het muziekblad
Contactblad voor leden, donateurs, vrienden en belangstellenden van muziekvereniging Onderling Genoegen Editie november 2011
Inhoudsopgave Van de voorzitter…………………………………………………………….3 Van de redactie……………………………………………………………..5 Jeugduitje……………………………………………………………………..6 Lampionnenoptocht………………………………………………………..8 Braderie en open monumentendag…………………………………….9 Oud papier pilot…………………………………………………………….10 Doorgeefpen………………………………………………………………..11 Opening gerenoveerd Dorpshuis……………………………………….13 Najaarsconcert………………………………………………………….….14 Muziekreis naar Oostenrijk………………………………………………...16 Lampionnenoptocht slagwerkgroep…………………………………...21 Braderie slagwerkgroep…………………………………………………...21 Van de slagwerkinstructeur…………………………………………….…23 Mededelingen…………………………………………………………….…26 Activiteiten…………………………………………………………………...27 Verjaardagskalender………………………………………………………27
2
Van de voorzitter Wat gaat de tijd toch snel, hierbij alweer de derde editie van “het Muziekblad” Terwijl ik dit voorwoord zit te schrijven heeft de herfst haar intrede alweer gedaan en is de zomer voorbij. Nu stelde de zomer in Nederland dit jaar (ondanks de voorspellingen van weerprofeten over hittegolven etc) niet zoveel voor. Je moest een hele afstand afleggen om echt zomerse temperaturen en veel zon aan te treffen. Voor degenen die de zomer vakantie wilden gebruiken om grote klussen aan te pakken was het ideaal weer, echter degenen die op een camping in Nederland en directe omgeving verbleven hadden wellicht liever iets anders gezien. En zo is het dan alweer augustus geworden, de eerste repetities en muzieklessen beginnen weer, en weldra waren er ook de eerste optredens. Onderling Genoegen heeft de jaarlijkse lampionnen optocht begeleid, de volgende dag was een drukke, eerst optreden op de jaarlijkse braderie in Benschop, en daarna gelijk door naar Lopik voor een optreden in het kader van de Open Monumentendag bij het MOB complex, terwijl er een delegatie in Benschop achter bleef bij de kraam op de braderie. Ook was er tussendoor ook nog een “jeugduitje” waarvan verslag gedaan wordt, was er voor het eerst oud papier ophalen in de nieuwe blauwe kliko‟s, opening van het vernieuwde Dorpshuis en natuurlijk het najaarsconcert. Als ik het zo terug zit te lezen is het wel een echt drukke periode geweest die van vele mensen grote inspanningen vergden om alles voor elkaar te krijgen. Even vooruit kijkend, binnenkort is er alweer de jaarlijkse Kerst-Inn op het Dorpsplein en een volks kerstzang in de St. Victor kerk, en gaat de geplande sinterklaasviering voor de jeugd niet door. Zo gedurende de activiteiten rond de kerst is het een goede gewoonte om even terug te kijken wat het afgelopen jaar gebracht heeft, voor Onderling Genoegen (hier praten we over) zijn er toch wel wat zaken veranderd. Of dit positief is of niet dat zal voor een ieder verschillend zijn. Zo is er een ingrijpende wijziging in het ophalen van het oud papier, niet
3
meer met dozen zeulen (waarvan je hoopt dat de bodem er niet uitvalt), maar alles in aparte containers. Dan was er de weder geboorte van “het Muziekblad” (waarvan we hopen er nog velen te mogen uitgeven), op het organisatorische vlak zijn er wat wijzigingen doorgevoerd waarvan we verwachten dat dit een goede uitwerking zal hebben. In januari is er met een nieuw opleiding orkest gestart, wat er hoopvol uit ziet, en ook de nieuwe leerling slagwerkgroep die in het voorjaar begonnen is heeft goede vooruitzichten, dus allemaal positieve berichten. Wat helaas niet echt veel opgeleverd heeft ondanks de inspanningen is het werven van nieuwe leden, zo zijn de scholen uitgenodigd in het muziekgebouw, is er een proef gedaan met snuffelkaarten maar helaas tot op heden met gering resultaat Er is dringend behoefte aan versterking, dus weet u iemand in uw kennissenkring die het leuk vindt om muziek te maken binnen een gezellige groep mensen, spoor ze aan en nodig ze eens een keertje uit tijdens een repetitie avond. Wellicht een uitdaging of een goed voornemen voor 2012. Rest dan nog om u allen een gezellige en gezonde Kerst toe te wensen en natuurlijk een voorspoedig en muzikaal 2012. Ron Wildschut
4
En toen was er nummer 3 Ook dit keer met verslagen over activiteiten en wetenswaardigheden van Onderling Genoegen. Helaas ontbreken er hier en daar wat foto‟s van sommige activiteiten, door allerlei omstandigheden was er geen fotograaf aanwezig. Hopelijk wordt dit in de toekomst opgelost en zijn er bij elk verslag een of meerdere foto‟s aanwezig. Zoals gezegd, dit is uitgave 3 en hiermee is de eerste jaargang kompleet en kunnen we in de ogen van de redactie terug zien op een geslaagd 1e jaar van het nieuwe clubblad. Er zijn inmiddels plannen om een paar vaste onderwerpen in het blad op te gaan nemen zoals een artikeltje geschreven door de dirigent en “Vriendenpraat” waar we nader kennis kunnen maken met de vrienden van Onderling Genoegen. Helaas heeft Rita aangegeven dat zij vanwege persoonlijke omstandigheden even een paar maanden rust neemt als lid van de redactie. Hoe dit ingevuld gaat worden is nog niet bekend, misschien zal er een beroep gedaan worden op de leden om een artikeltje te gaan schrijven net zoals eigenlijk nu al gebeurd is en wat volgens ons goed werkt. Ditmaal willen we afsluiten met een statement welk in onze ogen op iedereen van toepassing is en er zijn of haar voordeel mee kan doen. “Als het regent in september, is het kerstmis in december” Bij deze wenst de redactie alle lezers van dit blad supergezellige kerstdagen en alvast een heel muzikaal 2012.
