Informatieblad ds. Pierson College. jaargang bulletin. In de steigers

Informatieblad ds. Pierson College

bulletin

jaargang 13 | 1 11 | 2014

In

de steigers

2 Inhoudsopgave

Voorwoord

2 Voorwoord

In de steigers

3

In de picture

5

Jubileren doe je zo

6 Lrrnlfhbbrn 7

Gezocht: ouders

7

En leerlingen

7

Nieuwe collega’s

8

Techniek wordt Bètatec

8

De vlag uit

9

De school uit

11 Internationalisering 12

Wist u dat?

13

Ouwe rot, jonge hond

14

In beeld

16

De achterkant

Colofon Eindredactie Clo Martens, Karin Polman, Judith de Weger, Wouter Vrouwenvelder Fotografie foto voorzijde Wouter Vrouwenvelder Grafisch ontwerp Bureau Gurk, Marie Christine Meijer Drukwerk Drukkerij van der Heijden, ’s-Hertogenbosch Redactieadres Postbus 701 5201 AS ’s-Hertogenbosch telefoon: 073-644 29 29 [email protected] www.pierson.nl

Als ‘winkeldochter’ werd ik al jong met regelmaat geconfronteerd met verbouwingen. Zelfs toen wij tijdens een verbouwing in de technische dienst sliepen, de hele winkelvoorraad in verhuisdozen stond en het dak van de zaak af moest, ging de verkoop gewoon door. Dat lijkt dit jaar ook voor de Pierson te gelden. Het kan u niet ontgaan zijn dat we midden in een verbouwing zitten. Het eerste deel van de bouw, de extra verdieping op Lux, is inmiddels opgeleverd. Heerlijk ruim, licht en flexibel in onderwijsmogelijkheden. Het was voor ons allemaal spannend toen de steigers weg werden gehaald. Alsof een cadeau wordt uitgepakt. En wat voor cadeau! Leerlingen en collega’s hebben met plezier hun nieuwe ruimtes in gebruik genomen en het lijkt inmiddels alsof die 3e verdieping er altijd al geweest is. Terwijl ik dit schrijf worden met veel lawaai de laatste wanden van het D-gebouw neergehaald. Het gebouw was rijp voor de sloop, Karin Polman verwoordt dat heel mooi in haar column, maar toch wordt veel materiaal nog hergebruikt. In onze verbouwingen is duurzaamheid een belangrijk uitgangspunt, dus overal LED-verlichting met bewegingssensoren, groene daken en hergebruik van materiaal. Ook zonnepanelen krijgen een plek op het gebouw en in het onderwijsprogramma. Dat geeft energie! In de volgende bouwfase wordt de noordvleugel uitgebreid, komen er meer open leercentra en een tweede gymzaal, ook het terrein wordt dan heringericht. We bouwen zoals bekend niet om uit te breiden in leerlingenaantal maar wel om eigentijds en kwalitatief goed onderwijs te kunnen verzorgen. Het is nog even hard werken, complexe logistieke bewegingen maken en vooral afzien voor ieder in de school, maar in juni 2015 hopen we klaar te zijn met alle bouwactiviteiten. Dan kunnen we al onze leerlingen weer op een prachtige locatie onderwijs bieden. Zoals duurzaamheid een onderwerp in de bouw is, is het dat ook in ons onderwijs. Zes leerlingen maakten hiervoor een reis naar Noorwegen om samen met andere leerlingen aan een internationaal project over ‘sustainability’ te werken. Andere leerlingen gingen aan de slag met een wiskundeproject, het ideale lesrooster. U kunt in dit Pierson Bulletin verder lezen over de pilot met chromebooks, het project over de Grote oorlog, het vak bètatec in wording, over leerlingen in de rol van Vrouwe Justitia, over trotse proms en de mensen achter de coulissen. U ziet, het werk gaat ondanks de verbouwing (buiten)gewoon door en wij blijven op de Pierson met elkaar bouwen aan goed onderwijs! Alma van Bommel, rector

3 In de picture

Pionieren met chromebooks Leerlingen uit de twee A1-klassen werken dit schooljaar niet alleen met lesboeken, maar gebruiken daarnaast een chromebook. Ze pionieren samen met een team van docenten en ontdekken zo welke extra mogelijkheden een device in de klas biedt. Frank Klumpers en Ramon Moorlag vertellen over de eerste ervaringen. Veranderingen in het onderwijs Ons huidige onderwijssysteem, waarbij de docent en het lesboek centraal staan, is aan het veranderen. Sinds we mogelijkheden hebben om op iedere hoek van de straat toegang tot internet te krijgen, kunnen we onze informatie via meerdere kanalen halen. Dat vraagt om een andere benadering in de klas, waarbij de rol van de docent verandert en alleen het lesboek als kennismedium niet meer voldoet. Ramon Moorlag: ‘We gaan steeds meer toe naar gepersonaliseerd leren, we spreken vaak over de leerling aan het stuur. Om het maximale uit een leer-

ling te halen, is het belangrijk dat die het onderwijs krijgt dat past bij zijn individuele talenten, leerstijlen en mogelijkheden. Een device is daarbij een mooie toevoeging.’

den ernaast gebruikt. Vandaar ook dat het geen noodzaak is om alle lessen volledig met een device te geven of te volgen. Het ene vak leent zich er bovendien ook meer voor dan het andere.’

