Het Sieraad Postjesweg Amsterdam – – www.metsenschilt.com Coen Sligting Bookimport Groot Nieuwland Alkmaar – – sligting@xsall.nl Roularta Books nv Carla Knockaert Meiboomlaan Roeselare + +
[email protected] www.roulartabooks.be
Foto voorzijde: Stanley Greene, Berlin Wall, November (zie p. ) Foto achterzijde: Een Amerikaanse soldaat rust bij een bunker, Korengal Vallei, Afghanistan, september Tim Hetherington, Verenigd Koninkrijk, voor Vanity Fair. World Press Photo van het Jaar (zie p. /)
, Amnesty International Agenda Baldwin, Fred, Looking at the U.S. - Bendiksen, Jonas, De plaatsen waar wij wonen - Bieckmann, Frans, Een dag in Darfur Bleasdale, Marcus, The Rape of a Nation - Doorn, J.A.A. van, en W.J. Hendrix, Ontsporing van geweld Greene, Stanley, Black Passport Kalma, Paul, Het failliet van de hebzucht Mutsaers, Lutgard, Hauser Orkater Ruiter, Bob de, M’n vrouw kwijt - Schoots, Hans, Bert Haanstra – Filmer van Nederland Slow Food-bibliotheek – recepten van Italiaanse osteria’s Trommelen, Edwin, Davaj! De Russen en hun wodka Verhoeff, Bert (fotografie), Hannes Wallrafen (geluid), Reinie van Goor (tekst), Kuiven en kraplappen - Visser, Ellen de (tekst), Sarah Wong (fotografie), Omgekeerde kinderen - World Press Photo Balance Jaarboek
S
inds is Mets & Schilt de uitgever van het World Press Photo jaarboek. Toen is ook de vormgeving van het boek geheel vernieuwd. Het boek, dat in een grote oplage en in veel verschillende talen verschijnt, is de weerslag van ’s werelds grootste en meest prestigieuze wedstrijd voor persfotografen. De Stichting World Press Photo is een onafhankelijke non-profitorganisatie die in in Nederland werd opgericht. Haar voornaamste doelstelling is internationale steun en aandacht geven aan professionele persfotografen. In de loop der jaren is World Press Photo uitgegroeid tot een onafhankelijk platform voor fotojournalistiek en vrije informatie-uitwisseling. Het jaarboek begeleidt een tentoonstelling van alle prijswinnende foto’s. Deze tentoonstelling wordt jaarlijks bezocht door miljoenen mensen in bijna vijftig landen, een aantal dat zich nog ieder jaar uitbreidt. De Awards Days vallen in in het weekend van en mei. De prijsuitreiking is zondagavond mei in het Muziekgebouw aan ’t IJ te Amsterdam. Dat is tevens de verschijningsdatum van het boek World Press Photo .
De jury van wordt gevormd door: Voorzitter MaryAnne Golon, Verenigde Staten, consulting photography editor Leden Akinbode Akinbiyi, Nigeria, fotograaf, schrijver en curator Patrick Baz, Frankrijk/Libanon, regionaal manager fotografie (Midden-Oosten) Agence France-Presse Jonas Bendiksen, Noorwegen, fotograaf Magnum Photos Peter Bialobrzeski, Duitsland, fotograaf Laif Erin Elder, Canada, manager digitale media The Globe and Mail Per Folkver, Denemarken, hoofdredacteur fotografie van Politiken David Friend, Verenigde Staten, redacteur creative development Vanity Fair Ayperi Karabuda Ecer, Zweden/Turkije, vice-president fotografie Reuters Volker Lensch, Duitsland, hoofd fotografie Stern Ricardo Mazalan, Argentinië, fotograaf The Associated Press Arianna Rinaldo, Italië, fotoredacteur D La Repubblica delle Donne en hoofdredacteur OjodePez Sujong Song, Zuid-Korea, freelance fotoredacteur Secretarissen Daphné Anglès, Frankrijk/Verenigde Staten, coordinator fotografie Europa The New York Times Stephen Mayes, Verenigd Koninkrijk, managing director Photo Agency
, , .
