, blijft achter de schermen, zou zich voor geen geld van de wereld wagen aan deze charlatannerie. • En de kiezers! Iemand, die tot kiezen competent is, waagt zich op zijn beurt niet aan deze electie, omdat hij het gebrekkige, het onvolledige er van inziet, omdat hij beseft, dat de keuze niet juist kan zijn vanaf een portret. Laten deze gemishollande — beter: mishandelde — wichtjes nu niet denken, dat zij de mooiste vrouwen zijn uit een staat! De ware vrouwelijke schoonheid bloeit in de stille eenzaamheid van het geluk en heeft al die opkammerij, al dit voos gedoe niet van noode. En straks worden ze oud, de „reines". Ja, zelfs een Miss Holland wordt oud. Daaraan kan de natuur niets verandeOCT. VAN AERSCHOT EN JOH. BOSKAMP. brengt — onweerstaanbaar komisch zijn en weet dikwijls door een bijna onmerkbaar gebaar de zaal te doen daveren van het lachen; maar waf vooral zijn groote kracht is en waardoor hij reeds zoo ontzaglijk veel wist te bereiken, is de bijna volmaakte wijze, waarop hij een type;' een karakter weet uit te beelden. En dan heeft hij verder met zijn mede-directeur gemeen, dat ook hij — wil de operette kans van slagen hebben — zelden of nooit op het appèl mag ontbreken! Hij is mede gaan behooren tot de „lievelingen van het publiek". En beide directeuren laten niets na, om die gunst van het publiek te behouden; behalve van hun individueele acteurs-talenten, mogen wij met veel lof gewag maken van de altijd schitterend verzorgde voorstellingen.

—

MBnMKBH

t 1 f

■■■■▼\

* f vfv t

... x ^

..'X ..-'IN

-■••'

X\

...

It

3V^

Vi

/ ^1^.

dat in verscheidene plaatsen van ons land weer van zijn schitterenden zang heeft doen genieten.

ren. Dan leven ze nog met hare her- den grooten drom van menschen, dit inneringen — een film-flapje, een ver- zich laten opvijzelen, dit per se mooi, kleurd en vergaan lint, een beker, die mooier, 'het mooist willen zijn — terwijl eens dringend moet opgepoetst worden waarschijnlijk veel grootere schoonheid — en ze zien de werkelijkheid, dat la- in het verborgene blijft — dat alles tere heden, de rimpels, en den man, die hangt nuchtere menschen de keel uit, niet uit sympathie kwam, maar alleen en zij hebben er niets anders voor over om ijdel te zijn naast deze vrouwelijke dan een grinnik, een schamper gelach. En aldus oordeelend, denkt men met ijdelheid. En dat nieuwe heden zal haar nawijzen als een, die heel vreemd deed devotie aan de Hollandsche vrouw, de in haar jeugd, en dat is dan alle belang- ware en gedegene, de bedeesde en kuistelling, want voor Dirk 1 hebben wij sche, zij, die het 't liefst wil, die het geen interesse meer, en zeker in 1940 eischt, dat men van hare schoonheid geen interesse voor de Miss Holland van zoo min mogelijk notitie neemt, en dan 1930. Hoogstens haalt die meer gezonde komt de klank van dankbaarheid: gegeneratie — want die komt na dit ge- lukkig, dat dezen er ook nog zijn, en slacht, ziek aan grillen — den neus op dat zij blijven, altoos en eeuwig! Want en schudt het hoofd over- deze vlaag, dat andere is als een met verdichtsels welke eenmaal ons land, Europa, heel volgeschreven blad papier, door den wind opgenomen, tenslotte op het vette de wereld teisterde. Ik ben geen uitgedroogde pisang, en asfalt neergespreid, last not least verweg. • ik kan de zon best in het water zien treden, overreden en Ik hoop, dat Holland spoedig weer schijnen, en ik schrijf dit alles niet, omdat ik wars ben van een leutig en fleu- gezond zal zijn, en dat een frissche geest rig toetje. Integendeel! Maar deze co- ons van dien missen-boel verlost. Promedie van een groepje menschen onder ficiat! Het ziet er alles altijd even frisch, en kf uit; men ziet aan alles, dat hier gewerkt en verbazend hard gewerkt wordt, hetgeen ten overvloede kan blijken uit hun „dagverdceling"! Dagelijks van elf tot vier uur repeteeren; van vier tot vijf uur zakenbespreking; van vijf tot zeven rusten en middagmalen. Daarna de voorstelling en na afloop daarvan besprekingen met den heer Van Riet, den administrateur van het gezelschap, lezen en beoordeelcn van nieuwe werken, tot gewoonlijk een goed eind in den nacht I En hun toekomstplannen wijzen nog geenszins op een rustiger leven i Gedurende Februari wordt Scala te 's-Gravenhage bespeeld; begonnen werd daar met Dreimädler Haus — hun groot succes van dit seizoen —; MaartApril zijn gereserveerd voor Amsterdam, waar het gezelschap in het Rika Hopper-Theater gaat spelen; dan weer van Mn tot Augustus in Casino te Rotterdam. - 13 -

Van September af komt er een belangrijke wijziging in het speelplan. In October gaan ze in Rotterdam spelen in den Tivoli-Schouwburg, welk theater afgewisseld wordt met den Grooten Schouwburg. September is voor 's-Gravenhage (Scala) gereserveerd evenals November en Januari, terwijl de maanden December, Februari en April weer voor Rotterdam zijn. 22 Februari zal het Gezelschap — daartoe uitgenoodigd — een voorstelling geven voor Prins Hendrik, gedurende een feestavond van het Roode Kruis, die in Hotel des Indes gehouden zal worden. Dit lijkt ons een vleiende erkenning van de kwaliteiten van het Rotterdamsch Operette-Gezelschap, die méér zegt dan bundels gunstige recensies! Zooals men ziet, kunnen we van dit merkwaardige artisten-tweetal nog veel goeds en moois op operettegebied verwachten !

—

■

l

«wiyi1:-

-^A!.

PARLOPHON het beroemde Wereldmerk

TROU-FEOU

met slagroom gevuld vanJDeßndehoom' „Kom, mijnheer I Zou er. één artikel zijn. dat niet »lekkerder, fijner en beter dan andere" genoemd wordt? Frou-Frou zal wel goed zijn, maar meer ook niet." -Ik hebeen afdoendatuwoord, mevrouw! Proeft U een»!" „Die zijn werkelijk overheerlijk I Is het slagroom, wat er in zit?" -Uw smaak is uitstekend, mevrouw! De Lindeboom bakt reeds langer dan 100 jaar wafels en dan is bet geen wonder, dat er van nagemaakt wordt. Maar als U het merk -De Lindeboom" aan één zijde der Frou-Frou-wafels ziet staan, weet U bij voorbaat reeds dat zij echt en onovertroffen zijn."

Hiervoor spelen en zingen de beroemdste Orchesten en Artisten der Wereld, zooals: Dr. Weiszmann met Groot Staatsopera-Orkest Dr. Klemperer „ Prof. Max v. Schillings „ De Koninklijke Militaire Kapel, Regt. Grenadiers en Jagers, Direct Kapt. C. L. Boer. EDITH LORAND, de Wereldberoemde Violiste, met haar Dans-Orkest. COSTA MILONA en TINO PATTIERRA, Opera Tenoren. META SEINEMEUER en ExNNY BETTENDORFr Sopranen, enz. enz.

Speelt uitsluitend op

Parlophonportable ICO "o meer klank dan

welk merk ook

Prachtige

stijlvolle

"Modellen

(uidebiDCfrn' Importeurs:

0

I, STAD & Co. Rotterdam - Amsterdam

KCTïlL C€MTIMIEl%nriML ■

BIAHRITS MODERN INGERICHT

SMCIALl

- 14 -

.

.■

.

^

:-

■

.

..

.

■

■

maMBmaMaMBa Ä drienne Lecouvrcur, u 4J-\ temperamentvol zigeu«AJL nermeisje, geeft met haar troep een voorstelling in de woonplaats van kroonprins Maurice van Saksen. Bij een toevallige ontmoeting, waarbij hij de uniform van officier der roode huzaren draagt, worden zij verliefd op elkaar. Terwille van zijn land schrijft hij haar den morgen van haar vertrek een afscheidsbrief, waarin hij als souvenier een roode anjer sluit. Een ambitieuze vriend voegt hier buiten zijn weten een bankbiljet van duizend kronen bij. Adrienne ontvangt den brief en is gebroken van verdriet. Spoedig na deze gebeurtenis breekt de wereldoorlog uit. Het toekomstige koninkrijk van Maurice komt onder de regeering van een dictator, wiens vrouw verliefd wordt op den vroegeren kroonprins. De royalisten zien hierin een mogelijkheid, weer een koning op den troon te krijgen. Zij weten, dat de dio^ tator zijn macht alleen te danken heeft aan de millioenen van zijn vrouw, en raden d^n prins aan, haar genegenheid te beantwoorden. Om zijn land van den onsympathieken dictator te redden, wendt Maurice een liefde voor diens rijke vrouw voor. Intusschen is Adrienne een beroemde actrice geworden en komt met haar gezelschap een voorstelling geven in den grooten schouwburg van Maurice's stad. Zijn liefde voor haar vlamt weer op en na de voorstelling gaat hij naar haar toe en vertelt haar dit. Zij lacht hem uit en geeft hem het geld terug, dat zij meent, dat hij haar gestuurd heeft. Hij is diep verontwaardigd over de grofheid van zijn vroegeren vriend en om zijn liefde te bewijzen, vraagt hij haar ten huwelijk. • De dictator's vrouw is woedend over zijn liefde voor Adrienne en verraadt hem aan haar man. Hij wordt terdoodveroordeeld. Adrienne smeekt den dictator het vonnis niet te laten voltrekken. Deze weigeft. Alles is gereed voor de terechtstelling, als plotseling de soldaten, die hem zullen doodschieten, stelling nemen tegen den dictator, en onder luid gejuich den kroonpins als hun koning erkennen. Nu kan hij Adrienne wéér niet trouwen. Zij blijft actrice, maar in het gelukkige bewustrijn, dat zij meer is dan een koningin, dat zij is de geliefde vrouw van den koning.

