Magisch leuk AAC-jeugdkamp! Het lijkt wel magie: na een regenachtige dag valt er nog een laatste bui aan het begin van de avond, en dan klaart het op, om precies zo lang als het kamp duurt droog te blijven! Nadat we alle ouders hebben uitgezwaaid, is het tijd om de jarige Julia en Frencis toe te zingen en - traditiegetrouw - een groepsfoto te maken – dit jaar zijn we met zoveel, dat het nog wat moeite kost om het hele gezelschap er goed op te krijgen…
We smikkelen van de traktatie als het knalt in het kamp... Het geluid komt uit de richting van het geheimzinnige huisje dat tussen de tenten in ons kamp staat – het had er al gestaan toen Ron, Tim, Patrick en Marcel die ochtend arriveerden om het kamp op te bouwen. Bordjes waarschuwen om niet te dichtbij te komen (al hadden de dappersten onder ons al wel voorzichtig poolshoogte genomen…). Wat is er aan de hand?! Er stijgt zelfs rook op!
En wie komt daar dan aangehold? En waarom gilt ze “Oh help, o jee…mijn Klaasje..!”?
Het blijkt een echte magiër! Admillia is haar naam, en Klaasje is haar leerling laat ze ons weten. Op het moment van de knal, vertelt ze, was hij in het huisje bezig met het oefenen van een verdwijntruc: spulletjes naar het bos toveren en weer terug. En nu blijkt het huisje helemaal leeg: geen Klaasje, en ook alle toverspullen zijn verdwenen. Admilia vermoedt dat alles – inclusief Klaasje zelf – in het bos terechtgekomen is. Willen wij haar helpen zoeken…? Ja, natuurlijk doen we dat! Op naar het bos!
Gelukkig vinden we Klaasje en de spullen terug! En om dat te vieren laten Admilia en Klaasje zien hoe je het zakjes snoep kan laten regenen. Vangen!
Terug in het kamp serveert keukenmagiër Marcel lekkere broodjes. Daarna wordt er gerend, geslopen, gevoetbald, gevolleyd en gesprongen - en in de Kekuli brandt een gezellig vuurtje en wordt vrolijk gedanst en gezongen...
Rond 11 uur is het bedtijd voor de F’jes; die poetsen wat beledigd - wij zijn ‘nog lang niet moe!’ - hun tanden en kruipen hun tentjes in. Een tijdje klinkt er gezellig geklets, maar erg lang duurt dat niet: al snel ligt iedereen te slapen! Voor de oudere kinderen staat er een magisch stratego-nachtspel op het programma. Héél leuk maar ook best spannend in zo’n donker bos! – reden om haastig nog groepjes te maken: ‘Ik blijf bij jou…!’, Wij samen?!’. Dan het bos in, een beetje bang en voorzichtig of juist heel stoer (en net zo bang?); zaklampen flitsen aan en uit, er klinkt gegil, kaartjes wisselen van eigenaar… en terug naar de spelleiding voor een nieuwe kaartje… maar waar in dat donkere bos zit die eigenlijk…? Tot ongeveer 1 uur spelen we door. En dan zoekt ook de oudste jeugd hun slaapzakken op. Langzaam druppelen zaterdagochtend de kinderen hun tent uit - de jongsten aanzienlijk vlotter dan de D-jeugd - in hun tenten was het die ochtend pas om kwart voor 5 helemaal stil geworden... Kok Marcel heeft een riant ontbijt klaarstaan, met broodjes, roerei, worstjes, hagelslag, fruit… Echt verwennerij! Na zo’n ontbijt ben je wel klaar voor een magische speurtocht door de bossen en over de zeven heuvels van de Jutberg! Onderweg doen we opdrachten - knippen honderd grassprietjes voor een toverdrank, doen er 50 wormen bij, die we eerst zo snel mogelijk hebben overgegooid (opdracht...), lossen een sudoku op… - en beantwoorden vragen over magiërs, goochelaars en heksen. Hartstikke leuk! Terug in het kamp is er tijd om te spelen: de trampo’s, het springkussen, het speeltuintje, het volleybalveld en het voetbalveld zijn volop in gebruik!
