NIEUWSBRIEF december 2008 PROJECT 31 JUBAGUDA EN PROJECT 33 JALESWAR, ORISSA, INDIA

NIEUWSBRIEF december 2008 PROJECT 31 JUBAGUDA EN PROJECT 33 JALESWAR, ORISSA, INDIA Even voorstellen: Mijn naam is Greetje Bolt –Scheper en ik ben sinds augustus van dit jaar vrijwilliger voor de projecten van Wereldkinderen in Orissa, de projecten waarmee u als sponsor verbonden bent. Ik ben getrouwd, moeder van twee dochters uit India en een zoon uit de Filippijnen. U begrijpt dat ik me nauw verbonden voel met de geboortelanden van mijn kinderen en daarom ook met de twee projecten in India. Ik hoop me daarom samen met u en met Marchien en Janny in te zetten voor de kinderen en hun families in de hostels in Orissa. Met een hartelijke groet, Greetje Bolt

Situatie in Orissa

Tot nu toe is er niet veel in de Nederlandse media gepubliceerd over het geweld in Kandhamal, een district in de deelstaat Orissa, gelegen aan de oostkant van India. We hebben eind november wel veel gehoord over de terroristische aanval in Mumbay (Bombay). Hiervoor is wel veel aandacht van de buitenlandse pers. We denken dat dit komt omdat het in een, voor Nederlanders veel bekender gebied is gebeurd en omdat er buitenlandse slachtoffers bij betrokken zijn. Wij willen u wel enige informatie geven over wat er aan de hand is in het gebied waar de hostels liggen. In de nieuwsbrief van juni meldden we u al dat er ernstige onlusten waren geweest in Orissa omstreeks de Kerstdagen 2007. Daarna is het een tijdlang rustig geweest. Maar op 23 augustus is een belangrijke Hindoe vermoord, die aanslag is geclaimd door Maoïsten. Maar de radicale Hindoes beschuldigen de Christenen van deze moord. Ze zoeken constant redenen om de bevolking op te stoken tegen Christenen. Dat is nu goed gelukt. Sinds augustus zijn zo’n 4000 huizen vernield. Er zijn winkels, kerken en andere eigendommen van Christenen aangevallen. Hierbij zijn mensen gedood en gewond. Vrouwen en meisjes zijn verkracht. Veel Christenen zijn de bossen ingevlucht, zonder beschutting, zonder eten en drinken. Vooral in het moessonseizoen van de afgelopen tijd was het leven daar heel moeilijk. Dit terwijl de laatste oogsten zijn vernield door de ernstige overstromingen. Zo’n 50.000 mensen zitten in dit gebied in vluchtelingenkampen. Vorige jaar tijdens de Kerstdagen was er ook al een uitbarsting van geweld. Het Hindoe extremisme suddert al jaren, maar naar verwachting zullen er de komende tijd alsmaar uitbarstingen van geweld zijn. Er zijn steeds kleinere speldenprikken geweest, aanvallen op

Christelijke eigendommen, mensen gemolesteerd, maar nu dus op zeer uitgebreide schaal, Het lijkt te maken te hebben met de verkiezingen in India mei 2009. Waarom willen de extremisten de Christenen terugdringen? Christenen willen alle kinderen een kans op onderwijs bieden. De indruk bestaat dat de extremisten willen dat deze mensen arm en onwetend blijven. Met hun onmondigheid zijn ze beter geschikt om te werken voor de Hindoes van de hogere kasten. Ook de kinderen. Door nu de Christenen aan te vallen hopen ze dat de hostels en de scholen gesloten blijven. Als dat zou gebeuren, hebben ze precies datgene bereikt wat wij willen doorbreken.

