nog 31 uur per week gewerkt. Voortaan zijn het de werknemers zelf die de productiviteitsgroei

België - Belgique PB 131, 1080 Molenbeek Sainctlette BC 4383 P2A6269

maandblad van de Linkse Socialistische Partij (LSP)  nummer 332 

Afgiftekantoor 1081 Brussel 8 Ver. uitg. G. Cool, Hovenierstraat 45, 1080 Molenbeek

Maart 2014

s t r i j d  s o l i d a r i t e i t  s o c i a l i sm e

Controle en uitsluiting voor ‘profiteurs’ van uitkering onder armoedegrens. Minnelijke schikking voor ‘respectabele burgers’ met miljoenen in fiscale paradijzen door

Eric Byl

“Wie echt werk wil, vindt wel iets.” “Er zitten veel rotte appels tussen.” ”De profiteurs moeten eruit.” Neen, die uitspraken slaan niet op de rijkelui voor wie werken bestaat uit reizen, restaurantbezoek en ‘wellness’. Dat deze doorgaans zongebruinde ‘workaholics’ zich tot hun tachtigste vastklampen aan hun bestuurszitjes zegt niets over hun werklust, maar alles over hun ‘werk’. Die uitspraken slaan evenmin op de talloze rotte appels die lustig de middenvinger opsteken als het erom gaat het eerlijke deel aan de gemeenschap bij te dragen, maar wel van diezelfde gemeenschap aangepaste infrastructuur eisen en goed geschoolde, maar spotgoedkope arbeidskrachten. Neen, het gaat over ons en onze kinderen. Over die 22,8% van de min-25-jarigen in ons land die zonder werk zitten en hun nog veel talrijker leeftijdsgeno-

50 jaar migratie: samen strijden voor werk P2

ten die het moeten stellen met een paar uurtjes interim, een tijdelijk of een deeltijds contract of in een van de talloze banenplannen aanbeland zijn. Je zou van minder moedeloos worden. Er wordt in ons land nochtans meer rijkdom geproduceerd dan ooit tevoren. Machines zijn performanter en pieken en dalen in de productie worden door flexibiliteit bijna kosteloos opgevangen. De momenten waarop we vroeger konden verpozen, bestaan niet meer. Tot 1973 werd die productiviteitsverhoging deels opgevangen door een vermindering van de arbeidsduur zonder dat we daarvoor loon moesten inleveren. Tussen ’53 en ’73 nam de arbeidsduur af met 20%, werkloosheid was er nauwelijks. Vandaag wordt gemiddeld

nog 31 uur per week gewerkt. Voortaan zijn het de werknemers zelf die de productiviteitsgroei betalen door deeltijds en tijdelijk werk. De patroons zijn met de winst gaan lopen. Die diagnose van het probleem wordt echter niet gedeeld door de traditionele partijen. Zij leggen de schuld niet bij de winsthonger van de patroons. De werknemers zouden geen goesting hebben om te werken, te duur zijn en onvoldoende of slecht geschoold. De rechterzijde wil die goesting er liefst in kloppen. Door het recht op een werkloosheidsuitkering te beperken tot maximaal 2 jaar bijvoorbeeld. Daarna zou men elke job aan om het even welk loon moeten aanvaarden. De natte droom van de patroons van Voka. Het antwoord van officieel ‘links’ is een opeenstapeling van banenplannen. Minister van Werk Monica De Coninck wil werkcheques aan 10 euro/uur. PSvoorzitter Magnette wil schoolverlaters die na 18 maanden nog geen werk heb-

Voor gratis en degelijk openbaar vervoer P7

ben een voltijds contract aan een minimumloon aanbieden. Daarmee zou het aantal jongerenbanenplannen oplopen tot meer dan twintig! Een jungle waarin kleine bedrijven verloren lopen en de grote handig misbruik van maken. Het resultaat is echter geen daling van de jongerenwerkloosheid, hooguit een verdringing van gewone werknemers door gesubsidieerde en vooral een besparing op de loonkosten. Hoe groter de vraag naar een job, hoe minder loon de patroons moeten betalen. Dat is de redenering achter alle aanvallen op de werklozen, achter de versnelde afname van de uitkeringen, de controles op werkwilligheid en nu ook de beperking, tot maximaal 3 jaar, van de wachtuitkering voor schoolverlaters, intussen herdoopt tot inschakelingsuitkering. Volgens de vakbonden is dat laatste een sociale tijdbom. Het ABVV berekende dat 50.000 werklozen daardoor hun uitkering zullen verliezen op 1 januari volgend jaar, waarvan 32.000 in

Walllonië, 5.500 in Brussel en 12.500 in Vlaanderen. Het Waalse ABVV is ook nagegaan wie die 32.000 zijn, 64% zijn vrouwen, dikwijls alleenstaande moeders! Het gaat voor 80% om inwoners van de oude industriële bekkens van Luik en Henegouwen. Zowat 17.500 gezinnen zullen maandelijks 425 euro verliezen en in 13.000 gevallen gaat het om alleenstaanden en gezinshoofden. Als die laatsten zich allemaal tot het OCMW wenden, betekent dat een toename aan leefloners met 30% en een meerkost voor de OCMW’s van 203 miljoen euro, voor 120 miljoen euro ten laste van de federale overheid. Een inschakelingsuitkering bedraagt minimaal 267 euro voor een samenwonende ouder dan 18 jaar tot maximaal 1.106 euro voor een gezinshoofd. Op 10 maart plannen de vakbonden in heel het land acties rond de problematiek van de inschakelingsuitkeringen. Pagina 3: Verdeel het beschikbare werk

De stemoproep van LSP en haar voorstel voor na de verkiezigen P 8-9

thema Binnenland

de

Linkse Socialist

50 jaar Marokkaanse en Turkse migratie in ons land door

Thomas (Charleroi)

N

aar aanleiding van de 50ste verjaardag van de Marokkaanse en Turkse migratie in ons land, een gevolg van de Belgische recruteringscampagne van 1964, kwamen de gevestigde media met reportages over de geschiedenis, statistieken en studies, portretten van kunstenaars, intellectuelen of politici uit de Marokkaanse en Turkse gemeenschappen. Enkele gevestigde partijen, met de PS op kop, maakten van de gelegenheid gebruik om verkiezingscampagne te voeren.

De recruteringscampagne van 1964 beloofde de werkenden een beter leven in België. Een analyse van 50 jaar migratie die vertrekt van de belangen van de werkenden en hun gezinnen moet wel vaststellen dat er heel wat problemen overeind blijven. Welk programma kan daar een antwoord op bieden in het belang van de werkenden van Belgische, Marokkaanse, Turkse of gelijk welke andere afkomst? derd. Om de winsten op peil te houden, zette de burgerij een campagne van systematische aanvallen op alle sociale Net als de rest van Europa was ook de verworvenheden in. Dat ging gepaard Belgische infrastructuur verwoest door met een reactionaire ideologische camde Tweede Wereldoorlog, zelfs indien pagne waarbij racisme en nationalisme België op dat vlak nog meer gespaard werden gebruikt om de neoliberale logibleef dan de buurlanden. De enige spe- ca op te leggen. Na het uitbreken van de ler die in staat was om de heropbouw te economische crisis van 1974 kwamen er organiseren was de staat. De publieke geen economische akkoorden meer om sector speelde een stuwende rol in de arbeidskrachten te importeren. economie. Migratie werd door de werkgevers op Dat was ook nodig als antwoord op de verschillende manieren ingeschakeld. In enorme activiteit van de arbeidersbewe- de periode van economische groei werd ging op het einde van de oorlog. Onder het gebruikt om de loonstijgingen af te die arbeidersbeweging was er een sterk remmen door een grote groep arbeidsdoch weliswaar verward socialistisch krachten aan te trekken die bereid was bewustzijn. Maar in de krachtsverhou- om voor lagere lonen te werken. Op die ding tussen arbeid en kapitaal stond de manier werd een algemene neerwaartse kant van de arbeid sterk, wat nog werd druk op de lonen gezet. Onder het neobekrachtigd door het prestige van de liberalisme van de afgelopen decennia Sovjet-Unie. werd de diversiteit van de arbeidersklasDe burgerij moest dan ook tal van se bovendien gebruikt om verdeeldheid toegevingen doen. Na enige tijd was te benadrukken zodat een algemeen ofer een opmerkelijke toename van de fensief voor sociale achteruitgang gekoopkracht en een versterking van makkelijker werd. de solidariteitsmechanismen binnen een economie gebaseerd op vraag en Sociale tekorten overheidstussenkomsten, het keynesianisme. Het kapitalisme creëert constant sociDe heropbouw van het land vereiste ale tekorten op alle vlakken van het daheel wat arbeidskracht en daartoe werd gelijkse leven. Van werk over huisvesook beroep gedaan op buitenlandse ar- ting tot onderwijs of kinderopvang. De beiders. Er werd eerst naar Italië geke- onderlinge concurrentie en druk op de ken om tussen 1946 en 1952 300.000 ar- werkende bevolking wordt steeds groter. beiders letterlijk te importeren (op basis Frustraties, wanhoop en terechte woede van een akkoord tussen de Belgische en zijn er het resultaat van, maar komen de Italiaanse autoriteiten). Er werden vaak tot uiting in vooroordelen en afook economische akkoorden gesloten keer tegen minderheden. Een dergelijke met andere landen: Griekenland, Spanje uitdrukking van woede wordt aangeen uiteindelijk in 1964 met Turkije en moedigd door de dominante ideologie. Marokko. Zo was er Jan De Nul, manager van het In de industrie en de bouwsector von- jaar in 2013, die de Belgen verweet dat den de nieuwe arbeidskrachten gemak- ze niet meer willen werken en de Noordkelijk werk. Er werd nog gedacht dat de Afrikaanse migranten al helemaal niet. historische periode van kapitalistische (1) Er is veel werkloosheid onder mengroei zou blijven duren. Dat was uiter- sen van migrantenafkomst, maar zij zijn aard niet het geval. zeker niet de enigen die moeite hebben Vandaag ziet de economische en soci- om werk te vinden. ale situatie er erg anders uit. De neoliEen deel van de burgerij is echter overberale schok vanaf de tweede helft van tuigd van de noodzaak van immigratie. de jaren 1970 heeft het sociaaleconomi- De Duitse Nationale Bank schat dat het sche uitzicht van de hele wereld veran- land elk jaar 200.000 migranten noDe economische context van de migratiegolven

dig heeft om de economische groei in stand te houden. Het gaat immers vaak om jongeren die een antwoord bieden op de vergrijzing van de bevolking. In Zwitserland was minstens een deel van de burgerij allerminst opgezet met het resultaat van een recent referendum dat migratie sterker aan banden doet leggen. Natuurlijk zijn migranten niet verantwoordelijk voor de slechte staat van de economie en van de af braak van het sociale weefsel. Ze zijn evenmin verantwoordelijk voor de structurele massawerkloosheid die eigen is aan dit systeem. Er was overigens nog nooit een studie die een verband kon leggen tussen een stijging van de werkloosheid en immigratie. In België is de migratie een gevestigd fenomeen, meer dan 25% van de bevolking heeft minstens één ouder van buitenlandse afkomst. Toch kennen recente migranten een veel hoger niveau van werkloosheid. In tegenstelling tot wat de politici ons proberen wijs te maken, verloopt het onthaal en de integratie niet bepaald vlot. Hoe kan je je makkelijk integreren in een samenleving waar op alle sociale posten wordt bespaard nadat er al langere tijd een gebrek aan investeringen in waren? Het beleid van deze regering en van staatssecretaris Maggie De Block heeft de drama’s die vele vluchtelingen kennen opnieuw in de media gebracht. Mensen-zonder-papieren zijn een erg kwetsbare groep in de samenleving. Niemand vlucht voor zijn of haar plezier. (zie ook pagina 14 voor een artikel over asielrecht)

nomisch en politiek alternatief. Als er iets is waar we het met het Wereldeconomisch Forum over eens zijn, dan is het dat “de sociale ongelijkheid de grootste bedreiging voor de stabiliteit” vormt (2). We zien reeds een groeiend wantrouwen tegenover alle gevestigde instellingen: regeringen, politieke partijen, massamedia, het gerecht, de politie,… De woede van jongeren, zowel van migranten als anderen, kan daarbij vertaald worden door ‘alternatieven’ die er geen zijn, een terugplooien op communautaire of religieuze groepen, extreemrechts, rechts populisme,… Er duiken tal van complottheorieën op naast onder meer negationisme, racisme en dergelijke meer. Dit toont de zwakte van het politieke bewustzijn bij brede lagen van de jongeren en werkenden. Om deze zogenaamde ‘antisysteemalternatieven’ aan de kant te ruimen, moeten we de arbeidersbeweging en haar politieke en syndicale instrumenten heropbouwen om een ideologisch kader te creëren waarmee we samen kunnen strijden voor echte verandering. Jammer genoeg heeft de vakbondswerking de afgelopen jaren de jongeren in de meest onzekere jobs grotendeels aan hun lot overgelaten en gebeurt hetzelfde met de werklozen of sectoren zonder tradities van strijd. Er zijn wel syndicale jongerenorganisaties en sommige De verantwoordelijkheid proberen effectief om deze jongeren te organiseren. Maar in het algemeen gaat van de arbeidersbeweging zowat alle aandacht naar de sectoren Het kapitalisme versterkt verdeeldheid die al georganiseerd zijn. Het is nochbinnen de werkende bevolking. Dat is tans mogelijk om naar die lagen te trekgeen toeval, het is immers de laag in de ken die vandaag amper of geen banden samenleving die in staat is om de strijd meer hebben met de georganiseerde arte voeren en een alternatief op te bou- beidersbeweging. Dat is voor de vollewen. We kunnen materiële problemen dige arbeidersbeweging van belang, een niet bestrijden met moraliserende vin- ketting is immers maar zo sterk als haar gertjes, er is nood aan een sociaal, eco- zwakste schakel.

Stop de verdeeldheid

We kunnen op verschillende manieren opkomen voor de eenheid van alle onderdrukten tegen racisme, nationalisme en extreemrechts in. Als socialisten hebben de we de taak om het bewustzijn van de werkenden zoveel mogelijk aan te scherpen. Het bewustzijn dat we dezelfde belangen hebben die regelrecht ingaan tegen het huidige systeem en het verband tussen de aanhoudende tekorten van dat systeem en de groei van extreemrechtse opvattingen, is van groot belang. Om onder migranten gehoor te vinden, moeten we ons niet baseren op een discours van religie of etnische afkomst. Het komt erop aan om hun ervaringen te politiseren op klassenbasis en dit vanuit de arbeidersbeweging. Dat is overigens deel van de ervaring die we al sinds 1991 opdoen met de antifascistische campagne Blokbuster. We zijn trots op deze traditie en voeren verder strijd tegen kapitalistische onderdrukking en de discriminatie die eruit voortvloeit. We doen dit met al wie bereid is om deze strijd te voeren. Een volgende belangrijke afspraak is overigens de betoging van 20 maart in Antwerpen tegen de officieuze studentengroep van het Vlaams Belang (zie ook pagina 14). Doe mee! Voetnoten

(1) EERDEKENS, Eddy, ‘Er is gewoon geen goesting om te werken. Omdat het zonder ook kan.’, online raadpleegbaar op http://trends.knack.be/ economie/nieuws/beleid/er-is-gewoon-geen-goesting-om-te-werken-omdat-het-zonder-ook-kan/article-4000333234410.htm [21/02/2014] (2) FAUJAS, Alain, ‘Selon le World Economic Forum, les inégalités menacent la stabilité mondiale’, online raadpleegbaar op http:// www.lemonde.fr/economie/article/2014/01/16/ selon-le-world-economic-forum-les-inegalitesmenacent-la-stabilite-mondiale_4349310_3234.

ons onze standpunt mening

www.socialisme.be Maart 2014

32-urenweek zonder loonverlies en met bijkomende aanwervingen

Verdeel het beschikbare werk

H

et ‘antwoord’ van de gevestigde partijen op de oprukkende werkloosheid bestaat uit tientallen banenplannen om arbeidskracht voortaan op kosten van de gemeenschap aan te bieden en uit het vervolgen van werklozen. Het draagt enkel bij tot de groeiende kloof tussen arm en rijk, waarbij een job hebben geen garantie is om uit armoede te geraken.

EDITO

G eert C ool , ‘D e L inkse S oc i a list ’ door

e i n d r e da cteur

Op 10 maart zijn de eerste syndicale acties tegen de aanval op de werkloosheidsuitkeringen gepland. Vanaf 1 januari 2015 dreigen immers 50.000 schoolverlaters hun uitkering te verliezen, een eerste opstap naar een algemene beperking van de werkloosheidsuitkering in de tijd. De meest kwetsbare groepen worden eerst aangepakt om de toon te zetten en de aanval nadien te veralgemenen. Het zal erop aankomen om het protest van bij het begin te veralgemenen en open te trekken naar een verzet van alle werkenden, uitkeringstrekkers, jongeren,... tegen het besparingsbeleid en tegen de aanhoudende aanvallen op onze levensstandaard. Wat nu

al bekend is van maatregelen zal hard aankomen en dan zeggen de politici nu al dat ze na 25 mei van de jaren zonder verkiezingen gebruik willen maken om meer ‘hervormingen’, eigen tegenhervormingen, door te voeren. Een breed front van verzet daartegen zal noodzakelijk zijn en daar kunnen we best nu al aan beginnen bouwen. Door een eis van arbeidsduurvermindering centraal te stellen, kunnen werkenden en werklozen verenigd worden rond een offensieve eis. De herverdeling van het beschikbare werk is een logische eis. Waarom moet de ene groep zich soms letterlijk doodwerken terwijl anderen smeken om werk. Vandaag wordt gemiddeld 31 uur per week gewerkt, onder meer door het opvoeren van doorgaans onvrijwillig deeltijds werk. Waarom zouden we dat niet veralgemenen en de arbeidsweek tot 32 uur beperken? Het zou een pak jobs opleveren en de werkdruk verlichten. Een vierdagenweek zou ook inzake mobiliteit interessant zijn. En het zou ons meer tijd geven om met hobby’s, gezin of de samenleving in het algemeen bezig te zijn.

Een vermindering van de arbeids- dijzen. duur zou evenwel niet mogen leiden Laat ons de strijd organiseren en tot druk om wat we vandaag op 38 bouwen aan een beweging waarmee uur doen voortaan op 32 uur klaar te we een einde maken aan het kapitakrijgen. Het zou gepaard moeten gaan lisme om het te vervangen door demet bijkomende aanwervingen en een mocratisch socialisme. verlaging van de werkdruk. En uiteraard zonder loonverlies. Er zijn veel sociale noden die vandaag niet ingelost worden, van de wieg tot de dood staan we tegenwoordig op wachtlijsten. Het invullen van die sociale noden is mogelijk. Er zijn genoeg arbeidskrachten beschikbaar. En er zijn ook voldoende middelen om dit te betalen. Daartoe moeten we ons wel richten tegen de privileges van het patronaat en de grote aandeelhouders. Volledige tewerkstelling en het aanpakken van de tekorten vereist een verwerping van de winstlogica en van de private eigendom van de productiemiddelen. Wij staan voor de nationalisatie van de sleutelsectoren van de economie zodat de productie kan gericht worden op de behoeften van de bevolking in plaats van een kleine minderheid die de rijkdom vandaag vooral aanwendt om te speculeren of te beleggen in al dan niet exotische belastingpara-

verkiezingen 2014

Welke banden tussen vakbonden en partijen?

