Jaargang Nummer 4. Voorwoord

Jaargang 2010 - 2011 Nummer 4

Voorwoord Al weer de laatste Uitkomst voor de Grote Pauze. Voor sommigen (eindelijk) een periode van niet meer hoeven bridgen, voor anderen helaas geen wekelijks avondje bridgen. Hoewel, onze bridgeclub doet elke zomer weer moeite om u de kans te geven te komen bridgen. Deze keer op maandagavond. Mét hapjes. Van harte aanbevolen. De Grote Pauze is ook voor de redactie een periode van relatieve rust. Maar eerst nog deze Uitkomst, weer rijkelijk gevuld met bridgezaken en gelukkig ook met persoonlijke ervaringen en wetenswaardigheden. Waar vind je tegenwoordig nog zo’n club met heel veel activiteiten en een schitterend clubblad? Na de gebruikelijke zakelijke mededelingen krijgen we iets te lezen over het viertallen, een arbitrage, iets over systeemkaarten, digitaal bridgen, wat klinieken (psychologie en kaakchirurgie) en een spelbespreking. Qua persoonlijke inbreng zien we de lekkerste hapjes met een mes en met een haai. En dan de steeds terugkerende wistudatjes (nee, dat wist ik niet), de Pen en het clubgenoteninterview. Tot slot een bijdrage over de mooiste combinatie die er bestaat: heerlijk dineren met tussendoor bridgen. Wat een Uitkomst!

--------------------------------------

1 UITKOMST 35e JAARGANG Nr. 4, APRIL 2011

Bestuur Het is volop lente, de wintercompetitie nadert haar einde. Gaat Frans Vromans zijn kunststuk van vorig jaar herhalen en wordt hij weer drie keer clubkampioen of weten Lenie Peters en Jozé Versteden hem op maandag alsnog een voet dwars te zetten? Zijn Ginie en André van den Berg op dinsdag net even sterker? Zetten Ine Bouwman en Chris Bastin op donderdag alsnog een eindsprint in? Spanning genoeg! Dat er volop leven is in de brouwerij van BC Berkel-Enschot wordt maar weer eens bewezen door de buitengewoon gezellige dinerdrive, de paas/einddrive op 21 april en de bridgefietstocht ruim een week later. Als u aan deze activiteiten weinig deelneemt, neem u dan voor dat volgend seizoen meer te doen. U zult er geen spijt van hebben. De voorbereiding van het volgend seizoen kan pas echt van start gaan als u uw lidblijfformulier tijdig inlevert. Doe dat ook als u nog geen partner hebt: we hebben formidabele koppelaars in TC en bestuur. Het nieuwe seizoen begint in week 37, dit is de week van maandag 12 september. Tijdens de Paas/Einddrive zal de TC iedereen een eenvoudige systeemkaart aanbieden, volgens welke u dient te spelen. Het idee hierachter is, dat een D-speler niet geconfronteerd wordt met allerlei ingewikkelde biedsystemen van spelers uit de A-lijn. Zo kan het voor iedereen een ontspannen afsluiting van het seizoen worden. In de vorige Uitkomst kon u al lezen dat TC en bestuur werk willen maken van een correct gebruik van de systeemkaart. Volgend seizoen gaan we alle spelers dan ook vragen te kiezen uit Biedermeijer Groen, Blauw of Rood, uitwerkingen van het bekende ACOL-systeem. (Zie hiervoor het artikel “De Systeemkaart” op blz. 5/6). Deskundigen zullen zo nodig helpen met het invullen van de kaart. Zomeravondbridge We begrijpen dat veel bridgers blij zijn dat de competitie is afgelopen en de wekelijkse verplichting er even niet meer is. Maar mocht het na een maand weer gaan kriebelen, dan komt u toch naar de zomeravondbridge! Let op: De zomeravondbridge is dit jaar op maandag; locatie: de kantine van sporthal “het Ruiven”; uitgebreide informatie op bladzijde 24. Het bestuur wenst u een mooie zomer en ziet u graag in september allen gezond weer terug.


Secretaria • Lidblijfformulier Wees zo goed het lidblijfformulier snel en volledig ingevuld in te leveren. Het formulier is voor de club tevens een goede manier om alle gegevens te controleren en eventueel aan te passen. • Zomeravondbridge Neem nota van de andere speelavond en speellocatie (Blz. 48) • Districtsviertallen BCBE 1 (Joost Wagemakers (C) / Yvonne van Riel en Theo van Eekelen / Francis Braat) heeft het moeilijk; degradatie is vrijwel onontkoombaar. BCBE 2 (Frans Vromans (C) / Jeanne van Doremalen / Harrie van Hoof en Kees van de Ven / Finy Sijbring met als invallers Adie Hoefnagels en Sjef Vorstenbosch) staat bovenaan in de degradatiepoule van de Eerste Klasse. Handhaving in deze klasse is zeker. Het team speelt zeer solide. In de Tweede Klasse doet BCBE 2 (Wim Westgeest ( C) / Ine Bierhuizen en Loes Westgeest / Mieke Rijnen met als invallers Ko Rijnen, Jozé Versteden en Karin Schoofs het heel goed. Het staat tweede! Met nog twee speelavonden voor de boeg is de stand: Hoofdklasse (Degradatiepoule) 132 1 Theseus 3 125 2 Goirle 3 93 3 BCBE 1 75 4 Acacia 1 Nrs. 3 en 4 degraderen En met nog één speelavond te gaan:

1 2 3 4

1e Klasse (Degradatiepoule) 143 BCBE 2 WAC 4 130 Theseus 7 105 De Honneur SC 88

2e Klasse 1 2 3 4 5 6

Interpolis BCBE 3 Moergestel 2 Acacia 2 Loon op Zand 3 TraNoi

189 162 138 112 97 93

De 2e Klasse speelt een dubbele competitie. Nr 1 promoveert.

Nr. 4 degradeert

Kees van de Ven, secretaris ---------------------------------------

Voor een goed advies gaan we natuurlijk naar onze adverteerders ! 3 UITKOMST 35e JAARGANG Nr. 4, APRIL 2011

Arbitragehoek Er gebeuren zo af en toe vreemde zaken op onze bridgeclub. Zaken, waarvoor de wedstrijdleider niet direct een pasklare oplossing heeft. Zo gebeurde het op een maandagavond dat vier spelers aan een tafel verschijnen waar een kaart met de beeldzijde naar beneden op de grond ligt. Niet wetend uit welk board deze kaart was gevallen, spreken de spelers af van ieder spel het aantal kaarten goed te tellen. Maar tot dertien tellen bleek toch moeilijker dan gedacht. Want wat gebeurde er op het tweede spel aan die tafel; juist ja, een speler had toch echt maar twaalf kaarten en was op dat spel dummy geworden. Met nog drie slagen te gaan lagen er nog maar twee kaarten in de dummy. De op de grond liggende kaart bleek ♦A te zijn. “Ja”, riep de leider op dat spel “Met ♦A erbij had ik 3♣ +1 gemaakt”. “Nee”, riep de tegenpartij “Met ♦A erbij waren jullie in 3 SA terecht gekomen en twee down gegaan.” (Drie paren zijn inderdaad op 3 SA twee of drie down gegaan, tegenover twee andere paren die 3♣ +2 scoorden) Hoe luiden nu de regels in zo’n geval? Op het moment dat de ontbrekende kaart wordt gevonden dient deze aan de incomplete hand te worden toegevoegd. Als dit tijdens het spelen gebeurt, kan dit tot gevolg hebben dat er met die kaart verzaakt is. De dummy kan echter nooit verzaken, ook niet met een ontbrekende kaart. Alle spelers hebben bij het open leggen van de kaarten in de dummy kunnen constateren dat er maar twaalf kaarten waren. De ontbrekende ♦A moest in de tiende slag gewoon aan de dummy worden toegevoegd. De aanvankelijk door de wedstrijdleider toegekende arbitrale score van 60 % (OW) en 40 % (NZ) is terug gedraaid tot de behaalde score van 3♣ voor NZ. --------------------------De tweede zaak had ook te maken met een gevallen kaart. Op een gegeven moment speelde de leider uit de dummy ♦B voor en liet deze doorlopen naar de speler op de vierde hand, die ♦8 (of was het ♦5) uit zijn handen liet vallen en deze razend snel verving door ♦V. Na enig gesteggel aan tafel werd de vervanging toch maar geaccepteerd. Foei, waarom de arbiter niet geroepen? Wat zeggen de spelregels hierover? In artikel 47 lid C staat: “Een gespeelde kaart mag worden teruggenomen en opnieuw aan de hand worden toegevoegd zonder verdere rechtzetting na een wijziging van een aanduiding zoals toegestaan in artikel 45C4b.” Gek wordt je van al die verwijzingen! Toch maar kijken wat daar staat. “Tot zijn partner een kaart gespeeld heeft mag een speler een onopzettelijke aanduiding wijzigen, mits hij dit zonder denkpauze doet.” Hoezo, “aanduiding” als de speler een tegenspeler is? Dus maar even verder lezen. Volgens lid C1 van artikel 45 moet de kaart van een tegenspeler die zo gehouden wordt, dat zijn partner de beeldzijde zou kunnen zien, in de lopende slag gespeeld worden. Of kortweg: “Gespeeld is gespeeld.” De volgens mij juiste oplossing is te vinden in artikel 50 lid B: “Eén kaart, lager dan een honneur en onopzettelijk getoond, zoals het per ongeluk laten vallen van een kaart, wordt een kleine strafkaart”. Een kleine strafkaart hoeft niet te worden bijgespeeld. De houder van die strafkaart mag in plaats daarvan een honneur spelen. Wim Westgeest ------------------------------------------


