In het duister cruciale sectoren doelwit van cyberaanvallen

In het duister cruciale sectoren doelwit van cyberaanvallen

McAfee's tweede jaarrapport over de beveiliging van cruciale infrastructuren

In het duister

INHOUD

Auteurs:

Inleiding en overzicht

1

Stewart Baker, Distinguished Visiting Fellow bij CSIS en partner van het advocatenkantoor Steptoe & Johnson.

Snellere toename van dreigingen en kwetsbaarheden

4

Stapsgewijze reacties op cyberdreigingen

12

Natalia Filipiak, programmabeheerder en onderzoekspartner bij CSIS.

Reactie van de overheid

16

Aanbevelingen

24

Conclusie

24

Woord van dank

25

Katrina Timlin, onderzoeksassistent bij CSIS.

Inleiding en overzicht Een jaar geleden werd met het McAfee-rapport "In the Crossfire: Critical Infrastructure in the Age of Cyberwar" (Onder kruisvuur: cruciale infrastructuur in tijden van cyberoorlog) aangetoond hoe gevoelig cruciale infrastructuren over de hele wereld voor cyberaanvallen zijn. In het jaar na dat rapport heeft het dreigingslandschap door de komst van Stuxnet een grote verandering ondergaan. Stuxnet was een geavanceerd, succesvol wapen dat voor één doelstelling was ontwikkeld: het saboteren van een industrieel regelsysteem.¹ Dit jaar richten we ons in een vervolgrapport op de cruciale civiele infrastructuur die het meest afhankelijk is van industriële regelsystemen. Net als bij het eerste rapport hebben we gebruik gemaakt van enquêteresultaten, onderzoeken en interviews om een gedetailleerd beeld van de cyberrisico's in deze sectoren te schetsen. De kans is groot dat de sectoren die centraal staan in dit rapport — elektriciteit, olie, gas en water — de eerste doelwitten van een zware cyberaanval zullen zijn. De resultaten van ons onderzoek wijzen uit dat deze sectoren niet goed zijn voorbereid. De professionals die belast zijn met de bescherming van deze systemen, geven aan dat de dreiging snel groter wordt, maar de reactie op de dreiging niet. Ondertussen worden er al overal cyberexploits en cyberaanvallen uitgevoerd. Cruciale infrastructuren lopen groot gevaar te worden aangevallen door cyberdieven of -afpersers, maar ook door buitenlandse regeringen die geavanceerde "Stuxnet‑achtige" exploits voorbereiden.

stroom aan afzonderlijke klanten of zelfs aan bepaalde apparaten in het huis van de klant. Zonder een betere beveiliging kunnen deze grotere beheermogelijkheden in handen van criminelen of hacktivisten vallen, die vervolgens facturerings gegevens kunnen wijzigen en mogelijk zelfs kunnen bepalen aan welke klanten of apparaten stroom wordt geleverd. Maar beveiliging is geen prioriteit voor ontwerpers van slimme elektriciteitsnetten, aldus Woolsey, die twee jaar geleden voorzitter was van een groep die in opdracht van het Amerikaanse ministerie van Defensie een rapport over kwetsbaarheden in het elektriciteitsnet publiceerde. "Negentig tot vijfennegentig procent van de mensen die werken aan het slimme elektriciteitsnet maakt zich geen zorgen over kwetsbaarheden en ziet beveiliging slechts als laatste horde die nog even moet worden genomen." Slechts bescheiden verbeteringen in beveiliging

Het merendeel van deze dreigingen veroorzaakt grote nieuwe problemen voor IT'ers die in deze sectoren werkzaam zijn. "Als je nu al niet bestand bent tegen een zero-day aanval vanaf een USBstick, dan ziet het er somber uit", zegt Jim Woolsey, voormalig CIA-directeur. We hebben geconstateerd dat dreigingen en kwetsbaarheden in snel tempo toenemen. Voor het tweede achtereenvolgende jaar gaven IT-managers in de cruciale infrastructuur aan een reële en groeiende cyberdreiging te bespeuren. Het aantal DoS-aanvallen op energienetwerken is toegenomen. Ook in andere cruciale infrastructuursectoren deden zich vaker pogingen tot afpersing voor. En infiltratie van cruciale netwerken door vijandige regeringen heeft momenteel een zeer hoog slagingspercentage. Ook het aantal kwetsbaarheden neemt nog steeds toe. Veertig procent van de managers was van mening dat hun sector in het afgelopen jaar kwetsbaarder was geworden; bijna twee keer zoveel als het aantal managers dat vond dat hun sector minder kwetsbaar was geworden. Een vijfde tot een derde van alle respondenten gaf aan dat hun bedrijf niet goed of helemaal niet was voorbereid op cyberaanvallen, variërend van malware tot DoS-aanvallen. Dit is een marginale verbetering ten opzichte van vorig jaar. Ondanks deze kwetsbaarheden hebben veel energiebedrijven het gevaar nog eens verdubbeld door technologieën voor een "slim elektriciteitsnet" te implementeren. Deze technologieën geven IT-systemen meer controle over de levering van

Vorig jaar hebben we geprobeerd beveiliging objectief te meten door bedrijven specifieke vragen te stellen over het gebruik van 29 beveiligings technologieën, variërend van encryptie tot verificatie. Aan de hand van de antwoorden hebben we een objectieve schaal ontwikkeld waarmee het aantal geïmplementeerde beveiligings maatregelen van bedrijven nauwkeurig kan worden bepaald. Objectief gemeten heeft deze sector het afgelopen jaar een bescheiden voortgang geboekt in het beveiligen van hun netwerken; ongeveer de helft van de door ons geïdentificeerde beveiligingstechnologieën was geïmplementeerd. In de elektriciteitssector is de implementatie van beveiligingstechnologieën met één procentpunt gestegen naar 51 procent, terwijl de olieen gasbedrijven een stijging van drie procentpunten behaalden en daarmee op 48 procent uitkwamen. De enige opvallende stijging deed zich voor bij de water- en afvalwaterbedrijven, een sector die vorig jaar achterbleef maar die dit jaar de invoering van beveiligingsmaatregelen met 8 procentpunten wist te verhogen naar 46 procent. Een bijna identiek patroon werd zichtbaar toen er vragen werden gesteld over de implementatie van beveiligingsmaatregelen voor ICS- (Industrial Control) of SCADA-systemen (Supervisory Control and Data Acquisitions). Hoewel een betere netwerkbeveiliging niet kan worden bereikt door eenvoudigweg steeds meer technologie op het probleem los te laten, is een hogere implementatiegraad van bepaalde technologieën toch wel een objectief bewijs dat bedrijven niet alleen over betere beveiliging praten. Er wordt wel actie ondernomen, maar helaas slechts iets meer dan vorig jaar.

In het duister: cruciale sectoren doelwit van cyberaanvallen

1

Er kan nog veel worden verbeterd. Zestig procent van de ondervraagde IT-managers geeft aan dat externe gebruikers zich alleen met tokens of smartcards bij cruciale systemen kunnen aanmelden, in plaats van met eenvoudig te hacken gebruikersnamen en wachtwoorden. Verder meldt een minderheid van de ondervraagde bedrijven dat er geavanceerdere maatregelen zijn ingevoerd, zoals programma's die de netwerkactiviteit controleren of onregelmatigheden in rollen detecteren (bij respectievelijk 25 en 36 procent van de respondenten). Dreigingspercepties en -reacties verschillen per land De eerder genoemde hiaten in de beveiliging zijn nog opvallender als deze per land worden bekeken. De landen die een achterstand hebben opgelopen, zoals Brazilië, Frankrijk en Mexico, passen slechts de helft van de beveiligingsmaatregelen toe die door de toonaangevende landen, zoals China, Italië en Japan, zijn geïmplementeerd. De verschillen werken ook door in de perceptie van dreigingen. Negentig procent van de Australische respondenten is bijvoorbeeld van mening dat hun sector niet goed of helemaal niet is voorbereid op heimelijke infiltraties. Ook drie op de vier Braziliaanse respondenten en zes op de tien Mexicaanse respondenten zijn van mening dat hun bedrijven niet voorbereid zijn op een grootschalige DDoS-aanval. Een andere uitschieter in het rapport staat op naam van India, waar negen op de tien managers aangaven binnen een jaar een grote cyberaanval te verwachten.

2


De rol van de overheid blijft onduidelijk Hoe reageren overheden op de kwetsbaarheid van hun belangrijkste civiele infrastructuren? Over het algemeen spelen overheden een dubbelzinnige rol op het gebied van cyberbeveiliging; soms helpen ze de particuliere sector, soms negeren ze de particuliere sector. China weet in dit opzicht nog steeds de meeste aandacht te trekken. De regering van China lijkt een ambitieuze rol te spelen door beveiliging voor cruciale infrastructuren verplicht te stellen. De Chinese respondenten hebben bijvoorbeeld veel ontzag voor de beveiligingsvereisten van de Chinese overheid. Bovendien heeft China (na Japan) het op een na hoogste percentage wettelijke beveiligingscontroles. Bij bedrijven in de Verenigde Staten en het Verenigd Koninkrijk worden daarentegen bijna nooit wettelijke beveiligingscontroles uitgevoerd. Dit patroon komt ook in grote lijnen overeen met het vertrouwen dat respondenten hebben in het vermogen van de huidige wetgeving om aanvallen in hun land te voorkomen of af te weren: de hoogste vertrouwens niveaus werden gemeten in Japan (78 procent), de Verenigde Arabische Emiraten (67 procent) en China (56 procent). Uit deze antwoorden blijkt dat Europa en de Verenigde Staten niet met Azië kunnen wedijveren als het gaat om de bescherming van civiele infrastructuren tegen cyberaanvallen. Industrieën over de hele wereld maken zich zorgen over aanvallen van overheden. Meer dan de helft van de respondenten zegt al eens het slachtoffer van een dergelijke aanval te zijn geweest. Een verandering ten opzichte van vorig jaar is het land dat de meeste angst inboezemt.

