ii i N 1 aavw P1LM, TOONBIL. DANS. Of «IA. OMRITTi. RADIO. RiVUi. T «30 Mil 1«44. 34*vi JAARGANG N«. 31 «IB CBNT TOONEEL: DER t IIBELUNQE NOT"

Wf

H^HH

l!M:WI

]

I

THEATER

PLANTAGE MIDDENLAAN

VANAF 12 MEI "sovonds 7.30 uur Zondags matinee 2.30 uur JOHAN KAART in „DE COMEDIANTEN" VOORTZETTING

VAN

DE

SUCCES-SERIE

I

WIE ZN KIND IS DAT?

ii i

een dolle klucht. Johan Kaart . Julei Verstraete ■ Gurtaqf ChrliplinMulder ■ Joht» Valk ■ Joke Busch Johan Bouwmeester-Kluün - Guus Verstraete Annle Langenaken - Plet Urban

'Z**^*^ Elk» vrouw k«nt zulk« klachten w«l op ,,gei«tt« tijdon", maar da maaita watan raad», dat daartagan AKKERTJES mal halpvn. AKKERTJES bavrljdan U nlat «liaan van pijn, maar za vardrljvan door hun lamanttal* ling ook dat kom« gavoal an kwikkan Uopl AKKERTJES zijn omgavan door 'n omhulial van ouwal; Ga pro*(t nials. Zacht gsweakt. glljd*n za dan gamakkatijk door da kaal.

Ongeëvenaard tegen pijnen, hoofdpijn, Wiesen tandpijn, rheumatische pijnen, spit enz.

Plaatsbespreking dag. v. 10-4 uur Prl)zea v.a. f 0.75 tot f 3.-, incl. bel.

gaaüE

ïOO*.

I

mR

N 1aavw ■

TELEFOON 55828

**mm

f

I

P1LM, TOONBIL. DANS. Of «IA. OMRITTi. RADIO. RiVUi. T « 30 Mil 1«44 . 34*vi JAARGANG N«. 31 « IB CBNT

TOONEEL: „DER tIIBELUNQE NOT"

Aarzel niet langer wanneer het Uw toekomst betreft. Om vooruit te komen moetUvreemdetalenkunnenschriiven, lezen en spreken. - Leer DUITSCH oi ENGELSCH in 8 mnd. Nieuwste schrif. meth. f 2.05 p. m. Middenst.diploma f 2.85 p. m. Nederlandsche Taal en Correspond, f 1.50, Boekhouden f 1NED. TALEN INST. - ROTTERDAM

■rfk mL Is

dat

weer

die heerlijke

Adelaar-Kinderzeep? Die is

>

u

-

nog van oude kwaliteit en op ■y^)

mijn toiletzeepbon verkrijgbaar.

Grootste Nederlandsche Instellihgl FILMPREMIERE: „OP HEETERDAA0'

Neen, n AKKERTJE

:

De Ncdvrlnndschv Pijnstiller

. ?*

^

?^^

KAMER OPERA: „DE GETEMDE FEEKS"

j

Verantwoordelijk voor den redactioneelcn inhoud: Mr. Henrik Schölte, A'daii ; verantwoordelttk voor de arivertpntit.«- Mr n micK^,,™ ^T

DA^\7^.Nëd.™g;v^;o;pbö^

——

.

KARINA RODELL, EEN OER JONGE BELOFTEN VAN DE UFA CINEMA &■ THEATER — 34ste Jaargang — No. 20 — 13 Mei 1944 'mMm$0Z*&.?jiÊÊseii

—-"^^^™ MARGOT HIELSCHER EN Fl

O O N H K L S C H O O L. E X A M E N Ni; deze week de verschil/ende examens van de Toonee/schoo/ wederom a/genomen worden, vneenen wij gaarne plaats aan bijgaande kleine impressie „Achter de Schermen" — Redactie'. Het water kookt," zegt Katinka. daarom, juist critisch. Het resultaat van al hun ,,Ja," zegt Paul, „je zult thee moeten zetten." blokken en zwoegen op school, eindelijk beNu kijken ze elkaar aan en glimlachen naar kroond door die laatste voorstelling. ... of niet. elkaar. Dat is 's morgens bijna altijd het eerste Och, zij beiden, Katinka en Paul, hoevan zich twistpunt, wie op moet staan om het kokende toch werkelijk niet ongerust te maken. Paul niet water uit den heftig-stoomenden, electrischen en Katinka zeker niet. Ze staat bekend als een ketel in den groenen theepot te schenken. Den van de beste leerlingen en ze hadden haar niet stekker eruit halen, is op zichzelf een handeling, voor niets oen van de vrouwelijke hoofdrollen waarover geen woorden verspild worden. Paul gegeven. Maar niemand beter dan Paul weef, kan er met zijn langen pyama-arm, wanneer hij hoe vurig Katinka hoopt op een goed contract. zich een klein beetje opricht, nèt bij. Hij stopt Eindelijk haar ouders bewijzen, dat ze niet gek hem erin. Het water, dat ze er (wanneer ze het is geweest door haar veilig tehuis te verniet vergeten) den vorigen avond in hebben wisselen met het moeilijke leven van leerlinge gedaan, gaat koken. Hij haalt hem eruit. Maar aan de fooneelschool. Dat ze niet gedoemd zal dan! zijn met „dien artist" een armoedig bestaantje Wie opstaat om thee te zetten, heeft ook den , op een rommelige zolderkamer te leiden. plicht om den nog in ruste verkeerenden „ander" een kopje te brengen. Dat is zoo in de maanden, En nu is het avond. De schouwburg i$ voldie Paul en Katinka nu tezamen zijn, een eerkomen vol geloopen. In de kleedkamers leggen bare traditie geworden. Natuurlijk/ je kunt dan de leerlingen de laatste hand aan grime en met het dampende kopje in je hand ook nog cosfuum. Dat kleine wereldje tusschen de couwel even onder de dekens schieten, maar inlissen^ waar zich vanavond Schiller's „Maria lusschen heb je dan toch maar koude voeten Stuart" zal afspelen, befeekent voor sommigen gekregen. van hen leven of dood. Het leven voor iemand, Dezen keer is het Paul, die met veel misbaar die door de grooten van de tooneelwereld als van rekkende armen en een wijd-gapenden een opkomende sier wordt beschouwd. De dood, mond zich opoffert. Behoedzaam stapt hij over voor wie als „zwak" wordt veroordeeld. een aschbak, dien Peter, omdat hij wegens Paul en Katinka bestaan nu niet meer. Ze zijn stoelengebrek op den grond heeft gezeten, daar Leicester en koningin Elisabeth geworden. In gisteravond voor de kast heeft neergezet. Hij haar zwaar ruischend, tafzijden kleed, dat geurt raapt een paar bloemen op, die in het vuur van naar lavendel, schrijdt Katinka over het fooneel. het debat blijkbaar uit de vaas zijn geglipt. Ze is zoo bang, zoo ontzettend bang. Goeie God, „Wil je thee in een glas of een kopje?" zegt dat heeft ze nog nooit gehad. Het is haar of hij dan. „Schoon is d'r niks meer." ze ineens weg zal moeten gaan uit dit felle „Een glas," zegt Katinka met een zwaarlicht. Vóór zich voelt ze gelijk een dier, gereed droomerig stemmetje, „dat doet me denken aan om haar te bespringen, de menigte, de groote Zwitserland." critische menigte. Op de eerste rij lichten enkele Paul zoekt uit de collectie glazen en kopjes bleeke, schimmige gezichten. Nu ligt Leicester twee mooie, groote glazen uit. Wegens de uitgeknield voor Elisabeth en grijpt haar hand. gebreidheid van de visite gisteravond was het Elisabeth voelt den druk koel en stevig om haar heele servies, den beker van de tandenborstels vingers. Krampachtig klemmen zich die handen inbegrepen, gerequireerd. Op de vensterbank, een oogenblik ineen. Dat hoeft niemand uit de de tafel, de stoelen, den grond vormt dat met groote, donkere zaal, zelfs die voorste, bleeke de échte aschbakken en de bonbonschealtjes en schimmen niet, te weten. Hoe met dien handschoteltjes, die als zoodanig waren geïmprovidruk van Leicester een beetje vertrouwen terugseerd, overal kleurige en door originaliteit uitkomt in Elisabeth, die zelfs vreest, dat ze direct muntende stillevens. Vannacht was het toch te haar heele rol kwijt zal zijn en zal stofferen als laat geweest om heel die verduvelde keef nog een klein kind. op te ruimen. Nu kijkt Paul uit het raam in den reeds lang De eenzame spiegel van de donkere gracht ontwaakten dag. Een slang van auto's, fietsers flitst slechts op enkele plaatsen op, waar het en voetgangers schuift langzaam voort door de licht gevangen wordt van de schaarsche, flauw breede straat. Zich splitsend en weer sluitend brandende lantarens. De boomen staan roerloos. bij het opflikkeren van de stoplichten. De booIn één cadans gaan de stille stappen van Paul men van de gracht teekenen zich teer tegen een en Katinka langs deze gracht. Ze zwijgen, Wat diep-blauwe lucht. In de vensterbank gloeien valt er nu eiggnlijk nog te zeggen? Paul heeft de geraniums in de vroege zon. Daar is Katinka een mooie rol gekregen bij het Stedelijk Tooneel in haar rose pyama, de armen onder haar hoofd en Katinka heeft. . . . nog niets. Tweemaal heeft gevouwen. Het is als altijd en toch zoo anders. ze dezen avond gehaperd en de dwaze plankenIn de opgewonden gesprekken van gisterkoorts gaf haar een gevoel of ze nooit, nooit avond, in heel den ontwakenden dag voelt Paul meer zou durven spelen. de spanning van de groote gebeurtenis van Paul heeft een cigaret aangestoken en rookt vanavond: de examenvoorstelling. Wat waren ze met langzame, diepe halen. „Het is afschuweanders geweest eigenlijk gisteravond dan een lijkl" barst Katinka dan ineens los met een stem troep nerveus-opgewonden H.B.S.'ers, den avond vol van ingehouden tranen. „Daarvoor heb ik voor den dag van den examenuifslag? nu al die jaren geblokt en gezwoegd. En wat En zoo blijft het heel dezen dag. Als ze samen heb ik? Nietsl Nietsl Weg mijn droomen. Al een shawltje voor Katinka gaan koopen in mijn. ..." Ze zijn nu bij.een lantaren gekomen. De Bijenkorf, onder hef eten in het intieme Paul heft haar bleek, betraand gezichtje tusschen restaurantje, 's middags als ze voor de laatste zijn handen op naar het licht. Hij kijkt haar vast maal hun rollen nog eens doornemen. en diep aan. „Zoo, heb jij nu niets?" zegt hij In Katinka's oogen licht eigenlijk voortdurend langzaam. „Ik ben de musicus in Madame Bovary een nerveuze spanning, die zich af en toe onten jij bent alleen maar ongelukkig." laadt in katfige uitvallen, waarvan ze anders „Ja," zegt Katinka, maar het klinkt al niet zoo nooit last heeft. Ook Paul merkt, dat hij, hoe erg positief nu. Paul heeft zijn armen nu zoo zijn mannelijke zelfbewustheid zich daartegen vast om haar geslagen, dat geen ontkomen mogeverzet, niet heelemaal „gewoon" is. lijk is. Vanavond gebeurt het. Een schouwburg vol „Morgen zal ik weer thee zetten," zegt hij. menschen, die kijken. Welwillend gestemd naEn dan, langzaam, komt in Katinka's oogen die tuurlijk, ze zijn immers maar de eindexaminandi lach van als ze héél gelukkig is. . . . van de fooneelschool? Maar toch critisch ook. Tinf Mink

m

fÈ

lm U X

Breero en wij

uit „Romanze in Moll", in een blijspel te zien.

lx zeggen hef heen na, als we de film

Margot Hielscher heeft in haar korte doch uiter-

iJ? an verkeereni" zei

„Op Heeterdaad", die Hans Schweikart geregisseerd heeft, gezien hebben,

-v

Want

deze gedegen figuur uit de Duitsche filmwereld,

In deze film zien wij Margot Hielscher als detective, die de opdracht krijgt een ingenieur

lang verdiend heeft, en

(Ferdinand Marian), die op reis gaat om een

i die voornamelijk ais maker of auctor Intellec-

brug te bouwen, te achtervolgen. De aanbidster

tualis van ernstige rolprenten een zekeren naam

van den bruggenbouwer, een cabaretzangeres,

heeft verworven, gooit met zijn laatste regie-

vermoedt namelijk, dat hij een snoepreisje wil

product plotseling alle ernst en zwaarwichtige

makenj hetgeen haar zeer onwelgevallig is. Nu is

problematiek over boord. De film „Op Heeter-

het „schaduwen" van een charmanten man voor

daad", waarvan de Duitsche titel luidt „In Fla-

een

granti", is een- speelsche, ja zelfs ondeugend-

uiterst delicate taak

pikante comedie — een gaaf stuk werk tusschen

wonderlijk, dat er talrijke en verrassende com-

debuteerende

vrouwelijke

optreden,

en het

in treinen,

detective

is dus in

een

niet ver-

de talrijke „Lustspiele", die wij in den laatsten

plicaties

tijd te verwerken kregen. Als ooit een schep-

in politiebureaux, kortom, overal, waar men de

pend filmkunstenaar zich drastisch en met succes

kans heeft op een verre reis terecht te komen.

op een ander genre heeft geworpen, dan is het

hotelkamers,

De ingenieur, die inderdaad zoo onschuldig is als een kind (hij heeft met kinderen trouwens

wel Hans Schweikart. Behalve zijn eigen uitgebreide technische en

een passie voor mechanisch speelgoed gemeen),

artistieke ervaring stonden hem bij de vervaar-

ziet zijn achtervolgster eerst aan voor charmant

diging van „Op Heeterdaad" dè talenten van

reisgezelschap, daarna — door een fout, die zij

Ferdinand Marian en Margot Hielscher ten dienste: twee grooten van het Duitsche witte doek, die op

het oogenblik

in ons

land

bijzonder

„en vogue" schijnen te zijn, getuige de correspondentie

van

filmenthousiasten,

die

onze

redactie bij ledere postbestelling binnendwarrelt.

