Nieuws! oktober
2007
p v d a a’ d a m n i e u w s !
1
o k t o b e r 2 0 0 7 • k wa r ta a l m a g a z i n e v o o r l e d e n va n d e p v d a a m s t e r d a m
Een nieuw blad
voor de Amsterdamse leden van de PvdA De mening van gemeenteraadslid:
Sabina Gazic Schiet op met de nieuwe Wibautstraat! Het solidariteitsoffensief van Manon van der Garde
Op reportage met...
Tjeerd Herrema
2 p v d a a’ d a m n i e u w s !
oktober
2007
Beste leden, Welkom vanuit het nieuwe blad van de PvdA, Nieuws!
Colofon PvdA Nieuws! is een uitgave van de PvdA Amsterdam. Nieuws! wordt of per e-mail of per post verspreid onder alle leden van de PvdA in Amsterdam. Nieuws! wordt gemaakt door een onafhankelijk opererende redactie bestaande uit: Clyde Moerlie en Tessel Schouten (hoofd- en eindredactie) Mart Bode, Marcel Duijvestyn, Evelien Polter, Bas Huijbers, Winnie Terra
Vormgeving: Studio Paul Pollmann, Amsterdam Drukwerk: Pantheon Drukkers, Velsen-Noord Met dank aan: Hollandse Hoogte, Amsterdam Post voor de redactie:
[email protected]
agenda 4 oktober Donderdag
Keerzijde debat over integratie. Locatie volgt via www.amsterdam.pvda.nl Meer Rood op Straat flyert, praat en luistert de hele dag op het Centraal Station in Amsterdam.
6 oktober
zaterdag
Congres en festival van het Centrum voor Lokaal bestuur. Twee spraakmakende partijgenoten, minister Ella Vogelaar en voormalig PvdA-voorzitter Felix Rottenberg, zijn de hoofdgasten op het 13e festival van het binnenlands bestuur. Het festival vindt plaats op zaterdagmiddag in de RAI in Amsterdam,
Meer banen, het tegengaan van armoede en ‘kinderen eerst’. Dat is kort gezegd waar de fractie mee bezig is. We willen dat kinderen veilig in Amsterdam kunnen opgroeien, niemand onder de 27 jaar nog een uitkering heeft en daarnaast willen we schrijnende armoede bestrijden door betere schuldhulpverlening en eerder ingrijpen. Ik noem dit het solidariteitsoffensief. Om dit te kunnen waarmaken en uitvoeren, moeten we ook zorgen dat Amsterdam bereikbaar blijft. En we moeten huizen blijven bouwen voor alle Amsterdammers die zo hard op zoek zijn naar woonruimte. We zijn als fractie hard bezig om te zorgen dat Amsterdam op al deze punten vooruit gaat. Er worden regelmatig plannen gemaakt door de PvdA-fractie om armoede tegen te gaan en te zorgen voor meer banen en om kinderen op de eerste plaats te zetten. Ik noem hier twee voorstellen waar we afgelopen maand mee bezig zijn geweest. Het eerste voorstel zorgt ervoor dat arme Amsterdammers zonder volledige AOW hun inkomen binnenkort tot een aanvaardbaar minimum kunnen aanvullen. Hiermee gaan we armoede tegen bij oudere Amsterdammers. Het tweede initiatief zorgt voor nog betere docenten in Amsterdam. Met de door ons voorgestelde topopleidingen zorgen we dat leraren een uitdaging hebben, zij hun collega’s beter kunnen begeleiden en ondersteuning krijgen bij hun eerste jaren in het Amsterdamse onderwijs. Dat is belangrijk voor de toekomst van onze kinderen.
Aan dit nummer werkten ook mee: Wouter Bos, Alexander van Daalen
voor de kinderen op tafel hebben staan. Ook sprak ik een groenteman in de Transvaalbuurt. Hij houdt van zijn zaak maar maakt zich in toenemende mate zorgen over de onveiligheid en verslaafden in zijn buurt. Zolang ik zulke verhalen blijf horen is er nog heel veel te doen in Amsterdam.
We gaan natuurlijk ook regelmatig de stad in om te praten over onze voorstellen en om te luisteren naar ideeën en problemen van Amsterdammers. We gaan langs bij Amsterdammers die in armoede leven, Amsterdammers die met overlast te maken hebben en Amsterdammers met goede ideeën over hoe we de stad socialer kunnen maken. Ik hoorde daar het afgelopen jaar regelmatig dramatische verhalen over. In Slotervaart bijvoorbeeld, waar de stenen door de ruiten heen gingen als er werd geklaagd over overlast van alcoholisten en drugsverslaafden. Maar ik sprak ook een gezin met vijf kinderen dat regelmatig bij de voedselbank eten moet halen. Dat zijn mensen die zich afvragen of zij aan het eind van de maand nog eten
direct aansluitend op het PvdA-congres dat in de ochtend plaatsvindt. Het spreekt vanzelf dat ook alle partijafgevaardigden en belangstellenden die ‘s ochtends aan het congres hebben deelgenomen, van harte welkom zijn op het festival. Het congres kiest naast een nieuwe voorzitter een geheel nieuw partijbestuur. Via de reseveringslijn van het landelijk partijbureau kunt u plaatsen reserveren. Telefoonnummer: 020-5512295. Meer informatie is te vinden op www.pvda.nl > agenda
6 oktober
Algemene spreekuren op zaterdag 6 oktober, zaterdag 13 oktober, zaterdag 20 oktober, zaterdag 27 oktober en zaterdag 3 november Steeds van 17.00 in 18.00 uur in restaurant Vasco, Ceintuurbaan 71 Bouwe Olij, Egbert de Vries, Ton van der Meché en Thijs Reuten houden elke zaterdag spreekuur. Kom een keer langs als u vragen, suggesties of ideeën hebt.
7 oktober
Meer informatie over het festival van het Centrum voor Lokaal Bestuur staat op www. lokaalbestuur.nl
zaterdag
zondag
Hardloopwedstrijd voor politici in West. De stadsdelen Geuzenveld-Slotermeer,
Heel veel te doen dus, maar er gebeurt ook al veel. De armoede is het afgelopen jaar in Amsterdam gedaald en de mensen die in armoede leven, kunnen we als gemeente beter vinden en helpen. We weten steeds meer mensen te helpen via de schuldhulpverlening. De overlast op straat wordt in veel stadsdelen aangepakt door hulpverleners en straatwachten. Die zorgen samen dat het rustiger wordt op straat. Meer dan 13.000 kinderen hebben dit jaar een computer van de gemeente gekregen omdat hun ouders het niet konden betalen. Zij kunnen nu hun huiswerk gewoon thuis achter de computer maken. Ook de steun vanuit Den Haag helpt. Meer geld voor onderwijs en geld voor prachtwijken. Daar kunnen we wat mee. Zo zetten we werk, het bestrijden van armoede en natuurlijk kinderen op de eerste plaats. Maar veel is nog niet genoeg. Wij willen dat mensen aan het eind van de maand wel rond kunnen komen en niet meer worden geterroriseerd door overlastgevers. Bovendien willen we dat mensen die bij de schuldhulpverlening uitvallen, alsnog uit de armoede worden geholpen. De fractie zal dus zelf nieuwe plannen indienen en het college controleren op de onderwerpen ‘werk’, ‘kinderen eerst’ en het tegengaan van armoede. Daarnaast blijven we opletten of plannen rondom Amsterdam topstad en veiligheid worden uitgevoerd. Wilt u een keer met een fractielid praten? Heeft u een probleem? Wilt u dat we een keer langskomen buiten de keren dat we dit jaar weer de stad intrekken met werkbezoeken en Meer Rood op Straat-acties? Belt of mailt u gerust, wij staan klaar!
Hartelijke groet,
Manon van der Garde
[email protected]
Osdorp en Slotervaart dagen alle politici van Amsterdam uit voor een hardloopwedstrijd rond de Sloterplas! Carolien Gehrels, wethouder sport Amsterdam en de portefeuillehouders sport van de drie stadsdelen grenzend aan de Sloterplas doen mee! Tijdens de Parkstadrun, georganiseerd door atletiekvereniging AAC, kunt u de titel ‘snelste politicus van Amsterdam’ behalen. Met deze wedstrijd nemen we het Rondje Sloterplas sportief en feestelijk in gebruik.