Frank Klumpers: ‘Een chromebook is een hulpmiddel voor het onderwijs. Je kunt het vergelijken met de rekenmachine, inzetbaar bij bepaalde onderdelen van bijvoorbeeld rekenen of wiskunde. Een device in de les biedt een docent de mogelijkheid om te differentiëren. Met een device kunnen leerlingen samenwerken, ondersteunend materiaal bekijken (bv. oefeningen, video’s, naslagwerken) of aantekeningen maken. Wij zetten ze (nog) niet in als vervanger van de klassieke lesmethodes, ze wor-

Best practice Ramon Moorlag: ‘Inmiddels zijn we bijna twee maanden bezig en stellen we vast dat alle leerlingen met documenten, presentaties en rekenbladen overweg kunnen (Documents, Presentations en Spreadsheets). Het samenwerkend leren heeft een nieuwe wending gekregen. Leerlingen kunnen tegelijkertijd samen aan hetzelfde document werken, zonder dat

4

En wat vindt Janneke ervan?

ze daarvoor in fysieke zin naast elkaar hoeven te zitten. Dat maakt dat er op inhoudelijk niveau veel meer overlegd wordt. Daar win je een hoop tijd mee. Docenten zijn bezig nieuwe didactische werkvormen in te zetten. Zo is er al een aantal collega’s dat instructievideo’s maakt. Leerlingen kunnen deze thuis op willekeurige momenten terugkijken. Het maakt het onderwijs aantrekkelijker en afwisselender en de intrinsieke motivatie van leerlingen verbetert.’

Hoe ziet ons onderwijs er over tien jaar uit? Frank Klumpers: ‘Leerlingen zullen zelf hun eigen leerroute uitstippelen: de leerling is aan het stuur. Ze kiezen ‘leerblokken’ op inhoud en tijd en stellen zo hun weektaak samen onder toezicht van een ‘vakcoach’. Leerblokken bestaan uit digitale instructies, opdrachten, vaardigheden. Afhankelijk van de ontwikkeling van de leerling zal er een pakket ‘leerblokken’ voor de volgende week worden klaar-

gezet waaruit hij/zij dan (gestuurd) kan kiezen. Digitale voortgangstoetsen zorgen voor de monitoring en bieden de mogelijkheid om vakken op verschillende niveaus af te sluiten. Dat lijkt utopie maar deze producten zijn al in ontwikkeling en het is dus een kwestie van tijd maar ook van verandering van visie op ons onderwijs. Spannend!’

Hoeven we niet bang te zijn voor al deze vernieuwingen? Ramon Moorlag: ‘Nee! Mijn schoonmoeder van 73 is onlangs met vertrouwen de onzekerheid tegemoet gegaan door een tablet aan te schaffen. Ik zette die voor haar aan en zei: ‘Succes ermee!’ Ze is in het diepe gesprongen en kon er vrijwel meteen goed mee uit de voeten. Ik wil er maar mee zeggen dat je niet te veel beren op de weg moet zien. Pionieren werkt in stapjes. Steeds blijven evalueren wat wel en wat niet goed werkt en vooral vertrouwen hebben dat je het kunt!’

Ik vind het zelf heel fijn dat we nu met laptops werken, omdat je altijd alles kan opzoeken op internet als het nodig is. En als je aantekeningen wilt maken, gaat typen veel sneller dan schrijven op papier. Ze hebben een super fijn formaat, ze passen precies in je tas, ook met de sleeves die we hebben gekregen passen ze er nog in. Voor bijna alle vakken hebben we speciale sites waar opdrachten op staan die we vaak als huiswerk maken. Er staan ook oefeningen en testjes op voor als je wilt leren voor een toets. Smoesjes als: ‘Ik ben mijn huiswerk thuis vergeten’ zijn nu onmogelijk, aangezien docenten kunnen zien wat je op de laptop gedaan hebt. Bij sommige leraren mogen we muziek luisteren als we alleen moeten werken. Dat is wel fijn als je echt even door wilt werken of als je gewoon even niet gestoord wil worden. Soms duurt het erg lang voordat een website is opgestart als de wifi het even niet doet of heel slecht is, maar na een rondje door de gangen lopen, doet hij het meestal weer wel. We werken niet bij alle lessen met de laptop want voor sommige vakken zijn nog geen sites of hebben we hem simpelweg niet nodig zoals bij kunstvak. We schrijven niet alles op de laptops. Vooral bij Nederlands schrijven we nog veel op papier, omdat het toch belangrijk blijft om te schrijven. Alles op de laptop slaat zichzelf op dus je kan ook nooit een bestand kwijtraken, ook niet als je zonder opslaan op kruisje drukt. Janneke van Ameijden, A1b

Judith de Weger

5

Jubileren doe je zo In de eerste schoolweek vierden we het 25 jarig jubileum van twee gewaardeerde collega’s: Frank Vermunt, afdelingsleider klas havo/atheneum 3 en docent Nederlands én Marion Coonen, docent Engels. In een humoristische presentatie vertelden ze hoe ze 25 jaar Pierson overleefden. Ze gaven de collega’s vier tips om 25 jaar verder te komen op de Pierson. TIP 1:

Buitenschoolse activiteiten: doe mee aan alles wat buitenschools op te pakken is. De voordelen hiervan zijn eindeloos. Zo zijn er volop lowbudget-mogelijkheden om plekken als Londen, Bretagne, de Drunense Duinen, Disney Land Paris, Boxtel, Praag, de Ardennen of Loon op Zand goed te ontdekken. Ze bieden uitgelezen kansen je collega’s en jezelf écht te leren kennen. De mix van slaaptekort, ontbijten met pindakaas, natte slaapzakken, culturele hoogtepunten, EHBO-momenten, heimweekinderen, alcoholcontroles, opbloeiende liefdes en andere verrassingen, maken buitenschoolse activiteiten onvergetelijk. Ze blijven je je hele schoolloopbaan bij. Thuiskomen na een meerdaagse activiteit is paradijselijk. Denk hierbij aan het genot van vaste vloerbedekking, lichaamseigen i.p.v. lichaamsvreemde geuren, slaapmarathons en de weldadige stilte na een storm.

Zoals de optie om stevig te saneren: oude toetsen, gedateerde methodes en belegen leermiddelen, weg ermee! Accepteer ook het flexibiliteitsonderhoud, dat de school pleegt door regelmatig nieuwe systemen en cycli in te voeren. Wij maakten nog mee dat er van een analoge lerarenagenda werd overgestapt op digitale cijferadministratie. Achteraf bleek dat een aanpassinkje van niets. Een dergelijke houding voorkomt verstopping, frustraties of gezondheidsproblemen. Werken met een flexibele geest maakt de aankomende jubilaris bovendien sterk.

