keer weer trots op al die mensen die er zo bevlogen voor zorgen dat alles weer reilt en zeilt. En dat alles in een prima sfeer. Chapeau!

Van de voorzitter Ieder voorjaar maak je weer hetzelfde fenomeen mee. Een vrolijk kijkende weerman kondigt terrasjestemperaturen aan...20 graden Celsius in Limburg. Maar ja...wij drijven met dit eiland in een bak koud zeewater, dus moeten we het vooralsnog stellen met ruim 10 graden Celsius minder. Dit heeft weer tot gevolg dat we het in afwachting van warmte nog even van doen hebben met schimmelplekjes op de greens en wachtende maaimachines van de greenkeepers. De baan heeft de winter overigens ondanks de strenge vorstperiode netjes doorstaan. De komende warmte zal alles weer spoedig doen bijkleuren en onze koude winterspieren weer soepel maken, zodat we het seizoen 2012 naar behoren kunnen verwelkomen. Inmiddels hebben de meesten van ons kunnen kennismaken met onze enthousiaste nieuwe manager Roland. Hij heeft binnen en buiten reeds zijn sporen achtergelaten en zijn brede internationale ervaring gebruikt om zijn stempel te drukken op zaken die ook anders en beter kunnen. Roland, bij deze nog eens een zeer hartelijk welkom! Het jeugdige elan dat jij uitstraalt maakt dat wij de toekomst met nog eens 9 holes onder

jouw leiding blij en optimistisch tegemoet kunnen zien. Goed, de clubactiviteiten van het oude jaar zijn inmiddels afgesloten, en die voor 2012 in volle hevigheid losgebarsten. Energieke commissies hebben hun programma's gestart, en hun ambities nog hoger gesteld dan verleden jaar. Wanneer ik de overzichten, de notulen etc. zie en de vergaderingen met commissieleden meemaak, dan ben ik iedere keer weer trots op al die mensen die er zo bevlogen voor zorgen dat alles weer reilt en zeilt. En dat alles in een prima sfeer. Chapeau! Dit gezegd hebbende denk ik dat ik de daad bij het woord ga voegen en in genoemde sfeer een rondje ga spelen.

Inhoud pagina Zo heb je alles; zo heb je niks 2 Old Grand Dad 2 Zo kan ik nog wel even doorgaan 5 Wintercompetitie 5 Ingezonden stukje over Fred 6 Bar en Boos – 34 6 Op Texel ben je geen nummer 9 Afscheid van Wil 13 Een nieuwe lente 14 Jetlag 16 Afscheid nemen bestaat niet 19 Van de overkanter 23 Voorjaarsonderhoud 24 Afscheid van Wil 27 Van de bestuurstafel 28 Wedstrijdkalender 31 Wedstrijduitslagen 32

U eenzelfde golfgenoegen toewensend, Uw voorzitter Paul Kuip Czn.

..Ronald nu weer in het zand… maar wel kouder…..

De redactie van dit blad behoudt zich het recht voor aangeboden kopij te herschrijven, al of niet te plaatsen en datum van plaatsing te bepalen. Uw volgende clubblad verschijnt eind mei Inleverdatum kopij 10 mei

16de jaargang, maart 2012

2 Druk Drukkerij Langeveld & de Rooy, Den Burg

Zo heb je alles en zo heb je niets Door Harry Keizer De laatste herenmiddag met 9 holes groot en 9 klein op 16 maart is uitgelopen tot één grote DSQ. Wat is er allemaal gebeurd? Het begon met een computer die na 10.30 uur geen teken van leven meer gaf. Dit resulteerde in 5 telefonische en door Jos direct geïntegreerde aanmeldingen. 6 Deelnemers hadden zich te laat bij de commissie gemeld. Een half uur van tevoren dient men aanwezig te zijn. Er waren 33 deelnemers minus 1 die door een koude rug zich moest terugtrekken en er werden 18 deelnemers gediskwalificeerd. Bij de start legde onze Jos aan een ieder uit dat we de normale 1e 9 holes gingen spelen en de kleine baan. Dus een ieder moest dit weten. Echter na een paar Bloem-lezingen ging deze herenmiddag volledig de mist in. Het had echter ook zijn goede kanten. Leden die normaliter niet in de prijzen vallen kwamen nu wel met een balletje naar huis. Wat natuurlijk weer jammer was voor de lieden die iedere keer winnen. Leo moest het e.e.a. aan Anneke uitleggen waarom hij dit keer zonder ballen thuiskwam. Het zal je maar gebeuren. Verder hadden Nico en Jan H. kleine meningsverschillen over oefenputjes. Oh ja, commissieleden die hun kaart inleverden met alleen het aantal slagen en voor de rest blanco? Geen handtekeningen zoals het hoort. Wat een zooitje!!! De longest drive koker (de longest gewonnen en niet meer aanwezig door Jos K.) was volgens Jos K. mee-

genomen door bovengetekende maar die had hem niet hoor. Vingerbieter Piet had hem mee en hij zal nu wel terugzijn. Dan de prijsuitreiking waarin duidelijk werd dat de Bloem- en Graafflezingen niet klopten, dat 18 lieden hun kaart verkeerd hadden ingevuld en dus allemaal een vette DSQ kregen. Dus Jos kon de prijswinnaars bekend maken. Birdie’s? 1 x maal geslagen door bovengetekende. Bij het bekend worden moest ik even achter de oortjes krabben, maar bij een dagje ouder kan gemakkelijk iets over het hoofd worden gezien. De beste score in mijn categorie was alweer bovengetekende, dus 3 ballen. Iedereen tevreden dus, maar………….. ik kreeg van Jos toch nog even het woord. Beste Jos…… ik had zeker geen birdie en we hadden wel goed geschreven alleen op hole 7 werd ons ook de Bloemlezing voorgehouden en hebben we daar de tweede 9 gespeeld dus…birdie terug en 3 ballen terug en met niets naar huis. De moraal van dit verhaal. Al ben je nog zo eerlijk, de commissie steekt de ballen gewoon weer in eigen zakkies. NB: een aantal wetenswaardigheden zijn van horen zeggen, dus als het gelogen is, weet ik niet meer waar het vandaan kwam

Door Ed Eelman – Clubconsul De stichting Old Grand Dad bestaat sinds 1974 en opereert als organisatie binnen de Nederlandse Golf Federatie. In de Nederlandse sport wereld is de OGD een vrij unieke club. Ruim 6000 golfende grootvaders zijn lid en schenken per jaar een bedrag van minimaal 20 euro voor het verlenen van financiële steun voor sport, spel en beweging door jongeren met één of meerdere beperkingen. Inmiddels is al sinds de oprichting meer dan € 1,6 miljoen geschonken aan goede doelen, waaronder aan het Tesselhuus. Het bestuur en andere functionarissen ontvangen geen vergoeding voor hun onkosten. Op onze Texelse zijn 98% van alle golfende grootvaders lid en daar mogen we best trots op zijn. In mei gaan we weer onze clubwedstrijd spelen en de beste 4 gaan naar de Regio wedstrijd die dit jaar op de Haarlemmermeerse wordt gespeeld. Als afgetreden redacteur en webmaster en nu wedstrijdcoördinator van de Old Grand Dad kan ik u zeggen dat uw donaties zeer goed en zorgvuldig besteed worden. Door de extra werkzaamheden in het bestuur van de OGD zal ik binnenkort mijn functie als Consul neerleggen. Bent u grootvader? Meldt u aan! Weet u een project wat gesponsord kan worden? Geef dat aan! Zie website www.oldgrand-dadclub.nl voor voorbeelden.