K

mate succesvoile carrière reeds direct bewezen, dat zij de lichte Muze aanhangt.

die zijn sporen als draaiboek-auteur, regisseur en productieleider reeds

als

beginnend

detective begaat — voor een

kofferdievegge en tenslotte ontdekt hij haar ware identiteit. Doch als het zoover is, heeft Amdi zijn pijlen al afgeschoten en dus verwondert het noch u, noch mij, dat zij tenslotte door zijn aan-

Men heeft thans de zeldzame gelegenheid om

bidster en haar ex-verloofde,

Ferdinand Marian, den onvergetelijken dirigent

chef,

in

een

hotel

„op

mitsgaders haar

heeterdaad"

worden

betrapt.... bij een kus. U ziet, véél heeft de historie niet om het lijf, maar de uitwerking ervan getuigt van een speel-

IN FLAGRANTI

schen humor, die uiterst verfrisschend aandoet.

DrMlbotk Emit MariiPhki • Muzitk: PiUr Krtudir Frmz Kteh . Décort: AMi Mttztrar B«luld Joz.( Zon Hlld«

CWMT«:

Schweikart heeft er goed aan gedaan de functie van

productieehef

van

de

Bavaria-Filmmaat-

Rtglc HAM SCHWEIKART

schappij, die hij enkele jaren bekleed heeft, op

Alfrtd PUtn , rArdmSnd hm« Clirlftratw Erwin ». Hiutirar, kaar »«ril . Andre Uittont Dagmar Carltan UalMbHMi frttxl . . Jam TIMta Baorj Fadwar, kaar «•rteoM« . . Fritz Umpm Schmidt, «kaf f. e. dttaetlvatarMM , . Otktr Sima tn »ardar ».«. Alle« Trtff, VMir Afrtteck, Fnaz Uhafni, Artkur Vftooer

te geven en weer tot den regie-stoel terug ie

Mn Êwria-Mm • fato'a Bftrlm ,

t:

keeren.

Rob Rood<-nbarsit

/

• ■•■i

i f

IMl

•r vi

■■

IN AND

f .

^^^^" ^^^^^^^^^^i^

wrjspRAkenïrn

ook, en dus zat Ik binnen weinige minuten op een frisch terrasje van aangezicht tot aangezicht met den man, die Ilse Meudtner's dansrepertoire In z'n vingertoppen heeft. HIJ sleet enkele genoegelijke dagen in den liulselijken kring, omgeven door zijp vrouw, die velen zullen kennen als de zangeres Nell Veelo, en zijn kroost, dat het den bezoeker misschien wei een beetje kwalijk nam, dat hij zoo beslag op vader logde. Het is eigenlijk heel logisch, zijn conduitestaut In aanmerking genomen, dat Ilse Meudtner den Hollamlschen musicus Chris Veelo als l)aar begeleider heeft uitverkoren. Degelijker scholing dan hij genoot, kan men zich moeilijk Wenschen. Ha het Haagsfhe Conservatorium doorloopen U' hebben, verwierf hij een staatsstlpendlum, dat hem In staat stelde om In Weenen zijn studie te voltooien. Terug In Xederland ving hij zelf aan met liet geven van lessen en werd spoedig daarop leeraar aan hetzelfde conservatorlnm, waar hij zijn studie begonnen was. In die dagen richtte dr. Lothar Wallenstein In de Residentie een operaklas op, die onder Veelo's leiding gesteld werd. Na deze episode bracht zijn talent hem Weer over de vaderlundsche grenzen. Als leeraar aan het Mozarteum te Salzburg bracht hij In de oude muzlekstad een onvergetelijken tijd door, om daarna terug te keeren naar Nederland, waar hij als solo-repetltor aan de piepjonge Amsterdamsche Opera verbonden werd. In die functie was hij werkzaam, toen Ilse Meudtner zijn spel voor zich opelschte. Als Veelo, uutoblografeerend, op dit punt Is aangekomen, vind ik het noodlg een nadere toelichting te vragen. Hoe Is Ilse Meudtner Juist bU hem terechtgekomen? „Van dans heb Ik weinig verstand," zegt Chris Veelo, en het klinkt vreemd In mijn ooren. Doch dn.lelijk gaat hij verden „Ik heb met Ilse Meudtner een heel prettig muzikaal contact. Zij richt zich op de muziek, zooals vele andere danseressen zich In de eerste plaats op de beweging richten. HIJ haar Is de beweging, de dans dus. gefundeerd op de muziek. Als zU naar Iets nieuws zoekt, speel Ik urenlang het een nu hel andere. Daarna overleggen wij samen." „Het zal toch wel eens noodlg zijn," merk Ik op, „dat u In sommige van die nltverkoren com-

E«n IIUUK van den Kpeelsrhen Imlcivlnil (rreep een wit stok Iinjiler van het bureau vun onzen liuofdredaoteur en deponeerde liet voor mijn voeten. Ik raapte het op en zag, dat het een dansproKramma wan, waar met Ifroote, roode letters „Ilse Meudtner" op gedrukt »BK. Xlenmnd, die ('Inetna & Theater kent, zal zich er over verwonderen, dat er op het bureau van mr. Henrik Schölte dansprogra m ma's lig. gen. Ik «ilde het pamflet dan ook reeds weer uehteloos terugleggen. toen Ik zag, dat het In de Spaaimohe taal gesteld was. Het was een prograniniu van Ilse Mendtner's optreden In Harrelona, In het l'alaelo de la Mnslra, op „Domingo, dia SO f ehrero de mi n las i,30 turde". Kn onder den naam van Ilse Mendtner las Ik: ,, \1 plano: Chris Veelo, de Amsterdam". Het Is niet gehrulkelljk, begeleiders van danseressen te Interviewen, tenzij zij bijvoorbeeld een vljfentwlntig.larlg Jnblleum vieren. Maar Chris Veelo Is een

anöeß in ooRloqstijö posities de schaar zet. Alle muziek Is toch niet te dansen!" „Inderdaad," Is het antwoord, „soms slaakt Ilse de verzuchting, dat zij „maar" twee boenen heeft, «n dan moet Ik wel eens een coupure maken. Natuurlijk beperk Ik dat tot het uiterste. Het Is trouwens bewonderenswaard, wat Ilse Meudtner van sommige composities Weet te maken als zij ze danst. Een bullade van Chopin, bijvoorbeeld, danst zij vrijwel zonder coupure."

landgenoot, die mei zijn Chris Veelo aart spel een der grootste zyn vleugel en danseressen van Europa het fundament voor haar in programmadansen levert.... en betpreking mei bovendien Is hij een der Ilse Meudtner meest bereisde Jfederfoto's SchimHielfenlanders van het oogenffiiigh en A re hie i bllk, hetgeen het progrumrfia uit Barcelona van 20 Februari J.I. a zwakjes aantoonde. Uns toog Ik op weg om Chris Veelo naar zijn bevindingen te vragen. Men behoeft niet vloeiend Hpaanscli te spreken om te kunnen vermoeden, dat „de Amsterdam" beteekent „uit Amsterdam", en zoo ïocht Ik den bereisden Hoel dus allereerst In de hoofdstad, Ik vond hem niet, maar belandde tenslotte bij Ernst Krans, die bedachtEanm door zijn baard streek en mij daarop onthulde, dat Chris Veelo „eigenlijk" In Maarn woont. Doch de gemiddelde Harcelonee« weet wel, waar hij Amsterdam op de kaart moet zieken, maar niet waar Maarn ligt. En wat is er voor een Npaansclien Impresario gemakkelijker dun van iemand, die In elk geval nlt „Olanda" komt. Amsterdam als woonplaats op te geven!

Alles Is echter betrekkelijk. In dezen tijd kost een uitstapje naar Maarn den Amsterdammer bijna even veel hoofdbrekens als vóór den oorlog een reis naar Barcelona. Dezelfde belangstelling, die de douaniers te Irun of Rnigcerda voor uw persoon aan den dag leggen, ondervindt ge thans op het traject Amsterdam—Maarn van de controleurs van den f'.CD, Alleen wordt n bij aankomst In het vredige Utrechtsche dorp niet voor luttele pesetas een korf sinaasappelen aangeboden. Enfin, hoe betreurenswaard het op zichzelf ook is, dat hier de vergelljkiiig niet verder opgaat, Ik kwam voor Chris Veelo en Ik prees mij gelukkig na eenig zoeken zijn landelijk huls „De Wildzang" temidden van de Maarnsche bosschages gevonden te hebben, HIJ was thnis

Als het gesprek op het reizen komt, dat Chris Veelo In zijn kwaliteit van begeleider In den dubbelen zin des woords de laatste Jaren gedaan heeft, rljgeu de namen van groote Enropeesche steden zich aaneen. Na het Npaansche optreden, In het begin van dit Jaar, zijn zij nog „even" naar Finland, Kstland en Litauen geweest. Het Is een voor avontuurlijk aangelegde zielen benijdenswaardig bestaan: steeds volgen er weer nieuwe belevenissen, naarmate allerhande stempels de passen vullen. Het reizen zelf Is geen sinecure op het uogenbllk, verzekert Veelo mij: „Er zijn stations, waar wij alleen maar door de vensters in de treinen kunnen kruipen. Een nacht in een trein staan, is niets bijzonders meer. En dan de koffers! Ilse Meudtner neemt niet het risico, dat haar kostbare costumes wegraken of te laat aankomen. Zij neemt alles mee in de coupé, en dat geeft natuurlijk wel eens moeilijkheden met medereizigers. Maar Je went aan alles en als Je elkaar kwijt raakt, vlsch Ie elkaar later wel weer ergens op. Zoo ben Ik bijvoorbeeld In mijn eentje de Spaansche grens overgestoken. Ilse was al vooruit gegaan en had een briefje voor mij achtergelaten met een.... banaan als troost. En daar tnsschen Hendaye en Irun heb Ik bijna een paar schoenzolen Versleten, want Ik moest tippelen. Maar het optreden In Barcelona en Madrid was een geweldig succes .... „En nu bent u zeker blij weer thuis te zijn/" „Ja, hoor!" bevestigt Veelo van ganscher harte, „er Is maar één Holland, zelfs In dezen tijd. Dat vindt Ilse Meudtner overigens ook. ZIJ heeft liaur hart aan ons land verloren. Voor Veilerlaiiilsche muziek heeft zij groote Interesse. In haar repertoire heeft zij „Lncretla Borgla" van Cor de «root opgenomen en „Hpaansche Dans" van Peter Kelleubach lie moest ze In Spanje 'zelfs blsseeren, zooals u weet." Ja, Chris Veelo constateert niet ten onrechte Ilse Meudtner's sympathie Voor ons land. Hoe heeft zij die trouwens beter bevezen dan door een Nederlandschen begeleider en leidsman te kiezen, die In den vreemde een waardige representant van de terecht vermaarde Nederlandsclio muziekwereld Is» En zeker zal de veelzijdige oriëntatie, die Chris Veelo thans opdoet, hem under brengen tot zijn ideaal: nog eenmaal den dlrigeerstok te mogen baitteeren. \xo J Capit

CINEMA *• THEATER — (nr. 21) 4

met het meesterschap van de ware actrice. Haar tegenspelers Carl Raddatz en Paul Klinger geven haar uitstekend partij en ook de overige rollen weerspiegelen de hand van Harlan.