ACV-topman Claude Rolin is lijsttrekker van CDH voor de Europese verkiezingen door

Ben (Charleroi)

N

a de bekendmaking van de kandidatuur van Frédéric Gillot, voormalige delegee bij ArcelorMittal en grote kanshebber om verkozen te raken op de Luikse PVDA-lijst, was de PS er snel bij om ook een delegee van ArcelorMittal op de lijst te zetten. Recenter maakte de algemeen secretaris van het ACV, Claude Rolin, bekend dat hij overstapte naar de politiek en dit als lijsttrekker van de christendemocratische CDH voor de Europese verkiezingen. Er was zelfs even het gerucht dat Anne Demelenne, de algemeen secretaris van het ABVV, op de lijst van de PS zou staan. Er kwam dus voer voor het debat over de kwestie van syndicale onafhankelijkheid. Syndicalisten en politieke verkiezingen

In de parlementen vind je amper syndicalisten en al zeker niet veel dele-

gees. In de parlementen vind je meer advocaten, universitairen of ondernemers. Het zou goed zijn dat er wat meer syndicalisten en delegees in het parlement zaten. Alleen stellen we ons vragen bij de partijkeuze. Die voor de PVDA begrijpen en steunen we, maar wat doen syndicalisten op lijsten van de PS en CDH, twee partijen die een neoliberaal besparingsbeleid voeren en daarmee regelrecht tegen het vakbondsprogramma ingaan? Het zijn vaak maatregelen van deze partijen waartegen we met de vakbonden betogen. Waar we de ene dag als syndicalist tegen betogen, kunnen we de volgende dag toch niet verdedigen op politiek vlak? We stellen ons dan ook vragen over de banden tussen sommige syndicalisten en de besparingspartijen. In het geval van de nationale vakbondsleiders zoals Claude Rolin moeten we overigens ook vaststellen dat ze soms meer gemeen hebben met ondernemers dan met gewone delegees... De lonen voor deze toplui en de wijze waarop ze de vakbond soms als een bedrijf beheren, spreken boekdelen. We hebben ten-

Waar we de ene dag als syndicalist tegen betogen, kunnen we de volgende dag toch niet verdedigen op politiek vlak?

slotte de indruk dat ze op de lijsten van de PS en CDH worden geplaatst als dank voor bewezen diensten en om de vakbondsleden nog eens voor de kar van deze partijen te spannen. Syndicale onafhankelijkheid?

Syndicale onaf hankelijkheid betekent niet dat de vakbond geen banden mag hebben met politieke partijen en moet doen alsof die partijen niet bestaan. Het betekent dat de vakbond zelf beslist over haar programma, projecten, strijdmethoden,... Om als vakbond een onafhankelijke positie in te

nemen, moet ze democratisch georganiseerd zijn. De beslissingen moeten door de leden worden genomen op algemene vergaderingen waar ruimte voor debat is en waar zoveel mogelijk militanten bij betrokken worden. Op basis van een stevige democratische werking van de vakbonden is er niets dat een collectieve beslissing in de weg staat om de banden tussen de vakbond en andere organisaties te versterken, ook de banden met politieke partijen. Het kan leiden tot een stemoproep of het plaatsen van vakbondskandidaten op kieslijsten. Maar de vakbond moet in dit alles zelf in alle onafhankelijkheid over haar eigen campagnes en standpunten kunnen beslissen. We kunnen dit debat hier niet volledig voeren, maar merken wel op dat de band tussen partijen en vakbonden geen abstract thema is. De waarheid is altijd concreet. De banden die niet moeten bestaan zijn die tussen de vakbonden en partijen die een beleid voeren dat ingaat tegen de belangen van de werkende bevolking. De banden die wel kunnen bestaan, zijn die met partijen die de vakbondseisen ondersteunen en delen. Het betekent dat ze minstens opkomen voor een verbetering van de arbeidsvoorwaarden en de levensstandaard van een meerderheid van de bevolking. Onze mening:

• Breek de banden tussen vakbonden en gevestigde besparingspartijen! • Voor strijdbare en democratische vakbonden • Voor de opbouw van een politiek verlengstuk voor de vakbondseisen waarin alle partijen en groepen links van de sociaaldemocratie en de groenen een rol kunnen spelen.

Wat doet LSP met de verkiezingen? Lees er meer over in ons dossier op pagina 8-9

ZO GEZEGD

Marijn Dekkers, topman van chemieconcern Bayer, was opmerkelijk eerlijk over het doelpubliek van de medicijnen die het bedrijf produceert. Dat een Indische producent een medicijn tegen leveren nierkanker 97% goedkoper aan de man brengt dan het gelijkaardige product van Bayer, is voor hem geen probleem. “Laten we eerlijk zijn, we hebben dit product niet ontwikkeld voor de Indiase markt. We hebben dit product ontwikkeld voor westerse patiënten die het zich kunnen veroorloven.” Toch werd beroep aangetekend bij de Indische overheid omdat het medicijn nog onder patent staat.

De gedoodverfde opvolger van Liesbeth Homans (N-VA) indien die naar de Vlaamse Regering trekt, is schepen Rob Van de Velde. Op een ‘inspraakmoment’ rond het project van twee muziekfestivals op Linkeroever kwamen enkel de voorstellen van de stad aan bod. Toen Wim Van Hees, de woordvoerder van Ademloos, daarop wees, verloor de schepen zijn zelfcontrole. Hij probeerde microfoon uit de handen van Van Hees te trekken en schreeuwde: “Ik ben uw leugens beu, mijnheer Van Hees”. Homans heeft een waardige opvolger klaarstaan. PS-voorzitter Paul Magnette reageerde op de vooruitgang van PVDA in de peilingen. “Deze peiling toont aan wat we al wisten. Met name dat als extreemlinks vooruitgaat, de linkerzijde verzwakt. Jammer genoeg betekent een stem voor extreemlinks dat rechts er voordeel uit haalt.” Het is rijkelijk laat om na 25 jaar regeringsdeelname met asociaal beleid op 100 dagen van de verkiezingen plots na te denken hoe de linkerzijde kan versterkt worden.

op de werkvloer

de

Linkse Socialist

Uitspraak afgedankte BBTK-secretarissen. Interview van Martin Willems door een militante van

W

BBTK Brussel-Halle-Vilvoorde

e berichtten eerder al over de rechtszaak van de vijf afgedankte vakbondssecretarissen van BBTK Brussel-Halle-Vilvoorde. Zij werden in september 2010 door de nationale vakbondsleiding afgedankt wegens dringende redenen. Op 21 januari dit jaar oordeelde de Brusselse Arbeidsrechtbank in de zaak van de drie Franstalige secretarissen dat het ontslag nietig was. We spraken hierover met Martin Willems, een van de vijf. Martin, kan je nog eens kort samenvatten waarom de BBTK overging tot de afdankingen wegens dringende redenen?

bracht. Het vonnis van 21 januari geeft waarbij men de tegenstellingen beons over de volledige lijn gelijk. De noemt; constructief vergelijkende studringende redenen worden niet erkend dies suggereert door een externe expert en de rechter oordeelt dat de BBTK (hier een architect) terwijl men zich laat misbruik van ontslagrecht maakte. Het bijstaan door een advocaat fiscalist die Martin: “In 2010 was er een renova- ontslag werd nietig verklaard. De recht- voorbehoud maakt over de fiscale contieproject voor het gebouw van BBTK- bank stelt dat de nationale BBTK-lei- structie van het immobiliënproject die BHV op het Rouppeplein. Het project ding niet de bevoegdheid had voor het het federaal secretariaat voorstelt kan van de nationale BBTK-leiding werd ontslag, te meer omdat deze beslissing redelijkerwijze niet beschouwd worbetwist door de regionale vrijgestelden niet werd geratificeerd door de instan- den als een zware fout. Het tegendeel van de sector industrie. We waren ui- ties van de regionale afdeling.” aanvaarden zou de ontkenning zijn van teraard voorstander van een renovatie, elke democratische besluitvorming en maar dachten dat dit op een goedkopere De zware fout die aan de basis van de essentie zelf van het sociaal overleg.’ manier kon. We drongen erop aan dat de dringende redenen lag, werd niet [vrije vertaling] er over dit project zou gediscussieerd erkend. Het vonnis wil uitdrukke- “Dat is een belangrijke stelling tegen worden op basis van alternatieven. Het lijk vermijden dat dringende rede- het grote risico dat boven het hoofd van zou gevolgen hebben voor onze syndi- nen worden gebruikt tegen syndi- iedere strijdbare syndicalist hangt, met cale acties, dus stelden we voor dat de cale strijd. name dat in de toekomst iedere vorm regionale afdeling met haar militanten van contestatie kan gezien worden als zou beslissen. Het feit dat we het aanMartin: “Dat is een belangrijk punt een vertrouwensbreuk in de arbeidsredurfden om het project te betwisten en dat voor iedere overtuigde syndicalist latie en bijgevolg als een mogelijkheid een democratisch debat eisten, volstond van groot belang is. Het is nuttig om om de arbeidsovereenkomst eenzijdig om wegens dringende redenen afge- een onderdeel van het vonnis hierover te verbreken zonder opzegvergoeding. dankt te worden. aan te halen: Contestatie van bepaalde beslissingen “Nadat we bijna een jaar voor herinte- ‘Het feit van zich te verzetten tegen behoort tot het fundament van de orgagratie opkwamen in de instanties van een voorstel zowel voor wat de plaats nen van sociaal overleg (ondernemings- Martin Willems de BBTK en het ABVV, werd de zaak betreft waar de kwestie ter sprake moet raad, comité bescherming en preventie uit wanhoop voor de rechtbank gekomen als over de grond van de zaak; op het werk, syndicale delegatie).” stuurd, terwijl die op dat ogenblik al in een vergadering zaten op basis van een De rechtbank oordeelt dat het ontslag andere agenda. De rechtbank oordeelde nietig was. Wat betekent dat juist? dan ook dat de voogdij enkel in kaart werd gezet om een ‘wettelijke’ schijn Martin: “De dringende reden werd te geven aan een ontslag dat buiten de niet erkend, maar de rechter gaat ver- daartoe bevoegde instanties werd beder. Het ontslag van de secretarissen slist. Toen het Uitvoerend Comité van wordt nietig verklaard omdat de zoge- de regionale afdeling een week na de naamde ‘statutaire’ voogdij enkel snel aankondiging van het ‘ontslag’ door de werd ingevoerd om de regionale secre- nationale leiding van BBTK hiervan op tarissen te kunnen afdanken. De pro- de hoogte werd gesteld, werd er tegen cedure om de afdeling onder voogdij geprotesteerd. te plaatsen, ging in tegen de statuten “De uitspraak bevestigt dat de instanvan de federale BBTK die bepalen dat ties van de vakbond centraal moeten een dergelijke voogdij vereist dat een staan in het beslissingsproces. De stauitnodiging wordt gestuurd voor een tuten van het ABVV, BBTK en BBTK vergadering met dat punt op de agenda. BHV bepalen dat de militanten kunDat moet de regionale afdeling toelaten nen beslissen en dat alle bevoegdheden om zich voor te bereiden. Er werd enkel van de basis vertrekken via delegatie. naar de verantwoordelijken van de re- Het zijn de regionale instanties die de gionale afdeling een mail hierover ver- vrijgestelde secretarissen verkiezen en

dus zijn het die instanties die als enige kunnen beslissen over sancties en het intrekken van het mandaat. In dit geval werden de basis en de regionale instanties aan de kant geschoven. De nationale leiding had in de weken na het ontslag overigens de voorziene militantenvergaderingen en het congres geannuleerd. Er werd binnen de vakbond eigenlijk gebruik gemaakt van patronale methoden waar we in veel bedrijven net tegen ingaan.” Wij menen dat het belangrijk is dat de patronale methoden niet werden aanvaard door de rechtbank. Deze uitspraak is een goede aanleiding om ook binnen de BBTK en het ABVV de discussie te voeren over wie beslissingen neemt en om de rol van de basis op te eisen tegen bureaucratische uitwassen van de top in.

Meer middelen voor jeugdzorg nodig! door

V

Nicolas Croes

an 17 januari tot en met 5 februari was er een stakingsactie van het personeel van de Bijzondere Jeugdbijstand, de SAJ (Service d’Aide à la Jeunesse), en de Gerechtelijke Jeugdbijstand SPJ (Service de Protection Judiciaire) van de Franstalige Gemeenschap. Dat gebeurde na een tussenkomst van de politie in de lokalen van de jeugdbijstand in Charleroi. Maar het ongenoegen beperkt zich niet daartoe. We spraken met Olivier, een opvoeder bij een VZW die voor de SAJ werkt, en Marie, studente sociaal werk.

Wat is er aan de hand?

In december was er al een mobilisatie van het personeel van de Olivier: “We zien de directe gevolgen Bijzondere Jeugdbijstand en was er van het besparingsbeleid en het chro- een ontmoeting met de Minister van nische gebrek aan investeringen in de Jeugd, Evelyne Huytebroeck (Ecolo). sector. Er was een politiecontrole, zo- Leverde dat iets op? als dit wel meer het geval is na een incident met jongeren uit de Bijzondere Olivier: “Er was inderdaad een staJeugdzorg. Maar het liep totaal uit de king die werd gestopt na verschillende hand. Er was een groot gebrek aan res- beloften. Het ging om beperkte belofpect, de vakbondsafgevaardigden rea- ten, maar in verkiezingstijden worden geerden: ‘Dit kan niet meer, de contro- al eens beloften gedaan. We hebben les maken ons werk onmogelijk.’ geen nood aan mooie woorden, maar “Het personeel voelde zich aan de kant wel aan meer middelen. Naarmate de geschoven, terwijl ze dagelijks in bij- sociale problemen toenemen, wordt de zonder moeilijke omstandigheden hun vraag naar meer middelen enkel drinbest doen. De situatie van sociale wer- gender. Vandaag wordt aan gezinnen kers wordt steeds moeilijker. Er is een gevraagd om hun kinderen op te voegebrek aan personeel, er is plaatsge- den, maar steeds meer gezinnen slagen brek in de diensten en er is een steeds daar niet meer in. Het besparingsmes we net dat er hier wordt bespaard.” ale diensten worden de sociale ver- viduele’ problemen zijn, spreken we grotere administratieve last. Het leidde snijdt langs alle kanten: de uitkeringen Marie: “In onze lessen wordt gezegd houdingen in contracten gegoten. De echter van een sociale realiteit. De tot een staking die snel werd gevolgd volgen de levensduurte niet, er is een dat het gedaan is met de verzorgings- regering wil collectieve problemen mensen die het het moeilijkste hebdoor acties bij onder meer de SPJ die toename van werkloosheid en onze- staat en dat gezinnen zelf een grotere op een individuele manier aanpak- ben worden verantwoordelijk gesteld de maatregelen van de jeugdrechtban- kere jobs, de problemen bij gezinnen rol moeten spelen. Bij problemen zijn ken met het argument dat de mens nu voor hun situatie. Dat is verkeerd, de ken moet uitvoeren.” nemen toe en terwijl we hierdoor nood het de ouders die als enigen verant- eenmaal zelf beslist wat er gebeurt in discussie moet gaan over welke sahebben aan meer opvangplaatsen zien woordelijk zijn. Bij zowat alle soci- zijn of haar leven. Als er zoveel ‘indi- menleving we willen.”

sociaal


Equal Pay Day

Vrouwen verdienen gemiddeld 23% minder dan mannen door een militante van

I

BBTK BHV

eder jaar vestigt het platform Equal Pay Day, samengesteld uit Zij-kant (vrouwenorganisatie verbonden aan de sp.a) en het ABVV, in de loop van de maand maart de aandacht op de loonkloof tussen mannen en vrouwen. Het is immers pas in de maand maart dat vrouwen het bruto jaarloonniveau bereiken dat mannen eind december het jaar voordien hebben verdiend. Deze campagne herinnert eraan dat de loondiscriminatie nog lang niet verdwenen is. In 2013 verdienden vrouwen gemiddeld 23% minder dan mannen!

gevallen zijn het de mannen omdat sector gecreëerd via stelsels als PWA, ze niet genoeg betrokken zijn bij het artikel 60, dienstencheques, deeltijds Verschillende elementen verklaren huishoudelijk werk. Nochtans zijn niet werk,… Dat zijn stelsels waar vroudeze situatie. Vrouwen hebben korte- de vrouwen noch hun partners verant- wen de meerderheid van de werknere beroepsloopbanen dan mannen: ze woordelijk voor de lagere lonen van mers vormen. beginnen later te werken en onderbre- vrouwen. In tijden van crisis worden vrouwen ken hun carrière vaker door de sociale Waar de campagne al te vaak naar in- hard geraakt door de verschillende berol die hen nog steeds quasi exclusief dividuele oplossingen zoekt, benadruk- sparingsmaatregelen. Het armoederisiwordt toegeschreven, zijnde de zorg ken wij de noodzaak van collectief ver- co onder vrouwen neemt toe. Dat is ook voor de kinderen, voor zorgbehoeven- zet en strijd. in ons land het geval. De versnelde dade ouders,… ling van de werkloosheidsuitkeringen Ze zijn ook slachtoffer van een dub- Geen individuele strijd zullen 8.743 deeltijdse werkenden van bele segregatie. Ze zijn algemeen te hun aanvullende uitkering beroven. In vinden in die sectoren die verbonden De campagne stelt in het receptenboek maar liefst 88,4% van de gevallen gaat zijn aan welzijn, detailhandel en ho- ‘SOS Griet’ een aantal oplossingen voor, het om vrouwen. Van de tienduizenreca. Dat zijn sectoren met de laagste zoals de aanbeveling om individuele den jonge werklozen die hun uitkering lonen waar deeltijds werk de norm is. loononderhandelingen te voeren. Dat vanaf 1 januari 2015 verliezen, zijn onMaar liefst 44% van de vrouwen werkt recept lijkt ons schadelijk voor de soli- geveer twee derden vrouwen. deeltijds, waarvan 89% onvrijwillig. dariteit en contraproductief. Alle verWe moeten erkennen dat de Equal Ze worden ook door het ‘glazen pla- worvenheden van de werkende bevol- Pay Day-campagne de noodzaak van fond’ geblokkeerd in de vooruitgang king werden bekomen door solidaire betere onthaalstructuren en een betere van hun loopbaan. In leidinggevende strijd. De loonkloof is het laagste in verzoening tussen werk en privéleven jobs en kaderfuncties vinden we slechts sectoren met een collectieve loonvor- naar voor brengt. En het is waar dat de 23% vrouwen. ming, onder statutairen in de openbare campagne geleid heeft tot een nieuwe Het loon van een vrouw wordt nog sector bedraagt de kloof 10% tegenover wet die mikt op het uitwerken van gensteeds vaak eerder gezien als een bijver- 35% in de privésector. derneutrale functieclassificatie. Op badienste voor het gezin dan als een echt Het doel van een campagne tegen on- sis van deze wet zal ook meer informaloon. Dit maakt vrouwen financieel af- gelijkheid moet zijn om de rollen om te tie aan de ondernemingsraad moeten hankelijk van hun partner en verhoogt keren en de mannen ertoe aan te zet- bezorgd worden inzake de loonkloof het hun risico om onder de armoede- ten om de sociale rol die nu vaak door tussen mannen en vrouwen. Eens deze grens te zakken (in het geval van een vrouwen wordt gespeeld op te nemen. wet voorzien wordt van uitvoeringsbeechtscheiding, bijvoorbeeld). Het doel is niet om te nemen bij de sluiten, kan de loonkloof in die bedrijene om te geven aan de andere, zoals ven waar een goede krachtsverhouding Vrouwen én mannen samen dat het geval was bij het eenheidssta- bestaat sneller worden bestreden. tuut voor arbeiders en bedienden. Dat Maar daarmee is de kous niet af. In tegen ongelijkheid! uitgangspunt leidt tot een nivellering veel sectoren waar veel vrouwen werDe campagne Equal Pay Day legt de naar beneden. We moeten integendeel ken, zijn de vakbonden niet sterk aandiscriminaties uit, maar de conclusies opkomen voor de verbetering van het wezig. Het zal er ook op aankomen om houden het risico in verdeeldheid te comfort van het hele gezin door vrou- die sectoren te organiseren. Dat is mozaaien tussen de werkenden. De cam- wen een degelijk loon aan te bieden en gelijk. De actie van de onthaalmoeders pagneaffiches zijn misschien ludiek de gezinnen toegang te geven tot gratis in mei 2008 maakte dat duidelijk. Hun bedoeld, maar riskeren de stereotypes en kwaliteitsvolle diensten. onzeker statuut verergert het tekort aan waar vrouwen het slachtoffer van zijn opvangplaatsen in de grote steden. te versterken. Wie heeft voordeel bij In plaats van een actieplan naar voor ongelijkheid? Offensieve strijd te schuiven, wordt gezocht naar een schuldige. In sommige gevallen zijn het Voor de werkgevers is de loonkloof Wij komen op voor opvangstructuren de vrouwen zelf die geviseerd worden interessant omdat het een neerwaartse voor kinderen aangepast aan de behoefomdat ze foute ‘keuzes’ maakten wat druk op alle lonen zet. De opeenvol- ten. We eisen ook betaalbare zorg en loopbaan of studies betreft, in andere gende regeringen hebben een lageloon- opvang voor bejaarden, publieke herVan waar komt de kloof?

