non-profit gazet Hasta La Vista! Vanden Thoren Robrecht GETUIGENIS CAMPAGNE Werken in de zorg is bangelijk Daarom zijn akkoorden in de zorg broodnodig

non-profit gazet

Robrecht

Hasta La Vista! Vanden Thoren GETUIGENIS

Werken in de zorg is “bangelijk”

CAMPAGNE

Daarom zijn akkoorden in de zorg broodnodig

1

non-profit gazet zomer 2012 De

non-profit gazet verschijnt drie keer per jaar. De gazet is een uitgave van de LBC-NVK non-profit, de vakbond van de werknemers in alle sectoren van zorg, welzijn en cultuur.

́́ [email protected] ́́ v.u. mark selleslach (sudermanstraat 5 2000 Antwerpen) ́́ werkten mee aan dit nummer: elsje maginet, geert de wortelaer, hanne rijkers, maarten brys, marc wouters, mark selleslach, martin standaert & peter darin

2

edito

Drie op de vier werknemers uit de zorg, welzijn en cultuur hebben in de sociale verkiezingen voor kandidaten van de LBC-NVK gekozen. Daarmee blijven we met voorsprong de grootste vakbond in de non-profit. Ik wil iedereen bedanken voor zijn vertrouwen en steun. Meteen wil ik ook onze duizenden verkozenen proficiat wensen met hun engagement en inzet. De afgelopen vier jaar hebben we in moeilijke omstandigheden veel kunnen verwezenlijken voor de sector. Eind vorig jaar slaagden we er in om voor de werknemers uit de Vlaamse non-profit nieuwe meerjarenakkoorden af te sluiten. De werknemers uit de gezinszorg, de opvoedingsinstellingen, de sociale en beschutte werkplaatsen, de socio-culturele sector, de kinderopvang en de centra voor geestelijke gezondheidszorg zullen één van de resultaten van die akkoorden eind dit jaar voelen in hun portemonnee wanneer hun eindejaarpremie gevoelig verhoogd wordt. Helaas kan ik die positieve boodschap aan de werknemers uit federale sectoren (nog) niet geven. Voor de werknemers uit de ziekenhuizen, de ouderenzorg, de revalidatiecentra, de thuisverpleging en de gezondheidsdiensten, komt er, als het van de regering Di Rupo afhangt tenminste, helemaal geen positieve boodschap. Enkele kleine maatregelen in 2011, nog geen halve bijkomende job per instelling en niks in 2012, 2014 en 2015, dat is de toekomst van de zorgsector volgens de federale regering. Dat laat de LBC-NVK non-profit niet gebeuren. In april en mei voerden we al actie voor uw nieuw akkoord en de zomervakantie gebruiken we om niet alleen de batterijen op te laden maar ook om de acties vanaf september voor te bereiden. Daarbij rekenen we weer op uw steun. Geniet van een (hopelijk) zonovergoten en warme vakantie! Mark Selleslach, Nationaal secretaris LBC-NVK non-profit

3

Robrecht Vanden Thoren

Hij was te zien in het komische programma ‘Wat als?’ en heeft een rol te pakken in de film Offline die uitkomt op 20 september. Op dit moment is hij vooral actief met zijn theatergezelschap KIP. Met ‘U dikke ma’, een voetbalopera gemaakt met een mengeling van acteurs en AA Gent supporters, tourden ze al door het buitenland. Tijdens de komende Gentse feesten organiseert KIP zijn eigen festival waar het eigen werk toont maar ook een platform biedt aan aanstormend talent. In de film Hasta La Vista, gebaseerd op het verhaal van de Amerikaanse Asta Philpot, speelt Robrecht de verlamde Philip. Deze film is, naar eigen zeggen, ‘een van de spannendste en leukste films die hij al gedaan heeft’. Tijd voor een interview. Waarover gaat Hasta La Vista? De film gaat over drie vrienden met een fysieke handicap die een reis willen maken naar het zuiden van Spanje in de hoop daar hun maagdelijkheid te verliezen. Ik speel de rol van Philip, degene met de zwaarste handicap. Hij kan zijn mond nog bewegen maar daar stopt het ook mee. De film is gebaseerd op een documentaire over Asta Philpot, een jongen met dezelfde ziekte als Philip die in 2006 met twee anderen dezelfde reis maakte. Om zo dicht mogelijk bij het echte verhaal te blijven wilde men eerst met

