KLIM BERGSPORT. magazine. juni. huttenspecial: 25 jaar chaveehut

/KLIM BERGSPORT EN

magazine juni

huttenspecial: 25 jaar chaveehut VERSCHIJNT ZES KEER PER JAAR - januari, FEBRUARI, APRIL, juni, SEPTEMBER En NOVEMBER AFGIFTEKANTOOR 3500 HAsselt 1 - AFZenderadres Statiestraat 64 - zwijndrecht - erkenningsnr. P309808

1

PARTNER

/jaargang 6 nr. 3

juni

/inhoud /5

voorwoord

/6

een berghut in België?

/8

een berghut verbouwen: een werk van lange adem

12/

dagboek: wirten in de Chaveehut

16/

de huttenwirten

20/

une histoire d’un refuge

23/

de Tukhut

25/

een nieuwe hut: een zoektocht

26/

de Oostkantons: een impressie

28/

het leven in een berghut

30/

voetafdruk

32/

huttentocht Ötztal

37/

up2date

42/

hutten

/HIGHLIGHTS

06 foto kaft : photography Tom De Clerck

3

08

12

32

PARTNER

/VOORWOORD Reeds 25 jaar staat de Chaveehut ten dienste van bergsportliefhebbers. We willen van 2013 dan ook een feestjaar maken voor alle bezoekers en vrijwilligers van de hut. In dit themanummer van ons KBF-magazine wordt het verleden terug opgeroepen, wordt over het heden verteld en over de toekomst gedroomd. Sommigen zullen dit nummer lezen met veel nostalgie, en anderen die nog niet in de Chaveehut te gast waren, kunnen beginnen te dromen van nieuwe bergsportexploten met als basecamp de hut in Maillen. Een huttenspecial is natuurlijk niet af zonder je ook te laten kennis maken met een aantal andere hutten dicht bij huis, zoals de Refuge De Roeck, de Tukhut,…

Echter niet enkel deze hutten zijn een graag bezochte uitvalsbasis. In de zomer trekken we het liefst de bergen in, waar eender welke berghut de gedroomde plaats is om te verblijven en plannen te smeden voor de komende dag. We maken jullie dan ook graag wegwijs om de perfecte hut eruit te kiezen. De OeAV en DAV reiken logo’s uit aan zijn hutten, zij staan voor hoe men omgaat met mens, natuur en/of omgeving. Lees in dit nummer alles wat je altijd al graag wilde weten over het verblijf in en het gedachtegoed van berghutten. En, vergeet zeker niet langs te komen op onze opendeurdag op 24 augustus... Wendy Saerens

5

/COLOFON KLIM- EN BERGSPORTMAGAZINE KBF

Uiterste inzenddatum Artikels/teksten 2013

Dit federatietijdschrift verschijnt zes maal per jaar en is een uitgave van de Klim- en Bergsportfederatie

voor uitgave september 2013: 18/07/2013 voor uitgave november 2013: 16/09/2013

VERSCHIJNINGSDATA 2013

VORMGEVING, PREPRESS EN DRUK

Begin januari (Summit 2013), begin februari, begin april, half juni, begin september en begin november.

LayOut - opmaak: Reginald Roels Druk: Drukkerij Paesen - Genk

REDACTIEVERANTWOORDELIJKE

PUBLICITEIT

Reginald Roels [email protected]

Secretariaat KBF - tel.03 830 75 06

REDACTIEMEDEWERKERS Herman De Kegel (verbetering teksten) Luc Vandenbosch (ecologie) Louis De Geest (ecologie)

VERANTWOORDELIJKE UITGEVER Tuur Ceuleers p/a Statiestraat 64 - 2070 Zwijndrecht

/een berghu alex liebens: “Voor bergsporters zijn hutten een uitvalbasis met een strategische betekenis voor het beklimmen van bergtoppen of voor het maken van meerdaagse bergtochten. Zij zijn een aangename en aantrekkelijke plaats voor wie halt wil houden voor een drankpauze en een ideale (eind)bestemming en slaapgelegenheid waar iedere bergsporter naar uitkijkt na een dag stappen of klimmen...“

6

ut in belgie?

wendy saerens

De Chaveehut voldoet volledig aan deze omschrijving van wat een berghut is. Zij is zeer strategisch gelegen voor zowel klimmers als wandelaars. Als we onze klimmassieven bekijken als de te bereiken bergtoppen is de Chaveehut er helemaal door omgeven. De hut is centraal gelegen tussen Durnal, Yvoir, Pont-à-Lesse, Marche-Les-Dames, Mozet, Freyr, Beez. Ook wandelaars en mountainbikers kunnen in deze streek hun hartje ophalen. De vallei van de Bocq en de vallei Samson lenen zich tot het maken van prachtige tochten te midden van de natuur.

nachtrust en een uitgebreid ontbijt weer een dagje buiten in de natuur door te brengen. De Chaveehut is niet alleen een rustpunt, maar ook een opleidingplaats. In de hut is er ruimte om theoretische scholing te geven. Standaard is een beamer en scherm aanwezig waar stageleiders, klimschoolverantwoordelijken, berggidsen,... gebruik van kunnen maken om hun scholing te geven. En als later de praktijk wordt aangeleerd zijn er langs de buitenmuren van de hut standplaatsen en zelfs een stukje klimmuur beschikbaar. De Chaveehut is voor haar gasten een plaats waar ze zich telkens een beetje op bergtocht in de Alpen kunnen wanen.

Iedere bergsporter is van harte welkom om even tot rust te komen, voor een stevig avondmaal, een verfrissende douche, een lekkere pint, of een leuke babbel… om dan na een verkwikkende

Een berghut in België? Ja dus, ook al wonen we hier niet direct in het hooggebergte, het is een ideale uitvalsbasis voor al je bergsportactiviteiten in eigen land.

We nemen jullie graag mee terug in de tijd, een verhaal dat 29 jaar geleden begint. Een verhaal verteld door Norbert en Cecile en door Robert en Viviane, werkers van het eerste uur in de Chaveehut en allemaal meer dan 30, zelfs bijna 40 jaar lid van onze bergsportfederatie. Hun verhalen en herinneringen geven ons een beeld van de geschiedenis van de Chaveehut.

Begin jaren tachtig. Reeds vele jaren trokken Vlaamse bergsporters elk weekend richting Wallonië, om er te klimmen of te wandelen. Er was niet veel accommodatie om te overnachten, enkel het Natuurvriendenhuis in Godinne en de Samsonhut in Mozet. Daarom besloot de toenmalige VBV (Vlaamse Bergsport Vereniging) in 1983 dat er nood was aan een eigen overnachtingsplaats, waar leden goedkoop terecht konden. In de buurt van Marche-Les-Dames kwam de eerste opportuniteit. De Vézinhut was goed gelegen om de massieven te bereiken. Op het allerlaatste moment werd de aankoop afgeblazen. De plaatselijke schietclub ging pal achter de hut een kleiduifschietstand installeren. Dit leek de toenmalige voorzitter, Guy Kouwijzer, dan toch niet meer zo ideaal. In april 1984 kon de federatie op een gedwongen openbare verkoop in Assesse de loten 2A en 2B in de Rue de la Chavee kopen, zijnde de huidige Chaveehut en de naastliggende weide. Het huis had vroeger dienst gedaan als “kinderhome”.

8

Het gebouw op lot 2A was op het ogenblik van de aankoop aan de binnenkant nagenoeg geheel ontmanteld, met uitzondering van de binnenmuren en de trappen was alles leeg. De kelderverdieping bestond uit een gang, een paar berghokken en een doucheruimte. De gelijkvloerse verdieping bestond uit 2 grote ruimtes met daartussen een keuken en achteraan een kapel. De bovenverdieping bestond uit 2 ruimtes: 1 grote links van de trap en één rechts van de trap. De zolderverdieping tenslotte was één grote ruimte. Het lot 2B was een weide waar op het eerste zicht niet zo veel mee aan te vangen viel gezien de hellingsgraad naar de straat toe. Naast een financiële inbreng van de leden werd ook een oproep gedaan naar alle leden om de handen uit de mouwen te steken om het gebouw om te vormen tot een aantrekkelijke weekendverblijfplaats. Zo brachten heel wat leden hun vrije weekend door in Maillen om te werken in en rond de toekomstige Chaveehut. Er werd een algemeen coördinator aangeduid. John Hermans van BPA stond een moeilijke taak te wachten. Elke club stelde een hutverantwoordelijke aan. Die persoon verzamelde dan weer een aantal werkers onder zich. Drie jaar werd er hard gewerkt in de hut. Elke club kreeg de verantwoordelijkheid over een deel

van het project. De ene installeerde de verwarming, iemand anders zorgde voor de elektriciteit, een club deed de inrichting van de kamers, de bar,… Op basis van een beknopt plan dat verkregen was bij de aankoop werd na zorgvuldig opmeten een gedetailleerd plan getekend door Willem Hulstaert, architect en lid van de vereniging. Op basis van dat gedetailleerde plan werd de huidige indeling bepaald. Zo werd er in de kelderdieping van een gedeelte van de doucheruimte een stookkelder gemaakt waar de centrale verwarmingsketel en de warmwatergeisers moesten komen. De rest werd omgebouwd tot 4 doucheruimtes met omkleedgedeelte. Op de gelijkvloerse verdieping werd aan de trap een doorgang gemaakt naar rechts om zo een deur naar de refter te maken. Dit nam ongelooflijk veel werk in beslag want die muur was opgetrokken uit natuursteen. De deuropening tussen de keuken en de refter werd gedeeltelijk dicht gemaakt om zo een doorgeefluik te bekomen. In de toekomstige bar werden halverwege 2 muurtjes gebouwd om deze ruimte in 2 delen op te splitsen en aan de linkerkant werd een schouw gebouwd. Van de 3 deuren in het tweede gedeelte werd slechts 1 behouden, de middelste. De 2 andere werden omgevormd tot ramen. In de keuken stond nog een kookfornuis tegen de achterste muur (waar nu de diepvrieskist staat) en dat werd nog tijdelijk behouden. De vroegere kapel werd omgevormd tot toilettenruimte wat echter tot gevolg had dat er nieuwe afvoerleidingen dienden voorzien te worden. De huidige trekkerskeuken was dan een simpel afdak waar vuilnis gestapeld werd. Op de eerste verdieping werden kamers, sanitaire ruimtes voor dames en voor heren en een toilet gemaakt. In het rechtse gedeelte werd eerst een muurtje bijgezet zodat het huidige jeugdlager vorm kreeg. En daardoor kon ook een wirtenverblijf gemaakt worden wat echter geen prioriteit kreeg. Op de zolderverdieping diende niets ingrijpends te worden gedaan. Norbert, die toen een zelfstandige aannemer was, kwam op vrijdag thuis van de dagtaak, laadde in zijn bestelwagen allerlei materialen en vertrok met vrouw en kinderen naar Maillen. Zo ook Robert en Viviane, samen met hun zoon Wim, toen nog maar net 2 jaar. De zomermaanden verliepen vlot maar eens de winter gekomen, was dit alles minder evident. Er was immers nog geen verwarming.

