het kettingblad Wielervereniging Holten Een club voor iedereen Ferbruari 2014 Jaargang 31 Nr. 1

het kettingblad Cluborgaan van de WielerVereniging Holten verschijnt 4 x per jaar in een oplage van 210 stuks.

Ferbruari 2014

Jaargang 31 Nr. 1

Wielervereniging Holten Een club voor iedereen

WIELERVERENIGING HOLTEN -Voorzitter: (waarnemend)

Jan Scheperman T: 0548 – 361809 E: [email protected]

-Secretaris: - (waarnemend)

Sissy van Bruggen T: 06-13083348 E: [email protected]

-Penningmeester: Gerhard Vincent -Ledenadministratie T: 0548 - 366 800 -Redactie kettingblad E: [email protected]

-Bestuurslid -Jeugdzaken

Erwin de Valk T: 0548 – 361 607

E:[email protected] -Bestuurslid:

-Bestuurslid:

Freddy Franke T: 0548 – 365 441 E: [email protected] Wim Wildeman T: 06-41544457 E: [email protected]

Data 2014 Zo. 2 maart 2014 Omloop van Holten Wo. 12 maart 2014 Ledenvergadering De Biester (20.00 uur) Zo. 30 maart 2014 Voorrijden Holterbergtoer Zo. 6 april 2014 Holterbergtoer

-Internet:

Alexander van Bruggen Marco Santing

Za. 28 juni Vrijwilligers(mid)dag

-Clubkleding -formulier op website

Dini Arfman T: 0548 364939 E: [email protected]

Internet: E-mail:

www.wvholten.nl [email protected] [email protected]

Facebook:

www.facebook.com/wvholten

Contributies 2014: Senioren: 2e lid gezin/jeugdlid:

€ 42,00 per jaar € 35,00 per jaar

Lidmaatschap zonder FietsToerKaart/verzekering: Senioren: € 20,00 per jaar Jeugdleden (KNWU): € 25,00 per jaar Jeugdleden/junioren zijn die leden welke bij aanvang van het seizoen (1 maart ) nog geen 19 jaar zijn.

Kader gevraagd (Herhaling) Het bestuur vraagt jullie aandacht voor de cursussen MTB 2, MTB 3 en Race 3 van de NTFU, dit om zo voldoende gekwalificeerd kader in huis te hebben. Deze kunnen dan ingezet worden voor het begeleiden en / of trainen van zowel onze jeugd als de senioren. Verder zijn er Race 2 en Race 1 (wegkapitein) in ontwikkeling bij de NTFU

Informatie via de secretaris van de WVH Jan Scheperman rel: 0548 361809 E-mail: [email protected]

Opzeggen lidmaatschap nieuw seizoen voor 1 januari. Uiterste betalingsdatum contributie 28 februari; bij overschrijding van deze datum zal fl. € 4,55 aan administratiekosten in rekening worden gebracht.

Rekeningnummers: Rabobank: NL05RABO0328529265 ING: NL44INGB0004323100 Beide nummers ten name van: WV Holten p/a Bergpad 2 7451 JH Holten

. Het bestuur. Download hier de NTFU opleidingsbrochure: http://www.ntfu.nl/Portals/0/Opleidingsbrochure_M TB%20opleidingen%20voorjaar%202013.pdf

Verandering Voorwoord Onze fietsclub werd op 15 december 2013 opgeschrikt door het nieuws dat Henk Beijers, tijdens een veldtoertocht vanuit Lonneker, in het bijzijn van zijn fietsmaatje Henk Vasters, grote problemen had gekregen aan zijn aorta. De aorta is de grootste en belangrijkste slagader van ons lichaam. Henk Vasters ging meteen over tot reanimeren en even later werd de reanimatie overgenomen door een passerende arts die ook aan de veldtoertocht deelnam. Dankzij hun adequate ingrijpen kon Henk Beijers even later toch nog worden behandeld in het ziekenhuis in Enschede. Er volgden verschillende urenlange operaties. We werden continue en gedetailleerd geïnformeerd over Henk Beijers’ toestand door Henri ten Brinke. Na bijna een week zeer intensieve zorg door het verplegend personeel overleed Henk Beijers op zaterdag 21 december. Dit verlies laat een leegte achter, niet alleen bij zijn familie, maar zeker ook in onze vereniging. Henk hield zich intensief bezig met onze website en clubblad. Deze taken moeten nu door andere leden worden ingevuld, een verandering die we niet hebben gewild. Een verandering die we wel willen, is het beleid. Het bestuur is van mening dat onze club op velerlei gebied het beleid moet bijstellen. Drie bestuursleden hebben in het najaar de workshop ‘Besturen met een Visie’ gevolgd. We kunnen niet alles in één keer bijstellen maar de volgende beleidsthema’s hebben op dit moment onder andere onze aandacht: financiën, fietstraining (in verschillende groepen d.m.v. een breed fietsaanbod van beginnende fietsers tot wedstrijdrijders), aparte meerdaagse tochten voor racefiets en mountainbike en tenslotte het jeugdbeleid. Alles hangen we op aan onze stip op de horizon: ‘Een actieve vereniging met betrokken leden en een breed fietsaanbod’ Tijdens de komende ledenvergadering op woensdag 12 maart bij de Biester presenteert de meerdaagse commissie de nieuwe fietstocht in de Harz in Duitsland en het bestuur presenteert vanuit haar beleidsvisie een concept beleidsplan. Dit gebeurt beide aan de hand van een Power Point presentatie. Het bestuur wil graag dat onze leden tijdens de komende ledenvergadering meedenken en de mogelijkheid krijgen om eventuele op- en aanmerkingen te plaatsen. Met deze input kunnen we dan in de najaarsvergadering het definitieve beleidsplan presenteren.

