Hoera! De herfst komt De roodkoperen kont van de kunst wordt door velen gekust zo komen ook op de 60watts gloeilamp vliegen en torren af bij miriaden denkend: waar ’t licht is is het lekker De schrik van de torren ontlaadt zich in minuscule stippen, hun altaren die zij bouwen op het glas van de gloeilamp Hoera! De herfst komt! H.H. ter Balkt
Oktober, Het schaken wordt zowel als spel, als sport, maar ook als kunst beschouwd. Velen komen op de roodkoperen kont van die kunst af in de hoop in de schijnwerpers van de eeuwige roem te komen, of, als dat er niet in zit, toch minstens om het eigen ego wat op te vijzelen. Als de herfst komt beginnen de contouren van de nog af te leggen weg zich af te tekenen en komt er zicht op in hoeverre we ons kunnen wentelen in die schijnwerpers of dat we in onze begeerte te dicht bij gekomen zijn en de ego’s verschrompelen tot minuscule stippen. Het is nu november, zowel in de natuur als op de kalender is het onmiskenbaar herfst, hoe staan we ervoor? Die schijnwerpers kunnen de meesten wel vergeten en dat opvijzelen van de ego’s is waarschijnlijk alleen voor Arend Jan met zijn maatjes en voor Jan Otten met zijn gevolg weggelegd. Die boost van Eilat heeft geen zichtbaar gevolg gehad, de hernieuwde kennismaking met het 2e klasse KNSB niveau valt tot nu toe niet mee, Joost is als een strandjutter langs de vloedlijn van een verlaten strand na een herfststorm op zoek naar een aangespoeld reddingsvest en ons staartteam doet die naam alle eer aan. Maar schaakvrienden, hef je hoofd, de trekvogels gaan, maar komen zeker terug! Waarom zouden wij dat niet kunnen?
Stukkenjagers kalender November: 7-11, groepencompetitie. 14-11, Stukkenjagers A - HSC A, Stukkenjagers B - RSG A, Stukkenjagers C - De Pion A, Stukkenjagers D - Triple-pion A, Stukkenjagers E - HSC C, Stukkenjagers F - RSG D. 21-11, Stukkenjagers Open ronde 3. 24-11, Stukkenjagers 1 - En Passant 1, Stukkenjagers 2 ZSC Saende 1, Stukkenjagers 3 - De Baronie, Stukkenjagers 4 - Rochade 1, Stukkenjagers 5 - De Baronie 4, Stukkenjagers 6 - De Kemppion 2. 28-11, groepencompetitie. December: 03-12, RDS A - Stukkenjagers E. 04-12, HSC A - Stukkenjagers B, 't Paardje A Stukkenjagers D. 05-12, groepencompetitie, inhaal. 07-12, BSV A - Stukkenjagers A, BSV B Stukkenjagers C, Rode Lopers A - Stukkenjagers F. 12-12, Stukkenjagers Open ronde 4. 15-12, Kennemer Combinatie 1 - Stukkenjagers 1, Spijkenisse 1 - Stukkenjagers 2, Gardé 1 - Stukkenjagers 3, De Baronie 2 - Stukkenjagers 4, Waalwijk 2 - Stukkenjagers 5, Gardé 3 - Stukkenjagers 6. 19-12, groepencompetitie. 23-12, Stukkenjagers Kersttoernooi.
Stukkenjagers-info Opgericht: Speellokaal: Interne competitie: Externe competitie: Evenementen: Contributie:
September 1973 De Harmonie, Stationsstraat 26, Tilburg, 5425843 Elke woensdagavond vanaf 19.45 uur 1 x per 4 weken op zaterdagmiddag, 12.00 uur Kersttoernooi, Weekendtoernooi, Stukkenjagers Open 110 euro per seizoen, betaal je voor 1 december dan is het 100 euro. Overmaken op giro 387977, ten name van De Stukkenjagers, Tilburg.
Bestuur Reinier Jaquet (voorzitter, 0162-467400,
[email protected]), Joost Op ‘t Hoog (secretaris, 013-5357088,
[email protected]), Jan Otten (penningmeester, 06-42276580, mailto:
[email protected]), César Becx (interne/externe competitieleider, 013-5354897/ 06-27423952,
[email protected]), Mart Nabuurs (interne/externe competitieleider, 06-11181259,
[email protected])
Toernooien Het Stukkenjagers Open vindt elk seizoen plaats op 9 woensdagavonden. Het Kersttoernooi vindt dit jaar plaats op 23 december 2012. Clubblad De Stukkenjager verschijnt minimaal 9 keer per jaar, steeds meteen na een ronde van de externe competitie. Kopij inleveren uiterlijk op maandagavond na de wedstrijd bij Theo Mulder, 013-5362195,
[email protected] en Joost Op ’t Hoog,
[email protected] Website: www.stukkenjagers.nl wordt beheerd door Mark Huizer. Contact via
[email protected] De webredactie wordt verzorgd door César Becx. Het materiaal wordt beheerd door Harry Buyvoets,
[email protected].
Meanwhile on www.stukkenjagers.nl Een selectie van de hoogtepunten van de afgelopen tijd. Winst in NBSB-beker (31-10-2012) Een selectie uit Stukkenjagers 3 ging dinsdag 30 oktober voor de eerste ronde naar Made. Tegen 't Paardje werd met 3,5-0,5, maar volgens teamleider Joost Op 't Hoog was het spannender dan de uitslag doet vermoeden. Hij schrijft: ”Aan bord 3 investeerde Kien een toren om de vijandelijke koning in het midden vast te houden. Die vond in het vervolg ook geen veilig heenkomen meer. Aan bord 2 kwam ik met voordeel uit de opening, maar ik gaf mijn tegenstander de kans om af te wikkelen naar een wel erg goed eindspel. Toen hij daarvoor de haastigste maar zeker niet handigste manier koos, kostte dat meteen een half bord. Aan bord 1 had Ron voor de eerste keer sinds jaren lang gerocheerd! Dat resulteerde in een uiterst gecompliceerd en scherp stellingsbeeld. Beide matadoren vonden dat nou toch ook wel een beetje te veel van het goede en tekenden de vrede. Aan bord 4 had Lex steeds een voordeeltje, maar moest hij lang wachten voordat dat daadwerkelijk verzilverd kon worden.”
Op het podium! Zaterdag 27 oktober nam er welgeteld één Stukkenjager deel aan het Brabants Kampioenschap Rapid in Rosmalen. Naar de uitslag van de door De Kentering georganiseerde titelstrijd was het aanvankelijk nog even gissen. Uit de uitgebreide fotoreportage op de NBSB-site zou je kunnen opmaken dat Frans Konings derde is geworden, bijvoorbeeld door de slotpartij van kampioen Niels Ondersteijn (HMC) te verliezen. Maar de werkelijkheid is nog mooier, zoals uit Frans' reactie in het Gastenboek blijkt.
Foto A. Bruijns @Cesar M.b.t. NBSB-Rapidkampioenschap te Rosmalen: De laatste partij tegen Niels Ondersteijn was remise. Niels kwam daarmee op 7,5 uit 9 en ikzelf op 7. Ik had 5 overwinningen (waaronder op Twan Burg) en 4 remises....(waaronder tegen Miedema) Miedema kwam nog bij Niels langszij doordat hij in de laatste ronde wel won (van Jan Douwes, die
ook een prima toernooi speelde). Dus het was 1 en 2 Ondersteijn/Miedema, 3. Konings. Prijzen werd gek genoeg berekend op weerstand... Ik voelde me wel een beetje de lone-ranger inderdaad, als enige Stukkenjager tegen die hele HMCmeute... Frans
Geboren! (17-10-2012, Algemeen) Op zaterdag 13 oktober werd Brechtje geboren, dochter van Nanda van Oorschot en Jeroen de Lange. Naar verluidt maken dochter, moeder én vader het goed. Van harte proficiat!
Externe: de verslagen SJ1 Voerendaal – Stukkenjagers 7,5-2,5 Na het daverende succes van de Europacup in Eilat (Israël) stond de spelers van Stukkenjagers 1 de volgende uitdaging te wachten: de landskampioen uit Voerendaal. Op papier een zware dobber, met gemiddeld zo’n 130 punten per bord minder. Maar de voorbereidingen waren goed: een meerderheid van het team (Jan, Mart, Anne, Stefan, Mark C en ikzelf) was al een dag van tevoren naar Maastricht gereisd om te acclimatiseren in het Limburgse land. Rond 21u ’s avonds zaten we dan aan het eerste drankje in een gezellig Maastrichts eetcafé. Jan niet, die had zijn avond volgepland door een klassiek concert bij te wonen. De sfeer zat er goed in, en de eerste woordgrappen werden al gelijk gemaakt (op dezelfde voet verder als in Eilat…). Om maar een voorbeeld te noemen: “Zou Voerendaal op Orlovsterkte zijn?” Enfin, U begrijpt het niveau van de gesprekken aan tafel. Wat wil je ook na een dag werken/studeren, en een reis van 2,5 uur achter de rug! Nadat we het hoofdgerecht (voor 2 van ons 700g vlees, raadt U maar wie het waren!) besloten we dat we Maastricht niet konden verlaten zonder op het Vrijthof geweest te zijn. Het was wel opvallend rustig aldaar, we hadden verwacht dat heel Maastricht in het weekend in zou luiden op het Vrijthof of omstreken, maar dat bleek niet het geval. Zelfs oud-Limburg(emeester) Mart kon dit niet verklaren. Enfin, zoals we in Eilat ook een heerlijke cocktail ontdekt hadden, zo was het op het Vrijthof ook het geval, en we gingen pas weg toen het café ging sluiten. Een geslaagde avond dus! BOB Anne reed ons weer keurig naar het hotel iets buiten de stad; Jan en Stefan zaten in een ander hotel vlakbij het Vrijthof. We hadden afgesproken om 9.45u te gaan ontbijten, aangezien we dachten dat het ontbijt tot 10u was. ’s Ochtends kwamen we er echter achter dat het ontbijt in het weekend tot 11u30 was, dus besloten Anne en ik ons nog even om te draaien. Mark en Mart waren toen al wakker en besloten toch op de afgesproken tijd te gaan ontbijten. Anne en ik schoven omstreeks 10u30 aan; Mart en Mark waren toen al toe aan de derde ronde van het voortreffelijke ontbijt! We hadden om 11u15 afgesproken om Jan en Stefan op te halen, echter hadden we de nodige problemen om op tijd het hotel te verlaten (een lange rij bij het uitchecken, parkeerkaartjes die nog opgehaald moesten worden en alleen met chipknip betaald konden worden; en natuurlijk stond er niet genoeg op de chipknip etc. etc.). We kwamen er al snel achter dat alhoewel we slechts een aantal km van Klimmen verwijderd waren, we niet op tijd gingen komen. Ook stonden Jan en Stefan een
half uur in de regen op ons te wachten op station Maastricht, geen ideaal begin van de dag… Maar goed toen we toen een kwartier te laat bij de speelzaal aankwamen, stond ons een aangename verrassing te wachten: Voerendaal en de wedstrijdleider waren zo vriendelijk geweest om de klokken nog niet aan te zetten! Dus begonnen we om 12u20 de wedstrijd, met allemaal evenveel bedenktijd. Al snel bleek dat Voerendaal op schaakgebied niet even coulant was met de Stukkenjagers. Binnen een mum van tijd bleek dat we tegen een redelijk kansloze nederlaag aankeken, en dat het deze dag van individuele successen zou moeten komen. Ik behandel de partijen op bordvolgorde, omdat ik vanwege tijdnood (what’s new…) de trail niet helemaal heb meegekregen. Stefan zorgde op 1 voor een verrassing door met wit Orlov keurig op remise te houden. Hebben we Orlov toch nog een keer dwarsgezeten, na die vreselijke schwindel van hem op Cor van een aantal jaar geleden… Anne verloor vrij kansloos van Saltaev. Na een stuk of 15 zetten met zwart tegen een witte pion op e6 aankijken is al niet prettig, en zeker niet als je die pion ook nog achter staat… Jan (de enige die op papier een hogere rating had dan zijn tegenstander) speelde met wit tegen Bitalzadeh, maar kwam helaas niet verder dan remise. Frans keek met zwart tegen Hausrath lang tegen een iets mindere stelling op, en dan heb je geen prettige middag. Na lang vechten moest hij toch het loodje leggen. Voor degenen die de Millenium-triologie (deel 2 en 3) gelezen hebben; ik moest bij Hausrath denken aan Ronald Niedermann, Hausrath ziet er ongeveer zo uit als ik Niedermann ingeschat had! Ook op het bord bleek Hausrath de koelbloedige moordenaar te zijn als Niedermann in de boeken… overigens naast het bord niet (zoals ik me heb laten vertellen). Herman redde op 5 de Stukkenjagers eer door met wit Tereick te verslaan: “Ik dacht een aardige partij te hebben gespeeld, maar bij nader inzien is die verre van vlekkeloos als ik Deep Fritz moet geloven; het schaken is gewoon te moeilijk, dat is duidelijk. De combinaties die er in deze partij door de computer zijn gevonden zijn soms van wonderlijke schoonheid!” Oordeelt U zelf! Herman verdient sowieso alle lof omdat hij in dezelfde week zijn moeder was verloren, waardoor deze overwinning hem extra gegund was. Grooten-Tereick (aantekeningen Herman Grooten) 1. d4 e6 2. c4 Lb4+ 3. Pd2 b6 4. a3 Lxd2+ 5. Lxd2 {5. Dxd2 Lb7 6. f3 f5 7. e3 {is de partij Ivanchuk-Graf, 2007.} 5... Lb7 6. Dc2 is een nieuwtje. De bedoeling is natuurlijk om met e4 het centrum in handen te krijgen en op} Een logische zet is} 6. Lc3 Pf6 en nu bijvoorbeeld 7. f3 zoals in AleksandrovPaehtz ooit op het bord kwam. 6... c5 De principiële zet. [6... Pf6 verder te gaan met 7. f3] 7. d5!? Ik breng hier een interessant pionoffer dat een stellingstype oplevert als ook in de hoofdvariant van het DameIndisch met g3 een tijdje in de mode was. [7. dxc5 bxc5 {leek me niet zoveel bijzonders. Zwart kan zijn ontwikkeling gemakkelijk voltooien.}] 7... exd5 8. cxd5
Lxd5 Ik had ook naar het andere pionoffer gekeken met} 8... Pf6 9. e4 De7 {waarop ik} 10. O-O-O! van plan was. Zwart kan dan niet nemen op e4. 9. e4 Le6 Ook nu moest 9...De7 geëvalueerd worden 10. O-O-O! Lxe4 11. Dc3! f5 12. Te1 en wit wint een stuk tegen drie pionnen maar omdat zijn koning in het centrum verblijft, lijkt dat allemaal wat weinig compensatie. 10. f4 Dreigt de loper te vangen. 10... Pc6 Een grappige verdediging die ik eerlijk gezegd niet had zien aankomen. Na een zet als 10... f6 11. Pf3 Ook interessant is 11. f5 Lf7 12. Lc4. 11... Pc6 12. b4 staat wit zonder meer beter.
