jaargang 16 / nr 53 / juni 2007
Culturen verbinden In dit nummer o.a: • Culturen verbinden pag. 2 • Presentatie rapport ‘Verborgen armoede’ aan Ahmed Aboutaleb pag. 3 • Kroaten in Nederland pag. 7
“Alles wat mooi is, of het nu een stilleven is, een menselijk figuur of een landschap, fluistert tegen me: hier ben ik, schilder mij!” Dimitrios Voyiazoglou
Griekse artistieke aanwezigheid in Nederland Dimitrios Voyiazoglou is een van de twintig in Nederland wonende en werkende Griekse kunstenaars, die hun werk lieten zien op de tentoonstelling ‘Culturen verbinden. Griekse artistieke aanwezigheid in Nederland’ die van 25 maart tot 16 april plaatsvond in de World Trade Center Gallery in Rotterdam.
Culturen verbinden Griekse artistieke aanwezigheid in Nederland woon en werk. In mijn schilderijen zijn Nederland en Griekenland heel aanwezig en zichtbaar.”
De artistieke aanwezigheid
Eva Fotiadi
In de World Trade Center Gallery in Rotterdam vond kortgeleden de tentoonstelling ‘Culturen verbinden. Griekse artistieke aanwezigheid in Nederland’ plaats met kunst werken van in Nederland wonende en werkende Griekse kunstenaars. Het initiatief voor deze tentoonstelling was van Kyriakos Amiridis, Consul Generaal van Grieken land en Eva Fotiadi, kunsthistorica en museologe, maakte er een unieke en opmerke lijke tentoonstelling van. Ook de Federatie van Griekse gemeenschappen in Nederland heeft zich ingezet om deze tentoonstelling mogelijk te maken. Om meer over de achtergrond van deze tentoonstelling te weten te komen zijn wij gaan praten met Eva Fotiadi en op bezoek geweest bij Dimitrios Voyiazoglou in zijn atelier in Rijswijk.
Cultuur verbindt mensen
Cultuur beïnvloedt mensen
Na vier jaar verblijf in Nederland, rondt Eva Fotiadi dit jaar haar doctoraal studie af aan de Universiteit van Amsterdam. Vorig jaar heeft de Griekse Consul Generaal haar gevraagd om de inhoud en vorm van de tentoonstelling te bedenken, deze op te zetten en een catalogus samen te stellen. “Ik wilde een beeld creëren van de relatie tussen kunst, leven en culturele identiteit van de kunstenaars, dat in de werken van de Griekse kunstenaars in de tentoonstelling ‘Culturen verbinden’ ongedwongen naar voren moest komen. Twintig Griekse kunstenaars van verschillende generaties, die ieder om persoonlijke redenen in Nederland terecht zijn gekomen, vonden een kader waarin elk van hen zijn of haar eigen esthetische taal heeft ontwikkeld. Hierin werden zij misschien voor een deel gesterkt door de openheid en de diversiteit in de manier waarop hedendaagse kunst in Nederland ontvangen wordt. De contacten en de samenwerking met de kunstenaars waren goed en het project werd niet alleen door hen gedragen, maar ook door veel Griekse en Nederlandse personen en bedrijven.”
