ImPuls
12e jaargang, nr. 3 December 2014 Informatieblad Nierpatiëntenvereniging Sint Maarten Venlo
O.a. in dit nummer:
• IN MEMORIAM: Harrie van Bracht • De windmolen • Veranderingen AWBZ en WMO • Brief uit Parijs • Behandeling fosfaat
Onze website:
www.npvsintmaarten.nl COLOFON Impuls is het verenigingsblad van de Nierpatiëntenvereniging Sint Maarten Venlo. Het blad verschijnt drie keer per jaar en wordt gratis verstrekt aan alle leden. Bijdragen aan het blad zijn van harte welkom. Dit kan in de vorm van een artikel, een opmerking, een vraag, een verhaal, een gedicht, een mededeling, een verslag, een foto, of anderszins. Redactie: Mw. Jackie Dennemans Mw. Ruud Hol Dhr. Erik Hoppe Dhr. Jos Nellen Mw. Janina Skubisz Mw. Anique Steeghs Redactieadres: Dhr. Erik Hoppe Op den Akker 30 5925 CB Venlo Tel: 06-11497934
[email protected] Drukwerk: MultiCopy Venlo Jan van Riebeeckweg 13 tel. 077 323 5454
Bestuur: Voorzitter:
Dhr. Henk Wijers Zandstraat 27, 5913 TG Venlo 06-55394666
[email protected]
Secretaris:
Penningmeester:
Dhr. Ruud Bergs Stationsstraat 5, 5953 GX Reuver 06-12676448
[email protected]
Bestuursleden:
Dhr. Rob Mijdema Genbroekstraat 43, 5912 EC Venlo 077-3542356
Dhr. Jac Verbeek Megelsum 25, 5864 CT Meerlo 0478-691207
Mw. Maij Hendriks-Stemkens Broek 6, 5995 PJ Kessel 077-4621861
Dhr. Erik Hoppe Op den Akker 30, 5925 CB Venlo 06-11497934
Secretariaat: Bank:
Secretariaat NVP St. Maarten Venlo p/a VieCuri Medisch Centrum Venlo Dialyseafdeling Tegelseweg 210, 5912 BL Venlo Rabobank: NL79RABO0143618385 t.n.v. Nierpatiëntenvereniging Sint Maarten Venlo
Inhoudsopgave
2
In Memoriam: Harrie van Bracht
3
Jaarverslag 2014 NPV Sint Maarten Venlo
6
Interview Pierre Vervoort
9
Waarom behandeling van fosfaat?
10
De windmolen van Theo Hendriks
11
Veranderingen binnen de AWBZ of de WMO
13
De pen: Nicole Koenen
15
Vakantieverhaal: Brief uit Parijs
17
Ik en mijn boek
18
Column: Alweer een bladzijde
19
In gesprek met Mw. Ger Hendrikx–Kijzers
20
Op stap in eigen streek
21
Culinair idee
22
Puzzel
23
Nieuws van onze leden
24
Aanmeldingsformulier NPV St. Maarten
Spreuk v/d dag
Zorgen moet je doen, niet maken Citaat: Loesje
De einddatum voor inleveren van kopij voor het volgende nummer van Impuls is: 28 maart 2015
12e jaargang, nr. 3
December 2014
IN MEMORIAM: Harrie van Bracht
Op donderdag 6 november 2014 is onze secretaris en ledenadministrateur Harrie van Bracht plotseling overleden. Op dinsdag 11 november, de dag waarop hij 65 jaar zou zijn geworden, is hij in besloten kring gecremeerd. Harrie heeft zich gedurende circa twee jaar ingezet voor onze vereniging. Hoewel zelf geen nierpatiënt, heeft hij altijd een grote betrokkenheid getoond bij het wel en wee van de nierpatiënten in de regio Venlo – Venray. Als secretaris notuleerde hij de bestuursvergaderingen. Dat heeft hij altijd heel consciëntieus gedaan. Ook de ledenadministratie was bij Harrie in goede handen. Hij was bovendien een graag geziene gast bij uitstapjes en andere activiteiten van onze vereniging. In de twee jaar dat we met Harrie samen hebben mogen werken, hebben we hem leren kennen als een heel warm en betrokken persoon met een goed gevoel voor humor en een uitstekend relativeringsvermogen. Hij toonde geen echte behoefte om op de voorgrond te treden, maar voelde zich prima in zijn rol als ‘belangrijk man achter de schermen’. We zullen Harrie dan ook heel erg gaan missen! We wensen echtgenote Ger, kinderen, kleinkinderen en overige familieleden veel sterkte toe bij het verwerken van dit grote verlies. Namens bestuur NPV Sint Maarten Venlo Henk Wijers, voorzitter
2
12e jaargang, nr. 3
December 2014
Jaarverslag 2014 NPV Sint Maarten Venlo Dit verslag is onder voorbehoud en dient door de ALV te worden goedgekeurd. A)
Algemeen
De vereniging kan terugzien op een jaar met veel activiteiten en gebeurtenissen. Door de inzet van veel vrijwilligers is ook 2014 een boeiend verenigingsjaar geworden. Bezetting van bestuur en werkgroep is prima op peil. Schaduwzijde hierbij is echter het plotselinge overlijden van onze secretaris en ledenadministrateur Harrie van Bracht. Zijn overlijden heeft de bestuursleden erg geschokt. Voor zijn inzet voor onze vereniging zijn we hem heel veel dank verschuldigd. Het zal een hele inspanning vergen om de werkzaamheden die Harrie (grotendeels achter de schermen) verrichtte, bij anderen onder te brengen. May Hendriks-Stemkens en Erik Hoppe zijn na hun benoeming in de ALV als bestuurslid (verder) aan de slag gegaan. Traditiegetrouw heeft er ook in 2014 een gezellig samenzijn plaatsgevonden voor alle bestuursleden en vrijwilligers van onze vereniging met hun partners. In 2014 is een regeling gemaakt voor het gebruik van de sociale voorziening. De regeling is mede tot stand gekomen door de inspanningen van een stagiaire maatschappelijk werk en is gepubliceerd in Impuls. De regeling maakt het mogelijk dat iedere nierpatiënt in onze regio, ongeacht zijn of haar financiële draagkracht, lid kan worden van onze vereniging en kan deelnemen aan activiteiten van onze vereniging. Er is ook een besluit genomen over de contributie en de eigen bijdrage voor activiteiten. Uitgangspunt hierbij is dat inkomsten en uitgaven op jaarbasis enigszins overeen moeten komen en de reserves niet structureel mogen afnemen. Dit heeft geleid tot het voorstel om de contributie in de jaren 2015 en 2016 te verhogen naar 26 respectievelijk 30 euro en de eigen bijdrage voor activiteiten te stellen op 50% van de kostprijs. Het voorstel is gepubliceerd in Impuls en zal ter goedkeuring worden voorgelegd aan de ALV 2014. De overgang naar IBAN heeft voor de penningmeester tot de nodige extra werkzaamheden geleid met betrekking tot de inning van de contributies via machtigingen. Hij is er prima in geslaagd om een en ander te regelen. Namens de leden van onze vereniging is op de Dag van de Verpleging een attentie uitgereikt aan de verpleegkundigen als dank voor hun goede zorg voor en hun grote betrokkenheid bij de patiënten. Tijdens het VieCuri Matinee op 9 november jl. is door een vertegenwoordiger van de stichting VieAmi de eerste tablet uitgereikt aan één van onze dialyserende patiënten. De stichting werft fondsen (onder andere via de Rotary) om patiëntondersteunende mogelijkheden te realiseren, die door de vergaande bezuinigingen in de zorg niet meer uit reguliere middelen kunnen worden gefinancierd. Het uiteindelijke doel is om voor de dialyseafdeling in Venlo vijf en voor de dialyseafdeling in Venray twee tablets beschikbaar te krijgen.
