het kettingblad Wielervereniging Holten Een club voor iedereen

het kettingblad Cluborgaan van de WielerVereniging Holten verschijnt 4 x per jaar in een oplage van 200 stuks.

Oktober 2013

Jaargang 30 Nr. 3

Wielervereniging Holten Een club voor iedereen

WIELERVERENIGING HOLTEN -Voorzitter: Human Interest

Reind Brouwer T: 0548 - 364 781 E: [email protected]

-Secretaris: -Redactie Kettingblad

Jan Scheperman T: 0548 - 361809 E: [email protected]

-Penningmeester: -Ledenadministratie -Redactie kettingblad

Gerhard Vincent T: 0548 - 366 800 E: [email protected]

-Bestuurslid -Jeugdzaken

Erwin de Valk T: 0548 – 361 607 E: [email protected]

-Bestuurslid: -Organisatie tochten

Jan Ottens T: 074 – 2435 830 E: [email protected]

-Internet: -Redactie kettingblad -Webmaster

Henk Beijers T: 0548 - 366 777 E: [email protected]

-Clubkleding -formulier op website

Dini Arfman T: 0548 364939 E: [email protected]

Internet: E-mail:

www.wvholten.nl [email protected] [email protected]

Facebook:

www.facebook.com/wvholten

Contributies 2013: Senioren: 2e lid gezin/jeugdlid:

€ 42,00 per jaar € 35,00 per jaar

Lidmaatschap zonder FietsToerKaart/verzekering: Senioren: € 20,00 per jaar Jeugdleden: € 15,00 per jaar Jeugdleden/junioren zijn die leden welke bij aanvang van het seizoen (1 maart ) nog geen 19 jaar zijn. Opzeggen lidmaatschap nieuw seizoen voor 1 januari. Uiterste betalingsdatum contributie 31 januari; bij overschrijding van deze datum zal fl. € 4,55 aan administratiekosten in rekening worden gebracht.

Rekeningnummers: Rabobanknummer: I N G:

32.85.29.265 43 23 100

Beide nummers ten name van: W V Holten p/a Bergpad 2 7451 JH Holten

Data 2013 / 2014 17-12-13 ATB Marathon ban André (8:30 Sporthal) 20-11-13 Najaarsvergadering bij “De Biester” 20:00 uur voorcafé 15-12-13 Voorrijden Beemd- & Bergtoer 31-12-13 Oliebollenrit (14:00uur sporthal) 05 -01-14 Beemd- en Bergtoer

Kader gevraagd (Herhaling) Het bestuur vraagt jullie aandacht voor de cursussen MTB 2, MTB 3 en Race 3 van de NTFU, dit om zo voldoende gekwalificeerd kader in huis te hebben. Deze kunnen dan ingezet worden voor het begeleiden en / of trainen van zowel onze jeugd als de senioren. Verder zijn er Race 2 en Race 1 (wegkapitein) in ontwikkeling bij de NTFU

Informatie via de secretaris van de WVH Jan Scheperman rel: 0548 361809 E-mail: [email protected] . Het bestuur. Download hier de NTFU opleidingsbrochure: http://www.ntfu.nl/Portals/0/Opleidingsbrochure_M TB%20opleidingen%20voorjaar%202013.pdf

Opstap naar veel koersen? Voorwoord Na een koers van achttien jaren als uw voorzitter acht ik de tijd gekomen dat het goed is, dat er een andere kopman-vrouw komt. In een peloton van bijna 200 WVH-leden moet het toch mogelijk zijn dat er een kandidaat met vernieuwende ideeën naar voren rijdt, of niet dan? Op de najaarsvergadering van 2012 is de hint gegeven, dat het wijs is om het bestuur te vernieuwen. En omdat het bestuur het daar mee eens is, is dat proces in gang gezet. Daarom mijn opstappen. In ,, de oudheid van de WVH” , midden jaren negentig, werden overal in den lande tochten gereden. Vooraf aanmelden bij de familie van Oijen en vervolgens per fietskar naar de organiserende vereniging. Tussen15.00 uur en16.00 uur kwam de groep deelnemers terug in Holten. Als groep dus. Het was dus samen uit en samen thuis. Een mooi credo. De WVH organiseerde zelf een zestal toertochten voor omliggende verenigingen. Dat aantal is de loop van achttien jaar teruggebracht naar een drietal goed bezochte tochten en goed gespreid over het gehele jaar. Naar mijn idee ligt hier een goede basis voor de toekomst van wielerminnend Nederland om in Holten blijvend te kunnen fietsen. Maatschappelijk gezien was er een duidelijke trend waar te nemen. Individualisering sloeg toe en de fietsdrager deed zijn intrede en ook in de WVH ontstonden kleine groepjes. ( Niveaugroepen , maar ook sociale groepen) Intussen kwamen er niet veel nieuwe leden bij. De vereniging vergrijsde. En terugblikkend was er wellicht een periode van ,, op de winkel passen”. Dat tijdperkje is nu over en nu wil het WVH bestuur diverse acties op touw zetten om een ontwikkeling van vooruitgang te stimuleren. En een wielervereniging rijdt altijd vooruit, of niet dan? Met hulp van de NTFU wordt een nieuw beleidsplan gemaakt. Met enkele omliggende verenigingen tezamen mag de WVH drie bestuursleden leveren om tot een doordacht plan te komen. Een beoogd nieuw bestuurslid wil ook meedoen. Centrale vraag is: Hoe krijgen wij iedere week veel fietsers in het peloton? Zowel op de trainingsavonden als wel op zondagmorgen? Moet er bijvoorbeeld betere leiding komen tijdens een toertocht? Een eerste opstap naar een meer dynamische organisatie is wel in de koers gekomen. Veel jeugdleden hebben zich aangemeld en hun aantal bedraagt ongeveer 70. De vrijwilligers Wim Reins en Jannie en Henk Vasters staan er niet alleen meer voor. Enkele ouders toonden/tonen ook veel belangstelling voor de sport van hun kroost en dat heeft geleid tot 4 extra trainers. Dan borrelen nieuwe mogelijkheden op. Ook goede contacten met omliggende verenigingen heeft zijn vruchten afgeworpen. Opstap tot vooruitgang. Met veel plezier was ik uw voorzitter. Ik ben het echt niet beu, integendeel. Ik zal het missen. Ik spring evenwel over mijn eigen schaduw heen en wil plaats maken voor een opstap naar… Reind Brouwer, uw voorzitter tot en met de najaarsvergadering.