/een berghut verbouwen

een werk van lange adem

bart vercruyssen wendy saerens

9

10

Zo werd de eerste ruimte, onder het huidige afdak, met grote plastiekvellen afgeschermd tegen de koude. Toen was daar nog een schouw zodat er daar een kacheltje werd gezet om toch enige warmte te kunnen bekomen. Iedereen had een matje en een slaapzak mee. In de volgende 4 jaren vorderden de werken langzaam want alles werd bijna uitsluitend in de weekends gedaan, met gekregen of zeer goedkoop opgekocht materiaal. Alle werkers gebruikten eigen werkmateriaal. Toch waren er af en toe ook duurzame werken. Zo werd het ganse dak van het hoofdgebouw in één week vernieuwd (isolatie, nieuw onderdak en waar nodig nieuwe leien, nieuwe dakgoten). Zoals reeds eerder aangehaald werden de toiletten op een andere plaats geïnstalleerd. Dit had tot gevolg dat er ook nieuwe afvoerleidingen dienden voorzien te worden. Er werd een septische put tussen de oprit naar de weide en de trap naast het gebouw gestoken. De eerste poging om deze septische put in het gat te steken mislukte: de ketting, waaraan het betonnen gevaarte hing, brak waardoor de put vernield werd en er puin diende geruimd te worden. De tweede poging was wel succesvol maar dan begon het harde werk pas: dwars over de binnenkoer diende een sleuf gegraven te worden om de toiletten te kunnen aansluiten. De ondergrond was zeer hard en zat vol stenen, wat dit tot een zeer zwaar labeur maakte. Aangezien er ook nog een afvoer van het toilet op de eerste verdieping diende te worden aangesloten, zorgde dit voor enige complexiteit.

Tegen het einde van de zomer van 1988 was de Chaveehut in een zodanige staat dat de opening in het najaar kon voorbereid worden. Dit betekende echter niet dat de werken volledig waren afgerond. Zo was het wirtenverblijf nog nagenoeg onaangeroerd. De officiële opening vond plaats in oktober 1988 en de eerste wirten waren Hubert Hofflack en Chris Caes. Tegen de lente van 1989 zou het wirtenverblijf zijn huidig uitzicht krijgen. Later zou ook nog het terras aangelegd worden en het buitentoilet geïnstalleerd worden. De Chaveehut in zijn huidige toestand is tot stand gekomen dank zij de hulp van zeer veel mensen die onbaatzuchtig vele uren hebben opgeofferd en de Chaveehut maakten tot wat ze nu is. Dank aan allen die bij deze verwezenlijking een deel voor hun rekening namen!

Ondertussen werd er ook binnen gewerkt: de bar werd ingericht en er werden twee mooie kachels geïnstalleerd die gemaakt werden door een smid uit Maillen. Op de eerste verdieping ging alle aandacht naar het gedeelte links. Daar werden twee sanitaire ruimtes ingericht, met allemaal gerecupereerde materialen uit afbraakwoningen, en de vier huidige kamers. Aan de buitenzijde werden om veiligheidsredenen twee ladders aangebracht die konden dienst doen als vluchtweg in geval van nood. In de refter werd een deuropening gemaakt die toegang gaf tot de huidige trekkerskeuken. Het vroegere afdakje werd omgevormd tot een lokaaltje waarin ook verwarming, water en gas voorzien werd. In heel het gebouw werd centrale verwarming geïnstalleerd, maar al snel zou blijken dat de verwarmingsgeisers onvoldoende groot waren om een dergelijk groot gebouw te verwarmen. Er werd nagenoeg overal nieuwe elektriciteit aangebracht en nood- en nachtverlichting werd voorzien. Ook werden er nieuwe waterleidingen gelegd en voor het gebruik van het grondwater werd een sterke pomp geïnstalleerd die het ganse sanitaire gedeelte op het gelijkvloers en de wasbak buiten kon bedienen. De weide werd met behulp van een bulldozer in een mooie horizontale vlakte herschapen waarbij de afgegraven grond gebruikt werd om een hoger gelegen horizontaal gedeelte te creëren. Zo werd een mooie ruimte voorzien om een tentje op comfortabele wijze op te zetten. Beetje bij beetje vorderde het werk. Dit samenwerken aan een gezamenlijk project heeft een sterke band gesmeed tussen de verschillende clubs.

11

/WIRTEN IN DE CHAVEEHUt:

een team met een roeping bart vercruyssen gonda martens

De Chaveehut wordt uitgebaat door een team van vrijwilligers, de wirten. Bart en Gonda zijn de hoofdverantwoordelijken binnen dit project. Zij beschikken over een team van ongeveer 50 personen. Wekelijks zijn zij met 2 tot 4 wirten aanwezig om te hut open te houden. Van vrijdagavond 8 uur tot zondagmorgen 11 uur ontvangen zij alle gasten, voorzien hen van een slaapplaats en maaltijden, en bedienen hen in de bar. Graag laten we je even meelezen in hun dagboek...

12

DAGBOEK Vrijdag “Goedenavond, welkom in de Chaveehut. Jullie hebben gereserveerd voor 4 personen op het lager, met ontbijt en avondmaal. Oké, dat is in orde. Ik zal je even wegwijs maken in onze hut.” Het is nog ochtend, toch oefenen we al even onze openingszin voor vanavond. Wat kijken we er naar uit om straks weer naar de hut te vertrekken. Het wordt een druk weekend waarbij nagenoeg alle slaapplaatsen binnen zijn ingenomen en er ook nog een paar reservaties zijn voor tenten op de weide. We zijn dan ook met vier wirten. Op vrijdagnamiddag doen we al de dringendste boodschappen. Met een auto volgeladen vertrekken we vrijdag in de vooravond naar Maillen. Raar, maar het zien van de hut voelt, na al die jaren regelmatig wirten, altijd een beetje aan als thuiskomen. Gordijntjes open doen, vlag hangen, rondgang om te kijken of het weer van afgelopen week niet voor problemen heeft gezorgd en dan de verwarming aanzetten. Oei !… probleempje: geen reactie. Na wat controleren en proberen toch maar de technieker gebeld die het euvel snel komt verhelpen. Ondertussen is de houtkachel in de bar al aangemaakt zodat het daar al gezellig warm is. De houtvoorraad wordt aangevuld. Voor de tweede maal wordt er een boodschappenlijst opgesteld, zodat we op zaterdagmorgen niet te veel tijd zouden verliezen. Er zijn veel maaltijden en lunchpakketten besteld zodat onze lijst alsmaar langer wordt. Rond 20.00u komen de eerste gasten toe. De drukte komt er aan: inschrijvingsformulieren invullen, slaapplaatsen toewijzen, drankjes schenken, babbeltje maken, enz. Op vrijdagavond zijn er geen warme maaltijden voorzien, maar kan je wel soep of een snack krijgen. Als wirt “den bar” doen is niet alleen drankjes schenken, maar ook met een bak lege flesjes meermaals naar de kelder lopen en de voorraad in de koelkast terug aanvullen, of tips geven over wandelingen, enz.

In de keuken wordt ondertussen het dessert voor zaterdag klaargemaakt. Chocolademousse is dubbel zo lekker na een nachtje in de koelkast. Verder nog de steeds terugkerende taken uitvoeren: de bestelling voor de bakker doorbellen, de ontbijttafel dekken, de post doornemen, enz... Om middernacht nog een laatste rondgang: deuren afsluiten, lichten uit, nachtverlichting aan en de wekker zetten...

Zaterdag “Wirten” heeft een groot voordeel: je bent vroeg wakker! Koffie zetten, broodmandjes vullen, broodbeleg op tafel zetten en voor de eerste maal in een hele reeks ‘goede morgen’ wensen aan de gasten. Terwijl iedereen aan de ontbijttafel zit en de plannen voor de dag overloopt, worden de gevraagde lunchpakketten klaar gemaakt. Eén van de aanwezige groepen ruimt zonder te vragen netjes de tafels af en brengt alles naar de keuken. Attent van hen en een grote hulp voor de wirten. De stapels borden, tassen en bestek worden professioneel door de vaatwasmachine afgewassen. Na een uurtje is de keuken opgeruimd. Half 11. Hoog tijd om naar de Colruyt in Jambes te rijden. Er worden 2 grote karren gevuld. Rond half één zijn we terug in de hut. Op zaterdagmiddag is in de refuge de keuken “the place to be”! Het gaat er gezellig aan toe tijdens het bereiden van het avondmaal. Er wordt soep gemaakt en van de pompoenen creëren we griezelige gezichten die ’s avonds met wat theelichtjes ook buiten de hut sfeer zullen brengen. Groentebordjes en saus maken, vlees voorbereiden, 500 kroketten voorbakken, tafels dekken. Met een gezellig muziekje op de achtergrond, vliegt de tijd snel voorbij! Ondertussen worden er door de andere wirten nog wat klusjes opgeknapt: defecte lamp vervangen, hout klieven, matrasovertrekken vervangen waar nodig, wc-papier aanvullen, naar de glascontainer rijden, de wasmachine laten draaien en de strijk doen. Er is altijd wel wat te doen. Jammer van het té natte gras want de weide is dringend aan een maaibeurt toe. Maar dat zal dan wel tijdens de komende week door Linda en Theo gedaan worden.

