Kennistafel Wonen, Welzijn, Zorg
Kennistafel Wonen, Welzijn, Zorg Ouderen van nu kiezen er steeds vaker voor om zelfstandig te blijven wonen. Dit streven wordt versterkt door het verdwijnen van de woonvergoeding uit de AWBZ voor mensen met een beperkte behoefte aan zorg. Dat geldt ook voor jongeren met een zorgbehoefte. Ontwikkelingen als deze leiden tot grote veranderingen in het op ouderen gerichte aanbod van wonen en zorg. Alle reden om als betrokken partners bij elkaar te komen in een zogenaamde ‘Kennistafel Wonen, Welzijn, Zorg’. Een netwerk dat met elkaar verkent hoe we een eigentijds en passend aanbod rondom wonen, welzijn en zorg voor Velsen kunnen creëren. Hierbij informeren we u over de kennistafel en het netwerk. We gaan in op de kansen en uitdagingen bij het ontwikkelen van een haalbaar en toekomstgericht aanbod van wonen, zorg en welzijn voor onze inwoners. Wij hopen dat de interviews u inspireren!
2
Inhoud “Verantwoord langer thuis wonen” 4 Wethouders Robert te Beest en Wim Westerman “Samen zorgen voor sociaal vangnet” Frans Blokland, zorginkoper V&V regio Kennemerland, Achmea Zorgkantoor
5
“Nadenken over andere verdienmodellen” Ted Kuné, directeur Woningbedrijf Velsen
6
“Zet in op wijkgerichte zorg en woonzorgcentra” Eduard van Bockel, lid Raad van Bestuur Zorgbalans
7
“Richt aandacht op vroegsignaleren” 8 Bart van der Neut, directeur Socius “Investeren in samenwerking staat voorop”
9
Allart van Deventer, directeur Stichting Welzijn Velsen “Geef huisarts rol als spin in ’t web” 10 Luc Verkouteren, huisarts
3
“Verantwoord langer thuis wonen” De koers van het huidige Kabinet om ouderen zo lang mogelijk zelfstandig thuis te laten wonen, past goed bij de wens van veel ouderen zelf. Maar natuurlijk verdwijnt de behoefte aan zorg, contacten en geborgenheid hiermee niet.
Robert te Beest
wethouder wonen, welzijn en lokale seniorenagenda
“Nu de financiering van de zorg en als gevolg daarvan het wonen in verzorgingshuizen vermindert, moeten we goed nadenken over hoe we dat organiseren in Velsen. Er komen steeds meer thuiswonende ouderen waarvan velen alleenstaand zijn. Dit betekent een groter beroep op de zorg aan huis en op mantelzorg. Ook willen we voorzien in maatschappelijke dienstverlening aan thuiswonende ouderen, met als spin in het web de ouderenadviseur. Initiatieven als ‘Wonen-plus’ en het welzijnsaanbod voor oudere inwoners maken dit pakket compleet. De verwachte leegstand in vier verzorgingshuizen vormt een uitdaging voor Woningbedrijf Velsen als eigenaar en Zorgbalans als huurder van deze complexen. Het is dus zaak te werken aan nieuwe vormen van wonen. Wanneer de kamers bijvoorbeeld worden omgebouwd tot betaalbare, kleine appartementen of studio’s, kan het voor ouderen aantrekkelijk zijn deze te gaan huren en zo in een beschermde omgeving te wonen. De gemeente wil haar specifiek op de ouderen gerichte taken zo goed mogelijk uitvoeren. Met onze drie wooncorporaties, met de zorgaanbieders en met de huisartsen maken we daarover goede afspraken.
Ook hebben wij eigen taken. Wij subsidiëren de welzijnsorganisatie en de ouderenadviseurs. Wij zijn het loket naar voorzieningen uit de wet maatschappelijke ondersteuning en wij krijgen zorgtaken voor zelfstandig wonende ouderen. Dit maakt de gemeente een belangrijke speler in een heel complex veld. Als gemeentebestuurders verheugen we ons op het voortzetten van de gesprekken aan de kennistafel Wonen, Welzijn en Zorg. Niet alleen omdat de tijd erom vraagt, maar ook omdat we dit zelf zo in beweging willen zetten. Mede dankzij dit initiatief krijgt het totale werkveld rondom de dienstverlening aan ouderen een nieuwe impuls. Wij zien kansen in het wijkgericht organiseren van zorg en dienstverlening door het opzetten van sociale wijkteams op basis van de vraag van de bewo-ners. Ook voorzien we dat wijkgerichte functies in de algemene ruimten van verzorgingshuizen worden gevestigd. En we houden aandacht voor de bouw van levensloopgeschikte woningen zodat ouderen langer thuis kunnen wonen. Kortom, we nemen de verantwoordelijkheid voor de taken die aan ons als gemeente zijn toebedeeld en wij willen samen met onze partners de participatiesamenleving concreet maken. Het informele overleg tussen de bij de ouderenzorg betrokken partijen blijkt daarvoor een hulpmiddel bij uitstek”.