TIP 2:

De belangrijkste tip om aan je jubileumjaar op de Pierson te komen, is eigenlijk simpel: Het is de kunst steeds in beeld te houden om wie het nu echt gaat. Natuurlijk zijn dat de collega’s met wie je werkt, maar uiteindelijk zijn het vooral: de leerlingen Door alle jaren heen zijn die wel iets veranderd, net als de schoolomgeving de samenleving en wijzelf ook een beetje. Maar in de kern zijn ze eigenlijk niet anders dan 25 jaar terug. Wij ontmoeten op de Pierson steeds weer jonge mensen die hier een stevige ontwikkeling in hun leven doormaken. Dat is leuk, uitdagend, en soms ook ingewikkeld. Het is al die generaties leerlingen met gemak gelukt om ons blijvend te inspireren in ons werk. Onze conclusie na 50 jaar gezamenlijke ervaring: wat is het fijn om hier onderwijs te kunnen maken en er anno 2014 nog steeds aan mee te mogen doen. Voor je het weet ben je op de Pierson zó 25 jaar verder.

Collegialiteit: zorg dat je ziet en gezien wordt. Het is leuk en belangrijk om te weten wat er in je collega’s omgaat en wat hen bezielt om 25 jaar collegiaal met je om te gaan. Als je telkens inzoomt op hun talenten, interesses en passies en deelt in lief, leed en professionele samenwerking, dan gaan 25 jaar als vanzelfsprekend voorbij. Voor je het weet, kun je ze zelf ook feliciteren met hun Piersonjubileum. En weet dat je zonder het OOP (Onderwijs Ondersteunend Personeel) niets bent!

TIP 3:

Go with the flow. Wij hebben gemerkt dat je op de Pierson niets hoeft te doen om eens in de 7 à 9 jaar betrokken te worden bij verhuizingen of verbouwingen. Stel jezelf in op periodieke verbouwingen en richt je op de mogelijkheden die ze met zich meebrengen.

TIP 4:

Weten om wie het gaat.

Bedankt, leerlingen en collega’s!

6 Lrrnlfhbbrn* Na gedane arbeid is het goed rusten en wij wilden wel eens weten wat het Piersonpersoneel zoal doet om na het werk de zinnen te verzetten. We zoeken het deze keer in de sportieve hoek, waar we een aantal fanatieke roeiers vinden zoals Nicole van Tuil, docent Frans en leerlingbegeleidster H3/A3. Twee keer per week roeit ze rond in Den Bosch en ver daarbuiten.

Nicole van Tuil Hoe en wanneer is het allemaal begonnen? Een jaar of vijf, zes geleden was ik met een vriendin in de Provence. We zaten in bikini aan een riviertje en daar kregen we de openbaring, dat we toch eens iets aan ons lichaam en dus aan sport moesten gaan doen. Naar de sportschool vonden we saai dus we besloten samen te gaan roeien; lekker buiten spelen dus. Roeien is bovendien een teamsport en dat dwingt je om altijd te gaan, ook als je eens een keer geen zin hebt. Je laat tenslotte niet je team in de steek.

Hoe vaak lig je met de boot in het water? Met de boot liggen we in elk geval zondagochtend en dinsdagavond in het water, behalve als het vriest. Dan zijn we aangewezen op een roeimachine

*Lerarenliefhebberijen

maar dat is té saai; geen bochten en steeds hetzelfde uitzicht. Dan ga ik nog liever naar de sportschool! Verder heb ik ook de Friese Elfstedentocht gevaren en probeer ik zes marathons per jaar te doen. Daar heb ik altijd heel veel zin in: vroeg opstaan, broodjes smeren, bananen, veel water en peperkoek mee en dan op onbekende plekken in Nederland gaan roeien. Na een kilometer of veertig heb ik een zere rug en kont, pap in m’n benen en denk ik : ‘Waarom?’. Bovendien is het dan vervelend om stuurvrouw te zijn want ik ben niet zo goed in kaartlezen op het water. En toch ga ik elke keer weer mee. De kick van de natuur en het helemaal stukgaan op het water zijn toch doorslaggevend.

Hoe vaak lig je zonder boot in het water? Ik heb er zelf maar één keer in gelegen toen op de Aa, puur door mijn eigenwijs-

heid, mijn skiff uit balans raakte. Ik heb toen een rondvaartboot gedwongen vol in de remmen te gaan en er zijn niet veel mensen, die me dat kunnen nazeggen.

Wat heeft het roeien je geleerd? Je ontdekt Nederland opnieuw; het is zo’n mooi land vanaf het water! Met de boot kom je op plekken waar je normaal nooit bent en dan zie je de omgeving heel anders. Verder word je er fitter en dus ook blijer van. Dinsdag is het altijd topdrukte op school maar als ik dan ’s avonds in de boot zit, ben ik na anderhalf uur roeien de dag weer helemaal kwijt en is m’n hoofd leeg. Je moet tenslotte wel een beetje conditie hebben om in het onderwijs te werken.