De mensen zakken na een sportieve dag terug af naar de hut. Zowel in de bar als in de keuken wordt een tandje bij gestoken. Rond half zeven kan iedereen aan tafel. Onze ploeg krijgt een staande ovatie als dank. En geloof ons, dat doet deugd! De keuken lijkt wel op een slagveld. Ook deze keer krijgen we spontane hulp van een aantal gasten! Ondertussen is het gezelligheid troef in de hut: leuke babbels, straffe verhalen, verbroedering onder de verschillende gasten die toch bijna allemaal bergsporters zijn. Er worden gezelschapsspelletjes gespeeld en de houtkachel geeft een gezellige warmte. De bar draait op volle toeren, de rode wijn raakt op. In de keuken wordt nog lekkere broodpudding gemaakt voor het lunchpakket van zondag. De wasmachine laten we nog maar eens draaien. Om middernacht is het bedtijd en gaat de bar dicht. Maar als goede huisvader is de wirt soms wat soepeler en geeft een half uurtje extra. De wirten zelf gaan een uur later slapen maar eerst nog de tafels dekken voor het ontbijt de volgende morgen. Zondagmorgen Ochtendstond… geeft werk in de handen! Het scenario herhaalt zich: ontbijttafel en lunchpakketten in orde maken, afwassen en iedereen de kassa laten passeren. De gasten worden bedankt en uitgewuifd. De wirten kunnen starten met een laatste takenlijst: de afrekening maken, vuilniszakken buiten zetten, kamers controleren, het lager vegen, toiletten reinigen en papier aanvullen, de bestelling voor de brouwer en de boodschappenlijst voor de volgende wirt opmaken en doorfaxen, de koelkast aanvullen, planten water geven, hoeveelheid gas in de tank controleren, elektrische apparaten uitschakelen, de vlag binnenhalen en nog zo wat van die kleine dingen. 13.00u. Het was een goed weekend: de gasten waren tevreden. Wij, de wirten, pakken onze eigen spullen weer in en sluiten af. We zijn moe maar voldaan. Ondanks onze eigen drukke agenda’s maken we tijd om te wirten. Wie zelf eens een weekendje wil meedraaien om te weten of ‘wirten’ je ligt, laat iets van je horen ! Wirten : gewoon leuk om te doen !

13

/de huttenwirten wendy saerens

Het gebeten zijn door de bergsportmicrobe geef je door van vader op zoon, van moeder op dochter. Gezinnen die graag tijd doorbrengen in de bergen dragen deze ervaringen mee voor de rest van hun leven. Eens de microbe je in het bloed zit kan je er niet meer aan weerstaan en geef je je passie weer door aan je kinderen. Ook het leven in de Chaveehut maakt hier deel van uit. Op dit moment is er reeds een derde generatie die zich volop uitleeft in de hut en geniet van sterke verhalen aan de toog, van wandelen en klimmen in de buurt van de hut.

14

Robert Verberckmoes is werker van het eerste uur in de Chaveehut. Hij bouwde in de beginjaren de hut mee op tot wat hij nu is geworden. Samen met zijn vrouw Viviane brachten zij vele weekends door in Maillen. Hun zoon Wim, die tijdens die periode een kleuter was, is nu wirt in de Chaveehut, samen met zijn vrouw Kim houdt ook hij sinds vorig jaar de hut open. Hun zoon Jasper van zes geniet duidelijk van die weekendjes in de hut. De Chaveehut die mee door zijn grootvader werd opgebouwd en bemand wordt door papa is voor hem een bijzondere plaats om te verblijven. Dat worden 3 generaties straffe Chaveeverhalen.

KBF: Hoelang zijn jullie al wirt in de Chaveehut? Bart & Gonda: Al 13 jaar zijn we huttenwirt. Jan & Nicole: Wij zijn gestart op 11 november 2005, 8 jaar dus. Bernard & Rita / Ludo & Kristien: Vanaf 2010 zijn we vaste medewerkers geworden. Norma & Kris: Wij zijn wirt sinds ongeveer 1994 -1995 en een aantal jaren verantwoordelijk geweest voor de hut. Cor & Joke: 4 jaar, sinds 2009. Met onze aanmelding verrasten wij het bestuur en zij moesten er even over nadenken, waarop Kris’ antwoord was: “in vorige eeuwen behoorde dat stuk waar ge woont toch bij België.“

Maar hoe kom je er toch toe om huttenwirt of werker te worden. Wat drijft deze leden? Hoe zijn ze er mee begonnen? Dat verdient een interview met zes wirtenkoppels over het hoe, het wat en het waarom. Indien je binnenkort een weekendje op bezoek bent in de hut is de kans groot dat één van hen je begroet. Jasper: “De hut is mee opgebouwd door mijn grootvader, en nu is mijn papa ook huttenwirt.”

bergsport: een levensstijl KBF: En hoe meer huttenwirten, hoe leuker het samenwerken wordt. We hebben jullie er heel graag bij in het team. Hoe zijn jullie er eigenlijk mee begonnen? C & J: Onze eerste contacten en ervaringen met de Chaveehut en de wirten dateren uit de tijd dat we in België gingen klimmen. Onze collega-klimmers sliepen op de bivakweide nabij de rotsen van Freyr. Zij hechtten veel belang aan het gevoel van vrijheid, de mogelijkheid om lekker je eigen potje klaar te maken en een biertje te drinken in het café aan de overkant. Bovendien was het goedkoop. De Chaveehut was onze biotoop: warmte ’s avonds, gezellige mensen om ons heen en een bed in plaats van slaapzak en matje. We apprecieerden echter vooral de gastvrijheid en de vriendelijkheid van de wirten: actieve mensen die altijd hun best deden een maaltijd voor je te serveren en een slaapplaats te zoeken, ook al was de hut al volgeboekt.

KBF: Was het zo voor jullie allemaal? De hut zien en dan graag mee in de werking stappen? J & N: Voor ons wel in ieder geval. We hadden al een paar keer spontaan geholpen met enkele wirten. Daardoor begon het serieus te kriebelen. Hetzelfde jaar zijn we ermee gestart en sindsdien raakten we eraan verknocht. B & R / L & K: Bij onze eerste kennismaking met het wirten kregen we direct een bomvolle hut voorgeschoteld. De leiding was toen in handen van de anciens Bart, Gonda, Jan, Nicole en Ilse. Het ganse concept en de manier van werken in de hut gaf ons een goed gevoel. Na de tweede wirttest, samen met de Nederlandse groentjes Cor en Joke, was de kogel door de kerk: we werden wirt in de Chaveehut. N & K: Toen we op bezoek waren in de hut zagen we het enthousiasme van de wirten (o.a. Agnes, Dirk, Marcel, Annie, Annemie, Frans, Veerle, Patrick, … ), en toen begon het al wat te kriebelen. Op een keer hadden we een overnachting in de hut geboekt, maar stonden voor een gesloten deur. Oei crisis, te weinig wirten. Maar Leo Van Hengel, de toenmalige voorzitter, zocht (zoals altijd) vlug een oplossing en vroeg of wij de hut even in ’t oog wilden houden. Natuurlijk wilden we dat. En zo werden we wirt. B & G: Bij ons is het eigenlijk helemaal anders gelopen. Jaarlijks gingen wij in de Alpen op huttentocht en toen al vonden wij het leven in en rond een berghut fascinerend. Een hut in de Alpen uitbaten, onze droom, was echter omwille van professionele redenen niet mogelijk. Vele jaren later ontmoetten we Norma en Kris op een stagebeurs. Zij bemandden de stand van de Chaveehut en konden ons door hun enthousiasme overtuigen om wirt in de hut te worden. Toen zij de fakkel als verantwoordelijken wilden doorgeven, kwam men bij ons terecht en de toenmalige voorzitster Lus Van den Bossche kon ons overtuigen.

Nicole en Jan: “De hut is onze tweede thuis geworden. We zijn graag onder de mensen en hen verwennen is onze passie. We krijgen er dan ook veel voor terug. De gasten appreciëren wat je voor hen doet en dat merk je aan hoe ze met je omgaan.”

15

Joke en Cor: “Een inmiddels goede vriend uit Antwerpen zegt op een avond, genietend van zijn Orval: “Weet je wat het ergste is wat nen Vlaming kan overkomen, dat er nu nen Hollander achter de tap staat in de Chaveehut.” Gelukkig is hij niet weggebleven en hebben we ondertussen al vele leuke avonden met hem en zijn vrouw beleefd”

KBF: Iedereen weet dat het dikwijls superdruk is in de Chaveehut. De wirten moeten er hard werken om heel de hut goed te laten draaien. Waarom doen jullie dit werk zo graag? B & G: In de Chaveehut kom je bergsporters tegen die in het dagelijks leven allerhande beroepen uitvoeren: postbodes, wegenarbeiders, dokters, tandartsen,…. Ze komen tevens uit alle windstreken:van de kust tot Limburg, tot zelfs over de landsgrenzen. In de hut maakt dat echter geen verschil, ze zijn allemaal gebeten door de bergsportmicrobe. Het is zeer leuk om onder gelijkgestemden te zijn. J & N: De hut is onze tweede thuis geworden. We zijn graag onder de mensen en hen verwennen is onze passie. We krijgen er dan ook veel voor terug. De gasten appreciëren wat je voor hen doet en dat merk je aan hoe ze met je omgaan. B & R / L & K: Sinds ons pensioen hebben we meer tijd en kunnen in de week schoolgroepen begeleiden. Vooral de toffe sfeer van het bergsportpubliek spreekt ons geweldig aan. Het is soms hard werken en een beetje chaotisch, maar we gaan altijd met een voldaan gevoel naar huis.

16

C & J: We werken graag voor enthousiaste jongeren met een sportieve achtergrond. Maar eigenlijk waarderen we alle lieve Vlamingen en aardige Nederlanders die in de hut logeren. De wirten zijn een enthousiaste groep mensen die er al jaren in slagen de hut open te houden op basis van vrijwilligheid, en dat vinden wij een prachtig initiatief. N & K: Niets moet, alles mag. En we kunnen iets doen voor de bergsport die veel te bieden heeft voor de sportievelingen die positief in het leven te staan.

Gonda en Bart: “In de Chaveehut kom je bergsporters tegen die in het dagelijks leven allerhande beroepen uitvoeren: van postbodes, wegenarbeiders tot dokters en tandartsen, en uit alle windstreken: van de kust tot Limburg en tot over de landsgrenzen.”