8 november
donderdag
Algemene Ledenvergadering PvdA OostWatergraafsmeer (onder voorbehoud) Tijd: 20.00 uur, locatie: Kraaiennest, Linnaeushof 6
10 november
zaterdag
Het bestuur van de PvdA Amsterdam organiseert een eettafel voor en met nieuwe leden. Locatie en tijdstip staan binnenkort op www. amsterdam.pvda.nl
De hardloopwedstrijd over iets meer dan 8 km start om 11.00 uur op de atletiekbaan van AAC op sportpark Ookmeer. Raadsleden Thijs Reuten, Derya Kaplan en Anne Graumans zijn al geruime tijd in training.
Wat schrijven mensen aan de PvdA? De PvdA ontvangt graag post. U kunt uw ideeën, suggesties en klachten direct aan ons laten weten. Ter inspiratie een kleine impressie van hetgeen er binnenkomt. tekst: fractiebureau amsterdam Landverraders. Dat zijn we. De Partij van de allochtonen die de arbeiders in de steek laten. We verkopen ons land aan de moslims. Vandaar dat onze leider met Boslim aangeduid wordt en een deel van het electoraat met Allahtonen. Zo lijkt het soms wel. Via de website en op diverse e-mailadressen komen bovenstaande teksten geregeld terug. Een enkele keer wordt er zelfs gedreigd, zoals laatst Lodewijk Asscher ondervond. In een e-mail schreef iemand dat de partijleider in Amsterdam ‘moet worden onthoofd’. Ook maakte de man Asscher uit voor ‘uitzuiger’ en nog minder fraais. De rechter veroordeelde de man tot een boete van 750 euro en een maand
voorwaardelijke gevangenisstraf. Zijn we de meest gehate partij? Je zou het soms denken. Het komt met vlagen. Als Geert Wilders in het nieuws is, kruipen veel van zijn medestanders achter het toetsenbord om de PvdA even lekker af te bekken. Je vraagt je wel eens af wat voor mensen er achter die schuimbekkende reacties zitten. Hele gewone mensen. PvdA-politica Fatima Elatik spande ooit een rechtzaak aan tegen een man die haar per mail bleef achtervolgen met de meest smerige teksten. Toen ze hem daar zag zitten – een kromgebogen man van middelbare leeftijd – kreeg ze bijna medelijden. Hijzelf had ook niet het idee dat het zo’n impact op iemand had. Per mail schelden is veilig. Terwijl je kinderen beneden
mens-erger-je-niet spelen gooit manlief er op zijn zolderkamer een scheldkanonnade tegenaan. Het is net als de middelvinger die je geregeld in het verkeer tegenkomt. Lekker veilig in je blik. Niemand kan je raken. In het werkelijke leven zijn het geen benijdenswaardige types. Het raakt ons, maar we nemen iedereen serieus. De mensen als hier beschreven zijn bang. Bang voor de buitenlander. Bang voor de islam. Bang voor de toekomst. Zo gek is dat niet. Het leven gaat snel. Alles verandert. Niets is zeker. En aangezien de politiek die angst wel eens aanwakkert, moet je ook niet gek opkijken als mensen op een ‘andere manier’ reageren. Komt er ook positieve post binnen? Niet in de zin van ‘hup PvdA’. Of: ‘Heeft u een poster met handtekening van Job Cohen?’ Dat niet. Maar er komen wel degelijk opbouwende berichten binnen. Lodewijk Asscher die het jeugdwelzijnswerk tegen het licht houdt, wordt gezien
als ‘sterk’. Ook Ahmed Aboutaleb kreeg regelmatig goede recensies. Job Cohen is soms een theedrinkende NSB’er en de volgende keer weer ‘de allergoeiste’ bestuurder. De onderwerpen. Zoals gezegd: de islam is koploper. Ook de mensen die niet meer in Allah geloven en dat van de daken schreeuwen, krijgen bakken vol post. Wat voor u van belang is, is dat alles gelezen wordt. En u krijgt altijd antwoord. Dus als u commentaar hebt, weet u dat het niet in een echoput terechtkomt. Nee. Elke vraag, elke suggestie, hoe bot soms ook, is waardevol. Op die manier weten we wat de Amsterdammer bezig houdt. Wij zien uw vragen, opmerkingen en suggesties graag tegemoet! PvdA Amsterdam E-mail:
[email protected] Of : Postbus 202 1000 AE Amsterdam
oktober
2007
p v d a a’ d a m n i e u w s !
3
Het inlossen van....
de beloften!
Evelien Polter buigt zich in deze serie over de tien afspraken tussen kiezers en stadsbestuur, ofwel de bijdrage van de PvdA aan het huidige collegeprogramma. Afspraak nummer één luidt: kinderen eerst. Evelien is teleurgesteld als ze kijkt naar de wijze waarop deze afspraak wordt nagekomen. Volgens Evelien is het op z’n minst merkwaardig dat het debat vooral door mannen wordt gedomineerd. En moeten we praten over wat precies een goede opvoeding is.
D
e wensen en belangen van kinderen staan in de gezinnen waarin zij opgroeien al lang centraal. Wie kent er geen families waar alleen gegeten wordt wat kindlief lust, waar de schuld van wangedrag van het kind gelegd wordt bij school of maatschappij en waar op de 16de verjaardag een scooter klaarstaat? Het centraal stellen van het kind in het gezin levert lang niet altijd leuke en aardige mensen op. Moeders zijn vaak de dupe van deze situatie omdat zij overbelast raken en niet voor zichzelf opkomen. Dat kinderen centraal staan voorkomt niet dat zij onaangepast gedrag vertonen en zich soms slecht invoegen in de maatschappij.
het over? Het club- en buurthuiswerk is zo goed als wegbezuinigd en er bevindt zich op de werkvloer nog nauwelijks een werknemer op HBO-niveau. Er is ook geen goede administratie meer. Dat is bij de jeugdzorg beter geregeld, maar dat systeem is te bureaucratisch. Het wordt gevormd door psychologen die de indicatie stellen van een kind dat hulp nodig heeft. Het bureau Jeugdzorg heeft daarvoor aparte kantoren waar zorgambtenaren objectief oordelen over de zorgbehoeften van kinderen
Strafkampinternaten Eind juni organiseerde de PvdA fractie een debat met als onderwerp: ‘Luie ouders of bemoeizieke overheid?’ In het panel zaten vier mannen die hun meningen spuiden over dit onderwerp. Terwijl in de dagelijkse praktijk de opvoeding meestal een vrouwenzaak is, waren op deze avond alleen mannen deskundig. Een van deze mannen was Lodewijk Asscher. Hij liet zich in de pers scherp uit over kinderen die overlast veroorzaken. Strafkampinternaten, de invoering de Anti Social Behaviour-bekeuring en korting op kinderbijslag en bijstand; onze wethouder weet hoe hij kinderen en hun ouders, die zich niet volgens onze maatschappelijke normen gedragen, wil aanpakken. Zijn opvoedstrategie is die van de harde hand. Theedrinken en de boel bij elkaar houden komen in zijn vocabulaire niet voor, terwijl iedereen die zijn eigen of andermans kinderen opvoedt weet dat opvoeden een enorm gebalanceer is tussen toegevend en streng zijn. Met alleen de harde hand bereik je niets, theedrinken is een essentieel onderdeel om te bereiken dat kinderen goed leren te leven in deze maatschappij.
Jo Frost, de Britse supernanny: inspiratiebron voor PvdA-beleid?
en jongeren. Dit terwijl schoolmaatschappelijk werkers, leerkrachten en andere professionals heel goed kunnen bepalen welke hulp kinderen nodig hebben. Dat is veel efficiënter, goedkoper en humaner. Om deze indicatiestelling op te heffen is geen doorlichting nodig, maar beleid. De wethouder en de PvdA moeten niet het welzijnswerk aanvallen en doorlichten maar een visie ontwikkelen op hulp en op opvoeding aan kinderen en jongeren. En daar vervolgens naar handelen. Te beginnen met het opheffen van de verplichte indicatiestelling.
