NIEUWSBRIEF december 2007 ORISSA, INDIA
PROJECT 31 JUBAGUDA EN PROJECT 33 JALESWAR Even voorstellen: Mijn naam is Janny du Bois, ik woon in de stad Groningen. Ben getrouwd, we hebben geen kinderen. Ik vind het nuttig me beschikbaar te stellen voor een project van Wereldkinderen want werken voor kinderen in een achterstandsgebied spreekt me erg aan. Een nieuwe uitdaging! Ik ga me, samen met Marchien de Jonge, inzetten voor de twee sponsorprojecten van Wereldkinderen in de regio Groningen:Jubaguda en Jaleswar. Waarom? Tja, op de achtergrond was ik er al een poosje bij betrokken geraakt. Ik hielp Marchien, die zich al een paar jaar inzet als contactpersoon voor het project in Jubaguda met wat klusjes her en der, maar was officieel niet bekend als vrijwilliger. Eerder dit jaar kwam de coördinatie voor het project in Jaleswar in de knel doordat Edwin Bijl door persoonlijke omstandigheden zich niet meer volledig kon wijden aan z’n project. Marchien vroeg mij eens na te denken over het idee de twee projecten samen aan te gaan pakken, dan is er tenminste meer waarborg voor continuïteit en bekendheid met de projecten, als iemand plotseling uitvalt. Dat lijkt mij een goed plan, vandaar. Marchien is en blijft het aanspreekpunt voor Jubaguda (project 31) en ik voor Jaleswar (project 33). Natuurlijk is de basis van twee mensen, die nu samen voor de twee projecten willen staan, te wankel. We willen graag nog een paar mensen interesseren voor dit werk in Noordoost India, district Orissa. Iets voor u? We hopen van harte dat het werken voor zo’n sponsorproject meer mensen aanspreekt en dat ze zich aanmelden hiervoor! Hartelijke groeten, Janny
Het weer de afgelopen zomer in noordoost India De afgelopen periode was extremer dan anders in Jubaguda en Jaleswar. Langere en heftiger droogte. Dit is de eerste keer in een heel lange tijd dat de waterbronnen in Jubaguda bij de hostels droog kwamen te staan. Al in april zijn de kinderen naar huis gestuurd omdat er geen water meer was. In juni, na de zomervakantie toen de kinderen terugkeerden in het hostel,was er weer voldoende water. Heftige regenval heeft daarna de weg naar Jubaguda een tijd lang onberijdbaar gemaakt. De overheid heeft de weg inmiddels weer gerepareerd. Alleen lopend en per tractor was er nog contact met de buitenwereld mogelijk. We hebben foto’s van de rivier in normale stand in Jaleswar, maar we hebben nu ook foto’s gezien van hoe de rivier hele stukken land onder water heeft doen stromen. (zie foto volgende pagina)
Veel mensen in de regio hebben grotere problemen om te voorzien in hun eerste levensbehoeften hierdoor. Dat heeft uiteraard ook z’n weerslag op de kinderen in de hostels: de kinderen maken zich zorgen om thuis. Meerdere ouders zien geen kans om voor hun kind wat in het hostel verblijft, de toch al lage basisbijdrage voor het hostel te betalen.
PROJECT 31 IN JUBAGUDA, - Deze zomer hebben brieven er langer over gedaan om hun bestemming te bereiken dan wat we van eerder gewend waren. Zowel richting India als richting Nederland. Gelukkig kunnen we u wel het een en ander melden. - De bibliotheek wordt veel gebruikt. De oudste jongens en meisjes verzorgen de administratie en houden de zaak op orde. - Het lijkt het alsof meer kinderen en begeleiders getroffen zijn door malaria dan anders het geval was. Er is een aantal keren een dokter uit Kothogarh geweest, naast de hulp die vanuit de eigen medische post gegeven kan worden. Gelukkig kan iedereen hier wel geholpen worden met medicijnen, dat is helaas niet voor iedereen in dit afgelegen gebied weggelegd. Op 16 oktober zijn de kinderen uit de twee hostels, de jongens dus zowel als de meisjes, een dagje uit geweest. Ze zijn samen naar een dorp op zo’n vier kilometer van Jubaguda gewandeld. Ze kookten hun maaltje, aten het samen op en hebben samen gespeeld. Zoals Fr. Susanto schreef: “broertjes en zusjes, één grote familie”. -
