Gedichtendag 31 januari 2013
‘Luister in het Duister’ een avondwandeling door Deinze met woord en muziek
Het liegend konijn : Nieuwe gedichten “uit het nest geroofd” Poëziekrant Nieuws van nergens Wijvenheide Niemandsland : gedichten uit de Groote Oorlog Hemelsblauw Blinde gedichten Gerichte gedichten Celinspecties Dode kamer Dubbele punt
Een zeer vrije en beperkte keuze uit de meer dan 1000 poëziebundels van de stedelijke bibliotheek
Schrijven en lezen Grijp de dag aan De 21ste eeuw in 185 gedichten Absoluut geweldig : gedichten over vrouwen Groot verzenboek : 555 gedichten over leven, liefde en dood Kinderen : meer dan 100 gedichten over hun wondere wereld
Enquist, Anna Gruwez, Luuk Lanoye, Tom Lauwereyns, Jan Lecompte, Delphine Otten, Willem Jan Perquin, Ester Naomi Spinoy, Erik Szymborska, Wislawa Tellegen, Toon Van Leeuwen, Joke Verz. Gerrit Komrij Verz. Ina Vandewijer Verz. Jozef Deleu Verz. Willem Wilmink
le plus beau tango we dansen, trager, tango op het parket van het huis, dat niet meer schaterlacht tussen muren, vergeeld van uitgevlogen kindermonden we tellen geen passen, geen jaren meer, glijden op het getij van rimpels. zilveren vlinders vliegen uit opengegooide deuren fronsen ons voorhoofd, kinderstemmetjes vragen in stereo: wat is tango ?
© Luc C. Martens Luister in het duister - Deinze 2013
BEELDHOUWER Bij George Minne, Moeder en kind Hij peilt pratend in zichzelf de hardheid die hem wacht, die zich uitverkoren weet om wat erin besloten ligt. Hij kijkt en tast en leest en onthoudt in zijn beslagen vingers de contouren van het teveel, de adering der zinnen. En slaat en slijpt. Door wat hij weghakt groeit het aan, hij is de vroedvrouw bij een averechtse zwangerschap. En haalt adem. En blaast, met het laatste stof, leven uit de diepste plooien, een verlosser, die de ziel in het gesteente wekt, het oerbeeld kind en moeder.
© Martin Carrette Luister in het duister - Deinze 2013
Postindustriële poëzie grauw gebouw sluit de ogen en dankt zijn mensen af leegte geeuwt ademt al zwaar en nestelt zich als stilte traag het kale hoofd te roesten legt de oude gang van zaken is klaar voor de slaap
© Carolien Luister in het duister - Deinze 2013
Zandkorrels vallen naar beneden, soms traag, soms sneller soms moeizaam, soms gedreven zoals de tijd het wil. Onderaan het gevallen verleden, voorbij gegleden. Het zand in de top, de toekomst moet nog komen. Tussenin de korrels van het heden, vol twijfels in een levende realiteit van het nu. Zand loopt met de tijd, mee in het leven valt de toekomst neer naar het verleden. Als de zandloper draait, wordt het verleden toekomst, telkens anders langs het heden valt een korrel geen tweede keer op dezelfde plaats. Maak je geen zorgen om de toekomst, wat naar beneden valt heb je al gezien Treur niet om het verleden, wat geweest is, kom je altijd weer tegen in jouw illusies. Uiteindelijk komen we voortdurend onszelf tegen als lopend zand, zolang de zandloper wordt gedraaid, zolang de tijd het wil.
© Patrick Verstraete Luister in het duister - Deinze 2013
wijnmaker als hij slaapt in de modder, tussen de merlot en cabernet een alexander de grote in Perzië 'hier kom ik wonen als ik de wereld bezit' zijn hangende tuinen van Babylon zijn meesterwerk kneedt hij een sappige druif die openspat als klodders verf op een doek van Appel pers, pers de barende wijnstok glashelder op je lippen hij is blij de vrucht van zijn handen laat je droomdronken turen naar wat eens het paradijs zal zijn © Franky Taveirne Luister in het duister - Deinze 2013
In alles woelt het. krioelt het. In alles wroet het. Het is gespogen en gezogen als vadermelk, de lactatio benevolentiae van decibels. De afgekolfde klanken uit mijn jeugd. De verkalkte ademdamp van een feestzaal die neerviel als dauw, als de zompige pain d’ épice, het maagdenvlies van de morgen, als een adenoom, een slome lawine, een prolactine van tonen. Het wroet en het woelt tot in mijn wangen. Het is de moedervlek van de muziek. Ik moet haar onbevlekt ontvangen. © Steven Van De Putte Luister in het duister - Deinze 2013
