KLIM BERGSPORT NOVEMBer 2014

/KLIM BERGSPORT EN

magazine

NOVEMBer 2014

1

VERSCHIJNT ZES KEER PER JAAR - JANUARI (SUMMIT), 2/ FEBRUARI, 3/ APRIL, 4/ JUNI, 5/ SEPTEMBER; 6/ NOVEMBER AFGIFTEKANTOOR 3500 HASSELT 1 - AFZENDERADRES STATIESTRAAT 64 - ZWIJNDRECHT - ERKENNINGSNR. P309808

2

/jaargang 7

nr. 2014 / 6

/inhoud 5/

Woord vooraf

7/

up2date

8/

Materiaal & techniek

12/

Alpenvereinaktiv.com

16/

Nieuwe klimzalen in Vlaanderen

20/

Intervieuw Olivier Coenen

24/

KBF-Jeugdtrefweekend

26/

Ultra Trail

28/

Work and Climb

32/

Stage bergbeklimmen beginners

37/

PETZL Roc Trip

38/

Toerskistage Windautal

42/

Der Weg ist dass Ziel

47/

Shop

19/

Hutten

/HIGHLIGHTS

15

3

20

32

Foto kaft : Gert Bloemen - stage bergbeklimmen beginners - pagina 32)

38

PARTNER

PARTNER

4

woord vooraf /woord vooraf In het vorige tijdschrift verscheen een oproep voor redactiemedewerkers. Een bericht dat enige deining teweegbracht: verscheidene enthousiaste kandidaatstellingen sijpelden immers onze inbox binnen. Na enkele gesprekken telt de redactieraad momenteel twaalf leden. Een gedreven groep die hun schouders onder de verdere ontwikkeling van het tijdschrift als informatief ankerpunt van de KBF wensen te zetten. Het eerste resultaat van deze nieuwe dynamiek vindt u van pagina 8 t.e.m. 11: de rubriek “Materiaal en techniek”. In de redactieraad worden ideeën, concepten en invalshoeken besproken. Cocoongedrag is ons echter vreemd: wij nodigen alle leden uit om opmerkingen, vragen en opinies aan de redactie te bezorgen. Dit kan via e-mail, Facebook, Twitter of (voor de nostalgici) gele briefkaart. De anti-censuurcommissie zal er alvast streng op toezien dat alle beargumenteerde en goed onderbouwde reacties - positief, neutraal of negatief - in de lezersrubriek worden opgenomen. Traditiegetrouw steunt het tijdschrift bovendien op bijdragen van de KBF-leden in de vorm van reisverslagen, sporttechnische info, interviews, e.a. Dit verandert niet. Alle leden die hun pennenvruchten met de bergsportgoegemeente willen delen kunnen (best vooraf ) contact opnemen met de redactie. Hetzelfde geldt voor diegenen die hun inspiratievolle hersenkronkels in de redactieraad verder willen uitwerken. Hoe kan je ons bereiken? E-mail: [email protected] Facebook: https://www.facebook.com/KlimenBergsportfederatie Twitter: https://twitter.com/Klimenbergsport Tot ziens, hopelijk op de After Summerbeurs!

Tom De Clerck

/COLOFON KLIM- EN BERGSPORTMAGAZINE KBF Dit federatietijdschrift verschijnt zes maal per jaar en is een uitgave van de Klim- en Bergsportfederatie VERSCHIJNINGSDATA 2015 Begin januari (Summit 2014), begin februari, begin april, half juni, begin september en begin november. REDACTIEVERANTWOORDELIJKE Reginald Roels / [email protected] REDACTIEMEDEWERKERS Tuur Ceuleers, Herman De Kegel, Tom De Clerck, Pleun Van Looij, Celien Souvagie, Isabeau Vogeleer, Luc Vandenbosch, Louis De Geest, Eddy Kindt, Orlando Furfari, Arne Monstrey, Reginald Roels Afsluitdatum Afsluitdatum Afsluitdatum Afsluitdatum Afsluitdatum

uitgave uitgave uitgave uitgave uitgave

februari: 22/12/2014 april: 13/02/2015 juni: 24/04/2015 september: 17/07/2015 november: 14/09/2015

VORMGEVING, PREPRESS EN DRUK LayOut - opmaak: Reginald Roels Druk: Drukkerij Paesen - Genk VERANTWOORDELIJKE UITGEVer Tuur Ceuleers - p/a Statiestraat - Zwijndrecht

5

6

PARTNER

up2date bergwandelen met kinderen

begeleide klimreis naar marokko

Kinderen beschrijven, tekenen, vertellen hun wensen, dromen en fantasieën. Wie goed luistert en waarneemt kan tochten voor en samen met kinderen plannen.

Plaats: Todra / Amellago / Gorges d’Imiter

Wij helpen je graag op weg met onze nieuwste KBF-uitgave. De brochure verschijnt midden november en is gratis af te halen op ons After Summer Event, op onze stand op de Fiets- en Wandelbeurs 2015, tijdens de opleidingen tot zelfstandig bergwandelaar, via de bergwandelverantwoordelijke van je club of op het KBFsecretariaat.

Je hebt een stevige basis als zelfstandig rotsklimmer op goed geëquipeerde klimmassieven van enkele touwlengtes, je droomt ervan om langere rotsroutes te gaan klimmen op een exotische bestemming, maar je ziet het niet zitten om dat alleen te doen? Dan is dit iets voor jou!

Perode: 04 - 13 april 2015

Onder begeleiding van ervaren instructeurs zet je de eerste stappen in dit nieuwe en fascinerende terrein. Tussendoor is er natuurlijk tijd en gelegenheid om het land, het landschap en de mensen beter te leren kennen. In samenspraak met de begeleiders wordt een voorbereidingsweekend gepland. Begeleiders: instructeurs B Rotsklimmen (UIAA Rock climbing instructors – Trad Climbing) Inschrijving/informatie: [email protected] Prijs: 1250 €

NIEUWE TOPO DURNAL 2014 Topo Durnal Derde herziene uitgave Troisième édition révisée

40 pagina’s, Nederlands/Frans 68 routes (makkelijk tot redelijk moeilijk) Uitgave van KBF Prijs: 9 €

Reeds lang heeft het klimmassief van Durnal een reputatie verworven als één van de makkelijkste en meest populaire rotsklimgebieden van het land, zowel bij de Nederlandstalige, als bij de Franstalige klimmers. Daarom is de derde, herziene uitgave van deze topo ook volledig tweetalig. Daarnaast bevat deze editie ook enkele nieuwe routes, evenals een herziening van de quoteringen van routes die belangrijk gewijzigd zijn (de ‘bierroutes’, bijvoorbeeld), of waarvan door het gebruik gebleken is dat de oorspronkelijke quotering verkeerd was ingeschat. Durnal blijft natuurljk Durnal: - bij de minste zonneschijn na een regenbui snel opdrogend en dus opnieuw beklimbaar. - Het massief is erg overzichtelijk en dus bijzonder geschikt als scholingsgebied. - Durnal is een voormalige steengroeve, en de rotsen bestaan uit zandsteen, dus moet er steeds gelet worden op los zittende ste nen.

Inbegrepen: vlucht, verblijf, maaltijden ter plaatse, plaatselijk transport en klimbegeleiding Niet inbegrepen: persoonlijke uitgaven Deelnamevoorwaarden: KVB3 (http://www.klimenbergsportfederatie.be/indoorklimmen/downloads-kvbs) of gelijkgesteld door ervaring (wordt getest tijdens voorbereidingsweekend), 5C outdoor comfortabel kunnen voorklimmen in geëquipeerd terrein, beschikken over eigen materiaal voor goed geëquipeerde massieven.

7

Tekst: Arne Monstrey redactiemedewerker - verkoper bij

Lightwave Firelight 750 Een slaapzak met een temperatuurbereik van -17°C (limiet) en een gewicht van slechts 1110 gram? Dankzij de Firelight 750 is het mogelijk! En dit ligt niet aan beperkende elementen zoals een kortere rits, maar volledig aan het gebruik van de allerhoogste kwaliteit witte Poolse ganzendons. Een Fill Power van 900 is ongezien. De binnen- en buitentijk heeft een denier van 15 en is aan 29 g/m² nog steeds sterk genoeg om klimmers bij te staan tijdens hun bivaks in de wereld van graniet. Gewicht: 1110g (Regular) Adviesprijs: 699 €

The North Face Radium Hi Loft Fleece Op het eerste zicht denk je: ‘Slim gezien van The North Face. Een fleece met het uiterlijk van een donsjas, mooi!’ En dan kijk je iets beter en zie je dat het naast de knappe look ook een zeer technische trui is. Gemaakt uit iets langere fleece haren, het zogenaamde Hi Loft, is deze warmer per gram dan een standaard fleece. Isolatie is immers het vasthouden van warme lucht en hoe langer deze haren, hoe meer warme lucht ze kunnen bijhouden. Om oververhitting tegen te gaan als je bijvoorbeeld plots actiever gaat bewegen, zijn er, verspreid over het hele kledingsstuk meerdere banden gemaakt, waar geen fleece op staat, maar eerder losjes over hangt. Hierdoor creëer je veel meer ventilatie. Op die manier krijg je tegelijkertijd een uiterst warm kledingsstuk met een zeer hoog ademend vermogen. Eentje dat zich letterlijk aanpast aan jouw lichaamsactiviteit. Gewicht: 439g Adviesprijs:160 €

8

The North Face Thermoball Hoodie Al jarenlang staan buitensporters voor de moeilijke keuze tussen dons of synthetisch. Misschien hoeft dat nu niet langer het geval te zijn, want Thermoball biedt het beste van deze twee werelden. Net zoals dons is het superlicht en compact en biedt het een uitstekende warmte-gewicht-verhouding. Bovendien ligt het doorademend vermogen van deze vulling zo hoog dat je het met moeite te warm zult hebben als je plots heel intens zou beginnen sporten en transpireren. Omdat het een synthetische vulling is, is het veel beter bestand tegen vocht, het grootste probleem bij donsjassen. Denk maar aan een bezwete rug onder je rugzak of neerdruppend smeltwater tijdens het beklimmen van een waterval. Het verschil met andere synthetische vullingen zit in het feit dat je hier met kleine clusters werkt (de Thermo ‘balls’) in plaats van matten met lange holle vezels. Op die manier creëren ze veel meer isolerende luchtbellen die je warm kunnen houden, zelfs als je jas nat is. Een schitterend nieuw en veelbelovend kledingsstuk. Gewicht: 375g Adviesprijs: 200€

materiaal & techniek Klättermusen Allgrön Jacket Draag jij ecologie en duurzaamheid hoog in het vaandel? Wil je tegelijkertijd ook nog steeds de kwaliteit van een hoogstaande technologische jas? Dan is deze van Klättermusen misschien iets voor jou. Drielaags en dus sterk genoeg voor al jouw klimen stapactiviteiten. Het membraan is niet alleen 100% water- en winddicht en van een zeer hoog ademend vermogen, maar stretcht bovendien. Op die manier beweegt het constant met je mee, welke activiteit je ook doet. De jas is volledig gemaakt uit gerecycleerd en recycleerbaar polyester en gebruikt geen PFOA’s, een product dat schadelijk is voor het milieu en dat in het productieproces van vele andere jassen gebruikt wordt. Bovendien gaat bij elke aankoop van een Klättermusen artikel standaard 1% van de aankoopprijs naar een natuurproject. Gewicht: 670g (maat M) Adviesprijs: 451 €