Opvoedingsdebat Het programma ‘Kinderen eerst’ wordt besproken in een gemeentelijke commissie. In de stukken daarvan las ik dat Lodewijk Asscher een opvoedingsdebat gaat organiseren om de mensen op hun opvoedingsverantwoordelijkheid te wijzen. Het enige concrete wat hij noemt dat hij daarmee wil bereiken is dat kinderen niet meer ‘s avonds over straat zwerven en zonder ontbijt naar school gaan. Blijkbaar wil hij opvoedregels gaan opstellen. Hopelijk gaat hij niet opleggen dat iedereen Sinterklaas moet vieren en bij geboortes beschuit met muisjes moet eten. Dat lijkt mij een heilloze weg. Een goed georganiseerd opvoeddebat met niet alleen maar mannelijke sprekers over opvoedingsverantwoordelijkheid van alle betrokken is daarentegen wel een goeie weg. Dan krijgt de leuze ‘kinderen eerst’ tenminste inhoud en gaat het niet alleen maar over regeltjes en het toezicht daarop. Politiek is meer dan regels opleggen en sanctioneren. Politiek is in dit geval ook de discussie aangaan over wat een goede opvoeding is.
De reactie van Lodewijk Asscher staat binnenkort op www.amsterdam.pvda.nl
Club- en buurthuiswerk Over de Amsterdamse welzijnsorganisaties liet Asscher zich ook scherp uit. Hij sprak over een ‘monster van Frankenstein’ en kondigde aan ‘dat alle Amsterdamse welzijnsinstellingen die met jongeren werken worden doorgelicht op resultaat en wie geen succes kan laten zien, dat zal merken in de financiering’. Waar heeft hij
In het volgende nummer afspraak nummer 2:
Ouders voeden op en spreken allemaal binnen vier jaar Nederlands!
De 10 verkiezingsbeloften 1) Kinderen eerst! Ieder kind dat nu buiten de boot valt, helpt zichzelf en het Amsterdam van morgen niet vooruit, maar in de problemen. Daarom: Strenger tegen spijbelen; verzuim terug van 5% tot 2% in twee jaar. Kinderen komen zonder taalachterstand op school en geen kind gaat van school zonder diploma: het aantal vroegtijdige schoolverlaters is binnen 2 jaar 40% minder. 2) Ouders voeden op en spreken allemaal binnen vier jaar Nederlands. Opvoeden is niet vrijblijvend. Ouders worden daarop aangesproken waar nodig. Er komt meer geld voor hulp bij opvoeden en voor taalcursussen. Elke ouder spreekt binnen een aantal jaar Nederlands. 3) Voor radicalisme is geen plaats in Amsterdam. Het vroegtijdig signaleren van radicalisme is belangrijk. Maar het voorkomen van radicalisme is
minstens zo belangrijk. Dat lukt alleen als uitsluiting wordt tegengegaan: een huis en een baan moeten voor iedereen bereikbaar zijn. Keiharde aanpak van discriminatie dus. 4) Zorg wordt beter en blijft betaalbaar. De komende jaren wordt de gemeente verantwoordelijk voor o.a. de thuiszorg. Op de zorg aan ouderen en hulpbehoevenden mag niet worden bezuinigd, deze zorg moet juist beter worden. 5) Verslaafde veelplegers in dwangzorg Verslaafde veelplegers veroorzaken overlast en horen niet op straat, maar in een opvangcentrum, heroïneverstrekkingsprogramma of een afkickcentrum. Alle 1500 verslaafden binnen 4 jaar onderdak of afgekickt. 6) Keiharde aanpak Armoede. Armoede is mensonterend en een bedreiging voor de stabiliteit van de stad. Daarom stelt Amsterdam
bij het bestrijden van armoede strenge eisen: Binnen twee jaar stopt de stijging van het aantal mensen dat in Amsterdam in armoede leeft, binnen een jaar moet de situatie van de 40.000 Amsterdamse kinderen die in armoede leven daadwerkelijk zijn verbeterd. 7) Amsterdam terug in de top 5 aantrekkelijke steden voor bedrijven. Een sterke economie is noodzaak om Amsterdam sterk, eerlijk en veilig te maken. Amsterdam moet nog aantrekkelijker worden voor het – internationale – bedrijfsleven. Investeringen in (top) onderwijs, (top)locaties, en (top)cultuur zijn hiervoor van groot belang. 8) Vliegende brigades bij overlast van hangjongeren. Als hangjongeren de straat onveilig maken, moet er direct worden ingegrepen. Het aantal overlastgevende groepen in de stad wordt binnen 2 jaar
gehalveerd. Hiervoor worden “vliegende brigades” gevormd, teams van jongerenwerkers die snel ter plaatse zijn om op te treden. Voor criminaliteitsbestrijding komt er extra politie. 9) Meer woningen bouwen Het tempo waarin woningen worden gebouwd, ligt in Amsterdam fors hoger dan in de rest van het land. De afgelopen jaren zijn meer dan 16.000 woningen in aanbouw genomen. Dat is prima. Maar het tempo moet hoger. Te veel mensen hebben nog geen goed huis. Daarom worden er tot 2010 elk jaar 5000 woningen gebouwd, waarvan tenminste 1200 sociale huurwoningen. 10) Iedereen een tweede kans. In Amsterdam moet iedereen de kans krijgen het beste uit zichzelf te halen. Volwassenonderwijs voor wie door wil leren, hoort daar bij.
4 p v d a a’ d a m n i e u w s !
oktober
2007
tekst en fotografie bas den herder
19.00 Wethouder Tjeerd Herrema verlaat de ambtswoning van burgemeester Job Cohen. Het college van B&W heeft de begroting voor 2008 besproken. Vijf miljard euro, een grote verantwoordelijkheid. De besprekingen zijn sneller verlopen dan verwacht. Herrema stapt op de fiets en pedaleert naar huis. Hierbij vergeet onze dynamische wethouder helaas zijn afspraak met uw verslaggever, aldaar om half acht.
19.25 Uw verslaggever meldt zich bij voornoemde ambtswoning in de hoop van daaruit met Herrema mee te kunnen fietsen naar het debat van die avond. Helaas verneemt hij dat de wethouder reeds vertrokken is. Op naar Pakhuis de Zwijger dan maar. De lift genomen naar de vijfde verdieping, van waaruit een feeëriek uitzicht op de Jan Schaeferbrug naar het Javaeiland. In deze zaal zal om 20.00 het debat beginnen, geleid door Sandra Rottenberg, waar Herrema en collega-wethouder Marijke Vos (GroenLinks) door de aanwezigen aan de tand gevoeld werden. 20.05 Herrema komt binnen voor het debat en excuseert zich bij uw verslaggever. Wat zijn zijn verwachtingen? ‘Het plan leeft, dat is zeker. We krijgen
wisselende reacties tijdens de avonden die we tot nog toe hebben georganiseerd. Vanavond is bedoeld om begrip te kweken en uit te leggen wat onze doelen zijn. En ook om mensen er bewust van te maken wat ze zelf kunnen doen. We maken deze stad zelf vies, we kunnen hem met zijn allen ook weer schoon maken. Ik hoop op een goede discussie, met wie weet een paar nieuwe ideeën’ aldus Herrema. Tijdens het debat herhaalt hij nog eens dat het hem er niet om gaat de auto’s de stad uit te jagen: ‘Ik rijd zelf auto, ik vind auto’s ook mooi. Je kunt me niet verwijten dat ik doe aan autootje pesten. Het gaat erom wat voor stad we aan onze kinderen willen nalaten.’ Aan het woord komen onder andere Luca Bertolini en Jupijn Haffman. De eerste is een Italiaans architect, gepromoveerd in ‘Urban planning’ en momenteel hoofddocent aan de Universiteit van Amsterdam. Hij komt met voorbeelden van manieren om het binnenstedelijk verkeer in goede banen te leiden. Van Turijn tot Wenen, van München tot Stockholm. De kern van zijn betoog: het Amsterdamse beleid kan nog een stuk doelgerichter, met ruimte voor verschillen per wijk. En vooral bij het openbaar vervoer is nog een hoop winst te boeken. Haffmans is woordvoerder van CityCargo en vertelt
Op reportage met… Aankomst met assistent Marloes Michels
Na afloop in gesprek
over zijn bedrijf, dat met vrachttrams een alternatief biedt voor vervuilende vrachtwagens. De trams brengen de goederen naar distributiepunten in de binnenstad, van waaruit elektrische vrachtwagens de winkels bedienen. Zonder uitstoot. Het plan is de experimenteerfase voorbij en in 2008 zullen de eerste vrachttrams rijden, aldus Haffman. Herrema en Vos lichten het plan toe, maar er is vooral veel ruimte voor reacties. Van een longarts, iemand van de Kamer van Koophandel, maar ook van mensen uit het publiek.