De Systeemkaart Het spelregelboekje zegt: “Elk paar moet zijn afspraken toegankelijk maken voor de tegenstanders voor ze tegen hen beginnen te spelen”. Beter gezegd: de tegenstanders moeten kunnen begrijpen wat u bedoelt met uw biedingen en hoe u bij het spelen signaleert. Dit is een van de basisregels van het edele bridgespel. Zeg maar grondwet artikel 2. Jammer genoeg heerst de gedachte dat hoe minder je tegenstanders van je weten, hoe beter je scoort. Dat is ook zo, maar u bent aan het bridgen, niet aan het kaartje leggen. Dus dat “toegankelijk maken” hoort er écht bij. Bij voetballen heb je de buitenspelregel en die schaf je ook niet af omdat het scoren daardoor moeilijker is. De bieden speelwijzen moeten toegankelijk worden gemaakt middels een systeemkaart. Dat betekent dat elke speler aan het begin van elke ronde haar/zijn systeemkaart vrijwillig op tafel legt. Wacht niet tot uw tegenstander het doet of als er naar wordt gevraagd. U zult het geloven of niet: veel bridgers durven er niet naar te vragen. Kennelijk bang dat dan dat mes op tafel komt. “Middels een systeemkaart” betekent op papier en volgens het voorgeschreven model: het gevouwen A5-je met vier kantjes volgens een standaard indeling. Zo kun je als tegenstander makkelijk vinden wat je zoekt. Eigengemaakte visitekaartjes en ook die kaarten van Dekker bridgereizen hebben een afwijkend model en die zien we liever niet. Een systeemkaart alleen is niet voldoende. Het ding moet namelijk ook nog volledig worden ingevuld. En wel in begrijpelijk Nederlands. Het noemen van conventie-uitvinders en leerboekjes geeft vragen, geen informatie. Ja, Stayman, Jacoby, Blackwood en Multi, dat kan nog wel. Maar SF, MF, VSTF, PDI, Swiss, Weens, Lavinthal, Ghestem, Truscott, Herbert en Josephine worden door velen niet begrepen en bieden dus geen informatie. Hoewel, Josephine staat zo gezellig op je systeemkaart. En de meeste conventies hebben namen van mannen. “Ik doe niets bijzonders” is geen reden om tal van afspraken weg te laten. Tenslotte heeft het járen geduurd eer u dat “niets bijzonders” allemaal in uw hoofd heeft gekregen. Voorkom dat u uw partner steeds moet herinneren aan die simpele afspraken. Dus ook dat wat “iedereen doet” hoort ook op de systeemkaart. Bijvoorbeeld dat u volgt met een 5-kaart of langer. En met hoeveel punten u dat doet. En of die 5-kaart tophonneurs moet hebben. Want daar wordt toch wel verschillend over gedacht, ook al spelen we allemaal ACOL. Het zou fijn zijn als iedereen in alle lijnen nut en noodzaak van een goed ingevulde systeemkaart inzag. De sleutel ligt in het feit dat je met een goede systeemkaart weet wat je doet en dus beter gaat bridgen en hoger gaat scoren. Dat je veel minder biedmisverstanden zult hebben. Dat bridgen dus leuker wordt. Helaas blijkt dat het invullen van die kaart niet zo eenvoudig is. Wat zet je er op en hoe? Je kunt tenslotte niet álles op dat kleine stukje papier kwijt. Nou, de bridgebond heeft het makkelijk voor u gemaakt door alvast uw systeemkaart in te vullen. Niet dat de bond precies weet hoe u biedt en signaleert, maar wel in het besef dat uw bridgepartner dat ook niet zo goed weet. De NBB heeft een aantal standaard biedsystemen opgezet voor spelers van verschillende niveaus. De namen voor deze systemen: Biedermeijer Groen (het eenvoudigste systeem), Biedermeijer Blauw (een ingewikkelder variant) en Biedermeijer Rood, voor gevorderde wedstrijdspelers. Biedermeijer Groen is voor de beginnende spelers of voor diegenen die het spel graag eenvoudig willen houden. Cursisten die de eerste twee delen van Van Start tot Finish of Leer Bridge met Berry Westra onder de knie hebben, spelen ongeveer volgens Biedermeijer Groen.


Biedermeijer Blauw is de volgende versie. Nog steeds praten we over een natuurlijk systeem. In Blauw bieden we niet ingewikkeld kunstmatig of afbrekend, zoals de Multi 2♦-opening, de Muiderbergse twee-openingen of Ghestem. Wel geeft Blauw wat meer mogelijkheden de tegenpartij onder druk te zetten. Biedermeijer Rood is een versie voor gevorderde wedstrijdspelers. In de praktijk is aangetoond dat je er kampioen van Nederland en zelfs wereldkampioen mee kunt worden. Daarvoor komt naast een goed biedsysteem natuurlijk nog wat meer kijken. Maar als het om het bieden gaat, wat zijn de extra's (boven de eenvoudiger standaardsystemen groen en blauw) die helpen om: - beter uit te zoeken wat het juiste contract is. - het de tegenpartij lastiger te maken. - u te wapenen tegen allerlei tussenbiedingen. Op de website van de NBB* kunt u nog véél meer lezen over de drie versies. Onder andere dat er binnen elke versie keuzemogelijkheden zijn. U zit dus niet vast aan een dichtgetimmerd systeem. Kies de variant, die voor u begrijpelijk en evenwichtig is. Dan bent u gelijk af van die (door uw partner ingevoerde) conventies die weinig gebruikt worden en alleen maar leiden tot biedmisverstanden. Hou het zo simpel mogelijk. De Braziliaan Chagas Branco heb ik ooit in Den Haag zien spelen in een selectie van wereldtoppers met een geheel natuurlijk systeem. Zelfs Stayman werd niet gebruikt. Hij scoorde er hoog mee. Het bestuur van BCBE heeft besloten het gebruik van een Biedermeijer systeemkaart verplicht te stellen. Dat klinkt vervelend, maar veel spelers ergeren zich nou eenmaal aan het ontbreken van systeemkaarten of aan de slechte leesbaarheid ervan. En - zoals in de aanhef gemeld - de tegenstanders moeten kunnen begrijpen wat u bedoelt. Vrijheid op dit gebied heeft tot nu toe niet goed gewerkt. Als tegenprestatie is besloten dat u van de club een fraaie, op dik papier gedrukte systeemkaart (in úw kleur) ontvangt. Verder is het voortaan toegestaan uw eigen systeemkaart in te zien tijdens het bieden en spelen. We hopen op die manier zo veel mogelijk biedmisverstanden te voorkomen. Zo kunnen de arbiters rustig blijven spelen, in plaats van uit hun concentratie te raken, omdat iemand weer eens een afspraak is vergeten. Om van het vele werk bij protesten maar niet te spreken. *

www.bridge.nl – Publicaties – Wedstrijden – Systeemkaarten

Ruud Koningen

*

www.bridge.nl - Publicaties - Wedstrijden - Systeemkaarten ---------------------------------------------


De bridgekliniek 3 Je zit in 4♥ en links komt uit met schoppen. Op tafel komt ♥B T x x, terwijl je zelf A H x x x hebt. Dood spelletje, want de tegenstanders hebben drie vaste slagen en niet meer. Hoewel, je mist ook nog hartenvrouw en die moet wel even vallen. Je zit in de bridgekliniek bij de kaakchirurg, waar ze wel vaker te maken hebben met de keuze tussen trekken of snijden. Trekken is lekker veilig en mocht daarmee het doel niet worden bereikt, nou dan kunnen ze altijd nog gaan snijden. Eerst de veilige methode, want die patiënten worden steeds mondiger (lees: gelijkhebberig). Helaas kun je bij bridgen het niet een tweede keer doen, dus je moet nú kiezen: snijden of trekken. Op de cursus leerden ze je het Engelse rijmpje: eight ever, nine never. Easy en makkelijk: heb je er samen acht, dan snij je, en met negen trek je twee keer. Zit de vrouw goed, dan heb je geluk, valt ze niet: pech, volgende spelletje. Geen risico nemen. Samen heb je 26 punten en de tegenstanders hebben alleen maar gepast. De eerste drie slagen zijn voor hen en daarbij heeft Links al 11 punten laten zien. Die kan dus hartenvrouw niet meer hebben, anders hattie wel geopend, toch?! Dus Rechts heeft die vrouw en je kunt beter gaan snijden. Dat doe je dan ook en haalt daarmee je contract binnen, als een van de weinigen. Helaas zit er een soort van medisch tuchtcollege aan tafel, dat je gaat vertellen dat je had moeten trékken en niet snijden. Je hebt er toch negen samen? Bijna halen ze de geneesheer-directeur (een soort van arbiter) erbij. Operatie geslaagd, methode verkeerd. Ze hebben liever dat de patiënt overlijdt met goede redenen, dan dat die weer springlevend gaat bridgen door een foute methode. Ja, dat is voor veel bridgers het houvast: de regeltjes, dat wat de bridgeleraar als heilig verklaarde. Inzicht, intuïtie en durf worden niet op prijs gesteld. Vandaar ook dat lange napraten: je hebt je niet precies aan “de” regeltjes gehouden. Je houdt bij het napraten je kaken maar stijf op elkaar. Tandenknarsend hoor je hun “lessen” aan. De volgende keer doe je maar wat ze zeggen. Liever down gaan dan dat die slechte adem jouw kant op komt. Ruud Koningen -----------------------------------------------


