Jaargang Nummer 5. Voorwoord

Jaargang 2011 - 2012 Nummer 5

Voorwoord Zomer 2012. Nee, ik heb helemaal geen hekel aan de winter! Alhoewel, ik hád geen hekel aan de winter. Vroeger, toen ik nog jong en aantrekkelijk was en dan in december, januari … sneeuwballen gooien … schaatsen … achter de meiden aan … je naam plassen in de sneeuw en dat in lópend schrift! Wie deed me dat na? Maar nu is het júli! Ik ben ook niet meer jong en aantrekkelijk. De meiden zien me aankomen! En dat plassen … Nee, ik ben steeds meer voor de zómer. Zo’n kortebroekzomer, waar je niet na drie minuten in- of ontspannen uitglibbert, omdat de luchtvochtigheidsgraad boven de 100 % lijkt te liggen. Zo’n zomer waarin je alleen de bárbecue aan laat, want “morgen wordt er toch weer geroosterd …”. Zo’n zomer dat je niet naar mediterane eurozones (be)táált. Zo een van: laat de boeren maar dorsen, we zitten hier perfect, kannie beter! Wél dus! Of ben ik nu zo’n zwartkijker die alle zomerse vrolijkheid vergeet en meteorologische tegenvallers tot ware natuurrampen weet uit te vergroten? Dacht het niet. Ik kreeg onlangs zelfs gelijk van mijn halve trouwboek toen ik voor de zoveelste keer druipend terugkwam van één van de dagelijkse luchtpartijen. Als ik dan die soppende en verfrommelde ruwhaartjes van mij zie, krijg je duidelijk een ander idee van “uitgelaten zijn”. Ocherm, met die korte pootjes in dat natte gras … neen, dan zijn ze in het geheel niet uitgelaten. Presteren ze het op de valreep van juli in De Bilt ook nog om er ineens zo’n zompige 30+ week tussendoor te gooien! Ter compensatie of gewoon om ons te pesten? Afijn, we hebben het maar te slikken. Volgend jaar beter? We zien wel. Wat we nú al zien is Uitkomst nummer vijf. De laatste van dit seizoen. Of is het nu de éérste van het nieuwe seizoen? Nummer víjf, een afsluitend nummer met nieuws en ouds van 2011 - 2012; het nieuwe seizoen begint toch pas in september … dus … Maar van de andere kant staat er eigenlijk het meest essentiele voor 2012 - 2013 in, nl. de competitie-indeling (is het de B of toch de C geworden?), de nieuwe ledenlijst (effe kijke offe …), de invallerslijst (staat overigens in élke Uitkomst weer opnieuw en ook nog eens op de website, dat wordt - te - vaak vergeten). We zullen er niet moeilijk over doen. Eerste? Laatste? Als we ‘m maar krijgen én lezen, want, beste mensen, geen mooiere Uitkomst elke keer weer dan de laatste. Dus toch de laatste? Verwarrend, hoor. Tot dinsdag 11? … donderdag 13 september? : Begin competitie 2012 - 2013 !!! Lees ze! ---------------------------------

1 UITKOMST 36e JAARGANG Nr. 5, AUGUSTUS 2012

Bestuur Beste clubleden, Wij hopen dat u allemaal, ondanks het tegenvallende weer, een fijne zomer heeft gehad, zodat we fris en fit aan een nieuw bridgeseizoen kunnen beginnen. Maandagavond Het bestuur heeft het moeilijke, maar onvermijdelijke besluit moeten nemen om de maandagavond te sluiten. Zonder wedstrijdleider en met maar zestien paren is het nu eenmaal onmogelijk een correcte bridgecompetitie te organiseren. De betreffende leden zijn allen op 1 juni hiervan schriftelijk in kennis gesteld. Dit heeft tot gevolg gehad dat een deel van de maandagleden heeft opgezegd en een aantal paren op de dinsdag of donderdag zal gaan spelen. Frans Vromans zijn wij veel dank verschuldigd voor zijn jarenlange inzet als wedstrijdleider op de maandag, alsmede zijn assistent Harm Sijbring. Ook Lenie Peeters, die de computer bediende danken wij hartelijk. Ons ledenaantal bedraagt nu 180. Workshops In het nieuwe seizoen bieden we u de mogelijkheid uw bridgekennis op te frissen en eventueel te vergroten. Loes Poppelaars zal in vier workshops een aantal items behandelen. De onderwerpen van deze workshops worden, indien gewenst, in overleg met de deelnemers gekozen. Er zijn géén kosten aan verbonden. Data: maandagmiddagen 22 en 29 oktober en 5 en 12 november Tijd: van 14.00 tot 16.00 uur Plaats: Cultureel Centrum De Schalm. Op de tweede speelavond van ons nieuwe seizoen kunt u zich voor deze workshops inschrijven. Hart van Brabant Bridgedrive 2012 Vergeet u niet uzelf en uw partner in te schrijven voor de open drive van BCBE op zaterdag 6 oktober. Inschrijfformulier verloren? Geen probleem: u vindt het met de nodige instructies op onze site: www.bcbe.nl Brengt u vooral vrienden en kennissen mee. Het is altijd leuk om voor de afwisseling tegen andere mensen te spelen. Het bestuur heet de nieuwe leden van harte welkom en wenst u allen een heel mooi bridgeseizoen 2012 - 2013 toe, waarin u nu eindelijk eens die mooie 7 SA kunt bieden en maken!


Secretaria • Wintercompetitie Op dinsdag 11 september start de nieuwe wintercompetitie: zeven rondes van vier speelavonden. • Jaarrooster Noteer alvast een aantal belangrijke data in uw agenda: zaterdag 06/10: de Hart van Brabantdrive dinsdag 16/10: de Algemene Ledenvergadering zaterdag 15/12: de Winterwandeldrive • Aanmeldingen: Dinsdag Wil den Drijver Paul van Kemenade Riet Klaassen Ton Klaassen Marianne van Kuijk Cor Reijne Marga Tooten

speelt met: Adri van der Ham Adje Brokx Ton Klaassen Riet Klaassen Mieke Smit Trees Corbey Piet van Rijnsoever

donderdag 20/12: dinsdag 26/03: dinsdag 02/05:

Donderdag Jeanne Baldwin (driemanschap) Erna Bosman Angelique de Brouwer Louis Donders Els Vermelis Ton Vermelis

de Kerstdrive de Paasdrive de Einddrive

speelt met Annemieke van Lieshout en Bertus de Groot Kees van de Ven Ko Rijnen Cis Eekelaar Loes Westgeest Wim Westgeest