financiering van het onderwijs en een moeten we een einde maken aan het halt aan de flexibilisering van het werk. feit dat een steeds groter deel van die We moeten weg uit de vicieuze cirkel rijkdom verdwijnt in de zakken van de waarin de flexibilisering van het werk grote aandeelhouders. Enkel de natiovan de ene de flexibilisering van de an- nalisering van de sleutelsectoren van de dere versterkt. Een drastische arbeids- economie onder arbeiderscontrole staat duurvermindering tot 32 uur per week een massaal investeringsplan toe voor en dit zonder loonverlies en met de ver- de creatie van kinderopvang en scholen deling van het beschikbare werk zou de en kwaliteitsvolle jobs voor iedereen. werkdruk drastisch beperken. Deze eisen kunnen enkel worden beOpdat de rijkdom die grotendeels door haald door de eengemaakte strijd van de werkenden wordt geproduceerd ook de arbeidersklasse, waaronder ook haar gebruikt kan worden voor het welzijn geprecariseerde lagen. van de meerderheid van de bevolking,

lokaal

Besparingen in Leuven door

Christian (Leuven)

D

e besparingen hebben ook Leuven bereikt. Het gemeentebestuur stapt mee in de neoliberale besparingslogica en laat de gewone bevolking opdraaien voor de crisis. Voor een begroting die de behoeften van de bevolking centraal stelt, hebben de gevestigde politici niet de moed. Daartoe zouden ze immers de middelen moeten halen waar ze zitten, bij de banken en de multinationals.

Het Leuvense bestuur stelt dat het meerjarenplan 2014-2019 en de begroting 2014 een toekomstvisie inhouden waarbij wordt gekozen voor “het minimale behoud van de huidige tewerkstelling en geen vermindering van de dienstverlening.” Er wordt beweerd dat er geen verhoging van de personenbelasting en de onroerende voorheffing op de agenda staat, en dat er evenmin niuewe algemene belastingen komen. Dat klinkt positief, maar het bestuur wil wel voor 700.000 euro besparen en dat geld wordt bij ons gezocht. Het gebeurt onder meer door de prijs van een grote huisvuilzak te verhogen van 2 tot 2,25 euro. In 2007 – eveneens een jaar na de gemeenteraadsverkiezingen – ging die prijs van 1,49 naar 2

euro per zak. Een GFT-sticker wordt 10 euro duurder: 50 in plaats van 40 euro. Gezinnen met een laag inkomen kunnen een aantal gratis zakken krijgen, maar dat volstaat niet om het asociale karakter van deze prijsstijging teniet te doen. Verder worden de drie gratis toegangsbeurten tot het containerpark geschrapt. Het grofvuil wordt niet meer thuis opgehaald (voorheen gebeurde dit zes keer per jaar). Er moet nu 25 euro gestort worden voor de plaatsing van een container waarbij nog eens 5 euro per begonnen halve kubieke meter moet betaald worden. Natuurlijk betekent dit een vermindering van de dienstverlening, zeker voor diegenen met een laag inkomen. Het stadsbestuur beweert dat dit niet tot een grote toename van het sluikstorten zal leiden. Maar dat valt te betwijfelen, het is nu naast wildplassen al de voornaamste bron van GAS-boetes in Leuven. Samen met de stijgende prijzen voor afvalophaling worden ook de boetes op sluikstorten verhoogd. Het argument dat duurdere prijzen de bevolking leren om verantwoord met het milieu om te gaan, is uiteraard flauw. Moest het milieu echt een drijfveer zijn, dan zouden de grote bedrijven die afval produceren aangepakt worden. Ook op andere vlakken stijgen de prijzen in Leuven. Parkeren wordt duurder, zowel voor het betalend parkeren als

voor de bewonerskaart. Een lidkaart er 55.000 euro gehaald uit een verhoging veaus volgen. We moeten de strijd tegen van de bibliotheek werd dubbel zo duur, van de concessieprijzen voor begraaf- de neoliberale logica nu al beginnen te zwemmen wordt duurder en de tarieven plaatsen en urnen met 25%. organiseren, ook op lokaal vlak. Op 28 voor tal van administratieve stukken in Het gaat meestal om relatief kleine be- april is LSP van plan, samen met andehet stadskantoor stegen. Door het niet dragen, maar samen maakt dit een groot ren, een actie aan de gemeenteraad te vervangen van personeelsleden wordt op verschil. Zeker in tijden van loonbevrie- houden tegen de GAS-boetes en voor verschillende bestuursniveaus bespaard. zing. Voor de ‘moeder van alle verkie- meer middelen en openbare dienstverIn Leuven zou dit in 2014 al 205.000 zingen’ van 25 mei houden de politici lening, in plaats van de huidige bespaeuro moeten opbrengen. Het is duide- zich nog wat in. Nadien zullen onge- ringen en afbouw. lijk dat dit enkel kan door te besparen twijfeld meer algemene en meer diepin de dienstverlening. Daarnaast wordt gaande besparingen op alle bestuursniwww.socialisme.be /nl /tag/leuven

sociaal thema

de

Linkse Socialist

Antwerpen

Betonlobby haalt Oosterweelslag binnen door

Geert Cool

D

e betonlobby kan de champagnekurken laten knallen. Het grootste infrastructuurproject sinds jaren in Antwerpen werd goedgekeurd door de Vlaamse Regering.

De Oosterweellobby werd gesteund door betonboeren en grote bedrijven. Die willen zo snel mogelijk een ‘oplossing’ voor de verkeersknoop in Antwerpen. Vele gewone mensen willen dat ook en zijn de vele files meer dan beu. Maar zal het BAM-tracé dat nu goedgekeurd werd daar een onderdeel van zijn? Wij betwijfelen het en stellen meteen ook vragen bij zowel het draagvlak ervan bij de Antwerpse bevolking die zich eerder in een referendum tegen dit BAM-tracé uitsprak als bij de gevolgen van dit tracé voor de volksgezondheid. Wil de Antwerpse burgemeester De Wever straks meer gezelschap als patiënt met een luchtwegeninfectie? De actiegroepen voerden jarenlang campagne tegen de Oosterweel-verbinding. Ze verdedigden onder meer een alternatief Meccano-tracé dat door de regering werd verworpen omdat het inzake mobiliteit minder interessant zou zijn. Concreet gaat het om drie minuten extra rijtijd voor een aantal chauffeurs. Drie minuten versus de gezondheid van enkele tienduizenden Antwerpenaren,

de keuze van de Vlaamse Regering was vlug gemaakt. Het project om midden in de stad een drastische uitbreiding van de snelwegen te realiseren, zal enkel de bouwbedrijven ten goede komen. Inzake mobiliteit is het betwijfelbaar of het project met tolwegen zal volstaan om het fileleed te verzachten. De regeringen van ons land investeren immers volop in onder meer bedrijfswagens en andere vormen van privévervoer over de weg terwijl het openbaar vervoer al jarenlang kampt met een gebrek aan middelen. De afgelopen periode werd ook in Antwerpen bespaard op het aanbod van De Lijn. Het mobiliteitsprobleem is reëel en oplossingen zijn noodzakelijk. In de Estse hoofdstad Tallinn werd het individueel autoverkeer op een maand tijd met 10% terug gedrongen. Hoe kon dat? Er werd beslist om gratis openbaar vervoer in te voeren. Dat is ook bij ons noodzakelijk. Het zou een fundamentele stap vooruit zijn om mobiliteit toegankelijk te maken voor de volledige bevolking maar ook als maatregel om onze gezondheid te bevorderen. Bovendien zou het de veiligheid van het personeel ten goede komen. Gratis openbaar vervoer zou trokken is het mogelijk om ruim 15 jaar moeten gepaard gaan met een degelijk gratis openbaar vervoer bij De Lijn te aanbod en dus uitbreiding van de capa- betalen. Of nog: op dit ogenblik geeft citeit en van het aanbod. de overheid 4,1 miljard euro per jaar Is gratis openbaar vervoer niet betaal- uit aan het subsidiëren van bedrijfswabaar? Met de 2,5 miljard euro die voor gens terwijl De Lijn 0,9 miljard euro de Oosterweelverbinding wordt uitge- per jaar krijgt.

We kunnen gratis en degelijk openbaar vervoer afdwingen door een beweging op te bouwen waar rekening mee moet gehouden worden. In Brazilië leidde massaprotest er eerder in 2013 toe dat een poging om de tarieven voor het openbaar vervoer te

verhogen werd ingetrokken. Het maakt duidelijk dat massaal protest tot overwinningen kan leiden. Het breed gedragen ongenoegen na de beslissing van de Vlaamse Regering moet in actief en democratisch georganiseerd verzet worden omgezet.

vrouwen

Mijn lichaam, mijn keuze! Neen aan het besparingsbeleid. Ja aan het recht op veilige abortus Emily (Namen)

nanciering van openbare diensten. In opdrijven van de capaciteit in de kinZwitserland wordt de terugbetaling deropvang is eveneens dringend. Ten e afgelopen jaren zagen van zwangerschapsonderbrekingen in slotte is er nood aan betaalbare huisveswe in Europa en ook bij vraag gesteld in het kader van bespa- ting die geschikt is voor gezinnen. De ons meer acties van de ringsmaatregelen. Ook in ons land ligt lange wachtlijsten voor sociale huisvesreactionaire beweging die zichzelf de gezondheidszorg onder vuur. De te- ting dwingen nu nog al te vaak mensen ten onrechte ‘pro life’ noemt. Het rugbetaling van bepaalde onderzoeken in ongezonde huisvesting. gaat om een beweging die niet door gyneacologen is nu al gestopt. Ook We verbinden het recht op aborwil dat vrouwen vrij beschikken de middelen tus aan soover hun lichaam en zich meer voor het onderciale eisen. bepaald verzetten tegen het recht zoek naar wieDe emanWij komen op voor een op abortus. Deze beweging gaat gendood zijn cipatie van echte keuze, dus ook over tot offensievere acties op bedreigd. Dat vrouwen voor de mogelijkheid een moment dat overal wordt de komende 10 gebeurt bespaard op de openbare diensten. tot 15 jaar een doorheen om kinderen te krijDat leidt sowieso tot een beperking meerderheid de emancigen zonder in armoede van onze keuzes. De besparingen van de artsen patie van de terecht te komen. zorgen ervoor dat mensen die al in die z wangervolled ige een economisch kwetsbare positie schapsonderwerkende zitten, waaronder veel vrouwen, brekingen uitbevolking, het nog moeilijker hebben. voeren op pensioen gaat, zal het er ook de jongeren en de sociale uitkeringsniet gemakkelijker op maken. trekkers. We moeten de reactionaire We eisen een beleid dat ongewenste bewegingen van antwoord dienen. Dat zwangerschappen zoveel mogelijk kan kunnen we door een strijdbare positie vermijden. We mogen seksuele opvoe- in te nemen en door te bouwen aan soding niet aan het internet overlaten. Er lidariteit om samen op te komen voor zijn meer middelen voor onderwijs en een samenleving die een einde maakt voor meer personeel nodig. Daarnaast aan seksisme en andere vormen van is er nood aan gratis voorbehoedsmid- verdeeldheid die ons verzwakken. delen die voor iedereen toegankelijk Op 30 maart wil de reactionaire rechzijn. Vandaag zijn voorbehoedsmidde- terzijde ook in ons land actie voeren. len soms duurder dan een abortus en Er is een ‘pro-keuze’ platform dat opbovendien is er slechts een gedeeltelijke roept tot een tegenactie om op te koterugbetaling tot 21 jaar. men voor een echte keuze. Wij nemen daaraan deel en verdedigen het recht Voor een echte keuze op abortus. We koppelen dat aan de eis van meer middelen voor openbare Het is onaanvaardbaar dat een kwart diensten en een strijd voor een andere van de vrouwen die in ons land abortus samenleving. Doe mee met de mobilipleegt, aangeeft dat ze dit om financië- satie eind maart zodat de zogenaamde le redenen doet. Het is onaanvaardbaar ‘pro-life-betogers’ gepast van antwoord dat 80% van de alleenstaande moeders worden gediend! onder de armoedegrens terechtkomt. Dat zal er met het huidige beleid enkel nog erger op worden. Wij komen op voor een echte keuze, dus ook voor de Meer info over de actie van 30 mogelijkheid om kinderen te krijgen maart vind je op Facebook: htzonder in armoede terecht te komen. tps://www.facebook.com/groups/ Daartoe moet de kinderbijslag de reëprochoice.belgium le kosten van een kind dekken. Er zijn degelijke jobs met goede lonen nodig. Ons online archief over vrouwenWaarom wordt steeds meer flexibiliteit rechten: http://www.socialisme.be/ geëist en kloppen we zoveel overuren nl/category/vrouwen terwijl er zoveel werklozen zijn? Laat Eind januari werd aan de Spaanse ambassade in ons land betoogd tegen de aanval op abortus in dat land. Foto: ons het beschikbare werk verdelen. Het MediActivista door

D

Abortus is sowieso een bestaand fenomeen, of het nu legaal is of niet. Maar als het niet op een veilige manier gebeurt, vallen er veel doden. Zonder veilige procedure sterft één op de acht vrouwen. Het recht op abortus verdedigen, betekent opkomen voor het recht van vrouwen om niet te sterven als gevolg van een risicovolle abortus. Het recht op abortus ontzeggen kan eveneens tot doden leiden. Zo kwam Savita, een jonge vrouw in Ierland, eind 2012 om het leven omdat het ziekenhuis weigerde om een abortus uit te voeren. In landen waar abortus wel legaal is, of toch minstens uit het strafrecht is gehaald zoals in België, moet ook nog gestreden worden. De algemene aanvallen op de levensstandaard van de meerderheid van de bevolking als gevolg van het besparingsbeleid raken

vrouwen bijzonder hard. Bovendien wordt het gebruikt als context om een aanval op onze verworvenheden in te zetten. Terwijl de linkerzijde dat grotendeels vergeten lijkt te zijn, begrijpt een deel van de rechterzijde wel dat het mogelijk is om een beweging te organiseren en te ontwikkelen doorheen mobilisaties. Er waren bewegingen in Spanje en Frankrijk met enig effect. Zo ging de Spaanse regering over tot een bijzonder reactionair voorstel waardoor meer dan 90% van de huidige gevallen van abortus illegaal zou worden. De klok wordt met meer dan 30 jaar teruggedraaid. We moeten daar lessen uit te trekken en de rechterzijde geen vrijspel geven. Als wij opkomen voor het recht op abortus koppelen we dat meteen aan de noodzaak van een massale herfi-

Mobiliteit thema


tegen de aanhoudende tariefverhogingen

Voor gratis en degelijk openbaar vervoer

O

p 1 februari voerde Gauches Communes, het samenwerkingsverband waar LSP deel van uitmaakt, in Brussel actie tegen de zoveelste tariefverhoging bij de openbare vervoersmaatschappij MIVB. Een los ticket kost voortaan 2,10 euro, een stijging met tien cent. Onze lonen en uitkeringen worden bevroren, de kosten voor openbaar vervoer niet. De actie van 1 februari kon op een erg brede steun rekenen, een zeventigtal mensen kwam zelf actief mee protesteren. We zetten de belangrijkste argumenten op een rij.

Protest tegen het repressieve besparingsbeleid in SintGillis

Op 27 februari, net na het ter perse gaan van deze krant, was er in SintGillis een burgerinterpellatie en actie van Gauches Communes met betrekking tot het GAS-beleid. Burgemeester Charles Picqué (PS) verklaarde zich voorstander van een verlaging van de minimumleeftijd en van de GAS-boetes als instrument om bepaalde wijken ‘op te kuisen’. In werkelijkheid gaat het om het verschuiven van de problemen zonder de onderliggende tekorten aan te pakken. Op onze website publiceren we een interview met Anja Deschoemacker, woordvoerder van Gauches Communes, naar aanleiding van de actie op 27 februari. Focus op Brussel

Eind november hield de regionale werking van LSP ook in Brussel een lokaal congres. Naar aanleiding daarvan werd een uitgebreid dossier voorbereid over de sociaaleconomische en politieke situatie in de hoofdstad. De tekst gaat onder meer in op de problemen inzake huisvesting, werk, onderwijs, mobiliteit,... Het volledige dossier kan bij de redactie besteld (tegen verzendingskosten) of nagelezen worden op onze site. Alles over Brussel op.onze site: http://www.socialisme.be/nl/tag/brussel. Bezoek ook de website van Gauches Communes op http://www.reprenonsnoscommunes.be

Actie van 1 februari in Brussel. Een 70-tal mensen protesteerde tegen de verhoging van de tarieven bij de openbare vervoersmaatschappij MIVB. Is 2,10 euro echt te duur? In ande- Gauches Communes in Sint-Gillis: re Europese steden moet je meer “Verschillende partijen stelden in hun betalen, in Amsterdam betaal je programma’s [bij de vorige verkiezelfs 2,70 euro. zingen] dat ze gratis openbaar vervoer wilden. Maar waar staan we nu? Werd deze logica ook maar voor onze Er is wel geld voor prestigeprojecten lonen en uitkeringen gehanteerd. Als als NEO [een prestigeproject aan de het over onze inkomens gaat, moeten Heysel]. Er is dus geld, maar de overwe concurreren met wie minder ver- heden willen het niet aan gratis opendient. Als het over onze uitgaven gaat, baar vervoer besteden.” zijn er altijd wel duurdere landen. Ze voegde er nog aan toe: “Volgens Voor een groot deel van de Brusselse de cijfers van 2012 kreeg de MIVB 400 bevolking is openbaar vervoer de enige miljoen euro aan dotaties en 160 miloptie, het aandeel van de bevolking met joen aan directe inkomsten. Als we zien een eigen wagen is er kleiner dan buiten wat aan minder dringende projecten de stad. Zeker de armste lagen zijn af- wordt uitgegeven, dan denk ik dat het hankelijk van de MIVB. Een derde van geld aanwezig is.” de Brusselse jongeren heeft geen werk, hoe kunnen ze werk zoeken, naar het Ja maar, gratis bestaat toch werk gaan of een hobby uitoefenen als niet? de toegang tot mobiliteit beperkt is? Anja Deschoemacker: “Neen, volledig Is gratis openbaar vervoer wel gratis is het niet. Het zijn onze belasrealistisch? ten die deze dienst betalen. Maar dan moet iedereen natuurlijk wel belastinIn een interview met L’Avenir op 5 gen betalen...” februari stelde Anja Deschoemacker, in oktober 2012 lijsttrekker voor Is het mogelijk om een tariefstij-

ging te stoppen? Anja Deschoemacker: “In Brazilië leidden de aanhoudende prijsstijgingen voor het openbaar vervoer tot straatprotest. Het vormde de aanleiding voor een protestbeweging tegen het besparingsbeleid. Er werd ook uitgehaald naar prestigeprojecten zoals de Wereldbeker voetbal. Uiteindelijk besliste de regering van São Paulo om de tariefverhoging in te trekken uit angst dat de beweging zich nog zou uitbreiden.” In de zomer trekken onze Rode Duivels naar Brazilië, misschien kunnen we de protestbeweging het omgekeerde traject laten afleggen?