21.50 Het debat is afgelopen. Tijd voor discussie in de wandelgangen. Uw verslaggever gaat op pad om interviewtjes te verzamelen. Herrema is positief gestemd. ‘Er waren weer veel goede ideeën. Zo kwam iemand met het idee om een gratis proefabonnement aan te bieden op het OV, om zo mensen de auto uit te lokken. Op zondag 23 september gaan we het definitieve plan presenteren. Dat is een autovrije dag voor heel Amsterdam.’
23.15 Samen met politiek assistent Marloes Michels verlaat Herrema het pand. Per CO2-neutraal vervoersmiddel (de fiets) reist hij weer af naar huis.
Tijd Donderdag 13 september 2007 Met Onno van der Vlerk, voorzitter afd. Amsterdam
Plaats Pakhuis de Zwijger CO2 neutraal naar huis!
Tjeerd Herrema In het plan Voorrang voor een gezonde stad staat hoe de stad de vervuiling door autoverkeer tegen wil gaan. Het meest controversiële deel is echter de voorgenomen verhoging van de parkeertarieven binnen de ring A10. Maar er is meer: het openbaar vervoer (OV) moet beter worden georganiseerd, dieselauto’s en bestelbusjes krijgen verplichte roetfilters en vervuilende vrachtwagens komen de binnenstad niet meer in. Fietsen moet aantrekkelijker worden en er komen meer P&R-terreinen. Het uiteindelijke doel: in twee jaar een betere luchtkwaliteit met 15% minder luchtvervuiling door fijnstof. Nieuws! vergezelde PvdA-wethouder Tjeerd Herrema tijdens een discussieavond over deze plannen.
Reacties op het plan Ruud Dwars (44)
Beleidsadviseur Kamer van Koophandel ‘Parttime Amsterdammer’ Eens met het plan? ‘Gedeeltelijk. Als je de parkeertarieven verhoogt, moet je ook een alternatief kunnen bieden. Het OV vernieuwen duurt heel lang en is voor 2010 niet te realiseren.’ Helpt de toegenomen aandacht voor milieu? ‘Jazeker. Het bedrijfsleven is al gaan anticiperen op de strenge regels. Er wordt bijvoorbeeld veel energie gestoken in het ontwikkelen van schone motoren. De gemeente moet daarbij ook de individuele ondernemer bijstaan. De aanschaf van een nieuw, schoner bestelbusje is een hele investering.’ Is er veel strijd? ‘In grote lijnen zijn we het eens. Maar we blijven tegen de verhoging van de parkeertarieven.’
Paul van Spiegel (58)
Longarts in het Slotervaart Ziekenhuis BV Werkt in Amsterdam, woont in Overveen
Voorrang voor een gezonde stad Fijnstof gevaarlijk? ‘Het is een feit dat er meer mensen ziek worden en doodgaan door de toegenomen hoeveelheid fijnstof in de lucht. De lucht lijkt schoner geworden, omdat er minder roetdeeltjes zijn. De auto-industrie heeft bereikt dat de grotere stofdeeltjes eruit worden gefilterd. Maar van de allerkleinste deeltjes, het ultrafijne stof, zijn er juist meer. De overheid heeft een gezondheidsraadcommissie ingesteld. Het zou me niets verbazen als na hun advies alles nog urgenter wordt dan het al is.’ Wat merkt u ervan? ‘In de zomer van 2001 werd de A10-west grondig gerenoveerd. Je merkte die periode dat er heel wat minder acute longpatiënten binnenkwamen op de Eerste Hulp van de omliggende ziekenhuizen. En aan de andere kant, bij mistige dagen in de herfst bijvoorbeeld, zie je een duidelijke toename.’
Boudewijn Snoeck (60)
Scheepswerktuigbouwkundige en fotograaf Amsterdammer ‘Ik ben hier gekomen omdat ik dit een
belangrijk onderwerp vind. Er wordt naar mijn mening nog te weinig aan gedaan. De gemeente kan meer ondernemen. Je ziet nu bijvoorbeeld bij de Coentunnelweg dat alle op- en afritten afgesloten zijn. Dat gaat gewoon goed en leidt tot een verbetering van de luchtkwaliteit. Je kunt modellen opstellen om te kijken hoe je een goede doorstroom combineert met minder luchtvervuiling. Dat miste ik nog vanavond. Toch sta ik positief tegenover dit plan.’
Mirjam Bergervoet (47)
Michiel Mulder (28)
Egbert de Vries (38)
Amsterdams PvdA-raadslid voor de centrale stad Amsterdammer ‘Ik ben het eens met de analyse. Maar ik ben er nog niet van overtuigd dat de voorgestelde maatregelen ook de enige mogelijke of de beste zijn. We moeten ook goed kijken naar de economische effecten. Het is belangrijk dat het zuur, de parkeertarieven, en het zoet, een goed openbaar vervoer, samen worden ingevoerd.’
Amsterdams PvdA-Raadslid voor de centrale stad en Amsterdammer
Voorzitter van Stadsdeel Oud-Zuid Amsterdammer
‘Ik ben hier om te horen wat de PvdA-leden en –sympathisanten vinden. Iemand zei vanavond dat je niet zomaar het parkeertarief binnen de ring gelijk kunt schakelen, omdat iedereen dan alsnog in het centrum gaat parkeren. Dat vond ik interessant, daar moeten we nog eens goed naar kijken.’
’Een interessante bijdrage vond ik die van Els Agsteribbe, namelijk dat de vervuiling ook de monumenten in de stad aantast. Verder viel me op dat er weinig tegenspraak was over de parkeertarieven. Misschien zijn we het allemaal wel eens?’
Zie ook: www.gezondelucht.amsterdam.nl
oktober
2007
p v d a a’ d a m n i e u w s !
5
De andere kant op kijken De PvdA is de eerste politieke partij die alle kandidaten en bestuurders een gedragscode laat tekenen. Maar heeft het effect? We vroegen het Staf Depla, PvdA Tweede-Kamerlid en medeontwikkelaar. tekst mart bode ‘De politiek doet er toe. Politici doen er toe. Wij nemen beslissingen die positief en negatief uit kunnen pakken voor mensen. Dit kunnen we alleen geloofwaardig doen als er geen enkele twijfel is over onze integriteit. Integriteit is meer dan alleen je aan de wet houden. … Wij hebben daarom een aantal kernwaarden gedefinieerd die een richtsnoer vormen voor ons handelen’. Zo begint gedragscode van de PvdA. De PvdA is de eerste politieke partij die alle kandidaten en bestuurders zo’n verklaring heeft laten tekenen. In de code zijn ook een aantal concrete zaken over geloofwaardigheid nader uitgewerkt.
Politicus in je vrije tijd? Politici hebben een voorbeeldfunctie. Ook in hun vrije tijd. In de gedragscode staan daarom heldere passages over belangenverstrengeling. Eigenbelang voor laten gaan en cliëntelisme zijn daarom uit den boze. Ook het hebben van belangen in ondernemingen die de portefeuille van een woordvoerder raken is over de grens. Verder krijgen onderwerpen als het melden van integriteitschendingen en hulp bij vragen over het gedrag van collega-politici de aandacht in de code.