Van de ledenadministratie Nieuwe NTFU-leden: Rene Bannink Leo van Coeverden Dirk Jansen Miranda Kappert Wim Mooiweer Erik van Tiel Bas Langeveld Susan Visscher-Langeveld

Oude Deventerweg 23 Het Landeweerd 103 Holterbergweg 19 Churchillstraat 64 Erve Broekhuis 21 Erve Joost 16 Atalanta 12 Atalanta 12

Adreswijzigingen: Carin Breteler Rob Veenstra

Van Heeckerenweg 34 7471 SH Exelseweg 5 7245 VC

7451 CM 7451 VD 7451 JL 7451 ZH 7451 VL 7451 VN 7451 WZ 7451 WZ

Holten Holten Holten Holten Holten Holten Holten Holten

Goor Laren (Gld)

Gerhard Vincent penningmeester/ledenadministratie

Winterontheffing mountainbiken Sallandse Heuvelrug Ook de komende winter kunnen leden van de Wielervereniging Holten wederom gebruik maken van de zogenaamde Winterontheffing. In de periode van 1 november 2013 tot 1 maart 2014 mogen we dan met de mountainbike in bepaalde gebieden van Staatsbosbeheer komen die anders voor ons verboden gebied zijn. De ontheffing is wel aan strikte regels gebonden:  Leden moet onze nieuwe clubkleding dragen.  In het bezit zijn van de NTFU toerfietskaart of KNWU licentie.  Op zondagen van 9.00 tot 11.30 uur.  Op woensdagen van 9.00 tot 12.00 uur.  Op zaterdagen van 13.30 tot 16.30 uur.  Niet op de paden bij de heidevlaktes en langs de scheiding bos/heide.  Alleen in groepsverband, startpunt sporthal ’t Mossink. Van de volgende heidegebieden mogen we overigens wel gebruik maken:  Ten oosten van de Holterweg achter langs het raster dat uitkomt op het zandpad verlengde van Lage Esweg richting Lichtenbergweg  Het bekende erg lange klimpad, vanaf Holten over de Toeristenweg gezien vlak voor de Diepe Hel rechts af, naar de hut. (Eyserbosweg) Voor alle duidelijkheid, de ontheffing wordt verleend door Staatsbosbeheer, de gronden van Natuurmonumenten (vooral rond de Sprengenberg) blijven verboden gebied. Mijd de plekken waar veel wandelaars komen zoveel mogelijk. Fiets dus niet in de omgeving van de grote parkeerplaatsen. Respecteer andere recreanten in het gebied, maar dit laatste lijkt me een understatement. Wanneer er nog onduidelijkheid bestaat over de plekken waar wel / niet gefietst mag worden, dan ben ik gaarne bereid dit verder te verduidelijken. Namens het bestuur van de Wielervereniging Holten, Jan Scheperman, secretaris. .

Uitnodiging ledenvergadering Hierdoor wordt u uitgenodigd voor het bijwonen van de najaarsvergadering welke gehouden wordt op

woensdag 20 november

om 20.00 uur bij Grand Café De Biester, Stationsstraat 10, 7451BH in Holten. (naast het NS station) De agenda luidt als volgt: 1. 2. 3. 4. 5.

Opening. Vaststelling agenda. Ingekomen stukken en mededelingen. Notulen ledenvergadering d.d. 28-2-2013. (zie Kettingblad nr. 1, april 2013) Bestuursverkiezingen. 5.1.Voorzitter Reind Brouwer legt voortijdig zijn functie neer. 5.2. Bestuurslid Jan Ottens is aftredend en niet herkiesbaar. 5.3. Henk Beijers heeft bijna een jaar geleden het bestuur vroegtijdig verlaten. 5.4. Het bestuur stelt voor om de huidige grootte van het bestuur te handhaven en Sissy van Bruggen, Freddy Franke en Wim Wildeman te benoemen als bestuurslid. Tegenkandidaten voordrachten door tien of meer leden- moeten voor de vergadering schriftelijk worden ingediend bij het bestuur. De voorzittersfunctie wordt op dit moment dus nog niet ingevuld maar wordt wellicht later, na benoeming door de algemene vergadering, door één van de bovenstaande nieuwe bestuursleden opgepakt.

6. Voorstel contributieverhoging voor KNWU-jeugdleden naar 25 euro. Argument: De afdrachten aan de KNWU (verenigingsafdracht en basislidmaatschap) zijn flink verhoogd. 7. Welke (buitenlandse) (meerdaagse) tocht(en) gaan we in 2014 rijden? 8. Visie richting nieuw beleid met als uitgangspunt de volgende stip op de horizon: “Actieve vereniging met betrokken leden en een breed fietsaanbod”. PAUZE (wordt door Dini Arfman o.a. gebruikt voor kleding aangelegenheden) 9. 10. 11. 12.

Ontwikkelingen m.b.t. de permanente mountainbike route op de Sallandse Heuvelrug. Jeugdzaken. Rondvraag. Sluiting.

We hopen op uw aanwezigheid en opbouwend kritische inbreng! Namens het bestuur, Jan Scheperman, secretaris.

Signeersessie boek Laurens ten Dam Vrijdag 15 november is er een signeersessie, inclusief vraaggesprek met Laurens ten Dam in Deventer bij boekhandel Praamstra, waarbij het leuk zou zijn als er ook wielrenners langs komen. Ten Dam legt in dit boek alles op tafel. Zijn gedurfde mening, zijn bloedwaardes, zijn trainingen, zijn kritiek op journalisten en collega’s en zijn vurige wens om geloofwaardig te zijn. Voor de exacte tijden en data bekijk de agenda op de website: http://www.nieuwamsterdam.nl/agenda.aspx Er is dan uiteraard mogelijkheid om het boek te kopen en te laten signeren.

Holterbergherfstveldrit 2013 Onder werkelijk schitterende omstandigheden werd zondag 15 september de veldtoertocht van de Wielervereniging Holten verreden. Deze dag was, weertechnisch gezien, de beste van de week en dat was ook goed te merken aan de belangstelling want er kwamen ruim 1100 fietsers aan het vertrek. Zij genoten van de schitterende routes die onder andere dankzij de medewerking van Staatsbosbeheer waren uitgestippeld langs soms nog bloeiende heidevelden in Nationaal Park de Sallandse Heuvelrug. Er moest soms flink worden geklommen maar dat werd dan vaak beloond met prachtige vergezichten. De tocht ging over bospaden die normaliter zijn afgesloten voor terreinfietsers. Bij een

zandafgraving kon men zelf de keuze maken tussen een eenvoudig en moeilijk parcours. Vanwege al het klimwerk waardeerde men de verzorgingspost halverwege de rit bijzonder. Twee fietsers moesten na een valpartij aan hun letsel worden behandeld. Men had de keuze tussen een fietsafstand van 35 en 50 kilometer. De volgende veldtoertocht, de Beemd- en Bergtoer, is op zondag 5 januari.

WVH wintermarATBhon 2013 Op 17 november a.s. organiseert de WVH een ‘wintermarathon’. Het betreft een ATB rit van plm. 80 kilometer. Gekozen is om de nieuwe, permanente routes van IJssellandschap en de route van Deventer te combineren. Aan- en terugrijroute zullen voornamelijk plaatsvinden over zandwegen, daar waar mogelijk. Na 40 kilometer is er een koffiestop gepland. Hier is koffie en thee verkrijgbaar, alsmede enkele kleine versnaperingen. Zorg voor enkele Euro’s in muntgeld, om de kosten te kunnen voldoen, er is aldaar geen mogelijkheid om te wisselen. We zijn er welkom, al zitten we van onder tot boven onder de bagger. Tevens is er een toilet tot onze beschikking! Op Facebook waren er bij de poll met de vraag of er behoefte is aan dit evenement diverse enthousiaste reacties. De vraag die links en rechts echter opdook, was hoe het verschil in snelheid en ATB-vaardigheden op te vangen. Persoonlijk denk ik dit op te vangen door de aan- en terugrijroute in een rustig tempo gezamenlijk te rijden. Tijdens de ATB route rijden we volgens de ‘Vasters’ methode, waarbij er in iedere bocht een post blijft staan tot de laatste deelnemer gepasseerd is. De

route wordt gekenmerkt door prachtig aangelegde single-tracks, afgewisseld met verbindingsroutes over (verharde) wegen. Ook tijdens deze verbindingsroutes bestaat de mogelijkheid tot samensmelting. Kortom, alles is geregeld voor deze dag, niemand hoeft thuis te blijven, dus tot 17 November! LET OP: Vanwege de lengte van de route is er gekozen voor een vroeger starttijdstip: VERTREK : 8.30uur, sporthal Holten