Petzl Laser Speed Light Ice Screw Buiten zijn nieuwe collectie klimtouwen heeft Petzl zich deze winter toegelegd op het vernieuwen van hun ijsklimassortiment. Een mooi voorbeeld daarvan is deze superlichte ijsschroef. Eentje van 17cm weegt slechts 100 gram. Ga je voor 13cm, dan is het zelfs maar 91 gram. De langere versie van 21cm weegt 110gram. Dit alles is mogelijk omdat de huls zelf uit aluminium bestaat. Alleen de tanden zijn nog uit staal gemaakt, wat veel duurzamer is en dus langer voor de nodige grip in het ijs kan zorgen. Dit model is verkrijgbaar in drie verschillende lengtes die elk een aparte kleurcode hebben zodat je ze gemakkelijk terugvindt aan je gordel. De zwengel zorgt ervoor dat je je ijsschroef supergemakkelijk in het ijs draait. De voorziene haak is groot genoeg om heel eenvoudig je setje in te hangen. Gewicht: 91g (13cm) / 100g (17cm) / 110g (21cm) Adviesprijs: 64,15 € (13cm / 65,35 € (17cm) / 66,55 € (21cm)

9

Petzl Lim’Ice Sharpener Een wonder dat niemand hier vroeger op gekomen is: een apparaat om je ijsschroeven mee te slijpen. Deze Sharpener is uiteraard ontworpen om alle punten van Petzl-ijsschroeven mee te kunnen scherpen, maar ook die van andere merken kun je hiermee slijpen. Dit toestel slijpt in twee verschillende hoeken, zodat je altijd terug de juiste ‘grip’ kunt creëren. Bovendien is de bediening ervan heel eenvoudig. Ideaal om in huis te halen en alle ijsschroeven nog eens te behandelen voor je met je vrienden naar winterse oorden vertrekt. De stalen vijl is omkeerbaar zodat je hem dubbel zo lang kunt gebruiken. Gewicht: 162g Adviesprijs: 68.65 €

PARTNER

10

Tekst: adidas eyewear

materiaal & techniek

Sportbrillenspecialist adidas eyewear legt de lat nu nog hoger voor de outdoorsector met de nieuwe tycane pro outdoor. Onbelemmerd zicht, optimale bescherming, uitstekende pasvorm en een revolutionaire foam die perfect op het gezicht aansluit. De tycane pro outdoor is de ideale gadget, zelfs bij de zwaarste bergbeklimmingen.

tycane pro outdoor sportbril

Optimale bescherming is essentieel in de bergen. Door de sterke zonnestralen en de snijdende wind op grote hoogtes, lopen bergbeklimmers het risico om oogschade op te lopen. Een kwalitatieve sportbril is dan ook een absolute must. Technisch hoogstandje van de tycane pro outdoor is de innovatieve en ergonomisch gevormde foam die perfect aansluit op het gezicht. De foam vormt zich optimaal naar elk hoofd, waardoor de ogen beschermd zijn tegen UV-licht, regen, transpiratie en wind. De combinatie van het ademende materiaal, de ventilatiesystemen in de foam en de anticondenslaag op de glazen zorgt altijd en overal voor perfect zicht. De Duitse bergbeklimmer Thomas Huber, een van de twee Huberbroers: “Bij moeilijke beklimmingen is een goed zicht letterlijk van levensbelang. De tycane pro outdoor creëert een ongekend gezichtsveld in elke situatie, dit heb ik zelf kunnen ondervinden tijdens de producttesten in Patagonië. De nieuwe foam sluit naadloos aan, beschermt ogen tegen alle invloeden en zorgt er ook voor dat de glazen niet beslaan. De waterafstotende filtertechnologie stoot vuil, stof en neerslag moeiteloos af voor perfect zicht.” De tycane pro outdoor speelt in op elke mogelijke behoefte. Het SPX-montuur is licht, flexibel, splintervrij en antiallergeen. Dankzij de verstelbare veren en neusstukken kan de drager de bril aanpassen aan de vorm en grootte van het hoofd. De uiteinden van de veren, waaraan de meegeleverde hoofdband kan worden bevestigd, is bekleed met rubber zodat de bril niet afglijdt. De tycane pro outdoor is beschikbaar in twee maten en vijf kleuren.

Voor meer informatie over deze en andere modellen, ga naar www.adidas.com/eyewear

11

/ALPENVEREINAK

De nieuwe “tochtenwebsite” Websites met tochtinformatie bestaan reeds meer dan 10 jaar; Met “AlpenvereInaktiv.com” willen de Alpenverenigingen echter alles overtreffen. Wat het bijzondere is aan deze website, wat de website kan aanbieden en wat de bijdrage van de leden kan zijn, kan je in dit artikel zelf ontdekken. Alpenvereinaktiv.com is sinds 22 december 2012 online. Maar zoals het bij een project gaat en dan zeker bij een “actieve” website, zal het niet snel de status “afgewerkt” krijgen. Vrij vertaald door Bart Vercruyssen naar “Alpenvereinaktiv.com – Das neue Tourenportal” van Michael Larcher (Uit Bergauf N° 03/2013) Fotos: copyright © norbert-freudenthaler.com

WAT IS ALPENVERIENAKTIV.COM ? Een website die tochtinformatie aanbiedt. Dit idee is zeker niet origineel want er bestaan zeker nog andere sites die hetzelfde onderwerp aanbieden. Interessant is echter het feit dat met de website de Alpenverenigingen in dit segment een nieuwe “Kwaliteitsstandaard” willen online brengen en zo ook een fundering te hebben voor de “Bergsportgemeenschap”. Alpenvereinaktiv.com is een gemeenschappelijk project van DAV (Deutscher Alpenverein), AVS (Alpenverein Süd-Tirol) en ÖAV (Alpenverein (Oesterreich). Zij hebben samen deze website opgebouwd en waarborgen ook de bedrijfszekerheid en de verdere ontwikkeling van de website.

12

KTIV.COM

” van de Alpenverenigingen Wat wil alpenverienaktiv.com ? Een nieuwe standaard in het plannen van tochten ontwikkelen en met dit doel voor ogen zijn 3 zaken belangrijk: techniek, inhoud en context. Context: hoe zou het zijn als je op een website alles kan vinden wat je voor een tourski tocht nodig hebt? Dus, bijvoorbeeld als je naast een goede tochtbeschrijving ook nog een “track” en foto’s die een beeld geven over de te verwachten tocht kunt vinden. Wil je immers niet alles weten over de hutten in de omgeving en over de tochtmogelijkheden in de omgeving indien je om één of andere reden zou moeten uitwijken? Met een klik zou ook de weersvooruitzichten en het actuele lawinebericht beschikbaar moeten zijn. En last but not least: we vragen ons ook afhoe zijn “de huidige omstandigheden” zijn: poedersneeuw, diepsneeuw of smeltsneeuw? En al deze info heb je ook graag bij je op de tocht zelf: digitaal op de smartphone of een uitgeprinte PDF. Verder komen belangrijke veiligheidstips en materiaalkeuze aan bod, en kunnen meegegeven worden evenals info over openbaar vervoer. Als de context belangrijk is, dan is de inhoud nog belangrijker. De éénmalige registratie, die van iedere auteur verlangt wordt, is in luttele minuten in orde gebracht. Dan kan men in zeer korte tijd

online heel wat actuele info ingeven en verschillende foto’s opladen. Dit moet anderen helpen om de actuele omstandigheden te controleren en te bepalen of de geplande tocht doenbaar is of niet. Hoe meer info hoer beter: wegbeschrijving naar het gebied, parkeermogelijkheden, routebeschrijving, moeilijkheidsgraad, GPS track, foto’s, enz. Het is voornamelijk de bedoeling dat zeer veel van de ervaren en deskundige OeAV-functionarissen èn leden hun kennis en beschrijvingen delen. Ook berggidsen hebben meegeholpen bij het uitbouwen van het gehele concept. Het motiveren van een dergelijke grote redactiegroep was niet moeilijk, maar het zal een hele opgave zijn om het concept draaiende te houden. Bij het opzetten van het project was het al snel duidelijk dat kwaliteit belangrijker moest zijn dan kwantiteit. Dus liever 5 nieuwe goede tourskitochten dan 20 middelmatige. Om dit te bereiken werd als doelstelling gesteld dat er zou nagegaan worden of de auteurs aan bepaalde voorwaarden voldoen zoals bijvoorbeeld geschoold zijn in de bergwereld. Een bijkomende voorwaarde is dat de auteurs hun echte naam gebruiken en geen pseudoniem. Daarnaast werd beslist dat er per Sektion (sectie) van de Oostenrijkse Alpenvereniging vaste auteurs aangesteld moesten worden, zodat er op een gestructureerde manier aan het forum gewerkt wordt.

13

PARTNER

PARTNER

Moderne techniek, sterke partner. Enkele jaren terug werd beslist om niet alles op gebied van software zelf te ontwikkelen. Er werd een intense studie en bevraging gedaan om zo bij de juiste partner uit te komen. Uiteindelijk werd een overeenkomst gesloten met de Firma Allgäuer AlpsteinTourismus. Met deze partner werd het mogelijk om een website te ontwikkelen die al enige maanden na de start een zeer hoge technische weergave kon bieden die bij de beste hoort van wat men online kan vinde n.

Wat biedt alpenvereinaktiv.com ? Hoogwaardige tochtinformatie, aktuele omstandigheden, het beste online nieuws wat betreft de bergwegen- en -paden, enz, de beste hutteninformatie en het beste Alpen weerbericht. En ook niet te vergeten: er is een app voor smartphones, zowel android als iPhone die dezelfde kwaliteit biedt als op computer of laptop.

Het zwakke punt ? De vele “blinde” vlekken die er op dit ogenblik nog zijn, vooral in de Oost-Alpen, wat betreft reeds ingegeven routes en tochten. Wel kan men toch reeds gebruik maken van de andere info maar er wordt gehoopt dat dit euvel langzaam verholpen wordt door meer en meer bergliefhebbers te vinden die hun ervaringen in die gebieden willen delen. Een verdere doelstelling is om nog meer klimgebieden, hoog alpine tochten, gletsjertochten en mountainbiketochten in het aanbod te krijgen.

