Het Veer. Uw hoop in bange crisisdagen. Het Veer onthult: de (leer)kredietcrisis. V.G.K. in de rode cijfers? Annelies Beck. Annelies Beck TE KOOP

Uw hoop in bange crisisdagen

26e jaargang, 2008 - 2009, Nummer 2: November

Tijdschrift van de Vlaamse Geschiedkundige Kring,

Het Veer Het Veer onthult: de (leer)kredietcrisis

Het Veer sprak met

Annelies Beck

V.G.K. in de rode cijfers? Annelies Beck

TE KOOP Ook filologenblad in de problemen

Annelies Beck

26° jaargang, September-Oktober 2008

2

www.vgkgent.be

Het Veer


Tijdschrift van de Vlaamse Geschiedkundige Kring Hoofdredactie/Lay-out: Ruben Cassiman Eindredactie: Ruben Cassiman Cover: Ruben Cassiman Verantwoordelijke Uitgever: Ruben Cassiman p/a Vlaamse Geschiedkundige Kring, Blandijnberg 2, 9000 Gent Website: www.V.G.K.gent.be Rekeningnummer: 733-0015320-24 Rekeningnummer Reis: 737-0164111-30 26° jaargang, nummer 1

September - Oktober

Cover De inhoudstafel, zijnde wat u nu leest De praeses (s)preekt! Kalender november-december Dossier leerkrediet Dagboek van een eerste bach Album: de hemel in het klad De wondere wereld van S&T Erasmus (1) Dossier: kredietcris Nina’s hoekje Erasmus (2) Koken met Loonis Interview: Annelies Beck Verslag Bachelorweekend Woord van de Sport Games Film De koerier uit Cork Web De scriptor schrijft voor

Het Veer

www.V.G.K.gent.be

1 3 4 6 7 13 16 17 19 21 24 27 29 32 35 38 41 43 45 49 53

3


De pr(a)eses (s)preekt! Beste medestudenten, Het preseswoord is steevast iets dat een scriptor stevige kopzorgen kan bezorgen. Het eerste voorwoord voor het allereerste Veer is vaak ruimschoots op tijd, bevat heel wat leuke weetjes en interessante informatie, en past dan ook volledig bij de inhoud van een meesterlijk geschreven eerste Veer. Het tweede voorwoord echter is vaak een zorgenkindje. Het geeft blijk van een pure staat van ongeïnspireerdheid, is rijkelijk te laat en de eerste pagina vaak niet waardig. Maar een preses zou geen preses zijn als hij het voorrecht niet had om deze eerste pagina vol te lullen met zeemzoete clichés en faits divers. Inleiding ex. Beste vrienden en vriendinnen, we zijn goed bezig! Het nieuwe academiejaar werd met een ferme schop in gang gezet. De schuchtere eerstejaars kwamen bijna allemaal over de drempel en maakten al uitgebreid kennis met de V.G.K. en het rijke Gentse studentenleven. Op de peter- en meteravond ontfermden de ouderejaars zich liefdevol over hun poulains, op bachelorweekend werd een ware veldslag geleverd om de eigen groep te verdedigen, op fuif en cantus vloeiden het bier rijkelijk en tussendoor wist Annelies Beck ons ook nog eens te vertellen dat we begot een toekomst hebben. Dat historici meer zijn dan wat random studenten mag ondertussen wel al duidelijk zijn. Historici zijn kritisch, geëngageerd en durven uitdagen. Niet enkel op intellectueel vlak, maar evenzeer in sport en spel. Onze gevreesde Dubbele Falanx trekt de komende maanden weer het slagveld op, de rangen gevuld met mannen en vrouwen die bloed ruiken. De tegenstand wordt belegerd, tactisch buitenspel gezet en professioneel aan de kant gezet. In puur 19e eeuwse Romantiek herleeft de liefde voor de kleuren groen-wit. Een leger is uiteraard niets zonder een backbone. Daarom roepen we ook iedereen op om onze kleuren te komen verdedigen op het veld en aan de zijlijn! Niet enkel in sport- en spel moeten we onze positie verdedigen. Minister Vandenbroucke vond het nodig wat druk op de ketel te zetten met het leerkrediet. In tijden van financiële crisis durft men wel al eens knippen in een budget, en daarom moeten we kost wat kost vermijden dat wij als studenten daar slachtoffer van worden. De studentenvertegenwoordigers van deze faculteit willen dan ook een duidelijk signaal geven mét de studenten naar de overheid dat ze haar beloftes uit het Pact van New York nakomt. Ook de V.G.K., 4

www.vgkgent.be

Het Veer


als vereniging van geschiedenisstudenten, roept iedereen op om de actie Respact te ondersteunen. Want studeren, beste medestudenten, is en blijft ons recht. www.respact.be Plus Ultra! Joeri Deryckere, Preses V.G.K. 2008-2009

Scoop Bookshop BVBA Sint-Amandsstraat 11

Het Veer

www.V.G.K.gent.be

5

26° jaargang, September-Oktober Oktober 2008

De V.G.K. stelt voor:

Kalender November en December Di 04/11:: Themafuif: Superhelden Wo 05/11:: Badminton Wo 05/11:: Wereldkeuken 9- 12/11:: Citytrip Praag Do 13/11: Rondleiding Boekentoren Di 18/11: Karaoke Do 20/11:: Theater/ Film: ‘Toren’ Di 25/11: Boombal Wo 26/11: Hockey Vrij 28/11: GALABAL Week van 1-5/12: Jazzconcert Week van 1-5/12: Lasershoot Di 2/12: Sinterklaascantus Week van 8-12/12:: zwemmen Wo 10/12: jenever- en pannenkoekennamiddag Do 11/12: Film Check ook: www.vgkgent.be

6

www.vgkgent.be

Het Veer


Actua

Dossier leerkrediet: over het plan, de lijntjes en hoe erbuiten te kleuren Dit academiejaar gaat iedere student gebukt onder een rugzakje volgestouwd met leerkrediet. Sinds de invoering werd daarrond reeds veel gepalaverd, geschreven en betoogd en omdat Het Veer nu eenmaal een mainstreamblad bij uitstek is, gaan ook wij mee op deze golf van ongerust gegrom over leerkrediet, outputfinanciering en rugzakmetaforen waarmee onze minister van onderwijs ons opscheept. Het mechanisme werd reeds veelvuldig uitgelegd in Schamper en kan men ook nalezen op de website van UGent, maar wat zullen de concrete gevolgen zijn? Reeds veel academisch personeel liet al tussen hun tanden horen dat ze niet te vinden zijn voor het leerkrediet, dus hoopte ondergetekende een reactie te ontlokken bij de secretaris van het examencommissie, zijnde prof. Steven Vanderputten. Deze reageerde echter dat hij zelf onvoldoende wist over dit dossier en wees ons door naar mevrouw Vierstraeten, die een infosessie had gehouden over het inmiddels beruchte beestje. Deze antwoordde echter eveneens weigerachtig. “De communicatie met de pers verloopt via het Adviescentrum” zei deze, “daar met u contact opnemen met Geert Schacht”. Enigszins trots op het woord ‘pers’ trokken we naar Geert Schacht, die ons vriendelijk ontving voor een interessant gesprek over een toekomst die vooral nog bijzonder troebel is. Om tot u te komen gingen wij eerst enkele andere wegen af. Waarom werden wij uiteindelijk doorverwezen naar u? Ik ben verantwoordelijk voor de afdeling studie- en loopbaanadvies, dus inhoudelijk zijn wij emotioneel nauw bij het leerkredietsysteem betrokken. De studiekeuze en de faciliteiten voor studenten en de tijd die ze daarvoor krijgen worden beïnvloed door deze maatregel. Die Het Veer

studievoortgang ligt binnen ons takenpakket. Wij hebben ons dan ook vrij snel inhoudelijk verdiept in het leerkrediet, toen dit systeem nog in de stellingen stond. Kan u het leerkrediet nog eens concreet omschrijven? De minister zegt dat het gaat om een gedeelde verantwoordelijkheid tussen studenten en instellingen van het hoger onderwijs. Beide partijen

www.V.G.K.gent.be

7


moeten erop toe zien dat ze efficiënt omgaan met het overheidsgeld dat daar naar toe gaat. Voor een deel wordt de student geresponsabiliseerd, doordat hij maar een beperkt leerkrediet heeft. De student wordt daar dus enigszins onder druk gezet. Anderzijds worden de instellingen ook onder druk gezet, want een student die geen leerkrediet meer heeft, wordt niet gefinancierd. Instellingen hebben er dus alle belang bij om over de studievoortgang van de studenten te waken. Dit beeld klopt echter niet helemaal, aangezien instellingen voor een groot deel gefinancierd

worden op basis van hun output en uiteraard ook voor hun onderzoek. Het leerkrediet kan er voor zorgen dat er zich minder studenten zullen kunnen inschrijven aan de universiteit. Riskeert de universiteit hiermee veel geld te verliezen? Het financieel verlies zal waarschijnlijk beperkt zijn. De studenten die niet meer voldoende leerkrediet zouden hebben met de huidige maatregel bedraagt slechts een klein percentage. Op dat vlak maakt het niet zo veel uit of men aan pakweg 105 of 110 studenten les geeft. Het is vooral de nieuwe outputfinanciering die de druk op de

Leerkrediet: de do’s, dont’s en achterpoortjes. Hoe het leerkrediet nu juist in elkaar zit kan ieder van ons makkelijk raadplegen op de site van Ugent), maar wat de meeste studenten meer interesseert, is hoe zij het best kunnen anticiperen op deze maatregel, indien hij in het vaarwater van hun studietraject zou komen. De mogelijkheden heeft Het Veer even voor u opgelijst. 1. Zorg dat u voor al uw vakken, in alle jaren slaagt. In dat geval houdt u na het behalen van uw masterdiploma nog net 60 studiepunten over om aan die tweede opleiding te beginnen. Indien dit niet lukt, wacht enkele jaren tot u krediet weer voldoende opgebouwd is. 2. Zorg dat je je bachelordiploma behaalt, want met een bachelordiploma in de hand kan de instelling je inschrijving voor een master niet weigeren. Verhoogd inschrijfgeld kan wel. Als je voor de toegang tot een master een schakel- of voorbereidingsprogramma nodig hebt, is er geen probleem want die vakken vallen buiten het leerkrediet: er gaat niets af en er komt niets bij. 3. De lerarenopleiding blijft buiten schot. Hiervoor moet je geen leerkrediet inzetten, maar als je hierbinnen een keuzevak volgt, geldt het leerkrediet wel. 4. Het mooiste achterpoortje: er worden pas 140 studiepunten van uw leerkrediet afgetrokken als u slaagt voor uw volledige master. Wie dus ‘per ongeluk’ voor één luttel vakje buist, heeft nog geen diploma, maar kan wel aan een nieuwe opleiding beginnen. Dat ene vakje, dat haalt u later wel in, tenminste als er voldoende leerkrediet overblijft 5. Stop met voortstuderen en zoek werk, bij voorkeur in de politiek en meer bepaald als minister van onderwijs. Schrap de hele maatregel en behaal eindelijk die master in de communicatiewetenschappen die uw politieke carrière dat extra duwtje in de rug geeft. 8

www.vgkgent.be

Het Veer


instellingen verhoogt.

Als men daar nu een oordeel over zou vellen, zou dat zeer voorbarig Kan het systeem van zijn, omdat veel afhangt van de outputfinanciering voor een implementatie van het leerkrediet. niveauverlaging zorgen bij de Wat gaan de instellingen doen? instellingen? Zullen zij weigeren? Zullen zij meer inschrijvingsgeld vragen? Persoonlijk Bij outputfinanciering gaat men op denk ik dat het weinig democratisch een andere manier de instellingen is als men het leerkrediet zou laten financieren. Kort gezegd komt het er gelden voor studenten die financieel op neer dat men niet meer kijkt zwakker zijn. Ik sluit ‘hoeveel neuzen echter niet uit dat een men heeft’, maar ‘wat deze In het kader van levenslang aantal instellingen een verhoging van het neuzen leren heb ik mijn inschrijvingsgeld wel presteren’. bedenkingen bij het zullen gebruiken als stok Hierbij kan het achter de deur. verleidelijk zijn leerkrediet. voor een En wat als de instelling om het niveau te verlagen instellingen weigeren? om op die manier met meer opgesmukte diploma’s naar buiten Laat ik misschien eerst nog even te komen, maar elke herhalen dat iedere student met onderwijsinstelling is zelf ook 140 studiepunten begint en bekommerd om haar niveau en zal iedereen krijgt na het slagen voor de dit niet zo snel opgeven. Men moet eerste 60 studiepunten een bonus in immers nog altijd aan bepaalde die zin dat de verworven accreditatienormen voldoen. De studiepunten worden dubbel geteld. toekomst zal uitwijzen of de lat her Virtueel heeft men dus 200 en der lager zal worden gelegd, studiepunten. Men kan zeggen dat maar op dit moment ziet het er niet men na die tijd toch al zijn of haar zo naar uit. diploma zou moeten gehaald hebben. Waar ik wel problemen Er zijn reeds heel wat negatieve mee heb, is dat er, op het ogenblik reacties gerezen omtrent het dat men een masterdiploma heeft leerkrediet. Studenten laten zich behaald 140 studiepunten worden horen, maar ook het proffenkorps afgetrokken. Alleen de laat langs zijn neus weg horen dat superstudenten met een volstrekt het niet akkoord is. Hoe beoordeelt feilloos parcours zullen nog 60 u het leerkrediet? studiepunten overhouden. De meeste studenten zullen eindigen Het Veer

www.V.G.K.gent.be

9


met een onvoldoende of zelfs negatief leerkrediet. In het kader van levenslang leren, een tweede kans op lange termijn, heb ik daar mijn bedenkingen bij. Ook hier is er een correctiemogelijkheid voorzien: na afstuderen of stoppen met de studies komen er eenmalig jaarlijks 10 studiepunten bij tot max 60. (zie kadertekst). De minister heeft bij het nemen van deze maatregel de hete aardappel doorgeschoven naar de instellingen. Zij moeten immers beslissen hoe ze op het leerkrediet inspelen. Zij kùnnen een student weigeren en zij kùnnen hoger inschrijvingsgeld vragen. Maar een instelling zoals de UGent met 30000 studenten heeft bijvoorbeeld voldoende financiële spankracht om een student toe te laten zonder meer geld te vragen. Zo zou men bijvoorbeeld een

maatregel kunnen invoeren die aan iedereen die reeds een masterdiploma heeft, toelaat om verder te studeren, ook al krijgt de universiteit hiervoor geen subsidiëring van de overheid. Hoe denkt u dat de instellingen zullen reageren? De instellingen moeten een standpunt bepalen omtrent deze maatregel, maar dat zal allemaal nog even duren omdat de besluitvorming verschillende stappen veronderstelt. Wat de UGent betreft is er eerst een advies nodig van de onderwijsraad dat moet goedgekeurd worden door de raad van bestuur. Parallel moeten de maatregelen geïmplementeerd worden in het nieuwe onderwijs- en examenreglement en dit kan best sporen met dat van de