ADRIENNE LECOUTOEUß

NILS ASTHER EN AILEEN PRINQLE

Ala Adrienne als beroemde actrice een voorstelllnä Komt fieven. KOTOJ M.G.M

- 15 -

—7,

DE ONTDEKKING VAN EL DORADO

^HUIMEP^

Zwitserland moet heeten, antwoordt de het vee in de stallen van den honger. avonturier kort en krachtig : .,Omdat Gold rush" ! De mannen, die Suter hielik Zwitser en dus republikein ben . . " pen Nieuw-Zwitserland te stichten, rich De gouverneur glimlacht even. maar ten het nu in één dag en één nacht ten J. A. Suter: bankroetier. vluchteling, begrijpt welk een energie er in dien man gronde ; ze breken de schuren af om huiinulti-millionnair, verdwaasde pauper " huist en hij geeft toestemming : met een zietdaar met enkele woorden den levens- concessie voor tien jaar in den zak ver- zen van te bouwen, slachten de koeien en schapen, tot mondkost .... En Suter loop van een der avontuurlijkste mannen laat Suter zijn kantoor ! in nog geen vier en twintig uur is hij arm uit de tweede helft der negentiende eeuw Hij laat er geen gras over groeien : In het jaar 1834 verliet Suter. Zwitser spoedig trekt hij met een klein „leger" als een bedelaar! Steeds geweldiger wordt de trek naar Coloma; uit alle van geboorte, aan boord van een voor ~~, wat inboorlingen van de eilanden, New York bestemd stoomschip het oude drie Europeanen, een paar avonturiers deelen van de wereld komen de gelukwerelddeel, omdat de grond hem er te als hij, paarden, wagens, koeien en scha- zoekers met duizenden tegelijk opzetten en Nieuw-Zwitserland ligt vertrapt en warm onder de voeten was geworden • pen — zijn rijk binnen. De bosschen, die vernietigd onder de koesterende tropenhij is bankroet gegaan, heeft diefstal ze op hun weg ontmoetten, worden gepleegd en wissels vervalscht. en de eenvoudig neergebrand, omdat dit snel- zon. Californië is het el dorado geworden van Europa's menschenafval.... politie zoekt hem. Zijn vrouw en kin- ler gaat dan kappen, en terwijl de boomOpnieuw is Suter bankroet. Eerst deren laat hij in de plaats zijner inwo- stronken nog bijna smeulen, beginnen probeert hij te redden wat er te redden ning Rijnenberg bij Bazel achter Die ze reeds hun landarbeid. Er wordt gevalt : hij gaat méégraven naar het gele zouden hem slechts tot last zijn, nu hij zaaid, schuren worden gebouwd en stalmetaal, maar allen verlaten hem en zich in Amerika een nieuw bestaan wil len voor het vee. hij keert daarom het goudland den rug gaan opbouwen. En Suter is er de man De onderneming lukt ; het succes niet naar. vrijwillig een last op zich te is boven verwachting. De kudden tellen toe en begint, ver weg van het vervloekte oord, een boerderij. Daar nemen .... Ook niet, al bestaat die weldra duizenden stuks, het zaad brengt vinden hem zijn vrouw en kinderen last uit hen, die hem het dierbaarst honderdvoudige vruchten voort en armoesten zijn .... Nauwelijks echter hebben man en vrouw beidskrachten stroomen toe uit de omge- elkaar gezien, of zij sterft van uitputting In New York, waar hij den zevenden ving. Nieuw-Zwitserland groeit, neemt door de reis. Met zijn drie zoons begint Juh voet aan wal zet, blijft hij twee jaar. in omvang toe, ondanks de aanvallen Suter nu nogmaals zich uit den bodem Nu eens is hij apotheker, dan weer tand- der inboorlingen op de nijvere nederzetarts, en ook als magazijnkhecht en kroeg- ting, waar de welvaart zich aan geen een bestaan te vormen ; nogmaals wil hij met zijn kinderen een grootsch plan houder verdient hij zijn kost. Maar grenzen schijnt te storen. Er worden ten uitvoer brengen, en als ,in het jaar ofschoon het hem tenslotte niet slecht kanalen gegraven, molens, magazijnen 1850 Californië eindelijk definitief tot gaat, kan hij geen weerstand bieden en winkels gebouwd en op de rivieren de Vereenigde Staten van Amerika aan den tooverachtigcn klank, die er varen stoomschepen af en aan, want behoort en het door de wet gestelde recht in die dagen van het woord ..Westen" Nieuw-Zwitserland voorziet niet alleen gehandhaafd kan worden, komt Suter uitgaat. In het Westen meent men zijn Vancouver en de Sandwicheilanden van met zijn eisch voor den dag : al de grond, levensgeluk te zullen vinden ; in het levensmiddelen, maar ook alle schepen vyaarop inmiddels de wereldstad San Westen ligt het goud voor het rapen • die Californië aandoen. Suter heeft crel^rancisco is verrezen, is van hem, uit Californië is het wonderland ! diet op de grootste banken van Europa hoofde van de hem verleende concessie Ook Suter trekt er heen. Hij verkoopt en nu hij rijk is, schatrijk, herinnert zijn café. sluit zich aan bij een kleine hij zich veertien jaar geleden in Rijnen- en hij eischt van den staat, dat dejjc hem alle schade zal vergoeden, die hij •expeditie en trekt naar het Westen berg een vrouw en drie kinderen achter- heeft geleden door de onderdanen van de onbekende, lokkende wereld in. gelaten te liebben. Hij laat hen overko- dien staat. Suter klaagt 17721 boeren Dagen, weken, maanden zeulen zij men en zal hen als een vorst in zijn rijk door de steppen, die woest en verlaten ontvangen, want nu ook Amerika de wel- aan, die zich op zijn grond hebben gevestigd en eischt, dat zij dien zullen ontzijn. Met zijn tienen waren zij - zeven varende provincie Californië aan het ruimen ; voor de door hem aangelegde mannen en drie vrouwen maar ten verwaarloozend bezit van Mexico ont- wegen, bruggen en andere civilisatielaatste blijft Suter alleen over : de vrou- rukt en haar zelf in bezit genomen heeft, wen zijn onderweg van ontbering nu is ook Suters eigendom veilig, wordt' werken verlangt hij van den staat Californië vijf en twintig millioen dollar. gestorven en geen der anderen trekt het immers beschermd door het machtige Zijn oudste zoon heeft hij rechten laten verder dan Vancouver. Maar hèm blijft leger der Yankees. studeeren om het proces voor hem te de lokkende stem van het Westen roepen : Maar dan geschiedt door een van zijn kunnen voeren, waaraan hij al zijn geld hij koopt een ellendig zeilscheepje, door- werklieden de onheilsvolle ontdekking kruist den Stillen Zuidzee en landt ten een arbeider, die naar Coloma was gezon- opoffert. . . . Eindelijk wordt zijn eisch hem door de hoogste Amerikaansche slotte in San Frandsco, dat toen nog den om er een zaagmolen te bouwen rechtbank toegewezen : opnieuw is Suter slechts een klein visschersdorp was. Hij vindt goud in den grond ! Suter begrijpt, is nu in Californië, toen een verwaar- wat deze ontdekking beteekent : hij is multi-millionnair. Maar de uitspraak loosde, nog zoo goed als onbekende pro- er de rijkste man van de wereld door doet een waren opstand ontstaan : het vincie van Mexico, waar wanorde heerscht geworden, want men heeft de goudkor- paleis van Justitie wordt in brand gestoken : de rechter, die het vonnis velde, en ieder gezag ontbreekt .... Maar het rejs als het ware slechts voor het oprapen is Suter alsof de lokkende stem nu een maar hij weet óók, dat als de andere ontsnapt ternauwernood aan den dood en dan .... dan richt de woede van het bevelende geworden is, en hem zegt : kolonisten van de ontdekking hooren. volk zich op Suter en zijn kinderen. Zijn ..Hier moet ge blijven !" — Hij huurt een zij hun land, hun vee en hun arbeid in paard, trekt het land in en komt in het den steek zullen laten, want goud is het oudste zoon schiet zich, in het nauw gedreven door een aantal bandieten, dood ; dal van de Sacramento. En nauwelijks is magische woord, dat den menschen in zijn tweede zoon wordt vermoord ; zijn hij er, of hij wéét : hier kan ik vinden wat het Westen hun rede beneemt .... Suter derde zoon verdrinkt terwijl hij vluchten ik zoek. Hij wendt zijn paard en zit den wil het daarom geheim houden, tot hij wil, Suter zelf weet zich op het nippertje volgenden dag bij den gouverneur in de alles behoorlijk zal kunnen regelen af te redden, maar zijn eigendommen worhoofdstad San Rey. Dien ontvouwt hij maar de ontdekking wordt bekend en wat zijn grootsche plannen : hij zal inboor- Suter heeft voorzien, geschiedt ; alsof den alle vernield .... Als een verdwaasde lingen laten komen van de eilanden vóór ze plotseling krankzinnig geworden zijn, doolt hij zijn verdere leven door Washingde kust en met hen zal hij het dal van ijlen allen in wilden wedloop naar de ton, tot fwintig jaar later, 17 Juli 1880, een beroerte een einde aan zijn leven maakt. de Sacramento gaan bebouwen. Hij plaats, waar het goud slechts uit het En nu, vijftig jaar na zijn dood, staat zal er een kolonie stichten, een republiek : zand te schudden is en den volgenden San Francisco nog steeds op onbetaalden Nieuw-Zwitserland ! En als de gouver- dag hgt het koren in de schuren te rotten, neur hem vraagt, waarom het een repu- zijn de veldgewassen door de woeste grond, maar geen erfgenaam van Suter heeft zich ooit gemeld. bliek zal zijn en waarom die Nieuwmenschenhorden platgetrapt en brult Recht is nog steeds niet geschied .... T6 -

-.

. ,

FIRST NATIONAL-FILM. Donkin

De grond, waarop San Francisco is gebouwd, eigendom van één man. Wie zyn de erfgenamen van J. A. Suter?

__-.-.

ROLVERDEELINC: Richard Barthelmess

Rose Margaret Johnson

Betty Compson Lorctte Young hmes Bradbury br.

Toomey Kapitein Barbour ....

drinkt met de zeelui. ttÊF^^^^ . haar belofte Rose vergeet haar Ook zijn dochter Margaret is in haar hut opgesloten. Steve Donkin was een ruwe zeeman, Ondertusschen vertelt Toomey aan die een losbandig leven leidde. Op Rose, dat Steve Margaret het • hof zekeren dag ankerde hij in de maakt en Rose wil zich, gedreven door buurt van Apia, om daar Rose, die jaloezie, wreken. Ze verneemt, dat kellnerin in een bar is, te trouwen en Steve den kapitein en Margaret wil mee te nemen naar zijn schip. Toomey, die ook verliefd is op Rose, wd dat beletten en raakt slaags met hem; doch Toomey's vrienden houden hem tegen, 's Nachts laat Steye Rose uit het café halen en aan boord brengen van zijn schip. Midden op den Oceaan breekt een hevige storm los en het schip vergaat. Alle opvarenden verdrinken, behalve Steven en Rose, die kans zien om een reddingboot uit te laten. Als de storm bedaard is, schijnt de zon brandend op het water en de beide schipbreukelingen sterven bijna van dorst. Daar komen zij tot inkeer, ze gevoelen dat ze slecht geleefd hebbten en vragen den hemel om vergiffenis. Door de vele ontberingen wordt hun liefde oprechter en inniger en tezamen bidden ze om redding. Plotseling ontdekken ze in de verte een schip en met inspanning van hun laatste krachten roeien ze erheen. Het schip lijkt wel uitgestorven. Nergens is een levend wezen te bespeuren. Op hun roepen komt geen antwoord en als ze beneden in de kajuit komen, vinden ze de muitende bemanning, feestvierende en drinkende. Onder hen is Toomey, die hun aanvoerder is. Rose vergeet haar belofte om haar leven te beteren en drinkt met de zeelui. Steve tracht haar daarvan terug te houden en als zijn pogingen falen, gaat hij heen. Hij onderzoekt het schip en vindt den kapitein, opgesloten in zijn hut. De kapitein herkent in Steve zijn vroegeren eersten stuurman en vraagt hem, hem te helpen. De bemanning zou hem reeds lang vermoord hebben; maar hij heeft een kostbare zending paarlen onder zijn berusting en Toomey Jioudt hem zoolang in leven, tot hij ontdekt heeft, waar ze verborgen zijn.

/acA Cur//s Knute tnckson

helpen en verraadt zijn plan aan de bemanning. Steve en Toomey worden handgemeen en er ontstaat een hevig gevecht. Als dan Steve het onderspit zal delven, krijgt Rose berouw over haar daad en 'werpt zich tusschen de beide vechtenden om Steve te helpen, waardoor zijzelf gewpnd wordt. Toomey valt over boord en Steve krijgt gelegenheid om Rose in de hut van Margaret te brengen, die haar daar zal verplegen. Ondertusschen is de kapitein ook aan dek verschenen. Hij belooft het volk een goede behandeling, als allen weer aan het werk gaan. En de mannen, die nu hun aanvoerder kwijt zijn, betrekken weer hun posten. Als Rose eindelijk de oogen weer opent, kijkt ze in het onschuldige gelaat van Margaret en ze vóélt, dat ze beiden valsch heeft beschuldigd. Ze weet, dat Steve haar nog steeds innig liefheeft en beiden worden gelukkig door een oprecht geloof en hun wederzijdsche liefde.

•.

Yoshiwara

■■;■■■

het eerste juweel van Japansche Filmkunst komt naar Hollandl Deze film wordt de verrassing van het seizoen en is in alle opzichten

n primeur;

- 17

■^^^^

_

. J

:

HIER HEEFT U EEN AFBEELDING VAN DE BEROEMDt 99

- HET MELKDIÊET VOOR DE HUID dat Uw teint gezond. Uwe huid zacht, gaaf en stevig wordt en kleine huidaandoeningen verdwijnen.

*ai9feH«v«»^-

MIJN NEEF JANSSEN. mo^ft onlangs voor de rechtbank getuigfu. lilijkbaar was hetgeen hij zei niet fip naar den zin van den verdediger, w.iil deze meende tenminste op een gff.even oogenblik de hatelijke opmerli i{; ie mogen maken : ,,Ik moet zeggen. lit u voor iemand in uw positie, nogal i'i' de hoogte is van de wet !" Waarop mijn neef antwoordde : ..Het b dat ik onder eede sta, mijnheer, anders z ui ik u wel hetzelfde compliment maken " Zoontje: „Vader, ik heb vandaag twintig cent bespaard door naar en van school achter de tram aan te loopen." Vader : „Waarom ben je niet achter een auto gaan loopen. dan had je een rijksdaalder bespaard !" Vriendin : ,,Ik begrijp niet, waarom jij en je man zoo gauw gescheiden zijn. Jullie zijn nauwelijks drie jaar getrouwd." Het gescheiden vrouwtje : „Het kwam allemaal door het humeur van de baby." Vriendin: „Lieve hemel! Hoe kan dat ?" Het gescheiden vrouwtje : „Mijn man en ik konden het er niet over eens worden, van wie het zijn karaktertje had." De Bruin : „Ik heb gehoord, dat je weer een papegaai erbij hebt ?" De Zwart: „Ja, mijn vrouw had er een en toen wilde ik er ook een hebben." „Kunnen ze praten ?" „En of ! Die van mijn vrouw zegt : „Wat ben je weer laat I en die van mij: „Je hebt weer vergeten zout in de aardapprlcti te doi'n" !"•

ONZE WEKELIJKSCHE PRIJSVRAAG Vijf, en vijftigste vraag. Dit keer zouden wij wel eens graag de aanliijkskundige kennis onzer lezeressen en l( ZITS willen toetsen en vragen hun daarom : Welke is de kleinste staat (repul lii'k) van Europa ? Onder hen, die ons een goed antwoord zonden, zullen wij weer een prijs van / a.50 on vijf troostprijzen verloten. Het antwoord op deze vraag zien wij gaarne op een briefkaart vóór 5 Maart (Indische lezers vóór 26 Juni) tegemoet aan ons adres Redactie „Het Weekblad", Vijf'en vijftigste vraag, 22 Galgewater, '. i lei Indien U meent HKT BESTE gezien te hebben, dat er op filmfjebied bestaat, dan heeft de N.V. METRO OOLDWYN MAYER FILM Mij. altijd NOO BETERE FILMS

