Nieuw-Zeeland: Northland
‘Dus jullie gaan naar het zonnige noorden? Wow, de subtropen, stelletje geluksvogels!’ Pompbediende Joey grijnst terwijl hij in kriebelige hanenpoten een bonnetje uitschrijft. ‘Nou, doe de groeten aan Tane Mahuta.’ ‘Zullen we doen, maar hoe herkennen we haar?’ ‘Hem.’ ‘Sorry.’ ‘Tane Mahuta is de Heer van het Woud. Hij steekt majestueus boven iedereen uit en heeft een schitterende witte bast.’ ‘Een witte bast? Is Tane Mahuta een albino?’ ‘Tane Mahuta is een kauri. Een boom.’ ‘Een boom...’ ‘Goede reis, pakeha.’ ‘Dank je.’ Met een tank vol Caltex en een hoofd vol vragen rijden we weg van het tankstation, richting het Northland van Nieuw-Zeeland. Nieuw-Zeeland, waar alles een beetje anders is. Waar ze de groeten doen aan bomen en waar de subtropen in het noorden liggen. En waar ze buitenlanders van Europese komaf met de term ‘pakeha’ aanduiden. Northland is grofweg het gedeelte van Nieuw-Zeelands Noordereiland ten noorden van Auckland. Een verlaten uithoek zou je denken, en inderdaad niet een streek die automatisch op het programma van elke buitenlandse bezoeker staat. Maar voor Nieuw-Zeelanders is het een droomplek.
Relax, you are here Die noordelijke
Nieuw-Zeelands vreemde noorden
Northland ‘Goede reis, pakeha!’ REIZEN Magazine gaat op reportage in Northland, het Nieuw-Zeeland waar alles een beetje anders is. Het gebied ten noorden van Auckland, geliefd bij hippies en druiven, heeft met de Bay of Islands en het Waipoua Kauri Forest twee beroemde attracties. Twee pakeha’s in den vreemde.
droomsfeer begint al een beetje op Waiheke Island, dat zich op maar 35 minuten varen van Auckland bevindt. Dankzij zijn beschutte ligging in een baai heeft het eiland een warm en droog microklimaat. Ooit voelden alleen hippies, kunstenaars en uitvreters zich tot deze plek aangetrokken. Grondprijzen werden er uitgedrukt in termen van appels en eieren, en naar verluidt had je voor twee dozijn vrije uitloop en een zak Granny Smith al een aardige kavel. Maar toen er een jaar of twintig geleden een snelle veerverbinding met het vasteland kwam, veranderde de situatie snel. ‘Tegenwoordig wonen er heel wat miljonairs hier op Waiheke’, zegt Jenny McDonald, een vriendelijke oudere dame met Judy Dench-style kortgeknipt grijs haar. ‘Van enkele honderden is het aantal inwoners gestegen naar 8000, waarvan 1500 forenzen.’ Jenny organiseert rondtochten over het eiland en toont ons de vruchten van het microklimaat: wijngaarden, olijfboomgaarden, aangename strandjes en een bord met de tekst: ‘Relax, you are here’. We proeven en spugen witte wijn (het is nog vroeg) bij Te Whau en Cable Bay Vineyards, snuiven olijfolie op bij Rangihoua Estate en eten als lunch
Tekst: Hans Bouman | Fotografie: Emile Luider
| 83
Nieuw-Zeeland: Northland
tallen schepen voor anker. Op die kust zelf, zowel op het strand als in de talloze grog shops en bordelen, was het Sodom en Gomorra wat de klok sloeg. ‘The Hell Hole of the Pacific’, zo luidde de bijnaam van Russell. Anticlimax of meevaller: anno nu is Russell een vriendelijk stadje, vol houten gebouwen die een stevige vleug geschiedenis met zich meedragen, en verder tal van brave B&B’s, cafeetjes en souvenirwinkeltjes. Eigenlijk wel zo ontspannen. We nemen onze intrek in de ruim 170 jaar oude Duke of Marlborough. Het sfeervolle hotel bevindt zich in de laatste fase van een intensieve opknapbeurt. ‘Samen met een zakenpartner heb ik het een halfjaar geleden gekocht’, zegt Anton Haagh. Hij is zoon van een Brabander die in de jaren vijftig van Breda naar Nieuw-Zeeland verhuisde, maar spreekt zelf geen Nederlands. ‘Toen moest er heel wat aan gebeuren, maar nu durven we jullie wel te ontvangen. Zin in een biertje? The Duke heeft de oudste alcoholvergunning van Nieuw-Zeeland – hij stamt uit 1840 – dus je bent hier in goede handen.’
