Liberaal Utrecht Jaargang 55 Nr.392
In dit nummer 1 Van de voorzitter 2 Bestuurlijke informatie 3 Van de Provinciale Staten 4 Van de fractie 10 Andre van Schie 11 Rinze Benedictus 12 Dimitri Gilissen 13 Tom Oostvogels 13 Niels Driegen 14 Maarten v.d. Wetering 15 Tom Oostvogels 16 Club van 100
Barbecue opening seizoen Datum: Zondag 1 september Locatie: Nog niet bekend. Kijk op de website van Liberaal Utrecht voor meer informatie.
JUNI 2013
Van de voorzitter Goed begin Hoe tevreden kan ik zijn als voorzitter met een afdeling die een groslijst vaststelt met 41 namen. 41 VVD-leden ambities om actief te zijn of te worden. Velen van hen willen volksvertegenwoordiger worden maar sommigen willen vooral meedoen met de campagne. Natuurlijk zal niet iedereen het plekje op de kieslijst bemachtigen dat hij of zij graag wil hebben, maar wij weten in ieder geval dat we een lijst krijgen waar we trots op kunnen zijn. Een lijst die wordt aangevoerd door Kees Geldof. Hij heeft zijn sporen binnen onze afdeling verdiend. Meegedaan aan de masterclass, vervolgens raadslid en nu al sinds 2009 fractievoorzitter. Hij is een dossiervreter, heeft enorm veel kennis van allerlei onderwerpen binnen de gemeente maar vooral ook van financiën. Al vele jaren maakt hij samen met de fractie een deugdelijke tegenbegroting om te laten zien hoe de gemeente zijn huishoudboekje eigenlijk bij zou moeten houden en vooral ook hoe de gemeente zijn financiën weer op orde zou kunnen brengen. Juist op dit onderwerp moet echt orde op zaken worden gesteld. Inhoudelijk dus een duidelijke kracht maar daarnaast is hij een scherp debater, met pakkende oneliners en herkenbare beeldspraak. Hij heeft een duidelijk liberaal profiel en is dus de juiste VVD voorman in Utrecht. Club van 100 groeit en organiseert frequent mooie en boeiende bijeenkomsten. U kan daar deel van uitmaken of misschien kent u mensen die het liberale gedachtengoed ondersteunen en dat ook financieel willen doen via deze club. In deze LU kunt u er meer over lezen. Ook in deze LU aandacht voor ledenbetrokkenheid waar wij de afgelopen ledenvergadering over gesproken hebben. Andre van Schie heeft namens onze afdeling het woord gevoerd op de landelijke vergadering en dat koppelt dat terug in een artikel. U zult daar de komende tijd meer van horen. U ziet we zijn goed aan de slag in het voorseizoen voor de verkiezingen. En dan heb ik nog niet gesproken over verkiezingsprogramma en campagne. Dat bewaar ik voor de volgende keer. Ik wens een u fijne zomer, een goede vakantie en zie u graag in het nieuwe politiek seizoen bij de traditionele barbecue. Danielle van den Broek
Inleveren kopij voor jaargang 55 nummer 393 vóór 1 SEPTEMBER 2013 bij de redactie
[email protected] Foto’s fractieleden door Fotograaf: Sebastiaan ter Burg
1
Bestuurlijke informatie Bestuur Danielle van den Broek Bas Steunenberg Willemijn Hack Jorrit Linders Tom Meyer Hugo Soepenberg Martijn van Dalen
voorzitter vice-voorzitter secretaris penningmeester bestuurslid, politiek en zakelijk netwerk bestuurslid, opleiding en training activiteiten en permanente campagne
[email protected] [email protected] [email protected] [email protected]
06 14474394 06 41367328 06 21124578 06 46056978
[email protected]
06 43250919
[email protected]
06 45636628
[email protected]
06 26032028
Gemeenteraadsfractie Kees Geldof Willem Buunk Mark Dijk Jesper Rijpma André van Schie Dimitri Gilissen David Ikkersheim
fractievoorzitter vice-fractievoorzitter secretaris /penningmeester
[email protected] [email protected] [email protected] [email protected] [email protected] [email protected] [email protected]
Provinciale Staten Eric Balemans Zohair el Yassini Arthur Kocken Hans Konings Daniel Tuijnman
[email protected] [email protected] [email protected] [email protected] [email protected]
030 2510550 06 84909535 06 29543735 06 53824492 06 30440675
Redactie Liberaal Utrecht Irene Crul Bas Steunenberg Rinze Benedictus Maarten v.d. Wetering Ralf Willems
hoofdredacteur contactpersoon bestuur redacteur redacteur redacteur
030 2731149 06 41367328
Ingezonden brieven en advertenties Ingezonden brieven of artikelen voor nummer 393 moeten vóór 1 september 2013 bij de redactie binnen zijn op
[email protected]
Giften Giften aan de afdeling Utrecht kunt u overmaken op bankrekeningnummer 39.45.60.612 of giro 2815545 t.n.v. VVD afdeling Utrecht te Utrecht.
2
Nieuwe gezichten …… en inzichten?
Door Eric Balemans
Meimaand, gezichtenmaand De maand mei is wel een heel bijzondere maand geweest. Een maand van een heleboel nieuwe gezichten in de provincie en een “nieuw” inzicht bij een minister. Nieuwe Commissaris van de Koning in Utrecht Zo waren er de nodige perikelen rond de opvolging van Roel Robbertsen. Namen van kandidaten belanden in weerwil van de geheimhoudingsplicht toch op straat en het leidde er toe dat de fractievoorzitter van de VVD genoodzaakt was om af te treden. Voor de VVD een vervelende affaire, maar het heeft gelukkig niet geleid tot nadelige gevolgen in ons dagelijkse werk omdat snel in de opvolging werd voorzien. De fractie is weer op sterkte en vol aan de slag. Op 1 juni heeft het kabinet bekend gemaakt dat Willibrord van Beek de nieuwe waarnemend Commissaris van de Koning zal worden. Het is goed om eindelijk weer een VVD in Utrecht als commissaris te hebben. De benoeming gaat in per 15 september en tot die tijd zullen Remco van Lunteren als loco-commissaris en ik als voorzitter van Provinciale Staten de taken waarnemen. Ik verheug me op de hernieuwde samenwerking met Willibrord, waarvan niet te voorspellen is hoelang die gaat duren. Boven de markt hangt immers nog steeds de grauwsluier van de gedwongen fusie van de provincies Noord-Holland, Flevoland en Utrecht. Nieuw inzicht over megafusie Utrecht Ook in de meimaand nam de ministerraad over de fusie een nieuw besluit. Minister Plasterk van Binnenlandse Zaken blijft bij het gedwongen huwelijk, maar heeft wel ingezien dat maart 2015 misschien toch niet zo haalbaar is dan hij eerder dacht. De fusie moet nu dus volgens het kabinet plaats gaan vinden op 1 januari 2016. Nu doet zich de rare situatie voor dat in maart 2015 de reguliere verkiezingen zijn voor Provinciale Staten en de mensen dus in november 2015, als de fusie van de drie provincies tot een megaprovincie doorgaat, opnieuw naar de stembus moeten. En nieuwe verkiezingen moeten er gelet op de omvang van de fusie hoe dan ook op grond van de wet komen. Het is op zijn zachts gezegd niet de meest handige oplossing. Maar ja, de vraag is of het uiteindelijk wel tot die fusie komt. Inhoudelijk heeft de minister geen andere argumenten weten te geven dan dat het in het regeerakkoord staat. Sterker nog er ontbreekt nog steeds een complete visie op de bestuurlijke inrichting van ons land. Bovendien heeft de minister ook aangegeven dat hij voor de rest van Nederland, als de Megaprovincie er eenmaal is, geen gedwongen fusies meer zal laten plaatsvinden. Het getuigt, volgens mij, niet van een echte visie op bestuurlijk Nederland en laat goed zien dat er gemeten wordt met twee maten. Soms vraag je je af of dit langzamerhand niet een spelletje wordt van: “wie kan het hardste op de tafel slaan”. Zitten de bewoners van Noord-Holland, Flevoland en Utrecht hier eigenlijk wel op te wachten? Beter worden ze er in ieder geval niet van. Nieuwe Koning en Koningin in Utrecht Op 30 mei was er een nieuw hoogtepunt voor de provincie Utrecht. Voor het eerst in 123 jaar was er weer een koning op bezoek in onze mooie provincie. De wijze waarop het koningspaar tijdens het bezoek optraden was zondermeer indrukwekkend. We hebben Koning Willem Alexander en Koningin Maxima in Wageningen opgehaald om hen met de boot naar de provincie Utrecht te brengen. Tijdens de bootreis heb ik een aardig beeld gekregen hoe deze koning invulling wil gaan geven aan wat hij bij zijn inhuldiging noemde het moderne koningschap, gebaseerd op zijn wens om te verbinden en bruggen te bouwen. Het was een mooie ontmoeting met het koningspaar en ik hoop dat deze koning meer ruimte krijgt van regering en Staten-Generaal om zijn deskundigheid en ervaring vooral op het gebied van watermanagement in te zetten voor Nederland. De koning zit weliswaar in een gouden kooi maar wat mij betreft mag het deurtje voor Willem Alexander regelmatig openstaan.