World Press Photo x mm
Paperback Full colour en duotoon pp. mei € ,
Tevens verschenen:
Balance – Joop Swart Masterclass x mm pp. € ,Vormgeving beide boeken: Teun van de Heijden
Frans Bieckmann
J.A.A. van Doorn en W.J. Hendrix
Een dag in Darfur
Ontsporing van geweld
of Het tekort van de goede bedoelingen
Het Nederlands-Indonesisch conflict
J
S
inds de wereld begin hoorde van de massamoorden in Darfur, heeft ‘de’ internationale gemeenschap zich met het conflict bemoeid. Diplomaten, hulpwerkers, actievoerders en filmsterren spanden zich in om de slachtoffers te helpen, het vechten te stoppen en de regering van Soedan onder druk te zetten. Vijf jaar later zijn er honderdduizenden doden, nog steeds , miljoen mensen in kampen en woedt er in Darfur een eindeloze strijd. Een tandeloze vredesmacht van de Afrikaanse Unie is inmiddels vervangen door wat de grootste vredesoperatie van de Verenigde Naties moet worden.
Frans Bieckmann volgt de internationale bemoeienis vanaf , bezocht Soedan en de omringende landen een aantal maal, sprak met tientallen betrokkenen, en brengt op overtuigende wijze in kaart hoe de regering van Soedan via een meedogenloze verdeel-en-heersstrategie de touwtjes in handen weet te houden. Hij beschrijft hoe de bureaucratieën van de internationale organisaties verstrikt raken in hun eigen dynamiek, hoe machtige landen als de , Groot-Brittannië, Frankrijk en China vooral hun eigen belangen nastreven, en hoe hulporganisaties en actiegroepen niet boven hun eigen logica kunnen uitstijgen. Dit boek gaat over meer dan alleen Darfur. Het is een pleidooi voor een strategischer aanpak van het internationale beleid gericht op vrede en een rechtvaardiger verdeling in de wereld.
Frans Bieckmann is hoofdredacteur van het tijdschrift over globalisering The Broker. Van hem verscheen in De wereld volgens prins Claus en in , samen met Ellen Lammers, Hivos! -. Een onvoltooide geschiedenis: van hulp naar andersglobalisme.
x mm Paperback pp. April € ,-
.A.A. van Doorn en W.J. Hendrix dienden tijdens de Indonesische Onafhankelijkheidsoorlog (-) samen op Java. Hier besloten ze, geschokt door de gewelddadige methoden van hun legeronderdeel, een onderzoek in te stellen naar deze ontsporingen. Na hun terugkeer in Nederland zagen zij af van publicatie in de overtuiging dat hun studie niet in goede aarde zou vallen. Pas in , twintig jaar na de soevereniteitsoverdracht, blikte Nederland terug op het militaire ingrijpen in Indonesië. Oud-stoottroeper Hueting vertelde over ‘oorlogsmisdaden’ waar hij zelf aan had meegedaan. De Tweede Kamer eiste een onderzoek en de regering-De Jong kwam met de Excessennota. Een en ander was voor Van Doorn en Hendrix aanleiding om de dikke stapel schriften en formulieren weer uit de kast te halen, uit te werken en te publiceren. In verscheen dit boek voor het eerst. Het is een sociologische studie, een combinatie van veldobservaties (Hendrix) en sociologische analyse (Van Doorn). Het boek behandelt de gewelddadige manier waarop Nederland het Indonesische vraagstuk dacht af te wikkelen en het werd de studie, goeddeels van binnenuit, van een nieuw type oorlog: de dekolonisatieoorlog. Van Doorn en Hendrix analyseren het escalerende effect van inlichtingenwerk en counterinsurgency met behulp van koloniale Nederlanders en Indonesiërs. Het nationalistische verzet was in het bijzonder gekant tegen deze ‘collaborateurs’ en schrok niet terug voor terreurmethoden. De landmacht op zijn beurt schakelde militaire specialisten in voor het ‘harde werk’. Kern van het probleem was dat de Nederlanders
niet langer werden geaccepteerd en daarom naar geweld grepen. Deze uitgave is van een nawoord voorzien door Dirk Vlasblom, wetenschapsredacteur van NRC Handelsblad en voormalig correspondent in Jakarta. J.A.A. van Doorn (-) geldt als de grondlegger van de moderne sociologie in Nederland. Zijn laatste boek was Duits socialisme (). Begin verschijnt Nederlandse democratie, een bundel met zijn belangrijkste beschouwingen over Nederlandse politiek. W.J. Hendrix () was medewerker voor bronnenonderzoek aan de Erasmus Universiteit Rotterdam.
