Internationale studententeams stellen businessplan op in één week tijd

beha-info

jaargang 15 nr. 128 | juni 2011 [email protected]

Internationale studententeams stellen businessplan op in één week tijd Van 4 tot 8 april 2011 organiseerde het Centrum voor Ondernemen in samenwerking met HABE voor het eerst een ‘International Entrepreneurial Seminar’. Opzet was studenten concrete praktijkgerichte ervaring aan te bieden en begeleidende docenten te inspireren om een dergelijk concept in hun thuisland te introduceren. 36 studenten uit 7 verschillende Europese landen kregen als opdracht in 5 dagen tijd een businessplan uit te werken in gemengde teams. Daarvoor waren culturele integratie, creativiteit, teamwork en kennis van de Europese markt vereist. Op dag 1 maakte gastspreker Frederik Van Hecke, medeoprichter van de startende onderneming CLUTTR, duidelijk dat het overwinnen van allerlei obstakels –teleurstelling na voorbarig gejuich, foute inschattingen, samenwerken in team, vriendschappen die onder druk komen te staan, vele en lange werkdagen...– een return genereert die veel groter is dan de som van de gedane opofferingen. Wie initiatief neemt en volhardt, wie durft fouten te maken en elke opportuniteit met beide handen grijpt, ziet zijn/ haar inspanningen beloond. ‘Ondernemen leer je door vallen en opstaan!’ was de niet mis te verstane boodschap die we meekregen bij het begin van de week. Om het spreekwoordelijke ijs te breken en de karaktereigenschappen van elke deelnemer bloot te leggen, werden teambuilding activiteiten georganiseerd. Aan de hand van enkele spelen werd duidelijk wie welke rol in het team zou vervullen. Observatie van de coaches en analyse van een Belbintest gaven hierbij een aanzet. Teneinde de deelnemers de handen uit de mouwen te doen steken, startte dag 2 met een originele brainstormsessie onder begeleiding van Michaël Soetens en Steve Stevens, behalve oud-studenten HW, vertegenwoordigers van het Centrum voor Ondernemen én organisatoren van het seminarie. beha-i nf o - p artner

We werden klaargestoomd om tot een origineel productidee te komen waarrond het businessplan zou worden opgebouwd. Na feedback van andere teams en grondig intern overleg, koos elk team één idee. Vervolgens voerden we een omgevingsanalyse uit voor het productidee. De salons van Pavillon du Zoute, het Knokse hotel waar we verbleven, gonsden van aan de laptop gekluisterde studenten die op zoek gingen naar informatie over hun product. Enkelen trokken zelfs de straat op om de publieke opinie te consulteren. In het vooruitzicht van de ‘Business speeddate’ met ondernemers gaf Davy Vercruysse, medeorganisator en vaste waarde op HABE, een uiteenzetting over het nut van ‘Elevator Pitch’. Zo werden we klaargestoomd om een ondernemer in slechts één minuut te overtuigen van het potentieel van ons productidee. De derde dag stond in het teken van marketing. Aan de hand van originele voorbeelden en een presentatie met 25 tips om te innoveren, leerden we creatieve marketingcampagnes bedenken. Daarna bracht gastspreekster Kristien De Wolf

van Vlerick Management School ons bij welke marketingstrategieën een onderneming kan gebruiken en hoe ze die het best op haar product en afzetmarkt afstemt. De theorie moesten we daarna in ons eigen businessplan integreren. Met veel enthousiasme, overgave en de nodige portie stress, grepen we later op de avond de kans om ons productidee voor te stellen en te ‘verkopen’ aan de aanwezige ondernemers. Tijdens de ‘Business speeddate’ probeerden we onze ‘Elevator Pitch’ uit bij drie verschillende ondernemers. Daarna volgde een netwerkmoment met de ondernemers tijdens hetwelk we meer feedback kregen aangaande hun bevindingen. De voorlaatste dag kwam het financiële aspect aan bod. Na een korte theoriesessie door Matthijs Van Der Want (CVO) moesten we creatief nadenken over overlevingsstrategieën voor de eerste twaalf maanden van en voor onze startende onderneming. Mede door het strakke tijdschema moesten we alweer het beste van onszelf geven om aan de verwachtingen van de coaches en de jury te voldoen. Wij –de zes deelnemende studenten handelswe-

citaat

Hij is leraar en het enige voordeel van dit zenuwslopende vak is dat je het in de zomer hele lange tijd niet hoeft te zijn. Simon Carmiggelt, Nederlands schrijver (1913-1987)

lees verder op pagina 3

HABE schrijft

Het sprekend hoofd

Leven zonder job Dagelijks gaan er jobs verloren. Alleen haalt dergelijk nieuws maar de pers als er grote bedrijven sluiten. Economisten duiden de crisis, of beter: de crisissen als oorzaak aan. De textielcrisis, de automobielcrisis, de internetbubbel, de bankcrisis, of nog de politieke crisis. In tien fenomenen vat Rudy Aernoudt de actuele situatie samen en stelt hij dat we moeten stoppen met onszelf wat wijs te maken. Zijn zero-job-theorie toont aan dat wie nog een echte job wil, andere continenten zal moeten opzoeken, of die job zelf zal moeten creëren. 2011 | Rudy Aernoudt | Roularta Books | ISBN 978-90-8679-391-4 | 211 blz. | € 21,90

Wist je dat… Steven Debersaques (4 HW) op 21 mei Vlaams Kampioen 400 m horden werd in de persoonlijke besttijd van 52,16”?

i nhoud st af el

Internationale studententeams

1

Het sprekend hoofd

2

Trans-Europese synergie

3

OBK Young Potential Award voor HABE

4

Speeddate met Steven Debersaques

5

De vakgroep FRM doorgelicht

6

New York impressies

7

Op zwier met een Erasmusstudente

8

Scènes uit het leven

9

HoGent-opendeurdag

10

Familienieuws

11

Spel

12

‘Inspraak zonder inzicht leidt tot uitspraak zonder uitzicht’ zegt het spreekwoord. Ik hoop dat het niet de vrees is om uitspraken zonder uitzicht te doen die de studenten van Habe ervan weerhouden heeft om zich kandidaat te stellen voor de departementsraad. Om de twee jaar moeten er drie vertegenwoordigers van de studenten in de departementsraad door de studenten zelf verkozen worden. Deze keer heeft zich slechts één kandidaat (met opvolger) aangemeld. Twee zitjes worden dus de komende twee jaar niet ingevuld. Dat is uiteraard spijtig, want daarmee laten de studenten de kans schieten om de nodige inspraak te hebben in de beslissingen van het departement. En dat die inspraak zonder het nodige inzicht zou gebeuren is ook al onjuist. Studenten hebben een ander inzicht dan het personeel in de departementsraad, om de eenvoudige reden dat ze vanuit een ander standpunt zicht hebben op de problematieken van het departement. Dat leidt tot een verrijking van de discussie en dat willen we eigenlijk niet missen. De geringe belangstelling is des te spijtiger omdat we de indruk hebben dat het met onze studentenraad Factor toch weer beter gaat. Ik heb in Beha-Info van eind vorig jaar al eens een oproep gedaan naar de studenten om Factor niet te laten doodbloeden. Misschien heeft het daar niets mee te maken, maar we stellen toch vast dat Factor uit de doden aan het opstaan is. Helaas is er voorlopig geen verlenging naar de departementsraad. Om uit de impasse te geraken zou ik daarom een voorstel willen doen. De departementsraad kan op zijn vergaderingen uitnodigen wie hij wil. Er kunnen dus ook twee extra vertegenwoordigers van de studenten uitgenodigd worden. Deze zouden dan weliswaar enkel een raadgevende stem hebben en mogen niet mee stemmen over beslissingen. De realiteit leert evenwel dat er bijna nooit gestemd wordt en dat er praktisch altijd in consensus wordt beslist. Daarom een oproep naar de studenten: laat die twee stoelen in de departementsraad niet leeg, pleeg onderling overleg en stuur alsnog twee vertegenwoordigers naar de raad. Aangezien de enige student in de raad iemand van handelswetenschappen zal zijn, is het omwille van de evenwichten in het departement aangewezen dat er nog één vertegenwoordiger van de handelswetenschappen zou komen en één van de bestuurskunde en publiek management. Interessante dossiers zullen er genoeg te bespreken vallen. Een kleine greep: hoe studentenevaluaties gebruiken in het personeelsbeleid, hoe beter rekening houden met de wensen van de studenten bij het plannen van lessen en examens, wat met de toekomstige locatie van het departement, quid integratie in de universiteit, quid tweejarige master? Jullie kennen mijn e-mailadres.

frank naert, departementshoofd

Wablieft? colof on

redactie | Liesbeth Averhals, Elke De Bruyne, Myriam De

Zoek de fout in de onderstaande zin

Bruyne, Margot Maeyens, Frank Naert, Sophany Ramaen,

De financieel adviseur reageerde onmiddellijk op zijn ontslag met enkele sms-en.