Anja Deschoemacker

Dus als we het openbaar vervoer gratis maken, is het mobiliteits- TEC op elkaar afgestemd worden. geraken? Het is niet alleen een sociale probleem opgelost? Een drastische uitbreiding van het maar ook een ecologische maatregel die openbaar vervoer dat bovendien gratis het fijn stof in de stad kan beperken. Neen, er is meer nodig. Ook het aan- wordt, zou niet alleen de toegang tot Om tot een ander mobiliteitsbeleid te bod moet uitgebreid worden, bijvoor- mobiliteit versterken. Het zou ook de komen, moeten we ons organiseren en beeld met snelle verbindingen naar nood aan individueel vervoer per auto een krachtsverhouding uitbouwen. De de rand van de stad en ook later op de beperken. Waarom zou je de auto ne- actie van Gauches Communes op 1 feavond en ’s nachts. Bovendien moet het men als je even gemakkelijk of gemak- bruari was daar alvast een aanzet tot. aanbod van de MIVB, De Lijn en de kelijker en gratis op je bestemming kan

Rekeningrijden: een asociale maatregel door

Tim (Brussel)

O

p 17 februari startten de verschillende gewesten in België met een pilootproject rond ‘rekeningrijden’. Het idee was om een systeem uit te testen waarbij de verkeersbelasting wordt berekend aan de hand van het aantal kilometers dat er per auto wordt gereden. Op basis van de richttarieven die werden voorgesteld, bleek al snel dat het nieuwe systeem voor veel mensen, vooral diegenen die dagelijks met de wagen naar het werk gaan, een stevige meerkost zou veroorzaken. Wanneer er jaarlijks zware besparingen gebeuren op het openbaar vervoer, is het invoeren van een systeem van rekeningrijden een sterk asociale maatregel.

Nog voor het pilootproject goed en wel van start kon gaan, ontstond er een grote verontwaardiging in de publieke opinie. Het maakt dat het systeem al dood was voor het werkelijk van start ging: in een mum van tijd tekenden meer dan 150.000 mensen een online petitie tegen het initiatief. Zo snel als het kon verlieten de politici als ratten het zinkende schip van het rekeningrijden. Een van de laatste verdedigers van het systeem was Brussels Minister van Mobiliteit Bruno De Lille (Groen!). “A lunatic is just a minority of one”, moet hij met George Orwell in het achterhoofd gedacht hebben, en hij bleef het rekeningrijden halsstarrig verdedigen als een manier om het dagelijkse verkeersinfarct in Brussel op te lossen. De Lille is dezelfde minister die de voorbije jaren voortdurend bespaarde op het openbaar vervoer in Brussel. In het kader van het investeringsplan 2013-2017, kreeg de MIVB in 2013 een nieuwe be-

sparing van 116 miljoen euro te slikken. In februari dit jaar gingen de tarieven nogmaals sterk de hoogte in. Bij de regeringsvorming in 2009 beloofde de groene minister nog gratis openbaar vervoer als middel tegen de files, vandaag is dat blijkbaar rekeningrijden geworden… En dat is meteen de kern van het probleem. Niemand zal ontkennen dat de dagelijkse files in België een gigantisch probleem zijn. Een systematisch gebrek aan investeringen in infrastructuur, en dan vooral in het openbaar vervoer, heeft daar in belangrijke mate toe bijgedragen. Alle openbaar vervoersmaatschappijen in ons land werden de voorbije jaren door besparingen en tariefverhogingen getroffen, en bouwen hun aanbod af. Onlangs nog lekte uit dat de NMBS, in het kader van haar nieuw vervoersplan dat in december 2014 van start zou moeten gaan, wil afstappen van het idee van ‘basismobili-

teit’. Dat is het idee dat openbaar vervoer zo moet georganiseerd moet worden dat ieder er vlot toegang tot moet hebben. Vooral in landelijke gebieden en buiten de spitsuren zou het aanbod aan treinen steeds verder worden afgebouwd. Dit soort beleid combineren met het invoeren van rekeningrijden betekent dat een meerderheid van de bevolking hard getroffen wordt in haar mobiliteitsmogelijkheden. Gratis en degelijk openbaar vervoer is de enige duurzame en sociale oplossing voor het mobiliteitsprobleem. Massale investeringen in openbaar vervoer en alternatieve transportmiddelen zoals binnenvaart kunnen de files op onze wegen drastisch aanpakken, en dat in combinatie met bijvoorbeeld een arbeidsduurvermindering met behoud van loon, en bijkomende aanwervingen, zodat mensen bijvoorbeeld een dag minder naar het werk moeten.

thema dossier

de

Linkse Socialist

De stemoproep van LSP en haar v Standpunt van het Nationaal Comité van LSP

Establishment bereidt kaalslag voor

“IMF vraagt van België echte besparingen”, schreef De Standaard op 17 december 2013. Voor de begroting “moet de focus van de inspanning worden verlegd, van het verhogen van de belastingen naar het verminderen van de uitgaven en de rationalisering van subsidies en sociale transfers”. Om de concurrentiekracht te verbeteren moet “het tempo van de structurele hervormingen worden versneld (...) om het indexmechanisme aan te passen (...) en de loonmatiging vol te houden”. Tenslotte waarschuwt het IMF dat “de bankenwet er niet mag toe leiden dat de Belgische banken ... niet meer kunnen concurreren met buitenlandse banken.” Dat verlanglijstje van het IMF, de Europese commissie en het Belgische kapitalistische establishment is gekend. Maar ze denken nu, dat in tegenstelling tot de huidige regering, de volgende daarvoor wel de nodige tijd en ruimte zal krijgen. Het offensief tegen de arbeidersklasse zal dus versnellen om de achterstand in te halen die de Belgische burgerij heeft opgelopen door de politieke crisis. In een dubbelinterview in De Standaard en Le Soir (18/01/2014) zeggen Wouter Beke (CD&V) en Charles Michel (MR): “We hebben een as nodig die de komende vijf jaar kan focussen op het sociaal economische beleid. Dit perspectief zorgt voor een unicum in de Belgische geschiedenis (...) Bedrijven en gezinnen vragen stabiliteit. Een tijdpad van vijf jaar biedt die zekerheid, maar creëert tegelijk de ruimte om te hervormen (...) Nu eens moeten we de instellingen aanpakken, dan weer is de sociaaleconomische urgentie groot (...) Nu is het tijd voor die spreekwoordelijke vijf minuten politieke moed in sociaaleconomische dossiers.” Dit vat goed samen wat de werkende bevolking te wachten staat. Het is een

Sinds de economische crisis is de ruimte voor radicaal links aanzienlijk toegenomen. Als meest zichtbare component van radicaal-links, kon vooral de PVDA daar in de gemeenteraadsverkiezingen van 2012 op kapitaliseren.

propageren sinds PS en sp.a verworden zijn tot loyale uitvoerders van de politiek van het patronaat en meteen hun arbeidersbasis zagen vertrekken. En anderzijds de paar honderden militanten samenbrengen die nu al bereid zijn een programma gericht op de socialistische waarschuwing. Links zal alle krachten dere algemene staking het getier op de omvorming van de maatschappij uit te nodig hebben om dit offensief te weer- patronale banken verstommen. Maar werken, te actualiseren en te verfijnen. staan en om te keren. het hoeft geen algemene staking te zijn. Een van de middelen daartoe waren onze De moderne economie is zo verweven deelnames aan verkiezingen sinds ’99, Enorme potentiële kracht en vereist zo gespecialiseerde arbeids- soms in eenheid met anderen, hoofdzakrachten, dat zelfs kleine groepen een kelijk om de idee van een bredere partij arbeidersbeweging enorme impact kunnen hebben. Denk te bevorderen en als dat niet mogelijk Zoals bijna overal ter wereld is de ar- maar aan de spoormannen, de brand- was, onder eigen noemer, vooral met de beidersbeweging in België talrijker dan weer, de boeren, de vrachtwagenchauf- bedoeling nieuwe lagen kennis te laten ooit. Sinds 2000 namen de loontrekken- feurs of zelfs de 350 scheepsloodsen die maken met ons programma. Foto: Actie van Gauches Communes in B den met meer dan 400.000 toe (tot 3,9 twee jaar geleden de Antwerpse haven van LSP en vorig jaar lijsttrekker in Sintmiljoen in 2012). Voor zelfstandigen be- dagenlang blokkeerden. Meer ruimte voor links in Jette. droeg de toename 40.000 (tot 745.000). Daaronder ook veel schijnzelfstandi- Nood aan een nieuwe, brede Deze propagandistische campagnes begen die slechts voor één opdrachtgever arbeiderspartij antwoordden aan een situatie waarin de werken. Bovendien zijn de meeste loonverkiezingsuitslagen van radicaal-links Bewust van het potentieel, heeft het trekkenden in ons land aangesloten bij Maar om die kracht niet verloren te verwaarloosbaar waren. Ze dienden als ABVV van Charleroi-Zuid Henegouwen een vakbond: 3,2 miljoen in 2010 (met laten gaan, moet ze gebundeld worden. voorbereiding op een volgende, onver- zes radicaal-linkse partijen, waaronder inbegrip van gepensioneerden, werklo- De economische hefbomen in handen mijdelijke periode van meer klassen- PVDA en LSP, rond de tafel gebracht om zen, ...), een stijging met 375.000 sinds nemen, gebeurt niet door het bankkan- strijd. Sinds de economische crisis is de de samenwerking te bevorderen in de 2001. Tegen de internationale trend is de toor te bestormen en met de kluis te gaan ruimte voor radicaal-links aanzienlijk hoop dat ze gezamenlijk een nieuwe posyndicalisatiegraad in ons land ook de lopen, maar door de bank te nationali- toegenomen. Als meest zichtbare com- litiek kracht, links van PS en Ecolo, zouvoorbije jaren gestegen: van 71,6% in seren. Dat vereist een aangepast politiek ponent van radicaal-links, die boven- den vormen. Een vakbondsgewest van 2001 tot 74,7% in 2011. Zelfs de netto- instrument: een massale arbeiderspartij. dien sedert haar vernieuwingscongres 110.000 leden dat publiek stelling neemt syndicalisatiegraad, dus enkel actieve Die vervult voor de energie van de ar- van 2008 geleidelijk afstand neemt van en ernaar handelt, is uniek. We weten dat leden zonder werklozen, bruggepensi- beidersbeweging een rol vergelijkbaar haar door stalinisme besmeurde verle- ook in de christelijke bediendencentrale oneerden en studenten, is toegenomen met die van de cilinder waardoor stoom den, kon vooral de PVDA daar in de geen in sommige andere gewesten en cenvan 56,9 naar 60,5%.(1) een trein kan voortbewegen. Die arbei- meenteraadsverkiezingen van 2012 op trales van het ABVV gelijkaardige deHet offensief tegen Het patronaat in België en haar poliderspartij heeft bovendien, net zoals de kapitaliseren. Maar ook VEGA (Verts batten hun weg vinden. Het ABVV van de arbeidersklasse tieke vertegenwoordigers zijn zich maar stoomtrein een richting en een bestem- et à Gauche) in Luik behaalde een zetel. Charleroi-Zuid Henegouwen zoekt trouzal versnellen om de al te goed bewust van de potentiële drei- ming nodig. Dat is de rol van een pro- In Sint-Gillis strandden zowel Gauches wens systematisch het publieke debat achterstand in ging die deze numerieke en georgani- gramma. Voor LSP moet de bestemming Communes met 3,6% als PVDA met op met brochures en meetings en opent seerde kolos kan betekenen. Ze worden een socialistische omvorming van de 3,8% op een zucht van een eerste verko- daardoor nieuwe mogelijkheden. te halen die de er trouwens regelmatig aan herinnerd. maatschappij zijn en staat iedere meter zene. De PVDA had er een gezamenlijke Belgische Zelfs al krijgen de vakbonden af en toe die we afleggen, hoe belangrijk die ook lijst afgewezen. Gecontroleerde eenheid burgerij heeft klappen, ook al worden ze in de massa- is, in functie van die bestemming. Die trend zet zich door. In de verkiezinopgelopen door de media afgebrand en al moet de basis de Daarop heeft LSP zich sinds haar op- gen van mei 2014 kan radicaal-links, in Dat is helaas (nog) niet de positie van politieke crisis. arm van de vakbondsleiding omwringen richting toegelegd. Enerzijds de nood dit geval de PVDA, voor het eerst sinds de PVDA. Die ziet geen nut in een bunom te mobiliseren, tot nog toe deed ie- aan een nieuwe, brede arbeiderspartij de jaren ’80 in het parlement komen. Dat deling van alle linkse stromingen waarzou een enorme doorbraak zijn. Linkse in vrij gedebatteerd en gezamenlijk geantwoorden op de rechtse politiek zou- ageerd wordt. Ze onderschat het belang den niet langer beperkt blijven tot de van georganiseerde discussie en denkt straat, het bedrijf of linkse bijeenkom- dat dit tot verdeeldheid zal leiden. Dat is sten, maar ook hun weg vinden naar de geen nieuw argument. Het werd destijds publieke opinie via de massamedia. Dat te pas en te onpas misbruikt door de leikan niet alleen de PVDA, maar heel links ding van de sociaaldemocratie om interen de arbeidersbeweging versterken. Het ne oppositie de mond te snoeren. Dat wil zou de radicalisering naar links van de niet zeggen dat de PVDA ongevoelig is afgelopen jaren een politieke uitdruk- voor de drang naar eenheid, maar ze wil king geven, de zoektocht naar een links die eenheid kunnen controleren. alternatief bevestigen en het potentieel Zo verkoos de PVDA om de verschilaantonen van een radicaal-linkse factor lende componenten van radicaal-links in België. apart te ontmoeten. Maandenlang kreeg LSP geen antwoord op haar voorstel. Nieuwe uitdagingen vereisen Dan volgde een brutaal njet en ten slotte, na druk, een discussie in Charleroi aangepast antwoord met de lokale PVDA-leiding, in Luik Deze mogelijkheid verandert de om- met Raoul Hedebouw en in Brussel via standigheden en de taken voor links. Gauches Communes met de Brusselse Bij meer bewuste arbeiders is de vrij- PVDA-leiding. De teneur was vriendeblijvende sympathie voor propagandacampagnes omgeslagen naar een terecht streven om de kans op verkozenen niet Bij meer bewuste te missen. Daarom schreef LSP in mei arbeiders is de vrij2013 heel radicaal-links aan, een jaar blijvende sympathie voor de aankomende verkiezingen, met een voorstel voor gezamenlijke lijsten voor propagandaonder de noemer “PVDA-eenheid of iets campagnes omgedergelijks”. Dat leek ons de beste manier slagen naar een om de energie van alle talloze activisten, terecht streven om zowel die van de radicaal-linkse formade kans op verkozeties als politiek daklozen, zo efficiënt In de peilingen doet de PVDA het momenteel uitstekend, zeker langs Franstalige kant. De kans op consequent linkse verko- mogelijk in te zetten. nen niet te missen. zenen is groot. LSP is niet de enige die het zo inschat.

Dossier thema

www.socialisme.be Februari Maart 2014 2014

voorstel voor na de verkiezingen

verkiezingen 25 mei 2014 In Brussel maakt het systeem van lijstverbinding het mogelijk een specifieke stem te geven voor de linkse lijst naar keuze, zonder daardoor de kans op een linkse verkozene te verkleinen. Daar zullen we bijgevolg wel deelnemen, voor Kamer en regio, onder de naam Gauches Communes

lijsten van PTB-GO (waarbij GO staat voor ‘Gauche d’Ouverture’) in Franstalig België of PVDA+ in Vlaanderen. Eenheid in verscheidenheid – Gauches Communes in Brussel