In dit Kettingblad vind je ook een geheel ander toerprogramma. Er zijn verschillende tochten opgenomen die we nog niet eerder in verenigingsverband hebben gefietst. Ook wordt er rekening gehouden met onze leden die het gehele jaar door uitsluitend met de mountainbike er op uit trekken. We moeten ook op een andere wijze in groepsverband gaan fietsen. Dit betekent dat de verschillende groepen niet moeten samensmelten maar dat er separate niveaugroepen komen waarbij iedereen het beste aan zijn of haar trekken komt en daardoor met plezier fietst bij de Wielervereniging Holten. Deze groepen moeten allemaal een toerleider hebben die de route en de snelheid bepaalt. Zowel in de A-, B- en C groep, moeten de toerleiders in de eigen niveaugroep worden gezocht zoals dat in de rondvraag van de laatste ledenvergadering is voorgesteld en in overleg met de toen aanwezige leden is bepaald. Wij vragen jullie medewerking om als toerleider te fungeren tijdens onze avondtrainingen en tijdens de tochten die we in het weekeinde maken. Tour for Life Onze sponsor Hans Bloemendal is één van de Holterbergtoppers die samen met verschillende WVHleden deelnemen aan Tour for life 2014. Elders in dit Kettingblad vind je veel informatie omtrent hun uitdagende fietstocht ten behoeve van het goede doel. Tenslotte wens ik iedereen een fietsrijk 2014 toe en zie ik jullie graag tijdens de eerste ontmoeting: De Omloop van Holten op zondag 2 maart. Nee, qua route is er niets veranderd, deze tocht blijft gewoon zo mooi. Veel fietsplezier gewenst!

Jan Scheperman, uw (waarnemend) voorzitter

In Memoriam Henk Beijers

Fietsen was zijn lust en zijn leven. Na een fatale tocht in Lonneker, vochten artsen en verpleegkundigen een week lang om hem te redden. Op 21 december 2013 overleed Henk Beijers. De Wielervereniging Holten verliest met het overlijden van Henk Beijers een markante, actieve toerfietser. Henk fietste het gehele jaar door. ’s Zomers op de racefiets en ’s winters was hij in de weekeinden tijdens toertochten bij omliggende verenigingen veelal actief op de mountainbike. In bestuurlijke zin was hij ook actief want Henk maakte 13 jaar deel uit van ons bestuur. Hij had overal wel een mening over en zat altijd vol met ideeën. Dat kwam ook goed van pas bij het vullen en opmaken van ons clubblad. Henk zat vele jaren in de redactie en vulde ons Kettingblad dikwijls met smeuïge met humor doordrenkte artikelen. De uitdrukking ‘de appel valt niet ver van de boom’ was hier zeker van toepassing want zijn vader was vele jaren redacteur van het Holtens Nieuwsblad, dus Henk kreeg de redactionele vaardigheden er vroeger al met de paplepel ingegoten. Henk was destijds ook de grote animator om met de club toe te treden tot het World Wide Web. Henk heeft vanaf het begin de website beheerd en er vele uren aan besteed. Net als bij de opmaak van het clubblad goochelde Henk bij het genereren van een goed leesbare, aantrekkelijke website, in een onnavolgbaar tempo tussen allerlei computerprogramma’s. Henk is ooit ook actief geweest als ploegleider van de Wielervereniging Holten. Op het dak van zijn auto was een geluidsinstallatie geplaatst om ons team op te zwepen tot onwaarschijnlijk goede prestaties. Ja, dat was typisch Henk! Het destijds ook deelnemende team van RTC Raalte kan zich het ploegleiderschap van Henk vast nog herinneren want, omdat Henk door de berm moest, werden zij besmeurd met een enorme vracht modder. Dat gebeurde natuurlijk niet bewust, maar het leverde wel diverse lachsalvo’s op. Henk was ook best wel handig en knutselde veel aan zijn fiets. Hij repareerde zelfs een framebreuk. Om de kosten te drukken was dat ook best wel handig want hij genoot enige faam bij het kapot rijden van frames. Hij was ook de mede initiatiefnemer van diverse fietsreizen met onze club zoals bijvoorbeeld naar Spanje en Limburg. We zullen Henk met zijn verhalen (soms ook een beetje schuin) en creativiteit missen. We leven mee met zijn vrouw Gerry, dochters Martine en Barbara en overige familie en wensen hen veel sterkte. Leden en bestuur Wielervereniging Holten

Van de ledenadministratie Nieuwe NTFU-leden: Jan Herman ten Kampe Marit ten Kampe Ernst Marsman Wiebe Welgraven Jarno Vasters Jorieke Vasters Indy Kappert Hans Jansen Jelte Jansen Mariët Drinhuyzen-Blankenvoorde Ferdi Lichtenberg Bob van Alst Mariska Cubuk

Burg.Korthals Alteslaan 64 Burg.Korthals Alteslaan 64 De Kuiperij 30 De Deel 5 Van Holtenserf 39 Van Holtenserf 39 Churchillstraat 64 Hakkertsweg 20 Hakkertsweg 20 de Ral 23 Keizersweg 8 Ab Jansenstraat 7 Oranjestraat 39

7475 DC 7475 DC 7437 CV 8102 KP 7451 VG 7451 VG 7451 ZH 7451 LR 7451 LR 7609 WJ 7451 CS 7451 EA 7451 CB

Markelo Markelo Bathmen Raalte Holten Holten Holten Holten Holten Almelo Holten Holten Holten