3
Fractiefragmenten
Snijden in basispakket onnodig
Door David Ikkersheim
Het kabinet heeft plannen om zo’n € 1,5 miljard te besparen door het basispakket te beperken. De Orde van Medisch Specialisten stelde vorige week voor om de second opinion deels voor eigen rekening van de patiënt te laten komen. Er zijn veel slimmere manieren om te besparen in de ziekenhuiszorg die we nu onbenut laten. De laatste jaren zijn de kosten van de ziekenhuiszorg vooral gestegen door oplopende volumes: meer behandelingen bij de specialist per Nederlander die maar beperkt te verklaren zijn door de vergrijzing. Mede in reactie op die oplopende volumes is de afspraak gemaakt dat de groeivoet voor ziekenhuizen 2,5% per jaar is. Het Centraal Plan Bureau verwacht een structurele economische groei van 1,5% de komende jaren. Een gat van 1%. Als het dus lukt om de groeivoet van de ziekenhuiszorg met 1% te verminderen dan is er sprake van een duurzame situatie. Grofweg zijn er drie manieren om te besparen in de zorg: het eigen risico omhoog, de doelmatigheid omhoog of het inkrimpen van het basispakket. Een van de manieren om die 1% reductie van extra kosten te realiseren is dus inderdaad het inkrimpen van het basispakket, alhoewel het hier deels ook om een broekzak-vestzak constructie zal gaan. Immers, veel burgers zullen ervoor kiezen dan maar zelf voor die second opinion te betalen. Daarnaast wordt ook niks gedaan aan het echte onderliggende probleem, namelijk dat de groeivoet in de ziekenhuiszorg nog niet duurzaam is.
Veel slimmer is het om gebruik te maken van een uniek fenomeen in de zorg: interventies die zowel de kwaliteit van de zorg verhogen als de kosten verlagen. Dat goede zorg ook vaak goedkope zorg is, wordt veroorzaakt doordat een groot deel van de kosten in de zorg veroorzaakt worden door de behandeling van complicaties. Denk bijvoorbeeld aan de patiënt met een herseninfarct: als het lukt om die snel en adequaat te behandelen voorkom je een dure levenslange verpleeghuisopname met een lage kwaliteit van leven. Om deze slimmere besparingen in de ziekenhuiszorg te realiseren is een aantal stappen essentieel. De eerste stap is het afdwingen van het openbaar worden van de uitkomsten van zorg. Deze zijn vaak aanwezig, maar niet toegankelijk. Denk bijvoorbeeld aan de uitkomsten in de Nederlandse Kankerregistratie: daarin wordt al decennia lang - met publiek geld - de 5-jaars overleving per ziekenhuis per kankersoort geregistreerd. Deze gegevens zorgvuldig openbaar maken zou betekenen dat patiënten echt kunnen kiezen én dat ziekenhuizen zichzelf kunnen verbeteren om zo het aantal complicaties te verminderen. We zouden dan tegelijkertijd kunnen stoppen met het registreren van minder veelzeggende kwaliteitsmaten, wat veel kostbare tijd en moeite van dokters en verpleegkundigen scheelt.
Zodra de kwaliteit per ziekenhuis bekend is, kunnen de zorgverzekeraars hun werk ook beter doen. Niet meer het aantal behandelde patiënten is de drijvende kracht voor de betaling, maar de geleverde kwaliteit. We zien nu in tal van onderzoeken dat er significante kostenverschillen zijn tussen ziekenhuizen (tot soms wel 100% verschil), maar als je niet weet hoe het met het verschil in kwaliteit staat, is het lastig inkopen. Als dit bekend is, dan moet het mogelijk zijn om de kostenverschillen tussen ziekenhuizen te verminderen en een deel van die winst terug te laten vloeien naar de premiebetaler. Daarnaast moeten we meer grip krijgen op volumegroei in de zorg. Hierbij spelen artsen en patiënten samen een belangrijke rol. Neem herniapatiënten. Mensen zijn geneigd te denken dat een operatie de heilige graal is. Maar het blijkt dat wanneer je de tijd neemt om met de patiënt alle voors en tegens door te lopen, veel mensen een conservatieve behandeling kiezen en eerst (goedkope) fysiotherapie proberen. Wat de beste oplossing is voor welke patiënt, weten we nu vaak niet. Het structureel gaan meten van de klachten van de patiënt voor én na de operatie is hiervoor de weg voorwaarts. Op deze manier kan een scherpere ‘drempelwaarde’ in de richtlijn worden opgenomen: onder een bepaald niveau van klachten, zou de beroepsgroep moeten vastleggen, wegen de nadelen van een operatie niet meer op tegen de voordelen.
Met deze stappen sturen we dus op zinnig en zuinig gebruik binnen het huidige basispakket, wat veel slimmer is dan het verkleinen van het basispakket. Snijden in het basispakket verlicht tijdelijk de druk op de begroting, maar uiteindelijk blijft de burger met lege handen achter als we de kostengroeivoet in de zorg niet verminderen. Immers, snijden is dan na een paar jaar opnieuw nodig. Met het inzetten op slimmere inkoop, het verhogen van de kwaliteit en verminderen van de bureaucratie verduurzamen we onze ziekenhuiszorg tot een houdbaar groeipad. Laten we daarna de discussie voeren over het inkrimpen van het basispakket, want daar kan inderdaad best wat uit. David Ikkersheim promoveerde op maandag 13 mei 2013 aan de Vrije Universiteit op het proefschrift: “The Dutch Health System Reform: Creating Value”. Dit artikel heeft in iets aangepaste versie op maandag 13 mei in het Financieel Dagblad gestaan. 4
Voorjaarsnota: Doormodderen tot het einde
Door Kees Geldof
Niet verrassend, zo beoordeelt de VVD de eind mei door het linkse college gepresenteerde voorjaarsnota met de financiële plannen voor de komende jaren. Het college van GroenLinks, PvdA en D66 blijft een wissel trekken op de toekomst. Zoals te verwachten was, vallen de grondopbrengsten weer zwaar tegen. Daarom schrapt het college wederom investeringen voor (auto)bereikbaarheid om die tekorten te dekken. Uitgaven lopen door en worden gedekt met tijdelijk geld en in de toekomst moeten de kaasschaaf, de ‘melkkoe’ parkeerbelasting en een ‘innovatietaakstelling’ uitkomst bieden. Dat moet dan wel worden gedaan door een nieuw college dat na de verkiezingen in maart 2014 aantreedt.
Grondopbrengsten en woningbouwprogramma In de voorjaarsnota zien we dat er weer grote tekorten zijn op de grondopbrengsten van Leidsche Rijn en het Stationsgebied. Bij elkaar 53 miljoen en dat komt bovenop de 114 miljoen tekort die in de vorige voorjaarsnota stond. Net als vorig jaar worden investeringen in bereikbaarheid geschrapt om dat tekort deels te dekken en voor de rest moeten toekomstige rentevoordelen van de gemeente tot en met 2017 het gat dekken. Dat is niet bestendig. Wel positief is dat het college verdere tekorten wil terugdringen door het woningbouwprogramma aan te passen. Minder gesubsidieerde huurwoningen in Leidsche Rijn en op het Veemarktterrein, maar meer koopwoningen in het goedkopere segment en meer beleggershuurwoningen. Zaken waar de VVD al jaren op aandringt, want juist daar is behoefte aan en het is ook nodig voor de doorstroming op de huizenmarkt.