5
Verslag jeugduitje op vrijdag 26 augustus 2011: Dit uitje stond onder algehele leiding van Jürgen, Ron en Alie waren ter ondersteuning. Om iets over half 6 gingen we vertrekken en Britt haalden we nog op bij de St. Victor school, want zij en ook Emma waren naar de Efteling geweest met schoolreis. Dus op naar het volgende uitje, nog genoeg energie. Helaas was Hanne ziek en kon niet mee. Het programma was niet bekend gemaakt, dus in de auto was het gissen wat we zouden gaan doen. Het was niet zo ver weg en sommige kregen al een vermoeden, toen ze zagen dat we over de Viaanse brug gingen en ja hoor, we arriveerden bij Helsdingen in Vianen. Daar stond de tafel voor ons gedekt en begonnen we met wat te eten. We konden kiezen uit kaassoufflé, kroket of frikadel en daar zat patat bij, maar eerst konden we drinken bestellen. Dat ging er bij de meesten allemaal in als koek. Gezellig wat gekletst en iedereen rustig de tijd gegeven om zo veel mogelijk op te eten. Wat gingen we nog meer doen….zwemmen was natuurlijk al bekend, want men moest zwemspullen meenemen. Maar we gingen eerst nog even bowlen. Sommigen waren bang dat ze het niet konden. Het bleek allemaal erg mee te vallen en iedereen liet de kegels toch zeer regelmatig flink onderuit gaan. We hadden wel hekjes, maar dat werkte niet altijd in je voordeel, waren sommige van
6
mening. Het was jammer dat 1 baan wat strubbelingen had met het in de war zitten van de kegels, maar iedereen vermaakte zich opperbest. Nog wat gedronken tussendoor en na een uur moesten we stoppen. Nu gingen we toch echt zwemmen. Wie kan het grootste bommetje maken….. Sven dacht echt wel dat hij dat kon, maar ja Jürgen heeft zijn postuur natuurlijk wel mee. We laten rusten wie de grootste kon maken, maar het was een heel gespetter. Ik stond versteld dat er toch wel veel iets van waterratten weg hadden, zo goed en vrij men is in het water. De glijbaan en springplank werd vele malen gebruikt. Onderling werd er erg leuk met elkaar omgegaan en merkte je niet dat ze muzikaal elkaar niet zo vaak tegenkomen. Heel erg leuk vond ik. Ik denk dat ik wel namens Aloush, Beaudine, Britt, Emma, Esmee, Nienke, Sigrid, Sven, Jürgen en Ron spreek, dat het een gezellige start van het seizoen was. De groep was niet zo groot maar dat mocht de pret niet drukken. Bedankt voor de gezellige avond met elkaar. Groetjes Alie.
7
Lampionnenoptocht 9 September 2011 Op een mooie nazomeravond verzamelen we bij sporthal “de Bosrand”voor de jaarlijkse Lampionnenoptocht. Nadat we een mooie lampion gekregen hebben is het wachten op de grote kabouter. De muziek staat al opgesteld en er is een goede opkomst met veel kinderen samen met hun papa's, mama's, opa's en oma's. Het begint al een beetje te schemeren als we van start gaan. Onderweg sluiten er nog meer mensen aan en zijn er veel toeschouwers die vanuit hun huizen even komen kijken. We zien ook veel gordijnen boven heen en weer bewegen met nieuwsgierige kindersnoetjes die volgend jaar vast en zeker ook mee willen lopen. De grote kabouter heeft er flink de pas in en weet er geen genoeg van te krijgen. We hebben de hele nieuwbouw zo'n beetje gezien en de kleine kindervoetjes beginnen langzaam aan toch erg vermoeid te raken. Het is inmiddels al echt donker en alle lampions zijn nu goed te zien. De muziek speelt dapper door en laat ook hier en daar een nootje vallen. Gelukkig daar zijn de lichtjes van de kermis weer! Na afloop krijgen we nog een overheerlijke oliebol en we mogen zelfs de lampions mee naar huis nemen. Volgend jaar zijn we weer van de partij! Groeten van de familie van Beek
8
Braderie en Open Monumentendag MOB-complex 10 september 2011. Dankzij het prachtige weer werd de braderie druk bezocht zodat ook onze stand regelmatig belangstelling kreeg. Er werd door de blokfluit leerlingen onderleiding van Wil Versteeg leuke liedjes gespeeld. Ook de slagwerk groep gaf blijk van hun kunnen onder leiding van Wim Smits. Daarna was het de beurt aan het orkest om de braderie luister bij te zetten onder leiding van Helma van de Berg. Er werd naar tevredenheid gemusiceerd. Na afloop bleek dat er een stand was waarvan de bemanning 25 jaar getrouwd was en hebben voor hun stand nog een kleine serenade gegeven, afsluitend met een: “Lang zullen ze leven.” , wat door de omstanders vrolijk werd meegezongen. Hierna hadden we even pauze tot één uur. Daarna gingen we naar het MOB-complex. Rond één uur moesten we ons verzamelen helemaal achter op het terrein bij de bunkers. Er werd nog even over gedacht om in een openstaande bunker te gaan zitten maar bij het uitproberen van enkele noten op klarinet en trompet bleek dat de galm te heftig was en we gezellig dicht bij het publiek werden gepositioneerd. De zakdoek moest er regelmatig bij om het voorhoofd droog te maken. We hebben daar leuk gespeeld en kregen daar een 'Super Bedankt' voor. De temperatuur was dusdanig opgelopen dat we zeker niet zonder vocht konden. Er werd ons dan ook een verfrissend glas bier aangeboden, wat gretig werd aangenomen.
