levensverhaal Het leven van Louka Jongeman Jonge vrijwilligers Reanimatie: een zaak van leven én welzijn Extra: Imago-onderzoek Cedrah

I N F O M A G A Z I N E

H E R F S T / W I N T E R

2 0 1 1

levensverhaal

Het leven van Louka Jongeman

Jonge vrijwilligers

Reanimatie: een zaak van leven én welzijn

Extra:

Imago-onderzoek Cedrah

V O O R W O O R D

M E D I T A T I E

herfstwinter 2011 In deze uitgave van Hart & Hand geven wij u een terugblik op de themabijeenkomst voor ambtsdragers. Cedrah houdt ieder jaar een themabijeenkomst voor kerkenraden uit de regio, om op deze wijze de betrokkenheid te continueren. Dit jaar was het onderwerp ‘reanimatie’; een zaak van leven én welzijn. Het mocht een goede bijeenkomst zijn. Vanuit de locaties informeren we u over diverse activiteiten die plaatsvonden in de verschillende woonzorgcentra. Zo heeft een aantal medewerkers van Uitzicht met behulp van een subsidie van het Innovatiefonds Zorgverzekeraars een zeer gewaardeerde training gevolgd over belevingsgericht werken. In het laatste artikel in de serie ‘Kom werken bij Cedrah’ laten we medewerkers aan het woord uit de leeftijdscategorie 45+. Bent u op zoek naar werk met voldoening? Kijk dan verderop in deze Hart & Hand voor meer informatie! Uw reactie, vragen en opmerkingen stellen wij op prijs. Wij wensen u veel leesplezier. De redactiecommissie

2

De Schuilplaats des Allerhoogste Wat hebben het als ouderen toch nodig, dat we weten geborgen te zijn in de Schuilplaats des Allerhoogste God. Menselijkerwijs gesproken staan we toch dicht bij de dood en moeten we straks voor God verschijnen en rekenschap afleggen van ons leven. Daarom wil ik u meenemen in mijn gedachten over deze onmisbare Schuilplaats, zoals we dat lezen in Psalm 91:1 “Die in de schuilplaats des Allerhoogste is gezeten, die zal vernachten in de schaduw des Almachtige.” Allereerst letten we er op hoe deze Schuilplaats aangeduid wordt. Het is ‘de Allerhoogste’, iets wat ver boven alles uitsteekt en dat is de HEERE Zelf. Alle goden zijn slechts afgoden en zij moeten tegenover Hem het onderspit delven. Ook wordt Hij ‘de Almachtige’ genoemd, de allesbeheersende, regerende en onderhoudende God. Hij wordt ons uitgetekend als een schuilplaats, hoog in de bergen, waar mensen naar toe konden vluchten als ze bedreigd werden door roofzuchtige nomaden. Als een schaduw, als vleugels waaronder een bang kuikentje zich veilig weet. Door deze beelden daalt God laag af en wil Hij tonen Wie Hij wil zijn voor een arm en kwetsbaar zondaar. In Wie anders heeft God Zich zo geopenbaard als in Christus? Juist in Zijn Goddelijke en menselijke natuur openbaart Hij Zich als de Schuilplaats des Allerhoogste en de Schaduw des Almachtige. In Hem liggen alle bekwaamheden om zondaren ware veiligheid te geven tegen alle gevaren.

Veel goeds zou van deze Schuilplaats nog te zeggen zijn, maar als we geen gevaren zien, dan zoeken we ook geen schuilplaats. Van nature roepen we: vrede, vrede, geen gevaar! Ja, zegt iemand, ik zie wel allerlei gevaren: in het verkeer, ziekte, financiële zorgen, de tijd waarin wij leven en dan de dood niet te vergeten. Maar het grootste gevaar, ziet u dat ook? Namelijk de zonde! Immers voor de diepe val in Adam leefden wij volkomen in veiligheid bij God. Maar nu zijn wij als gevolg van de zonde onderworpen aan allerlei gevaren, die uiteindelijk uitlopen op de eeuwige dood. Daar zijn we blind voor, al belijden we het wel, maar we beleven het niet. Dat is het gevaar waar tegen niemand bestand is en waar de duivel misbruik van maakt. Hij is als een vogelvanger, hij lokt de zondaar aan en verleidt hem tot zonde. Vervolgens vangt hij hem in zijn net. De zonde is als een pestilentie, als een sluipmoordenaar waar we niet tegen bestand zijn. ( vs.5 en 6) Geen ogenblik zijn we veilig, zolang we

H A R T nog buiten die Schuilplaats leven. Hoe nodig is het dat onze ogen daarvoor open gaan en opgejaagd worden uit onze valse schuilplaatsen van vroomheid en lauwheid, om te leren wat het schuilen bij de HEERE inhoudt. In Psalm 91 vers 1 wordt het schuilen aangeduid met de woorden ‘gezeten’ en ‘vernachten’. Deze woorden geven een blijvende toestand aan. Het gaat er dus niet over om af en toe in die Schuilplaats te verkeren, als het ons uitkomt. Dat doet het tijdgeloof en wondergeloof. Als zij geholpen zijn, pakken ze daarna het oude leven weer op. Maar het ware geloof gaat verstaan dat het van tweeën één is; of je staat er buiten en je ziet geen gevaar of je ogen zijn geopend voor je rampzalige toestand buiten Christus en je zoekt door het geloof bij Hem te schuilen. Het laatste is alleen aan God Zelf toe te schrijven. Buiten het werk van Gods Geest zal een zondaar in zijn dwaasheid blijven voortleven, als een kind die over het dunne ijs heen probeert te lopen. Vroeg of laat zakt hij erdoor heen en gaat voor eeuwig verloren. Gods Geest doet het ons horen: gevaar, gevaar! Vlucht, vlucht tot de Schuilplaats des Allerhoogste en de Schaduw des Almachtige! Zijn gewilligheid en bekwaamheid wordt dan gezien en de ziel ontvangt ondanks haar zonde en schuld, vrijmoedigheid om tot Hem te vluchten, om nooit meer uit die Schuilplaats weg te gaan. Beleven Gods kinderen van hun kant, dat het gaat om blijvende toestand? Door de aanvechtingen en moeiten van overblijvende zonden hebben ze dikwijls het gevoel weer buiten de Schuilplaats te zijn. Dat geeft onrust en smart, maar juist dat gevoel moet hen weer uitdrijven tot de HEERE, opdat ze leren in hun leven: “De HEERE is zo getrouw als sterk, Hij zal Zijn werk voor mij voleinden.” Dan zijn juist de kruis- en drukwegen Gods liefdekastijdingen om hen in die Schuilplaats des Allerhoogste en onder de Schaduw des Almachtige te houden. Zoek die Schuilplaats te kennen, nog is er plaats!