Zo kan ik wel even doorgaan – 15 Door Rob Maaswinkel ‘Just a perfect day’. Het is dinsdag, februari, windstil, de zon schijnt fel, de lucht is kristalhelder en ik wandel naar de golfbaan. Het gras is zo ver je kijken kunt wit van de rijp. Ik heb vorige week, met twee vingers in de neus, de Elfstedentocht gereden. Ik voel me goed. Er komen twee vrouwen aan wandelen, die even stil zijn als ik ze passeer. Ze kijken me aan. Dan, als ze weer voorbij zijn, hoor ik de één tegen de ander zachtjes zeggen: “zo’n man bedoel ik nou. Gewoon een beetje leuke, sportieve man.” Op de golfbaan is het senioren ochtend. Onze oudjes zitten gezamenlijk aan de zelfgebakken appeltaart. Ik groet hartelijk met: “goedemorgen babyboompensioen-opmakers”. Ze lachen en vragen pesterig of ik niet moet werken. Dan krijg ik een stukje appelgebak van Irene en Marith schenkt me een koffie ‘van de zaak’ in. Als ik snel start, mag ik nog voor ze uit. De rijp is inmiddels gesmolten door de warme winterzon. De baan ligt er prachtig bij en op hole 1 start ik prompt met een birdie. Mijn dag kan niet meer stuk. Ik loop de eerste 8 holes fantastisch, 3 slagen boven de baan, en ik lig voor een par op de green van hole 9. Bij het marken van mijn bal vind ik een € 2 muntstuk. Een vergeten marker van de senioren? Glimlachend raap ik het op en steek het in mijn zak. Mijn telefoon gaat. Ik zie dat het mijn vrouw is, dus ik zeg direct bij het opnemen: “ik golf”. “Geeft niets lieverd”, zegt ze, “ik bel zo terug, veel plezier.” Ik voel een diep zalig gevoel van binnen. Dan belt kantoor. Het is mijn secretaresse, met wie ik in het geheim een verhouding heb. “Die offerte van vorige week is

geaccepteerd”, zegt ze. Ze doelt op het bedrijfsuitje voor de directie van Shell met 200 personen. Mijn bedrijf doet goede zaken de laatste tijd. De markt voor bedrijfsuitjes lijkt weer helemaal terug op het oude niveau.” Ook Nauta Boek heeft weer gebeld”, zegt ze. “Of ik toch niet een 2e druk van ‘De Mythe van Texel’ zou willen overwegen”. Ik heb een slimme en mooie secretaresse. Ik wil eindelijk gaan putten om mijn 9 holes af te maken, maar mijn telefoon blijft over gaan. Het is alleen een andere toon, niet die van mijn mobiel, maar van de vaste telefoon. Plotseling word ik zwetend wakker. Ik heb de griep en zit onder de antibiotica, waarvan je kennelijk prettig gaat dromen. In werkelijkheid ben ik al weken niet op de golfbaan geweest, de Elfstedentocht ging helemaal niet door en ik heb niet eens een secretaresse! Ik stap verward mijn bed uit en neem de telefoon op. Het is mijn dochter die van beneden belt. “Papa, waar blijf je nou: we gaan eten”.

Wintercompetitie Door Wil Homan Leo Saal winnaar wintercompetitie. In februari moest een aantal wedstrijden vlot achter elkaar gespeeld worden. Koning Winter hield immers de golfbaan voor een aantal weken bedekt met een dik pak sneeuw. De achterstand werd vlot weggewerkt, zodat zondag 11 maart jl. de finale gespeeld kon worden. Deze ging tussen Abe Keijser en Leo Saal. De wedstrijd wordt georganiseerd door Wil Homan en Jo Oosterveer. Er werd gespeeld in 8 poules van 4 personen. De eerste en tweede plaats gingen naar de 1/8 finale. Daarna werd er een afvalrace gehouden. De finale was zeer spannend. Bij de turn stond Leo 1 up. Op de 10e hole sloeg hij zijn bal in de bunker en kwam Abe weer gelijk te staan. Leo Saal kwam echter sterk terug. Op de 17e hole kwam hij op “all square“. Op de 18e sloeg Abe Keijser zijn bal eerst in het water en zijn vierde slag naar de green, waar veel publiek stond te wachten, kwam in de bunker terecht. Hij kwam echter niet met één slag uit de bunker en gaf zijn partij op. Leo Saal, die nog maar 2 jaar golft was een verdiend winnaar. De rest van de deelnemers speelde een wedstrijd op de Par 3 baan. Het was Casper Schiphorst die met de eer ging strijken met maar liefst 37 punten.

Ingezonden stukje “Vandaag heb ik samen met mijn vrouw en Fred Klok 18 holes gelopen. Fred, die wij al zo'n 30 jaar kennen, is met ons meegereden op zijn scootmobiel. Ik kreeg hem zo ver dat hij een aantal ballen mee sloeg. Bijgaande foto toont het resultaat, fantastisch.

Tevens wil ik jullie een compliment maken over de nieuwe pro naar ik meen Roland. Er was een vervelend incidentje wat Roland zeer correct en professioneel oploste. Wij hebben een leuke middag gehad op de baan mede door Fred en Roland. Vriendelijke groet, Jeannette en Henk Keur” Noot redacteur: Voor het geval dat men denkt dat een scootmobiel niet de baan in mag, moet men eens naar Nieuw Zeeland gaan. Daar is het heel gewoon om met je scootmobiel of brommer een baantje te spelen. De greenkeepers hebben er zelfs geen moeite mee om met hun auto door de baan te rijden. Zelfs een paardenracebaan dwars door de golfbaan is daar mogelijk of vrachtwagens die boomstammen ophalen.

Bar en Boos – 34 Dag opa, ben je er weer eens? Ja, Jantje, opa is er weer eens. Wil opa dan een biertje? Nee, doe opa maar een juttertje, jongen. Opa gaat aan de seniorenwedstrijd meedoen en dan moet ‘ie eerst een hartversterkertje nemen. Zo zwaar is het toch niet bij die bejaarden? Nou, dat moet je niet zeggen. Ik heb weleens meer meegespeeld en dat viel me niet mee. Doe jij ook mee? Nou, als ik je daar een plezier mee doe. Maar wat vind je dan zo lastig, opa? Effe een slokkie, jongen. Ha, wat lekker. Kijk, je moest toen je puttjes tellen. Nou, je kan toch nog wel tot drie tellen? Niet zo bijdehand, knul. Dat tellen was niet zo moeilijk, maar het nadenken. Waarover dan? Nou, ik zag dat die anderen heel erg hun best deden om de bal niet op de green te slaan, maar er net voor of er net achter of er net naast. Ja, dat doen ze om van buiten de green te kunnen putten, want zelfs als je dat met de putter doet dan telt de slag niet als putt. Dat had ik uiteindelijk ook in de gaten. Maar toen had ik al een zootje holes achter de rug. Maar dat nam je toch niet serieus, opa? Nee, maar als ik op hole drie in vier bij de green aankom en dan ook nog moet gaan opletten dat mijn vijfde slag de green niet haalt, dan wordt er wel veel geëist van een oude man, niet? Ach, in jouw bejaardenhuis doen ze toch ook wel eens rare spelletjes? Dat wel. Ik heb gisteren de hele dag moeten pimpampetten. Nog verloren

ook. Als je hier goed putt kan je een golfballetje winnen. Gaat het daarom, dan? Dan kunnen ze beter gaan pimpampetten. Ja, wist je dat niet? Die mensen hier zijn toch niet zo fanatiek om één golfballetje? Nou, opa, je krijgt er drie als je heel goed kan putten. Oh. Dat is wel meer dan bij pimpampetten. Weet je wat, opa? Speel nou maar gewoon je eigen spelletje en dan krijg je van mij straks een balletje. Nee, jongen, ik wil het echt winnen. Sla dan maar elke bal met je wedge, dan kan je het allemaal beter uitrekenen. Doe ik. Veel plezier,opa. Dank je, Jan. Hé, en als je nou op de green ook je wedge gebruikt, geldt dat dan niet als putt? Dat moet je aan Irene vragen, opa.