3
12e jaargang, nr. 3
December 2014
Samenstelling ledenbestand Totaal aantal leden per 1 december 2014: 243 (per 1 december 2013: 239) Onderverdeling (tussen haakjes het aantal per 1 december 2013): • 57 (52) getransplanteerde leden • 37 (45) hemodialyserende leden • 7 ( 2) peritoneaal dialyserende leden • 25 (29) leden in predialysefase • 78 (77) regionale partnerleden • 7 ( 8) regionale leden • 6 ( 7) relatie transplantatie leden • 11 ( 9) regionaal nabestaande leden • 7 ( 7) donateurs • 8 ( 3) thuis hemodialyserende leden B)
Samenwerking met NVN en Nierstichting
Penningmeester en voorzitter hebben de halfjaarlijkse vergaderingen van de NVN en de regionale patiëntenverenigingen bijgewoond. De samenwerking met de NVN is prima en het halfjaarlijks overleg wordt als zeer zinvol en constructief ervaren. Onze vereniging is ook vertegenwoordigd geweest bij de landelijke Nierdag op 4 oktober jl. in Lunteren. Door verpleegkundigen van VieCuri werd hier een presentatie verzorgd over Thuisdialyse met Meerzorg. De Nierstichting heeft een verandering in de financiële ondersteuning aan de regionale nierpatiëntenverenigingen aangekondigd en deels ook al in gang gezet. Elke vereniging wordt met ingang van 2016 ‘beoordeeld’ op vier speerpunten: informatieoverdracht, lotgenotencontact, belangenbehartiging en samenwerking met c.q. ondersteuning van de Nierstichting. Met name het vierde speerpunt (samenwerking c.q. ondersteuning Nierstichting) is een nieuw element. Er wordt nog gewerkt aan een nadere concretisering hiervan. De regiocoördinator van de Nierstichting onderhoudt de contacten met de besturen van de regionale patiëntenverenigingen. 2015 wordt beschouwd als een overgangsjaar. C)
Werkgroep Activiteiten / Ledencontacten
Traditiegetrouw heeft de werkgroep Activiteiten de leden ook in 2014 weer een zeer gevarieerd en aantrekkelijk programma voorgeschoteld. Noviteit dit jaar is het Inloopcafé. Dit is een laagdrempelig samenzijn voor nierpatiënten en hun naasten waar in een ongedwongen sfeer over allerlei zaken kan worden gesproken. Gezelligheid en samenzijn staan centraal. De opkomst is wisselend en het is ook nog te vroeg om al te kunnen concluderen dat het Inloopcafé structureel in een behoefte voorziet. Het initiatief wordt in ieder geval in 2015 voortgezet. In het kader van World Kidney Day heeft op 13 maart een zeer geslaagde en drukbezochte muziekmiddag plaatsgevonden. Ook de informatiebijeenkomst op 6 november jl. is zeer succesvol verlopen. De combinatie gezellig samenzijn met etentje en informatieoverdracht blijkt wederom een succesformule te zijn. Het uitstapje dit jaar heeft plaatsgevonden in de eigen regio. Het thema was vergeten groenten. Tijdens de actieve dag is een bezoek gebracht aan de Kasteeltuinen in Arcen. In het voorjaar en in december hebben workshops bloemschikken/kerststukjes maken plaatsgevonden. Het jaar werd afgesloten met een kerstdiner bij zaal Niëns op 14 december.
4
12e jaargang, nr. 3
December 2014
De werkgroep onderhoudt op diverse manieren contacten met de leden. Zo ontvangt eenieder een verjaardagskaart en worden getransplanteerde patiënten thuis bezocht. Vlak voor kerst krijgen alle dialysepatiënten een attentie uitgereikt. De werkgroep Activiteiten is voorts betrokken bij de voorbereidingen van de feestelijkheden rond het 40-jarig bestaan van de dialyseafdeling in 2015. D)
Werkgroep Impuls
Ook dit jaar zijn er weer drie kwalitatief hoogwaardige exemplaren van Impuls verschenen. De lay-out van het blad is wat aangepast. Dat geldt ook voor de lay-out van de website en het briefpapier. De redactie is uitgebreid met een diëtiste en is nu weer op sterkte. E)
Werkgroep Kwaliteit
De werkgroep Kwaliteit heeft zich ook in 2014 weer ingezet voor de belangen van de nierpatiënten. In goed overleg met nefrologen en management van de dialyseafdeling zijn knelpunten besproken. Om de contacten met de zorgverleners te vergemakkelijken is er een e-mailadres beschikbaar gekomen. Hierover zijn de leden middels een artikel in Impuls geïnformeerd. Uit onderzoek naar de wachttijden bij de nefrologen is gebleken dat deze tot een aanvaardbaar niveau zijn teruggebracht. Een vertegenwoordiger van de werkgroep woont de vergaderingen van de gehandicaptenraad Venlo bij. Een poging om tot een samenwerking te komen met de Cliëntenraad van het VieCuri MC is helaas gestrand. Vanuit de Cliëntenraad was er weinig animo. Bovendien verliepen de contacten met de Cliëntenraad erg moeizaam. Enkele leden van de werkgroep zijn geïnterviewd door de commissie die zorgdraagt voor de HKZ-certificering. F)
Werkgroep Sponsoring
Door inspanningen van de manager van de dialyseafdeling zijn ook dit jaar weer enkele mooie sponsorbijdragen ontvangen van leveranciers van de dialyseafdeling. Het bestuur is bijzonder ingenomen met de bereidheid van de manager om zich ook op deze wijze in te zetten voor onze vereniging. Naast deze sponsorbijdragen zijn er ook enkele giften ontvangen.