&

H A N D

K O R T

D’ AMANDELHOF

Tijd voor tijd D’ Amandelhof stond de eerste week van oktober in het teken van ‘tijd’. Bewoners kregen allerlei activiteiten over dit thema voorgeschoteld. Zo was er een Bijbelstudie over tijd, een video over ‘de oude schooltijd’ en kwam het echtpaar Molenaar de tijd volpraten over ‘de tijd van vroeger en nu’. De heer Otterspeer kwam bovendien zijn verzameling uurwerken laten zien.

Applaus

voor onze vrijwilligers! In de week van 11-18 september werd in Nederland de Week van het Applaus gehouden. In deze week zijn overal in Nederland de vrijwillig(st)ers in het zonnetje gezet. Zo ook in woonzorgcentrum d’Amandelhof waar op dinsdag 13 september een verwenavond was! Er kwamen 85 vrijwilligers op af. Annelies Simons (coördinator vrijwilligers in d’Amandelhof) vertelde over het Europees jaar van de vrijwilligers, de motivatie om vrijwilligerswerk te doen en de waardering die er is alles wat de vrijwilligers doen. Verder was er aandacht voor zes vrijwilligers die 25 jaar of meer in d’Amandelhof werken. De dames ontvingen een prachtige bos bloemen. Hierna was er een heerlijk buffet, waarvoor het keukenpersoneel met een hartelijk applaus bedankt werd! Daarna was het tijd voor workshops. De thema’s: groendecoratie of een zeepkrans maken, wandborden (memoborden) van stof vervaardigen en Europese wijnen proeven terwijl er informatie gegeven werd over allerlei aspecten die met wijn te maken hebben. En een aantal dames werkten aan een serviesetagère. Aan het einde van de avond werden alle vrijwilligers nogmaals bedankt voor hun inzet en kregen zij als blijk van waardering een witte roos mee naar huis.

Ds. K. Visser 3

H A R T

&

H A N D

K O R T

BETH-SAN

Beth-San is verhuisd Beth-San is verhuisd. In de week van 7 november verhuisden eerst de kantoormedewerkers en daarna alle bewoners naar de nieuwe locatie, vlak achter het oude Beth-San. De maanden daarvoor hebben verschillende werkgroepen al veel werk verzet. Ook bouwvakkers, installateurs en elektriciens zaten niet stil in het nieuwe zorgcentrum. Desondanks moest de oplevering met twee maanden worden uitgesteld tot 25 september. In het begin zal het ook best voor iedereen wennen zijn, maar we hebben er alle vertrouwen in dat we gezamenlijk kunnen zorgen voor een goede overgang naar het nieuwe woonzorgcentrum. In de volgende uitgave van Hart & Hand hopen we u te vertellen hoe de inhuizing is verlopen en of we al gesetteld en gewend zijn aan de Wilde Veenen 1.

BETH-SAN

Weidevogels in nieuw Beth-San Omdat er in de nieuwbouw meer afdelingen zijn dan in het oude Beth-San konden bewoners, vrijwilligers, personeel en overige betrokkenen nieuwe afdelingsnamen bedenken. De jury ontving 41 inzendingen, maar besloot uiteindelijk voor het thema ‘polder’ te kiezen. De polder bepaalt immers het beeld van Moerkapelle en haar inwoners. Bij de bouwaanvraag voor het nieuwe Beth-San was het voor de vergunning een vereiste dat het nieuwe gebouw zo gebouwd werd dat het zicht vanuit het dorp op de polder intact bleef. De keus is gevallen op tien namen van weidevogels: Rietzanger, Wielewaal, Roerdomp, Grutto, Leeuwerik, Kievit, Zwaluw, Reiger, Watersnip en Zwaan. Als reservenamen zijn gekozen: Lijster, Koolmees, Merel en Nachtegaal. Deze namen zijn voor de bewoners heel herkenbaar en kunnen ook makkelijk 4

afgebeeld worden. De winnaars van de prijsvraag zijn: mevrouw D. WortmanVonk (bewoonster) en mevrouw Anette

van den Bos (dochter van een bewoonster) Op 17 juni jl. kregen zij een dinercheque voor het restaurant van Beth-San uitgereikt.

V R I J W I L L I G E R S

Jonge vrijwilligers in d’Amandelhof:

Dit werk is meer dan alleen maar koffieschenken De bewoners van d’Amandelhof worden regelmatig verblijd door frisse, jonge gezichten die de koffie komen rondbrengen. Arjanne Molenaar-Pronk, 21 jaar en Marien Pronk, 19 jaar, gaan regelmatig bij de bewoners langs met de koffiekar. Mineke van der Meijden-Lodewijk (23) werkt elke dinsdag in ’t Hofje, ze draait volop mee bij de diverse activiteiten voor de bewoners ervan. Arjanne en Marien zetten een goede traditie voort: hun moeder is al sinds jaren actief als vrijwilliger op d’Amandelhof. Toen ze jonger was, ging Arjanne regelmatig met haar moeder mee om te helpen. Sinds twee jaar doet ze haar eigen ronde. Marien is er begonnen als keukenhulp tijdens de zomervakantie. Dit beviel

Bovendien doet ze ook nog in haar woonplaats Hardinxveld vrijwilligerswerk. Het werken in ’t Hofje is niet eenvoudig, de bewoners vragen speciale aandacht. Mineke: “Ik wil graag iets voor anderen betekenen, de bewoners kunnen bijna niets meer zelf. Ik help met alles: ontbijt, koffie, de verschillende activiteiten. Soms

zo goed, dat hij het leuk vond om contact te blijven houden. En zo schenkt ook hij nu koffie. Broer en zus maken er graag tijd voor vrij. Arjanne is derdejaars student Pedagogiek te Leiden en Marien volgt de opleiding SPH te Ede, hij is tweedejaars. Mineke haar achtergrond is verzorgende, bovendien heeft ze de opleiding tot apothekersassistente afgerond. Na haar trouwen heeft ze voldoende tijd om een dag per week op d’Amandelhof te werken als vrijwilliger.

begint iemand een heel verhaal over de oorlog, of over iets uit de Bijbel. Het is fijn als er dan iemand luistert.”