Achterstallig onderhoud openbare ruimte Ook zien we dat dit college de roep van de VVD om het achterstallig onderhoud aan wegen en bruggen niet verder op te laten lopen, niet meer heeft kunnen negeren. Men wil er tijdelijk meer aan uitgeven. Dat is op zichzelf een goede zaak, maar dan moet het college ook zorgen dat het geld echt wordt vrijgespeeld. Daarin schiet de voorjaarsnota tekort. Een teken aan de wand is ook dat nu duidelijk wordt dat een aantal eerdere bezuinigingsmaatregelen, zoals op inkoop en personeel, minder opleveren dan werd gehoopt door het college.
Fractiefragmenten
De VVD heeft daarom de voorjaarsnota gekenmerkt als een nota van een college dat doormoddert tot de verkiezingen. Vorig jaar zijn er al bezuinigingen doorgekopt naar 2015 en nu komt daar nog een schep bovenop. Tekenend is dat het college zelfs geen rekening meer willen houden met de 1,5 miljoen euro eigen risico van de gemeente voor de brandverzekering. De VVD vindt dat je zo niet moet omgaan met risico’s.
Lasten voor bewoners en ondernemers De afgelopen jaren zijn besparingen op de kosten voor afvalverwerking en riolering niet teruggegeven aan de bewoners. Die tarieven hadden bij elkaar nu al 100 euro per huishouden lager kunnen en moeten zijn. Er treden nu verdere besparingen op, zo’n 20 euro per huishouden, en die worden gelukkig wel doorgegeven aan de bewoners. Met deze voorjaarsnota krijgt een volgend college in 2014 ook een loden last mee. Vijf jaar geleden had de gemeente per saldo 195 miljoen euro op de bank. Nu bedragen de schulden 632 miljoen euro. Een verschil van 827 miljoen euro! De oplossing van de VVD zou zijn om de overheid kleiner en de eigen verantwoordelijkheid van inwoners groter te maken. Onder meer door veel minder geld uit te geven aan subsidies en overbodige regels en beleid te schrappen. Een college dat deze moeilijke, maar noodzakelijke, structurele keuzes nu al wél zou maken, houdt ook rekening met toekomstige generaties Utrechters. De VVD wil dat Utrecht een welvarende stad van kennis en cultuur blijft met een bloeiende en sterke economie. Dat kan alleen als de noodzakelijke hervormingen nú al bedacht en in gang worden gezet. Dat zal de inzet zijn van de VVD bij de behandeling van de Voorjaarsnota.
5
Fractiefragmenten
Gelijk krijgen
Door Mark Dijk
Een raadslid worstelt continu met het spanningsveld tussen gelijk hebben en gelijk krijgen. Zeker voor een VVD raadslid, die bovengemiddeld vaak overtuigd is van zijn of haar gelijk, valt het vaak zwaar dat andere partijen dat maar niet willen begrijpen en dat hij door gebrek aan steun geen gelijk krijgt. Ik heb verschillende voorstellen gedaan in de gemeenteraad waar ik te weinig steun voor heb gekregen, maar waarvan ik nog steeds overtuigd ben dat het plan het beste is voor de stad.
Twee en half jaar geleden stelde ik mondelinge vragen over een familie die zoveel overlast had veroorzaakt dat het door de gemeente werd beloond met een villa. Ongehoord natuurlijk en Ik wist dat ik gelijk had dat hier geen beleid achter zat en het hier een spontane actie van het college betrof. Met de vragen wilde ik natuurlijk gelijk krijgen, maar het college hield echter vol dat het om gewoon gemeentelijk beleid ging. De periode hierna tot het uiteindelijke duidingsdebat in februari 2012 kenmerkte zich door een stadsbestuur dat zich steeds opvallender in allerlei krampachtige bochten ging wringen om de eigen verkeerde keuzes te maskeren. Tijdens het debat lukte het het college nog steeds niet om klip en klaar toe te geven dat het een fout had gemaakt.
Nu, anderhalf jaar na het debat, is er stilletjes een evaluatie verschenen over hoe het college is omgegaan met dit overlastgevende gezin. Hieruit kwam naar voren dat het college zich had gebaseerd op het bestaande laatste kans beleid, maar was vergeten dat hier een corporatie, met een beschikbare woning, bij betrokken moest zijn. Ook bleek dat in de uitvoering het geheel niet helder was wie de verantwoordelijkheid had voor de begeleiding van het gezin. Kortom, het college had spontaan iets bedacht waar men niet van wist dat het zo slecht zou uitpakken, maar waar door de keuzes van het college wel alle ingrediënten voor aanwezig waren.
Leden van het gezin zijn gedurende hun verblijf tig keer in aanraking gekomen met de politie en ondanks dat de afspraak was dat bij een overtreding het verblijf in de villa zou worden beëindigd, heeft het college nagelaten te handelen. Utrecht kreeg door dit ongetwijfeld goedbedoelde, maar ongelooflijk naïef handelen, het imago dat het een stad is waar overlast loont. Hiervoor probeerde ik te waarschuwen in september 2010 en het heeft even geduurd, maar uiteindelijk is het gekomen tot gelijk krijgen in mei 2013....toch leuk.
6
Nieuwe graffiti-aanpak van start Samen met wethouder de Rijk heb ik de eerste bekladding met graffiti schoongemaakt volgens de nieuwe aanpak van de gemeente. Dankzij een voorstel van de VVD en het CDA wordt vanaf nu in de binnenstad een 24-uurs schoonmaakservice toegepast. Voor het schoonmaken worden geen kosten in rekening gebracht.
Alles kan worden gefinancierd uit het bestaande gemeentelijk budget. De contracten die bewoners vroeger konden sluiten voor graffitiverwijdering hebben nooit goed gewerkt. De nieuwe aanpak is veel beter. Het zijn altijd dezelfde mensen die de pineut zijn, omdat er toevallig een deel van hun gevel populair is bij kwaadwillende figuren, die er wat op spuiten.
Fractiefragmenten
De bewoonster van het pand aan het Hieronymusplantsoen waar deze eerste schoonmaakactie plaats had, was er dolgelukkig mee. Ze heeft al tientallen jaren last van telkens weer nieuwe bekladding. Daar wordt vanaf nu korte metten mee gemaakt. De nieuwe aanpak geldt dus niet alleen voor bankjes in de parken of voor gemeentelijke panden, maar ook bekladding van woningen wordt nu verwijderd. In de andere Utrechtse wijken wordt, na een bewonersmelding en
Door Willem Buunk
De VVD vindt het niet rechtvaardig dat deze mensen dan buitensporige kosten zouden hebben om hun huis en de buurt netjes te houden. De VVD hoopt dat andere grote vastgoedeigenaren en energiebedrijven alsnog aansluiten bij het opdrachtgeverschap aan CSU. Daarmee zou nog een groter deel van de stad beter vrij kunnen worden gehouden van bekladding. De ervaring elders heeft geleerd dat het dan snel afgelopen is met het geklieder.
toestemming van die bewoner, de bekladding in de reguliere reinigingsroutes van objecten in de openbare ruimte meegenomen. Bewoners van panden die vaak beklad worden, worden actief benaderd. Ik vind het prachtig om te zien hoe enthousiast de bewoners zijn over dit initiatief en hoe blij de medewerkers van de gemeente zijn dat ze de stad nu werkelijk mooier kunnen maken. Een seintje aan schoonmaakbedrijf CSU is genoeg voor een snelle verwijdering van de bekladding. Een goede registratie van de bekladding moet straks ook opsporing van daders en het verhalen van de kosten beter mogelijk maken. De uitbreiding van de graffitiverwijdering is mogelijk dankzij de openbare aanbesteding van de graffitiverwijdering. De gemeente heeft in een openbare aanbesteding een gunstig contract kunnen afsluiten met schoonmaakbedrijf CSU. Een belangrijke ambitie van raadsvoorstel initiatiefvoorstel “Utrecht graffiti-vrij" was niet alleen een openbare aanbesteding, maar ook een gezamenlijk opdrachtgeverschap van gemeente en woningbouwverenigingen, scholen en grote vastgoedeigenaren. Dat laatste is nog niet gelukt, maar de aanbesteding is zo gunstig verlopen dat de andere ambities van het raadsvoorstel wel worden gerealiseerd. Een groter deel van de stad wordt schoongemaakt.
