Nieuwsbrief Mascha Pijnenborg Uitgave 3, 2012
Ronde van Vlaanderen Eerder hadden we met de rensters die voor deze wereldbeker geselecteerd waren, het parcours al verkend… En zondag 1 april was het zover! Dé Ronde van Vlaanderen! De eerste 50 kilometer heb ik genoten van de koers en de ‘ambiance’ op de dag dat heel wielerliefhebbend Vlaanderen langs de kant van de weg lijkt te staan. M’n benen voelden goed en de eerste kleine schifting was al gemaakt. Lieselot en ik zaten namens Dolmans-Boels nog in de eerste groep. Maar helaas sloeg daarna het noodlot toe… Een renster reed met haar voorwiel in mijn derailleur. Deze brak hierdoor af en dwong mij tot een fietswissel. Helaas duurde het te lang voor onze ploegleidersauto bij mij kon zijn en was ik gedoemd tot een lange achtervolging op de reservefiets… Maar het mocht niet meer baten, de eerste groep was gevlogen… Ik ben nog naar een kleine achtervolgende groep gefietst en ben daarmee op achterstand binnen gekomen, op een 62e plaats… Dat was een flinke tegenvaller dus… Maar ook dit hoort bij koersen… Snel maar weer m’n blik vooruit en goede benen mee naar de komende wedstrijden!
Halle-Buizinge Lotto Cyclingcup
1
Doordat ik niet in Groningen in de Energiewacht Tour reed, omdat mijn wedstrijdperiode afgestemd is op de klimwedstrijden in de maanden juni en juli, had ik twee weken geen wedstrijden. Erg blij was ik dan ook dat ik na deze weken weer aan de start stond van de wedstrijd HalleBuizinge. Een wedstrijd met goede herinneringen, omdat ik hier vorig jaar in de kopgroep zat samen met ploegmaatjes Petra en Martine. Na een heel mooi ploegenspel, wist Martine hier te winnen. Dit jaar zal het anders worden. Martine is in training hard ten val gekomen en is door een zware hersenschudding voorlopig uit de running. Het parcours van deze wedstrijd, die onderdeel is van de Lotto Cyclingcup, staat bekend om de klimmetjes die erin opgenomen zijn. Maar ook de harde wind die er deze dag stond, voorspelde een zware wedstrijd. En die voorspelling kwam uit… In de eerste 40 vlakke kilometers werd het peloton al redelijk op de kant gezet, en stond de ‘deur open’ aan de achterkant (kortom er moesten steeds meer rensters lossen en daardoor werd het peloton steeds kleiner). Na de eerste klim was het peloton nog slechts zo’n 45 rensters groot. Helaas zat alleen ik hier nog in namens het Dolmans-Boels Cyclingteam. Met als gevolg dat ik moest gokken op welke aanvallen ik zou reageren en welke niet. Het lukte negen rensters om op het vlakke te ontsnappen aan het peloton. Maar het sterke sprintblok van de Lululemon-ploeg controleerde de koers perfect en zorgde ervoor dat met het ingaan van de laatste ronde de koplopers weer waren teruggehaald. Het werd een sprint die door Hoskins van, inderdaad, Lululemon, gewonnen werd. In de sprint werd ik 30e.
2
Waalse Pijl Een wedstrijd waar ik elk jaar naar uit kijk… Dé wereldbeker Waalse Pijl! Maar helaas bracht deze wedstrijd me niet waar ik op gehoopt had… Na 92 kilometer kwam de eerste keer de Muur van Huy. Ik hoopte hierna nog aansluiting te hebben met de eerste groep, maar helaas… Ik bleek vandaag niet sterk genoeg om met de eerste 39 rensters mee te kunnen. Na nog een plaatselijke ronde was het na 120 kilometer finish bovenop de Muur. Meer dan een 65e plaats zat er niet in… Een behoorlijke tegenvaller… Ik was gewoon niet sterk genoeg vandaag.
GP Roeselare Sinds een week of twee voelde ik me niet honderd procent fit. In de Waalse Pijl voelde het al niet goed, maar daarna werd het erger. Het leek een verkoudheid, die maar niet door wilde zetten en niet weg wilde gaan… In de wedstrijd Grote Prijs Stad Roeselare bleek ik écht niet in orde te zijn… Op het vlak, maar zelfs op de klimmetjes werd ik finaal naar huis gereden… Gelukkig had ik al bloed laten prikken in de week ervoor, en kreeg ik de dag na GP Roeselare de uitslag… Een flinke allergische reactie zorgde voor de problemen… En fijn is dat natuurlijk nooit, maar aan de andere kant was ik wel opgelucht dat er al zo snel een oorzaak gevonden was, waar ook snel iets aan te doen is. Medicijnen en de nodige voorzorgsmaatregelen moeten ervoor zorgen dat ik weer snel op mijn oude niveau terug ben! Eigenlijk zou ik deze maandag al vertrekken naar Tsjechië voor een etappekoers. Maar door deze omstandigheden heb ik samen met mijn trainer en ploeg besloten dat het beter voor me is om niet te gaan. Om eerst m’n lichaam korte en relatieve rust te geven die het nodig heeft en het niet onnodig verder uit te putten in een meerdaagse, waarin ik niet fit aan de start zou staan.