Weekendje Weg – Weekendje Weg Vrijdag 25 februari; we pakken onze koffer in om voor een lang weekend naar Vledder (Drenthe) te gaan. Wij, van de BBH commissie, hadden het idee om eens een lang weekend met de bridgeclub weg te gaan. En ja, als je dan iets wilt organiseren, dien je toch eerst eens zelf een voorproefje te gaan nemen. Het was precies twee uur rijden met de auto. Het weer zat ons niet echt mee: het was grijs, druilerig weer, maar we zaten daar niet mee. We kwamen aan in een gezellig lijkend, rust uitstralend dorpje, veel groen, met enkele gezellige winkeltjes. Het hotel zag er met zijn 3*** mooi, sfeervol en vooral schoon uit. Kamers zijn ruim met mooie badkamer, niets op aan te merken. We werden omstreeks 17.00 uur door een alleraardigste gastheer welkom geheten met een welkomstdrankje, zoals dit meestal gebruikelijk is. Om 18.00 uur diner in buffetvorm wat ons goed smaakte. Tegen 20.00 uur begon het bridgen, in totaal negen tafels. Na afloop nog een borrel. Zaterdag om 11.00 uur werden we door de bus van het hotel naar Assen gebracht, waar we met een groepje een stadswandeling maakten. Om 15.00 uur gingen weer richting hotel. Zondag werden we, nu door de eigenaar zelf, met de bus via een toeristische route naar Giethoorn gebracht, waar we een boottocht maakten door dit mooie plaatsje. Ook dit zat bij de prijs inbegrepen en we vragen ons nog steeds af hoe kan dat allemaal voor die prijs. Het diner smaakte ons weer goed en de laatste avond werd er weer gezellig gebridged. Het BBH team heeft plannen om in april 2012 een weekendje Vledder te organiseren voor onze bridgeclub. Bij voldoende interesse is het zelfs mogelijk dat we in Berkel-Enschot met de bus opgehaald worden. Dus als je interesse hebt, houd dan het eerstvolgende clubblad in de gaten. Ad en Lucia WEEKENDJE WEG - WEEKENDJE WEG - WEEKENDJE WEG - WEEKENDJE WEG ------------------------------------------


Feestelijke bridgewandeldag Op 2 maart jl. meldden achttien bridgeparen zich op tennispark Verboven, in het rustieke dorp De Moer. Loes en Wim Westgeest hadden deze locatie ontdekt aan de oostrand van De Moer en dus pal naast het prachtige natuurgebied Huis ter Heide. Na de koffie met het smakelijke appelgebak konden de kaarten uit de boards. Eerst twee rondjes spelen. De twee lijnen werden bevolkt door een mooie mix van Interpolisten - ook zij hadden een flyer ontvangen - en BCBE’ers: Rien en Paula (zij zijn er altijd!), Yvonne en Guus, Marga en Leny, Cok en Louis, Mari-Anne en Theo, Ginie en André, Martje en Karin, Ton en Kees, Lucia en Ad en natuurlijk ook Loes en Wim. Het grappige van zo’n dag is dat je altijd oude bekenden ontmoet. Deze keer ene R. de B., die lang geleden probeerde een bij voorbaat verloren partij tennis te winnen door mij de gaten in de sokken te kletsen. Na elk mislukt shot kwam ie aan het net uitleggen wat hij in gedachten had gehad, waarom het misging en hoe hij het een volgende keer beter zou doen. Na enkele games heb ik hem vriendelijk gezegd dat ik niet meer zou luisteren en me zou beperken tot mijn eigen spel: onhoudbare services, snoeiharde smashes, scherp naar de lijnen geslagen crossballen en lepe dropshotjes. Maar goed, we kwamen nu om te bridgen. Met wisselend succces speelden we twee rondjes van vier spellen. Daarna konden de wandelschoenen aan, alsook de winterjas, want er waaide een gemeen, fris noordenwindje. Een stralende zon compenseerde de kilte echter gemakkelijk. Prachtig wandelweer dus bij een tochtje van 6,5 kilometer langs het Leikeven. Een heel gevarieerde natuur, mooie wandelpaden, al moest je oppassen voor de droppings van de Schotse hooglanders. Inspanning maakt hongerig, maar de voortreffelijke lunch stilde de trek. Weer acht spelletjes kaarten en daarna de tweede wandeling, nu door het noordelijke deel van Huis ter Heide. Ook zeer aanbevolen aan alle Uitkomstlezers die het gebied niet kennen. Na viereneenhalve kilometer hadden we recht op een lekker glaasje fris, een rondborstig wijntje, of een stoere Grimbergen. De kenner weet het al: misschien enigszins vermoeid of mogelijk al wat beneveld stoeiden we ons door nog acht spellen bridge. Terwijl de rekenmeesters zich over scorekaarten bogen, vermaakte Loes de gasten met een gedicht van de onvolprezen Annie M.G. Schmidt. “Zwartbessie” heette het poëem, over een zwarte kip die zo graag gespikkeld wilde zijn. Als een ware veilingmeester bracht Loes vervolgens enkele pakketten worstenbrood aan de man. Die lekkernijen, vervaardigd door de zoon van Louis Donders, hadden de hoofdprijs moeten zijn, maar waren dat niet geworden. Met de prijzen gingen in de B-lijn Gré van de Put en Els Vermelis strijken, in de A-lijn Ton van de Ven en zijn jongere broertje, nu schrijver van dienst. Natuurlijk werden de organisatoren, Loes en Wim, hartelijk bedankt voor hun voortreffelijke werk. Wie zin had - en dat waren er velen - kon in ’t Maoske nog voor tien euro eten wat de pot schaftte. En ook dat was prima, zoals de hele dag dat was. Kees van de Ven

Conclusie BBH: “Deze bridgewandeldag gaan we in december voor BCBE organiseren!”


Dinerbridgedrive 13 maart 2011 Omdat wij de eerste dinerbon wonnen, waren wij de door de organisatie aangewezen personen om een verslag te schrijven van de dinerbridgedrive voor plaatsing in de “Uitkomst”. Op zondag na Carnaval 13 maart 2011 was het weer zover. De commissie Bridgezigheden BuitensHuis (BBH) had voor de 4e keer de dinerbridgedrive georganiseerd. De locatie was weer restaurant “Riddershoeve” bij de Enschotse kerk. De formule is geweldig en zo goed dat al vier jaar lang deze formule wordt gebruikt. Het komt er op neer dat er wordt gebridged en tussendoor een diner wordt genuttigd. De start is om 1500 uur en eindigt om ongeveer 2100 uur. Bij ieder van de vier gangen zit je met andere mensen waar je net tegen hebt gebridged aan tafel. Naast bridge van 6 x 4 spellen en diner van vier gangen was er ook nog een loterij en een trekking van dinerbonnen. De loterij ging met genummerde balletjes waarvan de inleg een euro per gekozen nummer was. De helft van de inleg was voor de clubkas, de andere helft van de inleg werd verloot. De inleg was € 90,- Het lijkt er op dat Petra Hendriks paranormale gaven heeft, want na het winnen van de helft van de inleg bij eenzelfde loterij tijdens de kerstdrive, won zij deze keer wéér. Er waren ook twee dinerbonnen beschikbaar gesteld voor een trekking. Een dinerbon was geschonken door “Riddershoeve” en de andere door BCBE. De gelukkige personen waren Kees de Kort, die met zijn Jeanne had gebridged en Annie Reijrink die met Riet Pieterse had gespeeld. Toevallig waren het dus twee geïntroduceerde deelnemers die met de dinerbon aan de haal gingen. Zoals hierboven al genoemd was het dit keer de 4e dinerbridgedrive, georganiseerd door de commissie BBH. De eerste was op 10 februari 2008. Er kunnen meer deelnemers meedoen maar toevallig hebben iedere keer dertig paren meegedaan. Dit hebben we kunnen achterhalen via de verslagen in de “Uitkomsten” die op de website zijn te vinden onder het knopje “Archief”. Het was iedere keer op de eerste zondag na Carnaval. De organisatie heeft laten weten dat ze met deze traditie willen gaan breken door de volgende dinerbridgedrives in het najaar na de herfstvakantie te houden. De eerstvolgende is gepland op zondag 30 oktober 2011. Noteer maar in je agenda, want deelname is zeer aan te bevelen. De kans dat je mee kunt doen is best groot, want er kunnen 18 paren meer mee doen dan dat er nu mee deden. De 30 paren die nu meededen willen waarschijnlijk op 30 oktober ook weer meedoen. Wij wonnen niet enkel de eerste dinerbon; we werden eveneens eerste in de A-lijn. Winnaars in de B-lijn waren Leny en Kees van de Ven. Secretaris zijn van een bridgevereniging komt kennelijk ook ten goede aan het bridgespeelniveau, want de beide voornoemde Kees’en zijn secretaris van resp. BCU en BCBE. Degenen die wilden nakijken wie er allemaal nog meer hadden meegedaan en hoe ze waren geëindigd konden dit de volgende dag al nalezen op de website van BCBE onder “Drives” door te klikken op het betreffende rondje onder “Uitslag”. (Ten overvloede misschien hierna toch nog maar eens de volledige uitslag.) Rest ons nog om de commissie BBH, waarin onlangs Mieke en Ko Rijnen zijn opgevolgd door Lucia en Ad Moonen, hartelijk te danken voor de voortreffelijke organisatie. Hierbij betrekken wij ook graag Sjef Vorstenbosch die het computerwerk weer verzorgde. Jeanne en Kees de Kort -------------------------------------------