Karin Polman

7 Gezocht: ouders

en leerlingen

De ouderraad van het ds. Pierson College bestaat uit een aantal enthousiaste ouders die hun steentje bij willen dragen aan de school. Ze geeft gevraagd en ongevraagd advies, regelt participatie door ouders bij schoolactiviteiten en organiseert jaarlijks een inhoudelijke thema-avond voor ouders én docenten. Dit jaar gaat de thema-avond in op ‘talentontwikkeling’: hoe komen de talenten van kinderen het best tot hun recht. In tegenstelling tot andere jaren wordt de thema-avond pas in het voorjaar gehouden en is de datum nog niet bekend. We denken mee met de schoolleiding vanuit het perspectief van ouders en zonder de speciale verantwoordelijkheid van een medezeggenschapsraad. Wij zijn ook geen individuele belangenbehartiger, maar willen wel signalen oppikken bij de ouders, een klankbord zijn voor de school en actief ideeën aanbrengen. Daarom zijn we bij veel schoolactiviteiten te vinden. Tijdens de ouderavonden organiseren wij rondom de koffie het oudercafé: een trefpunt voor ouders onderling en voor het verzamelen van de vragen die er leven. Dat is belangrijk en vaak kunnen we daar als ouderraad iets mee. Wij zijn ook actief op de open dag, waarbij wij hand- en spandiensten combineren met zichtbaar en bevraagbaar zijn voor ouders van nieuwe leerlingen. Kortgezegd vormen we een groep ouders die elkaar regelmatig spreekt over schoolzaken en die ook regelmatig gevraagd wordt naar hun mening. Dit gaat in een goede sfeer. Je hoeft er niets voor gelezen of geleerd te hebben, betrokkenheid is voldoende. Doet u mee? De ouders van de ouderraad

Nieuwe collega’s Boven v.l.n.r.: Robin Vek, docent economie Marah Heijkoop, docent biologie Bart Rijken, docent aardrijkskunde Mats Goemans, docent techniek Martijn van Gerwen, docent scheikunde

Onder v.l.n.r.: Menno van Dongen, docent natuurkunde David van Vugt, docent informatica Angus Hoefs, docent natuurkunde

De leerlingraad bestaat uit 6 leden, v.l.n.r.: Sanne A6 (evenementen commissaris), Roy T3 (secretaris), Sanaz T3 (penningmeester), Indy A5 (voorzitter), Lara A5 (vice-voorzitter) en Maartje A4 (public relations). Deze periode houden we ons vooral bezig met de uitbreiding van de leerlingenraad, leerlingenpanels en het sociaal leenstelsel. Ook zijn wij lid van het LAKS en actief in het LAKS-panel. Voor leerlingen die interesse hebben voor de leerlingenraad…, kom een keer langs of mail ons: [email protected]. We zijn ook te vinden op Facebook. Maartje Langereis (public relations)

8

Techniek wordt Bètatec Techniek is een vertrouwd vak in de onderbouw, dat niet stilstaat. Marleen Thuis en Mats Goemans vormen samen de sectie techniek. Zij vertellen over de ontwikkelingen, die plaatsvinden. Een nieuw vak staat in de steigers. omdat scheikunde en natuurkunde pas in klas 2 starten.’

Mats Goemans: ‘Techniek wordt in de eerste en tweede klas een half jaar lang gegeven, gedurende twee lesuren in de week. Het is in lesuren een klein vak, maar een praktisch vak, dat kinderen wil interesseren voor technische problemen. We willen onze leerlingen aanzetten tot een onderzoekende houding. Via praktisch onderzoek komen ook theoretische vragen in beeld. En zo is er een opstapje naar de bètavakken. Op het moment dat je leerlingen een radiootje laat bouwen heb je te maken met elektronica en komen natuurkun-

dige termen als ampère, volt en hertz op een vanzelfsprekende manier voorbij. Als leerlingen daarbij draadjes solderen, heb je het over toegepaste scheikunde: de gassen die vrijkomen, het belang van afzuiging. Bèta maakt onderdeel uit van het dagelijkse leven. Kinderen kunnen zich al jong verwonderen over de waterdamp op het raam, de hefkracht van een ranke hijskraan. Wij willen leerlingen vanaf klas 1 warm laten lopen voor technische vraagstukken en een bruggetje maken naar de bètavakken, ook

De vlag uit Maandag 6 oktober wapperde de Piersonvlag voor school, als eerbetoon aan het totale personeel, dat het onderwijs voor alle Piersonleerlingen mogelijk maakt. In de loop van de dag ontvingen alle 180 medewerkers een persoonlijk kunstwerkje in hun favoriete kleur, waarin een link naar de stad, de school en hun werk verbeeld werd. Plaatselijk kunstenaar, Eduard Linders, was zo’n 4 maanden bezig met de schilderijtjes. Als voorbereiding op de opdracht liep hij een paar dagen rond in school, om de sfeer te proeven en foto’s te maken.

Marleen Thuis: ‘Binnen projectmatig onderwijs leren leerlingen door zelf te doen en te ervaren. In groepjes verdiepen ze zich in een probleem en verkennen oplossingen. Ze kunnen daarbij in onze directe omgeving ook inspiratie vinden. Stel dat het voedselprobleem een onderwerp is. Dat is een vraagstuk dat je economisch of moreel kunt benaderen, maar ook technisch. In Den Bosch laat een bedrijf voedsel groeien zonder direct daglicht, maar onder speciale lampen. Een praktische oplossing voor gebieden, waar een acute vraag is naar groente, denk aan vluchtelingenkampen. Je logistieke problemen zijn immers anders, als je een container met lampen kunt plaatsen. In een project zouden leerlingen met schaalmodellen en led-lampen kunnen onderzoeken, wat wél en niet groeit. We zijn nog in de ontwerpfase, maar het is heel uitdagend om te bouwen aan een vak, dat begint met het stellen van vragen, oplossingen verkent en dat bruggen slaat naar andere vakgebieden.’ Clo Martens

9 De school uit

De Grote oorlog Vakoverstijgend project in atheneum 5 Het is dit jaar 100 jaar geleden dat de Eerste Wereldoorlog uitbrak, een oorlog die door historici wel de oercatastrofe van de twintigste eeuw wordt genoemd. Een oorlog die miljoenen slachtoffers kende maar ook een oorlog, waarin enorme technische en medische ontwikkelingen werden gedaan. Het was een totale oorlog die samenlevingen diep raakte en op alle terreinen beïnvloedde. De komende jaren zal deze oorlog op meerdere momenten herdacht worden. Voor Tom Sas, docent geschiedenis en expert op het gebied van de Grote oorlog, reden om het initiatief te nemen voor een vakoverstijgend project voor atheneum 5.