Interview met Roland Schippers: Door Alain Hirschler “Het grootste compliment wat ik ooit gehad heb, is toen een Texelaar in het Hanenhuus mij een paar weken geleden een hand gaf en zei: ‘Ik ben blij dat jij de nieuwe Clubmanager bent en gelukkig niet een overkanter. Dat vind ik zo mooi om te horen, dan voel ik me echt thuis en geaccepteerd.” Na allerlei omzwervingen die hem zelfs naar Abu Dhabi voerden en rondjes golf opleverden met golficoon Gary Player, Tourplayer Alvaro Quiros en een clinic van Tiger Woods, strijkt Roland Schippers neer op GC De Texelse, als opvolger van Wil Homan. Veel gasten en leden kennen hem al, want Roland Schippers, lichting 8 augus-

“Op Texel ben je geen nummer”

tus 1981 en zoon van Ingrid en Paul, loopt al wat jaartjes rond op ons aller club. Eerst, in het kader van de zomerse vakantieverveling, als manusje van alles voor de toenmalige manager Reijnier de Graaff, later als pro in opleiding bij de Golfschool en Golfshop van Joost Brieko. “Wij kampeerden achter hole 5 op het kampeerterrein van de Nederlandse Toeristen Kampeer Club, de NTKC. Toen ik een jaar of 14, 15 was, ben ik eens gaan kijken. De Texelse was nog niet zo lang open, het Hanenhuus stond er al wel.” “Ik was lid op een zogenaamde omni sportvereniging in Hilversum, waar wij woonden. Mijn vader bracht mij naar hockeytraining en dan ging hij daar een golfballetje slaan. Zo ben ik ook in aan-

raking gekomen met golf.” “Mijn ouders wilden maar één sport betalen dus ging ik op De Texelse werken, waardoor ik gratis kon golfen. Elke zomer tot en met 2001, achter de bar, driving-range ballen rijden, bij Joost in de winkel helpen, alles wat er maar te doen was. En in mijn vrije tijd golfen. Uiteindelijk zijn mijn ouders lid geworden op Texel en uiteindelijk is de caravan ingeruild voor een huisje op De Krim en daar woon ik nu tijdelijk.” Omdat het horecaleven hem aansprak, was een opleiding aan de hotelschool in Den Haag een logisch besluit. Maar teveel tussen vier muren werken, lag Roland toch minder en nadat hij in 2002 zijn diploma had gehaald, koos hij voor het golfvak, lekker buiten sporten en met mensen omgaan, lesgeven, wellicht genen van zijn moeder die als biologielerares voor de klas staat. “Ik ben coach geweest van allerlei hockeyteams, van de D1 tot het eerste elftal op mijn club in Hilversum. Ik vind trainen en coachen leuk en als golfleraar kon ik er nu mijn werk van maken. Of het nu hockey, golfen of inwerken van personeel is, mensen iets leren, kennis overdragen, dat vind ik mooi.” BELTEGOED Als Golfprofessional voelde Roland zich meer tot zijn recht komen, eerst op Golfcentrum Weesp en eind 2007 vlinderde de liefde hem naar het verre Abu Dhabi, hoofdstad van de (zeven) Verenigde Arabische Emiraten. “Ik ben er voor Claire naar toe gegaan en had geen baan. Als ik naar huis wilde bellen, moest ik in het begin aan Vervolg pagina 10

“Op Texel ben je geen nummer” haar beltegoed vragen. Maar uiteindelijk is er overal altijd werk, ook op de Abu Dhabi Golf Club met 27 holes.” Opnieuw werd Roland een manusje van alles; schoenen poetsen, spikes vervangen van gasten, de GPS systemen van de 100 buggies controleren en updaten, water, tees en handdoekjes aanvullen, of hij werd ingezet als starter of marshall, zorgen dat gasten doorspelen, want er moet wel geld verdiend worden. Flights moeten binnen 4 uur en 20 minuten door de baan omdat dit anders ten koste gaat van de omzet en met een greenfee tussen de 600 à 800 dirham, ongeveer € 125 à € 150, gaat dat snel. “Omdat ik me nergens te groot voor voelde, werd ik ook gerespecteerd door de 200, voornamelijk Filippijnse- en Pakistaanse werknemers. Ik behandelde ze als gelijken en niet als een nummer, want dat ben je daar voor de arabieren.” “In mijn vrije tijd mocht ik golfles geven, maar dan moet je wel leerlingen hebben, dat duurde even voordat ik die had. Later gaf ik zeventig uur in de week les.” “Ik had een van de leden van de Koninklijke Al Nahayan familie van Abu Dhabi op les. Die wilde in drie maanden leren golfen en boekte dus voor drie maanden les bij mij. Omdat alles was inbegrepen, kreeg hij er schoenen, ballen en een complete Callaway Golfset, inclusief tourbag, bij. Hij kwam zonder blikken of blozen elke les een half uur à drie kwartier te laat, maar dat maakte niet uit, want ik had al een dubbele tijd uitgeboekt. Het kon ook gebeuren dat hij tijdens de les plotseling stopte omdat hij moest bidden, want dat is natuurlijk vijf keer per dag verplicht. Na drie maanden te laat

komen en niet oefenen, kwam hij naar me toe en gaf mij de schuld dat hij nog steeds niet kon golfen. Hij eiste opnieuw les, maar wilde er niet meer voor betalen. Tja, wat moet je? Ik heb dat toen gedaan. Omdat het Koninklijke familie is, kan je ze er niet op aanspreken.” 8 MILJOEN LITER Het contrast tussen Abu Dhabi en Texel wordt tijdens het gesprek niet alleen duidelijk door het verschil in mentaliteit of door de 85 verschillende nationaliteiten waar Roland les aan heeft gegeven, maar ook de luxe, de overdaad en de manier waarop er met de baan wordt omgesprongen. Om de baan in goede conditie te houden is per dag acht miljoen liter water nodig, terwijl de greenkeepers op De Texelse bij hoge uitzondering alleen de greens en de tees mogen besproeien. En dat niet alleen…. “Ik had in juli 2008 een maand vrijgenomen omdat ze met de verbouwing van de driving-range zouden beginnen en er dan geen werk zou zijn. Afgezien van het feit dat de werkzaamheden gewoon waren uitgesteld, had Sjeik Khalifa bin Zayed Sultan Al Nahayan besloten om er huizen te bouwen. Niet naast de golfbaan, woestijn genoeg, zou je zeggen, nee, óp de golfbaan. 1200 bomen en struiken waren al weggehaald. Toen ik terugkwam, schrok ik me rot.” “De Sultan van Oman, een goede vriend van de drie jaar eerder overleden vader van de Sjeik, vloog toevallig over de baan, zag wat er gebeur-

- vervolg de en heeft toen met Sjeik junior gebeld en hem gezegd dat zijn vader zich in zijn graf zou omdraaien als hij wist wat zijn zoon aan het doen was. Daarop besloot de Sjeik alle 1200 bomen en struiken weer terug te zetten en werd de driving range ook nog even vergroot, naar 300 bij 350 meter. Ondertussen kon ik alleen maar baanles geven, 10 uur in de week in plaats van 70. Die impulsiviteit is wel uniek om mee te maken.” Inmiddels beschikt de Abu Dhabi Golf Club over de mooiste oefenfaciliteit van het Midden-Oosten, met een chippinggreen van duizend vierkante meter, een dito puttinggreen en een drivingrange met airco op de afslagplaatsen plus de mogelijkheid je swing door vijf camera’s te laten vastleggen en analyseren. Dit alles begeleidt door Loungemuziek uit een Bose geluidssysteem. “Zomers kan het ruim 50 °C worden, dus airco is dan wel prettig. De buggies zijn ook met airco uitgerust.” Roland benadrukt de impulsiviteit met nog een mooie anekdote; “Toen ik daar werkte, wilde de Sjeik op een gegeven moment het clubhuis renoveren en werd er een tijdelijk onderkomen neergezet van twee miljoen euro, maar uiteindelijk ging de renovatie niet door. Weg twee miljoen euro.” “Overigens was het clubhuis, met het dak in de vorm van een vliegende valk, al een keer foutief gebouwd, namelijk met de vogelkont richting Mekka hetgeen natuurlijk niet door de beugel kon. Dat was een belediging. Daarop heeft de Sjeik besloten de boel af te breken en opnieuw op te bouwen zodat de valk de juiste, richting uit zou kijken. Vervolg bladzijde 13

“Op Texel ben je geen nummer” Eind 2009, op het hoogtepunt van zijn professionele ontwikkeling en het dieptepunt van zijn relatie, kreeg Roland, op vakantie in Nederland, het aanbod te gaan werken bij golfbaan Naarderbos. Of hij in het in aanbouw zijnde clubhuis de golfwinkel wilde opzetten en tevens als Headpro aan het werk wilde? “Als je als 27-jarige gewend raakt aan valet-parking , dan houdt het een beetje op. Ik kon in Abu Dhabi niet meer bereiken en bleef een nummer. Bovendien brak in die tijd ook daar de kredietcrisis door en toen heb ik de beslissing genomen terug te keren. Ik kwam weliswaar in Naarderbos in een portocabin terecht, maar het was goed zo. Het was een gave ervaring om nooit te vergeten.” Roland doelt daarbij niet alleen op de Arabische manier van leven en werken, maar ook op de rondjes golf met Gary Player, negenvoudig majorwinnaar en bijgenaamd ‘The Black Knight’ omdat hij altijd in zwart gekleed gaat. En wat te denken van een clinic van Tiger Woods, of een oefenronde met zesvoudig Tour winnaar, Alvaro Quiros. “Ik heb een keer een rondje met Quiros gespeeld ter voorbereiding op het Abu Dhabi Golf Championship. Hij heeft mij ‘zijn’ 10 yards rule geleerd; 10 yards voor hij bij z’n bal is, begint hij zich te focussen, dan slaat hij zijn bal, loopt 10 yards door en dan stopt z’n focus. De rest van de tijd praat hij over vrouwen. Aardige vent, met hem zou ik nog wel eens rondje willen spelen. Die man slaat zo ver, over de 300 meter, heel frustrerend.” “Gary Player is een heel aardige, vriendelijke man. Hij had de Saadiyat Beach golfbaan in de buurt ontworpen en die baan werd aangelegd. Dus hij kwam regelmatig kijken en vervolgens bij ons een rondje lopen. Ik heb hem ook wel eens advies gevraagd tijdens een baanles met een van mijn leerlingen, Sarah