Onder: Otto Gebühr vervult thans een kleine rol. — Rechts: Carl Raddatz en Kristina Söderbaum

Als kleurentilm kan men „Immensee" niet onverdeeld geslaagd noemen. Oe kleuren doen veelal onwerkelijk en onrustig aan. Vooral de blauwige gloed op het groen in de buitenopnamen werkt soms irritant. De opnamen in de concertzaal zijn daarentegen uitstekend in hun realistische kleurverhoudingen. Ik moet hierbij opmerken, dat het best mogelijk is, dat u in de bioscoop andere ervaringen opdoet. Het Agfacolor-procédé heeft namelijk het inconvenient, dat de copieën, die van eenzelfde negatief getrokken worden, onderling verschillend kunnen zijn. Doch zeker is, dat de kleur in „De Gouden Stad" en vooral in „Het Bad in de Schuur" beter tot haar recht kwam. In geluidstechnisch opzicht is „Immensee" echter bijzonder goed. Wolfgang Zeiler schreef bij het draaiboek prachtige muziek, die perfect tol uitvoering komt. Onwillekeurig vraagt men zich af of Veit Harlan de zwakheden in het scenario heeft willen ondervangen door van Storm's oorspronkelijken dichter Reinhart een componist te maken. Zoo gaat de vertooning van „Immensee" dus vergezeld van verschillende pro's en contra's. En het groote publiek, dat gaarne in sentimentaliteit zwelgt, zal zeker plezier aan deze kleurenfilm beleven. Leo J. Capit

zm

^

Jj'd '&0***,

Germana Paolieri en Carl Raddatz

Wé, ifj-,

'.

■

KOBTE INHOCD Na bijna twintig Jaar ontmoet de orkestdirigent Heinhart Torsten zijn Jeugdliefde Elisabeth weer. Herinneringen worden levendig en voordat zijn vliegtuig vertrekt, gaan hun gedachten naar vroeger . . . naar de Immensee, waar de velden en bosschen getuige waren van hun mooie Jeugd. Toen hij van de zeventienjarige Elisabeth afscheid nam om In Hamburg te gaan studeeren, beloofden zij elkaar trouw te blijven. Zijn lange zwijgen en het (elt, dat Kelnhart's vriend, Erich Jürgens van liet landgoed Immensee, haar voortdurend het hof maakt, hebben Elisabeth van hem vervreemd. Maar een bezoek van Kelnhart aan zijn geboortestad verstevigt weer hun vriendschapsbanden. Heinhart schenkt het meisje zijn compositie „Twaalf liederen voor Elisabeth" en opnieuw beloven zij op elkaar te wachten. Een heimelijke reis naar Hamburg, waar zij In de woning van Kelnhart — die zelf niet aanwezig Is — de muziekstudente Jesta aantreft, overtuigt haar, dat zl,i - niet bij elkaar passen, In de vrije kunstenaarswereld gelden andere maatstaven dan In het kleine lirnnensee. Als Beinhart met een studiebeurs naar Rome vertrekt, heeft' Elisabeth aan Erich Jürgen het Jawoord gegeven. De Jonge componist troost zich korten tijd met de operazangeres Lauretta, maar spoedig keert hij door heimwee gedreven, naar huls terug. Verrast doch hartelijk ontvangt Jürgens hem op Immensee. stil en onder den Indruk begroet hem diens jonge vrouw. Dan bemerkt Jürgens de oude genegenheid van Elisabeth voor haar jeugdvriend en daar haar geluk toch boven alles gaat. Is hl] bereid Elisabeth af te staan .... ZIJ voelt echter, dat Reluhart's wereld niet de hare Is en het grootmoedig gebaar van Erich heeft haar van zijn groote liefde overtuigd. Stil verlaat Kelnhart het Immensee-lnndgoed ....

<:.*.■■:

ar

*A *%'*&J i-^ff*

Vele Jaren zijn voorbijgegaan, als zij elkaar weer ontmoeten. Nog eens probeejt Reinhart Elisabeth voor zich te winnen. Maar hoewel zij na den dood van haar man eenzaam Is geworden, zegt zij ook nu niet „ja". HIJ behoort tot de groote wereld, zij tot den kleinen kring thuis. E» zoo nemen twee menschen afscheid van elkaar, die oprecht van elkaar hielden, doch wier samengaan door hun verschillende levensopvatting onmogelijk- was. In de verte ligt als In een gelukkigen droom verzonken: Immensee.

. -441*1

BALLET IN BERLIJN EN WEENEN

ONTWERP V&&R EEN KORTE * ITCRee Eén burcht-achtig kasteel op een hauvalfop femid. en eenzaamheid. Figuren treden haar in den weg, zoo vaak als zij mt derj van donker-beboschte bergen. Vogelperspectief. Over J - duistere ruimten den doorgang naar buifcn zoekt: stille, zware renaisde bosschen trekken de schaduwen van wolken, die aan sance-figuren In blinkend zwart rtiefVwW Wanden schuiven haar de zon voorbij gaan. Meer en méér, in crescendo der togen, waarheen zij'zich ook wendt. Aan grpote, bronzen deuren voormuziek. Doorb/enden. Kasteel met veel torons, waarop bij tasten haar handen in den dans. Er staan wachters voor als steenen kleine vanen waaien in den wind. Groot-opname; een bazuin wordt figuren. Soft focus tot scherp; afb/enden. Eindelijk vindt zij een kleine gestoken — twee bazuinen — meer bazuinen — feestelijke, langpoort naar een binnentuin, die echter vreugdeloos en zonder bloezame marsch voor entree ballet in overb/ending: men is. De muren zijn zoo hoog, dat de camera er niet overheen kan ; , Balletgroep, geheel in wit. Jonge vriendinnen, die een bruid helpen zien. Het licht is het grauw der muren. Klimop en stijve sierfcoompjes " bij haar bruidstooi. De bruid in 't midden, op een verhooging. Decor engen den tuin nog meer in. Zij gaat naar de oude waterput midden ' van kamer helder, zonder requisieten. Costumeering tijdeloos-modern. in den hof. Een groote vog.el vliegt daarvan op en uit het beeldvlak, I Aandragen van den mirtenkrans (vier solisten in langzaam naar het Zij gaat peinzend op. den steenen rand zitten en ziet in het water centrum opstijgende arabesken). Groot-opname: bruid ten voeten uit' ■ benoden, zichzelf. voor een in puderwetschen gouden lijst gevatten spiegel — drukt zich Camera toont het spiegelbeeld van dit zeldzame gezicht in donker ' don mirtenkrans op 't blonde haar. Bewondert zich glimlachend in don water én blijft daarop gefixeerd. Tof een regondroppel, dan twee, spiegel. Pose in dezen lijst wekt associatie aan een modern voordan moer, haar beeltenis verstoj-en. oudersportrel. Dit schijnt haar peinzend op een gedachte te brengen. Het regent op de boompjes, het regent op de "klimop. Aldoor Glimlach wordt ernst, verwondering, onzekerheid. Scherpe Schnitt voller. De kleine tuin schijnt voor eeuwen in te slapen. Op een lichf-

%

Xv

;

alleQRO QRäZIOSO Van den spiegel vandaan windt zij zich uit den reidans der vriendinnen vrij. Schnitt. Door de halfopen kamerdeur onttrekken zich de handen der wegdansende bruid van die der haar na-ijlende vriendinnen. Zij danst, met achter haar aan waaienden, langen bruidssluier door een smallen, helderen gang. Van venster tot venster ziet men telkens weer de berg-bosschen daarbuiten. Vele wolken. Camera volgt haar steeds vorder in het donker van de oude burcht _ tot nog -Jechts de wit na-wapperende sluier op geheel zwart beeldvlak zichtbaar blijft.

lauqhetto Intrede van do bruid in duistere, slechts door weinige kaarsenluchters fantastisch verlichte zaal der familie-portretten. Tofaalvtn-boven: figuur van de bruid is heel klein en wit — vooroudersportretten overgroot en blinkand als metaal. Op de rij af — dansend, stilstaand, dansend — schijnt zij haar voorouders te vragen of zij haar besluit goedkeuren. Na elk omhoogzlen van de bruid ziet ook de toeschouwer één schilderij scherp. Tselkens verder in vroegere eeuwen'terug. Een goed■ ■■■

moedige, gerokte edelman uit den Metternich-tijd. Een weelderige, mat sieraden getooide rococodame, minzaam glimlachend. Een ijdel,' gezet heerschap met allonge-pruik, den maarschèlkssfaf op zijn heupkura< -esteund. In den hoek der schilderijen telkenmale het wapenschild. En elke maal schijnt de welwillende uitdrukking op deze gezichten het meisje gerust te stellen. Lachend, frofsch, zelfbewust voltooit zij haar ronde — grootopnamen — totdat zij geheel achteraan voor oan veel klemer schilderij komt, waarvoor zij schuw stilhoudt en ar met de handen voor de borst, vragend en onzeker op toe gaaf. Het is het profiel-schilderij van een 'zeer ernstig jong meisje: oen zeldzaam gelaat, even schoon als treurig. Hef toont in zijn precisie Holbe.n-achtige scherpte, het is getooid met den opschik der vroege renaissance. De^witte kap lijkt op den sluier van de bruid en ook in fie trekken is een zekere duidelijke overeenstemming. Het profiel sch.jnt urt een donkere zaal, aan een gesloten en in kleine ruiten verdeeld vens<er voorbij, in de verte te staren. Grootopname toont een half-uitgewischt, gothisch randschrift; „Melanie, ob. 1531 — aet. 21". Wederom het familie-wapen. Het is kennelijk het schilderij van een jong en niet tot bloei gekomen leven. En thans begint — precies uit de profielteeken ing — deze figuur te leven.

door de prima ballerina gedanst wordt. Het is oen dans vol verlangen ■'■■■.■■■■■.

\ ■

3

exe foto's zijn niet zoo nieuw als j die wl) van moderne balletten plegen le brengen. Maar zoo dikwijls vragen ons danslicihebbers om eenig inzicht in Werner Egk's „dansopera", die hier nog nimmer werd vertoond en waaraan ons blad in hel verleden ook nog geen aandacht wijdde, dat wij daaraan thans gaarne gevolg geven. Destijds werd „Juan von Zarissa" zoowel aan de Weensche als aan de ; Berlijnsche Staatsopera gegeven, toevallig beide keeren gelijktijdig met Carl Orff's „Carmina Burana", waaraan hel door zijn middeleeuwsche sfeer en - zijn verbinding van koor en ballet her| innert. Het is een paraphrase op hel -loude „Don Juan "Ihema in de Middel- eeuwen verlegd. Tooneel is een door een reusachtig baldakijn overspannen tournooiveld, met de loges der toeschouwers (hel koor) Ier weerszijden. Hel koor blijf! zichtbaar ook als in hel middendeel tusschentijdsche changementen piaats vinden. Hoofdrol is minder Juan von Zarissa zelf, dan de Nar Lefou, die op hel hoogtepunt den troon beklimt en Juan om geld en goed, vrouw en geliefde brengt. In Weenen was het Harald Kreutzberg, die deze partij vervulde, VA., in Berlijn Rolf Jahnke. In .-,&,/ -, Parijs vertolkte onlangs Serge 'v?' ,,-.♦, Lilar deze machtige dansrol; '.'<3vV Werner Egk dirigeerde zelf. ./&[' in Weenen danste Hedy* :!!y" , Pfundmayr de Hertogin, in „ •*.'-' , Berlijn Manon Erfuhr. De \ „Schoonste der Gevangen / Prinsessen", de klassieke ballelrol, werd le Weenen ge./ danst door Poldy Pokorny, le Berlijn door Regina Gallo. S.

*48

^»V

%

'

grijzen grafsteen, die In den binnenhof in den muur gemetseld is. srjpelt door de diepe kerven oen zwarte, rijke regen. Muziek-dissonant leidt naar het beeld terug, waarvoor het moderne meis,e vandaan schrikt, omdat hot haar - juist om zijn uiterlijke overeenstemming — de toestemming schijnt to weigeren. In een lorto der muziek wil de bruid van het schilderij wegvluchten. Daarbij blijft echter haar lange bruidssluier aan de lijst haken. Met een zwaren slag valt het schilderij vlak naast haar op den grond

^■'é. Rechts; Poldy Pokorny (Weenen), • ''linkt: Regina Gallo (Berllin) •6TI „Schoonste der Gevangen Prln- ' (foto Eko/Slaff) Btsen",

priAle De harde slag fbekken in de muziek) duidt echter tevens de wending aan, In de lichte deuropening tot de donkere zaal staat thans de op den slag toegesnelde, haar zoekend nageijlde bruidegom. Jeugdig officier in parade-uniform. Terwijl hij sterk, zelfbewuif en lachend op haar toe gaat, werpt zij zich sidderend aan zijn borst on ziet naar hem op. Hij sluit zijn arm om haar, en thans begint in een aanvankelijk nog zeer langzaam tempo het zich thans voortdurend stralender doorzettende thema van de bruiloftswals, die hen beiden langs de schilderijen, door spiegelzalen heen uit hot donkere burchtmidden in het heden terugvoert. Tijdens de wals opent zich door den langen gang telkens opnieuw raam na raam, door den wind opengestooten, en toont het thans door tlarden uifeenscheurende wolken en zon gebroken landschap, tange r,;-opname: zij dansen zaal na zaal - uit de deuren opzij voegen zich telkens meer van de haar zoekende vriendinnen, die door lachende cavaliers van den anderen kant van het beeldvlak opgevangen worden ._ totdat allen zich in feestelijken wervel vermenigvuldigd door de spiegels der zalen rondom, bij hef bruidspaar aansluiten. Grootopname van de laatste dansenden over de rij der paren heen tot naar den lichten uitgang.