"Negentig tot vijfennegentig procent van de mensen die werken aan het slimme elektriciteitsnet maakt zich geen zorgen over kwetsbaarheden en ziet beveiliging slechts als laatste horde die nog even moet worden genomen." – Jim Woolsey, voormalig CIA-directeur in de Verenigde Staten.

De daling van de Verenigde Staten (van 36 procent vorig jaar) als bron van zorg en de relatieve stijging van andere landen hebben mogelijk te maken met het feit dat IT-managers in de sector beseffen dat cyberaanvalstechnologieën op brede schaal worden verspreid. Methodologie We hebben tweehonderd managers van cruciale infrastructuurbedrijven in veertien landen ondervraagd, die anoniem een uitgebreide reeks gedetailleerde vragen hebben beantwoord over hun procedures, standpunten en beleidsregels ten aanzien van beveiliging. De respondenten zijn geselecteerd uit een groep IT-managers in de sectoren elektriciteit, olie, gas en water. Hun primaire verantwoordelijkheid ligt op het gebied van beveiliging van informatie technologie, algemene beveiliging en industriële regelsystemen. Een team van het CSIS (Center for Strategic and International Studies) in Washington D.C. heeft de gegevens geanalyseerd en aangevuld met onderzoeken en interviews.

Het onderzoek meet opinies van managers en biedt een momentopname van de standpunten van een belangrijke groep besluitvormers in cruciale infrastructuursectoren. Het CSIS-team heeft ook gebruik gemaakt van interviews om de onderzoeks gegevens te verifiëren en van context en achtergrond te voorzien. Hierbij werden aanbevolen procedures besproken en details toegevoegd aan het ontstane beeld over het elektriciteitsnet en het dreigings- en kwetsbaarheidsniveau van deze nutssector.

Industrieën over de hele wereld maken zich zorgen over aanvallen van overheden. Meer dan de helft van de respondenten zegt al eens het slachtoffer van een dergelijke aanval te zijn geweest.


3

Snellere toename van dreigingen en kwetsbaarheden

Een op de vier respondenten is weleens afgeperst door middel van cyberaanvallen of het dreigen met cyberaanvallen.

Een van de meest opzienbarende resultaten van ons onderzoek is de ontdekking dat deze cruciale nutsnetwerken constant worden verkend en aangevallen. Sommige elektriciteitsbedrijven melden zelfs duizenden verkenningen per maand. Onze onderzoeksgegevens bevestigen anekdotische meldingen over militairen in verschillende landen die zich bezighielden met verkenningspogingen en het plannen van cyberaanvallen op elektriciteitsnetten van andere landen. Hierbij werden onderliggende netwerkinfrastructuren in kaart gebracht en kwetsbaarheden opgespoord, met als doel deze gegevens voor toekomstige aanvallen te gebruiken.


5

Cyberafpersing De dreiging van cyberafpersing is alom bekend en neemt in snel tempo toe. In een jaar tijd is het aantal bedrijven dat met afpersing te maken kreeg met 25 procent gestegen. Afpersingszaken zijn gelijk verdeeld over de verschillende cruciale infrastructuursectoren, waaruit blijkt dat geen enkele sector veilig is voor deze cybercriminelen. India en Mexico hebben een hoog percentage afpersingspogingen; 60 tot 80 procent van de ondervraagde managers in deze landen maakte melding van pogingen tot afpersing.

Aanvallen nemen toe

Wijdverspreide afpersing

Vorig jaar zei bijna de helft van de respondenten dat ze nog nooit een grootschalige DoS-aanval of netwerkinfiltratie hadden meegemaakt. Maar dit jaar laat een heel ander beeld zien: 80 procent werd door een grootschalige DoS-aanval getroffen en 85 procent werd het slachtoffer van netwerk infiltratie. Bovendien maakte een kwart van de ondervraagden melding van dagelijkse of wekelijkse grootschalige DoS-aanvallen. Een vergelijkbaar aantal gaf aan het slachtoffer van afpersingspraktijken te zijn geweest, waarbij druk werd uitgeoefend met netwerkaanvallen of het dreigen met netwerk aanvallen. Een ander veeg teken is dat twee derde van de ondervraagden zei regelmatig (ten minste één keer per maand) malware aan te treffen die is ontworpen om hun systemen te saboteren.

Cyberafpersing is al zeer lucratief. Allan Paller, directeur van het SANS Institute, zegt hierover het volgende: "Criminelen hebben via afpersing [van verschillende bedrijven] honderden miljoenen dollars buitgemaakt en misschien nog wel meer […]. Dit type afpersing is het grootste verzwegen verhaal uit de cybercriminele wereld."2 Ten minste één op de vier respondenten heeft aangegeven in de afgelopen twee jaar het slachtoffer te zijn geweest van afpersing door middel van aanvallen of onder dreiging van aanvallen op IT-netwerken — een jaar geleden was dit nog een op de vijf respondenten. Afpersing heeft een grote vlucht genomen in sommige landen; 80 procent van de respondenten in Mexico en 60 procent van de respondenten in India maakten melding van pogingen tot cyberafpersing. Dit is een aanzienlijke stijging ten opzichte van 2009, toen slechts 17 procent van de Mexicaanse respondenten en 40 procent van de Indiase respondenten afpersingsincidenten meldden.

Snellere toename van dreigingen en kwetsbaarheden 50% 2009 2010

40% 30% 20% 10%

Elke dag of elke week

Elke maand

In 2010 kreeg 80% te maken met een grootschalige DoS-aanval en 85 procent met een netwerkinfiltratie

6


Enkele per jaar

Geen

Heeft uw bedrijf de afgelopen twee jaar te maken gehad met afpersing door middel van cyberaanvallen of het dreigen met cyberaanvallen? 75% 2009 2010

60% 45% 30% 15%

Ja

Nee

Deze ontwikkeling is tevens een bevestiging van andere rapporten waarin wordt gesteld dat cyber afpersing van elektriciteitssystemen steeds vaker voorkomt. Cyberbeveiligingsexperts buiten Brazilië hebben er al eerder op gewezen dat de stroom storingen in Brazilië het gevolg van cyberexploits zijn, ondanks ontkenningen van het land zelf.3 Brazilië is echter niet het enige land met dit soort problemen; ook in verklaringen van Amerikaanse inlichtingen officiers worden stroomstoringen in verschillende landen aan cyberafpersing toegeschreven.4 Stuxnet Voor gewone cybercriminelen is het uitschakelen van een elektriciteitssysteem meer een teken van mislukking dan van succes. Het hele punt van cyberafpersing is immers het slachtoffer zover zien te krijgen dat hij betaalt, zodat de stroom niet hoeft te worden uit afgesloten. Maar dat geldt niet voor cyberstrijders. Het doel van een door de overheid gesteunde aanval bestaat uit het uitschakelen of verzwakken van de infrastructuur die van groot belang is voor de burger bevolking, het ontoegankelijk maken van schaarse hulpbronnen, het hinderen van civiele ondersteuning voor oorlogsactiviteiten en het bemoeilijken van militaire mobilisaties die afhankelijk zijn van de civiele infrastructuur. Jarenlang hebben woordvoerders en technici uit de sector het risico van dergelijke aanvallen onder het kleed geveegd omdat ze bang waren dat het erkennen van het risico tot nieuwe beveiligings wetten zou leiden. Zelfs degenen die de beveiligings gaten in de SCADA-systemen wel zagen, hadden de neiging hun ogen te sluiten omdat er geen bewijs was dat andere landen deze tekortkomingen voor sabotagedoeleinden zouden gebruiken.