Lies Van Cauter, Mathias Van Compernolle, Laura Vandewalle, Eline Vandorpe, Davy Vercruysse, Veerle Vernaeve. lay-out | Marc Popelier, www.cluster-graphics.be eindredactie | Myriam De Bruyne verantwoordelijke uitgever | Frank Naert, Departement HABE, Hogeschool Gent. contact | [email protected]

2  beha-info  juni 2011 | nr 128

Oplossing: ----> De financieel adviseur reageerde onmiddellijk op zijn ontslag met enkele sms’en.

Als een grondwoord een losse letter, cijfer, symbool of initiaalwoord is, gebruik je een apostrof om een meervoud, een bezitsvorm, een verkleinwoord of een andere afleiding te vormen.

vervolg van pagina 1

tenschappen– hadden vooraf de opdracht gekregen om in de namiddag een culturele uitstap in Gent uit te stippelen. De organisatie hiervan was geen sinecure. Zo moesten we de volledige financiering rond krijgen om de deelnemende studenten en een handvol begeleiders van een boeiende namiddag en een smaakvolle avond te voorzien. We startten met een bezoek aan de campus, inclusief de hogeschoolbrouwerij –waar het Bijlokebier geproefd en gesmaakt werd– gevolgd door een boottocht in het historische stadscentrum. De honger werd met heerlijke ribbetjes gestild in het welbekende Amadeus in het Patershol. De avond werd afgesloten in sfeercafé De Maecht van Ghent op de Korenmarkt.

De laatste dag was het alweer vroeg opstaan geblazen om de laatste aanpassingen aan de businessplannen door te voeren. De verbazing van de jury was groot; zo ook de appreciatie voor het geleverde werk. De heren vonden het een hele prestatie dat we op zo’n korte termijn dergelijke plannen gerealiseerd hadden. Door een week lang zo intensief samen te werken is binnen de internationale groep een sterke band gecreëerd, zijn er plannen gesmeed om contact te houden en over de grenzen heen samen te werken. Het leren werken in een internationaal team, het ervaren hoe andere nationaliteiten denken over het opstarten van een onderneming… heeft 36 jongeren een nieuwe richting als ondernemer gegeven en een unieke ervaring bezorgd die altijd zal bijblijven.

De verwachtingen van zowel organisatoren als deelnemers werden ruimschoots overtroffen. Sommigen keerden zelfs huiswaarts met de intentie hun businessplan verder uit te werken en een eigen onderneming op te richten. Individuals can win games, but teamwork can win championships. deelneemster Meike Muth

marlies criel, céline dewulf, bruno d’hondt, ilka jansen, wouter van der elst, antony van hulle, 2de bach. HW

Trans-Europese synergie in een maritiem kader Uniek stageproject Bij de term ‘Erasmus’ wordt vaak gedacht aan liederlijke taferelen, waarbij lichtjes benevelde dames en heren van verschillende heimat verbroederen in een studentikoze sfeer. Een Erasmusproject kan echter ook een volledig andere invulling krijgen. Het idee ontstond tijdens gesprekken tussen opleidingscoördinator handelswetenschappen prof. dr. Bertel De Groote en prof. dr. Wolfgang Rieth van de Fachhochschule Ludwigsburg, waarbij zij -naar het voorbeeld van opdrachten die studenten van de Fachhochschule bij lokale overheden in Duitsland en daarbuiten vervulden- zich tot doel stelden een stageopdracht uit te werken voor een team dat zowel internationaal als multidisciplinair was samengesteld (Duitsland/België - Bestuurkunde en Publiek Management/Handelswetenschappen en Bestuurskunde). Het opzet was om de studenten alzo de mogelijkheid te bieden om een aantal belangrijke competenties, zoals het leren omgaan met de uitdagingen van teamwerk, het valoriseren van culturele diversiteit, het vorm geven van een project..., aan te scherpen. Tevens zou de stage hen een taalbad geven. Bovendien bleek het voorgeschoteld krijgen van een concrete opdracht een uitdaging die de studenten hun eigen grenzen liet verleggen. Binnen het departement wil men collega’s warm maken voor initiatieven die binnen de internationaliseringstrategie passen. Het laagdrempelige karakter illustreert hoe iedereen kan bijdragen aan de uitbouw van de portefeuille kwaliteitsvolle internationale stages. Tevens is het ook de bedoeling om ideeën aan te reiken voor versterkte en vakgebiedoverschrijdende samenwerking en uitwisseling van kennis met buitenlandse partnerinstellingen en stakeholders van de HABE-opleidingen in de profit en non-profit sector. Door een uniek aanbod bij de Antwerpse Havenautoriteit kreeg Bert George (master HW) de kans om in dergelijk internationaal project te stappen: twee verschillende nationaliteiten, twee verschillende opleidingen en opdrachten die drie landsgrenzen overschrijden. Behalve Bert, werden nog twee stu-

Bert George en teammates

denten ingeschakeld; nl. Ann-Kathrin Wenzler en Stefanie Mewes (Bachelor Publiek Management, Ludwigsburg). Hun opdracht: het voeren van een zeehavengebonden logistiek onderzoek naar de belangrijkste ondernemingen in de regio’s Nederlands Limburg en Noordrijn-Westfalen, teneinde de relatie tussen deze bedrijven en de Haven van Antwerpen te optimaliseren. Immers, de ontwikkeling van het achterland is een belangrijk thema binnen het havenbeleid. Vanwege het grensoverschrijdende karakter was er nood aan een grensoverschrijdend team. ‘De drie studenten spelen perfect in op die behoefte. Waar andere stages vaak vooral operationele activiteiten omvatten, is deze stage volledig beleidsondersteunend. Het team werkt dan ook op het Departement Strategie en Ontwikkeling.’ Aldus stagebegeleider Dr. Jan Blomme, hoofdadviseur van de Antwerpse Havenautoriteit. Bert George, die behalve vanuit Antwerpen, deels opereerde vanuit het HoGent Centrum voor Ondernemen, is alvast enthousiast: ‘Deze stageplek is een unieke kans om logistieke en maritieme kennis te vergaren in een multinationaal team en binnen een multinationale omgeving. Studenten trekken vaak naar het buitenland voor dezelfde ervaring die ik hier in België mag meemaken”. juni 2011 | nr 128  beha-info  3