WVH aktief op Social Media NTFU benadert WVH voor effectief gebruik social media Enkele weken geleden werd ik door de NTFU benaderd met de volgende vraag: ’In Fietssport Magazine maak ik een artikel over de inzet van social media bij wielerclubs. Ik interview daarvoor twee clubs die het wat dat betreft goed voor elkaar hebben, daar bent u er 1 van. Graag zou ik u dan ook enkele vragen willen stellen voor het artikel’ Leuk dat je wordt gevraagd om andere NTFU fietsverenigingen op weg te helpen bij het gebruik van, in dit geval, Twitter en Facebook. De mogelijkheden om jouw vereniging in de picture te zetten en de mogelijkheden om de goede onderlinge communicatie tussen de leden te verhogen zijn gigantisch. Leuk om allerlei fiets gerelateerd nieuws uit te wisselen. Dat kan van alles zijn: Een mooie tocht die je hebt gereden met daaraan een fotoalbum gekoppeld, reageren op zo’n bericht (alle nieuws van zo’n item wordt dan geclusterd weergegeven), uitwisselen van technische snufjes, clubevenementen in de agenda zetten en medefietsers uitnodigen, fietsfilmpjes plaatsen, delen van NTFU-nieuws, delen van WVH-nieuws met fietsers in jouw kennissenkring en vriendenkring ……. Echt te veel om allemaal op te noemen. Juist op het moment dat ik dit schrijf heb ik een presentatie over social media gebruik voorbereid voor het NTFU-regio overleg welke vanavond plaatsvindt. Er wordt ook gewerkt aan zo’n informatiesessie voor onze leden, we proberen een computerlokaal van een school te reserveren om iedereen een beetje wegwijs

te maken. Veel leden zijn graag bereid om onze club te promoten maar willen graag eerst geïnformeerd worden op welke wijze dat eenvoudig en effectief kan, zo is ons gebleken. Voordat deze sessie plaatsvindt is het wellicht slim om alvast te kijken welke mogelijkheden Twitter en Facebook bieden. De Wielervereniging Holten is actief door middel van het gebruik van de volgende accounts: Facebook-pagina https://www.facebook.com/WVHolten , besloten facebookgroep WVHolten (hiervoor moet je eerst toegelaten worden door één van onze beheerders) en twitteraccount https://twitter.com/wvholten

Resumerend, er is veel (Wielervereniging Holten) nieuws te vinden, vaak gelardeerd met foto's. Dus sluit je aan, blijf niet hangen in de 20e eeuw en geniet van de mogelijkheden die er nu liggen om snel veel fiets gerelateerd nieuws op te snuiven! Jan Scheperman.

Hallo WVH-leden Bij deze wil ik jullie laten weten dat mijn boek "Operatie BERK en andere fietsavonturen" is verschenen. Het gaat niet over de fietstocht allen, maar ook over alles wat er aan vooraf ging en alles wat er bij komt kijken. De kosten slechts €10,= en de opbrengst gaat naar de Stichting hulp Tsjernobyl kinderen Holten. voor meer info: www.tsjernobylholten.nl Zeg het voort!

groet Anton Bronsvoort 0548 366432 of 06 15510497

Volgend jaar september staat de Tour for Life op het programma. De Tour for Life is één van de zwaarste wielerevenementen van het jaar. Je fietst in 8 dagen van Italië naar Nederland, in totaal leg je 1250 km af. In deze 8 dagen fiets je over wereldberoemde cols zoals de Alpe d’Huez, Croix de Fer, Col de la Madeleine, Grand Ballon en veel andere cols. Na 8 dagen fietsen finish je in Valkenburg. De Tour for Life wordt georganiseerd om geld

Dus bij deze een oproep, we zoeken nog een paar enthousiaste wielrenners die het aandurven om deze strijd aan te gaan. Indien je informatie wilt kun je altijd even op de site www.tourforlife.nl kijken of je kunt telefonisch contact opnemen meteen van de renners. Deelnemende renners tot nu toe zijn:

in te zamelen voor Artsen zonder grenzen. Per team moeten we € 15000, - bij elkaar zien te krijgen. Een team moet bestaan uit minimaal 6 renners en maximaal 9 renners. Tevens moeten er minimaal 2 verzorgers mee. Op dit moment hebben we 4 renners en 1 verzorger.

Wim Wibbelink,Gerald Jansen, Erik Huzen en Theo Zweers Verzorger: Mandri Voortman Met vriendelijke groeten, Theo Zweers

Sponsorwerven op “De Tour for Life manier” is een methode, een mindset, die al heeft gewerkt voor duizenden Tour for Life'ers. Om te beginnen, kies één van de hieronder genoemde methoden. Ze werken allemaal, dus een begin is er. Als je je sponsorwerving nog succesvoller wilt maken, gebruik je ze allemaal! #1 Sponsor jezelf Het zal het vertrouwen van je sponsor vergroten en je kunt potentiële sponsors vragen om jouw sponsoring te evenaren. Of je sponsorwervingsdoel €100 of €10.000 is, dit is de beste manier om te beginnen. Sponsor jezelf nu! #2 Bewerk je persoonlijke sponsorwervingspagina Voeg een foto en je verhaal toe aan je sponsorwervingspagina. Met een paar muisklikken kunnen vrienden en familie je meteen sponsoren. Log nu in om je persoonlijke sponsorwervingspagina te bewerken. #3 Gebruik de voorbeeldteksten De voornaamste reden dat mensen sponsoren is simpelweg omdat ze werden gevraagd. Veel renners bereiken hun sponsorwervingsdoel door persoonlijke e-mails te verzenden aan iedereen in hun adresboek. Hier zijn wat voorbeeldberichten en zelfs een video die je kan verzenden aan je vrienden en familie. Gebruik ze, maar maak het tevens zo persoonlijk mogelijk door geen 'algemene mail' naar iedereen te sturen, maar iedereen even individueel aan te schrijven. Vragen om een sponsoring was nog nooit zo makkelijk. #4 Sponsorwerving op Facebook! Het is de snelste en makkelijkste manier om online te sponsorwerven! Gebruik onze speciale Tour for Life afbeelding voor je omslagfoto en begin daarna berichten te posten op je tijdlijn waarbij je onze voorbeeldposts gebruikt. Deze kun je vinden op de download pagina #5 Word creatief! Auto’s wassen, kalenders, taarten bakken, verjaardagen – we hebben al heel veel leuke ideeën voorbij zien komen! Een simpele avond thuis met snacks en drankjes kan zo veranderen in een sponsorwervingssucces. Zo haalde bijvoorbeeld Team “H2H” €16.000 op met een benefietavond plus veiling.