De andere kant opkijken In Amsterdam Zuid-Oost heeft zich de afgelopen periode een klein drama op dit vlak afgespeeld. In het kort luidde de vraag of er aanwijzingen gevonden konden worden voor persoonlijke verrijking van PvdA-politici bij subsidietoekenningen. Dit beeld was ontstaan na publicatie in juni van het rapport Subsidieverstrekking Zuidoost van de Rekenkamer Stadsdelen Amsterdam. De beschuldiging trof de PvdA-raadsleden - André Bhola, Mala EckhardtAngna en Egbert Doest – in het bijzonder. Voor publicatie van het rapport van de rekenkamer was een interne PvdA commissie onder leiding van Ed van Thijn overigens tot een mildere conclusie gekomen. Na het rapport van de rekenkamer sprak een derde onderzoek door bureau BING de aantijgingen van persoonlijke verrijking tegen. Wel zegt BING dat de drie genoemde raadsleden steken hebben laten vallen. ‘Er is onzorgvuldig omgegaan met enkele wettelijke bepalingen… Niet fraai, verbetering is noodzakelijk. Amsterdam Zuid-Oost is daarin niet uniek.’ Uit de rijke bloemlezing aan reacties op de PvdA site
blijkt dat deze conclusie niet als verrassing komt. Ook van Thijn meldt in zijn rapport: ‘… dat het begrip ‘integriteit’ passief beleden wordt: het wordt beschouwd als een privékwestie en bij een (mogelijke) schending van een integriteitvraagstuk, wordt onvoldoende erkend dat directe en actieve stappen vereist zijn en dat de doorwerking in de media groot kan zijn.’ Nieuws! vroeg medeontwikkelaar van de gedragscode Stef Depla hoe het naar zijn menig met de naleving van deze code is gesteld. Depla: ‘Wel zien en niets zeggen maakt je medeverantwoordelijk. Want als je wegkijkt als je collega-raadslid zich op een hellend vlak begeeft glijd je zelf eigenlijk mee. Als aan je partij de geur van belangenverstrengeling en vriendjespolitiek hangt nemen de kiezers snel afscheid van je. Om de lieve vrede het gedrag van partijgenoten accepteren is daarom een doodlopende weg.’
Hoe breng je de gedragscode in praktijk? Dat is volgens Depla de vraag die periodiek op de agenda moet staan: ‘Teveel PvdA-kandidaten ondertekenen de gedragscode zonder hem echt te lezen en te bedenken waar ze hun handtekening onder zetten. Zo’n gedragscode werkt alleen als raadsleden, bestuurders en kamerleden met elkaar aan de hand van praktijkvoorbeelden ingewikkelde integriteitproblemen bespreken. Het voordeel is dat als je in je omgeving twijfels hebt over het gedrag van je collega, je elkaar daar veel makkelijker op kan aanspreken.’
Waar kun je naar toe bij twijfels of aanwijzingen? Depla: ‘Het komt er nu op aan trainingen te organiseren. Helder maken bij wie je terecht kunt met signalen over twijfels of aanwijzingen over gedrag van partijgenoten dat mogelijk in strijd is onze gedragscode. Let wel: een tweede kans kan niet meer als je te ver over de schreef bent gegaan. Dan kan je de PvdA niet meer vertegenwoordigen in de raad, als wethouder, als Kamerlid of Minister.’ Van het grootste belang is volgens Depla: ‘Elkaar aanspreken, want dat maakt het mogelijk om mensen een tweede kans te geven.’
Het PvdA Stadsregiobestuur bereidt momenteel een aantal bijeenkomsten over intregriteitskwesties voor.
De kernwaarden uit de PvdA gedragscode luiden: 1. Betrokkenheid.
De rode draad in de PvdA geschiedenis is solidariteit. Ook vinden we dat politiek dienstbaar moet zijn aan de samenleving. Traditioneel komt de PvdA op voor de zwakkeren in de samenleving en strijden wij voor emancipatie. Betrokkenheid zegt bovendien iets over de manier waarop je omgaat met de dossiers én de mensen die je op je pad tegenkomt.
2. Geloofwaardigheid.
Politiek doet ertoe; dat is onze stellige overtuiging. Maar politiek kan alleen effectief zijn, als zij ook betrouwbaar en geloofwaardig is. Wij vragen nogal wat van anderen (zie ook hoofdstuk 3 van het beginselprogramma) – en dat kan alleen als wij zelf ook betrouwbaar en geloofwaardig zijn. 3. Onafhankelijkheid. Volksvertegenwoordigers moeten het vertrouwen in het bestuur kunnen opzeggen. Zij moeten open staan voor de meningen van anderen bij de zaken die ze vóór zich krijgen, maar zij moeten vervolgens eigenstandig hun verantwoordelijkheid kunnen nemen.
4. Openheid.
Dit betekent in de eerste plaats transparantie over het eigen handelen, wat essentieel is als het gaat om integriteit. We doelen ook op het open staan voor anderen (toegankelijkheid; ‘nabij bestuur’ in letterlijke zin). Open staan voor ideeën en initiatieven in de samenleving. Open staan voor tegengeluiden.
5. Respect.
In het beginselprogramma wordt gesproken over een vrijzinnige moraal: tegen de achtergrond van voor iedereen geldende grondrechten is er ruimte voor verschillende levensbeschouwingen, levensstijlen en culturen. Ook zeggen we: iedereen heeft recht op een fatsoenlijk bestaan. Met het woord respect willen we dergelijke dingen vangen.
6. Verantwoordelijkheid.
Het gaat niet alleen over het nemen van verantwoordelijkheid. Ook doelen we hiermee op het idee ‘macht vraagt tegenmacht’. Politici moeten open staan voor tegenmacht en anderen de ruimte geven zelf verantwoordelijkheid te nemen. Daarnaast gaat het over verantwoording afleggen; alles wat je doet moet je kunnen verantwoorden.
Zie voor de gedragscode: www.pvda.nl > bibliotheek
Staf Depla: ‘Wel zien en niets zeggen maakt je mede-verantwoordelijk.’
column PvdA Nieuws! heeft een mol in het stadhuis. In de lift citeert ambtenaren, politici, bezoekers en verdwaalden in de lift van het stadhuis. Uiteraard anoniem. ‘Hij kan zich toch ook volgende week profileren op dat onderwerp?’ ‘Dat kan. Maar hij wil dat nu doen.’ ‘Ik wil om vijf uur naar huis.’ Een diepe zucht. Het hoofd ligt op het borstbeen. De lift in het stadhuis. Twee ambtenaren in gesprek. De één met stropdas, de ander zonder. Allebei dragen ze een stapeltje papieren. ‘PvdA’ers. Het gaat niet goed met die partij. En dan willen ze zich in de kijkert spelen. Dan moeten ze ineens op alle camera’s aanwezig zijn. Dan reizen ze naar Maastricht om over onze hoeren te praten. Dan pakken ze bezems om al die welzijnsclubjes op te vegen. En wie mag dat allemaal doen?’ ‘Wij.’ ‘Ja. Maar er wordt niet aan mij gedacht.’ ‘Jij hebt ook kinderen? ‘Ja. En die hebben die jeugdhulpverlening straks hard nodig. En ik ga me straks op de Wallen helemaal afreageren, omdat ik te lang heb moeten doorwerken, zodat de wethouder straks weer kan schitteren.’
Het Roodborstje
I n
de
l i f t
6 p v d a a’ d a m n i e u w s !
oktober
2007
Iedereen kent ze, mensen die van groot belang zijn voor een club of organisatie, maar die zelden de waardering krijgen die ze verdienen. Bestuurslid en columnist Bas Huijbers haalt voor deze gelegenheid herinneringen op aan zijn oude voetbalclub. Vanaf het volgende nummer gaat deze rubriek exclusief over PvdA-ers!
Mijn held De materiaalman
tekst bas huijbers Woensdagavond, het weer is klote, je het net te snel een prak macaroni naar binnen gewerkt en bent met je sporttas vertrokken naar de trainingsvelden voor de voetbaltraining. Zij die ooit hebben gevoetbald zullen de muffe geur van de kleedkamer, de te laat uitgepakte voetbaltas en het geluid van voetbalnoppen op de betonnen vloer nooit vergeten. Wat je ook nooit echt vergeet zijn die oude mannetjes die het materiaal en de thee regelen op zo’n voetbalclub. Hoe die van mijn club heetten weet ik niet precies meer, maar het was iets van Jaap, Sjaak of Piet. Of je thuis speelt of uit, je komt ze bij elke club in Amsterdam tegen. Om eerlijk te zijn, was ik ook altijd een beetje bang voor zo’n materiaalman, omdat ik hem niet goed kon verstaan en hij mij stevig bij mijn arm kon grijpen om hem te helpen bij het oppompen van de ballen. Liever ontweek in die man in het materiaalhok. Pas later, toen ik ouder werd, begreep ik hoe belangrijk deze oude mannen zijn. Okay, ze hebben allemaal hun gebruiksaanwijzing, maar ze zorgen er wel voor dat er in de pauze thee met veel suiker is (en altijd te weinig bekertjes). Ze zorgen voor opgepompte voetballen, voor de vlag in de hoek van het veld, voor de netten in de goals en zo kan ik nog wel even door gaan. Zonder is een voetbalclub niet draaiende te houden.