11. Pf3 Lg4 Nu heeft de loper deze uitweg gevonden. 12. O-O-O Ik had geen trek in 12. Lc3 wegens 12... f6 maar misschien verdiende dit toch de voorkeur. 12... Pd4 13. Dc3 Pf6!? Hij ontwikkelt met tempowinst en hiermee lijken zwarts problemen opgelost. Een idee is ook 13... Pe7. 14. Te1 Lxf3 15. gxf3 O-O
Ik was niet ontevreden over deze stelling, waarbij ik vast van overtuigd was dat een engine hem verkeerd zou taxeren! En ja hoor, bij thuiskomst bleek dat mijn Deep Fritz zwart duidelijk in het voordeel vindt. Dat is vast gebaseerd op de minuspion, het sterke paard op d4 en de dubbelpion. Daar wil ik het volgende tegenoverzetten meneer de programmeur: wit heeft twee lopers tegen twee paarden, het paard op d4 is een reus op lemen voeten, het kan elk moment verjaagd worden, wit heeft een open g-lijn en een mooie pionnenmassa in het centrum die zowel in een koningsaanval als in een centrumactie gebruikt kan worden. Kortom: wit staat zeker niet minder! 16. Tg1 Die toren dient onmiddellijk geactiveerd te worden. 16... Pe8 Hiermee wil hij met ... f7-f5 de structuur lamleggen, maar ik ben hem voor. Fritz vindt 16... b5!?
beter. Dat zou inderdaad wel eens kunnen omdat hij zo van het aanknopingspunt a3 gebruik zou kunnen maken. Niettemin is het na 17. f5 Db6 18. De3 verre van duidelijk. 17. f5 Dh4 [17... d5 18. Kb1is eveneens een speelstelling.] 18. Tg2 f6? Dit is natuurlijk een concessie (de dame kan niet terug en de diagonaal a2-g8 is dodelijk zwak geworden. [Deep Fritz vindt 18... d5 beter maar na 19. Lg5 is het allemaal niet zo gemakkelijk voor zwart.] 19. Lc4+? Bekend geval van de 'omdraairegel'. Wit kan nu vrijwel direct winnen. [Hier was namelijk 19. Tg3! veel sterker. In een dergelijk geval vindt een engine wel snel de weg naar de winst. De terugtocht van de dame is een probleem en na 19... Pd6 [19... Dxh2 20. Th3 Dc7 21. Lc4+ Kh8 22. Txh7+ Kxh7 23. Th1+] 20. Th3 Df2 21. Kb1! {dreigt de zwarte dame ingesloten te worden met Le3. Na} [21. Le3 Dxf1! 22. Txf1 Pe2+] 21... P6b5 22. Dc1! {is dan ook echt voorbij voor zwart.}] 19... Kh8 20. Teg1 met de bedoeling het paard op e8 nog even 'vast te houden'. 20... Dh5 21. Tf2?!
Hier heb ik lang zitten twijfelen om op buigen of barsten te spelen, maar het leek me niet nodig. Ik ging ervan uit dat ik mijn structuur in tact moest laten, maar zwart blijkt zich plotseling los te kunnen werken. Veel sterker was 21. Lf4! waarna
zwart nog altijd gebonden blijft. 21...Dxf3 [21... Pxf3?? 22. Le2] 22. Lh6!] 21... Pc7 Zwart vindt de juiste manier om tegenspel te genereren. 22. Lf4 [Ook na 22.Tfg2?! komt zwart in het voordeel. 22... d5! Die had ik wel zien aankomen, maar het leek me dat zwart zich hiermee niet zou kunnen loswerken. Daarmee heb ik buiten de waard gerekend. 23. exd5 Nu moet ik toch mijn structuur opgeven... [Het was duidelijk dat 23.La2 Pcb5 24. De3 Tfe8 in zwarts voordeel zou werken.] [23. Lxc7 dxc4 24. Dxc4 Pxf3 is erg goed voor zwart.] 23... Tac8! Hij speelt het in tijdnood erg sterk allemaal. Mijn tegenstander zei na afloop dat hij nog naar 23... Pxd5 had gekeken maar na 24. Lxd5 Dxf5 met een dubbele aanval, maar wit heeft hier het ijzersterke 25. Lh6! gxh6 26. Lxa8 Txa8 27. Dc4 waarna wit uitstekende winstkansen heeft. 24. Dd3?! Zo gaat pion f5 niet meteen verloren. Ook 24. d6 Dxf5 25. Lg3 Pcb5 26. Dd3 Dxd3 27. Lxd3 Tcd8 {is niet goed meer voor wit. Wellicht kon wit met het vreemde 24. De3 Pxf5 25. Dd3 nog vissen in troebel water. 24... b5! Weer goed gezien. [24... Dxf5 faalt op 25. Dxf5 Pxf5 26. d6 met winst.] 25. La2 Tfd8? Hier had de zwartspeler zijn kaarten op gezet, maar hij komt bedrogen uit. Wit combineert de gevaarlijke vrijpion met een koningsaanval. Hier had zwart echter 25... Pxf5! kunnen spelen, een mogelijkheid die beide spelers niet goed hebben doorgerekend. 26. d6 c4! een belangrijke tussenzet, waarmee de dreiging La2-e6 van de baan is. Zwart staat hierna duidelijk beter. 26. d6! Nu neemt wit het heft in handen. De vrijpion wordt gecombineerd met een koningsaanval. 26... Pe8 27. Le6 Tc6 28. d7 Pd6? In zware tijdnood, hij moest 10 zetten in 1 minuten doen, gaat hij de fout in. Ik had vooral gekeken naar 28... Pc7 hetgeen ook de enige zet blijkt te zijn. 29. Lxc7 Txc7
30. De4 en wit heeft prima vooruitzichten, maar het is nog niet meteen beslist. 29.Lxd6?
Het schaken is toch te moeilijk voor de mens, vooral als het gaat om een tactische stelling. Direct beslissend was 29. Tfg2! Ook niet gezien. Ik had nog 5 minuten en wilde het overzichtelijk houden. De computer geeft de volgende krankzinnige, maar werkelijk zeer fantastische variant aan: 29... g6 (wat anders?) 30. Ld5 Tb6 31. Tg5!! Dh3 [31... fxg5 32. Le5#] 32. fxg6 en zwart kan opgeven. 29... Txd6 30. De4 Dh6+ 31. Kb1 g6 Hij moest iets doen tegen de naderende invasie over de g-lijn. 32. Tfg2 g5 Dit is het zeker niet, want van zijn intentie om de g-lijn gesloten te houden, komt niets terecht. Na een willekeurige zet als bijvoorbeeld 32... b4 zou ik 33. Lf7! hebben gespeeld met winst! Op 32... Dh5 moet wit nog even 33. Ka1vinden. 33... Dxf3 faalt dan op het schitterende 34. Txg6!! hxg6 [34... Dxe4 35. Tg8+ Txg8 36. Txg8#] 35. Dh4+ Dh5 [35... Kg7 36. Txg6+ Kf8 37. Dxf6#] 36.Dxf6+ Kh7 37. fxg6+ Kh6 38. g7+ Kh7 39. g8D+ Txg8 40. Lxg8#] 33. f4! Dh4 Leuk bedacht, maar het laat wel een mooi slot toe.
34. Txg5! Pxe6 [34... fxg5 35. De5#] 35. fxe6 Td4 Er is geen houden meer aan, nu mag ik het ook nog elegant afmaken. 36. Dxd4! cxd4 37. e7 En net voordat hij door zijn vlag ging, gaf hij het op. 1-0
Mark C. had een zware middag tegen Levin, maar wat wil je ook met meer dan 300 Elopunten minder. In de geanimeerde analyse met de grootmeester na afloop bleek dat Mark zelfs nog ergens heel redelijk had gestaan en zeker niet kansloos ten onder was gegaan. Ikzelf had een spannende tactische partij tegen Wantola, die na een loeiende tijdnood van mijn kant nog net te houden was. Toen de rook opgetrokken was na de 40e zet, bleek ik een iets beter eindspel te hebben. Dit bleek echter niet voldoende voor de winst, en zo werd het een redelijk terechte remise.