Jaleswar

De groepen kinderen in zowel het jongensals het meisjeshuis zijn gegroeid. Steeds meer kinderen krijgen een kans om naar school te gaan. Ouders zien het nut, doordat er in hun omgeving andere kinderen iets hebben bereikt door hun opleiding, de bekendheid van de hostels wordt groter en het wordt meer geaccepteerd. Sommige kinderen kunnen zelfs doorstromen naar vervolgonderwijs. Zoals Father Antony schrijft: De kinderen zijn gezond, spelen samen, werken samen (ook in de tuinen etc.). Hun voedselvoorziening van buitenaf is voor een gedeelte gestopt. De opbrengst van hun eigen tuin is lager. De kosten van verder levensonderhoud zijn hoger geworden. (hout om te koken, rijst, kerosine etc.) Evenals kleren en schoolmaterialen. De leefomstandigheden in beide huizen (jongens- en meisjeshuis) zijn er de laatste jaren niet beter geworden. Er is veel achterstallig onderhoud. Bijvoorbeeld het dak van het jongenshostel lekt in de regentijd zo erg dat “de jongens het soms moeilijk vinden om te slapen”. Bovendien hebben ze veel overlast van de apen die in de omgeving van het hostel leven. Ze komen binnen, op zoek naar fruit en groenten en rennen ook over het dak, wat daardoor nog meer beschadigd raakt. Er moet een nieuw dak komen. We schreven hier ook al over in december 2007. We hebben inmiddels een begroting en een plan van uitvoering gekregen. Het dak kan worden aangelegd met veel eigen inzet. Maar het materiaal moet worden aangeschaft. Het huidige dak is van asbestplaten gemaakt. (Volgens onze normen natuurlijk al lang niet meer toelaatbaar, zeker niet voor een huis waar kinderen wonen. Ik stel me voor dat de apen die eroverheen rennen ook heel slecht zijn voor wat betreft stofdeeltjes die vrijkomen uit het verweerde asbest). De wens is een dak van een soort geïmpregneerde betonplaten. Ze noemen het “hard-tin-sheets”. Kennelijk is dit ook minder kostbaar materiaal dan de huidige asbestplaten. Wij willen graag een bijdrage geven aan het St.Thomashostel om het dak van het jongenshostel te vervangen. Uw extra giften van het afgelopen jaar worden hiervoor ingezet. Natuurlijk hebben we niet het hele bedrag beschikbaar. We nemen aan dat de Katholieke Kerk in Orissa ook een gedeelte zal betalen. En misschien zijn er andere organisaties die

willen bijspringen, want met onze gespaarde euro’s kunnen ze wel veel meer dan wij hier, in Orissa, maar het is zeker niet toereikend voor een half dak, laat staan een heel dak. Voor Jaleswar is momenteel 1300,- in kas, daarvan willen we een bijdrage van 700,- doen voor het dak van het jongenshostel. Voor een project voor het meisjeshostel hebben we dan ook nog een bedrag beschikbaar. Zij vragen bijvoorbeeld om vervanging en verbetering van de sanitaire voorzieningen. Ook zij zullen eerst inzicht moeten geven in verdere financiering en kosten van het sanitair-project. Hoe we aan extra geld komen, naast reguliere sponsorgelden leest u bij project Jubaguda.

Het meisjeshostel Seevan Bhavan is er eigenlijk nog slechter aan toe. In India zijn meisjes toch een stapje lager dan jongens. Onze communicatie loopt zelfs meestal via het jongenshostel. We dwingen ze wel ook zelf met ons te schrijven, maar ook dat lijkt soms een opgelegd verhaal. Dus, als er iets te verdelen is gaat de grootste hap ook vaak naar de jongens. Wij, vanuit Wereldkinderen, vinden dat een slechte zaak. Dus als er extra geld wordt ingezameld is het voor de twee huizen en is het ook onze bedoeling dat het wordt verdeeld over de twee huizen. Daarvoor waken we ook zeer angstvallig en dat is bekend bij de leiding aldaar. Innovatieve ideeën: We hebben dit voorjaar gevraagd om innovatieve projecten voor de kinderen. Het plan is om voor jongere kinderen een lesprogramma in hun eigen omgeving op te gaan zetten. Ze kunnen dan langer thuisblijven en later voor vervolgonderwijs naar het hostel komen. Er wordt gedacht aan een klein, van stro en modder gebouwd schooltje in het eigen dorp, met een plaatselijke onderwijzeres.