D e sp r e e k s t e e n
Ergens in de stad... In Londen is een bezoekje aan ‘speakers corner’ in Hyde Park een welkome afleiding voor wie de drukte van de stad wil ontvluchten en graag naar speeches luistert van mensen op een zeepkist. Wat nog niet zoveel mensen weten is dat in het Oosterpark in Amsterdam een vergelijkbare plek is ontstaan waar sprekers op een zeepkist hun gedachten met voorbijgangers delen. De plek heeft de toepasselijke naam ‘de spreeksteen’. De steen is in 2005 opgedragen aan Theo van Gogh en heeft als doel om zijn favoriete activiteit, vrij denken en spreken, levend te houden. In Londen is het verboden om over de Britse koninklijke familie en het omverwerpen van de regering van Groot-Brittannië te praten, terwijl in Amsterdam geen onderwerp wordt geschuwd (wellicht ook in nagedachtenis van Theo van Gogh). Iedereen mag op de steen klimmen en zijn of haar gedachten de vrije loop laten. Gewoon komen luisteren kan ook. En wie sowieso graag een ommetje door het Oosterpark maakt, moet zeker een keer langslopen als de spreeksteen in gebruik is. De steen is eenvoudig te vinden. Wanneer je vanaf de Linnauesstraat het park in gaat, ligt de steen aan je linkerhand op het evenementenpleintje. Op zondagmiddag wordt meestal vanaf half twee iemand uitgenodigd om te spreken.
Zie voor meer informatie over de steen en het programma de website www.spreeksteen.nl. illustratie alexander van daalen
Hierbij roep ik op om Jaap, Sjaak of Piet de materiaalman te benoemen als held. Hierbij hoort geen lintje en we hoeven ook geen buiginkje te gaan maken, maar eren doe je de materiaalman door eens een praatje te gaan maken, door de voetballen niet zomaar in het materiaalhok te schoppen en in je achterhoofd te houden dat hij bijdraagt aan je eigen plezier. Zonder materiaalman ontbreekt er een klein radertje in de voetbalwereld, er is dan geen harde bal om te voetballen en geen thee in de pauze…
Wie is uw held? De PvdA Amsterdam kent vast ook veel stille helden. Kent u zo iemand? Die altijd te porren is voor een campagneactiviteit? Altijd staat te flyeren? Opgewekt en optimistisch blijft als de opiniepeilingen ons weer eens in de steek laten? Of iets uitzonderlijks doet? Laat het ons weten. Dan maken we een mooi portret van hem of haar, dat we vervolgens publiceren in dit blad of op de website van de PvdA Amsterdam. Je kunt naam, telefoonnummer, e-mailadres en reden van jouw eigen PvdA held mailen aan:
[email protected]. Vergeet je eigen telefoonnummer niet te vermelden! De redactie neemt dan contact met je op.
Laat het ons weten!
Ook een mening?
Een blad van een politieke partij bestaat bij de gratie van leden. Voor hen wordt dit blad gemaakt. Als het even kan, ook mét de leden. Met u dus. U kunt uw mening geven op www.amsterdam.pvda.nl over onderstaande onderwerpen. Ter inspiratie enkele ongesorteerde voor- en tegenargumenten op de discussieonderwerpen voor de komende twee maanden.
Ontslagrecht Eindelijk versoepelen of nooit versoepelen? Het heetste hangijzer van dit moment. Tegenstanders vinden het een onzinnig voorstel en betogen dat werkgevers van iedereen af kunnen als ze maar een deugdelijk personeelsbeleid voeren. Van een versoepeld ontslagrecht worden alleen de meest kwetsbaren op de arbeidsmarkt de dupe, zo zeggen zij. Voorstanders van versoepeling zien echter grote kansen voor werkgevers én werknemers. Vooral het argument dat versoepeling het eenvoudiger maakt om personeel aan te trekken spreekt veel mensen aan.
Multiculturele samenleving
Wat is is (te) streng en wat is (te) soft? Hoe zorgen we ervoor dat nieuwe Amsterdammers zich thuis voelen in de stad. Dat is de kern van de zaak.
Kraken Misdrijf of pragmatische oplossing? Groen Links wethouder Maarten van Poelgeest wil het stimuleren. Als oplossing voor het bijna niet op te lossen tekort op de (betaalbare) woningmarkt. Leegstand hoeft niet, er kunnen best tijdelijk mensen wonen! De VVD wil het verbieden. Je hoort nu eenmaal niet gratis in het huis van een ander te wonen zonder toestemming. Bovendien mogen huiseigenaren zelf weten wat ze met hun bezit doen. Daar commentaar op hebben door ongevraagd de boel uit te wonen heeft geen pas!
Waar blijft het antwoord van de PvdA? Voor velen is de combinatie PvdA en de multiculturele samenleving gelijk aan pappen en nathouden. Maar ondanks het feit dat de klamme deken van de politieke correctheid er wel af is, komt het debat eigenlijk nog steeds niet goed op gang. ‘De boel bij elkaar houden’, is het beste wat we kunnen doen, zegt de een, terwijl een ander hamert op strenge regelgeving, controle en sanctioneringstoepassingen.
U kunt uw mening in een kort essay (300 woorden maximaal) samenvatten en mailen naar:
[email protected] Uw bijdrage wordt hoe dan ook geplaatst op de website, mits u de gangbare regels voor fatsoen in acht neemt. In het volgende nummer van dit blad maken we een compilatie van de bijdragen en worden nieuwe discussieonderwerpen gepubliceerd.
oktober
2007
p v d a a’ d a m n i e u w s !
7
De nieuwe voorzitter:
Wie was er favoriet in Amsterdam? De leden kozen uit zeven kandidaten een nieuwe voorzitter. Redelijk onverwacht kwam Lilianne Ploumen als winnaar uit de strijd van deze ledenraadpleging. Maar wat wilden wij eigenlijk in Amsterdam? Nieuws! vroeg een aantal bestuurders en politici op wie ze stemden en waarom.