x mm Gebonden pp. Augustus € ,
Lutgard Mutsaers
Hans Schoots
Hauser Orkater
Bert Haanstra – Filmer van Nederland
De biografie
D
it boek reconstrueert de geschiedenis van het legendarische muziektheatergezelschap Hauser Orkater, een ongekende wervelstorm van talenten en temperamenten die acht jaar voortraasde. Hauser Orkater ontstond in uit de fusie van het Hauser Kamer Orkest, een experimentele popgroep van de Grafische School in Amsterdam rond de broers Dick en Rob Hauser, met de Haarlemse broers Alex, Marc en Vincent van Warmerdam van het Witte Tejater in IJmuiden. Jim van der Woude voegde vanuit de Rietveldacademie in. Alles bedachten en maakten ze zelf. In werd het hippe Shaffy Theater hun thuisbasis. Wisselden in Op Avontuur popsongs en visuele entre-actes elkaar nog willekeurig af, bij Famous Artists kwam er een rode draad, en gesproken tekst. Ze bleven doorlopend schaven aan hun originele vondsten en lieten een onuitwisbare indruk achter bij fans én critici. Met ’t Vermoeden braken ze internationaal door, Entree Brussels was een magistraal tussendoortje en na het alom geprezen Zie De Mannen Vallen/Regardez Les Hommes Tomber blies de groep zichzelf volgens afspraak op, het publiek in ontreddering achterlatend. Ieder vervolgde zijn eigen weg in de kunsten. Anno waart de geest van Hauser Orkater nog altijd rond, van de Parade, Oerol en Lowlands tot de internationale fringe festivals.
Stichting Orkater gaf voor deze biografie onvoorwaardelijk toegang tot het Hauser Orkaterarchief. Alle ex-leden komen aan het woord.
Lutgard Mutsaers () studeerde muziek-, theater- en dansgeschiedenis en schoolde zich bij in de popular music studies. Na Pop Utrecht () volgden Rockin’ Ramona (), Haring & Hawaii (), Jaar Paradiso () en Billie Holiday (). In promoveerde zij bij Hans Righart op Beat Crazy ().
x mm Gebonden, geïllustreed pp. Maart € ,-
Bert Haanstra was een van Nederlands grootste filmregisseurs. Met succesfilms als Alleman, De stem van het water en Fanfare bracht hij Nederland in beeld op een manier waarin miljoenen landgenoten zich herkenden. Nog in werd Alleman bij een stemming onder televisiekijkers gekozen tot beste Nederlandse documentaire sinds de Tweede Wereldoorlog. Haanstra had een speciaal oog voor eigen land, maar als een typische humanist van vóór de algehele politisering van de jaren zestig voedde hij zijn kinderen op met een brede blik op de hele wereld. Tijdens de Tweede Wereldoorlog had hij in het verzet gezeten en daar had hij een pacifistische levensovertuiging aan overgehouden. Haanstra trok niet alleen aandacht met de onderwerpen in zijn werk, maar minstens zozeer met de manier waarop hij zijn films maakte. Hij richtte de camera op de veelzeggende details uit het dagelijks leven en zette met zijn kwaliteiten als film editor internationaal een standaard. Als kleine zelfstandige produceerde hij bovendien vrijwel al zijn films zelf. De wereld waardeerde zijn werk met een stroom aan prijzen, waaronder een Oscar, drie Oscar-nominaties, een Gouden Palm (Cannes) en een Gouden Beer (Berlijn). In zijn boek gaat auteur Hans Schoots uitvoerig in op Bert Haanstra’s werk, wereld en leven.