■

.'■

-'

'*^*a»^

. f

pROmenaöe Promenade van den bruidsstoet langs de bloem-n waar nog de regen afdruipt. Poort door den binnenhof in en aan de overzijde eruit. Langs den grafsteen. Grootopname grafsteen, waarlangs zich thans opeens in den sterken wind een bont vlaggendoek ontvouwt, over hef geheele beeldvlak heen, _ Slotbeeld: voorhof met op achtergrond de open deuren van de"' kleine slotkapel, waarbinnen de kaarsen schitteren. En terwijl dé" muziek breed uithaalt voor. een feestelijk slotakkoord, waarin zich klokken en orgeltonen mengen, stellen de cavaliers zich met gekruist degens en haie" op en schrijdt het jonge bruidspaar, door den roM der bruidsmeisjes gevolgd, het leven en de toekomst tegemoet. D» ban van het verleden is gebroken. (Al/e Rechten Voorbehouden)

passaCAQllA Zwaarmoedig en met een glimlach, die eer verdriet uitdrukt, begint deze figuur een afgemeten dans. Camera rijdt achteru-t van kop-profiel tot totaal. Het spreekt vanzelf, dat ook deze dans

^

■

>il

.V . ijäv^jy^

jJi ti£*W**™

U*4k i

A

Boven; te Berlijn danste Rolf Jahnke den Nar Le Fou, met Viola Zarell als Parette. Links: le Weenen beklom Harald Kreutzberg als de Nar Le Fou den hertogslroon van Juan. Rechts; scènebeeld van het duel le Weenen.

-■■*m*f*

fffm -<"

.■»-

■

HAGEN EN GÜNTHER

EEN CONCERT IN STUDIO A

Majoie Hajary componeerend aan den vleugel op haar Amsterdamschimeisjeskamer (foto Archief) Zij HJO voor de fijnproevers een byzondere (renielinir geworden deze Woensdagavond-concerten van den Omroep Daarbij denk ik thans niet eens in de eerste plaats aan de honderdduizenden, die deze uitzendingen in hun huiskamers „gedistribueerd" krijgen onder waarmerk van „echtheid" — in togenstelling tot de vele eramofoonplaalprogramma's. Maar aan die honderd-en-nog-wat. die in Hilversum, waar een OmruepWoensdasravond een factor in het kunstleven geworden is. aan de bron kunnen meeluisteren. Deze mqziek-bron is de ..vioolzaal" in Studio A .-aar angs de buikige wanden de ragfijn geperforeerde geluidscoulissen den indruk maken van in de hoeken losgeraakt behang. Z.j is stampvol met luisteraars uit professie en uit belangstelling. Men ziet er iedereen van den D-G en zijn staf tot ..het meisje dat zoo van muziek houdt" toe: men is gul met introducties Hier treden de grooten der aarde niet alleen voor de microfoon, maar ook voor het voetlicht (dat er trouwens met is. de zoldering hangt vol geel-witte klok-lampen)

Vanavond zijn het twee, die Nederlandsch spreken schoon ZIJ vit den vreemde tot ons kwamen. Majoie Hajary, de langzamerhand reeds zeer vermaarde pianiste fcn componiste, kwam als kind uit onze West haar ouders uit Britsch-lndië. Dirigent is onze befkamde landgenoot-m-den-vreemde Paul van Kempen, die anders zijn werkweek tusschen Dresden als leider der Philharmoniker en Aken als leider van het Stedelyk Orkest verdeelt, wanneer hij niet als gast voor de Radio Paris te hooren is. Majoie speelt het »eelderijste van Liszt's twee pianoconcerten, dat in Es-groot, en haar eigen „Fantasie voor Piano en Orkest in Cis-klein", die bij liefhebbers als haar „Hindoestaansche Fantasie" bekend staat. Aan van Kempen's edele musiceer-vreugde is waarschijnlijk wel de keuze van Weber's „Euryanthe Ouverture", het slotnummer van de „Siciliaansche Vesper" van Vmii en vooral de fijn-fantastische en subtiele „KäteböTvor Heilbron"-oüverture van den hedendaagschen Hans ' Pfltzner toe te schrijven.

Zondag 2% Mei; »'S—10.00 „nioemen op den Pinkstermorgen" ■ «ueengezocht en geschikt door Jan Viltera 11-00—11.30 Stafmuziek Staatspolitie Rotterdam '330—.400 „o,. Schijnwerper" 1500—16.IS He. wekelijksche luisterspel „Naar u-Ml'l ,"■ Een "i'crofoonbewerking van "illiam Shakespeare door Jan Lamers. 16.15—17.00 De Melodisten o.I.V. Karel Stoete in.m.v. Henk Fortuin, zang. '17.30—.8.15 Bandi lialogh en zijn Hongaarsch orkest, afgewisseld Trio Jan Hofmeester. 18.15—19.00 „Nederlandsche Volksklanken". {88»te uitzending). „Van den Meiboom". Samen»telling en regie: Eddy Noordijk. 19 3»—at.30^.„La Boheme", operette in vier bedrijven van Giacomo Puccini. Maandag «29 Mei: 9.15—to.30 „Pink»teröiDT*«n zonder zorgen". 1030—IJ.30 Kamerorkest'*♦»«, de Nederlandsche kameropera oJ.v. Nico RlufA«;«, het dameskoor o.l.v. Fred. Boshart. ' ' ■245—1300 „De Pinksterblom is'weer in 't fand". Met den reportagewagen naar r>eventer.

£~M00 Het An"»«n>ent5orke5t o.l.v. Elzard Kuhlman m.m.v. Cora May en Johan Jong 1500—15.30 Salonorkest o. 1. v. Tony Diepeveen 1700—17.30 „Recht door Zee" 18.00—18.45 „Nederlandsche Volksklanken" (89ste uitzending). „Luctor et Emergo". Een Zeeuwsche uitzending. Samenstelling en regie: Eddy Noordijk.

ork«! le,het d"er uitz,:ndin«" valt op. Hier zou het orkest met moet wagen om in hemdsmouwen te spelen' zooals Jazzbands in de kleine studio's. Majoie is in een

n et "ch ^ich 'un

d

he,!f, trane

10.15—10.45 Willy Francois, piano, "'■'■' '0-45—.nis Salonorkest o. 1. v. Tony Diepeveen 11.30—13.00 Septet Jomy Ombach 13 OS T/3-30 , .Fr; v- C*Pelle én zijn Musette-orkest „Musete-klanken van Nederlandsche componisten , m.m.v. Jan de Hollander, accordeon 1330—14.00 „Op het Witte pad". Spaansch muzikaal programma, samengesteld door Dr H M. Merkelbach. '4 15—1500 De Melodisten o. I. v. Karel Stoete I 70o—18.00 „De Lichte Toets". '915—aaoo „Bonte Verscheidenheid", m. m. v. Theo Uden Masman en het Septet Jonny Ombach.

Woensdag 31 Mei: 10.00 I0;4S Francis Keth en zijn orkest 11.00—11.30 De Melodisten , I. v. Karel Stoete, 15-15—16.45 „Halfweg". 18.05—19-45 Amusementsorkest Elzard Kuhlman, 19 45—20-15 „Per Trein door Taal". Luchtige ge,_ .. sprekken tusschen Amsterdam en Hilversum.

il.

m

" " '^n ^

«n een nieuwe concertreis naai' on ,!'H \ ^ ,"" """^ *V*"*™ Japon net m , ^ Tt- 8rek0m£n,>- V^ van Kempen buigt me. zyn Johge. rose jongenskop - die hem onder toch reed, «rüze haren het ui.erlük geeft Tan t

ev n vitalen broed : ^7' "r1"15 speldenlezend r " -" M gelberg -Th iKhoed,.««, me. ziin dirigeerl.anden, over het Griet Symphonie Orkest. Met de flageolet-inzet der violen en het zinderend spel van triangel en tamboerün be»int de „Hindoestaansche Fantasie". Ik heb geen notie van Hindoemuziek maar ik twijfel er niet aan «r de« motieven zyn echen vo ksch, al aanschouwde Majoie Hajary nimmer haar vaderland. Er zitten enkele 1 ndier». onder het gehoor zu luuteren met bronzen gezichten. Na «en lang unisono voorspel golft de roller van de eerste piano-cadeas als vanzelf en haast onmerkbaar tusschèa de branding van het zeventig man sterke orkest doofcj^l, »,« de piano slecht» een der vele instrumenten en ^jfeen »oio Trouwens, de „Fantasie" is gee*' eitrinlyk pianoconcert. Terecht noemt de componiste" Het een fantasie „voor p.ano en orkest", al mogen wi/l^jn^n maschiJn met al te langen tijd een echt piano-eqtictrt Van-haar verwachten. Het eindigt dan ook niet Virtuoos, zooals het daarvoor door haar gespeelde, m^iligif „allegro marziale ^anünato" van Liszt's piano-coacèrt;' maar in mineur: de piano-solo eindigt diminuendi. 'al vóAr de orkest-finale. Dan mischt het applaus van de velefc die bij uitverkocht, stoelen tot op de verwarming Jftin _ en het gezicht van Schaffers. die deze uitzenduren onder zijn hoede heeft, straalt. Wat de luisteraar niet kan zien zijn de donkerroode rozen, die het Indiache" meisje verheugd en met een bekoorlijken eenvoud, gelukkig om haar eigen muziek, aan 't hart drukt: Ook Paul van Kempen straalt, als hadden in deze Weine zaal. *aar nu de geïllumineerde guirlande van rood» lampeknopjes voor het veilige „groen" plaats «maakt heeft ' de honderdduizenden in werkelijkheid dit' concert bijgewoond dat in deze twee uren z,j door den aether in hun eigen kamer geserveerd kregen Buiten breidt in de stralen .Ji»n de avondzon de enorme groene beuk haar pasfèvormde bladeren beschuttend over de glazen wander. van Studio A

I30C

Dinsdag 30 Mei;

BRUNHILD

d.t concert gemaakt. Aan den Omroep herinnert verder slechts de onverbtddelijke tijdÄJolc alier uitzendingen boven het orkest de ongewone opstelling van koper e slagwerk - en de hengelmicrofoons boven de uitvoeren" den, die er u.t zien als de vangarmen van een griinau.omaat, gereed on, de« of gene ob,iga^tiT^ u.t te Väschen" Trouwens, daarvoor dienen imeer dk ..jujubes", aan twee zijden gevoelig, en detuydig! gevoelige, moderne kogel-microfoons '^v* -

Henrik Schölte

DEZE WEEK IN DE AETHER

EN

fies'vard "0?rrSer- Xi^m^' «hter de gordijntjes van de „afluUterruimte", is beweeg van technici wan, er worden te^rgfe^a Rramofoono ' men

den voorav p

■

KRIEMHILD

h TJ£ «^sch, concert-stenmiing. Techniek en routin» .J^Kn langramerhand in d„e 8tudio de inleidende èn afleiden*! sumalen en telefonades overbodig gemaakt Achter-a« «u.« uitbouw van de commandoCg „,

w^ard ^^ ^ ™^i R«slil MAJOIE HAJARY EN PAUL VAN KEMPEN

RECHTS

Donderdag 1 Juuiï 1300—14.00 Amusementsorkest -' Elzard Kuhlman 1415—1500 Gerard van Krevelen en zijn orkest 16.00—16,45 De Melodisten o. 1. v. Karel Stoete 17 00—17.30 Dansorkest Theo Uden Masman 17-30-^-17.40 Nieuws in een notedop. 18.95—18.45 Duitsche Operafragmenten (gram.) ..ar.óo—32.00 ,Het was op een zomerschen dag" Een programma. gewijd aan de maand Juni

Vrijdag 2 Juni;