Napraten met TEEVEE Boer zoekt vrouw Met deze titel is ongetwijfeld uw belangstelling gewekt. Ikzelf kijk overigens nooit naar dat programma. Emotie-TV is aan mij niet besteed. Bij bridge liggen boer en vrouw dicht bij elkaar. Er komt geen andere kaart tussen. Ik gebruik een boer vaak om de tegenstander te verleiden om te dekken met de vrouw. Een niet-bridger die bovenstaande leest zal mogelijk denken aan seksuele voorlichting. Dat moet dan maar. Nu een voorbeeld: Z gever

♠ ♥ ♦ ♣

♠ ♥ ♦ ♣ B742 V3 B73 B532

W

O ♠ ♥ ♦ ♣

Het bieden:

V 10 6 5 A 10 7 2 84 V98 N

N 3♣ (Stayman) 4♥

O pas pas

Z AH3 HB98 H 10 A H 10 6 Z 2 SA 3♥ pas

♠ ♥ ♦ ♣

98 654 AV9652 74

W pas pas pas

Degenen die Niemeier als conventie na 2 SA gebruiken, bieden ook 3♣, waarna het antwoord van Zuid 3♦ is (ik heb minstens één 4-kaart hoog). Noord biedt dan 4♦ om Zuid te laten kiezen welke hoge kleur hij heeft, zodat ook nu 4♥ het eindcontract wordt. In de troefkleur wil je natuurlijk de Vrouw vinden. Je kunt kiezen hoe je snijdt omdat je Boer en 10 hebt. Bridgers, die het eenvoudig willen houden (of niet kunnen kiezen), slaan Aas en Heer. Nu de Vrouw valt, halen ze gemakkelijk twaalf slagen. Ikzelf pas als Zuid liever de verleidingskunst toe. Ik speel dus ♥B voor. Meestal zal West nu dekken met de Vrouw, zodat mijn probleem is opgelost. Wat gebeurt er echter als West duikt? Ik trek nu de conclusie dat Oost de Vrouw heeft en sla het Aas, waarna ik de 10 voorspeel en in Zuid laag bijspeel. West gaat er nu toch vandoor met zijn Vrouw. Dat krijg je als je een val opzet voor de tegenpartij. Hij trapte er niet in en werd beloond. Ziet u de overeenkomst met het TV-programma? Het is boeren lang niet altijd gegeven om een vrouw te vinden. Theo van Eekelen ------------------------------------------------


Sportpsychologie en Bridge De ene avond scoort u spel na spel, loopt het als een trein, neemt u intuïtief de goede beslissingen, en verbaast u partner en tegenspelers met uw inzicht en beslissingen. Andere avonden hebben het tegenovergestelde in petto: verkeerde contracten, verkeerd snijden en abominabele resultaten. Wat veroorzaakt nu eigenlijk dit verschil? En wellicht nog belangrijker: hoe kunt u ervoor zorgen dat de frequentie van de “goede avonden” toeneemt en van de “slechte avonden” afneemt? Het is niet moeilijk voor te stellen dat er voor dit onderwerp vanuit Bridge een parallel loopt naar andere sporten. Ook daar zijn atleten “in vorm” of niet, laten ze bij vlagen briljante acties zien en kunnen ze de volgende dag weer volledig door de mand vallen. Geen wonder dat er een trend is onder topsporters om naast een coach voor de fysieke en technische aspecten, ook een coach voor het mentale gedeelte in de arm te nemen. Ondanks dat de sportpsychologie een erg breed en veelal op de topsport gericht veld is, is er voor de amateurbridger wel degelijk voordeel te halen uit de kennis opgedaan in dit veld. In dit stuk wil ik daarom ingaan op het gebruik van het bewuste en het onderbewuste en het samenspel tussen beide.

Het onderbewuste is dat gedeelte van ons brein dat zich bezighoudt met de zaken die voor ons een automatisme zijn geworden. Lopen, autorijden en veters strikken zijn een drietal voorbeelden van dingen die veel mensen foutloos kunnen verrichten zonder er actief bij na te denken, ondanks dat deze zaken best complex zijn. Het onderbewuste is snel handelend, doet weinig tot geen beroep op actieve denkkracht en ontstaat aan de hand van inslijting. Een beginnend automobilist zal bij de eerste lesritten erg bewust moeten nadenken over de benodigde handelingen en hun volgorde, waarbij bij een ervaren automobilist de handelingen zo zijn ingesleten dat hij ze zonder nadenken kan verrichten. Hier tegenover staat het bewuste; als we hier gebruik van maken denken we actief na over wat we aan het doen zijn. Het bewuste komt prominent naar voren bij het nemen van moeilijke beslissingen, het leren van nieuwe dingen en het geconfronteerd worden met unieke situaties. Het bewuste kenmerkt zich door traag handelen en veel beroep op actieve denkkracht. Ondanks dat bridgen een denksport is en je zou verwachten dat een speler daarom alleen gebruik maakt van het bewuste om beslissingen te nemen, is het tegengestelde waar. Een ervaren bridger heeft immers al tienduizenden spellen voorbij zien komen, welke in zijn onderbewuste zijn ingesleten. Een speler kan dan ook een beroep doen op deze database van kennis om hem te assisteren bij de beslissingen die moeten worden genomen in het huidige spel. Als u bij uzelf tijdens het spelen denkt: “Deze situatie komt mij bekend voor, maar ik weet niet meer waarvan… ik denk dat ik zo en zo moet handelen”, dan doet u in feite een beroep op deze onderbewuste database. Wellicht staat dit bij u beter bekend onder de noemer “intuïtie”.


Op de avonden dat alles lekker loopt, zijn er een aantal dingen aan de hand. Ten eerste maakt u meer gebruik van uw onderbewuste. Deze assisteert u met inzichten uit in het verleden opgedane ervaring. Ten tweede heeft u dan ook een aantal van de situaties en beslissingen waarmee u geconfronteerd wordt al eerder in vergelijkbare vorm meegemaakt, of u zich dit nu bewust herinnert of niet. Met situatie bedoel ik hier dan het geheel aan factoren: het spel, uw bridgepartner, de tegenstanders, hoe deze spelen, wat er geboden is, wat er al gespeeld is. Het onderbewuste is in staat dit alles te analyseren aan de hand van ervaringen uit het verleden. Ten derde heeft u de factor geluk wellicht ook aan uw zijde. Ondanks dat het onderbewuste goed advies kan geven over wat over het algemeen goed is in een bepaalde situatie, kan het spel toch net even tegen zitten of anders lopen dan u vanuit uw ervaring gewend bent. Ik durf zonder schroom te beweren dat een bridger die ook gebruik maakt van zijn onderbewuste een betere en completere bridger is dan iemand die slechts mechanisch te werk gaat en elke keer de beslissingen “volgens het boekje” maakt. Juist het behalen van voordeel door niet altijd “volgens het boekje” te spelen is wat de toppers onderscheidt van de rest, in welke sport dan ook. Ik nodig u dan ook van harte uit wat vaker te luisteren naar uw onderbewuste en ook de durf op te brengen ernaar te handelen. Hier nog twee tips over hoe u uw onderbewuste in kunt schakelen: 1. Begin ontspannen aan uw bridgeavond. Haasten, frustraties en externe zaken die u bezig houden zijn allen factoren waardoor u het contact met het onderbewuste verliest. 2. Concentreer u op het spel. Hoe meer u in contact staat met wat er gebeurt, des te accurater zal uw advies vanuit het onderbewuste zijn en des te accurater zullen dan ook de hieruit volgende beslissingen zijn.