9
Zaterdag 1 oktober 2011 pilot project oud papier met kliko's . Eindelijk was het dan zover. De eerste keer met de kliko wagens van de gemeente Lopik het oud papier verzamelen. Hiermee zal in het vervolg om 08:00 uur mee worden begonnen. De heer Spelt van de gemeente Lopik was ook aanwezig voor de aftrap. Ook de portefeuille houder was er en wilde zelf ervaren wat het is en hoe het ons dan vergaat. Er werd ons eerst uitgelegd hoe het een en ander in zijn werk gaat, dit was zeer eenvoudig. De elektronica was door de chauffeur al ingesteld. Het is gewoon een kwestie van de kliko er tegen aan te rijden en de rest gaat vanzelf. Let wel op je veiligheid. Geen kliko blijven vasthouden, op afstand blijven staan als ie weer naar beneden komt, recht op de treeplaats blijven staan en let op het verkeer bij het op en afstappen. Natuurlijk moet je een bepaalde handigheid ontwikkelen om de kliko goed tegen de grijper aan te plaatsen, wat nogal eens mislukte. Al doende leert men. We merkten al gauw dat de twee wagens niet genoeg capaciteit hadden om alles in een keer te behappen, er moest een wagen tussen door geleegd worden. Regelmatig werden er nog dozen met papier en karton naast de kliko's aangetroffen wat we niet allemaal meer konden bergen. Dat leidde soms tot enige warm lopende discussies. Al met al waren we toch om 13:00 uur klaar. De trekker met aanhanger is hiermee overbodig en ook Karel van Houten had een vrije zaterdag. We zijn benieuwd naar het aantal kilo's.
10
Doorgeefpen: Even kort voorstellen…. Zoals velen van jullie weten ben ik Elianne Koetsier. Ik ben 16 jaar oud en zit op dit moment in het laatste jaar van de Havo en hoop ik aan het eind van het jaar geslaagd te zijn. Muziek maken is mijn grootste passie en hoop dat ik het de rest van mijn leven kan doen. Ik ben begonnen met spelen toen ik ongeveer 10 jaar was. De reden dat ik muziek begon te maken was omdat mijn beste vriendinnetje op dat moment ook klarinet ging spelen. Voor mij was het dan een hele logische keuze om dat ook te gaan doen, want we deden alles samen. Helaas is zij al snel opgehouden met spelen maar de muziek trok mij zo erg dat ik niet gestopt ben. En tot op de dag van vandaag heb ik er nog steeds geen spijt van dat ik niet gestopt ben. Na ongeveer 2 jaar les mocht ik in het jeugdorkest komen spelen. Wat een leuke ervaring was voor mij. Ik was niet gewend om met andere muziek te maken maar ik vond het super. Na ongeveer een jaar mocht ik ook bij het grote orkest komen spelen. Ik zie mezelf daar nog zitten als klein meisje tussen al die „grote‟ mensen. Ondertussen ben ik van 3e klarinettist doorgegroeid naar 1e klarinettist en speel ik naast de vereniging ook nog bij de WZ BigBand. Deze BigBand is van de school waar ik op zit. Dit betekend dus dat ik aan het eind van het jaar afscheid hiervan neem, wat ik eigenlijk helemaal niet wil. In deze band zitten allemaal jongeren, wat het spelen weer leuk maakt. Bij deze BigBand speel ik altsax en zo af en toe ook wel eens klarinet. De afgelopen zomervakantie heb ik meegespeeld bij het ZomerOrkest Nederland afgekort ZON. Het ZON is een project orkest (wat betekend dat het voor een bepaalde periode wordt samengesteld en na die tijd valt het orkest weer uit elkaar). Dit orkest wordt samengesteld voor in de zomervakantie en bestaat uit muziekanten die landelijk C niveau hebben of hoger. Ook tref je er een aantal conservatoriumstudenten bij. Je 11
repeteert 2 weekenden en na de 2 weekenden ga je op tournee door heel Nederland. Ook dit jaar hebben in we 12 verschillende plaatsen gespeeld. Je speelt op 1 concert na altijd buiten. Je maakt muziek met een knipoog. Gekke dingen doen is toegestaan zolang je op de cruciale momenten maar serieus bent. Het waren 2 weken die je nooit meer vergeet. Het waren weken met onwijs veel lachen, vriendschappen sluiten en heel veel leerzame momenten die je voor de rest van je leven meeneemt. Elke keer als je er weer aan terug denkt dan denk je aan al die mooie concerten die je met z‟n alle gegeven hebt. Ook is er een CD opnamen gemaakt tijdens het galaconcert. Het fijne van het ZON is dat je geen uniform aanhoeft of dat je met andere kledingvoorschriften te maken hebt. Je mag tijdens de concerten gewoon in een korte broek met een shirt zitten. In die korte tijd dat je met elkaar bent bouw je wel een hele speciale band met elkaar op. Want je deelt met elkaar 1 en de zelfde passie: muziek. Op muzikaal gebied heb ik ook weer heel veel geleerd en ben ik weer extra gemotiveerd geraakt om te blijven oefenen en steeds beter te willen worden. Toch vind ik Onderling Genoegen het fijnst om bij te spelen. Je kent iedereen weet wat je aan elkaar hebt. Ik hoop dat ik in de toekomst nog lang bij de vereniging mag spelen, want het is toch altijd wel gezellig. Ook hoop ik omdat ik nu mijn studiekeuze mag gaan maken dat ik een studie mag gaan doen waar muziek (deels) in terugkomt. Muziek laat voor de tijd dat je aan het spelen bent al je zorgen verdwijnen. Daarom is musiceren zo fijn! Voor de volgende keer geef ik de schrijfpen door aan Tessa.