Bert Haanstra
Hans Schoots () is filmhistoricus en publicist. Hij schreef ondermeer Gevaarlijk leven. Een biografie van Joris Ivens () en Van Amerongen. Letterknecht ().
x mm Gebonden, geïllustreerd pp. Juni € ,
Bob de Ruiter
M’n vrouw kwijt
M
arianne is een mooie, maar ook kwetsbare jonge vrouw. Ze is manisch-depressief en drinkt vaak te veel. Na een drama met bijna fatale afloop wordt zij opgenomen in een kliniek voor verslavingszorg. De behandeling lijkt een groot succes. Marianne is opgewekter dan ooit. Haar man, die vastbesloten is zijn grote liefde niet op te geven, is er niet helemaal gerust op. Is haar nieuwe energie te danken aan de behandeling? Of aan een stemmingswisseling zoals Marianne die wel vaker heeft? Hij krijgt niet de kans erover te praten, want plotseling laat zij hem weten dat ze niet meer naar huis komt. Wanneer hij met de kliniek belt, wordt hem te verstaan gegeven dat hij niet langer contactpersoon is. Wat moet hij nu doen? Aanvaarden dat zijn relatie op de klippen is gelopen? Of kan hij proberen Marianne uit de kliniek te smokkelen of te ontvoeren? Hij besluit alles op alles te zetten en waar nodig de strijd aan te gaan, met iedereen die hem in de weg staat: artsen, hulpverleners en advocaten. Bondgenoten vindt hij ook, maar of die nu wel zo betrouwbaar zijn…? M’n vrouw kwijt is een waar gebeurd verhaal. Het verschaft een doorkijkje in de wereld van de geestelijke gezondheidszorg, een sector waar geroutineerde artsen en doortastende verpleegkundigen voor de voeten worden gelopen door wazige hulpverleners en door effect- én winstbejag gedreven alternatieve therapeuten. Bovenal is dit boek echter een verhaal over liefde, loyaliteit en verraad.
M’n vrouw kwijt is het literaire debuut van Bob de Ruiter (). Eerder schreef hij over internationale betrekkingen en defensievraagstukken. Hij is werkzaam bij .
x mm Gebonden pp. Februari € ,
SLOW FOOD
De Slow Food-bibliotheek recepten van Italiaanse osteria’s
Edwin Trommelen
Davaj! De Russen en hun wodka
Er zijn mensen die wodka kunnen drinken en er zijn er die geen wodka kunnen drinken, maar die het toch doen. En de eersten vinden bevrediging in hun verdriet en in hun vreugde, terwijl de anderen lijden voor allen die wodka drinken zonder het te kunnen. Isaak Babel – Hoe het in Odessa toeging
De vier succesvolle receptenboeken van Slow Food bijeen voor de aantrekkelijke prijs van € ,-! Nederlands culinaire opinieleider Johannes van Dam kenmerkte de boeken als ‘kanjer van een kookboek’ (x), ‘een voltreffer’ en ‘een prachtboek’.
Februari € ,
D
avaj! De Russen en hun wodka gaat over de Russen en hun drinkgedrag. Edwin Trommelen toont de verwevenheid van de Russische samenleving met de wodka en gaat in op vragen als: Waarom drinken de Russen? Hoe lang drinken ze al? Waarom zoveel en zo hartstochtelijk? Ook de economische betekenis van wodka door de jaren heen en het eeuwige dilemma staatskas of volksgezondheid komen aan de orde. De schrijver put hierbij rijkelijk uit de Russische literatuur en laat zo als het ware de Russen zelf aan het woord. Niet alleen klassiekers uit de de eeuw zoals Dostojevski, Gogol en Tsjechov die groteske scènes opleveren, maar ook steeeuwse zoals Jerofejev, Boelgakov en Solzjenitsyn. Een aanzienlijk deel van de citaten is voor het eerst in het Nederlands vertaald.