Nieuwe leden (zonder toerfietskaart): Eric Klein Nagelvoort Voortmanweg 15

7421 EK

Deventer

Nieuwe jeugdleden: Marthijn Klein Nagelvoort Floris Klein Nagelvoort

Voortmanweg 15 Voortmanweg 15

7421 EK 7421 EK

Deventer Deventer

Afmeldingen/opzeggingen: Michael Aaftink Maria Aaftink-Dierkes Wilco Boode Jan Broeze Marc van Groen Jaco den Uijl Dirk Jan Wieldraaijer Erik Wissink

Heidevlinder 22 Heidevlinder 22 Jeurlinksweg 16 Ypeloschoolweg 4 Gaardenstraat 57 Nagelhoutstraat 47 Raamstraat 89 Ruimersdijk 50

7451 WX 7451 WX 7451 CL 7468 RE 7451 CV 7451 ED 7411 CT 7478 AL

Holten Holten Holten Enter Holten Holten Deventer Diepenheim

Gerhard Vincent penningmeester/ledenadministratie

De Wielervereniging Holten is naarstig op zoek naar minimaal twee:

Redacteuren M/V Zijn of haar werkzaamheden zullen bestaan uit het maken en bewerken van kopij ten behoeve van ons cluborgaan “Het Kettingblad”. Het bijhouden van de bezorglijsten en het bezorgen van een aantal clubbladen. Kennis van en ervaring met de computerprogramma’s Word, Abobe Acrobat, Excel en Coreldraw zijn een pré. Heb je belangstelling stuur dan een e-mail naar [email protected] of [email protected]

Even voorstellen Omdat ik in oktober in het bestuur van de wielervereniging heb plaatsgenomen, lijkt het me een goed idee me nader voor te stellen. Zo lang ben ik immers nog geen lid van de wielervereniging. Mijn naam is Sissy van Bruggen. Ik ben geboren in Almelo en via Alexander, mijn man en ook lid van de wielervereniging, ben ik in Holten terecht gekomen. Na meer dan 15 jaar te hebben gewoond aan de Kenemansstraat, hebben we vorig jaar een huis aan de Molenbelterweg gekocht. Na een grondige verbouwing wonen we daar nu een jaar. Ik ben afdelingsleider op het Isendoorn College in Warnsveld. Dit is een school voor mavo, havo en vwo, regulier en tweetalig. Ik geef daarbij nog een paar lesjes Latijn en religious education (godsdienst/levenbeschouwing). Een paar jaar geleden heb ik me voor het eerst ingeschreven voor de triathlon in Holten. Ik liep al hard, zwemmen was ( en is) niet echt mijn ding en ik pakte het fietsen op. Eerlijk gezegd had ik niet gedacht dat ik het fietsen zo leuk zou vinden. Via de triathlontraining en een damesgroepje onder leiding van Wim Reins kwam ik bij de wvh terecht. Ik vind het heerlijk om buiten actief bezig te zijn. Door het fietsen kom ik ook op voor mij onbekende plekjes in de buurt van Holten. En het is wel zo gezellig om dat met een groep te doen. Sinds dit jaar ben ik ook gaan mountainbiken. Heel anders dan fietsen op de racefiets, maar net zo leuk. Het bestuur van de wielervereniging is een nieuwe uitdaging. Ik ben nog niet zo lang lid en ken de club ook nog niet zo goed. Dat is ook een voordeel: ik kan niet anders dan met een frisse blik in het bestuur zitten. We zijn al bezig om het jeugdbeleid meer te stroomlijnen. Daarnaast willen we graag meer leden actief aan het fietsen krijgen. Daar ben je immers een wielervereniging voor. In de nieuwe samenstelling van het bestuur neem ik het secretariaat van Jan over. Dus alle mail gericht aan [email protected] komt bij mij terecht. Mocht je meer van me willen weten kun je dat natuurlijk altijd vragen. Ik sta regelmatig zondag om 09.30 uur bij de sporthal om een rondje te maken op de fiets. Ter afsluiting hoop ik de aankomende periode een positieve bijdrage te kunnen leveren aan de wielervereniging. Sissy van Bruggen

De Wielervereniging Holten is per 1 januari 2014 op zoek naar één of twee:

Begeleider(s) Jaarlijkse Teutoburgerwaldtocht Zijn of haar werkzaamheden zullen (voor het eerst op zondag 18 mei a.s.) bestaan uit het coördineren, verzorgen en begeleiden (volgwagen) van dit jaarlijkse evenement. Vanzelfsprekend worden alle gemaakte kosten (met name de gereden kilometers) vergoed. Heb je belangstelling stuur dan een mail naar [email protected] of neem contact op met één van de bestuursleden.

Ledenvergadering Agenda Ledenvergadering WVHolten Datum: Woensdag 12 maart 2014 Locatie: De Biester. 20.00 uur. 1.

Opening

2.

Vaststellen agenda

3.

Notulen ledenvergadering 20 november 2013

4.

Verkiezing dagelijks bestuur. Voorstel: huidige situatie bekrachtigen. Dat betekent voorzitter Jan Scheperman, Secretaris Sissy van Bruggen, penningmeester Gerhard Vincent.

5.

Financieel jaarverslag (kascontrolecommissie) en begroting

6.

Ingekomen stukken en mededelingen a. Gps gebruik b. Update: waar mogen we fietsen? Verkiezing kascontrolecommissie

7. 8.

Beleid Het bestuur presenteert in een ppt de eerste stappen van het nieuwe beleid.

- PAUZE9.

Jeugdzaken - Instelling jeugdcommissie

10.

Meerdaagse tochten De commissie neemt het woord.

11.

Vaststellen zomerprogramma

12.