De chauffeur van den auto, die juist iemand had omvergereden, gelukkig echter zonder hem te verwonden, trad op zijn slachtoffer toe en zei, na zijn verontschuldigingen te hebben gemaakt : „Ik begrijp niet, hoe het komt. Ik ben toch werkelijk een ervaren rijder. Ik zit al meer dan veertien jaar achter het stuur." „Non," antwoordde het slachtoffer, „ik ben nu juist óók geen leerling. Ik loop al meer dan veertig jaar I" „Wie heeft die ruit gebroken, ventje ?" vroeg de nieuwsgierige voorbijganger. „Mijn vader," was het antwoord. „Hoe kwam dat dan ? Heeft hij er wat doorheen gegooid ?" „Neen. Mijn moeder gooide, maar hij bukte!" , Ik hoor, dat lichtende vingernagels thans zeer en vogue zijn in de mondaine hoofdsteden van Europa. — Wat een schouwspel moet het zijn voor sommige echtgenooten, als ze des nachts verlichte handen naar hun zakken zien graaien ! Een nieuwe, opvouwbare tandenborstel is aan de markt gebracht. Het is nu niet meer zóó erg, dat we klein behuisd zijn. De incasseerder van het- afbetalingsbureau : „Mijnheer, u is drie termijnen J achter !" Het slachtoffer : „Maar je firma adverteert toch : „betaal voor de piano terwijl u speelt" ?" „Ja, mijnheer, maar . . . ." „Nou., ik hèb haast niet gespeeld!" Wie weet ? — Een onderwijsinspecteur stelde de klas enkele vragen en kreeg slechts weinig antwoorden. Ten slotte werd hij boos en deed weer een vraag, doch ditmaal op erg bitsen toon, waardoor een jongetje op de achterste rij tegen zijn buurman fluisterde: „Nare vent!" De inspecteur, die de lippen van het ventje bewegen zag, trachtte hem te bemoedigen. „Kom maar, jongen," zei hij. „ik zag je wat zeggen en misschien heb je wel gelijk !" - 18 -

Hij zat in zijn two-seatertje, ergens midden op een eenzamen landweg en had geen benzine meer. Groot was daarom zijn vreugde, toen hij achter zich 'n kolossalen vrachtauto zag naderen. Hij wenkte den chauffeur en zei: „Ik heb geen benzine meer. Als ie me naar de stad wilt sleepen, zal ik je een tientje geven." De chauffeur ging op het voorstel in, de optocht vertrok, terwijl de eigenaar van den two-seater achter zijn stuur zat. Toen men de stad genaderd was, stopte de vrachtauto en de chauffeur kreeg zijn tientje. „Kun je me nu misschien ook nog zeggen, waar ik hier dichtbij benzine kan krijgen ?" vroeg de ander. „O. van mij, mijnheer," was het antwoord. „Ik breng met mijn auto benzine rond. Wilt u misschien een bus hebben ?" Hij: „Zou je een leelijken, dommen man om zijn geld willen trouwen?" Zij: „O. je aanzoek komt zoo onverwachts."

DE OPLOSSING Een en vijftigste vraag. Wel geteld heeft het woord berceau veertien verschillende beteekenissen. Deze zijn : 1." wieg ; 2, kindsheid ; 3, met loof overdekt pad ; 4, gewelf van bladeren ; 5, prieel; 6, geboorteplaats; 7, van kindsbeen af ; 8, gewelf (bouwkunst) ; 9, begin ; 10, bakermat; 11, gebogen gedeelte aan het affuit van een kanon; 12, graveursbeitel; 13, onderstel van een schip (ketelfundatie) ; 14. slede van een drukpers. Tot onze spijt was er niemand, die alle beteekenissen heeft opgegeven. Wij kenden daarom den geldprijs van / 2.50 toe aan mevrouw H. J. A. Rolff, Ampèrestraat 13, 's-Gravenhage, die de meeste (tien) beteekenissen opgaf. De troostprijzen hebben wij verloot onder hen, die het daaropvolgende hoogste getal verklaringen opgaven. Dit keer werden door het lot begunstigd: de heer Wr. H. B. Briedé Jr., Accountant, Villa „Buitendorp", Noordwijk a. Zee ; de heer Th. H. de Rochefort, Corn. Speelmanstraat 5, 's-Gravenhage; de heer W. C. v. d. Wijngaart.Nachtegaalstraat 4ibis, Utrecht ; mejuffrouw H. J.K Kramer, Wandeloordstraat 54, Rotterdam ; mejuffrouw Liza Sprangers, Roosendaal.

Tandaanslag

l

hetwelk mooie tanden doet verkleuren. VMi ik er niets aan doen ?" schreef een jonge vrouw. „Mijn tanden zijn geel en beslagen hoewel ik re urenlang poets, echter zonder eenig resultaat. Thans, drie maanden later, schrijft zij „Mijn tanden zijn nu even blinkend wit als die ik a|tijd benijd heb. Thans heeFt de wetenschap ontdekt dat in 9 van de 10

6

gevallen de oorzaak van verkleurden tanden is te wijten aan den tandaanslag dte hen bedekt. Deze is de grootste vijand der tanden. Gij moet de wetenschappelijke methode die den aanslag opr lost bezigen.

cent in postiesrels aan France-Import,

-'"ää ^ H^n^gggggg^^

m mm

Stelt het beproeven van deze nieuwe methode niet uit. Koopt HEDEN een tube.

De Tandpasta die den aanslag verwijdert.

Waarom "f vragen ze haar altijd?

306S

■^

iet alleen omdat ze zoo goed danst. Maar als ze danst, dan heeft ze er plezier in dan straalt ze van levenslust. En niets schijnt haar te vermoeien.

N

Hoe komt dat? Omdat ze Wrigley's gebruikt. Ze heelt geleerd, dat met een frisschen mond, men zich ook frisch voelt. Wrigley's Kauwgom verfrischt mond en verhemelte beter dan ceni-

Iets Nieuws!

ge andere versnapering. Doktoren en tandartsen bevelen „Wrigley's na eiken maaltijd'' aan. De spijsvertering wordt bevorderd en het gebit schoon gehouden. Twee soorten: de P.K., een zuivere pepermuntsmaak. - de Spearmint, een pittige kruizemuntsmaak. Slechts 5 cent per pakje - tóch het allerfijrtste wat bestaat.

hHK-10

WRIGLEYS

Het is gelukt de vanouds bekende Abdijsiroop te „stollen" tot een gemakkelijk in den zak mee te nemen „bonbon", met behoud van al de genezende bestanddeelen.

DE MOOISTE FILM IS

AAW

AKKER'«

(RADIO PICTURE) met

BEBE

DANIELS

I

bO cent p. doo«

'ABDIJSIROOP

^KAUWGOM i

- BONBONS 19

PER PAKJE

\«W'.tfffW"

yAAAM

DE

monsTeR-BonBons VRIJ NAAR HET ENQELSCH DOOR

D'ALVAREZ

OOALS zijn gewoonte van lederen dag was, bezocht Sir William Enstroet ook dien Vrijdagmorgen van den vijftienden November om half elf zijn club en vroeg aan den portier om zijn brieven. De portier gaf hem er drie, benevens een pakje. Sir William ging naar een fauteuil, welke bij den haard stond, en nam plaats om ze te openen. Eenige oogenblikken later kwam een der andere leden binnen: mr. Graham Beresford. Voor hem was er één brief en een paar circulaires en ook hij ging bij den haard zitten. Hij knikte tegen Sir William, maar sprak niet. De beide beeren kenden elkander slechts oppervlakkig en hadden waarschijnlijk in hun gansche leven nog geen dozijn woorden gewisseld. ■ Na zijn brieven vluchtig te hebben doorgezien, maakte Sir William het pakje open om even later een minachtend geluid te doen hooren. Beresford keek op en zag hoe Sir William met een grommend gebaar een brief uit het pakje haalde. Na hem gelezen te hebben reikte hij hem aan Beresford over. Deze las den brief ook. Hij was van een groote chocolade-fabriek, die de mededeeling dééd, dat zij een nieuw soort likeurbonbons in den handel bracht, welke speciaal bestemd waren voor beeren. Aan het slot kwam de vraag, of Sir William zoo goed wilde zijn de bonbons te aanvaarden en aan de firma zijn eerlijke meening erover te schrijven. „Ze denken zeker, dat ik een bakvisch ben," viel Sir William uit, toen Beresford hem den brief teruggaf. „Maar ik denk er niet aan, om een „getuigschrift" voor hen te schrijven. Zulke dingen moesten eigenlijk niet eens hier aan de club bezorgd mogen worden. Ik zal er mijn beklag over doen bij het bestuur." ...Ie hebt gelijk," antwoordde Beresford. „Die doos bonbons doet me echter opeens ergens aan denken. Mijn vrouw en ik zijn gisterenavond naar den Imperial-schoüwburg geweest en we hebben gewed om een doos bonbons of een kistje sigaren, dat zij voor het eind van de tweede acte zeggen zou, wie de schurk was in het stuk. Zij won. Ik mag er dus wel aan denken, dat ik even een doos bonbons koop. — Heb jij het stuk ook gezien? Het heet „De gebarsten schedel". Niet slecht!" Sir William had het niet gezien en zei dit. Toen merkte hij op: „Je moet een doos bonbons hebben, zei je? Neem deze dan. Ik wil ze. niet hebben." Beresford weigerde beleefd, maar accepteerde toen, ongelukkig voor zichzelf, het voorstel. Door een buitengewoon gelukkig toeval werden noch het papier, waarin de doos bonbons verpakt was geweest, noch de begeleidende brief in het vuur van den 'haard gegooid, zooals de beide beeren wèl met de enve-

imntiiiiiiiiiMiiiMMMMiiiMimmniiiiimmMmmimmiimiimiimiimmtiii

Later herinnerde Beresford zich het gesprek, dat hu met zyn vrouw over de bonbons had gehad, nog heel goed, omdat het den laatsten heer was, dat hu haar levend had gezien. Dal was om ongeveer half drie. Om kwart voor vieren strompelde hl] als een gebroken man het gebouw van ziln club binnen, waarheen hi] zich met een taxi had laten brengen. miiiliMiiimltiMimiimiiiiMiiiimMiiMiimiiiiMiMiiiMMlllitiimiiiuniitlHm

loppen hunner brieven hadden gedaan. Sir William had het papier en den brief echter nadenkend opgevouwen, het touwtje, dat om de doos had gezeten, er om gedaan en het met de doos aan Beresford gegeven, die het papier eenvoudig naast zich op den grond liet glijden. Daar vond een kellner het; deze wierp het in de papiermand, waaruit de politie het later te voorschijn haalde Toen Beresford tegenover zijn vrouw aan de koffietafel zat, overhandigde hij haar met een grappige opmerking over het betalen van eeresohulden, zooals hij later zelf vertelde, de doos bonbons, die hij van Sir William had gekregen. Zijn vrouw maakte de doos direct open. De eerste laag bestond, naar zij tegen haar man opmerkte, uitsluitend uit kersen- en marasquin-bonbons. Beresford, die den smaak van een kop goede koffie niet graag bedierf, weigerde, toen zijn vrouw hem de doos voorhield en zij nam er dus eerst een alleen. Terwijl zij 't bonbon proefde, riep zij verwonderd uit, dat de vulling bijzonder sterk was en haar heur mond bijna verbrandde. Beresford vertelde haar, dat het monsters waren van een nieuwe soort, en nieuwsgierig geworden door hetgeen zijn vrouw er van vertelde, nam hij er ook een. Een brandende smaak, niet ondraaglijk, maar toch te scherp om aangenaam te kunnen zijn, deed ook hem even verbaasd naar zijn vrouw kijken. „Allemachtig," riep hij uit. „Die zijn scherp hoor! Het lijkt wel alsof ze met klinkklaren alcohol zijn gevuld."