Davaj! is een bitterzoet boek, geschreven vanuit een zeker mededogen en sympathie voor de Russische drinkebroer. En met groot respect voor de Russische cultuur. Een werk dat een wonderlijke combinatie omvat van verheven en laag-bij-de-gronds, van hemel en hel, van vlekverwijderaar en spiritus tot anijswodka en brandewijn met goudsnippers. Een smeersel voor de westerse ziel... Edwin Trommelen () studeerde Slavische Taal- en Letterkunde aan de Universiteit van Amsterdam. Hij werkt als documentairemaker en vertaler. Als regisseur of uitvoerend producent maakte hij onder meer Terug naar het Kamp (), Afscheid van de Vloer (), Achter de Zwarte Bergen () en Zwarte Ogen (). x mm Paperback, geïllustreerd pp. Mei € ,
FOTOBOEK
Paul Kalma
Stanley Greene
Het failliet van de hebzucht
Black Passport
Hoe links de markteconomie gaat redden
Een initiatief van Stanley Greene en Teun van der Heijden, naar een idee van Teun van der Heijden
N
O
a werd in ons deel van de wereld een sociale, ‘gemengde’ economie opgebouwd. De ervaringen met de beurskrach van en de economische crisis leken een definitief eind te maken aan het tijdperk van laissezfaire. Het internationale financiële verkeer werd strak gereguleerd; de overheid ging stimulerend en herverdelend optreden en de invloedssfeer van het geld werd ingeperkt. De markteconomie bleek een groot goed, maar alleen als we haar destructieve krachten wisten te beheersen. Uitgerekend haar liberale vrienden hebben dat de afgelopen kwart eeuw uit het oog verloren. De economische orde is in het ongerede geraakt. Hebzucht en aandeelhoudersmacht hebben, hier en elders in de wereld, de financiële stabiliteit ondergraven en aanzienlijke sociale schade aangericht. Maar ze zijn ook duurzaam ondernemerschap en geduldig kapitaal in de weg gaan zitten. Marktwerking werd achteloos op de publieke sector losgelaten. En de commercie rukte op – tot ver in de openbare ruimte en de persoonlijke levenssfeer. ‘Een markteconomie, geen marktmaatschappij’ was de leuze die Europese sociaal-democraten, van Tony Blair tot Lionel Jospin, in de jaren negentig aanhieven. Maar ze deden er in de praktijk nauwelijks iets mee. Aan de huidige sociaal-democratie de taak om daarin grondig verandering te brengen.
Paul Kalma () is lid van de Tweede Kamer voor de PvdA. Hij was van tot directeur van de Wiardi Beckman Stichting.
x mm Paperback pp. Maart € ,-
orlogsfotograaf. Wat bezielt iemand om zichzelf te confronteren met dood en ellende? Om met gevaar voor eigen leven je werk te doen? Is het politiek engagement? Spelen psychologische aspecten een rol? Is het een vlucht uit de alledaagse werkelijkheid, een zucht naar avontuur? Opmerkelijk genoeg is het leven van een oorlogsfotograaf nooit eerder belicht in de vorm van een fotoboek. Black Passport toont Greene’s oorlogsbeelden afgewisseld met privé-beelden. De kijker ontmoet Stanley’s vrienden en vriendinnen, zijn vrouw en zijn collega’s. Stanley Greene is voortdurend onderweg van de huiselijke warmte naar de hitte van de oorlogshaarden. Wat doet dit werk, de confrontatie met verschrikkingen, met zijn karakter? Wat heeft het voor effect op zijn relaties, zijn naasten en vrienden? Stanley’s verhaal wordt, op een enkele flashback na, chronologisch verteld. De scènes worden gevormd door fotografische portfolio’s die elk beginnen met een korte monoloog. Deze monologen zijn nooit langer dan een
bladzijde, waardoor ze niet het ritme van het fotoboek verstoren. De edit is filmisch, de layout ruw als van een schetsboek. Stanley Greene groeide op in New York, waar hij fotografie studeerde aan het . Hij werd modefotograaf in Parijs, waarna hij besloot zich te richten op de documentaire fotografie. Begin jaren negentig kwam hij in de Tsjetsjeense oorlog terecht, die hij ruim tien jaar zou volgen. Teun van der Heijden is grafisch ontwerper en woont en werkt in Amsterdam. Hij tekent al tien jaar voor het ontwerp van het Jaarboek van World Press Photo. Paperback met afgeronde hoeken Omslag van paspoortmateriaal x mm pp. Ca. foto’s in zwartwit en full colour Juni € ,
FOTOBOEK
Marcus Bleasdale
The Rape of a Nation Met een voorwoord van John le Carré
even in the worst of times, leave the pampered Westerner moved and humbled beyond words.’