Het is in Jaleswar tot nu toe rustig gebleven. Het extremistische geweld is zelfs iets afgenomen de laatste maand. De mensen in Jaleswar blijven gespannen, maar gaan door met leven. Er heeft wel een veel ernstiger overstroming dan ooit eerder plaatsgevonden, waardoor ook veel huizen en de hele oogst zijn vernield. Dit gebeurde toen de kinderen thuis waren in de vakantietijd. De leiding van het jongens- en het meisjeshostel in Jaleswar heeft een week of zes geholpen bij de gevolgen van deze ernstige overstromingen. Helaas moeten we sinds dit voorjaar plotseling een belangrijke sponsor missen. Door privé omstandigheden is deze persoon gestopt met het sponsoren van een groot aantal kinderen. Triest voor deze persoon uiteraard, slechte financiën gun je niemand, maar ook triest voor de hostels. Want vooral het jongens- en meisjeshostel in Jaleswar missen hierdoor elk kwartaal veel geld, maar deze persoon sponsorde ook nog voor Jubaguda. Daarom aan u een dringend verzoek: mocht u iemand weten die ook zou willen sponsoren, geeft u dat dan aan ons door. Elke nieuwe sponsor is welkom!

Jubaguda.

Eind augustus ontvingen we een brief van Sr. Salomy. Ze schreef dat de zomervakantie ten einde was en dat de meisjes weer volop aan de slag waren op school. Ze waren allemaal gezond. Verder schreef ze dat ze eind augustus overgeplaatst zou worden naar Kerala, haar opvolgster is Sr. Shiji Koluvan. Heel erg jammer, maar het is fijn dat ze bijna 5 jaar mocht blijven, daardoor kon een goede samenwerking worden opgebouwd. Van Sr. Shiji hebben we nog geen post ontvangen. Begin september ontvingen we een brief van Fr. Susanto (verstuurd voor 23 augustus). Alle jongens waren weer terug in Jubaguda na de vakantie, behalve diegenen die doorstromen naar technisch- of hoger onderwijs natuurlijk. Er waren 35 nieuwe kinderen bijgekomen. Hij schreef dat de kinderen van de hostels zich erg verheugen op onze komst en dat ze voorstelden de Annualday (jaarlijkse feestelijke ouderavond) uit te stellen tot ons bezoek. Helaas moeten wij dit bezoek uitstellen, zoals U kunt lezen elders in deze nieuwsbrief. Met hulp van Eine Weltkreis, een zusterorganisatie uit Keulen, is een nieuwe jeep/ziekenwagen aangeschaft. De oude was versleten en moest te vaak gerepareerd worden. Auto’s hebben erg veel te lijden op de slechte en onverharde wegen.

Begin oktober schrijft Susanto dat alle jongens en het personeel het goed maken. De situatie in het district is gespannen en heel onzeker door de gewelddadigheden van Hindutva. In het dorp waar Susanto’s moeder en verdere familie woont is alles verbrand en zijn de bewoners allemaal gevlucht naar het woud. Een deel van de mensen is nu in vluchtelingenkampen. Er zijn daar nauwelijks voorzieningen, hulp van buiten wordt vaak tegen gehouden door extremisten. Susanto en de jongens hebben zich ook een tijd verborgen gehouden in het oerwoud. De zusters waren naar Kerala (zuidwest India) gevlucht en de meisjes zijn bij hun familie. Via Fr. Susanto hebben we gehoord dat de zusters en de meisjes inmiddels ook weer terug zijn in het hostel. Ze hebben de draad weer oppakt en ondanks de blijvende dreiging gaan ze door met de dagelijkse dingen. Door de jaarlijkse overstroming is de enige weg naar Jubaguda onbegaanbaar geworden, Jubaguda ligt ver van de bewoonde wereld, is nu nauwelijks bereikbaar door overstromingen van de verderop gelegen rivier (alleen een tractor komt erdoor). Waarschijnlijk is deze regio daardoor nog buiten beeld gebleven. De stoomkookinstallatie: omdat er weer een aardig bedrag op onze rekening stond konden we een groot deel van het budget voor de nieuwe stoomkookinstallatie (in het jongenshostel) overmaken. De bijdrage bedroeg 3700,-- Het resterende bedrag wordt bijgepast door de Vincentian Orissa Society. We hebben gevraagd om te pas te beginnen met de aanpassing van de keuken als de situatie het toelaat. Bovendien moeten ze wachten totdat de weg gerepareerd is, omdat er de afgelopen maanden door de moessonregens geen materialen gebracht konden worden. Bij deze willen we U namens de jongens en de staf bedanken voor uw vele extra giften, zonder U kunnen we niets! De gelden die we bijdragen voor extra voorzieningen verkrijgen we door uw extra giften maar ook door acties van onze kant. We hebben veel tweedehands boeken gekregen, die verkopen we op bazaars en we verkopen bijvoorbeeld op scholen kerstkaarten. Dit geld tezamen vormt een extraatje voor de twee projecten. Voor Jubaguda is er nu zo’n 700,- (na de bijdrage voor de stoomkookinstallatie) in kas.