7
Fractiefragmenten
VVD vreest voor valse start Muziekpaleis
In juni 2014 opent het gloednieuwe muziekcentrum TivoliVredenburg haar deuren. Een mooie mix van pop, klassiek en jazz moet Utrecht muzikaal weer op de kaart zetten. Hiervoor moet een aantrekkelijke programmering worden neergezet. Op korte termijn moeten daarom al toonaangevende muzikale ensembles worden geboekt. Bovendien moet TivoliVredenburg voortvarend kunnen concurreren met andere podia en concertzalen om de bezoekers terug te winnen die de afgelopen jaren hun muzikale heil buiten Utrecht hebben gezocht. Met nog een jaar te gaan, constateert de VVD dat er nog steeds geen duidelijkheid is over de organisatie en de programmering. Een jaar voor opening van TivoliVredenburg is er nog steeds geen stichting opgericht die een toonaangevende programmering voor de komende seizoenen gaat neerzetten Ook is er nog geen directeur gevonden die deze kar gaat trekken. Bij verschillende culturele organisaties gaat de tijd inmiddels dringen. Zij hebben aangegeven dat ze nog steeds geen idee hebben of ze in het seizoen 2014/2015 terecht kunnen en tegen welke kosten. Hoewel de inrichting van de organisatie en (de visie op) de programmering niet aan de Raad is, is het wel van grote invloed op de exploitatie van het TivoliVredenburg en de subsidierelatie die de gemeente met de stichting onderhoudt. Omdat de VVD vreest voor de financiële en culturele gevolgen van een leeg TivoliVredenburg heeft de fractie, samen met het CDA, vragen gesteld aan het College van B&W.
Luchtkwaliteitsknelpunten en de Milieuzone voor auto’s
Fractiefragmenten
Door Jesper Rijpma
Door André van Schie
In 2015 moet heel Europa –en dus ook Utrecht- voldoen aan een minimumnorm voor luchtkwaliteit. Om die norm te halen zijn er landelijke afspraken gemaakt om de luchtkwaliteit in de grote steden te verbeteren. Het doel is ervoor te zorgen dat er straks veel minder fijnstof in de lucht zit dan een aantal jaren geleden en ook veel minder NO2. Hoe schoner de lucht, hoe beter het is voor de bewoners. Utrecht gaat de afgesproken norm echter waarschijnlijk niet halen. Dat komt vooral omdat de achtergrondconcentratie fijnstof in Nederland heel hoog is. Daardoor is er maar heel weinig beïnvloedbare beleidsruimte voor gemeenten om de norm te halen. Het Rijk heeft een aantal van de gemaakte landelijke afspraken voor de achtergrondconcentratie niet waar kunnen maken (zo is rekeningrijden –terecht- niet doorgegaan). Toch gaat het bijna overal lukken de norm te halen, er blijven in Utrecht waarschijnlijk maar twee knelpunten over. Het gaat dus eigenlijk heel goed met de Utrechtse luchtkwaliteit. De lucht is in 40 jaar nog nooit schoner geweest dan nu!
Er is in Utrecht een kleine maar zeer effectieve en fanatieke groep luchtkwaliteitsactivisten die elke kans aangrijpt om de GroenLinks wethouder te wijzen op zijn verantwoordelijkheid om de afgesproken normen ruim te halen. Met de hete adem in de nek van deze actiegroep, die voornamelijk uit de eigen achterban van de wethouder komt, heeft de wethouder de EU norm aangegrepen om een milieuzone voor personenauto’s in te stellen. Dit past ook in de agenda van het linkse stadsbestuur om zoveel mogelijk automobilisten te ontmoedigen hun vervoermiddel te gebruiken. Van dit college moet iedereen immers hand-in-hand fietsend, met bloemen in het haar en de internationale zingend, naar zijn of haar roeping als sociaal makelaar in één van Utrechts “kansenwijken”. Dat er ook gewone mensen bestaan die naar hun werk moeten, een boodschap willen doen of er om een andere reden voor kiezen om de auto te pakken is men gemakshalve vergeten. De milieuzone moet er voor zorgen dat de minst schone auto’s de binnenstad niet meer in mogen. Het gaat dan om benzineauto’s van euroklasse 0 en dieselauto’s van euroklasse 3 of ouder. Als u ook niet weet welke euroklasse uw auto heeft kunt u dit nagaan op www.autoverbod.nl, een uitstekend initiatief van twee jonge liberalen uit onze stad.
8
De VVD fractie zal er alles aan doen om de milieuzone personenauto’s tegen te houden. Het is inmiddels duidelijk dat dit soort maatregelen niet of nauwelijks helpen, zeer duur zijn om in te voeren en onnodig zwaar ingrijpen in mobiliteitsmogelijkheden van de consument. Denkt u eens aan de vele ZZP’ers die hun 6 jaar oude dieselauto met ingebouwde werkplaats niet meer kunnen gebruiken. Ziet u de loodgieter al met zijn spullen op de fiets langskomen? Of de glazenwasser met al zijn materialen met de bus langs de huizen gaan?
Daarbij is het idioot om te denken dat Utrecht als eerste en enige stad in Nederland een dergelijke zone gaat invoeren zonder dat er een landelijk kader voor is. Samen met onze fractiemedewerker Tom Oostvogels en Willem Buunk heb ik ruim 200 vragen gesteld over losse eindjes en onduidelijkheden in het voorstel, dat naast onnodig ingrijpend, ook nog eens slecht onderbouwd is. Zo zijn allerlei alternatieven niet onderzocht en is er voor het enige reële knelpunt aan de Catharijnesingel een milieuzone bedacht die bijna de hele stad op slot doet voor de iets oudere auto, inclusief alle parkeervoorzieningen van jaarbeurs tot spoorwegmuseum. Niet alleen de VVD, maar ook de ANWB, Bovag, RAI, EVO, TLN en KNAC zijn fel tegen deze maatregel. U zult er ongetwijfeld nog veel over horen de komende tijd!
Fractiefragmenten
Evenementen in Utrecht
Door Dimitri Gilissen
Bij de bespreking van het bestemmingsplan Stadsstrand Oog in Al lieten de bewoners van het Spinozaplantsoen van zich horen: zij maken zich grote zorgen over de (geluids)overlast van evenementen die op het stadsstrand worden georganiseerd. In het verleden hebben zij meerdere malen melding gemaakt van geluidsoverlast zonder dat er door de gemeente een overtreding is geconstateerd. De stichting ‘Behoud Lepelenburg’ spande onlangs een kort geding aan tegen een evenementenvergunning die aan studentenvereniging Veritas was verstrekt voor een activiteit op het Lepelenburg. Het toont nog maar eens aan dat er een spanningsveld bestaat tussen evenementen en de daarmee gemoeide overlast en het feit dat je ook een levendige stad wilt zijn.
Utrecht is een stad waar veel evenementen plaatsvinden. De VVD vindt evenementen een waardevolle aanvulling op het bestaande aanbod aan culturele activiteiten en horecagelegenheden. Dat evenementen voor overlast kunnen zorgen wil echter niet zeggen dat je deze op voorhand dient te beperken, zoals het CDA en de SP bij het stadsstrand voorstellen.
Wat de VVD betreft ligt bij de organisator van een evenement de verantwoordelijkheid om alle voorzorgsmaatregelen te treffen om overlast zoveel mogelijk te voorkomen en omwonenden goed te informeren. De gemeente controleert bij grote evenementen vooraf of aan alle voorzorgsmaatregelen is gedacht en geeft in dat geval een vergunning af. Bij overtreding van de in de vergunning opgenomen bepalingen volgt er een waarschuwing, een boete en in het uiterste geval is het de organisator niet opnieuw toegestaan om (voor een bepaalde periode) evenementen te organiseren. ‘Hight trust, high penalty’ is het adagium. Beschaamd vertrouwen door organisatoren leidt tot de consequentie dat er voor hun evenementen in Utrecht geen plaats meer is. Niet optreden ondermijnt ook het draagvlak voor evenementen onder bewoners. De gemeente voert nu een evaluatie uit van het evenementenbeleid die na de zomer in de gemeenteraad wordt besproken. Heeft u als lezer van de LU zelf positieve of negatieve ervaringen met evenementen? Laat het mij via
[email protected] weten en draag een steentje bij aan het debat over het evenementenbeleid.
9
Krakersbolwerk Ubica
Door Andre van Schie
Stadsbestuur verantwoordelijk voor jarenlang gedogen krakersbolwerk Ubica Afgelopen weekend kwam er een einde aan 21 jaar maatschappelijke onrust rondom de monumentale Ubica-panden aan de Ganzenmarkt. Na een felle brand werden in de jaren ’90 de panden hét centrum van de Utrechtse kraakbeweging. Er werden kraakfeesten, spreekuren en trainingen gegeven. Anti-globalisten, anarchisten en andere linkse actiegroepen hadden er hun thuisbasis.