De Democratische Republiek Congo: • miljoenen doden • miljoenen vluchtelingen • tienduizenden kindsoldaten • duizenden doden per dag • honderdduizenden straatkinderen • honderdduizenden werkende kinderen • honderdduizenden dode kinderen per jaar jonger dan vijf jaar • miljoenen slavenarbeiders • meerderheid bevolking ‘leeft’ van minder dan een dollar per dag • meerderheid bevolking is ondervoed • een kwart van de bevolking is ernstig ondervoed
Uit het voorwoord van John le Carré: ‘The continuing human tragedy of Congo is not a statistic. It is a continuing human tragedy. It is fourteen hundred and fifty tragedies every day. It is countless more than that if you include the orphaned, the bereaved, the widowed, and all the ripples of truncated lives that spread from a single death. It is you and me and our children and our parents, if we had the bad luck to be born into the world this book portrays. But Congo has one secret that is hard to pass on if you haven’t learned it at first hand. Look carefully and you will find it in these pages: a gaiety of spirit and a love of life that,
Marcus Bleasdale volgt al bijna een decennium de even gruwelijke als groteske oorlog in Congo waarin tot nu toe meer dan vier miljoen slachtoffers zijn gevallen. Zeven jaar geleden publiceerde Bleasdale zijn eerste boek over Congo (One Hundred Years of Darkness), dat direct erkend werd door het Amerikaanse Photo District News als het beste fotojournalistieke boek van het jaar. Sedertdien is Bleasdale het land regelmatig blijven doorkruisen om verslag te doen van het gruwelijkste conflict sinds de Tweede Wereldoorlog.
Bleasdale publiceert regelmatig in Time, Newsweek, The New Yorker, The Daily Telegraph, Harpers, Le Monde, Stern, Geo Magazine en National Geographic Magazine. Hij is meermaals gelauwerd.
Uitgave i.s.m. Human Right Watch Vormgeving: Teun van der Heijden
x mm pp. Ca. foto’s in duotoon Engelstalig April € ,
FOTOBOEK
Bert Verhoeff (fotografie), Hannes Wallrafen (geluid), Reinie van Goor (tekst)
Kuiven en kraplappen Vrouwen van Spakenburg / Women of Spakenburg
De uit Spakenburg afkomstige Reinie van Goor schreef de tekst van het boek. Voor haar is het mede een ode aan haar moeder.
I
n dit boek brengen Verhoeff en Wallrafen de honderden Spakenburgse vrouwen in beeld die in klederdracht lopen. De vrouwen dragen letterlijk hun cultuur met zich mee. Op het oog zijn ze hetzelfde, onderling zijn de verschillen van groot belang. De vrouwen hechten zichtbaar aan hun tradities. Dat staat echter eigentijds leven niet in de weg. Op het aanrecht staat een Senseo, ze bankieren via internet en hebben een mobieltje op zak. De vrouwen bestieren succesvolle ondernemingen, bekleden bestuursfuncties, hebben soms kleinkinderen met allochtone wortels en bezoeken een plaatselijke, vrouwelijke tandarts die uit Irak afkomstig is. Dit boek laat zien en horen hoe tradities opgaan in nieuwe verbanden.
februari t/m zo maart tentoonstelling in de Melkweg Galerie te Amsterdam.
Bert Verhoeff laat met zijn krachtige beelden zien dat het leven niet is wat het lijkt. Een vluchtige blik kan de indruk wekken dat hij iets uit het verleden laat zien. Niets is minder waar. Het zijn weerbarstige beelden: een veranderende maatschappij, in verhevigde vorm. Hannes Wallrafen, de creatieve fotograaf met het scherpe oog voor gezichtsuitdrukking, lichaamstaal en detail heeft – door plotselinge blindheid – een vertrouwde en bekende wereld achter zich moeten laten. Hij vond een nieuwe vorm voor zijn kunstenaarschap en werd geluidsfotograaf. In de in het boek opgenomen cd houdt hij dingen tegen het licht die niet in beelden te vangen zijn.