10,15—11,00 Gerard- van Krevelen en zijn 12.IS—13.45 „Nederlandsch Programma", 1305—13,45 De Melodisten o. 1. v. Karel 16.16—16.45 Gerard van Krevelen en zijn 1700—18.00 Operette-programma op de gfMtjkk 1915—19-45 De filmband rolt ... , 20.00-—33.00 „Van 't een op 't ander". Zaterdag 4 Juni: 10,00—10,45 Gerard Lebon en zijn orkeiit. "-rs—12,45 Het Heerenveensch Muziekcorps o.l.v. J. M- v, d. Glas brengt'een potpourri van Friesche liederen, JéSSMSJ^^^S^^^^^ 13-00—13,35 Gerard nu» Krevelen en zijn orkest 15.00—16,45 „Bonte Middag". 18,10—18,45 JJjJjOj Balogrh en zijn orkest. 19 30—20,qq; fcDe Gemaskerde", Een spannend luistertipél in vier dtelèn door A. B. M. Lamboo -■%W7al-«o. D« Melodisten o.l.v, Karel Stoete, ,; X 'm.m.v, Henk Fortuin, zang, en Tom Erich ,31.25—21.45 Kwartet Jan Corduwener

op Iets anders veitlgt. Daarbij moet me» er uiteraard rekening mede honden, dat het Klbelnngenlled roor ons Nederlanders niet 100 gemeengoed Is als het dat roor de Dnltschers 1st roor ons gebeart er Iets op het tooneel, waarvan we de ontwikkeling soms traag kunnen rinden. Een stuk als ,,D«r Nlbelnnge Not", met xljn veelheid Tan scènes heeft een ge- , Toellge en strakke regie noodlg en de op« roering bij het Deutsche« Theater In den Niederlanden heeft die gerenden In de stUIrolle oprattlng ran dr. Karl Hans Böhm ran het Staatstheater te Dresden. Seherp heeft hij telkens de partijen tegenover elkander weten te honden, daarbij naar mijn smaak wel Iets te reel met be* lichting der afsonderlijke figuren gewerkt (het scheen ai en toe of leder „fijn eigen non meebracht"), maar toch een mooi en duidelijk beeld der tegenstellingen gecreëerd, dat zeker niet te barok was. doch wei alle kleurloosheid miste, waartoe de costnmeering, vooral die ran de mannen, had kunnen lelden. De sterkste indrukken heb ik gehouden ran Marie* Luise Holtn als Krlemhild, aanvankelijk niet eens loo opvallend in haar rol ran Jonge Koningin, doch allengs groeiend tot een vrouw, die Brunhild het geheim ran haar nederlaag verraadt, en tenslotte na den moord op Siegfried, waaraan se self in haar onschuld meewerkte door de kwetsbare plek tusschen nljn schonden met een kruisje op nljn wapenhemd aan te duiden) in haar wanhoop schreeuwend om wraak, duister en grootsèh. soo dat men straks aan haar huwelijk met Stiel aal kunnen gelooren. En ran den Hagen von Tron.le ran Frits Oüntzel; geen een* ooglge reus, maar een vierkant« middeleeuwer, een Heinrich Oeorgeflgnnri trouw aan zijn heer, trouw aan zijn beginsel. Prachtig was sljn eed bij de baar met den dooden Siegfried, waar de anderen iwerem „Ich rergoss nicht dieses Xannes Blutes" en hij segtt „Ich bin des Mannes Todes nicht schuldig", een hnirerlng* wekkende nuance. Met dese beiden hebben ook de andere spelers in hecht samenspel het treurspel sljn mensehelijke mogelijkheid bezorgd: Ulrich Folkmar als de karaktenwakke Günther, Leo Bet« (een gastrol evenals die ran Buth Baldor, die een raak te burgerlijke Brunhild was) al« de Jonge held Siegfried. Gertrud Burg ais de oude koningin Ute, dramatisch geen overtuigende figuur, maar door haar spel gepersonifieerd tot de sorgende moeder, die in haar huis vrede wil hebben. Albert Arid als Alberich de neveling, Walter Oerwln als Dankwart, trouw in zijn dienstbaarheid aan zijn Koningin, die hem beveelt het schip klaar te maken, waarmee se cal ten onder gaan, en dan nog Albert Parlen. Hermann Haensch, Wolfgang (iollsch. Max Adelhfltte en Konrad Klos«. Een stnk van mannen, wier drijfreeren — hoe onrechtvaardig ook het resultaat van hnu liandeMn vaak schijnt — in beweging worden gezet door het geloof aan een hoogere orde en aan een diep bewustzijn van de onafwendbaarheid van schuld en aan de onwankelbaarheid van een principe. Daardoor een drama, dat — ondanks tekortkomingen in den vorm — uitgaat boven het curiosum eener nauwgezette dramatiseering van een klassieke stof. (Poto'i Statilvan itr Lsêtat) A. Glaviman«

■

^

BRUNHILD EN GÜNTHER

II

ï

11

1 " '>"

llli

I,

- - «£•=•>

SIEGFRIED

DE BEFAAMDE ONTMOETING TUSSCHEN BEIDE KONINGINNEN OP DE KASTEEL-TRAP TE WORMS

■!.-.

■■r^n

T^

■'iivmmi

„,-

Mfn

I^W'*»

■ ■■ ' vi'|

lllll ■ ■—

HAH

KOIE — dit 1» in den rulmiten ila tlle btmiaüeünf (uuciwfi ttkitdichur en tocMbMwu — ia e«n ttk, (Ut toowtl rroanr tb In onitn tijd even vaak aaa ondiMetuUiaff tl* aan overachatltof Wft geleden. De vanielfeprektnde eenheid der Grleluche traMdh. de oratoriumvorm van het helden-epoe, deed eigenlijk da gedacht« aan een (met het oog van den to«echott»er) „la beelden denkenden" .^lIS^T1^ ^T. »«Phokl« «Aw.1 «ün heldengedichten met bilt ultlluitende doel om « ijll in de «ma »oor het volk voor te dragao. Hij wal tekatdichter, tooneelepeler en daardoor regiaeeur in één: een uiteret galukkige combinatie, die «ich liadadien mleachien nog maar eenmaal, bi) Shakeepeare, heeft voorgedaan. Ook die »chreef teluten »oor lichxelf M collega-tooneelepelcr. en regiaeeerde Biet alleen wat hy «peelde, maar ook WM »O ge»chreven had Hoewel ia omen tijd de gecompliceerde dramatiache illusie, dit tueachen de coull».en van da groot«, leege, holle nis der tooneelruimte dieat t( worden opgeroepen, tot een vaak overmatig en overdadig vakapecialiame hMlt geleid, galoot ik toch u mogen teggen. dat in vluAtifTttÏÏwi d« ****?** Am toon««lr«ti««ettr dri.wdig la: aTh« h^t da „total« conoeptW" raa het takatdraffla tot tooaaalfaataai«,' schept due daa atiil voer het werk. coBoentr«..rt, vormt en „erttart" bet tooneeldrama. b.! HU te da diaW MfbMttr van all« speler« van groot tot kletoj een ia hoofdia.k peychoHwtach« functie en misechien de belangrijkste, daar hat ten.iotte MeTdi »peelrollen, de fignren, de menschen van vleesch en bloed tUa. dl« alt« «ram* tusschen dei« gestalten la ensemble-kunst — waarbij d? regisseur «WI »oort orkeetdirlgent ia bat fUn-a/stemmen der nuance« dient te «ib — tot lijtt breawa c: Hü i. wat Je Fraiwchw noemen ^TawSur» Sfei^ u.^^.T.i'" t0?»"lb*l<'. »üa diepte- .„ »Un vl^ird««l£5r7Dti« Uatttt functie dwingt h«ra tot xeer nauwe sanwnwerkiog met, «ooaiat lot II ^ST i* olr,r. «"•n..«1««'«-««"- P« me««te regiswurs ia het buitanlaad

ÉiitHlLllüliJ

V:

f-1

■■

At."AlS" ^ **»**«** ****** - «"« «««t «an d« ..i"^'^ T' **?*** **"* ««»1 achteraltngaa« tooaaclenlttwr, evenals „aan kleinere tooneeten met cao minder uitgebreiden «taf. ia het gewoonte geworden, dat de regisseur teven« «en d«r medespelers ia. Ook ten oneent la da regieseor vrijwel steed« «aft acteur. Het geeft hem da bevoegdheid tot da belangrijkste, da psychologische taak der regie: de dialoogregie. Maar bet Sgs*i hem «aak da mlse-eBHcènt in puor plastischen tin varwaarlooMn. Daar eau voorstellingen vaak ia den |P«il««rèa «in dé „«pelleiding" miiun. WP*** «U ook de optische «trleertag, die vooral voor klassieke tragedü« '"labaar ia. In dit opïlcht souden wü de film kunnen leeren. D4ir «al regisseur nimmer nalaten om «Ik« jaira-laatelliBt" Op dUpte-werking vlakverdeeling te controleeren, foo baar den cameraman niet voor«ft. Diir laat hfl dsarentegen JoUt ', d« dialoog-regie 0>U de Dultache maeatal «en apart „vak" raa een »iWiaeenr) aan een ander over. Btt to onjuist t« meenen. dat een roote , »eggen wc klassieke vertoog vul en koatbaar decor noodig Jft. Juist in deien oorlogstijd blijkt buitenlandsche tooneelen hoe van de M een deugd gemaakt kan worden -hoe door een aubtlele kennl« btf den Meur van de belichtingsmogelijkJtt, de vlakvardeelingen en d« dlepterklngen (het laatste vooral door bürfrondproJectliB« vaa vfcrirroote -ntaarnplastjes ca niet door een decorfc*» a a) de Jnlate sugirestie, de dramaJaehe illusie wordt opgeroepen. IfMat naar het oude, hartige woord mm den Burgtheater-intendant Laubc l^|n« groepen van menschen „letdera" noodig hebben, n.1. soldaten, tooneel.:iBeIer« en rooversbenden, la maar ten 'halve waar. BIJ de veldtocht, die elke vertooning ia, «peelt bovendien de strategie vaa het slagveld der „BOhhe" Sm weialg minder groote rol. Ten bewiiie moge dete fote'a gelden. p Men «tot link« boven hoc voortreffeI luk geconcentreerde tooneelverllchting aan eea kleine ruimte de diepte, de warmte en de juiste stijl van landelijke

reinheid en beale kaa geven (uit Bllllnger's Tiroler drama „Der Oigant". opvoering te Keulen). Daarnaast de »fgemeten, »treng klassieke, verticale en met de «u"parallelle lijnen dar koor figuren SchilUr*» „Braat »o« Maaaina1'. R» daarvan (tot men hoe enkele, qna rtaal luchtig« en simpel« ttogtn lp«««, snel te ch«ngteren «etttukl toch den vollcdlgcn sfeer «aftel in een Shakespeare-blijspel, dat th ook ten oaxtni' verwacht wordt (Bal M| Lothar Müffiel'« etulcenertlag «HH „Maat voor Maat", met MartMia Hoppe). Rechts boven be luistere men in de fijne, juist eenigsiins bekrompen, barok-pronk de zeventiende-eeuwsch«. Brandenburgsch« hof-sfeer tot telf» la. de slaapkamer der Koningin (uit Heinr Hilpert'« enaceneerlng van Hans Ri barg'« Pruisendrama „Friedrich ] In het Kart van de pagina roept enkel hekwerk met één opening co daarachter de gericht« musketten bewaker« — eea beeld, dat kleiner dan en congruent aan de groote t neelraimtel — de gevangeiiiscfeer aanstaande terechtstelling van Marqul» Poaa uit Schiller'» „Don Carlos" op.| Rechts onder, uit detelfde waarlijk Spaansche raise en «cine (van het kleine Hessisches Landestheater in Darmstadt), hettelfde hek, met daarachter de achtergrondprojectle van een ovcrgrooten, fantastischen Ët Oreco: ditto, sterk gestyleerd, de sfeer van geestelijke benauwenis en tyrannic van Philip« lt. Links onder, tenslotte, «let men uit een simpele ,,Faust"-enscene«rlng, wat de juiste, gedurfde achtergrondprojee* tl« ontstaan uit nauw« samenwerking van spelleider-regisseur «n decorateur- schflder vermag. „Materiaal" koste dit decor weinig, bij een maximum aan illusie door gedurfd« ruimte-benutting «n vlakverdeeling. Henrik SdtmMu

i

&iüin^i<mi^iiiir .■■■-■

«Hb. jffl»_

-A

C^r^^^^"^-**?" —9

ri. tAteHiäi.1 ■» .néww.

UIMTE '-Y'Wtit"•■ft'

I

. .-

■

■

» ..

■^^^

. % • ':.*'

m

^.

,H w . ktfil

II111 r

.^v/

Pi

(

'**

iüil

•Am^ê^ -•31

^«««r %.**

.... ■--?-■*.

/

.