Erik Koningen ---------------------------------------------

Met het mes op tafel Zeeduivel met sperziebonen roerbakken Zeeduivel is een stevige vis die tijdens het roerbakken niet stuk gaat. Bereidingstijd : 0 - 10 minuten Gang : hoofdgerecht Smaak : pittig Ingrediënten voor vier personen: • • • • • • • • • • •

250 gr. dunne sperziebonen 12 stukken zeeduivel 3 sjalotjes 1 rode peper in ringen gesneden 1 kleine courgette in stukjes gesneden 2 lente-uitjes in ringen 2 el. zonnebloemolie 2 el. Japanse sojasaus 1 el. sesamolie 1 el. fijngesneden verse gember Zout en peper


Bereidingswijze: Kook de boontjes in 4 - 6 min. beetgaar, verhit 1 el. olie in een wok en roerbak hierin voorzichtig de stukken vis ca. 1 min. tot deze aan alle kanten bruin zijn. Neem de vis uit de pan, schenk de rest van de olie in de wok en roerbak hierin de sjalot, rode peper, gember en courgette ca. 2 - 3 min. Voeg de sojasaus en de sesamolie toe, breng het op smaak met zout en peper en bestrooi het geheel met lente-ui. Leg de vis terug in de pan Marga van Steen -------------------------------------------------

Wist u dat …

(special)

Onder redactie van dirruk

• … Loes Westgeest schreef? In de Uitkomst? Verhalen? Gedichten? Ja, natuurlijk wist u dat. Zij is immers redactielid en heeft in het verleden al getoond een meer dan verdienstelijk dichteres te zijn. Op een bepaald niveau gekomen echter, wil je je meten met anderen. Je wilt voor jezelf weten waar je staat. Sinds donderdag 24 maart 2011 weet zij dat! Rondom de 76e Boekenweek die geheel in het teken stond van “Geschreven Portretten” organiseerde Bibliotheek Midden-Brabant namelijk een schrijfwedstrijd, die zij glansrijk heeft gewonnen! Opdracht was om in maximaal 2500 woorden je eigen levensverhaal te schrijven en laten we eerlijk zijn: je eigen levensverhaal … in 2500 woorden … Anderen, vreemden deelgenoot maken van jouw lief en leed, met zo weinig ruimte om dat ook nog op een voor jezelf acceptabele wijze te doen, lijkt mij geen sinecure. Die beperkte ruimte én haar voorliefde voor gedichten lieten haar kiezen voor een meer dan perfecte presentatievorm, getuige ook het juryrapport: “Mevrouw Westgeest heeft haar levensloop in diverse gedichten verwoord. Deze inzending is het meest origineel wat betreft vorm en creativiteit. Tussen de gedichten door geeft ze een korte toelichting waardoor duidelijk is in welke context het verhaal geplaatst moet worden. De grootste kwaliteit van het verhaal is dat ze interessant schrijft over alledaagse dingen. De lezer blijft geboeid door de manier waarop ze stilstaat bij de gewone dingen in het leven. Op die manier zie je als lezer het hele leven van de schrijfster voorbij trekken.” De jury bestond uit Marjo Frenk (wethouder in Tilburg, onder andere van Cultuur), Jeroen de Leijer (illustrator en cartoonist, onder andere van Eefje Wentelteefje) en Nancy Walburg (schrijfster van onder andere autobiografische boeken). Het winnende levensverhaal zal gepubliceerd worden en krijgt uiteraard de nodige aandacht in de bibliotheekvestigingen. Bibliotheek Midden-Brabant heeft het verhaal inmiddels op de website staan, de moeite! … en Loes …, hartstikke goed!

-------------------------------------------


Viertallen 2010-2011

(BCBE 3)

Waar zijn we ook al weer gebleven? Oh ja, Interpolis staat zeven punten voor op ons na 26 januari. Op 9 februari moeten we bij Acacia thuis tegen Tra Noi. We zijn van plan het deze avond goed te doen. De eerste keer hebben we immers met 24 - 6 van deze club gewonnen. Nu moeten we Interpolis toch in kunnen halen! Tra Noi gooit zich met een veel te sterke invaller in de strijd. Wat ik niet erg netjes vind, is dat deze man net doet of hij een beginner is. Daar zit je je dan meteen al aan te ergeren en dat is voor de concentratie nooit goed. Ze zitten flink te scoren tegen Mieke en mij. Steeds nemen ze het bod uit of bieden hinderlijk tussen. We kunnen er geen peil meer op trekken. Moeten we doorbieden of passen? Kunnen zij het halen of niet. Dat is bij ieder spel de vraag. Moeilijk, hoor. Bij Ine en Wim gaat het er al net zo aan toe. Dan komt er nog een biedmisverstand wat de tegenstanders een hoop punten oplevert. Ine opent met 2♦ en Wim zegt 2 SA. Ine biedt 3♥ in de veronderstelling de transfer naar de schoppen hiermee aan te geven. Wim zegt braaf 4♥, omdat hij denkt: Ine is sterk met een zeskaart harten. Oei, wat nu?, denkt Ine. Omdat ze naast haar zeskaart schoppen ook een vijfkaart harten heeft, past ze. Gaat ze naar 4♠, dan zou het goed afgelopen zijn. We verliezen deze avond met 19 - 11. We balen er echt van. Interpolis doet het beter. Die winnen tegen Acacia 2 met 20 - 10. Ze lopen 9 punten verder uit en staan nu dus 16 punten op ons voor. Op 23 februari spelen we in de Financiën in Loon op Zand tegen onze eigenlijke tegenstanders van deze viertallencompetitie. Interpolis staat op dit moment op de eerste plaats met 130 punten en wij op de tweede met 114 punten. Vanavond moet het gebeuren. Spannend! Interpolis speelt met z’n zessen in wisselende combinatie. Deze avond komen ze met het sterkste koppel, de heren Beekman Lomwel. Deze heren proberen met puberaal gegiechel ons uit onze concentratie te halen. Dat vinden we wel vervelend. Het zal ze echter niet helpen, want we winnen met 18 - 12. Zoals ik in de vorige uitkomst al verteld heb, speelt de hele zaal de zelfde spellen en voeren we de uitslagen ook in kastjes in. Zo krijg je ook een totaaluitslag op het eind. Mieke en ik gaan apetrots naar huis. Wij zijn deze avond als beste van het hele gezelschap geëindigd. Dat is toch een leuke opsteker. De totaalstand is nu 142 punten voor Interpolis en 132 voor BCBE 3. We hebben nog drie keer te gaan. Het kan nog!!! Op 16 maart gaan we weer naar het gezellige Acacia. We moeten vanavond tegen Loon op Zand 3. Aardige mensen weten we nog van de vorige keer. Ine Bierhuizen is deze avond verhinderd en Karin Schoofs is bereid voor haar in te vallen. Wim en Karin hebben nog nooit met elkaar gespeeld. Dit is dus wel een handicap. In de auto wordt het systeem nog even goed doorgenomen. “Wat biedt jij als ik ... biedt en wat is dan jouw volgende bod enz.” Ze denken dat het wel gaat lukken. Anneke Santegoets van bridgeclub Interpolis heeft de dag hiervoor een feest gegeven in verband met haar zeventigste verjaardag. Stiekem hoop ik dan ook dat zij vandaag niet erg geconcentreerd zal bridgen. Ja ... je moet wat! Bij ons gaat het wel aardig deze avond. Het zijn niet zo’n bijzondere spellen. Er zit geen slemmetje in. We winnen met 16 - 14. Dat is niet al te veel. Maar ja “winnen is winnen”. Interpolis wint vet van Moergestel 2 met een stand van 22 tegen 8. Ze lopen daarmee weer uit op ons. De stand is nu Interpolis op de eerste plaats met 164 punten en wij nog steeds tweede met 148 punten. Zestien punten verschil en nog twee keer te gaan. Hoop doet leven! Al beginnen we te beseffen dat we in Interpolis onze meerdere moeten erkennen. De volgende Uitkomst komt pas in augustus. U zult tot dan moeten wachten, als u wilt weten hoe dit af gaat lopen. De uiteindelijke uitslag is natuurlijk wel al eerder op onze site te lezen. Fijne vakantie! Loes Westgeest -----------------------------------------------


In gesprek met ... Riet Geerts en Johan van Wanrooij Het is een prachtige dag en ik ga lekker op mijn fietsje naar de Moergestelseweg in Oisterwijk op bezoek bij Riet en Johan. Vandaag heb ik mijn particuliere chauffeur niet nodig. Johan doet open en ik wordt begroet met drie kussen (Leuk werk interviews afnemen). Ik voel me hier meteen op mijn gemak. Riet en Johan wonen in een prachtige villa met een mooie tuin eromheen. Een flinke vijver waar enorme vissen in zwemmen en een grote vogelvolière trekken mijn aandacht. We gaan eerst naar buiten om een paar foto’s te maken voor het clubblad en met een glaasje fris raken we aan de praat. Zij zijn beide eerder getrouwd geweest en door overlijden van hun partners alleen komen te staan. Riet heeft één zoon en Johan heeft er drie. Samen hebben ze vijf kleinkinderen. Riet past al jaren in Berkel-Enschot op donderdag op die van haar. Dat gaat nu veranderen omdat de jongste volgend jaar naar Durendael gaat. De oudste zit daar al op school. Dan is het wel makkelijker om in Oisterwijk bij oma langs te gaan. Durendael ligt praktisch om de hoek. Riet is al lang lid van onze vereniging. Vanaf het moment dat de donderdagavond gestart is, is zij lid van BCBE geworden. Na de AVRO-cursus is zij een paar keer naar de zomercompetitie gekomen en vond het bij ons zó gezellig dat zij lid werd van BCBE. Riet woonde toentertijd in Tilburg met haar man Will. Johan woonde in Oosterhout en was eigenaar van een groot vervoersbedrijf. Hij heeft altijd hard gewerkt. Het bedrijf in Oosterhout is door een zoon overgenomen en zijn bedrijf in Tilburg is verkocht. Hij bemoeit zich alleen nog met de administratie van de verhuur van de gebouwen in Tilburg en geniet verder van zijn verdiende vrijheid. Riet is schoonheidsspecialiste. Zij doet dit werk nog steeds omdat zij haar klanten niet in de steek wil laten. Ze neemt echter geen nieuwe klanten meer aan en wil op deze manier ook afbouwen. Riet en Johan hebben elkaar op een verjaardagsfeestje van een gemeenschappelijke vriendin, die vijftig werd, leren kennen. Ze was er bijna niet heen gegaan omdat ze op die dag met Jozé Versteden had afgesproken om mee te doen met de Wilddrive in Baarle-Nassau. De vriendin vond dat ze dan maar na afloop van de drive moest komen. Riet raakte op dit feest met Johan aan de praat en hebben met elkaar gedanst. Een half jaar later nodigde Johan haar uit voor een etentje. Ze hadden dezelfde interesses en konden het zó goed vinden met elkaar dat ze nu al 18 jaar gelukkig zijn. Johan heeft zeventien jaar een boot gehad. Toen zijn zonen niet meer mee wilden heeft hij hem weggedaan. Maar de liefde voor het varen bleef. Riet en hij gingen eens in Drimmelen met een rondvaartboot mee en kwamen daar Nel en Ad de Jong tegen. Tijdens die boottocht werd met Ad afgesproken om op bridgeles te gaan bij Joke de Zwart in café Concordia. Ad en Johan zijn nooit fanatieke bridgers geworden. Ad was (hij is inmiddels helaas overleden) een hele goeie biljarter en Johan speelt deze tak van sport ook liever dan bridge. Johan en Ad hebben een paar jaar met elkaar op onze club gespeeld, totdat Ad toch meer tijd nodig had voor de biljartsport. Ad speelde “drie banden” op wereldniveau. Daarna heeft Johan nog met Louis Donders en iemand uit Udenhout gespeeld. Hij is nu niet-spelend lid. Op dinsdag speelt hij bij de Souvenir en op woensdag bij de Heikant. Riet is met bridgen begonnen met haar man Will. Na het overlijden van haar man is zij met Jacques van Pelt gaan spelen en werd meteen clubkampioen. Zij heeft ook gespeeld met Netty Sulsters (één keer clubkampioen), José van Drunen en Lia van Gool. Na het overlijden van Han Deiman is ze met Jozé Versteden gaan bridgen op donderdagavond. Ze speelt op dinsdagavond bij de Souvenir en om de twee weken ’s middags in de Druiventros. Op woensdagavond bij de Heikant en zeker één keer in de week thuis. Als zij geen bridger is!