Op de AFTER SUMMER (23 november 2014) zal voor de stageleiders bergwandelen, bergbeklimmen en toerski een uitgebreide (Engelstalige) workshop gegeven worden door de heer Georg Rothwangl (Alpenverein Österreich). De workshop van 13.30u tot 15.00u is echter reeds volzet, maar je kan nog inschrijven voor een identieke workshop die doorgaat van 11.00u tot 12.30u

15

/NAAR EEN GROTERE OOST-VLAAMSE INDOORKLIMCULTUUR KLIMZAAL BALANCE GENTBRUGGE Wat? Vernieuwende boulderzaal die mikt op kwalitatieve klimroutes Waar? Louis Van Houttestraat 109, 9050 Ledeberg, vlot bereikbaar met het openbaar vervoer Doelgroep? De geoefende klimmer en de gemotiveerde beginner, klimroutes vanaf geel, enkele groene ‘opwarmers’ Wanneer? Opening op 17 oktober (gratis cocktail voor klimmers)

Joris Kaïret, zaakvoerder en architect: “Wij hebben de klimzaal volledig zelf ontworpen, ik ben zelf namelijk architect en klimmer. De zaal zit ingebouwd in een voormalig magazijn achter ons huis. Het is een eerder kleine zaal. We willen de kleinschalige ‘spirit’ bewaren, omdat we het gevoel hebben dat die verloren aan het gaan is in de klimsport. De sport wordt steeds groter en commerciëler, maar wij wensen graag het persoonlijke aspect zoals in de begindagen van de indoorklimsport te behouden. Vanuit deze zienswijze werd voor routes die starten op niveau ‘geel’ geöpteerd: wij mikken vooral op mensen die echt met de klimsport bezig zijn.” “Duurzaamheid heeft bij het ontwerp zeker een rol gespeeld. We hebben zoveel mogelijk van het bestaande gebouw gerecupereerd: de muren, de dakspanten,… Elke steen die je niet afbreekt moet je ook niet opnieuw zetten. Tevens bevindt de klimzaal zich vlakbij het stadcentrum van Gent en kunnen de klimmers zich met de fiets of het openbaar vervoer verplaatsen. Dit is de eerste basispijler van ecologie: nabijheid, waardoor onnodige verplaatsingen met gemotoriseerd vervoer worden vermeden.” “Verder werken we energie-efficiënt. Zo recupeert het ventilatiesysteem volledig de warmte die naar buiten gaat. Er is vloerverwarming, en de vloer is volledig geïsoleerd. Het dak van de zaal is bijzonder: dat bestaat volledig uit warmtewerend glas en kan geopend worden bij mooi weer. De grote hoeveelheid natuurlijk licht in onze zaal leidt tot een verantwoord energieverbruik.

16

Spannende tijden voor de klimsport in Vlaanderen: met de opening van drie nieuwe klimzalen in een periode van drie maanden, waarvan twee in Gent, is Oost-Vlaanderen goed op weg om de klimcultuur een nieuwe boost te geven. Wij spraken met architecten en initiatiefnemers over de nieuwe zalen, én duurzaamheid en ecologie.

BIOVER SPORT BLAARMEERSEN GENT Wat? De grootste klimzaal van Europa, met 3500 m² beklimbare oppervlakte. Twee lengteklimzalen, een boulderzaal, outdoorkliminfrastructuur (boulder- en leadklimwand), een via ferratta… Waar? Zuiderlaan 20, 9000 Gent, vlot bereikbaar met het openbaar vervoer Doelgroep? Alle beginnende en geoefende klimmers van Vlaanderen en daarbuiten Wanneer? Open sinds 5 september

Architect Paul De Mulder, vennoot architectenbureau De Bouwerij: “In ons oorspronkelijke ontwerp liep de klimwand over de volledige buitenzijde van de zaal. Dit bleek budgettair echter niet haalbaar te zijn. Lode Vranken, één van mijn collega’s, klimt al jaren en heeft, gebaseerd op zijn ervaring, het uiteindelijke ontwerp gemaakt.” “Wat duurzaamheid betreft, werd er veel aandacht besteed aan het materiaalgebruik: het gebouw is in staal gebouwd, een perfect recycleerbaar materiaal. Het energieconcept werd volledig uitgewerkt met duurzaamheid als achterliggende gedachte. Het luchtventilatiesysteem verwarmt het volledige gebouw, wat veel zuiniger is, aangezien je de lucht veel gerichter kan sturen. De warme lucht wordt boven in de zaal geblazen, en verwarmt het hele gebouw. Zo wordt de warmte gelijkmatig over de hele zaal verspreid en wordt er geen ‘oven’ van stijgende warme lucht gecreëerd. De verwarming van de lucht verloopt via warmtepompen, die op hun beurt gevoed worden door zonnepanelen. In die zin wordt de hele cyclus doorlopen, wat dit tot een ‘low energy’- gebouw maakt”.

TEKST: LOUIS DE GEEST FOTO’S COURTESY: BALANCE BIOVER VBW --

“Tevens is de waterhuishouding ecologisch: ondergronds zitten vijf putten van 20.000 liter die het regenwater opvangen, wat veel meer is dan wettelijk vereist is. Verder is de inplanting van de ramen heel bewust gekozen om zoveel mogelijk zonlicht in de zaal toe te laten. Via daglichtsensoren wordt automatisch het licht bijgeregeld om op die manier zo weinig mogelijk energie te verspillen”. Bert Geerinckx, zaakvoerder: “De Biover Sport Blaarmeersen is een ecologisch en duurzaam gebouw, en we willen het op een ecologische manier uitbaten. Dit betekent enerzijds dat we met een groene energieleverancier werken, en anderzijds dat we ons afval proberen te beperken. Dit houdt in dat we geen wegwerpverpakkingen gebruiken in het restaurant en dat er zoveel mogelijk met biologisch geteelde producten van eigen streek gewerkt wordt.”

18

KLIMZAAL STEKENE Wat? Lengteklimzaal met routes van alle niveau’s Waar? Stekene, het vlotst bereikbaar met de auto Doelgroep? Beginnende en geoefende klimmers uit het Waasland & OostVlaanderen Wanneer? Beklimbaar vanaf januari 2015 Robert Verberckmoes, voorzitter Bergsport Waasland vzw: “Op het moment van verschijnen van dit magazine zijn we nog volop bezig met de bouw van de klimzaal. De zaal zal vanaf januari 2015 uitgebaat worden, in samenwerking met de gemeente Stekene. Daar zijn we zeer blij mee: we zijn immers een vzw die enkel met vrijwilligers werkt en kunnen die uitbating onmogelijk op ons nemen.” “Het wordt een klimzaal van elf meter hoog, met drie wanden, één van acht meter en twee wanden van zes meter. In november worden de wanden geplaatst en in december volgen de routes. Het ontwerp is gebaseerd op de klimzalen in Oudenaarde en Brugge.” “De klimzaal is een deel van de nieuwe sporthal van Stekene, ontworpen door het architectenbureau Bart Tryhou, geheel volgens de nieuwste normen en voorschriften inzake isolatie, verwarming, en verluchting. Verder is de verlichting een energiezuinig led-type en wordt voor de bouw van de basisstructuur en klimwanden zo veel mogelijk gebruik gemaakt van hout dat FSC-gekeurd is (komende van duurzame houtkap, red.).” “Deze zaal is een fantastische zaak voor onze huidige clubleden, maar nog belangrijker is het feit dat we de klimsport in het Waasland zo nog meer op de kaart kunnen zetten”.

19

(klimzaal nog in opbouw)

/Olivier Coe FREYR

NAAR AANLEIDING VAN HET VERSCHIJNEN VAN DE NIEUWE TOPO VAN FREYR WILLEN WE AANDACHT GEVEN AAN EEN PERSOON DIE NAUW BETROKKEN IS IN HET HERBEHAKEN VAN DE ROUTES IN FREYR: Olivier Coenen. Freyr valt onder beheer van de cab (Club alpin belge), de franstalige tegenhanger van KBF.

20

enen

KBF: Hoe zie jij in de toekomst het hoog-niveau-klimmen evolueren? Olivier: Ik twijfel er niet aan dat het klimmen nog verder zal evolueren: klimmers beginnen op jongere leeftijd, klimen boulderhallen worden beter, er is meer kennis en knowhow omtrent trainingschema’s, er wordt bijna elke dag ergens ter wereld wel een nieuwe route ingeboord,… Ooit zal een route 9c geopend worden, daar ben ik van overtuigd. KBF: Je maakte ooit deel uit van een groep die de rotsen onderhoudt, nl het Belgian Rebolting Team (BRT ). Hoe ben je terecht gekomen in die groep, en waaruit bestond het werk voornamelijk? Olivier: Ik heb de groep samen met Mark Van De Walle opgericht, onder de koepel van de toenmalige CAB-BAC (Club Alpin Belge – Belgische Alpenclub). Vroeger was het vaak heel druk in Freyr, Beez en Dave en ik had het idee dat via een sanering van massieven een grotere spreiding van de klimmers mogelijk kon zijn. Vandaar dat we toen Les Awirs nieuw leven hebben ingeblazen. Ik heb toen geadviseerd om iemand halftijds in dienst te nemen voor de sanering van de massieven, maar dat was helaas niet mogelijk. Met het BRT (Belgian Rebolting Team) hebben we ook vele routes opnieuw behaakt, o.a. in Freyr. Immers: ’Bad Bolts Kill’ , lees je in de topo van Yosemite!

KBF: Kun je schetsen hoe je met klimmen bent begonnen? Olivier: Via scouting kwam ik in aanraking met klimmen. De buitenmuur langs de grote ring van Hasselt was toen mijn klimlocatie. Daarna werd klimmuur Olympia gebouwd, en toen ik 12 jaar was ging ik met de klimschool mee. In het 2de jaar klimschool was ik al voorklimmer. Ik had het geluk dat ik met jongens kon meerijden die over een rijbewijs beschikten: Mark Jacquemin, Serge Heines en natuurlijk Peter Belien. Met Peter heb ik vele achtste graadroutes (o.a. Schwarzenegger te Freyr in 1995, toen nog nieuw) beklommen! KBF: Kun je een verschil merken tussen de jaren negentig, en nu, anno 2014? Daarmee bedoel ik: de karakteristieken/ eigenschappen van nieuwe routes, de mentaliteit van klimmers, … Olivier: Moeilijke vraag…Vroeger waren moeilijke routes korter en meer blok. Nu zijn routes vaak langer (50 m of langer), met vaak ook boulders. Tevens klommen wij toen eerder befaamde routes met geschiedenis. Zo waagden Peter en ik ons aan de beklimmming van ’Aragorn’ te Freyr omdat die de jaren ervoor onsight beklommen was door Marc Le Menestrel. Nu lijken mensen vaak de meer toegankelijke routes te willen klimmen.

KBF: Vertel eens iets meer over het herequiperen van de routes in Freyr: wanneer gebeurt dit, hoeveel routes worden geherequipeerd, met hoeveel mensen wordt dit uitgevoerd, … Olivier: De eerste sanering, samen met Guy Vandenberg, vond slechts 14 jaar geleden plaats op de massieven Jeunesse en de Louis-Philippe. Daarna ging alle aandacht naar Les Awirs. Toen Natura 2000 bouwvergunningen voor massieven invoerde, hadden we er toen eerlijk gezegd geen zin meer in. In de zomer van 2010 begon het weer te kriebelen en herequipeerde ik met Kobe Bellinkx ’God Save the queen’ in Freyr, de tweede plaquet was bijna doorgesleten vanwege het vele vallen. In 2011 kwam er een nieuwe dynamiek: de Hilti boormachine werd van onder het stof gehaald en zowel de KBF als CAB bezorgen ons materiaal om de verdere herequipering van Freyr mogelijk te maken. Dat jaar en het jaar erna heb ik de Pape en de Tête du Lion in orde gebracht (75 brochen en 45 maillons rapides) In het begin waren velen sceptisch : “Je gaat toch geen haken bijzetten hè?’ was toen de vrees… Maar het tegendeel was waar: sommige routes kregen zelfs minder haken, maar dan wel beter geplaatst. Ondertussen heb ik wel het vertrouwen gekregen en word ik bedankt en zelfs aangemoedigd.

KBF: Wie zijn op dit moment jouw voorbeelden? Olivier: De Huber-broers, Ben Moon, Jerry Moffat, wijlen Patrick Edlinger, Manolo, Chris Sharma, Adam Ondra, … Maar ook minder bekende goden zoals Bruno Clement, Vicent Palau (equipeur van Margalef ), Seb Hemery (meer dan 2000 achtste graadroutes). Of lokale helden zoals Nico, Olivier & Sean, Micha Vanhoudt,… Eigenlijk gewoon alle mensen die iets baanbrekends gepresteerd hebben, of een bijzondere bijdrage leverden aan het klimmen.