OBK Young Potential Award voor HABE Met ‘Koek en Ei’ rijfden Joline, Lynn, Annelies en Jens de OBK Award 2011 en de eraan verbonden 1.500 euro binnen. Voor het eerst in vier jaar proefde een HABE-team de smaak van de overwinning. Redenen genoeg dus om de prijswinnaars te feliciteren en (naast de eitjes) op de rooster te leggen. Proficiat guys, wat maakt ‘Koek en Ei’ tot de terechte winnaar? Jens | Ons omelethuisje ‘Koek en Ei’ is een soort snackbar waar gerechtjes geserveerd worden waarbij het ei centraal staat. We hebben ons qua doelgroep voornamelijk op studenten gericht, wat een aantal consequenties met zich meebrengt. Eerst en vooral houden we onze prijzen studentvriendelijk, zonder evenwel in te boeten op de kwaliteit van onze gerechten. Ten tweede kunnen ook gerechtjes afgehaald worden –hier denken we dan vooral aan kotstudenten– en als derde belangrijke realisatie hebben we een aparte ruimte ingericht waar gezellig kan gegeten worden. Joline | We hebben een zeer uitgebreide keuze… behalve het dagmenu, is er ons uniek buffet of kan de klant zelf een gerechtje samenstellen. Bovendien is –in tegenstelling tot wat beweerd wordt– een eitje niet slecht voor de cholesterol. Al zouden we je nu ook niet direct aanraden om dagelijks eieren te eten. Waar een ‘te’ voor staat deugt het niet. Lynn | Zelfs het excuus ‘ik lust geen eieren’, is geen reden om niet langs te komen, want we hebben ook een assortiment broodjes en soep. Dus er is voor elk wat wils. Annelies | En je kan zowel ’s ochtends van een lekker ontbijtje genieten, als ’s middags van een heerlijke lunch. En voor de snoepers onder ons zijn er nog de tongstrelende desserts. Wat een enthousiasme! Jullie stonden blijkbaar heel erg achter jullie project. Is dat de reden waarom jullie kandideerden voor de Award? Annelies | Eigenlijk was het vooral onze coach, Johan Verrue, die na onze stevige verdediging, de voorzet gaf. En aangezien het tussen ons vieren altijd

Jens, Lynn, Annelies en Joline

wel geklikt heeft, was de beslissing snel genomen. Lynn | We waren ervan overtuigd dat we een super concept hadden; het bestaat nog niet, het is niet duur, maar toch garanderen we een goeie kwaliteit en onze locatie en doelgroep zijn een perfecte match, want waar kun je je beter vestigen dan in Gent als je doelgroep studenten zijn? Joline | We beseften wel dat we origineel uit de hoek zouden moeten komen met onze presentatie, want er zijn al snackbars genoeg in Gent, en ik kon me wel voorstellen dat de jury hieromtrent vragen zou stellen. Hadden jullie de overwinning verwacht? Lynn | Neen Annelies: Maar er wel op gehoopt. Joline | Bij dergelijke wedstrijd weet je nooit wie je tegenstanders zijn. En er waren sterke groepen met goeie ideeën. Aangezien we een beetje hebben leren tellen, wisten we dat we één kans op acht (n.v.d.r.: 12,5%) hadden om te winnen… Wat heeft de doorslag gegeven? Joline | Wij zijn ervan overtuigd dat de door ons besproken financiële aspecten belangrijk geweest zijn bij het nemen van de beslissing. Het gaat tenslotte om de OBK Young Potential Award. Een

Student mag 50 dagen per jaar werken Onder de huidige regeling mag een jobstudent 23 dagen werken in de zomermaanden en 23 dagen daarbuiten. Op 3 mei jl. werd een soepeler regeling goedgekeurd. Vanaf 2012 zal een student 50 dagen per jaar kunnen werken, om het even wanneer. Via een systeem van digitale aangiften zullen zowel de student als de werkgever het ‘tegoed’ aan dagen studentenarbeid kunnen opvragen. Ook komt er een eenvormige solidariteitsbijdrage van 8,13%. Vandaag gelden er verschillende tarieven, afhankelijk van het tijdstip van de geleverde arbeid. 4  beha-info  juni 2011 | nr 128

bank biedt geen financiële steun als ze weet dat een project niet rendabel is. Hoe zien jullie de toekomst van Koek en Ei? Joline | De timing van de wedstrijd lijkt ons niet echt ideaal. Indien we masterstudenten waren, zouden we proberen ons kind zelf groot te brengen. Nu ligt dat wat moeilijk. Lynn | We willen gewoon dat het er komt. Dat we de wedstrijd wonnen bewijst dat mensen in ons geloven. Het zou zonde zijn het concept op te bergen en er niets mee te doen. Joline | Teneinde een zicht te krijgen op het niveau, zal mijn oom ons project voorleggen aan een commissie die businessplannen voor snackbars becommentarieert. Misschien vinden we via deze weg ook investeerders… Jens | We zouden het jammer vinden als ‘Koek en Ei’ volledig buiten ons zou gerealiseerd worden. Annelies | We leggen ons ‘Ei’ niet in handen van een wildvreemde. Succes bij de realisatie van jullie droom! eline vandorpe, 2de bach HW

Dit nieuwe tarief is een aanzienlijke verlaging in vergelijking met het tarief van 12,51 % dat vandaag geldt voor prestaties buiten de zomermaanden. Initiatiefnemer Open VLD-minister voor Ondernemen en Vereenvoudigen Vincent Van Quickenborne vat het als volgt samen: Dit is een win-win voor iedereen: voor studenten, bedrijven en voor de overheid’

Wist je dat… sommige docenten ook op zondag examens willen afnemen?

Speeddate met ’s lands snelste student over 400m hindernissen Op 1 mei werd de 22-jarige masterstudent handelswetenschappen Steven Debersaques Belgisch Universitair kampioen 400 meter hordenlopen. Aan een Belgisch Universitair Kampioenschap (BUK) mogen alle studenten uit het hoger onderwijs, -dus ook hogeschoolstudenten- deelnemen. Het BUK was tevens een open kampioenschap, maar niet-studenten kwamen niet in aanmerking voor een podiumplaats. Steven haalde het knap van 15 tegenstrevers in 53,08 seconden. Hoelang ben je al bezig met hordenlopen? Steven | Ik beoefen de sport al een tiental jaar, maar ik ben erg blessuregevoelig. Acht jaar geleden kwam ik zwaar ten val en toen heb ik noodgedwongen de horden 2 jaar ‘opzij gezet’. Ondertussen ben ik weer 6 jaar bezig. Vroeger deed ik vooral aan meerkamp, maar bij het overschakelen naar een andere leeftijdscategorie kwam daar polsstokspringen bij. Aangezien die discipline een specifieke techniek vergt, die ik jammer genoeg niet genoeg onder de knie heb, moest ik kappen met de meerkamp. Toen ik moest kiezen voor een studierichting in het hoger onderwijs, twijfelde ik tussen handelswetenschappen en licentiaat LO, maar mijn blessuregevoeligheid heeft mij doen opteren voor HW. En maar goed ook, want tijdens mijn eerste jaren hoger onderwijs ben ik heel veel geblesseerd geweest. Overigens ben ik erg blij met de keuze die ik gemaakt heb, de vakken liggen mij goed en ik doe het graag. Ik wil iets kunnen betekenen voor een bedrijf, differentiëren en eruit springen. Heb jij het topsportstatuut? Om als hordenloper over een topsportstatuut te kunnen beschikken moet je een finaleplaats halen op het Belgische Kampioenschap of in de top 10 staan in het Belgisch jaarklassement. Ik voldoe aan beide voorwaarden en het topsportstatuut is mij toegekend; alleen heb ik er nog nooit echt gebruik van gemaakt. Door een strikte planning zijn de studies tot nu toe vlot verlopen. Ik heb ook het geluk dat hordenlopen een individuele sport is, waarbij ik zelf alles kan plannen. Ik train zo’n 5

Steven l(e)i( j)dt

à 6 maal per week, maar mijn trainingen worden aangepast aan mijn lessenrooster. Hoe verloopt de combinatie school/sport? Zoals gezegd, loopt dat heel erg goed; ik leg mezelf een positieve druk op. Bvb. : ik weet dat ik tijdens de examens overdag goed moet studeren om ’s avonds te kunnen trainen. Ik train zo’n 12u per week, maar met een goede planning lukt alles. Hoe zie jij het leven na je studies, heb je concrete toekomstplannen? Ik zit in mijn master handelswetenschappen, dus de laatste maand is ingezet. Ik twijfel nog tussen verder studeren of gaan werken. Ik overweeg niet om bijvoorbeeld alles op het hordenlopen te zetten, want dit is niet zo’n superpopulaire sport waar grof geld mee te verdienen valt. En ondertussen zou ik ook geen werkervaring kunnen opdoen en dat zou in de bedrijfswereld misschien negatief kunnen zijn voor mijn CV. Het is dus mijn laatste jaar topcompetitie. Wat is je beste prestatie tot nu toe? Vorig jaar werd ik Vlaams en Provinciaal kampioen en behaalde ik de 3de plaats op het Belgische Kampioenschap.