Ondanks de aangehaalde beperkingen, vindt LSP dat PTB-GO een stap vooruit is, onvoldoende, maar toch belangrijk. Na de verkiezingen zal er meer dan Brussel voor gratis en degelijk openbaar vervoer. Op de foto: Anja Deschoemacker, ooit nood zijn aan eenheid in actie. De -Gillis. Naast Anja: Gilles Smedts van de Parti Humaniste en vorig jaar lijsttrekker vrije deelname van alle componenten van de arbeidersbeweging, en daarmee bedoelen we niet alleen LSP, zal vereist zijn. Carlo Briscolini, de voorzitter van lijk, maar de boodschap duidelijk. ‘LSP FGTB Charleroi Zuid Henegouwen bewil zich net als PVDA opbouwen, dat is nadrukte op de voorstelling van PTBeen probleem. SAP en KP die wel op de GO het belang van een diepgaand deCarlo Briscolini, PVDA lijsten staan, hebben die ambitie bat “dat zich niet mag beperken tot de de voorzitter van grotendeels opgegeven. Aangezien LSP leidinggevende kaders” en hield er een FGTB Charleroi Zuid niet zal nalaten om pamfletten uit te depleidooi voor “tendensrecht”. “Het is Henegouwen benalen en kranten te verkopen, zal de PVDA, door discussie en betwisting, wanneer drukte op de voormet veel nieuwe leden die haar programverschillende tendensen zich uiten, dat ma nog niet echt kennen, meer energie een debat vooruit gaat.” Voor dat soort stelling van PTB-GO moeten besteden aan het uitleggen van eenheid wil LSP zich blijven inzetten, het belang van een de verschillen tussen beide, dan aan het ook na de verkiezingen. diepgaand debat voeren van de verkiezingscampagne’. In dat kader zal LSP vermijden op te “dat zich niet mag komen of lijsten te steunen die het behabeperken tot de leiVerschillen in methode en len van linkse verkozenen zou bemoeilijprogramma ken. In Vlaanderen zal LSP deze keer opdinggevende kaders” roepen voor PVDA +. Met haar houding en hield er een pleiDat is een begrijpelijke, maar verkeerom à la carte bondgenoten uit te kiezen dooi voor “tendensde, redenering. Naarmate die nieuwe en anderen te isoleren, laat PVDA+/PTBrecht”. “Het is door leden zich politiek engageren, zullen de GO anderen echter weinig keuze: zich discussie en betwisvragen hoe dan ook komen. Dat vermijelectoraal wegcijferen of dan maar zelf den door anderen uit te sluiten, zal dat lijsten indienen. LSP zal dat niet doen, ting, wanneer verniet eerder interesse wekken in wat die te maar heeft er begrip voor als VEGA en schillende tendenvertellen hebben? Het is evenmin in het Decroly, MG of nog anderen in die omsen zich uiten, dat belang van de arbeidersbeweging. Die standigheden wel lijsten neerleggen. We een debat vooris nog nooit politiek homogeen geweest. roepen hen uitdrukkelijk op om dat niet uit gaat.” Voor dat Pas op basis van praktische ervaring te doen in Luik waar Raoul Hedebouw komt ze tot eenheid, door programma’s een reële kans maakt om verkozen te soort eenheid wil te toetsen aan de concrete vereisten van worden, en ook niet in Charleroi waar LSP zich blijven het moment. Sinds de val van de stalidit door ABVV-nationaal misbruikt zou inzetten, ook na de nistische karikaturen van socialisme in worden om het initiatief van het gewest verkiezingen. het Oosten, is het socialistisch bewustCharleroi Zuid Henegouwen te onderzijn fors teruggegooid. Ervaringen uit mijnen. Net zoals we aan de PVDA hebhet verleden zijn verloren gegaan. Dat ben voorgesteld om mee te werken aan heropbouwen, gebeurt het best in een hun campagne, sluiten we geen vorm brede strijdformatie van de arbeiders, van samenwerking met anderen uit, afwaar eenheid in actie gepaard gaat met vrijheid van debat. We stellen niet voor aan de PVDA om die formatie te worden, maar om er samen met ons en anderen de aanzet toe te geven. We denken dat er nog een andere reden is waarom de PVDA weigert om ook LSP bij haar verkiezingscampagne te betrekken. LSP durft soms vanuit een meer links perspectief vragen stellen bij programmapunten van de PVDA. De KP en de SAP doen dat nauwelijks, hun programma’s en praktijk sluiten nu eenmaal dichter aan bij die van de PVDA. Over de beperkingen van een openbare bank in een wereld van privébanken, van openbare aanbestedingen zoals het kiwi-model of van een verlaging van de BTW op energie die de patroons recupereren met uitstel van onze indexaanpassing, hoor je hen nauwelijks. Enkel individuen en organisaties waarvan de PVDA overtuigd is dat ze haar programma niet of nauwelijks zullen betwisten, zijn welkom op de Daniel Piron van het ABVV van Charleroi en Zuid-Henegouwen

hankelijk van de houding die ze innemen tegenover de arbeidersbeweging en rekening houdend met de twee hierboven aangehaalde uitzonderingen. In Brussel maakt het systeem van lijstverbinding het mogelijk een specifieke stem te geven voor de linkse lijst naar keuze, zonder daardoor de kans op een linkse verkozene te verkleinen. Daar zullen we bijgevolg wel deelnemen, voor Kamer en regio, onder de naam Gauches Communes, waarmee we eerder met de Parti Humaniste en onaf hankelijken deelnamen aan de gemeenteraadsverkiezingen van 2012 in St. Gillis, Jette, A nderlecht en Elsene. Een voorstel van Gauches Communes tot samenwerking met PT B - G O werd ook in Brussel afge we z e n . P T B GO is zelfs nog niet ingegaan op onze uitnodiging voor lijstverbinding, maar deed dat intussen wel al met Parti Pirate, Pro-Bruxelles en BUB. Als VEGA in Brussel lijsten indient, zullen we ook met hen de mogelijkheid tot samenwerking bediscussiëren. Di Rupo stoomt zich klaar voor een regering Di Rupo II We w i l l e n i n Brussel op basis van een duidelijk socialistisch program- openlijk rechtse regering krijgen! ma en het systematisch nemen van iniEen rechtse regering is zeker niet uittiatieven in het lokale verzet tegen de gesloten. Toch niet als ze de N-VA er in bezuinigingen ons steentje blijven bij- de campagne niet kunnen afrijden. Die dragen aan de opbouw van een krachts- regering zou het noodzakelijke klimaat verhouding om de besparingstsunami op voorbereiden, maar ook de arbeidersbetermijn te stoppen. weging zodanig provoceren, dat ze wellicht snel zou vallen. Een herrezen Di Draai naar links van de Rupo II, al dan niet met Di Rupo als premier, zal na wat gerommel in de marge sociaaldemocratie is de job van de centrumrechtse regering ongeloofwaardig echter gewoon afmaken. Links mag zich Sp.a en de PS voelen nattigheid. De dus niet meer vastklampen aan de formukloof tussen arm en rijk, het gebrek aan le van het minste kwaad. Iedere poging perspectieven, de aanpak van twee ma- om deze illusie verder in stand te houden, ten twee gewichten, de klassenjustitie,... betekent een verzwakking van de werstoten een groeiend deel van de samen- kende klasse. Het moet zich integendeel leving tegen de borst. Hun recente aan- voorbereiden op een voor haar generaties dacht voor het beperken van de topsa- ongeziene klassenconfrontatie. larissen van overheidsmanagers en de Een aantal linkse verkozenen na 25 mei halfslachtige poging om de strijd tegen 2014 kan daar een belangrijke bijdrage fiscale fraude op te voeren, zijn slechts aan leveren, maar verkozenen behalen is doekjes voor het bloeden waarmee ze geen doel op zich. Het kan wel een uitde arbeidersbeweging een meer frontale stekende uitvalsbasis zijn om na de verinlevering willen doen slikken. Sinds de kiezingen een front van verzet tegen de jaren ’80 maken ze systematisch deel uit sociale afbraak op te bouwen. De PVDA van de verschillende regeringen. Ze heb- is daar zeer goed voor geplaatst. Als ze ben mee de basis gelegd voor de groei- dat doet, kan ze rekenen op ondersteuende armoede en werkloosheid. Hun ‘op- ning van LSP en wellicht ook van talloze lossingen’ van verdere lastenverlagingen, activisten, inclusief vakbondsdelegaties, morrelen aan de index, beperken van -centrales en -gewesten. Dat doet niets onze pensioenen, schrappen van werk- af van de nood aan een onafhankelijke, loosheidsuitkeringen,... doen de geloof- brede strijdformatie van de arbeiders waardigheid van hun zogenaamde draai waarbinnen de noodzakelijke vrijheid naar links teniet. We weten waar we van discussie en debat gehanteerd wordt aan toe zijn, zelfs als we na 25 mei geen om programma en strategie uit te testen. Tegelijk wil LSP blijven bouwen aan een revolutionaire partij die als doel heeft door massale arbeidersstrijd maatschapEen rechtse regepijverandering af te dwingen. Het kapitaring is zeker niet uitlisme heeft ons geen toekomst te bieden. gesloten. Toch niet Enkel socialisme kan de weg vrijmaken als ze de N-VA er in voor een wereld zonder onderdrukking de campagne niet en uitbuiting.

kunnen afrijden. Die regering zou het noodzakelijke klimaat voorbereiden, maar ook de arbeidersbeweging zodanig provoceren, dat ze wellicht snel zou vallen.

Noot (1) FANIEL, Jean & VANDAELE, Kurt, ‘Geen grenzen aan de groei: de Belgische syndicalisatiegraad in de jaren 2000’, online raadpleegbaar op: http://works.bepress.com/cgi/viewcontent.cgi?article=1123&context=kurt_vandaele [21/02/2014]

10

Zuid-Afrika thema

de

Linkse Socialist

Mogelijkheid van een socialistische doorbraak

Zuid-Afrika. Intense strijd in aanloop naar verkiezingen door Liv Shange, Democratic Socialist Movement (Zuid-Afrika)

P

resident Jacob Zuma kondigde aan dat de Zuid-Afrikaanse parlementsverkiezingen op 7 mei zullen gehouden worden. Terwijl de president de aankondiging deed, waren er overal in het land acties en stakingen.

Op dezelfde dag werd een delegee van de AMCU (Association of Mineworkers and Construction Union – de vakbond die de met het ANC verbonden NUM verving als centrale vakbond in de platinummijnen na het bloedbad in Marikana in 2012) in de mijn van Amplats door de politie neergeschoten. De delegee was met arbeiders op weg naar een massabijeenkomst in het kader van een staking voor een verhoging van het minimum maandloon tot 12.500 Rand (ongeveer 850 euro). De staking legt een groot deel van de mijnen plat. De vermoorde delegee komt op de steeds langere lijst van slachtoffers van extreem politiegeweld. In de afgelopen drie maanden waren er gemiddeld 32 protestacties per dag. Dat cijfer komt van de minister van politiezaken. In de periode 2009-2011 was er een gemiddelde van drie per dag. Toen werd Zuid-Afrika al voorgesteld als het epicentrum van protest met het grootste aantal acties ter wereld. Bovenop de mijnstaking en andere arbeidersacties, staan de arme wijken en krottenkampen in brand uit protest tegen een hele reeks tekorten: onbetaalbare elektriciteitsprijzen, de regering die er niet in slaagt om drinkbaar water, sanitair of huisvesting aan te bieden naast onder meer wijdverspreide corruptie.

Zo trokken de bewoners van de mijnstad Brits in de noordwestelijke provincie in januari de straat op om te protesteren tegen het aanhoudende tekort aan kraantjeswater. De politie reageerde door vier betogers neer te schieten. De bewoners verdachten de lokale ANCregering ervan dat ze met het water knoeiden om de contracten uiteindelijk aan private bedrijven toe te kennen zodat die vervolgens de politici die hen bijstonden zouden belonen. De afgelopen weken waren er ook verschillende studentenstakingen in protest tegen de massale uitsluiting van jongeren van de werkende klasse uit het hoger onderwijs. Die uitsluiting is het gevolg van het gebrek aan overheidssteun. Politisering en polarisering

De aankomende verkiezingen versterken de toenemende politisering en de polarisering in de samenleving. Het bloedbad van Marikana in 2012 heeft het karakter van de ANC-regering en van de staat duidelijk gemaakt. Dat heeft een impact gehad op het bewustzijn van miljoenen werkende mensen. In heel wat van de gemeenschappen waar geprotesteerd wordt, leeft het idee van een boycot van de verkiezingen om het ANC af te straffen. Maar tegelijk zijn er miljoenen mensen die een eigen politiek alternatief zoeken. Begin februari werd de registratie van de kiezers afgesloten. Uiteindelijk hebben 25,3 miljoen mensen of 80,5% van de stemgerechtigde kiezers zich geregistreerd. Dat is volgens de Onafhankelijke Kiescommissie het grootste niveau ooit. Het kader van de klassensamenwerking waar de heerschappij van het ANC

en de burgerlijke democratie zich de Movement (het CWI in Zuid-Afrika) geen verenigde rechtse afgelopen 20 jaar op baseerden, be- nam samen met stakerscomités uit de oppositie gint in elkaar te stuiken. Dat is vooral mijnen het initiatief voor het opzetten zichtbaar bij de aan het ANC verbonden van de Workers and Socialist Party Mijneigenaar en miljonair Mamphela vakbondsfederatie Cosatu (Congress (WASP) na de stakingsgolf van 2012. Ramphele zette vorige jaar Agang-SA of South African Trade Unions). De Onze leden werken hard om WASP uit op als ‘verantwoordelijke zwarte partij’ grootste centrale van die federatie, de te bouwen en aan de verkiezingen van van de zakenwereld. Ondanks de mediametaalbond NUMSA, brak met het mei deel te nemen als het enige oprech- hype is de partij niet van de grond geANC en gaat in de richting van het op- te socialistische alternatief. komen. De partij kondigde een samenzetten van een eigen Julius Malema, werking aan met de ‘officiële oppositie’ partij (zie het artikel de voor malige van de Democratic Alliance. De aandat we daar vorige j o n g e r e n vo o r- kondiging gebeurde met heel wat heisa In de afgelopen maand over publizit ter va n het en Ramphele werd als presidentskandidrie maanden waren ceerden). Acht anANC die uit de daat van de DA aangekondigd. Maar aler gemiddeld 32 dere centrales van partij werd ge- les werd vijf dagen later afgeblazen. Het protestacties per dag. z et , ke nt met falen om een verenigde rechtse oppositie Cosatu komen ook in opstand tegen In de periode 2009-2011 zijn Economic tegen het ANC op te zetten, benadrukt de steeds meer ge- was er een gemiddelde Freedom Fighters de noodzaak van een arbeidersalternaïsoleerde voorzitter van drie per dag. Toen (EFF) een snelle tief om Zuid-Afrika uit het doodlopende Dlamini. Zelfs in de groei omdat die straatje van het kapitalisme te halen. werd Zuid-Afrika al trouwe ANC-cenEFF door veel De verkiezingen van mei bieden een voorgesteld als het trales zijn er steeds wanhopige wer- belangrijke kans om een voorbeeld te epicentrum van protest kenden en jonge- stellen met een parlementslid uit de argrotere barsten. Wat overblijft van ren wordt gezien beidersbeweging die achter de vijanmet het grootste de Cosatu-leiding als een eenvoudige linies in het burgerlijke parlement aantal acties ter rond Dlamini schiet dig alter natief. de stem van het protest versterkt. Er wereld. bovendien in eigen De EFF weiger- zijn ongeveer 63.000 stemmen nodig voet. Midden fede een electorale om in het nationaal parlement te gerabruari was er een alliantie met de ken. We doen er alles aan om dat te beextra bijeenkomst van het Centraal WASP maar sloot recent wel een ak- reiken. Het is belangrijk voor socialisUitvoerend Bureau, een bijeenkomst koord met de bijzonder reactionaire ten in Zuid-Afrika, maar ook in de rest die door negen van de negentien le- Inkatha Freedom Party, een partij die van de wereld. Een succes voor WASP den werd geboycot. Op de bijeenkomst verantwoordelijk was voor de dood van zou een belangrijke stap vooruit zijn in werd beslist om geen speciaal congres tienduizenden anti-apartheidsactivis- de richting van socialistische revolutie, te houden zoals door de negen afwezi- ten. Het is een waarschuwing voor de zowel in Zuid-Afrika als de rest van het gen werd geëist om de schorsing van koers die Malema en co varen. continent en de wereld. de populaire algemeen secretaris van HOE EEN SOCIALISTISCHE VERKOZENE HET VERSCHIL KAN MAKEN Cosatu Vavi te herzien. Ook werd een brief gestuurd naar de NUMSA om de Verkozenen van onze organisatie, zoals Joe Higgins (Iers parlement), Paul bond met schorsing of uitsluiting te beMurphy (Europees Parlement) of Kshama Sawant (gemeenteraad van Seattle), dreigen naar aanleiding van onder meer de beslissing om de steun aan het ANC gebruiken hun mandaat om bewegingen uit te bouwen of te versterken. op te zeggen. Zo gebruikt Kshama Sawant haar positie om de mobilisatie voor een minimumDe polarisering wordt weerspiegeld loon van 15 dollar per uur kracht bij te zetten, sinds ze begin januari in de raad in een hertekening van het politieke aantrad waren er al diverse mobilisaties en actiebijeenkomsten met duizenden landschap. De Democratic Socialist aanwezigen. Haar principiële positie werd doorheen de hele VS opgemerkt, zo had Michael Moore het er al over op zijn website. Paul Murphy wierp zich op als de verdediger van strijdbewegingen en campagnes, hij werd hierdoor reeds de toegang tot Kazachstan en Sri Lanka ontzegd. Ook protestacties in ons land ondersteunt hij, van de strijd van de arbeiders van ArcelorMittal tot het verzet tegen het asociale asielbeleid. Joe Higgins staat vooraan in het protest tegen de nieuwe waterbelasting in Ierland en eerder tegen de verhoging van de prijzen voor de afvalophaling of de invoering van een extra taks op huizen. Het blijft daarbij niet tot woorden, de positie van Joe wordt gebruikt om te bouwen aan sterke bewegingen met een grote betrokkenheid van onderuit. Onze verkozenen leven aan een gemiddeld loon van een geschoolde werknemer, de rest gaat terug naar de beweging. Aan een verkozen positie hangen immers geen privileges vast. Het is een positie die deel uitmaakt van de opbouw van een krachtsverhouding. Een consequent socialistisch parlementslid in ZuidAfrika zou in het land, het hele Afrikaanse continent en de rest van de wereld een impact hebben. De uitdaging om zo’n positie te veroveren, gaan wij als internationalisten mee aan. INTERNATIONALE SOLIDARITEIT

De verkiezingscampagne van WASP zal ongeveer 150.000 euro kosten. Een groot deel van die middelen wordt in Zuid-Afrika opgehaald maar er is een oproep tot internationale solidariteit. Deze campagne biedt een unieke kans om een consequente socialistische verkozene te behalen in Zuid-Afrika. LSP heeft een bijdrage van 6.000 euro beloofd om dat mogelijk te maken. We halen dit geld op onder leden en sympathisanten. Aarzel niet om zelf ook een bijdrage te doen!

internationaal thema

www.socialisme.be Februari Maart 2014 2014

11

Schotse overwinning tegen Bedroom Tax toont mogelijkheid om strijdbewegingen te winnen door

Jarmo (Antwerpen)

O

p 5 februari stemde het Schotse parlement in met een nieuwe wet die stelt dat geen enkele huurder in Schotland de zogenaamde ‘Bedroom Tax’ na 1 april nog zal moeten betalen. Het gaat om een gehate, asociale belasting die een jaar eerder werd ingevoerd en onder druk van massabewegingen van tafel geveegd moest worden. De Schotse regering moest daarbij beloven dat ze 15 miljoen pond zou vrijmaken om ervoor te zorgen dat geen enkele van de 85.000 Schotse gezinnen de belasting zelf zou moeten betalen. De Bedroom Tax werd ongeveer een jaar geleden ingevoerd. Het komt erop neer dat mensen die een sociale woning betrekken extra belastingen moeten betalen indien ze een slaapkamer ‘op overschot’ hebben. Twee slaapkamers voor twee kinderen wordt daarbij als een slaapkamer te veel beschouwd. Het is met andere woorden een bijzonder asociale maatregel die de meest kwetsbare lagen in de samenleving treft. De Socialist Party Scotland (de Schotse zusterorganisatie van LSP) zette onmiddellijk regionale publieke meetings op rond dit thema in verschillende Schotse steden. Daarbij werd onmiddellijk duidelijk dat het potentieel bestond om er een brede, veralgemeende beweging van te maken. Verschillende lokale campagnegroepen verenigden zich in een federatie waarnaar duizenden sociale huurders uitkeken als wapen in de strijd voor de verdediging van hun gemeenschappen. Deze federatie werd in april opgericht op een bijeenkomst met meer dan 250

afgevaardigden uit verschillende delen van het land en verschillende vakbonden. Op 30 maart 2013 waren er al eerste betogingen geweest, met 5.000 deelnemers in Edinburgh en meer dan 8.000 demonstranten in Glasgow. Gekoppeld aan die betogingen werd vanuit de federatie ook beloofd dat uitOp socialistpartyscotland.org.uk vind je meer info over de situatie in Schotland met onder meer analyses van het huiszettingen als gevolg van het niet referendum over onafhankelijkheid dat in september is gepland. Enkele Nederlandstalige artikels vind je op kunnen betalen van de belasting fywww.socialisme.be/nl/tag/schotland siek verhinderd zouden worden. Alle deelnemende campagnegroepen spraken hun steun uit voor een dergelijke National Party) is doorgevoerd. ders te beschermen. Zij zouden enkel de om ook daar tot een overwinning te campagne van burgerlijke ongehoorDe SNP doet zich graag voor als de schuld op de Tories gestoken hebben komen. Ondertussen zal de federatie zaamheid. beschermers van gewone werkende zonder zelf iets te ondernemen om deze ook in Schotland zelf waakzaam moeDe federatie vertrok van drie centrale mensen. We mogen echter niet uit het belasting de wereld uit te helpen.” ten blijven om elke poging om de beeisen: dat de Schotse overheid met het oog verliezen dat ze oorspronkelijk een Het moge duidelijk zijn dat de verko- lasting herin te voeren van een gepast geld om de belasting te betalen over de positie innam die stelde dat dergelijke zen Schotse politici enkel uit hun zetel antwoord te dienen. brug zou komen, dat ze een wet zou op- maatregelen enkel na een Schotse on- gekomen zijn - en dat een jaar na de inHet is opmerkelijk dat, ook in tijden stellen die uithuiszettingen als gevolg afhankelijkheid mogelijk waren. Zoals voering van de gehate belasting - dank- van crisis, overwinningen behaald van de belasting zou verbieden en dat de secretaris van de federatie, Gail zij het eindeloze campagnewerk van de kunnen worden. Dat kan echter ensociale huisvestingsmaatschappijen Morrow, stelde: “Zonder de gigantische talloze verenigingen en actiegroepen kel op basis van massale strijd tegen principieel zouden weigeren om huur- participatie aan de protesten en zonder die hen onder druk hebben gezet. Het het asociale beleid. Het voorbeeld van ders uit hun huis te zetten. Die drie ei- het ontstaan van de federatie van cam- omverwerpen van de Bedroom Tax in Schotland toont aan dat het niet volstaat sen vormen vandaag de basis van de wet pagnegroepen, zou de SNP nooit een Schotland kan een enorme impact heb- om illusies te koesteren in de traditiodie door de regerende SNP (Scottish vinger hebben uitgestoken om de huur- ben op de strijd in Engeland en Wales nele partijen.