Eva Fotiadi vertelt enthousiast over haar verblijf in Amsterdam en haar vak om kunst toegankelijk te maken voor een breed publiek. In het voorwoord van de catalogus, schrijft Kyriakos Amiridis, Consul Generaal van Griekenland, dat de tentoonstelling een karakteristiek beeld geeft van de tweezijdige invloed die Nederland en Griekenland hebben uitgeoefend op de geest en de ziel van de Griekse kunstenaars die in Nederland wonen en werken. “Hun reis naar een ander land is uiteindelijk een levensreis geworden, een vertrekpunt voor nieuwe ervaringen, en heeft hen een nieuw blikveld gegeven en hun artistieke visie verruimd. Dit draagt bij aan een nieuw intercultureel Europees gezicht en vormt een verrijking van de culturele productie van Nederland, waar zij intussen woonachtig zijn”. Dimitrios Voyiazoglou kan zich wel vinden in deze visie en zegt: “Ik zoek steeds een balans tussen mijn gezin, mijn werk en het schilderen. Deze balans wordt gesterkt doordat ik in Nederland en in Griekenland
Lizebulletin / nr 53 / juni 2007
2
Dimitrios Voyiazoglou kwam in 1999 naar Nederland en heeft zijn artistieke opleiding gevolgd aan de Universiteit van Brighton, Engeland en aan de Vrije Academie in Den Haag. Hij is van beroep chemicus en werkt in Den Haag. Naast het schilderen van prachtige taferelen met mensen en landschappen, kan hij ook het ‘waarom’ van het schilderen duidelijk onder woorden brengen. “Schoonheid ontroert me. Ik geloof dat schilderen een van de vele manieren is om dit gevoel van ontroering uit te drukken. Als ik iets mooi vind, dan probeer ik het vast te leggen op een stuk papier of een doek, met potlood of met een klein beetje verf. Dit proces van vastleggen interesseert mij enorm.” Tijdens de gesprekken met Eva Fotiadi en Dimitrios Voyiazoglou kwamen ook jongeren ter sprake, in het bijzonder de Griekse jongeren in Nederland. Veel jongeren weten nauwelijks dat er zoveel Griekse kunstenaars in Nederland actief zijn in de muziek, literatuur en de beeldende kunst. Daar zou enigszins verandering in kunnen komen wanneer Griekse jongeren geïnformeerd worden over en in contact worden gebracht met Griekse kunstenaars in Nederland. Misschien een idee voor de Federatie van Griekse gemeenschappen in Nederland en Lize om hier iets aan te doen? •B oudewijn Sittrop Met dank aan Dimitris Grammatikas
De catalogus van ‘Culturen verbinden. Griekse artistieke aanwezigheid in Nederland’ is nog verkrijgbaar bij het Consulaat Generaal van Griekenland, Westplein 9, 3016 BM Rotterdam, telefoon 010 - 225 01 14.
Platform EU-burgers komt weer bij elkaar Op 20 maart 2007 is het Platform EU-burgers bij elkaar gekomen. Lize heeft besloten om samen met europarlementariër mevr. Ria Oomen zich sterk te maken om de bijeenkomsten van het Platform EU-burgers nieuw leven in te blazen. Bij Lize komen namelijk veel vragen binnen over EU‑regelgeving en daarmee verband houdende onderwerpen. Tijdens de goed bezochte bijeenkomst in Utrecht stonden twee onderwerpen op de agenda, te weten het nieuwe verblijfsrecht van EU-burgers per 1 mei 2006 en de EUburger als dubbelgepensioneerde. Twee medewerkers van de IND gaven uitleg over de nieuwe procedures en beantwoordden vele vragen van de aanwezigen. Naast vragen over de rechten en plichten op basis van de nieuwe richtlijn, uitleg over het ‘duurzaam verblijfsrecht voor burgers van de Unie’ en de regels omtrent familieleden, zijn er veel onduidelijkheden over de verschillende wijzigingen van de laatste jaren. Aanpassingen van de Europese en de
Nederlandse wetgeving hebben elkaar zo snel opgevolgd dat het voor het merendeel van de EU-burgers onmogelijk te volgen is. De IND is er van overtuigd dat op korte termijn de meeste van de onduidelijkheden en problemen opgelost zullen zijn. Ger Essers, medewerker van europarlementariër Ria Oomen, heeft in een stimulerende uiteenzetting de verschillen in wetgeving met betrekking tot pensioenen laten zien en de pogingen tot harmonisatie op Europees niveau toegelicht. In het bijzonder ging het om een steeds groter wordende groep mensen die niet alleen een pensioen uit Nederland ontvangt, maar ook uit een
Verborgen armoede
ander land. De heer Essers gaf uitvoerig uitleg over welke regels er gelden voor deze groep vanaf het moment dat zij Nederlandse én buitenlandse pensioenen ontvangen. Beide onderwerpen en de bijbehorende vragen maken duidelijk dat de veronderstelling dat EU-burgers in Nederland geen problemen kennen, niet klopt. Om in de behoefte te voorzien is het onze bedoeling om twee keer per jaar, op basis van actuele vragen en verzoeken van deelnemers, een bijeenkomst van het Platform EU-burgers te beleggen.