Opzeggingen: Maandag: Hans van Berkel, Corry Boudewijns, Cees Brouwers, Liesbeth van Campen, Doortje Croon, Sjef Hommelberg, Cees van Kalleveen, Tiny van Kollenburg (ook di), Mieke Ligtenberg, Els Mutsaers, Marianne Nieuwendijk, Hanneke van Oirschot, Tuur van der Pas, Laura Pastoor, Marly Roets, Frans Roosen, Stijn Schutselaars, Hannie Smulders, Stijntje Steures, Tiny Swaans, Els van der Valk, Connie Vioen, Jan Vioen, Lietje Weustink. Dinsdag: Jeanne Adams, Ginie van den Berg, Antoinette de Bont, Henk van Doremalen, Niek Smit, Hans Smulders, Arno van de Ven. Donderdag: Jos van Bommel, Mieke van de Griendt, Joke Kamp, Irene Livius, Ad Moonen, Lucia Moonen, Jan Paulissen, Gonnie Schalken, Piet Schalken, Ton van de Ven. Niet-spelende leden: Paul Hoefnagels, Jeanne Vromans, In deze Uitkomst treft u bovendien de volledige Ledenlijst 2012 - 2013 aan. Bewaar ‘m goed! • Hart van Brabantdrive We nodigen u van harte uit mee te doen aan onze (open) Hart van Brabantdrive op 6 oktober 2012. U wordt ingedeeld bij spelers van dezelfde sterkte. Maak ook vrienden en kennissen warm voor dit evenement. Inschrijfformulieren liggen tijdens de eerste competitieavond op tafel. U kunt het ook downloaden vanaf de clubsite. • District Op 19 september start de Districtsparencompetitie. Opgeven via www.mijnnbb.nl Districtsviertallen: vorig jaar heeft het team zich gehandhaafd in de eerste klasse. Viertallen is echt heel leuk. Belangstellenden kunnen zich melden bij Francis Braat, voorzitter van de TC. • Website Van harte aanbevolen: sightseeing op www.bcbe.nl Van statuten tot jaarrooster, van invallerslijst tot competitiereglement, van uitslagen tot (foto-)archief, u vindt het allemaal. Wenst u allen een plezierig bridgeseizoen, Kees van de Ven, secretaris ---------------------


Arbitragehoek Om maar met de deur in huis te vallen wil ik u de volgende situatie voorleggen: De leider speelt een troefcontract en komt op een gegeven moment aan de beurt en trekt met negen (nine ever, eight never) troeven de vier ontbrekende troeven eruit. Wat blijkt nu: de Vrouw valt niet. Om het spel niet onnodig langer dan noodzakelijk te laten duren, staat de leider nog één slag af en claimt de overige slagen. Wat doet u, als u ziet dat u met de Vrouw nog in handen verzaakt hebt? Aanleiding van deze vraagstelling is een artikel in de WekoWijzer, een uitgave van de wedstrijdcommissie van de NBB, over artikel 63A3. Maar eerst zal ik u vertellen wat mijn bridgepartner en lieve echtgenote in haar prille bridgecarrière is overkomen. Met nog twee slagen in de hand zei ze “Nog één slag voor u en één voor mij.” en prompt legde de tegenstander de kaarten blind op tafel om zodoende akkoord te gaan met haar voorstel. Verdacht, vindt u ook niet? In een discussie over artikel 63 lid A3 wordt de volgende casus besproken: Een Noordspeler verzaakt in het tegenspel en komt door deze verzaking aan slag. Oost, de leider, claimt nu de rest van de slagen. Noord legt de kaarten open en nu komt de verzaking aan het licht. De vraag is: is de verzaking nu voldongen. Kamp 1 zegt: “Ja” en beroept zich op artikel 63A3. “Een verzaking wordt voldongen wanneer een speler van de overtredende partij zelf slagen opeist of afstaat, of daarmee instemt. Dit kan mondeling of door het openleggen van zijn hand of anderszins.” Waarmee stemt die speler dan in, vraag ik mij af. Je stemt toch niet in met je eigen claim. Bedoeld zal zijn: het instemmen met het opeisen of afstaan van slagen door de niet-overtredende partij. Kamp 2 stelt: “Nee” en beroept zich, om door een snelle claim een verzaking voldongen te laten verklaren, op artikel 69A, waarin staat dat instemming definitief wordt, als een speler het eens is met het opeisen of afstaan van slagen, voordat zijn partij een bieding doet in een volgend spel of voor het einde van de ronde als dat eerder is. Hoezo “een” volgend spel? Zeg gewoon “het” volgende spel! Ik kan meegaan met het standpunt van kamp 2 door enige nuance in de redenering aan te brengen. De overtredende partij bepaalt in andere gevallen namelijk zelf het moment, waarop een verzaking voldongen wordt door in de volgende slag te spelen (artikel 63A1). Geef de overtredende partij de mogelijkheid de verzaking te herstellen. Bovendien wordt artikel 63A3 eenvoudiger door de volgende omschrijving: “Een verzaking wordt voldongen wanneer een speler van de overtredende partij zelf slagen opeist of afstaat.” En de tegenspraak over het moment van instemming in artikel 69A is van de baan en blijft alleen toepasbaar bij het opeisen en afstaan van slagen zonder dat er een verzaking in het spel was. Tot slot vraag ik mij af of je verplicht bent je eigen kaarten open te leggen als de tegenpartij claimt? Zoniet, dan kan een verzaking onopgemerkt blijven. Wim Westgeest -----------------------------------