12
Opening gerenoveerde Dorpshuis. Op zaterdag 15 oktober 2011 is het totaal gerenoveerde Dorpshuis in Benschop geopend. Het Dorpshuis, de thuishaven van Onderling Genoegen voor het jaarlijkse najaarsconcert heeft een ingrijpende metamorfose ondergaan. De bezoekers van het najaars concert hebben dit alles al met eigen ogen gade kunnen slaan zoals u verderop in deze uitgave van “het Muziekblad” kunt lezen. Maar goed even terug naar zaterdag 15 oktober. Onderling Genoegen was gevraagd om het evenement met muzikale klanken op te luisteren, en alles werkte mee. Het was een heerlijke zonnige middag, er was veel belangstelling van omwonenden en genodigden, RTV Utrecht was aanwezig om alles vast te leggen en het gehele gemeente bestuur was aanwezig om toe te zien hoe Mevr. Westerlaken – Loos op het juiste moment de linten doorknipte en het vernieuwde logo onthulde, en ook dat dhr. Perlot als een heuse “Bob de Bouwer” een plaquette op de muur bevestigde. Na het officiële gedeelte werden de genodigden verzocht om het Dorpshuis te betreden en aangezien dit nogal wat tijd vergde heeft Onderling Genoegen zich van haar beste kant laten horen en nog een aantal stukken gespeeld. Het korps was min of meer kompleet, een enkeling was vanwege andere verplichtingen afwezig en slagwerker Joost was helaas door een nare ziekte geveld (volgens broertje Ruud ging het alweer wat beter) maar zonder slagwerker is het toch moeilijk dus was Jelle gevraagd voor een gastoptreden zodat ook deze partij opgevuld was. Na de muzikale ondersteuning was er nog even tijd voor een kopje koffie in het Dorpshuis, en hierna keerde een ieder weer terug naar het Muziekgebouw en ging daarna weer huiswaarts. Het was een aangename zaterdagmiddag.
13
Najaarsconcert Zaterdag 5 november was het weer zo ver, het jaarlijkse najaarsconcert van Onderling Genoegen. Dit jaar was het in het vernieuwde dorpshuis, wat er erg goed uit ziet. Omdat er zoveel ruimte is in het dorpshuis was dit jaar alles opgesteld, het Aorkest, het opleidingsorkest en de slagwerkgroep. Hierdoor kon er leuk afgewisseld worden en was het niet zo dat eerst de ene groep 5 nummers speelt en dan de andere. Nieuw dit jaar bij het najaarsconcert waren de pauken, dezen waren duidelijk te horen en maakte de muziek net wat voller. Wat ook nieuw was dit jaar, is dat er geen presentator/ presentatrice de hele avond aan elkaar heeft gepraat. Maar dat deden voor het orkest de leden zelf. Ieder nummer werd door een ander persoon aangekondigd. En sommige improviseerden er zelfs wat bij, zo werd er zelfs wat over een lantaarn paal verteld (Ik geloof niet dat dit op het briefje stond). Er was een hoop publiek, er waren bijna geen lege stoelen meer over. En ik heb me laten vertellen dat er 150 stoelen waren, dus een kleine 100 man zal dan zeker aanwezig geweest zijn. Aan het einde van de avond kon volgens mij iedereen zeggen dat er een leuk stukje muziek gemaakt was. Het orkest is ondertussen wat klein en bij de slagwerkgroep is hier ook sprake van, maar wanneer je je ogen dicht deed kon je dit niet horen. Ik hoorde nog iemand zeggen, eigenlijk hebben we met allemaal solisten te
14
maken, en dat is natuurlijk het geval en daarom en beste prestatie van de muzikanten. Al met al denk ik dat onderling genoegen, en het publiek terug kunnen kijken op weer een geslaagde avond! Geschreven door iemand uit het publiek
15
Verslag van Tessa, muziekreis naar Oostenrijk Sinds april 2011 speel ik niet meer alleen bij Onderling Genoegen, maar ook bij het Jeugd Symphonie orkest in Nieuwegein. Eens in de twee jaar gaat ‟t JoNg op concertreis naar het buitenland. Dit jaar stond er een concertreis naar Salzburg op de planning. Door de redactie van dit blad ben ik gevraagd om verslag te doen van deze muzikale reis. In vijf dagen tijd hebben we zo veel meegemaakt, dat ik lang niet alles kan vertellen. Ik zal proberen een korte indruk te geven van deze onvergetelijke reis. Zondag 3 juli, half zeven ‟s ochtends. Nadat alle bagage was ingeladen en de ouders waren uitgezwaaid zette de bus koers richting Oostenrijk. Vijftig gapende monden en honderd slaperige oogjes hadden 12.5 uur lang lachen, kletsen, film kijken en “busboek lezen” in het vooruitzicht. Het busboek, samengesteld door JoNgers, representeert het orkest perfect: een zooitje ongeregeld zonder enige duidelijke structuur. Maar ook hartstikke leuk, gezellig en enorm divers; met onder andere puzzels, flauwe moppen (Wat is het bereik van een dwarsfluit? 