20

„Neen, dat geloof ik niet," antwoordde zijn vrouw. „Zooiets doen ze niet. Maar ze zijn erg sterk, daar heb je gelijk aan, ofschoon ik ze niet naar vind." Na deze laatste woorden nam ze er nog een. Ook Beresford zocht er nog een uit, en deze scheen nog scherper likeur te bevatten. „Nou, ik vind er werkelijk niets aan," zei hij. „Ze branden op je tong. Als ik jou was, zou ik er maar niet meer van eten. Ik geloof, dat er iets niet in orde is met die bonbons!" „Ach, het is immers een nieuw soort," lachte zijn vrouw. „Maar ze zijn scherp! Ik weet zelf ook eigenlijk niet of ik ze wel lekker vind." Eenige oogenblikken later verliet Beresford zijn huis om naar een zakenconferentie te gaan. Toen hij de kamer uitging, zat zijn vrouw nog steeds met de doos bonbons voor zich, besluiteloos of ze er nog een nemen zou of niet. Later herinnerde Beresford zich het gesprek dat hij met zijn vrouw over de bonbons had gehad, nog beel goed, omdat bet den laatsten keer was, dat hij haar levend had gezien. Dat was ongeveer half drie. Om kwart voor vieren strompelde hij als een gebroken man het gebouw van zijn club binnen, waarheen hij zicji met een taxi had laten brengen. De chauffeur en de portier hielpen hem het gebouw in en beiden verklaarden later, dat hij doodelijk bleek zag, met uitpuilende oogen, en dat er zweetdroppels op zijn voorhoofd stonden. Zijn geest scheen echter normaal te werken en toen hij eenmaal de stoep van de club op was, kon hij zelfs, gesteund door den portier, naar de groote conversatiezaal loopen. De portier, die van Beresford's uiterlijk was geschrokken, wilde direct een dokter opbellen, maar Beresford, die de laatste was om ergens drukte van te maken, wilde het niet hebben 'en zei, dat het waarschijnlijk een soort van indigestie was en .dat het wel weer gauw voorbij zou zijn. Tegen Sir William Enstroet, die ook in de zaal was, zei hij echter, toen de portier vertrokken was: „Ja, en ik geloof, dat het door die heische bonbons is, die jij me gegeven hebt. Ik dacht al bij het eten ervan, dat er iets niet in orde mee was. Ik geloof, dat ik verstandig doe als ik naar huis ga en eens zie, hoe mijn vrouw "

Hij hield plotseling op. Zijn hchaam, dat zwaar in een grooten fauteuil had gelegen, schoot opeens rechtop; zijn Kaken sloten zich krampachtig, zijn lippen vertrokken zich tot een vreeseWken grijns en zijn handen klauwden zich om de leuningen van zijn stoel. Vreeselijk ontdaan, denkend dat üe ander voor zijn oogen stierf, rende Sir William naar de gang om den portier en een dokter te halen. De andere leden van de club, die in de zaal aanwezig XSen, snelden toe en legden het lichaam van den bewusteloozen Beresford in ten gemakkelijker houding. Voor de dokter Si, was er op de club reeds een telefonische boodschap van een geagieerden butler ontvangen. De man vroeg of mr. Beresford er was en zoo ja, ot hj dan onmiddellijk naar huis wilde komen omdat mrs. Beresford ernstig ziek was geworden. Natuurlijk was zt reeds dood, maar de butler durfde dat nog niet te zeggen. Beresford stierf niet. Hij had minder van de bonbons gebruikt dan zijn vrouw, die er na zijn vertrek nog minstens drie moest gegeten hebben, Hierdoor werkS 't vergif bij Beresford niet zoo snel en had de dokter gelegenheid hem te redden Natuurlijk bleek later, dat hu geen fatale dosis had gebruikt. Om ongeveer acht uur des avonds was hu reeds weer bij bewustzijn en den volgenden dag herstelde hij nog meer. , . „„ De politie had de zaak ter hand genomen zoodra haar was medegedeeld, dat mrs. Beresford was overleden engevolge van vergiftiging. Het duurde hierna niet lang, of er was uitgemaakt dat slechts de bonbons de oorzaak van haar overlijden konden zijn. Sir William werd ondervraagd; het papier en de brief werden uit de papiermand gehaald en nog voordat mr. BeSOM heelemaal hersteld was vroeg een inspecteur van Scotland Yard om een overhoud met den directeur van de chocolade-fabriek \jan Mason en Co. Op dat oogenblik luidde de theorie ^0(0 Godfried de Groot van de politie, dat een der employe s arm-B® iuiwm@©sfe©I!'ii van de chocolade-fabfiek door achteweldra tegemoet kan zien. loosheid een buitensporige hoeveelheid onze grootste actrice, wier „memoires men ehe van bittere amandelen in de vulling land Yard op een kleine indeuking aan vernam men van den laatste niet veel van de bonbons had gedaan. Men was den onderkant. Hij opperde het vermoe- nieuws. .. . . „„ Ook Sir William kon geen licht op tot deze overtuiging gekomen, omdat dat dit het overblijfsel was van het mysterie werpen en evenmin kon mj Sir William had verteld, dat hu, toen den, een gaatje, waaruit men de oorspron- iemand noemen, die eenige reden kon mr .Beresford opeens zijn kaken kramp- kelijke vulling had verwijderd om er de achtig sloot, een scherpen geur van andere voor in de plaats te doen, waar- hebben om hem te willen dooden. Hu amandelen had waargenomen en omdat na het gaatje met zachte chocolade was leefde gescheiden van zijn vrouw, die dT dokters hadden verklaard, dat zoo- gedicht. Een zeer eenvoudige bewer- hij in zijn testament tot zijn voornaamste erfgename had gemaakt, maar zu wel bij Beresford als bij zijn vrouw de naar hij verklaarde. vertoefde in het Zuiden van Frankruk, vergiftiging was toe te schrijven aan die king, Toen de beide beeren een aantal bon- zooals de Fransche politie desgevraagd olie De directeur der chocolade-fabriek bons onder een "vergrootglas bekeken venvierp deze conclusie echter onmid- en zij alle hetzelfde verschijnsel ver- bevestigde. Op zijn villa in Worcesterdellijk: olie van bittere amandelen werd, toonden, kwam ook de inspecteur tot shire, die aan een neef van hem zou zoo verklaarde hij, nimmer m zijn fa- de ontdekking, dat de directeur geluk komen, rustte een zware hypotheeK, had en beide beeren waren overtuigd, br S!l 'vÄe nog meer ontstellend dat iemand Sir William Enstroet had nieuws. Nadat hij den brief had gelezen, vergeven. ,,,_,, .. „,,; die bij de bonbons was geweest, ver- willen Scotland Yard verdubbelde zijn actiklaarde hij beslist, dat er misdaad in viteit. De bonbons werden door een met Verstopping of moeilijken, tragen en het spel was. Zijn firma had de bonbons scheikundige nauwkeurig onderzocht. onregelmatigen Stoelgang zijn niet gestuurd en ze had ook zoo n brief Sir William werd opnieuw aan een verniet geschreven. Er was ^ «s geen hoor onderworpen, evenals de inmidsprake van een nieuw soort likeur- dels geheel herstelde Beresford. Daar onmisbaar. Werken vlug zonder kramp of pijn. bonbons. De fatale bonbons werden de dokter er echter op had gestaan, dat Bij Apothekers en Drogisten. Doos 60 et. reeds jaren lang gemaakt en verkocht. men voor hem den dood van zijn vrouw De directeur bekeek de bonbons nog nog verzwijgen zou, daar de schok m eens nauwkeurig en vestigde toen de zijn toestand fataal Zou kunnen zun. aandacht van den inspecteur van Scot-

Voor allen die Sukkelen Mijnhardrs Laxeertabletten

21

■:

Mevr. C. H. ie «.GRAVENHAGE. Dank voor Uw aardig briefje. De foéo's worden LI spoedig gezonden. W. B. ée ROTTERDAM. Zeker, U mag ons 200 vaak schrijven als U wil£. Aan Uw verzoek zullen wij voldoen. J. d. J. ie VENRAY. Hei volgende seizoen. Heé adres van Al Jolson is Warner Bros Studios, 5842 Sunset Blvd, Hollywood. H. v. Z. ée GRONINGEN. John Gilbert is meé de filmacérice Ina Clair getrouwd. Greta Garbo is niet gehuwd. A. P. te ROTTERDAM. Niet meer dan drie vragen tegelijk s. v. p. Antwoordcoupons zijn verkrijgbaar aan ieder postkantoor. Adressen ; Clara Bow, Paramount Famous Lasky Studios, 5451 Marathon Street, Hollywood; Truus van Aalten, Lutherstrasse 27, Berlijn; Hoot Gibson, Universal Studios, Universal-City, Cali(ornie. L. C. fe ROTTERDAM. Anita Page is te Muray geboren en niet getrouwd. N. K. te UTRECHT. Dit was Greta Garbo. B. d. L. te AMSTERDAM. In ons land zijn geen filmscholen. Wend U tot den directeur van de „Deutsche Filmschule", Sonnenstrasse te München. H. K. M. te MAASTRICHT.' Emil Jan. nings is getrouwd met Gussy Holl. Zij was de eerste vrouw van Conrad Veidt. B. D. te DEN DOLDER. Betty Amann is niet getrouwd. Iwan Mosjöukin is met de filmactrice Agnes Petersen gehuwd. H. v. W. te AMSTERDAM. Käthe Dorsch is 29 December jarig. De geboortedag van Fern Andra is 24 November. G. d. J. £e SCHIEDAM. Neen, we raden het U beslist af. De kans van slagen is zeer gering. De foto's zullen we U retourneeren.

daar de huur, die de villa opleverde, echter nauwelijks voldoende was om de rente van.de hypotheek ie betalen en de neef veel meer gefortuneerd was dan Sir William, was er ook van dien kant geen aanleiding. En zoo kwam de politie ten, slotte op het doode punt De analyse had nog eenige interessante feiten aan het licht gebracht. Er was geen olie van bittere amandelen, doch nitrobenzol gebruikt. Ieder bonbon van de bovenste rij bevatte precies eenzelfde 'hoeveelheid van dit vergif, vermengd met kirsch of marasquin. De bonbons van de andere lagen waren absoluut onschadelijk. De andere sporen, die men meende

Mooie Huid van Gelaat en Handen verkrijgt men Jpjiir

gevonden te hebben, bleken volkomen zonder gewicht. Het vel papier van de i&gosfef.-„ Neen, Ghocolade-fabriek van Mason en Co. Mijnheer, ik vjénsch werd door de drukkers herkend als hun geen andere Cream. werk, maar er was geen enkele aancUn depaiineZ wijzing betreffende de vraag, hoe het Winkeliers Leest in het bezit vati den moordenaar was U dan. niei die gekomen. Alles wat gezegd kon worgrook adverlenlies den was, dat het een oud vel was, daar beireffende andere sooriencreams?" de kanten vergeeld waren. De machine koopster.; Mijne ervaringen en die fnijner waarmee de brief was getypt, kon nakennissen ia, datjOat/ne"voor dag e.n tuurlijk niet gevonden worden. Van het nacht gebruik heé beste is' papier, waarin de doos was verpakt geweest en waarop het adres met uit de hand geschreven drukletters'was ver- lilt als dat het geval is," zuchtte Momeld, was ook niets te leeren, behalve resby, „dan is de kans, dat wij den dahet feit, dat het pakje den vorigen avond der of de daderes ooit in handen krijtusschen half negen en half tien aan gen, wel zoo goed als uitgesloten." een hulppostkantoor was gepost. „Of het toeval moet te hulp komen, zooals zoo vaak gebeurt," zei Roger. Hoofdinspecteur Moresby had al deze „Is het niet waar dat heel wat misdaden feiten aan zijn vriend Roger, bij wien door zuiver geluk werden ontmaskerd? hij op bezoek was gekomen, verteld en Het toeval is bij misdaden vaak de voegde er bij: wreker." „Nu weet je evenveel als ik, Roger, „Het kan me niet- schelen hoe* je dat en ik vind je een verduvelden kraan als toeval noemt, als het mij helpt de hand je zeggen kunt wie die bonbons naar op de juiste persoon te leggen, ben ik Sir William heeft gezonden." tevreden en dankbaar." „Het kan om zoo te zeggen iedereen Indien Moresby zijn bezoek aan Roger zijn geweest," merkte Roger peinzend had gebracht om hierdoor wat wijzer te op. „Wat denk je bijvoorbeeld van vrou- worden, dan moest hij zich toen hij welijke jaloezie? Het privaat leven van wegging wel teleurgesteld voelen. Want Sir William schijnt niet geheel en al om eerlijk de waarheid te zeggen, was vlekkeloos te zijn. Hij moet nogal wat Roger — die zijn vriend Moresby vaak amourettes hebben gehad en nóg heb- waardevolle hints had gegeven — dit ben." keer ook overtuigd met de daad van „Daar heb ik me ook al in verdiept, een krankzinnige te doen te hebben. Roger," zei de hoofdinspecteur. „Die Hoewel hij natuurlijk af en toe nog wel gedachte kwam ook het eerst bij me eens over de zaak nadacht, maakte hij op. Het lijkt ook mij een echt vrouwe- toch geen aanstalten om ze meer lijke misdaad. Niemand, behalve een serieus ter hand te nemen, zooals vrouw, zou vergiftigde bonbons naar hij anders wel eens deed, wanneer een een man sturen. Een andere man zou geval hem bijzonder interesseerde. Boeen flesch vergiftigde likeur of zooiets vendien betrof het een zaak, waarmee hebben gezonden." eindelooze informaties gemoeid waren, „Dat lijkt in ieder geval logisch," zei informaties waarvoor een privaat perRoger nadenkend, „Heel logisch. En kon soon noch den tijd, noch de autoriteit Sir William heelemaal geen inlichtingen zou hebben om ze allemaal te verkrijgeven?" gen, Roger's houding beperkte zich dan „Neen," antwoordde Moresby. „Hij kon niet of wilde niet. In het eerst dacht ik, dat hij .iets vermoedde, maar dat hij de vrouw, die hij verdacht, de hand boven het hoofd wilde houden. Maar nu denk ik dat niet meer." „H'm." Roger scheen daar niet zoo zeker van te zijn. „Is er al niet eens meer een dergelijk geval geweest? Heeft niet de een of andere krankzinnige ook eens een doos chocolade naar den commissaris van politie gezonden? Een goede misdaad wordt steeds geimiteerd, zooals je'weet." Moresby keek den ander even verbaasd aan. „Het is zonderling, dat je dat geval aanhaalt, Roger, want tot die conclusie ben ik ook gekomen. Ik heb iedere andere theorie geprobeerd, maar voor zoover ik kan nagaan is er geen levende DE VERSPREIDING VAN „HET WEEKBLAD". ziel te vinden, die belang heeft bij den Een onzer Ipzers In Bangkok (Slam) zendt ons bijdood van Sir William. Alle motieven gaande foto, waarop hijzelf staat afgebeeld en schrijft van wraak, van winstbejag, jaloezie, erbij: „Hoewel Ik Uw blad tot nu toe geregeld-van mfin broer toegezonden kreeg.zou Ik van nu af graag als kortom alle motieven, die ik heb gepro- abonné genoteerd willen worden. (Dit zinnetje bevelen beerd op dit geval van toepassing te wij ten gebrulke aan voor alle „samenlezers1' van .,Het die zich wenschen te abonnieren I Red".) maken, hebben gefaald. Daarom ben ik Weekblad", Het Is voor ons, paar Hollanders In Slam, werkelijk tenslotte ook tot de conclusie gekomen een genot een goed Hollandsch geïllustreerd blad te ontvangen. geef U daarom gaarne toestemming, zou dat degeen, die de doos bonbons aan het zelfs opIkprijs stellen, Indien U bijgaande foto wilt Sir William heeft gezonden, de een of plaatsen in Uw blad". Wij zijn onzen nieuwen zeer erkentelijk voor andere gek is, een man of een vrouw, zijn waardeering voor onsabonné en wenschen nem er die hem misschien nooit gezien heeft. nog vele aangename uren blad mee I - 22 -