""^l

-'i'v--'1"

Een der Mem. men, die teder Item« de radiospreker G. de Jottelin de Jong (CNF/Virmtnltn)

-*■-■ ^f

DEZE WEEK IN DEN AETHEK

II

"DIE WOLFE"

Zondag a 1 Mei: 915—JO.00 „Zondagmorgen louder lorgen" 11.00—11.jo Melodisten o.l.v. Ksrei Stoete 13.30—13.45 »De Schynwerptr". 13.4S—14.00 Ihr. Mr. S. M. S. de R.nit. over het onderwerp „Staat en Kultnnr". 'joo—1730 Cabaret „De Splnnekop". 18.1s—19.00 „Nederland»che Volksklanken üMnitellin« en reide Eddy NoordUk. 19.30—«.30 „TiefUnd", opera v. Eugen d'Albert.

een uitecst actueel ooRlogsöRAniA op öe öuitsche pUnken

Maandag sa Mei: IO.ÖO—11.00 Salonorkesl o.l.v. Tony Diepenveen n. 15—13.45 „Nederlandsch programm»". 15.IS—i«.4S ..Blek «at wils''. IJM—18.00 Amusementsorkest EUard Kuhlman »o-0«—»a-oo Concert door het Omroep-Orkest o.l.v. Paul van Kempen m.m.v. Bernhard Hamann, viool. Werken van Motart, Strauss «n Ravel. Dinsdag »3 Mei: ïfüZJi'ü 13.03—14.00 14.15—15.00 'S-SO—16.00 19-15—"00

C,p Ue m Q"" \Septet Jonny *Ombach *$* m. »Matteoricest Gretl Perelli Frans v. Capelle en ttfn muwtteorkest „Zonnestralen in tlekentalen" „Bonte Verscheidenheid".

Woensdag »4 Mei: ZATERDAG:

DINSDAG:

Vanmiddag naar Fran« van Schaick geluisterd. Hfl is de man, die xingend rwerft en ook wel eens zwervend ringt. Al met al dus een ringende zwefver. Je ïoudt hem in zyn bühnepakje geen dubbeltje geven, hetgeen ook des zwervers is. Heeft voor r^n aanstaand Belgisch tournee een Fransch liedje ingestudeerd ter beleefdheid. Als re hem er nu maar kunnen verstaan. ZONDAG: Meeningsverschil met mevrouw ter Kraeke. Namelijk geluisterd naar het »pel „Het koor stort in". De clou was, dat het kerkkoor tenslotte niet instortte. Pfffttt, regt ,ter Kraeke, titelfout, moet zfln: „Het koor stort niet in". Menschen eigenlijk nooit gauw tevreden. De beste oplossing lijkt me hier: „Het koor stort niet/wel in". Doorhalen wat de luisteraar niet kan hooren. MAANDAG:

-

Luisterspel gehoord, dat geschreven was door die en die, naar een idee van hoe-was-zünnaam-ook-weer? Wat. »ou je denken van het volgende: „De Moordenaar met de Wipneus". Rauw luisterspel van Tobias, naar een idéé van Lien ter Kraeke, bedacht door Jopie Nikkelstaaf, voortgekomen uk Fransien van Tobias, opgeweld In Jacob Fleschjes, met dialogen van Hendrik de Brave. Wat het honorarium betreft: dat krijgt hjj of »fl. d'e het inzendt.

CflRRE

BW oi.rxujiiNNiNk FEt'SSSOOiRca

IEDERE DAG 2 EN 7.15 UUR (uitgezonderd Vrijdagmiddag)

„De Gouden Rlomp" m«t KEES MANDERS EB* MVÜB MIT UN WEERGALOOS TEMPO Orkest onder leiding vao MARTIN ERICH

Ben uitgenoodigd om ietfjvoor de radio te schryven. Aardig van die lul, hè? Moet precies 150 regel» lang j^n. Heb telraam gekocht. Leuk onderwerp, namelök: „Cinema en Theater". Tja, wie kaatst moet de bal verwachten I Ik weet niet of il zelf »preek (Fran»ientje tuadplegenl) : m|jnf„R" rolt niet, mijn „K" is ite weinig forsch en ik „»chllsch" na een puntkomma. Nou, mij be»t, ik heb toch microphooiwree» in acuten vorm, zegt Fransien, die zich mijn howelijiiaanzoek herinnert. WOENSDAG: Vandaag nette, blonde, slanke manipersoon mij aangesproken. Beroep en wat er bij hoort: algemeen volontair-gid« in wereldsteden - »uperdynamicu» - npvelleechrgver - novellelezerbioloog-assist. manager-directielld van Hagenbeck - Raubtierinspektorechrijver - houder van rustkuren - radiospreker - radioreporter - creator - Rarararubricist - plaatsvervangend conferencier - konijnenexport - hare win dh cm denvertroetelaar - mag op geen gezellig avondje ontbrekeh - her»engymna«tiekleeraar. Naam: G. de Josselin de Jong. Photo: aanwezig. DONDERDAG: Brief gehad van bewonderaarster. Inhoud : „Ich liebe dich, T<Jbia»I" Dank UI Velletje omgedraaid en than» inhoud: „Ik zal je je oogen uit je hoofd krabben, omdat je som« zoo naar tegen onschuldige meisjes doet f" No ja, het zijn twee opvattingen, die niet eens zoo veel verschillen. Geen postzegel voor antwoord. Zal zeven en een halve cent van Fransien leenen. VRIJDAG: Op Pinksterdag een uitzending van „Naar het U lijkt" van Williatn Shakespeare. Vele Jonge menschen vertolken vele beroemde rollen en dat op zichzelf zeer aanlokkelijk en frisch. Groote keien ook aanwezig. Jeanne Veratraete als Rosalinde, Jacques de Haas als Orlando, Piet Rienks als de Nar en Jan Lamer» als Jacques. Regisseur Koetsier Muller loopt zenuwachtig alle drogisten af om groeimiddel voor zware stem te vinden. Voor Rosalinde, die een mannenbroek draagt, als het zoo een» te pa» komt. Moet »urr'"""*-*i,"",v ""»ten 1 ZATERDAG: Iemand vroeg, of alle» gemeena i», wat ik schrijf. Wel nee, natuurlijk niet^ Het gaat alleen maar om het honorarium. Tobias

■'■'iimrT'ifin yiii^mWuf

13.10—13^5 Gerard vsn Krevelen en zyn solisten 1515—16.45 „Hallwea", met Psuly Stevensky, «ang, Jok» Suer», voordracht, Henk Fortuin. «aa«, Jaoj. Schutte, trio Hofmeester en de Mclodisten o.l.v. Karel Stoete. 18.05—18.45 Amusementsorkest Elrard Kuhlman »o-'S—»aoo „V«n Heinde en Verre", muiikale indrukken uit eigen land of van ver daarbuiten. Donderdag «5 Mei: »»•IS—".4$ 1305—14.00 met Ben 17.00—17.30 18.05—18.45 1915—si.30

Septet Jonny Ombach. De Melodisten o. 1. v. Karel Stoete Stcggerds. Theo Uden Masman en rijn dansorkest. Opersconcert. Avondconcert Concertgebonw-orkest.

Vrfldag a6 Mei: is.15—ia.15 «Nederlshdsch progrsmma'f m.m v Fran« van Schaick bsriton, kinderkoor o.l.v. Willem Hespe en het Omroeporkest 13.05—13.45 Orkest Malando. 16.13—16.45 Orgelspel door Johan Jong , ..D* fllmbsnd rolt. . . ". i»«?—'?-45 tl^,,f,i »A11««»»«»»««»«:" in het teeken van „Cinema * Theater", waarin o*. W , Sï ï .A,*f*..1IVrh,t »••"»•d „Clne. maI * Theater", Koos Speeahoft ea de

bekende gooehlaar W. Melachlnl aallea sprekM, ea ook eea luisterspel alt het eireaslerea, getiteld „Madame Eeneé", ten irehoore aal worden, gebracht. Namen«telllngt ChH» Volkamp! ""«■ Zaterdag aj Mei: 10.00—10.45 Gerard Lebon en zijn orkest "■'IritsJt* B',ldl B*lo'h eB ,iin Hongaarsch 1300—13.55 De Melodisten o. 1. v. Karel Stoete met tang van Henk Fortuin. 15.00—16.45 „Bonte Mktdag" met Ore« Perelli. »0.00—30.45 „WereldschUgers". Septet Jonny Ombach en het pianoduo Andre de Raaff en Jacq. Schutte. SI.SS—as.oo Gersrd vsn Kravel.n en »ijn solisten

weer Jotograjeeren 1 Do Was« to Alkmaar an vel« andere historisch«

monumanton Dan lavart lader« (otchandalaar U w««r «amara'a *« Baisapanftlm« van Velgtlandar

\*iHfJiiiniHr' ^i"

—

■

Drie vrouwen op een terras in Silesië: van twee echtgenooten en een verloofde keerde slechts één terug .... (foto's Staff/BUdtrdunst) door het Deutschen Theater opgevoerd, is een ruw, ongaaf, positief „onprettig", maar even positief belangrijk drama. Behberg deeit het lot van allen, die driftig en onbekommerd nieuwe wegen zoeken: als wondlooper der kunst kennen aij noch gaafheid noch „beschaving". Persoonlijk verneemt men weinig van hem, hij is menschensehnw ea teruggetrokken. Maar onwaar is het, dat hij rnstlg op zijn landgoed in sllezle leeft. Bij het begin van den oorlog meldde hij zieh als luitenant op een onderzeeër en hij was eea diergenen, die daardoor de Canadeesehe St. Lawrence rivier met eigen oogen leerde kennen. Zijn drama „Die Wölfe" is blijkbaar de onmiddellijke weerslag zijner ervaringen: het eerste ea het laatste bedrijf spelen op het landgoed in Sllezlë. Drie vronwen en drie Jonge mannen, officieren der oorlogsmarine: in het derde bedrijf keert slechts een van hen als onheiisbode terng. Het middelste is een FK-berleht van de kleine, kondbloedlge, verbeten gemeenschap van officieren ea bemanning In het binnenste van halzen ea machines. Ka tachtig dagen van zoeken de aanval op een convool. Plicht Jegens het vaderland, dood en overwinning. Hans Behberg, wiens genadelooze, soms schijnbaar liefdeloose, dramatische chirurgie wel eens vergeleken is met een Blitillebt-opname, vlijmscherp afgaand op den kern met veel rook en nevel eromheen, analyseert het thema „vaderlandsliefde" op zijn meest wezenlijke bestanddeolen. ZIJ geldt voor de mannen'onvoorwaardelijk. Een van hen spreekt het moedige woord: „Ik ben soldaat en JU mijn vronw. Als Ik val, ben JU de soldaat. Draag het".- Zij geldt voor de. vrouwen — soms even onvoorwaardelijk, soms onder de voorwaarde, dat het haar de liefde van hun leven niet ontneemt. De hardste en grootste vronw uit dit drama is Juist de vronw, die tegeaover de uitspraak der Bomelnen, dat het loet ea eervol is, voor 't vaderland te sterven, de uit het diepst van haar eigen hart opwellende woorden van „het gruwelijk ondier Vaderland" spreekt. Marie von Oppen heeft haar eerste man reeds voor het begjn van het drama ais dnlkbootkaplteln In de Caralblsche Zee verloren. ZU droeg het met het Us der verbittering In haar hart. Een Jong officier werft om haar. Ta het derde bedrijf ig ook hij gevallen. Thans breekt het verzet van Jaren door In deze vronw, tegenover haar schoonzuster, die de woorden spreekt van de armee der dooden. die altijd het leger der levenden ^egeieldt. Pas als Marie »iet hoe dese Jonge Vronw de hardste slag van haar eigen noodlot draagt als aU vlak daarop ook den dood van haar verloofde verneemt, en als — in een mystiek, die Rehberg nooit verlaat — de door de blokfluit van een ouden schaapherder opgeroepen geest van haar eersten echtgenoo verschijnt,, vindt het drama eea ethische oplossing, die echter door het meereadeel der critiek, die wij lasen, als niet de sterkste „katharsls" In den klassieken sin verworpen wordt. Maar dat hiermee eea groot, primair eonflict van allen, die in oorlog zijn en dat nimmer negatief kan worden opgelost, door Behberg is opgeworpen, wordt door niemand betwist.

Tusschen buiten en machines sterft dto duikboot' commandant

.

,

■

f

' •

- r~

HOOFDPIJN • CONSTIPATIE • ZWAARLIJVIBHEID I

r^r^^:

. ,

■ ^^mtmm^mmm.

^^^"

AMSTERDAM

■

OM^CV MC*" .(, TWEEDE EN LAATSTE WEEKl

met REXIS, de jonge Hollandsche clown internationale attracties

Dag. 2.30-7.30 u. Belde Pinkrterd. 2, 4.1S, 7.30 u.

eet walvisschenvleesch f 7

AMSTERDAM

TRUCTINES-VICHY beschermen Uw gezondheid, doordat zij een eind maken aan de verstopping, die er veelal de oorzaak van is, dat U zich onprettig en ziek voelt. Zorgen er voor, dat de overtollige stoffen en vergiften snel en veilig langs natuurlijken weg hel lichaam verlaten. Een vruchten laxeermiddel in den vorm van een heerlijk smakende bonbon.