Veldritkalender WVH winter 2013/2014 Vertrek vanaf sporthal ’t Mossink op de aangegeven tijden. datum Zo 20 okt Wo 23 okt Zo 27 okt Wo 30 okt Zo 3 nov Wo 6 nov Za 9 nov Zo 10 nov Wo 13 nov Zo 17 nov Wo 20 nov Zo 24 nov Wo 27 nov Zo 1 dec Wo 4 dec Zo 8 dec Wo 11 dec Zo 15 dec Wo 18 dec Zo 22 dec Za 28 dec Zo 29 dec Di 31 dec Zo 5 jan Wo 8 jan

toertocht Raalter Poort Tocht Clubrit B groep Clubrit C groep Clubrit Twentse Heuvelentocht Clubrit B groep Clubrit C groep Clubrit Gorsselse Veldtoertocht Clubrit B groep Clubrit C groep Clubrit Holterberg ATB tocht Clubrit B groep Clubrit C groep Clubrit WVH Salland marathon Clubrit Holterbergclassic Rotary Clubrit B groep Clubrit C groep Clubrit ATB tocht van het Oosten Clubrit B groep Clubrit C groep Clubrit Hezinger grens classic Clubrit B groep Clubrit C groep Clubrit Voorrijden Beemd en Bergtoer Clubrit Veldtoertocht Markelo Clubrit B groep Clubrit C groep Carbidtocht Clubrit B groep Clubrit C groep WVH Oliebollenrit Beemd- en Bergtoer Clubrit

Plaats Raalte Holten Holten Holten Losser Holten Holten Holten Gorssel Holten Holten Holten Nijverdal Holten Holten Holten Holten Holten Nijverdal Holten Holten Holten Enschede Holten Holten Holten Nutter ( bij Vasse ) Holten Holten Holten Holten Holten Markelo Holten Holten Nijverdal Holten Holten Holten Holten Holten

Vertrek auto 8.30 uur

8.15 uur

8.30 uur

8.30 uur

8.15 uur

8.15 uur

8.30 uur

8.30 uur

Vertrek fiets 8.00 uur 9.00 uur 9.30 uur 9.00 uur n.v.t. 9.00 uur 9.30 uur 9.00 uur 8.30 uur 9.00 uur 9.30 uur 9.00 uur 8.30 uur 9.00 uur 9.30 uur 9.00 uur 8.30 uur 9.00 uur 9.00 uur 9.00 uur 9.30 uur 9.00 uur n.v.t. 9.00 uur 9.30 uur 9.00 uur n.v.t. 9.00 uur 9.30 uur 9.00 uur 9.00 uur 9.00 uur 8.30 uur 9.00 uur 9.30 uur 8.30 uur 9.00 uur 9.30 uur 14.00 uur 9.00 uur 9.00 uur

datum Zo 12 jan Wo 5 jan Zo 19 jan Wo22 jan Zo 26 jan Wo 29 jan Za 1 feb Zo 2 feb Wo 5 feb Zo 9 feb Wo 12 feb Zo 16 feb Wo 19 feb Zo 23 feb Wo 26 feb

toertocht Goossens Veldtoertocht Clubrit B groep Clubrit C groep Clubrit Buitenhuis Classic Clubrit B groep Clubrit C groep Clubrit Beltetocht Clubrit B groep Clubrit C groep Clubrit Holterberg ATB tocht Clubrit B groep Clubrit C groep Clubrit Midwinter Veldtoertocht Clubrit B groep Clubrit C groep Clubrit Bentheimer Waldtocht Clubrit B groep Clubrit C groep Clubrit WVH Potrit Clubrit

Plaats Borculo Holten Holten Holten Apeldoorn Holten Holten Holten Nieuw Heeten Holten Holten Holten Nijverdal Holten Holten Holten Gorssel Holten Holten Holten Losser Holten Holten Holten Holten Holten

Vertrek auto 8.30 uur

8.30 uur

8.30 uur

8.30 uur

8.30 uur

8.15 uur

Vertrek fiets n.v.t. 9.00 uur 9.30 uur 9.00 uur n.v.t. 9.00 uur 9.30 uur 9.00 uur 8.30 uur 9.00 uur 9.30 uur 9.00 uur 8.30 uur 9.00 uur 9.30 uur 9.00 uur 8.30 uur 9.00 uur 9.30 uur 9.00 uur n.v.t. 9.00 uur 9.30 uur 9.00 uur 9.00 uur 9.00 uur

De dag dat Desmond verdween Het was een mooie, maar winderige, herfstdag in het jaar tweeduizenddertien toen wel dertig fietsers van een wielerclub uit Holten een ritje gingen rijden over de Veluwe. De optocht begon bij een pannenkoekenrestaurant in Ede en met de loop van een enorme tank uit de laatste wereldoorlog in de rug, werd het hele spul het bos in gejaagd. Zeer enthousiast ging de hele meute op weg naar de eerste koffiestop. Dat werd dus een uitgestelde koffiestop want het Café was nog niet geopend, de volgende uitspanning in Otterloo kon zo’n groot aantal bezoekers niet verwerken dus klikten de schoentjes weer in de pedalen en draaiden de wielen van de fietsen vrolijk rond. Bij de derde uitspanning werden de Holtense jongens en meisjes opnieuw de deur gewezen, dus op naar de Chinees. In Hoenderloo, naast de bakker, kon dan eindelijk de eerste cafeïne door het keelgat worden gegoten. Na een kort maar vlot verpozen in het plaatselijke oriëntale etablissement konden we weer opzadelen, zoals meester BH Brouwer altijd zei. De route voerde ons door de bossen en tussen de weilanden over prachtige weggetjes en dito fietspaden. Het tempo was voor iedereen prettig en voor een snelle plasser was een pisstop geen probleem. De beide kopmannen Dick Bosma en Jan Bokhorst) die de tocht hadden uitgezet, brachten de hele colonne van Hoog Soeren naar Laag Soeren en gingen met ons via Uddel naar de volgende Appelgebakstop in Drie. En toen ging het mis, nou ja even later dus, na de koffie ging het niet helemaal zoals het hoort. Na een enorme punt (Eh, vierkant) hausgemachte Apfelkuchen en een prima kop koffie vertrok het gezelschap in oostelijke richting. Waar we ook vandaan gekomen waren, om na het passeren van een enorm groot zwart paard weer het bos in te duiken. Op een kilometers lang smal Kfietspaadje door een donker bos was het niet te overzien wie er wel en wie er niet bij waren. Niemand had dus in de gaten dat de volgende kilometers met een mannetje minder werd gereden. Achteraf bleek dat mannetje Desmond was, die met een probleem aan het aandrijfmechanisme van zijn fiets was achter gebleven bij het enorme zwarte paard. Omdat zijn fiets van grotere waarde leek dan het

paard, wilde hij niet van ros wisselen en verklungelde daarom veel tijd aan een onwillige ketting. Doordat hij heel erg achterop raakte en de weg niet wist moest hij aan de hand van getuigenverklaringen een reconstructie maken van de afgelegde route. En dat ging dus niet goed, hij was de weg kwijt, maar wij waren hem nog niet kwijt. Dat wil zeggen we wisten nog niet dat we hem kwijt waren, dat merkte Jan Scheperman pas toen hij de chauffeur van de auto, met wie hij gekomen was, niet zag. Stuurman Desmond was in geen velden of wegen te bekennen, hij was als het ware lost in Paradise. Op deze prachtige dag en die schitterende omgeving, niet echt een grote straf, maar wel lastig want er moesten nog pannenkoeken gegeten worden. Gelukkig werd na wat getelefoneer Desmond weer op het goede spoor gezet en kon het gezelschap aan tafel waar ook de verloren zoon weer opdook. De pannenkoeken waren gelukkig niet zo dik als het appelgebak maar je kon gerust de ramen open zetten want wegwaaien deden ze zeker niet. Blijven er twee dingen over om te vermelden, ten eerste Jan en Dick bedankt voor de mooie rit door een paradijselijke omgeving waar je gerust in een appeltje kunt bijten en tenslotte een tip voor een volgende keer. Als je met iemand meerijdt, let dan goed op hij of zij nog bij de groep is. Anders kan het zijn dat je op de fiets naar huis moet. .