Volgende week is het opnieuw Vlaamse Kampioenschap en daar wil ik mijn titel gaan verdedigen. Vanaf 20 mei tot september kan ik mijzelf volledig toeleggen op mijn sport. Omwille van mijn blessuregevoeligheid participeer ik aan zo aan zo weinig mogelijk wedstrijden om alleen mee te doen mee aan de belangrijkste. We duimen voor jou op het Vlaams Kampioenschap (*)! laura vandewalle schakelstudente BPM

Personalia | Steve traint in Gentbrugge en aan de Blaarmeersen. Hij is aangesloten bij Stax Gent, de club van die andere handelswetenschapper Cédric Van Branteghem. Hij woont in Destelbergen. Hotel mama is het meest comfortabele: gezond en lekker eten en weinig of geen zorgen. Het enige dat hij echt gemist heeft, is het op kot zitten, het uitgaan niet echt. Anderzijds kan hij van september tot november uitgaan, want dan is het hordenloopseizoen gedaan. Hij is erg tevreden over zijn studententijd, die hij trouwens heel mooi vindt!

* n.v.d.r.: waar hij op 21 mei zijn titel verlengde!

Budgetspel is geld waard In het kader van een opdracht voor ‘vakdidactische seminaries’ in de Specifieke Lerarenopleiding, ontwikkelden enkele studenten een actief budgetspel voor de 2de en 3de graad secundair onderwijs. Doel van het spel is dieper in te gaan op financiële educatie door op een actieve, speelse manier bij te dragen tot het ontwikkelen van een kritische geest die iedereen in staat stelt om zijn eigen ‘financiële weg’ te vinden, ongeacht zijn profiel, identiteit en waarden. Het spel dat al uitgetest is op een jeugdbeweging werd als ‘zeer leerrijke en tof’ bevonden! Het kan uitgeleend worden en gespeeld in het kader van een gwp, een projectweek, een namiddag op de jeugdbeweging,… Interesse? Neem contact op met [email protected]. juni 2011 | nr 128  beha-info  5

De vakgroep Finance and Risk Management doorgelicht door een hardwerkende student Toen Stefaan Pauwels, de promotor van mijn masterproef, mij vorig jaar voorstelde om stage te lopen bij de vakgroep Finance and Risk Management, twijfelde ik. En niet een klein beetje. Zouden mijn capaciteiten ver genoeg reiken? Van hoe dichtbij zou er op mijn vingers gekeken worden? En vooral, zou ik niet te pas en te onpas ingeschakeld worden om tijdelijke cashflowproblemen op te lossen? Knoop doorhakken Mocht iemand mij een jaar geleden gevraagd hebben waar ik stage zou lopen, dan had ik vast en zeker geantwoord: ‘In een bank uiteraard!’. De stageopdracht die mij echter door Stefaan Pauwels werd aangereikt, sloot inhoudelijk nauw aan bij mijn bachelorproef. Tevens leek het mij een mooie opportuniteit om de werking van de vakgroep van dichtbij te kunnen volgen. Niet elke student krijgt immers de kans om enkele van zijn docenten persoonlijk te leren kennen. Om al deze redenen besloot ik om op het aanbod in te gaan en gedurende een drietal maanden deel uit te maken van het levendige team dat de vakgroep Finance and Risk Management is. Topteam! De eerste uitdaging kwam er al in de eerste maand van ‘het jaar des Heren’ 2011. Die bestond er in om succesvol examens af te leggen. De schrik om met een slecht resultaat de stageopdracht aan te

vatten zat er goed in. Gelukkig viel het mee en kon ik midden februari de leden van de vakgroep met een gerust gemoed onder ogen komen. Mijn vrees dat het er wat onwennig aan toe zou gaan, bleek trouwens volkomen ongegrond. De heren Pauwels, Baeyens, Inghelbrecht, Garabedian en Disli zijn behalve harde werkers ook uiterst sociaal aangelegde mensen die mij al vlug het gevoel gaven dat ik de juiste beslissing had genomen. Dat er ’s middags aan tafel al eens over Philippe Gilbert of Sporting Lokeren werd gepraat, vormde een mooie afleiding tussen het harde werken door. De vergelijking tussen de vakgroep en Sporting Lokeren was gedurende die mooie lente van 2011 trouwens nooit ver weg. In beide gevallen gaat het over een groep vol jong talent, die in toom moet worden gehouden door een charismatische leider. The job Met mijn promotor vormde ik een team dat onderzoek verrichtte naar technische analyse in aandelenmarkten van ontwikkelingslanden. Een uitdagende en veelzijdige taak! Omdat ik tijdens het eerste semester al een groot deel van het voorafgaand uitgebreid literatuuronderzoek had verricht, kon de eerste fase vrij vlug afgerond worden. Behalve het pakket inhoudelijke bagage die ik hierbij opdeed, schaafde ik ook mijn kennis van het Engels verder bij. Intussen nam mijn interesse en nieuwsgierigheid naar de resultaten van het onderzoek snel toe. Eens het vele lees- en schrijfwerk achter de rug, mocht ik mijn analytische en wiskundige ‘talenten’ bovenhalen. De grootste moeilijkheid was het onder de knie krijgen van het

programma Matlab. Na een hoop gesukkel tijdens de eerste weken lukte het uiteindelijk. Inmiddels is het programmeerwerk in Matlab afgerond, en doen de computers hun werk op de door mij geprogrammeerde codes. The final countdown Stilaan loopt mijn opdracht ten einde. Ik heb het gevoel dat ik op korte tijd op veel gebieden aan kennis gewonnen heb. Bijgevolg dank ik mijn promotor hartelijk voor de geboden kans en de deskundige begeleiding. Ook de overige leden van de vakgroep krijgen een warme groet. Als je de kans krijgt om stage te lopen op de vakgroep Finance and Risk Management, heb ik maar één advies… Doen! Je zal er geen spijt van hebben! pieter marius master HW

Auteursrechten bekroond met prijs Nationaal College der Accountants Het masterjaar is een thesisjaar en voor ons was het niet anders. Alhoewel: voor ons was het toch net iets anders. Niet alleen schreven we ons eindwerk met z’n tweeën, we waren ook nog eens totaal onbekenden voor elkaar. Bovendien werd met onze dubbele man(vrouw)kracht net dat ietsje meer van ons verwacht.

eer en het werd nog mooier toen we midden februari totaal onverwacht gevraagd werden om ons eindwerk mondeling te verdedigen. Ondanks dat we het allebei nogal druk hadden met onze jobs, besloten we om de uitdaging aan te gaan en dompelden we ons weer helemaal onder in de auteursrechten.

Een stand van zaken opmaken over de auteursrechten in ons land is niet bepaald een koud kunstje. Ondanks -of eerder dankzij- de uitdaging hebben we elkaar goed leren kennen in een korte tijdsspanne en hebben we voortreffelijk leren samenwerken. Meer nog, het was gewoon leuk om samen te bouwen aan de uitdaging; we waren dan ook behoorlijk trots op het eindresultaat. Uiteindelijk zat het academiejaar erop en de masterproef werd al gauw een vage herinnering.