Winterkampioenen 2011 - 2012 Berry van der Donk - Frans Vromans

Theo van Eekelen - Loes Poppelaars

DONDERDAG

MAANDAG

DINSDAG

Harrie van Hoof - Frans Vromans --------------------------------------------

Winnaars Bert Schreuder troffee 2012

Ine Bouwman & Chris Bastin ----------------------------------------


Napraten met TEEVEE B.I.C.: geen merk ballpoint, maar Berry’s Internet Club. Het nieuwste speeltje op de computer voor bridgeliefhebbers is ongetwijfeld deze club, onder supervisie van de bij ons alom bekende Berry Westra. Moest je tot voor kort aanschuiven aan een tafel bij Stepbridge, nu kun je lid worden van Berry’s Internet Club. Ik moet zeggen: het is een fantastisch gebeuren. Je kunt dagelijks het Dagtoernooi spelen met 16 spellen. Je kunt ook deelnemen aan het weektoernooi met 40 tot 80 spellen. Je partner is een computer (Jack) en je tegenstanders zijn ook computers die met het programma Jack spelen. Alles gaat in competitievorm, waarbij je steeds te zien krijgt hoe je speelt in vergelijking met anderen. Is dat slecht, dan heb je geen klagende partner. Gaat het goed, dan heb je er veel voldoening van. Zeker het weektoernooi is heel spannend. Als je lid wordt (€ 40,- per jaar), kom je de eerste week in de Z-groep terecht en afhankelijk van je prestaties in die week word je vervolgens in een bepaalde groep ingedeeld. Dat zijn er wel een stuk of 20 (A, B, C, ……). Na iedere week kun je promoveren, degraderen, ofwel je handhaven in je groep. Voor beginners is er de Toekomstclub, die heel leerzaam is. Verder zijn er nog andere activiteiten en maandelijks is er een “Spel van de maand”, dat ongeveer van hetzelfde niveau is als de reeds jarenlang door mij in deze rubriek behandelde spellen. Als voorbeeld hiervan het spel van de maand juli: ♠ ♥ ♦ ♣ ♠ ♥ ♦ ♣

A 10 5 3 87 A 10 6 B 10 9 2

V64 AH3 H98742 6 N

W

O Z ♠ ♥ ♦ ♣

♠ ♥ ♦ ♣

H972 964 3 H8754

B8 V B 10 5 2 VB5 AV3

Het biedverloop is simpel: Zuid 1 ♥(minstens 5-kaart harten), Noord 4 ♥. Hoe speel je het af bij de uitkomst met ♣ B? Het lijkt eenvoudig, omdat je denkt alleen een ruitenslag en twee schoppenslagen af te geven. Maar de tegenspelers zijn toppers die je het niet cadeau geven. Als je drie keer troef trekt en daarna de ruiten wilt ontwikkelen, wordt pas in de derde ruitenslag het Aas gezet en heb je geen entree meer aan tafel voor je laatste twee ruitens. Als je in de tweede slag ♣ V speelt en in de derde slag ♣ 3 troeft, word je troefkort in de loop van het spel. Probeert u maar. De enig goede beslissing is om in de tweede slag ♣ 3 hoog te troeven en daarna drie keer troef te trekken. Vervolgens probeert u de ruiten te ontwikkelen. Wat de systeemkaart betreft: Standaard wordt 2 ♣ als sterkste openingsbod gebruikt en zijn de overige 2-openingen zwak, dus 2 ♦ is een 6-kaart ruiten. Je kunt je systeemkaart naar je eigen wensen aanpassen. Wilt u overwegen lid te worden van deze club? U kunt een maand gratis op proef meedoen. Theo van Eekelen ------------------------------------


De bridgekliniek 6 Bridge is oorlog Rinus Michels zei het en werd vaak geciteerd. Nou is voetbal een sport voor mietjes, want je blaast tegen zo’n miljonair en hij valt krijsend op het gras en kijkt smekend naar de arbiter. De arbiter fluit voor een penalty, want die acteur viel wel heel mooi. Bridge is ook oorlog, maar dan zonder de hulp van de arbiter. Sterker nog, als je die roept, ontstaat er een ware veldslag aan tafel. Daar kunnen die miljonairs nog heel wat van leren. Donkere wolken pakken zich samen boven de oorlogstafel. In de kliniek staan ze gniffelend te wachten op de slachtoffers, die worden binnengedragen. “Zeker weer zo’n sufferd, die de arbiter aan tafel riep. Nou, daar hebben we weer een leuke klus aan.” Vaak wordt ook nog de arbiter de kliniek in gedragen, want welke beslissing die arme ook neemt, hij wordt gegarandeerd neergesabeld door een van de betrokken partijen. Niet zelden wordt hij door beide partijen het ziekenhuis in gewenst. Feit is dat de spelregels van de spelers totaal verschillen van die van de Nederlandse Bridgebond. Probeer het maar: laat eerst een “deskundige” speler aan tafel vertellen hoe het verder moet na die overtreding en vraag het dan aan de gediplomeerde arbiter (als het je lukt). Een wereld van verschil. Daarna volgt uiteraard een soort slag bij Nieuwpoort, die zo geliefd is bij onze kliniek. Ziekenhuizen moeten tenslotte de eigen broek ophouden. Dus hoe meer bloed, hoe beter. Zeker met die voetballerssalarissen, die onze specialisten denken te kunnen eisen. De angst om de arbiter te roepen is helaas nogal groot. En dat kost ons klandizie. Onze afdeling psychiatrie krijgt dan wel de nodige patiënten binnen, die een trauma hebben overgehouden aan de negatieve resultaten als gevolg van de deskundigheid van de tegenspelers. Maar daar komt geen bloed aan te pas. Onze kliniek is dus niet gebaat bij het correct toepassen van de officiële spelregels. Want dan zou het normaal zijn, dat er bij iedere (vermeende) onregelmatigheid de arbiter bij wordt geroepen. Dan zou elk probleem correct worden behandeld en de “deskundige” speler ontmaskerd worden als iemand die aan tafel de spelregels ombuigt ten eigen voordele. Ja, dan zou ook onze afdeling psychiatrie wel kunnen sluiten. Geen huilende tegenstanders, die ontzettend gepiepeld zijn en zich machteloos voelen. Want ze durfden de arbiter er niet bij te roepen. Die anderen vonden dat ik niet met het mes op tafel moest spelen. Maar ondertussen staken ze datzelfde mes wel in m’n rug. Wilt u dus zonder kleerscheuren het komend seizoen plezierig, zelfverzekerd en met liefde voor het bridgespel door komen, geef die arbiter dan een kans. Een kans om te vertellen wat in de officiële spelregels staat en hoe daarmee moet worden omgegaan. En ook dat de arbiter als mens moet worden behandeld. Niet voor niets begint het spelregelboekje met het volgende: “De strekking van de Spelregels De Spelregels zijn ontworpen om een juiste gang van zaken vast te leggen en een passende regeling vast te stellen, wanneer van de juiste gang van zaken wordt afgeweken. Een speler die een overtreding begaat, behoort iedere opgelegde straf hoffelijk te ondergaan of iedere door de wedstrijdleider toegekende arbitrale score te aanvaarden. De Spelregels zijn niet in de eerste plaats bedoeld voor het toekennen van straf in geval van onregelmatigheden, maar veeleer voor het herstellen van schade.”