In het rapport worden vier aanbevelingen gedaan: - De onderzoekers pleiten er ten eerste voor dat de Sociale Verzekeringsbank (SVB) landelijk de aanvullende bijstand voor 65-plussers gaat uitvoeren, omdat de SVB de mensen met een onvolledige AOW kent (dit gebeurt nu al in een aantal gemeenten, maar nog op beperkte schaal). - Ten tweede zouden beperkende voor waarden met betrekking tot de maximale termijn voor verblijf in het buitenland en vermogen en inkomen moeten worden verruimd.
Op 16 mei heeft staatssecretaris Aboutaleb het rapport Verborgen armoede in ontvangst genomen. Dit rapport gaat over de inkomenspositie van 65-plussers met een onvolledige AOW en het ondergebruik van aanvullende bijstand. Het gaat vaak om allochtone immigranten, die als volwassene naar Nederland zijn gekomen, maar ook om autochtone Nederlanders die enkele jaren buiten Nederland hebben gewoond. Het onderzoek is uitgevoerd door het Verwey-Jonker Instituut in opdracht van de LOM samenwerkingsverbanden,
de ANBO en de FNV. Christina Harrevelt (LOM), Margo Niestadt (ANBO) en Agnes Jongerius (FNV) hebben namens de drie opdrachtgevers het rapport aan de staatssecretaris aangeboden. Zowel de staatssecretaris als de aanwezige kamerleden beloofden de volle zaal met belangstellenden dat de politiek spoedig werk zal gaan maken van deze aanbevelingen. Het rapport is voor 7 euro te bestellen bij het Verwey-Jonker Instituut en te downloaden op de website van Lize.
- Ten derde is betere informatie nodig over de AOW-opbouw -zowel voor- als achterafbij migratie (en bijvoorbeeld als geïnte greerd deel van een inburgeringstraject). - Een vierde aanbeveling is om ervoor te zorgen dat op de langere termijn minder mensen last hebben van een onvolledige AOW. Dat kan door compensatiemogelijk heden zoals het aanvullen met eigen pensi oenregelingen, sparen met een belasting voordeel, ruimere inkoopregelingen voor de AOW, en een kortere opbouwperiode voor de AOW (bijvoorbeeld veertig jaar).
3
Lizebulletin / nr 53 / juni 2007
RADAR
Spaanse lente Primavera Española Art.1 Allen die zich in Nederland bevinden, worden in gelijke gevallen gelijk behandeld. Discriminatie wegens godsdienst, levensovertuiging, politieke gezindheid, ras, geslacht of op welke grond dan ook, is niet toegestaan. Minister van Justitie Hirsch Ballin heeft op 23 april de nieuwe landelijke vereniging tegen discriminatie gepresenteerd: Art.1 (spreek uit: artikel 1). Hij deed dat op de Hofplaats in Den Haag, op de monumentale bank waar artikel 1 van de Grondwet in gebeiteld staat. In de vereniging Art.1 hebben de lokale en regionale antidiscriminatiebureaus (ADB’s) en het voormalig Landelijk Bureau ter bestrijding van Rassendiscriminatie (LBR) hun krachten en expertise gebundeld om elkaar te ondersteunen en versterken op het gebied van discriminatiebestrijding. Binnen Europa is zo’n landelijke vereniging uniek. De adressen van alle ADB’s zijn te vinden op de website van Art.1: www.art1.nl.
Tijdens haar verblijf vorig jaar in Spanje ontstond bij de Amsterdamse galeriehoudster en kunstenares Wies Willemsen het idee voor een ‘intercambio’ oftewel uitwisselingstentoonstelling. Samen met Jack Neilson van de Neilson Gallery in Grazalema (Andalusië) organiseerde zij onder de titel ‘Spaanse lente - Primavera Española’ een uitwisseling tussen Spaanse en Nederlandse kunstenaars. Vier Spaanse kunstenaars, Ana Lorente, Maria Jose Gallardo, Montse Caraballo en Rocio Arregui, allen geboren in de jaren zeventig, exposeren hun werk. In de expositie laten zij hun nieuwste werk zien, met de heldere, frisse visie van de Zuid Spaanse zon. Hun werk varieert van groepsperformances, schilderijen, video en andere projecten. Lucía Lameiro García, directeur van Lize, opende de expositie die nog tot 17 juni te bekijken is.