4

mensen werken die echt een handicap hebben. Maar dat was financieel en praktisch niet haalbaar. Uiteindelijk zijn ze dan acteurs beginnen zoeken en zo zijn ze bij mij terechtgekomen. Ik heb het scenario gelezen en direct beslist dat ik de film wilde doen. Hebt u veel contact gehad met mensen met dezelfde aandoening als de persoon in uw rol? Het grootste contact had ik met Asta zelf. Hij was heel vaak op de set en met alle vragen en opmerkingen kon ik bij hem terecht. Buiten de set was hij ook een

heel fijne mens. Het is altijd aangenaam om iemand te hebben die nauw bij het gebeuren betrokken is en eerlijke feedback kan geven. Op emotioneel vlak was hij soms echt een tweede regisseur. Hoe was het om iemand met een lichamelijke beperking te spelen? Verschillende mensen hebben mij gezegd dat ik duidelijk gefrustreerd overkwam. Als je in een rolstoel over straat rijdt, kijken mensen je met heel veel medelijden aan. Dat is echt ongelooflijk hard. Je leest het medelijden gewoon in de ogen van voorbijgangers. Die ervaring heeft de manier waarop ik nu naar mensen met een handicap kijk veranderd. Ik heb sowieso een zwak voor mensen in een underdogpositie en je koppelt daar al snel het idee aan ‘dat ze het wel moeilijk zullen hebben’. Maar eigenlijk moet je er gewoon normaal tegen doen. Het is niet zo dat mensen met een beperking ongelukkiger zijn dan jij en ik, integendeel. Ik ken veel mensen waar fysiek niks mis mee is, maar die doodongelukkig zijn. Als ik hoop dat de film iets doet, dan is het een soort bewustzijn creëren. Voor de film bij het grote publiek uitkwam, is er een enquête gehouden met de vraag waarover de film volgens hen gaat. 90% van de mensen antwoordden dat de film gaat over vriendschap. En dat is wat we moeten doen, door de beperking kijken en ons niet laten leiden door wat er eventueel mis is met mensen. Is het bewust een humoristische film geworden? We hebben bewust gekozen om de praktische problemen niet te hard naar voor te brengen. De film gaat daar ook niet over. Het is vooral de emotionele kant die de film wil laten zien. De meeste mensen met een handicap hebben gewoonweg veel humor, zijn zich bewust van hun beperkingen en lachen ermee, terwijl wij meer schroom hebben en er niets over durven zeggen. Zelfrelativering is echt wel belangrijk. Als voorbereiding heb je een tijdje in een rolstoel rondgereden, hoe was dat? Er zijn echt heel veel problemen voor rolstoelgebruikers. Ik kwam een keer een winkel uit en aan de ene kant van de straat kon je sowieso niet van de stoep en aan de andere kant stond er een grote container. Als er op dat moment geen volk op straat is dan zit je daar hé. Zijn er volgens jou te weinig aanpassingen voor rolstoelgebruikers? Er is al heel veel goed en dat verdient zeker een pluim, maar er is ook nog heel veel te

Hasta la Vista nog niet gezien? De film is nu uit op DVD. Een aanrader! (Foto by Kris Dewitte, copyright Fobic Films)

doen. We zitten hier nu bijvoorbeeld op een leuk plein met kasseien en vrouwen met hakken zullen er een keer op vloeken, maar als je hier met een rolstoel het plein over moet, rijdt je jezelf constant vast. Maar die praktische zaken zijn niet de meest pijnlijke. Dat kan hooguit vervelend zijn maar daar is altijd wel een oplossing voor. Het zijn de blikken van de mensen die je niet kan veranderen en die veel moeilijker zijn om te relativeren. Als je in een rolstoel zit, is dat niet evident. Alles gaat op een ander ritme. je hebt hulp nodig en eigenlijk is daar niks mis mee. Het is echt geen schande om heel je leven mensen nodig te hebben, maar op een of andere manier is die gedachte er bij ons ingeslopen. Wij vinden dat een probleem. Hebt u veel respect voor verzorgers? Absoluut, en zeker voor verzorgers in familieverband. Het is toch normaal dat als je moeder ziek wordt, je voor haar zorgt. Het gebeurt wel minder en minder, want we plaatsen ze nu veel sneller in het bejaardentehuis en laten ze daar helpen. Kan de film als rolmodel dienen voor gasten in dezelfde situatie als Lars, Philip en Jozef denk je? Op het moment dat de gasten zogezegd seks hebben in de film, waren we op zoek naar een beeld om het gevoel achteraf op een niet expliciete manier te laten zien. We waren heel onzeker over hoe we dit in beeld moesten brengen, maar Asta, waarop de film gebaseerd is, zei dat seks echt wel een grote droom is van vele mensen met een beperking en dat het “daaronder” gewoon werkt. De film wil in die zin vooral duidelijk maken dat seksuele gevoelens bij mensen met een beperking aanwezig zijn, en dat ze de mogelijkheid moeten hebben om die te uiten op welke manier dan ook.