Weet niet

Aan deze overwegingen kwam een einde (of had een einde moeten komen) in de zomer van 2010, toen het Stuxnet-virus werd geïdentificeerd. Stuxnet, een opvallend geavanceerd type malware, had twee eigenschappen die de groeiende dreiging van cyberaanvallen duidelijk zichtbaar maakten. Ten eerste is Stuxnet niet ontworpen om veel geld mee te verdienen. Het virus is enkel en alleen voor sabotagedoeleinden gemaakt. Stuxnet infecteert computersystemen door misbruik te maken van een aantal kwetsbaarheden in Microsoft Windows. Als Stuxnet naar een computer is geüpload, bijvoorbeeld via een USB-stick, gedeelde netwerk bestanden of SQL-databases, richt het zich op een specifiek SCADA-programma van Siemens. Als deze software inderdaad is geïnstalleerd, gaat Stuxnet op zoek naar een bepaalde configuratie voor industriële apparatuur. Vervolgens wordt een aanval gelanceerd die bepaalde microcontrollers afwijkend laat functioneren terwijl aan de systeembeheerders wordt doorgegeven dat het systeem normaal functioneert. Het gaat dus om sabotage, niets meer en niets minder. Dat blijkt ook wel uit het feit dat deze malware niet eenvoudig voor spionage- of afpersingspraktijken kan worden gebruikt. Er gaan veel geruchten dat Stuxnet bedoeld was om te infiltreren in de zwaar bewaakte Natanz-faciliteit (in Iran) waar uranium wordt verrijkt. De gevoelige centrifuges in Natanz, die van essentieel belang zijn voor het Iraanse atoomwapenprogramma, hebben verschillende onverklaarbare storingen gehad sinds Stuxnet werd gelanceerd.5


7

Stuxnet Uit onze gegevens blijkt dat het Stuxnet-virus inderdaad een wereldwijd bereik had. Circa 40 procent van de respondenten vond het Stuxnetvirus op de computersystemen van het bedrijf. Stuxnet kwam vaker voor in de elektriciteits sector, waar de malware door 46 procent van de respondenten werd aangetroffen.

Bij 57 procent van de respondenten werden speciale beveiligings controles uitgevoerd uit angst voor het Stuxnet-virus.

Drie kwart van de respondenten die Stuxnet hadden gevonden, was ervan overtuigd dat de malware van hun systemen was verwijderd. De maatregelen om Stuxnet te neutraliseren waren echter per land zeer verschillend. Sommige van de landen met het hoogste percentage infecties, zoals India, Frankrijk en Spanje, meldden relatief lage implementaties van tegenmaatregelen.

Ten tweede is het Stuxnet-virus buitengewoon geavanceerd vergeleken met de virussen die door de criminele ondergrondse worden gebruikt. Het Wit‑Russische beveiligingsbedrijf dat Stuxnet als eerste identificeerde, dacht aanvankelijk dat het een backdoor voor hackers was. Maar nader onderzoek bracht de complexe aard van het virus aan het licht. Stuxnet bevat meerdere exploits die voorheen onbekend waren, heeft stuurprogrammamodules voor Microsoft Windows die zijn ondertekend met behulp van echte cryptografische certificaten (die gestolen zijn van solide bedrijven), bevat ongeveer 4000 functies en maakt gebruik van geavanceerde anti-analysetechnieken om reverse engineering te bemoeilijken. Dit virus is bijna zeker het werk van een regering, niet van een criminele bende. Stuxnet is, kort gezegd, een wapen. Een wapen dat duidelijk aantoont dat regeringen bereid zijn malware te ontwikkelen om IT-systemen en cruciale infrastructuren van tegenstanders te saboteren. Daarnaast blijkt dat vijandige regeringen zich eenvoudig op SCADA-systemen kunnen richten die van essentieel belang zijn voor de elektriciteits-, gas-, olie-, water- en afvalwaterinstallaties van een land, waardoor de bescherming van een groot aantal bedrijven in één keer kan worden uitgeschakeld. Volgens één expert zijn de meeste cruciale infrastructuursystemen niet speciaal ontworpen voor cyberbeveiliging. In de elektriciteitssector ligt de nadruk bijvoorbeeld altijd op het in stand houden van een stabiele stroomlevering en een efficiënt systeem. Zelfs vandaag nog gebruiken veel elektriciteitsbedrijven de standaardwachtwoorden van de leverancier omdat deze eenvoudig toegang bieden tijdens crisissituaties of voor onderhouds- en reparatiewerkzaamheden. Recente pogingen tot modernisering van elektriciteitsnetten volgen hetzelfde patroon. De efficiëntie wordt wel beter, maar er ontstaan ook weer nieuwe beveiligingsgaten. De gevolgen

8


kwamen aan het licht tijdens testen die in 2007 werden uitgevoerd in het Idaho National Laboratory. Onderzoekers toonden aan dat ze op afstand toegang konden krijgen tot de regelsystemen van een generator en de bedrijfscyclus konden veranderen, waardoor de generator onbeheersbaar werd. Een video van het incident laat zien dat de betreffende generator begint te schudden en te roken en uiteindelijk knarsend tot stilstand komt. Deze generators zijn duur in aanschaf en de reparatie of vervanging ervan kan weken of maanden duren. De stroomuitval die in 2003 plaatsvond in het noord oosten van de Verenigde Staten hield weliswaar geen verband met een cyberaanval, maar bewees wel dat een storing in zelfs een klein deel van het elektriciteits net een opeenstapeling van gevolgen kan hebben. Hoewel de storing, die 50 miljoen mensen trof, binnen 48 uur was verholpen, moesten sommige mensen zich niettemin wel een week zonder stroom zien te redden.6 De problemen grepen zo snel om zich heen dat er geen tijd was voor handmatig ingrijpen: in slechts zeven minuten zat de hele regio zonder stroom.7 Dit incident toont tevens de potentiële effectiviteit van de Stuxnet-functie die verantwoordelijk is voor de "onjuist rapportage". Een expert vertelt dat deze functie activiteiten verborgen kan houden voor het netwerkoperatiecentrum tijdens een aanval op elektriciteitsbedrijven en andere cruciale sectoren. Volgens een onderzoeksrapport van de U.S.-Canada Power System Outage Task Force over de grote stroomstoring in het noordoosten van de Verenigde Staten in 2003, probeerden eigenaren van afzonderlijke lijnen de beheerders attent te maken op de steeds groter wordende storing. Helaas werden ze geruime tijd genegeerd omdat er volgens de computers die toezicht op het SCADA-systeem hielden geen problemen met de stroomlevering waren. Pas toen andere bedrijven de aandacht op het probleem vestigden, werden de medewerkers zich bewust van de omvang van het probleem.8

Terroristische aanvallen op het elektriciteitsnet? Als natiestaten een dreiging vormen voor de elektriciteitsvoorziening en andere nutsdiensten, hoe zit het dan met terroristen? Kunnen terroristen het elektriciteitsnet aanvallen en grootschalige stroomstoringen veroorzaken? Deze dreiging wordt door de meeste experts niet groot geacht, met de mogelijke uitzondering van terroristengroepen die door natiestaten worden ondersteund. "Een aanval op een cruciale infrastructuur biedt meer waar voor je geld dan een aanval op een militaire faciliteit, maar heeft nog steeds niet dezelfde emotionele impact als het bloedbad na een bombardement op een burgerdoelwit", zegt een expert. Hij wijst er echter wel op dat de huidige leiders van terroristische organisaties geleidelijk door jongeren worden vervangen en dat het aantal cyberaanvallen dus zeer waarschijnlijk zal toenemen.

"Natiestaten blijven de belangrijkste dreiging voor de cyberbeveiliging van cruciale infrastructuren in de Verenigde Staten", aldus een inhoudelijk deskundige. Het enige goede nieuws in dit opzicht is dat aanvallen van regeringen minder vaak voorkomen dan afpersingspogingen van criminelen. "Natiestaten oefenen meestal niet van tevoren", aldus de expert.

Welke conclusies heeft de sector getrokken uit het Stuxnet-incident?

In een conflictsituatie moet echter wel degelijk rekening worden gehouden met een cyberaanval. Alle grote wereldmachten beschikken over mogelijkheden om cyberaanvallen uit te voeren of zijn bezig deze mogelijkheden te verkrijgen. Cruciale infrastructuren blijven een belangrijk doelwit.

Maar de ontdekking van Stuxnet op hun systemen lijkt de bedrijven niet tot actie te kunnen aansporen. De meeste maatregelen tegen Stuxnet werden geïmplementeerd in landen waar het aantal Stuxnet-infiltraties betrekkelijk laag was, te weten de Verenigde Arabische Emiraten, Italië en Japan. Landen als India, waar zich veel Stuxnet-infiltraties voordeden, implementeerden daarentegen betrekkelijk weinig tegenmaatregelen.9 Een expert uit India legt uit dat de Stuxnet-infiltraties en andere recente cyberincidenten de bewustwording van cyberbeveiliging wel hebben bevorderd, maar dat ministeries en bedrijven genoodzaakt zijn hun eigen maatregelen te treffen omdat er van een duidelijk overheidsbeleid geen sprake is. "Er is onvoldoende informatie beschikbaar om een landelijk beeld te schetsen, maar ondertussen worden de netwerken wel steeds kwetsbaarder", aldus de expert uit India.

Wij hebben sectoren die afhankelijk zijn van SCADAsystemen gevraagd of Stuxnet gevolgen heeft gehad voor hun activiteiten. De antwoorden zijn frappant. Twee vijfde van alle respondenten en bijna de helft van de respondenten in de elektriciteitssector zeiden dat ze Stuxnet op hun systemen hadden aangetroffen. In feite had de elektriciteitssector het hoogste aantal Stuxnet-virussen van de cruciale infrastructuursectoren die aan het onderzoek deelnamen. Meer dan de helft van alle respondenten gaf aan dat ze maatregelen tegen Stuxnet hadden genomen. Gezien de wereldwijde dekking van ons onderzoek, zijn deze antwoorden opvallend. Hoewel Stuxnet waarschijnlijk op één faciliteit was gericht, heeft het virus een omweg genomen om zijn doel te bereiken. Hierbij heeft het virus in feite iedereen geïnfecteerd en is vervolgens inactief op het geïnfecteerde systeem blijven bestaan als dit systeem niet de gezochte configuratie had. Mogelijk was dit de reden dat bijna drie kwart van de respondenten die Stuxnet had aangetroffen er (heel) zeker van was dat de malware op hun systemen was verwijderd of geneutraliseerd.