Artikel 21: Waar de UGent het leerkrediet voor was Dezer dagen staat het leerkrediet in de belangstelling van veel geesten, maar wat velen niet weten is dat er reeds een artikel in het examenreglement van de UGent voorziet in gelijkaardige omstandigheden. Voor de lezers die het examenreglement niet meteen binnen handbereik hebben citeert Het Veer graag: “Aan een student die op het einde van het academiejaar waarin hij was ingeschreven via diplomacontract – ongeacht zijn studietraject – voor niet ten minste de helft van de opgenomen studiepunten credits heeft behaald, wordt bij een volgende inschrijving voor dezelfde opleiding via hetzelfde contracttype een bindende voorwaarde opgelegd. Deze behelst het verwerven van credits voor ten minste de helft van de bij die inschrijving opgenomen studiepunten waarover nog examen moet worden afgelegd. Wanneer de student op het einde van het academiejaar niet aan de bindende voorwaarde voldoet, kan hij voor dezelfde opleiding via hetzelfde contracttype pas opnieuw worden ingeschreven mits gunstig advies van de faculteit op grond van aan de student eigen bijzondere omstandigheden.” Deze regel zal waarschijnlijk in geval van problemen met toelating, toegepast kunnen worden. Dit geldt echter enkel voor de universiteit van Gent. De vraag is maar of de hogescholen, laat staan andere universiteiten deze regel ook zullen volgen. 10

www.vgkgent.be

Het Veer


associatiepartners. We hebben gelukkig wel nog even tijd. Iedereen begint nu met 140 studiepunten, zelfs laatstejaars. Voor de eerste bachelors van dit jaar duurt het nog even eer deze aan nul zitten… Behalve voor zij die dit jaar een masterdiploma behalen, moet er dit jaar een plan zijn. Verder bestaat er reeds een artikel in het examenreglement, namelijk artikel 21, dat automatisch een antwoord zal bieden op een aantal problemen van het leerkrediet (voor uitleg, zie die andere kadertekst).

Dat is één per duizend studenten. U mag gelijk hebben, maar nul op duizend is nog veel minder. (lacht) Er zijn natuurlijk nog veel kinderziektes, bijvoorbeeld omtrent GIT’s, waarbij het personeel de vele vragen niet kan opvangen. Er moet daarbij vooral ook naar efficiëntie gestreefd worden. Alles is nog nieuw, maar er is vooruitgang geboekt en er wordt hier nog steeds aan gewerkt.

Komt er een overkoepelend overleg tussen de verschillende of De minister heeft de hete associaties universiteiten?

Eén van de doelen van het leerkrediet aardappel doorgeschoven is dat de Bij mijn weten is er naar de instellingen. instellingen meer geen forum waarbij aan leerbegeleiding men de beslissingen zullen doen, in hun eigen belang. omtrent leerkrediet op elkaar Zal de UGent hier extra afstemt. Binnen de associaties maatregelen voor nemen? wordt er wel overlegd. Dat wil dus zeggen dat Hogeschool Gent, Ik denk dat de universiteit de Artevelde Hogeschool en voorbije jaren reeds heel wat Hogeschool West-Vlaanderen wel maatregelen heeft genomen, zeker samen met de UGent zullen als men het vergelijkt met de jaren overleggen. Maar tussen daarvoor. Zij hebben dus zeker niet bijvoorbeeld Gent en Leuven is er bij gewacht op het leerkrediet. Een mijn weten geen gestructureerd instelling wordt ook geaccrediteerd overleg. op basis van de begeleiding. Dit draagt dus bij tot de kwaliteit van Tot slot, als u eindoordeel over het een instelling. Waar er vroeger leerkrediet moet vellen, hoe klinkt slechts in bepaalde faculteiten of dat dan? opleidingen een gestructureerde Langs de ene kant vind ik het een begeleiding was, zijn er nu al zo’n 30 goeie zaak dat er aan de studenten mensen voltijds bezig met deze zaak aan onze universiteit. een soort van thermometer wordt Het Veer

www.V.G.K.gent.be

11


meegegeven, zodat ze een zicht hebben op hun studievoortgang. De maatregelen die hieraan verbonden zijn, daar kunnen de instellingen zelf op inspelen. Voor het basistraject zie ik dus niet echt problemen. Ik vind het echter zeer problematisch naar levenslang leren toe. Ten eerste omdat men na het halen van een masterdiploma in zeer vele gevallen afhankelijk zal zijn van het al dan niet toelaten door de instelling, wil men nog een diploma halen. Ten tweede omdat er nergens in het verhaal van het leerkrediet plaats is voor een soort van restitutie of ‘eerherstel’. Mensen kunnen door allerlei omstandigheden een steek laten vallen, bijvoorbeeld door een jaar ziekte. Er zijn heel wat mogelijkheden waardoor mensen

vertraging kunnen hebben en als zij dit op latere leeftijd willen herstellen, dan hebben zij onvoldoende leerkrediet of zijn zij afhankelijk van de instelling die hen wil aanvaarden. Wanneer men dan aanvaard wordt, moet men het jaar erna opnieuw toelating vragen. Men is op dat moment dus zeer gebonden aan die instelling, zeker als andere instellingen je niet toelaten. Er is nergens een mogelijkheid om opnieuw leerkrediet op te bouwen, behalve door geduld te oefenen (10 studiepunten per jaar) en dan heb je nog maar maximaal 60 studiepunten en dat is toch wel het uiterste minimum. Wij wachten spanning

samen met u vol af.

Dode Pikachu’s, met Sander van Cultuur!

12

www.vgkgent.be

Het Veer


Column

Dagboek van een eerste bach: Episode I(V): A New Hope Oh wee de dag dat ik me vrijwilliger heb gesteld om een column over het leven van een eerste bachelor te schrijven! Oh wee! Zie je, ik zat vol goede ideeën, die later slecht bleken te zijn. En nu zit ik hier aan mijn laptop, inspiratieloos. Het vorige Veer ligt naast me, open op de pagina waar onze Scriptor, Ruben, beschuldigend naar me staart, alsof ik juist z’n moeder van een trap heb geduwd. Maar ik zal hem niet teleurstellen! Jammer genoeg is een column over het leven van een eerste bachelor -en ik geloof dat dit de technische term ispokkesaai. Zo interessant is mijn leven nu eenmaal niet. Dus, om wat actie en een tikkeltje spanning toe te voegen, zal ik dit artikel wat kruiden met een aantal leugens. Kun je ze vinden? Laten we dan beginnen met de eerste dag unief, een stralende dag waarop een frisse jongeman, genaamd Willem, uit z’n bed sprong en vrolijk naar de Blandijn huppelde. Daar aangekomen, werd hij volop in het universiteitsgebeuren geslingerd, met een spetterende les van Philippe Crombé. Ik zat op het randje van mijn stoel en hing aan de lippen van deze vurige orator. Ik denk dat ik mijn leugens wat meer zal moeten verbergen. Let’s try again, shall we? Maandagochtend, ik lig te dromen, waarschijnlijk over iets cools, zoals dinosaurussen. Want dinosaurussen zijn de max. Maar plotseling wordt het vree coole geluid van dinosaurussen overstemd door het geruis van mijn radiowekker. 7.30h, toch wel een beetje vroeg. Zit er iemand in de badkamer? Ik denk het wel. Ik denk dat ik beter nog eventjes blijf liggen tot die persoon eruit is. Ja, ik denk dat ik hier beter wat blijf liggen. In mijn warm bedje. 10 minuten later. Mijn zelfkennis blijkt weer eens fataal te zijn en mijn tweede alarm gaat af en deze keer zijn de dinosaurussen voorgoed verdwenen. Ik rol/val/kruip uit mijn bed en begeef me al geeuwend naar de badkamer. Een kwartiertje later ga ik al geeuwend naar mijn kamer, waar ik stutjes met choco eet en ik een traantje wegpink, terugdenkend aan de dagen wanneer ik om 11h opstond. Wat er dan gebeurde, is een beetje vaag, maar ik herinner me dat ik vlug een balpen (Geschonken door het V.G.K.. Tijdens de les heb ik gemerkt dat Het Veer

www.V.G.K.gent.be

13


de inkt op was. Dank u, V.G.K., dank u.) en een blaadje papier meenam. Vervolgens wandelde ik richting Blandijn, of tenminste, ik hoopte dat ik richting Blandijn aan het wandelen was. De eerste les was…saai. Zeer saai. Dit schrijvende kan ik niks anders doen dan prof Crombé voor te stellen, Veer in hand, zachtjes snikkend. Het spijt me, Philippe! Het spijt me zo! Je kan er natuurlijk niks aan doen dat je vak nu eenmaal niet echt spectaculair is. Ik weet dat je je best doet, maar die stenen zijn nu eenmaal niet zo interessant. Misschien als je gewoon je overzicht wat vroeger begint, bij de dinosaurussen? Zou dat niet beter zijn, Philippe? Dinosaurussen kunnen je les doen herleven. Kom, kom, Philippe. Droog die traantjes, we vinden je echt wel tof. Kom, vertel me anders wat meer over die steen, daar. Waarvoor werd die gebruikt? Ja, dat is interessant, hoor. Voel je je al wat beter? Oké. De tweede les was dan weer een groots spektakel. We zaten allen in Auditorium E, te wachten op de befaamde Erik Thoen. Toen, plots, vielen de lichten uit en ging de deur open. Rook golfde de kamer binnen, een schaduw werd zichtbaar. Iedereen hield zijn adem in. En daar was hij, Erik Thoen, de rockster van de Blandijn. De spots weerkaatsten van zijn glanzende hoofd, de stilte werd gebroken door een oorverdovend applaus. Hoewel hij nog niks had gedaan, wisten we: “Deze man is een held.”. Hij wandelde, nonchalant, naar het podium. Hij tikte op de micro, pauzeerde even en zei dan in zijn ruwe stem: “Ik…ben jullie prof Ecologische Geschiedenis, Erik Thoen.”. Een historisch geschreeuw steeg op uit de zaal. Vrouwen vielen flauw of wierpen hun ondergoed en masse naar deze halfgod op het podium. Mannen keken op naar hem en dachten: “Ooit wil ik net zo awesome zijn als Erik Thoen.”. Toen Thoen vanonder de gigantische hoop ondergoed was gekropen, knipte hij met zijn vingers, viel alles stil en begon de meest wervelende, spetterende en orgasme-opwekkende les ooit. Jazeker, de lessen Ecologische Geschiedenis zijn een waar spektakel. Toch zou Thoen beter moeten opletten. Onlangs maakte zijn microfoon vreemde geluiden en zei hij, in een zwoele stem: “Het zal aan mijn jasje liggen. Ik doe hem beter af, ladies.”. 17 vrouwen en 3 mannen zijn naar de Spoed gebracht met problemen zoals meerdere hartaanvallen, shock en oversekst zijn.

14

www.vgkgent.be

Het Veer


De andere vakken konden hier natuurlijk niet tegen op. De professoren deden nog zo hun best, maar tevergeefs. Prof Braeckman kon ons wel doen lachen met zijn hilarische PowerPoints en prof Keunen charmeerde ons door na elk grapje dat hij maakte verlegen en verontschuldigend te kijken, maar dit viel allemaal in het niks bij Thoen. Maar ik dwaal af. En ik heb nog niet eens iets gezegd over alle spannende dingen die gebeurd zijn! Bijvoorbeeld het gevecht met mijn douche. Zie je, ik heb een redelijk groot kot, voor een zeer mooie prijs. However, dit betekent wel dat er wat schoonheidsfoutjes zijn. Zoals de elektriciteit die af en toe uitvalt in de keuken en in mijn kamer, en het feit dat de douche een oud model is. Het soort douche met een grote boiler ernaast, uit het tijdperk dat jezelf wassen nog een avontuur was. Zie je, ik kroop onder de douche en draaide aan de rode knop om warm water te krijgen, maar werd begroet met ijskoud water op mijn wezen. Ik vloek als een zeeman die juist een ijskoude douche heeft gekregen en spring half uit de douche, denkend dat de boiler kapot is. Maar nee, het water begint traagjes op te warmen. En blijft opwarmen. En het water gaat van ijskoud naar gloeiend heet. Deze keer gil ik als een klein meisje dat in een vulkaan wordt geworpen. Ik geef een flinke draai aan de knop met koud water. Nu blijkt het dat die knop uiterst gevoelig is en ik weeral overspoeld word door ijskoud water. Maar toen had ik er genoeg van. Dat was het breekpunt. Zat ik in een film, zou er een close-up van mijn ogen geweest zijn, half gesloten en met een vastberaden blik. Een epische strijd volgde en na een paar minuten kwam ik, ondanks de boosaardige bedoelingen van deze gemene douche, schoongewassen de badkamer uit. Een overwinning op dezelfde schaal als de slag bij Cannae, Waterloo of Amiens. Een zwarte dag voor douches over heel de wereld. Het tweede, bijna even spannende feitje, nam plaats op de meter –en peteravond. Nee, ik heb het niet over het ontmoeten van mijn meter, Sigrid (Hoewel dit ook zeer fantastisch was), maar over wat er op de Blandijn gebeurde. De meter –en peteravond nam namelijk plaats in ons favoriete roze café, de Amber. En vanuit het raam van de Amber heb je een prachtig uitzicht op de hoofdingang van de Blandijn. Dus, speciaal voor de meter– en peteravond, hadden verschillende groepen zich verzameld op de Blandijn. Een groep studenten binnen in de Blandijn en een groep kale mannen buiten de Het Veer

www.V.G.K.gent.be

15


Blandijn. De groep kale mannen zag er sympathiek uit en is de groep studenten dan ook eens stevig gaan knuffelen. Ik kon mezelf niet bedwingen en ben gaan meedoen. Jammergenoeg heb ik wel in mijn enthousiasme de leider van de kale mannen per ongeluk een slag tegen zijn gezicht gegeven. Indien je dit leest, leider van de kale mannen: Sorry! Het was niet de bedoeling! Gelukkig heeft de politie hem dan natgespoten om hem op te vrolijken, de sloebers. En zo eindigde alles toch nog goed. Tot zover het spannende leven van een eerste bachelor. De leugens waren: - Zoals gezegd: De eerste versie van de eerste dag. - Het waren geen stutjes met choco, maar met hesp. - Ik kan lichtjes overdreven hebben toen ik Thoen beschreef. - Ik heb de douche die dag niet echt verslagen, het was een gelijkstand. - Ik heb Filip de Winter niet echt een djoef op zijn muil gegeven. Helaas. Veel liefs, Willem –Rulezzz- Roels

De Hemel in het klad Met ‘De hemel in het klad’ heeft Bart Peeters een opvolger voor ‘Slimmer dan de zanger’ geboerd. Waar ‘Slimmer dan de zanger’ een uitbundige plaat is met deuntjes die gemakkelijk blijven hangen (zoals AAA), is ‘De hemel in het klad’ een rustige cd met intiemere liedjes. Vaak minder breed van bezetting en, zoals we gewoon zijn van de man, eenvoudig van structuur. Zijn teksten worden dan weer alsmaar dieper. Nummers als ‘Ontdooi me’ en ‘Sint-Fransiscus’ zijn daar mooie voorbeelden van. Wat wel blijft terugkomen zijn de ‘intelligente covers’. In het verleden plaatste hij o.a. al een Nederlandse tekst op nummers als ‘Tangled up in blue’ en ‘I want you’ van Zijne Nasaliteit Bob Dylan. Deze keer is ‘Cannonbal’ van Damien Rice aan de beurt. Bij de nummers van Dylan koos Bart Peeters nog voor een vrijere vertaling, vooral in de strofes maar hier leunt hij heel dicht aan bij de letterlijke vertaling. De hemel in het klad is daarmee een aanrader voor iedereen die eens de andere kant van het springkonijn Bart Peeters wil zien.