Henk Beijers

Waarom 650b? Nog niet zo gek lang geleden dacht niemand na over de maat van z'n wielen. Waarom ook, er was maar één maat: 26 inch. Dan de situatie nu: veel bikeshops zijn een wielenwarboel, met 26ers, 29ers en in een aantal gevallen óók bikes met nieuwe wielmaat 650B of 27,5 inch. Is deze tussenmaat de heilige graal van het mountainbiken of gewoon een slimme marketingstunt? Drie redenen om voor 650B te kiezen:: 1) Lichter: inkopper nummer 1, natuurlijk is een 650b wiel lichter dan zijn evenknie in maat 29 en ook frames voor een 650b fiets kunnen lichter geconstrueerd worden. Als deze reden echter doorslaggevend is, dan zouden we allemaal nog op 26 inch rondrijden. 2) Efficienter: 650b wielen voelen en accelereren zoals een 26 inch wiel en hebben niet het slome gevoel wat veel 29 inch wielen je wel geven. Daarbij rolt een 650b wiel net even iets makkelijker over obstakels dan een 26 inch wiel. 3) Betere controle: hoe groter de wielomtrek is, hoe groter het contactoppervlak tussen band en ondergrond. Een groter contactoppervlak is prettig als je grip zoekt in een klim of juist

tractie in bochten of steile afdalingen. Dat is juist een van de grote voordelen van 29 inch wielen. Een 650b wiel heeft een dergelijk voordeel ook ten opzichte van de 26 inch variant. Daarnaast, maar dat hangt weer samen met het gewicht verhaal, kan een frame voor kleine wielen net even wat stijver gebouwd worden, zodat je fiets ook preciezer doet wat jij wil. Voor bovenstaande argumenten is zeker wat te zeggen, waarbij de argumenten ‘voelen als 26 inch’ en grotere wielomtrek = makkelijker over obstakels en meer contactoppervlak, bepalend kunnen zijn, om op 650b wielen rond te rijden. De rest is eigenlijk geneuzel in de marge en wordt vooral bepaald door de kwaliteit van de framebouwer en de gebruikte onderdelen en je eigen budget.

Fahrradferien Dit jaar had ik enkele vakantiedagen over, en dat was dé kans om eens wat nieuws op te pakken. Soms dienen mogelijkheden zich aan, en om daar geen gebruik van te maken is jammer naar mijn bescheiden mening. Een aantal jaren al had ik de routebeschrijving van de R1 op het nachtkastje liggen, met daarin het deel van Arnhem naar Kostrin (grens PolenDuitsland). Eens moest het er toch van komen, mede omdat mijn broer bijna aan de route woont, in de buurt van Egeln (bij Maagdenburg). gehoord? Maar volgens de beheerster van de Yvonne Deterd en Ans Meijerink hadden dit jeugdherberg was er wél een camping en voorjaar een deel van de route tot aan de waren er ook wel fietsenmakers in Munster. Weser al eens gefietst en waren enthousiast. Eerst maar eens naar de camping, de Dus op een goede dag naar Otje van Potje in volgende morgen zou ik de spaakreparatie Rijssen en daar een klein tentje, een slaapzak tackelen. en een luchtbedje gekocht, met korting zodat Op de camping was er wel plek voor een klein niet het hele vakantiegeld hieraan opging. Ik tentje. Er stonden al meer fietskampeerders! zou deze keer alleen gaan, met fiets en tent, Deze dag 156 kilometer, wat voor mij ver om te ervaren hoe mij dat zou bevallen. Het genoeg was die dag. eerste idee was om naar Berlijn te fietsen en met de trein terug te gaan, maar reserveren Na een koude nacht, was er de volgende dag was niet zo simpel en eigenlijk wilde ik me ook werk aan de winkel. Tentje afbreken en de fiets niet vastleggen. Toevallig kwam broer Henk en weer bepakken. Het is een kwestie van passen z’n vrouw toch naar Nederland voor een aantal en meten. Dan terug naar de binnenstad van feestjes, en zou ik mooi met hun terug kunnen, Munster om een fietsenmaker te zoeken. Bij de wel de plannen even wat gewijzigd, maar dat eerste keken ze wat zuur en hadden ze pas ’s zou wel kunnen. middags tijd voor mij. Ja ja….dus NEIN. Fiets gepakt en bepakt met tassen en tent gaat het op woensdag 14 augustus op weg richting Munster. De wind waait uit de goede hoek en bij Zwillbrock de grens over. In het Zwillbrocker ven even wat flamingo’s (geen grap) bekeken en dan verder oostwaarts. Vlak voor Munster “peng”, jawel een spaak kapot. Balen want natuurlijk had ik geen reserve bij me. Helemaal vrolijk was ik toen niet meer. De remmen even wat meer ruimte gegeven. Rustig verder gefietst naar Munster. Mogelijk teveel bagage meegenomen? Ik weet ook wel dat alles wat je niet meeneemt mooi meegenomen is, maar dat is slechts een mooie oneliner. Nu wist ik dat Munster een echte fietsstad is. In kilometers uitgedrukt was Munster niet zo heel ver meer, maar het was warm en het tempo was er eerlijk gezegd wel een beetje uit. Maar zo had ik mooi even de tijd om een plan te maken. Twee dingen moest ik regelen: een overnachting én een spaakreparatie. De overnachting liefst op een camping. Een lokale fietser gevraagd naar een camping, maar helaas zou er geen camping zijn in Munster. Dan maar naar een jeugdherberg gevraagd, dat zou geen probleem zijn. Eenmaal aangekomen was niet mijn leeftijd het probleem, maar er was eenvoudig geen plek in de herberg. Waar hebben we dat eerder

Gevraagd naar een alternatief adres. En die was er en wat voor één! Over een uurtje zou ik maar eens terugkomen dan was de klus wel geklaard. Even de binnenstad van Munster bekeken en inderdaad stond om elf uur mijn Fahrrad gerepareerd te wachten op mij. De blijdschap was groot en de rekening klein. De naam van de fietswinkelketen is “Drahtesel”, prima service. Overigens kwam ik her en der automatieken tegen zoals vroeger bij “ Hartsuiker ” maar dan met binnenbanden! Wellicht een tip voor dorp: Kulturhus of fietsenmaker? De fiets maar weer eens op richting Sloss Holte aan de R1. Hier aangekomen op zoek naar een camping, In het dorp zou er één zijn, maar ik had wat meer eisen. Volgens een Porsche hobbyist was er een stuk verderop

een betere camping, maar die bleek wat lastiger te vinden, toch uiteindelijk gevonden en ik vond spoedig een mooi plekje onder de eiken. Het tentje bouwen ging me al weer gemakkelijker af. Een plekje op de Duitse campings kostte gemiddeld €10,= inclusief een muntje voor de douche. Ik had geen kookspullen meegenomen, maar in de diverse supermarkten is snel etenswaar te scoren: brood, cola, chocoladerepen, melk, bekertjes yoghurt enz. enz. Zo hoeft het niet veel te kosten. Na 109 kilometer was het prima slapen. De derde dag heb ik bijna volledig de R1 gevolgd naar Hoxter. Het Teutenburgerwald was de pukkel die overwonnen moest worden. Een warme dag, tal van heuvels en zo nu en dan slechte wegen (paden), maar zeker erg mooi. Het schiet alleen niet erg op. Via de Extersteine en Hermann’s Denkmal (Detmold) kwam na 80 kilometer Hoxter aan de Weser in zicht. Prima camping aan het water. Voor €9,90 buffet bij een Indiaas restaurant: stampen! Overigens zijn de Duitse biertjes niet te versmaden en zijn ze zeer voedzaam. De bedoeling was om richting Berlijn te fietsen, maar de weersvoorspellingen waren niet gunstig. Door dit voortschrijdende inzicht besloot ik om de vierde dag koers te zetten richting Minden waar ik eventueel opgehaald zou kunnen worden door het thuisfront of wellicht met de Deutsche Bundesbahn naar Holten terug zou kunnen. Fietsen langs de Weser is een feest, goede bewegwijzering, prachtig landschap en behoorlijk waterpas.