Kris en Norma: “Wij hebben veel pleziertjes en verdrietjes gehad in de hut ,ongelooflijke verhalen gehoord aan de toog. Hoe later het werd hoe hoger de bergen, en hoe meer achtduizenders er werden beklommen.”

Bernard, Rita, Kristien en Ludo: “Onze doelstelling: Als enige Antwerpenaren voelen wij ons wat eenzaam in het wirtenwereldje, daar willen wij iets aan doen!”

KBF: Wat vinden jullie het belangrijkste dat de Chaveehut te bieden heeft aan haar gasten? B & G: De gastvrijheid en de prachtige ligging. J & N: De gezellige drukte! B & R / L & K: De Chaveehut is een prachtige plaats in een natuurlijke omgeving. Ze is centraal gelegen tussen de klimmassieven, met wandelen en mountainbiken als alternatief. C & J: Op de eerste plaats een goed onderdak met een betaalbare maaltijd, daarnaast de gastvrijheid die daar bij hoort. Wij noemen het altijd: veel voor weinig geld! Het is ook een ontmoetingsplaats voor sportieve mensen. De Chaveehut ligt op een prachtige plaats en is een ideale uitvalsbasis voor sporters die actief willen zijn in de Ardennen. K & N: De hut heeft veel te bieden:een warm nest en een contactplaats voor alle clubs, klimmers, rotskuisers, wandelaars. lesgevers,… . Dit vinden wij de hoofdzaak.

17

18

PARTNER

opendeurdag 24 augustus 2013 25 jaar chaveehut 13u30 - 17u00

animatie / infostanden Rue de la Chavee 7 - 5330 Maillen iedereen welkom !

info volgt later op www.klimenbergsportfederatie.be en in nieuwsbrief

19

/une histoire d’un refuge... herman bovee fotos : paul verzele

In de jaren ’60 kenden de winters in de Hoge Venen nog veel sneeuw en trokken een groep BAC’ers er met de langlaufs geregeld op uit. Meestal overnachtten ze op de Botrange, waar de cafébaas toelating gaf in het plaatselijk museum, vol met opgezette dieren, de slaapmatjes uit te rollen. Na uren tooghangen zorgde dit steeds voor de nodige sfeer… ! Maar dit was geen blijvende optie. Een van de leden, Henri De Rijck bracht de oplossing: hij had in Ovifat een leegstaand boerderijtje gevonden.

20

“Van buitenaf gezien, leek het leeg te staan. We konden enkel naar binnen staren door een stukgeslagen glas, de andere vensters waren voorzien van mat glas ofwel glazen zo smerig dat ze ondoorzichtig waren geworden. Voor zover we konden zien dachten wij er wel iets van te kunnen maken”, schreef Josef De Roeck in de uitgave van BOBA 1977 – uitgave 12. (Boba was het magazine van de toenmalige Belgische Alpenclub). Henri wist de eigenaar op te sporen en kreeg de sleutel. Een eerste inspectietocht maakte al snel duidelijk dat er veel werk aan de winkel zou zijn. Groot was onze verbazing, ja zelfs ontgoocheling toen we het “interieur” wat nader bekeken. Het was een smerig boeltje! Maar de gedachte een eigen stek in deze streek te hebben haalde het: een overeenkomst voor 9 jaar huur werd ondertekend. Gedurende weken werd met tientallen mensen aan de hut gewerkt. Voornaamste taken: honderden kilo’s vuil naar buiten sleuren, water- en elektrische leidingen leggen, de zolder met karton en plastiek isoleren, schuren, schrobben en verven.

Op 10 november 1967 opende de refuge voor de eerste keer haar deuren. Het onderhoud werd door de leden uitgevoerd die onder het toezicht van de ‘weekendverantwoordelijke’ ervoor zorgden dat de refuge weer netjes verlaten werd. Toch bleef deze hut voor vele leden onbekend: de klimmers beëindigden in november hun klimactiviteiten, wandelen was voor hen niet weggelegd. In het federatietijdschrift werd er dan ook voor de hut reclame gemaakt, en wel met volgende omschrijving die nog steeds van toepassing is: “Op de zolder van onze refuge kunnen zo’n 45 man slapen: wel moet er voor een matras en slaapzak gezorgd worden. Denk eraan dat het er in de winter heel koud kan zijn! Beneden zijn de toiletten, wasgelegenheid en de keuken. Zelf breng je een vuurtje mee – zij die vergeetachtig zijn kunnen tegen een kleine vergoeding het gasfornuis gebruiken. Gegeten wordt in de gezellige grootste be-

nedenruimte waar er tafels en banken staan. Bovendien vind je in de refuge een toog waar je allerlei dranken kan kopen en een open haard (grillen is dus mogelijk). Dit is dan ook de plaats waar ’s avonds, gezellig rond de tafel en liefst dicht tegen het vuur, de meest uiteenlopende verhalen verteld worden.”.

In 2002 is de refuge nog eens stevig onder handen genomen omdat de regelgeving over de brandveiligheid ons verplichtte een nooddeur en externe noodtrap voor de zolder te voorzien. Tevens werden alle elektriciteitsleidingen vernieuwd. Hierdoor is de refuge toen voor lange tijd gesloten geweest.

Na het overlijden van Jozef De Roeck werd beslist om onze refuge in Ovifat om te dopen van “Refuge des Hautes Fagnes” in “Refuge Jef De Roeck”.” Het werd steeds moeilijker om weekendverantwoordelijken te vinden en het waren steeds dezelfde mensen die deze klus klaarden. Voor dit probleem diende dringend een oplossing gevonden te worden. In september 1998 werden structurele werken uitgevoerd: een stuk van gevel werd vervangen, de inkomhal kreeg een nieuwe vloer en de nieuwe voordeur werd van een elektronisch slot voorzien. Tevens werd een grote poort geplaatst. Aantal manuren: vierhonderd, gepresteerd door zes mensen.

Refuge De Roeck is voor de echte die-hards. Het avontuurlijke van een slaapzolder waar iedereen zijn eigen matje ontrolt en naast elkaar slaapt, op een slecht verwarmde zolder, het is niet altijd zo vanzelfsprekend. Men legt de slaapzakken in de koude winters dan maar wat dichter bij elkaar wat dikwijls voor heel wat hilariteit zorgt. We behoren toch tot de familie der onverschrokken alpinisten en zijn toch wel wat gewoon, niet? Op dit moment is er geen refugeverantwoordelijke. Iedere bezoeker is zelf verantwoordelijk voor het naleven van het reglement en het netjes achterlaten van de refuge.

21

Later werd de vloer van de keuken uitgebroken en met gewapend beton vernieuwd. Een nieuwe vloer en rekken werden geplaatst en na een schilderbeurt waren deze weer helemaal netjes.

In 2018 loopt de tweede pacht van 30 jaar van deze refuge af, en de eigenaar koos ervoor om de hut te verkopen. Het doek valt over dit toch wel prachtig initiatief.

Het installeren van een douche in de wasplaats en de voorziening van warm water in de keuken zorgden voor een verhoging van het comfort.

We willen wel vermelden dat de refuge open blijft tot aan het einde van de pacht. KBF is op zoek naar een alternatief en heeft hier al vergevorderde plannen voor. Een tijdperk zal hoe dan ook moeten afgesloten worden, maar op pagina 25 kunt u lezen met welke nieuwe projecten we bezig zijn.

En zo vlogen de jaren voorbij. Het ene jaar al beter bezet dan het andere. Als het sneeuwde in de Venen en de langlaufpistes open waren, zat de refuge dikwijls vol. Soms was slapen in de gang de enige optie omdat op de zolder geen plaats meer was. De traditionele verbroederingweekends leidden ook vaak tot een volledige bezetting.

Originele tekst : Herman Bovée, voorzitter BAC 1992-2001 Verwerking tekst : Paul Verzele, Refugeverantwoordelijke

PARTNER

PARTNER

22

/de tukhut

ontspannen in de ardennen

Slechts 40 km ten zuiden van Luik kun je de sfeer van een echte berghut beleven. In Sy, een plaatsje in het beboste dal aan de rivier de Ourthe, vind je de berghut van de NKBV: De Tukhut. De Tukhut is een ideaal uitgangspunt voor wandelaars, mountainbikers en klimmers, om te trainen of om er even lekker helemaal tussenuit te zijn. Bij aankomst word je welkom geheten door de patron. De patron is een vrijwilliger die de hut beheert en je tevens aan de bar kan voorzien van een drankje. Aan de bar kun je ook de ruim twintig routebeschrijvingen inzien van rondwandelingen die je naar de mooiste plekjes in de omgeving leiden. De hut beschikt over een goed uitgeruste keuken waar je een eigen maaltijd kunt bereiden, maar je kunt natuurlijk ook uit eten in één van de restaurants in de buurt. Er zijn 44 bedden verdeeld over vier kamers. NKBV-leden en KBF-leden kunnen van de Tukhut gebruik maken tegen een zeer laag tarief. Zij kunnen tevens één introducé meenemen; in het eerste weekend van de maand (behalve tijdens feestdagen) kan een onbeperkt aantal introducés mee. Voor meer informatie, prijzen en reserveren: www.tukhut.nl Rue de Luins 4 B 4190 Sy/Ferrières België 0032-86389056

23

24

/een nieuwe hut een zoektocht tom de clerck

de KBF is momenteel op zoek naar een hut in de Oostkantons, ter vervanging van de Refuge Jozef De Roeck (zie artikel Une histoire d’un refuge - pag 20). we wensen immers een verblijfsfaciliteit te behouden in deze prachtige streek, die zich uitstrekt van het Belgisch-Duits-Nederlands drielandenpunt in het noorden tot aan het Belgisch-Duits-Luxemburgs drielandenpunt in het zuiden.

De Oostkantons zijn een aantrekkingspool voor wandelaars, fietsers, mountainbikers en langlaufers. Vooral het natuurreservaat de Hoge Venen, een hoogplateau met turf- en veengebieden, is heel populair. Hier bevindt zich het hoogste punt van België (Botrange 694 m). Een speciale vermelding verdient de Vehnbahnroute: een oude spoorlijn van Aken naar Luxemburg die nu dienst doet als autovrij fiets- en mountainbikepad en dwars door het idyllische landschap van de Oostkantons loopt.