5

De federale regering brengt de gezondheidszorg ernstige schade toe Al dertig maanden voert de LBC-NVK actie voor nieuwe sociale akkoorden in de zorgsector. Op 2 december 2011 bereikten we een akkoord voor de Vlaamse non-profit sectoren. Maar voor wie werkt in een ziekenhuis, in de ouderenzorg, in een revalidatiecentrum, in de thuisverpleging of in de gezondheidsdiensten, kortom in één van de federale sectoren, is er nog altijd geen akkoord. De federale regering weigert zelfs op een serieuze manier te onderhandelen. Dat getuigt van bijzonder weinig respect voor de werknemers van de zorgsector. Die staan dag in dag uit klaar voor de patiënten en de federale regering laat hen gewoon stikken. Maar de LBC-NVK laat dat niet gebeuren. Om onze eisen kracht bij te zetten, starten we de affichecampagne “De federale regering brengt de gezondheidszorg ernstige schade toe”. Op de middenpagina van deze gazet vind je alvast één van de affiches. Hang ze op bij je thuis of in je instelling op een goed zichtbare plaats. Meer affiches kan je bestellen via de LBC-NVK afgevaardigden.

Het laatste nieuws over de acties en alle nieuws en informatie over de nonprofit vind je op wittewoede.be

EERSTE MINISTER

MINISTER van VOLKSGEZONDHEID

MINISTER van WERK

De federale regering brengt de gezondheidszorg ernstige schade toe



ENKELE MAATREGELEN IN 2011, NOG GEEN HALVE BIJKOMENDE JOB PER INSTELLING IN 2013 EN NIKS IN 2012, 2014 EN 2015. DAT IS DE TOEKOMST VAN DE ZORGSECTOR ALS HET VAN DE REGERING DI RUPO AFHANGT. DE FEDERALE REGERING WIL DE WERKNEMERS UIT DE ZORGSECTOR IN DE STEEK LATEN.



DE LBC-NVK LAAT DAT NIET GEBEUREN. WIJ BLIJVEN ACTIE VOEREN VOOR UW NIEUW AKKOORD. STEUN DE LBC-NVK. SURF NAAR WITTEWOEDE.BE VOOR MEER INFO.


v.u. Mark Selleslach, Sudermanstraat 5, 2000 Antwerpen / vrij van zegel / niet op de openbare weg gooien aub




Voor een overzicht van meer dan dertig maanden actievoeren blader snel door naar pagina 10 en 11 6

F

WIJ VROEGEN HET AAN U:

Daarom is een akkoord in de zorg broodnodig! De non-profit is een sector die in de toekomst meer en meer mensen nodig zal hebben. Zonder betere barema’s en meer volk op de werkvloer gaan wij het niet kunnen uithouden! Ann Vandepoel (psychiatrische ziekenhuis Broeders Alexianen Tienen)

De zorgtoekomst van onze oudere mensen staat op het spel. Wij moeten die toekomst verzekeren door verzorging te kunnen blijven bieden. Wij willen meer jobs! Daniella Maes (Wit-Gele kruis Beveren) Ik ben woedend! Wij willen gaan voor een dertiende maand en een herwaardering van ons beroep als een zwaar beroep. De shiften, lates en nachten die wij doen worden niet erkend en daar willen wij verandering in brengen. Joris Cop (Rode Kruis Antwerpen)

Wij ijveren voor een meerjarenakkoord waar de nadruk voornamelijk ligt op de jobs. De werkdruk stijgt en dat voelen we heel erg bij ZNA. Meer geld om jobs te creëren is een noodzaak! Wouter Bernaerts (Ziekenhuis Netwerk Antwerpen) De arbeidsomstandigheden maar ook de verloning van hulpverleners lijken soms iets te hebben van de late middeleeuwen. Als je onze sector vergelijkt met andere sectoren hinken wij hopeloos achterop. Hier moet dringend verandering in komen. Johan van Oers (woon en zorgcentrum de Bijster Essen)