Rondvraag

Notulen ledenvergadering WVH Datum: 20 november 2013 Plaats: de Biester Holten Aanwezig bestuursleden: Reind Brouwer, Gerhard Vincent, Erwin de Valk, Jan Ottens en Jan Scheperman. Aanwezige leden:, Herman Tuntelder, Gerrit Luggenhorst, Henk Luggenhorst, Mans Stegeman, Henri ten Brinke, Dini Arfman, Netty van Dijk, Dinie Pasman, Christel Buijvoets, Ria Udink, Bert Flierman, Andre Welgraven, Freddy Franke, Wilfried Essink, Joop Bruggeman, Marco Santing, Sissy van Bruggen, Gerrit Nijland, Henk Markvoort, Wim Reins, Henk Vasters,Marinus Nijland, Bert Kloosterboer, Dick kappert, Erik Tempelman, Jannie Vasters, Hennie Boomkamp, Erwin Beltman, Miranda Kappert, Beja Bruggeman, Alexander van Bruggen, Eddy Kruk, Jaap kruk, Erik van Tiel, Jan Maalderink, Herman Withaar, Janny Withaar, Joke Nijland, Wim Berkhof, Henk Beijers, Wim Paalman, Allard Markvoort, Wim Brinks, Raymond Koeleman en Ria ten Brinke. Afmeldingen: Jan Bokhorst ,Henk Beldman, Herman Sluiter, Gerri Veneklaas-Slots, Annemarieke Visser, Bert Visser, Dick Bosma, Wim Wildeman, Erik de Vries, WiebeWelgraven, Dinant van Beek, Ronald Wissink, Hans de Groot, Miriam Santing, Piet Bakker, Helma Ditzel, Ria nijland, Gerrie Jansen, Gerrit Pasman, Rolph Markvoort en Marcel Bruggeman. 1. Opening. Voorzitter Reind Brouwer opent om 20.00 uur de vergadering en heet de aanwezigen welkom bij de Biester. Een andere vergaderlocatie dan de afgelopen jaren. Dit laatste vanwege de toenemende belangstelling voor de ledenvergaderingen waardoor de ruimte bij de vorige locatie, Buitengewoon Holten, te klein is geworden. Het bestuur is erg blij met deze toenemende betrokkenheid! Ons lid Jan Bokhorst moet helaas verstek laten gaan vanwege een pijnlijke heupblessure. 2. Vaststelling agenda. De agenda blijft zoals aangekondigd. 3. Ingekomen stukken ne mededelingen. 3.1 Een grote groep van de Toerclub uit Rijssen is tijdens een mountainbikerit op Landgoed de Noetselenberg door een boswachter gesommeerd het terrein te verlaten. Een vreemde situatie omdat we daar altijd hebben mogen fietsen, de beheerder in een overleg met bestuurders van de omliggende verenigingen zit en dit vooraf niet is gecommuniceerd met ons. E.e.a. wordt nader bekeken. 3.2 De partners worden voortaan ook uitgenodigd om op de vrijwilligersdag aanwezig te zijn. Dini Arfman zal tijdens de pauze de laatste WVH-sokken uitdelen aan de leden die niet op de vrijwilligersdag aanwezig waren. 3.3 Het bestuur wil de leden informeren over de mogelijkheden voor de WVH m.b.t. het gebruik van Social Media. In het Kettingblad van februari wordt eerst gevraagd of en waarna er belangstelling is. Bij voldoende belangstelling gaan Marco Santing en Jan Scheperman uitleg geven over het e.e.a. 3.4.Er bestaat erg veel belangstelling voor de Fiets Fit clinic die door Jannie Vasters, Henk Vasters en Eddy Kruk wordt gegeven. Andre Welgraven wordt gecomplimenteerd met de uitstekende organisatie van de lange mountainbike tocht over de permanente route bij Diepenveen. De aanwezigen applaudisseren voor de inzet van dit viertal en de spin-off die dit voor de WVH heeft. 3.5 Onze toertochten in het nieuwe seizoen zijn als volgt gepland: Holterbergtoer 6 april 2014, Holterberg Herfstveldrit 14 september 2014 en Beemd- en Bergtoer 4 januari 2015. 3.6 De Winterontheffing van Staatsbosbeheer is weer binnen. 3.7 Wim Brinks, Henk Beldman en Jan Scheperman hebben namens de WVH de selectie van Go Ahead begeleid bij het mountainbiken op de Holterberg. 3.8. Alexander van Bruggen beheert nu namens de WVH het Scan & Go gebeuren. 3.9. Jan Scheperman is namens de NTFU geïnterviewd over het Social Media gebruik bij de WVH. December 2013 wordt dit gepubliceerd in Fietssport Magazine. In het februari nummer van Fietssport Magazine wordt er aandacht besteed aan onze Holterbergtoer van 6 april 2014. 3.10. Vrijwel al het WVH – materiaal ligt nu bij Dini en Joop Arfman. Gerrit en Marinus Nijland hebben alles keurig ingericht. 3.11 Jan Scheperman legt zijn werkzaamheden als Kettingblad redactielid neer. Jarno Vasters treedt toe tot de Holterberg Herfstveldrit commissie.