- vervolg

Engsig, een talentvol meisje, toen met handicap 5. Dat vond hij leuk om te doen. Samen met hem heb ik voor dat meisje nog een brief geschreven en het voor elkaar gekregen om haar aan een tweejarige studiebeurs in Amerika te helpen.” “Tiger Woods kwam nogal gereserveerd op mij over. Hij doet het allemaal voor het geld. In Dubai hadden ze Butch Harmon aangenomen als promotor en uithangbord van de golfclub dus moesten ze in Abu Dhabi ook een grote naam hebben. Dat was Tiger Woods. Ik heb wel eens clinic van hem gehad, samen met de andere pros, daarna met zijn allen lunchen en dan ging hij weer weg. Aan Gary Player heb ik meer gehad.” En nu dan, na ook nog als shopmanager en clubfitter bij Golferspoint in Naarden te hebben gewerkt, GC De Texelse, een groter contrast is bijna niet denkbaar in vergelijking met Abu Dhabi en een megalomaan clubhuis op Naarderbos. Over plannen en ideeën wil Roland zich nog niet uitlaten. “In ieder geval staat gastvrijheid hoog in mijn vaandel en ik wil de horeca op de kaart zetten.” “Het voelt allemaal wel als de juiste, volgende stap in mijn carrière. Dit wil ik langere tijd doen. Ik heb altijd al een golfbaan willen managen. Daarnaast is de uitbreiding van 9 naar 18 holes een extra stimulans geweest en dat dit op Texel gaat gebeuren, is helemaal mooi meegenomen. De Golfclub heeft een prachtige baan, goede pros en in Jan van Wijk ook nog een fantastische clubfitter.” Texel voelt voor mij als thuiskomen, het is het mooiste eiland van Nederland en de mensen zijn gemoedelijk. Het verschil tussen het zand van Abu Dhabi en Texel? Dat van Abu Dhabi is te koop, het zand van Texel onbetaalbaar!

Afscheid Wil Beste golfvrienden, Zoals jullie weten heb ik na drie jaar managerschap van de Texelse Golfbaan, na goed overleg met Iwan, besloten mij weer te gaan wijden aan de actieve golfsport. Ik heb de samenwerking met de leden en het bestuur van de club in mijn managersrol als goed ervaren. Daar wil ik jullie voor danken. Ook veel dank voor de lovende woorden ten tijde van mijn druk bezochte afscheidsreceptie en alle cadeaus. Solveig en ik kunnen de komende jaren genieten van zeer lekkere wijnen; wees welkom! Tot op de baan, Wil Homan

Een nieuwe lente Door Ad Waverijn (voorzitter R&Hcommissie) Een nieuwe lente, een nieuw geluid. Met deze woorden van Herman Gorter, die blijkens dit stukje gedeeltelijk kloppen, wil ik het seizoen openen wat betreft onze commissie. Ik heb al eens eerder gezegd dat er in honderd jaar (en meer) golf nauwelijks iets veranderd is en dat de laatste twintig jaar regels worden gewijzigd, gedragsregels bijgesteld en vernieuwd en komt men terug op eerdere beslissingen. Zo wordt waarschijnlijk dit jaar nog, de ledenvergadering van de NGF eind maart zal daar eerst zijn goedkeuring aan dienen te geven, het stressvolle praktijkexamen afgeschaft. Nog maar net is het praktijkgedeelte van het GVB-examen gesplitst in een deel op de driving range en een gedeelte door de baan en nu al wordt dit deel van het GVB-examen in zijn geheel geschrapt. Wel is het zo, en dat zou al 1 juli 2012 in kunnen gaan, dat de beginnende golfer een schriftelijke toets moet afleggen, die bestaat uit een aantal regelvragen, maar ook voor een groot deel zal bestaan uit etiquettevragen. Hoe een en ander precies in zijn werk zal gaan zal later bekend gemaakt worden. Ik mag hier ook nog wijzen op de zeer goed bijgehouden website van de NGF www.ngf.nl waar dergelijke zaken ruim op tijd medegedeeld worden. De baancommissie en de R&Hcommissie hebben, samen met onze nieuwe baanmanager Roland Schippers, een rondje door de baan afgelegd en er zijn een aantal zaken besproken. Deze zullen nader bekeken worden en als er belangrijke wijzigingen uit voortkomen zullen we die U laten weten, zo-

wel via de website (kijkt U daar wel eens op?) als via dit fraaie clubblad. Zo hebt U misschien al gemerkt dat de blauwe paaltje rechts van de tweede en derde hole verdwenen zijn. Dit betekent dus dat als U tussen de dennenboompjes komt te liggen U of dient te spelen zoals de bal ligt, of dat U een strafslag accepteert en dropt. Hoe dan ook vragen wij U met klem de boompjes te ontzien! Ten slotte kan ik U nog vertellen dat de NGF het plan heeft alle banen in 2012 te bezoeken (ik denk dat er een uitloop naar 2013 zal zijn) en dat er een andere aanduiding zal komen van de tee-rating en wel in die zin dat er alleen nog maar gesproken wordt in kleuren, in oplopende lengte: oranje, rood, blauw, geel en wit. Het begrip dames- en heren tees verdwijnt dus en ook wordt niet meer gesproken over front, standaard en back tees. De gedachte hierachter is dat het speelplezier verruimd wordt, niet alleen voor junioren en senioren, maar je kunt dus ook eens een “ander” rondje spelen. Ook hierover zullen wij U, als het voor de Texelse van toepassing is, vanzelfsprekend op de hoogte brengen. Dit was het nieuwe geluid, nu nog enkele “oude” zaken. Er blijkt nog wel eens een misverstand te bestaan over de gevolgen van het feit dat je je aangemelde kaart niet invoert in de computer. Dit betekent automatisch dat je systeem geblokkeerd wordt tot de R&Hcommissie de blokkade opheft, je kunt dan ook niet meedingend deelnemen aan wedstrijden. Zoals bij het touchscreen gemeld wordt, daar staan de “spelregels”,dien je bij de R&H-commissie uit te leggen waarom de kaart niet tijdig ingevoerd is. Dat kan heel goed een begrijpelijke reden

zijn, b.v. onweer, een noodgeval thuis of iets dergelijks. Het kan echter niet zo zijn dat de kaart niet ingevoerd is omdat er veel te weinig, of juist veel te veel, punten behaald werden. Alleen de R&Hcommissie kan de blokkade opheffen, zodat je weer aan wedstrijden deel kunt nemen en Q-kaarten kunt lopen. Op zaterdag 24 maart, na afloop van de training voor de competitie, zal Jo Oosterveer weer een leerzaam uurtje theorie verzorgen, waarbij ook speciaal de nieuwste regelwijzigingen aan de orde zullen komen. Dit uurtje is speciaal bedoeld voor de competitiespelende leden, maar een ieder is welkom en zal en kan er altijd iets van opsteken. Een grote ergernis blijft het misbruik van de karretjes, waarop de golftas bevestigd is. Enerzijds dienen ze er voor een ieder in staat te stellen met een (zware) golftas door de baan te sjouwen en een fijn rondje te spelen, anderzijds plakken de handvatten kennelijk vast aan de hand, die trekt. De uitdrukkelijke bedoeling is dat de karretjes louter dienen voor het transport van afslagplaats naar afslagplaats, maar dat ze door de baan de fairway niet verlaten! Dus, niet van de fairway afwijken op zoek naar Uw bal in de rough , niet de kar meetrekken de duintjes in en zeker niet tussen bunker en green door lopen. Er wordt iedere dag vele tientallen malen gezondigd tegen deze regels; ik vraag, gesteund door de baanmanager, Uw nadrukkelijke medewerking. Ten slotte de vraag om op iedere green één oneffenheid meer weg te werken dan welke U veroorzaakt hebt. Momenteel zijn de greens nog in de herstelfase, maar begin er nu reeds mee, dat levert deze zomer veel speelplezier op. Ik wens U veel mooi weer, ’s nachts op zijn tijd regen en een handicap, die bij U past.