tekst winnie terra foto thomas schlijper
D
uca Adema (Stadsdeel-voorzitter Zuider Amstel) koos Jan Pronk:
‘Als oude rot vertrouwd en volop bezieling (...) is hij de enige politicus die mij, al vele jaren geleden, op een PvdA congres kippenvel heeft bezorgd. Hij hield toen een prachtig verhaal over ontwikkelingssamenwerking en milieu. Je voelde de zaal zinderen...’ Volgens Adema moet de PvdA weer smoel krijgen en een echte emancipatie partij durven zijn. Hiervoor zijn progressieve keuzes nodig en een sterke profilering ten aanzien van het ‘veilige midden’ en links- en rechtspopulisme. ‘Vandaar dus: Jan Pronk’. Ahmed Marcouch, Stadsdeelvoorzitter in Slotervaart, stemde op Lilianne Ploumen. Marcouch streeft naar emancipatie en verheffing, wijst romantische visies op de multiculturele samenleving af maar wil kansen scheppen, grenzen stellen en mensen op eigen benen leren staan. De wijk speelt hierin een centrale rol. ‘Ploumen is iemand die vanuit de wijken en afdelingen een passende visie op de samenleving anno nu kan ontwikkelen’. Wanneke Sabatino, raadslid in Amsterdam-Centrum verwacht van de nieuwe voorzitter dat zij de permanente partijvernieuwing én daarnaast de visie van de leden vertegenwoordigt, en ook nog op politiek niveau ‘mee kan spelen’ en ‘tegenspel biedt’. Sabatino stemde daarom ook op Ploumen. Zij zegt daarover: ‘Pronk is denk ik minder goed in staat de vereniging te vernieuwen en
Sabina Gazic
de partijorganisatie hieraan ondersteunend te laten zijn.’ ‘Een voorzitter moet binden en zorgen dat de partij bezig is met ideeënvorming en in dialoog staat met de samenleving’, zegt Michiel Mulder, gemeenteraadslid van de centrale stad Amsterdam. Erik de Baedts had daarom de voorkeur van Mulder. ‘De Baedts zet deuren van de partijen open en had in mijn optiek kunnen voorkomen dat we elkaar de tent uitvechten in rokerige zaaltjes.’ Feddo Biekart, raadslid in Oud-West stemde Ab Voerman: ‘Een goede voorzitter heeft een duidelijke visie en charisma, maar moet vooral in rust en goede orde zorgen dat de partijbeginselen en de ideologie van onze sociaal-democratische partij in alle lagen en in elke actie van de partij worden uitgevoerd. Voerman kan dit: hij beschikt over een goede antenne, contacten, ervaring.’ Tineke Koopman, raadslid in Amsterdam Centrum kiest bij gelijke geschiktheid altijd een vrouw, en stemde dus Ploumen. ‘Een nieuwe voorzitter moet ‘samen met de overige leden van het partijbestuur de voorwaarden scheppen om de PvdA een meer kritische rol te geven. Ploumen is creatief in het benaderen van problemen en ook nog enthousiast.’ Voor
Wichert Hoekert, lid van het afdelingsbestuur De Baarsjes, was Pronk favoriet vanwege zijn inspiratie voor de PvdA. ‘Dat de aanstelling van Pronk tot onenigheden en wellicht tot discussies over genomen beleidsbeslissingen had geleid (...) lijkt me zeker.’ Sociaal bewogen, weten wat links is, weten hoe om te gaan met de multiculturele samenleving
Gemeenteraadslid PvdA Amsterdam Vincent van Rossem, docent architectuurgeschiedenis aan de Universiteit van Amsterdam, vindt dat de Wibautstraat het ergste is wat Amsterdam aan architectuur te bieden heeft. Het oostelijke stadsgebied is er ‘onherstelbaar door verminkt’ zegt hij. En ook in Het Parool, de krant die al jaren bijhoudt welke panden de Amsterdammers een doorn in het oog zijn, worden minimaal drie gebouwen aan de Wibautstraat genoemd als voorbeelden van onmiskenbare lelijkheid. De bewoners van Oost hebben hun eigen mening over deze straat. Voor mij – ook een bewoner van dit stadsdeel - is het een stinkend obstakel op weg naar de rest van de stad. Het is een ontzettende lange en saaie straat. Als het even kan, vermijd ik hem. Gesteund door bewoners en ondernemers uit de buurt riep Cees Nuyten in 1993 het gemeentebestuur op om van de lelijkste straat van Nederland de mooiste te maken. Zij wilden nadenken over de hele straat. Zij wilden een masterplan. Het bestuur greep het project aan om te experimenteren met bewonersparticipatie. Via een ‘open plan proces’ moest een plan voor de Wibautstraat vanaf de IJtunnel tot aan de Omval tot
stand komen. Gaandeweg sloten zich meer partijen aan. De Hoge School wilde wel een onderwijsboulevard, het GVB wilde de metrostations verbeteren. Uiteindelijk werd besloten dat een boulevard met een versmalling van de Weesperstraat en een Wibautstraat zonder ventwegen de beste oplossing was. Dit plan – gedoopt als ‘Masterplan Wibautstraat’ - is door de raad goedgekeurd. In 2002 al. Inmiddels is het oktober 2007. En waar staan we nu? Op de gemeentelijke website vond ik een bericht uit april 2005: ‘Geld voor uitvoering ontbreekt. Van de 40 miljoen euro die wethouder Köhler bijeen sprokkelde voor de start van het project is nog maar 3,8 miljoen over. De nieuwe wethouder Van der Horst (VVD) heeft laten weten dat het plan desalniettemin wordt uitgevoerd. Onduidelijk is wanneer.’ Klinkt weinig hoopvol. Hoe ging het verder met de initiatiefnemer? ‘Nuyten gelooft er niet meer in: Er is geen Amsterdamse politicus die de ambitie heeft van de Wibautstraat de mooiste straat van Nederland te maken. En de ambitie
zijn enkele punten die Ana Alcantara (raadslid Zuid Oost) belangrijk vindt. Jan Pronk had en heeft daarom haar voorkeur. Godfried Lambriex (wethouder De Baarsjes) stemde juist Ploumen. Morrende leden en weglopende kiezers liggen hieraan ten grondslag. ‘Ploumen is in staat de inhoud en (leden) organisatie van de PvdA weer op orde te krijgen en mensen een thuis te geven bij de PvdA’ denkt Lambriex. ‘Door naar ze te luisteren en door ze als lid een stem te geven.’ ‘Een nieuwkomer met de juiste ervaring had ik leuk gevonden’ zegt Marc den Hertog, raadslid in Oud Zuid. Daarom stemde hij Erik de Baedts. Zijn uitspraak ‘er is geen enkele reden voor paniek, Bos is de politiek leider van de PvdA de laatste keer dat ik op mijn horloge keek’, beviel Marc wel. ‘Laat de PvdA nu eerst maar eens regeren. Met al dat paniekerige gedoe is ‘crisis binnen de PvdA’ een self fulfilling prophecy geworden.’ Lilianne Ploumen is zo goed als zeker de nieuwe voorzitter van de PvdA. De enige hobbel die haar nog rest is het congres, waar de keuze van de leden, de uitslag van het ledenreferendum dus, met tweederde deel van de stemmen van de congresafgevaardigden teniet gedaan kan worden. Het congres vindt plaats op zaterdag 6 oktober in de RAI in Amsterdam. Zie de agenda op pagina 2 voor aanmeldmogelijkheden.
opinie
om het participatieproject te laten slagen, bestaat al helemaal niet. Brave burgers hebben keihard gewerkt, bevriende architecten geraadpleegd, dikke stapels papier doorgenomen. Met als resultaat een mooi breed gedragen plan dat niet wordt uitgevoerd. Ik denk niet dat je deze mensen nog een keer voor zoiets kunt vragen. Mij in elk geval niet.’ Nu is het duidelijk dat Nuyten gelijk had. Van der Horst had inderdaad deze ambitie niet en heeft het plan niet uitgevoerd. De verkiezingen zijn geweest en de VVD is niet teruggekomen in het college. Amsterdam heeft een – relatief – nieuw bestuur en een ook nieuwe wethouder, Tjeerd Herrema. Ik hoop dat het werk aan ‘Wibautstraat – mooiste straat van Nederland’ nog deze collegeperiode begint. En dat er een bos bloemen aan de heer Nuyten en alle vrijwilligers die zo lang aan dit project hebben meegewerkt wordt aangeboden. Met excuses dat het zo lang duurde.
8 p v d a a’ d a m n i e u w s !
oktober
2007
Nieuws! uit de stadsdelen Westerpark
het inburgeren: wat gebeurt er tijdens de inburgeringcursus en sluit dit aan op de beleving van het nieuwe vaderland in de buurt? Tijdens een spectaculaire slotmanifestatie op zondag 18 november in Studio-K op het Timorplein, worden de uitkomsten van de bevindingen van de werkplaatsonderzoekers gepresenteerd. Deze bijeenkomst wordt – uiteraard - georganiseerd mét de bewoners van de buurt.
Impressie Rood op Straat In het kader van Meer Rood op Straat was de PvdA gemeenteraadsfractie vorige maand te vinden in het Westerpark.
De eerste gastcolumnist:
Samen met de afdeling werd het park van west naar oost doorkruist, van de kinderboerderij, de Westergasfabriek terrassen en de tennisbanen, naar het oude park en de speeltuintjes. Frisbees vonden gretig aftrek. De weergoden werkten echter maar kortstondig mee. Is het park normaal afgeladen op een zaterdagmiddag, de voorzichtige regendruppels hielden de mensen thuis of in de stad.