Vormgeving Peter Jonker. x mm Gebonden met cd pp. Februari € ,
FOTOBOEK
Fred Baldwin & Wendy Watriss
Looking at the U.S., -
H
et Musée de la Photographie in Charleroi en Mets & Schilt uitgevers ‘herontdekten’ het werk van de legendarische oprichters van FotoFest International, het tweejaarlijkse fotofestival in Houston dat alom gezien wordt als een van de belangrijkste ter wereld. Maar Baldwin & Watriss zijn zelf ook voortreffelijke documentaire fotografen. Bijna dertig jaar lang, in de qua politieke ontwikkelingen uiterst roerige en belangrijke periode tussen en , fotografeerden ze in geheel eigen stijl – hoewel zeker ook voortkomend uit de rijke Amerikaanse traditie van onder anderen Lewis Hine en Dorothea Lange – aspecten van het Amerikaanse leven: de zwarte bevolking en de Latijns-Amerikaanse en Duitse immigranten in Texas, de Ku Klux Klan en de burgerrechtenbeweging in Georgia, de slachtoffers van Agent Orange, het ontbladeringsmiddel dat de inzetten tijdens de oorlog in Vietnam en dat ook vele Amerikaanse soldaten ziek maakte en
doodde en voor duizenden misvormde nakomelingen zorgde, taferelen rond het indrukwekkende Vietnam Memorial in Washington D.C. Voor velen in de internationale fotografiewereld zijn Fred & Wendy, zoals ze liefkozend genoemd worden, een soort peetouders. Ze ontfermen zich over nieuw talent uit de gehele wereld. En hoewel inmiddels flink op leeftijd, reizen ze nog steeds de aardbol rond om te ontdekken wie waar wat maakt. En hoe ze daarbij kunnen helpen. Slechts weinigen, en zeker de jongere garde fotografen en anderen uit de fotowereld, kennen het eigen werk van Baldwin & Watriss. Vandaar dat het fotomuseum in Charleroi en Mets & Schilt besloten om daarvan een grote overzichtstentoonstelling alsmede een fotoboek te maken, een waar eerbetoon aan deze iconen van de internationale fotografie.
Het boek bevat naast tekst van de fotografen zelf een interview met hen en een essay over het belang van dit werk, geschreven door Xavier Canonne, directeur van het Musée de la Photographie in Charleroi.
Tentoonstelling in het Musée de la Photographie, Charleroi: januari t/m mei (www.museephoto.be). Daarna reizend door Europa en Amerika. Vormgeving: Victor Levie
Gebonden in linnen band, met stofomslag pp. x mm Ca. foto’s in duotoon Januari € ,
FOTOBOEK
Jonas Bendiksen
De plaatsen waar wij wonen
V
oor het eerst in de geschiedenis wonen er meer mensen in steden dan op het platteland. Dit betekent echter niet dat er dus sprake is van vooruitgang. Binnenkort wonen meer dan een miljard mensen in sloppenwijken, vaak – maar niet altijd – in erbarmelijke omstandigheden. De afgelopen jaren documenteerde Jonas Bendiksen, een van de jongste en succesvolste leden van het beroemde fotografencollectief Magnum, het leven in vier sloppenwijken van vier verschillende steden op vier continenten: Nairobi (Kenya), Mumbai (India), Jakarta (Indonesië) en Caracas (Venezuela). Zijn uitbundige foto’s vangen de diversiteit van persoonlijke verhalen en verwachtingen die te vinden zijn in deze dichtbevolkte plaatsen, die ondanks wat er gewoonlijk gedacht wordt niet alleen maar plaatsen van armoede en ellende zijn maar ook de entree kunnen zijn naar en beter leven. Juist omdat de sloppenwijken immens groot zijn, vaak met een miljoen inwoners of meer op een paar vierkante kilometer, en zich in of rondom inmiddels zeer dure steden kunnen bevin-
vertellen de bewoners van de huizen over hun leven. Door het innovatieve ontwerp en experimentele aanpak toont dit boek op scherpe wijze een moderne Dickensiaanse realiteit.