16

www.vgkgent.be

Het Veer


Mode Sissy and Trutannah op z’n Schots Welkom beste lezers bij wat naar alle waarschijnlijkheid niet alleen de enige moderubriek in Het Veer, maar ook in de hele kringbladencyclus aan de UGent mag genoemd worden. Inderdaad, ondanks de economische crisis blijft de textielindustrie op volle toeren draaien en daar zou zelfs uw scriptor niets aan willen veranderen. Voor allen die nu nog niet spontaan de tv hebben opgezet omdat het voetbal is, veel plezier met de laatste modetips van S&T. Fashionista/o of niet, volg nooit slaafs alle trends van het seizoen. Dit is de goede raad van Sissy & Trutannah dit Veer. Zoals we ons hevig verzetten tegen de nieuwe roklengte (Maxidress min 20 cm), zijn we fervent aanhangers van de revival van de Schotse ruit. We zetten jullie direct front row tijdens de prêt-à-porter collectie van D&G (voor de leken onder ons, dit is het goedkopere label van Dolce & Gabbana, en als dit ook nog geen belletje doet rinkelen, ben je onze interesse volledig kwijt). Gespot: Misschien net een te hoog Arabella gehalte, maar we willen jullie zeker de troeven van deze outfit niet onthouden: deze winter worden er niet zomaar ruitjes gedragen; het is de bedoeling dat je verschillende ruitjespatronen door elkaar mixt en matcht in één en dezelfde outfit. Hou echter in het achterhoofd dat je best één opvallend patroon erin verwerkt en de rest sober houdt. Par exemplum: de foto hiernaast. Als we juist kunnen tellen, worden er drie verschillende ruitjespatronen gedragen. Enkel het rode kleedje springt in het oog, terwijl je verder moet kijken dan Arabella’s neus om de andere ruiten op te merken. Waarmee we niet willen zeggen dat ze niet naadloos aansluiten bij het geheel. Niet enkel die Dolce en die Gabbana,toch wel twee van de meest rare kwieten in de modewereld, lieten zich inspireren door de ruit. Op de fashion show in Londen ontdekten we dat ook het befaamde modelabel House of Holland hun modellen op z’n Schots de catwalk op stuurde. Het Veer

www.V.G.K.gent.be

17


Hetzelfde concept in een ander kleedje. Deze trend promoten, lijkt misschien gek, maar wees gerust, we zijn nog steeds zo slim als we eruit zien. Hoe kun je deze trend nu vertalen naar je eigen kleerkast toe? De foto hiernaast kan eventueel een inspiratiebron zijn. Bovendien zullen w e jullie een idee geven van hoe de massaproductie stores zich de trend hebben eigen gemaakt.

Als jullie nog steeds niet van de aantrekkingskracht van herbekijk dan even de van een niet nader te noemen YouTube.

overtuigd zijn de Schotse ruit, reclamespot whiskymerk op

Zo, dat was het dan weer voor dit Veer. Heb je nog een hoogdringend fashionprobleem? Stuur ons dan een mailtje via [email protected] En voor de creatievelingen onder jullie: we zijn ook nog steeds op zoek naar een logo dat ons fantastisch imago op de juiste manier ondersteunt! Lieve groetjes, Sissy & Trutannah P.S.: bezoek ook eens onze blog! http://sissy-trutannah.blogspot.com 18

www.vgkgent.be

Het Veer


Erasmus

Erasmusrelaas: met Tieneke in Bologna Teerbeminde Veerlezer, U hebt uw weledele ogen laten rusten op deze pagina en ik hoop dat dit u tweevelletjes verder niet al te zuur opbreekt. Wie ben ik en waarom krijg ik in godsnaam een column in dit literair vakblad en u niet?!Dit is zeker en vast niet de aanzet tot enig existentialistisch discours, maar een korte introductie voor de Onwetenden onder jullie. Tieneke Van de Velde is de naam, voor sommigen onder jullie beter bekend als één van de sportpraesessen van vorig jaar. Mocht u zich nu plotsklaps afvragen waar ik dan wel naartoe verhuisd ben, daar u mijn "stopcontactneusje" en stereotiepe rode brilletje dit jaar nog niet in de Blandijngangen gespot hebt, dan volgt nu het antwoord: Italie (ook gekend als het land waar de qwertyklavieren nog niet over trema-tekens beschikken)! Inderdaad, ik ben voor een jaar en onder het beschermd statuut van fulltime Erasmusstudente (een bedreigde diersoort, zowaar,) naar Bologna verkast. Dat laatste mag u trouwens vrij letterlijk nemen... met een gemiddelde temperatuur van 24 graden in oktober merk ik hier de positieve gevolgen van het broeikaseffect. Bologna, de stad van de Spaghetti Bolognaise, Umberto Eco en de draadloze telegrafie (Marconi). In de voetsporen van Galileo Galilei, Dante Alighieri en Francesco Petrarca. De oudste universiteit ter wereld (1088)! Menig historicus onder jullie komt reeds spontaan klaar bij de gedachte alleen. "Bologna, la grassa, la dotta, la rossa": m.a.w. een convergentiepunt van eruditie, gastronomie (er zijn hier zowaar drie McDonalds in een straal van drie km!) en rode bakstenen palazzo's. Ik zou zonder enige moeite met de gebeurtenissen van de afgelopen maand een roman fleuve van driehonderd pagina's kunnen vullen, maar laat ik me beperken tot de essentie: de Italianen! Ik zit met twee exemplaren van de mannelijke soort "opgescheept" (nou ja, het moeten niet altijd eufemismen zijn, nietwaar?) in één appartementje omdat de kotprijzen hier nogal de pan uitswingen. Twee manspersonen waar heel Italia tussen ligt. Terwijl Nicola’s oorspronkelijke habitat Venezia is, komt Stefano uit zowat het zuidelijkste punt van dit 'land van contrasten': Lecce. De ene stemt Berlusconi, de andere voelt zich eerder tot Prodi aangetrokken. Een economist en een doctorandus in de chemie. 21 lentes versus de maturiteit van een 30-jarige. Gevolg: veel heerlijk geanimeerde gesprekken in de keuken laten dit meisje proeven van de cultuur en de gebruiken van Italie. En niet te vergeten, van de tegenstellingen. Het Veer

www.V.G.K.gent.be

19


Bovendien toveren ze de vreemdste gerechten uit hun mouw en vrijwel steeds staat er een bordje extra voor hun "ragazza strana”. Toch waren de eerste drie weken waren een veel grotere cultuurshock dan verwacht: gewoontes waar je op reis niet mee geconfronteerd wordt en vreemde ogen die je onbegrijpend aanstaren wanneer je in de supermarkt de queeste start naar pakweg appelmoes of pickles-chips. De ietwat kleinere kantjes van deze samenleving worden echter ruimschoots gecompenseerd door de sportieve wind die door de stad waait: FC Bologna speelt voor het eerst sinds vele jaren opnieuw in de Serie A en naast de vele bezoekende vedetten van de grote ploegen van Italië, kan je er ook zowaar een Belg spotten: Gabi Mudingayi! Daarnaast komt ook de wielerliefhebster in mij aan haar trekken met o.a. de Ronde van Emilia, de Ronde van Piemonte en, natuurlijk, de "klassieker van de vallende bladeren". Wanneer het daar al iets minder mocht gaan, is er nog steeds de troost van een sterke prestatie van de Ferrari-stal, die op een kluitje hier vandaan gelegerd is. Natuurlijk moet er ook nog gestudeerd worden! En wat dat betreft is het hier echt zwoegen: de proffen houden er een ongenadig hoge praatsnelheid op na, en met zes tot acht uur les per dag, moet ik mijn "notitiehand" 's avonds te weken leggen in een kommetje warm citroensap. De examendata worden hier nogal arbitrair vastgelegd, wat inhoudt dat mijn examenperiode reeds "officieus" begint op 12 november! Je krijgt m.a.w. van je thuisuniversiteit haast meer tijd om de vakken te kiezen voor je curriculum, dan om een volledige cursus "Italiaanse Toegepaste taalkunde" te blokken. Los van dit alles houdt hier heden ten dage een heuse "contestatiecycloon" huis! Protesteren, staken en demonstreren zijn hier nationale volkssport numero uno. De minister van onderwijs (Gelmini), die de subsidies van de universiteiten danig wil terugschroeven en de instellingen wil laten privatiseren, en de minister van economie (Tremonti), die aan de economisch crisis het hoofd niet kan bieden, zijn natuurlijk kop van jut. Dit leidt tot studentikoze acties, de één al ludieker dan de andere, waarbij vooral veel geroepen en gesit-ind wordt. Tot zover mijn korte Erasmusrelaasje... Ik ga nu maar, want Nicola roept dat de pasta al dente is en ik wil me niet de furie van een echte Italiaan op de hals halen... Tanti Saluti, Tieneke Van de Velde 20

www.vgkgent.be

Het Veer


Satire Het Veer ontmaskert: Penningmeester V.G.K. gelinkt aan crash Fortis De steile val van Fortis maakte al veel slachtoffers, zowel in de hoogste toppen van de bank- en beurswereld, als onder de kleine investeerders. Niemand had echter kunnen denken dat het volgende slachtoffer nog veel schokkender zou zijn. De V.G.K., de Vlaamse Geschiedkundige Kring, zou zich stevig hebben verbrand aan de zaak. De praeses reageert onthutst, maar is het praesidium wel zuiver op de graat? Huidig praeses Joeri Deryckere is in zijn persbericht formeel: "De V.G.K. verwerpt alle beschuldigingen van verantwoordelijkheid in verband met de beurscrash van Fortis, we zullen juridische stappen ondernemen tegen de lanceerders van deze laster." Zo simpel zal het echter niet worden, het Veer heeft onweerlegbare bewijzen en betrouwbare bronnen uit de eerste kringen van de V.G.K.. De naam van de vorige penningmeester is al meermaals gevallen, de man zelf blijkt onvindbaar. Bart De Sutter wordt er van beschuldigd en masse aandelen aan te hebben gekocht, wat na de crash de V.G.K. een geweldige kater heeft bezorgd. Huidig penningmeester Jelle van Goethem zit met de handen in de haren. Hij was echter niet bereikbaar voor commentaar, evenmin als vorig praeses Emmelien Werbroeck, die haar positie bij het FK duidelijk niet in gevaar wil brengen. Onze interne getuige, die uiteraard anoniem wenst te blijven, is echter duidelijk. "Werbrouck en De Sutter hebben de V.G.K. naar de financiële afgrond gebracht. Wij werden er volledig buiten gehouden, maar er was duidelijk iets gaande. Naarmate het jaar vorderde was de spanning van hun beider gezichten te lezen, ik heb nog nooit iemand zo gestresseerd bij een examen pre- en proto historie zien zitten." Externe namen wilde de getuige niet geven, maar hij kon ons verzekeren dat het om internationale knallers ging. Het Veer besloot de zaak verder uit te spitten, en sloeg erin een deel van de correspondentie van mevrouw Werbrouck te pakken te krijgen. De lijst was niet min, met als meest in het oog springende namen de huidig minister van Financiën in Nederland, Wouter Bos, en vooral Libisch dictator Moammar alQadhafi. Van deze laatste was het geweten dat hij een bedenkelijke investering Het Veer

www.V.G.K.gent.be

21


in Fortis op zijn naam had staan, Bos kwam pas recentelijk in het nieuws. Hoe passen de stukken in elkaar? Het Veer nam het op zich om uit de onoverzichtelijke correspondentie de puzzelstukken samen te voegen. Contacten bij het OAK leverden ons een Arabische tolk op, waarmee we aan de slag konden. Wat bleek nu, Werbrouck was er in geslaagd al-Qadhafi te overtuigen om zwaar te investeren in Fortis, dat na zijn duidelijke neergang voor het grijpen lag. Samen met haar expert, De Sutter, zouden ze bij de wederopstanding monsterwinsten kunnen boeken. Dit zou, zo verzekerde ze alQadhafi, de Libische staatskas ook geen windeieren leggen. Spitten we echter iets dieper in de correspondenties van Werbrouck, blijkt dit nog maar het begin! Onze vertaler van de OAK haalde er één van zijn collega's bij, die meteen het Chinees herkende. Het ging duidelijk om een dubbelspel van Werbrouck en De Sutter, die dezelfde beloftes die aan de Libiër gemaakt waren, herhaalden tegenover de Chinezen, die hier net als al-Qadhafi gretig op in gingen. Een indrukwekkende prestatie, zeker voor een, zij het heel begaafd, duo. Dit indrukwekkend staaltje onderhandelen wees op de inbreng van een derde V.G.K.-medewerkster. En inderdaad dook er nog een naam op. Ex-vice-praeses Eefje Depoortere bleek een onmisbare schakel in de onderhandelingen. Als exPR medewerkster binnen het praesidium, werd haar promotie tot vice al aan haar banden met Werbrouck toegeschreven. Als bewijs van de sterkte van dit duo wijzen we u graag op hun huidige functies. De twee zijn erin geslaagd de

Dilemma doet zichzelf de das om Niet enkel het vorig V.G.K.-DB brandde zijn hand aan de economische crisis. Ook het blad van onze vrienden Filologen, Dilemma, ging zwaar ten onder aan overspeculatie. Hun drang om uit te breiden leidde tot een paginaverhoging, waar de lezers echter niet opgezet mee waren. De zware structurele tekorten in het grootste blad van de Blandijn, samengaand met een onoverzichtelijke lay-out en belachelijke slogans in de trand van “groter, dikker, beter”, maakten dat veel leesgenoteerden afhaakten. De Dilemmaredactie, die eerder Het Naakt van de KHK wou overnemen, stortte in een put van inhoudsloosheid. Geruchten rijzen dat Ruben Cassiman, CEO van Het Veer, plannen maakt om de Dilemmaredactie over te nemen door een grote intellectinjectie. De Scriptor sluit niet uit dat er door het samenvoegen van de redactievergaderingen afslankingen zullen volgen. Lore Aertsen en Steven Delarue houden vast aan hun ontslagpremie, maar waren voor de rest niet voor commentaar bereikbaar. B.B., die verder anoniem wenst te blijven, wierp ons enkel een zelfgenoegzame blik toe. LL.