3
Omloop van De Schermer Gelukkig sloegen de medicijnen snel aan. Het is nog niet weg, maar het ‘ergste’ is er af. Als training mocht ik die zondag erna alweer een wedstrijd rijden. Het werd de nationale klassieker ‘De omloop van De Schermer’. En wat was het fijn dat ik hier alweer de bevestiging kreeg die ik zocht! De rust en de aanpak van de allergie van de afgelopen week was goed geweest! Ik voelde al meteen aan het begin van de wedstrijd dat het goed zat! M´n goede gevoel was er weer!
Voldaan na de finish… Winst voor Dolmans-Boels Cyclingteam!
Het waaide erg hard in Noord-Holland die dag. Het peloton dunde snel uit en uiteindelijk ontstond er een kopgroep van zestien rensters, met daarin Nina, Janneke en ik namens het Dolmans-Boels Cyclingteam. Omdat Nina onze aangewezen spintster was voor vandaag, vielen Janneke en ik om de beurt aan in de finalerondes. We werden steeds terug gepakt, waardoor het uitliep in een sprint. Nina wist het ploegenspel perfect af te maken door te winnen! Een mooie beloning na een heel mooi ploegenspel! Voor mij zat er een 13e plaats in en een zeer tevreden gevoel!
4
Trainingskamp Durbuy Na afloop van de Omloop van De Schermer heb ik uitgebreid met mijn trainer de komende maand voor wat betreft wedstrijden en trainingen doorgenomen. Zoals ik al wist gaan de maanden juni en juli voor een hele belangrijke wedstrijdperiode vormen. Daar zijn de wedstrijden die mij écht liggen en waar ik echt goed moet zijn! Als goede voorbereiding daarop hebben we een trainingsweek ingelast om veel uren te kunnen maken en bergop te kunnen rijden. En met wie kan ik dat beter doen dan met ons pap ;) Zo vertrokken we voor een weekje samen naar de Ardennen. We begrijpen nu waarom ze zeggen dat de omgeving van Durbuy de mooiste streek is van de Ardennen! We hebben er echt superveel en supermooi kunnen trainen! Een weekje ontspanning en inspanning tegelijk! Heerlijk!
Districtskampioenschap tijdrijden Nadat ik terug was van het trainingskamp in de Ardennen stond ik dinsdagavond aan de start van het districtskampioenschap tijdrijden in Dommelen. Met zes deelneemsters was het niet druk bezet, maar toch een mooi deelnemersveld. De tijdrit ging over een parcours van 8,4 km dat we twee keer af moesten leggen. Tijdens de tijdrit voelde het al goed. Toen ik degene die een minuut voor me gestart was in het vizier kreeg, haar steeds dichter naderde en haar uiteindelijk inhaalde, wist ik dat het goed was. Uiteindelijk eindigde ik als 2e, 18 seconden achter mijn ploeggenote en tijdrijdster Pauliena. Derde was Petra Dijkman, oud ploeggenote van me, die ik een minuut achter me had gelaten. Al met al kon ik tevreden zijn met deze tweede plaats! Enne podium voelt altijd goed… ;) (Helaas nog geen foto’s van beschikbaar.)
5
Verandering wedstrijdprogramma Helaas is binnen het vrouwenwielrennen ook de recessie te merken en worden toch redelijk wat wedstrijden afgelast of ingekort. Helaas geldt dit ook voor een nieuwe etappekoers in Frankrijk. Het zou de eerste keer worden dat deze wedstrijd georganiseerd werd, maar hij zal het levenslicht niet zien… Daardoor is er een gat in de kalender, die verschillende ploegen opvullen door af te reizen naar Amerika of Zuid-Afrika. Onze ploeg heeft gekozen voor de laatste optie. En zo komt het dat ik plots een etappekoers ga rijden in Zuid-Afrika. Het zal ook de eerste wedstrijd, na twee maanden van herstel, weer worden voor onze kopvrouw Martine. Ik ben benieuwd!
6
In de volgende nieuwsbrief: • • • •
Etappekoers ZuidAfrika Etappekoers Spanje Giro della Trentino NK
7