Verrassend was te zien dat ‘urine’ (ureumoplossing) het meest effectief is in het onschadelijk maken van chloorgas. Dat de soldaten op hun zakdoek plasten en die voor hun gezicht hielden, had dus wel degelijk zin.

Het project startte met de net uitgekomen film ‘Patria’, het debuut van de Bosschenaar Klaas van Eijkeren, die een persoonlijke toelichting kwam geven op zijn film. Het is het waar gebeurde verhaal van een jonge soldaat die in de loopgravenoorlog terechtkomt. De dag erna verdiepten de leerlingen zich in de impact van de oorlog middels lezingen en workshops bij de verschillende vakken. Zo hielden ze zich bezig met in de schuldvraag: is het wel zo duidelijk dat Duitsland schuld had aan deze oorlog? En het vredesverdrag, waarmee de oorlog eindigde: was een andere vrede mogelijk geweest en hoe had dat de geschiedenis beïnvloed? Leerlingen probeerden uit, hoe je een masker kunt maken tegen een, in dit geval onschuldig, gas. Ze onderzochten de invloed van het vertrek van grote groepen mannen op het thuisfront. En de invloed op kunst en literatuur. Ze maakten een stap naar de huidige tijd en verkenden in welke gebieden nu volkeren gescheiden worden. In zijn lezing bracht Dr. Leo van Bergen verschrikkingen van deze eerste geïndustrialiseerde oorlogsvoering in beeld: de lichamelijke en psychische gevolgen hebben onmiskenbaar de geneeskunde beïnvloed. Tom Sas vertelde in zijn lezing hoe hij als klein jongetje al gefascineerd was door deze oorlog en steeds weer nieuwe aspecten ontdekt in zijn bezoeken aan

de loopgraven en studie van bronnen. Zijn doel om leerlingen in dit project te laten ervaren hoe deze oorlog in de allerbreedste zin impact heeft tot in onze tijd, is zeker geslaagd, gezien de reacties van de leerlingen. Zij roemden niet alleen de goede lunch maar ook het enthousiasme van docenten in een afwisselend en interessant programma. Het project gaat de komende periodes een vervolg krijgen bij het vak Nederlands, mede als voorbereiding op het profielwerkstuk. Ook geïnteresseerd geraakt? Tom Sas organiseert een aantal dagtochten en reizen: - 21 maart 2015: Dagtocht Neutraal Nederland (met o.a. een bezoek aan Huis Doorn) - 18 april 2015: Dagtocht Belgische Westhoek (met Diksmuide, Passendale, Vladslo, Ieper) - 14 t/m 16 mei 2015: Naar de slagvelden van Verdun en Argonne Opgave is mogelijk middels inschrijfformulier uit Pierson Actief Gids. Meer informatie bij dhr. T. Sas: [email protected]

10 De school uit

Het ideale lesrooster! Leerlingen uit de klassen H3 en A3 zijn in schakelweek 1 aan de slag gegaan met een wiskundeproject over ‘het ideale lesrooster’. Ze kregen gegevens over het leerrendement van mensen en welke invloed een pauze daarop heeft. Maakt het bijvoorbeeld verschil om één lange pauze te nemen of is het beter om meerdere korte pauzes in te lassen? Via enkele instapopdrachten ontwierpen ze uiteindelijk het ideale lesrooster! ‘Het idee voor een wiskundeproject is aan het einde van schooljaar 2012-2013 ontstaan. Toen bleek dat het animo voor het vak wiskunde D zo laag was, dat er het jaar daarop geen vierde klas zou gaan starten met dit vak. Als sectie wiskunde wilden we de leerlingen in de derde klassen beter voorlichten over het vak en laten zien dat wiskunde veel meer is dan alleen de sommen die zij in de les maken. Wiskunde wordt vaak als moeilijk en saai ervaren, maar het vak komt op zoveel plekken terug! We wilden dus ook laten zien wat je er na de middelbare school mee kunt, bijvoorbeeld in een technische opleiding of baan. Zo ontstond het plan om in de onderbouw verschillende projecten aan te bieden, waarbij de leerlingen op een andere manier met wiskunde aan de slag gaan én kennis maken met de mo-

gelijkheden van een technische opleiding of baan. Afgelopen schooljaar zijn we hiermee in A2 gestart (project ‘ingenieursbureau op school’). De leerlingen hebben hierin als kleine ingenieursbureaus gewerkt aan verschillende opdrachten, zoals het ontwerpen van een systeem om te winkelen zonder personeel en het ontwerpen van een wekker waarmee piloten uitgerust wakker worden. Dit project is erg enthousiast ontvangen en gaat ook dit schooljaar weer georganiseerd worden. ‘Het ideale lesrooster’ is een vervolg op het project uit klas twee en we hopen dat we de leerlingen zo kunnen laten zien dat wiskunde en techniek veel meer zijn dan wat zij in de les doen en dat het nog leuk en creatief kan zijn ook!’ Moniek Lamers, docent wiskunde

Havo 4 speelt voor eigen rechter Niemand is te oud voor een verkleedpartij en de sectie maatschappijleer is daarom de carnavalswinkel maar eens ingedoken voor een paar toga’s en een hamer. In Havo 4 hadden leerlingen namelijk een rechtszaak voorbereid en naspelen is dan veel leuker met zo’n mooie zwarte jurk (m/v) aan. De groepen advocaten, Officiers van Justitie en rechters hadden hun rol goed in de vingers. De verdediging had zelfs gezorgd voor bewijsmateriaal, de rechters zagen streng toe op eerlijkheid en het correct afleggen van de eed. En de aanklagers hadden zó’n intimiderende woordvoerster, dat de gemiddelde verdachte werkelijk alles zou hebben bekend, zelfs de delicten van zijn buren, beste vrienden en verre verwanten. We vinden het belangrijk, dat leerlingen de theorie die ze onderwezen krijgen, ook in de praktijk kunnen toepassen en onafhankelijke rechtsspraak is hier een mooi voorbeeld van. Een blinde Vrouwe Justitia klinkt wel moreel hoogstaand maar is moeilijk vol te houden tegenover een sympathieke verdachte. En wat te denken van een advocaat, wiens cliënt door de publieke opinie al veroordeeld is en opgehangen aan de hoogste boom? Deze dilemma’s worden pas echt voelbaar door ze concreet te maken in een ‘echte’ rechtszaak met oog voor de details: concreet bewijsmateriaal, echte toga’s en de volgende keer doen we er een kek boevenpakje bij. Karin Polman, docent maatschappijleer