Na de lunch – stapels magisch lekkere tosti’s, broodjes met ham en zelfgebakken (!) kaasbrood heeft kok Marcel op het menu - nog even spelen en dan staat de prijsuitreiking van de speurtocht op het programma: uit een geheimzinnig pakket komen snoepsleutels voor iedereen!
Daarna is het tijd voor magie met goochelaar Quintus. Eerst kijken we naar zijn goochelshow, met trucs waar monden soms van open blijven staan.
Daarna leert Quintus óns goochelen! De F’jes beginnen. Die hebben na wat oefenen al snel door hoe ze een elastiekje dwars door hun vingers laten schieten. Vervolgens leren ze van Quintus de truc voor hun eigen optreden van die avond: de verdwenen vingerhoed. Natuurtalenten blijken het, al snel laten ze als volleerde goochelaars de zelfgemaakte vingerhoeden verdwijnen en verschijnen! Nog even oefenen op de presentatie… en dan op naar het verven van een prachtige decordoek voor de show!
Dan is het de beurt aan de E-jeugd voor een goochelworkshop met Quintus. Ze oefenen stevig op de truc die zij die avond gaan uitvoeren: een elastiek dwars door je vingers én een ander elastiek laten schieten. Hun kleurige E-magic-decordoek ligt dan al te drogen - gemaakt toen de F’jes met hun goochelworkshop bezig waren - en ziet er geweldig goed uit!
Als laatste oefent de D-jeugd een verrassende kaarttruc. En ook zij maken een vrolijk magic-doek (al stelt die keukenrol voor een raadsel…).
Van al dat gegoochel krijg je zin in zwemmen! Op naar het zwembad dus! Voor sommigen ook wel handig, om meteen weer een beetje schoon te worden… En van zwemmen krijg je trek! Er wordt dan ook flink opgeschept van de heerlijke macaroni, spaghetti en salade die Marcel heeft gemaakt. Na het eten, voordat het avondprogramma begint, gaat iedereen nog lekker even z’n eigen gang… – natuurlijk wel eerst even afwassen...
En dan: op naar de Timdino-show in de Kekuli, met showmaster Tim! Twee teams nemen het tegen elkaar op in een vrolijke spelletjescompetitie en eindigen als gedeelde winnaars!
Na een warme snack kruipen de F’jes hun tenten in (natuurlijk ouders, er werd ook tanden gepoetst, geplast…) en gaat de E- en D-jeugd op pad - het bos in - voor een spannend smokkelspel: de smokkelaars moeten hun waar het bos door smokkelen en daarbij jagers Tim, Ron en Patrick proberen te ontlopen. Zei Ron nou écht dat we zachtjes moeten gillen!? – hoe je dát doet als het zo spannend is?! Rond 12 uur slaat de vermoeidheid toe bij de smokkelaars en gaan we terug naar het kamp; niet veel later slaapt iedereen als een roos. Wat gaat zo’n gezellig kampweekend snel! Het is zondagochtend, en het einde van het kampweekend alweer in zicht. Later dan de vorige ochtend, en met beduidend meer moeite, worden de kinderen wakker. Voor het ontbijt pakt iedereen z’n spullen in en brengt ze naar de Kekuli – er is regen voorspeld. Na het ontbijt vertrekken de meeste kinderen richting zwembad. Hulptroepen arriveren om te helpen met afbreken en opruimen (Bedankt, Roland, Martin, Willem, Johan en Anne-Marie!). Niet lang nadat het kamp - in een recordtijd - is afgebroken - de kampstaf blij dat er geen natte tenten in huis hoefden te drogen… - breekt de hemel open en valt de regen met bakken uit de lucht. Wij zitten (en liggen…) in de Kekuli, eten samen nog een broodje, drinken nog wat, en kijken tevreden terug op een fantastisch kampweekend!