22

www.vgkgent.be

Het Veer


macht te grijpen binnen het FK, het summum voor de Gentse student, waar Werbrouck nu preses is en Depoortere als PR verantwoordelijke alles in handen houdt. Dankzij de quasi-immuniteitsstatus die daarmee gepaard gaat, hebben zij hun schaapjes mooi op het droge. Wat gebeurde er dan nog? De twee vrouwen waren er, zoals ondertussen duidelijk, in geslaagd De Sutter voor hun kar te spannen, wiens expertise de nodige geloofwaardigheid aan het project verzekerde. De grote beursval van Fortis hadden zij echter niet voorzien. De dames, die de kosten van de investeringen hadden kunnen uitbesteden, waren dan wel geen geld, maar toch veel "vrienden" kwijt. Ze besloten een laatste, gewaagde kaart uit te spelen. De kwade investeerders werden simpelweg naar De Sutter doorverwezen, die ondertussen echter al het land was uitgevlucht. Hij liet een zo goed als lege V.G.K.-kas achter, die sowieso al geplunderd was door de diplomatische spelletjes van de tandem WerbrouckDepoortere. Deze twee waren echter nog niet uitgezongen, want hun belangrijkste troef kwam nu pas in actie. Wouter Bos, Nederlands minister van Financiën, wierp zich op als redder van Fortis, door met de Nederlandse staatskas aandelen op te kopen. Onze dames hadden met andere woorden nog een investeerder gevonden en hun masterplan kon blijven voortbestaan. Werbrouck en Depoorter lijken dus als enige winnaars uit het slagveld te zijn gekomen. Hun derde man, De Sutter, bleek heel wat minder gelukkig en werd het laatst gesignaleerd op Fiji, waar hij druk wordt ondervraagd over zijn aanwezigheid op de V.G.K.-activiteiten van vorig jaar. De beurzen zijn nog steeds niet hersteld, maar de dames bevinden zich in de hoogste regionen van de UGent. Wie weet waar ze hun volgende slag slaan?! De slachtoffers die ze hebben gemaakt staan machteloos tegenover de tandem, en vooral het V.G.K. blijft met een kater en een kanjer van een doofpotoperatie achter. Maar het Veer zwijgt niet, en het recht moet geschieden, op hoop van zege!

Willem-'niets dan de waarheid'- Migom

Het Veer

www.V.G.K.gent.be

23


Column Overstuur met de Noorderbuur Godsamme mensen! Ja ben weer terug. En hoe! Eén week in Gent (en één bepaalde zondagmiddag) en ik heb al weer bijna genoeg materiaal voor de rest van het jaar! Voor de nieuwelingen: ik ben Nina, ik ben een mondige en luide Nederlander die hier in ’t Veer een beetje voor vermaak zorgt van mijn eigen leed(vermaak). Ik weet dat ik vaak zeik over al die Belgenkindjes die ieder weekend zo snel mogelijk naar pappie en mammie rennen omdat ze: a) geen schone kleren hebben b) geen geld hebben c) heimwee hebben d) all of the above Maar dit weekend mensen, ik wou dat ik zo’n mama’s kindje was en zo snel naar huis kon vluchten. Zelfs de meest marginale kermis trekt nog niet zo veel kolere volk aan als de Flikkendag in Gent. Waarom moeten wij (überhaupt op basis van een idiote tv-serie) de takkepolitie in het zonnetje zetten? Wat doen zij eigenlijk voor goeds? Het enige wat ik tegenkom als ik “in aanraking met de politie kom” is crimineel hoge boetes voor de meest lullige overtredingen en bij aangifte doen worden afgepoeierd omdat je nog niet dood of gewond bent nadat je eerst minimaal een half uur hebt mogen wachten tot een zo’n vies, koffielurkende, vet excuus voor een agent je komt afpoeieren dus! Hoe komt het dat ik nu toch zo opgefokt schrijf over onze dappere mannen en vrouwen in blauw? Dat zal ik jullie nu eens vertellen. Ik had voor vandaag netjes een afspraak gemaakt bij een werkgever voor een infosessie. Mijn gedachte was “dit jaar moet ik centjes verdienen en slagen” dus ben ik deze week heel gemotiveerd en ijverig bezig met school en andere onleuke zaken. Om toch maar mijn steentje bij te dragen aan de maatschappij (en om knaken te verdienen). Maar op het moment dat ik bij het St. Baafsplein kom, zie ik dat er een hoop uilskuikens nogal doelloos rond dwarrelen en zo er voor zorgen dat ik hele grote slalommen met mijn fiets moet maken om aan de overkant te komen.

24

www.vgkgent.be

Het Veer


Dan kom ik van die mooie oranje pionnetjes tegen die een straat voor auto’s blokkeren. Gna gna denk ik, daar past mijn fiets nog wel tussen. Maar dan kom ik weer bij een klein pleintje, de Kalandeberg. Normaal gesproken is dat overdag al een karwei om die door te komen op de fiets, maar vandaag was dat gewoon nog leuker! Want er was iets te doen! Voor wie? Voor mensen in wiens hoofd links voornamelijk lucht zit. Voor de Nederlanders onder ons: denk aan de Jostiband. Voor de Belgen: google het en zorg er voor dat je niet in je broek pist van het lachen. Maar goed, doordat er dus een reuze gezellige bezigheid aan de gang was op dat pleintje kon ik er dus maar moeilijk langs door al die schapen die blijkbaar geen spideysense hebben en dus niet weten dat er ook nog iets achter hen gebeurt. Zonder al te veel kleerscheuren en gevloek kom ik aan bij de Kouter. En blijkbaar was daar een nog groter en dommer iets aan de gang met nog dommere mensen. Vloekend en booskijkend en steppend en rollend kom ik er door heen. Daarna wordt het volk al rustig aan wat intelligenter. Maar dan krijg je die vervloekte rotstenen (uitgerekend alleen op mijn helft van de weg) op de Nederkouter. Daar gaat mijn vruchtbare kinderwens! Dat wordt dan maar een Chinees baby’tje adopteren (met gratis zakje Nestlé babypoeder). Uiteindelijk kom ik dan toch aan bij mijn waarschijnlijk toekomstige werkgever voor een heerlijk glaasje platwater en een leuke PowerPoint presentatie over hoe leuk het wel niet is om bij hen te werken en wat een gezellige mensen het allemaal zijn. Na een klein uurtje is de presentatie klaar en mag ik nog een nachtje over slapen of ik wel bij hen wil werken. Ze maken het anders wel heel moeilijk met hun feestjes en pintjes en muntjes voor pintjes en bijeenkomsten met pintjes. Maar goed, dan de terugweg naar huis. Eén pluspunt: die stomme keien liggen nu aan de andere kant! Maar dan begint het feest alweer als ik opnieuw bij de Kouter aankom. En geloof het mensen, het is nu NOG DOLLER! In de korte tijd dat ik weg was hebben ze een soort parade gemaakt met van die kunstig grote papier-maché poppen en op de achtergrond heerlijke schlagers blazend uit de speakers. Wat een dolle pret allemaal. Ik zie een kant waar het nog wat rustig is Het Veer

www.V.G.K.gent.be

25


en wil die kant oprijden maar zie daarna waarom het zo rustig was: afgesloten… Dus ik moet wel door de mensen massa heen. Vloekend zie ik vanuit mijn ooghoeken wat gechoqueerde mensenhoofden mijn kant opdraaien (daar doe ik het voor) en probeer me een weg te banen door de leeghoofdige mensenmassa. Ondertussen moet ik me inhouden om de longen niet uit mijn lijf te schreeuwen met de vraag “waarom gaan jullie niet iets fatsoenlijks doen, bezoek een museum of blijf godverdomme thuis!!!” Het verbaast me dan ook wel een beetje dat juist dat soort mensen die daar op die Flikkersdag rondlopen vaak juist de mensen zijn die altijd lopen te zagen over de politie zelf! Ironie… Nog een leuk staaltje ironie: in plaats van het gespuis aan te pakken en achter slot en grendel zetten, lokken de flikken ze allemaal naar Gent voor een “plezant dagje uit”. Nou moet ik toegeven dat mijn beeld van gespuis misschien wat ruimer is dan de normale betekenis die je in het woordenboek vindt. Na alle ellende van de Gentse Flikkendag kom ik uiteindelijk thuis aan. Maar wonder boven wonder ontdek ik toch een soort van grijns op mijn gezicht want ik heb nu fantastisch vloekmateriaal om te verwerken tot een column. Zo hebben die kutmarginalen toch nog wat bijgedragen aan mijn maatschappij! Toedels, Nina –no-nonsens-noorderbuur- Oosting

26

www.vgkgent.be

Het Veer


Erasmus Een glimp van het Franse Erasmusleven Salut! Je kent het wel: je verblijft in het buitenland en dan kan je het niet laten om de stad van de bes beste voetbalploeg van het land onveilig te maken… Of nee, natuurlijk, ik richt me tot jullie, historici, die niets liever doen dan een historisch aantrekkelijke omgeving te gaan verkennen, in dit geval Lugdunum (of zeg ik beter Lyon voor de contemporainisten onder jullie). Inderdaad, aangezien ik één van jullie ben, bevind ik me momenteel bij ochtendgloren op de trein met bestemming Lyon. Eigenlijk zonde om jullie nu te schrijven want het uitzicht momenteel is werkelijk adembenemend: wolken die geleidelijk aan aa uitwijken voor de eerste zonnestralen die de toppen van de statige bergen in de schijnwerpers plaatsen, en net onder die toppen de bossen gekleed in een voortreffelijk herfstjasje… Wie droomt er niet van? Genoeg gemijmerd! Jullie beginnen stilaan mijn sc schrijfstijl hrijfstijl te kennen maar misschien nog niet mezelf. Lisa is de naam, 20 jaar, lange bruine haren en vandaag vertegenwoordigster van de Belgische vlag: zwarte broek, gele (eerder dat modieuze okerkleurtje) tas en rood pulletje inclusief rode oorbellen (ja, dat paar waar ik vorig jaar meer dan eens een V.G.K.-fuif fuif mee onveilig maakte). Verder is het misschien cruciaal om te weten dat ik voornamelijk in Grenoble vertoef dit eerste semester. Hoe je je Grenoble moet voorstellen? Van het zicht liet ik jullie eerder ee al meesmullen, maar er is meer! Deze studentikoze stad omringd door bergen blijkt de fietshemel voor de Gentse Blandijnstudent. Hoewel omgeven door aanzienlijke hoogtes is Grenoble zelf de platste stad van het land (al zeggen ze het zelf). Het weer? Heel eel zomers de voorbije zes weken, wat natuurlijk wel te pruimen viel maar wat anderzijds toch ook een jammerlijke zaak voor v me is daar ik al zolang lang droom van een ijskoude door sneeuw gekenmerkte winter om dan op een snowboard het stunteligste van mezelf te kunnen geven (ik hoor tot de groep genaamd beginners), maar eigenlijk is het nog te vroeg om al te wanhopen. De campus vervolgens, deze vergelijk je het best met zo’n typisch Het Veer

www. www.V.G.K.gent.be

27


plaatje uit een Amerikaanse High Schoolfilm:: alle universiteitsgebouwen en bijhorende rende voorzieningen (zoals de recente, leeraantrekkelijke bibliotheken) verenigd in een groot domein bezaaid met grote pleinen en groene gro vlaktes. De faculteit waar de geschiedenis is gevestigd bestaat uit een recent maar sober gebouw voorzien van twee amfi amfitheaters theaters voor eerstejaars en tien klaslokalen voor ouderejaars. Geen mogelijkheden dus om onopgemerkt opgemerkt afwezig te zijn of te ontsnappen aan het alziend oog van de Franse professoren. Door deze kleine klassen komt het middelbare schoolgevoel schoolgevo wel meer dan eens naar boven en bovendien toont ook de manier van lesgeven veel gelijkenissen: voor elk vak krijg je vier uur les per week waarvan twee uur noteren en luisteren naar de professor (er zijn geen handboeken dus noteren is een must) en twee uur, soms in een onverstaanbaar nverstaanbaar Frans, spreekbeurten aanhoren van studenten. Je leest lees het goed, studenten, en voor EErasmussers rasmussers worden er geen uitzonderingen gemaakt… Wie hoopte dat Erasmus enkel maar feesten is zal ik moeten teleurstellen, de hoeveelheid te kennen leerstof is dan misschien wel kleiner, de werkdruk tijdens het jaar is toch niet te onderschatten: vijf Franse spreekbeurten van ca. 40 min maak je als buitenlandse student nu eenmaal niet in een vingerknip (of misschien ligt dat aan mij). Maar laat ik jullie vooral voor niet afschrikken, want hoewel dit onderdeel onoverkomelijk kan lijken, kan dit stuk toch niet opwegen tegen alle fijne, ongekende nevenactiviteiten: bergtochten, bieren wijnavonden (wie dacht de Fransen nog wijn dronken, moet dringend dat idee bijscha bijschaven, ven, onze Belgische bieren zijn hier fameus in trek), korte citytrips, en natuurlijk de ontmoeting met zoveel nationaliteiten! Vergeet rgeet daarenboven ook de EErasmusfeestjes niet! Om af te sluiten nog gauw een woordje over mijn verblijfplaats, mijn teerbeminde colocation! “L’Auberge Espagnole” al gezien? Hoewel niet echt representatief qua liefdesstories (maar dat begint te komen), geeft het toch een vergelijkbaar concept weer. Met z’n zessen zijn we: drie Fransen (waarvan twee mannelijk), een Russische en een Duitse. De voertaal is hier Frans (van een ‘onverbuitenlandst’ niveau). Een korte voorstelling van mijn medekotgenoten: gefascineerd door de bergen worden we door de uit het 28

www.vgkgent.be

Het Veer


noorden afkomstige Fransman meegezogen in deze wondere wereld, voor het spirituele leven komen we bij de Duitse aan onze trekken, voor het universitair gefundeerde betoog kloppen we aan bij de Russische thesisstudente, het culinaire is voor de uit het landelijke zuiden afkomstige Fransman en het uitgaan voor de Française… Wat ik vertegenwoordig in deze gezellige, onvervangbare mengelmoes vul je zelf maar in. Intussen luidt hier het deuntje van de Franse spoorwegen, mijn dagje Lyon kan beginnen! @ pluche Lisa x

Culinair

Koken met… Loonis!