Elegante lefgozertjes
De ‘Holy Sands’ van Hokianga Het Waitangi Treaty House
De ‘Bay Of Islands’. Noem die drie woorden en alle Nieuw-Zeelanders beginnen te zwijmelen, over turkooizen wateren, besprenkeld met talloze grotere en kleinere, merendeels onbewoonde en ongerepte eilanden. De Bay of Islands is de grootste attractie van het oostelijk kustgebied. Om het gebied echt te kunnen waarderen, moet je er doorheen varen, zo is ons van alle kanten bezworen. En wie ben je dan, als pakeha, om daar je schouders over op te halen?
Dineren bij Russell aan de Bay of Islands
verrukkelijke lamsrack met groenten in mangosaus bij Mudbrick Vineyard. En dat alles in een Waiheke-onwaardig tempo, want we willen dezelfde dag ook nog naar Russell, dat drieënhalf uur rijden noordwaarts ligt.
Sodom en Gomorra
Russell is een stadje met een kleurrijke geschiedenis. In het begin van de 19de eeuw lag op deze plek de versterkte Maori-nederzetting Kororareka, wat zoveel als ‘zoete pinguïn’ betekent. Misschien vonden de inwoners dat de Europese avonturiers die hun kust aandeden op deze vrolijke waggelaars leken, want ze stonden hun toe voet aan wal te zetten en er een nederzetting te bouwen. Deze groeide uit tot een dorp en begon al snel een grote aantrekkingskracht uit te oefenen op rauw volk als walvisvaarders, avonturiers en ontsnapte gevangenen. Toen Darwin hier in 1835 langskwam als passagier van de Beagle, omschreef hij de bewoners als ‘het uitschot der aarde’. Voor de kust lagen tien-
’Anno nu is Russell een vriendelijk stadje, vol houten gebouwen.’ 84 |
Zonsondergang aan de Bay of Islands.
Kyle, onze Maorigids, begroet de beroemde kauriboom Tane Mahuta door op een zakfluitje te blazen.
Nieuw-Zeeland: Northland
Dus melden wij ons later die dag in het Marina Cafe in Opua, vanwaar we met een busje worden vervoerd naar de Ipipiri. Toegegeven, in westerse oren klinkt dat als een naam uit een cartoon- of kinderserie, als het privé-bootje van Muisje Pierieliepiepielo (bestaat echt, tik maar eens in op YouTube). Maar het is een luxueuze, 46 meter lange catamaran met accommodatie voor 60 passagiers, niks muizigs aan. ‘Welkom aan boord van de Ipipiri’, klink het uit de luidsprekers, zodra we aan boord zijn gegaan. ‘Hier spreekt uw kapitein. Ipipiri is de naam die de Maori gebruikten voor het gebied dat kapitein Cook later de Bay of Islands doopte. Letterlijk betekent Ipipiri ‘veel plaatsen’, en inderdaad: er liggen meer dan 150 eilanden in deze baai.’ De kapitein heeft nog veel meer te vertellen. Over Zane Gray bijvoorbeeld, de Amerikaanse western-schrijver van begin vorige eeuw, die hier ooit een visvakantie doorbracht en daarover het boek Fisherman’s Eldorado schreef. Hij bracht er het toerisme mee op gang. En over Ernest Hemingway, die overal is geweest, en dus ook hier. Ondertussen kijk ik vanaf het dek toe hoe van alle kanten dolfijnen op onze catamaran afkomen. Ze zwemmen met ons mee en maken regelmatig elegante sprongen door de lucht. ‘Lefgozertjes’, grijnst een van mijn medepassagiers. Schaarse medepassagiers, mag ik wel zeggen: we zijn maar met z’n twaalven. Het draagt absoluut bij tot de bijna serene sfeer, hier midden in de natuurpracht. Na een paar uur varen nemen we plaats in een sloep, die vervolgens het water in wordt getakeld, en varen we naar een van de eilanden. Daar mogen we anderhalf uur doorbrengen. Sommige passagiers maken een tochtje met een van de kajaks die we hebben meegenomen, zelf ga ik het heuvelachtige eiland beklimmen. Zodra je op de top bent, krijg je uitzicht op de eilanden in de directe omgeving, tergend mooi gelegen in de spiegelende zee. Als we weer terug aan boord zijn van de Ipipiri gaat de kapitein op zoek naar een goede ankerplaats om de nacht door te brengen. De bar gaat open en de gesprekken komen los. Vanuit de keuken dringen onbekende aromatische geuren binnen. En dan horen we zomaar de honger aankloppen, worden bevangen door een groot gevoel van gastvrijheid en doen snel open.