De regering moet wakker geschud worden. Bepaalde ministers moeten beseffen dat ze later ook zorg nodig zullen hebben. En als er niets verandert, zal die zorg met veel tegenzin verleend worden! Xavier De Moor (AZ Maria Middelares Gent) 7





8

EERSTE MINISTER

9

ome lente-zkies vo or zorg en fo to -p et it ie gt steu n pu bl ie ke wel zi jn bren eld opinie in be r 2011

< G E W on-profit 9

16 ju ala .000 ni 2 rm be 0 vo to 11 o r z gers l org uid e e n we n luid lzi jn

&n en d r o o akk

> zo

de m e camLBC-N r 2 d e pa g V K l 0 1 2 a nc de federne e er t affi s c h gez o n a l e r ade dh e g e c he toe eids ring z or g e b re n r ns g t tig e

EERSTE MINISTER

De federale regering brengt de gezondheidszorg ernstige schade toe ENKELE MAATREGELEN IN 2011, NOG GEEN HALVE BIJKOMENDE JOB PER INSTELLING IN 2013 EN NIKS IN 2012, 2014 EN 2015. DAT IS DE TOEKOMST VAN DE ZORGSECTOR ALS HET VAN DE REGERING DI RUPO AFHANGT. DE FEDERALE REGERING WIL DE WERKNEMERS UIT DE ZORGSECTOR IN DE STEEK LATEN. DE LBC-NVK LAAT DAT NIET GEBEUREN. WIJ BLIJVEN ACTIE VOEREN VOOR UW NIEUW AKKOORD. STEUN DE LBC-NVK. SURF NAAR WITTEWOEDE.BE VOOR MEER INFO.


2

op 5 n ak toch ov ze koo t v em sec n, th rdenan m be tor ui zi iser r en sver eken ie v 20 rst ple hu raa 11 sec gi ize gt tor ng n, r nie rev us uw ali thu e d a itie -

S ta r

t

2 december 2012

akk oord vlaa mse non -pro fit ondertekend

Herfst 2009

op basi s van 20.0 00 inge vuld e enq uete s lanc eert de LBC -NV K de eise nbu nde l voor nieuwe sociale akkoorden in de non-profit

2 februari 2010

de LBC -NV K stel t de eisenbundel voor

10

15.000 betoge 2011 sta eens een dars vragen regering g in onze scho enen

29 maart

n 6 . reg000 ove er i v o e m n r b g vo en a er or c t 2 n ie u i e b i 0 1 we j v 0 a l k ko a a m s ord e en 19

012 witte wo ministerede brengt bezoek van Volk sgezondhaan eid

r o L B C prov orde De amse akko vla uwe nie

>

a

en

.

0 er e 01 n d a l l

de oe ter w 12itte inis 20a! w an m i e st a m a ba zoek c 4 i 2 on gt be k m en er br n W va

zome

p o s t k a r 2010 bevoegda r t e n a c t ie n aar e minis ters

>

2 la or in st n v o e r t ctie vo f a v a r v s Hen d e - N V K incie n

31 mei 2

Wanneer?

Akkoord federale non-profit

am tie cectoc a t 12 e s an 20 ie uw ral k a il her nrd fede bezoe r ap V K k o o e n g t 26 LBC -Noor akede br e d ne v e wo o p a g . w i t t di r up ren mier pre