Jetlag Door Ed Eelman Nauwelijks een paar uur in Shanghai lopen we een marmeren trap op. Schaarse verlichting gaat ons voor en op de eerste etage aangekomen worden we vriendelijk begroet door een drietal lieftallige Chinese meisjes. De meisjes achter de receptie lieten ons een menu zien waaruit we konden kiezen. Massage van alleen je tenen tot je gehele lichaam. Op aanbeveling van zoonlief besloten we voor het laatste. Of ik een man was? Ja, dat ben ik en mijn vrouw een vrouw voegde ik er aan toe, omdat het kennelijk voor deze meiden niet geheel duidelijk was wat voor sexe wij waren. Schoenen uit – slippers aan - en nogmaals een paar marmeren trappen op. We belandden in een van de vele massagekamer. De kleren opgehangen aan een bamboe ladder die schuin tegen de muur stond alvorens onze masseur en masseuse binnen kwamen. De kerel ging Josje bewerken en het meisje mijn lichaam. Oei, zouden ze dat bedoeld hebben met die sexe vraag? En vervolgens ook mijn antwoord nog eens omgedraaid hebben. Enfin we lieten het zo. Bij mijn schouders zitten een paar onwillige spieren, dat weet ik en die had ze dan ook snel te pakken. Nadat ze die tegenstribbelende spieren weer aan het werk had gekregen zonk ik langzaam weg met mijn gedachten naar onze heerlijke golfvakantie in Nieuw Zeeland. Ik blijf me verbazen dat we golfbaan na golfbaan vaak ongestoord en soms zelfs heel alleen de baan rond konden spelen. Nooit gedrang voor of achter je en dat zelfs niet op de drukste banen. Eenmaal “fore” gehoord, maar dan komt de bal wel erg dicht langs. Natuurlijk is het niet allemaal golfen.

Zo moest ik naar de kapper. Josje zei: “die heb ik rechtsaf gezien”. Ik zei: “Volgens mij is die linksaf”. Na een paar minuten had ik de kapper gevonden en zei tegen de man: “Moet even mijn vrouw informeren dat ik hier ben”. “Oh”, zei hij: “Doe geen moeite, voordat jij je vrouw hebt gevonden heb ik je al tien keer geknipt”. Dus werd ik in een stoel gedrukt en kreeg ik de vraag: “2, 3 of 4?”. Uhhh wat is dat? Nou 2, 3 of 4 mm. Ik zei doe maar 2 en de tondeuse stond al in mijn winterse haardos. Vijf minuten later stond ik buiten – bijna kaal! De hoek omgelopen en daar stond Josje die even een paar keer goed moest kijken of ik het wel was. Je ontmoet tijdens zo’n toer mensen

...Cape Kidnappers... van allerlei pluimage. Zo zaten we midden in Auckland in een klein, maar luxe motelletje naast de Rugby tempel van Auckland – Eden Park. De eigenaar een gezellige ex-rugbyer. De grote vrachtwagen van het nationale team bij hem geparkeerd en de wereld beker Rugby had net een week in zijn huis gestaan. Kom hem ’s morgens tegen en hij is in zak en as. Dubbele boeking. Een Amerikaan is door het digitale boekingssysteem teveel op de lijst gekomen. Hij was ondanks zijn omvang niet gelukkig met het idee dat een woeste Ameri-

kaan over enige tijd voor hem stond. ’s Avonds kwam ik hem weer tegen en zeg: “Hoe nam die Amerikaan het op?”. “O”, zei hij: “Het was een Kiwi uit Amerika en die doen nooit moeilijk”. We komen op onze “eigen” thuisclub Kaikohe en er stonden twee oudere stellen uit te pakken. Ze vroegen of we lid waren. “Ja dat zijn we”. “Nou dan weten jullie wel of je hier een buggie kan huren”. “Tja”, is mijn antwoord, “dat weet ik ook niet, dit is de tweede maal dat we hier komen”. Een badhanddoek gaat over mijn rug en gloeiende stenen worden erop gelegd. De spieren liggen te sudderen. Heerlijk. Ons afscheid in Auckland hadden we gepland met een etentje. Zitten daar rond 4 uur ’s middags lekker te genieten en om half 6 liepen we naar buiten om naar het vliegveld te gaan. “Hé, waar is onze auto?” Weg, compleet weg met alle bagage erin. Mensen op het terras vertelden ons dat die weggesleept was. Dom, dom, we hadden niet gelezen dat vanaf 4 uur aan die kant van de weg geen auto geparkeerd mag staan, omdat men het uitrijdende verkeer op dubbele banen de stad uit wil krijgen. ’s Morgens is dat het geval aan de andere kant. De barkeeper zei: “Kom maar hier, ik bel ze wel even op” en een drie kwartier later reden we weer met onze kar richting vliegveld met de ervaring dat parkeren in Auckland je 113 dollar boete kan kosten! De 90 minuten zijn om, de masseuse en masseur nemen afscheid en wij onder de douche. Wat een weelde. Jetlag was eruit – mijn Nieuw Zeeland droom was over - en we gingen ons Shanghai avontuur beginnen.

Afscheid nemen – op Texel – bestaat niet Door Andy Balsing Zoals de meesten van jullie inmiddels zullen weten, verlaat ik per 1 april 2012 golfbaan “de Texelse”. Langs deze weg wil ik het de mensen die het nog niet wisten laten weten. En langs deze weg wil ik jullie allemaal bedanken voor de mooie jaren. Als golfleraar ben ik opgegroeid op “de Texelse”. Ik kwam op de Texelse in september 2003. Ik had me bij Joost via de mail gemeld. Ik wilde het vak graag leren, de opleiding in Tilburg op, maar mijn spel moest zich verbeteren. Voor beiden bleek dit een win-win situatie en zo begon mijn “voorstage”. Ik deed werkzaamheden voor Joost in de golfshop en in ruil kreeg daar golfles en kennis voor terug. Dit was een hele fijne tijd. Ik was super gemotiveerd om het vak te leren en probeerde bij elke les die Joost en Jeroen gaven aanwezig te zijn en aantekeningen te maken. Ook trainde ik veel, vaak en hard. Als ik denk aan de werkzaamheden in de shop denk ik al snel aan de pijn in m’n handen die ik vaak aan het einde van de dag had van de nieuwe spikes in en uit schoenen draaien, of het regrippen van stokken. Als ik aan deze tijd denk, denk ik ook gelijk aan die keer dat ik net 4 maanden bezig was en dat ik al 40+ clinics had voorbereidt (ballen,clubs etc.) en had bijgewoond, toen Joost mij vroeg (meer opdroeg) om de clinic van die middag samen met Jeroen te geven. Ik heb toen voor de les eerst een paar minuutjes op het toilet in de kleedkamer doorgebracht omdat de zojuist genuttigde lunch, die de zwaartekracht niet respecteerde, er uit te laten zeg maar. In mijn twee jarige stage tijdens de golfprofessional B-opleiding heb ik denk ik het meest geleerd van mijn hele leven. Het is waar wat ze zeggen: “als je leuk vind wat je doet, hoef je nooit te werken”. Dat ging voor mij in deze periode zeker op. Eigenlijk is het gekken-

werk. Stage op Texel & school in Tilburg. Ik heb er in die tijd geen dag bij stilge-staan dat het gekkenwerk was. Met name het eerste jaar, twee dagen in de week school, en 3-4 dagen in de week stage. Ik vond het heerlijk. Ook met de mensen om me heen, we waren 1 grote familie. Ik wil langs deze weg ook nog even de oom en tante van Jan van Wijk bedanken (Albert en Corry Koolhaas) voor de nachten dat we op doorreis bij hen mochten logeren. Na deze twee jarige studie te hebben afgerond met een 9 voor didactisch prakticum (lesgeven) en 3 A-kaarten, (nodig om deel te nemen aan de A-opleiding)