Bianca Muhren, foto Jos Sutmuller
Cor had op 8 een tussenzet van Trella over het hoofd gezien, waarna hij bijna gelijk kon opgeven. Mart had op 9 weer een typische Mart-situatie met weinig tijd; op een gegeven moment, toen ik mijn 40e zet had gespeeld en even rond ging kijken, had Mart nog 5 seconden over. Hij zat zo geconcentreerd achter het bord dat het er sterk op leek dat hij de 40 nog niet gehaald had. En toen ik op zijn notatievel keek, bleek dat hij zelfs pas bij de 38 was! Uiteraard redde hij de tijdcontrole, maar datzelfde gold niet voor zijn stelling. Mark H. op 10 had na lang vechten met zwart ook door dat Driessens vandaag te sterk voor hem was. Een eindscore van slechts 2,5 punt dus, tegen een duidelijk sterker Voerendaal. Maar op 24 november zijn we terug, in eigen huis tegen koploper En Passant! Bianca T
Voerendaal
2428 De Stukkenjagers
2299 7½ 2½
1. GM Andrey Orlov
2540 FM Stefan Beukema 2274 ½ ½
2. GM Mihail Saltaev
2478 WIM Anne Haast
2238 1
3. IM Ali Bitalzadeh
2407 IM Jan Sprenger
2501 ½ ½
4. IM Daniel Hausrath
2480 Frans Konings
0
2285 1
0
5. IM Benjamin Tereick 2393 IM Herman Grooten 2326 0
1
6. GM Felix Levin
2508 Mark Clijsen
0
7. FM Ivo Wantola
2346 WGM Bianca Muhren 2317 ½ ½
8. FM Thomas Trella
2401 Cor van Dongen
2360 1
0
9. IM Oscar Lemmers
2382 Mart Nabuurs
2233 1
0
2290 1
0
10. FM Patrick Driessens 2345 Mark Haast
2168 1
SJ2 Het tweede heeft het zwaar! Afgelopen zaterdag mochten we aantreden tegen DSC Delft. Waar we vorig seizoen tegen het derde van diezelfde club nog maar net wisten te winnen heeft onze promotie ons in sneltreinvaart opgestuwd tot de hoogte van hun eerste team, zodat wij deze keer wederom tegen een hoger geschat team moesten spelen. Ook de route naar de speelzaal had nog wat hobbels. Daar de stad Delft al een flink aantal jaren behoorlijk overhoop ligt viel het ons niet mee om lopend de speelzaal te bereiken. Een stukje strompelend over een fietspad werden we door een langsscheurende fietser nog uitgemaakt voor een "Stelletje mongolen", was randstedelijke taal is voor "je loopt in de weg". Gelukkig waren we zo ruim op tijd dat we nog even ergens konden neerploffen voor een ontspannen voorbereiding met koffie en lunch, alwaar Martijn ons deelgenoot maakte van het woord Framblij als tegenstelling voor het woord Framboos, en Karel een wiskundige reeks gaf die niemand wist op te lossen. Netjes op tijd, maar lichtelijk gefrustreerd over dit laatste kwamen we dan ook aan bij de speelzaal, waar de vervangende teamcaptain van Delft (bestaan die ook al?) me welkom heette met de mededeling dat haar teamgenoten er nog niet allemaal waren. Ook bij aanvang van de partijen waren er een tweetal nog niet, wat ik een apart fenomeen blijf vinden voor de externe: je weet dat je die dag moet schaken, je houd die dag dus bewust vrij daarvoor, dus dan kun je toch ook wel op tijd zijn? Maar goed.
De wedstrijd begon prima voor ons. Iedereen speelde zijn favoriete openingen, en kon dus binnen no-time tegen een prettig tijdsvoordeeltje of stellingsvoordeeltje aankijken. Invaller Tijmen had bijvoorbeeld met zwart het loperpaar veroverd, leek me prettig, maar volgens hem lag het allemaal niet zo zwart-wit. Naar het bord kijkend zag alles er behoorlijk zwartwit uit, maar hij bleek gelijk te hebben: echt voordeel heeft hij waarschijnlijk nergens gehad. Onze andere invaller, Henk Jan, hadden we op bord 1 gezet, waar hij middels een pionoffer een leuk initiatief kreeg. Zijn tegenstander met 2300 bleef echter sterk spelen, dus dat het ergens fout ging, en hij gewoon een pion achterbleef kan gebeuren 1-0 voor Delft. Op het achtste bord zat Reinier met een pionnenstructuur die er op zijn minst verdacht uitzag. Met actief spel wist hij het echter dusdanig spannend te maken dat hij een nette remise binnen wist te slepen tegen zijn 100 punten hoger gerate tegenstandster. Onze benjamin op bord 5 speelt (nu al) een mooi seizoen. Waar jeugdspelers de overgang naar de KNSB competitie meestal pittig vinden, leek me de overstap naar de 2e klasse meteen wel heel groot, maar Joris laat zien uit het juiste hout gesneden te zijn door alweer te winnen, en daarmee topscorer van ons team te worden. Via een zeer agressieve aanpak van het Frans van zijn tegenstander kwamen al snel de beide koningen in de problemen. Joris had echter goed gezien dat zijn eigen koning door ondersteuning van alle stukken nooit echt in de verdrukking zou komen, waar de stelling van zijn tegenstander wel echt onder druk kwam te staan: 1,5-1,5. Ikzelf speelde tegen een ex-NL-kampioen jeugd met 2300 die tegenwoordig een stuk minder schaakt, maar helaas niet minder sterk. Mijn koningsgambiet leek optisch gezien nog aardig uit de verf komen, maar het smalle pad naar een beter eindspel had mijn tegenstander al zien aankomen, en daarna ging het erg hard: 2,5-1,5 voor DSC dus. Martijn had nog een appeltje te schillen met zijn tegenstander, en nadat hij in een iets minder eindspel terecht kwam ging hij sterk spelen om uiteindelijk een stuk te winnen. Daarna moest hij even schakelen om de juiste winstgang te vinden, maar hij trok de vis uiteindelijk op het droge: 2,5-2,5. Met een iets mindere stelling voor zowel Tijmen als Karel, maar een duidelijk betere voor Cesar waren er daarmee zeker nog kansen op een gelijk spel. Als eerste ging het mis bij Karel. Na mooi uit de opening gekomen te zijn verzaakte hij een kwaliteitsoffer te brengen. Wel gezien, niet gespeeld, en daarna werd het langzaam wat minder. Het eindspel werd door de tegenstandster netjes uitgetikt. Tijmen was ondertussen bezig een winstpoging te doen, want Cesar had al een tijdje geen progressie meer weten te boeken, dus er moest wat geprobeerd worden. Het werd nog even spannend, helpmat in 1 was even mogelijk, maar helaas werd daar niet ingetrapt. Sterker nog, het eindspel was lange tijd gewonnen voor de tegenstander, maar uiteindelijk, onder extreme tijdnood, kwam er nog een klein foutje, waarna het meteen remise was: 4-3 voor Delft. Rest ons Cesar. Prima partij, mooi in het voordeel gekomen, maar toen de doodsteek niet kwam, en er ijzer met handen gebroken ging worden was het ineens de tegenstandster die sterk begon te spelen, en zo het punt toch nog van ons afpakte. Eindstand 5-3 voor DSC. Had Tijmen met koning+paard tegen koning+paard moeten proberen te winnen door de tegenstander die nog maar 20 seconde had door de vlag te beuken? Nee. Op dat moment had Cesar nog niet verloren, dus het had ons kunnen helpen, maar volgens de meeste aanwezige Stukkenjagers is zoiets principieel onjuist om te doen, volgens anderen is zoiets van vele dingen afhankelijk, maar in dit geval: Nee. We zijn na het zetten van de nodige handtekeningen gewoon afgedropen, en naar de mooie Delftse binnenstad gegaan. Onze tegenstanders waren nog zo aardig ons te waarschuwen voor een restaurant waar sinds kort een nieuwe eigenaar in zat, en waar het eten van zeer dubieuze kwaliteit geworden is.
Kortom, Reinier ergens opgepikt in een café (zegt daar met een vriend afgesproken te hebben, maar de nederlaag vergeten gaat nou eenmaal het beste in een kroeg, overigens opmerkelijk dat Joris deze kroeg kende, en ons er naartoe leidde) en naar het lokale Indiase restaurant gegaan: heerlijk gegeten, maar de puzzel van Karel is nog steeds niet opgelost. Afwezig als we ondertussen waren ook nog eens in de verkeerde trein gestapt, en uiteindelijk vlak voor 12 in Tilburg aangeland, mooi dagje schaken gehad, maar slecht kunnen slapen. Kortom, kan iemand ons helpen met de volgende reeks: 3, 4, 6, 16, 60, 5040? Peter
T DSC Delft 1
2156 De Stukkenjagers 2 2041 5 3
1. FM Marco Gaehler
2309 Henk Jan Beukema 1921 1 0
2. Lisa Hortensius
2115 Tijmen Kampman
2184 ½ ½
3. Joram op den Kelder
2286 Peter Huibers
2118 1 0
4. WIM Smaranda Padurariu 2185 FM César Becx
2146 1 0
5. Jan-Pieter Vos
2036 Joris Gerlagh
1943 0 1
6. Sebastiaan Smits
2183 Martijn Blom
2072 0 1
7. Martine Middelveld
2150 Karel Storm
2054 1 0
8. Talitha Munnik
1987 Reinier Jaquet
1887 ½ ½
SJ3 Kansloze nederlaag Stukkenjagers 3 in Woensel. Afgelopen zaterdag leverde de uitwedstrijd tegen het sterke WLC 1 een kansloze 6.5 - 1.5 nederlaag op voor het derde. De papieren cijfers leerden vooraf dat we ons zeker niet als favoriet hoefden te beschouwen, maar de hoogte van de nederlaag was toch ruim meer dan verwacht was. In de promotieklasse zijn de krachtsverschillen tussen de teams in principe overbrugbaar en hangt er veel af van de vorm van de dag. Die was zaterdag bij de meesten helaas ver te zoeken. Op 24 november staat de wedstrijd tegen het ook al niet misselijke Baronie 1 op het programma. Dan moeten we proberen de draad weer op te pakken en onze kansen te benutten. Toen na de openingsfase de eerste kruitdampen waren opgetrokken, bleek al snel dat het een zware middag voor de onzen zou gaan worden. Koen had zijn witpartij aan bord 3 wel erg rustig opgezet en werd verrast door een centrumdoorbraak die snel tot stukverlies leidde. Uiteraard was dat teveel van het goede. Zelf dacht ik aan bord 8 mijn a-pion met een fraai stukje gerookte zalm te hebben omwikkeld en ging er gemakshalve vanuit dat mijn tegenstander deze amuse wel zou laten staan. Het kleinood bleek echter een zeer smakelijk hapje, vooral toen daarna ook nog eens bleek dat het tegenspel waarvan ik me heel wat had voorgesteld geen vlijmscherp gepeperde chili maar een overheerlijke boeuf bourguignon was. Toen ook mijn gepointeerde verdediging bij nader inzien geen enkele stekel bleek te bevatten en zelfs tot geforceerd mat leidde, werd duidelijk dat het hier om een toetje van