>

10 lente 20tie s Provinciale ac ko voor nieuwe ak

orden

1 0 kie 20gers i n o n t

j u b e elz 8 .000 n w e 5

n ze

o vo

r

ij

1 rg zo

11

Werken in de zorg is bangelijk Lisse en Linde zijn elkaars achternichten en studeren allebei orthopedagogie. Lisse zit in haar eerste jaar aan de hogeschool van Gent en Linde in haar laatste jaar op de Karel de Grote hogeschool in Antwerpen. Lisse moet nog kiezen welke weg ze uit wil gaan, Linde is klaar met haar stage in mindervalidencentrum De Boomgaard en heeft daar ook een job in het vooruitzicht. Beiden kijken ze met veel goesting uit naar een job in de gehandicaptenzorg. Maak kennis met uw toekomstige collega’s! Waarom kozen jullie voor orthopedagogie? Lisse: In het middelbaar heb ik verzorging gestudeerd. Toen al had ik zin in een sociaal beroep. Ik werk graag met mensen. Van Linde kreeg ik meer informatie over de richting orthopedagogie en dat klonk allemaal heel interessant. Mijn keuze was snel gemaakt. Linde: Eigenlijk wilde ik eerst voor leerkracht lager onderwijs studeren. Van mijn mama mocht ik dan niet op kot omdat je die studie ook bij ons in de buurt kan doen. En dus ben ik iets anders gaan zoeken (lacht). Orthopedagogie sprak mij onmiddellijk aan. Ik heb ook altijd al met mensen willen werken, of het nu als leerkracht in het lager onderwijs is of in de gehandicaptenzorg. Ik wou zeker iets in de sociale sector doen. Ik ben dan ook heel blij dat ik uiteindelijk toch voor ortho heb gekozen.

12

Jullie gaan werken in de gehandicaptenzorg. Spreekt het zorgaspect jullie aan? Lisse: Ik schrik er niet voor terug om verzorgende taken zoals wassen en eten geven uit te voeren. Het hoort er nu eenmaal bij. Maar tot nu toe heb ik dat nog niet geleerd. Het hoort niet bij de theorie die je krijgt in het eerste jaar. Ik heb wel al wat ervaring met verzorging van mensen vanuit mijn studies in het middelbaar. Linde: Zoals Lisse zegt is het eerste jaar puur theorie. Je kent dus nog niks van praktijk en dan word je daar in je tweede jaar met je stage ineens ingegooid. Dat vond ik eerst een beetje moeilijk maar ik heb mij daar overheen gezet en nu vind ik het normaal. Uiteindelijk weet je wel dat dat erbij komt kijken, hé. Lisse: Maar het zorgaspect is natuurlijk meer dan alleen wassen en eten geven. Een babbel doen hoort er even goed bij. Alles wat je voor die mensen kan doen eigenlijk.

Jullie hebben allebei al ervaring? Lisse: Met het werkveld op zich heb ik nog geen ervaring opgedaan. We hebben wel al verschillende keren vrijwilligerswerk en een project gedaan. Ook zijn we al wat instellingen gaan bezoeken. Linde: Mijn tante werkt ook in de gehandicaptenzorg. Vroeger kwam ze al eens naar hier met haar leefgroep. Zo ben ik al van jongs af aan in contact gekomen met personen met een beperking. In de grote vakantie deed ik ook vrijwilligerswerk in Het Ateljeeke in dienstverleningscentrum ‘t Zwart Goor in Merksplas. Daar worden volwassenen met een handicap begeleid door middel van verschillende begeleidingsvormen, waaronder residentiele opvang maar ook kortverblijf. In het Ateljeeke houden de gasten zich bezig met allerlei creatieve dingen zoals schilderen maar er is ook een bakkerij. Mijn eerste stage heb ik gedaan in de Muylenberg in Turnhout, een instelling voor personen met een verstandelijke beperking en dit jaar deed ik stage in bezigheidstehuis de Boomgaard in RavelsEel. Dat is een kleinschalige woonvorm voor tien volwassen bewonersvolwassenen met een matige tot ernstig mentale of meervoudige handicap. Wat hebben jullie daaruit geleerd? Linde: In het begin wou ik heel snel te hulp schieten. Nu weet ik dat je niet van de beperkingen mag uitgaan, maar wel van wat die gasten kunnen. Ook moet je niet direct alles zelf willen doen. Dat is heel belangrijk als je met hen werkt. Negatieve punten kan ik niet direct opnoemen. Ik vind met de gasten werken gewoonweg bangelijk. Lisse: Ik heb een project gedaan met volwassenen met een niet aangeboren hersenafwijking. Bij hen moet je uitgaan van wat ze wel kunnen, zoals Linde zei. We organiseerden een activiteit vanuit onze interesses en pasten dat vervolgens een beetje aan hen aan. Als keuze-activiteit kozen we voor sport en de mensen in rolstoel deden gewoon mee. Dat was echt een leuke ervaring. Hoe belangrijk zijn opvoeders in de gehandicaptenzorg? Samen: Heel belangrijk. Linde: Bij ons in De Boomgaard is er bijvoorbeeld vorig jaar iemand binnengekomen waarmee het helemaal fout zou gegaan zijn indien die persoon bij ons geen hulp had gekregen. Stel je dat maar eens voor. Voor ouders moet het echt de hel zijn om de zorg voor je kind uit handen te moeten geven. Maar zij moeten