KBF: Equiperen is veel en hard werken, én onbezoldigd. Wat was, of wat is de motivatie? Olivier: Freyr ligt me nauw aan het hart, ik klim er al 25 jaren en heb er de meeste routes geklommen. Het is heel specifiek werk, voor specialisten. Ik vind het belangrijk dat het karakter van de route en het massief behouden blijft. Het vraagt veel engagement, maar het moet uiteraard wel veilig blijven.

21

22

PARTNER

Een voordeel van het herbaken is dat er ook interessante combinaties ontdekt worden, zoals bijvoorbeeld lengte 1 van de Foquet en lengte 2 van de R2 op de Tête du Lion. Dit is mede te danken aan het gebruik van 80m touwen. En klimmers kunnen dan in een andere (herbehaakte) route opwarmen in plaats van altijd dezelfde routes glad te klimmen. KBF: Wat zie jij als grootste uitdaging voor de beheerders van de rotsmassieven? Olivier: Er zijn verschillende uitdagingen: samenwerking tussen de beheerders wat onderhoud van massieven en paden betreft, eenzelfde relaissysteem met gecementeerde brochen en vervangbare maillon rapides om duurzaamheid te bevorderen, overbelasting van klimgebieden voorkomen, extra massieven verwerven, … Wat de laatste uitdaging betreft: waarom kunnen we bijvoorbeeld ’Maredsous’ niet opnieuw openen? Dan kan overbevolking in Freyr verminderd of vermeden worden, want het ligt in de buurt. En het is zonde dat zo een mooi gebied niet open is!

Er zijn ook verschillen: het puzzelgehalte, showelement, enz… is hoger indoor en bepaalt de wedstrijd. Verder zijn wedstrijd- of indoorroutes tijdelijk, routes op een rots zijn er voor altijd. KBF: Hoe is de overgang naar indoorroutebouw verlopen? Olivier: Dat is vanzelf gegaan. Eigenlijk leert iedereen eerst binnen routes zetten. Maar goed ook: binnen gaat het om grepen die kunnen verdraaien, buiten gaat het om haken waar mensenlevens aan vasthangen. KBF: Heb je enige tips voor onze leden? Wat maakt Freyr, althans volgens veel klimmers, het mooiste massief van België? Olivier: Voor het antwoord op deze vraag verwijs ik graag naar het voorwoord op pagina 8 van de nieuwe Freyr topo! Doorzettingsvermogen is de boodschap… !

KBF: Naast het herequiperen van routes heb je ook verschillende routes geopend. Hoe ga (ging) je te werk bij het openen van een nieuwe route? Olivier: Ja klopt, ik heb routes geopend in België, Luxemburg en Spanje. Routes openen is een beetje artisanaal. Je ziet een lijn, plaatst een (tijdelijk) relais, inspecteert de wand, probeert bewegingen, kijkt waar je het best kan inpikken, verwijdert rotte stukken, … In tegenstelling tot wat de meeste mensen denken, neemt het behaken van een route theelh veel tijd in, meestal zelfs een paar dagen per route! Als je naar kwaliteit streeft toch, en de beklimming van je route herhaald wil zien. KBF: wat zijn de verschillen/gelijkenissen met het maken van routes, outdoor of indoor? Olivier: In beide gevallen streef je naar kwaliteit. Zo moeten ook voor vrouwelijke klimmers de grepen haalbaar zijn. Bovendien wil het oog ook wat als je naar een boulder of route kijkt.

23

SEPTEMBER 2014

Marche-les-Dames

/EERSTE KBF-JEUGDTRE

24

Het eerste? Yep! Nog nooit ontmoetten jonge KBF-ers tussen 12 en 18 uit verschillende clubs elkaar voor een spannend en tof weekend.

Plaats van gebeuren? Op en rond de rotsen en de installaties van de para-commando’s te Marche-Les-Dames.

Girl power: De meisjes waren in de meerderheid (met negentien, tegenover zeventien jongens) Ze kwamen uit 8 clubs, BAC Antwerpen, Bleau Climbing Team, Blueberry Club, Bergsport Oost-Vlaanderen, Bergsportvereniging Klein-Brabant en Vlaams Brabant, Klimclub Hungaria en de Westvlaamse Bergsportvereniging. Vertegenwoordig jij in 2015 ook mee jouw club? Waar het dan zal zijn, blijft nog lang een verrassing, zeker is echter dat het minstens even avontuurlijk en uitdagend zal zijn als dit jaar. En deze keer bestellen we twee volle dagen mooi weer! Alvast tot dan!

EFWEEKEND

MET DANK AAN TRAININGSCENTER VOOR COMMANDO’S MLD

25

/Ultra Trail MONT BLANC TEKST EN FOTOS: CHRISTEL DE HAES

UTMB Ieder jaar, wanneer het einde van augustus nadert, is Chamonix in de ban van de Ultra Trail du Mont Blanc (UTMB), één van de meest bekende wedstrijden voor traillopers. Een week lang is Chamonix voor een keertje niet het thuisfront van klimmers en alpinisten, maar van lopers. In de stad troepen dan atleten, toeristen en sympathisanten samen, en stijgt de spanning naarmate de week vordert en de finish van andere wedstrijden plaatsvindt.

De UTMB is een reeks van 5 trailrunwedstrijden, van 55 km tot 300 km, met verschillende hoogtemeters, variërend van 55km/ 3300 hoogtemeters (OCC) tot 300 km/28000 hoogtemeters (PTL). François en Karen nemen deel aan CCC: Courmayeur – Champex – Chamonix, 101 km/6100 hoogtemeters. Het niveau ligt hoog. Niet iedereen kan deelnemen want voor dit soort wedstrijden moet je punten verzamelen in andere wedstrijden. Als je voldoende punten hebt, kan je inschrijven en als je geluk hebt, word je uitgeloot. Op maandag start de moeilijkste trail, de PTL. Deze wedstrijd wordt in groep gelopen. Eén groepje bestaat uit 2 lopers. Ook wij waren die maandag reeds in Chamonix om de sfeer op te snuiven, een beetje te shoppen. We zien veel lopers die zich voorbereiden op misschien de wedstrijd van hun leven. De PTL start om 18.00u en aangemoedigd door de massa beginnen de lopers aan hun tocht. Vol ontzag zien wij hen vertrekken. De wedstrijd van François en Karen zal starten in Courmayeur, Italië. Ons gezelschap rijdt naar dit stadje, voornamelijk om de duur van het traject Chamonix/Courmayeur te kunnen inschatten, maar ook om te genieten van de sfeer. Midden in het dorp hangt de startboog boven de straat, en we moeten bekennen dat het zien van het doek ons emotioneel raakt.

26

Bij de terugkomst in Chamonix regent het pijpestelen, en we merken dat het waterpeil van de rivier gestegen is tot de rand van de vele bruggetjes. In de stad hangt een vochtige mist die de omgeving een mystiek tintje geeft. Brandweermannen staan paraat, maar moeten gelukkig niet in actie komen. Het marktplein is omgetoverd tot een echte trailbeurs, met alle merken van loopschoenen, kleding, sportvoeding en accessoires. Trailrunners kunnen raad vragen of tips krijgen omtrent het gebruik van hun materiaal.

spanning Op woensdag kunnen François en Karen hun rugnummers afhalen en wordt het materiaal gecontroleerd. Het aftellen begint nu echt. We voelen ook de stress opkomen. Iedere loper is verplicht om een rugzak mee te nemen met een voorraad drinken en eten, reservekledij, hoofdlampjes, waterdichte handschoenen. De regels zijn heel strikt, en terecht ook. De impact van 100 km trailrunnen, meer dan 20 uur onderweg zijn, is moeilijk te bevatten. Het is slechts vanuit het ervaren op zich dat men kan beseffen welk positief gevoel dergelijke wedstrijden kunnen geven.

Donderdagavond rijden we naar Chamonix, en laten we ons onderdompelen in de algehele sfeer die zich meester heeft gemaakt over de stad. Iedere loper die aankomt wordt tijdens de laatste kilometers aangemoedigd door mensen langs de kant van de weg. De sfeer is uitbundig, soms ook soms weemoedig, en een sterk gevoel van samenhorigheid hangt in de stad. Die avond gaat onze groep vroeg slapen, want de volgende dag wacht de lopers een zware inspanning.

de dag van de wedstrijd Vrijdagmorgen, half 6. Met een flinke portie positieve stress komen we uit bed. Het groot avontuur begint vandaag, en we zijn blij dat het eindelijk zo ver is. We nemen een stevig ontbijt en controleren nog voor de laatste keer de rugzakken. François en Karen besluiten om in één van de bussen plaats te nemen die de deelnemers naar de startzone brengen. De meegereisde supporters rijden met de auto naar Courmayeur. Duizenden mensen staan verzameld aan de start, allemaal met hetzelfde doel: de finish van deze loodzware wedstrijd bereiken. Het is een overweldigend, emotioneel moment wanneer het startschot wordt gegeven! .

Hier nemen we afscheid, het einde is in zicht. De volgende keer dat we elkaar zien, is bij de aankomst in Chamonix. In onze verblijfplaats probeer ik een paar uurtjes te slapen. Intussen zijn wij ook al 22 uur wakker. Maar door de spanning voel je geen vermoeidheid, je kijkt alleen uit naar het moment dat we naar de aankomst kunnen gaan. Om iets na 5.00u krijgen we de verlossende sms: François is langs de laatste controlepost gepasseerd. Vlug kleden we ons aan, de kinderen zijn nog niet goed wakker, maar zelfs zij beseffen dat dit een belangrijk moment is. Voor dag en dauw, in de ochtendschemering, staan we allemaal samen in Chamonix te wachten.

AANKOMST Op het moment dat François het dorp binnenloopt krijg ik de tranen in mijn ogen: hij heeft het gehaald, ik ben zo trots! Vlug lopen we naar de aankomstboog, Louis, onze zoon loopt de laatste meters met zijn papa mee. Na 21 uren en 45 minuten loopt François over de finish!! Met een 571ste plaats is dit een wedstrijd die hij nooit zal vergeten…!

Wij als supporters worden op de hoogte gehouden via de sms-dienst van de UTMB. Ze melden wanneer François en Karen een checkpoint bereiken en verlaten. We kunnen op internet een stand van zaken volgen: de huidige locatie, aantal afgelegde hoogtemeters, de gemiddelde snelheid en het volgende punt waar we verwacht worden. Ieder checkpoint is een kleine overwinning: ze zijn nog steeds in de running, het gaat goed! Dit is het enige contact tussen lopers en supporters en het voelt als een levenslijn. We beschikken over een “volgerskaart”. Dit houdt in dat we op drie checkpoints toegelaten worden om droge kleren te overhandigen aan de lopers (het is inmiddels opnieuw hevig beginnen regenen), de nodige stimulans te geven om te eten en uiteraard om hen een hart onder de riem te steken.