Bij Rinteln was het langs de Weser nog 43 kilometwer naar Minden, maar via een alternatieve weg, over de Totenmann, slechts 20 kilometer, dan maar de bult over, scheelt toch mooi 23 kilometer.

Tijdens de beklimming komt een oudere Duitser mij tegemoet met een rollator en zegt tegen mij: “Langsam, langsam”. Even een praatje gemaakt en hij vertelde dat hij dat niet meer kon vanwege z’n leeftijd en z’n verhouding gewicht/lengte. (BMI). Maar, zo vertelde hi,j z’n grootste hobby was het eten van bratwursten en dat namen ze hem niet af. Leuk gesprek. Onderweg kom je sowieso veel mensen tegen die om een praatje verlegen zitten. Het vinden van contact is niet moeilijk, je vraagt domweg de weg. De weg vragen is tóch erg nuttig, het blijkt dat er meerdere wegen mogelijk zijn en dat er meerdere waarheden zijn. Bij Minden was er geen camping, wel iets verderop, naar het noorden. Na 143 kilometer tent aan de Weser neergezet bij Petershagen. Dag 5 begon met lichte regen in de vroege ochtend. Gelukkig kon ik de tent nog droog afbreken en inpakken, maar na enkele kilometers begon het serieus nat te worden. Mijn plan was om richting Osnabruck te fietsen en me daar te laten ophalen. Een dagje in de regen fietsen is niet erg. Bij een Imbiss met een grote “M” even geschuild voor de regen. Een broodje hamburger voor €1,= is niet duur en er moet wel brandstof in. Bij een tankstelle in Hopsten ruim een half uur geschuild, het regende pijpenstelen. Na 139 kilometer heeft vrouwlief mij opgehaald bij Rheine. Conclusie en aanbevelingen: Vijf dagen alleen met fiets en tent onderweg is me wel goed bevallen. In deze 5 dagen heb ik 625 kilometers weggetrapt. Gedurende de trip de plannen voortdurend gewijzigd, dat kon prima, want ik deed er niemand tekort mee. Je hoeft alleen maar met jezelf te overleggen. Het vervoer met de trein van Duitsland is niet erg simpel, dus dat beperkt je in vrijheid. Reizen met fiets en tent is erg goedkoop, maar soms zijn de campings dun gezaaid. Het weer is wel erg belangrijk, vooral moet het droog zijn, een enkele bui is niet erg, maar als alles nat of klam wordt, is het plezier er wel af wat mij betreft. En dan het aspect van alleen op pad. Je hoeft met niemand te overleggen (pluspunt), maar je kunt ook met niemand overleggen (minpunt). Verder ben je nergens echt alleen: aanspraak genoeg. Anton Bronsvoort

Hoogerland in de Alpen Vorig jaar waren veel steile klimmen in het vakantieprogramma opgenomen, dit jaar waren het meer lange en hoge passen/cols die voor de invulling zorgden. Hoofddoelen waren het skioord Chamrousse bij Grenoble, Iseran/Mont Cenis bij Frans-Italiaanse grens en het passengebied tussen Vierwaldstättersee en St.Gotthard. Claix Het eerste hotel was lekker gemakkelijk bereikbaar. Het ligt pal aan de snelweg, een paar km ten zuiden van Grenoble. In Claix werd bijna elke ochtend en avond op het terras gegeten. Eén avond was het zo heet dat binnen eten aangenamer was. Ondanks het feit dat je al om 7:00 uur kon ontbijten, liep het zweet je soms tijdens het ontbijt al over de rug. Of zou het toch komen dat je vanaf het terras Chamrousse kon zien liggen …. Ik zat elke ochtend op tijd op de fiets, tussen 8:15 en 8:30 uur, zodat ik de stops overdag wat langer kon maken. Met temperaturen tussen 30 en 38 graden moet je toch iets meer herstellen. Gelukkig heb je in deze omgeving voldoende mogelijkheden om de bidons te vullen. Eén keer stond ik al om 9:15 uur de bidons te vullen. Chamrousse Hoofddoel van de ritten vanuit Claix was het ski-oord Chamrousse. Je kunt van 3 kanten omhoog. Opvallend is dat twee daarvan starten bij één dorp, Uriage-les-Bains. De derde zijde, de zwaarste, is vanaf Séchilienne via Col Luitel. Deze zijde werd als eerste genomen. Minder prettig was dat ze de weg aan het asfalteren waren. Een paar km lang moest ik continu het grind van de banden vegen. Dat klimt niet erg snel. Op de top rij ik door het dorp naar het hoogste punt. Tot mijn verrassing kwam ik daar een collenbordje tegen. Weliswaar was het een handgeschreven bordje, maar toch …. De derde dag reed ik de beide andere zijden. Twee dagen reed ik een rit naar het zuiden langs de Drac waarbij meerdere colletjes op een dag werden genomen. De vijfde dag had ik een ritje naar Les Deux Alpes gepland. Op de terugweg ging ik bij le Freney d'Oisans rechtsaf richting Auris. Op een gegeven moment kun je links aanhouden en via een klein, smal weggetje naar la Garde, het eerste dorpje in de klim naar Alpe d'Huez. Er was te weinig tijd om door te klimmen, dus werd er afgedaald naar Bourg d'Oisans en via de Route Nationale terug gereden naar het hotel. De eerste 5 dagen

waren niet zo erg spectaculair. De hitte domineerde deze dagen. Lanslebourg De volgende dag had ik de reisdag naar Lanslebourg, tussen de Galibier en de Iseran. De regen kwam met bakken uit de lucht. In plaats van een autorit over één van de hoge cols, koos ik voor een langere route langs Allevard door het gehele dal van de Maurienne. Ik had alle tijd, want het was toch geen weer voor een kort ritje vanuit Lanslebourg. In het hotel kreeg ik kamer 22 toegewezen. De sleutel zou in de deur zitten. Toen ik op de derde verdieping aan kwam, … deur zit op slot, geen sleutel te bekennen. Maar weer terug naar beneden. Een lid van het personeel liep met mij mee. Ook zij kreeg de deur niet open. Toen zij de deur met een loper wilde openen, werd de deur van de binnenzijde geopend. De kamer was reeds bezet. Weer naar beneden. Er volgde overleg welke kamer ik dan wel moest hebben. Het werd kamer 24, dus weer drie verdiepingen de trap op. Op die manier toch nog mijn hoogtemeters gepakt. De volgende dag was het zonnig weer, dus kon er normaal gefietst worden. Er stond een rit naar de Iseran op het programma vanuit St.Michel-deMaurienne. Het was dus een ritje heen en weer door het dal. Hoogerlandje: boem is ho De tweede dag in Lanslebourg was tevens exact halverwege de vakantie. Er stond een zware rit over de Mont Cenis naar de Colle delle Finestre en weer terug op het programma. Eigenlijk had ik het vermoeden dat ik de Finestre niet helemaal zou halen. Op het laatste moment kwam ik op het internet de Petit Mont Cenis tegen. De col ligt aan een zijweg vanaf de top van de Mont Cenis. Vanaf het hotel was het 350 m tot de afslag naar de Mont Cenis. Even was het zoeken naar de juiste zit en het juiste ritme. Na 400 m keek ik nog op het tellertje, met 11-12 km/u is het een klein uurtje tot de top. Ineens voel ik iets in de rug en het