26 meter als je hard gooit!), interview met de paukensjouwers, lekker recepten, een beknopte cursus Duits en een A4 vol gedragsregels. Niet lachen en praten in de bus, waren de eerste twee regels. Uiteraard zijn die twee geen seconde vol gehouden! Na een aantal tussenstops kwamen we na 12.5 uur rijden in Kuchl aan. Een klein plaatsje dichtbij Salzburg. We verbleven in twee hotels die typisch Oostenrijks waren ingericht. Dierenkoppen aan de muur en bloembakken voor de ramen. Schilderijen hadden ze niet nodig, want vanuit het slaapkamerraam hadden we prachtig uitzicht op de wit besneeuwde bergtoppen. Nadat alle bagage en instrumenten waren uitgeladen was het tijd voor het diner en een flinke dosis nachtrust. Voor twee van de begeleiders was die nachtrust ver te zoeken. Ze dachten dat een paar jongens voor de grap hun kamersleutel hadden meegenomen. Natuurlijk lieten deze twee stoere kerels zich niet kennen. Bij de receptie, die inmiddels onbemand
16
was, gingen ze op zoek naar een andere kamersleutel. Alleen de sleutel van kamer 4 hing nog aan het sleutelbord. Eenmaal bij kamer 4 aangekomen bleek het een berghok te zijn met allemaal kinderbedjes, matrassen etc. Op een kaal matras zonder beddengoed en zonder toilet en douche op de kamer hebben ze de nacht doorgebracht! ‟s Ochtends kwamen ze erachter dat er helemaal geen grap door de jongens was uitgehaald, maar dat de receptioniste hun rondslingerde sleutel had opgeruimd! Over “kamer 4” zal nog lang nagepraat worden. De maandagochtend begon om 8:30 uur met een uitgebreid ontbijt, gevolgd door de eerste repetitie. We waren tenslotte niet gekomen om vakantie te vieren, maar om keihard te werken. De instrumenten werden vanuit de eetzaal verhuisd naar een soort buurthuis, een paar honderd meter verderop. Daar vond onze eerste repetitie plaats. Meerdere dorpsbewoners liepen binnen om te kijken waar dat “mooie” geluid vandaan kwam. Één jongen was wel heel enthousiast. Het was een hiphopper van een jaar of 16 die aan de andere kant van het dorp een orkest hoorde spelen en net zolang heeft gezocht tot hij ons had gevonden. Hij stond met een grote grijns op zijn gezicht toe te kijken en vond dat we in Kuchl ook een concert moesten geven! Na zoveel enthousiaste reacties hebben we aan de reisleider gevraagd of het mogelijk was een buitenconcert te geven voor de dorpsbewoners. ‟s Middags stond er een stadswandeling op het programma. Wat is Salzburg toch een mooie stad! Echt de moeite waard om een keer te bezoeken. Na de stadswandeling hadden we even vrije tijd en konden we zelf de stad verkennen. We moesten wel weer op tijd terug zijn bij de bus om naar ons eerste concert te gaan. Het concert vond plaats in een Kuuroord. Met de pauken die niet in de lift pasten en we toch echt twee trappen naar beneden moesten, was het nog een hele klus om alle instrumenten in de zaal te krijgen. Gelukkig waren de “paukensjouwers” ook mee en stonden alle instrumenten op tijd in de zaal (paukensjouwers= twee sterke papa‟s). Na een korte repetitie, om aan de akoestiek van de zaal te wennen, hebben we een knus kamerconcert gegeven. De
17
bezoekers die er waren, waren erg enthousiast. Dat was goed te zien aan de giften die na afloop in de vioolkoffer werden gedaan. Het concert zat erop en de paukensjouwers mochten weer even hun spierballen tonen. Nadat alles en iedereen weer in de bus was geladen, vertrok de bus naar het Gasthaus waar we verbleven. De reisleider had inmiddels geregeld dat wij een buitenconcert in Kuchl mochten geven, naast het friedhof. Meerdere mensen vroegen zich in gedachten af “waar zit die friettent dan?” maar niemand durfde het te vragen. We besloten wat publiek te gaan werven. Gewapend met een hoorn, trompet en flyers gingen we de straat op. Het eurovisie songfestivallied en het Wilhelmus schalden door de straten. In ons beste Duits werd er gevraagd of de mensen zin hadden om de volgende morgen om 11:00 uur naar ons concert naast het friedhof te komen luisteren. Enige uren later viel het kwartje... het friedhof was geen friettent, maar een kerkhof! Logisch want daar repeteerde we ook naast, maar wat een blunder! Misschien had die beknopte cursus Duits in het busboek toch wat uitgebreider moeten zijn. Dinsdagochtend bleek dat de Kuchelse mensen wel in één keer wisten waar het friedhof was. Er zijn heel wat mensen komen luisteren naar ons buitenconcert, zelfs