Hoe vaker je ergens bent geweest, hoe meer de mensen je vertellen Dankbaar werk Ook Arjanne en Marien vinden het vrijwilligerswerk een positieve ervaring. Arjanne: “Als je het wat langer doet, leer je de mensen beter kennen. En ze herkennen jou. Vaak maken we nog even een praatje, of iemand vraagt of je de klok even wilt

opwinden. De mensen vinden het fijn dat er iemand aan de deur komt, veel bewoners zijn eenzaam.” En Marien vult aan: “Hoe vaker je ergens bent geweest, hoe meer de mensen je vertellen. Ik kom bij een echtpaar van wie de man ernstig ziek is. Natuurlijk informeer ik altijd even hoe het met hem gaat. En wat ik ook waardeer is dat je vaak adviezen krijgt, zoals: wel goed blijven leren hoor! Ik vind dat je veel kunt leren van de wijsheden van ouderen.” Jong en oud Marien vertelt dat hij gewoon gesolliciteerd had op een vakantiebaan als keukenhulp bij d’Amandelhof. “Dat was toeval. De keuze om daarna vrijwilligerswerk te doen, heb ik wel bewust gemaakt. Ik vind het nog steeds erg leuk.” Hij gaat voorlopig nog zeker hiermee door. Bij Arjanne is het geen toeval dat ze bij d’Amandelhof werkt. “Dat komt echt omdat mijn moeder vroeg of ik mee wilde helpen. Ik studeer pedagogiek, dus ik ben dol op kinderen. Ik merkte dat de bewoners het ook echt heel leuk vinden om een jong iemand te zien. Nu vind ik oudere mensen ook heel erg leuk.” Mineke gaat zich binnenkort ook bezig houden met het verzorgen van de allerjongsten: ze is namelijk in blijde verwachting. Over één ding zijn alle drie jonge mensen het roerend eens: de bewoners waarderen het enorm dat juist jongeren zich inzetten! 5

L E V E N S V E R H A A L

Het leven van Louka Jongman (93)

‘Groningse’ helemaal gewend Louka Jongman verhuisde na de Tweede Wereldoorlog met haar echtgenoot Jan van de provincie Groningen naar Vlaardingen. Haar Groningse accent raakte ze nooit helemaal kwijt, maar haar verlangen naar het hoge noorden verdween snel. “Ik was heel snel gewend in het westen. Tijdens een vakantie van een paar weken in Canada was dat heel anders. Toen had ik wel heimwee.” “Die naam hoor je nooit he?”, lacht mevrouw Jongman, als ze haar eigen voornaam op noemt.

Niet alle herinneringen aan Stadskanaal zijn mooi. “In de winkel, maar ook thuis, hebben we veel meegemaakt in de

zwaar vak, ook voor ons gezin. Omdat hij er ’s ochtends voor dag en dauw uit moest, ging hij ’s avonds natuurlijk vroeg

Ze heeft geen idee waarom haar ouders haar Louka noemden, Gronings is het in ieder geval niet. “Mijn kleindochters hebben mijn naam als tweede naam gekregen. Leuk. Waar de naam vandaan komt, weet ik niet. Al heeft mijn zoon in Tsjechië een keer een restaurant gezien dat Louka heet. Dus misschien komt de naam daar vandaan.”

Tweede Wereldoorlog. De Duitsers hebben bijvoorbeeld ons huis afgepakt, omdat ze mijn vader ergens van verdachten. Stonden we op straat, we hadden niets meer. Later konden we bij mensen intrekken, maar toen sliep ik bij mijn moeder op de kamer”, vertelt mevrouw Jongman.

naar bed. En tijdens alle feestdagen moest mijn man ook werken. Het voordeel was natuurlijk dat hij bijna elke dag lekkere dingen meenam. Als dat kapot was gegaan op het werk, mocht hij dat meenemen.”

Zelf komt mevrouw Jongman van het Groningse land. Stadskanaal om precies te zijn. “Mijn vader was daar postbesteller. Dat was toen een heel ander vak dan nu, omdat auto’s nog niet bestonden. Hij moest ook naar de afgelegen gebieden fietsen. Dan werd hij vaak voortgetrokken door zijn hond. Dat was een heel grappig gezicht”, herinnert mevrouw Jongman zich. Zelf werkte ze in een manufacturenzaak. “Heerlijk werk. Ik zocht bijvoorbeeld de stoffen uit, waarvan de kleding werd gemaakt. In het pand zat ook een atelier en een meubelzaak, waar ik soms meehielp.”

6

Onderduiken Haar latere echtgenoot Jan moest onderduiken. Ze zag hem een paar jaar niet. Na de Tweede Wereldoorlog trouwden ze. “We hebben toen eerst bij een bakker ingewoond, waar mijn man werkte. Dat was geen fijne tijd. Als ik naar de keuken wilde, moest ik door de winkel heen. Dat mocht alleen als er geen klanten waren, maar ja, die waren er altijd…”, glimlacht ze. Via een bovenwoning in Groningen kwam het gezin uiteindelijk in Veendam terecht. Daar kreeg het echtpaar vier van de zes kinderen. De laatste twee nazaten, nakomertjes, zijn geboren in Vlaardingen. Daar kon Jan een baan vinden. “In het westen van het land was toen meer werk dan in het noorden. Jan ging ook in Vlaardingen als bakker aan de slag. Dat was best een

Mevrouw Jongman voelde zich snel thuis in haar nieuwe woonplaats. “We leerden heel snel mensen kennen via onze kerk. Met veel mensen ga ik nog steeds om. Ik heb eigenlijk nooit terug gewild naar Groningen. Onze kinderen zijn opgegroeid in het Westen. Die zijn ondertussen over het hele land verspreid”, vertelt mevrouw Jongman. Na de pensionering van haar man brak een mooie tijd aan. Samen ondernamen ze veel. Ze bezochten vaak hun kinderen en logeerden regelmatig op de Veluwe.

L E V E N S V E R H A A L

H A R T K O R T

& H A N D

NEBO

in Vlaardingen “Kennissen hadden daar een caravan, waar we een keer zes weken zijn ingetrokken. Dat was een heerlijke tijd. We hebben ook mijn naar Canada geëmigreerde zus bezocht. Hoewel ik het een prachtig land vond, was ik toch blij dat ik weer naar huis kon. Ik spreek geen woord Engels en al die hoge bergen vond ik maar niets. Na een paar dagen had ik

ging de gezondheid van meneer Jongman daar achteruit. “Mijn man had Alzheimer. Dat is een hele vervelende ziekte waaraan hij helaas is overleden. Een hele verdrietige tijd. Juist omdat we altijd samen waren. Nadat ik zelf problemen met mijn heupen kreeg, ben ik via een revalidatiecentrum in Uitzicht terechtgekomen. Helaas kan ik niet zoveel meer, maar ik prijs me gelukkig

echt last van heimwee.”

dat mijn hoofd altijd goed is gebleven. Ik volg het nieuws nog goed en lees heel veel.”