In deze editie van ‘koken met’ leer ik u een zeer gemakkelijk studentenmenu, dat deze zomer met de luisterrijke naam spaghettikoek met McCainbolletjes in een zoet sausje van wraak de haute cuisine van Parijs op zijn grondvesten deed daveren. De bereiding van dit hoogstandje van de Loonische keuken neemt slechts 3 dagen in beslag en de ingrediënten zijn te verkrijgen in de Ikea in uw buurt. Ingrediënten - 500 g spaghetti - een blokje bouillon van tuinkruiden - olijfolie - een paar handdoeken - 50 g boter - 300 g biefstuk - 125 g gehakt - 3 rollen toiletpapier - een plan B - 2 XXXL condooms

Het Veer

- 3 sjalotjes - 3 paprika’s - een chronisch gebrek aan zelfvertrouwen - een Sarah Palin actionfigure - 200 gram suiker - 12 eieren - 300 ml room - het bloed van een vleermuis, onthoofd door Ozzy Osbourne op een gedenkwaardige januariavond in 1982

www.V.G.K.gent.be

29


Breng een liter water aan de kook. Voeg vervolgens de bouillon toe en laat hem oplossen. Breng de spaghetti in de pot en wanneer hij even slap is geworden als de gemiddelde SP.a verkiezingen van de voorbije jaren, is hij klaar om af te gieten. Smijt de spaghetti vervolgens in een goede oude ijzeren emmer. Zet deze emmer op een grasveldje, of als u geen rijkeluis-enig-kindje bent, hang hem uit je kotraam. Om te maken dat de spaghetti goed geconserveerd is, hard en samenhangend wordt, voegt u best géén Sarah Palin actionfigure toe. Gebruik dit liever in een misogyne bui door het te smelten/te onthoofden/de ledematen uit te trekken. Hou u de volgende twee dagen bezig met het Veer lezen en sjalotjes en paprika’s snijden. Zorg bij de volgende fase dat u ten allen tijde een maatbeker bij u hebt. Verwarm een pan en voeg een bodempje olijfolie toe. Aangezien het eventjes duurt voor de olie kookt, haalt u nu best uw goede oude puberale maniertjes boven en gaat u eventjes de blandijnberg gaan egg&toiletpaperen omdat uw curriculum werd afgewezen/de universiteit een bevestiging is van de burgermaatschappij/u meer koopkracht wilt. Wees zeker dat u al uw ontsnappende lichaamssappen bij dit euvel opvangt in uw maatbeker. Wanneer u terug thuiskomt merkt u dat ofwel uw keuken reeds uitgebrand is, of uw olie veel te heet is. Vrees niet! Het hoort zo. Leg uw biefstuk in de pan en merk hoe hij in brand schiet. Maak rustig één van de handdoeken vochtig en leg hem op de pan. Merk dat hij niet vochtig genoeg was en dat de vlammen erdoor slaan. Neem de nieuwe handdoek, maak hem natter, en blus de brand. Snijd nu zeer voorzichtig de verbrande stukken van de biefstuk van het rauwe deel. Smijt het niet-verbrande biefstuk weg, iedereen weet immers dat rauw vlees ongezond is. Laat nu één van uw Poolse “werknemers” de sneetjes biefstuk vermengen met de paprika’s, 1 sjalotje en het gehakt. Ondertussen kunt u rustig de saus beginnen aan te maken, wat slechts 5 minuutjes culinaire moed vergt. Bak 30

www.vgkgent.be

Het Veer


rustig de overige sjalotjes in een pan en voeg de room toe. Wanneer deze kookt is de tijd gekomen om uw lichaamssappen (waarschijnlijk vooral kwijl die rondspatte terwijl u demonisch lachte) aan de saus toe te voegen. Merk hoe de saus een sanguine kleur aanneemt. Laat koken op een zacht vuurtje. Ondertussen is de tijd gekomen om uw ondertussen geprepareerde McCainbolletjes te bakken. Zorg dat de pan goed ingeboterd is en draai ze van tijd tot tijd om. Terwijl uw saus zacht suddert kunt u enkele druppels vleermuizenbloed toevoegen (ahja, die Ozzy was toch een rebel in zijn tijd). Nu zal die een gifgroene schijn krijgen en in plaats van waterdamp komen er getormenteerde zielen bovenbubbelen. Om het hele zootje zoet te maken voegt u nu 200 g suiker toe, waarna de saus zwart wordt en de smaak krijgt van een niet nader genoemde populaire frisdrank. In tegenstelling tot wat sommige fascistische neoliberalen -de sloebers- beweren, wordt wraak best koud geserveerd. Voeg dus nog een tiental ijsblokjes toe. Ondertussen zijn uw McCainbolletjes waarschijnlijk bijna klaar. Hoewel kleur uiteraard geen belang heeft in deze gelegenheid, is een kleur à la die van Barack Obama toch net iets te zwart voor mijn smaak. Zuig nu met een spuit eerst wat gebakken lucht uit de pan op en vul de McCainbolletjes hiermee. Om ze die typische look te geven waarvan uw vrienden uit extase “POW” zullen gillen, snijdt u over het gezicht van de bolletjes nog wat lijnen. De maaltijd bestaat uit enkele plakjes spaghettikoek en enkele McCainbolletjes, overgoten met de saus van wraak. Serveer dit alles in een XXXL-condoom, want zoals een bepaald iemand mij al toevertrouwde, smaakt alles gewoon beter wanneer het uit een condoom komt. Bon Appétit!

Loonis ‘gaat toch liever naar De Brug’ Logghe

Het Veer

www.V.G.K.gent.be

31


Interview Over verkleutering op de ouderavond: Het Veer sprak met Annelies Beck! Op maandag 20 oktober, dertien dagen na een niet nader genoemd ophefmakend debat-dat-er-nooit-één-geworden-is, daverde de Blandijn opnieuw op haar grondvesten. Onze faculteit zou immers vereerd worden door een bezoek van één van haar oud-studenten, zijnde Terzakevrouw Annelies Beck. Uw scriptor was erbij en pende het volgende bij elkaar. Reeds vele ouders waren het inmiddels beruchte auditoriummet-de-kapotte-deur-D binnengegaan toen ik merkte dat ook de ster van de avond de trappen van de Blandijn had betreden. Een falende sportpraeses was mij echter voor en sprak haar aan met de nu al legendarische zin: “Voor de ouderavond moet u in auditorium D zijn.” Zijn fout werd snel rechtgezet door collega’s en de kinderloze Annelies werd snel langs de professoreningang naar binnen gelaten. Ik maakte toen al vol spanning huppelpasjes doorheen de gangen, mij mentaal voorbereidend op het gesprek dat ik met deze vrouw zou hebben. Het hele gesprek had ik reeds in mijn geest voorbereid. Eerst zouden we beide een ontspannend babbel voeren, waarna ik met een openingszin van jewelste zou zeggen: “Goed Annelies, nu even Terzake.” Gecharmeerd zou Annelies al mijn vragen beantwoorden. Die vragen zouden gaan over hoe ze haar geschiedenisopleiding beleefd had, waarom ze voor de richting koos en hoe deze haar nu nog van dienst was. Zij zou dit alles kristalhelder beantwoorden en ik zou me daarna vol overtuiging aan haar voeten werpen. Het lot was mij echter niet welgezind. Nadat Joeri, Jelka en professor Marc Boone de menigte hadden opgewarmd, trad mijn target voor deze avond naar voren en sprak het publiek toe over… hoe ze haar richting beleefd had, waarom ze voor de richting koos en hoe haar geschiedenisopleiding haar nu nog van 32

www.vgkgent.be

Het Veer


dienst was. Toen ouders en studenten haar na haar uiteenzetting met een fijn applaus bedankten, zat ik zenuwachtig enkele andere vragen te bedenken, kreeg ik een tête-à-tête met Annelies Beck en vergat ik mijn knaller van een openingszin te gebruiken. Het resultaat kunt u hieronder lezen.

Bedeesde scriptor: U werkt nu al een ruime tijd voor de nieuwsdienst van de VRT... U hoeft geen u te zeggen hoor. U hoeft niet te u-en. Iets vertrouwensvollere scriptor: Je werkt nu al een ruime tijd samen voor de nieuwsdienst van de VRT. Sinds de vernieuwing hebben zij echter te kampen met nogal wat technische problemen… Sinds de invoering van het nieuwe journaal hebben we inderdaad al met heel wat problemen te kampen gehad. Er heeft een digitalisering plaatsgevonden en dit gebeurde door het inplanten van verschillende systemen. De communicatie tussen deze systemen is echter een heikel punt. Als journalist zijn wij daar echter grotendeels aan overgeleverd. Uiteraard zouden wij niets liever hebben dan dat alles zo snel opgelost geraakt, maar we zijn daarvoor afhankelijk van de informatici.

Het Veer

Ook Koen Meulenaere durft in zijn columns voor Knack al eens van leer te trekken met deze problemen. Hoe gaat u daar mee om? Wat hij schrijft is natuurlijk wel grappig en vooral de eigen interpretatie die hij er aan toevoegt. Maar het liefst van al zouden we natuurlijk hebben dat hij geen voer meer heeft om over ons te schrijven. Ik kan je verzeker dat er alleszins hard aan gewerkt wordt om alles op orde te krijgen.

Uit heel wat hoeken van het land hoort men de laatste tijd nogal kritiek gegeven op het niveau van de journaals. Hoe bedoel je dat concreet? De man uit de straat, die weinig van de zaak afweet, wordt aan het

www.V.G.K.gent.be

33


woord gelaten. Sporthallen in de Kempen die afbranden zijn wereldnieuws en elk journaal begint met verkeersongevallen.

een journaal. Mensen kunnen zich moeilijk een half uur aan één stuk concentreren. Om de focus te behouden moet ook in een journaal af en toe de spanningsboog Aan het maken van een doorbroken worden. Het verhaal nieuwsuitzending gaat een lang van het Duitse proces vooraf. Uit ijsbeertje ‘Knut’ is het grote aantal van daar een Voor de komst van VTM nieuwsfeiten was de openbare omroep schoolvoorbeeld van. moeten wij elke dag Op zich heeft dat koning éénoog in het land weer diegene kiezen weinig invloed op die volgens ons het der blinden jouw of mijn leven, belangrijkst zijn. Er maar het ontspant de wordt daarover dan kijker even. ook gediscussieerd op de redactie. De verkeersongevallen vormen dan De keuzes van sommige op zich weer een heel ander onderwerpen zijn dus niet verhaal. We kunnen trots zijn op het onbetwistbaar. In het kader van de feit dat toen die ongevallen als huidige financiële crisis is het nieuwsitem aangewend werden, dit immers juist wel interessant om ‘de ook op de politieke agenda man uit de straat’ aan het woord te verscheen, waardoor men laten, om te zien hoe groot de structurele maatregelen begon te onzekerheid of angst van de burger nemen. Dat is een verdienste van de is, dat het zijn of haar gedrag media. bepaalt. Zo trachten wij daarvan een beeld te geven door deze aan het Heeft ook de introductie van een commerciële omroep niet voor een woord te laten. omslag in de journaals gezorgd? En hoort het afbranden van een sporthal niet thuis in het regionale Uiteraard. Voor 1989 was de VRT koning eenoog in het land der nieuws? blinden. De concurrentie van VTM Over zo’n onderwerpen bestaat er was er één van dwingende aard. Dat zeker discussie op de redactie, maar heeft voor een hele vernieuwing deze onderwerpen zijn ook gezorgd op de nieuwsredactie, belangrijk binnen de opbouw van 34

www.vgkgent.be

Het Veer


zowel naar vorm als inhoud. Als je daarbij weer het voorbeeld van de verkeersongevallen bekijkt kan je zeggen dat op een bepaald moment de slinger daar misschien te ver doorgezwaaid is, maar ik geloof dat dit op dit moment weer afgezwakt is. Voorts is de VRT één van de weinige openbare omroepen die reporters ter plaatse stuurt in conflictgebieden. Zo trok Rudy Vranckx als journalist naar Irak, maar niet embedded! Dat komt onze journalistiek zeker ten goede. Wat het onderwerp ook is, wij zullen er steevast naar streven om het sterk te brengen.

Bedankt voor dit gesprek Hierop wandelde uw scriptor samen met Annelies Beck het auditorium uit en sloot hij zich zwijgend bij de amberbezoekers aan. Nazwijmelend greep hij naar een pintje en voorzag nieuwsgierigen van een weinig commentaar. Hoe het interview eraan toe was gegaan, liet ondergetekende liever aan zijn en hun verbeelding over.