verschillende kleuterklassen! Het was een prachtig plaatje; een Nieuwegeins jeugdorkest voor de wit besneeuwde bergtoppen in Kuchl. ‟s Middags volgde er nog een buitenconcert op een geweldige locatie; het Mozartplein in Salzburg. Naast het mozartbeeld stelde het orkest zich in de brandende zon op. Het publiek stroomde toe en wij begonnen aan het repetoire, met o.a. een stuk van Mozart. Waarschijnlijk was het onze straf, omdat we het stuk van Mozart zo slecht hebben gespeeld, maar na twee druppels regen viel er ineens een hoosbui over ons heen! Binnen 1 minuut stonden de straten blank en het orkest en toeschouwers waren in rook... uhm regen opgegaan. Het mozartplein lag er verlaten bij met overal muziekstandaards,
18
muziekpapier wat in het waterdreef, andere (persoonlijke) spullen van de JoNgers en twee meisjes onder een roze paraplu! Mijn mede fluitgenootje had een paraplu bij zich, wat ons even de tijd gaf om tassen en andere waardevolle spullen te verzamelen. Het schijnt een erg komisch gezicht te zijn geweest. De hoosbui heeft best lang aangehouden en het concert is dus letterlijk in het water gevallen. Na het verregende concert volgde er op woensdagochtend een concert in een basisschool. 200 honderd kleutertjes gingen volledig uit hun dak! Het dirigentenidols (kinderen mogen even dirigeren) was een groot succes. Na 3 toegiften hielden we het voor gezien. Als het aan de kinderen had gelegen, hadden we nog wel even door mogen gaan. Door de warmte is het middagprogramma omgegooid. Op 5 minuten lopen van het Gasthaus lag een groot meer waar in gezwommen mocht worden. Dat werd ook zeker gedaan! Aan het eind van de middag werden de JoNgers die nog zin hadden in een wandeling naar de Lammerklamm gebracht. Ik zag het niet zitten om honderden traptreetjes af te dalen, dus ben ik samen met de buschauffeur naar het eind van de klamm gereden, waar we de JoNgers hebben opgewacht. Woensdagavond was tijd voor de bonte avond! Iedereen had een leuke act bedacht en na de bonte avond werd er tot diep in de nacht doorgefeest. De activiteit waar al weken over werd gepraat, vond eindelijk op donderdagochtend plaats! Rodelen! Op maar liefst een rodelbaan van 2.2 km, langste van Europa, kon iedereen van de berg afscheuren. Dat “wilde” gebeuren leek mij niet zo goed voor m‟n nek en rug, dus ik ben samen met iemand van de leiding in de stoeltjeslift gegaan. Wat een prachtig uitzicht! Vanuit de lucht hebben we Salzburg en alle andere dorpjes/steden goed kunnen bekijken. Ondertussen zagen we onder ons andere JoNgers al gillend voorbij scheuren in hun
19
rodelbakje. Het rodelen was een groot succes! In de Steinway zaal van het Musikum in Salzburg gaven we het laatste concert van deze onvergetelijke reis. Voor iedereen begon het langzaam door te dringen dat de reis nu bijna ten einde was. Eenmaal weer in het Gasthaus aangekomen was het tijd voor de afterparty! Op zo‟n geweldige week moet natuurlijk gedronken worden. Nou, dat laatste werd ook goed gedaan. We werden zelfs door echte Oostenrijkse jongens uitgenodigd om wat met hun te komen drinken. Ons balkon lag boven het terras en terwijl wij daar even stonden te kletsen, kregen de Oostenrijkse boys ons in de gaten. Ze nodigden ons uit om wat te komen drinken. Zo aantrekkelijk waren ze nou ook weer niet, dus in ons beste Duits hebben we uitgelegd dat we niet konden komen omdat we naar onze vrienden in het andere hotel gingen. Dat was geen bezwaar, al onze vrienden mochten ook komen! Haha dat hebben ze geweten; nadat we het personeel van het gasthaus hadden ingelicht zijn we met onze 50 vrienden naar de jongens gegaan. De vlotte babbel die ze eerst hadden was opslag verdwenen! Natuurlijk konden we het niet laten om een stukje van Lord of the rings ten gehore te brengen. Bij gebrek aan instrumenten deden we dat accapella. Iedereen zong zijn eigen partij. Het klonk geweldig, maar de jongens wisten niet waar ze moesten kijken! Voortaan denken ze vast wel 10x na voordat ze 5 meiden met al hun vrienden uitnodigen! Er is nog lang doorgefeest en sommige hebben hun bed die nacht nauwelijks gezien. Voor mij was het ook een kort nachtje. Ik moest extra vroeg mijn bed uit om mijn vlucht naar Frankrijk niet te missen. Daar ben ik lekker een weekje op vakantie geweest om bij te komen van deze onvergetelijke reis. Tessa
20