Verdrietig Toen het echtpaar op leeftijd raakte, verhuisden ze van een flat naar de aanleunwoningen van Uitzicht. Helaas

Jaco Looij van oud naar jong Nebo nam op 8 augustus afscheid van Jaco Looij. Onder grote belangstelling van bewoners werd hij toegesproken door collega’s. Ook werd hij verrast door bewoners van Borghave en Neborgh, die als blijk van waardering een inzameling hadden gehouden voor een cadeau. Net zo blij was Looij vermoedelijk met de hartelijke woorden. Wat het meest naar voren kwam was zijn betrokkenheid bij de bewoners. Hun belang stond in de afgelopen zes jaar centraal. Jaco maakt de overstap van de ouderenzorg naar de jeugd. Hij is nu docent aan het Hoornbeeckcollege.

7

UITZICHT

Uit

á la carte Het is donderdag 17:00 uur: de gastvrouwen verwelkomen de eerste gasten in het restaurant Uit in Uitzicht. Donderdag betekent restaurantdag. Gasten, zowel bewoners van Uitzicht als van buitenaf, kunnen dan ’s avonds heerlijk á la carte eten.

H A R T

&

H A N D

K O R T

De gasten nemen plaats aan een mooi gedekte tafel en de gastvrouwen overhandigen hen een menukaart. Er is keuze uit vier voorgerechten, vier hoofdgerechten, een dagschotel en twee nagerechten. Op de achtergrond klinkt zachte pianomuziek. Nadat er een keuze is gemaakt komt de kok in actie, die vervolgens druk aan de slag gaat in de keuken. Met passie en gevoel roert hij in de potten en pannen en de etensluchten bereiken het restaurant. Even later serveren de gastvrouwen de mooi opgemaakte borden aan de gasten. Met een heerlijk drankje erbij wordt er smakelijk gegeten. U bent natuurlijk ook van harte welkom om

Maandelijks is er op dinsdagavond in de zaal een themamaaltijd. De eerstvolgende is op D.V. 22 november. De thema’s wisselen per keer, net als de prijzen. Thema’s van de afgelopen maaltijden waren ‘genieten van de zee’, ‘Italiaans smullen’ en een ‘pannenkoek-poffertjesavond’. Al deze thema’s zijn in buffetvorm, de gasten kunnen zelf langslopen en naar behoefte van al het lekkers

á la carte te komen eten. Uit is op donderdagavond open van 17:00 tot 20:00 uur. Reserveren kan tot één dag van tevoren via het Servicepunt telefoonnummer 010-4741755 010-4741755.

opscheppen, maar men kan ook bediend worden. Naast deze nieuwe vormen van maaltijden is het restaurant ook op de gewone tijden open: woensdag- en vrijdagmiddag van 11:45 – 13:15 uur.

NEBO

De jaarlijkse verkoping in Nebo heeft dit jaar maar liefst meer dan tienduizend euro opgebracht. Ook de sfeer maakte het evenement dit jaar weer tot een geslaagde dag.

Veel geld en sfeer op verkoping Nebo Al vroeg waren op de begane grond ijverige mensen te zien. Het bijna voltallige keukenteam was druk in de weer om allerlei lekkers klaar te maken. Het ruikt er heerlijk naar vers gebakken gevulde koeken! De spullen voor de rommelmarkt, de bolchrysanten en bloemen worden naar buiten gesleept, de standhouders zijn druk in de weer om de marktkramen in te richten en de vele vrijwilligers druppelen langzamerhand binnen. Om 9.30 uur wordt iedereen bij elkaar geroepen voor een bakje koffie en doet dhr. Wiersma de opening. Rond 10.00 uur gaan de deuren open en stromen de mensen binnen: mensen uit de kerk, mensen uit de buurt, familieleden van bewoners, personeelsleden, maar ook kinderen: kinderen die graag op het springkussen willen springen, kinderen die heel goed hun best hadden gedaan om hun kleurplaat zo mooi mogelijk te maken en een lekkere lolly kregen en kinderen die naar de ballonkunstenaar kwamen kijken en een bloem- of (dieren) figuur mee naar huis mochten nemen.

8

P R I K B O R D

Uitzicht

• De 20 leegstaande aan leunwoningen zijn klaar gemaakt voor bewoning. Van af half september tot half november zijn veel nie uwe bewoners begroet. • Sinds 1 oktober is het winkeltje ’t Kruideniertje ook iedere ochtend geopen d, zodat de bewoners daar hun ontbijt en/of lunc h kunnen aanschaffen. • Op woensdag 24 august us was er een bezinningsbijeenkomst voor ambtsdrag ers uit enkele kerkelijke denominaties binn en de gereformeerde gezindte. Dr. A.A. Teeuw stond stil bij het thema ‘hoe - ook in pastorale zin - om te gaan met medisch/ethische vraagstuk ken, met name ten aanzien van het reanimatie beleid’. • 28 september was het jaarlijkse personeelsuitje. Na het actieve spel Leven d Ganzenbord op de Delflandhoeve in Delft sto nd een heerlijk Chinees buffet gereed. • Bewoners konden op 11 oktober in Uitzicht terecht voor het aanvragen van nieuwe ID-kaarten. De gemeente Vlaardingen verleende deze service voor onze bewoners tegen minimale kosten.

d’Amandelhof

in d’Amandelhof is op D.V. dinsdag• De eerstvolgende mantelzorgbijeenkomst resch denkt met de mantelavond 15 november 2011. Dr. H.J. Agte mag (rondom het levenseinde)”. zorgers na over het thema: “Wat kan en start om 20.00 uur. Tijd: vanaf 19.30 uur inloop; programma vier ochtenden een begrijpelijke en • In samenwerking met Seniorweb is op andelhof. betaalbare computercursus gegeven in d’Am ners en personeel afscheid van bewo n name 1 201 tus • Op maandag 8 augus n het reformatorisch onderwijs. de heer J. Looij. Hij gaat werken binne wensen hem Gods nabijheid toe We zijn dankbaar voor zijn grote inzet en in zijn nieuwe werkkring. bewoners en personeel de cluster• Op maandag 8 augustus jl. werd aan ers. We wensen hem hulp van manager a.i. voorgesteld: de heer C. Lomm n. God toe bij de uitoefening van zijn take 2011 mber septe • Op dinsdag 13 van rs werden alle vrijwillige d’Amandelhof in het zonnetje gezet (zie pagina 3)!

computer cursus

Beth-San

Nebo

l woners, personee namen we met be r. dh er • Op 8 augustus rmanag scheid van cluste en vrijwilligers af docent aan t to is benoemd j Hi . oij Lo o) ac J. (J . llege in Rotterdam het Hoornbeeckco anager a.i., de begon de clusterm • Op 8 augustus jn werkzaamLommers, met zi heer C. (Remco) kende, hij or Nebo geen onbe vo is o mc Re n. hede in Nebo. 10 manager zorg was tot eind 20 jaarlijkse september was de • Op zaterdag 24 bo. verkoping van Ne rden Nebo/ oktober organisee • Op dinsdag 4 ntelzorging MEE een ma Agathos en sticht en een ntelzorgers bracht bijeenkomst. De ma drecht. jksynagoge in Slie bezoek aan de di nkomst voor was er een bijee met • Op 6 oktober kwam Rien Mouw gs da id M ’s s. er ig vrijwill onds was er naar Nebo en ’s av een diapresentatie ffet. een warm/koud bu ekenbuffet as er een pannenko w er mb ve no 8 p • O van de bewoners. voor familieleden identiteitsvember is er een • Op D.V. 22 no het personeel. bijeenkomst voor