Emmenthaler gatenkaas ging. Mijn tegenstander wist er wel raad mee. Kort daarna kon Ruud ons eerste halfje laten noteren. Na een van beide zijden scherp opgezette partij bood de resterende stelling geen realistische winstperspectieven meer. Bij Lex aan bord 7 leek het de goede kant op te gaan. Een mooie drukstelling leverde goede kansen op tegen de zwarte koning in het centrum. Toen Lex de meest kansrijke voortzetting liet schieten voor een ogenschijnlijk nog kansrijkere, kon zwart zich elegant uit de problemen rocheren. Hoewel er nog enig wildwest schaak volgde, werd het evenwicht niet meer verbroken. 3-1 dus. Erik had met zwart aan bord 2 tegen de sterke Guus Bollen voor het Wolga-gambiet gekozen. Die bleef echter koel, haalde de tegendreigingen uit de stelling en schoof de zaak dicht om vervolgens zelf Eriks koning te gaan belagen. In opkomende tijdnood vond die helaas geen ontsnappingsroute. Aan bord 6 kwam Ron met aardig tegenspel uit de opening maar boette hij ergens een pionnetje in en mocht hij niet klagen dat zijn tegenstander het resterende toreneindspel met pluspion niet helemaal uitmolk maar genoegen nam met een halfje om zo de matchoverwinning voor WLC echt veilig te stellen. Niet dat daarover echt twijfel bestond want de overgebleven twee borden boden ons hooguit nog perspectief op een halfje. Winifred was aan bord 6 met enig voordeel uit de opening gekomen maar boette in het middenspel een kwaliteit in. Die werd teruggegeven om af te wikkelen naar een zeer voordelig paardeindspel dat ook zonder aarzelen werd uitgeschoven. John speelde, bijna traditiegetrouw, een taaie manoeuvreerpartij aan bord 1 tegen 2100 + speler Jeroen Medema. In een bijna dichtgeschoven stelling miste John de kans om het zwarte tegenspel in te dammen en stapje voor stapje kon Jeroen vorderingen maken totdat er voor John geen houden meer aan was. Al met al een dikke nederlaag waarop eigenlijk niets af te dingen valt. Evenals vorig seizoen zal het ook dit keer weer bikkelen worden in de tweede seizoenshelft. Om daarvoor vast in de juiste stemming te komen, werd na afloop een kleine zoektocht gehouden langs de vele culinaire hoogtepunten die de Tilburgse binnenstad te bieden heeft. Via wat Japanners en ons tot een onherkenbare Argentijnse steakhaciënda omgebouwde voormalige clublokaal kwamen we uiteindelijk terecht in 't Pakhuys aan de Telegraafstraat. In uitstekende sfeer werd daar het fundament voor een hopelijk langjarige traditie gelegd, want dit smaakte zeker naar meer en dat was meer dan we van de middagwedstrijd kunnen zeggen. Joost WLC 1 1959 - Stukkenjagers 3 1918 6½ - 1½ 1. Jeroen Medema 2119 - John Greunsven 2016 1 - 0 2. Guus Bollen 2051 - Erik Dignum 1943 1-0 3. Frank Albers 2015 - Koen Haast 1979 1-0 4. Albert de Wit 1972 - Ruud Feelders 1944 ½-½ 5. Nol Swinkels 1910 - Winifred Paulis 1921 1-0 6. Leo van IJzendoorn 1844 - Ron de Veen 1838 ½ - ½ 7. Jarich Haitjema 1902 - Lex Karstens 1855 ½-½ 8. Peter Koymans 1859 - Joost op 't Hoog 1850 1 - 0
SJ4 De Raadsheer 2 – Stukkenjagers 4 (2-6) Van de regen in de drup Het was een hectische week. Het centrale gezag mailde me dat ik kon kiezen tussen invallen in het 4e, het 5e of het 6e met de kanttekening dat er vier sterkere invallers waren dan ik. Weer zo’n duivelse valstrik. Dus ik benaderde via allerlei onafhankelijke tussenpersonen Guus van Heck of ik in het 6e mocht invallen. Vervolgens hoorde ik twee dagen niets om daarna in het vierde ingedeeld te worden en wel onder zeer strikte voorwaarden die nog nader zouden worden toegelicht. Met lood in de schoenen ging ik zaterdag op weg naar Kien die zou rijden. Omdat het zo regende was ik met mijn eigen auto. Daar aangekomen werd mijn auto gevorderd om naar Zundert te rijden, dat was in het teambelang en zoals Stefan me later uitlegde is de teamleider onbetwist leider en inspraak absolute nonsens. Eenmaal in Zundert begon Arend Jan met zijn donderspeech. “Luister mannen. Vorige keer wonnen we met 7 man dus dat doen we nu weer. Met 7-1 winnen is niet netjes voor De Raadsheer vanwege onze reglementaire nul daarom zoek ik een vrijwilliger die bereid is te verliezen, ik heb namelijk 6-2 gepland”. Het hele team keek naar de grond en niemand meldde zich. Het zweet stond me in de handen. Intussen hield Frank Verkooijen een vriendelijke toespraak en deelde cadeaus uit. Toen hij mij ontwaarde excuseerde hij zich dat hij geen cadeau voor me had. De wedstrijd begon en ik werd opgesloten onder de prijzenkast van De Raadsheer met naast me Jean Marie WBS de bekende politicoloog en Arend Jan patrouilleerde langs het gangpad om elke misstap van mijn kant met grof geweld in de kiem te kunnen smoren. Alle Stukkenjagers speelden grandioze aanvallende partijen en door de spanning blokkeerde ik volledig. Ik kwam niet verder dan een eindspel met een pion meer en ongelijke lopers (hier is de nivellering dus compleet mislukt). Kien, Jean Marie en Peter waren zeer snel met winnen en Arend Jan, Pepijn en Stefan keken met mededogen naar mijn geploeter met de ongelijke lopers. Als dit remise zou worden zou het hele draaiboek in de war raken en ik zag dat het gezicht van Arend Jan op onweer stond. Vervolgens haalde Pepijn de winst binnen met de beste partij van de dag en tot overmaat van ramp bood mijn tegenstander geen remise aan maar gaf op. Ik wist met grote zekerheid dat dit mijn laatste invalbeurt in het vierde zou zijn. Stefan verzilverde ook zijn minimale voordeel op weergaloze wijze en de 6-2 was een feit maar geheel in strijd met de afspraken. Arend Jan dwong me om Pepijn thuis af te zetten dan kon ik daarna snel thuis mijn honden uitlaten en op tijd terug zijn voor het verplichte diner bij “De Langeboom”. Ik scheurde naar huis na eerst Kien ook netjes voor de deur afgezet te hebben om vervolgens mijn honden uit te laten die mijn hele keuken al verbouwd hadden. Kapotte vaatdoeken, stuk gebeten laarsjes van mijn kleindochter en overal stront. Ik ruimde alles zo goed mogelijk op om daarna snel op de fiets te springen voor het diner. Natuurlijk was ik te laat en iedereen had al besteld. Ik kreeg een apart tafeltje in de hoek, maar het lieftallige bedienstertje had medelijden met me, gaf Jean Marie een klinkende oorvijg en waarschuwde Arend Jan voor nog meer vernederingen aan mijn adres. Huilend thuis gekomen kroop ik in bed want ik moest vroeg op om dit verslag te kunnen schrijven met daarbij de stringente opdracht niet te melden wie er dan verloren had. In mijn andere stuk over het centrale gezag dacht ik nog dat Kafka het toen slecht had, maar wat ik deze zaterdag meemaakte was vele malen erger. Ik heb politiek asiel aangevraagd bij drie clubs in de regio.
Toon M De Raadsheer 2 1710 - Stukkenjagers 4 1826 2-6 1. Frans Smits 1903 NO 1 - 0 Regl. 2. Daan van Dongen 1791 - Arend Jan Meerwijk 1760 1 - 0 3. Adrie van Opdorp 1715 - Peter Lode 1962 0-1 4. Erik Roks 1726 - Stefan Hess 1909 0-1 5. Frank Rockx 1674 - Kienfong Lie-Kwie 1846 0-1 6. Jan v/d Berg 1702 - Pepijn Obels 1790 0-1 7. Adrie Domen 1573 - Jean-Marie Wildeboer Schut1850 0 - 1 8. Willem de Kort 1597 - Toon Mentink 1662 0-1
SJ 5 De zwakste schouders en de hoge hoed Crisistijd, vaak draait het dan in de politiek erop uit dat de zwakste schouders de zwaarste lasten dragen. Bij ons is dat niet anders De nood was zo hoog dat zelfs de terugkeer van ons enfant terrible als de verloren zoon niet voldoende was om het team van Arend Jan getalsmatig op sterkte te krijgen. In Vught kwamen er nog meer konijnen uit de hoge hoed van het crisisberaad externe. Marcel Rispens en Bart Landolt voor Jan Otten en Elsbeth Bakker voor Guus van Heck, allemaal ooit prijkend op de ledenlijst en nu tot eigen verrassing opgevoerd als redders in de nood. Ze maakten gretig gebruik van deze buitenkans door als laatsten achter hun bord vandaan te komen en bovendien door 2 uit 3 te scoren. Na mijn snelle nul had ik genoeg tijd om ook bij de buren rond te hangen, maar ik was toch niet snel genoeg om Mark vd Berg voor te zijn. Kennelijk had hij de zaken voortvarend aangepakt en met aanzienlijk meer succes dan ik. Achter zijn naam stond er een fiere 1 op het wedstrijdformulier. Er zouden er nog heel wat volgen deze middag. Later op de middag kreeg ik bij een potje bier te zien wat Mark had bekokstoofd. Na een zet of wat vanuit de beginstelling mocht ik een vraag beantwoorden: ‘Wat zou jij hier nu spelen?’ Natuurlijk voel je dan nattigheid en weet je dat er iets bijzonders moet komen. Zonder echt de consequentie te zien mompel je daarom onzeker ‘misschien iets met het paard?’ En jawel, gnuivend pootte Mark het paard op b5, waar het zomaar te grabbel stond. Zijn tegenstander had de adder onder het gras gezien en bleef er wijselijk even van af. Maar een paar zetten later was de verleiding te groot of was er geen andere oplossing, waarna Mark zijn zin kreeg en de dame werd ingesloten. Natuurlijk trekt zoiets de aandacht en begonnen Sebastiaan Dijksman en Guus Vermeulen zich er tegenaan te bemoeien en uit de losse pols met enig succes gaten te schieten in de gevangenismuur. Deel nooit een damevangst met anderen. Bij de overigen liep het ook op rolletjes, soms vlot, soms wat knarsend, maar de punten druppelden binnen, bij Bart had dat overigens nog wel wat voeten in aarde voordat het zo ver was. Het aantal decibellen boven zijn bord schoot plotseling drastisch omhoog, de tegenstander meende dat hij niet meer hoefde te noteren, maar zowel Mark als Guus waren een andere mening toegedaan en lieten dat ook blijken. Dat was het zelfde als een pyromaan een jerrycan benzine en een doos lucifers in de hand stoppen, de plaatselijke wedstrijdleider had de grootste moeite de oplaaiende brand onder controle te krijgen. Bart zag het allemaal