Venlo, december 2014
5
12e jaargang, nr. 3
December 2014
PIERRE VERVOORT: “Geniet van de mooie dingen van vandaag” Door Jos Nellen
Pierre Vervoort (80) is al 53 jaar getrouwd met Mia. Ze wonen samen ‘onder aan de Maas’ in Kessel, met riant uitzicht op die Maas. Pierre is nierpatiënt, hij heeft in het verleden ruim een jaar gedialyseerd (CAPD en hemodialyse). Hij werd getransplanteerd in 1991. Pierre heeft in het verleden bij diverse organisaties bestuurswerk gedaan. Zo was hij onder andere ruim tien jaar voorzitter van onze Nierpatiëntenvereniging St. Maarten. In 2004 kreeg hij voor het vele vrijwilligerswerk, ook buiten onze vereniging, een koninklijke onderscheiding. Onze redactie ging naar Kessel en sprak met Pierre en zijn vrouw Mia. Aan de hand van een aantal vragen leidde dat tot het volgende gesprek. In 1986 diende de nierziekte zich onverwacht aan, hoe hebben jullie dat ervaren en verwerkt, er was immers een gezin en er was een bedrijf? Toen de nierziekte zich in 1986 aandiende, verbleven we tijdelijk in Canada. Ik kreeg op een gegeven moment behoorlijk pijn en belandde daarmee uiteindelijk in een ziekenhuis, in Canada dus. Ik kreeg in eerste instantie pijnstillers. Ik kan me nog herinneren dat de doktoren al heel gauw spraken over de ‘kidneys’. De pijn werd veroorzaakt door de nieren. We zijn vervolgens terug gekomen uit Canada, waarna ik me heb gemeld bij de nefroloog in het toenmalige St. Maartens Gasthuis. Zo is voor mij het traject als nierpatiënt begonnen. De nierziekte had natuurlijk veel impact op ons gezin, want naast de zorg voor de drie jongere kinderen, was er ook het bedrijf (varkensbedrijf red.) dat gerund moest worden. Samen hebben we het echter gered. Wat het bedrijf betreft hebben we ook hulp gehad van de bedrijfsverzorgingsdienst. Zo hebben we enkele jaren kunnen overbruggen, waarna we in 1988 het bedrijf konden verkopen. We zijn toen verhuisd naar de destijds nieuw gebouwde woning, waar we nu nog steeds wonen. Kwam toen voor u al meteen de Nierpatiëntenvereniging in beeld? De overgang na de verkoop van het bedrijf was in alle opzichten erg groot. Ons leven was in korte tijd volledig veranderd. Nadat we in 1988 noodgedwongen ons bedrijf hadden verkocht, kwam er natuurlijk meer tijd vrij. Het drukke leven voor en op het bedrijf was weg gevallen. Ik zat toen bovendien ook kort tegen dialyse aan. Dat was de periode dat ik mij bij onze Nierpatiëntenvereniging heb aangemeld. Dat was in 1989, intussen dus al weer 25 jaar geleden.
6
12e jaargang, nr. 3
December 2014
Op zeker moment werd u voorzitter van onze Nierpatiëntenvereniging, wanneer was dat en hoe ging dat? In het verleden ben ik actief geweest in diverse besturen. In eerste instantie bij de plaatselijke verenigingen in Kessel, maar ik ben later ook bij provinciale en landelijke organisaties betrokken geweest. Gezien vanuit ons bedrijf destijds, waren dat vooral landbouworganisaties. De interesse voor bestuurswerk was er dus al langer. Nadat ik in 1989 bij de Nierpatiëntenvereniging terecht was gekomen, werd ik op een gegeven moment gevraagd om voorzitter te worden, als opvolger van Jeu Verhorstert. Ik ben toen ruim tien jaar voorzitter geweest in Venlo, van 1989 tot 1999. In die jaren heb ik overigens tegelijkertijd bij de landelijke dialysevereniging, de huidige NVN, bestuurswerk gedaan als voorzitter van de CAPD-commissie. Ik heb dat gedurende zes jaar gedaan. In die functie heb ik veel gereisd in verband met diverse themadagen, die her en der in het land werden gehouden. Kunt u iets vertellen over de Nierpatiëntenvereniging van toen? De vereniging was toen natuurlijk kleiner dan nu, ze had minder leden. De doelstelling was uiteraard hetzelfde als nu. Lotgenotencontact en belangenbehartiging, dat waren ook toen al belangrijke aspecten. Enkele activiteiten zijn in de loop der jaren natuurlijk wel veranderd. Behalve de eigen vergaderingen, zoals de ledenvergaderingen en de bestuursvergaderingen, was er ook toen al regelmatig overleg met de nefroloog en de dialyseafdeling. Vooral in de periode dat de huidige dialyseruimte werd voorbereid en ingericht is er veel extra overleg geweest. Onze Nierpatiëntenvereniging heeft eerst in 1998 een intensieve lobby gedaan richting de Raad van Bestuur. De gesprekken tussen onze Nierpatiëntenvereniging en de dialyseafdeling hebben in 1998 en 1999 plaatsgevonden. Ik weet nog dat daarna een van onze dialysepatiënten betrokken is geweest bij de keuze van de kleuren op de afdeling. In augustus 1999 is vervolgens de huidige dialyseafdeling in gebruik genomen. Overigens, de samenwerking met de dialyseafdeling is altijd uitstekend geweest. Wat kan volgens u een patiëntenvereniging in deze tijd betekenen voor haar leden? Op hoofdlijnen is dat natuurlijk hetzelfde als vroeger. De vereniging moet algemene en individuele belangen behartigen van de leden in ruime zin, zoals dat ook vroeger gebeurde. Dat kan als vereniging natuurlijk beter dan als individueel lid alleen. Verder is het zo dat voor patiënten het lotgenotencontact heel erg belangrijk is. En ook dat moet een vereniging bevorderen, zij kan daar de mogelijkheden voor scheppen. en zo daaraan een belangrijke bijdrage leveren. Hoe belangrijk zijn volgens u de activiteiten die de vereniging organiseert? Alle activiteiten zijn erg belangrijk, omdat ze in ieder geval het lotgenotencontact mogelijk maken en bevorderen. Een nieuwe leuke activiteit is het inloopcafé, waarmee het onderlinge informele contact prima kan worden bevorderd. De mensen hebben behoefte om bij te praten met elkaar, er is behoefte aan informeel contact met elkaar.
7
12e jaargang, nr. 3
December 2014
Wat is er volgens u veranderd voor de nierpatiënt, als je de situatie van nu vergelijkt met die van toen? Ik denk dat er inderdaad nogal wat veranderd is in al die jaren. Het patiënt zijn blijft natuurlijk steeds in beweging. Ten opzichte van vroeger zijn er nu andere, betere omstandigheden, er is meer kennis en nieuwe ontwikkelingen blijven zich steeds aandienen. In zijn algemeenheid is het zo dat er vroeger veel minder en ook veel minder open over de nierziekte werd gesproken. Nu wordt er eerder en makkelijker over de ziekte gesproken. In de huidige tijd wordt de partner er veel meer bij betrokken en dat is natuurlijk erg belangrijk. Vroeger liep de partner er maar een beetje achteraan. En er werd ook nooit gevraagd hoe het met de partner ging. Gelukkig is er wat dat betreft erg veel ten goede veranderd. Ook daaraan heeft de vereniging een bijdrage geleverd. Wat de dialyse betreft, in het verleden was het dialyseren veel meer een ziekenhuisgebeuren, dat zich afspeelde binnen de muren van het ziekenhuis. De dialyseafdeling was in zekere zin een ‘gesloten’ afdeling, waar nauwelijks anderen binnenkwamen dan de nierpatiënten en de verpleegkundigen zelf. Daarom was er vaak ook meer afstand tot de nierpatiënt. Intussen is er veel veranderd, de dialyseafdeling is uiteraard nog steeds in het ziekenhuis, maar is veel opener geworden, de drempel om binnen te lopen is voor partner, kinderen, familie en vrienden veel lager geworden, iedereen loopt er veel makkelijker binnen. Tenslotte is intussen ook de relatie tussen patiënt en dokter flink veranderd. Die relatie is met de jaren veel minder afstandelijk geworden ten opzichte van toen. Welke rol kan een verenigingsblad zoals Impuls binnen de vereniging spelen? In het verleden zijn er al eens eerder pogingen gedaan om een verenigingsblad te starten. Dat is echter nooit goed gelukt. Nu hebben we een prima verenigingsblad. Het is erg belangrijk om informatie te verstrekken en de onderlinge contacten te versterken. Een verenigingsblad kan daar een belangrijke rol in spelen. Eigenlijk is het verenigingsblad niet meer weg te denken binnen onze vereniging. In dit verband is het ook heel belangrijk c.q. noodzakelijk dat er voldoende vrijwilligers zijn die al die werkzaamheden, zoals onder andere voor Impuls, verrichten. De start destijds met werkgroepen is derhalve erg belangrijk geweest. Hoe gaat het nu met uw gezondheid? Met de nier heeft het altijd goed gegaan, en ook nu nog gaat het met de nier prima. Wel zijn er in al die jaren nogal wat andere zaken geweest qua gezondheid. Het was wat dat betreft niet altijd even makkelijk. Gelukkig hebben wij dat altijd samen kunnen opvangen, want wat de patiënt meemaakt, dat maakt de partner ook mee! Tenslotte, zou u nog iets tegen de leden van onze vereniging willen zeggen? Wat ik zou willen zeggen, is dat het voor de patiënt en voor de partner heel erg belangrijk is om zo goed mogelijk proberen te leven. Pluk de dag, zou ik zeggen. Probeer altijd goede zin te hebben, stel niets uit tot later, ga niet stil zitten maar probeer zoveel mogelijk mee te doen. Geniet van de mooie dingen van vandaag. Dan kun je met de ziekte verder, ook al is het soms moeilijk!