3.12. Mannes Stegeman organiseert in 2014 de wegrit Holten – Holten - Holten. (de 2e Holten ligt even boven Zwolle) 3.13. RTV-Oost heeft onlangs prachtige televisie beelden gemaakt van onze jeugd. 3.14. Het bestuur is nog op zoek naar 2 leden die de afsluitingsrit van het wegseizoen 2014 willen organiseren. 4. Notulen ledenvergadering d.d. 28-2-2013. Worden goedgekeurd. 5. Bestuursverkiezingen. Zoals werd gemeld in de agenda treden voorzitter Reind Brouwer en lid Jan Ottens af. Sissy van Bruggen, Freddy Franke en Wim Wildeman treden toe tot het bestuur. Er hebben zich geen tegenkandidaten aangemeld. De functie van voorzitter is nog vacant. 6. Voorstel contributieverhoging voor KNWU-jeugdleden naar 25 euro. De vergadering gaat akkoord met het voorstel omdat de verenigingsafdracht aan de KNWU en het basislidmaatschap flink zijn verhoogd. 7. Welke (buitenlandse) (meerdaagse) tocht(en) gaan we in 2014 rijden? Er besloten om na ruim 20 jaren Niedersfeld in het Sauerland uit te zien naar een andere locatie. Bert Flierman en Henk Markvoort zijn bereid om in de meerdaagse commissie zitting te nemen. 8. Visie richting nieuw beleid. Het bestuur is een visie aan het ontwikkelen voor nieuw beleid. We worden daarin ondersteund door de NTFU omdat we (gratis) deel mogen nemen aan de pilot workshop “Besturen met een Visie” Erwin de Valk, Freddy Franke en Jan Scheperman nemen deel aan de workshop. De stip op de horizon luidt: ‘Actieve vereniging met betrokken leden en een breed fietsaanbod” . PAUZE: Wordt door Dini Arfman gebruikt voor de verloting van tassen, kopjes en truien. 9.Ontwikkelingen m.b.t. de permanente mountainbike route op de Sallandse Heuvelrug. De route wordt verfraaid door geasfalteerde fietspaden te verruilen voor bospaden. Wim Brinks en Jan Scheperman gaan in opdracht van de gemeente Rijssen- Holten hierover onder andere overleggen met de rentmeester van Landgoed de Noetselenberg. Er is vergunning binnen van Defensie zodat de route bij de Canadese Begraafplaats kan worden verlegd waardoor de bezoekers van de begraafplaats / informatiecentrum en de mountainbikers zo min mogelijk hinder van elkaar ondervinden. De vergadering gaat akkoord met de 3 voorstellen die de omliggende verenigingen richting de landeigenaren willen doen, n.l.: 1. Mankracht leveren voor controle / herstel / aanleg permanente MTB route. 2. Een afdracht van 0,50 eurocent per deelnemer aan onze veldtoertocht wanneer dit geld wordt besteed aan een flora / fauna doel. 3. Bereid om een sticker a 5 euro te kopen voor het gebruik van de MTB-route met als voorwaarde dat er wel een mooi, uitdagende route komt, dus zonder de vele geasfalteerde paden zoals die er op dit moment zijn. . 10. Jeugdzaken. Er is een grote groep mountainbikers die tijdens het zomerseizoen iedere woensdagavond op pad gaan. De groep die vrijdagavond met de racefiets erop uit trekt, groeit sterk. Er zijn verschillende nieuwe betrokken trainers aan de groepen toegevoegd. Op verzoek van Dini Arfman noemt Erwin de Valk de vele trainers op die onze jeugd begeleiden. 11. Rondvraag. Gerrit Nijland: Stelt voor om voortaan C-groep leiders te selecteren uit het C-rijders potentieel en bij de B-groep de leiders ook te selecteren uit het B-rijders potentieel. De vergadering vindt dit ook een goed plan en wordt vanaf 2014 ingevoerd. Gerrit Nijland: In het organogram staat dat er een promotieteam is. Is deze nog actief? Christel Buijvoets meldt dat dit team nog maar zeer incidenteel in actie komt. (inmiddels is het team opgeheven)

Gerrit Nijland: Vraagt of er al een vervanger is voor Gerard Efftink die vele jaren de Teutoburgerwaldtocht heeft georganiseerd. Antwoord: Er is nog geen vervanger. Vrijwilligers kunnen zich melden bij het bestuur. Henk Beijers: Vraagt aan Reind Brouwer, nu deze i.v.m. het neerleggen van het voorzitterschap geen voorwoord meer schrijft, het clubblad telkens te vullen met een column. Reind zegt toe dat hij dat wil doen. Dini Arfman: Vraagt of iedereen zijn of haar juiste emailadres kenbaar wil maken bij de WVH. Veel leden zijn nu niet bereikbaar via een nieuwsbrief omdat ze een oud emailadres die niet meer geldt in het WVH-bestand hebben staan. Henk en Jannie Vasters: Wijzen op de belangrijke positieve invloeden bij het hebben van een eigen clubgebouw. Last Gear in Eerbeek heeft ook een eigen gebouw en dat zorgt voor clubbinding en biedt mogelijkheden om na afloop van trainingen met elkaar te overleggen. Andre Welgraven: Meldt dat Jarno Vasters tot de Herfstveldrit commissie is toegetreden en dat Jan Scheperman de commissie heeft verlaten. Er is nog meer mankracht nodig in deze commissie en vraagt om assistentie. Andre Welgraven: Vraagt of er belangstelling is om de permanente MTB route bij Haaksbergen nogmaals in clubverband te rijden. De vergadering knikt instemmend en er zal daarom een datum worden gepland op de winterkalender. Andre Welgraven: Merkt op dat de hoekopstelling tijdens deze vergadering niet voldoet. Bestuur antwoordt dat er tijdens de volgende vergadering zal worden gewerkt aan een adequate oplossing.

12. Sluiting Om 22.20 uur wordt de vergadering gesloten en wordt er hierna onder het genot van een drankje nog even gezellig verder gepraat. Jan Scheperman, ex-secretaris, 20 februari 2014.