ging ik in 2007 aan de slag als golfprofessional bij golfschool Texel. In dit jaar was ik samen met Joost en Jeroen en hadden we een fantastisch jaar. Die zomer opende ik mijn agenda van 09:00 tot 21:00 uur en niet zelden zat de dag ook helemaal vol. Dit jaar nam ik ook de jeugdlessen alleen voor mijn verantwoording. Op dit moment hadden we ongeveer 15-20 actief lessende jeugdleden en die kregen allemaal tegelijk les op zaterdag om 10:00 uur. Ben Zegeren werd aangesteld als voorzitter van de jeugdcommissie en samen kregen we het voor elkaar om de kinderen te splitsen naar leeftijd en niveau. Dit is achteraf een zeer goede

stap geweest voor de jeugd op Texel. Met name door de inzet van Ben steeg het aantal actieve jeugdleden behoorlijk. Door de splitsing in leeftijd en niveau konden de kinderen gerichter les krijgen en kwamen al snel de successen in allerlei vormen voor de Texelse jeugd: In vrijwel elke clubwedstrijd stonden er jeugdleden in de top 3. Annabel Groothuis werd later ook opgenomen in de Nederlandse Selectie en Kevin, Thomas, Lise, Laurens en Mike namen ook weer deel aan de Nationale jeugdtours. Ook begonnen we dit in 2008 met de inlooplessen. Het was een groot succes. Met op de top meen ik rond de 130-140 leden. Buiten het financiële succes voor ons van de golfschool was het ook een enorm succes voor de club. Er werden weer competitie teams opgericht. Mensen spraken tijdens de lessen met elkaar af om te gaan spelen en naar mijn gevoel kwam dit de sociale kant van de club ten goede. Dit jaar begon ik ook met de GVB cursus voor Texelaars. In de wintermaanden konden Texelaars tegen een zeer gereduceerd tarief beginnen met golfen. Inmiddels ben ik trots op het feit dat ik zo’n 80 Texelaars heb opgeleid naar het GVB waarvan er zo’n 30 lid zijn geworden van “de Texelse”. In 2008 begonnen Jan, Jeroen & ik ook aan de A-opleiding. Dit waren voor mij twee bewogen jaren. Het is heel dubbel om aan een twee jarige opleiding te beginnen om slechts op papier een andere status te verkrijgen terwijl je er weer zo veel voor moet opgeven (2 dagen per week reizen en op school zijn, 1 dag in de week studeren). Dit alles naast je normale werkzaamheden. Tijdens deze opleiding werd ik door mijn vriend en oud trainingsmaatje, Wil Besseling, gevraagd om hem te gaan begeleiden op de European Challenge Tour. Ik had net veel geld overgemaakt naar de opleiding, dus helaas moest ik zijn vraag negatief beantwoorden. Vervolg bladzijde 20

Afscheid nemen – op Texel – bestaat niet In het tweede jaar van mijn Aopleiding promoveerde Wil naar de European Tour. Ik volgde hem natuurlijk op de voet, want ik had elke week dat hij op een prachtige baan in een prachtig land waar ook ter wereld bij hem kunnen zijn. In September 2009 werd ik weer door Wil gevraagd of ik hem misschien kon coachen/caddieën op het KLM open. Zijn caddie had net ontslag genomen. Het was super druk bij de golfschool op Texel maar gelukkig konden Jan & Jeroen mijn lessen overnemen en zo kon ik naar het KLM open. Dit beviel bij Wil en mij beiden zo goed dat hij mij vroeg om hem ook te caddieën op het Johnny Walker Championship op Gleneagles in Schotland. Na dit toernooi vroeg hij mij voor de rest van het seizoen, en heb ik dit na overleg met mijn collega’s kunnen toezeggen. Voor het KLM open had Wil op 7 toernooien achter elkaar de cut gemist. Waar we op het KLM open de cut nog op 1 slag misten, haalde we de cut in Schotland wel. De verdere toernooien dat seizoen gingen steeds beter met als hoogte, maar ook dieptepunt de Qualifying School in Spanje. Drie weken lang waren we samen op reis om deel te nemen aan stage 2 en de final stage. Na 14 wedstrijd ronden en nog eens zeker 8 oefenronden, 2400 blaren, 235 blauwe plekken en een hele hoop mooie en minder mooie momenten, wisten wij als 31ste (bij de beste 30 eindigen is terug naar de European Tour) te eindigen. Het jaar daarop waren we aangewezen tot de European Challenge Tour (tweede divisie). Ik werd gevraagd om een fulltime contract te tekenen voor 27 toernooien en daarnaast begeleiding tijdens de lessen en fysieke training. Na overleg met Joost, stopte ik deels met mijn werkzaamheden bij golfschool Texel. Helaas werd deze samenwerking niet

wat we ervan verwachten en zo kwam ik al vroegtijdig weer terug bij golfschool Texel. Door mijn vertrek en het daarop volgende aanstellen van Robbert-Jan, kon ik niet gelijk fulltime terugkeren op het oude nest en moest ik naast mijn werkzaamheden voor de golfschool andere werkzaamheden verrichten. In deze tijd heb ik gewerkt in de horeca. Op een gegeven moment had ik drie banen. Ik heb met veel plezier in de horeca gewerkt maar ik kwam er al snel achter dat het niet echt te combineren valt met golfles geven. In 2011 kon ik weer volledig terugkeren bij golfschool Texel. Door de bekende “drama zomer” viel dit seizoen bijna letterlijk in het water. Eind 2011 sprak ik met Joost en Daisy over onze en mijn toekomst. Hieruit kwam voort dat ik graag verder wilde, en besloten we samen dat ik op zoek ging naar een andere plek om mijn carrière voort te zetten. Ik kwam in contact met onze “oude” didactisch practicum leraar en inmiddels bondscoach bij de NGF, Eric der Kinderen. Ik vroeg hem, doordat hij door zijn werkzaamheden als bondscoach op veel golfbanen in Nederland en in het buitenland komt, of hij zijn ogen en oren open wilde houden in de zoektocht naar een vacature. Hij vroeg mij gelijk of ik bereid was om naar het buitenland te gaan. Ik meldde hem dat dit voor mij geen probleem was. De golfschool die hij 20 jaar geleden begonnen is en (door zijn nieuwe baan als bondscoach) 5 jaar geleden verlaten heeft is erg in verval geraakt en het management is al jaren op zoek naar een goede opvolger. Ik was hier in mijn opleidingsja-

– vervolg

ren regelmatig geweest en in mijn gedachten was dit één van de mooiste golfscholen die ik ooit gezien had. Na het opsturen van m’n CV en twee gesprekken was mijn nieuwe uitdaging een feit. Henri-Chapelle telt 45 holes, heeft een eigen hotel met een zeer goed restaurant en een lounge. De club telt 1200 leden waarvan er 900 Duits, 200 Frans en 100 Nederlands spreken. De bedoeling is dat ik de golfschool opnieuw op ga bouwen. Nu ik dit schrijf ben ik reeds begonnen op Henri-Chapelle. Ik reis elke week op en neer tussen de Belgische Ardennen en Texel. Op dit moment geef ik 2-3 dagen in de week les in België maar per 1 April zal ik hier fulltime aan de slag gaan. Dit betekent ook dat ik ga verhuizen. Ik wil iedereen die benieuwd is naar mijn nieuwe plek graag uitnodigen om eens langs te komen. Ik ben erg trots op mijn nieuwe golfschool en leid jullie natuurlijk graag rond. Sinds ik uit Hoorn verhuisd ben naar Texel heb ik nooit de drang gevoeld om terug te keren naar Hoorn. Bij Texel is dit heel anders. In de jaren dat ik op Texel gewoond heb, heeft Texel een plekje in mijn hart gekregen. Ik zal regelmatig terugkeren en zal jullie zeker nog vaak opzoeken. Voor iedereen die vragen, suggesties of meldingen heeft ben ik natuurlijk bereikbaar via E-mail: [email protected] & Telefoon: 06 11 320 387. Vanaf 1 april ben ik ook te volgen via www.balswing.eu Iedereen bedankt voor de mooie, de leerzame & de fijne jaren! Geniet van ons mooie spelletje en zeker tot ziens! Joost, Daisy, Jan, Jeroen, Roland, Robbert-jan, Jaqueline, Iwan, Reijnier, Wil, Ylona, Tamara, Marit, Paul Donker, Armand, Jan Lusthof, Bob Hoogenraad, Hans, Bart, Paul Witte, en iedereen die ik