Ruben ‘bedeesde scriptor’ Cassiman

Bachelorweekendverslag, oftewel “Hallo, mijn naam is Kak” 17 oktober, 5 uur in de namiddag

We hadden er allemaal lang naar uitgekeken en tijdens de les Historische Kritiek praatten we over niets anders. En daar stonden we dan stipt om 5 uur (behalve Guillaume, die besloten had te laat te komen), gepakt en gezakt, klaar om er een schitterend weekend van te maken. Zo begon onze verre reis naar bestemming 'x'. Het enige waar we zeker van waren, was dat de eerste trein naar Antwerpen zou gaan. Na vele jaren reizen mochten we de trein verlaten om onze reis voort te zetten. Van het paard naar de ezel, de bus dus. En aangezien de ezel niet zo ver kon reizen met een

Het Veer

www.V.G.K.gent.be

35


kleine 40 man op zijn rug, stapten we af en namen we een andere. De overstap gebeurde in het pikkedonker, bij een kerk. En een kerkhof. Best angstaanjagend. Eens aangekomen in een schrikwekkend en donker bos ‘ergens in Kasterlee’, zagen we een huisje opdoemen tussen de bomen. Daar stond onze Praeses Joeri ons op te wachten met de kookploeg, bestaande uit niemand minder dan Jolien (Vandaele, nvdr) en Lalita. Na het afgooien van onze rugzakken werden we overladen met spaghetti. De avond viel en we waren allen benieuwd naar wat die ons zou brengen. Kennismakingsspelletjes, hoezee! Na enkele evenwichtsoefeningen zorgde het ouwe, getrouwe ‘verkrachtertje’ ervoor dat scriptor Ruben net iets te hard invloog op Lalita, zodat het arme meisje naar de spoed werd afgevoerd (bij deze nogmaals onze opdrechte excuses nvdscr.) en niet veel later bezorgde een ander spel Emmanuel de nu al legendarische bijnaam “Kak”, met dank aan stumbling studie Loonis. Nauwelijks bekomen van de nieuwe gezichten werden we klaargestoomd voor een avondvullend quizspektakel onder leiding van sexy sec Katrien en Loonis. Kennisrondes werden afgewisseld met originele doeopdrachten, met als hoogvlieger de prachtige monoloog van quaestor Jelle, die als Yves Leterme stiekem wel eens Joëlle Milquet wou bespringen. Ook de op-een-geit-rijdende Arabier trapte menig mensen op hun lachspieren. We nuttigden nog wat geestrijk vocht en zochten tevreden ons bedje op. De volgdende ochtend konden de voetballers onder ons het niet weerstaan om het hobbelige plein even in te zegenen. Helaas was de regen hen voor, want er waren meer valpartijen dan doelpunten te noteren. Bertold (VGKsport) gunde ons geen adempauze, want hij had nog talloze intieme loop- en vechtspelletjes voor ons in petto. Dat we tijdens Adam&Eva gezellig op elkaar mochten kloppen, verzachtte de stroperigheid toch wel voor even.

36

www.vgkgent.be

Het Veer


Na een stevige portie croque monsieurs begon in de namiddag de zon door de bomen te piepen. Slecht nieuws zette echter een domper op de feestvreugde. De V.G.K. was door interne ruzie ontbonden!! De oplossing lag gelukkig al klaar: KLOAK (Klassieke Oudheid), The Knights who say ni (Middeleeuwen), VIK (Nieuwe Tijd) en TNT (Nieuwste Tijd) zagen het levenslicht. Maar ook de oorlog kon beginnen! Bedoeling van het spel: de koning van het andere kamp op een stoel plaatsen. Dat het TNT in hun kringlied hun fascistische neigingen al klaarblijkelijk had aangetoond, werd niet geapprecieerd door hun concurrerende kringen. Die besloten dan maar om een alliantie te vormen tegen het TNT. Na 2 uur tactisch en krachtig vechten plooiden de fascisten uiteindelijk en verloren ze de oorlog, de geschiedenis herhaalde zich. Geradbraakt en doodmoe, dat waren we. Jelka toonde mededogen en haalde weerwolfkaarten uit de kast, een spel waar velen onder ons danig in opgingen. Vlaamse boerenkost (worst, puree en appelmoes) vulde onze lege maagjes. De laatste activiteit van het weekend kwam zich opdringen: de cantus! Al onze kennisloosheid werd eerst verholpen door onze eigenste praeses Joeri. Iedereen klaar? Blazen leeg? Cantus in! In een gezellige sfeer ontpopten we ons tot ware cantusgangers en lieten we ons met plezier Latijnse termen naar het hoofd slingeren. Liederen weerklonken uit onze onervaren mondjes en kneukeltjes lagen open van het vele tafelgeklop. Prosits, beloningen en straffen in combinatie met drank maken het grootste deel van het gebeuren uit. Steven ‘verblijdde” ons met een Irma Laplace, Amelie mocht Loonis’ pintje op een wel héél originele manier opzuigen en een estafette tussen het praesidium en de schachten (met een nipte (!) overwinning voor het praesidium) zetten verder de toon. Cantus ex! Avond ex! Voldaan gingen we naar onze bedjes. De stilte viel over Kasterlee, een enkele “Ruben is cool!(of ietwat dronken)” steeg nog op vanuit de refter. Daarna viel de rust helemaal over de Kasterleese bossen.

Het Veer

www.V.G.K.gent.be

37


De morgen daarop was nog een grotere ramp dan de vorige. Nog minder slaap, nog meer bier, nog meer wallen onder onze o zo kleine oogjes. Het ontbijt kwam dus geen minuut te vroeg. De vroege vogels begonnen alvast op te ruimen. De rest van onze nachtuilen kwam langzaam uit hun warme nestje. Het weekend liep op zijn einde. Moe, maar voldaan trokken we terug richting Gent. Weekend ex! Tenslotte willen we in naam van heel de groep het praesidium en dan in bijzonder bachelorpraeses Jelka bedanken voor het heel erg aangename weekend. En om te eindigen met een cliché, doch een waarheid als een koe: “thuisblijvers, jullie hadden ongelijk!” Edoch aan alle 1e bachelors, tot op een volgende activiteit! Emmanuel en Guillaume, ofte –zoals ze het zelf graag horen- gimanugi

Sport Het Veer presenteert: “de sport wou ook ne keer iets schrijven” Liefste toehoordertjes Al sinds het begin van het academiejaar breek ik me het hoofd over wat ik, een eenvoudige en bescheiden sportpraeses, zou kunnen fabriceren dat een oprechte meerwaarde zou bieden aan ons kwalitatief reeds zo hoogstaand Veer. Een verdomd moeilijke vraag, aangezien mijn Featuring: Aljosja Van Der Straeten enige grote literaire onderneming van de laatste twee jaar het samenvatten van Palmer is geweest (en ook dat was geen onverdeeld succes, getuige de schamele 75 pagina’s die dit last minute avontuur heeft opgebracht).

38

www.vgkgent.be

Het Veer


Edoch, onlangs meende ik op een inspirationele goudmijn gestoten te zijn. Uitbundig zou ik mijn bed uitgesprongen zijn, wild gesticulerend en luidkeels “Eureka!” roepend, ware het niet dat ik ten eerste over een hoogslaper beschik, en ten tweede een vriendin heb die me bij de minste nachtelijke kik op een por in de ribben trakteert. (De tijd dat ik me vrolijk maakte over het feit dat zij als eerstejaarsstudente kinesitherapie elke ochtend om 8u het bed uit moet om dan met haar gammele fietsje richting Universitair Ziekenhuis te hossen ligt reeds ver achter mij, maar mocht u haar eens tegenkomen – hoogstwaarschijnlijk wanneer de nachtbrakers onder u vanuit de π-nuts naar huis terugkeren – wrijf het er dan nog maar eens in.) Ik beperkte me op dat moment dus tot het maken van een mental note, draaide me nog eens om en viel terug in slaap. Het toeval wil dat ik me mijn grandioze idee des morgens nog herinnerde. Het bestond uit het schrijven van een satirische brief gericht aan het Veer vanuit het oogpunt van een verzuurde, enigszins verbitterde, oude knar die de losbandigheid en het morele verderf van de huidige generatie studenten aan de kaak wenste te stellen. Dit humoristische meesterwerk zou gevuld geweest zijn met adembenemende archaïsmen, onvolprezen onvoltooide deelwoorden, ellen(dig)lange zinnen en dies meer, waardoor ik mijn bijnaam van “Allitererende Adonis” alle eer zou aangedaan hebben. Helaas, toen die ochtend om 8u mijn wekker afging en ik mijn liefste stante pede (hier te vertalen als “met stampende voet”) mijn bed uitwerkte – ik ben, tot haar grote frustratie, géén snoozer – besefte ik dat deze goudmijn al danig ontgonnen was. Corneel (©Humo) zou het me alleszins niet in dank afgenomen hebben. Omdat ook mijn tweede lumineuze plan (iets schrijven over het achterwaarts in de poes naaien van een zekere Tania De Metsenaere) niet zo origineel meer bleek te zijn zat ik de nouveau zonder inspiratie. Ik had op een bepaald moment zo weinig goede ideeën dat ik me bijna een scenarioschrijver voor F.C. De Kampioenen begon te voelen. Sorry voor het flauwe mopje, maar mijn aanvankelijke filo-lolletje is door de scriptor gecensureerd geweest. Nu ja, ik neem het Het Veer

www.V.G.K.gent.be

39


hem niet kwalijk, scriptoren van het Veer staan immers al te vaak onder grote druk – onze vorige scriptor heeft zich uit alle miserie zelfs óp het vuur gestort. Het is me trouwens opgevallen dat onze broeders en zusters van de Filologica in de eerste editie van Dilemma (hun periodiek tijdschrift) van dit academiejaar opvallend mild zijn geweest voor onze kring, alleszins veel milder dan wij hen doorgaans binnens- en (in een zatte bui ook) buitenskamers plachten te behandelen. Omdat dit charmeoffensief ook mij niet onberoerd laat beloof ik de Filo vanaf nu minder te pesten. Zo zal ik geen Snickers of Doritos meer uit hun welkomstpakketten roven en evenzeer zal ik mijn snode plannen om hun bureau te verstoppen/aan het plafond van de Kelder te lijmen for the time being opbergen. (Note to myself: ik mag niet vergeten een berichtje naar Ingeborg te sturen dat ze die negatieve chakra’s niet langer hoeft door te sturen!) Ook de redactievergadering van het Veer kon me in mijn queeste naar een bruikbaar idee geen soelaas bieden. Zelfs mijn rubriek met schuine mopjes (getiteld *censored by the scriptor*) of masturbatietips (getiteld Jossen met Jos) werd door die pestkop van een Ruben Cassiman afgewezen. Ik vraag me af of Ingeborg ook met voodoopoppetjes werkt… Toen Clio dan uiteindelijk toch genade met me had en ik licht aan het einde van de o zo donkere writer’s block tunnel begon te zien, informeerde Microsoft Office Word 2007© me plotsklaps dat ik mijn limiet voor in dit artikel toegestane woorden bijna bereikt had. Daarom zie ik mij genoodzaakt, liefste toehoordertjes, mijn spectaculaire ontdekkingen omtrent de herkomst van de 90’s-Revival (en de rol van een obscure Smurfen-cd hierin) een volgende keer aan u te onthullen. Tot die tijd verblijf ik, Met vriendelijke groet, Aljosja “Allitererende Adonis” Van der Straeten

40

www.vgkgent.be

Het Veer


Spelen met de V.G.K.: Hearts of Iron II Ik ben Adolf Hitler. Dit is een ietwat obscuur feitje over mezelf, maar zo zit het nu eenmaal. Het is zoiets dat je stilhoudt, zie je? Ik ben namelijk ook Joseph Stalin en als hij het te weten komt, dan komt er ruzie van. Voor je me wat pillen en zo’n mooie witte jas komt brengen (Die jassen zijn trouwens wel tof. Je knuffelt jezelf voortdurend), laat me je geruststellen: Ik heb het wel degelijk over Hearts of Iron II, mijn favoriete dictatorLangdurig spelen kan neveneffecten hebben. simulator. Het is een singleplayer strategiegame, dat zich afspeelt van 1936 tot 1947. En we weten allen (hopelijk) wat er dan aan de hand was in de wereld. Wereldoorlog II, mensen. Afijn, de game heeft vele gelijkenissen met het aloude Risk. Het grote voordeel is dat je niet al je vrienden verliest, omdat je die afspraak hen niet aan te vallen niet al te letterlijk nam. Maar ik dwaal af. Het komt er op neer dat je de heerser bent van één van 80 naties uit die periode, van Duitsland en de Soviet Unie tot Luxemburg, België en Panama. Je uiteindelijke doel is wereldoverheersing. Als je een gamer bent die niet wakker kan blijven zonder om de drie minuten iemand neer te schieten, is dit waarschijnlijk niks voor jou. Tenzij, natuurlijk, je een balkje dat de vooruitgang van de veldslag weergeeft wél zeer spannend vindt. Dit draait meer om strategie, tactiek en lachen wanneer je België verovert en Wallonië een aparte staat maakt. Elke natie speelt op z’n eigen unieke manier en allen zijn realistisch weergegeven. Engeland heeft een grote marine, maar weinig landtroepen. Frankrijk heeft z’n Maginot-linie, maar een onverdedigde grens met België en Luxemburg. Luxemburg heeft weinig kans de Duitse aanval te weerstaan. Verder worden de naties gedreven door “Historical events”, echte gebeurtenissen die opspringen, zoals de annexatie van Oostenrijk aan Duitsland of de Spaanse burgeroorlog. Toch heb je bij deze gebeurtenissen een keuze, dus de game is zo realistisch als je zelf wilt. Als je verkiest, als Sovjet Het Veer

www.V.G.K.gent.be

41


Unie zijnde, het Duivelspact niet te tekenen, dan staat er je niks in de weg. Dit kan allemaal voor vreemde resultaten zorgen, zoals de Soviet Unie die geannexeerd wordt door Duitsland of Australië dat Japan verovert. De game heeft natuurlijk wel wat mindere kantjes. Het is extreem ontoegankelijk en je zult het dus met vallen en opstaan onder de knie moeten krijgen. Naast het klassieke “Stuur leger X naar Provincie Y” moet je ook je economie beheren, handelen met andere naties, technologieën onderzoeken en troepen bouwen en dit is niet echt vanzelfsprekend. Ook zijn er wat technische mankementjes en als je een game zoekt om de verloren kwartiertjes mee op te vullen, zoek je best elders. Het veroveren van de wereld vraagt nogal wat tijd. Als geschiedenis-studentjes zijn jullie natuurlijk al aan het watertanden bij de gedachte van dit spel, dus ik kan verder niks meer doen, behalve je aan te moedigen het op te sporen op het internet, waar het nog steeds beschikbaar is voor een student-vriendelijke prijs. Willem ‘dolf’ Roels

42

www.vgkgent.be

Het Veer


V.G.K. ging naar… Die Welle!