Bay of Islands, het domein van de Ipipiri, onze excursieboot
Ook aan de overkant van de zeearm zit iemand op ons te wachten. Heren, wat een gesmeerde organisatie! Opnieuw hebben we te maken met een boom van een vent, wederom duidelijk een Maori. Hij stelt zich voor als Andrew Kendall en wijst op een soort roze maanwagentje dat iets verderop staat geparkeerd: zijn sand dune buggy. ‘We rijden nu door een heilig gebied’, zegt Andrew, terwijl hij zijn buggy behendig over de zandduinen stuurt. ‘Meer dan duizend jaar geleden was dit het gebied waar Kupe woonde. Jullie kennen Kupe natuurlijk?’ ‘Eh... is dat een boom?’ Andrew buldert het uit. ‘Een boom! Echt een pakeha-antwoord! Kupe was de Maori die dit land in het jaar 925 heeft ontdekt. Hij was afkomstig van Hawaiki. Toen Kupe hier aankwam noemde hij ons land Aotearoa, oftewel het Land van de Lange Witte Wolk. Kupe was een groot ontdekkingsreiziger.’
Roze maanwagentje Nadat we de volgende dag
weer zijn aangemeerd, vervolgen we onze tocht door Northland. We rijden over rustige wegen en door een glooiend landschap in oostelijke richting, om na anderhalf uur bij de werf van Opononi aan te komen. Daar zit, in zijn boot, een ruige gestalte met reusachtige laarzen op ons te wachten. Hij is Maori, heet Pete Clark, en hij zet ons af aan de overkant van een grote zeearm, Hokianga Harbour genaamd, waar zich reusachtige zandduinen bevinden.
86 |
‘Andrew buldert het uit. ‘Een boom! Echt een pakeha-antwoord!’ Met een roze buggy over de Hokianga Sand Trails
| 87
Nieuw-Zeeland: Northland
Terugwandelen naar de Ipipiri
Terwijl we over de duinen bonken vertelt Andrew trots verder. Dan gebaart hij dat we uit moeten stappen. We wandelen een stukje en bekijken de fraaie natuurlijke zandsculpturen, die wind en regen in het zandsteen hebben gesleten. Hij legt uit dat de duinen zijn ontstaan nadat Kupe hier de kauribomen in brand had gestoken. ‘Dus toch! Ik wist wel dat die Kupe iets met bomen te maken moest hebben.’ Andrew schudt zijn hoofd en start de motor van zijn buggy.
Beeld van een Maoristam in de...
...Whare Runanga (Maori-ontmoetingsruimte).
Magische sfeer
Die avond, in Waipoua Forest, komt het er eindelijk van. Opnieuw hebben we een afspraak met een Maorigids, ditmaal eens geen kolos maar iemand van onze eigen lengte. Hij heet Kyle Chapman en zal voorin de twintig zijn. Kyle begint formeel met een voorstelronde, waarbij alle deelnemers aan de boswandeling van vanavond iets over zichzelf moeten vertellen. ‘Ik ben Aggy en ik ben onderwijzeres in Auckland.’ ‘Ik ben Stephen, gepensioneerd accountant, en woon in Wellington.’ ‘Ik ben Hans uit Holland en ik wil graag een boom de groeten doen.’ (Nee, natuurlijk zeg ik dat niet echt...) Het valt niet te ontkennen: Kyle maakt er wat moois van. Nadat hij ons eerst met zijn busje een stuk het kauriwoud binnenrijdt, begint, bij invallende duisternis, de wandeling over de Tane Mahuta Track. Kyle maakt ons attent op de geluiden in het bos en vertelt op gedragen toon mythologische verhalen. Dan arriveren we bij het doel van de wandeling: Tane Mahuta, de 2000 jaar oude kauriboom, die met ruim 51 meter de hoogste levende kauri ter wereld is. Hij werd in 1928 bij toeval door blanke Nieuw-Zeelanders ontdekt, tijdens het aanleggen van een weg. Bij Maori was hij natuurlijk al veel langer bekend. Zodra we bij de woudreus aankomen gebaart Kyle dat we stil moeten zijn. Hij begroet de boom in het Maori, begint vervolgens te zingen en daarna op een klein zakfluitje te blazen. Het ritueel schept een bijna magische sfeer. Pas als we na twintig minuten de terugtocht aanvaarden, durf ik Tane Mahuta te vragen of hij zich Joey de pompbediende nog herinnert. •
88 |
wieg van Nieuw-Zeeland Russell ligt niet ver van de ‘geboorteplaats’ van NieuwZeeland: Waitangi. Hier droegen de verzamelde Maoristamhoofden in 1840 hun soevereiniteit over aan Groot-Brittannië. Dat ging niet zonder slag of stoot. Vanaf eind 18de eeuw werd Nieuw-Zeeland bezocht door kolonisten. In ruil voor greenstone, een soort jade, gaven deze de Maori’s dikwijls vuurwapens. Maori’s uit de kustgebieden begonnen hiermee hun rivalen uit de binnenlanden aan te vallen. De Britse regering besloot zich over Nieuw-Zeeland te ontfermen. Het Verdrag van Waitangi, de basis van het huidige Nieuw-Zeeland, is sinds jaar en dag een onderwerp van discussie. Want vooral in Maori-kringen zijn velen ervan overtuigd dat het verdrag niet billijk was. Voornaamste attractie in Waitangi: het houten Treaty House, met de 35 meter lange oorlogskano. Daarnaast staat Whare Runanga (zie foto’s).