Het is duidelijk dat de meeste bedrijven zich bewust zijn van de dreiging die buitenlandse overheden vormen. Meer dan de helft van de managers vermoedt dat netwerken in cruciale infrastructuren door buitenlandse overheden worden verkend.

Veel waarnemers denken dat de sector voor een deel ontkennend op Stuxnet zal blijven reageren. Volgens één expert blijven veel bedrijven zich richten op het herstel van systemen na een DoS-aanval, in plaats van zich voor te bereiden op geavanceerde sabotage aanvallen op apparatuur. Dit laatste type aanval wordt in snel tempo de belangrijkste dreiging voor de elektriciteitssector en andere cruciale sectoren. Een andere bron zegt: "Stuxnet bracht een ommekeer teweeg, maar heeft geen gevolgen voor de richting waarin de Amerikaanse wetgeving voor cyber beveiliging zich ontwikkelt". De beleidsvormers zijn zich namelijk al bewust van deze dreiging; het probleem is alleen dat de sector zelf de veranderende aard van de dreiging nog niet wil erkennen.


9

"Veel bedrijven zien DoS-aanvallen nog steeds als het grootste probleem en zijn in staat een DDoSincident te doorstaan, tenzij het fysieke systeem schade heeft opgelopen. Het is bijzonder moeilijk om deze bedrijven zover te krijgen dat ze Stuxnet als een mogelijke dreiging zien", aldus een expert die voor dit rapport werd geraadpleegd. "Het probleem is niet dat de computer er niet is of niet werkt, maar dat iemand anders jouw computer gebruikt om andere opdrachten te geven". De bron noemt als voorbeeld een incident dat zich een paar jaar geleden in de Verenigde Staten voordeed, waarbij een hacker erin slaagde de controle over enkele verkeerslichten te krijgen en deze naar eigen goeddunken kon bedienen. Managers uit de nutssector vertelden ons dat ze zich meer zorgen maakten over DDoS-aanvallen dan over malware als Stuxnet (en bevestigden daarmee het door de bron genoemde probleem). Een derde van de respondenten verklaarde er niet veel vertrouwen of helemaal geen vertrouwen in te hebben dat hun bedrijf DDoS-aanvallen of heimelijke infiltraties zou kunnen doorstaan. Maar ten aanzien van malware voor sabotagedoeleinden had slechts 20 procent van de respondenten een vergelijkbaar gebrek aan vertrouwen. Toch is de bescherming tegen DDoS-aanvallen kinderspel in vergelijking met het Stuxnet-virus. Na de ontdekking van het Stuxnetvirus zeiden veel mensen "Ik heb geen Siemens en ik hou me niet bezig met nucleaire activiteiten, dus waar zou ik me druk om maken", zo bevestigt een cyberbeveiligingsexpert in de Verenigde Staten. Steeds meer kwetsbaarheden en verwachte aanvallen Meer dan 40 procent van de ondervraagde managers verwacht binnen 12 maanden een grote cyberaanval, dat wil zeggen een aanval die leidt tot ernstige serviceonderbrekingen van minimaal 24 uur, dodelijk letsel, lichamelijk letsel of het faillissement van een bedrijf. Deze verwachting is verbazingwekkend hoog in sommige landen, met name in India, waar negen van de tien managers aangaven een dergelijke aanval binnen een jaar te verwachten; en in Mexico, waar zeven van de tien managers dezelfde verwachting hadden. De angst

voor een grote aanval was ook relatief hoog in China, waar meer dan de helft van de respondenten een dergelijke aanval in 2010 of 2011 zei te verwachten. In sommige landen was de perceptie van kwetsbaarheden zelfs nog alarmerender. Drie kwart van de Braziliaanse respondenten en 60 procent van de Mexicaanse respondenten voelden zich bijvoorbeeld niet voorbereid op een grootschalige DDoS-aanval op hun bedrijf. Twee derde van de respondenten in Brazilië en Mexico was tevens van mening dat hun systemen kwetsbaar waren voor geheime infiltratie. De hoge bezorgdheid in Brazilië is mogelijk het gevolg van eerdere ervaringen met cyberaanvallen en het grote aantal criminele hackers in Brazilië. Volgens één onderzoek wordt een derde van de vijftig meest populaire defacementwebsites (websites die webpagina's van andere websites vervangen door willekeurige andere) gehost en beheerd vanuit Brazilië.10 Gezien de stroomstoringen die zich in 2005 en 2007 in grote Braziliaanse steden voordeden, is het niet verrassend dat 91 procent van de Braziliaanse respondenten van mening was dat hun elektriciteitssector niet voorbereid is op een malwareaanval. De Australische respondenten waren ook verrassend bezorgd over de kwetsbaarheid van hun nutssector. Negen op de tien respondenten uit Australië waren bijvoorbeeld van mening dat hun sector niet goed of helemaal niet voorbereid is op heimelijke netwerkinfiltraties. "De overheid van Australië besteedt veel aandacht aan de bescherming van de cruciale infrastructuur. Het groeiende gevoel van "onvoorbereidheid" vloeit voort uit een beter inzicht in de dreiging als gevolg van een door de overheid opgezette grote voorlichtingscampagne voor managers", aldus Ajoy Ghosh, directeur informatiebeveiliging bij Logica Australia. De groeiende interconnectiviteit en het slimme elektriciteitsnet Ondanks alle onrust in de sector over de groeiende kwetsbaarheid van het elektriciteitsnet en de slechte voorbereiding op netwerkaanvallen, lijken energiebedrijven en regeringen het gevaar alleen maar te verergeren.

Hoe goed zijn bedrijven voorbereid? 80% Enigszins of zeer goed voorbereid 60%

Niet goed of helemaal niet voorbereid

40%

20%

Grootschalige DDoS-aanvallen

Heimelijke infiltratie

10 In het duister: cruciale sectoren doelwit van cyberaanvallen

Malware

Het belangrijkste initiatief voor netwerken van elektriciteitsbedrijven is niet een groot nieuw beveiligingsoffensief, maar de invoering van een "slim elektriciteitsnet". Slimme elektriciteitsnetten maken gebruik van tweerichtingsinformatie, die de leverancier de mogelijkheid biedt om de elektriciteitsstroom naar en soms tot in het pand van de consument te bewaken en beheren. Het doel van slimme elektriciteitsnetten is de vraag te stabiliseren door prijzen aan te passen of zelfs de stroom naar bepaalde consumenten of apparaten af te sluiten wanneer de vraag een piek bereikt, bijvoorbeeld op late zomeravonden. Het afvlakken van de piekvraag betekent dat er minder elektrische centrales nodig zijn. Plannen om veel meer controle uit te oefenen op het gebruik van elektriciteit door consumenten zijn enthousiast ontvangen bij nationale beleidsmakers, met name in China en de Verenigde Staten. Wereldwijd zullen de uitgaven voor slimme elektriciteitsnetten tegen 2015 de 45 miljard dollar overschrijden.11 Daarnaast hebben klanten- en consumentengroepen hun bezorgdheid geuit over de gevolgen van het slimme elektriciteitsnet voor de energieprijzen en de privacy.12 Lew Owens, algemeen directeur van particulier elektriciteitsdistributeur ETSA, erkent dit gevaar in een interview met Australian Broadcasting Corporation: "De woorden 'slimme meter' klinken fantastisch […] Maar in feite dwingen we mensen hun verbruik te minderen door de prijs zo hoog te maken dat ze […] apparaten uitzetten."13 Uit onze gegevens blijkt niettemin dat de sector stug doorgaat met de implementatie van slimme elektriciteitsnetten. Vier op de vijf managers uit de sector zeggen dat hun bedrijf van plan is bepaalde regelmogelijkheden voor slimme elektriciteitsnetten te implementeren, zoals tijdgevoelige tarieven en het onderbreken en beperken van de elektriciteitsvoorziening. Maar het uitbreiden van het netwerkbeheer naar het niveau van huishoudens of zelfs apparaten creëert nieuwe gevaren als het netwerk zelf niet veilig is.