Van de slagwerkgroep. Lampionnenoptocht. Na het uitkomen van het vorige clubblad hebben we al aardig wat optredens achter de rug. Allereerst werd het seizoen begonnen met de jaarlijkse lampionnenoptocht. Op de eerste vrijdag, na de eerste woensdag in september, laat Muziekvereniging Onderling Genoegen altijd van zich horen tijdens de lampionnenoptocht. Met de slagwerkgroep en de harmonie voorop liepen de kinderen op vrijdag 9 september met een lampion door de straten van Benschop. Er word begonnen en geëindigd op het kermisterrein. Zoals altijd was het weer een gezellige bedoening tijdens en na het optreden. Vaste prik is dan ook altijd dat de slagwerkgroep nog even naar de kermis gaan. Het is altijd een leuk en erg gezellig begin van het seizoen. Braderie. Erg laat konden we het niet maken die avond want op zaterdag 10 september was het alweer vroeg opstaan. Muziekvereniging Onderling Genoegen liet zoals gewoonlijk goed van zich horen tijdens de jaarlijkse braderie. Het was warm die dag, maar dat mag de pret niet drukken. Om 09.00 uur waren alle slagwerkers en leerling-slagwerkers al druk in de weer met instrumenten sjouwen. Sommige ietwat zenuwachtig, sommige nog niet zo wakker omdat het best vroeg was. Maar zodra we begonnen met spelen blijft heel veel publiek staan kijken en luisteren. Daar kun je ook eigenlijk niet onderuit als er zo'n twaalf trommels tegelijk gaan spelen. Ja en ook het kijken is leuk, want de leerling-slagwerkers zijn niet allen even groot, sommige kunnen net bij hun trommel. Het is dan ook mooi om te zien dat alle slagwerkers,
21
hoe groot of klein ze ook zijn, er lustig op los slaan en het geheel nog mooi klinkt ook. En wij kunnen dan ook goed zien hoe het publiek zichtbaar geniet van ons optreden. En dat is ook iets waar je het voor doet. De leerling-slagwerkers waren na dit optreden klaar met spelen voor die dag, maar de slagwerkgroep had heel even pauze waarna we, samen met de harmonie, op de braderie, een serenade brachten aan een jubilerend echtpaar. Ook zij, en het publiek aldaar, hebben genoten van het muzikale optreden van onze vereniging. Na deze twee optredens hadden we nog een optreden die dag. In Lopik was het terrein van defensie opengesteld voor publiek. Wij waren als vereniging ook uitgenodigd om het geheel van een gezellige muzikale ondersteuning te voorzien. Het publiek genoot ook hier weer duidelijk. Zij hadden een plekje in de schaduw opgezocht om fijn te kunnen luisteren terwijl wij lekker in het zonnetje aan het spelen waren. Het was wel warm voor de blazers en dan is het best fijn als er een aantal slagwerkers zijn die dan tussendoor stukken spelen. Om en om een nummer en zo af en toe wat gezamenlijk bracht het optreden tot een leuk geheel. Als we dan van het publiek ook nog complimenten krijgen, weet je dat het een geslaagd optreden was. Een prima start van een seizoen. Jeannette
22
Nog maar een maand en dan zit het jaar 2011 er al weer op. Het afgelopen jaar is wel een turbulent jaar voor de slagwerkgroep geweest. Zo hebben wij begin dit jaar afscheid moeten nemen van 3 leden. Dit is best een domper als je weet dat de slagwerkgroep toen uit 6 personen bestond. Gelukkig waren de overige leden enthousiast genoeg om door te gaan! Met het oprichten van een leerling slagwerkgroep is er toen een begin gemaakt om de slagwerkgroep te behouden voor de vereniging. Eigenlijk was al snel duidelijk dat dit een goede beslissing is geweest. En kunnen we weer gaan bouwen aan een mooie slagwerkgroep. Zo hebben inmiddels 2 leden van de leerling slagwerkgroep de overstap gemaakt naar de slagwerkgroep, Leonie en Eva hartelijk welkom!! Eigenlijk zijn er nog veel meer leerlingen die klaar zijn voor deze overstap. Ze hebben alleen nog één handicap. En dat is hun leeftijd! De meeste zijn nog net te klein om met een trommel goed te kunnen lopen. Verder zijn de repetitieavonden nog net te laat voor hun. Maar in ieder geval beloofd het heel wat voor de toekomst. Nu we toch aan het terug kijken zijn kan ik er natuurlijk niet om heen om ook nog even iets over het concert te zeggen. Als eerste de leerlingen daar kan ik alleen maar tevreden over zijn. Want ik geef het je te doen zo‟n eerste concert. De zaal klinkt anders, je hebt lampen die op je gericht zijn, publiek dat komt kijken en natuurlijk altijd ook nog een beetje de zenuwen. Toch denk ik dat we muzikaal iets heel moois hebben neer gezet. Verder kan ik ook alleen maar trots zijn hoe de leerling slagwerkgroep als team opereert. Want naast het spelen komt er nog veel meer bij kijken.