volgende moment kijk ik omhoog naar de blauwe lucht. Ik lig op mijn rug in het afwateringsgootje naast de weg. Binnen een fractie van een seconde realiseer ik dat ik aangereden moet zijn door een auto. Rustig beweeg ik de armen en de benen om te kijken of alles nog werkt. De automobilist, een Italiaan met een bestelbusje, heeft de klap wel gemerkt, is gestopt en komt geschrokken terug gelopen, zeker omdat ik bleef liggen. Ik had geen haast om overeind te komen, want ik wist dat ik naast de weg lag. Hij hielp mij overeind. Ik bekijk de schade aan het lichaam: schaafwonden aan de linker bovenarm, linker elleboog, linker onderbeen en beide knieën. De kleding was nog heel. De fiets lag in de berm. Eerst dacht ik dat het achterwiel krom was, maar de achterrem was verschoven. Toen deze weer recht aan het frame zat, bleek tot mijn geruststelling dat de fiets helemaal geen schade had. Er stopte nog een Fransman. Hij vroeg of ik gevallen was en of hij iemand moest bellen. Ik wees de Italiaan als dader aan en kon mij niet bedenken dat hij iemand moest bellen, want de conclusie tot nu toe was dat ik alleen schaafwonden had. De Italiaan had het wel bekeken en stapte weer in de auto. Ik had wel voor de zekerheid zijn kenteken genoteerd. Hoe nu verder? Ik stond maar 750 m van het hotel, maar wat had ik daar de hele dag te zoeken? Ik besloot om de berg verder op te rijden. Ik kreeg dan de beste indruk in welke staat het lichaam en het materiaal precies was. Als het niet zou gaan, zou ik dat wel merken en ik kon tot de top eenvoudig de fiets draaien en de fiets laten terugrollen naar het hotel. Tijdens de klim drong het besef pas echt door dat ik een bescherm-engeltje op de rechterschouder heb gehad. De Italiaan was door de laagstaande zon recht boven de weg verblind geweest en is met de neus van de auto rakelings langs mij heen gereden. De buitenspiegel heeft vol mijn rugzak geraakt waardoor de fiets naar rechts is weggeslagen en ik links van de fiets ben gevallen en de geul in gerold. Gelukkig was er naast de weg voldoende ruimte en stond er geen

prikkeldraad. Op de top heb ik de inhoud van de rugzak gecontroleerd, daar had ik eerst nog niet eens aan gedacht. Uit genoteerde tijden blijkt dat de val mij nauwelijks 8 minuten heeft gekost.

Plaats van het Hoogerlandje bij Lanslebourg Finestre en (Petit) Mont Cenis Vanaf de Mont Cenis (2084m) nam ik de zijweg naar het hoger gelegen Petit! Mont Cenis (2183m). Dit weggetje was langer dan ik had ingeschat en ook de benodigde tijd. Het weggetje golft een beetje omhoog naar een stuk niemandsland waar vandaan wandelaars voor een tocht starten. De marmotten fluiten door het dal. Vervolgens de razende afdaling naar Susa. Daar moest ik op zoek naar de toegangsweg van de Colle delle Finestre. Als je de Via Colle delle Finestre hebt gevonden, denk je goed te zitten. Maar als het weggetje over gaat in een boerenweggetje waar je alleen met een landrover door komt, dan is dit niet de weg waar de Giro over heen is gekomen. Iets verder naar het oosten blijkt de gezochte weg te liggen. Het eerste stuk gaat steil omhoog door het dorpje Meana. Later in het bosje kom je op een gedeelte met heel veel haarspeldbochten. Je rijd van bocht naar bocht. Door de bochten op gevoel wijd of kort te nemen, kun je in een heerlijk klimritme komen. Het ging lekker omhoog, maar de watervoorraad begon wel angstvallig te slinken. Op 8 km van de top eindigt de verharde weg, maar er staat ook een waterbron naast de weg. Snel werd er

gerekend; zou ik verder doorrijden of moest ik terug? Ik had tijdens het fietsen weinig lastig van de verwondingen. Minder prettig waren de vliegen die steeds op de wonden gingen zitten. Als ik zou doorfietsen, zou het wel een latertje worden. Als ik nu zou keren, zou ik er later spijt van krijgen. Toch maar een stuk doorrijden en kijken hoe de weg verderop is. Eigenlijk is het onvoorstelbaar dat de Giro d'Italia deze klim in 2005 in het parkoers heeft opgenomen. Eerst zit je nog in het bos en is de weg nog redelijk goed, maar verderop had je soms maar één spoor waar je redelijk goed kon fietsen, om het over de bochten maar niet te hebben. In het eerste deel van de klim had ik bijna geen auto of motor gezien, terwijl ik er hier meerdere tegen kwam. Wat doe je als het goede spoor aan de linkerkant van de weg ligt en een motor je achterop komt? Je gebaart dat hij je maar rechts moet passeren. Het was 8 km over een zandweg naar de top. Dit is dus geen klim voor de meeste leden op een racefiets. De terugrit naar Lanslebourg was lang en zwaar. Afdalen over een zandweg gaat niet zo snel en de beklimming van de Cenis vanuit Susa is lang en

Standbeeld legendarische vrijheidsheld Wilhelm Tell in Altdorf

zwaar. Om 19:15 uur stond ik na 141 km en 4200 hm weer voor het hotel. Op weg naar Zwitserland Ik verwachtte de volgende dagen zo stijf als een plank te zijn, maar dat viel allemaal mee. De heup was wel blauw geworden. Slapen op de linkerzij was de eerste dagen niet mogelijk. De volgende dag kon gewoon gefietst worden. Daarna werd de vakantie vervolgd in Zwitserland. De derde uitvalsbasis was Altdorf, gelegen tussen het Vierwaldstättersee en de St.Gotthard. Je hebt daar meerdere passen van boven de 2000 meter liggen. De koninginnerit(ten) De zwaarste rit die ik vanuit Altdorf reed, was het rondje over de Furkapass, Grimselpass en Sustenpass. Dit rondje is 120 km lang en met de aanloop vanuit Altdorf 170 km. Hierbij moet zo'n 4100 hm overwonnen worden. Dit rondje werd twee keer gereden, eerst met de klok mee, een paar dagen later tegen de klok in. Beide keren kreeg ik op de laatste pas van de dag met onweer te maken. De Sustenpass verdween in de bewolking. Op de top begon het te sputteren, maar het wegdek was nog droog. Ik heb een razende afdaling ingezet om zo snel mogelijk hoogte te verliezen. Onder in de afdaling kwam ik op nat wegdek. Ik merkte dat mijn remmen niet goed meer werkten door slijtage en de nattigheid. Toch even stoppen om de remmen bij te stellen voordat ik een bocht zou missen. Vanaf Wassen kreeg ik de wind in de rug. In 1 uur werd het traject Sustenpass - Altdorf (42 km) afgelegd. Bij de tweede omloop werd ik vanuit Gletsch naar de Furkapass op de hielen gezeten door een onweersbui. Het leek wel een klimtijdrit naar de pas. Ik had nog iets willen eten, maar het leek mij verstandiger om eerst de pas over te rijden. Precies bij het passeren van de pas begon het te sputteren. Ik dacht nu de bui wel voor te kunnen blijven, maar er kwam een boos broertje uit een zijdal. Ik reed vol een onweersbui in. Het begon te hagelen en rukwinden bliezen mij bijna van de weg af. Ik moest zien te schuilen. Ik heb even tegen een rotsblok gestaan, maar ik had hier nauwelijks beschutting. Toch maar door de bui tot Realp. Het schuim stroomde over de

weg. De bochten werden voorzichtig genomen omdat ik vreesde voor een glad wegdek. In Realp heb ik een tijd staan schuilen. Toen de bui eenmaal overgetrokken was, ben ik verder gereden. Tussen Realp en Hospental had ik voor mij de bui hangen, terwijl achter mij de zon onder de bewolking door begon te schijnen. Dat gaf een heel aparte lichtval. Een ander bijzonder punt in deze ronde is een tunnel nabij Handegg aan de noordzijde van de Grimselpass. Je mag er met de fiets wel van de bovenzijde inrijden, niet van de onderkant. Van beneden af moet je over de oude weg buitenom de berg door een kloof. De reden daarvoor wordt snel duidelijk. Voordat ik het wist schoot de snelheid in de tunnel omhoog en in no-time reed ik 86 km/u. Omdat de tunnel slecht verlicht is, durfde ik nog niets eens voluit te gaan! Wat een kick geeft dit. Toen ik een paar dagen later aan de noordzijde van de tunnel zat te eten, kwam een renner met een grote grijns en met een luide "Joepie" de tunnel uit knallen.