RADAR, Grotekerkplein 5, Rotterdam tel bureau: 010 4113911 tel. meldpunt: 010 4126212
[email protected] www.radar.nl
Colours of Croatia Er zijn niet genoeg woorden om het werk en het talent van Ivo Pervan te omschrijven. Elke foto spreekt voor zich, diep vanuit de Kroatische ziel en vanuit de collectieve herinneringen aan Kroatië. Onder grote belangstelling van in Nederland wonende Kroaten en andere belangstellenden, opende de ambassadeur van Kroatië, de heer Frane Krnic, op 4 maart in de ABC Treehouse Gallery in Amsterdam de expositie ‘Colours of Croatia’ van Ivo Pervan. Ivo Pervan is één van de belangrijkste kunstfotografen van Kroatië en maakt prachtige foto’s van mensen, steden en landschappen.
Galerie Wies Willemsen Ruysdaelkade 25, Amsterdam 020-4701073 www.wieswillemsen.nl
Lizebulletin / nr 53 / juni 2007
Gelijke behandeling is een belangrijke waarde, een grondrecht voor iedereen. In de regio Rotterdam-Rijnmond is RADAR vraagbaak, waakhond, databank, kennisinstelling en lobbyist voor gelijke behandeling. Dat gebeurt op allerlei manieren: door informatie te verzamelen, onderzoek te verrichten en te adviseren. Bij het klachtenmeldpunt van RADAR kunnen slachtoffers en getuigen van discriminatie terecht. De medewerkers van het meldpunt adviseren en ondersteunen bij individuele klachten. Aan deze steun en aandacht is nog altijd veel behoefte. De meeste klachten gaan over rassendiscriminatie. Maar ook discriminatie vanwege godsdienst, sekse, seksuele gerichtheid, leeftijd en handicap wordt vaak gemeld. Meer dan de helft van de klachten is een ‘omstreden behandeling’. Daarmee wordt bedoeld dat een goed of dienst wordt geweigerd. Of dat de klager door toepassing van een regel wordt uitgesloten. Ook gaan veel klachten over beledigingen. Een kwart van de klachten heeft betrekking op discriminatie op de arbeidsmarkt. Maar er komen jaarlijks ook tientallen klachten/meldingen binnen over collectieve voorzieningen, de politie/vreemdelingendienst, het onderwijs en de horeca.
4
Montenegrijnen in Nederland, verenig u! “Onafhankelijkheid is de uitdrukking van innerlijke trots. 21 mei 2007 was de eerste verjaardag van de Montenegrijnse onafhankelijkheid, een feestelijke dag voor Montenegrijnen.” Ajla Mandic’
Nieuw bestuur Mladi BiH van links naar rechts: voorzitter: Almedina Ademovic’ vice-voorzitter: Mustafa Hadžiibrahimovic’ secretaris: Ajtana Mujovic’ penningmeester: Nihad Stočevic’ Mladi BiH, de landelijke organisatie van jongeren uit Bosnië-Herzegovina in Nederland, heeft een nieuw bestuur. Mladi BiH streeft naar een onderlinge verbinding tussen Bosnische jongeren en wil graag bijdragen aan hun educatieve en sociale ontwikkeling. Het nieuwe
bestuur gaat verder met de verschillende lopende activiteiten en projecten en richt zich tegelijkertijd op nieuwe terreinen. Zo heeft bijvoorbeeld een bijeenkomst plaatsgevonden over politieke participatie in het kader van de Provinciale Statenverkiezingen, is er een sportsectie gevormd voor het organiseren van sportactiviteiten en liggen er plannen voor het actualiseren van de website www.mladi-bih.nl. Lize wenst het nieuwe bestuur veel succes en hoopt op een vruchtbare samenwerking.
Lize-bestuur bijna kompleet De recente oproepen om de vacatures in het Lize-bestuur op te vullen, hebben goed gewerkt. Alja Mandić, Balbino Cuervo, Mila Ceroveč ki en Predrag Vitković zijn de nieuwe bestuursleden van Lize, namens respectievelijk de Montenegrijnse, Spaanse, Kroatische en Servische gemeen-
schap in Nederland. Op de website van Lize stellen zij zich voor. Het bestuur hoopt binnenkort ook de nieuwe bestuursleden namens de Griekse, Macedonische en Portugese gemeenschap in haar midden te verwelkomen.