8
12e jaargang, nr. 3
December 2014
Waarom behandeling van fosfaat? Door de diëtisten
De op 6 november 2014 door de Nierpatiënten-vereniging Sint Maarten Venlo georganiseerde themabijeenkomst werd weer massaal bezocht. Het onderwerp behandeling van fosfaat is dan ook een item waarmee elke nierpatiënt te maken heeft. De presentatie werd gehouden in zaal Niëns te Maasbree, waar de aanwezigen eerst konden genieten van een uitgebreid buffet. Na het welkomstwoord door de voorzitter van de patiëntenvereniging de heer Henk Wijers werd er kort stilgestaan bij het overlijden van de heer van Bracht, secretaris van de vereniging. De eerste spreker was dr. Marc Hermans, internist-nefroloog van VieCuri MC, die op een duidelijke manier de vinger wist te leggen op het dilemma waarom pillen slikken als ik niks voel? Op de vraag wie van de aanwezigen bij het buffet zijn fosfaatbinders had ingenomen, werd toch door velen de vinger opgestoken. Daarna volgde er een boeiende presentatie door prof. dr. Harry van de Wiel, als psycholoog verbonden aan de Rijksuniversiteit Groningen. Hij wist op pakkende wijze de mensen aan het denken te zetten over de keuzes waarvoor men vaak dagelijks komt te staan: doe ik het wel of doe ik het niet? Na een korte pauze werd de avond afgesloten met een presentatie door verpleegkundigen Petra Geeraets en Sandra Klein die onderdeel uitmaken van de medicatiewerkgroep. Zij lieten zien welk effect hun intensieve begeleiding op de fosfaatwaarden in het bloed heeft. Aan het einde van de avond mag de conclusie zijn: als je weet wat de gevolgen zijn van een hoog fosfaatgehalte in je bloed, kun je een goed doordachte keuze maken of je wel of niet je pillen slikt. Intensieve voorlichting en begeleiding hierbij is van groot belang, evenals het blijven vervolgen op de langere termijn. Al met al: het was weer een geslaagde avond!
9
12e jaargang, nr. 3
December 2014
De windmolen van Theo Hendriks Door Theo Hendriks
Op vakantie bij zijn dochter en schoonzoon in Denemarken vroeg schoonzoon Kees of Theo de windmolen van Kees’ vader wilde restaureren. “Gooi hem maar op het vuur” was de eerste reactie van Theo Hendriks uit Hegelsom. De molen was in dermate slechte staat dat het onmogelijk leek om er nog wat van te maken. Maar omdat het een aandenken was aan Kees zijn overleden vader, heeft Theo tenslotte - met enige tegenzin - toegestemd. Zo gezegd, zo gedaan. Dochter Marleen en haar man Kees kwamen naar Nederland op vakantie en brachten de molen mee, helemaal in stukken! De molen was in 1992 gebouwd door de vader van Kees en werd na zijn dood meegenomen naar Ebeltoft in Denemarken en daar in de schuur gezet en is toen van ellende uit elkaar gevallen. De molen had namelijk 20 jaar buiten gestaan en weer en wind hadden hun sporen achtergelaten. Met de moed der wanhoop is Theo in de serre van zijn huis begonnen, elk latje en balkje te vernieuwen, repareren, verven en schroeven. Het was een hels karwei. Nadat Theo er een nieuwe draaikop en nieuwe railing had opgezet, kwam er toch een heel mooie, grote molen tevoorschijn. Tot slot zette hij het geheel nog strak in de verf en was de molen klaar om naar Denemarken te worden vervoerd. Met Pasen hebben Kees en Marleen de molen weer opgehaald. In mei zijn Theo en Tiny Hendriks naar Denemarken vertrokken. Voor de dialyse in Denemarken was alles geregeld. Theo moet namelijk vier keer per week dialyseren. Dit deed hij in Horsens, een stad ongeveer honderd kilometer vanaf Möllevangen waar Kees en Marleen wonen. Tijdens de vakantie kreeg de molen een mooi plekje in de tuin van Marleen en Kees Vriens, die erg blij en trots waren op het resultaat. “Ik had dan toch voldoening van mijn werk al was het een hele operatie, zoals u kunt zien op de foto’s”, aldus Theo.
10
12e jaargang, nr. 3
December 2014
Veranderingen binnen de AWBZ of de WMO Door Anniek Roeven (MMW)
De Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten (AWBZ) wordt vervangen door nieuwe regelingen. Deze regelingen sluiten beter aan bij de huidige zorgbehoeften van mensen. Lichtere vormen van zorg en ondersteuning uit de AWBZ gaan dan over naar de Wet maatschappelijke ondersteuning 2015 (Wmo 2015) en de Zorgverzekeringswet. Als u al AWBZ-zorg ontvangt, dan is er voor u een overgangsregeling. De Tweede Kamer heeft deze voorstellen goedgekeurd. De Eerste Kamer heeft op 8 juli 2014 ingestemd met de Wmo 2015. De veranderingen gaan op 1 januari 2015 in. Wat betekent de verandering per 1 januari 2015 voor u? Krijgt u nu zorg uit de AWBZ of Wmo? Dan kunt u te maken krijgen met veranderingen. Wat er voor u verandert, hangt af van uw situatie: U woont in een zorginstelling U houdt in de nieuwe plannen het recht op verblijf in een instelling. Meestal is dat uw eigen zorginstelling. Maar het kan gebeuren dat uw instelling sluit of wordt verbouwd. Bijvoorbeeld omdat er niet genoeg bewoners zijn. Of omdat de bouwkundige staat niet goed is. Dan verhuist u naar een andere zorginstelling. U ontvangt thuis zorg vanuit de AWBZ De AWBZ vervalt per 1 januari 2015. Sommige vormen van ondersteuning die nu nog onder de AWBZ vallen, gaan over naar de gemeente. Bijvoorbeeld begeleiding en dagbesteding. Gemeenten bieden zo veel mogelijk maatwerk. Ze kijken naar uw behoefte en uw eigen mogelijkheden. Krijgt u momenteel verpleging of verzorging thuis op grond van de AWBZ? Vanaf 1 januari 2015 valt dit onder de Zorgverzekeringswet. Hiervoor kunt u terecht bij uw eigen zorgverzekeraar. U ontvangt ondersteuning vanuit de Wmo Gemeenten zijn verantwoordelijk voor ondersteuning op basis van de huidige Wmo. Met de Wmo 2015 krijgen gemeenten meer en andere verantwoordelijkheden. Het kan zijn dat uw gemeente u op dit moment ondersteuning biedt vanuit de Wmo. Door de invoering van de Wmo 2015 zal uw gemeente deze ondersteuning anders gaan organiseren. Dit kan ook gevolgen hebben voor u. Is dit het geval, dan zal uw gemeente contact met u opnemen. U krijgt dan een gesprek waarin de gemeente met u bespreekt hoe u het beste kunt worden ondersteund. Beslist uw gemeente na het gesprek dat uw ondersteuning wijzigt? Dan zal uw gemeente een redelijke periode aanhouden voordat deze wijzigingen voor u ingaan.