De overige Zwitserse ritten Om deze twee zware ritten goed te kunnen verteren, moesten de andere ritten niet te zwaar zijn. De St.Gotthard werd beklommen, maar dat ging op het dooie gemak. Vanuit Altdorf 47 km voornamelijk klimmen en daarna weer afdalen. Het rondje over de Klausenpass en de Pragelpass was wel een stuk zwaarder. Vooral de Pragelpass kent een aantal steile stukken. Net zo lastig is de afdaling richting Muotathal; zeer smalle weg, onoverzichtelijke bochten en zeer steile stukken. Een nadeel van Altdorf is dat je slecht richting het noorden kunt. Je moet dan over een zeer drukke en gevaarlijke weg langs het Vierwaldstättersee. De rit langs het meer ten oosten van Brunnen vergoed echter veel. Na 13 fietsdagen met 1693 km en bijna 34.000 hm en 1 Hoogerlandje zat de vakantie er weer op.

Gerrit Luggenhorst

Materiaal WVH nu opgeslagen bij Arfman Voorheen lag het materiaal van de Wielervereniging Holten verspreid over 3 locaties, inmiddels is alles gecentraliseerd op één plek. Joop en Dini Arfman stellen een deel van hun loods beschikbaar om al het materiaal, van borden tot drank tot inschrijfbenodigdheden, netjes op te bergen. Bijkomend voordeel van deze locatie is dat het zich in de nabijheid van de sporthal bevindt.

Gerrit Nijland en Marinus Nijland (foto links boven) zijn vanuit de materialencommissie al geruime tijd bezig om alles ordelijk te maken en materialen die we niet meer gebruiken te laten verdwijnen.

Fiets-fit! Het NTFU-lidmaatschap heeft een aantal goede voordelen voor de sportieve fietser. Wist je dat je bij de NTFU zowel verenigingslid als individueel lid kan worden? Miranda vertelt waarom zij zich heeft aangesloten bij een vereniging en Antoon vertelt over de voordelen van een individueel lidmaatschap. Ik ben met veel enthousiasme en natuurlijk een beetje spanning begonnen aan de Fiets-Fit lessen en vindt het écht helemaal geweldig. Het gaat goed, heb al veel geleerd maar natuurlijk nog lang niet alles. In deze korte periode heb ik deelgenomen aan een behoorlijk aantal toertochten en wat is dat

verslavend! Toch is het ook leuk om met een clubje mensen te fietsen en dat is de reden dat ik lid ben geworden van de plaatselijke wielervereniging. Het is prettig om op een actieve manier, maar ook recreatief in een gezellige sfeer samen te fietsen, door de week of in het weekend. Daarnaast organiseert de vereniging meerdere tochten voor de leden. Zij vertelden mij dat je dan automatisch lid bent van de NTFU. Als lid geniet je vele voordelen. Groot voordeel voor mij is dat je verzekerd op pad gaat. Niet dat ik er van uit ga dat er wat gebeurt maar een ongeluk zit in een klein hoekje en het geeft mij wel een extra zeker gevoel.

In het najaar op de mountainbike en in het voorjaar verruil ik deze voor de racefiets en dan ben ik zeker weer van de partij bij de Fiets-fit!

Miranda, sinds kort lid van W.V. Holten

Verborgen in een koeienstal Dirk de Wolf heeft nooit een goede band gehad met de Ronde van Frankrijk. De Belg werd in 1991 door zijn toenmalige werkgever Tonton Tapis verplicht om de start te nemen in de in de Tour. Geen haar op zijn hoofd dat hij die zou uitrijden. Jaren later kwam echter de waarheid over deze opgave aan het licht. In de Fiets van Pavlov (een televisieprogramma in aanloop van het WK 2002 in Zolder) bekende de Wolf dat hij het in die rit niet juist had gespeeld. “Omdat in de buurt van de aankomst een vliegveld was, leek het me de laatste kans om snel naar huis te gaan.” “Toen ik op de top van de Aspin rondom me heen keek zag ik niet onmiddellijk iemand staan. In de verte ontwaarde ik een koeienstal en heb me daar vervolgens 25 tot 30 minuten weggestoken. Toen die om waren ben ik terug vertrokken. Ik was het zeker van dat ik buiten tijd zou zijn. Toch was dat ook maar nipt. Al was mijn opzet wel geslaagd.”

“Ik kwam in juli niet graag naar Frankrijk. Zeker niet om te koersen”, onthulde hij enkele jaren geleden. In de dertiende etappe naar Val Louron, waar de renners o.a. over de gevreesde Tourmalet en Aspin moesten, had de Wolf het dan ook volledig gehad met het hele Tourcircus. Die dag zou hij de rittenwedstrijd verlaten! Zo geschiedde. De voormalige sterke man achter Phillipe Gilbert kwam in die rit buiten tijd aan. Voor de BRT-camera veinsde de Wolf een totale offday. “Ik geraakte op het einde totaal niet vooruit”, toonde hij zich volledig leeg gereden. “Op het einde kreeg ik dan ook nog eens te maken met een platte band. Dan gaat alles tegen.” De Wolf kon die dag zijn koffers pakken en verdween geruisloos uit de Tour.

De Wolf reed in totaal vijf keer de Tour. Geen enkele keer kon hij met een knalprestatie uitpakken.

http://sterkewielerverhalen.be/retro/verborg en-in-een-koeienstal/

Zoek de 11 verschillen

Raadsel Anna zit op haar hotelkamer in Spanje. De dag voordien had ze een aardig Spaans meisje genaamd Juanita leren kennen waarmee ze op haar hotelkamer had afgesproken om samen te gaan shoppen. Terwijl Anna zich stond op te maken werd er op de deur geklopt en kort erna kwam er een jongen binnen die zei: "Oh sorry, ik heb me vergist van kamernummer." waarna hij zich vlug uit de voeten maakte. Anna belde meteen de politie en dezelfde dag werd de lang gezochte hoteldief opgepakt. Hoe wist Anna dat de jongen waarschijnlijk de hoteldief was?

alles voor fietsen, schaatsen en skeeleren Dealer van American Eagle Basso Batavus Brompton Cannondale Colnago Concorde Gazelle Multicycle Idworx Principia Ridley Stevens Trek Wilier

Viking Raps Finn Bont Zandstra Campagnolo Shimano Sram

Fietsenwinkel Ten Tusscher

Oldenzaalsestraat 340 7523 AJ Enschede tel 053 - 4358219 fax 053 - 4340001 www.tentusscher.nl