• Op 14 juni was er de mat eriële controle vanuit het zorgkantoor. Met slechts een enkele opmerking ontving Beth-San een 8! • Omdat de oplevering van het nieuwe pand acht weken uitgesteld is, werd de verhuiz ing naar het nieuwe pand ook uitgesteld. Dat gebeurde nu op 8, 9 en 10 november 20 11. • Voor de inrichting van het nieuwe Beth-San is een sponsorproject gestart. Er wordt gez ocht naar sponsors voor: o Huisbijbels en groot letter psalmboeken voor de diverse nieuwe woongroepen o De inrichting van de KDO kamers o De inrichting van de palliatie ve kamers o De inrichting van de fysiorui mte o De inrichting van de huiskam ers o Orgels voor in de huiskamerg roepen o Een piano voor in het Atrium o Een WII voor in de fitness ruimte o Een kinderspeelhoekje voor in het Atrium (bv. legotafel) o Groenvoorzieningen in o.a. het Atrium o Een bibliotheekkast Mocht u in de gelegenheid zijn om (een gedeelte van) een project te sponsoren of een bed rag hiervoor te doneren, dan is dat zeer welkom. Uw bijd rage kan overgemaakt worden op rekeningnummer ING 65.49.82 .465 t.n.v. Cedrah onder vermelding van nieuwbouw Bet h-San sponsorproject...... • Sinds 3 juni is Helma Paul een nieuw lid van de OR. Zij vertegenwoordigt Beth-San nu samen met Gera Hoogendoorn. • Op 25 augustus werd in Bet h-San een ambtsdragersconferentie gehouden met als thema reanimatie; spreker was de heer A.A. Teeuw (verpleegh uisarts Salem). • Op 26 oktober jl. was er een diner en rondleiding door de nieuwbouw voor de vrijwillige rs. 9

T H E M A B I J E E N K O M S T

REANIMATIE: een zaak van leven én welzijn… Begin juni ontvingen vele kerkenraden weer een uitnodiging van Cedrah voor het bijwonen van de jaarlijkse themabijeenkomst met ambtsdragers. Per locatie van Cedrah (d’Amandelhof, Beth-San, Nebo en Uitzicht) werden de kerkenraden uit de regio van de betreffende locaties uitgenodigd. De bijeenkomsten werden eind augustus en begin september gehouden. Het doel van Cedrah hierbij is om de betrokkenheid van de kerkenraden bij onze woonzorgcentra te continueren en te vergroten, om ambtsbroeders te informeren over belangrijke ontwikkelingen in de samenleving en vooral in de zorgsector, en om hen zo ook toerusting mee te geven voor het ambtelijke werk in de gemeenten.

dr. A.A. Teeuw

Dr. H.J. Agteresch

Dit jaar hadden wij als onderwerp: reanimatie. Anima = geest, re = terug. Een onderwerp dat ongetwijfeld ook in de belangstellingssfeer van ambtsdragers ligt. Cedrah vond twee deskundige sprekers

dragers allereerst geïnformeerd over een aantal relevante (beleids)ontwikkelingen binnen de stichting. Daaruit bleek wel dat er heel wat ontwikkelingen gaande zijn, die ook de kerken en de ouderen binnen die

bereid om de ambtsdragers in te leiden in deze gevoelige materie: ‘Hoe –ook in pastorale zin- om te gaan met medisch-ethische vraagstukken, met name het reanimatiebeleid’. Dr. H.J. Agteresch sprak in d’Amandelhof en dr. A.A. Teeuw sprak in Beth-San, Nebo en Uitzicht.

kerkelijke gemeenten (zullen) raken.

De heer J. de Vin, interim-bestuurder van Cedrah, heeft op deze avonden de ambts-

Ook Cedrah heeft in de laatste jaren nagedacht over het beleid rondom reanimatie. Maar daarbij is het van belang dat de kerkenraden over dit tere en gevoelige onderwerp worden geïnformeerd en hierover met elkaar van gedachten wisselen. Wat is reanimeren? Heeft reanimatie ook te maken met verschillende doelgroepen?

Impressies van een ambtsdrager Het is goed dat Cedrah aandacht besteed aan deze medisch – ethische vraagstukken en daarbij zorgt voor een deskundige inleider over dit onderwerp! Als ambtsdragers kunnen we opeens met deze vraagstukken worden geconfronteerd en dan is het van belang dat we weten hoe we moeten antwoorden. Het kan niet ontkend worden dat de medische wetenschap anno 2011 macht heeft, daarom is het maken van zorgvuldige afspraken van belang. In deze pastorale moeilijke vraagstukken mag Gods Woord ons tot een richtsnoer zijn zie o.a. Job 14 vers 5, Psalm 31 vers 16a, Prediker 3 en Prediker 12. Moeten we altijd reanimeren of mogen we op basis van medische argumenten zeggen, dat we afspreken dat er niet gereanimeerd wordt? Na de inleiding hebben we met elkaar gediscussieerd over deze moeilijke keuzes die gemaakt moet worden. Duidelijk kwam naar voren dat we eerlijk en open

moeten communiceren en dat er duidelijke afspraken moeten worden gemaakt tussen de cliënt en de zorgverleners. Een reanimatie moet een door God gezegende behandeling zijn, anders is het menselijk ingrijpen een laatste handeling en geldt: Hij of zij stierf, op Gods tijd “Leer ons alzo onze dagen tellen dat we een wijs hart bekomen”, dat waren de woorden uit Psalm 90 waarmee ds. A. Hoekman met ons eindigde. Als we terugkijken op deze avond mag je zeggen dat het goed en zinvol is om op deze wijze toerusting te krijgen rondom de (ambtelijke) zorg voor onze ouderen, waarbij we moeten opmerken dat iedere situatie zich weer anders kan aandienen.