Film

Wie de afgelopen weken niet met een zak over hoofd zijn door de Gentse binnenstad heeft gelopen, weet wellicht wel dat van 7 tot 18 oktober het Filmfestival Gent doorging. De V.G.K. zou de V.G.K. niet zijn, als ook zij de filmzalen niet met een bezoekje zouden vereren, waarop ze dan ook op 16 oktober naar ‘die Welle’ gingen kijken. Ondergetekende was erbij en keek ernaar. Die Welle is een film gebaseerd op waargebeurde feiten, nl. het project ‘the Wave’ in een middelbare school in Californië, hoewel er toch wel enige onderlinge verschillen zijn tussen feiten en film en dan vooral wat de plot betreft. De film begint met enkele sfeerbeelden van een doorsnee middelbare school in Duitsland met koppeltjes, een lokaal waterpoloteam, met elkaar wedijverende leerkrachten en natuurlijk ook ‘de stoere jongens’. Naar aanleiding van een projectweek rond staatsvormen, besluit Rainer Weller zijn lessen rond autocratie enigszins anders in te vullen; de leerlingen geloven niet dat dit nog mogelijk is in de 21e eeuw. Voor een week zullen zij ‘Die Welle’ zijn, in het begin nog een gewone groep jongeren maar uiteindelijk een echte beweging, met hun eigen logo, uniform en groet maar vooral hun eigen mentaliteit. Binnen de groep vervagen de onderlinge verschillen, buiten de groep worden die des te meer benadrukt. Wie zich niet aansluit, wordt scheef aangekeken, buitengesloten en zelfs agressief behandeld. De beweging wordt een doel op zich, en dat doel heiligt voor de jongeren alle middelen. ‘Herr Weller’ moet reeds op de 4e dag constateren dat de situatie geëscaleerd is en dat hij zijn project niet langer in de hand heeft... Zonder de plot te verklappen, deze film beklijft door een helder beeld te creëren van een groep van jongeren die zich door groepsgevoel (of groepsdruk?) en de idee van zingeving aan hun leven al snel superieur wanen Het Veer

www.V.G.K.gent.be

43


aan anderen en hun ideëen ook aan anderen, willens nillens, beginnen op te leggen. Of hoe een autocratie misschien toch nog zou kunnen gerealiseerd worden in onze huidige samenleving, als je maar een sterke leidersfiguur hebt en een aantal volgelingen die fanatiek genoeg opgaan in diens ideeën. Moraliserend of niet, er is in de plot zeker genoeg stof tot discussie voorhanden. Jammer wel van de zwart-witte karikatuur waarin leerlingen worden opgedeeld tussen goed en slecht (wat meer grijze zone’s hadden de plot nog veel geloofwaardiger kunnen maken), het gebrek aan diepgang in bepaalde scènes die de mentaliteitsverandering in de groep moeten onderstrepen en een misschien te simplistisch en cliché-einde; maar al bij al is dit een film die het bekijken waard is. Die Welle flitst voorbij als een trein maar zijn beeld blijft wel degelijk hangen. Zoals Herr Weller zijn rede afsluit op het einde van de film : ‘Ga nu maar allemaal naar huis, jullie hebben genoeg om over na te denken..’ ‘Die Welle’ kan je vanaf 22 oktober gaan bekijken in de Vlaamse filmzalen Sien –coolste petekindje van het land- Garré

44

www.vgkgent.be

Het Veer


Jeroen W.

Tijdingen uit Ierland: de koerier uit Cork 22 September. Het startschot van een reeks wervelende gebeurtenissen. Zoals zo vele anderen had deze historicus het privilege om contemporain getuige te zijn van achtereenvolgens de implosie van het communautair scherpslijperskartel, de wereldwijde kaakslag die het kapitalisme toegediend kreeg door haar eigen hubris en de gestage opmars van Amerika's eerste zwarte President(skandidaat). Het was echter ook het begin van een reeks persoonlijke historische dagen. Die septembermaandag werden koffers gepakt voor de grote oversteek. Een klein half jaar tevoren was, na enig weldoordacht overpeinzen, het aanbod om te doctoreren aan University College Cork aanvaard. De vele verwachtingen en reserveraties die hierrond geschapen waren zouden diezelfde dagen duchtig hersmeed worden. Anderhalf uur een weg banen door de ochtendspits naar Brussel. Twee uur wolken doorklieven richting Dublin. Vijf uur per bus het halve eiland doorkruisen, om dan eindelijk toe te komen op onze bestemming. Cork, hoofstad van de provincie Munster, staat gerangschikt als Ierlands tweede grootste stad. Maar stel je daar zeker geen metropool bij voor. Onze aardbol mag dan wel zo'n 80 miljoen Ieren herbergen, je treft die voornamelijk niet in Eíre zelf aan. Hoewel 't eiland bijna drie maal zo groot is als België, heeft 't minder dan zes miljoen inwoners. Cork, suburbia inclusief, telt amper 190.000 burgers in haar registers. Toch belet dat de trotse inwoners niet om haar als de échte Ierse hoofdstad te beschouwen, gelegen in the Rebel County. Die eigenzinnigheid kan getraceerd worden in haar rol als Gaelic verzetshaard ten tijde van de Anglo-Normandische verovering. Tijdens de Ierse burgeroorlog ging men zelfs zover om Munster tot onafhankelijke republiek uit te roepen. Achter “People's Republic of Cork” shirts schuilt dus een tikkeltje meer dan louter satire. Wie gehecht is aan Gent zal in Cork een aangenaam alternatief vinden. Net zoals bij de Arteveldestede worden stedelijke voordelen, gaande van cinema's tot shoppingcentra, aan lokale gezelligheid gekoppeld. Toch is er een schaduwzijde: wie hier wil leven mag zwaar dokken, zoals men dat placht te zeggen in de Vlaamse Ardennen. Zonder enige overdrijving kun je stellen dat de gemiddelde prijs voor een studentenkamer, studio of appartement hier het Het Veer

www.V.G.K.gent.be

45


dubbele bedraagt van wat je in het Gentse zou betalen. Zelfs met een maandelijkse wedde zag ook deze inwijkeling zich daarom genoodzaakt een huis met andere “professionals” te delen. Ierland beschikte het laatste decennium over de snelst groeiende West-Europese economie, wat haar niet alleen het epitheton “Celtic Tiger” opleverde maar ook exorbitant stijgende levenskosten1. Een interessant neveneffect hiervan was dat het land voor het eerst geconfronteerd werd met een grootschalige immigratiestroom. Koplopers zijn zonder twijfel de Polen, die nu al quasi een vijfde van de stedelijke populatie vormen. Mijn voornaamste habitat blijft natuurlijk in de eerste plaats de universiteit, wat meteen uitnodigt tot vergelijkingen met de UGent. Na menig jaar rondgezworven te hebben in het Roemeens hospitaal dat voor de Blandijn moet doorgaan, vormt die wel meer dan een verademing. Alle opleidingen zijn geconcentreerd in één campus, waar Victoriaanse architectuur afgewisseld wordt met fraaie staaltjes nieuwbouw en weelderige tuinen. De universiteit beschikt zelfs over een bankfiliaal, twee bars en een heuse eigen kapel (“most wanted place in Ireland to get married!”). De verschillen beperken zich echter uiteraard niet tot 't zuiver esthetische. Doordat ik voor mijn licentie destijds Oude Geschiedenis koos 2, ben ik hier terechtgekomen in het 'Department of Classics' en niet 'History'. Waar er op 't continent nog een strikte scheiding is tussen mensen die Latijn en Grieks willen studeren en zij die zich de geschiedenis van Hellas en Rome willen eigen maken, zijn beide takken geïntegreerd in de Anglo-Saksische academische wereld. Klassieke en Keltische beschavingen hebben hier hun eigen opleiding, terwijl Geschiedenis zich pas bezighoudt met wat sinds de Middeleeuwen gebeurd is. Ander opvallend verschil is de zeer heterogene samenstelling van de vakgroepen. Waar die in Vlaanderen overwegend gedomineerd worden door mensen “van eigen bodem”, kom je hier terecht in een internationale smeltkroes. Zo zijn de huidige docenten in Classics respectievelijk een Brit, een Ierse Indiër, een Griek, een Vlaamse (enfin, Antwààrpse), twee Ieren en een 1 Ondertussen blijft daar echter niet veel meer over, aangezien de Ierse economie de eerste in WestEuropa was om in recessie te gaan. 2 Ondergetekende behoort tot de laatste generatie die 't oude systeem voor BaMa meegemaakt heeft. Bloemen, noch kransen *snif*

46

www.vgkgent.be

Het Veer


Britse Ier die jarenlang in Libanon gedoceerd heeft en recent weergekeerd is met zijn Arabische echtgenote (de plaatselijke Jo Van Steenbergen dus, dames). Tweede significant verschil is de aard van het doctoreren zelf. In Vlaanderen heerst er een zekere kloof tussen studenten en doctorandi, aangezien die laatsten in feite een beroep uitoefenen door zich quasi fulltime op research te storten. In het AngloSaksische systeem ben je dan weer een PhD. student en dat laatste is niet eens overdreven. Ondergetekende moet naast zijn onderzoek dit jaar alleen al 40 ECTS aan seminarievakken volgen en is dus bij tijd en stond genoodzaakt om nog eens de beentjes onder de lessenaar te schuiven. Grote voordeel daarvan is dat je lang niet zo geïsoleerd bent als op 't continent, waar veel doctorandi vaak op hun eigen eilandje leven. Via videoconferenties worden seminaries ter beschikking gesteld voor de PhD. students van Cork, Galway en Dublin, terwijl wekelijkse bijeenkomsten de groepsinteractie moet bevorderen. De proffen verplichten je nog net niet om met je collega's de pub in te duiken... Een sterke overeenkomst met Gent is dan weer 't bruisende verenigingsleven. Door zelf een paar jaar in de V.G.K. geëngageerd geweest te zijn en deelgenomen te hebben aan 't Erasmusuitwisselingsproject, was ik tot voor kort er van overtuigd dat Vlaanderen vrij uniek was op dat vlak. Niet dus. Mijn eerste dag op campus werd ik al meegezogen in de chaos van de societies day. Naast de traditionele richtinggebonden en politieke verenigingen, heeft men hier echter ook tal van societies die zich richten op een bepaalde activiteit en niet zelden zijn dit de populairste. Pokeren, debating, of zelfs Middeleeuwse wapentraining; het is allemaal mogelijk! Bovendien kunnen de verenigingen hier op massale financiering rekenen, waardoor lidmaatschap overal gratis is. Misschien wel het markantste contrast tussen de Blandijn en U.C.C. zijn de studenten zelf. Een voormalig collega schreef recent: “De stereotype voorstellingswijze die bij "Blandino's" hoort, geldt bij uitbreiding voor het cliché van de Letterenstudent wereldwijd. Iedereen kent wel het beeld van de artyfarty, idealistische en langharige wereldverbeteraar die regelrecht op de werkloosheid afstevent.” Dit cliché geldt overduidelijk niet hier. Wie ronddwaalt in het 'O'Rahilly building' (waar de departments of Arts & Humanities gevestigd zijn), waant zich vaak eerder in een Amerikaanse Het Veer

www.V.G.K.gent.be

47


middelbare school dan op een faculteit Letteren & Wijsbegeerte. Waar L&W studenten in Gent de neiging hebben om te streven naar de allerindividueelste expressie van hun allerindividueelste zelve, is Gleichschaltung hier troef. Baggy trousers, trainingspakjes en sport sweaters domineren het vestimentaire spectrum zo ver het oogt reikt. Ierse meisjes klitten samen in dezelfde garderobe, allen voorzien van een gebetonneerde laag make-up. Kortom, een mini-Sobibor voor elk beetje fashionista. Tijdens de colleges laten Ierse studenten zich dan weer gelden in overdonderende onderdanigheid en dito mak wezen. Hoewel zelfs voor de eerstejaars in Arts 't merendeel van de vakken in kleine lokalen en dito groepen plaatsvindt, zal niemand 't in 't hoofd wagen om tegen de docent in te gaan. Op barricaden springende revolutionairen hoef je al helemaal niet te rekenen. Daar tegenover staat dan weer dan Ieren een verademing vormen voor de Vlaamse verzuring. Ongetwijfeld behoren ze tot de meest sociale en vriendelijke mensen aan deze zijde van de Atlantische waterplas. Schrik dus vooral niet als een wildvreemde je begroet tijdens 't wandelen op straat, of men zich allerhoffelijkst excuseert in de supermarkt bij een onvoorziene botsing. Hoewel UCC een katholiek instituut is waarmee de KUL bij tijden een seculier bastion lijkt, betekent dit niet dat pilarenbijters en papenvreters hier op 't scherpst van de snee met elkaar leven. Philosoph, de grootste studentenvereniging, organiseert regelmatig controversiële debatten waar zowel links als rechts, katholieken als vrijzinnigen, zich van hun meest eloquente zijde tonen zonder in ordinaire scheldpartijen te vervallen. Wie regelmatig maatschappelijke discussies op het V.G.K. forum volgt kan enkel constateren dat 't er in Gent een tikkeltje bedroevender aan toe gaat. Wat u hier heeft kunnen lezen, dames en heren, zijn natuurlijk in de eerste plaats observaties en impressies. Hoewel bepaalde aspecten van België zeker gemist zullen worden3, blijft de voornaamste indruk echter dat er meer dan voldoende reden is om vier van je beste levensjaren hier te slijten. In de tussentijd houden wij u gaarne op de hoogte. Jeroen -‘V.G.K. forever’-Wijnendaele 3 Zeker als je nog eens diep in je geldbuidel moet tasten om die veel te dure pint te betalen, alvorens alle pubs sluiten om 02u ...

48

www.vgkgent.be

Het Veer


You tubet toch ook?