Bosnisch massaprotest overstijgt etnische verdeeldheid

Niall Mulholland

De Bosnische structuur wordt gedomineerd door etnische verdeeldn Bosnië is een massabeweging ontstaan tegen de moeilijke heid. Deze structuur ontstond uit het economische en sociale omstandigheden en de geïnstitutionaliseerde Dayton-akkoord van 1995, een aketnische verdeeldheid. Het begon met protest in de noordelijke stad koord dat er na drie jaar van oorlog en Tuzla tegen privatiseringen, maar de beweging breidde zich snel uit etnische zuiveringen kwam. Bosnië tot Sarajevo en andere steden. Deze beweging bevestigt het vermogen werd opgedeeld in de entiteiten van de van de werkende bevolking om zich zelfs van de ergste tegenslagen Federatie van Bosnië en Herzegovina te herstellen en opnieuw de weg van de collectieve strijd voor sociale (met voornamelijk Bosnische moslims verandering op te gaan. en Bosnische Kroaten), de Republiek Srpska (Servische republiek) en het Repressie tegen de betogers in Tuzla werden platgebrand. district Brcko dat formeel aan beide leidde tot een uitbreiding van de beweHet meeste protest vond plaats in de andere entiteiten toebehoort. In iedere ging in zowel Tuzla als daarbuiten. De Bosnische moslimgebieden, maar ook entiteit zijn er kantons met elk een eieisen gingen al gauw verder dan het ver- in Servisch gebied werd betoogd. In gen premier en regering. Zoveel regezet tegen de privatiseringen. Het ontslag Mostar, een stad die geassocieerd wordt ringen betekenen niet dat er democratie van de regering en het uitbetalen van met bloedige gevechten in de burger- is. De Hoge Vertegenwoordiger van de de pensioenen werden ook naar voor oorlogen van de jaren 1990, trokken EU, Vladimir Inzko, heeft dictatoriale geschoven. De corruptie van het rotte zowel Kroaten als Bosniërs de straat bevoegdheden, zoals de bevoegdheid politieke establishment leidde al langer op. De lokale regeringen van de kantons om ambtenaren te ontslaan en bindentot sluimerend ongenoegen dat nu tot Tuzla, Sarajevo, Una-Sana en Zenica- de beslissingen aan de overheid op te uitbarsten kwam. Regeringsgebouwen Doboj gaven al hun ontslag. leggen. artikel door

I

Het protest overstijgt de etnische verHet gebrek aan echte arbeidersdemodeeldheid en keert zich tegen het be- cratie in het voormalige Joegoslavië, geleid dat deze verdeeldheid in de kaart volgd door de verschrikkelijke oorlogen speelt. Zo droegen betogers slogans en het kapitalistische herstel, maken dat mee als “Ik heb honger in drie talen.” de arbeidersbeweging nog zwak staat. Vijf jaar van bezuinigingen hebben ge- Maar de werkenden, studenten en werkleid tot een rampzalige situatie voor de lozen hebben geen andere keuze dan meerderheid van de bevolking, de jon- zich te baseren op hun eigen zelforgagerenwerkloosheid bedraagt meer dan nisatie waarbij lokale comités van mas60%. Steeds meer sastrijd worden opgezet Bosniërs zien de neodie democratisch beslisliberale agenda achsen op zowel lokaal, reHet protest ter het nationalistigionaal als nationaal vlak overstijgt sche rookgordijn van om zo de volgende stapde etnische de gevestigde polipen in het afdwingen van tici. de eisen te zetten. verdeeldheid. Op 7 februari was Gecoördineerde arbeibetogers er een ‘Verklaring dersacties in zowel de door de werkenden droegen slogans Federatie als de Republiek mee als en burgers van het Sr pska zijn noodzakekanton Tuzla’. Daarin “Ik heb honger in lijk om alle werkenden te stonden radicale eiverenigen en om het nadrie talen.” sen die de marktecotionalistische gif van de nomie ver wer pen. heersende elite te beantEr werd opgeroepen woorden. Een verenigde voor een degelijke gezondheidszorg, arbeidersbeweging zou de meest prohet intrekken van de privatiseringen, gressieve eisen uit Tuzla, Sarajevo en de teruggave van de fabrieken aan de andere steden verder ontwikkelen en werkenden om onder controle van de uitbreiden tot een strijd tegen het bespaoverheid geplaatst te worden en er werd ringsbeleid van het IMF, voor de verwijeen arbeidersloon voor regeringsverte- dering van de Hoge Vertegenwoordiger genwoordigers geëist. Doorheen Bosnië van de EU en voor het einde van iedere hebben betogers algemene vergaderin- imperialistische bemoeienis. gen opgezet. De opbouw van een massale arbeiHet grotendeels spontane karakter derspartij met een socialistisch provan de revolte en het gebrek aan arbei- gramma zou een echt alternatief vordersorganisaties zorgen voor beperkin- men op de verschillende reactionaire gen. Dat blijkt ook uit andere eisen in nationalistische partijen en het lokale Tuzla, onder meer die van de “vestiging gangsterkapitalisme. De geprivatiseervan een technische regering die bestaat de bedrijven moeten onder democrauit experts zonder politieke achter- tisch publiek bezit geplaatst worden als grond.” Dat komt bij veel betogers over onderdeel van een geplande economie als een eis tegen de corrupte politici die met democratische arbeiderscontrole hun zakken vullen. Maar de ervaringen en -beheer. van de recente technocratische regerinDat zou een voorbeeld zijn dat de wergen in Italië en Griekenland geven aan kende bevolking doorheen de Balkan dat deze geen neutrale scheidsrechters zou enthousiasmeren. Op die basis waren, maar de besparingsbelangen kan de werkende bevolking van alle van de grote bedrijven dienden. Een etnische en nationale achtergronden technocratische regering in Bosnië zou democratisch en vreedzaam beslissen onder enorme druk staan van zowel de over haar gezamenlijke toekomst als rechtse nationalistische krachten als de deel van een vrijwillige socialistische Europese Unie. federatie van de Balkan.

12

thema boek

de

Linkse Socialist

Sterktes en zwaktes van ‘Première à gauche’ door

Nicolas Croes

N

adat de PVDA langs Nederlandstalige kant met Hoe durven ze? van Peter Mertens een groot succes kende, volgde nu langs Franstalige kant een boek waar heel wat rond te doen was. In Première à gauche wordt de Luikse partijwoordvoerder Raoul Hedebouw voorgesteld en brengt hij in zijn typische stijl een reeks argumenten die al eens overgoten worden met een humoristisch sausje. Links voor dummies

Het boek is samengesteld op basis van gesprekken met de woordvoerder van de PVDA. Er wordt ingegaan op verschillende elementen uit het leven van Raoul om zo de PVDA en een deel van de ideeën van die partij voor te stellen. Het hoofdstuk ‘Misdaad in de discotheek’ gaat bijvoorbeeld over racisme waarbij wordt vertrokken van discriminatie aan de ingang van nachtclubs. De communautaire kwestie wordt behandeld op basis van de famiale situatie van Raoul (met Vlaamse ouders die zich in Wallonië vestigden), het onderwijs aan de hand van de mobilisaties tegen de onderwijshervormingen van Lebrun (1994) en Onkelinx (1995-96). Wat je ook denkt van die erg gepersonaliseerde politieke voorstelling die de PVDA tegenwoordig wel meer gebruikt, deze vorm van ‘dialoog’ maakt het boek ongetwijeld wel gemakkelijker verteerbaar voor een brede groep van lezers. Door middel van dit boek kunnen ze kennis maken met een aantal feiten en gegevens die door de studiedienst van de PVDA bekend werden gemaakt, onder meer op vlak van fiscaliteit. Maar er staan ook zaken in die minder uitgebreid in de media verschenen. Dat is onder meer het geval voor economische democratie. “De mensenrechten stoppen aan de poorten van het bedrijf”, wordt in het boek gezegd. “De mensen brengen 7 tot 10 uur per dag op een bedrijf door en hebben aanvaard dat ze niets te zeggen hebben over wat ze produceren. Diegenen die hen verdedigen worden met ontslag bedreigd. (...) In een normale democratische samenleving, zouden we een debat onder alle werkenden hebben om te beslissen wat we doen [met de productie].” (vrije vertaling). Verder in het boek wordt over de kwestie van arbeidersdemocratie nog het volgende gezegd: “de democratische en electorale dynamiek in de bedrijven bij sociale verkiezingen haalt amper de media, maar het is een grotere dynamiek dan wat het geval is bij de politieke democratie. 1,3 miljoen werkenden verkiezen 44.000 syndicale afgevaardigden, dat is niet niets. En dan kan slechts een derde van de werkenden dit recht uitoefenen [aangezien sociale verkiezingen enkel georganiseerd worden in bedrijven met meer dan 50 werknemers].” Daarnaast bevat het boek elementen van een kennismaking met het marxisme op vlak van economische analyse of hoe de geschiedenis wordt benaderd vanuit pro-

ductiesystemen.

voorstel van een 32-urenweek. In plaats daarvan lezen we: “ArcelorMittal, Ford Publieke controle op de Genk, Opel Antwerpen: in plaats van bepaalde sites te sluiten en andere een productie: ja of nee? hels werkritme op te leggen, zou het beDe aanklacht van het kapitalisme is ter zijn om deze bedrijven te verplichten vaak helder in dit boek, maar de ma- om een evenwichtige verdeling van pronier waarop het systeem kan bestre- ductiequota op te leggen.” Moest deze den worden en eis toegepast het alternatief worden (eens erop blijft vate meer k u nDe aanklacht van het ger. Het ideaal nen we echter kapitalisme is vaak va n een a nde vraag stelhelder in dit boek, dere samenlen wie het zou maar de manier waarleving wordt goedkeuren in wel omschrede pa rle me nop het systeem kan ven als sociaten), dan zou bestreden worden en lisme (waarbij het leiden tot het alternatief erop de sleutelseceen verdeling blijft vager. toren in puvan de ontslabl i e ke h a n gen over alle siden worden tes. Zolang die geplaatst in het kader van een econo- sites niet genationaliseerd zijn op bamische planning), de rol van concrete sis van een strijd door de arbeiders op strijdpunten wordt als cruciaal gezien het terrein, door stakingsacties en been het type van partij dat nodig is wordt drijfsbezettingen waarbij de productieals marxistisch omschreven, maar het middelen in handen worden genomen, boek doet toch meer denken aan een op- is dat de realiteit. somming van eisen die soms moeilijk Als het over de financiële sector gaat, met elkaar in overeenstemming kunnen weten we nooit met zekerheid wat gegebracht worden eens dieper op de situ- ëist wordt. Raoul bekritiseert terecht atie wordt ingegaan. de privatisering van banken als het Nadat hij de grote lijnen van het le- Gemeentekrediet en de ASLK, maar gitieme recht van de werkenden op de denkt hij echt dat een publieke bank door hen gecreëerde welvaart heeft uit- in een oceaan van private banken volgelegd, heeft Raoul het over de staking doende zou zijn? Soms wordt gesproken bij InBev in 2009-2010 en verdedigt hij van een “publieke bankensector”, maar het idee van “een verbod op ontslagen ook dan is het niet duidelijk of het gaat bij bedrijven die de afgelopen jaren om de volledige financiële sector of om dividenden uitbetaalden.” Hij verdui- de creatie van een “publieke bankendelijkt: “Het zou goed zijn om die wet pool” naast een private pool. We hebin België goed te keuren.” Natuurlijk. ben de indruk dat de PVDA eerder voor Maar wie zou zo’n wet in het parlement die laatste optie gaat. stemmen? Het idee is mooi, maar stel dat een groep van parlementsleden het Welk soort verzet? idee genegen is, zouden de grote bedrijven dit dan zomaar aanvaarden? In het boek wordt terecht gesproken Na het pleidooi over de noodzaak van over “het belang om te strijden en aaneen collectieve controle op de produc- wezig te zijn in bewegingen die verantie in de voorgaande pagina’s hadden dering eisen.” Maar hoe kunnen we we hier eigenlijk de eis van de natio- een efficiënte krachtsverhouding uitnalisatie onder democratische controle bouwen? Raoul stelt: “Meer dan 80% en beheer van bedrijven die overgaan van de Belgen is voorstander van een tot collectieve afdankingen verwacht. belasting op grote fortuinen. Waar Zo’n programma vormt een wapen aan wacht de regering nog op om dit in te strijdbare syndicalisten. voeren?” We weten natuurlijk dat het Dezelfde vraag stelt zich wat de “her- om een manier van spreken gaat en dat verdeling van het beschikbare werk” Raoul net als andere PVDA-leden niet betreft. We waren wat verrast dat we verwacht dat een kapitalistische regein het boek niets lazen om de syndicale ring plots deze maatregel zou invoeren. eis van arbeidsduurvermindering met Maar er wordt weinig gezegd over hoe bijkomende aanwervingen en zonder we de overheden tot dit soort maatregeloonverlies te ondersteunen. Die eis kan len kunnen dwingen. Zullen we wachbijvoorbeeld ingevuld worden met het ten tot de overheden er zelf van over-

Het boek ‘Première à Gauche’ stelt de Luikse lijsttrekker van de PVDA voor.

tuigd geraken? Er wordt weinig gezegd over internationale mobilisaties en bewegingen. De Griekse of Portugese algemene stakingen worden wel aangeraakt, maar er wordt niet geantwoord op de cruciale vraag bij die acties: waarom hebben die massamobilisaties de besparingen nog niet kunnen stoppen? Het leidt al gauw tot de vraag van de rol die de vakbondsleidingen spelen. Een andere – volgens ons belangrijke - zwakte in het boek is het feit dat er bijzonder weinig wordt gezegd over de oproep van het ABVV-Gewest van Charleroi en Zuid-Henegouwen voor de opbouw van een antikapitalistisch alternatief links van de PS en Ecolo. Die oproep wordt wel vermeld, maar er

wordt niet uitgelegd dat het een oproep tot samenwerking van verschillende linkse politieke krachten, waaronder LSP, betreft. De PVDA beweert niet dat het over “dé oplossing” beschikt, zegt Raoul. We denken dat de lessen uit strijdbewegingen in het verleden ons toelaten om een redelijk precies idee van een programma te hebben alsook van een strategie en van tactieken om tot een radicale verandering van samenleving te komen. We willen, naast de PVDA, aan dat debat bijdragen en dit om strijdbewegingen in de toekomst te versterken.

Vlamingen, Walen en Brusselaars respecteren, zonder in de val te trappen van diegenen die de arbeiders door communautair opbod willen verzwakken (cfr. splitsing sociale zekerheid). Ze zou moeten ageren voor de nationalisatie van de sleutelsectoren van de economie onder rechtstreekse arbeiderscontrole.

arbeidersregering. Iedere functionaris moet verkozen en permanent afzetbaar zijn. Hij/zij mag niet beschikken over een hoger loon dan het gemiddelde loon van de arbeiders die hij/zij vertegenwoordigt. Op die manier kan het wanbeheer vermeden worden zoals dit in de planeconomieën in het exOostblok bestond.

HEDEBOUW, Raoul, Première à gauche. Entretien avec Gilles Martin., Brussel: Aden, 2013, 218 p.

waar LSP voor staaT

D

e technische en wetenschappelijke mogelijkheden van de mens zijn nog nooit zo uitgebreid geweest. De jongste 50 jaar verdrievoudigde het gemiddelde inkomen per hoofd van de wereldbevolking. Er is voldoende rijkdom om iedereen een degelijke levensstandaard te garanderen. België vormt hierop geen uitzondering. Zelfs na de gouden jaren ‘50 en ‘60 bleef de totale werkelijke waarde van alles wat we samen produceren toenemen. In ‘96 bedroeg dit dubbel zoveel als in ‘83.

Deze toename van de rijkdom heeft echter niet geleid tot een algemene stijging van de welvaart. Integendeel: terwijl bedrijven recordwinsten boeken en speculanten hun kapitaal vertienvoudigen, gaat de voormalige koloniale wereld gebukt onder oorlog en hongersnood, is de economie van de ex-stalinistische staten ineengestuikt en heerst in het Westen massale structurele werkloosheid. De globale stijging van de rijkdom is aan de overgrote meerderheid van de wereldbevolking voorbijgegaan. Stop de privatiseringen

Hoewel de arbeiders deze rijkdom produceren, hebben ze niet de minste inspraak in de aanwending ervan. Heel de productie staat in functie van de winsthonger van een handvol kapitalisten. Dit leidt tot schrijnende tegenstellingen. Er is nood aan betaalbare en comfortabele sociale woningen, aan gratis openbaar vervoer, aan onderwijs toegankelijk voor iedereen, aan speelterreinen en recreatiecentra, aan een nationale gezondheidsdienst die gratis en publiek is. De middelen hiervoor zijn voorhanden. Op dit ogenblik gaat het echter de andere kant uit. Openbare diensten worden gerentabiliseerd en opgesplitst. De winstgevende delen worden verkocht aan de hoogste bieder, de onrendabele worden afgestoten. Er is al lang geen sprake meer van

diensten. De marktlogica heeft ook in de openbare sector toegeslaan. Voortaan spreekt men van openbare bedrijven in afwachting van de volgende privatisering. 32-urenweek

In de private sector richt de “vrije” markt een ravage aan. Alle verworvenheden worden afgebroken in naam van de competitiviteit. Arbeidscontracten ruimen plaats voor onderaanneming, uitzendarbeid en andere nepjobs. Een miljoen arbeiders in België wordt regelmatig geconfronteerd met werkloosheid. Dit heeft geleid tot de verpaupering van een deel van de arbeiders en hun gezinnen. Pensioenen, werkloosheids- en ziekteuitkeringen staan op de helling door de uitholling van de sociale zekerheid.