VOLHARDING Wanneer de avond valt zie ik François het eerste checkpoint naderen: Champex Lac. Hij is moe en nat. In de bevoorradingspost is een rijk assortiment van eten en drinken aanwezig: fruit, snoep, chocolade, koekjes, soep, pasta en yoghurt. Te veel om op te sommen. Al snel blijkt dat hij 55 kilometer trailrunnen heeft overleefd met voedingssupplementen en water. Zijn lichaam begint te protesteren, wil vast voedsel. Na een stevige maaltijd, droge kleding en een beetje praten is hij klaar om aan de volgende etappe te beginnen. We nemen afscheid, ik weet dat ik hem enkele uren later in Trient opnieuw kan zien. Gedurende de hele nacht rijden we van checkpoint naar checkpoint. Het is belangrijk dat we er zijn bij zijn doortocht. De nachterlijke uren zijn de moeilijkste uren. De vermoeidheid laat zich voelen. Wanneer we wachten in Vallorcine (het laatste checkpoint voor de volgers) zien we honderden lichtjes van de berg afdalen, zo mooi. Hier zie je duidelijk dat veel mensen de tol van de afstand en hoogte betalen. Opmerkelijk is echter wel dat sommige binnenstrompelen, terwijl op het gezicht van anderen amper vermoeidheid te bespeuren valt. Het is intussen rond 02.00 u ’s nachts. François voelt zich goed, de vermoeidheid valt mee en hij is moreel nog heel sterk. Na een beetje eten en drinken vertrekt hij opnieuw.

27

VERTALING TEKST: GEZA TOTH FOTO’S: GEZA TOTH / ERIK ADRIAENSSENS

Tot voor ruim dertig jaar begroef men het afval van vele SAC-hutten zonder al te veel bedenkingen. Bij de Salbithut in de Urner Alpen in Göschenen pakken jongeren dit probleem aan. Deze week werden er tonnen blik, glas en oude batterijen opgegraven. Dit wordt nu professioneel verwerkt. Als vergoeding krijgen de helpers begeleide klimtochten.

work a

Initiatiefnemer en organisator: Hans Berger (berggids en huttenwirth Salbithut). Zwitserse medewerkers opruimactie: Francis Kuhlen (Voorzitter SAC Lindenberg) met zijn trouwe medewerkers Bruno en Sigi. Belgische begeleiders: Géza Tóth en Erik Adriaenssens (begeleiders voor zowel de Belgische als de Zwitserse jongeren tijdens de opruimactie en alle andere klimen stapactiviteiten) KBF-jongeren: Liesanne Bes, Lies Bollens, Sebastiaan Verbeke, Maarten Vuylsteke, Koen Veys, Jarno La Haye, Jonas Soenen. SAC-jongeren: Nathalie Rüfenacht, Lorena Niederer, Roman Savary, Elias Oakes, Matthias Pfister, Manuel Strahm, Simon Traber. (De hiernavolgende tekst is in het Duits verschenen in Centraal-Zwitserland op vrijdag 25 juni 2014 in de Neue Urner Zeitung).

28

SALBIT 2

and climb

2014

Göschenen Het zweet parelt bij de jonge Belgische helpers van het voorhoofd. Lies Bollens draagt emmers afval uit een meters diep gat, verstopt tussen de rotsen. Er zit modder op haar gezicht, en de kleur van haar kledij is door het vuil bijna niet meer herkenbaar. Lies Bollens heeft deze week samen met dertien andere jongeren uit Zwitserland, België en de USA vrijwillig voor de Zwitserse Alpen Club (SAC) gewerkt. Bij de Salbithut (2105m) werden twee oude afvalputten leeggeruimd. Deze actie vindt plaats in het kader van het project “Work and Climb”. Als beloning mogen de jonge helpers geleide klimen bergtochten doen. De omgeving van de Salbithut lijkt onbezoedeld en zuiver, maar proper is het er nu pas. Tot 1984 hebben de verantwoordelijken van berghutten het afval van de bergtoeristen in de nabije omgeving begraven, vanuit het motto “wat niet weet, niet deert”. De Salbithut vormt hierop geen uitzondering. Nog tot in de jaren 80 van vorige eeuw waren zulke dumpingen schering en inslag, niet alleen in de buurt van berghutten maar ook in vele gemeenten.

29

/AFTER SUMMER hét event voor klimen bergsporters zondag 23/11/2014 (vanaf 13.00u) egang

Ontdek de voordelen van een lidmaatschap: / uitgebreide verzekering / korting in berghutten / korting in bergsportwinkels / gratis toegang tot de rotsen / opleidingen / tijdschrift

to GRATIS TATIES

PRESEN

OPS WORKSH KT MAR INFO

R

ORNE

C KIDS

KLIMEN BERGSPORTFEDERATIE

meer inf o: www.kb fvzw.be info@kb fvz 03 830 w.be 75 00

FILMS

MARIENBORGH

Doornstra at 65 - 265

0 edegem

www.kbfvzw.be

Klimmen/Bergen/Fun We delen jouw passie

SPECIALE KORTING OP BERGEN MAGAZINE Voor de leden van de Klim- en Bergsportfederatie

30

Neem nu een abonnement op Bergen Magazine, tijdschrift voor bergwandelaars, voor maar € 16,50. Dat is 40% korting op de reguliere abonnementsprijs van € 27,50! Zolang je lid bent van de KBF heb je elk jaar recht op deze korting op het abonnement. Ontvang vijf keer per jaar hét tijdschrift voor bergwandelaars. Met bijzondere trektochten, schitterende foto’s en veel natuur en cultuur.

Nu voor maar

€16,50! PARTNER

naam

m/v

adres postcode

plaats

e-mailadres lidnummer KBF

Stuur deze bon in een dichte envelop naar: Bergen Magazine, postbus 595, 3700 AN Zeist, Nederland Of ga naar: www.bergwijzer.nl/ kbf

Heb je al een abonnement op Bergen magazine, dan gaat je korting in met het nieuwe jaar. Stuur ons dan een email op [email protected]

adv_Bergenmagazine_dec2013_half.indd 1

06-12-13 09:01

Risico voor het bergmoeras Voor huttenwirt en initiatiefnemer van de opruimactie Hans Berger baren vooral de batterijen grote zorgen: “enkele batterijen zijn gecorrodeerd en open gegaan, en dat is een risico voor de natuur. Vooral omdat zich onder de Salbithut een kwetsbaar bergmoeras bevindt. Het is goed dat dit afval nu weg is.” Berger is tevreden over de inzetbereidheid van de jeugd: “Ik had nooit gedacht dat ze zich allen, ondanks het slechte weer, zo sterk zouden inzetten en doorwerken”. Ook voor de jonge helpers is deze actie erg zinvol, want op die manier leren ze juist om te gaan met afval en beschikbare middelen. Bovendien ontstaan er tijdens dergelijke activiteiten vriendschappen over de grenzen heen. De jonge Belgen die de SAC helpen zijn zelf klimmers en allen leden van de Klim- en Bergsport Federatie. Ondanks de taalbarrière spelen ze samen kaart of andere spelletjes en spreken ze een mengeling van Frans, Duits en Engels. “Een samenwerking met de SAC is voor ons iets nieuws”, zegt Erik Adriaenssens, één van de Belgische begeleiders. De enthousiaste klimmer komt zelf sinds jaren regelmatig in het gebied (samen met Géza Tóth, de andere begeleider). Door de tijd heen is een vriendschap tussen de Belgen en het team van de Salbithut ontstaan.

Ook afvalwater zal worden aangepakt

Verandering van denken

“Omwille van deze jarenlange vriendschap heb ik de Belgen erbij gehaald”, verklaart Hans Berger, die al sinds 31 jaar elke zomer de hut openhoudt. Nog steeds wil de 65-jarige berggids er mee doorgaan. “Voor mij is dit een droom. Ik ben zelf bergbeklimmer, zolang ik kan doe ik verder”. Toch denkt de ervaren berggids eraan de hut aan een opvolger over te dragen, maar wil zijn opvolger in geen geval met een vervuilde omgeving opzadelen.

In de voorbije jaren is er bij de SAC-sectie Lindenberg een verandering in het gedachtengoed geweest: “wij zijn gast van de bevolking van de Urner Alpen, dus is het logisch dat we ook het vuil van voor onze tijd opruimen”, zegt SAC-sectievoorzitter Francis Kuhlen. Natuurbehoud kreeg binnen de SAC-moederorganisatie steeds meer belang.

De SAC wil in de toekomst nog meer aan natuurbehoud en natuurbescherming werken. Een projectgroep plant de afvalwaterverwerking van de hutten. In verschillende Zwitserse hutten zullen in de komende jaren daarvoor installaties geplaatst worden. Ook in de Salbithut zal alle afvalwater ten laatste in 2025 volledig verwerkt worden.

De werkende jongeren moeten opletten bij elke stap die ze zetten. Het werk is lastig en de sterke regen verandert de aarde in glibberige modder. Naast het gevaar om uit te glijden moeten ze er ook op letten dat er geen stenen in het gat vallen. Toch vinden de jongeren dit leuk werken en maken ze regelmatig grappen. “Het is koud”, zegt de 15-jarige Loreena Niederer uit Sankt Gallen lachend, “maar ik draag warme kledij, en dus heb ik geen kou”... Enkel op maandag was het echter onaangenaam door de sterke wind. In tweeëneenhalve dag hebben de jongeren, samen met hun begeleiders, twintig kubieke meters afval verzameld, gescheiden en voor helikoptertransport voorbereid. Meerdere tonnen blik, glas en ontelbare batterijen kwamen te voorschijn. “We hebben ook andere zaken zoals een volledige autobatterij en een rozerood speelgoedolifantje met wielen gevonden” zegt Niederer. En haar spitsbroeder uit Basel Simon Traber vervolledigt droog: “vroeger dronken de mensen blijkbaar wel erg veel, want we vonden bij het afval bijna louter alcoholflessen en bierblikjes”.

Als beloning volgt er een cursus klimmen en bergsport. Het project “Work & Climb” van de Zwitserse Alpen Club biedt de deelnemende jongeren een deal aan: als je ouder bent dan 15 jaar en jonger dan 22 jaar kan je maximum drie dagen op een SAC-hut werken uitvoeren. Als beloning worden dan aansluitend klimcursussen, staptochten en gletsjertochten aangeboden. Het werken en de cursussen en tochten worden door professionelen (berggidsen) begeleid. Ook beginners en niet-SAC-leden kunnen deelnemen. Beschikken over een goede conditie is een voorwaarde.

Voor vragen kan je terecht bij Claudia Bähler (0041 313 70 18 65) en Noé Thiel (0041 313 70 18 06) Verdere informatie over het project is te vinden op:

31

/wallis 201

stage bergbeklimmen

32

14

VERTALING TEKST: PLEUN VAN LOOIJ FOTOS: GERT BLOEMEN / CHARLES BOUCKAERT

n beginners Na de laatste geslaagde voorbereidingsdag in Marches-les-Dames is het niet meer lang aftellen voor we op stage vertrekken, en op zondag 13 juli is het zover! We rijden richting Zwitserland en komen, na de nodige pitstops en koffiepauzes, aan bij de Furkapas. Aangezien onze eerste slaapplaats, de Sidelen-Hütte, slechts anderhalf uur wandelen is vanaf de Furkapas stappen we nog diezelfde namiddag in een lichte regen omhoog. De weersvoorspellingen voor de eerste twee dagen zijn niet goed…

Dag 1

Dag 3

Aangekomen in de hut krijgen we voor de groep twee kamers toebedeeld. De uitbaters introduceren de verschillende groepen in de hut aan elkaar, en verkondigen wat er op het menu staat: “drie gangen, wat een luxe…”, denk ik in mezelf. Het eten is heerlijk en deze trend zet zich, tot groot genoegen van iedereen, de hele week door. Voor de volgende dag staat de Schildkrötengraat op de planning…

De volgende ochtend is “zelf de route uitstippelen met de planning bij de hand” de boodschap. Luc en Steven benadrukken meermaals dat je “al doende leert”, wat alle stagedeelnemers na deze week zullen kunnen beamen…

Dag 2 Aangezien het weer nog steeds niet goed is beslissen Luc en Steven om eerst wat theorie door te nemen. Na het opfrissen van de relaisbouw vertrekken we richting graat die amper geëquipeerd blijkt te zijn. Het eerste cordée moet inventief zijn wat betreft het plaatsen van zekeringspunten. Ondanks de lichte mist verloopt alles vlot en kunnen we genieten van een mooie beklimming. Op de terugweg komen we langs een sneeuwveldje dat ideaal blijkt om remoefeningen te houden. Op onze regenbroek maken we een mooi glad baantje en na een initiatie van onze begeleiders vliegen we één voor één naar beneden. Na een uurtje oefenen houden we het voor bekeken en dalen we verder af naar de hut, waar we door het sorteren van ons materiaal, het terras transformeren tot één grote ijzerwinkel. Na het avondmaal maken we de tochtplanning voor de Strahlengraat.