Lezen doen ze beiden wel graag, echter geen boeken. Geen tijd en geen geduld. Ze zijn te vaak op stap, dus het blijft bij vakliteratuur en korte verhalen in de bladen. TV kijken doen ze ook niet veel. De maandagavondprogramma’s zijn zo’n beetje het enige wat ze leuk vinden en verder de informatieve programma’s. Het zijn echte uitgaanders. Ze gaan graag naar een Musical of naar een Show of een mooi toneelstuk. Ze zijn pas nog naar een concert geweest van Ruth Jacott en hebben daar zeer van genoten. Het aanstaande weekend hebben ze een bridgearrangement geboekt in Noordwijk met daarbij een bezoek aan het Circustheater in Scheveningen voor de musical Mary Poppins. Ze doen verder niet veel aan sport. Het zijn mooiweerfietsers. Riet heeft vroeger nog wel een poging gedaan om te leren tennissen. Ze heeft twee jaar op les gezeten. Haar man Will en haar zoon wilden wel eens een partijtje met mams spelen. Ze lieten haar alle hoeken van het veld zien. Ze kon ballen rapen en ballen rapen, totdat ze het zó beu was, dat zij riep: “Hier is mijn racket. Ik tennis nooit meer!” Dat heeft ze dan ook nooit meer gedaan. Riet en Johan hebben twee jaar op seniorendansles gezeten in Moergestel, want dansen doen ze graag. Dat valt nog niet mee. Alle pasjes die je jezelf eigen hebt gemaakt, moet je weer afleren. Johan had daar geen zin meer in en bedacht een smoes om er mee te stoppen. Ja, Ja, Riet zou last van haar knieën hebben … Ze gaan graag op vakantie en hebben al veel mooie reizen gemaakt. Twaalf keer een cruise met als hoogtepunt de reis met de Tros vanwege het veertigjarig bestaan hiervan. Bridgereisjes doen ze ook nog al eens. We hebben elkaar eens getroffen in Friesland met de Elfstedentocht bridgen. Zij waren daar met Nel en Ad de Jong en Wim en ik met Jozé en Kees Versteden. We zaten in een hotel samen met alle topschaatsers van Nederland. Een geweldig weekend. Om nooit te vergeten. Moet je je voorstellen: ’s morgens in de rij bij het ontbijtbuffet met Gianni Romme en Rintje Ritsma, Ard Schenk en nog veel meer bekenden. Wat hebben we een plezier gehad. Ad was een geweldige entertainer. Twee jaar geleden begon het bij Johan weer te kriebelen en heeft hij weer een boot gekocht. Heerlijke tochten maken zij daarmee. Trots laat hij mij een foto zien van een prachtig schip (daar zou ik wel eens een dagje op mee willen varen). Een paar keer per jaar gaan ze voor lange tijd naar Turkije naar hun tweede huis . Het is dus volop genieten en dit maakt dat ze maar weinig thuis zijn. Tot slot wil Johan nog even kwijt dat de bridgebond zijns inziens niet goed bezig is. Ze zijn veel te duur en veranderen wat hem betreft de spelregels te vaak. Wel alerteren … niet alerteren. Hij wordt er een beetje tureluurs van. Van ons veertigjarig jubileumfeest, met de clinic van Huub Bertens en Berry Westra, hebben ze beide erg genoten. Met een tas vol complimentjes aan het adres van onze vereniging ga ik naar huis. Het was een gezellige middag bij dit aardige stel. Loes Westgeest ---------------------------------------------------

Ze beginnen het journaal altijd met “Goedenavond” en daarna leggen ze uit, waarom dat niet zo is. 17 UITKOMST 35e JAARGANG Nr. 4, APRIL 2011

De Pen Ik heb de pen gekregen van mijn bridgemaatje Paula Jansma met het verzoek een stukje schrijven voor het clubblad. Aangezien ik pas drie jaar bridge en ook pas drie jaar lid ben van de club, valt in die categorie niet zo bijster veel te vertellen, zij het dat we al de nodige (soms lachwekkende) missers hebben begaan maar die zal ik iedereen besparen. Ik zal me eerst even voorstellen. Mijn naam is Corry Brok, deze zomer 40 jaar getrouwd met Theo. Wij wonen in Oisterwijk. We hebben samen een dochter, een schoonzoon en twee schatten van kleinkinderen: een meisje van 5 en een jongen van 2. Sinds bijna vier jaar is Theo met vervroegd pensioen en genieten we van heel veel vrije tijd. We passen samen een dag in de week met veel plezier op nu nog één kleinkind en ik werk nog één dag in de week bij Ron Zwart Optiek in Oisterwijk. Over de besteding van onze vrije tijd gaat mijn verhaal. Kamperen zit ons in het bloed. We zijn gedurende onze verkeringstijd al begonnen met kamperen. De eerste jaren met een tentje en wat dicht bij huis; later werd er een caravan aangeschaft en ging de reis al wat verder weg. De laatste twintig jaar zijn we in het bezit van een kampeerauto (of te wel) camper en zwerven we gedurende het hele jaar voor korte of langere trips door Europa. Een paar misverstanden over het op vakantie gaan met de camper wil ik hierbij eventjes uit de weg ruimen. Wij hebben een volledig ingerichte camper en zijn dus ook helemaal selfsupporting zoals dat met een duur woord heet. We komen daarom ook bijna nooit op een camping. We hebben alleen behoefte om af en toe water in te nemen en ons toilet te kunnen legen en daar hebben we geen camping voor nodig. De vraag rijst dan ook meteen als je zoiets zegt: hoe sta je dan en is dat niet gevaarlijk en hoe ga je met dat bakbeest boodschappen doen, enz. enz. Wij staan op daarvoor speciaal ingerichte camperplaatsen, die in bijna elk land beschikbaar zijn, soms gratis en soms tegen een kleine vergoeding. Een dik boekwerk is onze handleiding om die plaatsen te vinden. Je ontmoet er bijna altijd mede-camperaars waarmee je een praatje maakt en gegevens uitwisselt over leuke plekjes e.d. De omgeving verken je met de fiets en boodschappen halen we, voordat we ergens neerstrijken, bij een grote supermarkt en anders ook op de fiets. Bevalt het weer of de omgeving niet, dan gaan we weer verder. Is het er leuk en gezellig en is er wat te zien, dan blijven we een paar nachtjes. We hebben zo gezegd een beetje zigeunerbloed. Als je vertelt dat je ook op wintersport gaat met de camper, krijg je meteen de vraag: is dat dan niet koud? Ja, de wintersport is meestal koud, maar dat is voor iedereen zo en in de camper is het knus gezellig en warm en meestal staan we vlakbij de pistes en dat is zeer comfortabel. Aangezien wij echte francofielen zijn en mijn man zeer geïnteresseerd is in het fenomeen wijn (is ook sommelier van onze culinaire eetclub), zijn we dus eigenlijk al in alle hoeken van Frankrijk geweest, waar een groot of klein wijngebied ligt. We zijn daarom zo’n tien jaar geleden lid geworden van een organisatie die heet France Passion. Die organisatie is speciaal in het leven geroepen voor camperaars. Je kunt, als je lid bent en een camper bezit, bij een Franse wijnboer op zijn terrein gratis enkele nachten staan. Meestal zijn de wijnboeren erg trots op hun bedrijf en kunnen we een excursie maken op het bedrijf zelf en het nodige proeven en daarna kopen natuurlijk. Onze speciaal daarvoor aangelegde wijnkelder thuis blijft op deze manier dan ook goed gevuld. Inmiddels is de France Passion uitgebreid met ook andere soorten bedrijven, zoals veeboeren, geitenfokkers, foie gras boeren, ciderboeren, noem ‘t maar op. Dit alles wordt samengevat in een mooi boekwerk met namen, adressen en het soort bedrijf. Je kunt dus maar kiezen. Afgelopen jaar kozen wij tijdens onze vakantie in Frankrijk voor een stekje uit ons boek bij een eenden- en ganzenfokkerij in de buurt van Nouic in de Dordogne.