.

.

.

eerste week, dat het werd gegeven. Joan wist van het begin af aan, toen zij er met haar man heenging, wie üe s c h u r k w a s !" „Allemachies!" Roger was zóó onder deh indruk, dat mrs. Fleming oprecht genoot. „Het toeval als wreker! Ja, daar zijn we geen van allen immuun tesren " Ja hè?" deed mrs. Fleming verheerlijkt, omdat hetgeen ze had verteld Roger zichtbaar onder den indruk had gebracht. „Ja, dat had ik nooit achter ze scheen er heel wat te hebben. Roger loan gedacht. Ik had nooit gedacht, dat bekeek ze aandachtig en nam ten slotte Joaa zooiets zou doen. Natuurlijk was niet twee, maar zes foto's mee, n.1. die het haar bedoeling alleen om een doos van Sir William, mrs. Beresford, mr. bonbons te krijgen, maar die had Be- Beresford, twee vreemde beeren, die resford haar ook wel gegeven als ze tot de periode van Sir William schenen er gewoon om gevraagd had Ze waren te behooren en ten slotte een portret rijk en hij hield dol veel van haar. Neen, van mrs. Fleming zelf. u ,, w; ik had het nooit van haar gedacht. Nu Den overigen tijd van den dag had hu ik dat weet, zeg ik maar: stille waters het zeer druk. hebben diepe gronden, en een vrouw, Hetgeen hij deed, zou mrs. Fleming die haar man, al is het met nog zoo n niet alleen onbegrijpelijk, maar ook kleinigheid, bedriegt, is eigenlijk m het dwaas hebben toegeschenen. Hu bracht geheel niet meer te vertrouwen en zal bijvoorbeeld een bezoek aan een openhem ook met groote dingen bedriegen bare leeszaal en raadpleegde daar een als ze het noodig acht!" adresboek, waarna hij een taxi nam en Ken je Sir William Enstroet ook? Je naar de kantoren der Anglo-bastern weet, dat hij de bonbons oorspron- Perfumery Company reed, waar hu vroeg naar een zekeren mr. Joseph Lea kelijk heeft ontvangen." • Hardwick. Hij was zeer verbaasd en Vroeger heb ik hem heel goed geMEJUFFROUW HAVERS EN DE HEER kend," antwoordde mrs. Fleming zon- teleurgesteld, te hooren dat er geen W BODEWES, die het danskampioenschap der veel belangstelling. „Een verschrik- heer van dien naam aan de firma verZwolle behaalden. Ou. verleden jaar kelijke man. Hij maakt altijd de een ot bonden was of verbonden was gewisten zij dezen titel te veroveren vrouw het hof en als hu genoeg WCGSt ook uitsluitend tot een groote belang- andere Hierna reed hij naar Weal en Wilson, van haar .heeft, laat hij haar links stelling. En het was niet eer dan een liggen. Dat heb ik tenminste gehoord, het bekende handelsbureau, dat partiweek na het bezoek van zijn vriend en culieren inlichtingen verschaft over het ze er bij. zuiver door een toeval, dat hij opeens voegde En wie geniet nu weer de eer van beleggen van hun geld in handelsonderpersoonlijk in het geval betrokken werd. zijn attuntie?" vroeg Roger. nemingen. Hier gaf hij op, dat hu lid Roger liep in Bond Street en was juist O dat vrouwtje van Bryce of hoe wenschte te worden en dat hu een groot op weg een vervelend baantje te gaan heet ze ook weer, je weet wel, van dien bedrag had, dat hij beleggen wilde. Na uitvoeren: hij moest een nieuwen hoed man, die zijn geld in Petroleum heeft koopen. Opeens zag hij mrs. Fleming, verdiend. Ik had nog even gedacht, dat een rijke en jonge weduwe, op zich at de dood van Joan, waarvoor hu toen komen, die, wanneer zij er de kans toe tot op zekere hoogte mede verantwoorkreeg, nimmer verzuimde aan Kogers delijk is, dergelijke gedachten wel een voeten te gaan neerzitten. beetje uit zijn hoofd zou hebben geban„O, Roger!" riep zij reeds van nen, maar niets ervan; hij.... verre, haar hand naar hem uitstekend. Roger volgde zijn eigen gedachten„Hoe maak je het? Je bent juist degeen gang en zei opeens: - •„. dien ik hebben moet. Vertel me eens „Wat jammer, dat jij dien avond met eerlijk en in vertrouwen, Roger, heb ju bij hen in den schouwburg was. Mrs. de kwestie van die arme mrs. Beres- Beresford zou die weddenschap natuur: ford's dood ter hand genomen r* lijk nooit hebben voorgesteld, a\s ju Roger trachtte te antwoorden, maar er bij was geweest. Denk je wel? het was een zwak van mrs. Fleming, Ik'" vroeg mrs. Fleming verbaasd. dat zij alleen maar vroeg en nooit Lieve hemel, neen! Ik ben met Lady luisterde naar het antwoord. crf-rt laren rbijna direct na den oorlog) leed Ik was vreeselijk ontdaan, toen IK Hamilton naar de nieuwe revue geweest het hoorde. Joan en ik waren immers m Roger beperkte het gesprek nu met zulke goede vriendinnen. En het vree- groote handigheid tot de tooneelwereld, selijkste van alles is, dat Joan er zelf maar eer hij afscheid van haar nam, had de schuld van is. Is dat met ergi' er zich van vergewist, dat mrs. rieNu wilde Roger per se iets tusschen- hij ming een portret, bezat van Beresford beide brengen. en van Sir William Enstroet en had „Wat zeg je?" vroeg hij. haar permissie gekregen om ze eem„Ik denk, dat dit nu echt is wat ze hij gen tijd van haar te leencn. Zoodra zij %S gkaast tr ^ wier mee te beginnen, mant wel eens de ironie van het noodlot noe- uit het gezicht verdwenen was, nep hij ^Ä/bVerÄÄ* ilczal nooit «eer opmen," zei ze. „Je weet toch zeker van een taxi aan en gaf het adres van mrs de weddenschap, die ze met haar man Fleming op. Het leek hem maar het best, had aangegaan? Hij moest haar immers direct van haar toestemming om de een doos bonbons geven? Nou, ik heb portretten te leenen, gebruik te maken. er nooit iets van tegen iemand anders Het meisje, dat hem opendeed, vond HJksche dosis neemt zult u geen 'asw gezegd, maar ik zeg het jou, omdat je blijkbaar niets dwaas aan het bezoek er iets aan hebben kunt: Joan was van Roger en ze liet hem direct in den niet eerlijk geweest. salon. Een hoek van het vertrek was „Wat bedoel je?" .. gewijd aan de portretten van mrs. Ä^sTnVogfs^n iVoÄ / 160 per ' Nou, zij kende het stuk al. We zijn Flemings vrienden en vriendinnen en flacon. er met z'n tweeën heen geweest de

LUXOR PALAST

RHEUMATIEK

23

de beide taxi-ohauffeurs. Om half vijf kreeg hij het. „Er zijn veertien taxi-chauffeurs hier en ze belegeren mijn kantoor," zei Moresby. „Wat wil je, dat ik met hen begin?" „Laat ze wachten tot ik kom," antwoordde Roger. „Ik ben zóó bij je." Het onderhoud met de veertien taxichauffeurs was zeer kort. Aan ieder van hen liet Roger een foto zien, zoo, dat Moresby ze niet zag, en vroeg of dit zijn passagier was gedweest. De negende wi» Ho h ^Wllr,LY FRITSCH. LILIAN HARVEY EN GEORG ALEXANDER herkende den geportretteerde zonder die de hoofdrollen vervullen in de nieuwe Ufaton-film operette van Erich Pnm™, eenige aarzeling. 0mmer „üebeswalzer", tijdens een opname-paüzeTe N^babelsberg Op een wenk van Roger liet Moresby een formulier te hebben ingevuld, dat hem zelf geholpen. Mijnheer heeft deze den man vertrekken, waarna Roger zich het hoofd „streng vertrouwelijk" droeg, monsterboeken ook doorgezien." tegenover zün vriend zette, die zeer reed hij naar de club waarvan Beresernstig keek. Roger keerde terug naar zijn kamers ford en Sir William lid waren. Hij stelde om te eten. Daarna ging hij een wan„Misschien wil je me nu wd eens zich voor aan den portier en zei zonder deling maken; hij voelde zich rusteloos vertellen, wat je eigenlijk hebt gedaan?" blikken of blozen dat hij met Scotland en moest denken, veel denken.... Zon- vroeg Moresby. Yard in relatie stond. Hij vroeg den man der „Een oogenblikje," zei Roger, en hij te weten waarheen, liep hij voort, een reeks bijzonderheden, die met de tot hij nam zijn portefeuille uit zijn zak. zich. ten laatste voor den Imtragedie in verband stonden. Terwijl hij er iets in scheen te zoepenal-schouwburg vond staan, waar „Ik hoorde, dat Sir William hier den „De gebarsten schedel" werd opge- ken, viel er een portret uit. Moresby avond te voren niet dineerde, hè"3" voerd. Daar hij zijn avond moest door- keek ernaar, maar liet het liggen. Ook vroeg hij ten slotte. brengen, besloot hij naar binnen te gaan Roger raapte het niet op. Eindelijk antHij bleek echter verkeerd te hebben Den volgenden morgen bracht hij zijn woordde hij op de vraag van zijn vriend: gehoord. Sir William had den avond vriend „Zeker, Moresby, zal ik je zeggen, wat voor de tragedie wèl op de club ge- Yard. Moresby een bezoek op Scotland ik heb gedaan. Ik heb jouw werk opgedineerd, zooals hij trouwens steeds drie„Moresby," begon hij zonder inleiding, knapt. Ik heb het drama werkelijk ontmaal per week deed. knoopt, weet je. Hier is je bewijsmate„ik wou graag, dat je iets voor me deed. riaal." „Maar ik hoorde toch, dat hij dien Kun je mij den chauffeur bezorgen, die avond niet hier was?" Hij haalde een brief uit zijn porteden avond voor de tragedie van mrs De portier herinnerde zich heel goed, op feuille en overhandigde hem aan den Beresford om ongeveer tien minuten dat Sir William er wèl was geweest over negenen van Piccadilly Circus of hoofd-inspecteur. Een kellner "herinnerde het zich ook. „Is deze op dezelfde machine getikt omgeving daarvan naar het Strand Sir William had dien avond op de club de als de brief, dien Sir William bij de is gereden, ongeveer in de buurt van gedineerd, al was het laat geweest. Hij Southampton Street, en een ander, die doos bonbons ontving, of niet?" had de eetzaal niet voor omstreeks ne- den Moresby bekeek den brief eenige rit terug heeft gemaakt? Ik ben gen uur verlaten, om naar de conver- met zeker oogenblrkken zeer aandachtig, haalde van den eersten rit. Ook kan satiezaal te gaan, waar de kellner hem het zijn, dat toen den bewusten brief uit een la van er één taxi voor heen en ongeveer een half uur later nog een ter g iS gebrufkt bureau en vergeleek de beide episï ' maar dat betwijfel ik zijn whisky-soda had gebracht. tels. toch. In ieder geval zou ik het prettig Roger vertrok, en ging nu naar de „Roger," zei hij toen, „hoe en waar als je je best deed het uit te firma Merton, de drukkers, die het brief- vinden, ben je aan dien tweeden brief gekovinden." papier hadden geleverd aan de choco, „Waar is dat voor?" vroeg Moresby men?" lade-fabriek. Het bleek, dat hij brief- verwonderd. „In een winkel van tweedehandsch papier bedrukt wilde hebben met let„Ik wil er een interessatit alibi mee schrijfmachines in de St. Martins Lane," ters van een zeer bepaalde soort en hii breken, zei Roger ernstig. „Tusschen antwoordde Roger triomfantelijk. „De had lang werk om den jongeman aaii twee haakjes, weet, wie die bonbons machine is ongeveer een maand gelehet loket precies te vertellen, wat hij aan Sir Williamik heeft gezonden. Ik ben den aan een onbekende verkocht. Ze wenschte. De jongeman gaf hem de bezig een mooi bewijsschema je herkenden den kooper van deze foto. monsterboeken van de firma te zien en op te maken. Bel me even op voor op mijn Toevallig was de machine, nadat ze gevroeg hem even te willen kijken of er kamers als je die taxi-chauffeurs hebt repareerd was, eenigen tijd door de firook iets bij was, wat op zijn idee leek. gevonden." ma zelf gebruikt, om te zien of-ze heeleRoger keek de voorbeelden aandachtig maal in orde was en zoodoende kon ik En hij verliet Moresby haastig, die gemakkelijk door en vertelde toen, dat hij was gereeen voorbeeld van het commandeerd door een vriend, van wien hem een en al verwondering nastaarde. schrift krijgen." De rest van den dag besteedde hij hij toevallig een portret bij zich had. „En waar is de machine nu?" „Ik geloof, dat hij ongeveer veertien oogenschijnlijk om een tweede handsch »Ik denk op den bodem van de dagen geleden nog hier is geweest," zei schrijfmachine te koopen. Hij stond er Theems," zei Roger lachend. „Ik heb je Roger. „Hier hebt u zijn foto. Herkent u echter op, dat het een Hamilton num- toch al gezegd, dat de dader geen risico mer 4 was. Wanneer iemand trachtte wilde loopen. Maar dat komt er niet hem soms?" De jonge man keek zonder ved be- hem een andere machine aan te bevelen, op aan.^Hier is je bewijsmateriaal." zei hij, dat een Hamilton 4 hem spelangstelling naar de foto en zei toen: „H'm," antwoordde Moresby, „deze ..O ja, ik herinner me mijnheer. Ik heb ciaal was gerecommandeerd door een brief is natuurlijk wel mooi, maar het is vriend, die er e*nige maanden geleden nog niet alles. Wat heb je bijvoorbeeld zelf een had gekocht. Misschien had hij betreffende het briefpapier hem wel in dezen winkel gekocht? — gevonden van de chocolade-fabriek, die de bonNeen? Zij hadden in de laatste drie bons zoogenaamd gezonden heeft?" maanden géén Hamilton nummer 4 ver7 „Dat velletje papier is gestolen uit het kocht? — Hoe grappig! van de drukkerij van MerMaar één winkel had wèl een Hamil- monsterboek ton," antwoordde Roger. „Ik kan beton nummer 4 verkocht en wel nog geen wijzen, dat de dader het monsterboek maand geleden en dat was nóg grap- heeft doorgezien en er is een leege piger! bladzijde in, waar stellig Om half vier ging Roger terug naar vd papier heeft gezeten." het bewuste zim kamers en wachtte er op het tele„Dat is keurig," zei Moresby veel fonische bericht van Moresby omtrent hartelijker. (Zie vervolg pag. 27}