L. de Raaf, ouderling van de Gereformeerde Gemeente te Rotterdam – Alexanderpolder (Sionkerk) 10

T H E M A B I J E E N K O M S T

Moet je altijd reanimeren bij onze oude bewoners? Waar liggen de grenzen? Is het beleid: ja, tenzij? Of juist: nee, tenzij? Hoe om te gaan met het proportionaliteitsbeginsel (= de afweging van voor- en nadelen)? Grijpen mensen in op het levenseinde? Hoe te denken over het ‘verlengen’ of ‘verkorten’ van de genadetijd? Vroeger en tegenwoordig Vroeger stond de geneeskunde altijd voor levensverlenging. Nu wil men het leven verlengen als het zinvol en nuttig is. Het besef van de eeuwigheid heeft bij zeer velen plaats gemaakt voor de dood-is-dood gedachte. Tegenover de levensrelativerende geneeskunde staat de levenseerbiedigende geneeskunde. Zij wil elk mens als uniek en beschermwaardig zien. We worden geroepen tot goeddoen en niet tot schaden. Maar, is er levensverlenging tot elke prijs? De gemiddelde levensduur van mensen is enorm toegenomen. Met 75 jaar voor mannen en 81 jaar voor vrouwen is dit in zo’n 150 jaar nagenoeg verdubbeld. Betere levensomstandigheden en de ontwikkelingen in de geneeskunde geven vele jaren ‘levenswinst’. Daarmee nemen de schaduwzijden ook toe. Is de Bijbel nog norm? De sprekers hebben deze avonden duidelijk gemaakt dat de overheid bepaalde normen aanleggen. We leven in een tijd waarin de patiënt bepaalt wat goed is. De overheid vindt dat de arts het beleid vaststelt ten aanzien van een patiënt, en dat de patiënt daarmee wel/niet instemt. Het recht van de patiënt staat hoog genoteerd. Instemmingsrecht is hét kernwoord. Er wordt uitgegaan van de autonomie (=je zelf tot wet zijn) van de mens. Zo moeten ook de bewoners in onze woonzorgcentra (veelal in samenspraak met de arts en hun naaste familieleden) nadenken over het feit of zij gereanimeerd willen worden bij hartstilstand. Hulpverleners en ziekenhuizen vragen aanstonds: welke beslissing nam deze persoon in kwestie over een eventuele reanimatie? Deze vraag kan de familie dan ook geweldig overvallen. De inleiders brachten onder meer naar voren welke gevolgen reanimatie kan hebben op het lichamelijke en psychische welzijn van de betrokkene. Deze zijn niet gering! Cijfers en statistieken geven de effectiviteit van reanimatie weer. Die wijzen uit dat de ‘kansen’ op een geslaagde reanimatie niet zo groot zijn. Naarmate het gaat om vooral in tehuizen opgenomen ‘verzorgings- of verpleegbehoeftige mensen’, is de kans op een geslaagde reanimatie zelfs onthutsend laag te noemen. Bij dit alles dringt de vraag: wat is de norm, welke zijn de keuzes, waartoe zijn we gehouden,

wat is niet meer verstandig in de behandelingen? De Bijbel geeft hierin geen pasklare antwoorden. Gods woord wijst wel op twee belangrijke zaken: leven en welzijn. Zie onder meer Deut. 6 : 2 en 3 (...opdat het u welga!). En dat met betrekking tot de tijd en vooral de eeuwigheid. Niet alleen het lichamelijk wélzijn en het welbevinden van de ook oude medemens dient ons voor ogen te staan, maar bovenal het geestelijk en eeuwig welzijn. En daarom geldt te allen tijde: zijt ook gij bereid! Samen in gesprek! Na de heldere inleidingen (met diverse aangrijpende praktijkvoorbeelden) gingen de ambtsdragers uiteen in groepen om een aantal zaken en vragen te bespreken. Zo werd nagedacht over een aantal uitspraken die je als ambtsdrager kan horen: ‘Ze willen moeder niet meer reanimeren, als het nodig mocht zijn; maar we moeten toch doen wat we kunnen?’ ‘Het is erg dat een reformatorisch zorgcentrum ook al mee gaat om medische handelingen te staken. We mogen immers voor een ander de genadetijd niet afsnijden? Wie weet wat de Heere nog kan en wil doen!’ De betrokkenheid van de aanwezige ambtsdragers op de avonden was groot. Daarom mag worden teruggezien op leerzame en bezinningsvolle bijeenkomsten. We zijn beide inleiders erkentelijk voor hun gewaardeerde bijdragen. Cedrah is, ook op verzoek, voornemens om deze jaarlijkse bijeenkomsten te continueren. Van groot belang is dat kerkenraden van hun belangstelling en meeleven blijk geven. Mogen we daar als Cedrah op rekenen? Let u bij leven en welzijn op de volgende uitnodiging? Onze woonzorgcentra zijn als uit als de hand des Heeren ontvangen. Daar dragen we een gezamenlijke verantwoordelijkheid voor. Zoals vele dingen, ligt ook ‘onze ouderenzorg-naar-eigen-identiteit’ onder druk. H.M. Lobbezoo en F.J. Wiersma pastoraal werkers

11

K O M

W E R K E N

B I J

C E D R A H

Anneke de Wit

Zin in een mooie baan? Op zoek naar een goede combinatie tussen werk en privé? Wilt u een uitdagende werkplek waarbij u verantwoordelijkheid draagt en een bijdrage kunt leveren aan een organisatie die in ontwikkeling is? Dan bent u bij Cedrah aan het juiste adres! Wij bieden, in overleg met u, diverse mogelijkheden voor uw specifieke situatie. Of u nu opnieuw de arbeidsmarkt wilt betreden, bereid bent tot omscholing of werken en oppassen op uw kleinkinderen wilt combineren, bij Cedrah krijgt u de gelegenheid u te ontwikkelen en uw kennis en ervaringen in te zetten! Werken in de zorg kan op heel wat plaatsen. Bij onze woonzorgcentra proeft u een sfeer die u kent van thuis. Niet alleen bij de bewoners, maar ook bij de collega’s herkent u veel van uw eigen principes en werkhouding. Dat maakt werken wel zo prettig. Betrokkenheid bij onze bewoners en respectvolle bejegening staan bij ons hoog in het vaandel. Cedrah vindt het belangrijk professionele en toegewijde medewerkers in dienst te hebben en wil hierin graag investeren. Cedrah biedt dan ook veel aandacht aan de kwaliteit van het werk en uw ontwikkeling daarin. Werken bij Cedrah biedt u naast bovenstaande nog meer: Werken en leren in professionele én hechte teams; Begeleiding en coaching van professionele werkbegeleiders en praktijkopleiders; Ondersteuning van deskundige collega’s op diverse specialistische disciplines; Doorgroeimogelijkheden; Goede arbeidsvoorwaarden op basis van de CAO VVT; Goede secundaire arbeidsvoorwaarden zoals collectieve verzekeringen (Pro Life, DVZ, Centraal Beheer Achmea), spaarverlof, fietsenplan, levensloop- en spaarloonregeling; Pensioenopbouw bij PGGM; Flexibele mogelijkheden (oproep-, invalkracht-, arbeids- of min-maxovereenkomst); Enzovoorts Voor meer informatie ga naar de website www.cedrah.nl of neem contact op met de afdeling P&O via 010 – 207 58 58 of [email protected] 12