Door de prominente plek in de stad en de brutale bewonersgroep werd het bolwerk ook een symbool voor de autonome rol die de kraakbeweging in de samenleving claimt. Daar kregen ze ook de ruimte voor. Door het linkse stadsbestuur is er nooit opgetreden tegen de eigenaar of bewoners van de panden. Het lijkt erop alsof voor de krakers een aparte werkelijkheid gecreëerd werd. Hoewel de VVD keer op keer heeft aangedrongen op bestuursdwang om de gewone regels die voor iedereen gelden, ook toe te passen op de krakersgemeenschap, werd hen steeds een hand boven het hoofd met bivakmuts gehouden. Zo werden de monumentale panden, in een beschermd stadsgezicht, zonder vergunning amateuristisch verbouwd en geschilderd. De opgestoken middelvinger naar de samenleving op de muren van het complex, pal in het zicht van het stadsbestuur, mocht blijven zitten, tegen het welstandsadvies in. Gewone ondernemers en burgers hoeven zoiets niet te proberen, er zou direct een boete en handhaving volgen.
De krakers hadden volgens PvdA wethouder Isabella ook geen (gebruiks)vergunning nodig voor publieksactiviteiten zoals lezingen, feesten en tentoonstellingen. En dat terwijl het pand opzichtig niet voldeed aan elementaire veiligheidsvoorschriften. Gewone culturele instellingen en bedrijven moeten zich aan onnoemelijk veel regels houden en heel veel geld uitgeven aan leges en veiligheidsmaatregelen, maar voor de krakers gold dat kennelijk allemaal niet... Dat de gemeente bij onveilige situaties in krakerspanden wegkijkt, heeft de VVD altijd als groot onrecht ervaren. Normaliter grijpt de gemeente wél in, bijvoorbeeld als studentenhuizen geen goede vluchtwegen of branddetectie hebben en zo hoort het ook. De overheid moet zonder aanzien des persoons regels handhaven. Ook als een stadsbestuur sympathie heeft voor de doelstellingen van een bepaalde beweging, mag dat nooit leiden tot een dubbele standaard in het uitvoeren en handhaven van landelijke en lokale regels. Zelfs toen het kraken met de Wet kraken en leegstand verboden werd bleek voormalig PvdA wethouder Harrie Bosch niet bereid zich aan de wet te houden. Een “fraai” voorbeeld van de dubbele moraal jegens de kraakbeweging bleek tijdens de rechtszitting over de ontruiming van de panden. Nadat de krakers een eerder aanbod van de nieuwe eigenaar voor vervangende woonruimte en zelfs verhuiskostenvergoeding (sic!) hadden afgeslagen, heeft PvdA wethouder Gilbert Isabella de bewoners óók nog vervangende woonruimte aangeboden! Dat is vreemd want de gemeente heeft helemaal geen woningen ter beschikking. Eerder ging de gemeente al gruwelijk de mist in door in een ander hoofdpijndossier een zwaar overlastgevend gezin (de familie Nicolic) woonruimte aan te bieden. Later bleek dit onterecht, onhandig, onrechtvaardig, ongelukkig en ongewenst. Ook hier maakten de bewoners schaamteloos misbruik van de slappe knieën van een stadsbestuur dat niet bereid is streng doch rechtvaardig op te treden als dat nodig is.
Was de wethouder van plan een pand voor de krakers te kopen of te huren? Had hij soms in gedachten een aantal ambtenaren naar huis te sturen om de criminelen in gemeentelijke kantoorpanden te laten wonen? Wilde hij een leegstaand buurthuis in de aanbieding doen? Had hij een woningcorporatie ergens toe bereid gevonden? In alle gevallen zou het zéér onrechtvaardig zijn om deze specifieke groep woningzoekenden, die zich alleen iets van de samenleving aantrekt als ze er een financieel voordeel bij kunnen halen, voorrang te geven op de krappe woningmarkt. Vele duizenden eerlijke en hardwerkende Utrechters staan op een wachtlijst voor een woning en honderden daarvan hebben daarbij ook persoonlijke omstandigheden die urgentie rechtvaardigen. Door al deze brave burgers te willen passeren voor een groep die al jarenlang geen huur betaalt en alleen maar gratis wil wonen op de mooiste plekken in de stad, is een soort van ‘sociaal’ huisvestingsbeleid waar alleen een PvdA of GroenLinks politicus op kan komen. Het is alsof de gemeente aan opgepakte fietsendieven een vervangend rijwiel zou aanbieden... Misdaad mag natuurlijk nooit lonen en dus ook geen voorkeurspositie bij woningtoewijzing opleveren! De VVD is natuurlijk als liberale partij de absolute tegenpool van de kraakbeweging. De krakers willen immers collectief maken wat van een individu of rechtspersoon is en zich het recht op gebruik van andermans bezit toe-eigenen. In het ideaal beeld van de VVD is er juist zo min mogelijk collectief bezit en zorgen mensen zo veel mogelijk zélf voor hun levensonderhoud en woonruimte. De overheid is er juist voor om de ingezetenen te beschermen tegen vernieling en diefstal en de rechtsstaat te handhaven. De VVD hoopt dat de kraakbeweging nu de handdoek in ring gooit en erkent dat de maatschappelijk noodzaak van kraken is verdwenen. Er zijn gebieden in ons land die kampen met grote leegstandsproblemen. Iedereen in ons land kan een betaalbare en beschikbare woning vinden op minder dan 1,5 uur reizen van Utrecht. Er is geen enkel excuus meer om de woning van een ander te stelen voor je eigen keus om niet te zelf voorzien in je eigen woonruimte. Er is ook steeds minder begrip en maatschappelijk draagvlak voor deze vorm van eigenrichting. Dat bleek ook afgelopen zaterdag en zondag weer bij de onnodig gewelddadige en zeer kostbare ontruiming van Ubica nadat de rechter ontruiming had gelast. De krakers leven in een schijnwerkelijkheid en dat is mede de verantwoordelijkheid van het linkse stadsbestuur dat jarenlang de droomwereld van de krakers overeind heeft gehouden. Wij zullen de verantwoordelijk wethouder daarom binnenkort vragen om de hele Ubica geschiedenis en de rol van de overheid daarin onafhankelijk te laten evalueren. Dankzij twee beslagen van de belastingdienst Utrecht die een grote vordering heeft op de onberekenbare en meermalen veroordeelde en steeds in opspraak verkerende huisbaas Vloet werd deze uiteindelijk gedwongen het pand te verkopen. Daarmee is er nu het wenkend perspectief van een nieuwe bestemming van de ooit schitterende panden op één van de mooiste plekjes van Utrecht. Er komt een mooi hotel nadat het duurzaam is verbouwd. De VVD hoopt op een vlotte overdracht, snelle en veilige verbouwing en goede exploitatie.
Schrijvers in dit magazine horen graag uw mening over hun artikel. Geef feedback via de website van Liberaal Utrecht http://www.liberaal-utrecht.nl
10
De VVD en de wetenschap
Door Rinze Benedictus
De Utrechtse VVD-gedeputeerde Remco van Lunteren heeft het goed begrepen. Hij haalde onlangs Mark Rutte naar het Utrecht Science Park (ook wel bekend als De Uithof). De premier bezocht in het UMC Utrecht onder meer een prototype van een medisch apparaat: een combinatie van een MRI-scanner en een bestralingsapparaat. Daarmee wordt het in de toekomst mogelijk tumoren te bestralen terwijl je ze bekijkt.