OSKAR SIMA

■

ANNELIES REINHOLD

in de spannende film

HAITI DOUANE! (Die unheimliche Wandlung des Alex Ro jeher) Bavarla-hlm Toegang 18 jaar Dagell)kt 1.30. 3.30, 7.30 uur Belde Ptnktterdagen 1.30, 3.30, 5.30, 7.30 uur

De Eskimo's smullen ervan. Maar U ... ? U

kunt

pudding.

ook

smullen.

Iets aparts,

Van omdat

V.I.F.zij

zoo

echt roomig smaakt. V./..F-pudding : dè lekkernij ook voor U.

V.I.F.-PUDDING: de lekkernij voor UI

AMSTERDAM

AlHAHMA YEmiJCBAAR BIJAPOTHEKfRi EN DROCISJEH

-Het groote iilmsucces voor de ELFDE WEEK

VIF

V (BrECÏMWOORDIGEBS VOO« NEDERLAND NV. . h F., B. MEINOMSMA. MN HAAG

(Wen die Götter lieben] mei

HANS

HOLT - WINNIE

MARKUS

Wien-fllm Toegang 14 )aar Dag (ook beide Pinkiterd.) 1.30, 4 u., 7.30 u.

Oostland roept!

ROTTERDAM

ARENA

Wegens enorm succes DERDE EN LAATSTE WEEKl

DAAR WAS LAATST EEN MEISJE LOOS

BIOTRAN levertraancapsule* zijn gemakkelijk in te nemen •n bevatten, behalve Vitamine A, een hooge concentratie aan Vitamine D.

met FRANS DU MÉE - MATTHIEU VAN EYSDEN - HARRY BODA Dagelijks 2.15, 7.30 uur Belde Pinksterdagen 4.30. 7.30 uur

ROTTERDAM

IAPITDL FERD. MARIAN - MARGOT HIELSCHER

in een film vol humor

BIOTRAN

D A de Graal s Handel 4 indutlri« DAGdA C V . Potib «5 A dam-C

OP HEETERDAAD (In flagranti) Bavaria-fllm Toegang 14 jaar OP HET TOONEEL. HONOLOELOE-KONINGINNETJES Dagelijks I 15. 3.30. 7.30 uur Belde Pinksterdagen 1.30, 4 uur, 7.30 uur

Reeds bonderden Nederlandsche jongens en meisjes bevinden zich in de Landdierfst-Kampen in West-Pruisen. Zij bleven niet bij moeders pappot, maar trokken 'uit cm boer en boerin in het Oosten te worden" Daar werken zij op het land en helpen mede aan de opbouw van ons Nieuwe Europa. Zij zijn onze jongste vrijwilligers. Versterkt hun rijen I Meldt je aan bij den

GERMAANSCHEN

LANDDIENST

Wij

Amsterdammers zijn in de twee laatste winters verwend op circusgebied. Reeds twee seizoenen achtereen heeft Carré gastvrijheid geboden aan het groote circus Mikkenie-Strassburger. en we zagen het in dien tijd al zoo'n beetje als ,,ons" circus. _Doch Karel Strassburger weet, dat Nederland grooter is dan Amsterdam en dat ook elders in Xederland circusliefhebbers wonen. Vandaar dat hij besloot om na een kort verblijf in België terug te komen om met een tent een Nederlandsche zomertournée te maken. Kn zoo zagen de Gooilanders uit Hilversum en omgeving enkele weken terug de groote viermasts-chapiteau op een terrein aan de Soestdijkerstraatweg. Die groote tent, waarin drie-en-een-half-duizend toeschouwers een plaats kunnen vinden, verandert het geheele aspect, dat wij uit Amsterdam kennen. De romantiek van het zwervende leven, die zoo onverbrekelijk met het begrip circus verbonden is. gaat teloor in een gebouw met marmeren gangen en glazen deuren. Daarmee is niets gezegd ten nadeele van ons goede oude Carré ; integendeel, wij zouden er in den winter zeker feestelijk voor bedanken om in een onverwarmde tent een circusprogramma te gaan zien. Doch in den zomer, als in elkeen de drang naar buiten ontwaakt en als de jongere generatie weer droomt van kampeeren en trekken, dan komt een circus in een tent veel beter tot zijn recht dan in een bestaand gebouw. Zoo zullen dus in den loop van den zomer tienduizenden Nederlanders gelegenheid hebben hel programma van Mikkenie-Strassburger te aanschouwen. Kn als zij zin voor de realiteit hebben, hetgeen overigens een waardevolle nationale eigenschap is. dan zullen zij zich onwillekeurig afvragen hoe het mogelijk is. dat een reizend circus in het jaar 1944 zulk een volledig en grootsch opgezet programma in de piste brengt. Als wij weten, dat het dierenpark hoc tempore bestaat uit vijf Siberische koningstijgers, drie teddyberen, een.tiental ponies en verder alle paarden die dezen winter de stallen van Carré bevolkten, dan voelt men een onverholen bewondering voor de circusmenschen pur sang. die in dezen tijd al die viervoeters onderhouden. Juist het feit, dat et voor de dierennummers zulk een belangrijke plwts is ingeruimd, is een waarborg voor de onttpvajschte circussfeer. En het optreden plaats ^tuk hun plaats in het orden door den hein de piste gebracht ze Afrikaan hoe voorscht. De koord-

dansende tflger is nog stee^ä'hftt'hoog oattpunt van dit klassieke circusnummer-. Terwijl de kooi door pootige requisiteurs wordt afgebroken, zijn de oogen der toeschouwers gevestigd op een rank figuurtje, dat in den nok

De domißfm^di Hadann 1ÊP*~~' *«" tügerél

van de tent gedf voert : Lisette Rom, die haar reput acrobate ook thans weer bevestigt. En dan wordt het tijd voor de paarden. Niet zoodra heeft Lisette dankend voor het applaus de piste verlaten .of de show, die de Strassburgers hun Europeesche vermaardheid heeft gebracht, neemt een aanvang. Om beurten presenteeren Karel en EUy Strassburger hun vrijheidsnummers. Er zijn bijvoorbeeld tien vurige grijze Berbers, waarop indertijd de beroemde FranscÄe koloniale Spahi's hun charges maakten, die in de vrijheidsdressuren voor de pauze een uitstekend figuur slaan. 'Eu natuurlijk heeft de pony-speeltuin, die zoo meesterlijk door Elly Strassburger gedirigeerd wordt, vooral bij het jeugdige publiek een enorm succes. Als de laatste hoefslagen zijn weggestorven, maken de zingende acrobaten Jack en Josée, die bij hun optreden groote vroolijkheid verwekken, hun opwachting. Zij brengen zeker een der origineelste nummers op het gebied der parterreacrobatiek en weten zich in de voor hen vreemde circus-arena uitstekend van hun taak te kwijten. Regina Strassburger, meesteres der klassieke hoogeschool, is met haar Zweedsche volbloed Boy eveneens pre'sent. Haar optreden is achttienkaraats-circus. Zij zou met haar nummer een beeldhouwer kunnen inspireeren. Nooit zag ik een paard een volmaakter passade of een sierlijker Spaanschen draf maken dan de gitzwarte Boy onder zijn in donker fluweel gekleede meesteres. Van andere allure, doch eveneens knap en dergelijk, is het voltige-nummer van de twee Conrads. " dat het paardewerk voor de pauze

KONINGSLAAN 9 - UTRECHT. Oe llnhusiit'i CINEMA &' THEATER — (nr. 22) 12

ÉM

tV\ /<

besluit. liet pauzenummer zelf is terecht gegeven aan Rio & Co. : een meisje en twee mannen, die een voortreffelijk en bovendien zeer oosspronkelijk aandoend adagio-nummer maken.

Pinkster-Variété 12

livivicvi

De Mando's, twee charmante meiskes uit Scandinavië, luiden met hun anker-toeren de tweede helft van het programma in, waarna Wilke zijn beroemde teddyberen hun hilariteitverwekkende toeren laat uitvoeren. De knapste van liet drietal is Murzel, die fietsen kan, en daarbij niet alleen trapt, maar ook echt stuurt. Met hun koddige bewegingen steken de beertjes de beste potsenmakers naar den kroon. Zijn rijkste en mooiste vrijheidsdressuren bewaart Karel Strassburger tot het laatst. Zij bestaan uit het nummer met de zes Noorsche fjordenpaarden, die het intusschen in de vrijheid al een heel eind gebracht hebben, en uit het optreden van de twaalf gitzwarte Friezen. Als men Strassburger aan het werk ziet met zijn twaalf favorieten, dan beseft men dat dit nummer van wereldbeteekennis is voor het circuswezen. Zoolang zulke schouwspelen nog in het „piece de resistance^ vm het circus uitmaken, kan het niet ondergaan. Van groot belang is ook de clowns-entree, die in dit programma verzorgd wordt door de Drie Uabusio's. meesters in hun vak. Kostelijk zijn de muzikantentypes, die zij het aanschijn geven. Zij vormen een aardige aanwinst voor de lijst van beroemde clowns, die achtereenvolgens in de piste van Mikkenie-Strassburger gewerkt hebben. Een vaardig gereden cowboy-voltige besluit het programma, waarmee het circus, dat zich reeds zulk een goeden naam verworven heeft, op reis gaat. Ongetwijfeld zullen tienduizenden landgenooten den kans om" weer eens een echt groot circus-programma te genieten met beide handen aangrijpen. En komenden winter zien wij het graag weer in Amsterdam ! (Tefkem-retoTtase Eliue van F.tjkern) Leo J. Capil

:

a;^:. ;

NIEUWE

■

i

PINKSTERBLOMMEN

Het Pinkster-variétc-programma Van ,,Royal" is fleurig en vroolijk. als een weiland bezaaid met pinksterblommen. Men Vergeve het mij. als ik ditmaal in verband met de plaatsruimte slechts die bloemen pluk en tot een ruikev rangschik, die bijzonder in het oog vallen tusschen de anderen. De geur van dit pinksterbouquetje in dit hoekje van Cinema & Theater moge U er toe bewegen zélf het bloeiend variété, dat het programma biedt, in zijn volle weelde te gaan aanschouwen. Daar is dan in de eerste plaats Suzy Wandas, wier vingervlugheid aan het ongelooflijke grenst. ,.Manupuleeren" noemt men deze hekserij in de taal der magiërs, doch ook als het anders heette zouden U en ik ons afvragen hoe het mogelijk is, dat menschenhanden een doodgewoon spel kaarten tot levende, bezielde dingen maken, behept met geheimzinnige eigenschappen, die ze

IN

ROYAL

naar willekeur zichtbaar en onzichtbaar doen zijn. Juist als U zich -hebt voorgenomen om die kunstjes voor Uw volgende kaartavondje óók ts leeren, verschijnen Angel en Laurel, die feeelemaal uit Denemarken gekomen zijn om ons aan het lachen te maken, voor het voetlicht. Zij slagen wonderwel in hun toeleg en vooral Laurel, die een tweelingbroer kon zijn van den beroemden Stan van de film, oogst veel succes. Samen met Angel voert hij nog een aantal perfecte komische dansparodieën uit. De vier Kentons, 'knappe acrobaten met een reeds gevestigden naam, zorgen met behulp van hun lichtend anker voor de noodige sensatie en hun optreden doet vermoeden, dat jnen met de eenige vrouwelijke Kenton -beter kan kersen eten dan ruzie maken. Coos Speenhoff Junior blijkt nog stetkls een waardige nazaat van Senior. Toch ware het mij,

■

:

^

.

■

en wellicht ook U, aangenamer, als hij van de menigvuldige ooievaars, die hij te berde brengt, er eenige thuisliet. Zijn terugblik met het nobele vers van de koopzieke Cato apprecieer ik het meest. De crack van het programma is Rexis, de jonge Nederlandsche, clown, die in zeer korten tijd tot een nationale held is geëvolueerd. Het is inderdaad een zeer knap, modern clownsnummer dat hij laat zien, en ik hoop van harte, dat hij erin zal slagen origineel te blijven zonder zijn eigen karakter geweld aan te doen. Nog niet zoo lang geleden maakte Rexis in hetzelfde theater een vrijwel analopg nummer, dus nu kennen we hem langzamerhand wel. Het is thans aan hem, onze verwachtingen voor de toekomst niet teleur te stellen. Ja, en zoo zijn er nog een half dozijn varié'tépinksterblommen, die U zélf maar móet gaan plukken. Het is de moeite waard. Daar staat trouwens de goede naam van „Royal' borg voor.