Momenteel is er één concrete piste: een hut in Steffenshausen, Burg-Reuland. Deze hut werd reeds door meerdere bestuursleden bezocht en de aankoop zal in komende maanden in principe gefinaliseerd worden. Tot nader order is echter nog geen compromis getekend. Wij houden je op de hoogte!

De doelstelling is om aan de sportievelingen, en in het bijzonder de leden van de KBF, een goedkope en aantrekkelijke overnachtingsen verblijfplaats in deze omgeving te (blijven) bieden. 25

Van concurrentie met de Chaveehut is geen sprake. Eerst en vooral ligt de Chaveehut in de Lage Ardennen en centraal ten opzichte van de grootste Belgische klimmassieven. De Oostkantons bevinden zich in de Hoge Ardennen. Twee verschillende streken, met elk specifieke troeven voor de KBF’ers. Bovendien zal het concept van de nieuwe hut anders zijn: een wirt zal de gasten ontvangen, is verantwoordelijk voor de praktische organisatie en administratie maar zal, in tegenstelling tot de wirten van de Chaveehut, geen maaltijden voorzien. Iets avontuurlijker dus, maar het samenstellen van de eigen menukaart heeft ook zijn charmes, niet?

tom de clerck fotos : DEBBIE SANDERS & bram vanhaverbeke

/een impressie van

debbiestochten.wordpress.com

de oostkantons

De Oostkantons bieden veel mooie panaroma’s. Vanuit het dorpje Gouvy kan men door glooiend terrein en groene weides tot het dorpje Weweler trekken.

26

Onderweg passeer je langs het dorpje Burg-Reuland. In deze gemeente vind je de restanten van een machtige middeleeuwse burcht waarvan nu enkel de toren nog fier overeind staat.

Vanuit Weweler kan je naar Adler trekken en de Our, een zijrivier van de Sûre, volgen.

Een van de mooiste gebieden is het stroomgebied van de Salm, een heuvelende streek aan de rand van de Oostkantons. Het landschap is gevarieerd, met grote aaneengesloten bossen met beekvalleitjes en groene velden rond de pittoreske dorpjes en gehuchtjes. Op het hoogplateau kan het best koud worden en blijft de sneeuw vaak een tijdje liggen.

/het leven in een berghut alex liebens

Hutten staan open voor alle bergsporters en bieden overnachtingen aan, al dan niet op basis van half pension. Ze voorzien soms informatie zoals het dagelijks weerbericht en Eerste Hulp in samenspraak met lokale reddingsdiensten...

28

Leden van bergsportverenigingen zoals de KBF, hebben voorrang op niet-leden bij de verdeling van de slaapplaatsen. Ook krijgen zij, op vertoon van een geldig bewijs, korting op de overnachtingsprijs. Met je lidmaatschap krijg je tot 50% korting op de overnachting in ongeveer 1.200 hutten in Europa. Afhankelijk van land tot land genieten begeleiders van bergsportverenigingen in functie, van sterk gereduceerde tot gratis overnachtingen. Naast de hutten die eigendom zijn en in beheer van de Alpenverenigingen, zijn er ook privéhutten. Hier krijg je geen korting.

Denk bijvoorbeeld aan ontbijt, tussendoortjes en oploskoffie, theezakjes en soep. Je kunt warm water bestellen om zelf dranken te bereiden.

In berghutten gelden een aantal regels en gebruiken. Doorgaans mag je de verblijfsruimte nog wel in met je bergschoenen aan, maar het betreden van de slaapruimte met bergschoenen is overal verboden. Ook pikkels, stijgijzers of ski’s dien je in de hal of een speciale ruimte achter te laten. In vele hutten zijn huttensloffen aanwezig. Is dat niet het geval dan moet je hier zelf voor zorgen. De beheerder van de hut wijst de slaapplaatsen toe. Je slaapt doorgaans in een lager, een soort slaapzaal met een rij matrassen naast mekaar. Dekens en kussens zijn aanwezig; je moet zelf zorgen voor een lakenzak (verplicht). De slaapplaatsen zijn nogal smal, bedoeld om binnen de beperkte ruimte, zo veel mogelijk mensen onderdak te verlenen.

Er wordt van je verwacht dat je meehelpt de hut leefbaar te houden door voor je vertrek de dekens op te vouwen, het slaapvertrek opgeruimd te houden, tafels af te ruimen en geen privéspullen in het dagverblijf te laten slingeren.

In de hutten worden eenvoudige maar voedzame maaltijden geserveerd. Een vegetarische maaltijd is veelal eveneens mogelijk. Hoewel in de hutten over het algemeen alles verkrijgbaar is, is het toegestaan je zelf meegebrachte etenswaren te nuttigen.

Jaarlijks investeren Alpenverenigingen miljoenen euro’s voor de instandhouding en sanering van hun hutten. Sinds de eeuwwisseling gaat een groot deel daarvan naar de modernisering van de energielevering en afwateringssystemen. Dit met het oog op het bestrijden van de milieuproblematiek in de Alpen. Meer en meer Alpenhutten worden een waar toonbeeld van een toekomstgerichte groene economie en voetafdruk.

Het licht gaat ‘Hüttenruhe’. ’s een hoofdlamp voorzieningen: geen douches.

meestal uit om 22.00 uur. Vanaf dan is het Nachts is er vaak geen licht, dus is het handig mee te nemen. Reken op eenvoudige sanitaire koud water, meestal een eenvoudig toilet en

Afval vormt een groot probleem. Het verdwijnt in septictanks of gaat terug naar het dal, wat een kostelijke zaak is voor een hut. De beste oplossing is dat iedereen zijn eigen afval weer meeneemt. Omdat berghutten soms geïsoleerd liggen is de bevoorrading gecompliceerd; kabelbanen, lastdieren of helikopters worden veelal ingeschakeld. Daardoor zijn de prijzen van maaltijden en consumpties vaak duurder dan in het dal.

OeAV reikt huttenzegel uit. Ongeveer 1.600 berghutten en bivakhutten zijn eigendom van Alpenverenigingen en variëren van primitief tot goed geaccommodeerd en comfortabel. De OeAV categoriseert zijn hutten aan de hand van wat de bergsporters belangrijk vinden bij hun verblijf. Er zijn vier categorieën. Elke categorie heeft een pictogram waaraan je hen kan herkennen en waarmee ook gemakkelijk kan aangegeven worden waarvoor ze staan. wendy saerens

1. So Schmecken die Berge / Zo smaken de bergen

3. Geniesserhütten / Hutten voor genieters

Ongeveer 95 hutten hebben dit zegel verdiend. DAV (Deutsche Alpen Verein) was de eerste federatie die het belang van het gebruik van plaatselijke specialiteiten inzag. Sinds 1999 hebben zij al een samenwerkingsverband tussen de huttenuitbaters en de plaatselijke boeren en later ook van de regionale verdelers van alle soorten levensmiddelen. Vanaf 2008 reikte ook het OeAV het logo uit. Je kan de hutten herkennen aan de schildjes met een koemotief erop.

Dit type van hutten is er voor elke bergsporter die zich graag in de bergwereld bevindt maar toch niet elke hut kan of wil bereiken. Dit zijn de criteria waaraan deze hutten moeten voldoen:

Berghutten zijn meestal gelegen in een gevoelig ecosysteem waardoor er dus noodzaak is dit in stand te houden. Het doel van deze campagne is de plaatselijke bevolking te ondersteunen in het behoud van de landbouw in het specifieke bergkarakter, de plaatselijke economie te ondersteunen en een beter gebruik van energie en bronnen. Je kan dus van deze hutten verwachten dat ze gezonde en smaakvolle gerechten serveren, met regionale en seizoensproducten. Het is natuurlijk zo dat het menu niet uitsluitend uit regionale producten kan bestaan. De deelnemende hutten zijn verplicht minstens 1 vleesgerecht, 1 vegetarische schotel, 1 nietalcoholische en 1 alcoholische drank op hun menukaart op te nemen. In werkelijkheid zien we echter dat er op bijna alle menukaarten van deze hutten een ruime keuze is van regionale producten. Veel van deze huttenuitbaters zijn terecht zeer trots op hun manier van werken en geven graag uitleg over hun producten.

• Aanvragen en boekingen moeten ook via mail kunnen en worden binnen de twee dagen verwerkt • Wegbeschrijvingen naar de hut worden meegegeven bij reservatie • Materiaaltransport wordt aangeboden • De wegmarkering naar de hut is zo dat ook bij slecht weer de hut makkelijk te vinden is en ook bij regenweer probleemloos te bereiken is • De hut beschikt over personeel om de maaltijden op te dienen, er is dus niet enkel zelfbediening • Tochtbeschrijvingen zijn ter plaatse te bekomen evenals de bijhorende Alpenvereinskarte • De tochten in de omgeving zijn duidelijk gemarkeerd • Ze voldoen ook aan de eisen van de “So smecken die Berge”campagne • Ontbijt wordt in buffetvorm aangeboden • De drankenkaart is uitgebreid • De hut beschikt over kamers, niet enkel over een lager • Er is koud en warm water voorzien in het sanitair en er zijn douchecabines aanwezig • Je vindt er een ruim aanbod aan tijdschriften, boeken en magazines met informatie over de regio

2. Mit Kindern auf Hütten / Familievriendelijke hutten

4. Umweltgütesiegel / Milieuvriendelijke hutten

“Samen genieten, de dagelijkse sleur van het leven even vergeten, in een prachtige omgeving”. Gezinnen kunnen samen van de bergwereld genieten. De kostbare momenten die een gezin echt samen kan zijn, willen ze zo goed mogelijk invullen. In drie landen (Duitsland, Oostenrijk en Italië) zijn er ongeveer 100 hutten die dit symbool verdiend hebben. Deze hutten zijn echt op de kinderen afgesteld. Ze zijn gemakkelijk te bereiken, er is ruimte om te spelen, in de omgeving is altijd iets spannends te beleven of te ontdekken.

OeAV stelt zich o.a. tot doel de schoonheid en de oorspronkelijkheid van de bergen te behouden. Het wil dat zijn hutten als voorbeeld dienen om ecologisch te werk te gaan. In deze hutten gaat men zeer efficiënt om met energie en probeert men bij nieuwe investeringen de ecologische voetafdruk steeds te verkleinen. Gasten worden er door dit symbool attent op gemaakt tijdens hun verblijf een extraatje te doen om het milieu niet te schaden.