Het is wetenschap op z’n best. De uitvinding voorziet in een enorme medische behoefte. Tumoren bewegen in het lichaam nogal, toch vindt nu vaak eerst een MRI-scan plaats, en pas dagen of weken later de bestraling. Bestralen terwijl je een tumor bekijkt zal de behandeling dus veel gerichter maken. Maar de natuurkundige basis van het nieuwe apparaat moest nog uitgevonden worden. In het UMC Utrecht heeft een team van wetenschappers daar jarenlang de ruimte voor gekregen. Ondertussen werken ze nauw samen met onder andere Philips. Als het apparaat straks werkt, is het enorme winst voor patiënten, maar ook voor de bedenkers ervan. Dat snapt dus niet iedereen. Politici zien wetenschappers vaak als wereldvreemde hobbyisten die belastinggeld verkwanselen bij het bevredigen van hun nieuwsgierigheid. Dit archetype stamt misschien wel uit de negentiende eeuw en is inmiddels dramatisch ingehaald door de werkelijkheid. Wetenschap is een instituut geworden dat bedrijfsmatig problemen probeert op te lossen. Of dat altijd de meest prangende problemen zijn, is een open discussie. Maar de bijdrage van de wetenschap aan technologische en economische vooruitgang staat buiten kijf. Alleen vergt het wel een langetermijnvisie om dat in te zien. En die visie ontbreekt volledig in de politiek. Onder andere omdat het Centraal Plan Bureau wetenschap niet snapt. De president van de Koninklijke Nederlandse Academie der Wetenschappen, Hans Clevers, verwoordde het in zijn jaarrede als volgt. “In vrijwel alle partijprogramma’s werden [bij de vorige verkiezingen] investeringen in onderwijs en onderzoek bepleit. Tegelijkertijd waarschuwde iedere fractieleider me: ‘Dit soort sympathieke plannen overleven de CPB-berekeningen niet. We hebben geleerd dat het verhogen van de budgetten voor wetenschap ons programma strafpunten oplevert.’” Hoe dat kan? Het CPB kan het verband tussen investeringen in wetenschap en economische opbrengsten niet in een model stoppen - dus bestaat het niet. Clevers: “Wetenschap is dus waardeloos, althans in een econometrische kortetermijnvoorspelling. Zo krijgt de politiek geen enkel houvast van het CPB voor investeringen in kennis. Wel kan vrij straffeloos geld worden weggehaald, bijvoorbeeld om de heilige 3% te bereiken.” Het is een bizarre illustratie van de macht van de CPB-berekeningen, en van de slappe kortetermijnvisie van veel politici. Wetenschappelijke resultaten, vooral in de levenswetenschappen en techniek, bieden heel vaak economische kansen. Maar het kan een jarenlange, onzekere investering in nieuwsgierige wetenschappers vergen. Natuurlijk mogen die wetenschappers wel geprikkeld worden om maatschappelijk relevante ontdekkingen te doen. Maar het zit in de aard van ontdekkingen dat ze slecht te plannen zijn. En wetenschappers zien niet altijd het economische belang van hun ontdekking, of willen dat niet zien. In de regio Utrecht probeert de Economic Board Utrecht daarom wetenschappers en zakenlieden bij elkaar te brengen. De Economic Board zorgt ervoor dat wetenschappelijke ontdekkingen niet op de plank blijven liggen, maar daadwerkelijk tot een nieuw product of behandeling leiden. Dat is natuurlijk enorme economische winst. En het is goed voor de opbrengst van het belastinggeld dat naar wetenschappers is gegaan (zie het als een return on investment). Remco van Lunteren is namens de Provincie Utrecht lid van de Economic Board Utrecht. Hopelijk kan hij meer VVD’ers overtuigen van het belang van wetenschap. Mark Rutte heeft hij in elk geval vast aan zijn kant.
11
Ledenbetrokkenheid na een onderhandelingsakkoord
Door Dimitri Gilissen
Veel VVD leden en kiezers begrepen totaal niet hoe het kon dat de VVD in het regeerakkoord met de PvdA had ingestemd met de inkomensafhankelijke zorgpremie. Zij voelden zich op het verkeerde been gezet. Een bijnarevolte was het gevolg en uiteindelijk werd deze idiote maatregel uit het akkoord geschrapt en keerde de rust terug in onze partij. Het heeft een boel mensen binnen de VVD aan het denken gezet over hoe je in deze tijd leden beter kunt betrekken bij een onderhandelingsresultaat. Tijdens de vorige landelijke Algemene Vergadering heeft de afdeling Utrecht daarom aan het Hoofdbestuur (HB) gevraagd om met voorstellen te komen hoe dat zou kunnen.
Vanuit onze afdeling hadden een aantal initiatiefnemers daar inmiddels een duidelijk idee over. Onze partij is de afgelopen jaren – ook goed te zien aan de inzet van leden binnen de afdeling Utrecht- een echte ledenpartij geworden. Als lid ben je meer dan donateur, je kunt meepraten en beslissen over belangrijke onderwerpen. Zo stellen de leden het verkiezingsprogramma vast, bepalen we wie onze lijsttrekker wordt en stellen we de kieslijst samen. Dit doen we zo op landelijk, lokaal en regionaal niveau. Besluitvorming over programma, lijsttrekker en lijst vindt plaats in een ledenvergadering of via een ledenraadpleging. Het leek ons daarom vanzelfsprekend dat de politiek leider aan die ledenvergadering komt uitleggen wat hij of zij en de rest van de gekozen volksvertegenwoordigers van het verkiezingsprogramma heeft weten te realiseren in een onderhandelingsakkoord. De leden hebben immers de lijsttrekker met een opdracht op pad gestuurd (het programma) en willen dan een tijdje later natuurlijk ook graag weten wat daarvan terecht is gekomen en hoe dat proces is gelopen. Een politiek leider die verantwoording aflegt over dat proces rondt ook de cyclus die de partij rond verkiezingen doorloopt op een nette manier af. Leden zijn betrokken bij de ideevorming en daaruit voortvloeiend bij de samenstelling van het verkiezingsprogramma. Ze stellen de kieslijst vast en gaan met volle overtuiging en enthousiasme de campagne en de verkiezingen in. Daarna willen we ook graag in een vergadering bespreken hoe dat is afgelopen en welk resultaat er is geboekt! Het HB had een ander idee over de ledenbetrokkenheid en kwam met het voorstel om na het sluiten van een landelijk onderhandelingsakkoord vijf regionale bijeenkomsten te organiseren waarbij Kamerleden het bereikte resultaat zouden komen uitleggen. Tijdens de afgelopen afdelingsvergadering bleek dat een grote meerderheid van onze afdeling dat onvoldoende vond. Het voorstel ging in vorm te ver (regiobijeenkomsten waar ook niet-leden welkom zouden zijn) en in inhoud niet ver genoeg (de bijeenkomsten zouden zonder politiek leider zijn en onvoldoende mogelijkheid bieden om in dialoog te gaan over het akkoord). Bovendien voorzag het voorstel alleen in ledenbetrokkenheid op landelijk niveau terwijl juist ook lokaal en regionaal de betrokkenheid van actieve leden bij het resultaat heel groot is. Heel expliciet was onze afvaardiging ook over wat we niet willen. Het staatsrecht zorgt voor een autonoom mandaat van de volksvertegenwoording. Amenderen, verwerpen of goedkeuren van een onderhandelingsakkoord is wat onze afdeling betreft dus niet aan de orde.
Tijdens de 135e Algemene Vergadering is het ons gelukt een toezegging te krijgen van het HB dat we lokaal mogen experimenteren met ledenbetrokkenheid na coalitiebesprekingen. Het voorstel van het HB over de toelichtingsbijeenkomsten is bij motie verworpen. Daarmee staat het de partij vrij om de komende verkiezingen te onderzoeken wat de beste manier is om leden te betrekken en kunnen we de ervaringen daarover bij de volgende Tweede Kamerverkiezingen inzetten.
12
Het verkiezingsprogtramma? Dat schrijft u zelf
Door Tom Oostvogels
Dat de VVD een erg democratische partij is, bleek wel tijdens het landelijke congres op 25 mei: een volle zaal discussiërende en stemmende leden. Maar ook lokaal bent u de baas. Bijvoorbeeld als het over het verkiezings programma gaat. Er zijn nu drie inspraakavonden geweest waarop u discussieerde en al uw ideeën meegaf aan de commissie die het verkiezingsprogramma schrijft. De avonden waren druk bezocht en als commissie hebben we er erg veel aan gehad. Dank voor iedereen die hierbij aanwezig was! Maar uw invloed eindigt niet bij deze drie inspraakavonden… VVD Utrecht gaat dit jaar op een revolutionair nieuwe manier inbreng ophalen: via een online community. Onlangs heeft u een mail gehad, waarin u uitgenodigd werd om deel te nemen aan het VVD Opinieplein. Op deze afgesloten website kan een groep mensen (ook niet-leden!) discussiëren over verschillende onderwerpen. Als verkiezingsprogrammacommissie verwachten we hier veel input uit te halen. Heeft u de uitnodigingsmail niet gehad? Laat het ons weten! Weet u nog iemand die erg geschikt is om mee te doen aan het VVD Opiniplein? Laat het ons dan ook weten! Maar er zijn nog meer manieren waarop u uw invloed uit kunt oefenen. Na half augustus komt er nog een laatste inspraakavond, waarbij we u het hele verkiezingsprogramma voor leggen. Daar kunt u de laatste hand leggen aan het programma, voordat het naar de Algemene Leden Vergadering (ALV) gaat. Tijdens die vergadering wordt het programma officieel vastgesteld, maar heeft u nog een laatste kans om veranderingen aan te brengen. Kortom: u schrijft het verkiezingsprogramma! Meldt u aan voor het VVD Opinieplein, houdt uw mail in de gaten voor de uitnodigingen voor de laatste inspraakvond en de ALV. Mocht u in de tussentijd een goed idee hebben: mail ons vooral! We horen graag van u! De programmaschrijfcommissie
[email protected]
Politiek Café Sjoerd Potters: Participeren of profiteren?