11 Internationalisering Project meeting in Arendal Noorwegen Eind september had ik de eer om met zes leerlingen uit atheneum 4 een week naar Arendal in Noorwegen af te reizen. Daar werd de ‘project meeting’ gehouden van het internationale Comeniusproject waarvan wij deel uitmaken. Dit tweejarige project is vorig schooljaar gestart en wordt dit schooljaar afgerond. Het heeft als thema duurzaamheid. In de lessen ANW (Algemene Natuurwetenschappen) onderzoeken de leerlingen hoe zij hun eigen leven kunnen verduurzamen, en wat er kan gebeuren op schoolniveau of in hun leefomgeving. Ze delen hun bevindingen op een website, zodat ze deze kunnen vergelijken met die van de leerlingen van de buitenlandse scholen. Naast onze school nemen namelijk scholen uit Frankrijk, Duitsland, Catalonië (Spanje) en Noorwegen deel. Ook de project meetings zijn bedoeld voor de uitwisseling van ideeën over duurzaamheid, en daarnaast natuurlijk ook om te leren over elkaars cultuur en achtergrond. Het is interessant om te zien hoe het reilt en zeilt op een school in een ander land.

Alle landen hadden zes leerlingen afgevaardigd om de project meeting bij te wonen. De leerlingen logeerden in gastgezinnen. Gedurende de week werkten ze in internationale teams aan een presentatie over bijvoorbeeld bedreigde dieren, recreatie en duurzaamheid, afvalverwerking, of duurzame energie. Daarnaast waren er excursies die prima binnen het thema pasten, zoals het bezoek aan een afvalverwerkingsbedrijf, en was er een filmavond georganiseerd. Op de eerste ochtend presenteerden de leerlingen kort hun eigen land en hun eigen school. De Nederlandse groep sloot hun presentatie af door iedereen op stroopwafels te trakteren. Dit viel natuurlijk erg in de smaak! Het was leuk om te zien dat de leerlingen uit alle landen het meteen prima konden vinden met elkaar. Er zijn die week heel wat nieuwe vriendschappen gesmeed en plannen gemaakt om elkaar opnieuw op te zoeken. Op de laatste avond werd het groepswerk gepresenteerd. Ik was heel trots op al mijn leerlingen! De week werd afgesloten met het planten van een Comeniusboom door leerlingen uit alle landen. Volgens mij hebben de leerlingen een supertijd gehad. In november staat er opnieuw een project meeting op het programma met Catalonië als gastland. Ook daar gaan weer zes Nederlandse leerlingen naar toe. En eind maart wordt het project afgesloten in Den Bosch. Onze leerlingen zullen dan zelf een leerling uit het buitenland ontvangen, en ik heb er alle vertrouwen in dat ze een positieve bijdrage zullen leveren om ook van die week een onvergetelijke tijd te maken! Willemijn Bikker, docent ANW

En nog meer docenten trekken Europa in In schakelweek 1 maakte ik samen met mijn collega’s Gwenn Pruvot en Aris van Drie een leerzame Europa-reis. De reis stond in het teken van de Europese Unie. We hebben zowel in Brussel als in Straatsburg het Europees Parlement bezocht. Beide steden hebben een prachtig parlementsgebouw, met een parlementszaal voor maar liefst 750 afgevaardigden uit 28 lidstaten. Die zitten daar niet volgens hun nationaliteit gegroepeerd, hun plaats in de parlementszaal is afhankelijk van hun politieke voorkeur. Ook zijn er tolken in alle talen van de Europese Unie, want iedereen moet kunnen spreken in zijn of haar moedertaal. Naast Brussel en Straatsburg bezochten we ook Schengen, in Luxemburg. In dit kleine plaatsje op een drielandenpunt werden de Akkoorden van Schengen gesloten. Op een klein schip op de Moezel, met aan de ene kant Duitsland en aan de andere kant Frankrijk, tekenden in 1985 de eerste regeringsleiders dit akkoord: Nederland, België, Luxemburg, Duitsland en Frankrijk. De akkoorden zorgden ervoor dat je je paspoort niet meer bij elke grens tevoorschijn hoeft te halen. Tegenwoordig vallen er maar liefst 22 EU lidstaten, plus IJsland, Noorwegen, Zwitserland en Liechtenstein onder de verdragen van Schengen. We hebben veel geleerd van deze reis, ook door overleg met onze medereizigers, collega’s van een tiental scholen uit het hele land. Het lijkt ons leuk deze kennis aan de leerlingen van onze school over te brengen. We gaan daarvoor de komende tijd aan de slag met het vele materiaal dat we via deze reis hebben verkregen. Marijke van Kerkhoven, docent geschiedenis