Web

Flirten met een man van de Westboro Baptist Church… “Mèèè Mado, Fons, Kheb de nieuw besjtèlling Tientjes foru…” “zzzzwerrrrr, Hoeresoon!” Geen idee waar ik het over heb? Wees gerust, voor iedereen die niet uit Limburg of meer bepaald uit Genk en omstreken – afkomstig is, zijn deze zinnen even moeilijk te doorgronden als een doorsnee tekst van de les Paleografie. U moet weten dat ik al weken rondloop met het idee om een filmp je te bespreken, waarin deze nogal – euh – aparte, taal gesproken wordt. Het is gemaakt door een tweederangs rappersbende uit Genk, genaamd Paraloco en naast tweederangs rappersmuziek schrijven, maken ze ook nog wel grappige filmpjes waarin figuren uit de film Shrek in de Genkse taal met allerlei drugs experimenteren. En vervolgens ‘sjlech gaan’ (Genks voor: zich ziek voelen na teveel drugs en/of alcohol te hebben gebruikt). In Limburg is het filmpje al maandenlang ‘the talk of the town’ (in het Limburgs duurt het een etmaal om een zin uit te spreken, nvdcor). Iedereen kent het en iedereen moet er minstens drie zinnen perfect van kunnen imiteren om er nog bij te horen op de speelplaats. Ikzelf heb het al vele malen gezien, en toch heeft het voor mij zijn humor nog altijd niet verloren. De gedachte dat er mensen waren die dit niet grappig zouden vinden, kwam simpelweg niet in mij op. Tot een doordeweekse saaie namiddag ergens in september. Om deze doordeweekse saaie namiddag op te fleuren, zochten we onze toevlucht tot You Tube. Het ene filmpje was al grappiger en schokkender dan de andere . “Dit is mijn kans!”, dacht ik toen. Ik ga de video van Paraloco laten zien, en iedereen zal zich te pletter lachen, respect en Het Veer

www.V.G.K.gent.be

49


populariteit zullen mij te beurt vallen én ik heb mijn volgend stuk voor het Veer! Met trillende vingers tipte ik de 8 letters in… Met spanning wachtte ik tot het filmpje op het scherm verscheen… Met ongeduld wachtte ik tot de video geüpload was… en in plaats van gegier, gebulder en gelach volgde er … absoluut niets. Mijn medestaanders reageerden even lauw als op de ecologische lessen van Erik Thoen. “Wa zehhen die nu?”, “Ik versta er helijk nieks van!?” En eer het filmpje goed en wel begonnen was, werd het al genadeloos afgezet… Lap, daar ging mijn nog onbestaande populariteit. Ik had dan ook maar besloten – sinds humor uit Limburg hier niet bepaald aanslaatom het Paraloco- filmpje niet te bespreken. Lap, daar ging mijn stuk voor het Veer. Dan maar van grootstad Genk naar het idyllisch Topeka, Kansas. Het was hier dat in 1955 de Westboro Baptist Church werd opgericht door pastoor Fred Phelps. De WBC telt ongeveer 200 leden, waarvan er ongeveer 100 familieleden van meneer Phelps zelf zijn. Als kritisch ingestelde historicus in spe zal u ondertussen al nattigheid beginnen te voelen. Hun activiteitenkalender bestaat uit: bidden, koekjes bakken voor de gemeenschap, de bijbel lezen, bidden, borden schilderen in alle kleuren van de regenboog en ook nog bidden. En als ze even tijd hebben gaan zij met die in-alle-kleuren-vande-regenboog-geschilderde borden vreedzaam protesteren tegen homo’s, lesbiennes, de Verenigde Staten, sodomie, joden en voor één of andere obscure reden tegen Zweden. Ook soldaten die in Irak zijn gestorven ontkomen niet aan hun toorn. De leden van de WBC schuimen hun begrafenissen af, niet om te profiteren van gratis taart en koffie, maar om de familieleden van de overledene te melden dat hun zonen en dochters zullen branden in de hel, omdat ze de belangen verdedigden van een land waar het homo’s, lesbiennes en joden toegelaten is om te ademen. Bij protestmarsen kun je ze herkennen door hun kleurrijke borden die getooid zijn met gevleugelde slogans als: “God hates fags”, “God hates America”, “Thank God for AIDS”, en “God hates the 50

www.vgkgent.be

Het Veer


world”. In dit filmpje (zoek: god hates fags) zie je zo’n vreedzame betoging van de WBC aan het Civic Center in San Francisco, waar net die dag een homohuwelijk conventie doorging. Terwijl de koppels proberen de genieten van wat één van de gelukkigste momenten in hun leven zou moeten zijn, krijgen ze de meest ongelooflijke verwensingen naar hun hoofd geslingerd: “You goddamn feaces- eating gay people! You poluted the bible with your gay sperm en dike feaces! He will dropkick your ass and you will all burn in hell!”… ’t Is een iets anders dan rijst of bloemblaadjes. Als u denkt dat de WBC alleen staat in zijn lichtelijke afkeer tegen homo’s en lesbiennes, dan hebt u het mis. Het is namelijk zo dat in een overgroot deel van de wereld homo zijn nog altijd verboden is. In de VS valt in vele staten het ‘homo- zijn’ onder de sodomiewetten, wat betekent dat u gearresteerd kunt worden als u iemand van hetzelfde geslacht nog maar een broeierige blik zou durven toewerpen, of nog erger: hem of haar zou durven kussen! Daarom zijn de volgende video’s in verband met de WBC nog sterk aan te raden. Als er iemand zou zijn in de VS die zulke toestanden aan de kaak zou durven stellen, dan is het toch wel Michael More. Toegegeven, zijn onderzoeksmethoden zijn niet altijd die van een kritisch journalist en hij durft de dingen nogal eens te veralgemenen, maar je moet toegeven dat met een roze ‘Sodomobiel’, tot het plafond gevuld met homo’s en lesbiennes, de meest homo- hatende staten van Amerika rond te rijden, toch één van zijn betere ideeën is (zoek: Michael More vs. Westboro Baptist Church). De blik in de ogen van Fred Phelps als hij het roze busje om de hoek ziet komen is goud waard. Je kan hem bijna zien denken: “Lap, daar zijn ze weer…”. Ook Charles Firth, die al eerder de Amerikanen te kijk heeft gezet toen hij hen ondervraagde over hun – voor het grootste deel afwezige- algemene kennis, gaat de confrontatie aan (zoek: Flirting with a Westboro Church man). Maar dan wel op een zeer liefdevolle manier. Hij onderbreekt zijn interview met een Het Veer

www.V.G.K.gent.be

51


mannelijk lid van de WBC, om de geïnterviewde in kwestie te complimenteren met zijn mooie stem. En zijn dromerige ogen. En zijn strak kontje. Dat werkt natuurlijk als een lap op een rode stier en het duurt dan ook niet lang eer hij wordt uitgescholden voor ‘gay pervert’. Je kan zien dat meneer Firth zich kostelijk amuseert, vooral wanneer de man letterlijk wegvlucht en zich moet gaan verstoppen achter zijn vrouw, die meneer Firth beveelt om afstand te houden, waarop die laatste dan antwoordt: “Oh yes, I will admire him from a distance!”. Als u nog meer wilt weten over de WBC, of zin hebt om mee te stappen in één van hun vreedzame betogingen, of misschien gewoon mee wilt gaan voor de gratis koffie en taart op begrafenissen over heel de Verenigde Staten, dan kunt u altijd terecht op hun zeer gebruiksvriendelijke website ‘godhatesfags.com’. En mocht u Fred Phelps tegenkomen, geef hem dan eens een goeie lap van mij! Re-“Queen of Ghetto”-Becca Castermans

Gespot: Re -Queen of the ghetto- becca en scriptor gooien het op een louche akkoordje op de openinsfuif van de V.G.K.

52

www.vgkgent.be

Het Veer


De scriptor schrijft voor

Column

Het was kwart na elf in de ochtend en ik nam een trekje van de sigaret die ik niet vasthad. Roken in de boekentoren mocht nu eenmaal niet. Bovendien vond ik dat hele sigarettenpeukgedoe ook een beetje vies. Niets zo ordinair als een platgeduwde sigarettenpeuk, liggend op de straatstenen, vragend om aandacht. Langs de andere kant vond ik roken er wel bijzonder stoer uitzien. Om dit voor mezelf te bewijzen, nam ik een stevige trek van mijn kogelpen, waarop ik begon te hoesten. Met die stoerheid van me zou het nooit iets worden. Terwijl enkele medestudenten in de boekentoren me aanstaarden, klopte ik me op de borst en keerde ik terug naar de orde van de dag. Het introduceren van muziekgroepen bij nietsvermoedende studenten had geen vruchten afgeworpen, zo had ik begrepen, dus diende ik me op een nieuwe kunst te richten. “Muziek, mijn jongen, dat is passé”, had mijn grootvader gezegd, waarop hij een cd van 2 Fabiola in twee brak en in het haardvuur gooide. “Dat brandt goed”, voegde hij daaraan toe. “Literatuur, dat is nog eens kunst!” zei de man. Daarop ontplofte het schijfje in het haardvuur, belde ik de brandweer en trok naar de boekentoren. Wachtend op de inspiratie die daar uit de lucht zou dwarrelen, had ik daar aan mijn kogelpen gelurkt, maar nu staarde ik vervuld door pure ernst naar een blanco notitieblaadje, terwijl ik in mijn achterzak een verschrompelde Granykoek voelde zwichten onder mijn gewicht. Had er net een meisje vanuit de verte naar me geloenst? Automatisch wierp ik een quasi-onverschillige blik terug en staarde daarna weer aandachtig het papier op de tafel voor me. “Je vooral niet onstoer gedragen,” zei ik hardop tegen mezelf, terwijl ik enkele nietszeggende zinnen neerkribbelde. Een misnoegde bibliothecaresse wierp me daarop een welgemeende ‘sssht’ toe, gevolgd door een misnoegde blik. Dit sloeg mij echter niet uit mijn lood. Met mijn meest poëtische blik staarde ik tussen mijn tactisch geplaatste hand opnieuw in haar richting. Ja hoor, de deerne zocht opnieuw naar mijn ogen. Ik besefte dat mijn poëzie nu een ander doel zou krijgen en bereidde mij voor op doelgerichte actie. Vliegensvlug schoof ik mijn stoel van onder de tafel, ging ik op diezelfde tafel liggen, rolde richting de te veroveren prinses, greep haar bij de haren en landde, deze als houvast gebruikend, op de stoel naast haar. Ik keek om me heen. Legde mijn haar goed en zei inwendig: “Niet in clichés vervallen, vooral niet in clichés vervallen.” Een minuut stilte viel. Toen liet ik het meisje haar haar eindelijk los en zei: “Kom je hier dikwijls?” De te Het Veer

www.V.G.K.gent.be

53


veroveren vrouw reageerde niet. “Aha, hard-to-get spelen,” dacht ik bij mezelf, waarop ik zei: “Ken ik je niet ergens van?” Terwijl de prinses in kwestie, alsook enkele omstanders me aankeken, legde ik mijn haar goed. Elke uitgesproken zin was een meter omhoog op de toren van deze Rapunzel. Bij die gedachte nam ik opnieuw de schone d’r haar vast en zei: “Jij lijkt op Rapunzel”. Ik liet er een tactische knipoog op volgen. Ik glimlachte verstard en voelde tegelijk een schaduw achter me opdoemen. “Wat moet dit allemaal betekenen?” zei de gestalte. Ik draaide me inschikkelijk om en keek in de misnoegde ogen van een inmiddels geagiteerde bibliothecaresse. Terwijl deze zich klaarmaakte om uit te halen sprong ik, me vasthoudend aan het overigens zeer stevige meidenhaar van mijn prinses, achterwaarts van de bibilothecaresse weg. Ik haalde het notitieblad dat daarnet voor mij neus lag uit mijn broekzak. De grote middelen zouden me uit deze situatie moeten redden en de poëzie diende deze job voor mij te klaren. Stamelend las ik de regels die ik daarnet in een warrige bui had neergepend. “T’ doet me groot plezier om hier te zijn Want jij bent mijn hartekijn Heb je liever dat ik stop Eet dan gauw dit koekje op” Snel haalde ik de Grany uit mijn broekzak die daar de voorbije week had zitten verschrompelen. De bibliothecaresse handelde echter onmiddellijk en terwijl een luide sirene weerklonk, haalde zij een gigantische walkie talkie van onder haar bloes en riep met luide stem: “Jongens, we zitten met een koekje in de zaal! Start operatie ‘evacuatie’ nu.” Ik hoorde de lift in de boekentoren naar beneden zijgen en dadelijk werd ik omsingeld door een horde koekjesverwijderaars, gewapend met een vreemdsoortig stofzuiger. “Niet de koekjesstofzuiger”, riep ik. Zo had ik dat eens in een film gezien. Net toen ik op de vlucht wilde slaan, kwam het meisje, wiens haar ik in al mijn verstrooidheid had losgelaten, in actie. Met een stevige linkse, gevolgd door meerdere zwieren van gelijkaardig allooi, maakte ze de hele bende in. Juichend ging ik naar haar toe, waarna ze ook mij een klap verkocht en terug achter haar tafel ging zitten. Terneergeslagen wandelde ik naar buiten en ging ik op de trappen van de boekentoren zitten. Ik haalde mijn kogelpen boven, lurkte er quasionverschillig aan en hoestte. Nee, op stoerheid moest ik dringend matigen. Colofon: Het Veer zegt dank u aan: Straalcorrector Loonis, Willem en Willem, Gimanugi, Sander DR, JVD maal twee, Rebecca, Sien G, Jeroen W, Lisa, Tieneke, Adonis Aljosja, Jedimaster Joeri, Wouter P, Geert Schacht en Annelies Beck 54

www.vgkgent.be

Het Veer


Ereleden Vlaamse Geschiedkundige Kring 2008-2009 2008 Pro-senioren Professoren Prof. Dr. Boone Marc Prof. Dr. de Hemptinne Thérèse Prof. Dr. De Wever Bruno Prof. Dr. François Luc Prof. Dr. Van Melkebeek Monique Prof. Dr. Velle Karel Assistenten & Medewerkers Vanslembrouck Nele Wijnendaele Jeroen Bevriende Kringen Filologica Kunsthistorische Kring Oosterse Afrikaanse Kring Slavia

Sympathisanten Amber (Kurt & Tim) Destercke Erika Adriaanssens Annick Sterck Marnix De Stercke Erika Van Overschee Jan-Frederik

Het Veer

Vanheuverbeke Karl (’95-’96) ’96) Beelaert Wim (’96-’97) Debaenst Bruno (’97-’98) Burm Raf (’98-’99) ’99) Decaluwé Michiel (’98-’99) Van Malderen Hilde (’99-’00) ’00) Corné Tom (’00-’01) Missinne Ruben (’02-’03) Danniau Fien (’03-’04) Verplancke Joachim (’04-’05) ’05) Annemans Freija (’05-’06) Vermeulen Bregt (’06-’07) Werbrouck Emmelien (’07-’08) (’07 Pro-praesidium Alen An Bauters Jasper Brunet Bo Buylen Binou Castryck Geert De Bruyne Laila Declercq Ewoud de Meyer Michael De Pauw Bruno De Sutter Bart De Vos Frederik Descamps Frederik Froeyman Anton Gevaert Jürgen Lampe Jürgen Lasoen Kenneth Paeye Koen Pittoors Jeroen Reygaert Jeroen Rousseaux Stephanie Schatteman Kirsten Schoutteten Koen Vanbelleghem Dries Van Belle Wouter Van De Kauter Gerd Van de Sompele Leen Van Ermen Tom Frederik Van Overschée Jan-Frederik Van Raemdonck Timothy Velle Elizabeth

www. www.V.G.K.gent.be

55


56

www.vgkgent.be

Het Veer

Het Veer. Uw hoop in bange crisisdagen. Het Veer onthult: de (leer)kredietcrisis. V.G.K. in de rode cijfers? Annelies Beck. Annelies Beck TE KOOP

Recommend Documents