We moesten het opnemen tegen een dertigtal mededingers van universiteiten en hogescholen over heel België. Na een kritische beoordeling door vakmensen, kregen alle eindwerken het predicaat ‘sterk’ mee. En op zaterdag 2 april heeft de NCAB jury ons tot laureaten uitgeroepen. Behalve dat we fier zijn op ons werk, zijn we dankbaar voor de hulp die we van het departement (o.a. opleidingscoördinator B. De Groote) hebben gekregen om onze missie tot een goed einde te brengen. En uiteraard zijn we in het bijzonder de heer Doolaege erkentelijk voor de hulp en het vertrouwen. Zo zie je maar hoe een op het eerste gezicht saaie opdracht tot bijzonder prettige neveneffecten kan leiden…

Tot op de dag dat we door onze promotor, de heer A. Doolaege, werden benaderd. Hij vond ons eindwerk voldoende gestoffeerd om het in te dienen voor een scriptieprijs die uitgereikt wordt door het NCAB, het fonds van het Nationaal College der Accountants van België. Op zich was dat al een hele 6  beha-info  juni 2011 | nr 128

lien vandelanotte en elise van laeken, oud-studenten HW (2010)

New York impressies

The city that never sleeps? Wij hebben het aan den lijve ondervonden! Met als gevolg dat velen -koffiebak hijsend- zich met kleine oogjes op het ochtendappel vertoonden. Vermoeid of niet, we zouden én een goede indruk nalaten bij onze gastorganisaties én elke minuut van onze vrije tijd optimaal benutten! Times Square, Broadway, Fifth Avenue, the American Museum of Natural History, little Italy, Brooklyn Bridge, … geen bezienswaardigheid werd ontzien tijdens de Belgische invasie; toch zullen enkele opmerkelijke plekken ons net iets meer bijblijven. Met een schuimvinger in de ene en een zalige, maar oh zo dure hotdog in de andere hand, brulden we op de tonen van YMCA de New York Yankees toe. Met succes overigens, want die avond wonnen ze van de Chicago White Sox met 3-1! Achteraf gezien niet zo’n spectaculair resultaat als je weet dat een honkbalmatch gemiddeld drie uren duurt. Desalniettemin keerden we tevreden terug -weliswaar na een kleine omleiding via de plaatselijke horeCA-richting ons bed in China Town. ’s Ochtends konden we op onze positieven komen bij een glas vers fruitsap en een krakende bagel met ‘ham ’n cheese’. De uitbaatster zag ons met graagte komen. Een koppel inboorlingen daarentegen viel bijna in coma toen ze hoorden dat de bende Belgische Bourgondiërs van plan was -New York ‘What? A whole week?’onveilig te maken. We lieten het niet aan ons hart komen en trokken richting Central Park, een groene oase van rust te midden een hectische stad. Overdonderd door de immense stad vergaten we bijna de verplichte bezoeken. De toepassing van new public management werd ons volledig uit de doeken gedaan bij de New York City Administration, de NYPD en de United Nations. Enkele vrienden hadden zelfs het voorrecht om kennis te mogen maken met de VN-secretaris-generaal…, enfin, met de kartonnen versie van Ban Ki-moon. Een memorabel moment was het bezoek aan de immense veiligheidsraad. Daar werden we andermaal geconfronteerd met de realiteit dat België een kleine speler is, want waar stond de stoel van de Belgische vertegenwoordiging? De consul en de ambassadeur van België in de United Nations wisten ons echter gerust te stellen met de mededeling dat België wel degelijk een belangrijke rol speelt in een aantal nichedossiers! Was het de champagne die ons in hogere sferen bracht? Hoe dan ook, we werden steeds met open armen ontvangen door de gastorganisaties! En wat hebben we geleerd ? 1) Dat pink lemonade gaatjes nalaat in de tanden 2) Dat we tijdens onze volgende nachtvlucht een slaappilletje gaan innemen en 3) dat we in gods- (of andermans) naam een dag congé (al dan niet payé) gaan nemen de dag na onze terugkomst! grégory maes, master HW

HR, Yankees, hotdogs and beer: New York, my dear In het kader van het vak HR trekken studenten HW en BPM naar the Big Apple. Na de vele pogingen om collega’s en stagebegeleiders te overtuigen van het studiegehalte van deze reis, worden alsnog heel wat €’s omgezet in $’s. Uiteraard enkel voor nobele doeleinden. Weinig woorden kunnen de door New York teweeggebrachte gevoelens beschrijven. Bombastisch, iconisch, illusionair… Een dualistisch gevoel ook. Een gevoel van ‘vrijheid blijheid’ gemengd met de neiging tot overregulering en organisatorische sclerose. De studietrip biedt een unieke inkijk in het strategisch management van werknemers binnen diverse non-profitorganisaties. Uiteenzettingen door HRmanagers stimuleren een kritische reflectie op hedendaagse Human Capitaluitdagingen. Organisaties van dienst zijn de AHRC (Health Organisation), de NYCA (New York City Administration), de UN (United Nations), Baruch College School of Public Affairs en de NYPD (New York Police Department). De bezoeken worden aangevuld door een uiteenzetting van de Permanente Vertegenwoordiging van België bij de UN en door een leerrijke receptie op het Belgisch consulaat. De rode draad in de bestrijding tegen overregulering blijkt de nood aan een creatieve HR-aanpak. HR-managers moeten opereren conform een uitzonderlijk strikt wettelijk kader. De USA is dan ook het land van de advocatuur. Uiteraard zijn de studentikoze hoogtepunten eerder te vinden in de culturele exploratie. En wie cultuur zegt, zegt NY Yankees! Basebal heeft een hoog black boxgehalte, maar dat lijkt niemand te deren. Immers, niet het spel maar de massaconsumptie staat centraal. Hotdogs, nacho’s, pizza’s en uiteraard Stella Artois zijn de geliefkoosde wapens van de dappere Vlaamse krijgers om de strijd aan te gaan met een drie uur durend, schreeuwerig en heerlijk decadent feestje. Behalve de Yankees, zijn er nog heel wat andere hoogtepunten te bedenken. Een middagdutje in Central Park, luxemerken aan dumpprijzen in 21th Century, de WTC memorial, Times Square… Uiteraard zijn er ook activiteiten die minder voor publicatie vatbaar zijn... Moraal van het verhaal: de fantastische opportuniteit die ons geboden werd, hebben we met graagte te baat genomen. Een leerrijke en tegelijk ontspannende week, die meerdere deelnemers tot een hoge graad van extase (ver) voerde. Een om te klasseren onder de noemer ‘Om nooit te vergeten’. Veel dank gaat naar prof dr. Alex Vanderstraeten voor de organisatie, Charlotte Torck voor de ondersteuning ter plekke en dr. Sebastian Desmidt voor het voorbereidingswerk. Moge dit een langdurige traditie worden. Ten slotte, nog eenmaal uit volle borst: LET’S GO MARIANOOOOOOOOO… bert george, master HW

juni 2011 | nr 128  beha-info  7

Op zwier met een Erasmusstudente Woensdag 23 februari | Wat heeft de woensdagles ‘change management’ met verre landen en heerlijke vakantiebestemmingen te maken? Op het eerste gezicht niet veel, maar toch… met Russische, Italiaanse, Spaanse, Turkse en Bulgaarse deernes en drie koene Bretoenen is dit veruit de meest exotische les. Sociaal als ik ben, ga ik meteen kennis maken. Een verlegen meisje ziet er erg verdrietig uit. Ze heeft heimwee naar haar familie in Izmir en vindt onze frieten maar niets. Bovendien geeft de schoolkeuken hier ‘pink meat’ en bijgevolg eet ze alleen slaatjes. Alarmmm, hier moet iemand een degelijke rondleiding krijgen. Ghent, here we come! Woensdag 23 maart | Gent Zuid, 13.50u. Een vrolijke meid met blauwe ‘rubber laarzen’ fietst me lachend tegemoet. De trieste blik is helemaal verdwenen. Ik pols of ze de Sleepstraat wil zien. Daar is ze al geweest. Het Gravensteen? Dat kent ze van de oriëntatiedag. Oké, dan zetten we koers richting Korenmarkt, Graslei en konsoorten. Het is zalig weer en honderden mensen zitten aan het water te genieten in een soms (te) zomerse outfit.