Wim Westerman
wethouder maatschappelijke ondersteuning
‘De dienstverlening aan ouderen is in beweging gebracht, ook in Velsen’
4
Frans Blokland, zorginkoper V&V regio Kennemerland, Achmea Zorgkantoor
“Samen zorgen voor sociaal vangnet” Ouderen met een zorgvraag moeten van de overheid voortaan langer zelfstandig wonen. Dit vereist het aanpassen van de inzet van de zorgaanbieders. “We zoeken momenteel, samen met de zorgaanbieders naar wegen, praktisch en financieel, om daarin te voorzien”, zegt zorginkoper Frans Blokland. “Het kabinetsbeleid om wonen en zorg te scheiden heeft tot gevolg dat ouderen met een zorgvraag minder snel een zorgindicatie met verblijf krijgen. Dit betekent dat de drempel om in aanmerking te komen voor een plaats in een verzorgings- of verpleeghuis flink hoger wordt. De verblijfsindicatie voor het bieden van relatief lichte zorg verdwijnt namelijk. Mensen die deze zorg nodig hebben blijven dus langer zelfstandig wonen en moeten daar hulp krijgen. We zoeken nu naar wegen om daarin te kunnen voorzien. In feite moeten we zorgen voor een sociaal vangnet door de handen ineen te slaan. Denk aan het opzetten van wijkteams die in de gaten houden of mensen niet vereenzamen. We zijn op dit punt overigens toe aan een mentaliteitsverandering. Decennialang was het de praktijk dat men kort na het 65ste levensjaar vrijwel automatisch in een bejaardenhuis belandde met alles erop en eraan. Dat is gigantisch aan het veranderen, waardoor we weer moeten leren beter om ons heen te kijken. Als zorgkantoor kunnen wij projecten op dit gebied ondersteunen. Inmiddels hebben we al besloten om middelen vrij te maken voor het vergroten van de inzet van verpleegkundigen in wijkteams. Aanvullend gaan we stimuleren dat een specialist ouderengeneeskunde, normaal werkzaam in het verpleeghuis, ingezet kan worden ter ondersteuning van de eerste lijn, de huisartsen. Daarbij rekenen wij op medewerking van de zorgaanbieders, zodat wij als zorgkantoor op basis van goede gesprekken en afwegingen de juiste zorg kunnen inkopen. Dan denk ik bijvoorbeeld aan het inzetten van wat meer capaciteit in een wijk met relatief veel ouderen dan in een wat jongere wijk. Een ander aandachtspunt is het zoeken naar andere gebruiksmogelijkheden van verzorgingshuizen. Kansen liggen in het ombouwen hiervan ten behoeve van zelfstandige woningen voor ouderen. De bewoners gaan dan gewoon huur betalen en consumeren zorg van de verschillende instanties. Dat kunnen natuurlijk complete zorgarrangementen zijn, die je bijvoorbeeld aanbiedt in de vorm van een woonserviceflat. De kennistafels vind ik een goed initiatief om samen met de andere stakeholders te komen tot afspraken over de nieuwe situatie. Het is prettig om op die informele manier te horen van de initiatieven en plannen van de andere instanties die een rol spelen in de ouderenzorg. Doordat je elkaar vertelt waarmee je bezig bent, herken je ook gemakkelijker ieders problemen. Wellicht kun je daar vervolgens in gezamenlijkheid iets aan doen. Ik vind dit overleg erg stimulerend en het voorkomt dubbel werk.”