IS dochter van een bekenden bariton der Leipziger opera zou Gisela eerst danseres worden en debuteerde dan ook op „Spitzen". Haar weg leidde echter via hel tooneel naar de film en van daar weer terug naar het tooneel. Haar groote kans kwam toen Fritz Peter Buch de juiste figuur voor de titelrol van de film „Annemarie" zocht. Als Hendrickje in „Rembrandt" is zij vooral ook ten onzent bekend geworden, (late's l'
L.J.C.

fei

IN JUNI kunt U

r

•*'*»}»."'«.i4,'i.,.-.

■ Ml

; 1 :*«

i/U. V..

■^.>-

FRED F A GEL beluisteren in: HORTUS THEATER • AMSTERDAM METROPOLE PALACE - DEN HAAG PRINSES THEATER . ROTTERDAM •n op de BONTE RADIO-MIDDAG van 17 JUNIta«.

THUIS

Adr«s: Hooidrift 145- . R'DAM (W.)

äü»

..*Ë>

Gij hebt iets te

veiHcoontN: goederen, kennis of diensten. Het heele leven is verkoopen, want altijd moet gij anderen overreden om Uw waren, Uw Ideeën of Uw diensten te koopen. GOED verkoopen Is een WETENSCHAP, die elj moet kennen om In hel leven te slagen. In Dalmel]er's Cursus Is die wetenschap voor U vastgelegd. UU de kennis en de wetenschap van de allerbesten zijn de wetten van het koopmanschap geformuleerd. Dalmeijer's Cursus versterkt Uw overredingskracht, bouwt Uw persoonlijkheid op en geeft U de efficiency, die nu onontbeerlijk is, door toepassing van de moderne psychologie - En: Dalmeljers Cursus heeft In ruim 30 Jaar reeds tienduizenden tot succes geleid. Neemt daarom het besluit om door Dalmeljer een goed verkooper te worden, dus enthousiaster en aangenamer te werken en daardoor meer te verdienen. Vult dus onmiddellijk onderstaanden BON In en verzendt hem.

BON

,

(langs dize /y» afknipptn a.u.b.)

Zandt mij hotUloo« Uw uitg»br«ld» brochur» over „Verkoopan velg«nf d* U«r ven hm\ w#tenich»pp«lljk kdopmpntehtp".

NAAM ...

STRAAT

No.

ADRES .

(Invullen in druklittm a.u.h.) Na invulling opz«nd«n mal 1 5 ei aan poitzagals aan i Dalmaljar'i Curiuttan, Konlnglnnawag 182. A1d-Cr.^4i , A'dam-Z. U kunl ook par brlaf ichrljvan, all U dn blad nlal wilt basehadlgan.

•

DE HÖPFOR ZUSTERS PROBEERE»

CAFÉ RESTAURANT CABARET

AMSTERDAM "^ UHOSCHVUM 59

IEDEREN DAG VAN 3 TOT 10 UUR EEN VERZORGD

mm

CABARET.PROGRAMMA

DMSCOSTUIMS v

B

HONGAARSCHE ORKEST ran

FRITZ ZINDEL

,

•ï^*l• *f^ »" v****** <**4* twiutw M«rget M H«di WpfiMr hun kostbar« cMtawm wH IM VAT^KM véél itrwttitrt«inroliii. ém «Il Stawb «.nd«, ftUMd «Mn. Hl.r ^.t m«n hun ontw.rp •» NI «.UMwl,
VOOR DE NIEUWE

BEN TER HALL's REVUE worden GEROUnNEERDE BAIXETMEKJES gevraagd. • Contractduur 7 maanden SPOEDIGE AANBIEDINGEN AAN:

.

BjïN TER HAU.'» REVUE • BotAavelaan 30 - ARNHEM TELEFCX)N 210S1

TE HUUR off TE KOQP GEVRAAGD

(BIC BIOSCOOPTH EATER

CONFERENCIER THEO MOENS

OPENING ^\ PRIMA CABARET PROGRAMMA VAN EERSTE KLAS ARTISTEN

IM 6EIDERUN0 OF 0OSTEH DES UHOS

JEAN CODOLBAN

Brlovtft ondor No. 2061 «tri Actvértomio Bur«au SUCCES

HONGAARSCH STEMMINGSOftKEST

J«n Luykanstrant 27, Am«Urd«m-C.

HERMAN RIHKET'S VARIÉTÉ MIT Dl JOBOHMMDI

KILIMA HAWAHANS Boekte den laottten Ujd o. a. de _V0ltf0i|<|« luccewen.-

AMaSfOOET.Dn.cla8«, B«.prokti> ojtvwri BOOOVOOW, ENZQOVOOtT.

M Van 'l Z.lld*. J«ok OardonDü.; dVHa« •n (aan dm vieusdQ W. tlonlay u

ISN TBIOMPH . m Noord«ll)k« proYlncU» vao oiu land, K*i*nr«»rt MD avand voor HM groom* auoooinnraier' v« <>•• tcffaBwoordlgira U|tf>

Pt JubiUwnd« KÜima HawaUanx COMBPONDENTO-ADMS. Zuiderdiep 101« - GRONINGEN

Uit voorraad laverbaar door i KCNNEMER AOENTURENHANDEl - BLOEMENDA*,

CINEMA &■ THEATER — (nr. 21) 14

^

__^

JEen zeef charmante en geestige NEDEKLANDSCHE TEEKENFÏLM DER TOONDER-BOUMAN Fim PRODUCTIES die speciaal voor de vrouwen ia gemaakt ep waaraan ook de mannen veel plezier zullen beleven! PREMIÈRE VAN DEZE UNIEKE FILM IN:

ALHAMBRACITY ROXY-TIVOLI AMSTERDAM

EEN MUZIKALE COMEDIE VAN HANS NESNA: Hei spel met iang en dan« in zooveel tafereelen heeft vroeger op onze vaderlandsche tooneelen altijd gereede belangstelling mogen ondervinden. h)ij, die de moeite neemt, een oude tooneelalmanak van een jaar of zeventig geleden eens op te slaan, vindt er strijk en zet van die stukken verrpeld, vaak met de meest ongewone titels als „Een Uurtje voor de Bruiloft", „Jeanne, de Vrouw van den Diamantslijper", „De Koning van vijftien Jaren" en niemand minder dan Jacob ven Lennep achtte het niet beneden zijn waardigheid ais literator af en toe ook voor den Amsterdamschen Stadsschouwf ran* Du Mée en Hetty Berger burg zooiets fraais ie vervaardigen. Tegenwoordig is het uitersi moeilijk iets derpassende en vaak prettig in het gehoor liggende gelijks op touw te zetten. Het Vereenigd Tooneel muziek heeft gecomponeerd, die door Henk deed een lang niet ongeslaagde poging mei Neef en het Arena-orkest met zeer veel forti „Strijkstertje" en het Gezelschap van Frans Du tan gehoore wordt gebracht. Mae heeft thans op instigatie van het Royalconeem een „vroolijke muzikale comedie in 9 Bij een première pleegt zooiets nu eenbonte tafereelen" van Hans Nesna op zijn repermaal niet altijd even vlot te loopen; toire genomen. De titel Is een vondst op zichmen stampt geen muzikale comedies uit den grond, zeker niet in Mei 1944. Het ballet zelf: „Daar was laatst een meisje loos " en zal nog wel eens oefenen, Harry Boda zal na de op het oude stramien van dat meisje, dei wou veertien voorstellingen, welke men in een week gaan varen om bij haar kapitein te kunnen zijn, geeft, zijn regie nog wel wat vlotter maken en heeft deze auteur, die zijn kunnen als toOneelPiet Apol, die de decors ontwierp, heeft missehrijver mei „De Troubadour van Loosdrecht" schien gelegenheid eens ergens te gaan kijken en „Ik moei mei je trouwen'' heeft bewezen, hoe een schip er in het verkort uitziet (zijn'duinalleraardigst voortgeborduurd. Rondom hei allerdécortje was, dit tusschen haakjes, overigens liefste meisje-loos, dat hier den naam van Trialleraardigst). Maar het positieve is dit aardige nefie draagi en dat door Hetty Berger even stuk, dat ons toch maar een avond onbekomallerliefst wordt gespeeld, zatte hij een stel merde vroolijkheid bezorgt, ons doet genieten kostelijke figuren, waarvan de een wel wat beier van de wijze, waarop Boda en Clara Vischer een it geleekencj dan de ender maar die toch alieliedje weten te brengen, dat Frans Du Mie weer samen een span vormen, dat wel in staat is den eens gelegenheid geeft gekker te doen dan ooit, toeschouwer te amuseeren. dat — om kort te gaan — „vermaak" is in den Bij Du Mée en zijn gezelschap is zoo'n geval meest eenvoudigen zin des woords. En wat zullen we in dit geval eigenlijk meer wenschen? in goede handen. Hijzelf met Huib Orizand als (toto'tCNf/Ktavr) A, Glavimans de matrozen Toonije en Simon, respectievelijk kwiek als het water en traag als afgewerkte Huib (Maand, Harry Boda, Mathieu vmn Er »den, Fran* Du Mée. stookolie (in hun tegenstellingen alteen al geslaagd), Harry Bode als de scheepskok, die een bakkerswinkelije op den wal heeft overgenomen en daarin mei een passende stoere gade terecht komt (een kernachtige rol van Clara Visscher), Beppie Bode, jeugdiger dan ooit als „de eeuwige' weduwe", Gerard Hartkamp als een vuurtorenbeheerende vader, Mathieu ven Eysden als jeune - premier - op teeltijd mei veel ziltheid rondom zich, daarbij nog Aty Crok, Kersiie Römer, Albert Schallenberg en-TIni Alma, die voor een „Einlage" zórgde... die allemaal spelen en zingen en dansen dat hei een lieve lust is, waarfoe Jack Miller, de

^^^^m V

■

.'•■

-

,..

.

■

-

...

.

,

r,_.

■

^7

1^1 MWiii!

THEATER bd*

TOT 23 MEI as JOHAN KAART in

WIEZ'N KIND IS DAT?

WTiTi

V«iw< 26 HEI. BEN TER HAUS REVUE. Daar houden de vrouwtjes vanl o»t o.a. OCTAVE VAN AE2SCHOT

Beide Pinksterdagen en Woenidag 2.30 u. matinee Plaatibeipreking dag. v. 10-4 uur Prijzen v.g. f 0.73 tot f3.-. incl. bel

U merkt het niet van den eenen dag op den anderen, dat Uw huid valer en Uw teint minder jeugdig wordt. Dair gaan een paar jaar overheen! Tenzij U microscopisch.fijn gelaatspoeder zou gebruiken oftewel ....

TELEFOON 55828 Wjtoim

N NOUVEAUTÉ VAN

H li Ik In bad ga, kijk ik altijd of Mammie

I

I

WEEKBLAD VOO FILM, TOONEEt. DANS. OPERA, OPERETTE, RADIO, REVUE. iRitlé, CABARET * 27 MEI 1944 . MSTE JAARGANG Ne. 22 - 15 CENT

\ \ä

FILMPREMItRE: „IMMENSEE"

er Adelaar-Kinderzeep bij heeft ■■

gelegd. Die li zoo goed voor mijn huidje en bovendien op mijn

PARFUMS IN BUISJES

-

met «chroef dop en inde diverse

toiletzeepbon overal verkrijgbaar.

fijne „Muriel May" variëteiten

0*%

xooaU Chypre, Crèpe Marocain,

GELAATSPOEDER

Swert Pea, Fougère en«.» f. 0.T5 per bui« je. Vraag Uw parfumeur.

® •n

ADELAAR - PRODUCT = PRI MA !

./m hoHérl; l'nriumrrl, Hunrt Maw. Da CarpfnUenlraat 181, lim 8a*g.

B
FILM: „AVONTUUR IN GRAND HOTEL'

, MICR IS uw KONIJN , Her WAS wasöetoop&v/ /*

#V«NAVeNT>

y^eze

wet VAN MVWEK TE HOUDEA;.' MiiSCMiCnf peNKT ie. UAT MET WAT ANDeRS "S.

HONO t

SOIIJNT

,

WORtfT T^ .«'«'VloLTbaTJÊ" etSPesLP.* veRv«t6N-p, WANiee«. KAN M<)

WAT

Af yt* 7»

'

(Tfékenint W, de Mooy)

BEZOEKT DEZE WEEK DE THEATERS VAN HET

CITYCONCERN

CITY-THEATEB. Amüterdam CITY-THEATE», »en Haax' CINÈltA OOEO». Dea HIMV FÏ^OMA TUKATBR, l>en Haag

■ite M

ÜtiPi H« EEN OUD WETS^r ' Eïn(Je«m«n Bhiwrs's „ÖJB WW «lar «der linnan tfak lUnliiä

CINEMA <S- T NE AT EK — 2 4Hf. Jaargang —No. il — 20 Mei 1944

■

■