11
12e jaargang, nr. 3
December 2014
U heeft een persoonsgebonden budget (pgb) van de gemeente op grond van de Wmo Net als onder de huidige wetgeving kunnen mensen onder voorwaarden kiezen voor een pgb in plaats van zorg in natura. Wel verandert door de nieuwe wetgeving de wijze van uitbetaling. Ook zijn de voorwaarden voor toekenning van een pgb aangepast. Van belang zijn bijvoorbeeld: motivatie, kwaliteit en of iemand in staat is om de aan het pgb verbonden taken op een verantwoorde wijze uit te voeren. De gemeente toetst de aanvraag hierop. Het pgb wordt niet rechtstreeks overgemaakt op de rekening van de cliënt. De Sociale Verzekeringsbank doet namens de gemeente de betalingen rechtstreeks aan de zorgaanbieder. Als u in de toekomst zorg nodig heeft Als de plannen van het kabinet doorgaan, blijven mensen zo lang mogelijk zelfstandig wonen. Vanaf 2015 bekijken gemeenten wat daarvoor nodig is, zoals hulp van het eigen sociale netwerk en eventueel gepaste ondersteuning uit de Wmo 2015. Heeft u geneeskundige zorg nodig? De zorgverzekeraar betaalt de verpleging en verzorging. Heeft u de hele dag intensieve zorg en toezicht dichtbij nodig? Dan kunt u een aanvraag indienen bij het CIZ voor zorg met verblijf in een zorginstelling. Thuis (blijven) wonen met zorg kan ook. Maar alleen als de zorg thuis verantwoord is. En als de kosten niet hoger zijn dan de opname in een instelling. Bron: www.rijksoverheid.nl Voor meer informatie betreffende de veranderingen in de zorg kunt u ook een kijkje nemen op de volgende websites: www.zorgverandert.nl www.hoeverandertmijnzorg.nl www.iederin.nl/zorgvanaf2015 website van uw gemeente website van uw zorgverzekeraar Bij vragen kunt u altijd contact opnemen met het maatschappelijk werk. Zij kunnen samen met u kijken wat de mogelijkheden voor u zijn. De contactgegevens van het maatschappelijk werk staan op de laatste pagina.
12
12e jaargang, nr. 3
December 2014
De pen van een Brabants meisje in het Limburgse land Door Nicole Koenen
Ik zal mij even voorstellen: Mijn naam is Nicole Koenen en ik ben geboren in Veldhoven als enige dochter met een oudere broer. Ik heb mijn hele jeugd in Veldhoven gewoond. Sinds 1992 woon ik in Venlo, eerst alleen en nu al weer een hele tijd samen met Peter. Na de middelbare school heb ik de Opleiding voor Ziekenverzorgende gedaan en vier jaar in een verpleeghuis in Eindhoven als gediplomeerde gewerkt. Ik wist wel dat ik dit niet mijn hele leven wilde blijven doen; ik zocht meer uitdaging in mijn werk en in1992 kon ik in Venlo aan de Opleiding voor Verpleegkundige beginnen. Dit betekende ook thuis weggaan en alleen in een nieuwe vreemde stad gaan wonen. Na de opleiding ben ik op de afdeling Interne gaan werken op de gang voor nefrologiepatiënten. Na een snuffelstage van twee dagen op de dialyseafdeling wist ik: daar wil ik komen werken. Je heb veel meer contact met de patiënten dan op een verpleegafdeling. In 2000 heb ik gesolliciteerd en in januari 2001 kon ik op de dialyseafdeling beginnen. Nu dus al weer ruim 12,5 jaar geleden. In 2004 zijn we op de dialyseafdeling begonnen met Diamant, een elektronisch patiëntendossier (EPD). Vanaf het begin ben ik hierbij al betrokken, eerst als ‘typemiep’ en later als mede applicatiebeheer. Samen met Suzan Jeuken en Sandra Klein zorgen we ervoor dat het programma goed blijft werken, al is dit niet altijd even makkelijk en wordt er wel eens gemopperd op de computer. Hobby’s: Vanaf mijn 5e jaar ben ik lid van zwemvereniging de Eindhovense Watervrienden. Na het behalen van alle zwemdiploma’s ben ik gevraagd om ook zwemlessen te gaan geven. Even heb ik overwogen of ik dat wel wilde en of ik dat wel zou kunnen, waarna ik een opleiding hiervoor heb gevolgd. Nu mag ik mij dus ook ‘zwemjuf’ noemen en heb ik veel kinderen, maar ook volwassenen begeleid met leren zwemmen. Dit is soms een hele uitdaging; vooral als iemand echt watervrees heeft en niet met het hoofd onder water durft. Als het dan toch lukt om de leerling deze angst te laten overwinnen, geeft dit een goed gevoel. Voor mij, maar vooral voor de leerling. Nicole met haar neefje
Vanaf de middelbare schooltijd ben ik al een fan van PSV. Sinds een paar jaar heb ik een seizoenskaart voor de thuiswedstrijden en zit ik als fanatieke supporter op de tribune, soms te juichen als het goed gaat maar ook flink te mopperen en te balen als PSV verliest. Dit jaar maar hopen dat ze kampioen worden.