Racefiets Meerdaagse 2014 Ook dit jaar zal er een Meerdaagse zijn, echter nu met enige wijzigingen. Na vele jaren de omgeving van Sauerland te hebben verkend is er nu gekozen voor een ander mooi gebied in Duitsland, nl de Harz. De Harz is het noordelijke middelgebergte van Duitsland. De hoogste berg is de Brocken met 1142 meter, die tot het Nationale Park behoort. Fietsen en wandelen is er erg populair en rondom het Harzgebergte liggen meerdere historische stadjes. In plaats van september hebben we nu gekozen voor eind mei, de bedoeling is om vanaf woensdag 28 mei t/m 1 juni daar te verblijven. Dit jaar wordt er gekeken om zoveel mogelijk variatie te bieden zodat een ieder mee kan. We zijn op zoek naar mooie routes voor de A B en C rijders. De groepen gaan afzonderlijk op pad om het mooie Harzgebied per fiets te doorkruisen. Het bestuur wil de meerdaagse ook graag nieuw leven inblazen en daarom ook financieel stimuleren. Tijdens de komende ledenvergadering stelt zij voor om bij een deelname van minimaal 10 % van het aantal seniorleden, een bedrag van 25 euro per deelnemend lid bij te dragen vanuit de clubkas. Voor de afwisseling kan er ook gewandeld worden, in de Harz zijn verschillende mooie wandelroutes. Op dit moment is de locatie nog niet bekend. We kijken uit naar een verblijf die voldoende

Ingekomen familiebericht:

fietsers (met aanhang) kan herbergen en letten daarbij ook op een zo voordelig mogelijk financieel plaatje. De Meerdaagse commissie, bestaande uit Bert Flierman, Gerard Veldscholte, Henk Markvoort en ondergetekende zijn druk bezig om een mooi programma te ontwikkelen en we zijn op zoek naar een mooi en gezellig onderkomen. Wat wij op dit moment graag zouden willen weten wie er belangstelling heeft om mee te gaan, zodat wij gerichter naar een onderkomen kunnen gaan zoeken. Dit graag doorgeven voor 12 maart. [email protected] Mochten er suggesties zijn of vragen, dan zullen wij die zo goed mogelijk bekijken en beantwoorden. Op de voorjaarsvergadering van 12 maart a.s zullen wij een PowerPoint presentatie geven zodat jullie een mooi beeld krijgen van de Meerdaagse 2014. Ook hopen wij dan een voorlopig plan en meer informatie te kunnen geven Wij als commissie zullen ons best doen om er iets moois van te maken en dit een begin is van mooie voortzetting van de Meerdaagse van de Wielervereniging Holten. Beja Bruggeman

[email protected]

Van “tellertje” naar fietsnavigatie… Sommige mensen fietsen op gevoel, weten door ervaring hoe hard ze fietsen en kennen overal de weg. Anderen beschikken over de wel bekende fietsteller met een aantal functies zoals snelheid, dagafstand, klok en een totaalafstand. Handige apparaten om jezelf te dwingen iets sneller te fietsen, meten hoeveel kilometers je dit seizoen al in de benen hebt zitten of te zorgen dat je op vooraf afgesproken tijd weer netjes thuis bent. Om nog iets specifieker te trainen zijn dergelijke computers uit te breiden met een cadans sensor of een hartslagband, tegenwoordig gelukkig met ANT+ verbinding want voor een aantal jaren geleden stoorden deze accessoires nog wel eens en waren de batterijen met een paar ritten al weer leeg. Met deze attributen kun je het beentempo in de gaten houden en heb je een duidelijk overzicht over de huidige hartslag en fiets je jezelf niet over kop als het te hard gaat. In deze categorie fietscomputers hebben we tegenwoordig de fase bereikt dat we door middel van een kabeltje de gegevens uit kunnen lezen op de computer thuis. Hierdoor kun je fietsprestaties als afstand, gemiddelde, hartslag en cadans uitlezen in een programma en dit van rit tot rit met elkaar vergelijken om te weten te komen of alle fietsarbeid ook echt zijn vruchten afwerpt. Een leuke stimulans voor als het goed gaat of maak er een printje van zodat de partner ook weet dat alle tijd van huis zeker niet voor niets is geweest. Indien je een dergelijke fietscomputer ook nog eens koppelt met een GPS sensor is er de mogelijkheid om de route die je fietst op te nemen. Doormiddel van hetzelfde kabeltje kan er op de computer de route worden bekeken om te zien waar de tourleider van die dag je overal mee naar toe heeft genomen. Beschik je ook nog eens over Facebook dan is er de mogelijkheid om al je vrienden duidelijk te maken dat jij in ieder geval wel gesport hebt.

Nu ben je als fietser op een punt gekomen dat je de wereld verder wil verkennen. Een weekendje weg in Limburg of in het buitenland en misschien is het zelfs zo ver gekomen dat je zelf tourleider bent geworden. Voor al deze zaken is er tegenwoordig de fietsnavigatie. Op dezelfde computer waar je eerst je route en gegevens uit kon lezen, is er nu ook de mogelijkheid van punt tot punt zelf een route uit te zetten. In zo’n programma zitten hele mooie en duidelijke kaarten waar tot aan de kleinste weggetjes in te zoomen is. Indien je een mooie route hebt uitgestippeld in Winterberg, Limburg of ergens anders in de wereld dan sla je hem op als .GPX bestand en kan doormiddel van kopiëren en plakken de route op de navigatie worden gezet en op een later tijdstip gefietst worden. Dat uitstippelen is natuurlijk niet altijd noodzakelijk, want navigeren van A naar B is ook gewoon mogelijk waarbij je kunt instellen of je over verharde of onverharde paden wilt zodat je niet met de racefiets in de oranjekuil terecht komt. Vaak zit er ook een instelling op zodat je de navigatie lopend kunt gebruiken of ter vervanging van de tomtom in de auto. Op deze manier is de aanschafprijs iets makkelijker te verklaren en wordt het op eens een functioneel verjaardagcadeau en geen luxe gadget die uiteindelijk toch maar in kast verdwijnt. Nieuwsgierig om zo’n apparaat eens te gebruiken of heb je er meer vragen over dan horen wij dat graag. Bij ons luidt het motto, “Als Hans Bloemendal er mee om kan gaan… “