Door Niels Driegen
Op 6 mei ontving de VVD Utrecht Sjoerd Potters voor het vierde politieke café van dit jaar. Namens de VVD voert hij in de Tweede Kamer het woord over onder meer de bijstand, armoede, schuldhulpverlening, arbeidsomstandigheden en de participatiewet. In deze laatste wet voegt het Kabinet de Wet werk en Bijstand, de Wet sociale werkvoorziening en een deel van de Wajong samen. De participatiewet heeft als doel meer mensen met beperkingen aan het werk te krijgen. Gemeenten krijgen zelf de vrijheid om te bepalen welke ondersteuning mensen nodig hebben. Dit zorgt ervoor dat gemeenten meer bevoegdheden en middelen krijgen dan voorheen. In kleine setting heeft Sjoerd Potters deze avond aangegrepen om duidelijkheid te geven over zijn portefeuille, zijn eigen drijfveren en om een levendige discussie aan te gaan met onze afdeling. Voordat Sjoerd de landelijke politiek in ging was hij wethouder in de gemeente Waalwijk. In die hoedanigheid kwam hij veel in aanraking met decentralisatie van landelijke bevoegdheden. Het meest grootschalige voorbeeld van deze decentralisatie is wellicht de participatiewet die op dit moment wordt uitgevoerd. Een van zijn voorwaarden om toch de landelijke overstap te maken was om zich te blijven bezighouden met de decentralisatie van sociale wetgeving. Hoewel het in tijden van crisis vaak moeilijk denkbaar is, is een van de grote uitdagingen op het terrein van sociale zekerheid hoe om te gaan met een toekomstig tekort aan werknemers. Volgens Sjoerd Potters is het verstandig dat we steeds meer naar een systeem toe gaan waarin een uitkering (voor arbeidsgeschikten) geen garantie is maar een beloning waar een tegenprestatie tegenover staat. Als voorbeeld noemde hij een aantal andere landen waar het gebruikelijk is dat iemand bij de aanvraag voor een uitkering een plan inlevert waarin die persoon in ruil voor een uitkering een tegenprestatie aanbiedt aan de samenleving. Hoewel in ander landen dit systeem als compleet normaal wordt ervaren zijn er in Nederland nog teveel mensen die alleen profiteren terwijl ze wel zouden kunnen participeren. Sjoerd Potters is het deze avond gelukt om zowel een bevlogen en scherp verhaal te houden als een technische onderwerp zoals de participatiewet voor alle aanwezigen te verduidelijken. Knap!
13
Wijkkeconomie verdient meer aandacht
Door Maarten v.d. Wetering
De economische ontwikkelingen op lokaal niveau zijn van essentieel belang voor de landelijke economie en welvaart. Vandaar dat ik “Wijkeconomie en ZZP” eens meer aandacht wil geven. Het succes van een goede wijkeconomie hangt samen met het beleid en de ruimte dat de gemeente Utrecht geeft aan kleinschalige, lokale ondernemers. Zowel voor ondernemers in de Horeca of Detailhandel als de opkomende belangen van ZZP’ers. Een gezonde wijkeconomie draagt bij aan een levendige wijk waar ruimte is voor persoonlijke ontwikkeling en economische groei, maar het geeft ook diversiteit en kwaliteit aan een wijk.
Op dit moment zie ik gelukkig steeds meer aandacht voor die lokale harde werkers van de stad, maar toch zijn er nog wat kwesties die opgelost moeten worden. Ik zie aspecten waardoor Utrechters niet optimaal kunnen ondernemen in een wijk. Het is een lastig vraagstuk, want niet elke ondernemer is over dezelfde kam te scheren. Er bestaan grofweg een tweetal verschillende belangen. Die van ondernemers mét personeel en ondernemers zonder personeel (ZZP). Sinds februari van dit jaar ben ik binnen de wijkraad Noordoost begonnen met het opzetten van een nieuw cluster, speciaal voor lokale ondernemers (cluster wijkeconomie & ZZP). Zodoende probeer ik enkele problemen weg te nemen en aan te kaarten. Daardoor hoor ik ook daadwerkelijk kansen, oplossingen en knelpunten. Knelpunten Een voornaamste probleem is de veiligheid. Nu blijkt uit cijfers dat de stad Utrecht het beter doet op de ‘lijstjes’ qua veiligheid en dat de stad veiliger is geworden. Aan de andere kant voelen ondernemers dit niet altijd zo. Vooral het ‘probleem’ hangjongeren wordt veelal genoemd. Het, in de ogen van de lokale ondernemer, doelloos rondhangen door jongeren en daarmee overlast veroorzaken met drankflesjes, rotzooi en muziek komt niet ten goede aan het veiligheidsgevoel. Het gegeven is echter evident dat jongeren gewoon mogen ‘hangen’ en overlast niet altijd bij iedereen hetzelfde betekent. Zowel ZZP’ers als overige ondernemers vinden dit een belangrijk onderwerp als gemeentelijk aandachtspunt. In mijn ogen is het onveiligheidsgevoel veelal weg te nemen door meer inzet en zichtbaarheid vanuit Toezicht & Handhaving of de wijkagenten, maar bijvoorbeeld ook vanuit hunzelf het gesprek aan te blijven gaan met die hangjongeren. Desnoods met jongerenwerkers erbij. Daarmee komen beide partijen dichter bij elkaar en ontstaat er hopelijk eerder begrip voor beide situaties. Zoals Dalai Lama al eens zei: “Waar onwetendheid heerst is ware vrede onmogelijk.” Een ander belangrijk knelpunt is de bereikbaarheid en parkeergelegenheid. Een grote ergernis vanuit ZZP’ers en horeca is het eenrichtingsverkeer in de stad, maar ook de aanduiding naar parkeergelegenheden (bijvoorbeeld de Grifthoek) en de prijs van parkeren vallen niet positief. Het gegeven is dat Utrecht een fietsstad is, alleen moet het niet een stad worden waarin de autobezitter als paria gezien gaat worden. Zie ook de onvrede omtrent een eventuele milieuzone in de binnenstad. Oplossingen hoeven in deze context niet altijd vanuit de gemeente te komen. Een gemeente die structureel miljoenen moet bezuinigen moeten we natuurlijk een beetje ontzien. Het beste voor de bereikbaarheid is het met elkaar, als ondernemers, uitwisselen van ideeën omtrent parkeergelegenheden en routebeschrijvingen. Ook op het gebied van betaald parkeren kan het praktischer wanneer ondernemers meedoen met bijvoorbeeld ParkMobile. Een applicatie voor de mobiele telefoon om achteraf parkeerkosten te betalen in plaats van zelf te moeten gokken hoeveel men in een parkeerautomaat moet stoppen. Andere oplossingen zijn echter wèl eerder van de hand van de gemeente. Te denken valt aan betere wegwijsbebording naar parkeergarages, parkeertarieven en meer parkeerplekken in de wijken. Voor de fietsers onder ons blijft Utrecht een capabele stad. Hebt u toch meer gelegenheid voor ‘fietsparkeren’ nodig? Vraag zelf rekken aan bij de gemeente (via uw wijkbureau) of op eigen terrein rekken zetten. Mocht het een collectief doel zijn, raad ik aan deze aan te vragen bij het Ondernemersfonds Utrecht. Kansen Het is gelukkig niet alleen maar kommer en kwel voor de Utrechtse ondernemer. Er zijn ook aspecten waardoor ondernemers het wel prettig vinden om in deze stad te ondernemen. Zo hebben wijken en kleinere buurtjes een saamhorigheidsgevoel en is er sociale controle. Dit geldt natuurlijk niet voor elke wijk, maar het is daarom ook belangrijk de wijkeconomie afdoende aandacht te blijven geven. Het ondernemerschap in de wijk kunnen ondernemers en gemeente met elkaar bevorderen en daarmee de economische ontwikkeling, de levendigheid én de bereikbaarheid van de wijk te verbeteren.