12 Wist u dat?

… ‘The night of the proms’ een mooie traditie wordt? Met elk jaar meer leerlingen die een diploma of certificaat in ontvangst mogen nemen? Dit jaar ging het om een kleine 70 leerlingen. Voor een goed gevulde zaal werden zij toegesproken door hun docent die inhoud en belang van het getuigschrift verduidelijkte. Acht leerlingen werden – uiteraard in het Frans – toegesproken, omdat zij hun DELF-diploma haalden. Daarna volgden de leerlingen die het Cisco programma Informatica hebben gevolgd. Van de 13 leerlingen slaagden er een aantal zelfs ‘cum laude’! In het bezit van een aanbevelingsbrief van de CEO van Cisco verlieten deze leerlingen het podium om plaats te maken voor de leerling die de MAS-prijs (Maatschappelijke Stage Prijs) kreeg uitgereikt voor zijn stage bij de ‘Bollebozen Weekendschool’. Daarna was het de beurt aan de leerlingen die voor Engels een extra diploma verdienden. Zes leerlingen haalden in mei het Anglia-examen. Vervolgens werden 20 leerlingen die de keuzemodule ‘First Certificate in English’ in H4 en A4 succesvol hadden afgerond met ‘one-liners’ in het Engels toegesproken. Als laatste kwamen de 20 leerlingen naar voren die het ‘Certificate in Advanced English’ hebben behaald. Deze groep leerlingen kreeg na 4 jaren het verdiende diploma! Het was een geslaagde avond, met mooie toespraken, bloemen, bubbels en muziek, verzorgd door de winnaar van de Orion Muziek Awards 2012.

… LUX verrijkt is met Leeslicht? Ons bovenbouwgebouw LUX kent een viertal studio’s, die gebruikt kunnen worden voor zelfstandige studie. Naast een paar stilteruimtes en een groepswerkruimte is één studio nu ingericht als leesruimte. Onder de schemerlamp, op gemakkelijke fauteuiltjes wordt sinds de herfstvakantie volop gelezen. De boekenkastjes zijn gevuld met geschonken boeken. Mocht u nog af willen van romans of verhalenbundels, aantrekkelijk voor leerlingen van 15 tot 18 jaar… u kunt ze afgeven bij de receptie.

… Atheneum 4 een internetveiling organiseert voor Serious request? Met Sinterklaas nog voor de boeg, lijkt het misschien wat vroeg om al over Kerstmis te beginnen maar al voor de zomervakantie is de Atheneum bovenbouwafdeling begonnen met de voorbereiding van een Kerstactie. Ze sluiten aan bij Serious Request, dat samen met het Rode Kruis elk jaar aandacht vraagt voor stille rampen. Dit jaar zijn dat vrouwen en meisjes, die slachtoffer worden van seksueel geweld in conflictgebieden. Het Rode Kruis zorgt voor opvang, medische zorg en psychische begeleiding maar zet zich ook in om deze vrouwen zicht op een toekomst te bieden, bijvoorbeeld door startkapitaal en trainingen te verstrekken. Reden genoeg om te proberen een mooi bedrag in te zamelen voor het Rode Kruis en dat gaat gebeuren middels een beproefd Serious Request-recept: een internetveiling. Leerlingen uit de atheneum bovenbouw, hun ouders en alle collega’s zijn inmiddels uitgenodigd om op een speciale site producten maar vooral ook diensten aan te prijzen, waar later deze maand op geboden kan worden. Op deze manier kunnen de deelnemers hun talenten en kwaliteiten delen met anderen en tegelijkertijd proberen de wereld een heel klein beetje mooier te maken, niet alleen voor elkaar maar vooral ook voor de slachtoffers van deze stille ramp. We hopen op een prachtige opbrengst.

13 Ouwe rot, jonge hond

Achter de schermen wordt hard gewerkt Op een school werken natuurlijk niet alleen docenten. Eénderde van het personeel op het Pierson College is niet onderwijzend. Nelly La Brijn (65) en Judith van den Kerkhof (33) zijn coördinator personeel en organisatie (P&O) & kwaliteitszorg. Wat doen zij achter de schermen?

Een nieuwe functie Nelly La Brijn werkt sinds 1989 op het Pierson College. Ooit begonnen als docent wiskunde spelen de cijfers ook in haar huidige functie een belangrijke rol. Judith van den Kerkhof heeft een heel andere achtergrond. Ze studeerde sociologie en volgde een opleiding tot docent maatschappijleer. In 2013 kwam ze naar het Pierson College. Beiden hebben ze zo een eigen kijk op hun vakgebied. In de afgelopen twee jaar werkten ze intensief samen aan de nieuw vormgegeven functie coördinator Personeel en Organisatie en Kwaliteitszorg. Hierin wordt naast de bekende P&O- werkzaamheden hard gewerkt aan het toetsen en verbeteren van de kwaliteit van het onderwijs op onze school.

Wat is personeel en organisatie & kwaliteitszorg? Bij personeel en organisatie moet je denken aan het aantrekken en inwerken van goed personeel. Maar ook aan het ‘gezond’ houden van personeelsleden. Hoe houd je personeel geïnspireerd en zorg je dat werknemers zich blijven ontwikkelen? Dat begint al bij de start, bij een goede begeleiding van nieuwe docenten. We moeten er mede voor zorgen dat de organisatie op school goed verloopt.

Dat vaksecties op tijd weten hoeveel uren er beschikbaar zijn en dat roostermakers op tijd kunnen beginnen aan de urenplanning. Maar dat gebeurt grotendeels achter de schermen en valt pas op als het niet goed gaat. Kwaliteitszorg is meten: Wat gaat er goed en wat kan er beter? Zo worden er onder andere ieder jaar enquêtes onder (oud-)leerlingen afgenomen, waarin het onderwijs en de begeleiding van leerlingen onder de loep worden genomen. Docenten evalueren deze resultaten en kunnen zich zo blijven ontwikkelen, waardoor het onderwijs voor leerlingen uiteindelijk steeds beter wordt. Judith van den Kerkhof: ‘Procesmatig wordt er hier op school goed nagedacht, er is een heldere visie op het onderwijs- en personeelsbeleid, die aansluit bij mijn eigen visie. Dat werkt erg prettig. Wanneer je bijvoorbeeld constateert dat de werkdruk hoog is, doe je daar onderzoek naar en kom je met een passend programma.’ Nelly La Brijn: ‘Judith geeft mij een frisse blik op dingen die ik al jaren lang op een bepaalde manier doe. Na 10 jaar alleen op een kamer vind ik het heerlijk dat ik nu met iemand kan sparren.