Knip voorgaande alinea uit, doe het in uw systeemkaart en lees het hardop voor als er een onaangenaam probleem aan tafel dreigt te ontstaan. Zeg gerust: liever een mes op tafel dan een tussen m’n schouderbladen. Ach, dan maar wat minder gewonde bridgers in onze kliniek. We krijgen heus wel genoeg klandizie. Al was het maar omdat velen bij 100 km/h aan hun elektronische auto-apparatuur zitten te prutsen. Ik wens u allen veel en veilig bridgeplezier het komende seizoen! ------------------------------------

Een vakantieverhaal Mijn Eftelingherinnering Ik ben 65 jaar. 59 Jaar geleden mocht ik met een vriendinnetje mee vanuit Scheveningen naar De Efteling. Een hele reis. Haar vader had een auto. Haar moeder ging niet mee omdat zij met haar baby thuis moest blijven. De buurman wilde wat gezelschap voor zijn dochtertje. Daarom mocht ik mee. De dag begon al met een drama bij ons voor de deur. Mijn één jaar oudere zusje was niet mee uitgenodigd. Bij het uitzwaaien huilen dus. Uiteindelijk heeft die buurman met zijn hand over zijn hart gestreken en mocht ze ook mee. Van die hele dag verder in de Efteling weet ik niet veel meer, behalve het einde. We gingen eten in het restaurant. Dat waren mijn zusje en ik niet gewend. Ik denk dat het de eerste keer in mijn leven was dat ik in een restaurant kwam. Ik herinner mij een grote zaal met hier en daar een paar tafeltjes en stoelen. Toen ik een zilveruitje aan mijn vork wilde prikken, schoot het de zaal in. Midden op de vloer bleef het liggen. Vreselijk! Ik durfde niks te zeggen. Mijn hele dag is door dit incident vergald toentertijd. Ik zag alleen nog maar dat uitje op de grond en was als de dood dat er een ober met een vol dienblad over uit zou glijden. Ik heb later nog hele leuke dagen gehad in de Efteling. Met mijn kinderen natuurlijk vele malen. Twee jaar geleden won ik mijn vriendin Els Vermelis (gaat op donderdag met mij spelen) bij een bridgedrive entreekaarten voor de Efteling. We hebben een geweldige dag gehad samen. Hoewel ik in de "Vliegende Hollander" dacht dat mijn laatste minuut was aangebroken. Daar ga ik nooit van mijn leven meer in. Met hartkloppingen zijn we in de gondeltjes gaan zitten om weer een beetje bij te komen van de schrik.

De vliegende Hollander

Loes Westgeest ------------------------------


Indeling wintercompetitie 2012 - 2013 (De indeling is nadrukkelijk onder voorbehoud. Mogelijk vinden kleine wijzigingen plaats)

Dinsdag Pr. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12

A-lijn Theo van Eekelen - Loes Poppelaars Harrie van Hoof - Yvonne van Riel Ruud Koningen - Carel Schuurmans Berry van der Donk - Frans Vromans Cissy Panis - Jos Snijers Adie Hoefnagels - Finy Sijbring Jeanne van Doremalen - Jeanne de Kort Lenie Peters - Jozé Versteden Kees van de Ven - Sjef Vorstenbosch Nel Balke - Nel van Betten Herma Cashoek - Evert Cashoek Mies de Jong - Wim de Jong

Pr. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12

B-lijn Francis Braat - Karin Schoofs Janny de Haan - Ria Klijn Loes Westgeest - Wim Westgeest Kees van Elderen - Trix Zoontjens Mieke Rijnen - Ko Rijnen Riet Pieterse - Cok van Riel Marianne van Kuijk - Mieke Smit Ans Frumau - Helga Speckmann John Boeren - Ben Maes Lia van Gool - Bart van Gool Diny van Doremalen - Hans Ridderhof San Mermans - Kees Pieterse

Pr. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12

C-lijn Ine Appeldoorn - Ad Appeldoorn Jetty Schuurmans - Marijke Schuurmans Paula Krouwels - Louise Molenschot Ans Voogt - Ad Voogt Adje Brokx - Paul van Kemenade Rien Brooijmans - Bertus de Groot Janneke Rosenhart - Frans Rosenhart Corry Verhoeven - Ad Verhoeven Corry Donders - Ad Donders Mien Vermeer - Jac Vermeer Ans van Bokhoven - Henny van de Ven Martje van den Broek - Anneke Remmers

Pr. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12

D-lijn Lia Deckers - Frans Deckers Corry Brok - Paula Jansma Riet Klaassen - Ton Klaassen Cyrille Dootjes - Josje van der Eerden Annie Joos - Leny van de Ven Piet van Rijnsoever - Marga Tooten Ben de Bont - John van Dijk Annelies Huffmeyer - Yvonne Robben Marij Jongen - Joke Verhoeven Trees Corbey - Cor Reijne Ans Meeuwessen - Alex Meeuwesen Wil den Drijver - Adri van der Ham

Donderdag Pr. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12

A-lijn Harrie van Hoof - Frans Vromans Chris Bastin - Ine Bouwman Francis Braat - Dirk Braat Harriëtte van Deursen - Lia Kremers Willy van Helmond - Lenie Peters Lies Schaffelaars - Cees Schaffelaars Nel Balke - Hanneke de Vries Françoise Ackermann - Paul Ackermann Mari-Anne Boers - Karin Schoofs Riet Geerts - Jozé Versteden Riet Pieterse - Kees Pieterse Cor van Bart - Cees van Bart

Pr. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12

B-lijn Pauline v. Hussen - Pauline van der Pas Petra Hendriks - Sjef Vorstenbosch Gonnie van Kalkeren - Isabel Teeuwen Tonnie v. de Laak - Hannie v. der Veer Ine Bierhuizen - Mieke Rijnen Wilma de Wilde - Peter de Wilde Lies Bankers - Karel Bankers Lientje van Gils - Ria Jansen Erna Bosman - Kees van de Ven Luus van Baast - José de Nijs José van Iersel - Harry van Iersel Elly Bressers - Netty Zwaans


Indeling wintercompetitie 2012 - 2013 (vervolg) Pr. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