VIDYA BHAVAN HOSTEL - Het jongenshostel heeft gemeld dat er 30 kinderen van school zijn gegaan en 30 nieuwe zijn binnengekomen. Alle gegevens hierover hebben wij inmiddels verwerkt. - Father Susanto is erg blij met de extra hulp, waarover we in de eerdere nieuwsbrief al schreven. Er zijn nu vijf “tutors” (begeleiders bij o.a. het huiswerk) en verder nog twee “hostelwardens” (een soort huismeester). Zo kan er meer aandacht aan de kinderen worden gegeven. Hij had ons dat al eerder gemeld, maar benadrukt dit steeds in zijn laatste brieven. Het betekent een taakverlichting voor hem. Bovendien kan hij nu met een gerust hart “van huis zijn” als dit nodig is, want er zijn anderen die de verantwoordelijkheid kunnen dragen. - De eerste oogst van de tuin heeft de een goede opbrengst gegeven. De latere gewassen zijn voor een deel verwoest door de regen. De kinderen zelf verzorgen de tuin, ze werken er elke dag een uur. Alles wat ze verbouwen is voor eigen gebruik. In de brief worden groenten genoemd als “ladies fingers” (lange bonen), meloenen, papaya’s en “brinjals” (aubergines). - Na een heel lange periode van sparen hebben we onze bijdrage (€ 5300,-) voor de aanschaf van zonnecollectoren naar India kunnen overmaken. Samen met een bijdrage van VOS (Vincentian Orissa Society) was het voldoende om deze zomer de wens van
zonnecollectoren te kunnen realiseren. Nu kunnen de kinderen hun huiswerk ook s’avonds na zes uur bij goed kunstlicht afmaken. Ik ben heel blij met de brief die ik op de laatste dag van november ontving van Fr. Susanto. Hij gaf in deze brief antwoord en uitleg op een aantal vragen die ik hem gesteld had naar aanleiding van een eerdere brief. Een vraag ging over kinderen die niet meer in Jubaguda wonen, maar elders naar school gaan en in een hostel verblijven, dit in verband met hun vervolgopleiding. Fr. Susanto bezoekt al deze kinderen 3 maal per jaar en betaalt dan tevens het schoolgeld en kostgeld. Tijdens de vakanties komen de jongens vaak naar Jubaguda. Met ingang van het volgende schooljaar, gaan alle kinderen uit Jubaguda die naar highschool mogen, naar Kotogarh. Deze plaats ligt op ongeveer 40 km afstand. Daar is een goede school en een jongenshostel, dat ook onder de verantwoording valt van VOS
(Vincentian Orissa Society). Recent is er een verdieping op dit hostel gebouwd om alle jongens te kunnen huisvesten. Naast dit hostel staat een meisjeshostel, tijdens ons bezoek in 2006 was men bezig een heel nieuw gebouw neer te zetten. Kinderen die een andere opleiding gaan doen, bijvoorbeeld een technische opleiding, gaan met ingang van het volgende jaar alleen maar meer naar hostels van de VOS. Voor de begeleiding van de kinderen is dit een hele goede ontwikkeling. De zonnecollectoren zijn de afgelopen zomer geïnstalleerd en werken naar volle tevredenheid. Ze beschikken over in totaal 12 grote panelen, hier kunnen zonder problemen 32 lampen 7 tot 8 uur op branden. Zie de foto’s van de panelen op het dak en de kast in één van de gebouwen! Op ons advies hebben ze een onderhoudscontract met de installateur afgesloten. De oude generator gebruiken ze alleen nog om water op te pompen, zodat de kinderen zich kunnen
wassen. Het kerosineverbruik is enorm afgenomen. Kerosine is erg duur, de zon schijnt volop en zonneschijn is gratis! We zullen hopen dat ze lang gebruik kunnen maken van zonne-energie. Namens de kinderen en Fr. Susanto wil ik alle gulle gevers nogmaals hartelijk bedanken!
JEEVAN JYOTHI HOSTEL - Veel meisjes en begeleiders zijn ziek geweest door malaria. Dat is niet ongebruikelijk in deze streek, maar nu erger dan ooit. Een paar zusters zijn er een poosje tussenuit geweest, naar Kerala voor een “check up” en behandeling van hun ziekte. - Het meisjeshostel heeft weer een nieuwe waterput. In juli zijn ze er eindelijk in geslaagd om op 500 ft. diepte water aan te boren. Nu er weer water beschikbaar is kon ook de nieuwe stoomkookinstalllatie in gebruik worden genomen. Op 2 augustus werden keuken met daarin de stoomkokers officieel en plechtig ingewijd, zie de foto’s. Deze wens kon worden gerealiseerd dankzij een 100 % bijdrage van algemene fondsen van Wereldkinderen Den Haag. Het bevalt goed, de kinderen vinden het hiermee gekookte eten heerlijk. In plaats van drie keer per dag hoeft er nu nog slechts een keer gekookt te worden. Bijkomend voordeel is ook minder roetvorming door de verbranding van hout. Ook zijn wij blij dat er nu met veel minder hout gekookt wordt. Immers: de meisjes werden (worden) vaak lastig gevallen als ze hout aan het verzamelen zijn. Bovendien is dit ook een kleine bijdrage om de ontbossing in de omgeving minder groot te laten worden. Het is ook een goed voorbeeld in de omgeving van het hostel.