14
Autoverbod.nl de politieke macht van twee studenten
Door Tom Oostvogels
Elders in deze LU bericht André over de milieuzone personenauto’s. Toen wij (twee actieve Utrechtse VVD-leden) hoorden over het autoverbod, waren we erg verbaasd. Het was zeker niet het eerste slechte plan van het College, maar wel één met een paar specifieke problemen. Het zou een grote gevolgen hebben voor de levens van veel burgers, terwijl slechts weinig wisten wat hen boven het hoofd hing. Tijdens het bestuderen van de plannen bleek het ook nog eens een erg onduidelijk plan met nauwelijks draagvlak. Dat was voor ons aanleiding om onze macht als burger aan te wenden en de aanval te openen. Heel weinig mensen bleken bekend te zijn met de plannen van het College. Niet vreemd, want Utrecht zou de eerste stad in Nederland zijn met een milieuzone voor personenauto’s. De mensen die er wel van gehoord hadden, wisten niet of zijn verbannen zouden worden. Logisch, want wie weet nu de EURO-classificatie van zijn/haar auto uit het hoofd? We zagen daar een gat in de markt: een website waar het plan in normale taal uitgelegd werd en waar mensen snel zelf konden achterhalen of ze met hun auto de stad nog in mochten. Autoverbod.nl was geboren! Op die website konden bezoekers hun kenteken invoeren en kregen ze direct te zien of hun auto de stad nog in mocht. Om het project een concreet resultaat naar de Raad te geven, zijn we ook een petitie gestart en om contact te houden met bezoekers van de site hebben we Twitter- en Facebookaccounts aangemaakt. Wat begon als een klein experiment ontplofte al heel snel. Nadat we ons eerste persberichtje de deur uit hadden gedaan, besteedde de lokale media voor het eerst aandacht aan ons. Na een live radio-uitzending op Radio M (RTV Utrecht) nam het aantal bezoekers op onze website snel toe en begon het balletje te rollen. Inmiddels hebben we zo ongeveer alle lokale nieuwssites’s gehaald, de Telegraaf Utrecht, AD Utrechts Nieuwsblad, Stadsblad Utrecht en zijn we op zelfs op Radio 1 geweest. Maar ook voor studenten journalistiek waren we een dankbaar onderwerp, wat ons de gelegenheid gaf op een veilige manier media-ervaring op te doen. Zo kwamen we langzaam in beeld bij de gemeenteraadsleden. Eén twitterde geïrriteerd, een ander reageerde op een nieuwsbericht. Uiteindelijk was er op 28 maart een raadinformatieavond (RIA) over het pakket maatregelen waar de milieuzone personenauto’s deel van uit maakt. Raadsleden laten zich tijdens een RIA door burgers informeren over de plannen die in de Raad liggen. Dennis heeft namens autoverbod.nl op die RIA ingesproken en geschetst welke problemen het plan voor veel mensen op gaat leveren. Tijdens die RIA werd duidelijk wat de meerwaarde van autoverbod.nl was. Wij waren tussen organisaties als BOVAG, ANWB en de Fietersbond, de enige vertegenwoordiger van ‘de gewone mens’. Wij hadden concrete voorbeelden van verhalen van mensen die in de problemen komen door deze maatregel. Op dat moment realiseerden we ons ook dat we ook echt onderdeel waren van het politieke debat, dat we GroenLinks in de verdediging drukte. Dat was een mooi moment, dat laat zien dat iedereen actief deel kan nemen aan de politiek, iets wat we ook iedereen aanraden! Zolang dit draconische plan op tafel ligt, blijven wij door gaan. Daarbij kunnen we uw hulp hard gebruiken. Bij dezen willen we iedereen uitnodigen om eens op onze website te kijken en te controleren of u niet uit de stad verbannen gaat worden. Maar we willen u vooral met klem vragen om de petitie te tekenen: www.autoverbod.nl/petitie. Nodig ook vooral al uw vrienden/bekenden/tweeps/facebookvrienden uit dit te doen. Hoe meer ondertekenaars we hebben, des te duidelijker is het signaal! Bedenkt u daarna eens hoeveel hoofdpijn twee studenten GroenLinks kunnen bezorgen ;) Dennis en Tom
Masterclass
Door Hugo Soepenberg Vorige maand is er weer een masterclass afgerond. Drieëntwintig enthousiaste deelnemers hebben zichzelf politiek ontwikkeld. Tijdens de masterclass is er uiteraard veel aandacht voor Liberale verdieping en hoe je als liberaal politicus dicht bij jezelf blijft. Daarnaast hebben de deelnemers zich onder andere bekwaamd in het “jezelf presenteren” en omgaan met de media. Een belangrijke primeur dit jaar was dat er aandacht is besteed aan dilemma’s. De vraag daarbij was vooral hoe je als (liberaal) politicus omgaat met keuzes. Welke keuzes kun je wel en welke keuzes kun je niet verantwoorden. Dit leverde een middag met heel veel discussie op, waarbij bleek dat verschillende keuzes om heel verschillende redenen wel of niet geaccepteerd worden. Een buitengewoon waardevolle middag die absoluut navolging gaat krijgen. Alles bij elkaar een buitengewoon geslaagde masterclass. De volgende masterclass is nog niet gepland, maar als je geïnteresseerd bent, laat dat dan aan me weten.
15
De Club van 100 zoekt donateurs
Join the club! De VVD speelt de laatste jaren een grote rol in de landelijke en lokale politiek. Een solide financiële basis is een belangrijke voorwaarde om bepalend te blijven. Graag vragen wij uw aandacht voor de Club van 100, waarmee u kunt bijdragen aan een sterke basis voor de VVD in Utrecht en tegelijkertijd uw politieke en zakelijke netwerk kunt versterken. Over de Club van 100 De Club van 100 is een aan de VVD in de provincie Utrecht gelieerde stichting voor liberale ondernemers, managers, politici en bestuurders. Het is de enige netwerkclub met een directe link tussen politiek en ondernemerschap. Club van 100-donateurs zijn niet per definitie VVDlid. De Club van 100 wil de verbinding tot stand brengen tussen bedrijfsleven en politici door het liberale denken centraal te stellen en zo geïnspireerd bijdragen aan maatschappelijke ontwikkeling. De Club van 100 organiseert business diners, bedrijfsbezoeken en andere inspirerende activiteiten van hoog niveau met prominente gasten als Mark Rutte en Edith Schippers. Op dit moment telt de club 62 donateurs (42 Gold a 375 euro en 20 Platinum a 750 euro per jaar) en bijna 200 belangstellenden.
Wat vragen wij u Word donateur namens de afdeling Utrecht. Donateur worden van de Club van 100 is heel eenvoudig: ga naar www.cv100utrecht.nl/clubvan-100/lid-worden en laat uw gegevens achter. Het bestuur van de Club van 100 zal vervolgens contact met u opnemen en u uitnodigen voor aankomende activiteiten. In elk geval verzoeken wij u zich aan te melden als belangstellende, dat kan via hetzelfde online aanmeldformulier of onderstaande gegevens.
Wat levert het op Een sterk provinciaal politiek en zakelijk netwerk kan voor u zowel zakelijk als privé van grote toegevoegde waarde zijn. Voor de afdeling Utrecht betekent het dat - na aftrek van kosten voor activiteiten - zo’n 90% van uw donaties jaarlijks in december terugvloeit in de campagnekas - een welkome aanvulling op haar financiële middelen. Stemt u liberaal zonder de behoefte te voelen partijlid te worden, dan biedt een donateurschap van de Club van 100 de mogelijkheid via die weg alsnog het werk van de VVD te steunen.
Graag bouwen wij samen met u aan de VVD in Utrecht; een sterke Club van 100 kan daarbij het verschil maken. Join the club! Uw aanmelding als donateur of belangstellende wordt zeer gewaardeerd.
Voor meer informatie kunt u contact opnemen met Tom Meyer, bestuurslid van de VVD Utrecht en de Club van 100, via
[email protected] of telefoon 06 29 119 032. Wij vertrouwen op uw betrokkenheid.
Foto: het bestuur van de Club van 100 Utrecht, v.l.n.r. Michael Sauerbier, Ralph Groenendaal, Richard Nijhoff, Tom Meyer, Hermannus Stegeman.
16