C-lijn Annelies de Kok - Harry de Kok Els Vermelis - Loes Westgeest Ton Vermelis - Wim Westgeest Leon Kremers - Marie-José Timmermans Lenie Gordebeke - Toos Roemen Adrienne Hamers - Elly de Jong Marianne de Wilde - Ad de Wilde Jacqueline van Gulik - Frans van Gulik Jacqueline van Eijck - Beppie Jansen Mireille Janssen - Trees Meuleman

Pr. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

D-lijn Joop Smits - Bert van Zelst Ton van Egmond - Jan-Hendrik Smits Frans Houtepen - Ton Timmermans Mieke van Beek - Martha de Wit Angelique de Brouwer - Ko Rijnen Je. Baldwin - B. de Groot - An. v. Lieshout Kees van Baast - Jan Spaan Sophia van Abeelen - Marga van Steen Louis Donders - Cis Eekelaar Greet Rutters - Trees Verhoeven

---------------------------------------------

Het bestuur van BCBE nodigt u van harte uit voor de Hart van Brabant Bridgedrive ZATERDAG 6 OKTOBER 2012 in Cultureel Centrum DE SCHALM Eikenbosch 1 te Berkel-Enschot • Aanmelden tussen 10.15 en 10.45 uur • Bij binnenkomst een kop koffie/thee met iets lekkers • Na drie ronden een uur pauze met een uitstekende lunch

• • • •

7 ronden van 4 spellen topintegraal Indeling naar sterkte Prijsuitreiking omstreeks 17.00 u. Prijzen in natura en meesterpunten

Kosten € 20,- per persoon Inschrijven tot uiterlijk 23 september 2012 of tot het maximum aantal paren (100) is bereikt

Verzoeke gelijktijdig € 40,- over te maken op rekening 106856413 t.n.v. BC Berkel-Enschot ------------------------------

Inschrijfformulieren liggen tijdens de eerste competitieavond op tafel. U vindt het ook met de nodige instructies op onze site: www.bcbe.nl

--------------


In gesprek met … Louis Donders en zijn vrouw Mariëtte Louis is terug van weggeweest. Hij gaat op donderdagavond spelen met Cis Eekelaar. Drie jaar geleden zegde hij zijn lidmaatschap op. Maar het begon toch weer te kriebelen en daarom komt hij graag terug. Zeventien jaar geleden heeft hij het bridgen van Tjalie Tuwanakotta bij Acacia geleerd. Bij BCBE heeft hij een heel rijtje partners gehad. Hij is begonnen met Christ Hasebroek één jaar, daarna Loes Somers vijf jaar, Laura Pastoor twee jaar, Kees van Baast één jaar, Joost Peeters drie jaar en als laatste Johan van Wanrooij twee jaar. Louis is 54 jaar geleden met zijn Mariëtte getrouwd. Ze komen beiden uit Tilburg. Mariëtte komt uit een gezin met vijf kinderen waarvan zij de oudste is. Louis heeft twee broers en een zus. Deze zus ligt hem na aan het hart (twee handen op één buik). Na hun trouwen hebben zij eerst op kamers gewoond bij de ouders van Louis. Boven de slagerij van Pa Donders in de Lange Nieuwstraat hadden ze een slaapkamer en een keukentje. Hier zijn de zonen Hans en Louis geboren. Voordat ze Enschot verhuisden, hebben ze nog even één jaar in de Koningstraat gewoond. Deze straat bestaat niet meer, daar is nu de ingang van de Emmapassage. Hier is zoon Ton geboren. Daarna werd er verhuisd naar de St. Jozefstraat en daar wonen ze nu nog. Hier zijn de zonen Gert en Mark geboren. Als u mee hebt geteld, weet u nu dat ze vijf zonen hebben. Een druk huishouden. Mariëtte had er haar handen vol aan. Toch heeft zij in de uren dat de jongens op school zaten nog 24 jaar in de thuiszorg in Enschot gewerkt. *** Louis is na de ambachtsschool samen met San Mermans en Kees Pieterse bij Philips gaan werken. Zij volgden, met nog 12 uitverkorenen, bij Philips naast het werk een technische opleiding. Kees werkte als gereedschapsmaker, San zat bij onderhoud en Louis was machinebankwerker. Na deze opleiding heeft hij een leidinggevende functie bekleed bij Philips en daar een fijne baan gehad. Hij ging altijd met plezier naar zijn werk. Toen Louis 55 jaar was mocht hij met pensioen. Wat nu! Met de duimen draaien is niks voor Louis. Hij was al aan het vissen geslagen, maar daar kon hij zijn dagen niet mee vullen. “Ik moet zien dat ik meer hobby’s heb”, dacht Louis. Hij ging biljarten en zingen bij Koninklijk Mannenkoor St. Ceacilia. Aan de huiskamertafel hield hij zich bezig met modelbouw. Zo heeft hij bijvoorbeeld een doorsnede van een VOC-schip gemaakt. En een draaiorgeltje dat nog echt werkt ook. Inmiddels doet hij dat niet meer, maar heeft er nog een hoop hobby’s bij. Hij begint zijn dag met het cryptogram en de sudoku uit de krant op te lossen. Hij