13
12e jaargang, nr. 3
December 2014
Mijn favoriete vakantielanden zijn Oostenrijk en Zwitserland. Sinds twee jaar wonen mijn zwager en schoonzus met de kleine boy in Zwitserland. Als het even kan, bezoeken we hen zeker twee à drie keer per jaar een paar dagen. Verder hou ik van tuinieren en lezen. Uitgebreid koken en bakken voor familie en vrienden is een leuke uitdaging en dit doe ik regelmatig. Ik geef de pen door aan: Frank van Herk
14
12e jaargang, nr. 3
December 2014
Vakantieverhaal: Brief uit Parijs Door Ernst Hölscher Beste luitjes, Onze zoon met zijn vrouw voorin, wij op de achterbank, de kofferbak volgestouwd met Baxter dozen. Na twee en een half uur rijden was het tijd voor de PD-wisseling. Het weer was prima. Een rustig plekje op de parkeerplaats van een supermarkt was gauw gevonden en - terwijl de medepassagiers even gingen winkelen - installeerde ik me op de achterbank. De benen buitenboord, de zak met vloeistof op het dak. Jammer dat de enige regenbui tijdens ons uitstapje net op dat moment begon en ophield toen ik klaar was met wisselen. Met natte broekspijpen het tweede deel van de reis aangevangen. Een beetje dutten in mijn hoekje tot het eerste bordje Paris langs de weg verscheen en in de verte het silhouet van de stad zichtbaar werd. De ruim driehonderd meter hoge Eiffeltoren en Tour Montparnasse boven alles uit Een van onze kleindochters heeft een vaste vriend in Parijs en had voor ons een appartementje midden in het oudste gedeelte gereserveerd, waar we uitgeslapen met stijve kuiten arriveerden. Een vriendelijke dame, kennelijk uit Oost-Azië, heette ons welkom in een piepklein woninkje, brandschoon, in de bontste kleuren geverfd met overal matjes en kleedjes en een heerlijk bed. De woningen hier hebben geen voordeur aan de straat, maar zijn bereikbaar door poorten, gangetjes en binnenplaatsjes. Veel mensen op een kleine ruimte, zes verdiepingen hoog, zodat de meeste woningen nooit zon krijgen. Toch is het knus en gezellig. Het wonen in dit deel van de stad is peperduur. We zagen in de etalage van een makelaar appartementjes van vijftig à zestig vierkante meter te koop voor meer dan een miljoen euro en huren van meer dan duizend euro per maand. We gaan er dus maar niet wonen. We wisten van vroegere bezoeken al een beetje de weg in Parijs, maar verbaasden ons over het verkeer, dat kriskras, toeterend zijn weg zoekt, maar er zijn overal stoplichten zodat voetgangers gemakkelijk hun weg vinden. Wel even lachen als je ziet hoe een auto zich duwend en bumperend uit een volledig vast geparkeerde situatie wringt. Het ‘wonder van Parijs’, zo kun je de Métro wel noemen. Efficiënt, snel, prachtige stations. Wat een werk moet het zijn geweest, die miljoenen tegeltjes, waarmee de tunnelvormige ruimtes zijn bekleed. In één station hadden alle tegeltjes een letter, die achter elkaar woorden en zinnen vormden zoals in een woordzoekpuzzel. Goed om je Mulofrans wat op te vijzelen. Het leven speelt zich voornamelijk op straat af, logisch als de woningen zo klein zijn. In onze wijk wemelt het van de terrasjes, cafeetjes en restaurantjes waar gerechten uit alle windstreken worden geserveerd. Aan ons binnenplaatsje grenst een pizzeria, die in twee dagen volledig is gerenoveerd. Stukadoors, tegelzetters en timmerlieden werkten eendrachtig, vrolijk samen van ’s morgens heel vroeg tot ’s avonds heel laat. Op de dag van de heropening aten we er een heerlijke, gigantische pizza.
15
12e jaargang, nr. 3
December 2014
Zorgen had ik over de elektricien. Je moet je voorstellen dat er van boven tot onder kabels en leidingen als spaghetti aan de muur hangen en daartussen moest hij de goede aansluitingen zien te vinden. Dit lijkt me in Nederland ondenkbaar. Dat ons gedeelte van de stad heel oud is kun je ook zien aan de vakwerkbouw, zoals in Zuid-Limburg, die achter de gepleisterde gevels schuilgaat. Midden in de wijk is een amfitheater uit de tweede eeuw na Christus, toen de stad nog Lutèce heette. In het ronde middengedeelte, omringd door een anderhalve meter hoge muur, voetbalden op zondagochtend drie jeugdige teams tegen elkaar. Dat is een gek gezicht, maar het ging er lustig aan toe. De weinige parken en plantsoenen met allerlei kleurige planten worden hier pico bello onderhouden. Het zijn tuintjes op zich met naambordjes bij de bomen en overige planten. In de Jardin des Plantes is de lente duidelijk wat verder gevorderd dan in Nederland. Volop bloeiende bomen en heesters. Op veel plaatsen wordt aandacht gevraagd voor de natuur. Het geeft te denken, dat in Parijs meer soorten bijen voorkomen dan in de rest van Frankrijk als gevolg van pesticiden en monoculturen. Gisteren naar Montmartre, het is inderdaad een heuvel van jewelste. Tweehonderd treden en nog een steil pad. Buiten adem kwamen we aan bij de Sacré-Coeur waar je een schitterend uitzicht over de stad hebt. Het wemelt er van de toeristen en we hoorden volop Nederlands. Er was een jongleur, die ongelofelijke kunstjes deed met een voetbal. Echt fantastisch, nooit zoiets gezien in een circusvoorstelling. Er stonden honderden mensen omheen en hij werd beloond met een daverend applaus en de hoed die rondging was beslist goed gevuld. Het is helaas alweer bijna tijd om naar huis te gaan. De Baxterdozen zijn leeg, onze chauffeur moet weer aan het werk, maar als het aan mij lag… We drinken nog een glas en zeggen tegen elkaar: ”Wat is het leven leuk met zulke lieve, hulpvaardige mensen om je heen”. Groetjes Ria en Ernst …
16
12e jaargang, nr. 3
December 2014
Ik en mijn boek Door Ruud Hol
De wintertijd is de ideale tijd om met een goed boek de lange donkere dagen door te brengen. Met deze schrijver lukt dat beslist. Ik heb het over Philippe Claudel; hij behoort tot de top van de Franse literatuur. Claudel is een echte verhalenverteller. Hij won vele prijzen, waaronder de Euregio Literatuurprijs en de Prix Renaudot. Het kleine meisje van meneer Linh en Grijze zielen zijn de bekendste boeken van hem. Het verslag van Brodeck is het laatste boek dat ik heb gelezen. Een geweldig boek, heel intens en uiterst gevoelig. Hij laat zien waartoe een mens in staat is en vooral hoe een mens kan verworden in een groep. Ook beschrijft hij hoe de liefde kracht kan geven om te overleven tegen alle angsten en vernederingen in. Het verslag van Brodeck is een grote verwijzing naar de Holocaust. Het verhaal speelt zich af in een klein dorpje waarin op een dag een vreemdeling aankomt. Het volk wantrouwt hem en de spanning loopt op. De dood van de andere is onvermijdelijk. Brodeck wordt gevraagd om een verslag te maken. Terwijl hij schrijft komen de beelden van zijn deportatie met al zijn vernederingen en ellende weer tot leven. Langzaam komt hij tot inzicht dat hij in dit dorp niet meer thuis is. Het verhaal raakt je, zeker ook door de prachtige stijl die Philippe Claudel eigen is. Je blijft enigszins verdwaasd achter als je het boek uit hebt, je kijkt om je heen en de wereld gaat gewoon weer door. Je bent een paar uur helemaal weg geweest! Dank aan Claudel! Het verslag van Brodeck ISBN 9789023427919