die mogelijkheid wel hebben en dan komen bijvoorbeeld opvoeders ter sprake. Lisse: Als zij er niet zouden zijn, wat dan? Een tijdje geleden heb ik iets gelezen over enkele ouders die zelf een voorziening hadden opgericht omdat er nergens meer plaats was voor hun kinderen. Ze stonden al jaren op de wachtlijst. Je wilt als ouder voor je eigen kind blijven zorgen maar op een bepaald punt gaat het gewoonweg niet meer. Linde, jij gaat nu effectief beginnen werken? Linde: Ja, ik heb een job aangeboden gekregen op de plaats waar ik stage heb gedaan. Ik ga werken op de afdeling beschermd wonen. Dat zijn vier bewoners en die wonen alleen, hebben hun eigen studio en zijn redelijk zelfstandig. Ze gaan bijvoorbeeld zelf winkelen. Spreekt die zelfstandigheid je meer aan? Linde: Ik heb mijn stage op die afdeling gedaan, maar spreek het mij meer aan? Ik weet het niet. Ik denk dat het kleinschalige van De Boomgaard op zich mij aanspreekt. Bij mijn vorige stageplaats kende ik nog niet eens de helft van de bewoners en de mensen die er werkten. Nu ken ik iedereen. Wat vinden jullie belangrijk in een job? Lisse: Een goed team lijkt me echt belangrijk, op je eentje kan je geen groep draaiende houden. Dat heb ik al tijdens mijn zorgstage in het middelbaar ervaren. Als je geen goed team hebt, dan tel je de dagen af hoor. Er moet een goede verstandhouding zijn, want als dat niet goed zit, dan straal je dat ook uit naar de mensen die je verzorgt. Linde: Wat ik aan de instelling waar ik ga werken ook goed vind, is dat niet alles te strak volgens de regeltjes verloopt. Er moeten regels zijn, maar er moet ook plaats zijn voor een lossere sfeer vind ik. Wat verwachten jullie van je job als opvoedster? Linde: Ik verwacht dat ik er echt veel voldoening uit ga halen, maar dat heeft zich al bewezen tijdens mijn stage. Ik ben mee geweest naar de Special Olympics en die gasten daar zien staan glunderen met hun medailles, dat vind ik echt geweldig. Ik kan er echt van genieten om hen te zien genieten! Lisse: Ik verwacht ook dat ik er veel voldoening uit zal halen. Bij mijn laatste project bijvoorbeeld ook, die kinderen door een simpel spelletje zien lachen, gieren en brullen dat is echt zalig om te zien. Je krijgt ook enorm veel dankbaarheid, kusjes en knuffels. Linde: En complimentjes! (lacht)

13

mjam mjam Voor 8 personen 30 à 40 grote scampi’s Peper en zout Gehakte bieslook en peterselie 1 teentje look (uitgeperst), 2 eetlepels olijfolie Muntpesto 250 gr Blaadjes van een tuiltje munt Ongeveer evenveel gehakte peterselie Sap van een halve citroen Een handvol geroosterde pijnboompitten 50 gr geraspte Parmezaanse kaas 1 dl olijfolie Peper en zout

14

Zomer. Tapatijd! In principe kan je verwachten dat de junimaand begint met een schitterende aanzet naar zon en zomerse temperaturen. Ik wens jullie van harte prachtig weer toe en méér dan 25 ° C wanneer je de keuken induikt om je aan onze nieuwe suggestie te wagen. Voor mij hoeft barbecue niet altijd. Tapas zijn een volwaardig alternatief als het op gezelligheid aankomt. Een glaasje gekoelde cava zorgt wel dat de sfeer erin komt. Tapas maken is eenvoudig en het aanbod is ongelofelijk gevarieerd. Dus hebben wij enkele suggesties voor jou gebundeld. In deze gazet lichten we alvast één tipje van de sluier op. De rest van de suggesties kan je ontdekken op http://www.wittewoede.be/?+-Koken-met-Geert,30-+.