29

/voetafdruk - ecologie luc vandenbosch

“Alles wat in Rifugio Casa Bosconero gerecycleerd wordt, wordt herbruikt,”fluistert Monica Campo Bagatin met fluwelen stem. Hoe deze schone Hüttewirtin ons in 2011 overtuigde dat de Dolomiti Bellunesi toch niet naar de kl…en gaan, volgt hieronder.

30

18 juli 2011 Rifugio Venezia ‘A. De Luca’ ontwaakt onder een mistdeken. De modder gulpt van de flanken van Monte Pelmo. Vannacht verdwenen de impronte di dinosauri onder de blubber.

8 april 2013 Waarom werkt dit gevoelen van welbehagen ook vandaag nog zo sterk door? Ecologie was opeens zeer nabij en leek zo vanzelfsprekend.

Op aanraden van Francesco, onze blonde rastafarigids dalen we af en zetten koers naar Rifugio Casa Bosconero (foto links). In een over de bosweg gekrulde lork groeten boomklever en tjiftjaf elkaar. Paarsblauwe bladhaantjes boren gaten in de zwiepblaren van de adenostyles. Zoals skaters hun skaterampen afstormen, duiken rotszwaluwen naar beneden vanonder de dakrand van balkonchalets. In de navel van het pad laadt een hazelworm zijn zonnecellen op.

Hoe we dit aan den lijve ondervonden hebben? Twee markante voorbeelden met een sterk Jongens en Wetenschapgehalte brachten ons in hogere sferen.

Val del Bosconero ontbindt zijn waterduivels, echter niet zo overspannen als in 1966 toen hij honderden rotsblokken naar beneden knikkerde. De zon hinkelt van plattekontsteen naar plattekontsteen. Een uit graniet gehouwen hond, Indri genaamd, bijt het schuim in stukken. We eten oudbakken boterhammen. De laaiende vuurtongetjes van de Europese cyclamen schroeien onze kuiten. Casera del Zol heeft zijn kolenbrandersverleden opgestookt. Houten trollen rollen de loper uit naar een groen schatkamertje. Een mini-Ponderosa doet een knieval voor Sasso di Bosconero (foto 2) en Rochetta Alta (foto 3), die naar de hemel grijpen als hooggotische kathedralen. Voor het stenen hoofdgebouwtje, de blokhut en de houten loods stort een bultige prairie zich roekeloos in de diepte (foto 4 en 5). Monte Civetta poseert als DE GVR in onze zichtlijn. Links en rechts formeren sparren een erehaag. Monica straalt calda ospitalità uit. Haar jongste zoon sleept een stammetje aan. Twee honden happen naar de over het gras slepende twijgen. Haar tweede zoon komt aangelopen: uit zijn rugzak steekt een zonnepaneel. We smullen van een ottima cucina. ’s Morgens blaffen reebokken ons wakker.

Rechts voor de hut lag een percolatieveld van zestien vierkante meter. Via een bovengronds verdeelsysteem werd het afvalwater op het veld gepompt. Het drong vervolgens in de bodem, en versterkte de inbreng van zuurstof door de planten. Op ongeveer één meter diepte werd het water opgevangen, en afgevoerd naar een waterloop. De hut beschikte daarenboven over één droog composttoilet. Over zijn nut tegenover het courante spoelbaksysteem kan bezwaarlijk geredetwist worden. In een doorsnee huishouden vertegenwoordigt het klassieke toilet een derde van het totale waterverbruik. Sterker nog, datzelfde gezin vervuilt in één jaar ongeveer 140.000 liter water. We plasten via een klein luikje in het WC-potdeksel. Onze fecaliën dropten we tegelijkertijd via een groter luik. Welke processen in de vergaarbakken (the chamber units) plaatsgrepen, was ons worst (haha!). Maar het was proper en reukloos. Keren we even terug naar ons modaal gezinnetje, dat het roer definitief omgegooid heeft. Jaarlijks leveren hun excrementen 500 kilogram groenbemester op.

bart vercruyssen

oostenrijk

/huttentocht

Na een ietwat moeilijk verlopen heenreis (een afzegging ’s morgens vroeg van een zieke deelneemster, een aanrijding op de Brusselse Ring en een ellenlange file op de Fernpas naar Zwieseltein in het Ötztal in Oostenrijk, kwamen we onder een stralende zon aan op de parking van de Talhütte van DAV Regensburg. Maar voor de rest was de rit goed verlopen…

ötztal

Gelukkig waren onze plaatsen gereserveerd want de hut zat volledig vol. Nadat we op het lager onze plaatsen hadden ingenomen en ons wat verfristen, was het tijd om iets te gaan eten. Enkele huizen verder is er een uitstekend restaurant waar er voor ieders smaak wel iets op de menukaart staat. Na een heerlijke maaltijd keerden we terug naar de Talhütte waar nog eens naar de kaart werd gekeken en de tocht voor de komende week in detail overlopen. En dan toch maar snel onze slaapplaatsen opgezocht.

33

De volgende morgen was er nog voldoende tijd om rustig de rugzak te maken en alles goed te schikken. Vervolgens bracht de bus ons naar Obergurgl waar we, na een ritje van een 10-tal minuten, aan de eerste tocht konden beginnen. Vandaag stappen we naar het Ramolhaus, gelegen op 3006 m, en moeten toch een hoogteverschil van iets meer dan 1000 m overbruggen. Wie goed keek kon al snel de hut zien liggen, terwijl we net buiten het dorp nog door groene Alpenweiden stapten. Na een rustige tocht onder een stralende zon kwamen we rond 16.00u aan in de hut waar we nog voldoende tijd hadden om van het uitzicht op de Gurglferner te genieten. Op maandag vertrokken we om 8.00u. Er stond vandaag een lange tocht naar de Martin Busch Hütte (2501 m) op het programma. Al snel konden we kennis maken met de eerste sneeuw op deze tocht. Na een klauterpartij over grote rotsblokken werd het Ramoljoch (3186 m) beklommen. Dit is tevens de overgang naar het Ventertal. Enkele andere bergwandelaars hadden zich een beetje verkeken op de instijg van het Ramoljoch en waren blij ons te kunnen volgen. De afdaling aan de andere kant van het joch liep eerst over kleine sneeuwveldjes, nadien over blokken en dan over een pad tussen het groen. Het tweede deel verliep voornamelijk in de flank van de bergwand tot aan een brugje over het riviertje. Daarna volgde een korte doch zeer steile klim die ons op de weg van Vent naar de hut bracht. Aan deze weg leek wel geen einde te komen: de Martin Busch Hütte is immers pas te zien na de allerlaatste bocht, op een paar honderd meter voor de hut. Na een dag waarbij we toch zo’n 10 uren onderweg waren geweest, werd ons nog een goede maaltijd aangeboden en genoten we van een fris drankje vooraleer de slaapplaatsen op te zoeken. ’s Anderendaags hadden we op een zonovergoten terras een prachtig uitzicht en konden we genieten van het spel van de marmotten onderaan het terras. Ondanks de vele toeschouwers voelden ze zich toch veilig. Door de lange tocht daags voordien werd afgezien van de beklimming van de Saykogel en stapten we in een rustig tempo naar Vent.

34

Daar aangekomen besloten we eerst te genieten van een heerlijk fris drankje vooraleer de tocht naar het Hochjochhospiz (2413 m) werd aangevat. Na een halfuurtje kwamen we in Rofenhof aan waar we de bewoonde wereld achter ons lieten.Via een veldweg bereikten we het pad dat ons door een smalle kloof naar een brugje bracht. Daar stond een groot bord met de melding dat één of andere energiemaatschappij op die plaats graag een stuwdam met krachtcentrale wil bouwen maar de plaatselijke bevolking zich daarbij niet neerlegde. Een aanslag op de prachtige natuur die, althans voorlopig, was afgewend. Na nog een uurtje wandelen kwam de hut in zicht en, zoals heel dikwijls was er ook nu weer nog een venijnig laatste klimmetje naar de hut. Maar de banken op het terras en het prachtige uitzicht deden al snel de vermoeidheid vergeten, zij het slechts gedeeltelijk. Er was een duidelijke weersverandering op komst en dat voelden we door de snelle afkoeling ten gevolge van de strakke wind. Tijdens het avondeten was de regen al van de partij... De volgende dag zouden we heen en terug stappen naar Italië, naar de de Schöne Aussicht Hütte ofte Albergo Bella Vista (2842 m). De weersvoorspellingen waren echter niet zo goed en 2 deelnemers besloten in de hut te blijven en op die manier een beetje te recupereren. Het was dreigend bewolkt maar het regende niet. Na een korte afdaling, de oversteek van het riviertje over een leuk bruggetje en de klim kwamen we in een dal terecht waar we de eerste uren in een desolaat steenlandschap stapten. We kwamen enkele mountainbikers tegen voor wie het pad toch niet altijd evident zal geweest zijn. Stilaan kwam het skigebied van het Schnalstal in zicht, welk, gezien vanaf deze kant van de vallei, een echte aanslag op de natuur was. Het vroegere tolhuisje gaf ons aan dat we de grens tussen Oostenrijk en Italië overschrijden. Juist voor we de hut bereikten, begon het dan toch te regenen. Wat maakte dat er van het “Schöne Aussicht” aan de Italiaanse kant niets te zien was. Na een heerlijk warme soep konden we de terugweg aanvatten. Wanneer het Hochjochhospiz opnieuw in zicht kwam, stopte het langzaam met regenen...