Mijn Turkse metgezel Dicle vraagt mij om een foto te nemen van haar en de massa. Tuurlijk! En nog 3 foto’s met die en die groep zittende mensen. Voor wie het ook raar vindt; in Turkije zit niemand op de grond, waaghalzen als we zijn nemen we half choquerende of alleszins toch exotische foto’s. Chocolade boefend, slenteren we verder en komen we in de Sint-Baafskathedraal terecht. Ik krijg een spervuur van vragen over katholicisme en probeer ze te beantwoorden voor zover ik me de godsdienstles kan herinneren. Afbeeldingen van de kruisiging, tombes van reeds lang verpulverde priesters en een rijk versierde biechtstoel passeren de revue. Als we een houten offerblok passeren, grijpt Dicle me enthousiast bij de arm; Look! A box to put wishes in! Je kan het altijd proberen… In het buitengaan toon ik nog een vont met gewijd water. “Holy water”? Dat kent ze van in de films; daar verjagen ze er de duivel mee! Van al die avonturen hebben we wel honger gekregen. Ze heeft zin in spaghetti en dus trekken we de Kastart binnen. Onder het eten vraagt ze me wanneer ik ga trouwen. Ik verslik me in de

Dicle en Lies

vegetarische saus. Euhm, o kijk de zon schijnt! Ik vuur meteen een nieuwe vraag af. Wat is er speciaal aan België? Wel, we hebben mooie steden; Brugge, Leuven, Antwerpen... Volgens Dicle zijn we anders dan Fransen en Duitsers. We zijn vriendelijke fietsende mensen. Ze vraagt me vervolgens hoe Nederlanders zijn want wil Maastricht bezoeken. Nederlanders? Ik bedenk dat één gidstocht niet genoeg is, ze moet nog veel leren. lies van cauter, master BPM

HABE-er in Raad voor Betwistingen van Studievoortgangsbeslissingen De Raad voor betwistingen inzake studievoortgangsbeslissingen is een onderwijseigen administratief rechtscollege voor het hoger onderwijs. De Raad kan uitspraken doen over betwistingen inzake studievoortgangsbeslissingen, maar behandelt geen materiële vergissingen. Iedere student ingeschreven aan een universiteit, hogeschool of andere ambtshalve geregistreerde instelling kan -na uitputting van het intern beroep bij de onderwijsinstelling- een verzoekschrift tot beroep indienen bij de Raad wanneer hij een studievoortgangsbeslissing wil betwisten. Ook personen die een bekwaamheidsonderzoek aanvragen bij een validerende instantie in de schoot van een associatie worden beschouwd als studenten en kunnen terecht bij de Raad. (bron: Onderwijs Vlaanderen). Op 18 maart 2011 besliste de Vlaamse Regering, op voorstel van minister van Onderwijs Pascal Smet, om Bertel De Groote als werkende bijzitter te benoemen in de Raad. De daad werd al vlug bij het woord gevoegd en een dikke maand later, nl. op donderdag 28 april 2011 legde de kersverse deeltijdse Vlaamse bestuursrechter de eed af. Eddy Storms, toevallig (?) reporter ter plaatse, was niet in staat om hiervan een foto te nemen, maar was wel getuige van het plechtig moment en meldt dat de Vlaamse Regering ’s anderendaags al, op vrijdag 29 april 2011, besliste het licht op groen te zetten voor de oprichting van een Vlaams Bestuursrechtscollege, waarin de vier bestaande Vlaamse administratieve rechtscolleges, zoals de Raad voor Vergunningsbetwistingen en de Raad voor Betwistingen op het gebied van Studievoortgangsbeslissingen zullen 8  beha-info  juni 2011 | nr 128

integreren, ‘met het oog op een maximale transparantie en toegankelijkheid, (kost)-efficiëntie en effectiviteit.’

Met felicitaties aan Bertel De Groote (om het met de woorden van (o.m.) Alanis Morissette te zeggen: ‘the right man in the right place’ …)!

Persoverzicht

Scènes uit het leven van een laatstejaarsstudente Aan allen die nu zijn en hierna wezen zullen, Onze groet Prachtige nietszeggende zinnen uit wetteksten, ik zit er tot over mijn oren in, logisch, als je masterproef over de uitwerking van verordeningen gaat. Een thesis, het is niet altijd even bekoorlijk, maar aangezien de kabouters weigeren het kleinood te schrijven, verruil ik de mooie zonnedagen om uren op mijn klavier te rammen… Maar er is meer in het leven van een laatste jaarstudent dan woorden tellen of het bedenken dat je nog tien keer les hebt. Een job vinden bijvoorbeeld! Dus trek ik een mooie lenteavond op sollicitatie naar bedrijf X… Ik word ontvangen in een prachtig herenhuis. Een vrouw in tailleur neemt een foto terwijl ik een naambordje vasthoud. Na het showen van een überspontane lach, krijg ik een cocktail in de hand gestopt en moet ik naar de wachtkamer waar mensen uit verveling naar een scherm staan te staren. De sfeer zit er duidelijk helemaal in! Na het rijkversierde barokstukwerk te hebben bewonderd, komt een man me entertainen met interviewvragen. Waarom ik voor x wil werken? Wat ik verwacht van de avond? Daarna is het tijd om woordjes op een computer aan te kruisen. Dat kan ik! Hoe denk je dat mensen vinden dat je moet zijn? En hoe ben je? Terwijl de man met een gigantische snor rechts van me, elk woord drie keer lijkt te lezen, ga ik voor het Fingerspitzengefühl. Klikken die handel, next!

lenteerde jongedame ben. Als ik mezelf bezig hoor, grens ik aan de perfectie. “You want me, I know.” Voor ik de laatste etappe kan aanvangen, zijn er nog 15 wachtenden voor me. Ik laat me dan maar van mijn sociaalste kant zien. Ik praat met een man uit Liedekerke die duidelijk graag bloemkool met cocktailsaus verorbert; tijdens ons gesprek vliegen de stukjes vrolijk in het rond. Net op tijd weggedoken voor een nieuwe vlaag groenten, bots ik tegen twee knappe kerels op. Laatstejaars HW zo blijkt. Het lijkt wel een reünie, op het einde van de avond zijn we al met z’n vijven van HoGent. Bestuurskunde, naar goede gewoonte, kwalitatief in de meerderheid, kwantitatief net iets minder; 1 tegen 4. Tijdens het onderonsje hoor ik mijn naam roepen, ik mag naar boven. Vals alarm, een andere wachtkamer. Naast mij zit een gebrilde man van een jaar of 35. Hij had me eerder op de avond al toevertrouwd dat hij enkel Bosteelssausen op zijn frietjes wil. Deze keer wenst hij me blijkbaar een levenswijsheid mee te geven: ‘She who has the pussy, has the power.’ (Heb ik dat goed begrepen? wtf, scan omgeving op nooduitgang). Ik had hem weldegelijk goed verstaan. Wat volgt is een hele litanie -verbeelde- veroveringen, zijn eerste keer en nog van alles dat ik al lang in het ‘wil het me niet herinneren’ hersenkamertje, naast het ondergoed van mijn overgrootmoeder stockeerde. Ten langen leste mag ik dan toch op gesprek. Met zoveel opgedane wijsheid kon dat niet anders dan vlot gaan! Aan allen die nu zijn en hierna wezen zullen, Onze groet

De volgende activiteit bestaat uit het luisteren naar sollicitatietips van de HR-specialist. Ik leer dat de eerste twintig seconden een bepalende indruk geven. Zouden mijn eerste twintig seconden, cocktail nippend, naar het plafond starend, een ongelofelijk sociale, bijzonder intelligente en wakkere indruk nalaten?

lies van cauter master BPM

Speeddating staat vervolgens op het programma. Voor wie een lief zoekt is deze techniek ook toepasbaar. Om de twee minuten krijg je een nieuwe metgezel en ondertussen krijg je massa’s vragen. Ze vissen naar mijn passie, vragen of de actualiteit volgen enig nut heeft voor de job en of ik een geta-

Tom Volckaert ontdekt spurtersbenen Op 1 april beschrijft de Krant van West-Vlaanderen hoe schakelstudent HW Tom Volckaert in Kruiseke zijn spurtersbenen ontdekte. ‘Door tweede te worden in de pelotonspurt kaapte hij de veertiende plaats weg op ruim honderdveertig renners’. Niet mis voor een 22-jarige die zestien jaar voetbalde, pas vorig jaar begon te koersen en slechts zijn derde wedstrijd van het seizoen reed. ‘Van zodra ik student af ben, zal het misschien moeilijk zijn om renner te blijven. Voorlopig lukt het redelijk goed om mijn studie en sport te combineren. Echt veel trainen doe ik niet. Ik werk niet met een vaste begeleider. Met enkele vrienden haspel ik gewoon kilometers af. Intervalsessies zijn niet aan mij besteed. Ik train op het gevoel. Koersen doe ik voorlopig voor mijn plezier. De kans dat ik ooit alles op de koers zal zetten, is niet groot. Het is afwachten wat het dit jaar zal worden’. Aldus een nuchtere Tom. 200.000 Belgen hebben twee jobs ‘Voor velen is een tweede job geen vrijwillige keuze’. ‘Ze moeten wel als ze op het einde van de maand willen rondkomen’, concludeert Elsy Verhofstadt op 4 april in Het Belang van Limburg. Normaal komen er elk jaar zo’n 8.000 Belgen bij die twee jobs combineren. Maar vorig jaar is dat aantal in één keer met 25.000 gestegen. Het leven is fors duurder geworden en dat voelen vooral de mensen die het met één inkomen moeten doen. Volgens de FOD Economie zijn het vooral alleenstaande of gescheiden mannen, tussen 25 en 50 jaar die ‘bijklussen’. Die mensen komen terecht in de detailhandel, de gezondheidssector of in het onderwijs. Volgens Elsy zijn er in die sectoren minder voltijdse jobs, maar nog genoeg deeltijdse banen. ‘En voor wie al een job heeft, kan dat genoeg zijn.’