Project 33 IN JALESWAR. - In tegenstelling tot de vorige nieuwsbrief kunnen we u melden dat er veel is veranderd. Janny du Bois is vanaf heden contactpersoon voor Jaleswar. - Contactpersonen van de regio Zwolle zijn, tijdens hun bezoek aan India, ook langs Jaleswar gegaan. Dit gebeurde op verzoek van het kantoor Wereldkinderen in Den Haag. Want het contact was de laatste tijd wat weggezakt. Er was o.a. onduidelijkheid over de leiding in het jongenshostel. Terwijl er ook aan de Nederlandse kant door omstandigheden minder energie in de contacten met Jaleswar was gestopt. De mensen van het project in Zwolle konden ons vertellen dat de kinderen het goed maken. Er is alleen een wisseling van leiding geweest waardoor deze lijn naar Nederland op de achtergrond dreigde te raken. De briefwisseling is weer op gang gekomen. Dus is er weer informatie over de kinderen die in Jaleswar wonen en naar school gaan en we hebben foto’s ontvangen. Op onze vraag over plannen voor de toekomst is een hele lijst met te realiseren doelen gekomen. Misschien kunnen wij een bijdrage daaraan leveren. We noemen voorbeelden: Beide hostels hebben nog een dak met asbestplaten. Het lekt, wat zeker op de slaapzalen heel hinderlijk is. De daken hebben zeer geleden onder de slechte weersomstandigheden (hete zon, heftige regen, storm) Het is de wens dit te vervangen door een cementplatendak. Omdat ook hier steeds meer kinderen worden gehuisvest dan in het begin zijn de toiletfaciliteiten niet meer voldoende. De oogst van veel ouders is weggespoeld tijdens de heftige moesson (ook hier heftiger dan gebruikelijk). Daardoor moesten ze rijst inkopen en hebben geen geld om de kleine eigen maandelijkse bijdragen voor hun schoolgaand kind te betalen. De vraag is of wij daar iets aan kunnen doen. De oplossing zou zijn een aantal extra sponsors voor dit project.....
ST.THOMASHOSTEL
- Er wonen nu 70 jongens in dit hostel. Het hostel heeft een nieuw hoofd, in de persoon van Fr. Antony. - Het jongenshostel heeft, op ons verzoek, ook zelf een lijst gemaakt met de meest dringende wensen: Ook de kleine kinderen moeten water oppompen voor hun dagelijkse behoeften zoals wassen, dat is zwaar voor ze en kost veel tijd. Daardoor komen ze soms te laat op school. Er zijn drie putten beschikbaar die handmatig moeten worden bediend. Stromend water, via een elektrische pomp is de enige afdoende oplossing. Daarom zouden ze graag beschikken over een elektrische pomp om water uit de put naar boven te halen.
SEVAN BHAVAN HOSTEL Ten tijde van het bezoek van de dames uit Zwolle was Sr. Angel Mary nog hoofd van het meisjeshostel. Daar is nu Sr.Teresita aangesteld. We weten dat de zusters en priesters gemiddeld zo om de drie á vier jaar worden afgewisseld. Dit is dus ook een reguliere vervanging van de leiding. In het meisjeshostel wonen momenteel 75 kinderen. Ook aan Sr.Teresita hebben we gevraagd welke zaken prioriteit zouden hebben bij vervanging van zaken in het hostel. De meisjes hebben vooral behoefte aan meer toiletfaciliteiten: er zijn slechts een paar toiletten, ze zijn oud en sommigen beschadigd. Nu de groep meisjes die in het hostel wonen groter is geworden zijn de voorzieningen te beperkt en sneller aan vervanging toe.
NAMENS ALLE JONGENS, MEISJES EN DE PERSONEELSLEDEN IN DE BEIDE HOSTELS IN JUBAGUDA EN DE BEIDE HOSTELS IN JALESWAR WENSEN WIJ U
“MERRY CHRISTMAS AND PROSPEROUS NEW YEAR” Project 31 : Marchien de Jonge Torum 11, 9679 CL Scheemda Telefoon: 0597 591147 ` email:
[email protected]
Project 33: Janny du Bois, De Larix 20, 9741 NS Groningen Telefoon: 050 571 9454 email:
[email protected]