Ik ga nog iedere dag met plezier naar mijn werk en dat is best bijzonder op je 65ste!’

Met pensioen en een frisse start! Nelly La Brijn geniet sinds de zomervakantie officieel van haar pensioen, maar verricht tot mei nog hand- en spandiensten. Ze heeft het stokje overgedragen aan Judith, die net terug is van haar zwangerschapsverlof. Zij zal de functie vanaf mei ook alleen uitvoeren, zoals Nelly dat eerder deed. Judith van de Kerkhof: ‘Dat zal best even wennen worden! Maar ik ga daarin mijn weg wel vinden. Het was ontzettend fijn om met iemand die al zo lang aan de school verbonden is, samen te werken. Ik heb Nelly de oren van het hoofd gevraagd en straks zal ik mijn antwoorden op een andere manier moeten vinden, maar dat komt vast en zeker goed.’ Nelly La Brijn is vol vertrouwen: ‘Ik hecht heel veel waarde aan het stimuleren en motiveren bij persoonlijke ontwikkeling en het zorgen dat iedereen altijd goede ondersteuning geboden wordt. Ik zie hetzelfde bij Judith terug. Ik ga genieten van andere dingen in het leven. Ik wens Judith alle succes en heb het volste vertrouwen in haar.’ Judith de Weger

14 In beeld

Bouwperikelen

We zijn nu halverwege de bouw en verbouwing van onze school, die in mei begon.

Inmiddels is LUX opgeleverd en zijn er een aantal prachtige, lichte lokalen bijgekomen op de derde verdieping.

De sloop van de noodbouw is een feit en we zijn gestart met de uitbreiding van het hoofdgebouw.

15

Fotostrip: Bureau Gurk

LUX ging nog schuil achter 3 verdiepingen steigers.

‘hoor ik bij het decor?’

Bij de start van het schooljaar waren het dramalokaal en ook een aantal interne kantoren klaar voor gebruik.

Onze tweedeklassers blijven dit schooljaar het gebouw aan de Lucas van Leijdenstraat gebruiken... ‘Het lijkt wel een basisschool’

...waar het personeel op echte Piersonfietsen naar toe pendelt. Maar het gevoel van aftellen is begonnen…

16 De achterkant

Moving up! Toen ik een jaar of acht was, kregen mijn ouders een onweerstaanbare drang tot gezinsverplaatsing. De kinderen werden groter, namen steeds meer ruimte in beslag, die mijn ouders liever anders ingevuld zagen en mijn vader en moeder besloten een heel nieuw huis te bouwen aan de rand van het dorp in plaats van gewoon een dakkapel op zolder te zetten. Dat laatste mocht trouwens ook niet want we zaten in een huurhuis en hoewel mijn moeder een diehard klusser was en is, stierf ze iedere keer toch weer duizend doden als de huisbaas de boel weer eens kwam inspecteren. Deze krentenkakkende huisjesmelker was waarschijnlijk alleen maar blij, dat zijn bezit een beetje werd bijgehouden want dan hoefde hij dat niet meer te doen maar mijn moeder was doodsbenauwd, dat hij haar schilderwerk en dakbetimmering zou afkeuren en wij zonder pardon nog dezelfde dag op de keien zouden worden gezet. Enfin. Twintig afgekeurde bouwtekeningen, een Mazda 323 vol aangekoekt cement, tientallen opgewarmde pannetjes eten, een bijna-echtscheiding en twee jaar later was het huis dan toch zo ver klaar, dat ik aan mijn vriendinnetjes durfde te vertellen, dat we gingen verhuizen naar een mooi, nieuw huis met ligbad en centrale verwarming. Dat wilden ze wel eens even gaan zien. Het probleem was, dat het huis in een nieuwbouwwijk stond, waar ik zelf de weg nog niet kende dus na een speurtocht van een uur, haakten de meeste meisjes af en bitter hoongelach viel mij ten deel. Twee volhouders bleven meezoeken en ineens stonden we voor onze nieuwe stulp en moesten we plassen van al dat verdwalen. Boven stond inmiddels een mooi toilet maar dat het water daar nog niet op was aangesloten, was zo’n pietluttig detail waar alleen volwassenen weet van hebben. Ik weet niet precies wat

de bouwvakkers de volgende dag gevonden hebben maar bij dezen: sorry, it wasn’t me! Sindsdien ben ik vaker verhuisd en ook met het Pierson College ben ik al van achter het ene station naar het andere gegaan. Ik bivakkeer al jaren in het noodgebouw (D3) en ben blij, dat ik er na de herfstvakantie weg mag: een niesbui wordt drie lokalen verderop nog opgepikt, een leerling die tegen de achterwand bonkt, lanceert het smartboard in de belendende klas en het begint er na tien jaar toch wel een beetje te rieken. Eerst was dat alleen maar na het zevende uur maar als je er nu de muren zou uitwringen (en volgens mij kan dat), komt er een optelsom van tien jaar puberzweet, krijtstof, oude boterhammen en deodorant uit. Met dichtgeknepen neus heb ik mijn verhuisdozen ingepakt en de posters van de muur gehaald; ik mag naar de nieuwe verdieping op het LUX en hoef niet eens zelf m’n spullen te sjouwen! Op Funda zag ik vorige week mijn geboortehuis te koop staan voor een astronomisch bedrag. Aan alle kanten uitgebouwd, aangeharkt en opgeleukt, leek het in de verste verte niet meer op de plek waar ik in de luiers heb gelegen. Het was zielloos geworden en recht uit de VT-wonen geplukt inclusief ‘woonaccessoires’ en ‘stijlelementen’. Nieuwsgierig scrolde ik door de foto’s en op zolder stond zowaar een dakkapel! Ik ben benieuwd wat mijn moeder daarvan vindt maar ik hoef het niet meer terug. Het D-gebouw was niet eens meer te pimpen en ik trek er de deur achter me dicht. En nou maar hopen, dat de wc’s in de nieuwbouw wèl zijn aangesloten! Karin Polman