speelt graag jeu de boules en dan zijn daar nog fietsen, drie ochtenden per week 15 km Nordic Walking en tuinieren. Mariëtte en Louis hebben een grote tuin en die houdt Louis keurig bij. Bij hun vijf zonen hebben ze twaalf kleinkinderen en door nieuwe relaties zijn er nog vier kleinkinderen bijgekomen. Hun jongste kleinkind (Fabian) is nu negen jaar en tevens de grote lieveling van oma. Iedere woensdagmiddag gaat ze met hem naar de skatebaan in Tilburg. De andere opa brengt ze weg en Louis gaat ze aan het eind van de middag weer ophalen. Fabian heeft bij de opening van de nieuwe skatebaan op het NS-plein met een grote foto de voorpagina van de Tilburgse Koerier gehaald. We gaan vast meer van dit kind horen. Hij kan het al geweldig goed. De andere kleinkinderen komen geen aandacht tekort. Met engelengeduld luistert Mariëtte naar hun verhalen en zit met ze te knutselen aan de grote tafel in de huiskamer. Louis heeft twee rechterhanden. Is er een fiets kapot of wat ook nog meer, het wordt aan de St. Jozefstraat achtergelaten en later gerepareerd weer opgehaald. Het is reuze fijn als je een handige opa hebt. “Mijn opa kan alles maken”. Op de verjaardagen en feestdagen zit het hele huis vol. Ze komen allemaal graag thuis. Louis staat dan in de schuur frikadellen te bakken voor dat hele stel en Mariëtte zorgt voor stapels broodjes. Mariëtte heeft alle kleinkinderen vanaf hun geboorte tot aan de basisschool in huis verzorgd, zodat de moeders een paar dagen in de week konden werken. Ze is een echte lieve oma. Ze houdt alles bij en weet dan ook precies wanneer er een examen of proefwerk gemaakt moet worden. Er wordt dan altijd een kaarsje bij het Peerke Dondersbeeldje in de huiskamer aangestoken. Zoon Ton heeft vorig jaar meegedaan met de wedstrijd “Het beste worstenbroodje van Brabant”. Deze wedstrijd bestaat uit twee categorieën. Thuisbakkers en professionele bakkers. Hij werd vorig jaar éérste van de thuisbakkers en dit jaar mocht hij met de tien beste professionele bakkers in de finale meedoen. Dat wil toch wel wat zeggen! Hij bakt een heerlijk broodje. Ze zijn bij hem te bestellen ( tel. 06-17473300) voor € 6,= per zes stuks. In de volgende “Uitkomsten” treft u een advertentie van Ton Donders aan en u kent onze leus: “Koop bij onze adverteerders”. Op vakantie gaan Mariëtte en Louis niet meer. Dat hebben zij vroeger wel graag gedaan, maar ze blijven nu liever thuis. Er is daar iedere dag wel iets te beleven. Mariëtte zei mij bij het weggaan nog dat ze blij is dat Louis weer terug is bij BCBE. De Uitkomst las zij altijd, al ging Louis al naar bed, dezelfde avond nog van a tot z uit. Ze vindt het een mooi blad en verheugt zich erop het nu weer te kunnen lezen. Loes Westgeest ------------------------------------

Het Paar


Met het mes op tafel BANG BANG KIP Laat je niet afschrikken door de naam, het is een heerlijk recept! Ruim 40 jaar geleden kreeg ik dit recept van mijn oudste zus; ze gaf het mij tijdens een moeilijke periode in haar leven. Geen culinair etentje, maar een eenvoudige maaltijd om iemand, die het even niet zo gemakkelijk heeft, eens lekker te verwennen. Het werd ook het lievelingsgerecht van onze zoon en dat is het nog steeds. Dit recept blijft voor mij verbonden met bijzondere momenten én het blijft een gevoelige snaar raken! Nieuwsgierig geworden? Hier volgt het recept (voor 3 personen): Ingrediënten: • 1 komkommer • 7 dl. water • 3 kipfilet • ½ lente-ui

• • • •

Sausmix: • 3 el sesampasta of pindakaas • 3 el sojasaus • 3 el suiker

• 3 el sesamolie • 1 ½ el rijstwijn of sherry • 2 el chili olie of sambal oelek

1 el. sojasaus 1 el. rijstwijn of sherry 2 teentjes knoflook 5 gr. gember

Voorbereiding: Verwijder het vet van de kip. Breng 7 dl water, 1 el sojasaus, 1 el rijstwijn en 5 gr. gember aan de kook. Voeg de kipfilets toe en kook deze gedurende 10 minuten op een laag vuur. Laat de kip afkoelen in het vocht. Halveer de komkommer, verwijder de zaadjes en snijd de komkommer in dunne reepjes. Snijd de lente-ui in dunne reepjes. Scheur het kippenvlees in dunne reepjes. Hak de knoflook fijn. Vermeng de knoflook met de ingrediënten van de saus. Verwarm de saus. Eindbereiding: Schik de reepjes komkommer op een schaal. Leg hierop de reepjes kip en giet de saus over het gerecht. Garneer het gerecht met de reepjes lente-ui. Lekker met rijst. Smakelijk eten!

Lia Deckers

-----------------------------------------------------


De Pen De trouwring van mijn vader Ze zeggen dat een verloren trouwring altijd wordt teruggevonden. Ik ben geneigd dit te geloven als gevolg van onderstaand verhaal. Mijn vader verloor in 1975 zijn trouwring. Mijn moeder vond dat vreselijk, maar mijn vader zei: “Das jammer, maar meer ook niet. Ik hou toch wel van je”. Mannen zijn daar, geloof ik, nou eenmaal nuchterder in dan vrouwen. Mijn moeder ging zelfs zo ver dat zij, als ze weer eens een dagje bij ons op bezoek waren, papa zelfs op pad stuurde om de ring te gaan zoeken. “Joh, Adriaan, ga nog eens met de kinderen naar de treinen kijken of je hem daar soms verloren hebt.” Hij moest overal en altijd opletten of dat kostbare kleinood niet ergens opdook. Wat, zoals u begrijpt, nooit gebeurde. De tijd verstreek maar de trouwring bleef regelmatig onderwerp van gesprek. In 1987 en 1989 zijn mijn ouders overleden en mijn broer en ik hebben ons ouderlijk huis verkocht. De familie Voets die het huis kocht, ging het in 1995 verbouwen. Niet lang daarna belde mevrouw Voets mij op of ik het soms leuk vond ons verbouwde huis te zien. Ik was aangenaam verrast en ben uiteraard op een middag gaan kijken. Ontroerd was ik over de manier waarop de verbouwing was gerealiseerd. De openslaande deuren met glas in lood uit de hal waren in oorspronkelijke staat hergebruikt en onze keukenkastjes, die mijn vader, hij was timmerman, zelf had gemaakt waren nu te vinden in de bijkeuken. Ik heb stiekem nog even aan het deurknopje gezeten om het nog eens te voelen. En het geluid van het laatje was ook nog hetzelfde. Aan het einde van die middag zei mevrouw Voets dat ze een verrassing voor me had. Ze overhandigde me een juweliersdoosje. En tot mijn enorme verrassing kwam daar de trouwring van mijn vader uit. Hij was gevonden bij het storten van het puin van het kolenhok dat zij gesloopt hadden. Na twintig jaar kwam dus de ring van mijn vader vanzelf weer boven water. Ik heb er een diamantje in laten zetten en draag hem nu elke dag als herinnering aan mijn ouders. Helaas heeft mijn moeder dit niet meer mee mogen maken.