Mijn naam is Anneke de Wit (Sliedrecht, 1960) en ik ben activiteitenbegeleidster in het zorgcentrum Uitzicht te Vlaardingen. Op 18 november 1991 ben ik in Uitzicht komen werken, aangenomen om de algemene activiteiten te begeleiden in de zaal. Ook bezocht ik individueel bewoners waar ik dan voorlas of een spelletje mee deed of mee ging wandelen. Maar net wat de bewoners wilden. Na 12,5 jaar gingen we een huiskamer opstarten voor bewoners die aanvullende verpleeghuiszorg nodig hebben en ik mocht daar met deze bewoners gaan werken. Ik doe dit nu al weer 7,5 jaar. Een prachtig beroep waar je ook heel individueel met de bewoners bezig bent. De belevingsgerichte zorg staat in ons team heel hoog. Wil er iemand ‘s morgens een gebakken

Annie van Roon Mijn naam is Annie van Roon, ik ben 58 jaar en werk sinds 2001 bij het servicepunt van Uitzicht. In 2000 raakte ik mijn baan kwijt omdat het bedrijf waar ik werkte failliet ging. Via een vriendin hoorde ik dat men in verband met ziekte van de receptioniste een tijdelijke vervanger zocht. Ik heb toen gesolliciteerd en een paar dagen later was ik al aan het werk. Tot mijn verrassing werd mij na verloop van tijd gevraagd of ik in vaste dienst wilde komen, met als voorwaarde dat ik fulltime kwam werken en dat doe ik nu nog. In 2005 ontmoette ik in

W E R K E N

B I J

C E D R A H

Medewerkers aan het woord Drie dames weten al jaren hoe leuk werken bij Cedrah is. Deze ‘babyboomers’ vertellen over hun ervaringen.

of gekookt ei, een schaaltje met zelf gekookte havermout, geen probleem, we maken het. Dat kan allemaal tussen de bedrijven door, zoals elke dag douchen, medicijnen uitzetten, medicijnen delen, zorgleefplannen bijstellen, overleg met verpleeghuisarts, een gesprek met familie. En wat denkt u van met elkaar een maaltijd maken, zoals draadjesvlees met sperzieboontjes en kruimige eigenheimers. We krijgen het met elkaar voor elkaar! Heus, kom gerust in Uitzicht wonen, we werken als team graag zoals u het thuis ook zou willen. We zijn bevoorrecht met de dagelijkse dagopening, een Bijbeluurtje en een weeksluiting.

Petra Verloop

Gezien de identiteit waar de bewoners en personeel bewust voor kiezen, voel je je thuis bij Cedrah. De afgelopen 20 jaar zijn omgevlogen en ik hoop het nog met heel veel liefde lang te mogen doen. Naast de zorg, coördineer ik ook nog de groep van tachtig vrijwilligers. Geweldig om met hen samen te werken! De inzet en de liefde waarmee ze hun werk doen is hartverwarmend voor de bewoners, maar ook als ondersteuning voor ons als personeel. Ik ben nog net zo enthousiast als toen ik begon en elke dag ga ik met plezier naar mijn werk in Uitzicht!

activiteiten, zoals beweging voor ouderen, Bijbeluur, themaweken, bewonersvakantie, uitstapjes etc. De aanvullende verpleeghuiszorg binnen Nebo gaf voor veel bewoners een duidelijke meerwaarde. Er werd dagbesteding geboden met de daarbij behorende structuur wat voor veel bewoners zin aan het leven gaf. Ik heb binnen Nebo altijd de mogelijkheden ervaren om door te groeien in taken en werkzaamheden waarin ik uitdaging zag. Als coördinator wonen en diensten was ik breed betrokken bij de nieuwbouw, de verhuizingen naar en van de tijdelijke huisvesting en het betrekken van een nieuw gebouw. Nog dagelijks geniet ik van de mooie omgeving waar onze bewoners mogen wonen en ik als medewerker mag werken. Sinds 1 juni ben ik officieel zorgconsulent voor 16 uur en mag daarnaast voor 4 uur onze enthousiaste vrijwilligersgroep coördineren. Vrijwilligers zijn niet meer weg te denken van onze locatie en de betrokken bijdrage van deze mensen is ons erg veel waard. Als zorgconsulent mag ik namens Nebo de eerste contacten onderhouden met onze toekomstige bewoners. Dit voor onze wachtlijsten verpleging, verzorging, en huurappartementen. De begeleiding tijdens het proces van wachten ervaar ik als waardevol. Meedenken, adviseren, begeleiden; zomaar een paar onderwerpen die daar een rol in spelen. Het hoogtepunt is na lang wachten het telefoontje om een appartement aan te bieden. Het is goed om later te zien hoe de bewoner op zijn of haar plaats is binnen Nebo en geniet van de gezelligheid en de sfeer die een reformatorisch huis biedt. Al met al een boeiende baan waar ik veel plezier in mag hebben en naar ik hoop in goede gezondheid nog lang mag werken.

Uitzicht een hele lieve bewoner uit de aanleunwoningen en in 2006 zijn we getrouwd. Ik ben toen ook in Uitzicht komen wonen en dat bevalt me prima. Geen files, ’s winters geen autoruiten schrappen en geen reistijd, ideaal. Mijn man heeft twee kinderen en twee kleinkinderen, zelf heb ik vier kinderen en ik hoop in januari ons twaalfde kleinkind te krijgen. Bij elkaar hebben we dus een flink gezin. Het werken bij het servicepunt geeft mij veel voldoening. Je ontmoet heel veel verschillende mensen en het werk is erg afwisselend. Het aannemen van de telefoon, het verwerken van de binnenkomende en uitgaande post, het te woord staan van de bewoners, hun familie en bezoekers. Ook ondersteunen we de andere disciplines met allerlei werkzaamheden, kortom dienstverlenend bezig zijn. Ook het werken met collega’s van allerlei leeftijden is leuk. Het is wel erg jammer dat de nieuwbouw van Uitzicht niet door kan gaan, daar hadden we ons op verheugd, maar we gaan nu ook weer proberen er het beste van te maken. Ik hoop dat ik de gezondheid krijg om tot mijn pensioen door te gaan, ik zou het erg missen als ik dit werk niet meer zou kunnen doen.

Ik ben Petra Verloop en ik ben 46 jaar. Sinds 1993 werkzaam in Nebo. Ik ben begonnen als activiteitenbegeleidster op de meerzorgafdeling de Boeg. Binnen Nebo heb ik een bijdrage mogen leveren aan diverse

13

W E R K E N

B I J

C E D R A H

Even voorstellen... De afgelopen maanden mochten we binnen Cedrah nieuwe collega’s verwelkomen. We stellen ze graag aan u voor.