den, wonen er ook mensen uit de sociale middengroepen, zoals dokters, ingenieurs en advocaten. Wel is het natuurlijk zo dat de sloppenbewoners constant bedreigd worden door het gebrek aan gezondheidszorg, sanitaire voorzieningen en elektriciteit. Ook een soms afschrikwekkende en anarchistische vorm van geweld staat een ‘gewoon’ leven danig in de weg. De plaatsen waar wij wonen bevat twintig dubbele uitslaanders die elk de vier muren van één huis laten zien. Op de bladzijden ertussen
Eerder verscheen van Jonas Bendiksen bij Mets & Schilt Satellieten, een wereldwijd geprezen meesterwerk over de rafelranden van de voormalige Sovjet-Unie. Om een nieuw publiek een kans te geven zich te verdiepen in documentaire fotografie van de hoogste kwaliteit is ook dit boek nu voor de voor iedereen toegankelijke prijs van € , te verkrijgen (i.p.v. € ,). Let op: zolang de voorraad strekt!
Uitgave i.s.m. OxfamNovib Vertaald uit het Engels door Jacqueline Godfried Gebonden x mm pp., inclusief uitslaanders Ca. foto’s in full colour Februari € , (!) Tevens leverbaar: Satellieten Gebonden x mm pp. Nu € ,
FOTOBOEK
Ellen de Visser (tekst) Sarah Wong (fotografie)
Omgekeerde kinderen
G
eboren worden in het verkeerde lichaam; het is een wrede fout van de natuur die tot onvoorstelbaar leed kan leiden. Wie een jongen is, maar zich een meisje voelt, of andersom, kan sinds een paar jaar al op jeugdige leeftijd worden behandeld. Met puberteitsremmers en hormonen worden lichamelijke veranderingen beïnvloed. Daardoor worden psychische problemen voorkomen en heeft de latere operatieve geslachtsverandering een fraaier resultaat.
Nederland is het enige land ter wereld waar dat mogelijk is. Onze aanpak wordt in het buitenland nauwlettend in de gaten gehouden. Freelance fotografe Sarah Wong () en Volkskrant-journaliste Ellen de Visser () volgden jarenlang een grote groep jongeren op weg naar hun nieuwe identiteit. Het boek Omgekeerde kinderen is het verslag van de strijd die deze kinderen leveren om het geluk te vinden dat voor de meesten zo vanzelfsprekend is maar waarvoor zij een onvoorstelbare beslissing moeten nemen. Naast de kinderen en hun omgeving komen ook de behandelaars aan het woord. Zij vertellen waarom zij, dwars tegen de kritiek in, voor deze groeiende groep kinderen hun nek uitsteken. Voor het boek bestaat veel belangstelling van binnen- en buitenlandse media. Nooit eerder immers lieten zoveel jongeren zich zo intiem fotograferen en vertelden zij zo openhartig over alle problemen die met hun keuze samenhangen. Het boek getuigt van hun ongelooflijke levenskracht. Dit boek verschijnt in een Nederlandstalige en een Engelstalige editie.
(Ned.) (Eng.) Gebonden met stofomslag x cm. blz. Ca. foto’s in full colour Juni € ,
AMNESTY INTERNATIONAL
Amnesty Agenda
B
etrokken, praktisch en origineel. Dat is als ieder jaar weer de Amnesty Agenda. Hoewel bij het ter perse gaan van deze catalogus veel van de inhoud nog niet bekend is, staan de contouren van de agenda wel vast: literaire teksten, documents humains en afbeeldingen van werken uit de hedendaagse kunst. De Amnesty Agenda, al tientallen jaren het bewijs dat maatschappelijke betrokkenheid en goede smaak hand in hand kunnen gaan.
x mm Gen. geb. met leeslint Full colour Augustus € ,