Drie Montenegrijnse dames, te weten Verica Dzogaz, Ajla Mandić en Nina Popovic (vlnr) zijn voor de eerste keer bijeen gekomen om te bespreken op welke manier ze de Montenegrijnse gemeenschap in Nederland bij elkaar kunnen brengen. De bijeenkomst werd afgesloten met een glas Montenegrijnse ‘Vranac’ wijn. Begin september komen de drie weer bij elkaar om het resultaat van hun initiatief en verdere doelen te bespreken. Komt u oorspronkelijk ook uit Montenegro, neemt u dan contact op met één van hen.
Alja Mandic’,
[email protected] (Apeldoorn) Nina Popovic,
[email protected] (Den Haag) Verica Dzogaz,
[email protected] (Rotterdam)
1001-Kracht van start
Vlnr: minister Ella Vogelaar van Wonen, Wijken en Integratie, minister Donner van SZW en staatssecretaris Jet Bussemaker van VWS.
Duizend en één Kracht is een driejarig (2007, 2008 en 2009) project in zes gemeenten wat bedoeld is om de positie van allochtone vrouwen te versterken door middel van vrijwilligerswerk. In dit project werken het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid, gemeenten, migrantenorganisaties en vrijwilligersorganisaties samen. Het project komt voort uit de commissie PaVEM, die de participatie van vrouwen uit etnische minderheden heeft bevorderd. De commissie PaVEM heeft in 2005 afspraken gemaakt met vier grote vrijwilligersorganisaties: Rode Kruis, Humanitas, Vluchtelingenwerk en ‘t Gilde.
Behalve de vier vrijwilligersorganisaties doen aan het project mee: de LOM-samenwerkingsverbanden, het kennisinstituut voor vrijwillige inzet Civiq, Empowerment Centre EVC en de vrijwilligerscentrales in de zes gemeenten. Lize biedt in Amsterdam, Rotterdam, Utrecht en Nijmegen in totaal ongeveer 150 Zuideuropese vrouwen de kans om een training te volgen om hun kansen op zinvol vrijwilligerswerk te vergroten. Op 8 maart 2007 ging 1001-Kracht officieel van start door het ondertekenen van een convenant tussen de verantwoordelijke ministeries en de zes gemeentes.
5
Lizebulletin / nr 53/ juni 2007
Tijdens de Integratieraad allochtone ouderen die in 2006 onder voorzitterschap van minister Verdonk is gehouden, werd het initiatief aangekondigd om te komen tot een netwerkorganisatie van oudere migranten en op 13 maart 2007 was het zover. Op deze dag werd op de landelijke bijeenkomst van en voor oudere migranten en hun organisaties in Hotel Van der Valk in Breukelen, het NOOM opgericht. De statuten zijn bij de notaris vastgelegd en de gesprekken met het Fonds PGO over projectsubsidie stemmen hoopvol. Nu is het aan de oudere migranten en hun organisaties zelf om hun belangen op de politieke en maatschappelijke agenda te krijgen en te bespreken. De LOM-samenwerkingsverbanden, het CSO (Coördinatieorgaan Samenwerkende Ouderenorganisaties) en de ANBO, voor 50-plussers ondersteunen hen daarbij.
Netwerk van organisaties van oudere migranten (NOOM) opgericht Zuideuropese ouderen De belangen van de Zuideuropese ouderen worden in het NOOM behartigd door Emiliano Ruiz, voormalig bestuurslid van Lize. Lize organiseert regelmatig bijeenkomsten voor Zuideuropese ouderen om hen te informeren over veranderende wetgeving en hen te raadplegen over tal van actuele onderwerpen op het terrein van sociale zekerheid, verblijfsrechtelijke zaken en de inkomenspositie van 65-plussers met een aanvullende bijstandsuitkering. Voor dit laatste onderwerp heeft Lize op 25 februari een bijeenkomst georganiseerd bij de APA in Amsterdam om de Zuideuropese ouderen te vragen of zij wel of geen beroep doen op de aanvullende bijstand en wat dit voor hun leven betekent. Het resultaat van deze raadpleging is meegenomen in het rapport ‘Verborgen armoede’ dat inmiddels aan staatssecretaris Ahmed Aboutaleb is aangeboden. In Amsterdam en in Beverwijk werkten Lize-medewerkers mee aan een tweetal informatieve bijeenkomsten voor Italiaanse ouderen. Op zaterdag 12 mei organiseerden het Kroatië Huis en de Griekse vereniging Amsterdam samen met Lize een informatieavond over AOW en pensioenen. Gezien het aantal aanwezigen en de vele vragen die zij hadden, is het duidelijk dat dergelijke bijeenkomsten in een behoefte voorzien.