LSP/PSL is voor het volledig herstel van de index en een minimumloon van 1500 euro netto, tegen de afbraak van de sociale zekerheid en de uitholling van het arbeidscontract. Wij verzetten ons tegen iedere bedrijfssluiting omdat dit onder het kapitalisme enkel leidt tot werkloosheid en armoede. De enige maatregel die de massale werkloosheid kan oplossen is de onmiddellijke invoering van de 32-urenweek, zonder loonverlies en met evenredige aanwervingen. Een nieuwe arbeiderspartij

De vakbondsleidingen hebben de kapitalistische afbraaklogica aanvaard. Ze beperken zich tot het “sociaal” begeleiden van de herstructureringen. Daartegenover stellen wij het strijdsyndicalisme: vechten voor iedere job en het behoud van alle verworvenheden. De arbeidersklasse heeft een partij nodig die deze strategie politiek kan en wil vertalen. Zo’n partij moet openstaan voor iedereen die wil vechten tegen de sociale afbraak. Ze moet zich verzetten tegen iedere verdeling van de arbeiders, of het nu is op basis van racisme, seksisme of geloof. Dit kan het best door op te komen voor volledige gelijke rechten. Ze moet de strijd aanbinden tegen het imperialisme en vechten tegen de vernietiging van het milieu. Ze moet het zelfbeschikkingsrecht van

Revolutie

Dit programma is enkel uitvoerbaar indien de arbeidersbeweging de macht uit handen neemt van de kleine minderheid van kapitalisten. De heersende klasse zal haar privileges echter niet zomaar afstaan. Het breken van de kapitalistische staat zal een revolutie vereisen. Daarom bouwen wij aan een revolutionaire marxistische partij.

Voor socialisme en internationalisme

Arbeidersdemocratie

LSP/PSL maakt deel uit van het Comité voor een Arbeidersinternationale (CWI), dat actief is op alle continenten. Onze strijd in België zien wij in het kader van een arbeidersstrijd in de hele wereld voor een socialistische maatschappij.

De productie moet in functie staan van de reële behoeften van de bevolking. Ze moet georganiseerd worden via een democratisch productieplan, opgesteld en gecontroleerd door raden, samengesteld uit vertegenwoordigers van de arbeiders van het bedrijf, van de nationale vakbonden en van de

De socialistische revolutie breekt altijd uit op het nationale vlak, maar eindigt in de internationale arena. Arbeidersdemocratie en socialistische planning kunnen niet beperkt blijven tot één land. Het isolement van Sovjet-Rusland heeft tot haar degeneratie vanaf 1924 geleid.

Voor arbeiderseenheid Voor socialisme

Partijnieuws thema

www.socialisme.be Maart 2014 10u-22u30 De Pianofabriek Fortstraat 35 St-Gillis Brussel

Socialisme 2014 vanaf 10.30 WERKGROEPEN

O.a. over 40 jaar Portugese revolutie / strijd voor pro-keuze in Spanje en België / het nationale vraagstuk en de N-VA / relevantie van het marxisme / strijd in Zuid-Afrika / extreemrechts in Europa / socialisme en ecosocialisme / tegen de besparingen in de lokale en regionale openbare diensten / jongeren in strijd voor werk en een toekomst!

van 19.00 tot 21.30 AVONDMEETING EN THEATER

Met o.a.: - MITSOS PANTAZOPOULOS Griekse anti-fascist en socialist (Xekinima) - Live video boodschap van KSHAMA SAWANT socialistisch gemeenteraadslid van Seattle - Optreden van DAVID MURGIA bekend van o.a. ‘Discourt à la nation’ en Raoul Collectief - DANIEL PIRON secretaris FGTB Charleroi - Zuid-Henegouwen - ANJA DESCHOEMACKER lijsttrekker van Gauches Communes tussendoor SANDWICHBAR - ROOD CAFÉ - BOEKENSTAND - ... baby-sit vanaf 13.00u

Verkiezingsfonds en internationale solidariteit

Steun onze werking!

LSP

wil in de eerste helft van dit jaar drie keer 11.000 euro ophalen. Naast ons normale strijdfonds van twee keer 11.000 euro voor het eerste en het tweede kwartaal van 2014 halen we nog eens zoveel op voor ons verkiezingsfonds en voor de verkiezingsdeelname van de Workers and Socialist Party in Zuid-Afrika. ma als dat van Gauches Communes te zoveel mogelijk te benutten. stemmen. We zullen vooral campagne In mei dient er zich een nieuwe unieke voeren in Sint-Gillis waar Gauches kans aan met de verkiezingen in ZuidVoor onze middelen zijn we volledig Communes bij de gemeenteraadsver- Afrika. De Workers and Socialist Party af hankelijk van bijdragen van leden kiezingen in oktober 3,4% haalde. Voor (WASP) is een partij die ontstond vanen sympathisanten. We halen steun op deze campagne hebben we minstens uit het mijnwerkersprotest voor hogere straat op met campagnes en organise- 5.000 euro nodig. lonen. De bloedige repressie die hen te ren activiteiten om onze werking finanbeurt viel, heeft de autoriteit van het cieel mogelijk te maken. Daarmee ver- Internationale solidariteit ANC nog verder ondermijnd. Dit leidt schillen we van de gevestigde partijen. tot een politiek vacuüm waar verschilDie zijn financieel volledig af hanLSP bouwt met bescheiden middelen lende krachten op inspelen. Door een kelijk van de gemeenschapsmiddelen aan een kracht die in staat is om tot fun- duidelijk socialistisch alternatief naar die ze zichzelf toekennen. Dat laat hen damentele verandering te komen. We voor te schuiven met enkele verkozetoe om de belangen te verdedigen van doen dat als onderdeel van een inter- nen, kan WASP een voorbeeld stellen de kleine elite die het vandaag voor nationale organisatie, het Committee dat tot enthousiasme zou leiden in Zuidhet zeggen heeft. Als er een politicus for a Workers’ International (CWI), Afrika maar ook daarbuiten, doorheen wordt gezocht om het op te nemen voor dat actief is in meer dan 40 landen het Afrikaanse continent en de rest van een topmanager met een miljoenenloon in de hele wereld. De verkiezing van de wereld. staan de kandidaten in een drukke rij, Kshama Sawant in Seattle gaf aan dat De belangrijkste drempel voor de voor de verdediging van asielzoekers, een doorbraak in één stad of land al verkiezingscampagne van WASP is er werklozen of gewone werkenden moe- snel een nationale en internationale één van financiële aard. Er is 150.000 ten we met een vergrootglas zoeken. impact heeft. euro nodig, onder meer om de waarIn de aanloop naar de verkiezingen Het antwoord van Kshama op de State borgen te betalen die vereist worden van halen we geld op voor onze ver- of the Union werd tienduizenden keren om te mogen deelnemen aan de verkiekiezingscampagne in Brussel, waar we bekeken. Vanuit de hele VS komen er zingen. Een deel van dit bedrag wordt als onderdeel van Gauches Communes vragen tot lidmaatschap van Socialist buiten Zuid-Afrika opgehaald. Als je deelnemen. Door de mogelijkheid van Alternative binnen. In Seattle zelf wordt weet dat de mijnwerkers opkwamen lijstverbinding is het mogelijk dat ver- de verkozen positie gebruikt om de voor een loonsverhoging tot 850 euro, schillende linkse lijsten in Brussel naast strijd voor de verhoging van het mini- dan weet je dat 150.000 euro bijzonelkaar opkomen zonder dat het verko- mumloon tot 15 dollar per uur te orga- der veel geld is voor Zuid-Afrikaanse zenen voor de grootste linkse kracht, niseren en te versterken. We ondersteu- arbeiders. LSP heeft een bijdrage van PVDA, in het gedrang brengt. Het biedt nen Socialist Alternative op een actieve 6.000 euro beloofd, een eerste deel is de mogelijkheid om op een program- manier om de mogelijkheden en kansen al overgemaakt. Verkiezingscampagne in Brussel

Steun onze werking. Stort een bijdrage voor ons kiesfonds of de oproep van de WASP. Stort op rekeningnummer BE69 0012 2603 9378 van LSP met vermelding ‘kiesfonds’ of ‘steun WASP’ naargelang je keuze.

Socialisme.be helemaal vernieuwd Onze website heeft een grondige gedaanteverwisseling ondergaan. Op onze vernieuwde site zijn er tal van mogelijkheden: onmiddellijk delen van artikels via sociale media, gemakkelijker terugvinden van artikels via trefwoorden en een goede zoekfunctie, het volgen van de site via een wekelijkse nieuwsbrief en de mogelijkheid om rond bepaalde thema’s naar keuze meteen via e-mail op de hoogte gehouden te worden. We hebben een aanzet van webwinkel en mogelijkheid om online giften te doen met een kredietkaart of via PayPal. De kalender met activiteiten wordt overzichtelijker en staat meer centraal. Grafisch kozen we voor een eenvoudige, sobere en overzichtelijke opmaak. Recente artikels staan centraal en dus is het gemakkelijk voor vaste lezers om de nieuwe artikels meteen te vinden. Minder regelmatige lezers zien meteen de hoofdpunten en recente artikels, met daaronder artikels per categorie. Onze hoofdcategorieën blijven dezelfde. Met het gebruik van trefwoorden wordt het gemakkelijker om specifieke artikels terug te vinden. We bedanken iedereen die heeft meegewerkt aan deze nieuwe website alsook aan onze vorige website. De verdere uitbouw ervan kan je ondersteunen door er mee voor te schrijven, foto’s door te sturen of door een abonnement te nemen op deze krant, ons financieel te steunen of lid te worden.

Agenda

zaterdag 3 mei

FRONT VAN VERZET TEGEN BESPARINGEN VOORBEREIDEN

13

• di. 4 maart. Gent. Open vergadering over het leven en werk van Rosa Luxemburg. Spreker: Tanja Niemeier. De Geus van Gent, Kantienberg 9 om 19u30 • Zo. 9 maart. Brussel. Betoging tegen kernenergie. 14u Brussel Noord • Woe. 12 maart. Gent. ALS-vergadering: de strijd tegen extreemrechts. 19u30 Blandijn • Vrij. 14 maart. Gent. Debat naar aanleiding van Equal Pay Day met sprekers van ABVV en ACV, Sofie De Graeve (VOK) en Anja Deschoemacker (LSP). 19u30 De Geus van Gent, Kantienberg 9 • Zat. 15 maart. Brussel. Betoging tegen repressie en politiegeweld. 15u Place Fontainas • Zo. 16 maart. Luik. Betoging tegen gesloten centrum van Vottem • Do. 20 maart. Antwerpen. Anti-NSV betoging. 19u voor Berchemstation • Zo. 30 maart. Brussel. Pro-keuze protest. 13u, Albertinaplein • Ma. 28 april. Leuven. Actie tegen GAS-boetes • Zat. 3 mei. Brussel. Socialisme 2004. Pianofabriek, Fortstraat St-Gillis • Zat. 17 mei. Brussel. Gay Pride

Waarom ik lid werd Vooraleer de kwestie van lidmaatschap zich stelde, leek het me interessanter om na te denken wat het zou betekenen indien meer mensen een radicaler en linkser bewustzijn zouden hebben. Het bleef bij een denkoefening waarbij ik ook probeerde na te denken over dn ideologische standpunten die ik al langere tijd had maar die zich na verloop van tijd beperkten tot een utopisch denken. Ik ontmoette LSP en was enkele maanden actief met de partij. Het maakte duidelijk dat ik mijn eigen denken enkel kan versterken door me niet te beperken tot analyses vanop afstand, in een theoretisch universum, maar doorheen de praktijk. Met een praktisch en concreet zicht op wat in de samenleving gebeurt, zie ik ook de sterkte van een marxistisch programma. Toen ik lid werd was dit niet zozeer het resultaat van sterk uitgewerkte politieke standpunten, mijn standpunten zijn voorlopig nog niet genoeg uitgewerkt door een gebrek aan meer specifieke kennis. Het was eerder het resultaat van het besef dat we collectief moeten bouwen aan een versterking van het massabewustzijn zodat het creatieve potentieel ervan kan ingezet worden. Ik wi ook dat alle individuen uiteindelijk over een echte keuze beschikken en dat kan enkel in een systeem die gelooft in de mens. Coralie, Luik

LSP in actie Op 29 januari was er in Brussel een protestactie aan de Spaanse ambassade. Het protest was gericht tegen de feitelijke afschaffing van het recht op abortus in Spanje. Er waren zowat 2.000 aanwezigen, waaronder ook een delegatie van LSP en de Actief Linkse Studenten. Hieronder een foto door Navid.

Steun ons strijdfonds! Hieronder een eerste overzicht van de cijfers voor ons strijdfonds samen met ons kiesfonds en de oproep voor Zuid-Afrika. Tegen eind juni willen we 33.000 euro steun ophalen. Maak dit mee mogelijk (zie oproep hiernaast). Een eerste stand van zaken. Henegouwen-Namen: 1.506 € O en W Vlaanderen: 2.999 € Bxl-W.Brab: 1.999 € Vl Brab-Limburg: 607 € Antwerpen: 688 € Luik-Lux: 233 € Nationaal: 163 €

52% 32% 29% 19% 11% 8% 8%

TOTAAL: 8.193 €

25%

Contact / Abonnementen Meer info over de partij / Lid worden: Hovenierstraat 45, 1080 Molenbeek Tel: 02/345 61 81. E-mail:[email protected]. Redactie: [email protected]. Ook lezersbrieven zijn welkom!

www.socialisme.be

Abonnementen: * proefabo: 5 euro voor drie nummers, 10 euro voor zes nummers * gewoon abo: 20 euro voor twaalf nummers * steunabo: 30 of 50 euro voor twaalf nummers Of neem een doorlopende opdracht van minstens 2 euro Rekeningnummer voor abonnementen: BE48 0013 9075 9627 van Socialist Press

14

Jongeren thema

de

Linkse Socialist

20 maart: anti-NSV betoging in Antwerpen

Geen fascisten in onze stad!

O

p 20 maart wordt in Antwerpen betoogd tegen de jaarlijkse haatmars van de NSV, de studenten van het Vlaams Belang. Die zullen het dit jaar met enkele trouwe betogers minder moeten doen. Vier aanhangers van Bloed, Bodem, Eer en Trouw (BBET) werden begin februari tot gevangenisstraffen veroordeeld. De electorale neergang van het Vlaams Belang – dat in de laatste peilingen in enkele provincies met de kiesdrempel flirt – betekent niet dat de antifascistische strijd gestreden is. Natuurlijk zijn niet alle NSV’ers neonazi’s zoals die van Blood&Honour. Maar de jaarlijkse betoging van NSV is wel een verzamelplaats voor dergelijke figuren. In het vonnis van de rechtbank van Dendermonde over BBET werd dit uitdrukkelijk bevestigd. Zo werd melding gemaakt van het feit dat Tomas Boutens, de centrale organisator van Blood&Honour, nadat hij als beroepsmilitair uit Kosovo terugkwam aan een andere neonazi de matrakken vroeg die hij in bewaring had gegeven. Hij had die nodig omdat hij ze op weg naar de NSV-betoging wel zou kunnen verkopen, aldus het gerechtelijk dossier. De neonazi’s zijn er nog goedkoop van afgekomen met straffen tot vier jaar voor Tomas Boutens. Het gerecht oordeelde dat de gewapende neonazi’s gevaarlijk waren, maar besliste tegelijk om een deel van de wapens terug te geven zodat de neonazi’s ze kunnen regulariseren. Het oorlogstuig werd niet teruggegeven omdat de wapenwet van 2006 geen betrekking had op dergelijk gevaarlijk tuig... Kortom, het Belgische gerecht herbewapent de neonazi’s die ze zelf als gevaarlijk bestempelde. Waanzin! Bij de vorige Antwerpse NSV-betoging was Tomas Boutens van de partij, nu zal hij wellicht verstek moeten geven. De Nationalistische Studentenvereniging zal wel zoals steeds op de steun van het Vlaams

Belang kunnen rekenen. Ook Filip Dewinter is een vaste klant op die betoging. De slechte resultaten van het Vlaams Belang in de peilingen doen sommigen denken dat de strijd gestreden is. Wij zijn het daar niet mee eens. De ondermijning van de autoriteit van de gevestigde partijen houdt aan en maakt grote en snelle verschuivingen bij verkiezingen mogelijk. Het Vlaams Belang baseerde zich daar de afgelopen 20 jaar op om verkiezing na verkiezing te winnen. De politieke onstabiliteit is sindsdien enkel groter geworden en komt nu vooral tot uiting in een erg snelle groei van N-VA en daarmee gepaard gaand een electorale ineenstorting van het Vlaams Belang. We mogen ons daar niet op blind staren. Het VB kan terugkeren, in de buurlanden zagen we dat extreemrechts soms een kat met negen levens is. Het ‘antwoord’ van Sarkozy op extreemrechts in Frankrijk Blokbuster voerde in Dendermonde actie aan de rechtszaak van de neonazi’s van Blood&Honour. Vier van die neonazi’s heeft ook niet lang geduurd, vandaag kregen een gevangenisstraf opgelegd. Voor hen geen NSV-betoging dit jaar... staat het Front National met Marine Le Pen vooraan in de peilingen. tegen andersdenkenden of andersge- eengemaakt verzet en strijd voor een Afspraak: 20 maart om 19u voor Het VB is momenteel wanhopig op kleurden. betere toekomst. Dat is waarom de Berchem station zoek naar methoden om in de media te Bovendien is het duidelijk dat racis- anti-NSV betoging van 20 maart als komen en zich op de voorgrond te wer- tische vooroordelen zeker niet verdwe- centrale slogan “Jobs, geen racisme” Het platform voor de betoging en ken. De ene ranzige campagne is amper nen zijn. De voedingsbodem waarop naar voor schuift. De betoging richt gelanceerd of er staat al een nieuwe in extreemrechts groot kan worden, is zich ook tegen het rechtse asociale bede ondertekenende organisaties: de steigers. Dat kan een aantal over- sterker dan voorheen aanwezig. Een leid in Antwerpen, tegen de criminali- http://antinsv2014.wordpress.com moedige jongeren in de marge van de systeem in crisis met een groeiend sering van jongeren en de GAS-boetes Meer info over Blokbuster: partij ertoe aanzetten om het niet bij aantal sociale tekorten, kan verdeeld- en er wordt opgekomen voor degelijke www.blokbuster.be woorden te laten en ook over te gaan heid en racisme in de hand werken. jobs, betaalbare huisvesting en gratis tot meer ‘gespierde’ acties met geweld Het beste antwoord daarop bestaat uit onderwijs voor iedereen.

16 maart: protest tegen gesloten centrum

Vottem. De kapitalistische logica uitwijzen, niet de slachtoffers ervan! door

“I

Sebastien (Luik)

llegaal? Ga naar huis of naar de gevangenis!”. Dat is de boodschap van de mobiele affiches die het Vlaams Belang in de tweede helft van februari de straat op stuurde. Weinigen betwisten dat het VB racistisch is, maar het beleid van de Belgische regering en de Staatssecretaris voor Asiel en Migratie Maggie De Block komt op hetzelfde neer. Op 16 maart is er opnieuw een betoging aan het gesloten asielcentrum van Vottem (Luik) om te protesteren tegen het feit dat vluchtelingen als criminelen in een gevangenis/gesloten centrum worden gestopt. Het initiatief voor de betoging gaat uit van het CRACPE, het Collectif de Résistance Aux Centres Pour Etrangers.