Op donderdag stond het hoogtepunt van de stage op het programma: de tocht naar het Brandenburgerhaus (3272 m). Het regende niet meer maar het bleef zwaar bewolkt. Na een langzame klim tussen de bomen kwamen we in rotsachtig terrein. Vervolgens ging het in de wand van de rots over een mooi pad tot aan de rand van de gletsjer. Onderweg hadden we tussen de wolken door al een glimp kunnen opvangen van de Kesselwandferner. Via een goed zichtbaar spoor en de aanduidingen op de gletsjer stegen we langzaam omhoog en al na een korte tijd konden we de hut zien liggen. Eenmaal onder de hut aangekomen, restte ons nog enkel een klim over de rotsen naar het terras van de hut. Het weer was niet zo best en op meer dan 3200 m hoogte moet je al veel geluk hebben om op het terras te kunnen blijven zitten. Voor ons zessen werd een lager met 16 plaatsen toegewezen. Het was er echter redelijk fris zodat we de warmte van de gelagzaal opzochten om te genoten van een “kaiserschmarrn”. Na een goed avondmaal gingen we slapen waarbij het voor de eerste maal op deze stage echt nodig was om 2 dekens te gebruiken. Ondertussen waren buiten de weergoden losgeslagen.... De volgende ochtend konden we het resultaat zien van het slechte weer de voorbije nacht: een laagje sneeuw bedekte de totale omgeving. Vandaag zou de hut met een helikopter bevoorraad worden. Dit bleek echt nodig te zijn, want we ontdekten dat er geen brood beschikbaar was als ontbijt. Er waren echter nog voldoende alternatieven voor een stevig ontbijt. Na de groepsfoto voor de deur van de hut, begonnen we aan de afdaling. Wat echter niet zo eenvoudig bleek, want de paden waren bedekt met sneeuw. Het was wat zoeken om terug op de gletsjer te komen. Na een leuke wandeling kwamen we terug op het pad in de rotswand en vervolgens op het pad tussen de bomen. Het zicht werd beperkt doordat we een tijdje door mist en wolken moesten stappen, en uiteindelijk begon het ook te regenen.

Na het oversteken van een bruggetje begonnen we aan de laatste klim naar de Vernagthutte (2580 m). We kwamen daar als eersten aan en konden ons al snel installeren op het ons toegewezen lager, wat deze keer verwarmd bleek te zijn. Jammer genoeg was het weer niet goed genoeg om van het prachtige terras en het uitzicht te kunnen genieten. Dan maar binnengebleven voor een “Apfelstrudel” waarbij de oude huttenboeken werden open geslagen. Na een beetje zoeken werd het bewijs gevonden dat ondergetekende zo’n 12 jaar geleden daar ook al eens te gast was geweest (met mijn gezin). De laatste dag stond de afdaling naar Vent op het programma. En dat kon deze keer onder een stralende zon waarbij het in de loop van de dag steeds warmer werd. Na een mooie afdaling kwamen we rond de middag aan in Rofenhof waar we op het terras in volle zon konden genieten van een lekkere soep. Na de oversteek van de hangbrug kwamen we aan de andere zijde van de rivier om zo langzaam verder te dalen tot in Vent. Er bleef nog tijd om even rond te neuzen in het plaatselijke winkeltje maar de bus kwam sneller dan verwacht. Een kwartiertje later stonden we terug op onze vertrekplaats in Zwieselstein. Na een deugddoende douche en het wegbergen van alle vuile kledij, brachten we nog een bezoekje aan Sölden. We waren net op tijd terug om de aankomst en de overwinning van Jelle Vanendert te zien op TV. ‘s Avonds was er een uitgebreide en zeer lekkere maaltijd. Dat hadden we wel verdiend. Meteen het einde van een meer dan geslaagde stage. Hierbij wil ik Liliane, Magda, Jeanine, Robert en Fernand danken voor de zeer leuke dagen die we samen doorbrachten in het Ötztal. Soms was het lastig en vermoeiend maar vooral ook plezant. Ik was ook dikwijls verwonderd over de leergierigheid van de deelnemers. Samen hebben we er een meer dan geslaagde stage van gemaakt...

35

PARTNER

36

/UP 2 DATE NIEUWS digitaal ontvangen magazine

te koop

Om ecologische redenen willen we de leden de kans bieden het magazine enkel digitaal te ontvangen.

Slaapzak - BIG PACK EXPEDITION RADIAL SUPER BOX -XL Met refill systeem 2450gr waarvan 1400 gr dons / 2m30 en schouderbreedte 90cm. Temperatuurbereik : +19°/-10°/-17°/-37°C. Aankoopprijs 600€ / Vraagprijs 150€.

Indien u hiervoor kiest, ontvangt u geen papieren versie meer! Indien u het magazine digitaal wilt ontvangen, ga naar volgende link: http://tinyurl.com/kbfmagazinedigitaal

Contact : Mark Vanden Bremt (Boechout) - 0473 98 01 04

kORTINGEN IN BUITENSPORTZAKEN bij onze Kbf PARTNERS Altiplano Books (online-shop): 10 % (KBF registreren met lidnummer) ALPY vzw: € 10 korting op een ALPY-lidmaatschap Bergen Magazine: 40 % korting op jaar-abonnement De Berghut (Hamme): 10 % Kampeerder 2 (Antwerpen): 8 % (d.m.v. tegoedbon) Mounteq: 10% bij anderen AS Adventure (diverse filialen): 5 % Atlas & Zanzibar (Gent): 5 % Avventura (Gent): 10 % Avventura (Brussel): 10 % Avventura (Brugge): 10 % Base Camp (Nijlen): 10 % voor KBF-leden, 5 % (klantenkaart) voor niet-leden Horizon Buitensport (St.Niklaas): 5 % Into The Wild (Nieuwpoort) : 10 % Kariboe (Hasselt - Leuven): 5 % North Face Store (Antwerpen, Leuven, Hasselt): 5 % Trekking (Aalst): 5 %

spartatlon - endorfine 13 - 14/09/2013 De Spartatlon is een sportieve uitdaging van fietsen, lopen, stappen, klimmen, water en allerhande proeven die de meeste sportieve mensen aankunnen, je kan op je eigen niveau en ritme meedoen. Je kan je reeds inschrijven door een mail te sturen aan: [email protected] met vermelding van je mailadres en (KBF of CAB of andere erkende bergsportvereniging) gegevens, leeftijd en de naam van je groep. Verdere informatie volgt dan.

te koop D Salomon Pro Ice Regular / maat 40 (1 x gebruikt) Nieuwprijs 250 € / vraagprijs 150 € contact: [email protected]

nieuwe regeling reservaties refuge jef de roeck - ovifat De Refuge Jef De Roeck is een hut van de KBF in de Hoge Venen. Deze hut is ideaal gelegen voor wandelingen, langlauftochten, mountainbike-escapades, ... Echter, omdat de (wan)toestanden ivm het niet betalen van de verblijven in de refuge aanhouden moet de KBF volgende maatregelen treffen: het verblijf moet vooraf betaald worden (en niet meer achteraf). De procedure is als volgt: 1. De reservatie loopt via het secretariaat: Of telefonisch op 03 - 830 75 06 of via mail op [email protected] 2. De all-in prijs (verblijf, gebruik trekkerskeuken, gas, electriciteit, douche) per bezoeker per dag is: Lid: € 7,00 Niet-lid: € 14,00 Lid < 13 jaar: € 4,00 Niet-lid < 13 jaar: € 8,00 Totaalprijs (vooraf) te betalen op rekeningnummer: BE78 0682 4921 8386 3. Na betaling ontvangt u een betalingsbewijs (factuur) waarop ook de toegangscode voor dit bezoek vermeld is. Dit document moet u kunnen voorleggen aan de refugewacht. De code van de hut zal regelmatig veranderd worden, gelieve dus steeds vooraf te reserveren. Reservaties kunnen tot ten laatste één WERKdag vooraf, in de voormiddag. Ook dan zal een betalingsbewijs gevraagd worden. Na het verblijf moet het lid een afrekening maken van het drankverbruik, dit aan de hand van de “groene kaartjes” die ter beschikking liggen in de refuge. Dit kaartje moet doorgestuurd worden naar het secretariaat, of u geeft uw verbruik door via mail.

37

38

PARTNER

/KBF SHOP BOEKEN 1. BERGBEKLIMMEN - CURSUSBOEK BEGINNERS Hét naslagwerk over technieken voor beginnende alpinisten. Prijs: € 21,00 2. wALLIS - Alpiene ervaring opdoen Een selectie van 10 prachtige “eenvoudige” beklimmingen in detail beschreven,zodat je met vertrouwen deze tochten zelfstandig tot een goed einde kan brengen! Prijs: € 19,00 3. ALPINE ROTSKLIMMEN - Auteur: Koen Hauchecorne Van klimschool tot hoogalpiene routes. Prijs: € 20,00 4. kennis maken met sportklimmen Klimactiviteiten die te realiseren zijn met de basisinventaris van een turnlokaal, voor groepen van 25 à 30 kinderen. Stapsgewijs wordt de overgang gemaakt naar klimmen in een echte klimzaal. Prijs: € 25,00 5. De Rock Warrior’s Way - Mentale training voor sport-en rotsklimmers - Auteur: Arno Ilgner Een leidraad bij de beleving van het klimmen, maar ook bij elk avontuur in het leven! Prijs: € 17,95

TOPO 1. MARCHE LES DAMES (Uitgave 2011) Prijs: € 18,00 2. TOPO fREYR Prijs: € 24,00 3. TOPO MOZET (Uitgave 2011) Prijs: € 16,00 4. TOPO DURNAL (Uitgave 2011) Prijs: € 7,50 5. TOPO BEEZ Prijs: € 6,00 6. TOPO Hotton Prijs: € 9,00 7. TOPO CORPHALIE (HUY) Prijs: € 8,00 8. TOPO YVOIR (Uitgave 2012) Prijs: € 12,00 9. TOPO Pont-a-lesse Prijs: € 12,00 10. TOPO PLAIN DES FOSSES (Uitgave 2011) Prijs: € 8,00

cursusboekjes

MERCHANDISING 1. OPNAAIBADGE Badge die je op je kleren kan naaien (6 cm x 4 cm) Prijs: € 3,00 2. T-SHIRTS KBF Kleur man: grijs-blauw met witte bedrukking. Kleur dames: grijs-groen met witte bedrukking. Prijs: € 16,00 (verzendingskosten inclusief)

1. KVB-cursusboekjes Deze cursusboekjes zijn bestemd voor de leerlingen, bevatten een handig overzicht van de aangeleerde technieken plus overzichtelijke illustraties. KVB KVB KVB KVB

1 (indoor Toprope – 36 pag – 12,5 cm x 9 cm) 2 (indoor voorklimmen – 48 pag – 12,5 cm x 9 cm) 3 (outdoor voorklimmen – 56 pag – 12,5 cm x 9 cm) 4 (adventure klimmen - 46 pag - 21 cm x 15 cm)