23
Zo moeten de slagwerkinstrumenten opgehaald worden, uit elkaar en weer in elkaar gezet worden. Kortom een klus waar wel even tijd in gaat zitten! Maar doordat iedereen elkaar goed heeft geholpen was het dit keer een fluitje van een cent. Dan de slagwerkgroep hier kan ik ook alleen maar met een goed gevoel op terug kijken. Zoals ik al eerder schreef hebben we er pas 2 nieuwe leden bij. En deze 2 dames hebben toch maar in 3 maanden tijd de stukken weten in te studeren. Voor Aloush, Jeannette en Martijn was het ook niet makkelijk. Deze kregen ineens te maken met hele andere muziek. Zo was het vroeger makkelijker om je aan elkaar op te trekken. Meestal was er wel iemand te vinden die dezelfde partij speelde, maar helaas dat is dus niet meer zo. Dit geeft dus ook wel de nodige spanningen. Toch is hier met het concert zeker goed mee om gegaan. Maar na zo‟n concert moeten we natuurlijk ook weer verder. Wat betreft de leerling slagwerkgroep zullen we nu aan nieuwe muziek beginnen. En hier zijn ze ook zeker aan toe. Remco is nu al nieuwsgierig hoe zijn nieuwe timbales zullen klinken, bij het stuk Musicfun. Verder zullen we gauw gaan kijken wanneer we nog meer optredens met de leerling slagwerkgroep kunnen doen. In ieder geval mogen we heel erg trots zijn op dit onderdeel van de vereniging. Ik heb namelijk naast onze leerling slagwerkgroep op internet nog maar 1 andere groep kunnen vinden in de provincie Utrecht. Die te vergelijken is met ons, dus best een unicum!!!
24
Tot slot de slagwerkgroep. Na de dip begin dit jaar zijn we nu weer helemaal op de weg terug en kunnen de toekomst weer vol vertrouwen tegemoet zien. Zo hebben we inmiddels ook de nodige repetities achter de rug met Klein Maar Dapper uit Maarn. En deze repetities waren een feestje. Natuurlijk is het even aftasten op zo‟n repetitie hoe alles gaat, maar dit ging vrij snel. Wat betreft de “noten” hadden we het aardig op één lijn. Het moeilijkste was eigenlijk om te wennen aan het tempo. Maar na 2 repetities is dit helemaal onder controle. Sterker nog als dit boekje verschijnt hebben wij waarschijnlijk ons eerste gezamenlijke optreden ook al achter de rug. Een volgende keer laten wij weten hoe dit is geweest. In ieder geval zullen de leden van Klein Maar Dapper op 17 december bij ons mee spelen met de Kerst-Inn. Ook gaan wij nu natuurlijk verder met de weg die wij zijn in geslagen. Dus zullen we nog meer nieuwe muziek moeten gaan oefenen waarbij ieder een eigen partij heeft. En dus zeker het gemak zullen missen die je hebt als je het zelfde speelt. Verder gaan wij naast het muzikale ook nog wat ontspannende avonden tegemoet. Ook zijn er weer contacten geweest met betrekking van het festival in Everdingen. Altijd een gezellige dag voor onze slagwerkers. Wim
25
Mededelingen: Van de instrument commissie: Wat bij sommigen al bekend is; dat er voor instrument reparaties wekelijks een afspraak dan wel inlevering bij mij, vóór dinsdags moet geschieden. Hiermee geef ik aan dat onze reparateur inmiddels is verhuist naar Den Bosch. Op iedere dinsdag heeft hij nog zitting in Utrecht van 16:00 uur tot 18:00 uur. Bij grotere reparaties neemt hij het instrument mee naar Den Bosch en kan de volgende week weer terug zijn. Van de redactie: De sluitingsdatum om kopy in te leveren voor het volgende nummer is 18 februari 2012 en wellicht geheel ten overvloede, alle artikelen inleveren in WORD formaat (.doc of.docx) bij de redactie of per e-mail naar
[email protected] anders loop je het risico dat het artikel niet geplaatst wordt Oud papier: De stand van de afgelopen maanden was: juni juli augustus september
totaal 16.620 kg totaal 15.960 kg totaal 17.140 kg totaal 18.260 kg
Totaal dus 67.980 kilo oud papier in deze maanden, een schitterend resultaat met dank aan alle vrijwilligers die dit mogelijk gemaakt hebben
26
Verjaardagskalender: Zoals bij elke vereniging wordt bij Onderling Genoegen iedereen ook elk jaar een keertje jarig. Hieronder een lijstje van de verjaardagen van december t/m februari. Zo kun je de verjaardag van je collega muzikant niet vergeten Gijs van Kooten Wim Smits Louise van de Geer Tessa Oosterom Lucie van den Berg
9 december 10 december 10 december 19 december 30 december
tuba instr. slagwerk dwarsfluit dwarsfluit klarinet
Eva Stigter Jeannette van Schaik Jürgen Müller
10 januari 20 januari 25 januari
slagwerk slagwerk bestuur
Theo Klomberg Corry Verwoerd Younes Talhaoui
20 februari 21 februari 22 februari
dir. harmonie klarinet slagwerk
Activiteiten: Helaas is de activiteitenkalender voor 2012 nog niet bekend, de laatste activiteiten in 2011 zijn: Zaterdag 17 december:
Kerst-inn op het dorpsplein
Woensdag 21 december:
Volkskerstzang in de st. Victorkerk
27
Goede Feestdagen en een gezond 2012.
Door klanken samen te laten smelten voor velen om oren en zintuigen te strelen.
28