Fiets-Fit 2013 - bij WVH Al een tijd was er het idee om als Wielervereniging Holten een keer mee te doen aan het FietsFit programma van de NTFU. Fiets-Fit is een reeks van 6 trainingen op de mountainbike voor mensen die willen ontdekken wat mountainbiken inhoudt of voor mensen die al wat langer mountainbiken maar graag de juiste technieken willen (aan)leren. Nadat de WVH zich had aangemeld als 'startlocatie' kwamen de aanmeldingen gestaag binnen. Uiteindelijk hadden zich 30 deelnemers voor het Fiets-Fit programma aangemeld. Een mooi groot aantal mensen die er allemaal veel zin in hadden om het mountainbiken te gaan ontdekken. Op zaterdag 22 September 2013 verzamelde iedereen zich bij locatie "Buitengewoon Holten" van Henri Vukkink. Namens het bestuur van de WVH heette Jan Scheperman alle deelnemers welkom en werd iedereen bedankt voor zijn of haar aanmelding. Tevens nam Jan van de gelegenheid gebruik om het één en ander over de WVH te vertellen. Daarna werd er door Henk Vasters uitgelegd wat het Fiets-Fit programma in hield. Wat konden de deelnemers verwachten van de trainers en andersom. Er werd verteld over veiligheid en de regels die horen bij het mountainbiken.

Het Fiets-Fit programma van de WVH werd uitgevoerd onder leiding van een drietal instructeurs. MTB3 instructeur Henk Vasters, MTB2 instructeur Jannie Vasters en MTB2 instructeur Eddy Kruk verdeelden de deelnemers over 3 groepen. Een groep mensen die al wat meer ervaring had op de mountainbike en hun techniek wilden verbeteren gingen met Henk mee, een groep mensen die voor het eerst op de mountainbike zaten en nog geen ervaring hadden of nog niet zoveel durfden gingen met Jannie mee. De laatste groep was bedoeld, tussen de andere twee groepen in, mensen die nog twijfelden of ze bij de beginners of (licht)gevorderde groep hoorden. Deze groep werd begeleid door Eddy Kruk. De groepen gingen elke training met hun vaste trainer op pad. De training begon met een introductie rondje zodat iedereen elkaars naam kon leren. Daarna werd er een aantal zaken besproken zoals gezamenlijk (als groep) verplaatsen, tekens geven onderweg en veiligheid. Elke Fiets-Fit training startte vanaf Buitengewoon Holten en vond daarna plaats op de dagcamping en op diverse mooie plekken op de Holterberg, in en rondom de Oranjekuil en de Canadese begraafplaats. Diverse delen van de bestaande blauwe route werden gebruikt voor trainingsrondjes om zo ook aan de conditie te werken.

Op de dagcamping werd er gestart met een warming-up in de vorm van een spel op de mountainbike. In dit spel kwamen er diverse technieken aan bod en de sfeer zat er al gauw erg goed in. Na de warming-up werden er diverse mountainbike technieken uitgelegd en voor gedaan, daarna was het de beurt aan de deelnemers. Door aanwijzingen van de trainers werden de technieken steeds beter uitgevoerd en groeide het vertouwen van de deelnemers. Technieken zoals remmen, slalommen, bochten techniek, over obstakels rijden, klimmen en dalen kwamen in de Fiets-Fit trainingen veelvuldig aan bod.

De deelnemers reden diverse keren door de Holterberg om de geleerde technieken in de praktijk toe te passen. Door de diversiteit in de trainingen en de vorderingen van de deelnemers, waren de FietsFit trainingen telkens leuk en uitdagend. Een kleine smet op deze editie was een ongelukkige val van een deelnemer waardoor hij met een beenbreuk per ambulance afgevoerd moest worden en de resterende Fiets-Fit trainingen niet meer mee kon doen. Erg jammer. De saamhorigheid was groot toen er de volgende training werd besloten om een klein bedrag in te leggen om een klein cadeau voor deze deelnemer te kopen. Echt geweldig! Elke zaterdagmorgen stonden de deelnemers vol goede moed weer om 10:00 uur bij Buitengewoon Holten om verder te gaan met zijn of haar mountainbike technieken en om te werken aan de conditie. Tijdens de lessen konden de trainers gebruik maken van de hulp van Henrie Breuker. Henrie zorgde bij de trainingen voor het vervoer van diverse materialen zoals de wip, planken, verhogingen en speelgoed die werden gebruikt tijdens de trainingen. Op de laatste dag zorgde Henrie voor het vervoer van 27,5" en 29" mountainbikes, zodat de deelnemers deze na de les konden testen. Een leuke aanvulling van deze Fiets-Fit editie. Tijdens de laatste training werd er dieper ingegaan op andere zaken wat met het fietsen te maken heeft, Henk Vasters vertelde over de verschillende kleding en schoenen. Over voeding en drinken voor tijdens en na het mountainbiken. Tevens werd er uitleg gegevens wat er allemaal in een rugzak van een MTB instructeur of begeleider zit. Wat moet je doen als er tijdens het mountainbiken een ongeluk gebeurt. Hoe onderhoud je je eigen fiets? Hoe bereid je je voor op een toertocht. Over en weer werd er van gedachten gewisseld. Aan het eind van de Fiets-Fit lessen kregen alle deelnemers een Fiets-Fit certificaat uitgereikt. Dit was wel verdiend en werd ook door iedere deelnemer met trots in ontvangst genomen. De reacties van de deelnemers en trainers zijn erg positief en het Fiets-Fit programma dat door de WVH in samen werking met de NTFU werd georganiseerd, mag in Holten als zeer geslaagd worden beschouwd.