BEZOEKT HET

E ÄiTÄTIHliÄiri^

TE DEN HAAG

- 24 -

aiNNA MAY WONG EN HAAK REGISSEUR

RICHARD EICHBERQ

Op deze pagina geven we eenige foto's van de beroemde Chineesche filmactrice Anna May Wong en haar regisseur Richard Eichberg. Hem komt de eer toe, het buitenge wone talent van de kleine Chineesch ontdekt te hebben en haar de eer plaats aan den filmhemel verschaft hebben, die haar ten volle toeko Binnenkort zullen we Anna May Wo in een sprekende rolprent kunnen a schouwen en hooren. De N.V. U Mij. te Amsterdam zal namelijk ons land doen vertoonen de fil „Hai-Tang" (De weg naar de schande een Eichberg-film der Brit. Int. Pic vervaardigd in de Elstree-Studios Londen. Deze film is in het Engel en Duitsch vervaardigd. In beide copieën speelt Anna May Wong de hoofdrol. In ons land zal de Duitsche copie vertoond worden.

ANNA MAY WONQ

§

w

EAU DE COLOGNE

ANCELO MADIE FARINA

Eest derouckée en besée meduen TxzM. iw/nftchend, duunuum OVEBAL

VBRKR'JCBAAB

^W"? '

^_—

~^

HIER WAS EEN MAN NOODIG BLIJSPEL VAN FELIX GANDÉRA BIJ HET ROTTERD, HOFSTADTOONEEL Een fijne, vroolijke, luchtige comedie, die voortdurend aanslaat. Zoo noemt het Fransche dagblad dit tooneelstuk. En tnet recht. Gandéra weet te amuseeren, hij heeft wat te vertellen en doet dit op geestige, luchtige, goed-Fransche manier. Het gegeven is spoedig verteld. Guillaume Lomois des Forges is als millionnair ter wereld gekomen. Deze zeer benijdenswaardige eigenschap dreigt zijn

karakter te bederven. Hij wordt omringd door baatzuchtige oogendienaars. Niet alleen zijn chauffeur en zijn huisknecht bestelen hem met een onderdanig gezicht, ook zijn vriendinnetje Myria plukt en vleit hem en Prins Vladimir, een deftige Russische réfugié, doet met ijver mee. En als hij eindelijk een onschuldig meisje denkt te vinden, Paulette Souplié, blijkt zij niet minder geraffineerd dan de rest. En toch wordt hij gered. Van den invloed der anderen en voor zijn eigen laksheid.

FIENTJE DE LA MAR. Hiernaast rechts; JAN VAN EES, DORA HAAS EN CARLA DE RAET.

JAN VAN EES, FIENTJE DE LA MAR. LOUIS GIMBERG EN MINNY ERFMANN. - 26 -

Olga, het energieke, eerlijke en heel mooie dochtertje van den prins, speelt deze verdienstelijke rol, eerst als de flapuit chauffeur, daarna als de even aantrekkelijke als rondborstige onbekende Russische dame. De chauffeur opent de oogen van zijn meester en het prinsesje (dat in het chauffeurspak blijkt te zitten) opent zijn hart. Er wordt met animo gespeeld. Fientje de la Mar geeft een in vele opzichten voortreffelijke vertolking van de rol Olga-Nicolas. Wat is die vrouw een rasartiste. Jan van Ees is zeer goed in de rol van des Forges, die hem uitstekend ligt, terwijl Gimberg een zeer aannemelijke vertolking van den Russischen prins geeft. Verder noemen wij Minny Erfmann als het vriendinnetje en Balledux als den huisknecht Joseph. L. E. KOS.

■

pauze verliet hij het gebouw. (Ik ben üeivolé van P&è- 24. zelf gisterenavond naar den schouwburg geweest om te zien, hoe laat de eerste „En wat dien chauffeur betreft: de daacte geëindigd is). Hij haastte zich naar der had een alibi, maar je hebt zelf gehoord, dat het valsch was. Tusschen het Strand, postte zijn pakje en ging met tien minuten over negenen en.vijf mieen taxi terug. Hij had tien minuten den nuten voor half tien, inderdaad dus ontijd, maar het zou niemand zijn opgevallen, indien hij een minuut' later in zijn geveer op den tijd, dat het pakje moet zijn gepost, is de moordenaar haastig loge terugkeerde. Het overige volgde naar die buurt gegaan, waarschijnlijk logisch. Hij wist, dat Sir William lederen met de bus of met den underground, morgen om half elf op de club kwam; maar terugkeerend, zooals ik wel gehij begreep, dat Sir William hem de dacht had, met een taxi, omdat zijn tijd bonbons zou geven, indien hij er op zinspeelde; hij wist, dat de politie alle beperkt was." „En wie is de moordenaar, Roger.-' mogelijke valsche sporen zou volgen, „Degeen, wiens foto ik in mijn zak die in verbinding stonden met Sir Wilheb," zei Roger onvriendelijk. „Tusschen liam. En wat het papier betreft waarin de doos bortbons was verpakt, hij wierp twee haakjes, herinner je je nog, wat dat opzettelijk niet weg, evenmin als ik een paar dagen geleden heb gezegd over het toeval als wreker? Nou, het de brief, die er bij was geweest, omdat toeval heeft opnieuw zijn goede diendie eveneens bedoeld waren om de aansten bewezen. Toevallig ontmoette ik dacht van hem af te leiden en om de in Bond Street een 1lap-uit van een politie te doen denken aan den een of vrouwspersoon en door haar kreeg ik anderen krankzinnige." absoluut bij toeval een pracht-informa„Kerel, ik maak je mijn compliment!" tie, waardoor ik precies wist, wie de zei Moreslby hartelijk, „maar wat verdoos bonbons aan Sir William had getelde die dame je eigenlijk, waardoor je zonden. Er waren natuurlijk nog wel het heele geval opeens doorzag?" andere mogelijkheden en die heb ik „O. het was niet zoozeer hetgeen ze EEN NIEUW CASINO AAN DE RIVIERA. ook onderzocht, maar op het oogenblik mij vertelde, als wat ik om zoo te van het luxueuze Casino „Palais da Médldat mrs. Fleming mij een en ander ver- De Inaang zeggen tusschen haar woorden door terranée" te Nice, dat pas geopend is. telde, doorzag ik het heele geval zoo hoorde. Wat zij mij vertelde was. een lijst gemaakt van de firma's waar- dat mrs. Beresford het antwoord op de duidelijk als de dag!" „Maar wie is de moordenaar dan, Ro- mee hij in relatie staat. Ze zijn allemaal weddenschap wist! dat ik er uit aferg onsolide. Hij was door zijn eigen leidde was, dat mrs. Beresford er niet ger?" herhaalde Moresby ongeduldig. „De moord was zoo schitterend be- geld heen en hij moest ander hebben. de vrouw naar was om een weddendacht," ging Roger droomerig voort, Wat de nitrobenzol betreft, waar we schap aan te gaan, indien zij den uit„dat we geen oogenblik hebben beseft, allemaal zoo verlegen mee hebben ge- slag vooruit wist. Ergo wedde zij niet; dat wij de fout maakten, die de moor- zeten, dat was eigenlijk eenvoudig ge- ergo was er nooit een weddenschap en denaar wilde dat wij zouden noeg. Ik (heb eens nagekeken, waar het ergo loog Beresford. Hij wilde de bonal zoo voor gebruikt werd en ik heb bons dus hCbben voor een andere reden maken." ontdekt,'dat het ook in par f umf abri eken dan hij opgegeven heeft. Ten slotte heb„En welke fout was dat dan? „Wel. dat het opzet verkeerd was wordt gebezigd. Je weet, dat hij ook ben we de heele geschiedenis omtrent uitgevallen. Dat de verkeerde was ge- bij de Anglo-Eastern Perfumery Com- die weddenschap dan ook slechts van dood. Dat was juist het mooie ervan. pany is betrokken. Daarvandaan kan hij hem, vergeet dat niet. Hij wist naHet opzet was niet mislukt. Het natuurlijk weten, welk een zwaar ver- tuurlijk precies hoeveel nitrobenzol heeft keurig gewerkt. De verkeerde is gif het is. Ik denk echter niet. dat hij hij in ieder bonbon heeft gedaan en niet gedood. Mrs. Beresford was de de benoodigde hoeveelheid van deze fa- daarom wist hij ook, hoeveel hij er goede!" , , briek betrokken heeft. Daar zal hij wel van gebruiken kon zonder een doodeMoresby keek den ander verwonderd te handig voor geweest zijn. Misschien lijke dosis te nuttigen." aan heeft hij het goedje wel zelf gemaakt, Moresby stond op. „Maar hoe kom je daaraan?' vroeg ledere schooljongen weet hoe je benzol „Het is kranig van je, Roger," zei hij, en nitraat moet samenvoegen om nitro- „maar hij verwonderd. veronderstel eens, dat Sir Wil„Mrs. Beresford was al den tud als benzol te krijgen." liam de bonbons niét aan Beresford had „Maar.... Sir William " stamelde afgestaan, slachtoffer 'bedoeld. Daarom was het maar ze aan een van zijn plan ook zoo schitterend. Alles was Moresby, „hü was—" vrouwelijke vooraf berekend. Het was volkomen „Sir William?" vroeg Roger. „Wie Wat dan?" kennissen had gegeven. natuurlijk, dat Sir William de bonbons heeft het nu over Sir William? Ik zei je Roger begon te lachen. aan mr. Beresford zou geven. Het was toch, dat ik de foto van den „Je bent naief, Moresby," zei hij, „al voorzien, dat wij den dader zouden zoe- dader in m ij n zak had!" Hij ken onder de kennissen van Sir William haalde het portret uit zijn zak en toonde ben je honderd maal hoofd-inspecteur en niet onder die van de overleden het Moresby. „Beresford, kered! Beres- van Scotland Yard! Dacht je nu wervrouw. Het was waarschijnlijk zelfs ford is de moordenaar van zijn eigen kelijk, dat Beresford de vergiftigde bonvoorzien, dat we de misdaad voor het vrouw! Beresford, die steeds op een bons aan Sir William heeft gezonden? werk van een vrouw zouden houden." vroolijk leven gesteld is geweest, hield Natuurlijk niet! Hij zond hèm heel geMoresby, die zich niet langer beheer- niet van zijn vrouw, maar van haar wone bonbons, maar onderweg naar geld. Hij bedacht deze misdaad, hierbij huis heeft hij ze vour de vergiftigde geschen kon, greep de foto. „Allemachtig! Maar Roger, je wil me alle mogelijkheden voorziend, zooals hij ruild. Beresford was niet iemand, om toch zeker niet zeggen, dat Sir Wil- tenminste dacht. Hij zorgde voor een iets aan het toeval over te laten! Al alibi, voor het geval er ooit verdenking was het toeval toch ook zijn wreker!" Ham zelf • • • • „Hij wilde mrs. Beresford uit den tegen hem mocht ontstaan, door zijn Beresford werd nog denzelfden dag weg ruimen," vervolgde Roger peinzend vrouw met hem mee te nemen naar den en zonder acht te slaan op den ver- Imperial-Schouwburg. Tijdens de eerste gearresteerd en .bekende onmiddellijk. baasden uitroep van zijn vriend. „In het begin heeft hij haar stellig nogal aardig RADIOl. RADIOI RADIO! RADIO! RADIO! gevonden, ofschoon het toch in werkeWie werkelijk zuivere, krachtige Radio-ontvangst wenscht zonder lijkheid haar geld was, waarop hij loergekraak of onderlinge storing, vrage eens inlichtingen bij: de. De kwestie was echter, dat zij te H. HOOOENDIJK - Sophiastraat 23 - DORDRECHT gierig was. Ze kon geen afstand doen PRIJZEN VANAF fl. 100.- OEHEEL COMPLEET „.,,...,, „„„ van geld. Hij had het juist erg noodig 2 Jaar «Ifleheele 8«r«ntU Service door het geheele land en zij kon er niet van scheiden. Er is geen twijfel aan de drijfveer. Ik heb 27 -