‘We moeten weer leren beter om ons heen te kijken’
5
Ted Kuné, directeur Woningbedrijf Velsen
“Nadenken over andere verdienmodellen” Woningbedrijf Velsen is eigenaar van de verzorgings- en verpleeghuizen die Zorgbalans exploiteert. Door de veranderingen in de financiering dreigt leegstand en dus teloorgang van het maatschappelijk vastgoed. “Gelukkig zijn we in gesprek om deze bedreiging om te zetten in een kans”, vertelt Ted Kuné. “De gevolgen van het scheiden van de financieringsstromen voor wonen en zorg zijn drastisch voor de partijen die betrokken zijn bij de ouderenzorg. Door het verleggen van de geldstromen komen immers zowel de zorg- als de vastgoedexploitatie in de knel. Dat betekent dat beide partijen - zorgleveranciers en corporaties - moeten nadenken over andere verdienmodellen om die voorzieningen overeind te houden. Dat is niet eenvoudig. Te meer daar wat voor de zorgleverancier kosten zijn, voor ons juist inkomsten zijn in de vorm van huuropbrengsten. Ogenschijnlijk spelen er dus tegengestelde belangen. In eerste instantie zetten wij zeker niet in op sluiting van verzorgings- en verpleeghuizen. Te meer daar de behoefte aan een dergelijke vorm van huisvesting blijft. Om tot een goede oplossing te komen, moeten beide partijen bereid zijn af te stappen van de oude werkwijze. Het gaat erom dat we gezamenlijk alles uit de kast halen om tot een andere, eigentijdse invulling van de gebouwen te komen. Gelukkig liggen de eerste ideeën inmiddels op tafel. Een kans ligt in het deels ombouwen van de locaties tot ruimtes van twee of drie kamers om zelfstandig in te wonen. Dat zal niet overal even eenvoudig zijn. Maar met name in de nieuwere gebouwen liggen zeker mogelijkheden om aantrekkelijke, verhuurbare wooneenheden te creëren. In de nieuwe situatie kan het huurcontract in principe via de zorgleverancier blijven lopen. Een andere optie is dat wij de huur rechtstreeks innen en er aanvullend zorgcontracten worden afgesloten. Maar voor het zover is, zullen zowel Woningbedrijf Velsen als Zorgbalans in de gebouwen moeten investeren. Aanvullend kan gedacht worden aan het toevoegen van andere functies, waardoor je mensen van buitenaf naar binnentrekt. Denk aan een voorziening als een buurtrestaurant. De toegang is dan niet langer leeftijdsgebonden. Langs deze weg kunnen verzorgingshuizen zich ontpoppen tot plekken die wijkgerichte voorzieningen bieden voor allerlei doelgroepen. Bijkomend voordeel is dat er meer reuring ontstaat. Daarbij moeten we natuurlijk goed in de gaten houden wat de behoefte is van de ouderen. Het mooiste zou zijn als we met elkaar in staat blijken te zijn een aantal van de verzorgingshuizen om te vormen tot aantrekkelijke, dynamische centra, met zelfstandige woonruimte voor ouderen en waar ook gerecreëerd wordt. Dan zijn onze verzorgingshuizen het actieve middelpunt van de wijken.”
‘Vorm verzorgingshuizen om tot dynamische centra voor wonen en ontmoeting’
6
Eduard van Bockel, lid Raad van Bestuur Zorgbalans
“Zet in op wijkgerichte zorg en woonzorgcentra” Zorgbalans is verantwoordelijk voor de zorg in verzorgings- en verpleeghuizen en bij ouderen aan huis. Daarnaast wordt dagbehandeling gegeven in ontmoetingscentra. De wijzigingen in de financiering maken dat de organisatie aan de vooravond van grote veranderingen staat. Eduard van Bockel: “Wij zien met name kansen in het wijkgericht organiseren van het zorgaanbod.” “Op zich is de nieuwe koers een goed uitgangspunt, die aansluit op de trend om zo lang mogelijk zelfstandig te blijven wonen. Alleen zullen er ook mensen zijn, die tussen wal en schip raken. Dat door overheidsbeleid verzor-gingshuizen moeten sluiten, wil immers niet zeggen dat daarmee behoeftes van kwetsbare ouderen aan verzorgd wonen zijn verdwenen. Om te anticiperen op de veranderende omgeving heeft Zorgbalans in de loop van 2013 haar thuiszorgorganisatie opgedeeld in kleine buurtteams van tien tot vijftien medewerkers. Die zijn wijkgericht georganiseerd, waardoor zij voor de mensen die verpleging en verzorging nodig hebben gemakkelijk te vinden zijn. Dit wordt gewaardeerd, merken we. Bij wet wordt momenteel geregeld dat verzekeraars straks de thuiszorg gaan inkopen. Die andere financiering biedt kansen om de samenwerking tussen de wijkverpleging, huisartsen en welzijnspartijen nog meer aan te halen. Straks gebeurt de financiering immers minder vanuit gescheiden hokjes en dat zorgt voor