•

•

•

•

•

Marina Noorland – Vos (verzorgende) locatie Beth-San

•

Karen Eykelboom (huishoudelijk medewerker) locatie Beth-San

Suzanne Weerheim (verzorgende) locatie Uitzicht

Medewerkers Corrie Stoop – Pons (verzorgende), locatie Uitzicht

•

•

Corianne Kleijbeuker (leerling verzorgende 1e jaar) locatie d’Amandelhof

Eveliene Huurman (leerling woonbegeleider) locatie Beth-San

Margreet Samsen – Abcouwer (verpleegkundige) locatie Uitzicht

Edward Mulder (manager EAD) locatie Centraal Bureau

Oproepkrachten Jenneke de Ruijter (zorghulp), locatie d’Amandelhof Jannien de Ruijter (zorghulp), locatie d’Amandelhof Thirza Prins (zorghulp), locatie d’Amandelhof Nienke Mauritz (keukenhulp), locatie Beth-San Jeanette Verkamman (gastvrouw), locatie Nebo Willemieke Nobel (huishoudelijk medewerker), locatie Nebo Netty van Helden – Belder (gastvrouw), locatie Nebo

• • • • • • •

Allemaal (nogmaals) hartelijk welkom bij Cedrah en veel werkplezier toegewenst! 14

B E L E V I N G S G E R I C H T

W E R K E N

Subsidie leidt tot gewaardeerde training In 2008 heeft Uitzicht financiële steun (€25.959) 25.959) gekregen van het Innovatiefonds Zorgverzekeraars om medewerkers te scholen. Deze subsidie is gebruikt voor een scholing over belevingsgericht werken. Cedrah vindt dat er op de psychogeriatrische afdelingen een klimaat moet zijn waarin de cliënt als mens ertoe doet en waarbij de interactie tussen cliënt en verzorgende gekenmerkt wordt door positieve contactmomenten. Om dit te ondersteunen is een aantal medewerkers geschoold. Na afloop van de training heeft het Innovatiefonds Zorgverzekeraars een evaluatie van de subsidie gehouden. Medewerkers konden zeggen wat ze vonden van de training. De medewerkers waren zeer enthousiast over de training en over de eenvoud van

belevingsgericht werken. Ook vindt 80% van de medewerkers dat de communicatie met bewoners en familieleden is verbeterd door de training. Cedrah is blij dat Uitzicht de medewerkers met behulp van de subsidie heeft kunnen toerusten en dat de medewerkers de training waarderen.

S T I C H T I N G

V R I E N D E N

Word ‘vriend’ van Cedrah!

Ja

, ik wil de stichting Vrienden van Cedrah

Meer informatie of donateur worden? Kijk op www.cedrah.nl voor meer informatie of u aan te melden als vriend van Cedrah. Bent u overtuigd en wilt u direct vriend worden, stuur dan onderstaande antwoordkaart volledig ingevuld retour. Wij heten u alvast hartelijk welkom in de vriendenkring van Cedrah!

Naam:

........................................................................................................................................................................................................................................

ondersteunen met een vrijwillige bijdrage.

Adres: ..........................................................................................................................................................................................................................................

▼ Ik machtig de stichting Vrienden van Cedrah om ■ per maand ■ kwartaal ■ halfjaar ■ jaar

Postcode:

een bedrag van €......................................................... af te schrijven van

Plaats:

rekeningnummer:

Handtekening:

ten name van:

...............................................................................................................................

............................................................................................................................................

.............................................................................................................................................................................................................................

........................................................................................................................................................................................................................................

..........................................................................................................................................................................................................

Ik voel mij verbonden met Cedrah locatie:

Stuur deze bon in een envelop naar Cedrah, Antwoordnummer 896, 2900 WB Capelle aan den IJssel

..................................................................................................

✃

ANTWOORDKAART

Stichting Vrienden van Cedrah zorgt voor de financiering van bijzondere voorzieningen en extra uitgaven die niet door de overheid worden bekostigd. Denk hierbij aan het aanbieden van pastorale zorg en diverse extraatjes voor onze ouderen. Wilt u meehelpen om deze voorzieningen te kunnen financieren? Ziet u de noodzaak van identiteitsgebonden ouderenzorg? Word dan vriend van Cedrah en draag uw steentje bij!

15

S C H O L I N G

Werkbegeleiding bij competentiegericht opleiden Alle werkbegeleiders hebben een scholing ‘coaching’ gevolgd, zodat ze beter weten hoe ze leerlingverzorgden op een goede manier kunnen begeleiden. De deelnemers hebben daarvan veel opgestoken. Cedrah heeft regelmatig te maken met leerlingverzorgenden van verschillend niveau. Dit past ook in het beleid van het ministerie van Onderwijs dat competentiegericht

onderwijs hoog in het vaandel heeft. De leerlingen moeten zich bekwamen in kennis, vaardigheden en een goede beroepshouding. Docenten van school en praktijkopleiders van de instelling begeleiden

hen daarbij. De praktijkopleider wordt bijgestaan door werkbegeleiders. Zij werken samen met de leerling op en hebben een coachende rol.

Geef uw mening over Cedrah! Cedrah wil graag weten hoe bewoners en andere betrokkenen over de organisatie denken. Bent u tevreden? Heeft u verbeterpunten? Met een imago-onderzoek hopen we onze organisatie verder te verbeteren. Uw mening en wensen zijn heel belangrijk voor ons. Vul daarom de vragenlijst in die u los bij deze Hart & Hand aantreft. Retourneer deze in de bijgevoegde antwoordenveloppe. Invullen via onze website mag ook! Wij zijn heel benieuwd naar uw mening.

C O L O F O N Hart & Hand is een uitgave van Cedrah

16

Centraal Bureau Barbizonlaan 1 2908 MA Capelle aan den IJssel T (010) 207 58 58 E [email protected]

Nebo Hoofdland 1 3332 RD Zwijndrecht T (078) 612 42 88 E [email protected]

Rehoboth Michelangelostraat 98 3066 NM Rotterdam T (010) 420 98 06 E [email protected]

d’Amandelhof Fluiterlaan 52 2903 RL Capelle aan den IJssel T (010) 450 91 22 E [email protected]

Uitzicht Churchillsingel 483 3137 XB Vlaardingen T (010) 474 17 55 E [email protected]

Redactieadres Barbizonlaan 1 2908 MA Capelle aan den IJssel

Beth-San Wilde Veenen 1 2751 EE Moerkapelle T (079) 593 18 40 E [email protected]

Avondrust Nudenoord 38 3079 ZH Rotterdam T (010) 482 90 28 E [email protected]

Vormgeving en eindredactie Broad Communications, Harderwijk Druk Crezée Meerkerk BV