Verbandmiddelen

We vroegen aan Sr. Salomy in Jubaguda of er nog altijd behoefte is aan verbandmiddelen en klein materiaal voor de medische post. Ze schreef terug: “Je hebt gezien hoe het er uit

zag en wie er werken. Daarbij heb je gezien dat er gebrek is aan alles”. Kortom, we zijn gestart met de inzameling van verbandmiddelen. Het was de bedoeling dat we alles zouden meenemen in januari 2009. Nu we besloten hebben niet daar naar toe te gaan (zie onderaan deze nieuwsbrief), willen we een (proef-)pakketje sturen en als dat goed aankomt sturen we een groter pakket! Dat sturen we via de stad Berhampur, waarvandaan het dan kan worden meegenomen naar Jubaguda en Jaleswar. De inzameling is bedoeld voor beide projecten. In beide dorpen is immers een medische post, die werkt voor de hostels en voor de inwoners van het dorp en omgeving. Mocht u kansen zien om bruikbare materialen mee te geven, dan horen we dat graag. Wij, hier in Nederland, proberen veel informatie op te pikken over de stand van zaken. Rechtstreeks emailverkeer met onze projecten is niet mogelijk: daar is geen computer… en geen internetverbinding. We mailen wel met anderen in de nabijheid van onze projecten. Verder kijken we op internet. We wisselen informatie uit met andere Wereldkinderen projecten en organisaties die werken in Orissa. We weten dat er heftige protesten zijn richting de nationale en districtsregering. Dat heeft ook wel tot resultaten geleid, met o.a. meer bescherming. Maar de locale overheden en politie zijn ook gemakkelijk beïnvloedbaar door de extremisten zo is gebleken. Dus, beschermers blijken soms min of meer lachend toe te kijken bij aanvallen op huizen etc. Ik zag toevallig enige weken geleden weer een protest van de bisschop van Delhi op CNN. De onlusten hebben zich uitgebreid naar andere districten zoals Kerala. Daar wordt het geluid van de Christenen beter gehoord, ze hebben meer invloed en zijn groter in getal. Het is de laatste tijd ook wat rustiger in Orissa, de situatie schijnt redelijkonder controle te zijn. Maar de spanning, de angst blijft. De laatste ontwikkelingen in Mumbay zouden misschien een kentering in denken bij de nationale regering teweeg kunnen brengen. Er zijn nu veel berichten over protesten tegen de laksheid van de regering. Daarmee is natuurlijk de situatie in Orissa, ver van de invloedrijke westkant van India nog niet opgelost. We hopen dat dit jaar de kerstdagen vrediger verlopen dan die van 2007. Eerder meldden we u dat we in januari 2009 op bezoek zouden gaan naar de projecten in Jubaguda en Jaleswar. Dat is niet mogelijk door de omstandigheden daar: niet veilig voor onszelf, maar door onze aanwezigheid zouden we de hostels ook in gevaar kunnen brengen. We stellen het bezoek uit, waarschijnlijk tot begin 2010, dan is voor een Europeaan de beste tijd om naar dit gebied te gaan. Het voorjaar is heel warm, te warm, daarna komt de moesson met onbegaanbare wegen, als die gerepareerd zijn willen we er naar toe. Een sombere nieuwsbrief dit keer. Maar we willen u de realiteit van de situatie in Orissa wel laten weten. Mocht u meer informatie willen hebben dan kan dat, liefst via email.

namens kinderen en leiding wensen wij U kerst en een gezond 2009 Project 31 : Marchien de Jonge Torum 11, 9679 CL Scheemda Telefoon: 0597 591147 ` email: [email protected] Banknr.: 38.57.05.018 voor extra bijdrage

een fijne

Project 33: Janny du Bois, De Larix 20, 9741 NS Groningen Telefoon: 050 571 9454 email: [email protected]