Van de Overkanter

Eerbied voor een paasei? Door Meinard Carper Ooit scoorde ik een hole-in-one op de zesde. Alsof het een zelf verstopt paasei betrof raapte ik de bal uit de hole. Sindsdien heeft het kleinood een vaste plek in de porseleinkast, met de onuitwisbare signaturen van mijn medespelers dat tot dusverre unieke moment. Onlangs speelde ik er weer eens op een bijna lentedag, toen ik een smadelijke 8 moest noteren op mijn scorekaart. Alsof hij met enig medeleven moet hebben aangevoeld, nam Ferry T. het woord en zei: " Ken je dat verhaaltje van die man die wilde leren golfen?" Ik moest mijn best doen te zeggen dat ik het niet kende: alleen die openingszin al " ... wilde leren golfen." weerhield me er bijna van hem op de lange weg naar de afslag van de 7e te willen aanhoren. Onverstoorbaar vervolgde hij met: " Die kwam bij een golfschool en vroeg hoe dat ging. De golfleraar gaf hem een stok en een balletje en wees op de vlag verderop. “Daar moet je de bal heen slaan”, was de eenvoudige instructie. De man sloeg en legde de bal enkele centimeters naast de cup. " Wat nu?" vroeg de man. " Nou, nu neem je een andere stok, namelijk een putter en sla je de bal over de rand in het gaatje." De man zei: " Had dat dan meteen gezegd". Dan weet je weer dat het geluid van het vallende balletje het leukste moment is en het rapen van het zelf verstopte ei!? Wat gaat er door je heen? Hoe pak je bal uit de hole? Er zijn evenvele manieren een bal uit de cup te halen als Robert Long bezong in het onvergetelijk lied: " Iedereen doet het". Ik zocht de tekst onlangs maar eens op of er ook golfers in voorkomen, maar helaas. Maar het lied bevat wel enkele aanbevelingen over hoe je naast " Wat iedereen doet" je bal ook uit de hole kunt halen. Neem de alcoholisten, die

het met een kater doen; snelle jongens effe hup; macrobioten onbespoten etc.. Maak eens studie hoe golfers dat nu écht doen! Dat idee leek me wel aardig, zeker nadat ik de vreselijke score van 8 had genoteerd en Ferry T. me weer op een zonnige kant van het golfspel had gewezen. Ik zocht op Youtube the impossible putt op van Tiger Woods en de wijze waarop Tiger Woods zijn balletje uit de cup plukte op de 17e - ook een par 3 - op het schiereiland van de baan van TPC Sawgrass tijdens het Players Championship in 2000, met gebalde vuist. Ik zie voor me de vele senioren tijdens onze dinsdagochtendsessie, koud uit het warme nest: met krakende kniegewrichten hijsen ze 18 maal de bal uit de hole; allemaal rijp voor een spuitje olie. Ik denk aan de boerengolfers, die het op de hurken doen, in een Franse poephouding, gewend als ze zijn aan het te lage melkkrukje. Ik moet wel eens lachen om de mensen die in de golf shop hulpstukken aan de putter hebben aangebracht - een soort condoompje - om de bal veilig en wel uit de hole te plukken. Of die zich een speciale nieuwe putter hebben laten aansmeren met een schepje aan de voet om de bal er uit te lepelen, zonder de randen van de cup aan te beschadigen. Bukkende dames die, gewend als ze zijn aan de modieuze Schotse golfrok, een elegante reverence lijken te maken uit respect voor de bal. Goede golfers betrap ik vaak op de z.g. fazantenpikhouding: eerst rondkijken of het veilig is; vervolgens een bemoedigende knik incasseren van de medespelers; dan het ene been naar voren buigen; licht steunen op de putter en tot slot met duim, wijs- en middelvinger het balletje ophemelen. Het meest echter blijft me de roomse knielhouding bij van mijn bekeerde – RKZGBG ( rooms-katholiekzang-golf-biljart-genootschap) – psy-

chiater van de overkant, startend met het prevelementje, dat dankbaarheid uitstraalt, steeds de rechterknie naar de aarde buigend, een schietgebedje voor ooit een hole-in-one en tenslotte de kleine klapzoen op het kleinood. Is dat geen eerbied voor een zelf geslagen balletje? Véél leuker dan het zoeken naar zelf verstopte paaseieren, nietwaar? Fijne lente en nog een vrolijk Pasen. Carper® Diem

Regelvraag 13 Van de R&Hcie (speciaal voor de deelnemers aan competitie en wedstrijden) Wat is de status van een X-out bal? Mag je die altijd gebruiken? Antwoord: X-out betekent dat een fabrikant de bal heeft afgekeurd, meestal wegens een esthetische reden, zoals een afwijkend kleur of een fout in de opdruk. De merknaam is dan door gehaald. In principe zou je een dergelijke bal kunnen en mogen gebruiken. Echter: Als de speler deelneemt aan wedstrijden of competitie, dan mag hij deze ballen niet gebruiken en dient hij een bal te gebruiken, die op de “List of Conforming Golf Balls” voorkomt.

Voorjaarsonderhoud Door Piet Bolier De greenkeepers zijn al weer druk bezig met het voorjaarsonderhoud. Vooral de greens krijgen extra aandacht, vooral om snel weer een gesloten gelijkmatige grasmat te krijgen. Greens Duidelijk zichtbaar zijn de schimmelplekken die sinds dit najaar onze greens teisteren. Voor de kenners onder ons, de schimmels heten dollarspot en fusarium. Deze schimmels zorgen voor lelijke gele en kale plekken in het normaal zo groene tapijt. Daardoor kan het balletje soms raar rollen. Hoe komen deze schimmels in de greens, maar vooral hoe raken we eraf? De schimmels zijn ontstaan in het nog warme en vochtige najaar. Om het gras nog wat extra te laten groeien is wat laat kunstmest gestrooid. Normaal gesproken groeit het gras dan tot december door en gaat het gras sterk de winter in. Doordat de temperaturen relatief hoog bleven groeide het gras onder vochtige weersomstandigheden door en droogde te weinig af. Ideale omstandigheden voor de ontwikkeling van schimmels, vocht, hoge temperatuur en nauwelijks wind. Doordat er ook nog eens sneeuw viel werd dit effect tijdens de winterperiode niet geremd, maar mogelijk zelfs iets versterkt. De sneeuw lag als het ware als een warme deken over de greens. De greenkeepers bestrijden de schimmels door het bespuiten met verschillende bestrijdingsmiddelen met de prachtige namen Signum en Caramba. Natuurlijk wordt er ook “normaal” onderhoud gepleegd door het prikken van gaten en het opvullen ervan met dressgrond. Dat is zand met een

beetje compost erin. Deze dressgrond wordt daarna uitgesleept. Als de bodemtemperatuur hoog genoeg is wordt er doorgezaaid. Dat wordt dit jaar gedaan met een machine die we van de golfbaan Dirkshorn huren. Deze moderne machine brengt het gras beter in de grond en zaait de rijen ook dichter op elkaar dan onze eigen machines. Dat is uitgevoerd in de week van 19 maart. Samen met een goede bemesting, op tijd maaien en blijvende goede verzorging moet dit vanaf mei leiden tot mooie greens. In het begin van het zomerseizoen hebben we dus nog even last van wat mindere greens maar in de loop van het voorjaar / zomer krijgen we weer een vlakke en dichte grasmat. Wintergreens Deze winter is voor het eerst gespeeld met grotere cups en dat lijkt een verbetering met vorige seizoenen. Grootste verandering is dat de bal uitgeholed moet worden en niet wordt opgenomen. Om deze wintergreens voor komende jaren beter te maken worden ze dit jaar doorgezaaid met een grasmengsel dat ook voor de gewone greens wordt gebruikt en geschikt is voor onze Texelse omstandigheden. Ook hier voor de kenners , het graszaad is een selectie uit Engels raaigras, een polvormer, die de terreinomstandigheden van onze baan het beste doorstaat. Teeboxen Alle teeboxen vertonen door het jarenlange gebruik wel wat gebreken. Doordat ze niet al te breed zijn is bij meerdere teeboxen in het midden een ronding ontstaan waardoor de afslagplek niet overal vlak is. De exploitant wil wachten met het aanpas-

sen ervan tot de volledige renovatie van de huidige baan, na aanleg van de tweede negen. Dat heeft vooral te maken met het plan om alle teeboxen in een keer goed aan te pakken. In de renovatie worden namelijk ook beregening, verbreding en mogelijk iets verplaatsen van de teeboxen opgenomen. Fairways Deze zijn in het algemeen met een goede grasbezetting uit de winter gekomen. Ze zijn al vroeg bemest en begin maart voor de eerste keer gemaaid. Niet dat er veel gras afkwam, maar dor het maaien worden hoge plukken gevlakt en ontstaat er een egalere grasmat en meer groei in de wortels en scheuten, waardoor er sneller een mooie gesloten, stevige grasmat ontstaat. Door het maaien van de fairways zijn ook de contouren weer beter zichtbaar en met het maaien van de semirough ontstaat er langzamerhand weer een mooie opbouw in de maaipatronen. Vanaf begin maart behoeft er niet meer geplaatst te worden en moet de bal op de fairway gespeld worden zoals ze ligt. Overige Getracht wordt om de grasbezetting in de semirough wat gelijkmatiger te krijgen. Een klacht van veel spelers is dat het spelen van de bal uit deze semirough bemoeilijkt wordt doordat daarin pollen staan, maar ook gaten zitten. Verbetering wordt bereikt door ongewenste gewassen te bespuiten en met bemesting de goede grassen beter te laten groeien. Vervolg bladzijde 27