.

-•-■-

RAMOPHOON=NIEUWS WEERGEVER DOOR

VjBp^,Columbia" ontving ik een Nico van der Linde's Kinderkoor TvNederlandsch programma". D. 10033. Verschillende vaderlandsche ar„Mei". tisten geven in dit genre hun kunnen „Hollandsche Vlag". ten beste. Jacob Hamei's Kinderkoor. D. 10028. Ten eerste twee cabaret-artisten; Jeanne Horsten en Louis Noiret, verTwee nieuwe platen van de sopraaneenigd onder den schoon klinkenden zangeres Jo Vincent verdienen ten volle naam „The Happy Duet", die de volonder uw aandacht gebracht te worden. Het zijn: gende nummers op de plaat hebben laten vastleggen: „Wiegelied" (Joh. Brahms). „Nu vandaag de zorgen opzij" (Hans '„Frühiingsglaube" (Schubert). D. Otten—Kees Pruis). 10036. „In het donker" (E. Paoli—H. Theu„Weihnachtslied" (Reiman). nisse). D. 10059. „Gloria in Excelsis Deo". D. 10037. „Een goeie buur is beter dan een verre Een voortreffelijke opname is „Invriend" (L. Noiret). vitation ä la Valse" (Weber) gespeeld „Oklah Oma" (Rinus Niessen -L door den pianist Maurice van IJzer. Noiret). D. 10061. D. 17200. „In ons klein huisje" (Weyman—Ferry). Liefhebbers van vioolplaten raden „Geen nieuws van het Westelijk Front" we de volgende opnamen aan, waarbij (H. Theunisse). D. 10060. Voor een gezellig avondje en indien men onzen landgenoot Francis Koene op zijn best kan hooren. men niet te muzikaal is aangelegd, zijn „Ipanema" (D. Milhaud). deze platen wel aardig. Nu onze Hol„Lerne" (D. Milhaut). D. 9995. landsche bard Koos Speenhoff in 't verre Oosten toeft, is de Columbia„Romance in G. Dur (Beethoven)I D. 17187. plaat D. 1 0006, waarop opgenomen zijn „De moderne muziek" (Speenhoff Kwin„Schön Rosmarin" (Fr. Kreisler). tet) en „De klacht van een verlaten „La Polichinelle" (Fr. Kreisler). meisje" (Mevr. Cees Speenhoff) zeer D. 9994. „en vogue". Al deze opnamen begeleidt Maurice van IJzer. Twee nieuwe opnamen van bekende kinderkoren zijn: Van „Odeon" ontvingen we de prach„Het zonnetje gaat van ons scheiden". tige opname van de Oberon Ouverture „Middagslaapje". (Carl Marie von Weber) gespeeld door het „Concertgebouw-Orkest" onder leiding van Willem Mengelberg. (O. 8 373-8374)- Deze opname is volmaakt te noemen. Dr. Weissmann „mit grossem Symphonie-Orchester" en de pianist Karol Szreter spelen op Odeon 11179 de Suite Orientale (Francis Poppy). Een voortreffelijke opname van dezen ook ten onzent zoo bekenden klavier-virtuoos. Een nieuw orkestje onder leiding van Albert Locatelli speelt op Odeon A 165714 „Ma Poupée Chérie (de . Severac) en „Valse Poudrée" (Francis Poppy). Een gelukkig gramophoondebuut 1

JEANNE HORSTEN.

Op Beka-Records werden de volgende noviteiten opgenomen: Twee „Schlager-Potpourri's". De eerste, „Achtung! Achtung! Wir senden Tanzmusik (Nico Dostal), is thans bij onze Oostelijke buren reeds zóó ingeburgerd, dat men geen café, bioscoop of andere gelegenheid waar muziek gemaakt wordt, kan bezoeken of men hoort „Achtung! Achtung!" Voor Beka speelde het Saxophoon-Orchester Dobbri (B. 6859). De tweede potpourri is „Tempo-Tempo" eveneens van Nico Dostal en gespeeld door het Saxophoon-Orchester Dobbri (B. 6872). Een zeer aardige opname van dit orkest is „Es war einmal ein treuer Husar" (Heinr. Frantzen). Aan de keerzijde van deze plaat „Karnevals-Marsch" (Fritz Hannemann) B. - 28 -

ïïlw Officieek Vrow Een verhaal uit den tijd toen de Czaar nog over Rusland heerschte door RICHARD H. SAVAGE

KAPITEIN C. L. BOER, Directeur van de Koninklijke Militaire Kapel, in aesorek met den heer Stad, Rotterdam, importeur vl^ de Beka- en Parlophon-Platen.

6612. Voor hen, die voor de komende carnavalsdagen passende muziek zoeken een aardige plaat. Voor liefhebbers van militaire muziek verscheen „Münchener Leien", een potpourri van F. Pollak gespeeld door het Beka-Militair-Orkest' (B. 6560). Ten slotte willen we uw aandacht vestigen op eenige nieuwe Parlophon-opnamen. Een fantasie uit de opera Martha voor soli, koor en orkest is opgenomen op plaat P. 9472. General-musikdirector Otto Klempener „mit grossem Symphonie-Orchester" laat ons de ouverture van Die schone Helena (J. Offenbach) hooren op P. 9469. Een zeer goede opname is P. 9459, de Ungarische Lustspiel Ouvertüre (Kéler-Béla), door Dr. Weissmann en de zijnen met entrain gespeeld. Binnenkort zal in ons land de sprekendefilm Rio-Rita vertoond worden Parlophon brengt een tweetal Schlager uit dit werk, namelijk „The Kinkajou" en „Rio-Rita", gespeeld door Sam Laiun's Famous Players and Singers. R. 529. De Koninklijke Militaire Kapel (Stafmuziek Regiment Grenadiers en Jagers) onder leiding van den Kapitein-Directeur C. L. Boer, verrijkte haar gramophoon-repertoire met Sympathie Marsch (D.. F. Bändel) en Heinzelmänehens Wachtparade (R. Eilenberg) op plaat No. P. 51023 en Fantasie Carmen (G. Bizet) op P. 51022. Zeer goede opnamen van ons geliefd keur korps I

„Mijn hemel, Hélènel" riep ik, „haat gij mij, om mijn zucht tot zelfbehoud?" „Dan moest gij die maar liever aanwenden om ons beiden uit Rusland te helpen," zei zij, met spottende stem; „want als de gebeurtenissen op het bal van den vorigen nacht in hun ware licht bekend worden, dan zal mijn lot even wreed zijn, als dat mijner moeder, doch in het geheim — met in het openbaar. De Russische regeering heeft door den afschuw der beschaafde wereld geleerd, dat foltenngen in h|et geheim even goed zijn en beter overeenkomen met de staatkunde. Uw lot, mijn dappere Arthur, zal even -" „Laat mijn lot er maar buiten," viel ik haar huiverend in de rede. „Morgen vertrekken wij." „Zeker. Ik zal zorgen, gereed te zijn. Dat is het beste voor ons beiden. Ik vind toch geen gelegenheid meer. O, als gij mij niet verhinderd hadt." Wanhopig wrong zij haar handen en snikte: „Dan was hij nu dood geweest, en ik _" Martelaarsvuur straalde uit haar oogen. . Zij keerde zich met wraakzuchtigen toorn tot mij en riep: , Weg! laat mij uw gelaat niet meer aanschouwen. Gij slaaf, die bevreesd zijt, om voor de vrijheid te sterven!' Als een vrouw in zulk een toestand van zenuwachtige overspanning raakt, is het het beste, heen te gaan en haar alleen te laten. Ik verliet haar dus en ging de straat op; ik kocht nog wat poeders, kwam om half twaalf thuis, nam er een in, beval ditmaal, mij om acht uur te wekken en vergat mijn zorgen. Den volgenden morgen was ik dus

vroeg op, en toch was Hélène nog vóór mij aan het ontbijt — en vroolijk, spraakzaam en mooi. Zij scheen vergeten te hebben, dat zij een samenzweerster was en riep: „Kijk eens naar mijn bloemen!" terwijl zij op een aantal blijken van belangstelling wees. Aan een daarvan zag ik Sacha's kaartje. „De arme jongen," zei zij glimlachend, „hij vroeg mij, of hij aan het station mocht komen om afscheid te nemen, maar ik was bang, dat onze laatste ontmoeting hem te veel zou aandoen en daarom heb ik het hem verboden." Ik antwoordde niets, daar ik bezig was met de laatste toebereidselen voor de reis. Hélène's koffers waren bijna klaar en ik mocht haar helpen bij het sluiten en aanhalen van de riemen. Want zij was nog niet geheel bij krachten. En zoo reden wij om twaalf uur, met dertig minuten rijd te veel vóór ons, naar het Warschau-station. Na een half uurtje waren wij er. De drukte van de menschen, die gingen en kwamen, alles verhoogde mijn opgewektheid. Ik verheugde mij inwendig, dat ik baron Friedrich voor het laatst gezien had; ik ging naar het loket en riep den Duitschen klerk, die voor het raampje zat toe, mij twee biljetten te geven naar Berlijn, via Eydtkuhnen. „Het nummer van uw pas?" vroeg hij kortaf in zijn drukke bezigheden. „Nummer 7287." Hij keek op de lijst voor hem, veegde zijn bril een paar .maal af (in Rusland schijnen alle Duitschers brillen te dragen) en antwoordde: „Dat moeteen vergissing zijn, vrees ik. Ik heb bevel gekregen, op pas 7287 geen kaartjes af te geven."