bedremmeld glimlachend aan en accepteerde de toegestoken hand als teken van overgave, toen de rust weerkeerde, met dezelfde glimlach. Die overgave had trouwens niks met die commotie te maken, de Vughtse stelling was allang brandhout. Alleen Angelo kreeg de hevig tegenspartelende vis niet op het droge en deelde het punt, maar de al even hevig tegenspartelende Marcel kreeg dat net niet voor elkaar en moest zich gewonnen geven. Niemand die er om maalde, hijzelf het allerminst. Dat dekselse vijfde gaat nog hoge ogen gooien! Theo M De Vughtse Toren 2 1624 - Stukkenjagers 5 1736
1½ - 6½
1. Paul Schippers 1765 - Mark van den Berg 1817 0 -1 2. Jan Plasman 1698 - Sebastiaan Dijksman 1819 0 - 1 3. Kees de Laat 1682 - Jan Otten 1682 0 -1 4. Sije Zeldenrust 1677 - Bastiaan van de Rijt 1770 0 -1 5. Wolter de Vries 1661 - Guus Vermeulen 1757 0 -1 6. Ton van den Akker 1547 0 -1 7. Jos Stehmann 1494 1 -0 8. Ton van Roon 1465 - Angelo Franken 1571 ½ -½
SJ6 Een novum Ruim dertig jaar ervaring in de externe, maar dit was nieuw. Een gastspreker, die onmiddellijk na het gebruikelijke riedeltje over speeltempo, telefoons uit en de gratis consumptie het woord vraagt en neemt. Na de affaire met Lance Armstrong heeft Cees, als goed katholiek opgevoed, zijn eigen vorm van doping voor ons in petto. Het is 3 november en blijkbaar is dat de dag van st Hubertus en de folklore wil dat die dag aparte broodjes, de zogenaamde Huubkes, worden gebakken, die door een priester worden gewijd en die na nuttiging natuurlijk bovennatuurlijke krachten oproepen. Nu heb ik altijd gedacht dat st Hubertus op de Veluwe in zijn Hubertusslot op Kroller Müller huisde, maar goed, een extra stootje in de rug is nooit weg. Vol vertrouwen begon ik dan ook aan mijn partij, gesterkt door de openingszet van mijn tegenstander 1. b4. Dat kon nooit mis gaan, maar dat ging het wel. Ik had nog maar net een hap genomen of ik beging al een onoplettendheid die me een verkreukelde stelling opleverde, een stelling die nooit meer goed kwam. Mijn enige troost was dat de keuze die ik ooit maakte om de RK kerk te verlaten deze middag blijkbaar werd bevestigd. Om 13.00 begonnen en om 14.30 afgeserveerd en afhankelijk van anderen terwijl je het liefst thuis zou willen janken. Er zat niets anders op dan een beetje rondstrompelen en na verloop van tijd een luisterend oor verlenen aan teamgenoten die hun zorgen en nakende ellende denken bij je kwijt te kunnen. Helaas is mijn gehoor ook al niet meer wat het geweest is en dwingen de omstandigheden tot een op fluistertoon opgezette communicatie. Ik versta er geen bal van, maar uit de lichaamstaal en de uitdrukking van de ogen maak ik op dat het er niet zo best uitziet. Begrijpend knikkend probeer ik mee te leven en dat het er slecht uitzag, dat klopte. Na mij legden achtereenvolgens Cees, Guus en Bjorn het loodje en zag ik op de overige borden niet meer dan remises in het verschiet. Misschien dat Marieke er nog meer van zou
kunnen bakken, maar dat zou nooit voldoende zijn om een stevig pak op de broek te vermijden voor ons. Maar zie, toen begon het niet nuttigen van de Huubkes zijn vruchten af te werpen. Harry leek in een pionneneindspel met een pion minder in zetdwang te zullen komen, zijn tegenstander speelde daar ook op, gaf met dat doel een pion terug, maar kwam van een koude kermis thuis. De rollen werden omgedraaid en het eerste punt rolde binnen. Intussen was Peter de verwachte remisehaven binnengevaren en bleven alleen de dames nog over. Marieke was inmiddels van een gunstig ogende stelling in een zo goed als verloren stelling verzeild geraakt, maar rechtte de rug, foetelde wat tegenkansen bij elkaar en bood op grond daarvan remise aan. Mooi getimed, want het werd aangenomen terwijl de zorgen nog lang niet voorbij waren. Uiteindelijk was alleen onze invalster Elsbeth Bakker nog actief. Hoewel voor haar tegenstander zichtbaar nerveus aan de partij begonnen sprokkelde ze licht voordeel bij elkaar, bleef druk houden op de zwakke pionnen en slaagde er tenslotte in de vijandelijke stelling stapje voor stapje af te breken en de winst naar binnen te slepen. Al met al een toch nog schappelijke 5-3 nederlaag, maar schappelijk of niet, een nederlaag is voor ons helaas geen novum. Theo M De Vughtse Toren 3 1381 - Stukkenjagers 6 1399
5-3
1. Jaimy Verbeet 1558 - Harry Buyvoets 0-1 2. Peter Loman 1455 - Theo Mulder 1458 1-0 3. Harry van Sterkenburg 1620 - Cees Zoontjens 1450 1 - 0 4. Jacques v/d Vall 1397 - Peter Ansems 1420 ½-½ 5. Thom Grijsbach 1429 - Guus van Heck 1553 1-0 6. Wim Peeters 0-1 7. Gijs van Mourik 1178 - Marieke Sarton 1337 ½-½ 8. Frank Donders 1030 - Bjoern Hofmans 1178 1-0
Massage Soms valt het niet mee om alle teams compleet aan de start te laten verschijnen. Het doel heiligt de middelen. Enige massage is dan noodzakelijk. Hoe gaat dat in zijn werk? Ik denk zo: Hallo, met Marcel. Hoi met César, da’s lang geleden, hoe is ‘t? Schaak je nog wel eens? Wat zeg je, alleen met je zoon af en toe, maar niet serieus? Dan is dit je kans! Is toch leuk weer eens een potje te spelen? Hartstikke gezellig, dan zie je je oude maten ook weer eens, bovendien woon je lekker dichtbij. Welnee, van Rosmalen naar Vught is echt een kippeneindje en met een beetje mazzel ben je om 17.30 allang weer thuis. We zitten echt omhoog, dus doen we nu een beroep op je oude clubliefde, want oude liefde roest toch zeker niet? Je staat nog steeds hoog op onze eeuwigdurende ranglijst. Nee, niet bij Guus v Heck en Theo in het team, maar wel bij Mark vd Berg, Jan Otten en Guus
Vermeulen, die ken je toch nog wel? Bovendien spelen Guus en Theo ook in Vught. Het vijfde is best een leuk team hoor! Maar ik ben al 6 jaar geen lid meer. Dan maken we je toch lid. Theo M.
SJ LATIJN Maar hier heeft zwart toch geen problemen meer?? Nee, bij mij komen die problemen altijd later. Thuis zeg ik altijd dat ik had kunnen winnen, maar… En gelooft je vrouw dat nog steeds?
Een weekje avondcompetitie extern Gemengde resultaten in Roosendaal Stukkenjagers A en Stukkenjagers C gingen maandagavond 22 oktober op bezoek bij R.S.G. Het avondlijke vlaggenschip boekte een 3-1 zege tegen het lokale A-team. Aan de borden 1 en 4 remiseerden Bram van den Berg en Koen Haast tegen gelijkwaardige tegenstanders, aan de borden 2 en 3 maakten Frans Konings en Mark Clijsen hun ratingoverwicht te gelde. Heel wat minder verging het Stukkenjagers C. Het op papier ongeveer even sterke R.S.G. B sloeg onverbiddelijk toe; het werd 3,5-0,5 door nederlagen van Reinier Jaquet (1), Kienfong Lie Kwie (3) en Maarten Werkhoven (4). De eer werd gered door Lex Karstens, die aan bord 2 remiseerde.
Benauwd gelijkspel voor Stukkenjagers B Een viertal met verrassende invallers beleefde een spannende maandagavond in Eindhoven... Omdat de eigen toppers Tijmen Kampman en Peter Huibers verhinderd waren. moest Stukkenjagers B diep in de buidel van invallers graaien. Uiteindelijk werden Herman Grooten en César Becx als jokers ingezet. Eerstgenoemde wist aan bord 1 met wit geleidelijk het ruimte- en tijdvoordeel uit te breiden: 1-0. Vrijwel tegelijkertijd lag de gelijkmaker in het netje. Joost Op 't Hoog had na de opening gelijk spel tegen oudlid Jeroen van de Put, maar het ging mis toen hij na een loperruil last kreeg met f7. De resterende twee borden beloofden weinig goeds. Bas Rosheuvel was aan bord 3 een kwaliteit kwijtgeraakt en de tegenstander leek vervolgens recht op het doel af te gaan. Aan bord 2 had César Becx problemen van geheel andere aard: in een mindere stelling moest hij 22 zetten in één minuut doen. Dat lukte hem vreemd genoeg wonderwel, en in de uitvluggerfase ging de tegenstander niet tot het uiterste: remise. Daarmee leek wel de teamnederlaag bezegeld, want de tegenstander van Bas was nu toch echt aan het matzetten toe, dachten we. Maar de voorbereidende manoeuvres hadden hem zoveel tijd gekost, dat hij in de slotminuten een mat in drie overzag en vervolgens niet eens meer probeerde uit een serie schaakjes te lopen. Aldus sleepte de teamleider het gelijkspel voor de poorten van de hel weg.
Fraaie klappen in avondcompetitie Donderdagavond 25 oktober leek het alsof in Tilburg-West het offerfeest een dagje vervroegd was. De matchzege van Stukkenjagers D tegen Rochade A tekende zich al snel af, dankzij twee zwartzeges. Ruud Feelders (bord 2) ving vanuit de opening midden op het bord de vijandelijke dame, terwijl
Pepijn Obels (bord 4) in het vroege middenspel de opmars van een centrumpion afrondde met een kleine combinatie. Kort hierna ontsproten aan het brein van Arend-Jan Meerwijk (bord 3) heel wat grotere dingen. Met rechtlijnige zetten bereidde hij een aanval tegen de zwarte langerochadestelling voor. Toen die losbarstte moeten de drie toeschouwers hebben gedacht dat AJ zich deerlijk vergiste. Maar nee, alles gezien: met een spetterend loperoffer, gevolgd door een schijnoffer van een toren werd de tegenstander kaalgeplukt. Fantastisch! Vervolgens werd het toch een latertje. Ook John Greunsven (bord 1) leek de vijandelijke koningsstelling plat te walsen, maar de zwarte stukken groepeerden zich rond de monarch, en dat zorgde voor oponthoud. Sterker nog, John miste een afmaker en een gedwongen kwaliteitsoffer gaf zwart opeens scherp tegenspel. Onze man bekwam echter op tijd van de schrik en sloeg alsnog toe toen de tegenstander even niet de scherpste deed: 0-4. Eerder deze week had Stukkenjagers E in Boxtel gelijkgespeeld tegen Dubbelschaak '97 A. Guus Vermeulen en Carel van Alphen zorgde aan de middenborden voor de punten. Angelo Franken (bord 4) ging in het zwarestukkeneindspel tactisch ten onder, terwijl Sebastiaan Dijksman aan het topbord in de de spannende tijdnoodfase de koning moest omleggen. Vrijdagavond wordt deze ronde besloten in Oosterhout, alwaar Stukkenjagers F op halfjejacht gaat tegen het gevreesde D4 A.