Als we bij de Untere Bielenlucke aankomen, zitten we achter op het schema, maar ons goed humeur kan niet stuk. Net onder de graat maken we een rugzakkendepot en eten we een hapje. Wanneer Steven aan de eerste lengte begint, blijkt al snel dat het op onze D-schoenen geen pretje zal worden en halen we voor de zekerheid onze klimschoenen uit de rugzak. Achteraf bleek dit een goede beslissing! De graat is goed geëquipeerd en ik heb het gevoel dat we vlot vorderen, maar toch gaat de tijd sneller dan we inschatten. Klimmen met een grote groep neemt nu eenmaal meer tijd in beslag, en bij een afzeilpunt, besluit Luc dat we gaan afdalen. Bij het rugzakkendepot wordt alles weer ingepakt. We kunnen de Albert-Heimhutte al zien liggen en we besluiten een hoog tempo aan te houden. Ook nu maken we ‘s avonds de tochtplanning voor de tocht van de volgende dag, nl. de Obere Bielenlucke. Door het vele achtergrondlawaai kan ik me maar matig concentreren, en na deze laatste inspanning van de dag ga ik vermoeid slapen.

33

Op de top kunnen we rustig pauzeren, en tijdens de afdaling oefenen we lager op de hellingen nog wat looptechnieken met stijgijzers. Thomas, Charles, Cédric en Laurent besluiten dat het tijd is voor een zwempartij in een meertje, gelegen in de nabijheid van de hut. Voorbijkomende wandelaars kijken verbaasd toe bij het zien van hun gespetter, terwijl de rest van de groep aan de kant staat toe kijken. Niet veel later zitten we met een frisse pint en een kaartspel op het zonovergoten terras van de Albert-Heim-Hütte.

Dag 5 Dag vijf start rustig… We wandelen al zingend naar beneden richting auto’s. Luc maakt er ons wel attent op om toch de aandacht bij het pad te houden… af en toe op de kaart kijken kan geen kwaad…!. Een deel van de groep rijdt met de wagen richting Furkapas waar ze de andere auto’s gaan ophalen, terwijl Hanne, Cédric, Eef en ik nog een klein stukje te voet verder stappen, tot we worden opgepikt. Samen rijden we richting Saas-Grund, waar we op de parking de rugzakken opnieuw sorteren. Het is een verademing te zien wat er allemaal uit mag! Wandeltoeristen staren ons aan, waaronder ook enkele Belgen, die erg benieuwd zijn naar onze plannen. In de namiddag staat er spaltenberging op het programma die zelfs een “echte” reddingsactie wordt wanneer een vader zijn zoon in een spalt laat zakken maar hem er op eigen krachten niet meer uit krijgt. Tijdens de afdaling naar de hut worden we vergezeld door enkele steenbokken. Naast de klimfie (selfie tijdens het klimmen) en spalfie (selfie in een spalt) kan Gert nu ook een steenbokselfie aan zijn verzameling toevoegen. In de Weissmieshütte wordt de planning voor de beklimming van de Weissmies gemaakt.

Dag 4 Om kwart voor zes gaat de wekker, maar opnieuw is het alweer twintig over zeven wanneer we vertrekken. Het blijkt dat we in de ochtend niet echt efficiënt te werk gaan, maar gelukkig betert dit naarmate de week vordert. In de nu nog frisse buitenlucht smeren we een laagje zonnecrème op ons gezicht. Wat Cédric betreft is dit een understatement, want met een dikke laag factor vijftig op ieder zichtbaar stukje huid.doet hij me eerder aan “de verschrikkelijke sneeuwman” denken… Het duurt even voor we een goed pad vinden om de gletsjer op te gaan. Op een stukje rots maken we per cordée het touw klaar. Voor wie als eerste loopt in het cordée is het ploeteren geblazen. De rest kan met volle teugen genieten van het uitzicht en tussendoor zelfs een slokje drinken. Desalniettemin is het opletten geblazen, want op een bepaald moment zakt Alexander tot zijn middel in een gletsjerspalt. Daardoor besluiten we om een ander pad uit te stippelen.

Dag 6

Dag 7

Het is nog donker wanneer we vertrekken, en tijdens de aanloop naar de gletsjer zijn we getuige van een prachtige zonsopkomst. We genieten met volle teugen en iedereen heeft veel zin in de beklimming. De vermoeidheid zich echter gelden, en nog onder de top beslissen Luc en Steven om de groep op te splitsen.

De laatste stagedag. Zoals we weten “baart oefening kunst” en dus gaan we richting een mooie gletsjerspleet om wat spaltenberging te oefenen. De Go Pro van Alexander gaat aan en elk op zijn beurt krijgt de opdracht in de spalt te springen. Stilaan merken we dat het vele oefenen toch loont, en dat er een zekere routine ontstaat: zeilrolle, munchhause, steckpickel en een hoop andere technieken passeren de revue. Het is al namiddag wanneer we een kleine groep klimmers zien afdalen van de Weissmies. Maar blijkbaar gaat er iets fout want niet veel later landt een helikopter in hun directe nabijheid.

Een aantal deelnemers, waaronder ikzelf, dalen samen met Luc terug af, terwijl de rest samen met Steven verder door gaan richting top. Steven houdt het tempo er flink in en wat later bereiken ze de top van de vierduizender, de Weissmies. De “toppers” halen ons terug in en samen dalen we verder af, waar we aan de hut door onze stagebegeleiders omwille van een geslaagde tocht worden getrakteerd op een drankje. De pret, of misschien beter gezegd, het bier, kan niet op. Als we aanschuiven aan tafel zit ik op een niet zo strategische (doch hilarische) plek. Na de soep, die blijkbaar ook met een vork naar binnen gewerkt kan worden, staan er ineens zeven nieuwe halve liters bier op tafel, welke snel uit de richting van Thomas worden geschoven. Helemaal leuk wordt het wanneer we na het avondeten “azimut gaan schieten met kompas”. Als besluit kunnen we stellen “dat onze overwinning van die dag goed gevierd is”. En terecht…

De sneeuw begint al flink papperig te worden en iets later laten we de spaltenberging voor wat het is.

Debriefing Het was een geweldige week met superaangename, gemotiveerde mensen. Zo’n geweldige week kan natuurlijk alleen maar gerealiseerd worden als je goeie stagebegeleiders hebt…! We hebben “al doende veel geleerd” en ook de geplande doelen bereikt. Bedankt aan iedereen, in het bijzonder Luc en Steven!

35

PARTNER

36

PARTNER

ROC TRIP

Stijn Van Hulle wint een ticket voor de Petzl Roc Trip in Turkije. Van 13 tot 19 oktober 2014 zal hij nieuwe klimregio’s ontdekken, wereldbekende klimmer ontmoeten en in contact komen met de lokale cultuur en natuur! Met 122 likes had hij een ruime voorsprong op Jurgen Lis en Michaël Timmermans met respectievelijk 57 en 27 likes.

Het KBF-team wenst Stijn proficiat en bedankt alle deelnemers voor hun inzending!

37

/toerskistage windautal

Meer informatie over de BPA-toerskistages: www.toerski.be www.facebook.com/toerski.be

TEKST: GUNTER WILLEKENS FOTOS: PETER VAN HOOF GUNTER WILLEKENS

38 Stel,

je

wilt

een

Maar

je

wilt

in

ook absoluut aan jezelf

de

platte

dat

je

compatibel

is

optie: toerskiën.

marathon de

lopen

voorbereiding

in

je

naar

recordtijd.

de

wedstrijd

gaan skiën. En hoewel je een hekel hebt commercie er

aan

met

kan

een

van

de

après-ski,

weerstaan. Wat toptijd.

Dan

is

weet

dan er

je

van

weer

niet

één

andere

Na veertig jaar van ongelooflijke sneeuwpret op de zotste pistes, de langste pistes, de steilste pistes en de snelste pistes, gaat iedere skiër uiteindelijk aan de rand van de Kandahar of Sarenne staan om te zien of dáár geen lol te beleven valt. Dan kom je terecht in La Grave, of je begeeft je in een gekke bui aan speed-flying. Te gek, zowel het een als het ander. Maar zowel bij het een als het ander kwam de auteur aan een tafel terecht met skiërs die héle winters lang op de latten staan en die vertellen dat als je als skiër het gevoel krijgt dat je alles al eens gedaan hebt, je het eens met toerskiën moet proberen. “Echt iets voor jou, Goenteir, met jou conditie als marathonloper”, voegde een Franse gids in La Toussuire er twee winters geleden aan toe. Dan praat je daarover met collega’s, dan komt er op een dag een magazine van de Klim- en Bergsportfederatie op je bureau waaien en een half uurtje later heb je jezelf online ingeschreven voor een weekje toerskiën voor beginners.

e het sneeuwbericht het adjectief “griffig” mee, wat eigenlijk een eufemisme is voor keihard. Maar op de dag voor onze stage, dwarrelt er in geen tijd twintig tot dertig centimeter vers poeder naar beneden. Het zicht is net slecht genoeg om alle mensen met gezond verstand binnen te houden. Dus hebben we de Talkaser boven Westendorf voor ons alleen. Peter leidt ons meteen van de piste weg. Waarschijnlijk om te zien welk vlees hij in de kuip heeft, maar ook om ons meteen al eens goed onder onze voeten te geven. “Hoe het kan dat ik en mijn maat onze lawinepieper niet bijhebben”… “Echt, da versta ik nie”, horen we hem nog roepen, terwijl we ons vierklauwens in het dal storten om onze ARVA (Appareil de Recherche de Victimes), peilstok en schop op te halen.

