Nieuwsbrief Bordeaux Wijnreizen door ArnoudRietman winter 2010 / 2011
Introductie Deze nieuwsbrief gaat over wijn, de Bordeaux en een beetje over ons. En ons is Bordeaux Wijnreizen, maar u kent ons als Arnoud Rietman, Marliese de Monchy en Florentine; wellicht nog van de voormalige Amuse Proeverij in Rotterdam en anders vanuit ons huidige ‘La Douce France’ of gewoon prive. Wij denken in ieder geval dat u geinteresseerd bent in wijn en misschien in onze avonturen hier in het wijnrijke Saint Emilion. Want als u het nog niet wist, we zijn hier een reisbureau begonnen met alles op het gebied van wijn en wijntourisme voor de Nederlandse markt. Langzaam maar zeker bouwen we hier aan ons nieuwe bestaan. En dat levert in ieder geval mooie verhalen op, maar leest u zelf. Als u niet geïnteresseerd bent in deze nieuwsbrief, laat het ons weten en we verwijderen u direct uit het bestand. Daarentegen, als u mensen weet die het ook leuk vinden deze nieuwsbrief te ontvangen, stuur hem dan gerust door of verwijs ze naar onze website www.bordeauxwijnreizen.nl.
Over Wijn Ik heb dit jaar van heel dichtbij mogen meemaken wat nu precies de edele kunst van de oogst en het wijnmaken behelst. Altijd natuurlijk het beeld in gedachten gehad dat het loodzware bloedhete arbeid betrof, met stampen in de vaten om de druiven te kneuzen en grote wijnfeesten achteraf. Schitterende romantiek dus. Echter, niets van dat alles. In 10 foto’s hieronder zal ik u een beeld geven van de verlichte werkelijkheid. Het plukken met de hand is uitzonderlijk te noemen. Slechts bij een enkele topwijn, waar dat nog wettelijk zo is voorgeschreven, werkt men met plukkers á raison van € 8 per persoon per uur. Verder rijden overal, maar dan ook overal, de beruchte oogstmachines. Eigenlijk grote stofzuigers op hoge wielen. De zuigkracht van de machine wordt zo ingesteld dat letterlijk precies en alleen de druiven van hun stokjes gaan (foto 1). Een volle oogstmachine wordt dan leeggestort in een grote bak achter een tractor (foto 2). De wijnboer groet vriendelijk (foto 3) en vertrekt richting Chai (wijnkelder). Daar aangekomen worden de druiven simpelweg door een rooster in een ontvangstbak gestort (foto 4).
Hier wordt wat sap, wat door al het geweld inmiddels in grote hoeveelheid uit de bloedende druiven is vrijgekomen, in een hoog glas afgetapt (foto 5). Er wordt dan een soort dobbertje ingehangen en al naar gelang hoe diep de dobber zakt, of eigenlijk juist andersom, hoe hoog de dobber blijft door de opwaartse kracht van de sapdichtheid, kan je het suikergehalte aflezen. En u weet, hoe meer suiker nu in het druivensap, hoe meer alcohol strakts in de (droge) wijn. Ik heb het sap geproeft en zelden zoiets overdadig zoets en stroperigs gedronken. Het ging hier dan ook maar liefst over een potentieel alcoholgehalte van 15%. Net als vorig jaar bijzonder hoog voor de Bordeaux; De jaargang 2010 wordt dus weer een krachtige en alcoholrijke wijn. Aan de ontvangstbak zit een pompsysteem met slangen (foto 6) die de druiven en het sap naar de cuves (betonnen of stalen vaten) transporteren. Als de cuve vol zit (foto 7) moet er alleen nog wat gist (foto 8) worden bijgedaan. Nu nog even netjes de administratie (foto 9) en klaar is Michel op weg naar huis (foto 10).
In de weken erna is het vooral het koelen en het mengen van het sap waarin hoe langer hoe meer suiker is omgezet in alcohol. Bij het proeven na enkele dagen was er al een verleidelijke prikkeling op de tong van net dat beetje alcohol. Na een aantal weken was de (nu inmiddels) wijn (te noemen) volledig uitgegist, maar matig drinkbaar; nog wrang en zuur want de tweede spontane malolactische gisting was nog niet begonnen. Maar de wijnmaker (mijn buurman) was behoorlijk in zijn nopjes. Met zijn ervaring proefde hij alwel hoe u - na enkele jaren rijpen op eiken - zal genieten van een mooie fles ‘Bel Air’ bij uw kerstdiner.
Over de Bordeaux De herfst hier was werkelijk schitterend. Tot begin november alleen maar zon en een heerlijke temperatuur. Lekkerder eigenlijk nog dan in de zomer wanneer het soms nog wel eens te warm kan zijn. En ook als de druiven van de stokken zijn is het landschap nog zeer aantrekkelijk. We hebben voor verschillende gasten een mooie wandeltocht uitgestippeld die eindigde met een lekkere picknick lunch aan de voet van het hogergelegen middeleeuwse chateau van Monbadon,
midden tussen de wijngaarden. Onderweg langs mooie kleuren en vergezichten wandelend was de eet en drinklust prima opgewekt. U zult wel begrijpen dat ik met enthousiasme werd ontvangen toen ik aankwam met een goedgevulde mand met onder andere een lekker gekoeld glas wit.