Lizebulletin / nr 53/ juni 2007
6
De groep oudere migranten in Nederland is zeer divers en nog volop bezig met hun emancipatieproces. Om deze steeds groter wordende groep ouderen ten volle te laten meedoen aan de Nederlandse samenleving en daarbij gebruik te maken van hun ervaring en kennis, dienen de verschillende groepen oudere migranten en hun organisaties samen gebracht te worden en hun krachten te bundelen. Vanuit deze gedachte is het NOOM opgericht door de ouderenorganisaties Fos’ten, Stichting Surinaamse Vrouwen 50+, de Nederlandse Hindoe Ouderenbond (NEHOB), Chun Pah, de landelijke Federatie van Chinese Ouderenverenigingen in Nederland, het Ronde Tafeloverleg Oudere Medelanders (RTOM), het CSO en de LOM-samenwerkingsverbanden.
zijn hierdoor makkelijker bereikbaar voor bijvoorbeeld voorlichtings- of wervingsactiviteiten. Denkt u daarbij aan veranderende wetgeving zoals de Wet Maatschappelijke Ontwikkeling (WMO) en de problemen rond de onvolledige AOW. Christina Harrevelt is de voorzitter van het NOOM en het bestuur komt voorlopig maandelijks bij elkaar bij het CSO in Utrecht.
Het NOOM biedt mogelijkheden voor ontmoeting en samenwerking voor oudere migranten en hun organisaties en is tegelijk een vindplaats voor politiek en maatschappelijk Nederland. Oudere migranten
Voor meer informatie over het NOOM kunt u contact opnemen met ‘kwartiermaker’ Freddy May, p/a CSO Christiaan Krammlaan 8, 3571 AX Utrecht
[email protected]
Tijdens het kennismakingsgesprek van de LOM-samenwerkingsverbanden met minister Ella Vogelaar van Wonen, Wijken en Integratie op 8 mei, heeft zij haar bereidheid uitgesproken om in het voorjaar van 2008 de tweede Integratieraad allochtone ouderen te organiseren. • Boudewijn Sittrop
Kroaten in Nederland
Zoektocht van een stagiaire
Landelijke dag voor Kroaten datum: 30 juni 2007 plaats: Congrescentrum Engels in Rotterdam aanmelden: Lize, Daniela Petric’ 030 - 23 32 100,
[email protected]
mocht bijwonen; de Kroatische Vereniging Rotterdam Rijnmond, waar ik genoten heb van een aantal jongeren die de Kroatische folklore beoefenen en de Kroatische vereniging in Vlissingen waar ik een feest voor de Kroaten in Zeeland heb mogen meemaken.
Landelijke activiteiten
De initiatiefgroep op bezoek bij het Kroatië Huis in Amsterdam “Al een groot deel van mijn leven ben ik, Daniela Petrić, bezig met mijn Kroatische afkomst. Mijn vader komt uit het kleine Kroatische dorpje Stari Grad. Dit ligt op het zonnige eiland Hvar, één van de vele eilanden voor de kust van Kroatië. Jarenlang was ‘ieder jaar op vakantie’ mijn enige ontmoeting met Kroaten. Ik wist wel dat er zich in Nederland redelijk wat Kroaten bevinden, maar waar? Daar had ik eigenlijk geen idee van. Voor mijn opleiding Culturele Maat schappelijke Vorming aan de Haagse Hogeschool moest ik een stageplaats vinden en die vond ik bij Lize. Vanwege mijn Kroatische achtergrond en mijn interesse voor de Kroaten formuleerde Lize de volgende opdracht voor me. Ik werd gevraagd om de Kroaten weer in kaart brengen, omdat Lize de Kroatische organisaties een beetje uit het oog was verloren. Er was nog wel contact met een aantal, maar er miste er ook veel. Daarom aan mij de taak om te onderzoeken welke Kroatische organisaties er in Nederland zijn en hoe het met ze gesteld is. Gelukkig had Lize een adressenbestand met gegevens van verschillende Kroatische organisaties. Maar na een tijdje kwam ik er achter dat een deel van deze organisaties inmiddels niet meer bestaat. Toen Kroatië zelfstandig werd ontstond onder Kroaten in Nederland de behoefte om zich als Kroaten opnieuw te organiseren. Er ontstonden verschillende verenigingen en stichtingen voor de Kroatische gemeenschap. Zo had je de kerk, sportverenigingen, culturele
verenigingen, Kroatische radio en stichtingen om de Kroaten in het thuisland te helpen. Nu 16 jaar later is het aantal organisaties echter flink geslonken. Veel verenigingen zijn gestopt, door geldgebrek, door gebrek aan belangstelling of door te weinig vrijwilligers.