Wist je dat… Marc Kruithof -zonder van de trap te duikelen- zich durft te smijten tijdens zijn colleges? juni 2011 | nr 128  beha-info  9

Persoverzicht

Beter bestuur en de strijd om lokale macht In het kader van efficiëntere bestuurlijke organisatie maakten CD&V, SP.A & NVA afspraken rond een slagkrachtiger overheid. Ze mikten daarbij op twee bestuurslagen per beleidssector, met een voorkeur voor een Vlaamse overheid die minder keizer-koster speelt. In 2010 stelde minister Bourgeois een boek op met maatregelen om de macht van de gemeenten te versterken. Sas Van Rouveroij (Open VLD) vindt de erin voorziene verlaging van de planlasten positief, ‘alleen loopt ze samen met een nieuwe beheers- en beleidscyclus voor de lokale besturen’. En aangezien die pas definitief ingaat vanaf 2014 zijn de nieuwe gemeenteraden dan al zeker een jaar bezig. ‘Ik vrees ook dat elke Vlaamse minister wil blijven wegen met sectorale regelingen en toelagen’ vertrouwt hij Knack toe op 27 april. Filip De Rynck, die de maatregelen van Bourgeois ‘maar een mager beestje vindt’, deelt deze zorg met de Gentse politicus. Rudy Aernoudt gooit heilige huisjes om Op 1 mei, de dag van de niet-arbeid volgens Rudy Aernoudt, laat De Zondag de auteur van ‘Leven zonder Job’ uitgebreid aan het woord. In zijn nieuwe boek (cfr. blz 2) zet Rudy “een interessant pleidooi neer voor een ‘mental shift’. In plaats van als grijze muizen onze uren te kloppen achter een bureau moeten we integendeel allemaal ‘ondernemers’ –in de brede zin van het woord- worden. En daar moet de staat alle kansen toe bieden. Slechts zo zal onze welvaartstaat worden gered”. En daarvoor moeten heilige huisjes als ‘anciënniteit, ziekteverzekering, pensioen en werklozensteun’ sneuvelen, want ‘Job is dood. Voorgoed dood’. ‘Wat overblijft, is een onzekere wereld waarbij iedereen die daartoe fysiek en geestelijk instaat is, zijn eigen leven, zijn eigen werk moet uitbouwen en waarbij bijstand voorbehouden wordt aan hen die het echt nodig hebben’. Als grootste boosdoeners duidt Aernoudt de industrie, de vakbonden en de politici aan.

30 april 2011 | HoGent-opendeurdag

HABE-legertje studenten en docenten gewapend tegen dagje de oren van het hoofd laten vragen. Om 9u stap ik de kleurrijke ‘HoGent-tram’ op richting Voskenslaan, waar Myriam mij en de andere HABE-informanten brieft voor onze job-van-ééndag. Na een check-up van de voorraad infofolders en -brochures zijn we gewapend om duizend en één vragen met kennis van zaken te beantwoorden. De meeste laatstejaars brengen hun ouders mee. Die zijn blijkbaar heel benieuwd naar wat zoon- of dochterlief na de middelbare carrière zal uitspoken. Dat voornamelijk de ‘ouwelui’ de vragen stellen en exact willen weten hoe de vork precies aan de steel zit, brengt menig nakomeling in ‘gênante’ en ons in best wel grappige situaties. De verhelderende uiteenzetting van Bertel De Groote overtuigt de ouders helemaal en met de zorgvuldig voorbereide toelichting van onze businessplannen -Davy heeft het ons gevraagd- halen Steffi, Freya en ik de laatste twijfelaars over de streep. Na een lekker middagmaal zijn we klaar om de volgende lading te ontvangen. Net zoals in de voormiddag krijgen we voornamelijk vragen rond toekomstmogelijkheden, het grote verschil met TEW aan de universiteit,… en met voorsprong de meest gestelde: ‘hoe zit het nu juist met die wiskunde…?’ Om 17u wordt een geslaagd event onder een heerlijk zonnetje gezellig afgesloten met een hapje en een drankje. eline vandorpe 2de bach HW

SOVO-nieuws De vzw Begeleiding Studenten met een Handicap waarin o.a. ook HoGent en de vzw SOVOREG participeren, viert haar 20-jarig bestaan en zet vanaf nu haar dienstverlening verder onder de naam Cursief! Zowel studenten met motorische, visuele of auditieve beperkingen, als studenten met leerstoornissen en chronische medische aandoeningen tot bvb. ASS (autismespectrumstoornis) en AD(H)D, kunnen de dienst contacteren. ---> Cursief vzw | Home Vermeylen, Stalhof 6, 9000 Gent | T 09 264 72 88 | www.cursiefvzw.be | aanspreekpunt: [email protected] T 09 264 72 69 10  beha-info  juni 2011 | nr 128

Familienieuws

Op 2 mei kondigde een trotse Bram Verschuere de geboorte aan van zijn Eva (3,625 kg, 54 cm). Proficiat Bram! In de zomermaand vieren Nadine Neyt (1), Jan Verhoeye (5), Sofie Hondeghem (6), Gert Loterman (14), Len Lemeire (16), Vincent Willemyns (22), Saskia Van Ooteghem en Anneleen Van Boxstael (24) hun verjaardag.

Persoverzicht In de bijzonder vruchtbare hooimaand doen Bertel De Groote (5), Annelies Roegiers en Kika Carpentier (8), Stefanie Longueville (9), Dieneke Van de Sompel (10), Charlotte Torck (11), Simon Vander Elst (13), Fien Gilleir (19), Seppe Lybaert (23), Bart Minnaert (26), Robin Stevens (28), Bram Wauters en Eline Beddeleem (31) er een jaartje bij. In de oogstmaand zijn Margot Maeyens (2), Junior Burssens (3), Stéphane Leliaert (5), Marleen Easton (7), Myriam De Bruyne (18), Mustafa Disli en Steve Stevens (21) en Michaël Soetens (26) aan het feest en in de herfstmaand worden Catharina Dehullu (1), Deborah Branswijck (12), Ansofie Cottyn (15), Luc Deschamps (16), John Crombez (19), Geert De Pauw (22), Elsy Verhofstadt (28) en Hannes Stieperaere (29) een jaartje wijzer. Medeleven gaat uit naar Geert De Pauw wiens moeder op 5 mei overleed.