Als de nieuwe slimme meters of het ondersteunende netwerk in handen van aanvallers komen, kunnen ze worden gebruikt om de stroomlevering op een zeer fijnmazige manier te ontwrichten. Het is bijvoorbeeld mogelijk om stroomonderbrekingen of wellicht stroompieken op bepaalde gebruikers of zelfs bepaalde apparaten te richten. Een beveiligingsexpert legt het als volgt uit: "Systemen worden steeds kwetsbaarder als gevolg van automatisering en toegang op afstand, omdat er meer toegangspunten zijn via welke aanvallen kunnen worden gelanceerd. Bovendien worden de veranderingen vaak op gebrekkige en trage wijze uitgevoerd, met als gevolg dat we langer kwetsbaar blijven". De meeste managers en externe waarnemers zijn van mening dat de netwerken die de elektriciteits systemen beheren onvoldoende beschermd zijn, met name tegen door overheden gesteunde aanvallen. Eén manager zei geringschattend: "Hoe dom kun je zijn om de stroomlevering van alle huishoudens afhankelijk te maken van internet en dat ook nog slim te noemen!" We moeten ons zeker afvragen hoe veilig de nieuwe systemen nu eigenlijk zijn. Meer dan de helft (56 procent) van de managers van bedrijven die van plan zijn systemen voor nieuwe slimme elektriciteitsnetten in gebruik te nemen, zijn ook van plan via internet verbinding met de consument te maken. De meesten beseffen dat de nieuwe systemen grote kwetsbaarheden toevoegen aan een reeds bedreigd elektriciteitsnet, maar slechts twee derde heeft speciale veiligheidsmaatregelen voor het beheer van slimme elektriciteitsnetten geïmplementeerd. Jim Woolsey, voormalig CIAdirecteur in de Verenigde Staten, zegt hierover het volgende: "Negentig tot vijfennegentig procent van de mensen die werken aan het slimme elektriciteitsnet maakt zich geen zorgen over kwetsbaarheden en ziet beveiliging slechts als laatste horde die nog even moet worden genomen".


11

Stapsgewijze reacties op cyberdreigingen

Het goede nieuws is dat het aantal beveiligingsmaatregelen nog steeds toeneemt. Het slechte nieuws is dat de implementatie van nieuwe beveiligingsmaatregelen - in tegenstelling tot nieuwe dreigingen en kwetsbaarheden - zeer traag verloopt.

De dreigingen en kwetsbaarheden nemen toe, maar hoe zit het met de beveiligingsmaatregelen? Uit ons onderzoek blijkt dat investeringen in beveiliging op z'n best zeer traag op gang komen. We vroegen managers uit de sector welke beveiligingsmaatregelen ze nemen tegen de door velen erkende kwetsbaarheden en dreigingen. Het goede nieuws is dat het aantal beveiligingsmaatregelen nog steeds toeneemt. Het slechte nieuws is dat de implementatie van nieuwe beveiligingsmaatregelen - in tegenstelling tot nieuwe dreigingen en kwetsbaarheden - zeer traag verloopt. Onze conclusie over het beveiligingsniveau is niet gebaseerd op het subjectieve oordeel van managers. Het is bekend dat subjectieve oordelen in deze context niet betrouwbaar zijn. Voor een objectiever oordeel hebben we IT-managers gedetailleerde vragen gesteld over 29 verschillende beveiligingsmaatregelen waarmee bedrijven hun netwerken kunnen beschermen. Deze vragen waren gelijk aan de vragen die we in het vorige rapport hebben gesteld, maar dit jaar waren er ook vragen bij over beveiligingsproblemen die het gevolg zijn van nieuwe technologieën, zoals toegang tot mobiele telefoons en IP-verbindingen.


13

De beveiligingsmaatregelen waarover vragen werden gesteld omvatten onder andere beveiligings technologieën, beveiligingsbeleidsregels, encryptie technieken, verificatietechnieken en netwerk connectiviteit. Aangezien de lijst met mogelijke beveiligingsmaatregelen van dit jaar de lijst van vorig jaar grotendeels overlapte, konden we een globaal beeld schetsen van de voortgang die bedrijven hebben geboekt met het verbeteren van hun beveiliging. Het hierop gebaseerde "implementatie percentage voor beveiligingsmaatregelen" geeft slechts een globale indruk omdat netwerkbeveiliging niet kan worden afgelezen aan een opeenstapeling van beveiligingstechnologieën en omdat niet alle technologieën even effectief zijn. Niettemin kan uit dit percentage worden afgeleid of de sector inderdaad nieuwe beveiligingsmaatregelen toevoegt als reactie op nieuwe dreigingen en kwetsbaarheden.14

Betere implementatiepercentages voor beveiligingsmaatregelen 60% 2009 2010 45%

30%

15%

Water/afvalwater

Olie/gas

En dat is zeker wat de sector doet, hoewel in een zeer langzaam tempo. De managers van alle onderzochte sectoren gaven aan dat er dit jaar meer beveiligingstechnologieën dan vorig jaar waren geïmplementeerd. In de water- en afvalwater sector, die in 2009 een veel lager dan gemiddelde hoeveelheid beveiligingsmaatregelen had, bleek de situatie duidelijk te zijn verbeterd; het implementatie percentage steeg van 38 naar 46 procent. In de olieen gassector bleek 48 procent van de beschikbare technologieën te zijn geïmplementeerd. Een jaar eerder was dit nog 45 procent. De elektriciteits bedrijven, die vorig jaar de meeste beveiligings maatregelen hadden geïmplementeerd, hebben dit jaar voornamelijk op hun lauweren gerust. De implementatie van beveiligingsmaatregelen is slechts met één procentpunt gestegen, van 50 procent naar 51 procent. Ondanks deze hogere percentages, blijkt toch dat de meeste bedrijven een groot deel van de beschikbare beveiligingsmaatregelen niet hebben geïmplementeerd. Dit betekent dat de beveiliging bij veel bedrijven nog steeds als "minimaal" kan worden beschouwd. Zo gaf 44 procent van de ondervraagde bedrijven aan de lokale toegang tot het netwerk alleen met gebruikersnamen en wachtwoorden ("gedeeld geheim") te beschermen. Niet meer dan één op de vijf ondervraagde bedrijven gebruikt alleen tokens, terwijl slechts drie procent op biometrische verificatie vertrouwt. En minder dan één op de tien gaf aan alle drie methoden te gebruiken voor lokale toegang tot het netwerk.

Elektriciteit

Meegerekende beveiligingsmaatregelen: •

Softwareonderhouds- en beveiligingspatches

•

Beheerprogramma's voor beveiligingsgegevens

•

Standaard desktopconfiguratie

•

Programma's voor de preventie van gegevensverlies

•

Informatiedeling met sector-/overheidspartners

•

•

Abonnement op service voor dreigingsdetectie

Detectie van onregelmatigheden in rollen en activiteiten

•

Blokkeringen of beperkingen voor USB-apparaten of andere verwisselbare media

•

Lijsten met goedgekeurde toepassingen

•

Programma's voor het controleren van netwerkactiviteiten

•

Gebruik van encryptie (voor online overdracht, opgeslagen gegevens in het netwerk, vaste schijven van laptops, databases, e-mails en draagbare apparaten)

•

Regels voor mobiele apparaten (antivirussoftware, her-flashen, niet verbonden met het netwerk)

•

Bewaking van nieuwe IT-netwerkverbindingen via controles of analyseprogramma's voor netwerkgedrag

•

IT-netwerkverificatie met gedeelde geheimen, tokens of biometrische identificatie

•

Externe IT-netwerkverificatie met gedeelde geheimen, tokens of biometrische identificatie

•

Firewalls voor openbare netwerken

•

Maatregelen voor netwerktoegangsbeheer

•

Databasespecifieke beveiligings- en toegangscontroles

•

Inbraakpreventiesystemen

•

Inbraakdetectiesystemen

•

Firewalls tussen bedrijfssystemen


Implementatiepercentage voor beveiligingsmaatregelen per land 60%

45%

30%

15%

Brazilië

Frankrijk

Mexico

De externe toegang tot het netwerk was nauwelijks beter beschermd: 26 procent van de ondervraagde bedrijven gaf aan alleen wachtwoorden te gebruiken, circa een vijfde meldde alleen tokens te gebruiken en slechts drie procent bleek op biometrische verificatie te vertrouwen. Slechts één op de tien respondenten gaf aan dat externe toegang tot het netwerk geheel verboden was. Bij een minderheid van de ondervraagde bedrijven zijn geavanceerdere beveiligingsmaatregelen ingevoerd, zoals programma's die de netwerk activiteit controleren of onregelmatigheden in rollen detecteren (bij respectievelijk 25 en 36 procent van de respondenten). Toch blijken deze geavanceerde maatregelen zeer effectief en onmisbaar voor de netwerkbeveiliging te zijn, bevestigde een expert op het gebied van cyberbeveiliging. "De focus ligt nu op controles, het bijhouden van normale activiteiten en

India

Rusland

Australië Verenigde Staten

Spanje

Duitsland

VAE/ Dubai

het ontwikkelen van componenten die slimmer en veerkrachtiger zijn", aldus de expert. Objectief gezien zijn sommige landen duidelijk meer beveiligings bewust dan andere. China had vorig jaar zeer veel beveiligingsmaatregelen geïmplementeerd en stak op dat gebied met kop en schouders boven alle andere landen uit. De cijfers van dit jaar laten in grote lijnen hetzelfde beeld zien. China behield met 59 procent zijn positie als land met het hoogste implementatie percentage voor beveiligingsmaatregelen, gevolgd door Italië en Japan met respectievelijk 55 en 54 procent. Brazilië, Frankrijk en Mexico hadden het laagste implementatiepercentage, bijna de helft van het percentage van de leidinggevende landen. De resterende landen zaten allemaal rond de gemiddelde score van 43 procent.

Verenigd Koninkrijk

Japan

Italië

China

Van de ondervraagde bedrijven heeft 32 procent geen speciale beveiligingsmaatregelen voor het beheer van slimme elektriciteitsnetten geïmplementeerd.