Bestaande organisaties Een aantal organisaties is wel blijven bestaan. Een daarvan is de Kroatische Katholieke Missie. Tijdens mijn onderzoek werd ik steeds op de rol van de kerk gewezen. De kerk is namelijk erg belangrijk voor de meeste Kroaten. De Kroatische kerk in Nederland is actief en staat onder leiding van pastoor Ivica Jurisic. Hij verzorgt kerkmissen in een aantal steden door heel Nederland. De kerk verzorgt niet alleen de missen, maar zorgt ook voor andere activiteiten en het samenbinden van de Kroatische gemeenschap. Naast de kerk zijn er nog andere Kroatische organisaties die nog steeds actief zijn, zoals het Kroatië Huis in Amsterdam, waar ik tijdens mijn onderzoek een Sinterklaasfeest
Naarmate ik verder kwam in het onderzoek bleek dat er veel behoefte is om een landelijk platform op te richten dat de contacten kan onderhouden tussen de verschillende Kroatische organisaties en hun samenwerking kan stimuleren. Tijdens mijn zoektocht ben ik een aantal enthousiaste mensen tegengekomen die zich heel graag willen inzetten voor dit doel. Zij vormen de initiatiefgroep die bekijkt hoe zo’n platform het beste vorm kan krijgen en hoe het kan bijdragen aan de organisatievorming van Kroaten in Nederland. Intussen loopt mijn stage op zijn einde. Het was een behoorlijke zoektocht, maar ik heb er met ontzettend veel plezier aan gewerkt en heb er veel van geleerd. Ik kan met een tevreden gevoel terugkijken op de afgelopen periode bij Lize. Natuurlijk wil ik mijn stage graag goed afsluiten door middel van het organiseren van een landelijke dag voor Kroaten, waar ik de resultaten van mijn zoektocht zal presenteren en waar alle verenigingen aanwezig zijn. Ik nodig graag iedereen die dit initiatief een warm hart toedraagt uit om op die dag aanwezig te zijn. En daarna op naar de vakantie!” • Daniela Petrić
Danijel Ribaric’, Daniela Petric’ en Fra Ivica
7
Lizebulletin / nr 53 / juni 2007
Isabella Magioncalda: nieuwe voorzitter van Lize “Mijn naam is Isabella Magioncalda, een geboren en getogen Italiaanse uit de buurt van Genua. Ik kwam 28 jaar geleden naar Nederland met - zoals velen van ons - het idee om binnen een paar jaar weer te vertrekken, maar ik woon hier nog steeds. In Italië heb ik de PABO gedaan en daarna Italiaans gestudeerd. Ik heb bijna 20 jaar lesgegeven, eerst op een basisschool, later in het speciaal onderwijs en in België en Nederland als docente Italiaans als tweede taal. Hierdoor en door mijn vorige banen bij de Italiaanse gemeenschap in Utrecht en bij een stichting die zich bezighoudt met pensioenen, heb ik de Italiaanse gemeenschap in Nederland goed leren kennen. Op dit moment werk ik in Utrecht als sociaal cultureel werker bij stichting BOEG en ik ondersteun migrantenzelforganisaties bij het aanvragen, opzetten en uitvoeren van hun projecten. Het gebruik van het woord ‘allochtoon’ stoort me niet, omdat ik het gebruik in de letterlijke betekenis: iemand die uit een ander land komt. Waar ik me wel aan stoor is wanneer iemand mijn loyaliteit aan Nederland in twijfel trekt, puur omdat ik een ander paspoort heb. Nederland heeft me veel gegeven, maar ik heb net zoveel terug gedaan. De afgelopen jaren waren moeilijk voor ‘buitenlanders’; het was een beladen tijd waarin het contrast tussen ‘wij’ en ‘zij’ langzaam maar zeker ging overheersen. Het woord ‘integratie’ wordt vaak op een negatieve manier