Erasmus in Luik: Gent of Brugge? Elke student in Gent kwam al in aanraking met de oeverloze liefde van de Gentenaar voor zijn stad. Je hebt Gent en ‘de rest van de wereld’. Gent als centrum van de wereld dus. De stad waar het gezellig kuieren is langs de Leie met op de achtergrond monumenten die de geschiedenis van de stad tentoon spreiden. Gent is de stad waar studenten, inwoners en toeristen de perfecte match vormen. En vaak eindigt deze lyrische lofzang met een referentie naar Brugge, waar de vele toeristen het pittoreske patrimonium overspoelen en zo elke charme die de stad rijk is, ver weg jagen. Ik ben een beetje verliefd op Gent. Maar waarschijnlijk beïnvloeden vijf jaar studie in de Arteveldestad mijn objectiviteit. Dus raad ik mijn Luikse buitenlandse medestudenten beide steden aan. En vraag ik hen achteraf welke van de twee hun voorkeur geniet. Wie kan er beter een onpartijdig oordeel vellen dan zij? Voor ik een kleine bloemlezing geef van hun reacties, mag ik niet nalaten te vermelden dat ESN Luik (Erasmus Student Network) een dagtrip georganiseerd heeft naar Gent en niet naar Brugge. Zou dit iets betekenen…? Na deze fameuze uitstap viel de ene na de andere enthousiaste uiting over Gent. Dat ik toch zo’n geluk had om te studeren in Gent (Emily uit Canada). Dat het zo gezellig was om aan de Graslei te verpozen en dat het fantastisch is dat het

toegelaten wordt om daar samen te komen met vrienden en iets te drinken (Gilda uit Mexico). Dat het Gravensteen heel indrukwekkend is (Saskia uit Duitsland). Dat Gent toch zo mooi is (Jura uit Litouwen). Maar laten we nu horen wat de studenten zeggen in hun vergelijking met Brugge? Roberto (uit Italië) verkiest Gent omdat het minder druk en toeristisch is dan Brugge. Emily is van mening dat Gent ‘echter’ oogt dan Brugge. Bovendien waren er volgens haar zoveel toeristen in Brugge dat ze nauwelijks op haar eigen tempo kon stappen. Saskia verkiest Gent omdat ze de huizen in het historisch centrum mooier vindt. Eén meisje reageerde enthousiast over Brugge omdat het zo klein en pittoresk is. Zij was echter nog nooit in Gent geweest… Is het nu toeval dat mijn vrienden Gent verkiezen boven Brugge? Of beïnvloedt mijn liefde voor Gent hen in zo’n mate? Ach, laat ik maar concluderen dat Gent mooier is dan Brugge. Een bevestiging van wat zo velen reeds weten. sophany ramaen, oud-studente BPM (2010)

Marc Kruithof op de koffie bij Ruth Joos Op 2 mei is één van de items in ‘Joos’ op Radio 1 ‘de zoon van de overleden Jaap Kruithof, Marc Kruithof, wordt professor aan de Universiteit Gent’. Als gastvrouw Ruth Joos stelt dat vader Kruithof een begeesterend lesgever was, verduidelijkt Marc dat lesgeven inderdaad iets anders is dan een voordracht geven of iets voorlezen en dat zowel de student als de lesgever er iets moeten aan hebben. Ook stelt hij vast dat de academische wereld fel geëvolueerd is de laatste 20 jaar; dat de structurele druk om te presteren op wetenschappelijk gebied zodanig verhoogd is, dat er tegenwoordig nogal eens geschreven wordt om te schrijven. Verder heeft hij het over muziek en zijn jarenlange vriendschap met Jan Leyers, Hugo Matthysen, Bart Peeters en later ook Ronny Mosuse en hun bands als Beri Beri, Boechout Beatles,… Tevens vernemen we dat hij behalve (bas)gitarist, zanger,… een zeer goed componist is die o.a. een nummer schreef voor Clouseau.

+ = juni 2011 | nr 128  beha-info  11

Opgave puzzel 128

Retrocooking … gerechten van weleer

Zoek de naam van een festival in de gearceerde vakjes . Stuur je antwoord voor 15 september naar [email protected] en vermeld ook je gsm-nummer zodat we je kunnen opbellen als jij gewonnen hebt! 1 2

Wij sleuren je maandelijks doorheen de basics. Gewapend met het boek van de Boerinnenbond staan we je iedere maand bij in de zoektocht naar je fornuis. We schotelen je gemakkelijke maar overheerlijke gerechten voor!

3 4 5 6 7 8 9



Herinner je die goede oud tijd? Toen je gerechten at die je smaakpapillen deden zinderen, je oma veel te veel aardappelen opschepte en je van je opa per se je vlees moest opeten? Zet even pasta, rijst, sushi en kruidenbouillonblokjes aan de kant en herontdek samen met ons de goede ouderwetse keuken.

1 Sprookjespersonage 2 Dierengeluid 3 Werktuig voor in de keuken, naaien, buiten,… 4 Danseres 5 Alcoholische drank 6 Doen branden 7 Belangwekkend 8 Geheel aan banen, werk 9 Muziekinstrument

Oplossing puzzel 127

Gerecht van de maand: vieze en andere verloren voorgerechten Deze gerechtjes moeten op z’n minst een vleugje nostalgie oproepen. Bij het uittesten van deze smaakbommen herbeleef je jouw kindertijd als een delirium. Ze zijn heel gemakkelijk bereid, dus perfect bruikbaar om je vriend(inn)en te imponeren met je retro kookkunsten. Ga voor de vier voltreffers, elk met hun eigen accent. Abrikozen met erwtjes | Een blik met halve abrikozen vul je op met koude erwtjes. Afwerken met een takje munt en serveren op een bordje. ‘Pêchen’ met tonijnsalade | Neem halve perziken en vul ze op met tonijnsalade. Smeuïg! Ei met haar | Neem als bodem ronde krokante toastjes, of bak/rooster wat brood waar je ronde figuren uit perforeert. Kook een ei hard, snij er schijfjes uit als dikke munten. Lijm een eischijf met wat mayonaise vast aan de bodem. Leg er een opgerold gezouten ansjovisje bovenop

Witloof met garnalen | Neem stevige bladen witloof, met een voldoende holle ‘buik’. In De lente deed Kira Lataire (3 HW) naar de TUINSCHAAR deze holte leg je girrenors* (lees garnalen), vermengd met een beetje koktajsowse* (lees cockgrijpen en dat levert haar een geschenkbon t.w.v. € 15 op. tailsaus). Besprenkel met enkele druppels citroensap. Af te halen bij Myriam De Bruyne. Begeleidend drankje: dirrrrrrrty martini, baby! | Meng 50 ml gin met 2 druppels droge A B C D E F G H witte vermout. Giet in een gekoeld glas en pers een partje citroen uit boven het glas. Versier 1 B O T E R H A M het geheel met een op een tandenstoker geprikte groene olijf. 2 3 4 5 6 7 8

E N G H A Z I

S

R I O O L

K A A

L E C T R O

O

U S H E N L

P I N E E

L E

I N G

A N O I R

O

Wist je dat… oud-student Henk Van Ooteghem (BPM 2008) suggereert om Jimmy Florkin en Nadine Neyt met een flinke promotie te bede(a)nken omdat…‘ze gans hun carrière hetzelfde gezaag van andere studenten moeten aanhoren, en ze je -als je drie jaar later nog eens op bezoek komt- nog niet vergeten zijn en je verwelkomen met dezelfde hartelijke glimlach :).?’

ENJOY!!! (* Enkel de rasechte West-Vlaming kan deze woorden ontcijferen.) Tip van de maand: Eet langzaam en kauw goed Leer je tijd te nemen om te eten. Kauw je voedsel zorgvuldig. Je zal meer genieten en de diverse smaken beter proeven en niet onbelangrijk: je zal verzadigd zijn vóór je jezelf overeet. liesbeth averhals, oud-studente hw & mathias van compernolle, student master bpm

Oplossing anagrammanaam 127 Omdat Annelies Vansintjan (4 BPM) ontdekte dat ALEX VANDERSTRAETEN even slim is als ASTEREX TALEN D ANVER , mag zij een geschenkbon t.w.v. € 15 afhalen bij Myriam De Bruyne.

Opgave anagrammanaam 128

Wist je dat…

Ook nu gaan we op zoek naar een HABE-er wiens naam in een anagram verscholen zit. Je krijgt ook een foto te zien die iets of wat zou (kunnen) te Wist je dat Joke Huysman er niet bij kan dat een student maken hebben met de gezochte. Mail naar BEHA-INFO wie SUSCE DYVA pas na een half uur beseft dat haar les niet over vennoot- VRYER is en win een FNAC geschenkbon t.w.v. € 15. schapsboekhouden maar over analytisch boekhouden gaat?

De redactie wenst je een heerlijke vakantie toe ! 12  beha-info  juni 2011 | nr 128