Mieke Rijnen


Turkse koffie Die christenhond zit hier al mijn koffie op te zuipen! Dat dacht Ali, veronderstelde ik, want ik consumeerde veel te veel koffie en Ali keek steeds vijandiger. Deze cafeïnevergiftiging vond plaats ten kantore van de Koeweitse zakenman Anwar al Sharif. Mede dank zij zijn inspanningen boekten we geweldige successen in Koeweit en we tekenden op officiële wijze een megacontract met de Shuaiba-raffinaderij. De Nederlandse ambassade organiseerde een feestje waardoor we de lokale pers haalden met een bericht waarin met lof werd gesproken over Holland. En over Anwar. Als tegenprestatie werden we bij Anwar al Sharif op de koffie genodigd en daar heb ik een maagperforatie aan over gehouden. Tijdens de hartelijke gesprekken werd er koffie geschonken. Turkse koffie. In kleine kopjes. Gitzwarte, bittere koffie met een laag teer op de bodem. Een Arabische bediende, een zekere Ali, hield zich op de achtergrond schuil in een mooi pakje en met een Arabische koffiekan. Een mooie, zilveren koffiekan met een deksel waarop een torentje en een schenktuit als de bek van een heel grote roofvogel. Steeds als ik mijn kopje had leeg gedronken kwam Ali als de bliksem tevoorschijn en schonk het weer helemaal vol. Ik protesteerde beleefd, maar dat liet hem Siberisch. Anwar, in deftig witte dishadasha en shora, was gezeten achter zijn monumentale bureau in zijn imponerende kantoor. Dat was voorzien van cederhouten deuren en lambrisering, dikke Perzische tapijten, indirecte verlichting maar ook een zevenarmige gouden kroonluchter. De bezoekers zaten op theatrale stoelen met goudkleurige frames en roodfluwelen bekleding. Ik stak hierop armoedig af in mijn Peek & Kloppenburger. Anwar vertelde: “Buiten jullie ken ik nog andere Nederlanders. Aan de Franse Rivièra bezit ik een villa en mijn buurman daar is een Nederlander, een zekere Heineken. Mister Fred. Kent u die?” “Jazeker,” zeiden wij - de heer Heineken was op dat moment nog springlevend - “die kennen we wel.” “Welnu, die mister Fred heeft bij zijn villa een zwembad. En in dat zwembad is een geluidsinstallatie gemonteerd en wel zo dat je de muziek ook onder water heel mooi en stereofonisch kan blijven horen. Dat heb ik niet en dat wil ik ook laten installeren.” In gedachten maakte hij een notitie. Toen ik mijn kopje leeg had gedronken, was Ali er als de kippen bij en schonk het onverbiddelijk helemaal vol. Bij de anderen niet. Hij keek me verontwaardigd aan, wat ik vreemd vond, want ik was het slachtoffer, niet hij! Eén kopje Turkse koffie kan ik gemakkelijk aan. Je moet dat heel kalm drinken, het kopje niet beroeren, want anders komt de drab van de bodem in de vloeistof en als dat in je mond komt, trekt die er heel gemeen van samen. Ook blijft die gore drab - welke goed geschikt is voor het impregneren van scheepsrompen - overal in je mond hangen, vooral tussen je tanden en in je keel. En die kan je er niet uit hoesten. Na het derde kopje had zich al veel teer in mijn mond afgezet. Door de wurgende wrangheid kon ik nauwelijks oprispingen voorkomen, maar ik bleef protocollair glimlachen.


Het gesprek liep ten einde. Iedereen keek naar mij, want ik was de enige die juist weer aan een lekker bakje zat. De koffie kwam bijna mijn neus uit, maar met doodsverachting dronk ik mijn zoveelste gifbeker. Ik wilde het kopje wegzetten, maar daar kwam Ali weer dreigend op me af, de kan in de aanslag. Iedereen keek ongeduldig naar mij en radeloos bedankte ik luid en duidelijk voor de koffie. Daar trapte Ali echter niet in en vastbesloten begon hij mij weer van koffie te voorzien. Met een kwaadaardige blik in zijn ogen. Ik zag nu, achter zijn rug, dat Khaldoun, de Iraakse onderdirecteur, vreemde bewegingen maakte met zijn kop. Zijn koffiekop. Hij bewoog het neeschuddend heen en weer en keek me bezwerend aan. Ik begreep dat ik dat ook moest doen en hield mijn kopje schuin en… het wonder geschiedde, god zij dank. Ali gaf de strijd op, keek naar het plafond en droop dramatisch zuchtend af. Iedereen keek opgelucht. Eenmaal buiten zei Khaldoun misprijzend: “Het verbaast me dat je na zoveel jaren in de Golf het gebruik niet kent. En ik kon je tijdens de koffie niet openlijk helpen, want dat is tegen het protocol. Dat zou betekenen dat je geen manieren kent, dat je een onbeschaafde…” “Boeren… zwaluw bent,” raadde ik. “Mogelijk, maar dat begrip ken ik niet,” zei Khaldoun.