Een gevangenis onder een andere naam

De term ‘gevangenis’ wordt niet gebruikt, maar een gesloten asielcentrum is een gebouw waarin mensen worden opgesloten omdat ze wilden vluchten van miserie, discriminatie of oorlog in hun land van herkomst. In realiteit is het een gevangenis met onder meer ook isoleercellen waarin soms ‘gevangenen’ met psychologische problemen gedurende meer dan een maand terechtkomen zonder aangepaste medische begeleiding. Het gebrek aan personeel maakt het leven in de gesloten centra er niet aangenamer op. In 2006 protesteerde een groep personeelsleden anoniem over het gebruik van isoleercellen. “Ze zitten daar niet op hun plaats. Ze krijgen geen enkele therapeutisch hulp. We worden dagelijks geconfronteerd met drama’s (...) We zijn getuige van aanvallen op de mensenrechten en op de menselijke waardigheid.” (1) Er waren ook onthullingen over hoe zware medicijnen ingezet worden om zieke ‘gevangenen’ te verdoven. De overheid reageerde op de onthullingen met de dreiging van juridische procedures tegen wie dergelijke informatie bekendmaakt. Er zijn in ons land zes gesloten centra van de Dienst Vreemdelingenzaken. In die centra worden mannen, vrouwen en kinderen opgesloten als laatste stap

voor ze naar hun land van herkomst worden uitgewezen. Onder deze mensen ook AIDS-patiënten of mensen die in hun land van herkomst niet de nodige gezondheidszorg kunnen genieten en dus de dood worden ingestuurd. Recent werd de Afghaanse jongen Aref teruggestuurd. Hij werd in Afghanistan vermoord door de Taliban. Dat is de realiteit van het asielbeleid van Maggie De Block en de regering-Di Rupo. Volgens cijfers van Fedasil vormden Afghanen in 2012 de grootste groep in het gesloten centrum van Vottem. Ze waren goed voor 16% van de ‘gevangenen’ . Dat is geen toeval, mensen vluchten niet voor hun plezier naar een kil land als het onze. Ze ontvluchten de dreiging van geweld, extremisme of ze trekken weg in de hoop op die manier wel voor een inkomen voor zichzelf en grote groep tot laagbetaalde zwarte hun gezin te kunnen zorgen. In 2012 jobs te veroordelen, worden alle arwerden volgens CRACPE 11.000 tot beidsvoorwaarden en lonen onder druk 12.000 mensen uit ons land gezet. gezet. Het leidt tot een algemene neerwaartse druk. Voor een algemene In 2000 en 2009 waren er regularisaregularisatie van mensenties waardoor tienduizenden mensenzonder-papieren uit de illegaliteit of de zonder-papieren onzekerheid konden stappen. Deze reguMensen-zonder-papieren worden in larisaties kwamen er na protestbewegindit land gedwongen tot zwartwerk in gen, met onder meer een veertigtal bevaak onveilige omstandigheden en te- zettingsacties in 2004-2005. Het is ook gen armzalige lonen. Een reguliere job na protest dat in Vottem werd besloten uitoefenen, wordt hen immers verbo- om geen kinderen meer op te sluiten (elden. Een algemene regularisatie zou ders gebeurt dat overigens nog wel). daar een einde aan maken. Door een De strijd van de Afghanen wijst van-

daag op een nieuw verzet tegen het als deel van het Comité voor een beleid van de Belgische autoriteiten. Arbeidersinternationale (CWI), een soTegen de achtergrond van een wereld- cialistische organisatie actief in meer wijde crisis van het kapitalisme en een dan veertig landen. Zo ondersteunen veralgemeend besparingsbeleid, moe- we onder meer de uitbouw van een poten we de strijd van de mensen-zon- litiek alternatief in Zuid-Afrika (zie pader-papieren meer dan ooit verbinden gina 10). Doe mee met onze strijd tegen met de strijd van de werkenden en de kapitalistische barbarij! jongeren die ingaan tegen dit systeem zonder toekomst. Tegelijk moeten we ook strijden tegen (1) BOUFFIOUX, Michel, ‘Centre fermé de Vottem de redenen waarom mensen vluchten. : des gardiens parlent : « Il y a des violations des Internationale solidariteit tegen dicta- droits de l’homme ! Ca ne peut plus continuer »’ in : tuur en uitbuiting in de neokoloniale Ciné-Télé Revue, 16 november 2006, online raadwereld is essentieel. Dat is waarom pleegbaar op : http://michelbouffioux.skynetblogs. LSP zich internationaal organiseert be/archive/2006/11/index.html [21/02/2014]

jongeren thema


15

15 maart: protest tegen repressie

Stop repressie! Voor het recht op actievoeren

N

aar aanleiding van de Olympische Spelen struikelden de gevestigde politici over elkaars voeten bij het veroordelen van de repressie en de homofobie in Rusland. Dat is hypocriet op een ogenblik dat ze zelf steeds verder gaan in het beknotten van het recht op actievoeren. Als het van de lokale Poetins bij ons afhangt, kan straks enkel wie een diepe geldbuidel heeft nog actievoeren.

De GAS-waanzin is al langer bekend. Het betreft niet alleen absurde boetes en willekeurige pestbelastingen. Dit stelsel wordt ook gebruikt om protest aan banden te leggen. Om toelating te krijgen voor een actie worden de voorwaarden steeds strenger, als er geen toelating is kan iedereen op de actie een GAS-boete krijgen. Desnoods door iedereen even op te pakken en een combitaks aan te smeren. Dit is geen doemscenario, het is steeds meer realiteit. Sommigen gaan nog een stap verder. Pieter De Crem, alias Crembo, een lokale krijgsheer uit Aalter die het tot Minister van Defensie schopte, aarzelde niet om actievoerders aan zijn kabinet te vervolgen. Vingerverf van militanten van de Vredesactie die protesteerden tegen de Belgische deelname aan de bloedige oorlog in Afghanistan werd beantwoord met een gerechtelijke procedure. De actievoerders hadden de rode vingerverf gebruikt om aan te klagen dat de Belgische regering bloed aan haar handen heeft.

Deze actie van november 2008 schoot bij De Crem in het verkeerde keelgat. Hij diende een klacht in omdat de Belgische overheid schade had geleden. Twee militairen waren 4,5 uur bezig om het nepbloed te verwijderen, ze gebruikten voor 1,36 euro aan benzine alsook 0,6 euro voor het onderhoud aan de auto en de hogedrukreiniger verbruikte 10,3 liter per minuut. Slotsom: de minister eiste 233,86 euro. Of ongeveer evenveel als zijn advocaat per uur vraagt. Hoeveel uren zou die gewerkt hebben aan de rechtszaak die in februari voorkwam? Zelfs het gerecht vond de vervolging te gortig, de procureur vroeg de vrijspraak. Op 13 maart volgt een uitspraak in deze zaak. Voor De Crem gaat het uiteraard niet om de vergoeding van ‘schade’, het is een poging om een precedent te scheppen en het recht op actievoeren verder te beperken. Het gaat om het criminaliseren van protest waarbij al wie het oneens is met het gevoerde beleid het zwijgen wordt opgelegd.

Wellicht zal De Crem er nu niet mee wegkomen, maar er is weer een stap gezet om het recht op actievoeren in vraag te stellen. De JOC, de Franstalige tegenhanger van KAJ, grijpt al enkele jaren de internationale dag tegen politiegeweld (15 maart) aan om te protesteren. Er wordt uitgehaald naar politiegeweld en repressie. Met de opmars van de GAS-boetes en de andere voorbeelden van repressieve tussenkomsten, is dergelijk protest meer dan noodzakelijk. Het kapitalisme in crisis bedreigt alle verworvenheden van de arbeidersbeweging, waaronder democratische rechten. We zullen deze democratische rechten moeten verdedigen zoals ze afgedwongen zijn: door ervoor te strijden en een krachtsverhouding uit te bouwen. Laat er ons voor zorgen dat de betoging van 15 maart daar een bijdrage tot vormt. 15 maart om 15u Fontainasplein Brussel. Betoging tegen politiegeweld en repressie

9 maart: betoging tegen kernenergie

Stop kernenergie! Actief strijden om niet radioactief te worden... door

Tibaud (Luik)

O

ngeveer dag op dag drie jaar na de tragedie van Fukushima is er in Brussel op 9 maart een betoging van het platform ‘Stop Doel – Stop Tihange’. Binnen de beweging tegen kernenergie zijn er verschillende benaderingen, maar iedereen is het erover eens dat Fukushima nooit meer mag gebeuren en dat we zo snel mogelijk kernenergie moeten stoppen. Is een herhaling van Fukushima mogelijk?

Sinds Fukushima gaat iedere discussie over kernenergie al snel over de veiligheid. Als we de gevolgen van de ramp in Fukushima zien, is dat niet verwonderlijk. Vreemd genoeg weerhield het onze volksvertegenwoordigers er niet van om in november de verlening van de activiteit van de kernreactor Tihange 1 met tien jaar goed te keuren. De reactor zou tot 2025 functioneel blijven. Het gaat om een reactor die dateert van 1975 waarbij toen een levensduur van 30 jaar werd voorzien. Het gaat om de oudste werkende kernreactor in ons land, destijds opgezet aan de hand van de criteria en veiligheidsmaatregelen van de jaren 1960. Dat die criteria niet veilig waren, bleek onder meer uit de nucleaire ramp in Three Miles Island in de VS in 1979.

In mei vorig jaar werd ook Tihange 2 (in werking sinds 1983) opnieuw opgestart. Dat gebeurde samen met Doel 3, een reactor uit 1982, en ondanks het bestaan van scheurtjes in de reactoren. Dergelijke nonchalante houding inzake veiligheid is geen Belgisch monopolie. Médiapart maakte bekend dat 25 van de 58 actieve Franse reactoren onderhevig zijn aan corrosie. Het officiële controleorgaan stelde dat de dikte van de wand van de 25 betrokken Franse reactoren ‘onaanvaardbaar’ was. Niet bepaald geruststellend dus. (1) En wat met het radioactief afval? Er is maar liefst 200.000 jaar nodig vooraleer het plutonium niet meer gevaarlijk is. Vandaag is er geen enkele oplossing die alle risico’s kan indekken. Het huidige beleid bestaat erin om het probleem van het gevaarlijke afval onder tafel te vegen. Maar iedereen weet dat je niet goed bezig bent als poetsen bete-

kent dat het stof onder een tapijt wordt verstopt. Er wordt algemeen aangenomen dat er in de komende eeuw een tekort zal zijn aan uranium, wat nodig is bij het begin van de nucleaire productie. De behandeling van het uranium vraagt overigens heel wat CO2, wat meteen ook het idee van ‘niet-vervuilende kernenergie’ doorprikt. Welke alternatief?

Het komt erop aan om de energieproductie te oriënteren op hernieuwbare energie, met tegelijk een massale publieke financiering van wetenschappelijk onderzoek naar en de ontwikkeling van hernieuwbare energie. We moeten het onderzoek hiernaar uit de greep van de private sector halen. We moeten strijden voor een energiesector die democratisch wordt beheerd en gecontroleerd door de gemeenschap, in het kader van een democratisch geplande economie. Enkel dan kunnen we een einde stellen aan de verspilling van grondstoffen en middelen door het kapitalistische productiesysteem. Enkel dan kunnen we onze energiebehoeften en de veiligheid van ons milieu met elkaar in overeenstemming brengen. Van het begin van het productieproces van kernenergie tot de berging van het afval, kernenergie betekent van begin tot einde problemen waar geen oplossingen voor bestaan. In tegenstelling tot de wiskunde waar het vermenigvuldigen van twee negatieve cijfers een positief resultaat oplevert, leveren de elkaar versterkende minpunten van kernenergie nooit een positief resultaat op. (1) ‘Un problème de corrosion sur 25 réacteurs nucléaires français’, online raadpleegbaar op: http://www.lemonde.fr/planete/ article/2014/02/07/un-probleme-de-corrosion-sur-25-reacteurs-nucleaires-francais_ 4362466_3244.html [21/02/2014]

Betoging tegen kernenergie. Zondag 9 maart om 14u aan het Noordstation in Brussel

Onderbouw je verontwaardiging!

D

e enorme kloof tussen arm en rijk, de verspilling door een kleine toplaag tegenover de verschrikkelijke tekorten voor de rest van de bevolking. Maakt het je ook woedend? Ben je ook verontwaardigd?

Beperk je niet tot het uiten van je ongenoegen, het verspreiden van informatie op sociale media of af en toe eens mee betogen. Onderbouw je verontwaardiging door met andere radicale jongeren in discussie te treden en samen na te gaan wat er mis is met het kapitalistische systeem en hoe we kunnen werken aan een alternatief. De Actief Linkse Studenten en Scholieren organiseren daartoe opnieuw een zomerkamp, een gelegenheid om te discussiëren maar ook gewoon even uit te blazen na de examens en ons samen te ontspannen. Van 3 tot en met 7 juli trekken we naar Zutendaal in Limburg. Op ons zomerkamp nemen we vier dagen de tijd voor een hele reeks discussies, van de basisideeën van het marxisme over de strijd tegen racisme, seksisme of homofobie, GAS-boetes of andere vormen van repressie tot internationale thema’s. Er wordt ook de tijd genomen voor een uitgebreide BBQ en voor feest. De kwartfinales van de Wereldbeker voetbal bekijken we samen op een groot scherm. Na een voorjaar vol protest en betogingen – kijk maar naar de betogingsagenda in maart! – gevolgd door verkiezingen en een examenperiode, is het zomerkamp een niet te missen afspraak. Meer info en het volledige programma volgen nog.

socialisme.be

maandblad van de Linkse Socialistische Partij (LSP)  nummer 332  Maart 2014 s t r i j d  s o l i d a r i t e i t  s o c i a l i sm e

E I G R E N E N R E K N 14u E G E T G N I G O T E B n Brussel Noord

D L E W E G E I T I L O P N E E I S S E R P E R N BEsTseOl -GFoInNtainGasTpleEinG- 15Eu Bru EM T T O V N A V M U R T N E C N E T O L S E G PRO- CTitaEdeSl -T14uA AN o Brussel - Stati

Luik

G N I G O T E B V S N ANTI- erchem Station - 19u Antwerpen - B

T S E T O R P E Z U PROsel--KAlbEertinaplein - 13u Brus

door

V

Emma (Gent)

aak wordt aangenomen dat de nieuwe generatie jongeren niet meer geïnteresseerd is in politiek. Humo noemde ons in december nog “de crisisgeneratie”. Jongeren zouden denken dat de wereld om zeep is en zich meer terugplooien op hun eigen kleine wereldje en geluk. Er wordt gezegd dat de meeste jongeren er niet meer van dromen om de wereld te verbeteren en meer belang hechten aan succes in de kleine dingen, het vinden van een leuke job en een gezin.

Ik kan er als jongere inkomen dat het vinden van een leuke job, een huis en een gezin vandaag een belangrijke plaats innemen. Deze zaken zijn namelijk niet vanzelfsprekend. Een rapport van de VDAB van januari 2014 geeft aan dat de jeugdwerkloosheid het laatste jaar is toegenomen met 6,5 % en er een opvallende stijging is bij hooggeschoolden (+18,2 %). Het vinden van een job die aangepast is aan een diploma is bovendien niet gemakkelijk. Huizen zijn bijna onbetaalbaar geworden. Sommige jongeren vechten vooral om zélf een job te vinden, terwijl anderen vechten om te zorgen dat er meer jobs zijn voor iedereen. In maart zijn er heel wat betogin-

gen waar ook veel jongeren aan zullen deelnemen. Die betogingen zullen aantonen dat er nog heel wat jongeren (én iets ouderen) zijn die wel fundamentele verandering willen. Over een heel aantal thema’s is er een ontevredenheid vandaag, vaak passief, maar ook actief. De meeste betogingen en acties richten zich vandaag op één thema. Op 9 maart is er de betoging tegen kernenergie, op 15 maart tegen politiegeweld en repressie, op 16 maart aan het gesloten asielcentrum in Vottem en op 30 maart een actie voor het recht op abortus. Daarnaast is er nog de betoging tegen de extreemrechtse Nationalistische Studentenverening (NSV) in Antwerpen op 20 maart.

Vorig jaar waren er ook verschillende acties voor meer publieke middelen voor het hoger onderwijs. Volgens ons is het cruciaal dat we deze verschillende bewegingen verenigen in een strijd tegen het kapitalisme. De prokeuze actie, over het recht op abortus, gaat evenzeer over de keuze om wél kinderen te krijgen. Om te zorgen dat vrouwen en mannen deze keuze hebben, is er nood aan investering in kinderopvang, meer plaatsen in het onderwijs, een goede gezondheidszorg, deftige lonen, ... Daarnaast willen de meeste mensen dat hun kinderen opgroeien in een veilige wereld, een wereld met groene energie bijvoorbeeld, een wereld zonder repressie, ... Uiteindelijk kunnen we de eisen uit de verschillende betogingen niet los van elkaar zien. Als we de verschillende eisen uit deze betogingen willen verwezenlijkt zien, moeten we opkomen voor een ander systeem. Volgens ons is dit socialisme, een maatschappij waarin niet geproduceerd wordt voor de winsten van enkelen maar naar de behoeften van alle

steun dit maandblad

mensen. Daarom organiseren we ons in dert van het vormen van kritische stueen strijdbare politieke partij. denten naar het vormen van studenten Als we dit niet doen zullen we in de die zullen zorgen voor de winst van zak worden gezet. De reactie van ver- enkelen. Wij willen dat tegengaan. Dit schillende traditionele partijen op de kan enkel door het koppelen van de eis van de studenten voor meer finan- strijd tegen de verhoging van het inciëring in het hoger onderwijs, bestaat schrijvingsgeld met een strijd voor een uit de inschrijvingsgelden te verhogen. andere maatschappij. Voor de N-VA is dit helemaal geen Hetzelfde is van belang in de strijd taboe. De N-VA drukt zich zo uit in tegen racisme en facisme. Griekenland Schamper (het studentenmagazine is een duidelijk voorbeeld van hoe aan de Ugent): “In Vlaanderen betaal de crisis de voedingsbodem voor exje meer voor een iPhone dan voor een treemrechts vergroot. Na de moord jaar inschrijvingsgeld”. Zelfs Groen! op de linkse activist Pavlos Fyssas spreekt zich niet uitdrukkelijk uit tegen haalt de neofascistische partij Gouden een verhoging, indien er maar voldoen- Dageraad in de peilingen nog steeds 8 de sociale correcties zijn. Enkel sp.a is à 9 %. Daarom dat onze slogan op de ertegen, maar biedt geen geloofwaardig anti-NSV betoging van 20 maart “Jobs, alternatief voor de tekorten in het ho- geen racisme” is. Daarmee leggen we ger onderwijs. Bovendien zitten we in nadruk op de sociale voedingsbodem een periode voor de verkiezingen. Dan van extreemrechts. We nodigen iederdurft de retoriek al eens te verschillen een uit om mee de straat op te komen en met wat er nadien werkelijk gebeurt. actief verzet te bieden tegen de ideeën Verhoging van het inschrijvingsgeld is en de erkenning van NSV als officivoor verschillende partijen een oplos- ële studentenorganisatie en om samen sing op het falen van het systeem. De de strijd aan te gaan voor een andere functie van het hoger onderwijs veran- maatschappij!

: BE48 0013 9075 9627 op naam van

Socialist Press

nog 31 uur per week gewerkt. Voortaan zijn het de werknemers zelf die de productiviteitsgroei

Recommend Documents