Tegenstellingen in de BRIC-landen Ondanks dat Brazilië en China als opkomende wereldleiders worden beschouwd, vertoont het cyberbeveiligingsbeleid van de beide landen enorme verschillen. In Brazilië is sprake van een opvallende reeks tegenstrijdigheden tussen de perceptie van en de reactie op dreigingen. Het land heeft voortdurend het laagste implementatiepercentage voor beveiligingsmaatregelen, maar de perceptie van kwetsbaarheden is het hoogst van alle ondervraagde landen. De Braziliaanse autoriteiten genieten het minste vertrouwen van alle ondervraagde landen. Toch is in Brazilië (een land met meerdere gedocumenteerde cyberafpersingszaken) de aanvalsanticipatie het laagst; niet meer dan een derde van de respondenten gaf aan bang te zijn voor een groot cyberincident in de komende 12 maanden.

China scoort daarentegen het hoogst in het implementeren van beveiligingsmaatregelen en ook het vertrouwen in het vermogen van de Chinese regering om cyberaanvallen te voorkomen en af te weren blijft onveranderd hoog. De overheid speelt een actieve rol in de cyberbeveiligingscrisis, waardoor China de andere ontwikkelingslanden qua netwerkbeveiliging is voorbijgestreefd en de kloof met de beveiligingsleiders in de ontwikkelde wereld steeds kleiner wordt. Deze ontwikkelingen wijzen erop dat China - ondanks bepaalde tekortkomingen - planmatig te werk lijkt te gaan op het gebied van cyberbeveiliging.


15

Reactie van de overheid

De overheid kan de beveiliging bevorderen door samen te werken met de sector, en door wetgeving in te voeren die betere beveiliging vereist dan in de markt gebruikelijk is.

Er zijn veel redenen aan te wijzen voor de uiteenlopende beveiligings niveaus van de ondervraagde landen. Een van deze redenen is ongetwijfeld de rol die de overheid speelt. De overheid kan de beveiliging bevorderen door samen te werken met de sector en door wetgeving in te voeren die betere beveiliging eist dan in de markt gebruikelijk is. Sommige overheden werpen zich vol enthousiasme op deze taken, terwijl andere terughoudender reageren. Uiteindelijk bleek toch dat de landen met de meest actieve overheden het meeste respect en vertrouwen in de particuliere sector genieten.


17

De rol van de overheid Voor het beoordelen van de publiek-private relatie vroegen we IT-managers naar hun interactie met de overheid. Hierbij kregen de managers een groot aantal alternatieven voorgelegd, zoals "helemaal geen interactie", "informele informatiedeling" en "wettelijk toezicht". De Chinese managers scoorden het hoogst: zij meldden dat ze vaak formeel en informeel contact met hun overheidvertegenwoordigers hadden over beveiligingsonderwerpen.15 Slechts een handvol Chinese managers (ongeveer één op de twintig) gaf aan geen contact met overheidsinstellingen te hebben met betrekking tot netwerkbeveiliging (een van de laagste percentages van alle landen).

Het andere land met een hoge publiek-private interactie was Japan. In dit land lijkt het toezicht op cyberbeveiliging het afgelopen jaar aanzienlijk te zijn gestegen. Bijna de helft (44 procent) van de Japanse respondenten gaf aan dat hun overheidsinstellingen op zeer uitgebreide en gedetailleerde wijze toezicht uitoefenen op hun netwerkbeveiligingsmaatregelen. Het wettelijk toezicht in Japan overtrof zelfs dat van China, waar 28 procent van de respondenten aangaf tot in details te worden gereguleerd. Net zo opvallend is dat ongeveer negen op de tien Japanse respondenten aangaven met de overheid samen te werken of te overleggen via een publiek-privaat samenwerkingsverband; dit aantal is veel hoger dan in enig ander land. Een Japanse beveiligingsexpert schreef dit hoge niveau van samenwerking toe

Percentage dat aangeeft geen contact te hebben met hun overheid over cyberbeveiliging en netwerkbescherming 50% 40% 30% 20% 10% 0%

0%

Japan

VAE/ Dubai

China

Rusland


Frankrijk

Spanje

Verenigde Staten

Verenigd Koninkrijk

Overheidscontroles 100% 90% 80% 70% 60% 50% 40% 30% 20% 10%

Verenigd Koninkrijk

Spanje

Verenigde Staten

Italië

Australië

Rusland

Brazilië

Frankrijk Duitsland

Mexico

India

VAE/ Dubai

China

Japan

Percentage respondenten dat wordt gecontroleerd

aan de unieke aard van de Japanse publiek-private samenwerking op het gebied van cyberbeveiliging: "Het belangrijkste kenmerk van onze publiek-private samenwerking is dat de overheid de autonomie van eigenaren en beheerders van cruciale infrastructuren bevordert [en] zelfmotiverende activiteiten ondersteunt in plaats van reguleert." Aan het andere eind van het spectrum bevonden zich landen als Spanje, de Verenigde Staten en het Verenigd Koninkrijk, waar meer dan een derde van alle respondenten aangaf geen contact met de overheid te hebben met betrekking tot cyberbeveiliging. De resterende landen gaven bijna allemaal aan alleen informeel contact over dit onderwerp te hebben.

Sommige landen lijken hun beveiligingscontroles aanzienlijk te hebben uitgebreid in vergelijking met het jaar ervoor, terwijl andere landen juist minder controles lijken uit te voeren. In 2009 bedroeg het verschil tussen het land met de meeste overheidscontroles en het land met de minste controles 50 procentpunten. Dat is een bijzonder grote marge. Maar in 2010 is deze marge gestegen naar vierennegentig punten, het verschil tussen de 100 procent in Japan en de zes procent in het Verenigd Koninkrijk. Uit deze cijfers blijkt dat Europa en de Verenigde Staten niet met Azië kunnen wedijveren als het gaat om bescherming van civiele infrastructuren tegen cyberaanvallen.

Een bijna identiek patroon werd zichtbaar toen we IT-managers vroegen of hun beveiligingsplannen werden gecontroleerd door de overheid. Alle Japanse respondenten meldden dat dergelijke controles bij hun bedrijf plaatsvonden. Dit is een forse stijging voor Japan ten opzichte van het vorige jaar, toen China de leidinggevende positie had op het gebied van beveiligingscontroles. Dit jaar staat China in dat opzicht op de tweede plaats; zeven op de tien respondenten gaven aan dat dergelijke controles bij hun bedrijf plaatsvonden. De laagste controlepercentages werden genoteerd voor het Verenigd Koninkrijk, Spanje en de Verenigde Staten, die alle onder de 20 procent bleven.

Vijfentwintig procent van de cruciale infrastructuur bedrijven heeft geen contact met de overheid over cyberbeveiliging en netwerkbescherming.


19

Perceptie van de incapabiliteit van de overheid om cyberaanvallen te voorkomen of af te weren 100% 90% 80% 70% 60% 50% 40% 30% 20% 10%

Rusland

Spanje

India

Mexico

Percentage respondenten dat hun regering enigszins capabel of helemaal niet capabel noemt

Algemeen vertrouwen in autoriteiten We vroegen de IT-managers tevens hoeveel vertrouwen ze hadden in het vermogen van de autoriteiten om potentiële cyberaanvallen te voorkomen en af te weren. De antwoorden zijn vrijwel onveranderd ten opzichte van 2009. Dit jaar zag 54 procent van de respondenten de autoriteiten als "meestal capabel", "capabel" of "volledig capabel" in het voorkomen of afweren van aanvallen; vergelijkbaar met de 55 procent die in 2009 hetzelfde oordeel velde. Net als voorheen werden de capaciteiten van de landen heel verschillend beoordeeld. Nu Japan meer aandacht besteedt aan regelgeving en controles zijn de capaciteiten van de overheid mogelijk in een gunstiger daglicht komen te staan. Dit jaar had 83 procent van de Japanse respondenten vertrouwen in de autoriteiten, terwijl dit in 2009 slechts 56 procent was. Het aantal keer dat "geen vertrouwen" werd aangevinkt, was het hoogst in Brazilië, Mexico en India. In deze landen is het vertrouwen in de overheid gedaald ten opzichte van 2009. Dit gebrek aan vertrouwen kan mogelijk gedeeltelijk worden toegeschreven aan te weinig controles door de overheid. Volgens één expert worden er in India slechts sporadisch beveiligingscontroles uitgevoerd, wat in veel gevallen leidt tot een vals gevoel van veiligheid. "Dit is zo'n dynamische sector dat controles die zes of acht maanden geleden zijn uitgevoerd, niet veel waarde meer hebben. Het zou beter zijn om drie maandelijkse controles [cyclus] en verrassingscontroles uit te voeren" aldus een expert uit India.