Frans Rosenhart

---------------------------------------------------


Geocachen met Corry en Ad Verhoeven (vervolg) Ons is gevraagd enkele leuke voorbeelden van het geocachen te geven. Vorig jaar zomer waren we in een grote stad in Limburg (houden dit geheim vanwege geocachen). Hier kregen we een coördinaat toegereikt, waar we naar toe moesten. We kwamen uit bij een groot gebouw en dat bleek in het verleden een bankgebouw geweest te zijn. Naast dit gebouw was aansluitend een lager gebouw en daar verkocht men allerlei soorten huishoudelijke artikelen. Hier was de cachenaam ook naar vernoemd en zo kwam men aan de naam van Kluis tot winkel. Als extra aanwijzing om de cache te mogen loggen, kregen we de opdracht het huisnummer te noemen als hierom gevraagd zou worden. Ook stonden er de openingstijden van die winkel bij, dus de conclusie was al snel dat we in de winkel moesten zijn. Wij naar binnen, maar waar moet je dan zoeken??? Het winkelpersoneel moest hiervan af weten, maar dat liet ons maar rondkijken. We hadden geen idee en hadden de hele winkel al afgezocht naar iets opvallends dat iets te maken kon hebben met onze cache. Plots ging er een lampje bij ons branden. Waar bewaart de bank zijn kluis??? Natuurlijk in de kelder. Zou deze winkel ook een kelder hebben??? Wij gekeken en jawel hoor, er liep ook een trap naar beneden en dat was een aparte afdeling waar glaswerk te koop was. Beneden aangekomen zag de verkoopster al waar we voor kwamen en vroeg ons het huisnummer. Dit was 202 en dat werd goedgekeurd. De verkoopster maakte de kluisdeur van 25 centimeter open. Deze kluisruimte was geheel intact gebleven en alle kluisjes zaten er nog in. Voor ons werd toen kluisje 202 (Pandnummer) opengemaakt, waaruit een boekje kwam waar wij naar tevredenheid onze geocachenaam (Coradesli) met datum en tijd konden invullen. Weer een voorbeeld wat je moet weten: dat die kluis nog bestaat van wat voorheen de bank was geweest en waar dus nog steeds de kluis in zit, ook al wordt hij niet meer als zodanig gebruikt. Zo kom je de gekste dingen tegen met geocachen. Een ander voorbeeld: Als er een nieuw bouwwerk of kunstwerk in werking komt, probeert men mensen door het geocachen hier naar toe te krijgen om hen op dit nieuwe gebeuren te wijzen. Zo is het ook met de Flaestoren in Esbeek gegaan. Hier is ook een cache met als bijzonderheid de nieuwe toren die men kan bezoeken. Op een vrijdagmiddag was het een keer zo’n mooi weer dat we besloten deze korte wandelcache eens te gaan doen. De start was bij de Bockenreijder waar het op vrijdagmiddag erg druk was zoals altijd trouwens en er was al meteen een gezellige sfeer, want ook het buitenterras was al goed bezet. Maar we moesten het eerst verdienen voor we op het terras gingen zitten. De cache zou eenvoudig zijn en men moest een goede verrekijker en een euromunt meenemen. Waarvoor dit was, wisten we toen nog niet, maar omdat we onverwachts het idee hadden gekregen om deze cache te gaan doen op vrijdagmiddag was ik beide vergeten. De wandeling met de dingen die we moesten zoeken ging erg vlotjes. In de verte zagen we de toren al voor ons en toen kwamen we tot die ontdekking dat we geen verrekijker bij ons hadden. De vraag bij de toren was: Tel het aantal rechte planken in het bovenste platform van de toren. Oeps. Hier was dus die verrekijker voor nodig. Maar je kon ook door een sluisdeur naar boven en daar had je nou die euro voor nodig.


Helaas, we hadden beiden wel twéé-euro muntstukken, maar geen één-euro’s. Toen hebben we andere wandelaars gevraagd of die konden wisselen. Helaas niemand kon wisselen. Slechts een persoon had een 1 euro. Wij ons kleingeld geteld, maar we kwamen niet verder dan 85 cent. Hier nam hij toch genoegen mee en eindelijk hadden we dus een euromuntstuk. Maar Corry wou het uitzicht boven ook wel eens zien. Toen zijn we hééél dicht tegen elkaar voetje voor voetje samen door de sluisdeur gegaan (voor 1 euro) tot grote hilariteit van vele toeTrap van boven gezien toeschouwers, die inmiddels wisten waarom we naar boven moesten. Toen kon de klim naar boven beginnen met als resultaat een werkelijk prachtig uitzicht over de bossen en het water “de Flaes”. De rest van de wandeling ging zonder problemen en konden we naar de cachelocatie waar een legerkist in de grond zat verstopt, waar we weer onze naam, datum en tijd dat we daar geweest waren moesten invullen. Toen weer terug gelopen naar de “Bockenreijder” waar we nog van een heerlijke Trappist hebben genoten voor we weer tevreden naar huis gingen. Een echte aanrader om deze toren eens te gaan bezoeken. Hier loopt ook een wandelroute naar toe vanuit de “Bockenreijder”, dus daar hoef je geen geocacher voor te zijn. (Denk wel aan die euro!) Het adres is Café-Herberg den Bockenreijder, Dunsedijk 3 5085 ND Esbeek.

Corry en Ad Verhoeven -----------------------------


Wist u dat … Onder redactie van Loes Westgeest

• er op zaterdag 15 december weer een bridgewandeldrive georganiseerd wordt. U dit alvast in uw agenda kunt noteren. • Wim op een bridgeavond in de Schalm aan het eind van een ronde tegen mij zei: “Dit is een slechte tafel!” • de jonge serveerster dit hoorde en even later met een dubbelgevouwen bierviltje terugkwam om dit onder een van de tafelpoten te schuiven. • dit dus in het vervolg het ei van Columbus is voor iedere slechte tafel! • onze voorzitter het volgende mailtje kreeg: “Hoi Mieke, Hoe gaat het met u en de uwen? Het is mij een genoegen te kunnen vertellen dat ik de Nijmeegse Vierdaagse heb gelopen in precies, (ongelooflijk) in exact 4 (vier) dagen! (Geen minuut langer. Onvoorstelbaar) Hartelijke groeten, Johnny Walker” • nader onderzoek uitwijst dat deze man in het dagelijks leven luistert naar de naam Frans Rosenhart • er op onze club misschien wel meer mensen zitten die deze wandelprestatie op hun naam kunnen schrijven. • o.a. Ruud Koningen al een aantal jaren meedoet en nog iedere keer de 40 km heeft gelopen. --------------------

Ongenode gast aan tafel Berkel-Enschot, 16 juni 2012 Eindelijk een avond buiten eten! Lekker vlees bij de slager gehaald. Tafel buiten dekken, wijntje open trekken en de tafelgrill op tafel. Het feest kan beginnen. Met z’n tweetjes! Gezellig! We zitten net aan tafel en dan … je wilt het niet geloven. Dit is ons nog nooit gebeurd. Een ongenode gast aan tafel! Een roodborst landt op onze tafel en komt steeds dichterbij. Nog even en hij zit op mijn bord. Hij trekt zich terug. Hij zoekt en gaat op een plekje op een stoel zitten kijken. Mijn fototoestel is in de buurt. Kieken dus! Hij wil mee-eten. Dat kan. Ik breek een paar stukjes stokbrood af en leg dat vlak bij mijn bord. Vliegensvlug komt hij erop af en pakt een stukje brood. Weg is hij. Ik verwacht dat hij weer terug komt om nog een stukje brood te pakken. Nee hoor, niet meer gezien. Hier word ik toch zo gelukkig van. Wat een ervaring. We zijn klaar met eten. Ruimen de tafel af en het begint te gieten. Een bijzondere avond, dat wel! Je moet maar geluk hebben! Loes Westgeest


Jaargang Nummer 5. Voorwoord

Recommend Documents