kortere lijnen. Dit helpt om in samenwerking met elkaar de goede zorg te blijven bieden aan de inwoners van Velsen. Te meer daar we allemaal weten dat de vraag toeneemt, maar het geld niet. Dit betekent dat we met dezelfde middelen meer moeten doen. Voor de mensen die intensievere zorg nodig hebben geldt een ander verhaal. Voor hen blijft er voldoende toegang tot intramurale zorg. Maar door het niet langer mogen opnemen van lichtere gevallen ontstaat er leegstand. In Velsen huren we al onze zes locaties van Woningbedrijf Velsen. Als huurcontracten voor leegstaande kamers doorlopen, dan kun je dat niet al te lang volhouden. Maar het afstoten van locaties komt neer op kapitaalvernietiging. Daarom hebben we voor een tweede spoor gekozen. Samen met de woningcorporatie en de welzijnspartijen bekijken we of een deel van onze locaties is om te vormen tot eigentijdse woonzorgcentra voor kwetsbare ouderen. Mensen betalen in de nieuwe situatie zelf weliswaar hun huur, maar aanvullend zijn er concrete mogelijkheden voor zorg en ontmoeting. Op die manier ontstaat voor hen een veilige en prettige omgeving. Gezamenlijk onderzoeken we momenteel hoe daar handen en voeten aan is te geven, want daar heb je elkaar echt bij nodig. De gemeente heeft hier als verantwoordelijke voor nieuwe taken in de wet maatschappelijke ontwikkeling vanaf 2015 eveneens belang bij. Het samenbrengen van kwetsbare mensen maakt het immers mogelijk om ook de voorzieningen te clusteren. Dat maakt een efficiëntere inzet van het beschikbare budget mogelijk.”
‘Uitdaging is om met dezelfde middelen meer te doen voor onze kwetsbare ouderen’
7
Bart van der Neut, directeur Socius
“Richt aandacht op vroegsignaleren” Door de veranderingen in de zorg komt er een zwaardere claim op het maatschappelijk werk te liggen. Vooral de ouderenadviseurs krijgen veel meer te doen. “Hoe daar invulling aan te geven is voor mij vooralsnog een open eind”, geeft Bart van der Neut aan. “Er wordt momenteel heel veel afgebouwd. In het kader van de decentralisatie gaat er natuurlijk geld naar de gemeenten, maar daar zit een grote bezuinigingstaakstelling aan vast. Het is vooralsnog de vraag wat dit betekent voor onze budgetten. De zorgzwaartepakketten één en twee worden al niet meer opgenomen en nummer drie volgt eerdaags. Mensen die in deze categorieën vallen, kregen natuurlijk niet voor niets zorg aangeboden. Dan praat je over zaken als persoonlijke verzorging, eenzaamheid, lichamelijke ongemakken en ziekte. Straks kunnen alleen nog de schrijnende gevallen hiervoor terecht in verzorgingshuizen. Eén van de ontwikkelingen waar we samen met onze partners nu op insteken is de vorming van sociale wijkteams. Hieraan nemen in ieder geval het opbouwwerk en de maatschappelijke dienstverleners deel. Gezorgd wordt voor een verbinding naar de zorg, denk aan wijkverpleging en huisartsen. Belangrijk aandachtspunt voor deze teams is vroegsignaleren. Zij moeten zo tijdig mogelijk bij de mensen binnenkomen om te weten te komen of ondersteuning nodig is. En zo ja, in hoeverre zij dit zelf, in combinatie met hun omgeving, kunnen organiseren. Dus met familie, bekenden, buren bespreken wat zij kunnen betekenen in de vraag die de mensen hebben. Op die manier kunnen we preventief ingrijpen en zo nodig doorgeleiden naar bepaalde vormen van hulp. Daarnaast zal de druk op mantelzorgers en vrijwilligers toenemen, te meer daar vanuit het beleid veel van hen wordt verwacht. Maar in vergelijking met het buitenland zijn bij ons procentueel gezien al heel veel mantelzorgers en vrijwilligers actief. Het is dus nog maar de vraag of de verwachting van de politiek op dit punt realistisch is. Gezien de onzekerheden is het zaak om met z’n allen goed in de gaten te houden waar gaten vallen en welke vragen bij ouderen leven. Voor de gemeente zie ik een rol weggelegd als regisseur, terwijl Socius vooral de partij is om creatief na te denken over wat aan bepaalde situaties kan worden gedaan. De gemeente moet vervolgens beslissen wat ze wil faciliteren en wat niet. Bijvoorbeeld door partijen te vragen om met een aanbod te komen, al dan niet in gezamenlijkheid. Toch kan dit alles nog best goed uitpakken, denk aan het realiseren van woonservicevoorzieningen in verzorgingshuizen. Bovendien is in de loop der jaren veel consumentisme ontstaan. Veel ouderen zijn, met meer maatwerk dan nu, echt heel goed in staat om zich zelf te redden.