17
12e jaargang, nr. 3
December 2014
Alweer een bladzijde Column door Jos Nellen
Het is lang geleden, maar ik weet het nog goed. Sommige dingen vergeet je snel, andere dingen vergeet je minder snel. Het gebeurde in de tijd dat ik nog geen AOW kreeg en dus nog moest werken voor de dagelijkse boterham. Het was ook de tijd dat we elk jaar kort voor kerstmis door onze werkgever een kerstviering kregen aangeboden. Om een kerstpakket in ontvangst te nemen. Want het was bovendien de tijd van de kerstpakketten! Maar we kwamen niet alleen voor het kerstpakket bij elkaar, we stonden tijdens die viering ook gezamenlijk stil bij het feit dat er weer een jaar om was en dat er een nieuw jaar zat aan te komen! Enkele dagen voor kerstmis kwamen we dus in die tijd met het voltallige personeel bij elkaar. Dan kregen we een mooi kerstpakket van de werkgever en stonden we stil bij de aanstaande wisseling van het oude naar het nieuwe jaar. En terwijl wij dan met volle mond genoten van het kerstbrood, hield de personeelschef zijn jaarlijkse speech. Die wij intussen helemaal van buiten kenden, omdat we die speech een jaar eerder en alle jaren daarvoor ook al hadden gehoord! Zo zei hij steevast elk jaar dat we bij de komende jaarwisseling een bladzijde gingen omslaan. Dat we de ingevulde bladzijde van het oude jaar moesten omslaan en dat we begonnen aan de blanco bladzijde van het nieuwe jaar. Hij zei ook altijd dat we in het nieuwe jaar die bladzijde ieder voor zich, maar ook gezamenlijk gingen invullen. En dat het goed was dat we daarbij open zouden staan voor verandering. Want verandering, zo speechte hij, staat aan de basis van alle vooruitgang. Hoewel het elk jaar klonk als een cliché van de bovenste plank, hebben we met z’n allen toch altijd goed geluisterd, we bleven samen veranderen en vooruitgaan en het is altijd goed gekomen met ons! Verandering dus aan de basis van alle vooruitgang? Het zal wel waar zijn, maar het is niet waar, dat alle verandering vooruitgang betekent. De grote woordkunstenaar wijlen Toon Hermans had er destijds al zijn eigen gedachten over in een versje: Dat wat ik soms vooruitgang vind, lijkt af en toe verarming, Hier zit ik, bang voor weer en wind, en dicht bij de verwarming. Eens liepen hier de mensen rond, in vijgenblad of blote kont, Nou moet je mij armzalige zien, met warme melk en aspirien. Vooruitgang ja of neen, kerstmis en de jaarwisseling komen er aan. We slaan de ingevulde bladzijde van 2014 om en we beginnen aan een nieuwe, blanco bladzijde. Ik wens u toe dat u die nieuwe, blanco bladzijde van 2015 naar vermogen en zo positief mogelijk kunt gaan invullen! Ik wens u ook heel fijne feestdagen toe!
18
12e jaargang, nr. 3
December 2014
In gesprek met mevrouw Ger Hendrikx–Kijzers Door de redactie
Al jaren leed mevrouw Hendrikx aan hoge bloeddruk; om de drie maanden ging ze naar de praktijkondersteuning voor de controle. Soms kreeg ze vochtafdrijvende medicijnen. Toen haar kleinkind in Spanje zou worden gedoopt, schreef haar huisarts deze medicijnen weer voor; dit ook in verband met de vliegreis. En inderdaad, haar voeten en onderbenen waren flink opgezet. Waar ze kon, zat ze met haar benen hoog. Thuisgekomen ging ze toch maar even naar de huisarts, die haar direct doorstuurde naar de internist. Kort erna kreeg Ger het bericht dat het met haar nieren niet zo best was; ze had een infectie op de nierfilters en nog maar een nierfunctie van twintig procent. Het gekke was, dat ze zich helemaal niet ziek voelde. Wel had ze last van vermoeidheid en ging ze haar werk beter indelen. Verder redde ze het goed, totdat haar nierfunctie nog maar negen procent was. Er moest nu een oplossing komen, maar dialyseren in een ziekenhuis, nee dat zag ze helemaal niet zitten. Buikspoeling werd het. Na een training en goede begeleiding wist Ger al gauw hoe te handelen; als er iets fout ging tijdens de spoeling, hoorde je wel een piepje en zo kwam je er altijd wel achter dat het anders moest. Jammer genoeg kreeg Ger enkele keren buikvliesontsteking, waarop ze te horen kreeg van de nefroloog dat ze moest overgaan naar hemodialyse. Een andere mogelijkheid was natuurlijk niertransplantatie. Maar transplantatie bleek moeilijk te zijn, omdat Ger een moeilijke bloedgroep heeft. Dankzij de wetenschap, de kennis en het steeds blijven zoeken, is het nu in sommige gevallen toch mogelijk te transplanteren door de bloedgroep heen. Haar lieve man Chrit stelde zich beschikbaar als donor en zo kwamen ze, nadat ze eerst in Maastricht waren geweest, in Rotterdam terecht. Na heel wat voorbereidingen brak op 25 september de grote dag aan dat de niertransplantatie zou plaatsvinden! De operaties verliepen goed. Maar door een blaas- en nierbekkenontsteking die bij Ger ontstond, mocht ze pas na vier weken weer naar huis. Ook waren er nog afstotingsproblemen. Maar hoe ernstig en angstig dit alles ook was, het werd gelukkig opgelost. Inmiddels gaat het goed met Ger en Chrit. Ze voelen zich alleen nog een beetje stram, hier en daar. “De operatie viel me reuze mee, ik zou het zo weer over doen”, aldus Chrit. Wat een dapper stel, heerlijk nuchter en zonder poespas. Ik denk dat ze vergeten wat een geweldige prestatie hier is neergezet! Een heel goed herstel in het nieuwe jaar en een fijne Kerst toegewenst!
19
12e jaargang, nr. 3
December 2014
Op stap in eigen streek Door de redactie
Om iets moois te zien, hoef je niet ver te reizen. Schitterende natuurgebieden, intieme dorpjes, musea, je kunt het allemaal in je eigen omgeving zien. Je komt er niet zo gauw, maar er is ook nog een overkant van Bergen, met een heel mooi natuurgebied. In de kern van oud Bergen ligt een oud pand waarin vroeger - zo rond 1850 - een bakkerij was gevestigd. De oven is er nog in zijn authentieke staat! Ellen en Claus Burgers hebben dit pand omgetoverd tot een prachtig kunsthuis. Kunsthuis De Bakkerij bestaat inmiddels alweer 11 jaar en het is altijd een plezier om naar binnen te gaan. Kunsthuis De Bakkerij is heel toegankelijk, er gaat een rust en openheid van uit die aangenaam is. In de deel verzorgen Ellen en Claus uitgebreide exposities van hedendaagse kunst uit binnen en buitenland. Onlangs is er weer een nieuwe expositie geopend. Prachtige schilderijen en een heel mooie serie van verstilde figuren gemaakt van keramiek door Christien Dutoit. Het gastvrije kunsthuis De Bakkerij is de moeite waard om eens binnen te lopen. Het ligt aan de Kerkstraat op nummer 1, of kijk even naar
[email protected]. Tot ziens in het kunsthuis!