Zo komt het dat ik begin februari met een paar sinistere gelijkgezinden een afspraak heb in Westendorf, de laatste plaats in de beschaafde wereld van het alpineskiën vóór het Windautal, een doodlopend niemendalletje richting toerskiparadijs. En omdat we allemaal gek zijn van skiën, zo blijkt tijdens onze eerste voorbereidende vergadering met BPA-stageleider Peter Vanhoof, spreken we een dag eerder af, zodat we alvast wat skikilometers kunnen maken. “Want”, zo had der Peter ons bezworen, “bij toerskiën gaat het vooral om toeren, en dan pas om skiën.” We hebben geluk. Westendorf en het Windautal situeren zich op amper 600 meter boven de zeespiegel en dat er in deze tijden van klimaatopwarming al sneeuw ligt, is alleen maar dankzij de wonderen der techniek. Maar wat er ligt, krijgt van

Die avond maakt der Pee alles goed. “Zelden zo veel goede skiërs meegehad tijdens het toerskiën”, zegt hij terwijl we in Gasthof Steinberg, helemaal aan het eind van het Windautal, met volle teugen van onze Zwickl genieten. Tina, naast topamazone Katrijn de enige vrouw in het gezelschap, zit er wat ongelukkig bij. Ze is op de piste ongelukkig ten val gekomen, met als gevolg gescheurde kruisbanden. Gelukkig heeft Gasthof Steinberg een goede sauna, en heeft ze genoeg goede literatuur mee gebracht. Der Zwickl, het biobiertje van de streek, wordt de rest van de week onze vaste compagnon bij het napraten over de toertochten. Want over zo’n toertocht door beginners valt er wat te bespreken. Glijmomenten tussen hilarisch en heroïsch waren het en ik kan u met genoegen zeggen: der Peter heeft ook onder zijn voeten gekregen. Achteraf kunnen wij daarmee lachen, maar op het ogenblik zelf was geen naam ons lelijk genoeg toen we op 2.000 meter hoogte, geen hand voor de ogen zagen, verstrikt raakten in een spitzenkehre, de sneeuw als ons gelaat zandstraalde en der Peter fluitend aan de top op ons stond te wachten.

Nu gebiedt de eerlijkheid ons hieraan toe te voegen dat der Peter ook goede punten heeft. Zo verbaas ik me er elke dag opnieuw over hoe hij zichzelf met sprekend gemak door de diepe sneeuw naar boven hijst, om foto’s te maken van het verbluffende landschap en ons geploeter, en sporen te trekken waarin wij ademloos kunnen volgen.

40

Maar hoe makkelijk hij en Andy, onze Oostenrijkse gids, het ons ook willen maken: toerskiën is ook altijd een beetje afzien, letterlijk en figuurlijk. Vooral de spitzenkehre brengt maanden later nog het koud zweet in me naar boven. “Het is in de bochten dat ik altijd het verschil maak”, zegt Andy, die geregeld aan competities in het toerskiwereldje deelneemt. Gelukkig kan ik teren op mijn conditie van marathonloper, als ik bungelend op één been sta te wachten tot het met het andere been goed komt in de spitsenkehre. Maar het is telkens weer spannend. Is het van het lachen om mijn onbeholpen techniek, of is het door vermoeidheid, maar Lieven gaat op een gegeven moment achter me door de knieën en geeft vervolgens een zeer vrije interpretatie van de visgraattechniek: plat op de buik, ski’s aan weerszijden in een schuine hoek naar boven. Zo glijdt hij zachtjes richting diepte. Mijn reddingspoging is goed bedoeld maar compleet nutteloos. Skiën met de binding open en stijgvellen aan, het is geen sinecure, waardoor we ons enkele ogenblikken later met z’n tweeën in een genante positie bevinden. Gelukkig is er Peter, om ons allebei uit een benarde situatie te bevrijden.

Maar er zijn ook minder plezante dingen, om ’s avonds bij onze Zwickl over te keuvelen. Over onze voeten bijvoorbeeld. Doordat mijn voeten elke dag na enkele uren stappen steeds weer baden in het water, vormen mijn botten een uitstekende kweekvijver voor de brevibacteriea, hetzelfde beestje dat aan tal van kazen zijn typische smaak geeft. Redelijk onaangenaam, moet ik toegeven. Ondanks talrijke wasbeurten en vriesdrogen, stinken mijn kousen uren in het Windautal. Een goede tip dus: als u gaat toerskiën, neem voldoende sokken mee.

Gelukkig heeft de mens de fantastische reflex om vooral aangename dingen te onthouden. Zo denk ik nu met genoegen terug aan onze beklimming van de Wilder Kaiser. Omdat Peter, behalve een goede klimmer ook een goede prater is, laat ik hem hierover met genoegen het woord voeren: “Voor leken is het bijna onbegrijpelijk dat er tussen deze

rotsbergen en -torens van de Wilder Kaiser skiafdalingen mogelijk zijn. In het weekend is het een trekpleister voor locals en “Steilwandfahrer”. Nu hebben we de vallei vrijwel voor ons alleen. De couloirs zijn allesbehalve terrein voor een “normale” basisstage.”

Het is een absolute topdag. Die avond eten we Apfelstrudel met vanillesaus in een Gastof aan de voet van de Wilder Kaiser. Een maand later loop ik mijn beste marathon ooit. En nog eens drie maanden later krijg ik een mail van psycholoog Lieven met de vraag of we geen zin hebben in een weekje toerskiën, volgende winter. Het aftellen is begonnen!

41

/IRAN DER W TEKST EN FOTO’S: RIK DE CLERCQ

DAS

42

“Der Weg ist das Ziel”, het motto van DAV. Wel, als je in Iran gaat toerskiën is dat een goed motto. Je zou wel gek zijn om enkel in de bergen te vertoeven en de rest van dit fascinerende land links te laten liggen. Onze trip was dan ook een combinatie van freeriden, toerskiën, city trips en woestijntochten Wat oorspronkelijk gepland was als een tourski-stage werd uiteindelijk een exploratie tocht per twee. Half februari bracht een ( spotgoedkope) sancties werken visa en andere betaalkaarten biljetten voor dikke stapels versleten Rial biljetten...

vlucht ons via niet, dus ruilden

Istanbul we op

naar Teheran. Door de internationale de luchthaven onze eerste stapel euro-

WEG IST ZIEL

43

Dizin

44

Na wat gebaren en onderhandelen over wat voor de prijs moest doorgaan hadden we snel een taxi naar Dizin te pakken. Dizin is zo ongeveer de enige plek in Iran waar skiën, zoals het in Europa het meest gebeurt, mogelijk is: liften, grote hotels, rijke Iraniërs en een ietwat liberalere kijk op de strenge plaatselijke voorschriften. Al te liberaal hoef je je dit niet voor te stellen, voor après-ski hoef je niet naar Iran.

Dan stond de Koloum Bastak op de planning, een mooie vierduizender, met slechts 800 hoogtemeters stijgen en langs alle kanten afdalingsmogelijkheden. Net voor de top kwam de mist opzetten en moesten we noodgedwongen langs een zeer mooie couloir afdalen tot in Shemshak.

Chelgerd

In en rond Dizin bleek er minder sneeuw te liggen dan andere jaren, maar toch ruim voldoende voor wat freeriden als opwarming. Het was wat zoeken, maar er was nog goed geconserveerde poeder te vinden. Verrassend genoeg gaan de Iraniërs amper buiten de piste, wat ons zo goed als alle dagen “first tracks” opleverde.

Tijd voor het echte werk. We rijden met de openbare bus naar Isfahan. Vandaar proberen we een taxi te nemen naar Chelgerd, ons hoofddoel en uitvalsbasis van de reis. Bijna alle taxibestuurders weigerden ons te brengen, want Chelgerd staat bekend om de hevige sneeuwval waardoor de taxi’s dikwijls niet meer terug geraken. Uiteindelijk hebben we toch de

baas van de taximaatschappij kunnen overtuigen om ons te brengen, weliswaar wou hij wat extra geld want volgens hem zaten onze skies in de weg om degelijk te kunnen schakelen. In de avondschemer komen we aan in Chelgerd, een godvergeten plek. Onze ongerustheid nam toe. We hadden niet gereserveerd, en het enige staatshotel in Chelgerd bleek gesloten te zijn… tot achterin de zaal een licht aanging en er iemand aankwam die speciaal voor ons het hotel open deed voor de komende week. Objectief Haf Tanan, een tweedaagse beklimming van een vierduizender met overnachting in een shelter. Eerst moetsen we een heuse canyon in skiën, dan een rivier

oversteken, en pas na een uitklim begint de beklimming. We waren beiden dolenthousiast, want we stonden in één van de mooiste landschappen die we al gezien hadden! Hier en daar merken we sporen van een lynx en wolven, en hier en daar was een vos te spotten. Het Zagrosgebergte rond Chelgerd is in de zomer bevolkt door Bakthiari nomaden. De meesten van hen trekken in de winter naar lager gelegen gebieden, behalve diegenen die zich in Chelgerd gevestigd hebben. Na de afdaling komen we terug aan het startpunt en roept een oud mannetje ons binnen op de thee. Onmiddellijk komt de hele familie er bij zitten en de moeder begon zelfs eieren te bakken. Een echt super trots, standvastig, en gastvrijheid bergvolk die Bakthiari. Ze zijn hoegenaamd niet beïnvloed door enige stress, zoals wij die kennen in het Westen. Diezelfde gastvrijheid bleek ook uit het feit dat ook in onze volgende dagtochten in het Zargosgebergte telkens door de eerste auto werden meegenomen als we terug naar Chelgerd moesten liften (op zich toch niet al te evident met skibotten aan de voeten, rugzakken en ski’s). Zover je kan kijken in de omtrek zie je besneeuwde toppen waarvan er nog heel wat nog nooit geskied zijn. Hier moeten we zeker nog eens terugkomen!

Tourskistage Voor wie zich aangesproken voelt, Vlaamse Bergsport Waasland (VBW ) organiseert komende winter opnieuw een toerskistage in Iran. (Zie winterbrochure pagina 13).

Meer info: [email protected]

Isfahan “Esfahan nesf-e jahan” is één van de toeristische bestemmingen in Iran en met z’n vele historische marktjes, prachtige pleinen en schitterende Islamitische architectuur bleek het een ideale stad voor een rustdag en het inslaan van enkele souvenirs. In de steden leerden we iets meer op te letten met de Iraanse gastvrijheid, want vooraleer het eerste klontje suiker in het aangeboden theetje was gedropt, lagen er al 10 tapijten rond ons en kwamen we alles te weten over de herkomst ervan. Crazy boy of the desert In de Lonely Planet valt ons oog op een beschrijving van een homestay in Tudeshk, op ongeveer 90 km van Isfahan. De hotelbediende in Isfahan vertelt ons dat hijzelf van daar afkomstig is, en dat daar echt niets te zien is behalve “woestijn en een paar huizen”. Maar, laat dat nu net zijn wat we zochten!

Tudeshk ligt op de oude zijderoute die, vroeger meer dan nu, populair is bij fietsreizigers. Mohammed, zichzelf “crazy boy of the desert” noemend, is een echte ondernemer. Al van kind af sprak hij voorbijrijdende fietsers aan om hen een gratis slaapplaats aan te bieden. Ondertussen heeft hij een eigen huis en een deal gesloten met zijn familie dat de gasten die in zijn huis verblijven, samen leven met zijn familie. Van hieruit gaan we op verkenning naar een mooi woestijnstadje , een vervallen caravanserai en uiteraard de woestijn zelf. Verse poeder, first tracks, couloirs, canyons, vierduizenders … en dat in een land met prachtige steden, woestijnen en gastvrije inwoners. Twee weken om niet te vergeten!