Nieuw-Zeeland: Northland
Informatie en sites - www.northlandnz.com O fficiële toeristische website van Northland. - www.ananda.co.nz Touroperator die rondtochten over en verblijf op Waiheke Island organiseert. - www.waitangi.net.nz Alles over de plek waar de wieg van NieuwZeeland staat: achtergronden, tours etcetera. - www.sandtrailshokianga.co.nz Het bedrijfje van Andrew Kendal, die tochten over de zandduinen organiseert in zijn sand dune buggy. - www.footprintswaipoua.com Bezoek het kauriwoud van Tane Mahuta samen met Kyle Chapman of een van zijn collega’s. Waiheke Island met op de achtergrond de baai van Auckland.
Hoe kom je er?
Vervoer ter plaatse
Air New Zealand vliegt, in combinatie met KLM, dagelijks tussen Amsterdam en Auckland. Tarieven v.a. € 1450 retour all-in, www.airnewzealand.com, www. klm.com. Ook Singapore Airlines, Emirates, Malysia Airlines, Korean Air en Cathay Pacific verzorgen deze verbinding. Geld: 1 Nieuw-Zeelandse dollar (NZ$ 1) = € 0,58. Het prijspeil in Nieuw-Zeeland ligt een fractie lager dan in Nederland.
Bij Sunny Cars huur je een Daihatsu Sirion of vergelijkbare auto v.a. € 208 per week, info: www.sunnycars.nl. Lezers van REIZEN Magazine kunnen op de tarieven van Sunny Cars nog eens 10% korting ontvangen, zie www.reizen.nl.
Russell/Bay of Islands
Slapen
3x
• The Duke of Marlborough Hotel is een sfeervol en recentelijk geheel gerenoveerd hotel met een geschiedenis van meer dan 170 jaar. Prima keuken en bar. 35 The Strand, Russell, www.theduke.co.nz. Prijs 2-pk va. ca. € 100. • Copthorne Hotel & Resort Hokianga: een charmant klein hotel met een schitterend uitzicht op zee en vlakbij het kauriwoud. State Highway 12 Omapere, Hokianga. Prijs 2-pk va. ca. € 130. Zie: www.millenniumhotels.co.nz/copthornehokianga. • Overnachten middenin de Bay of Islands kan op de Ipipiri, een catamaran met 30 comfortabele tweepersoonshutten met douche en toilet, www.ipipiri.co.nz. Prijs overnachting, inclusief diner en ontbijt, v.a. € 200 pp.
16-25 11-18 9-15 13-22 gem. c˚ gem. c˚ gem. c˚ gem. c˚
6
4,5
5
7
uur
uur
uur
uur
9
15
17
10
mm
mm
mm
mm
feb.
mei
aug.
dec.
Nu op reizen.nl Zie voor andere artikelen over Nieuw-Zeeland en praktische informatie over o.m. klimaat, reisseizoen en voorbereiding www.reizen.nl
Eten
3x
Mudbrick Vineyard & Restaurant: verse vis, vlees uit de streek, mooie vegetarische gerechten en daarbij een wijntje uit eigen gaard. Hoofdgerechten ca. € 20-25. Church Bay Road, Oneroa, Waiheke, www.mudbrick.co.nz. In The Wharf in Russell eet je stijlvolle visgerechten met uitzicht op zee, maar carnivoren kunnen hier ook prima terecht. Hoofdgerecht va. ca. € 15. Adres: 29 The Strand, www.thewharfrussell.co.nz. Brick Bay: de eigen wijn proeven bij een smakelijke, gevarieerde food platter (ca. € 9) is een feest in deze vineyard, waar een fascinerende wandelroute langs 45 beeldhouwwerken voert. Arabella Lane, Snells Beach, Warkworth, www.brickbay.co.nz.
Georganiseerde reizen Reisspecialisten Travel Essence (www.travelessence.nl) en Wereld Contact (www.wereldcontact.nl) bieden rondreizen per auto en camper aan door Nieuw-Zeeland. Prijsindicatie: 4 weekse camperreis v.a. € 2345 (bij Travel Essence) pp. Startend in Auckland.
Northland