Wouter Bos
De eerste gastcolumnist in de eerste nieuwe ledenkrant: een hele eer voor een eenvoudige partijleider….! Maar ik doe het graag want hoe je het ook wendt of keert, ledenkranten zijn de visitekaartjes van de PvdA-afdelingen. Hier blijft het oog hangen of dwaalt het weg. Hier wordt interesse geboren of wordt de kattenbak mee belegd. Hier raakt iemand geïnspireerd of haakt iemand af. Mijn eerste boodschap is dus vooral: gefeliciteerd met dit mooie nieuwe blad. Onderschat het belang ervan niet, maak er optimaal gebruik van! Ik vind het trouwens ook een mooi blad geworden, gewoon als je kijkt naar opmaak en typografie. Mensen die er verstand van hebben vertellen me dat die vrij traditioneel is. Maar dan wel met een weer heel eigentijdse inhoud. Traditioneel en toch eigentijds, het zou over de PvdA zelf kunnen gaan. En in een heleboel opzichten is het ook de opdracht die de commissie-Vreeman ons gegeven heeft: wees authentiek , sta voor je traditie maar ga door met de vernieuwing. Vanuit de oppositie was dat in zekere zin makkelijk. Je schrijft een rapport, je voert een debat, en het leven gaat door. De een trekt zich er wel iets van aan, de ander niet. Maar nu we in het kabinet zitten is ook de vernieuwing opeens menens geworden. Ella Vogelaar moet het partijrapport van Schelto Patijn over integratie gewoon in daden omzetten. Ahmed Aboutaleb moet laten zien dat we streng én sociaal zijn. Ronald en Sharon moeten laten zien dat we over de schaduw van ons eigen onderwijsverleden heen kunnen stappen en weer dé onderwijspartij van Nederland kunnen worden zonder dat de hele onderwijswereld een hekel aan ons krijgt. Authentiek en toch vernieuwend. Traditioneel en toch eigentijds. Deze PvdA. Dit blad.
Succes er mee!
Houd de agenda op www.amsterdam.pvda. nl in de gaten voor volgende Meer Rood op straat-dagen. Maar u kunt de PvdA ook tegenkomen bij bijeenkomsten en bij spreekuren in de stad. Spreek ons aan. Laat weten wat u van de stad vindt en wat er anders of beter kan!
Zeeburg Werkplaats Wiardi Beckman Stichting in Zeeburg! De afgelopen jaren is de indruk ontstaan, zowel bij de overheid, de media, als bij buurtbewoners, dat er een groeiende kloof bestaat tussen de dagelijkse praktijk van de bewoners in achterstandswijken en het beleid wat hiervoor gemaakt wordt. Beleidsdiscussies rondom achterstandswijken zouden te weinig raken aan de dagelijkse realiteit van haar bewoners.
verbindingen oplevert tussen bewoners. Het onderzoeksgebied ligt in de Indische buurt in het stadsdeel Zeeburg. Deze buurt is de laatste vaker negatief in het nieuws gekomen door rellen, zowel tussen jongeren als tussen jongeren en de politie. Ook is de wijk door de nieuwe regering geoormerkt als ‘probleemwijk’, wat de wijk zowel een stigma geeft, als (financiële) kansen biedt voor verbetering. De centrale vraag van het onderzoek is: wat is de belevingswereld van de bewoners van de Indische buurt? In een aantal deelvragen wordt deze centrale vraag verder uitgewerkt. De werkplaats bestaat uit zes jonge academici, die ieder een deelvraag onderzoeken. Sander Verwer gaat in op de emotionele betrokkenheid van de bewoners bij hun buurt: hoe werkt dit en hoe verschilt dit per bewoner? Saira Sadloe onderzoekt succesvolle participatie van allochtone vrouwen. Hoe nemen zij deel aan het leven in de buurt en hoe geven zij op hun eigen wijze vorm aan het maatschappelijke middenveld? Wat deed hen besluiten om actief te worden? Marinke van der Kroon vergelijkt de Indische buurt met het Oostelijk Havengebied als het gaat om maatschappelijke participatie en sociale bindingen, het zogenaamde sociale kapitaal. Kate Kirk kijkt hoe het de nieuwe Nederlanders vergaat met
De werkplaats 2007, een gezamenlijk initiatief van de Wiardi Beckman Stichting en het Wetenschappelijk Bureau GroenLinks, heeft dit jaar daarom als doel om een veelzijdig en adequaat beeld van de leefwereld van ‘de burger’ in een achterstandsbuurt te schetsen, om zo te onderzoeken of een dergelijke kloof inderdaad bestaat. Het nieuwe aan de aanpak van De werkplaats is het idee om vanuit de belevingswereld van de buurtbewoners te kijken, en minder vanuit beleidsoogpunt. Door te kijken naar de dagelijkse praktijk komen nieuwe vormen van samenleven in beeld. Initiatieven die zorgen dat het leven in een achterstandswijk niet alleen negatief is, maar ook nieuwe
Marcel Duyvestijn
Alles zeggen
We klagen. We kletsen. De ene knuppel ligt nog niet in het hoenderhok of de ander wordt er alweer ingegooid. Heerlijk. Wat een partij!
Marcel is schrijver en columnist voor onder meer Intermediair. Daarnaast is hij parttime webbeheerder van www.pvda.amsterdam.nl en redacteur van Nieuws!
Bij de SP is dat toch anders. Daar ontslaan ze de hoofdredacteur die een kritisch artikel plaatste. Bij het CDA werd de baas van Christendemocratische Verkenningen op non-actief gezet, omdat hij hetzelfde deed. Bij de VVD mag je al evenmin kritiek spuien. Dat gebeurde Rita Verdonk. ‘Mond houden of opdonderen.’ Het werd het laatste.
Wij vinden het juist lekker. Die zelfkastijding. Wij weten ook dat we er beter van worden. Aan een tegengeluid heb je meer dan dat iedereen over je bolletje aait. Een paar maanden terug stond Joost Zwagerman tegenover Bos, Aboutaleb en Dijsselbloem. Hij had een scherp pamflet geschreven: ‘De schaamte voor links’. Van het linkse denken, doen en laten bleef geen spaan heel. Maar tot verbazing van de schrijver gaf
Slotervaart Ahmed Marcouch in Duits weekblad De faam van stadsdeelvoorzitter Ahmed Marcouch (Slotervaart) heeft Duitsland bereikt. Der Spiegel besteedde vorige maand twee pagina’s aan de ‘sheriff van klein-Marokko’ die orde op zaken stelt in Slotervaart. Het blad beschrijft hoe Marcouch met zijn directe aanpak in korte tijd al resultaten heeft laten zien in het stadsdeel: de criminaliteit neemt af en de straten zijn schoner. De voormalige politieman, die op zijn tiende naar Nederland kwam, dwingt integratie af en heeft een einde aan het gedogen gemaakt. ‘Hij grijpt hard in als hij dat juist vindt. En hij vindt het bijna altijd juist.’ En dat bevalt in Nederland tegenwoordig. Acht van de tien Nederlanders zouden zijn optreden waarderen. Er komt een hangjongere aan het woord, die beweert dat er nooit meer dan kattenkwaad wordt uitgehaald: er wordt wel eens een aardappel in een uitlaat gestopt of een sinaasappel gestolen. Der Spiegel weet wel beter. Marcouch gaat er voortvarend mee aan de slag. Een jongere die zijn moeder tot wanhoop drijft, krijgt van Marcouch een donderpreek. De jongen wordt een stageplek aangeboden, maar als hij het weer verknalt, komt hij in de gevangenis. ‘Wie mij hoofdpijn bezorgt, krijgt van mij hoofdpijn.’ Het weekblad schetst een beeld van de wijk, compleet met oud-premier Wim Kok op de fiets en Mohammed B. die in de buurt woonde en zich aanvankelijk als geïntegreerde Nederlander gedroeg. Vanuit Marokkaanse hoek is er ook kritiek op Marcouch. De verslaggever beschrijft hoe de stadsdeelvoorzitter achter twee jongens aanrent die hem in het Arabisch voor chaïn - verrader - uitschelden. Hij krijgt er één te pakken en snauwt hem toe: ‘sukkel’.
opinie de één na de ander toe dat de pamflettist gelijk had. ‘Jezus. Dit is wel een heel makkelijke overwinning’, riep de schrijver verdwaasd uit. Hij had meer tegenstand verwacht. Zwagerman is geen lid. Dus daarom kan ik me zijn verbazing voorstellen. Maar elk lid weet dat wij van azijn houden. Wij zijn zelf ook zeikers. Zeurders, mierenneukers. Je kunt ‘bij ons’ alles zeggen wat je wilt. Dat maakt ons PvdA’ers ook zulke leuke mensen.