Dan zijn we er achtergekomen dat Monsieur Berrouet, de beste wijnmaker/ keldermeester ter wereld – die van Petrus -, zelf ook een Chateau heeft in Montagne Saint Emilion. En u kunt zich voorstellen dat wat je voor een ander doet je misschien voor jezelf nog wel beter doet. Wij dus heel nieuwsgierig daar met gasten naartoe. Vieux Chateau Saint Andre, net als Petrus, in ieder geval moeilijk te vinden en weinig spectaculair van de buitenkant. Na een enthousiaste en warme ontvangst, een heldere uitleg en interessante rondleiding gelukkig eindelijk proeven. Nou heb ik nog nooit een Petrus gedronken, hier heb ik wel meteen enkele kistjes ingeslagen. En onze gasten ook. Onlangs bij een lunch hier in het dorp gesproken met een beroemde wijnprofessor. Toevallig een Nederlander werkzaam bij de Université de Bordeaux, zowel oenoloog als wijnbouwkundige. Ook werkzaam als belangrijk adviseur van Cheval Blanc op het gebied van terroir. Mijn vraag aan hem was: “ Wat maakt een topwijn uit Saint Emilion nu zo ontzettend veel duurder dan een goede wijn uit het aangrenzende Puisseguin Saint Emilion. En als je nog eens een paar kilometer doorrijdt zit je in de Dordogne waar de wijn weer vele malen goedkoper is dan in Puisseguin”. Naast het te verwachten antwoord over vakkunde en terroir erkende hij nog een andere factor. Misschien nog wel belangrijker is de werking van Traditie en ‘De Macht Van Het Geld’. Eigenlijk net zoals in de wereld economie. Rijke chateaux worden rijker en arme chateaux worden armer. Bij rijke chateaux is er geld voor alles: de nieuwste en beste apparatuur, het invliegen van de beste wijndoctors. Ook de marketing kan groots worden opgezet. Dus niet alleen de wijn zelf wordt beter maar ook niet onbelangrijk de perceptie van de drinker. Bij Cheval Blanc waar een spectaculaire hypermoderne nieuwe Chai wordt gebouwd hebben ze zelfs de hijskranen in de kleuren van het Chateau geverfd. Alles is tot in de puntjes verzorgd. Maar ja wat wil je met een opbrengst van € 600 per fles.
Tien kilometer verderop in de Dordogne juist het omgekeerde. Hier wordt elk dubbeltje omgedraaid en moeten keuzes worden gemaakt over welke werkzaamheden wel en niet kunnen worden uitgevoerd. Bijvoorbeeld om er iemand bij te halen met verstand of zelf maar proberen een beetje lekker te assembleren (mengen van wijn van verschillende druivensoorten om zo tot een beter geheel te komen). Het resultaat laat zich dan vaak raden, de prijs heeft er vervolgens weer onder te leiden; een neerwaartse spiraal ligt op de loer.
Over ons Wie goed naar de familiefoto bovenaan kijkt ziet misschien dat de blouse die Marliese aanheeft al een kleine bolling begint te vertonen. De foto is van eind september en jawel: In de tweede helft van januari verwachten we ons tweede kindje. Hoera! Mamma is alweer het puffen aan het oefenen, Florentine loopt zingend over de baby door het huis en pappa is druk en tierend in de weer met de tweede kinderkamer. Reuze spannend dus, alhoewel we veel vertrouwen hebben in de medische stand hier, die ons tot op heden perfect heeft begeleid. Vakantie hebben we gedaan in ‘eigen’ land. Op ongeveer een uur rijden van hier ligt de schitterende Dordogne met supermooie natuur en schilderachtige plaatsjes als Bergerac en Sarlat. Met name in dit laatste stadje lijkt het alsof je 500 jaar terug gaat in de tijd. Hier worden bijvoorbeeld alle films opgenomen waarvoor een middeleeuws straatbeeld nodig is. Een groot monument. Gelukkig wel vergeven van vele leuke restaurantjes met heerlijke ongezonde gerechten als Confit de canard en Foie gras. Afgelopen zomer trouwens enkele gasten mogen ontvangen die hun vakantie op een kastelencamping in de Dordogne verrijkten met een bezoek aan enkele chateaux in ons mooie Bordeaux. Een leuke combinatie. Florentine gaat inmiddels met veel plezier anderhalve dag per week naar de creche van Saint Emilion. Ze zit in een groep met kindjes waarvan de ouders allemaal druk zijn met het runnen van hun beroemde Grand Cru Chateaux. Wij zitten goed dus want iedere ouder weet dat je op onze leeftijd nieuwe vrienden maakt onder de ouders van de vriendjes van je eigen kroost. Een keer een wijntje met elkaar drinken heeft dan meteen een heel extra dimensie. We zijn dus heel actief als vrijwillige ouders betrokken bij de jaarlijkse braderie en de kerstviering van de creche. En al enkele leuke mensen ontmoet.
Bordeaux Wijnreizen groeit ondertussen rustig door. Er liggen reeds diverse aanvragen voor het komende jaar en we geven de mensen daarmee groot gelijk. Bij het samenstellen van de maatwerkprogramma’s voor onze klanten word ik keer op keer zelf ook weer enthousiast over de leuke dingen die je hier kan doen. Ook voor u zijn we aan de slag geweest. Onze nieuwe voorjaarsprogramma’s liegen er dan ook niet om en als hier vanaf maart de zon weer lekker gaat schijnen liggen de terassen er heel uitnodigend bij. Ziet u daar dat vrije tafeltje.............
U begrijpt het: U bent ook in het nieuwe jaar weer van harte welkom! Wij wensen u in ieder geval een gezond, gelukkig en reislustig 2011. Cordialement, Arnoud Rietman www.bordeauxwijnreizen.nl Bordeaux Wijnreizen 4, Rue du Barrail 33570 Puisseguin St Emilion Frankrijk tel: 0033 5 5724 2903 port: 0033 6 7476 2038