‘Samen met onze partners steken we in op de vorming van sociale wijkteams’
8
Allart van Deventer, directeur Stichting Welzijn Velsen
“Investeren in samenwerking staat voorop” De ouderenzorg staat aan de vooravond van grote veranderingen. Ook voor Stichting Welzijn Velsen heeft dat gevolgen. Allart van Deventer: “Het betekent vooral aanpassen en uitbreiden van wat we al doen. Samenwerking met andere partijen zal aanmerkelijk aan belang winnen.” “Het ligt natuurlijk niet op onze weg om zorg te verlenen. Onze stichting richt zich op het faciliteren van sociaal-culturele activiteiten, met uitvoering ervan door bewoners en vrijwilligers. We noemen dat 'welzijn nieuwe stijl'. Een mooi voorbeeld hiervan zijn de ontwikkelingen in wijksteunpunt Zeewijk. Wij willen ons vooral richten op het beter toegankelijk maken van onze reguliere activiteiten en voorzieningen voor ouderen. Dat kan voor een groot deel via een betere afstemming en gevarieerdere openstelling van de buurtaccommodaties. Dat hoeft op zich niet veel te kosten. Het gaat immers veelal om vaste lasten, terwijl het leeuwendeel van onze activiteiten wordt verzorgd door vrijwilligers. Op die manier ontstaan ontmoetingen tussen de oudere buurtgenoten. Daaruit kunnen sociale netwerken ontstaan. Als mensen elkaar op die manier leren kennen, heeft men meer voor elkaar over en verminderen dus gevoelens van eenzaamheid. Op het preventieve vlak kan het welzijnswerk dus een rol vervullen, zeker in samenhang met onze andere activiteiten. Zo kennen we een soort van klusjesdienst voor en soms door ouderen. Dat loopt als een tierelier. Ook hebben we een felicitatiedienst. Met dergelijke activiteiten krijgen we ook de kans om achter de voordeur te kijken. Als zaken mis dreigen te gaan, kunnen we tijdig bij Zorgbalans of Socius aan de bel trekken. Signaleren en zorgen dat er wat mee gebeurt, is een wezenlijk onderdeel van ons werk. We hebben overigens nog maar kort het ouderenwerk in onze portefeuille, namelijk sinds 1 januari 2013. Als eerste hebben we de activiteiten geclusterd. Onze buurthuizen hadden overdag namelijk een schraal aanbod en zaten ’s avonds mudvol, terwijl dit bij de wijksteunpunten voor ouderen precies andersom was. Daardoor is het er alleen maar leuker op geworden, terwijl de gebouwen veel intensiever worden gebruikt. In de nieuwe situatie kunnen we op deze ervaringen voortborduren. Om te komen tot een goed aanbod, ligt met name samenwerking met Zorgbalans en de woningcorporatie voor de hand. Zij houden immers straks in de verzorgingshuizen ruimte over. Soortgelijke kansen doen zich voor met de partners in de wijken, bijvoorbeeld via samenwerking in sociale wijkteams. Als opmaat naar het intensiveren van de samenwerking vormen de kennistafels een belangrijk podium. We leren elkaar persoonlijk beter kennen en horen tegelijkertijd wat organisaties wel en niet kunnen. Op die manier ontstaan nieuwe ideeën. Met dit initiatief pakt de gemeente haar regierol uitstekend op. Ik hoop van harte dat alle betrokken partijen via deze weg de handen ineen willen blijven slaan. Het gaat erom samen het goede te doen voor de ouderengemeenschap van Velsen.”