De Veestallen uit altijd gezellig Op maandagavond mochten we naar Roosendaal. Ik dacht dat de mannen op woensdag speelden, maar dit bleek op maandag te zijn kreeg ik een week van te voren te horen. Oke even iets regelen en gelukkig waren er een paar man bereid mee te gaan naar Roosendaal. Koen Haast, Clijsen en Konings deden mee. Er speelden nog 3 teams van RSG thuis, waarvan 1 tegen een Stukkenjagers team. We waren iets te laat binnen, maar nog net op tijd om te zien hoe Reinier een mooi zelfmat in 18 had gefabriceerd. Lekker biertje erbij en een gratis avond schaakles van Stefan Colijn, wat wil een mens nog meer ! Stefan speelde een strakke pot met veel subtiele zetten (die ik niet op waarde kon schatten), ergens was het te subtiel en kwam ik met eeuwig schaak weg. Frans won kort daarna van Ivo in zijn Svenshnikov, een boeiende pot waarbij Frans lang aan het roer was en met een leuke slotcombinatie af mocht wikkelen naar een gewonnen toreneindspel. Tot dat moment was nog alles mogelijk, uitslag technisch gezien dan, Koen had het zwaar tegen Cees en Clijsen leek een 0.00 pot tegen Bo de Veth te spelen. Cees was Koen langzaamaan van het bord aan het duwen, maar miste een venijnige verdediging zet van Koen (hij was niet de enige trouwens), waarna de stelling hoogst onduidelijk was en kort erna verzandde dit in remise. Clijsen was zijn 0.00 stelling tegen Bo aan het spelen en genoot daar wel van, het werd steeds onevenwichtiger en Clijsen pakte een knap punt! Waarbij gezegd moet worden dat in de analyse bleek dat hij gewoon heel de partij goed tot beter stond met de vraag of het wint. Het verdedigen van de stelling bleek echter vele malen lastiger dan ik verwacht had, wat een speler he die Clijsen! 3-1 een zwaarbevochten overwinning en handhaving in de hoofdklasse komt zo met rasse schreden naderbij. Ik was blij dat Koen al eerder op de avond had aangegeven wel terug te willen rijden, wat mij de eer verschafte wat extra bier te drinken, hier maakten Clijsen, Konings en ik dan ook dankbaar misbruik van ! Om 1u vonden wij het ook wel welletjes en reden terug naar Tilburg. Waar Koen en ik onder het genot van nog even de avond hebben doorgenomen, het was weer een mooie avond ! Bram
STUKKENJAGERS F Vrijdagavond wordt deze ronde besloten in Oosterhout, alwaar Stukkenjagers F op halfjejacht gaat tegen het gevreesde D4 A. Aldus de website, ja, ja, van onze vrienden moeten we het niet hebben. Halfje jacht! Vanwaar dat enkelvoud?? En gevreesd? Natuurlijk, volgens de NBSB site had D4 de vorige ronde een karrenvracht
aan ratingpunten meer achter het bord verzameld dan wij, maar moet je het daarvoor in je broek doen? Door alle wateren gewassen en gewend aan de slagen van het leven zijn we voor niemand meer bang. Cees Zoontjens nam plaats achter het eerste bord en kreeg daar niet de verwachte Joost Sips (>2000) te bestrijden, maar de wat bescheidener toegeruste Krijn Keijzer (1700). Dat scheelde wel natuurlijk en hoewel Cees vanuit mijn ooghoeken wat minder leek te staan, hield hij het hoofd koel en de voeten droog. Het eerste halfje! Zelf zat ik op twee tegenover Jolanda van der Ven (1605). Na de opening dacht ik door middel van een schijnoffer twee pionnen op de damevleugel buit te kunnen maken, maar ze verdedigde zich bekwaam, schijofferde terug en hield daarmee de materiaalverhoudingen in evenwicht, overigens wel met een stelling waarin ik het initiatief hield. Maar ja, wat moet ik met initiatief? Dat is aan mij niet besteed, maar dat was het wel aan haar! Na een onjuiste keuze van mij kantelde de stelling en kwam ik plotseling in een matnet terecht. Peter Ansems zat op drie, aanvankelijk leek er niet veel aan de hand, maar na een verkeerde zetvolgorde ging er een stuk af en kon de rest ook in de doos. Guus van Heck tenslotte speelde een wisselvallige partij, eerst winstkansen, vervolgens verliesgevaar en uiteindelijk remise. Het tweede halfje! Missie geslaagd. Vermeldenswaard is nog dat Peter en Cees mijn nazit met mijn tegenstandster, waarin allerlei wilde varianten over het bord vlogen, niet afwachtten en op huis aan gingen en dat Guus intussen de auto ging halen om mij daarna in het café op te pikken. Parkeren in Oosterhout is echter een probleem, de auto stond weliswaar ver van de speellokatie, maar toch geen half uur lopen. Na dat halve uur was Guus nog niet terug, maar had hij die tijd besteed aan het rijden van rondjes ten gevolge van wegversperringen, waardoor zijn plezant Vlaams sprekende hulpje het spoor ook bijster was geworden. In zijn wanhoop klampte hij een tweetal agenten aan die hem op de fiets voorgingen, ook nog in een éénrichting straat tegen de rijrichting in, en die hem daarna, veilig en wel, netjes voor de deur afleverden. Toevallig was Cees de week ervoor in Parijs min of meer het zelfde overkomen. Niet alle mensen zijn geneigd tot het kwade, als we de komende ronden er daar ook nog een zooitje van tegenkomen achter de borden, dan hoeven we helemaal nergens meer bang voor te zijn en komt het zeker nog goed met ons. Theo M.
SJ F naar D4 Oosterhout: mission voué à l’échec ?? Voor de avondcompetitie moest Stukkenjagers F zich melden in Oosterhout bij D4. Gezien hun opstelling in de eerste ronde, met een gemiddelde rating van + 1700, leek dat voor ons een “marche au supplice “ ( een wandeling naar het schavot ) te zullen worden. Met andere woorden een missie die bij voorbaat gedoemd was te mislukken. Onze koppen zouden rollen. Gelukkig viel het allemaal mee, D4 kwam met een wat bescheidener opstelling aan tafel. Halverwege de partij zag het er allemaal nog redelijk gezond uit. Guus op bord 4 stond goed, Peter aan 3 was zeker gelijkwaardig en Theo op 2 klaagde ook niet. Alleen Cees kwam wat knullig uit de opening en moest alle zeilen bijzetten om een aanval op de langgerokeerde koning tegen te houden. Daarna sloeg het tij om. Cees nam snel een remise-aanbod van de tegenstander aan nadat deze enkele zetten eerder nog het remise-aanbod van Cees had afgeslagen. Kort daarna deed Peter, geheel onbedoeld, een toren in de aanbieding waar hij alleen een nul voor terug kreeg. Theo offerde ook een stuk maar zag tot zijn verbijstering dat zijn tegenstandster hier niet de bedoelde prijs voor ging betalen. Intussen hield Guus een eindspel, met loper tegen paard en gelijk aantal pionnen, keurig remise: 3-1. In ieder geval hebben we ons eerste bordpunt behaald terwijl het bestuur van SJ F de lat had gelegd op maximaal een half bordpunt voor het gehele seizoen.
Krijn Keijzer 1700 – Cees Zoontjens 1450 Jolanda van de Ven 1605 – Theo Mulder 1458 Kees Boersma 1479 – Peter Ansems 1420 Nick Kimenai 1391 – Guus van Heck 1553 CZ.
½- ½. 1-0 1-0 ½- ½.
Het centrale gezag Natuurlijk heb ik ook regelmatig mijn twijfels of mijn schaakniveau niet minder aan het worden is. Maar als ik dan kijk naar mijn rating curve dan zien we toch duidelijk de trend van een perpetuum mobile met de hoogste rating op mijn 61 ste. Panta Rhei, alles stroomt nog, hoewel het Brabants Kampioenschap een absoluut dieptepunt was. Ik eindigde namelijk ver onder Maarten Werkhoven die lang geleden de onderwijzer van mijn beide dochters was en zoals bekend probeert elke normale vader slimmer te zijn dan de onderwijzer van zijn kinderen. Ik kwam in een diepe depressie van 5 minuten en nam me voor de veerkracht te tonen die op de Veluwe bekend staat als stronteigenwijs. Niet fraai maar altijd beter dan Brabantse gemoedelijkheid. Na Roosendaal was het toernooi in Livigno, september j.l. mijn volgende doel. Gelegen op 1800 m, elke nacht ijs op de camper en één dag mijn hond uitgelaten in een vliegende sneeuwstorm. Als ik naar boven liep, kwam ik bij het eindstation van de skilift op 2800 m. Dat lijkt hoog maar dankzij de arts van de Raboploeg had ik een hematocrietwaarde van 54 bereikt, hetgeen vergelijkbaar is met appelstroop. Zoals gezegd begon ik boordevol zuurstof aan het toernooi. Mijn tpr was het hele toernooi ruim 300 ratingpunten hoger dan in Roosendaal. Maar de grote doorbraak kwam bij het snelschaken toen ik tegen de Italiaanse grootmeester David Alberto moest. Gelukkig had ik wit dus ik besloot op winst te spelen, dat is hetzelfde als koortsachtig proberen niks fout te doen. Door het bergwandelen was ik stukken sneller dan de weliswaar jongere maar toch al wat dikkige David Alberto en op zet 43 bood hij remise aan. Ik keek op mijn klok, wandelde naar de bar en haalde champagne voor beiden. Met veel hulp van David kon ik de partij nagespeeld krijgen en hij beloofde me het centrale gezag van “De Stukkenjagers” in kennis te stellen van dit ongehoorde geriatrische talent. Hieronder volgt de partij en ik vraag met name Herman Grooten en Jan Sprenger niet naar míjn zetten te kijken, maar het remise aanbod te beoordelen op uitvalsverschijnselen bij David Alberto. Nu kun je zeggen: ”een vluggertje”, maar in mijn optiek is dat voor- en naspel erg tijdrovend, om van het gehaspel in het middenspel nog maar te zwijgen. Thuis gekomen wachtte de eerste competitieronde op 6 oktober en ik stond die zaterdag klaar om in te vallen in het vierde. Tot twee uur die middag stond ik op het telefoontje te wachten om later te horen dat ze met 7 man gespeeld hadden. Nu weet ik dat Kafka nooit de Nobelprijs voor literatuur gekregen heeft, maar om nu niet in een complot te gaan geloven moet je van goede huize komen. De prozaïsche verklaring dat ze mijn telefoonnummer niet hadden kan ik weerleggen met het telefoonboek. Wel heeft het centrale gezag me verteld dat het vierde beschikt over vier sterkere invallers dan ik. Ik denk er nu over na om de sterkste invaller van het zesde te worden want je wilt toch ook vooruit komen in het leven. Je moet toch minstens de empathie van een zak aardappelen hebben om mijn teleurstelling niet te kunnen begrijpen. Eigenlijk ben ik de best denkbare invaller voor alle teams en avondteams. Mijn telefoonnummer is 0135422698, email:
[email protected]. Graag buiten het centrale gezag om, want de stroperige hiërarchie veroorzaakt veel logistiek tijdsverlies. Laatst las ik dat Napoleon voor een veldslag altijd midden in de nacht opstond