20
12e jaargang, nr. 3
December 2014
Gegrilde eendenborst met een gekarameliseerd stoofpeertje en aardappelpuree-toefjes Ingrediënten voor 4 personen: • 600 gram eendenborstfilet • 100 gram appelstroop • 4 eetlepels zonnebloemolie • 4 stoofperen • 50 gram boter • 50 gram suiker • 3 eetlepels honing • 400 gram aardappelen • 2 teentjes geperste knoflook • 100 ml melk • 1 theelepel kerriepoeder • versgemalen peper Materialen: • Koekenpan • Ovenschaal • Keukenmachine • Spuitzak • Bakpapier
Per portie: • • • •
34 gram eiwit 225 mg natrium 1250 mg kalium 400 mg fosfaat
Bereiding: 1. Verwarm de oven voor op 160 ºC. 2. Schil de stoofperen. Smelt boter in een pannetje (niet laten verkleuren) en voeg de suiker en honing toe. Op een zacht vuurtje laten karameliseren. 3. Schil de aardappelen en kook deze in circa 20 minuten gaar. 4. Snijd een ruitjespatroon in het vet van de eendenborsten. Verhit de olie in een koekenpan en bak de filets ongeveer 2 minuten per kant. Leg ze vervolgens in een ovenschaal (met het vet naar beneden) en smeer ze royaal in met appelstroop. Voeg versgemalen peper naar smaak toe. Bak de filets 15 minuten in de oven op 160 ºC. 5. Voeg de stoofperen toe aan het pannetje met de karamel van boter, suiker en honing. Ongeveer 8 minuten laten sudderen. Af en toe keren. 6. Giet de aardappelen af en pureer ze samen kort met de geperste knoflook in een keukenmachine, voeg de melk, kerriepoeder en peper toe. Doe de puree in een spuitzak en maak toefjes op een bakplaat waarop bakpapier ligt. Plaats de bakplaat nadat de eendenborstfilets klaar zijn in de oven en gril ze tot ze goudbruin en krokant zijn.
21
12e jaargang, nr. 3
December 2014
Puzzel Zoek de woorden op in de letterbrij en streep deze door. De overgebleven letters vormen een nieuw woord. De oplossing kunt u opsturen naar: Redactie Impuls: Op den Akker 30 5925 CB VENLO e-mail:
[email protected] Als u uw oplossing opstuurt vóór 28 maart 2015 maakt u kans op een cadeaubon ter waarde van 25 euro. Ondanks zorgvuldige controle, is er een foutje geslopen in de puzzel van de vorige uitgave. Onze welgemeende excusus hiervoor.
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�
�����
����������
����������
������
�����
���������
��������
�����
�����
����������
������
�������
��������
����������
�����
����������
�����
������
22
12e jaargang, nr. 3
December 2014
Nieuws van onze leden Nieuwe leden voor onze vereniging
Met ingang van
Mw. P. Verhaeg -Litjens, Horst Dhr. R. Drusedau, Venlo Dhr. H. Alberts, Lottum Dhr. W. Schoeber, Melderslo Mw. H. Meers-van Heeswijk, Tegelen Mw. A. Hovens-Jacobs, Tegelen Dhr. H. Leijsten & Mwr. C. Leijsten-Smets, Maasbree
01-06-2014 01-08-2014 01-09-2014 01-09-2014 07-10-2014 07-10-2014 14-10-2014
Wij heten de nieuwe leden van harte welkom bij onze vereniging.
Getransplanteerde leden
Getransplanteerd op
Mw. G. Hendrikx – Kijzers, Venlo
25-09-2014
Wij wensen de getransplanteerden veel succes toe.
Overleden leden In de periode augustus 2014 t/m november 2014 moesten wij helaas afscheid nemen van:
Dhr. F. van Gaal, Venlo Dhr. G. Philipsen, Leunen Dhr. L. Tendijck, Venlo Dhr. M. Roovers, Venray Dhr. M. Geritz, Tegelen Mw. T. Van Rens-Nijssen, Velden Dhr. H. van Bracht, Venray
14-08-2014 14-08-2014 11-09-2014 11-10-2014 17-10-2014 02-11-2014 06-11-2014
Wij wensen de familie en overige nabestaanden veel sterkte toe.
Noot van de redactie
In bovenstaande rubriek worden onder andere de namen vermeld van de overleden nierpatiënten. Uiteraard wordt daarbij uiterste zorgvuldigheid betracht. Derhalve wordt aan de nabestaanden toestemming tot vermelding gevraagd. Indien er geen prijs wordt gesteld op vermelding, wordt vanzelfsprekend deze wens gerespecteerd. Om die reden kan het dus voorkomen dat, juist vanwege die zorgvuldigheid, in het overzicht een naam ontbreekt.
23
12e jaargang, nr. 3
December 2014
Aanmeldingsformulier lidmaatschap
Ik geef mij hierbij op als lid van de Nierpatiëntenvereniging St. Maarten Venlo.
Dhr./mw.* Voorletters
Geboortedatum
Straat + nr. Postcode
Woonplaats
Telefoon
E-mailadres
Behandelingsvorm: predialyse - hemodialyse - capd - ccpd - anders*
Wenst uw partner lid te worden? Ja/nee *. Indien ja: Dhr./ mw.* Voorletters
Geboortedatum
Handtekening
Datum aanmelding
*Doorhalen wat niet van toepassing is. De kosten bedragen € 22,00 per jaar per persoon. Als lid van Nierpatiëntenvereniging St. Maarten Venlo bent u zonder meerkosten ook lid van de Nierpatiëntenvereniging Nederland (NVN). Opsturen naar: Secretariaat Nierpatiëntenvereniging St. Maarten Venlo p/a VieCuri Medisch Centrum t.a.v. de Dialyseafdeling Tegelseweg 210 5912 BL VENLO
24
Onze website:
www.npvsintmaarten.nl BELANGRIJKE TELEFOONNUMMERS en E-MAILADRESSEN VieCuri Medisch Centrum voor Noord-Limburg
077-3205555
Dialyseafdeling van 7.30 uur tot 20.00 uur
077-3205915
Poli Nefrologie
077-3205555
Hoofd dialyseafdeling: Dhr. Max Gaasbeek
077- 3205915
E-mail adres dialyseafdeling:
[email protected]
Maatschappelijk werk: Mw. Janina Skubisz
077-3205393
[email protected]
Mw. Brigitte Reijnders
077-3205378
[email protected]
Mw. Anniek Roeven
077-3206118
[email protected]
Mw. Maartje v.d. Hurk
077-3206439
[email protected]
Diëtisten: 077-3206392 / 077-3206745 Mw. Lenie Klaassen
[email protected] Mw. Diane Kuijpers
[email protected] Mw. Anique Steeghs
[email protected] Mw. Fenny Woelkens
[email protected] Dienst Geestelijke Verzorging en Pastoraat: Dhr. Hans Evers, geestelijk verzorger/pastor
077-3206130
[email protected]
Voor dialyse-afd. Venray; aanwezig op woensdag (afspraken ook via Venlo)
0478-522527
Secretariaat: Mw. Riet Cuppen
077-3206100
[email protected]
Nierpatiëntenvereniging Sint Maarten Venlo is aangesloten bij de landelijke Nierpatiëntenvereniging Nederland
Onze sponsoren:
NPV St. Maarten wenst u een gelukkig en gezond 2015 toe.