Een vergelijkbaar patroon werd zichtbaar toen we de respondenten vroegen of de huidige wetten toereikend waren om aanvallen te voorkomen of af te weren. Het hoogste vertrouwensniveau werd gemeten in Japan (78 procent), de Verenigde Arabische Emiraten (67 procent) en China (56 procent). Brazilië had het laagste vertrouwens niveau; minder dan één op de vijf respondenten gaf aan vertrouwen in de autoriteiten te hebben. Italië, Mexico en Australië bleken ook weinig vertrouwen te hebben in de wetten en regels die cyberincidenten moeten tegengaan. India zorgde voor een verrassing; de respondenten verklaarden een groot vertrouwen (90 procent) te hebben in de wetten tegen cyberaanvallen, ondanks de lage verwachting van overheidsinstellingen die in dit land gebruikelijk is. Overheid als aanvaller Regeringen spelen ook een andere, minder positieve rol op het gebied van cyberbeveiliging. Inlichtingen diensten en militaire diensten infiltreren in en bereiden aanvallen voor op netwerken van andere landen. De cyberdreigingen die het vaakst werden genoemd tijdens de interviews voor dit rapport waren sabotageen spionageaanvallen van overheden.

Brazilië

De cyberdreigingen die het vaakst werden genoemd tijdens de interviews voor dit rapport waren sabotageen spionageaanvallen van overheden.

Perceptie van de capabiliteit van de overheid om cyberaanvallen te voorkomen of af te weren 100% 90% 80% 70% 60% 50% 40% 30% 20% 10%

Duitsland

Verenigde Staten

Verenigd Koninkrijk

VAE/ Dubai

Japan

Percentage respondenten dat hun regering meestal capabel of volledig capabel noemt

"Momenteel ligt de focus op het herstellings vermogen van systemen, maar hoe zit het eigenlijk met spionage?" vroeg een hooggeplaatste stafmedewerker van de Amerikaanse senaat zich af. "Dit is een belangrijk punt dat dringend aandacht nodig heeft; DoS-aanvallen zijn niet het grootste probleem." Veel cyberbeveiligingsexperts maken zich zorgen over verkenningen die andere natiestaten op het Amerikaanse elektriciteitsnet uitvoeren. In een vertrouwelijk rapport van de Defense Science Board uit 2008 wordt ook gewezen op de kwetsbaarheid van het Amerikaanse elektriciteitsnet voor cyber aanvallen. Hooggeplaatste militairen hebben in het openbaar verklaard dat potentiële tegenstanders cyberverkenningen van cruciale Amerikaanse elektriciteitsbedrijven hebben uitgevoerd met als doel het beramen van aanvalsplannen.

We hebben IT-managers in cruciale infrastructuur sectoren twee achtereenvolgende jaren gevraagd of ze dachten infiltraties of aanvallen van regeringen te hebben ervaren, en zo ja, over welke landen ze zich in dat opzicht de meeste zorgen maakten. Het aantal aanvallen dat aan natiestaten wordt toegeschreven, is in deze twee jaar stabiel en hoog gebleven. Bijna drie vijfde van de managers zegt dat buitenlandse regeringen betrokken zijn geweest bij netwerkaanvallen tegen cruciale infrastructuren.


21

Er is echter een verandering geconstateerd met betrekking tot de landen die de meeste aandacht en bezorgdheid wekken. In 2009 werden de Verenigde Staten het vaakst genoemd, op de voet gevolgd door China. Ongeveer een derde van de managers die vermoedde dat hun sector werd aangevallen, maakte zich zorgen over deze twee landen. De zorgen over de Verenigde Staten zijn echter fors gedaald; van 36 procent naar 12 procent. Ondertussen zijn Rusland (16 procent), Noord‑Korea (11 procent) en India (4 procent) op een relatief hoge plaats terechtgekomen, mogelijk omdat IT-managers in de sector beginnen te beseffen hoe breed de cyberaanvalstechnologie zich heeft verspreid.

De verschillen in de verwachte oorsprong van dreigingen volgden een regionaal concentratie patroon in alle onderzochte geografische gebieden. De respondenten in de regio Azië-Pacific zagen (uiteraard) Rusland, Noord-Korea en de Verenigde Staten als grootste dreigingsbronnen. Binnen deze groep wees ten minste twee derde van de Japanse respondenten Noord-Korea als voornaamste bron van cyberdreigingen aan.

Welk land baart het meeste zorgen als het gaat om netwerkaanvallen op uw land of sector? 40%

30%

20%

10%

India

Anders

Andere landen in Midden-Oosten

Noord-Korea

Percentage respondenten


Verenigde Staten

Rusland

China

De verschillen in de verwachte oorsprong van dreigingen volgden een regionaal concentratiepatroon in alle onderzochte geografische gebieden.

In Australië maakte 40 procent van de respondenten zich het meeste zorgen over Rusland. Het enige land dat brak met deze op de regio gebaseerde perceptie was China, waar drie kwart van de ondervraagden de Verenigde Staten als grootste dreigingsbron beschouwde. De resultaten van andere regio's vertoonden ook dreigingspercepties die gebaseerd waren op geografische regio's. Twee derde van de ondervraagden in de Verenigde Arabische Emiraten maakte zich het meeste zorgen over andere landen in het Midden-Oosten. Europese respondenten waren het meest bezorgd over China, Rusland, Noord-Korea en de Verenigde Staten, terwijl Indiase respondenten zich het meeste zorgen maakten over Rusland. Verrassend genoemd maakte slechts 14 procent van de Indiase ondervraagden zich zorgen over China, terwijl bijna een derde het Verenigd Koninkrijk als grootste dreigingsbron zag.

aan. Deze perceptie correspondeerde met een van de hoogste percentages gerapporteerde netwerk infiltraties. Uiteindelijk kwamen Mexico en Brazilië als twee van de kwetsbaarste landen uit de bus. Er heerst grote twijfel of deze landen opgewassen zijn tegen allerlei soorten cyberincidenten, met name heimelijke infiltratie en DDoS-aanvallen.

Op het westelijk halfrond maakten de Verenigde Staten zich het meeste zorgen over China. Hoewel de respondenten in Latijns-Amerika veel verschillende landen als grootste dreigingsbron zagen, wees drie kwart van de Braziliaanse ondervraagden en meer dan de helft van de Mexicaanse ondervraagden China of Rusland als belangrijkste bron van cyberdreigingen


23

Aanbevelingen De opkomst van Stuxnet toont aan dat het van essentieel belang is dat cruciale infrastructuurbedrijven de veranderingen in het cyberdreigingslandschap erkennen en zich niet alleen op DoS-aanvallen, maar ook op geavanceerdere dreigingen richten, zoals heimelijke infiltratie door daders of cyberafpersers die door overheden worden gesteund. Uit ons onderzoek blijkt dat de cruciale infrastructuursector zich niet snel genoeg aan de veranderende omstandigheden aanpast. Cruciale infrastructuren moeten op deze veranderende situatie inspelen met een gedegen beveiligingsbeleid en actuele dreigingsreacties die gericht zijn op: •

Betere verificatiemaatregelen, waarbij wachtwoorden gaandeweg worden vervangen door tokens en biometrische identificatiemiddelen.

•

Betere hygiëne van netwerksystemen door meer gebruik te maken van encryptie technologieën en controles van netwerkactiviteiten om onregelmatigheden in rollen en activiteiten te detecteren.

•

Beter toezicht op de toegang tot industriële beheersystemen (met inbegrip van de wijze waarop deze systemen toegang tot internet krijgen) via inspecties en actief beheer van internetverbindingen, mobiele apparaten en verwisselbare media.

•

Effectieve samenwerking met overheden. Deze samenwerking kan per land verschillend zijn en variëren van ondersteuning tot verplichte maatregelen. De nieuwe dreigingen voor de nutssector vereisen echter bemoeienis van de overheid.

Conclusie Over het algemeen kunnen we weinig goed nieuws melden over de cyberbeveiliging van elektriciteitsnetten en andere cruciale diensten die afhankelijk zijn van informatie technologie en industriële regelsystemen. De verbeteringen op het gebied van beveiliging zijn minimaal en bieden onvoldoende bescherming. Cruciale sectoren worden vaak getroffen door een Distributed Denial-of-Service-aanval, maar misschien is het onzichtbare gevaar in de vorm van een "Distributed Denial-of-Attack" nog wel veel groter. Slechts zeer weinig bedrijven zijn goed beschermd tegen infiltraties en potentiële aanvallen die door de staat worden gesteund. Dit geldt met name voor het westelijk halfrond, India en Europa. In Oost-Azië lijken de autoriteiten beter met bedrijven samen te werken om de beveiliging naar een veel hoger niveau te tillen. Ontkenning is een onrealistische langetermijnstrategie. Of controles in combinatie met regels beter werken valt nog te bezien, maar we kunnen niet langer denken dat we alles bij het oude kunnen laten op het gebied van cyberbeveiliging. Andere waarnemers zijn van mening dat er nog meer maatregelen moeten worden genomen. "Wettelijke handhaving van bestaande mogelijkheden is waarschijnlijk niet de oplossing [van het probleem]", zegt Jim Woolsey. "We moeten het antwoord zoeken in nieuwe technologieën en gedistribueerde opwekking van energie. Elke ontwikkeling op dit gebied is een stap in de goede richting, ongeacht het achterliggende motief." Heeft Woolsey gelijk en kunnen nieuwe technologieën dit probleem oplossen? Of biedt strengere regelgeving meer kans op een betere beveiliging? Hoe het ook zij, dit onderzoek toont aan dat er nog veel stappen moeten worden genomen. Mogelijk gebeurt dit pas nadat een onvoorbereide bevolking het slachtoffer is geworden van een cyberaanval op elektriciteits-, olie-, gas-, water- of afvalwaterinstallaties.