Voorjaarsonderhoud vervolg Ook dit jaar wordt extra aandacht besteed aan het verwijderen van Jacobskruiskruid. Dit kruid is giftig voor vee en de zaden worden door de wind ver meegenomen. Vooral de landbouwers in de omgeving en wegbeheerders kunnen daardoor last krijgen. De nieuwe planten vormen ook weer zaad en als het dit kruid geoogst wordt in hooi is het voor dieren niet herkenbaar. Het is bekend dat, ook op Texel, o.a. paarden door het eten van met Jacobskruiskruid vervuild hooi, zijn overleden. Dat willen we natuurlijk voorkomen. De bunkers zijn weer aangevuld met een klein laagje (5 cm ) fris bunkerzand. Gebruik trolley’s Naast de genoemde greens en fairways is onze baan ook een lust voor het oog vanwege de inmiddels mooi ontwikkelde natuurlijke vegetatie. Dat willen we ook graag zo houden. Daarom verzoeken wij u om niet met de trolley’s door de duinen of andere kwetsbare plekken in de baan te lopen. Loop liever een keer extra om een goede clubkeuze te bepalen dan dat we onze mooie baan kapot maken.

Wil bedankt !

Het afscheid van Wil

Van de Bestuurstafel van de Bestuurstafel door Hélène van Wijhe – Secretaris Helaas bereikte ons het droevige nieuws dat mevrouw Truus VeldboerKorver op 24 februari plotseling is overleden. Wij wensen kinderen, kleinkinderen en naasten heel veel sterkte met het verwerken van dit enorme verlies. Voor in uw agenda: De algemene ledenvergadering is op 16 april om 20.00 uur in ’t Hanenhuus Goed om te weten: Onze club heeft een hospitality overeenkomst met onderstaande banen: de Zaanse, Westwoud, de Groene Ster, Oogduyne en de Beemster. De prijs voor een daggreenfree bedraagt per 01-01-2012 € 35,00 van maandag t/m vrijdag.

(excl. Feestdagen). Daar wij nu geautomatiseerd zijn wordt het ledenbestand één maal in de week, op zondagavond, aan de NGF verzonden. Uw actuele HCP is dan op maandag op de NGF site bijgewerkt. www.ngfhandicap.nl Onze nieuwe leden zijn: naam woonplaats A.M. van der Meer Oosterend J. Ben Shachar de Cocksdorp F.J. Zwaag de Cocksdorp E.B. Bongartz Leiden We hebben op dit moment 407 leden. Opzegging van het lidmaatschap voor 2013 dient u schriftelijk, t.a.v. het secretariaat, voor 3 december 2012 te worden gedaan.

Colofon Adres golfclub – secretariaat De Texelse Golfclub Roggeslootweg 3, 1795 JX De Cocksdorp Tel. 06-22973229 [email protected] www.gc-detexelse.nl Adres Golfbaan Golfbaan De Texelse Roggeslootweg 3, 1795 JX De Cocksdorp Tel. 0222 316 539, fax. 316 019 Golfshop/golfpro Joost Brieko tel. 0222 316 805 [email protected] Bestuur Paul Kuip Czn., Henk v.d. Veer, Hélène van Wijhe, Fred Klok, Els Postma,

voorzitter vice voorzitter secretaris penningmeester lid

Wedstrijdcommissie Jan Bloem, tel. 318 632 Regel- en Handicap commissie Ad Waverijn, tel. 312 016 [email protected] GVB-examen commissie Peter Boorsma, tel. 317 362 Jeugdcommissie Cees Boks, tel. 327 712 Baancommissie Henk van der Veer, tel. 310 129 Computercommissie Ed Eelman, tel. 317 378 Evenementencommissie Margreet de Graaff, tel. 322 745 Handicartcommissie Janneke Kampstra, tel. 318 295 Redactie clubblad Eindredactie Ed Eelman, tel. 317 378 [email protected] Pijpersdijk 33, 1796 MH De Koog

….....we zijn geautomatiseerd……….

Wedstrijdkalender April Datum Zo 15 Vr 20

wedstrijd NGF competitie Heren 2 reserve NGF competitie Heren senioren 2

Zo 22 Ma 30

NGF competitie Heren standaard Meierbliswedstrijd*

Mei Datum Zo 6

hcp

0-36

starttijd 09.00 10.30 09.00 12.30-16.30

Bijzonderheden Baan gesloten 08.30-17.50 uur Baan gesloten 10.00-17.50 uur Geen herenmiddag Baan gesloten 08.30-17.50 uur Vlaggenwedstrijd

wedstrijd hcp starttijd Proeflokaal van Texel 0-36 12.30-17.00 Maandbeker. Tevens kwalificatieronde van de KLM Open Pro-Am Series

Bijzonderheden Cat. 1 strokeplay. Cat. 2, 3, stableford Hcp tot 24.0

Ma 7 Di 15 Di 22 Za 26

Start maandagavond Par-3 competitie, Old Grand Dad 0-36 Oma Golfdag 0-36 Luilakwedstrijd* 0-36

16.00-18.00 09.30-13.30 09.30-13.30 06.00-10.00

2 x 9 Par-3 Stableford 18 holes. Stableford 18 holes All Tee start

Juni Datum Zo 3

wedstrijd Teso-Maandbeker

hcp 0-36

starttijd 12.30-17.00

Zo 10 Di 12

NGF competitie jeugd Arendsen de Wolff trof. Senioren.

11.30-17.00 08.30-12.30 Zie draaiboek

Bijzonderheden Cat. 1 strokeplay. Cat. 2, 3, stableford Singles Mix greensome. (Handicap max. 55 gezamenlijk)

Wo 13

Begin zomeravondcompetitie

Zo 17

Kwalificatiewedstrijd Telegraaf Dunhill Golf Trophy Finale op St. Andrews NGF Ouder/kindtoernooi

Zo 24 Juli Datum Za 7 Zo 8

wedstrijd Jeugd clubkampioenschap Alan Rijks beker Par 3 jeugd wedstrijd Havenhotel TX Maandbeker

15.30-18.30

9 holes stableford. t/m 15 augustus cat 1 0-12.0 cat 2 12.1-24

0-24

12.30-17.00

0-36

08.30-13.00

Greensome stableford.

hcp 0-36

Starttijd 08.30-11.45

Bijzonderheden 18 holes strokeplay.

0-36

11.00-13.30 12.30-17.00

Za 14

Clubkampioenschap Strokeplay

0-24

08.30-12.30

Zo 15

Clubkampioenschap Strokeplay

0-24

08.30-12.30

2x par 3 Cat. 1 strokeplay. Cat. 2, 3, stableford 18 holes strokeplay met en zonder verrekening. Voor de beste 24 spelers. 18 holes strokeplay.

Wedstrijduitslagen Maandbeker Maart Categorie 1 1. Antoine Kersten 2. Lise van Zuilekom 3. Abe Keijser

34 stf 34 stf 32 stf

Categorie 2 1. Martin Land 2. Gerri Bolier 3. Jan van Andel

37 stf 36 stf 32 stf

Categorie 3 1. Jos Bosma 2. Dick Hoogendijk 3. Marcel Wernand

37 stf 31 stf 31 stf

Longest drives: Harriet Bödicker & Mike van der Haas Neary’s: Els Postma & Jos Bosma

Wintercompetitie Match play Winnaar

Leo Saal

Runner Up Abe Keijser

… als Saal eenmaal op tik is…..