Prijs leden KBF: € 7,50 / stuk 2. KVB-instructeurshandleidingen Dit is de handleiding voor docenten, inclusief de bijhorende leskaarten. KVB 1 - Indoor Toprope – 36 pag (24 cm x 17 cm) KVB 2 - Indoor voorklimmen (24 cm x 17 cm) KVB 3 - Outdoor voorklimmen (24 cm x 17 cm) Prijs leden KBF: € 16,00 / stuk

KAARTEN 1. snowcarD Snowcard DAV Prijs: € 2,50

39

/clubS PRAKTISCH

40

BAC ANTWERPEN www.bacantwerpen.be

canyon team vlaanderen www.canyonteamvlaanderen.be

VOORZITTER: Henk Vandenhoeck 03 440 44 68 / henk [email protected] SECRETARIS: Nancy Willeme 0495 57 98 32 / [email protected]

VOORZITTER: Jeroen Schurmans [email protected] SECRETARIS: Helena Debedts [email protected]

BAC LIMBURG www.bac-limburg.be

de bergpallieters www.bergpallieters.be

VOORZITTER: Luc Vroninks 0475 42 27 04 / [email protected] SECRETARIS: Jan Rubens 0497 87 58 43 / [email protected]

VOORZITTER: Koen Van Hemelrijck 0473 66 11 32 / [email protected] SECRETARIS: René Moortgat 0477 67 44 52 / [email protected]

BERGSPORTVERENIGING KLEIN BRABANT www.bvkb.be

climbing team de dam www.dedam.be

VOORZITTER: Koen De Laet 0475 26 50 32 / [email protected] SECRETARIS: Stef Duymelinck 0494 44 09 61 / [email protected]

VOORZITTER: Goossens Tim / 0486 36 51 55 / [email protected] SECRETARIS: Jeremy Frackiewicz 0494 47 75 73 / [email protected]

bergsport oosT VLAANDEREN www.bovl.be

klimclub hungaria www.klimzaalhungaria.be

VOORZITTER: Philippe Caboor 09 371 46 72 / [email protected] SECRETARIS: Anneleen De Maesschalck 0499 40 00 81 / [email protected]

BESTUURDER: Tijl Smitz 0473 44 94 33 / [email protected] BESTUURDER: Charlotte De Roey 0479 27 78 38 / [email protected]

bergsportvereniging provincie antwerpen www.bergsport-bpa.be

limburgse bergsportvereniging www.klimburger.be

VOORZITTER: Marc Hermans 0475 56 75 50 / [email protected] SECRETARIS: Jan Van Herbruggen [email protected]

VOORZITTER: Lode Draelants 0496 40 03 21 / [email protected] SECRETARIS: Kees van Looij [email protected]

bergsport vlaams brabant www.bvlb.be

vlaamse bergsport waasland www.bergsportwaasland.be

VOORZITTER: Walter De Bruyne 053 80 46 29 / [email protected] SECRETARIS: Geza Toth 02 582 55 11 / [email protected]

VOORZITTER: Robert Verberckmoes 03 770 64 83 / [email protected] SECRETARIS: Mieke De Munck 0473 43 60 11 / [email protected]

bleau climbing team www.bleau.be

westVLAAMSE BERGSPORTVERENIGING www.westvlaamsebergsportvereniging.be

VOORZITTER: Bert Geerinckx 0486 62 24 35 / [email protected] SECRETARIS: Renaat Will 0485 58 61 72 / [email protected]

VOORZITTER: Bart Vercruyssen 0474 28 69 26 / [email protected] SECRETARIS: Els Meyhui 056 60 98 47 / [email protected]

blueberry club www.blueberry-hill.be

betaling lidgelden

VOORZITTER: Koen Demuynck 0490 41 00 70 / [email protected] SECRETARIS: Serge Miesse 0475 59 52 28 / [email protected]

REKENINGNR lidgelden: BE55 0682 2479 9244 (enkel lidgelden) REKENINGNR lidgelden De Bergpallieters BE07 0014 1279 2266 (enkel lidgelden)

/federatie praktisch FEDERATIE

REKENINGNUMMERS

VOORZITTER: Tuur Ceuleers 0472 69 89 23 / [email protected]

LIDGELDEN CLUBS: (zie clubs p 36) STAGES KBF: BE87 0882 4050 2094

ONDERVOORZITTER: Frank Stevens 0485 18 54 58 / frank.stevens@ klimenbergsportfederatie.be

CHAVEEHUT: BE14 0682 1547 1783

PENNINGMEESTER: Paul Verzele 0478 2567 84 / paul.verzele@ klimenbergsportfederatie.be

REFUGE JEF DE ROECK: BE 02 0688 9347 8040

SECRETARIS: Herman De Kegel 0472 71 50 39 / herman.de.kegel@ klimenbergsportfederatie.be

BIBLIOTHEEK

BESTUURDERS: Lode Beckers / Lode Draelants / Luc Vroninks / Jonas Lohaus / Jo Dotremont / Bart Vercruyssen

Tijdens kantooruren, en op de laatste woensdag van de maand ook tussen 17.00u en 21.00u.

SECRETARIAAT

HUTTEN

OPENINGSUREN: maandag - vrijdag van 9.00 -17.00u CONTACT: 03 830 75 00 / FAX 03 830 36 24 / [email protected]

CHAVEEHUT Rue de la Chavee 7, 5330 Maillen 083 65 52 39 Reservaties via secretariaat / website

1. ADMINISTRATIEF TEAM Tom De Clerck [email protected] Reginald Roels [email protected] Wendy Saerens [email protected]

REFUGE JEF DE ROECK Rue de l’Abbé Toussaint 19, 4950 Ovifat 080 44 67 17 Reservaties via secretariaat REFUGE DUCHESNE Chaussée des Alpinstes, 5500 Dinant (Freyr) Geen reservaties mogelijk

Gerd Peremans [email protected]

BEHEER KLIMGEBIEDEN Syuzanna Mkrtchyan [email protected]

2. sporttechnisch team Hanne Gyselbrecht [email protected]

BELGIAN REBOLTING TEAM CONTACTPERSOON: Kobe Bellinkx - Schrijversweg 4, 3660 Opglabbeek 0486 12 37 86

CENTRALE WANDELINGEN Koen Hauchecorne [email protected]

VOORZITTER: Jan Bril 02 523 18 54

Jan Verhoeven [email protected]

SECRETARIS: Julien Baeten 03 455 72 95 COÖRDINATOR: Theo Goovaerts 0486 58 4761 / [email protected]

41

/hutten REFUGE JEF DE ROECK (oVIFAT - hOGE vENEN)

chaveehut (maillen - ardennen)

Rue Abbé Toussaint 19, OVIFAT - 080 44 67 17

Rue de la Chavée 7, 5330 MAILLEN - 083 65 52 39

Voor activiteiten als wandelingen, langlauftochten, mountainbike of een gezellig treffen in een prachtige omgeving. Voor groepsreservaties en toegangscode: zie onderstaande telefoonnummers. Ieder niet-lid mag op uitnodiging en in het bijzijn van een lid, ten hoogste tweemaal overnachten in de refuge. Bij een eventuele derde overnachting zal het niet-lid lid moeten worden van de KBF. Reservatieprocedure 1. reservatie via het KBF-secretariaat (zie rubriek Up2Date) 2. betaling (vooraf) uit te voeren 3. secretariaat stuurt bevestiging + toegangscode 4. na verblijf het drankverbruik doorgeven Om de bereikbaarheid van de refuge te garanderen, moet het codenummer van de hut aangevraagd worden op het secretariaat: 03 830 75 06 of Paul Verzele 0478 25 67 84 Hutverantwoordelijke

RESERVATIES Alle reservaties gebeuren via het KBF-secretariaat Tel. 03 830 75 00 Fax 03 830 36 24 [email protected]

Paul Verzele TARIEVEN 2013 “all-in” (per bezoeker per dag) (verblijf, gebruik trekkerskeuken, gas, electriciteit, douche) : Lid: € 7,00 Niet-lid: € 14,00 Lid < 13 jaar: € 4,00 Niet-lid < 13 jaar: € 8,00

OPENINGSTIJDEN Van 1 maart tot 30 juni en van 1 september tot 30 oktober is de hut elk weekend open (tijdens de week vanaf minimum 20 personen). Van 1 juli tot 31 augustus: alle dagen met enkel trekkerskeuken formule en ontbijt en lunchpakket. De hut is dagelijks gesloten van 10u tot 17u.

Tot en met 5 jaar: gratis

REFUGE JEAN DUCHESNE (fREYR - ARDENNEN) Chaussée des Alpinistes 1, 5500 ANSEREMME (Dinant)

42

Gelegen op het plateau van Freyr, boven het meest indrukwekkende rotsmassief van België, Freyr ... Hier heeft de CMBel een hut beschikbaar voor o.a. KBF-leden. Deze hut biedt slaapgelegenheid aan 32 personen. Indien het te veel regent, is dit de ideale oplossing om droog te blijven tijdens de weekends, na een zware klimdag. Overnachting is ook mogelijk op de bivakweide en dit in een (kleine) tent of bivakzak. Omdat het hier niet gaat om een officiële camping, maar om een bivakplaats zijn grote tenten – model bungalow – verboden. TARIEVEN 2013 Refuge: Lid van bergsportfederatie: € 4,00 Niet-leden: € 8,00 Bivakweide: Lid van bergsportfederatie: € 2,00 Niet-leden: € 4,00

Van 1 november tot 28 (29) februari is de hut zowel tijdens het weekend als de week pas open vanaf min. 20 personen. De huttenwirten komen aan op vrijdag rond 20u. en vertrekken op zondagochtend rond 11u. Hutverantwoordelijke Bart en Gonda Vercruyssen-Martens Tel. 09 374 12 50 (na 19.00u) TARIEVEN 2013 waarborgsom € 75 (10-29 pers) / € 125 (vanaf 30 pers) Trekkers keuken € 1,80 Ontbijt € 5 Lunch € 5 Avondmaal € 10

lid van bergsportfederatie niet-lid kind lid <13j kind niet-lid <13j

KAMER € 7,50 € 15,00 € 5,00 € 10,00

LAGER € 6,00 € 12,00 € 3,50 € 7,00

TENT € 4,00 € 8,00 € 1,50 € 3,00

43

PARTNER