„Ah!" Dit was een uitroep vau mij. Toen zei ik wanhopig: „Deze pas, nummer 7287, is slechts twee dagen geleden afgegeven. Er moet een abuis zijn — 7-2-8-7." „Dat is het getal. Er is waarschijnlijk ergens een abuis, maar tot nader order kunt gij op dien pas niet vertrekken. Het zal het beste zijn, dat gij aan het bureau voor binnenlandsche zaken informeert. — Wie volgt!" Ik kwam zonder flauw te vallen bij Hélène; maar mijn hart was in mijn borst ijs geworden en- mijn voeten schenen den steenen grond niet te raken. Zij vroeg mij niets. Zij zag mjj slechts aan en haar gelaat werd lijkkleurig. „Kom mee," fluisterde zij. Ik voerde haar uit het gedrang buiten bereik van luisterende ooren en toen zei ze: „Spreek zachtjes; waarschijnlijk worden wij reeds bespied. Weigerden zij, u op uw pas kaartjes te geven?" „Ja. Wat zullen wij doen ?" „Doen alsof gij zeker waart, dat het een vergissing moet zijn. Ga nog eens om de biljetten vragen. Of wacht; ik zal het wel doen." Zij ging naar het loket, en ik zag, dat zij den Duitscher een standje maakte, waarbij hij njn blauwe oogen wijd opende. Toen kwam zij terug en fluisterde: „Stuur onze bagage naar het hotel. Wij moeten net doen, alsof vvij woedend zijn, om zoo'n dwaze vergissing van de spoorwegmaatschappij." Ik zond de bagage terug, nam een rijtuig en zei met schorre stem: „Hotel de l'Europe." Ik hielp Hélène er in, en wij reden weg. Toen luisterde ik haar toe: „Gij dacht toch zeker niet, de biljetten te zullen krijgen?" „Natuurlijk niet," zei Hélène luchtig, hoewel ik haar gehandschoend handje zag beven. „Maar ik heb eiken spion aan het station in den waan gebracht, dat het een vergissing wassen dat wij ze hadden moeten hebben." „Denkt gij, dat het het beste is, naar het hotel terug te gaan?" vroeg ik, want ik dacht half, dat zij opeens uit het rijtuig wilde springen om met of zonder mij den een of anderen nihilistenschuilhoek in te gaan. „Zeker. Waar zouden wij anders heengaan? Als wij verdacht worden — wij zijn nu omringd van spionnen — zouden wij hun overdag toch niet kun-

DANSEN LEEREN 20 Lessen f 15.— Prospectus franco

EDDY RAY ^ Amsterdam Westeinde 13^ Tel. 32478 | ^ St SenVreedgemaakt. Op

\ ■ fzm . ■

ncn ontkomen. Zoo niet, dan is de schijn van onschuld onze beste bescherming." „Denkt ge dan, dat de weigering om biljetten af te geven op onzen pas, een vergissing is?" vroeg ik, terwijl een plotselinge hoop mijn hart deed kloppen. Haar antwoord vernietigde die terstond. „Neen," fluisterde zij met schitteterende oogen, die iets onbepaalds maar vreeselijks schenen te zien, hoewel haar lippen niet meer beefden: „Ik denk, dat de rattenval dicht is — dat het de dood beteekentl" Toen stamelde zij: „Vergeef mij Arthur, dat ik de oorzaak ben van uw ondergang," en viel mij snikkend om den hals. Doch ik verlangde niet meer naar haar kussen, nu de dood zijn hand naar ons uitstrekte. HOOFDSTUK XV. Welke broeder? Wij waren dicht bij het hotel. Zdj herstelde zich en zei opeens: „Om onze rol goed te spelen, moeten wij vroolijk, luchthartig en onbevreesd schijnen. Terwijl zij dit zei, boog zij glimlachend tegen een kennis van het bal van Ignatieff, die ons op straat i voorbijging. Wij reden de binnenplaats van het hotel op en met mijn vrouw aan den arm ging ik naar het kantoor en riep: „Gij ziet, dat gij ons niet zoo gemakkelijk kwijtraakt." ..Zijt gij niet vertrokken ?" vroeg de klerk, zijn pen neerleggend. „Er was een domme vergissing met olizen pas," antwoordde ik, „die ons wellicht een paar dagen zal ophouden. Misschien is het beter zoo, want mijn vrouw is eigenlijk nog niet sterk genoeg om te reizen. Wij zullen dezelfde kamers weer nemen," De man antwoordde voorzichtig: „Dan moet gij eerst met den secretaris spreken." Ik ging dus met hem naar dien beambte en legde het geval uit. Tot mijn verwondering scheen deze heer, die eerst onderdanig beleefd geweest was, knorrig en angstig, en zei: „Kolonel Lenox, gij zult mij niet kwalijk nemen als ik ronduit spreek. Wij mogen niemand ontvangen, wiens pas niet in orde is. Dit verbiedt de politie." „Niet in orde ?" riep ik met geveinsde verontwaardiging. „Noemt gij dien pas niet in orde? Als gij dat meent, zal ik mijn vriend, baron Friedrich, laten verzoeken hier te komen. Ik denk, dat

het wel voldoende zal zijn, als hij er voor instaat." „Zeker," antwoordde de secretaris. „Gij zult mij ten goede houden, dat ik zwarigheden maak, maar onze bevelen van het politiedepartement zijn stellig." Hij riep een jongen, en ik zond een paar regels aan mijn alvermogenden vriend, om hem te verzoeken, zoo spoedig mogelijk even bij mij te komen in het hotel de l'Europe. Ik ging weer naar Hélène. Zij nam mijn arm en ik vertelde haar, wat er gebeurd was. Zij fluisterde: „Dat hebt gij zeer verstandig overlegd. Baron Friedrich kan nu zien, dat wij onszelf boven alle verdenking verheven beschouwen." Binnen een half uur kwam baron Friedrich met veel drukte aan, met een ondoorgrondelijken glimlach achter zijn blauwe brilleglazen. „Ah! mijn waarde Lenox," riep hij vriendelijk, „en mevrouw — zij was zeker niet wel genoeg, om vandaag te vertrekken?" Hij opende verbaasd zijn oogen —naar ik dacht, een beetje ie wijd — toen ik hem vertelde, dat men ons op onzen pas biljetten geweigerd had. „Och, alweer een abuis van die stomme spoorwegbeambten. Passen gaan wel door een half dozijn handen, en als één zich vergist, is de heele boel in de war. Mijn waarde Lenox, maak u niet ongerust; een paar dagesn om de zegels in orde te maken en alles is klaar. Pas maar goed op uw mooie vrouwtje. Misschien is het beter, dat zij nog niet op reis gaat." „Maar," lachte Hélène half pruilend, „zij willen ons hier niet in onze appartementen laten gaan, zonder dat gij voor onzen pas instaat." „Wat!" riep hij verontwaardigd. Hij ging naar den secretaris, die voor hem kroop, en zulk een standje van hem kreeg, als ik nooit gehoord heb, behalve in Rusland of Turkije, waar men zijn ondergeschikten als honden behandelt. »Zorg goed voor mijn vrienden," riep hij, „hond van een hotelhouder, zorg heel goed voor mijn vrienden. Het beste wat in huis is, moeten zij hebben!" Toen wendde hij zich tot ons en fluisterde: „En nu, mijn waareje Lenox, ik heb het druk. Gij zult u nog een paar dagen in St.-Petersburg moeten behelpen. Neem uw vrouw mee naar de opera, amuseer u vanavond, bonjour!" Hij nam zeer hartelijk afscheid, kuste Hélène's handschoen verscheidene malen en vertrok. Dienstvaardige lakeien brachten ons naar onze kamers, en toen onze bagage boven was en wij alleen waren, fluis-

terde ik Hélène toe: „Denkt gij, dal hij argwaan koestert ?" „Ik vrees het," antwoordde Hélène. „Hij scheen mij al te verbaasd." Toen fluisterde zij: „Kunt gij ook iets bedenken, dat hem aan mij deed twijfelen ?" Ik zei van neen, maar vond het nu toch beter om haar mijn zonderlinge ontmoeting met mademoiselle de Launay na het bal mede te deelen. „Ik denk niet, dat dit er iets mee te maken heeft," antwoordde zij. „Die jonge dame is eenvoudig jaloersch op Sacha. En gij zijt ook jaloersch op hem — jaloersch op een Rus!" Zij begon te lachen; toen zei zij scherp: „Misschien heb ik" toch nog wel iets te doen voor mademoiselle Eugenie." Zij ging naar haar kamer om haai? koffer uit te pakken. Een half uur daarna werden wij gestoord door Sacha en prinses Palitzin. „Ik ging naar den trein om u vaarwel te zeggen," sprak Sacha, „en vernam, dat gij niet zoudt vertrekken — Gelukkig." „En nu," viel mevrouw Palitzin hem in de rede, „komen wij u vragen, vanavond met ons naar het MichaeLtheater te gaan. Afleiding zal u goed doen; gij ziet er geen van beiden vroolijk uit." „Neen," zei ik; „ziekenoppassen deugt niet voor mij." „En de rol van invalide niet voor mij," glimlachte Hélène. „Dus dat is afgesproken, gij komt; van mijn neef en nicht wil ik geen weigering hooren!" riep Sacha. Ik stemde toe, want alles was beter dan dat wachten — wachten — wachten, totdat de slag zou vallen. Zij gingen heen; en als mijn zenuwen het veroorloofd hadden, zou ik bijna gelukkig geweest zijn, maar in een wilden, leelijken, boozen zin. Want Hélène, die gedurende twee dagen zoo koel tegen mij was geweest, die mij den vorigen avond sarde en zei, dat zij mij haatte, was nu zacht en droevig; nu en dan kwam zij zelfs bij mij en smeekte mij haar te vergeven, dat zij mijn leven verwoest had — hoewel zulke beden niet geschikt waren om mijn zenuwen te kalmeeren, en ik huiverde terwijl ik haar vergeving schonk. „Ik zal naar de legatie gaan en rien of er brieven zijn," zei ik; want ik gevoelde dat in deze omstandigheden alles beter was dan werkeloosheid. „Ik kom vroeg genoeg terug om met unaar den schouwburg te gaan." Toen ik op het punt was om heen te gaan, riep zij mij terug en fluisterde: „De revolver, die gij mij gisternacht afgenomen hebt."

■

."-

*•■.■

■

■

,-■■■■.".■

■

■

"mm'

■

Il

PREMIE-REBUS

1000 GULDEN CONTANT

(De oplossing is een bekend spreekwoord).

WILT U 1000 GULDEN CONTANT WINNEN? Lost dan bovenstaanden rebus op en zendt ons de premie-coupon ten spoedigste in Iedereen kan deelnemen. Wanneer er meerdere juiste oplossingen inkomen -echter niet boven 4 - dan worden de 1000 Gulden gelijkmatig onder deze verdedd. Mochten echter meer dan 4 juiste oplossingen inkomen, dan worden de 1ÜW Gulden in 4 premiën van 400. 300. 200 en 100 Gulden door trekking onder de inzenders der juiste oplossingen verdeeld. Direct na de trekking wordt de uitslag medegedeeld, met vermelding van namen en adressen der winnaars, en de 1000 Gulden uitbetaald. Wij verzoeken U onderstaande premie-coupon. met Uw oplossing alsmede Uw naam en adres (in gesloten enveloppe, niet als drukwerk) omgaand aan ons In te zenden. UITSLAG van den HERFST-PREMIE-REBUS. De oplossing van onzen la*t*ttn Premie-Rebus was: .Beter ten half ei da» 0•"'***« f £; Onder notZeel toezicht heeft de trekking der premitn onder de jmste OP' "«" P'fgff*poSen. en zijn de onderstaande 4 per.on.n uitgeloot all *""••"''•« de FL 1000In Contanten. <;e«feeW in 4 premiin van iOO. 300. 200 en 100 Gulden: 1, 2. J. 4.

B. Dam. Geraniumstr. 22. Enschede. . , Arie »an der Linden. Renooishoek 14. s-Gravendeel. José Balendong. Nieuwstraat 41. Blerik bij Venlo. Joh. Hoogerwerf. Achterweststr. 74. Den Helder.

£' F. P. P.

tSÜ" 300200.100.-

PREMIE-COUPON in te zenden aan N.V. OLANDA. Marcusstraat 14, Amsterdam De oplossing U:—

_—_

—

Naam :-Adres:~

ü il MIJN PIEPA

- 30

H^gËjUj

, ^^^^^J

"^i ■

WOORDEN VAN DIRK GOZEWIJN VAN BEEK

otoor_ de

ro„.zew. va.M

een won

Eros dwaalde door de rozen Van een wondervollen tuin. Met zijn pijlen in den koker. Als een jager door het duin. Met de vleugels zachtkens wiegend, Zocht hij naar een minnend hart, Dat hij arg'loos wilde treffen. Met zijn stil gekende smart.

De

O MUZIEK VAN MELCHERT SCHUURMAN.

der. .vol. ..Jen tu,in,

i

Weldra stond hij voor een meisje. Lokkend als een schoone dag. Fluks was nu de boog gespannen. Hevig schrok zij, toen z' hem zag.

Met

^

„Eros," sprak zij, „'k wil 't je vergeven. Jij mijn arme harte wond'. Jij, de drager van het leven I" En zij kuste 'm op zijn mond...

El-tnsche Mlb MASTER'S V0~ overtreft alles en Is het ware instrument voor DANCINGS, CAFÉ'S, RESTAURANTS, HALLS, CINEMA'S ENZ HET VERVANGT EEN GROOT ORKEST EN IS HET MEEST VOORNAME EN SlIPERIEUR PP, K riann E INSTRUMENT DER WERELDf VOORNAME EN Vraa9t 9rati afbe «W n«' eW'n8en en demonstratie b«:

¥» WOLLEIMi SPBSEINKSEIirs GRAMOPHONE- EN RADIOHANDEL PASSAGE 46 of LAAN VAN MEERDERVOORT 60a, DEN HAAG :«!.. en Adm.: Oalgew-ter 22, Uiden. Tel. 760 Postoekenlnfl 41880 erschjjnt wekelijks - Prflg per kwartaal f 1 »5