In het boek stond een icoontje van een mes en vork vermeld en dat betekent dat er ook gegeten kan worden. Dat was mooi meegenomen, dus voor die dag geen boodschappen en geen gekokkerel. Aangekomen op de plaats van bestemming werden we ontvangen door de zoon des huizes. We konden onze camper installeren op een mooi plekje met prachtig uitzicht. Er liepen ganzen, eenden en kippen lekker vrij rond te scharrelen. We vroegen aan de jongeman meteen of we konden dineren die avond want we zagen in de verste verte geen restaurant, alleen diverse grote schuren en een woonhuis. Dat moesten we met pa regelen die kwam dat straks wel uit de doeken doen. Wij lekker buiten zitten met een goed boek, een puzzel en natuurlijk een lekker glaasje wijn in afwachting van de heer des huizes. Die kwam naar verloop van tijd naar ons toe om ons welkom te heten (het blijft ook nog steeds bijzonder dat Nederlanders gebruik maken van de France Passion). Hij vertelde ons dat er geen restaurant was maar dat we wel konden eten en dat zou gebracht worden. Er zou nog een camper komen en die mensen wilden ook graag eten. Oké, ook goed als we maar wat te eten kregen. Hij vroeg ons of we foie gras lustten en van gekonfijte eendepoot hielden, nou daar zijn wij niet vies van dus laat maar komen. Hij zou wel voor een lekker dinertje zorgen met producten van zijn bedrijf. We spraken een tijd af en weg was hij. Wij samen de verdere middag ons afgevraagd hoe dat nou zou moeten met dat eten. Moet ik een tafel dekken? Eten we bij de camper? Gaan we ergens anders naar toe? We bespraken samen allerlei scenario’s. Het was ons geen van alle duidelijk, maar spannend was het wel. Ondertussen was er ook nog een camper komen staan met een Belgische familie. Rond 19.00 uur zagen we enkele kinderen uit het huis aan komen lopen met een tafel en twee stoelen en die werden bij onze camper geplaatst. Voor onze Belgische buren gold hetzelfde scenario bij hun camper. Er volgden een tafelkleed, servetten, glazen, borden en bestek, er kwam zelfs een kaars op tafel; alles wat er nodig was voor een leuk dinertje. We vonden het wel lachen om zo bij de camper bediend te worden. Het was een heerlijke avond om buiten te zitten en het plaatje eromheen was zeer idyllisch. Het eten werd vanuit het huis naar ons toe gebracht en inderdaad als voorgerecht foie gras de canard met gerookte eendenborstfilet met geroosterd brood en vergezeld van een fles Pineau de Charente (schenk zelf maar in). Een hoofdgerecht van gekonfijte eendepoot, gebakken aardappelen en roergebakken groenten, met een karaf rode wijn, natuurlijk de welbekende kaasplank met vier stukken kaas uit de streek, daarna tarte tartain van verse rode vruchten en een pot koffie na. We konden van de kaas en de taart gewoon zelf de stukken afsnijden die we lustten dus geen kleine voorgesneden puntjes, nee, hele kazen en een hele taart, ongelofelijk. Tussendoor komt de boer vragen of er van alles genoeg is anders moeten we het maar zeggen. Nou en of het genoeg is; we hebben heerlijk zitten smullen en waren pas klaar toen de zon al onder was. Ondertussen dat we samen zaten “ uit te buiken”, werd alles weer netjes weggehaald en opgeruimd. De volgende ochtend gingen we afrekenen bij de boer en we stonden versteld van wat we moesten betalen: 20 euro per persoon; haast niet te geloven, maar toch waar. Dit was een van de vele leuke belevenissen die we meemaakten tijdens onze zwerftochten door Europa. Op vakantie gaan met een camper moet je leren, maar als je eenmaal met het virus besmet bent, wil je nooit meer anders. Corry Brok

PS. Ik heb aan Ben Maes een mooie balpen gegeven met het verzoek een stukje te schrijven voor het clubblad en hij heeft beloofd dit te zullen doen.


Exquis hapje voor de haaien Op het zondoorstoofde privéstrand van het Avila Beach hotel op Curaçao hoorde je alleen het geritsel van de passaat in de palmen. De hemel was koningsblauw met een enkel roomwit wolkje, dat heel hoog en heel lui voorbij dreef. Vanuit mijn ligstoel zag ik een optocht aankomen. Voorop liep de romp van een zeilboot, met daaronder een aantal benen. Die bleken van mariniers te zijn. Achter de boot liepen nog meer mariniers die een mast, zeil en andere scheepsbenodigdheden droegen. Tot slot volgde minister De Koning, van Koninkrijkszaken. Zijne excellentie was in niets anders gehuld dan een excellente zwembroek. De boot werd te water gelaten en opgetuigd en De Koning klom aan boord, zeilde de baai uit en werd door de passaat onmiddellijk omgegooid. De minister trok de boot weer overeind, kreeg de wind in de zeilen, vloog over het water en scheerde naar de horizon. Al snel verdween hij in de verre schittering. Een kwartier ging voorbij: geen spoor van De Koning. Na nog een kwartier: geen glimp. Ik begaf me naar de lommerrijke strandbar waar een aantal bleke mannen met brillen in zwembroeken op barkrukken zaten. Eén ervan had ik in contact gezien met de mariniers. Het bleken Nederlandse ambtenaren die onder leiding van de minister de Antillen bezochten. “Heren”, zei ik, “De minister is lange tijd uit het zicht. De stromingen zijn hier levensgevaarlijk en je vergist je gauw in de passaat.” Eén van de ambtenaren bekeek mij van top tot teen en besloot iets terug te zeggen: “Luister kaerel” - hij bedoelde kerel, maar zei kaerel – “De minister is een gróte vent, die héél goed op zichzelf kan passen. Hij kan het zéér wel stellen zónder kindermeisje.” Hij keek mij neerbuigend aan en gaapte, waarop de delegatie het gesprek hervatte over de financiële hulp aan Curaçao. De Antillen waren driehonderd jaar onderdrukt en dat beviel die Antillen steeds beter. En niemand keek verder dan zijn ambtelijke neus lang was. “De minister is nog steeds niet te zien en als het mijn familie was, zou ik al lang alarm hebben geslagen.” Dezelfde topambtenaar keek mij verveeld aan, haalde zijn schouders op, nam een slokje van zijn planters punch en hervatte zijn gesprek. “Nou”, zei ik luid, “Als jullie niets doen, doe ík het wel.” “Zag kaerel, laat dat nu maar aan óns over.”, zei de topambtenaar. Hij keek me geringschattend aan, liet zich lui van zijn kruk zakken en kuierde het hotel binnen. Ik volgde en stelde vast dat hij een telefoon pakte. Even later wentelwiekte er een marinehelikopter over ons heen en die ratelde razendsnel naar de horizon. Spektakel en opwinding. Vervolgens stoof een marineschip de haven uit, op weg naar de einder. De derde reddingsgolf bestond uit twee Antillianen in een sloep met buitenboordmotor. Ik wilde instappen maar de topambtenaar duwde me weg. “Doe ik zalf wel, kaerel.” Op een positie achter de horizon bleef de heli hangen. Het was onmogelijk om te zien wat zich daar afspeelde. Zou de minister verdronken zijn? Na lange tijd steeg de heli uit boven het witte geschitter, vloog hoger en naar de kust.


Vervolgens zagen we de marineboot naar de haven koersen met daarachter de overblijfselen van de zeeslag: de boot van de minister en de sloep van het hotel. We keerden terug naar de bar. Na een half uur werd De Koning per auto terug gebracht. Hij ging aan de bar zitten en zag mijn pakje Caballero. “Mag ik een sigaret?” Door het beven van zijn vingers kon hij de sigaret nauwelijks aanpakken. Omdat hij over zijn hele lijf trilde was het aansteken te moeilijk. Ik deed dat voor hem. “Wat is er gebeurd?” vroeg ik. “Nou,” zei De Koning, “ik was binnen een mum van tijd héél ver weg. Ik zag de kust niet meer. Toen ik probeerde te wenden, sloeg ik om, helemaal ondersteboven. Ik kon me aan de ronde onderkant niet vasthouden, er was geen kiel, en die sterke golven probeerden me eraf te sleuren.” De sigaret beefde tussen zijn lippen. “Ik werd door en door koud en de stroom dreef me razendsnel steeds verder en verder. Ik vreesde voor onderkoeling, was doodsbang en kreeg kramp in mijn armen. Ik kon me nauwelijks meer vasthouden.” Hij haalde heel diep adem. “Ik heb jullie wat liggen te verwensen,” zei hij tegen zijn muisstille ambtenaren. Wraakzuchtig keek ik naar de topambtenaar, maar die keek een héél andere kant uit. De minister ontwaarde een journalist. “Eerst ga ik mijn vrouw bellen, anders moet ze het straks uit De Telegraaf vernemen.” Op 31 januari 1984 meldde De Telegraaf: “Minister De Koning lijdt schipbreuk op Antillen.” En De Beurs en Nieuwsberichten: “MINISTER BIJNA EXQUIS HAPJE VOOR DE HAAIEN.” Waarschijnlijk heeft de topambtenaar zelf verslag gedaan, want in het artikel stond: “De direct gewaarschuwde Koninklijke Marine stuurde er een zeesleepboot op af, die een half uur later de minister met zijn zeilbootje uit het water opviste.”