45

46

PARTNER

shop BOEKEN 1. BERGBEKLIMMEN - CURSUSBOEK BEGINNERS Hét naslagwerk over technieken voor beginnende alpinisten. Prijs: € 21,00 2. wALLIS - Alpiene ervaring opdoen Een selectie van 10 prachtige “eenvoudige” beklimmingen in detail beschreven, zodat je met vertrouwen deze tochten zelfstandig tot een goed einde kan brengen! Prijs: € 19,00 3. ALPINE ROTSKLIMMEN - Auteur: Koen Hauchecorne Van klimschool tot hoogalpiene routes. Prijs: € 20,00 4. kennis maken met sportklimmen Klimactiviteiten die te realiseren zijn met de basisinventaris van een turnlokaal, voor groepen van 25 à 30 kinderen. Stapsgewijs wordt de overgang gemaakt naar klimmen in een echte klimzaal. Prijs: € 25,00 5. De Rock Warrior’s Way - Mentale training voor sport-en rotsklimmers - Auteur: Arno Ilgner Een leidraad bij de beleving van het klimmen, maar ook bij elk avontuur in het leven! Prijs: € 17,95

TOPO 1. MARCHE LES DAMES Prijs: € 18,00 2. TOPO fREYR (uitgave 2014) Prijs: € 29,00 3. TOPO MOZET Prijs: € 16,00 4. TOPO DURNAL (uitgave 2014) Prijs: € 9,00 5. TOPO BEEZ Prijs: € 6,00 6. TOPO Hotton Prijs: € 9,00 7. TOPO CORPHALIE (HUY ) Prijs: € 8,00 8. TOPO YVOIR Prijs: € 12,00 9. TOPO Pont-a-lesse Prijs: € 12,00 10. TOPO PLAIN DES FOSSES Prijs: € 8,00 10. TOPO Comblain la tour (uitgave 2014) Prijs: € 9,00

cursusboekjes kvb

MERCHANDISING 1. OPNAAIBADGE Badge die je op je kleren kan naaien (6 cm x 4 cm) Prijs: € 3,00 2. T-SHIRTS KBF Kleur man: grijs-blauw met witte bedrukking. Kleur dames: grijs-groen met witte bedrukking. Prijs: € 16,00 (verzendingskosten inclusief )

®

1. KVB ® - cursusboekjes Deze cursusboekjes zijn bestemd voor de leerlingen, bevatten een handig overzicht van de aangeleerde technieken plus overzichtelijke illustraties. KVB KVB KVB KVB

1 2 3 4

(indoor Toprope - 36 pag - 12,5 cm x 9 cm) (indoor voorklimmen - 48 pag - 12,5 cm x 9 cm) (outdoor voorklimmen - 56 pag - 12,5 cm x 9 cm) (adventure klimmen - 46 pag - 21 cm x 15 cm)

Prijs leden KBF: 7,50 €/stuk (KVB 1-2-3) en 16,00 €/stuk (KVB 4) ® 2. Kvb - instructeurshandleidingen Dit is de handleiding voor docenten, inclusief de bijhorende leskaarten. KVB 1 - Indoor Toprope – 36 pag (24 cm x 17 cm) KVB 2 - Indoor voorklimmen (24 cm x 17 cm) KVB 3 - Outdoor voorklimmen (24 cm x 17 cm) Prijs leden KBF: 16,00€/stuk

(KVB

®

is a registered trademark)

47

PARTNER

48

hutten REFUGE JEF DE ROECK (oVIFAT - hOGE vENEN)

chaveehut (maillen - ardennen)

Rue Abbé Toussaint 19, OVIFAT - 080 44 67 17

Rue de la Chavée 7, 5330 MAILLEN - 083 65 52 39

Voor activiteiten als wandelingen, langlauftochten, mountainbike of een gezellig treffen in een prachtige omgeving. Voor groepsreservaties en toegangscode: zie onderstaande telefoonnummers. Ieder niet-lid mag op uitnodiging en in het bijzijn van een lid, ten hoogste tweemaal overnachten in de refuge. Bij een eventuele derde overnachting zal het niet-lid lid moeten worden van de KBF. Reservatieprocedure 1. reservatie via het KBF-secretariaat 2. betaling (vooraf ) uit te voeren 3. secretariaat stuurt bevestiging + toegangscode 4. na verblijf het drankverbruik doorgeven aan secretariaat Om de bereikbaarheid van de refuge te garanderen, moet het codenummer van de hut aangevraagd worden op het secretariaat: 03 830 75 06 of Paul Verzele 0478 25 67 84

Paul Verzele

RESERVATIES Alle reservaties gebeuren via het KBF-secretariaat Tel. 03 830 75 00 Fax 03 830 36 24 [email protected]

TARIEVEN “all-in” (per bezoeker per dag) (verblijf, gebruik trekkerskeuken, gas, electriciteit, douche) : Lid: € 7,00 Niet-lid: € 14,00 Lid < 13 jaar: € 4,00 Niet-lid < 13 jaar: € 8,00

OPENINGSTIJDEN Van 1 maart tot 30 juni en van 1 september tot 30 oktober is de hut elk weekend open (tijdens de week vanaf minimum 20 personen). Van 1 juli tot 31 augustus: alle dagen met enkel trekkerskeuken formule en ontbijt en lunchpakket.

Tot en met 5 jaar: gratis

De hut is dagelijks gesloten van 10u tot 17u.

Hutverantwoordelijke

REFUGE JEAN DUCHESNE (fREYR - ARDENNEN) Chaussée des Alpinistes 1, 5500 ANSEREMME (Dinant) Gelegen op het plateau van Freyr, boven het meest indrukwekkende rotsmassief van België, Freyr ... Hier heeft de CMBel een hut beschikbaar voor o.a. KBF-leden. Deze hut biedt slaapgelegenheid aan 32 personen. Indien het te veel regent, is dit de ideale oplossing om droog te blijven tijdens de weekends, na een zware klimdag. Overnachting is ook mogelijk op de bivakweide en dit in een (kleine) tent of bivakzak. Omdat het hier niet gaat om een officiële camping, maar om een bivakplaats zijn grote tenten – model bungalow – verboden. TARIEVEN 2014 Refuge: Lid van bergsportfederatie: € 4,00 Niet-leden: € 8,00 Bivakweide: Lid van bergsportfederatie: € 2,00 Niet-leden: € 4,00

Van 1 november tot 28 (29) februari is de hut zowel tijdens het weekend als de week pas open vanaf min. 20 personen. De huttenwirten komen aan op vrijdag rond 20u. en vertrekken op zondagochtend rond 11u. Hutverantwoordelijke Bart en Gonda Vercruyssen - Martens Tel. 09 374 12 50 (na 19.00u) TARIEVEN 2014 waarborgsom € 75 (10-29 pers) / € 125 (vanaf 30 pers) Trekkers keuken € 1,80 Ontbijt € 5 Lunch € 5 Avondmaal € 10 KAMER lid van bergsportfederatie € 8,50 niet-lid € 17,00 kind lid <13j € 6,00 kind niet-lid <13j € 12,00

LAGER TENT € 7,00 € 5,00 € 14,00 € 10,00 € 4,50 € 2,50 € 9,00 € 5,00

-

contact secretariaat algemeen Statiestraat 64 - 2070 Zwijndrecht [email protected] - 03 830 75 00

administratief

sporttechnisch

[email protected] - 03 830 75 01 [email protected] - 03 830 75 01 (bijv. KVB’s , topo’s, ...) [email protected] - 03 830 75 08 [email protected] - 03 830 75 08 [email protected] - 03 830 75 06 chaveehut@kbfvzw - 03 830 75 09 [email protected] - 03 830 75 06 [email protected] - 03 830 75 06

[email protected] - 03 830 75 09 [email protected] - 03 830 75 03 [email protected] - 03 830 75 09 [email protected] - 03 830 75 02 [email protected] - 03 830 75 04 [email protected] - 03 830 75 00 [email protected] - 03 830 75 04 [email protected] - 03 830 75 03

-

contact clubs

50

AlpUA

BERGSPORT VLAAMS BRABANT

KAJOE

www.alpua.be

www.bvlb.be

www.kajoe.be

VOORZITTER: Nils Van De Velden

VOORZITTER: Walter De Bruyne

VOORZITTER: Erik Mertens

0486 36 41 20 / [email protected]



SECRETARIS: Céline Helsmoortel

SECRETARIS: Renaat Van Tassel

SECRETARIS: Gert Mertens




BAC ANTWERPEN

BLEAU CLIMBING TEAM

KLIMCLUB HUNGARIA

www.bacantwerpen.be

www.bleau.be

www.klimzaalhungaria.be

VOORZITTER: Henk Vandenhoeck

VOORZITTER: Bert Geerinckx

BESTUURDER: Tijl Smitz

03 440 44 68 / henk [email protected]



SECRETARIS: Nancy Willeme

SECRETARIS: Renaat Will

BESTUURDER: Charlotte De Roey




BAC LIMBURG

BLUEBERRY CLUB

LIMBURGSE BERGSPORT VERENIGING

www.bac-limburg.be

www.blueberry-hill.be

www.klimburger.be

VOORZITTER: Luc Vroninks

VOORZITTER: Koen Demuynck

VOORZITTER: Lode Draelants




SECRETARIS: Jan Rubens

SECRETARIS: Serge Miesse

SECRETARIS: Liesbeth Moesen



[email protected]

balance bouldering team

CANYON TEAM VLAANDEREN

VLAAMSE BERGSPORT WAASLAND

www.balance.be

www.canyonteamvlaanderen.be

www.bergsportwaasland.be

BESTUURDER: Joris Kaïret

VOORZITTER: Jeroen Schurmans

VOORZITTER: Robert Verberckmoes

0498 67 57 67/ [email protected]

[email protected]


BESTUURDER: An Nijs

SECRETARIS: Helena Debedts

SECRETARIS: Mieke De Munck

[email protected]

[email protected]


BERGSPORTVERENIGING KLEIN BRABANT

CLIMBING TEAM DE DAM

WEST VLAAMSE BERGSPORT VERENIGING

www.bvkb.be

www.dedam.be

www.westvlaamsebergsportvereniging.be

VOORZITTER: Koen De Laet

VOORZITTER: Goossens Tim

VOORZITTER: Bart Vercruyssen




SECRETARIS: Stef Duymelinck

SECRETARIS: Jeremy Frackiewicz

SECRETARIS: Els Meyhui



056 60 98 47 / els@westvlaamsebergsportvereniging

BERGSPORT OOST VLAANDEREN

CRUX CLIMBING TEAM

www.bovl.be

www.cruxbouldergym.be

VOORZITTER: Philippe Caboor

VOORZITTER: Johny Vaes



SECRETARIS: Anneleen De Maesschalck

SECRETARIS: Tim Dupont



BERGSPORT VERENIGING PROVINCIE

DE BERGPALLIETERS

ANT WERPEN

www.bergpallieters.be

www.bpa.be

VOORZITTER: Koen Van Hemelrijck

VOORZITTER: Marc Hermans

0473 66 11 32 /


[email protected]

SECRETARIS: Jan Van Herbruggen

SECRETARIS: Filip Binon

[email protected]


At h l e t e s : C o ry r i C h A r d s , e m i ly h A r r i n g t o n l o C At i o n : t e l l u r i d e , C o / P h o t o : K e i t h l A d Z i n s K i

I N N O VAT I O N

FOR FIRSTS

STA N d I N G AT Th E PI N N A c LE O F E N G I N E E R E d d E S I G N , Th E F u S E u N O jA c k ET d E L I V E R S R E V O L u T I O N A R y P R O T E c T I O N b u I LT L I k E N O T h I N G E L S E . d I S c OVE R m O R E AT Th E N O RTh FAc E . c O m

NEVER STOP EXPLORING

™

PARTNER

53

KLIM BERGSPORT NOVEMBer 2014

Recommend Documents