‘Mensen hebben veel voor elkaar over, maar dan moet men elkaar wel kennen’
9
Luc Verkouteren, huisarts
“Geef huisarts rol als spin in ’t web” De huisarts werkt tegenwoordig allang niet meer alleen met een assistente. “In die verbreding van de praktijk ligt het antwoord voor de zorg aan ouderen in de nabije toekomst”, aldus Luc Verkouteren. “Juist de huisarts heeft immers een goede kijk op kwetsbare ouderen.” “Ik ben geen tegenstander van het aansturen op het langer zelfstandig blijven wonen en meer participatie vanuit de samenleving. Maar er moet wel sprake zijn van een zekere flexibiliteit. Zo zullen er altijd schrijnende gevallen zijn die net niet aan de nieuwe classificering van de zorgzwaartepakketten voldoen. Een te starre opstelling op dit punt vind ik onwenselijk. Gevolg van de veranderingen is dat er in de nabije toekomst meer beroep op de huisarts zal worden gedaan. Op zich is dat geen probleem en past deze ontwikkeling bij de veranderingen die de huisartszorg de afgelopen jaren heeft ondergaan. Een praktijk bestaat al lang niet meer uit enkel een huisarts en een assistente. Tegenwoordig richten we ons veel meer op chronische zorgbehoeften. In het licht van die verbreding kunnen we de extra druk zeker aan, mits deze gefaciliteerd wordt. Hier wringt de schoen. De verzekeringsmaatschappijen moeten namelijk zorgen voor de juiste budgetten om dit te doen. Het kan er namelijk niet bij. Van belang is het intensiveren van de samenwerking in de eerste lijn, met name tussen de mensen die rechtstreeks in contact staan met de doelgroep. Voor de huisarts zie ik daarin een rol weggelegd als coördinator van de curatieve zorg. Te meer daar wij regelmatig contact hebben met vrijwel alle ouderen. Welzijns- c.q. thuiszorgorganisaties komen nog regelmatiger langs en zijn de aangewezen instanties om een oogje in het zeil te houden. De onderlinge samenwerking moeten we goed uitwerken. In de praktijk van alle dag is dat overigens nog niet zo eenvoudig, ook gezien de papierwinkel die bij een beetje hulpvraag moet worden ingevuld. Mijn ideaalbeeld over pakweg vijf jaar is dat het gezondheidsdeel van de ouderenzorg vanuit wijkgerichte huisartsencentra wordt aangestuurd. Hiervoor kan een coördinator in iedere praktijk worden aangesteld. Deze kan de hulpverleners persoonlijk, dus niet via de telefoon, aansturen om thuiszorg te leveren. Het zou helemaal mooi zijn als dan ook iemand van de gemeente een dagdeel per week in de huisartsenpraktijken aanwezig is om alle WMO-vragen van patiënten te beantwoorden. Daarnaast speelt het woonaspect natuurlijk een belangrijke rol. Hiervoor zijn met name de corporatie en de Zorgbalans aan zet om tot een goede formule te komen. Als we doorgaan op de ingeslagen weg heb ik er zeker vertrouwen in dat we tot een goed systeem weten te komen.”
‘Kansen liggen in het opbouwen van wijkgerichte huisartsencentra’
10
De Kennistafel Wonen, Welzijn, Zorg is een netwerk van professionals. Tijdens informele ontmoetingen verkennen vertegenwoordigers van alle betrokken partijen hoe ze een passend aanbod van wonen, welzijn en zorg voor Velsen tot stand kunnen brengen.
11
Deelnemers Kennistafel Wonen, Welzijn, Zorg: - Gemeente Velsen - Zorgbalans - Achmea Zorgkantoor - De ZorgSpecialist - Huisartsen van Velsen - Stichting Welzijn Velsen - Socius Maatschappelijk Dienstverleners - Woningbedrijf Velsen - Velison Wonen - Brederode Wonen Februari 2014 Dit is een uitgave van de gemeente Velsen. Tekst: Jan de Graaf www.dgcommunicatie.nl Eindredactie en productie: gemeente Velsen