Frans Rosenhart ---------------------------------------------------


Bridge “een en ander” met de nadruk op bridge op de computer TURKEN OP BRIDGE BASE ONLINE Méér over de Turken en bridge, zoals in de "UITKOMST" van december aangekondigd. Opvallend is het dat er veel Turken op Bridge Base Online zitten, maar wellicht verklaarbaar omdat ze het spelletje hebben uitgevonden. Zo volgt hier een van het internet geplukt relaas. De naam van het kaartspel BRIDGE komt oorspronkelijk uit Turkije? Circa 1860 wordt in Turkije biritch gespeeld. Biritsch is Russisch en betekent onder meer “stadsomroeper”. Misschien wijst de naam op het bieden, karakteristiek voor het spel. 1877 - ’78: De Russisch-Turkse oorlog. De Engelse kolonel Studdy leert een whistachtig spel (biritsch?). Hij introduceert het als bridge in 1892 in de St.George’s Club in Londen. In 1854 landden Turkse, Engelse en Franse troepen op de Krim in de buurt van Sebastopol. Intussen vermaakten de Engelse officieren zich opperbest met de nieuwe variant op hun kaartspel Whist, dat zij van hun Turkse collega’s leerden. In de officiersmess moesten de jonge Turkse bedienden dagelijks de speeltafels voor de hoge heren in orde maken. De Turkse jongetjes spraken geen Engels, maar begrepen wel dat de Engelse officieren gingen kaarten. Het spel met één man met de kaarten op tafel en drie met de kaarten in de hand. Bir (spreek uit: “bier”) is het Turkse woord voor “een” en üç (spreek uit: “uutsj”) is het Turkse woord voor “drie”. “Bir-üç?” vroegen dan de messbedienden aan de officieren. “Yes, boys, bridge,” werd geantwoord, de klanken van de Turkse jongens op z’n Engels interpreterend. Ik hou het dus maar bij de Turkse messbedienden, die de Engelse cavalerieofficieren aan de naam “bridge” hebben geholpen. Maar of het verhaal de ultieme waarheid is...? HOOGTEPUNTEN VAN DE STRIJD TUSSEN MENS EN COMPUTER 1948: Alan Turing schrijft het eerste computer schaakprogramma 1952: Eerste mogelijkheid om boter-kaas-en-eieren op de computer te spelen 1962: Een schaakprogramma verslaat het merendeel van de amateur schakers 1988: Hetzelfde programma verslaat de schakers op grootmeesterniveau 1996: Garry Kasparov verslaat de IBM schaakcomputer nog wel 1997: De IBM computer verslaat Kasparov 2007: Het programma Quackle wint als eerste een scrabble toernooi 2001-2010: (een citaat uit de New York Times): “World Champion of the Millennium Jack is the seven times World Champion Computer Bridge of 2001, 2002, 2003, 2004, 2006, 2009 and 2010. Bridge players from all over the world welcomed its exceptional bidding and playing strength. Praised for its user friendliness and extensive possibilities”. Computerbridge van het hoogste niveau en wel uit de Hollandse School. Als M/V van “Jack” winnen is bijna een utopie. www.jackbridge.com OPMARS IN HET BRIDGEN OP DE COMPUTER ? BERRY & BIC (Berry’s Internet Club) Zoals U onlangs in “Bridge”, het blad van de bond, hebt kunnen lezen is Berry met BIC begonnen. Jawel de Berry Westra, die zo’n plezierige clinic verzorgde. Steeds meer is er behoefte aan het on-line bridgen en BIC speelt daar handig op in. Méér info op http://www.bicbridge.nl/pdf/DBicWelkom.pdf


STEPBRIDGE VIERT FEEST StepBridge viert in 2011 haar 10-jarig jubileum en zal gedurende het hele jaar veel activiteiten organiseren. Allereerst kunt u gedurende 2011 aan vrijwel alle toernooien gratis deelnemen. Daarnaast organiseert Step elke maand een jubileumactiviteit. Ook houden ze gedurende het jaar op diverse locaties in het land jubileumdrives en begin november een StepBridge-weekend. Als klap op de vuurpijl kunt u tijdens het WK in Veldhoven de wedstrijden van het Nederlands team live op StepBridge volgen. Jacques Hoendervangers -------------------------------------------------

Wist u dat ... Onder redactie van Loes Westgeest

•

in de vorige Uitkomst in de “Wist u dat” een foutje geslopen was. Niet Francis Braat, maar Nel van Betten was met Karin Schoofs tiende geworden van de zestig paren bij de drive ten bate van de Nierstichting. Sorry Nel. Ere wie ere toekomt.

•

ik in de vorige Uitkomst ook vergeten ben te vermelden dat Jeanne en Kees de Kort op 8 januari eerste zijn geworden bij de “Snertdrive” in Boerderij Denissen en dat zij daarmee de Wisseltrofee van Mies en Wim de Jong over hebben genomen.

•

de BBH in februari een geweldig bridgeweekend in Vledder (Drenthe) heeft gehad. Lees hierover elders in dit blad het verslag van Lucia en Ad Moonen. De BBH van plan is in april 2012 er ons “wiekentjeweg” te organiseren.

•

op AllesvanBerkel-Enschot.nl te lezen valt dat Björn Denissen (dat is die aardige jongeman die ons menig consumptie heeft geserveerd tijdens onze bridgeavonden in de Schalm) op 8 juni de Alpe d’Huez op fietst en loopt. Hij gaat dus twee maal naar boven. Een keer op de fiets en een keer hard lopend. Op 9 juni gaan anderen zes keer deze berg op en staat hij hen bij als vrijwilliger van het medisch team. Björn is vierdejaars Fysiotherapeut. Zij willen met deze zware uitdaging zoveel mogelijk geld ophalen voor de KWF kanker bestrijding. Lees hoe u dit geweldige initiatief kunt ondersteunen op allesvanberkel-enschot.nl. In De Schalm staat tevens een collectebus.

•

Cees in ’t Groen en Frans Vromans op dinsdagavond 15 maart met een bod van 7 SA en een score van - 7 (niet gedubbeld) een volle top behaalden. De andere richting zat in 4♥ + 2 en 6♥ C.

•

Francis en Dirk Braat (di/do) op 31 maart 7 SA geredoubleerd gemaakt hebben voor de maximaal haalbare score van: + 2980. Zou dit al eerder zijn voorgekomen in de geschiedenis van BCBE?

•

Cia de Jong (niet-spelend lid), dochter van Mies en Wim de Jong (di) in maart jl. geslaagd is voor de opleiding AA-Belastingaccountant en AA CB -Belastingadviseur. Zij nu naast haar titel AA (Accountant-Administratieconsulent met volledige certificeringbevoegdheid) ook de titel CB (lid van het College van Belastingadviseur) mag voeren.

•

Ine Bierhuizen en Mieke Rijnen bij de Waalwijkse cafédrive vijfde zijn geworden van de 108 paren met maar liefst 61,92 % en zij hiermee 72 meesterpunten hebben verdiend.

•

u zich nog kunt aanmelden voor de fietsdrive op 29 april. Inschrijfformulieren liggen op de wedstrijdtafel. U kunt dit formulier ook van onze site afhalen. -------------------------------------------------


Zomeravondbridge maar dan anders Deze zomer vinden de zomerbridgeavonden plaats op een andere avond en een andere locatie. We denken een gezellig onderkomen te hebben gevonden in de kantine van sporthal “Het Ruiven”. Na de derde ronde serveren we tijdens een korte pauze wat lekkere hapjes en kunnen de rokers onder u tevens hun sigaretje (buiten) opsteken. →

→

MAANDAG

• • • • •

→

Café Bar Sporthal ‘t Ruiven Vlierakkerweg 4/A 5056 NA Berkel-Enschot 013-5333435

30 mei

6 juni 20 juni 27 juni

4 juli 11 juli 18 juli 25 juli

←

←

←

1 augustus

Aanvang : 20.00 uur Kosten : € 2. -- per persoon Laddercompetitie : de vijf hoogste scores tellen Meesterpunten Een smakelijk hapje na de derde ronde

We hopen dat door een andere avond, een nieuwe locatie en de hapjes de zomeravondbridge wat meer mensen de weg er naar toe doet vinden.

------------------------------------------

Wintercompetitie 2011 - 2012 De wintercompetitie 2011 - 2012 start in week 37 (v.a. maandag 12 september)

-----------------------------


Jaargang Nummer 4. Voorwoord

Recommend Documents