om dan met speelgoedsoldaatjes en een pittige erectie zijn veldslag voor te bereiden. Maar zoals een bekend Veluws spreekwoord luidt : Er moet heel wat water de boom in gejaagd worden om een echte generaal op het droge matje te krijgen. Om kort te gaan als het centrale gezag geen priapismus onder de leden heeft gaat alles goed komen. Toon M - GM David Alberto Pf3 d5; d4 e6; e3 Pf6; Ld3 c5; b3 Ld6; o-o o-o; Lb2 cxd4; exd4 Pc6; a3 Ph5; Te1 Pf4; Pe5 Dg5; g3 Pxd3; Dxd3 a5; Pd2 a4; b4 Td8; f4 Dh6; Pdf3 Pxe5; fxe5 Le7; Lc1 Dh5; Lf4 Ld7; Tac1 Tdc8; Kg2 g5; Ld2 g4; Pg1 Tc4; c3 f5; Lf4 Lb5; Dd2 Tac8; Te3 T4c6; h4 Lc4; Pe2 b6; Th1 Lf8; Lg5 Lxe2; Dxe2 h6; Lf4 Txc3; Txc3 Txc3; Tc1 Txc1; Lxc1 De8; Dc2 Db5; Lf4 Kf7; Dc7+ Le7; Lxh6 De2+; Kg1 Dd1+; Kh2 Dxd4 (remise)
Wat heb ik hieruit geleerd ? Als je niks fout doet ben je een sukkel en valt er nooit iets te winnen. Toon M
Stukkenjagers Open Marieke Sarton slaat toe met zwart (2-11-2012) In de tweede ronde van het Stukkenjagers Open, op 31 oktober, lieten enkele favorieten halfjes liggen. De echte verrassing viel lager op de ranglijst. Aan de top van de ratinglijst kwamen Anne Haast, Mart Nabuurs, Bram van den Berg, Frans Konings, Tijmen Kampman, Martijn Blom en Joris Gerlagh op 2 uit 2, al moesten de drie laatstgenoemden er hard voor werken tegen respectievelijk Kienfong Lie Kwie, Dick Straathof (De Baronie) en Sebastiaan Dijksman. Maar er waren ook ratingfavorieten die een veertje moesten laten. Zo liet Herman Grooten oud-Tilburgs kampioen Theo Hovers zodanig terugkomen in de partij dat zijn koning met een kleine combinatie in een eeuwig schaak werd gelokt. Ook Wiebe Cnossen (DJK Aufwärts Aachen 1920 Schachgruppe St. Josef 1953) moest genoegen nemen met remise, tegen Joost Op 't Hoog. Het bontst maakte César Becx het. In zijn partij Rick Zegveld (Rochade) wikkelde hij correct af naar een gewonnen
pionneneindspel, dat hij vervolgens in tijdnood én analyse zodanig mishandelde dat je elk moment een inval van de schaakpolitie verwachtte. Ook Erik Dignum en Roland Daamen maakten hun favorietenrol niet waar, zij deelden het punt met Willem Mullender en ArendJan Meerwijk. Voor de grootste ratingklapper zorgde echter Marieke Sarton, die met zwart Bas van der Linde onderuit haalde. Bjoern Hofmans toonde zijn stijgende vorm door Angelo Franken op remise te houden. Stukkenjagers Open, uitslagen ronde 2. --------------------------------------------------------------------------------------1 Haast, Anne ( 1 ) - Van Loy, Rick ( 1 ) 1- 16 1-0 2 Hovers, Theo ( 1 ) - Grooten, Herman ( 1 ) 17- 2 1/2 3 Nabuurs, Mart ( 1 ) - Hess, Stefan ( 1 ) 3- 18 1-0 4 Mostertman, Loek ( 1 ) - Van den Berg, Bram ( 1 ) 19- 4 0-1 5 Konings, Frans ( 1 ) - Karstens, Lex ( 1 ) 5- 20 1-0 6 Op 't Hoog, Joost ( 1 ) - Cnossen, Wiebe ( 1 ) 21- 6 1/2 7 Lie-Kwie, Kienfong ( 1 ) - Kampman, Tijmen ( 1 ) 23- 7 0-1 8 Becx, César ( 1 ) - Zegveld, Rick ( 1 ) 8- 22 1/2 9 Blom, Martijn ( 1 ) - Straathof, Dick ( 1 ) 10- 24 1-0 10 De Veen, Ron ( 1 ) - Storm, Karel ( 1 ) 25- 11 1/2 11 Gerlagh, Joris ( 1 ) - Dijksman, Sebastiaan ( 1 ) 13- 26 1-0 12 Mullender, Willem ( 1 ) - Dignum, Erik ( 1 ) 27- 14 1/2 13 Daamen, Roland ( 1 ) - Meerwijk, Arend Jan ( 1 ) 15- 29 1/2 14 Daniels, Hennie ( 0.5) - Clijsen, Mark ( 0.5) 32- 9 0-1 15 Heller, Maarten( 0.5) - Werkhoven, Maarten ( 0 ) 38- 33 0-1 16 Rosheuvel, Bas ( 0 ) - Zoontjens, Cees ( 0 ) 28- 46 1-0 17 Vermeulen, Guus ( 0 ) - De Wit, Maarten ( 0 ) 30- 47 1-0 18 Gerlagh, Peter ( 0 ) - Deckers, Frans ( 0 ) 31- 39 1-0 19 20 Van der Linde, Bas( 0 ) - Sarton, Marieke ( 0 ) 34- 49 0-1 21 Otten, Jan ( 0 ) - Tepe, Thomas ( 0 ) 36- 50 1-0 22 Van Driel, Hans ( 0 ) - Van Alphen, Carel ( 0 ) 48- 37 0-1 23 Van Gelder, Leo ( 0 ) - Dignum, Nico ( 0 ) 40- 52 1-0 24 Hofmans, Bjoern ( 0 ) - Franken, Angelo ( 0 ) 54- 41 1/2 25 Van Heck, Guus ( 0 ) - Wouts, Wil ( 0 ) 42- 55 1/2 26 Foolen, Ardy ( 0 ) - Leurs, Rob ( 0 ) 56- 43 0-1 Draw by default: 35 Voorhorst, Emil; 53 Vermee, Paul Bye: 12 De Moor, Eric; 44 Gelens, Cees Absent: 45 Aarts, Bart; 51 Cheng, Fon Kee
De Interne Bas van der Linde zet mat De toeschouwers en spelers op de clubavond van 10 oktober vielen van de ene verbazing in de andere. Allereerst viel op dat flink wat partijen een snel einde vonden. Met name in de B-groepen was het raak. Zo kwam Maarten Werkhoven snel tot scoren tegen Leo van Gelder en incasseerde Carel van Alphen tegen Emil Voorhorst in sneltreinvaart zijn eerste punt. Ook de partij tussen Ruud Feelders en Bastiaan van de Rijt was snel klaar: 1-0. In de C-groep besloten Guus Vermeulen en Jeroen van de Rijt al snel hun krachten voor de analyse te sparen: remise. Ook in de D-groep een blitzzege: voormalige hekkensluiter Bjoern Hofmans ('Ik heb geoefend') versloeg Paul Vermee, en stoomt zelfs op naar de promotieplaatsen. In deze groep wonnen Wil Wouts en Guus van Heck van respectievelijk Ari van Valen en Ardy Foolen. Wil lijkt met 4,5 uit 5 promotie naar de C-groep niet meer te kunnen ontgaan. Ook in die C-groep is er sprake van een verrassende opmars: Bart Aarts kwam op 3 uit 3 nadat Angelo Franken een fikse rekenfout maakte. Harry Buyvoets en Alex van Lanen deden het rustiger aan: remise. Later op de avond vielen er enkele flinke ratingsurprises te noteren. In de B2-groep overleefde Lex Karstens tegen Martijn Blom in de openingsfase de dreiging van een snelle nul. Daarna trad de voetbalwijsheid ('als je niet scoort...') in werking en moest Martijn zijn tweede nederlaag slikken. Datzelfde gold in de andere B-groep voor César Becx. Hij leek tegen Bas van der Linde vanuit de opening op een zege af te stevenen, maar juist in de tactische slotfase kwam Bas met een paar rake klappen, waardoor niet zijn eigen koning, maar die van César werd uitgerookt. In de B2 had Kienfong Lie Kwie minder moeite met de favorietenrol tegen Maarten Heller; met 4 uit 4 gaat hij nu samen met Maarten Werkhoven aan de leiding. In de B1 kwamen Bas Rosheuvel en Kees Gelens remise overeen. In de A-groep boekte Karel Storm een gedegen overwinning op Reinier Jaquet. Aan het eind van deze opzienbarende avond was er nog een slotsurprise: Sebastiaan Dijksman wist een stukoffer van Ron de Veen met een precieze verdediging te ontzenuwen, en kon zo zijn eerste punt op het hoogste niveau opschrijven.
Koplopers onderuit op inhaalavond Vanwege de herfstvakantie was er op woensdag 17 oktober een bescheiden programma op de clubavond. Het verhinderde de lijstaanvoerders in maar liefst vier groepen niet om gezamelijk onderuit te gaan. In de A-groep zag Roland Daamen - tot dan 3,5 uit 4 - zijn tegenstander Mark Clijsen de open c-lijn bombarderen met alle zware zwarte stukken: 0-1. Sebastiaan Dijksman was in deze groep erg in zijn nopjes met de aanvalszege op Erik Dignum, die hem zicht op een plek in de middenmoot geeft. Ron de Veen wist de hatelijke nul weg te werken door tegen Karel Storm in de ultieme fase naar eeuwig schaak te counteren. In de B2 raakte Kienfong Lie Kwie zijn 100%-score kwijt, doordat hij het in een aanval geïnvesteerde materiaal niet terugzag; tegenstander Lex Karstens kwam hierdoor langszij op 4 uit 5, beiden mogen in de achtervolging op Maarten Werkhoven (4 uit 4). Maarten Heller hield de hoop op handhaving levend door Leo van Gelder terug te wijzen. In de B1 geen verrassingen, al zou je de winst van César Becx op Jan Otten zo langzamerhand wel als zodanig kunnen beschouwen. Willem Mullender was vrij snel klaar met Kees Gelens. In de C-groep moest Bart Aarts zijn eerste verliespunt slikken; Harry Buyvoets keerde door de zege op de koploper terug op 50%. Vanuit de opening werd het heel spannend tussen Angelo Franken en Theo Mulder, maar Theo wist de witte dreigingen goed te pareren: remise. Guus Vermeulen gaat, na het punt tegen Peter Ansems, 'gewoon' richting promotie. In de D-groep zag nieuweling Thomas Tepe een stukoffer (voor twee pionnen) pas effect hebben, toen Wil Wouts even de concentratie én een stuk
verloor. Daarna was het gedaan met de trotse topper. Ruim daarvoor had Guus van Heck het verzet van Paul Vermee al gebroken.
Ratingstunts Jan Otten en Maarten Heller Tijdens de clubavond van 24 oktober noteerden we weer enkele opmerkelijke uitslagen. In sommige groepen is de competitie al over de helft en zijn sommigen al bijna toe aan promotie of degradatie. In de B2 loopt de spanning in de hoogste regionen hoog op. Nadat eerder ratingfavoriet Martijn Blom al twee keer onderuit ging, was het nu de beurt aan Lex Karstens om zijn tweede nul te incasseren. Maarten Heller bleef stoïcijns onder de aanvalspogingen van Lex en verzilverde het geïncasseerde materiaal. Deze ontwikkeling kwam de twee andere promotiekandidaten, Kienfong Lie Kwie en Maarten Werkhoven, goed van pas. In hun onderlinge duel wist Kienfong de koploper diens eerste nederlaag toe te dienen, zodat beiden nu één verliespunt hebben. Emil Voorhorst hield de kans om aan degradatie te ontkomen levend door Leo van Gelder te verslaan. In de andere B-groep ook een sensatie: Jan Otten wist met zwart Ruud Feelders in het vroege middenspel al voor problemen te stellen, en die gingen maar niet weg: 0-1. Bas Rosheuvel won van Willem Mullender. Kees Gelens hield lang gelijke tred met César Becx, maar overzag dat er een stuk met schaak geslagen werd. In de C-groep kan Alex van Lanen na de zege op Guus Vermeulen het vizier op promotie richten. Theo Mulder keerde ten koste van Peter Ansems terug op 50%. In de D-groep wist nieuweling Thomas Tepe zijn tweede scalp op rij te veroveren; deze keer moest Guus van Heck eraan geloven. Paul Vermee hield tegen Ari van Valen de concentratie tot in het eindspel vast: 1-0. In de A-groep kwam Reinier Jaquet tegen Mark Clijsen na verloop van tijd nogal wat stukken te kort. Roland Daamen had tegen Joost Op 't Hoog een kwaliteit buitgemaakt, maar diens lopers zorgden voor zoveel tegenspel dat een zetherhaling niet werd vermeden. Mart Nabuurs kwam op 3 uit 4 door winst tegen Erik Dignum. Spannend was de krachtmeting tussen Ron de Veen en Karel Storm, een voorafgespeelde partij van het Stukkenjagers Open. Ron counterde zich vanuit benauwde positie naar een zetherhaling.