gebruikt en ik ben dan ook blij dat in het beleid de nadruk van integratie naar participatie is verlegd. Ik ben bestuurslid van Lize geworden, omdat ik dat als een uitstekende mogelijkheid zag om de Italianen een stem te geven richting Nederlandse overheid en politiek. Tegelijkertijd wilde ik de naamsbekendheid van Lize bij de Italiaanse gemeenschap vergroten. Die eerste jaren in het bestuur waren heel leerzaam. Ik zat als één van de weinige vrouwen, en bovendien ook nog onervaren, tussen de heren waarvan er enkelen zelfs aan de wieg van Lize hadden gestaan. Voor hen was het vanzelfsprekend om a-la-minuut te verschijnen voor een overleg of een ingelaste vergadering. Het valt echter niet mee om het voorzitterschap van een landelijke organisatie te combineren met je privé-leven, de zorg voor kinderen en een carrière. Van mijn voorganger Milan Kocovic heb ik geleerd dat het wel mogelijk is als je kan delegeren en als je op ervaren en betrouwbare professionals kan rekenen. Dit is bij Lize gelukkig het geval en dat is tevens de reden waarom ik per 1 april het voorzitterschap heb geaccepteerd. Daarmee ben ik de eerste vrouwelijke voorzitter van Lize. Sterker nog, de meerderheid van het Lize-bestuur bestaat op dit moment uit vrouwen en dat doet mij deugd. Ik zie mijn rol als voorzitter als een ‘primus inter pares’: mijn
Lizebulletin / nr 53 / juni 2007
8
medebestuursleden zijn stuk voor stuk zo bekwaam dat ik als voorzitter alleen maar voor de samenhang hoef te zorgen. Overigens is Lize het enige LOM-samenwerkingsverband met een vrouwelijke voorzitter. Inmiddels heb ik enkele LOM-vergaderingen bijgewoond en mijn indruk is dat we, zonder onze eigen identiteit uit het oog te verliezen, toch van de eilandjescultuur af moeten. Daaraan wil ik zeker een bijdrage leveren. Het kennismakingsoverleg op 8 mei tussen de LOMsamenwerkingsverbanden en minister Vogelaar van Wonen, Wijken en Integratie was bijzonder. Ze nam ruim de tijd voor ons, was oprecht geïnteresseerd en vertaalde onze voorstellen gelijk in afspraken, kortom veelbelovend voor de komende tijd!”
Voor vragen over dit blad of andere zaken: Lize Postbus 14065 3508 SC Utrecht tel. 030 233 21 00 fax 030 232 25 71 e-mail
[email protected] www.lize.nl Kopij voor het Lize bulletin kan gestuurd worden naar bovenstaand adres. Bijdragen van Daniela Petric’ en Isabella Magioncalda Eindredactie Gonnie Kaptein Foto’s Mladi BiH, Isabella Magioncalda en Lize Vormgeving C&P Communicatie
ISSN 1571-6384
Lize behartigt bij de landelijke overheid de belangen van personen afkomstig uit Bosnië-Herzegovina, Griekenland, Italië, Kaapverdië, Kroatië, Macedonië, Montenegro, Portugal, Servië, Slovenië en Spanje en hun nakomelingen. Lize maakt deel uit van het Landelijk Overleg Minderheden dat de belangen behartigt van alle doelgroepen van het rijks-integratiebeleid. Lize vervult met haar kennis van en haar relatie met de Zuideuropese gemeenschappen een beleidsbeïnvloedende rol bij de overheid. Lize functioneert tevens als informatiemakelaar tussen overheid en achterban. In haar belangenbehartiging zoekt Lize de balans tussen het belang van de achterban en het politiek haalbare. Om haar kerntaak uit te voeren, voert Lize regelmatig overleg met de minister van integratiebeleid, bewindslieden, ambtenaren en leden van de Tweede Kamer. Daarnaast werkt Lize nauw samen met andere landelijke partners.