Woord van dank Het onderzoek is in november 2010 uitgevoerd door Vanson Bourne. De respondenten kwamen uit 14 landen: Australië, Brazilië, China, Duitsland, Frankrijk, India, Italië, Japan, Mexico, Rusland, Spanje, de Verenigde Arabische Emiraten/Dubai, het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten. De makers willen iedereen bedanken die een bijdrage heeft geleverd en zijn of haar ervaringen en inzichten met de schrijvers van dit rapport heeft gedeeld.

Eindnoten 1 Dit zijn de systemen die verantwoordelijk zijn voor het beheer van elektriciteitsnetten, raffinaderijen, water-, afvalwater- en andere industriële processen. 2 Duclos, Susan. "Cyber Attacks Black Out Cities Outside the U.S.— Cyber Terrorism" (Cyberaanvallen verduisteren steden buiten de VS— Cyberterrorisme), Digital Journal, 19 januari 2008. http://www.digitaljournal.com/ article/249107?tp=1 3 Cyber War: Sabotaging the System (Cyberoorlog: het systeem saboteren). Prod. Graham Messick. CBS: 60 Minutes, 2009. 8 november 2009. Web. 3 januari 2011. http://www.cbsnews.com/stories/2009/11/06/60minutes/ main5555565.shtml. Harris, Shane. "Brazil to '60 Minutes': It Wasn’t A Hacker" (Brazilië aan '60 Minutes': het was geen hacker). The Atlantic. 10 november 2009. Web. 3 januari 2011. http://www.theatlantic.com/politics/ archive/2009/11/brazil-to-60-minutes-it-wasnt-ahacker/29934/ 4 SANS NewsBites, Volume X, Nummer 5, 18 januari 2008. http://www.sans.org/newsletters/newsbites/newsbites. php?vol=10&issue=5&rss=Y 5 William J. Broad, John Markoff en David E. Sanger. "Israeli Test on Worm Called Crucial in Iran Nuclear Delay" (Israël test worm die cruciaal wordt genoemd voor nucleaire vertraging in Iran), The New York Times, 15 januari 2011. http://www.nytimes.com/2011/01/16/world/ middleeast/16stuxnet.html 6 Kaplan, Stan Mark. Electric Power Transmission: Background and Policy Issues (Elektriciteitstransmissie: achtergrond en beleidsproblemen). Congressional Research Service (CRS) Reports and Issue Briefs (Rapporten en probleemoverzichten) Washington, D.C.: Congressional Research Service, 2009. 7 Michael Giberson, Lynne Kiesling. "Analyzing the Blackout Report’s Recommendations: Alternatives for a Flexible, Dynamic Grid" (Analyse van de aanbevelingen van het stroomuitvalrapport: alternatieven voor een flexibel, dynamisch elektriciteitsnet), Electricity Journal 17 juni (2004): 51–59. 8 U.S.-Canada Power System Outage Task Force, "Context and Preconditions for the Blackout: The Northeastern Power Grid Before the Blackout Began", (Context en omstandigheden bij de stroomuitval: het noordoostelijk elektriciteitsnet vóór de stroomuitval), August 14th Blackout: Causes and Recommendations (Stroomuitval van 14 augustus: oorzaken en aanbevelingen), p. 53. https://reports.energy.gov/B-F-Web-Part2.pdf

9 Australië en Italië deelden de vijfde plaats met 40 procent van de respondenten die melding van Stuxnet-incidenten maakten. Ter vergelijking: Stuxnet-infiltraties werden gemeld door 100 procent van de Indiase respondenten, 59 procent van de Duitse en Franse respondenten, 45 procent in Spanje en 44 procent in China. 10 Mylrea, Michael. "Brazil’s Next Battlefield: Cyberspace" (Het nieuwe strijdtoneel van Brazilië: cyberspace), The Fletcher School, 15 november 2009. http://fletcher.tufts.edu/news/2009/11/opeds/Mylrea-Nov15.shtml 11 ABI Research: http://www.abiresearch.com/research/1005219. Hier aangehaald: http://www.businesswire.com/portal/site/ home/permalink/?ndmViewId=news_view&newsId=2010070 8005824&newsLang=en 12 Peeples, Doug. "Anti-Meter Fever Strikes Australia Too" (Antimeter-koorts ook in Australië), Smart Grid News.com, 24 februari 2010. http://www.smartgridnews.com/artman/ publish/Technologies_Metering_News/Anti-Meter-FeverStrikes-Australia-Too-1926.html 13 ABC Radio National, "Electric shocks" (Elektrische schokken), 5 november 2006. http://www.abc.net.au/rn/ backgroundbriefing/stories/2006/1777438.htm 14 We hebben afzonderlijk vragen gesteld over de implementatie van beveiligingsmaatregelen voor cruciale IT-netwerken en voor SCADA/ICS-systemen, maar de resulterende patronen waren dermate vergelijkbaar dat we hier alleen de beveiligingsmaatregelen voor cruciale netwerken bespreken. 15 De categorieën omvatten: "door deelname aan informatiedelende samenwerkingsverbanden in de sector"; "door publiekelijk commentaar te leveren op veranderingen in weten regelgeving"; "door via groepen in de sector actief te lobbyen voor weten regelgeving"; en "door advies in te winnen bij publiek-private partnerorganisaties."


25

Over de auteurs

McAfee

Stewart Baker is een Distinguished Visiting Fellow bij het Center for Strategic and International Studies en partner van het advocatenkantoor Steptoe & Johnson in Washington. Van 2005 tot 2009 was hij secretarisgeneraal voor beleidszaken op het Amerikaanse ministerie van Binnenlandse Veiligheid. Daarvóór werkte hij als algemeen raadsman voor de SilvermanRobb Commission, waarbij hij onderzoek uitvoerde naar de nalatigheden van de Amerikaanse inlichtingen dienst inzake de massavernietigingswapens in Irak. Van 1992 tot 1994 was hij algemeen raadsman van de National Security Agency.

McAfee, een volledige dochteronderneming van Intel Corporation (NASDAQ: INTC), is het grootste bedrijf ter wereld dat gespecialiseerd is in beveiligingstechnologie. McAfee biedt proactieve en bewezen oplossingen en services die systemen, netwerken en mobiele apparaten over de hele wereld helpen beveiligen, zodat gebruikers veiliger op internet kunnen surfen en winkelen. McAfee kan dankzij haar ongeëvenaarde Global Threat Intelligence vernieuwende producten ontwikkelen die thuisgebruikers, bedrijven, de overheid en serviceproviders de mogelijkheid bieden om regelnaleving te bewijzen, gegevens te beveiligen, onderbrekingen te voorkomen, kwetsbaarheden te identificeren en hun beveiliging voortdurend te controleren en te verbeteren. McAfee zoekt onophoudelijk naar nieuwe manieren om haar klanten te beschermen.

Natalia Filipiak is programmabeheerder en onderzoekspartner in het Technology and Public Policy Program bij het Center for Strategic and International Studies. Ze heeft een master in internationale betrekkingen van de Johns Hopkins University School of Advanced International Studies. Katrina Timlin is onderzoeksassistent in het Technology and Public Policy Program bij het Center for Strategic and International Studies. Ze is Phi Beta Kappa afgestudeerd aan de George Washington University met een BA in internationale aangelegenheden.

Ga voor meer informatie naar: www.mcafee.com/nl.

De Center for Strategic and International Studies (CSIS) biedt strategische inzichten en beleids oplossingen voor besluitvormers bij de overheid, internationale instellingen, de particuliere sector en de burgermaatschappij. CSIS, een tweeledige, non-profitorganisatie met het hoofdkantoor in Washington D.C., voert onderzoeken en analyses uit en ontwikkelt beleidsinitiatieven die gericht zijn op de toekomst en die anticiperen op veranderingen. Ga voor meer informatie over CSIS naar: www.csis.org.

McAfee International BV Gatwickstraat 25, Postbus 58326 1043 GL Amsterdam The Netherlands + 31 (0)20 5863800 www.mcafee.com/nl

De informatie in dit document is alleen bedoeld voor educatieve doeleinden en als service voor de klanten van McAfee. Wij doen al het mogelijk om de informatie in het McAfee-rapport "In the Crossfire" correct weer te geven. De informatie in dit document kan echter als gevolg van de voortdurende veranderingen op het gebied van cyberbeveiliging zonder voorafgaande kennisgeving worden gewijzigd en wordt geleverd "zoals deze is", zonder garanties met betrekking tot de nauwkeurigheid of toepasbaarheid van de informatie op een specifieke situatie of omstandigheid. McAfee en het McAfee-logo zijn gedeponeerde handelsmerken of handelsmerken van McAfee Inc. of haar dochterondernemingen in de VS en andere landen. Andere namen en merken kunnen eigendom van anderen zijn. De productplannen, specificaties en beschrijvingen in dit document zijn alleen bedoeld ter informatie. De aangeboden informatie kan zonder voorafgaande kennisgeving worden gewijzigd en wordt zonder enige vorm van uitdrukkelijke of stilzwijgende garantie verstrekt. Copyright © 2011 McAfee, Inc. 21900rpt_cip_0311

In het duister cruciale sectoren doelwit van cyberaanvallen

Recommend Documents