Interne competitie 1e cyclus, groep A, 2012-2013 Nr
Naam
1
1 Roland Daamen
2
3
4
5
1
½
1
½
1
1
2 Sebastiaan Dijksman 0 3 Erik Dignum
½
0
4 Ron de Veen
0
0
5 Joost Op 't Hoog
½
7 Reinier Jaquet
9 Tijmen Kampman 10 Karel Storm
1 0
1
1 u
1
½
u
½
½
1
½
½
8
9 10
0 0
1
1
7
0
0
6 Mart Nabuurs
8 Mark Clijsen
6
u
0
½ ½
0 1
0 1
0
1
0
#p
1
4.0
6
0
2.0
5
1.5
5
0.5
4
1.5
5
1
3.0
4
0
2.0
4
3.0
4
3.0
4
2.5
5
½ ½ u
score
½
1e cyclus, groep B1, 2012-2013 Nr
Naam
1
1 Jan Otten 2 Bas van der Linde
½
3 Willem Mullender
0
2
3
½
1
4
5
0
4 Bas Rosheuvel
1
5 Bastiaan van de Rijt
u u
6 César Becx
1
0
1
u
0
7 Ruud Feelders
0
1
u
½
1
8 Kees Gelens
1
½
0
½
0
6
7
8
0
1
0
2.5
5
1
0
½
2.0
4
0
u
1
1.0
4
u
½ ½
2.0
3
1
0
1
2.0
3
1
3.0
5
2.5
4
2.0
6
0
score
#p
1e cyclus, groep B2, 2012-2013 Nr
Naam
1
1 Carel van Alphen 2 Kienfong Lie Kwie
1
3 Maarten Heller
u
4 Emil Voorhorst
0
2
3
4
0
u
1
1 0
5
8
score
#p
0
1.0
3
1
1
1
5.0
6
1
0
0
1
2.0
5
0
0
0
1
1.0
5
0
1
1
4.0
6
1
4.0
5
2.0
4
1.0
6
1
0
1
6 Maarten Werkhoven
0
1
1
1
7 Martijn Blom
0
1
1
0
0
0
0
0
1
7
0
5 Lex Karstens
8 Leo van Gelder
6
0
1e cyclus, groep C, 2012-2013 Nr
Naam
1
1 Theo Mulder 2 Bart Aarts
1
3 Angelo Franken
½
4 Cees Zoontjens
½
2
3
4
0
½ ½
5
7
1
0
9 10
score
#p
-
2.0
4
0
1
-
3.0
4
½
0
-
1.0
4
½ ½
u
0
-
1.5
4
u
1
1
½
-
2.5
3
1
½
1
-
3.0
4
½
0
-
1.0
6
0
6 Alex van Lanen
8
1
5 Jeroen van de Rijt
7 Peter Ansems
6
½
u
½
0
0
8 Harry Buyvoets
1
½
u
0
½ ½
-
2.5
5
9 Guus Vermeulen
0
1
1
½
0
1
-
3.5
6
-
-
-
-
-
-
10 -
-
-
-
1e cyclus, groep D, 2012-2013 Nr
Naam
1
1 Bjoern Hofmans 2 Ardy Foolen
2
3
4
5
1 0
0
3 Jeroen de Lange 4 Wil Wouts
1
1
5 Jan van den Dries
6
7
8
0
1
1
3.0
4
0
0
0
0.0
5
½
1
1.5
2
1
½
1
4.5
5
½
0.5
2
3.5
5
2.5
6
1.5
5
0
6 Guus van Heck
1
1
½
0
7 Paul Vermee
0
1
0
½
8 Ari van Valen
0
1
0
1 0 ½
1 0
score
#p
Opgeven na 13 zetten? Deze week twee keer zeer snel opgegeven cq verloren in 3 dagen tijd. Eerst met en daarna tegen Kien. 1. Met Kien en mij zaten er maandag al 2 nullen in de auto terug van Roosendaal. Onderweg psychologische schaakles gehad van Kien. 2. Bij de interne moest ik de woensdag erop tegen Kien en hij was niet onder de indruk van mijn vooraf gemelde zwakke gezondheid. Ik kreeg een volgens hem oude variant tegen en stond na 4 zetten al een pion achter. Tja… en bij de 13e zet vond ik het wel welletjes want ik verlies gewoon ook nog een stuk.
Wit aan zet geeft op.
Vraag: Wat gebeurde er daarna thuis? a. Ik werd zachtjes uitgelachen door mijn zoon en dochter b. Ik werd hard uitgelachen door Fritz c. a en b zijn waar Maarten Werkhoven Inderdaad, dit is erg, maar het kan nog erger. Op de belendende tafel, nee, ik noem geen namen, ontstond even later de volgende stelling: Zwart dacht, na het pakken van een paard op e2, in een flits iets te zien en speelde na Tf2 zonder verder te kijken, tegen zijn aanvankelijke bedoeling in Dxf2, en met succes, want wit gaf op!?
Het gekke is dat beide spelers er pas na enige tijd achter kwamen door de vraag: Waarom liet je eigenlijk je paard op e2 instaan, had je dat niet gezien? Jawel, natuurlijk wel, maar ik was banger voor jouw paard en daarom wilde ik het pennen met mijn Dame.
Huh? Pennen? Waar stond dat paard dan? En toen pas vielen de schellen van twee paar ogen. De schrik bleek sterker dan het korte termijn geheugen. Wat leren we hiervan? Nooit opgeven! Het schaken opgeven is misschien ook een optie. Theo M. Het antwoord op de multiple choice van Maarten W is trouwens c. Na Ta3 Lxb1 Le3 wint wit het stuk weer terug.
Volgens Tiviakov komt het door jou dat hij tegenwoordig veel minder sterk speelt. Oh, nou dan had hij dus beter bij jou kunnen blijven, bedoel je dat?!
HET SCHAAKSPEL IN DE SCHILDERKUNST 16 POP-ART: Pop-Art is volgens sommigen een afkorting van popular art. De trivialiteit van de consumptiemaatschappij wordt verheven tot het nieuwe en enige thema. Reclame, alledaagse gebruiksvoorwerpen, plaatjes uit strips en de voortbrengselen van de massamedia worden voortaan aanvaard als motieven in de kunst.
Andy Warhol:"Schaakspeler", 1954 Edinburgh, National Gallery of Scotland
Deze vroege surrealistische tekening is gemaakt met de levensgrote schaakstukken, rond een jonge man die schaak speelt. (Tekst Alina L’Ami)
Enter 3 HET SCHAAKSPEL IN DE LITERATUUR UIT: SPEL Stephan Enter G.A. van Oorschot Amsterdam 2007 Het was duidelijk dat we allemaal hetzelfde dachten: wat een vreemd mannetje! Wat bewoog hij stijf, en wat waren dat voor belachelijke kleren! Een lichtblauw geruite trui met V-hals onder een zwart jasje, daar weer onder een roze hemd met kraagje. Zijn spillebenen staken in een broek met strakke pijpen. Als hij zijn hand strekte om een zet te doen, zag je goed hoe schoon en glad zijn nagels waren. We verloren stuk na stuk, maar merkten het nauwelijks. Telkens ontdekten we weer iets aan hem dat prompt met knikjes of andere seintjes de hele groep werd rondgebriefd. Hij had een aanstellerig kuchje dat hij in zijn vuist smoorde. Hij had zwart haar, zo pikzwart en glanzend dat je je afvroeg of het geverfd was. Hij rook – naar eau-de-cologne leek het wel. Hij was echt graatmager: dat jasje hing om zijn schouders als om een hanger. Zijn kleurloze ogen lagen diep in hun donkere kassen. En wat was hij bleek, zeker wanneer je je het oergezonde, doorbloede gezicht van mijnheer Vink voor de geest haalde! Na afloop van de partijen, die hij allemaal eenvoudig won, staarde hij met drie vingers aan zijn kin voor zich uit. Plotseling trok hij zijn gezicht in een opgewekte glimlach en vroeg ons thuis nog eens goed naar onze partij te kijken en volgende week te zeggen wanneer we beter een andere zet had kunnen doen. ‘Hier wou ik het bij laten voor vandaag. Willen jullie vrij schaken?’ We stonden op, verschoven tafels en stoelen, pakten klokken zetten die op vijf minuten, en keken intussen voortdurend naar de man en dan weer naar elkaar zonder iets te zeggen. Hij kuchte in zijn hand – schor en keffend, net een hondje. Hij viste met duim en wijsvinger een pluisje van zijn broek. Het was duidelijk dat hij zich niet op zijn gemak voelde. Zodra echter zijn blik op een van de onze botste, glimlachte hij bemoedigend. Toen Lina ons frisdrank en hem koffie had gebracht, tikte hij weer zo pinnig zijn lepeltje op de rand af. Maar dat had niks te betekenen. Hij sprak niet meer, en bleef zitten tot we de klok van de Oude Kerk met zware slagen twaalf uur hoorden slaan: het tijdstip waarop de les voorbij was. Hij hielp ons de schaakspullen in de materiaalkast te zetten en deed die op slot. Vervolgens stopte hij gehaast zijn boeken in het koffertje, gaf de sleutel van de kast af bij de bar en liep met ons naar buiten. Ik zie weer hoe hij, terwijl wij de sloten van onze fietsen lieten openspringen, met wapperende jas wegreed, zich nog eens naar ons omdraaide en zwaaide. ‘Tot volgende week, en goed naar jullie partijen kijken, he?’ Niemand reageerde – tot hij in de verte om een hoek verdween. Op dat moment hoorden we Jan Boot snuiven. Normaal gesproken ging die er als eerste vandoor, meestal met een vrolijke sneer als ‘Nou dag, lieve kijkbuiskindertjes!’ Maar nu bleef hij staan. Met zijn benen aan weerszijden van de stang en zijn handen op het stuur staarde hij voor zich uit. ‘Een flikker,’ zei hij ontdaan. ‘We hebben les van een flikker.’
Gummbahdicht
Het was me weer het avondje wel Optimistisch verschoof ik de stukken Vanavond zou het zeker gaan lukken Ik zat de hele dag al lekker in mijn vel Maar schaken is een ingewikkeld spel Boordevol met onverwachte nukken Te venijnig voor simpele krukken Die raken doorgaans spoedig in de knel Ik lijk als een van die krukken te zijn geboren Uit onvermogen een veelbelovende stelling Als een blinde door een grafzet alsnog verloren Thuis stommel ik gewond naar boven balend als een stekker Het schaakspel echter is niet alleen voor mij een kwelling Kut, ben jij het, ik sliep net en om half zeven gaat de wekker Theo M.
Stukkenjagers ratinglijst 6 november 2012 Naam rating 1
Robin Swinkels
2 3
Naam
rating
2515
44 Lex Karstens
1847
Jan Sprenger
2478
45 Jean-Marie Wildeboer Schut
1841
Maurice Peek
2382
46 Mark van den Berg
1833
4
Mark Haast
2336
47 Pepijn Obels
1817
5
Bianca Muhren
2330
48 Bas Rosheuvel
1792
6
Petra Schuurman
2326
49 Sebastiaan Dijksman
1784
7
Cor van Dongen
2304
50 Maarten Werkhoven
1777
8
Herman Grooten
2285
51 Arend-Jan Meerwijk
1773
9
Stefan Beukema
2284
52 Bastiaan van de Rijt
1764
10
Anne Haast
2257
53 Jasper Beukema
1763
11
Bram van den Berg
2254
54 Willem Mullender
1751
12
Frans Konings
2234
55 Rob Milo
1743
13
Mart Nabuurs
2229
56 Jan Otten
1739
14
Tijmen Kampman
2168
57 Carel van Alphen
1706
15
Mark Clijsen
2124
58 Alex van Lanen
1702
16
Peter Huibers
2107
59 Guus Vermeulen
1700
17
Erik Nicolai
2075
60 Andries Deliën
1698
18
Bram van Huijgevoort 2067
61 Toon Mentink
1687
19
Martijn Blom
2055
20
Mark Huizer
21
Fré Hoogendoorn
22 23 24 25 26 27 28 29
Maarten Heller
1687
2050
Jeroen van de Rijt
1687
2044
64 Bas van der Linde
1678
Karel Storm
2039
65 Emil Voorhorst
1657
César Becx
2019
66 Bart Landolt
1633
John Greunsven
2015
67 Leo van Gelder
1595
Jiri Obels
2011
68 Kees Gelens
1573
Roland Daamen
2005
69 Marcel Rispens
1571
Joris Gerlagh
1980
70 Harry Buyvoets
1540
Peter Lode
1975
71 Angelo Franken
1468
Koen Haast
1943
72 Theo Mulder
1455
Reinier Jaquet
1943
73 Marieke Sarton
1442
31
Henk Jan Beukema
1942
74 Guus van Heck
1440
32
Ruud Feelders
1937
75 Bart Aarts
1431
33
Gertjan Thomassen
1936
76 Cees Zoontjens
1420
34
Erik van Ingen
1930
77 Peter Ansems
1396
35
Sander Funk
1925
78 Thomas Tepe
1369
36
Mark van Beurden
1920
79 Jan van den Dries
1352
Erik Dignum
1920
80 Wil Wouts
1305
38
Winifred Paulis
1906
81 Ari van Valen
1284
39
Ivar Heine
1902
82 Elsbeth Bakker
1256
40
Ron de Veen
1866
83 Paul Vermee
1252
41
Stefan Hess
1863
84 Jeroen de Lange
1212
42
Kienfong Lie Kwie
1856
85 Bjoern Hofmans
1152
43
Joost Op 't Hoog
1853
86 Ardy Foolen
1112