Scampi’s met muntpesto Knip de gepelde scampi’s in langs de dikste zijde en verwijder het darmkanaal. Bak ze zeer kort aan in de olijfolie, samen met de look en kruid met peper en zout. Bestrooi ze met gehakte peterselie en/of bieslook. Schik ze op een voorverwarmde schaal en prik in elke scampi een cocktailprikker. Bij de scampi’s serveer je een muntpesto. Die maak je als volgt: doe alle ingrediënten in een blender en pureer ze tot een gladde massa. Blijft er wat van je muntpsto over? Geen probleem, het restant bewaart nog minstens een week in de koelkast. Succes en vooral smakelijk ! Uw witte woede kok, Geert

Watervrees bij het surfen? Facebookman snelt ter hulp! Twitter? Facebook? WTF? Op Twitter post je dat je gaat betogen. Op Facebook deel je dat je deelnam aan de betoging, met een foto erbij. Waarna al je vriendjes dat leuk vinden. En je de foto’s en video’s van wittewoede.be deelt op je pagina.

Messi leeft! Onlangs tweette Fox Sports foutief dat topvoetballer Messi (FC Barcelona) tijdens de training overleden was. Fox Sports weet het aan een hack, maar het bericht verspreidde zich snel dankzij de 250.000 volgers. Geloof niet alles wat je leest dus. Messi leeft!

Itsy Bitsy Teenie Weenie Yellow Polka Dot Bikini Genoten van je zonovergoten vakantie aan de Côte Cocktail? Maar of je collega’s of je baas je strandfoto’s moeten zien… Bezint eer ge deelt.

Te bed of niet te bed Een dagje ‘ziek’ thuisblijven, maar wel op facebook verkondigen dat je goed kon doorwerken aan je verbouwing? Je zou niet de eerste zijn die naast wat ‘likes’ op facebook ook nog eens een C4 kreeg.

Check out

+ wittewoede.be + onthaalouders.be + lbc-nvk.be

Volg ons op twitter:

+ http://twitter.com/#!/wittewoede

Word ons vriendje op Facebook

+ https://www.facebook.com/wittewoede + https://www.facebook.com/lbcnvkactueel

Bekijk onze video’s op YouTube + http://www.youtube.com/wittewoede

Bekijk onze foto’s op Flickr + http://www.flickr.com/photos/wittewoede

Veel plezier, ook offline! Facebookman

wittewoede.be

alle nieuws uit de non-profit door de LBC-NVK non-profit

15

GO green

16

acv-csc.be lbc-nvk.aalst@ , F 03 220 88 01 20 45 T 053 73 [email protected] lbc-nvk.antwerp, F 03 220 88 02 00 70 2 22 T 03 acv-csc.be lbc-nvk.brugge@ , F 03 220 88 04 T 050 44 41 66 @acv-csc.be lbc-nvk.brussel , F 03 220 88 05 40 T 02 557 86 e [email protected] lbc-nvk.denderm 220 88 19 03 F , 71 23 5 T 03 76 acv-csc.be lbc-nvk.gent@ , F 03 220 88 08 00 43 5 26 09 T acv-csc.be lbc-nvk.halle@ , F 03 220 88 06 T 02 557 86 70 acv-csc.be lbc-nvk.hasselt@ 220 88 09 03 F , 61 09 T 011 29 c.be cs vac lbc-nvk.ieper@ , F 03 220 88 10 40 26 34 9 T 05 @acv-csc.be lbc-nvk.kortrijk, F 03 220 88 12 T 056 23 55 61 acv-csc.be lbc-nvk.leuven@ 03 220 88 13 F , 30 94 T 016 21 e [email protected] lbc-nvk.meche, F 03 220 88 14 00 85 71 5 T 01 [email protected] lbc-nvk.oostend, F 03 220 88 15 T 059 55 25 54 e [email protected] lbc-nvk.oudenaa 220 88 03 03 F , 25 45 T 053 73 [email protected] lbc-nvk.roesela, F 03 220 88 17 44 55 26 T 051 e [email protected] lbc-nvk.sint-nik, F 03 220 88 18 T 03 765 23 70 [email protected] lbc-nvk.turnhou 03 220 88 20 F , 55 T 014 44 61 [email protected] lbc-nvk.vilvoord F 03 220 88 07 , 80 86 7 T 02 55

non-profit gazet Hasta La Vista! Vanden Thoren Robrecht GETUIGENIS CAMPAGNE Werken in de zorg is bangelijk Daarom zijn akkoorden in de zorg broodnodig

Recommend Documents