Als aansluiting op deze Fiets-Fit editie heeft de WVH het "Laagdrempelig mountainbiken" gestart. Elke zondagmorgen om 9:30 uur vertrekt er een groep mountainbikers richting de diverse mooie plekken rondom Holten. De groep is bedoeld voor (beginnende)mountainbikers die op een rustige dus laagdrempelige manier willen fietsen. Iedereen kan gezamenlijk genieten van de mooie natuur die o.a. de Holterberg te bieden heeft. In het voorjaar van 2014 zullen op diverse plaatsen in Nederland weer Fiets-Fit lessen worden gegeven. In deze editie kunnen deelnemers kiezen tussen lessen mountainbiken en race fietsen. Dus ook voor de wielrenners wordt er een Fiets-fit georganiseerd. Een ideale opstap naar de ontdekking van een sport die je zowel individueel als gezamenlijk kunt uitoefenen. Feit blijft, mountainbiken kan verslavend zijn!

De Wielervereniging Holten is per 1 januari 2014 op zoek naar:

E.H.B.O.-ers (of leden die een cursus E.H.B.O. willen volgen) Belangstellenden kunnen contact opnemen met Sissy van Bruggen of met één van de overige bestuursleden.

Storck en ktm 27,5” te Vorden Komt het verschil door het materiaal of door de rijder? Door pech in Holten werd er een nieuw 27,5” gelegenheidsduo geboren. De één is vol geveerd, de andere is een hardtail. Na aankomst bij de veldtoertocht in Vorden werden er deze morgen twee rijders aan elkaar gekoppeld. Wie rijdt wie er uit, de één met crosscountry achtergrond en de andere een BMX achtergrond. Tijdens een stukje op de Lochemseberg had de Storck de grootste moeite om de KTM te volgen. Gevolg, sprongen van enkele meters. Mederijders keken de ogen uit. Voor de één een standaard actie. De mederijders hoorde ik denken: ‘die zijn gek’. Achteraf kwam ik er achter dat dit een stukje was op strava. En de KTM had zondag wel even de tweede tijd gereden. SUPER ! Het gevolg was wel dat hardkamers eventjes weer synchroon gezet moesten worden door de hoofdrolspeler. Bochten, ook dit is een probleem voor de volgers. Hoe plaag je onbewust je mederijders. Je gaat keurig voor ze op kop rijden. Je zorgt ervoor dat iedereen mee kan in de door jou opgezette waaier. En dan draait het duo de ultieme strakke bocht. Gevolg is dat er 8 meter afstand is en niemand kan nog aansluiten. En toch nog een bedankje tijdens de pauze voor het kopwerk. Nieuwe of versleten ketting, ruim voor de pauze ging de ketting van de KTM in tweeën, tijdens het bestuderen waarom de aandrijving niet goed liep, lag deze ineens op de grond. Waarschijnlijk een kleine verdraaiing in de ketting. De KTM rijder had gelukkig herstel materiaal bij zich. Na 10 minuten prutsen met een bezande ketting was alles weer in orde. Kijken, afstand houden en acties uitvoeren. Dit ligt alle twee rijders bij uitstek. Gaatje zoeken, er in duiken en mee springen. Dit laatste wordt niet door elke rijder op prijs gesteld. Het file rijden viel gelukkig erg mee. Op één stukje na, ruim na de pauze. Maar de file veroorzaker loste dit keurig op door te vallen in de bocht. De uitspraak ‘in een bocht ligt meestal ook een andere bocht’ klopte perfect. We waren de file gratis en voor niets voorbij gereden. Waar hij in de bochten de wielen goed laat doorrollen, had de KTM de meeste moeite met de rechte stukken want daar kwam hij net iets tekort. Dit geven we graag uit handen. Geert bedankt voor de les. Dit is overigens een 29 er. Ook hier een verschil in materiaal. De Storck rijdt met Tubeles banden en KTM rijdt met binnenbanden. Verder zijn de wielen qua materiaal redelijk gelijk. De uitslag, de Storck is veel lichter dan de KTM. De KTM rijder vliegt liever dan dat hij beide wielen aan de grond heeft. De bochten techniek van alle twee rijders ligt qua techniek ver uit elkaar maar qua snelheid komen ze weer heel dicht bij elkaar. Een lichte fiets kan iets sneller accelereren dan een zware fiets. Wordt het technisch dan zijn beide rijders op hun best. Conclusie: “De één is op het vlakke iets sterker, de andere is stuurtechnisch net iets beter”. Kortom, een perfect team, keurig in balans. De zwakke puntjes van de ene worden door de sterke punten van de ander keurig gecompenseerd. Storck en KTM

De fietser en zijn uitrusting In De fietser en zijn uitrusting laat Alex van der Hulst een essentieel element van de uitrusting van de fietser (m/v) onbesproken: het lichaam van de fietser. Met andere woorden: zijn toerusting. Hij mag de mooiste fiets hebben en de prachtigste spullen, hij moet er wel mee over Gods wegen rijden, en dat kan alleen met een daartoe toegerust lichaam en een daartoe toegeruste geest. Niet alleen de fiets en zijn uitrusting zegt veel over de fietser, ook zijn lijf spreekt boekdelen. Kijk naar de fietser, en je weet: dat is een klimmer, die daar een stoemper, en die daarnaast een mooiweerfietser. Uitrusting en toerusting vormen uiteindelijk één organisch geheel, en waar het de toerusting van de fietser betreft, vormen ook uiterlijk en innerlijk één geheel. Het is een onontwarbare kluwen van esthetische, motorische en psychologische kenmerken. Die kenmerken, die kwaliteiten zijn niet gegeven, die staan niet vast, nee, die zijn manipuleerbaar, veranderbaar, trainbaar. Dat laatste is verre van eenvoudig, maar het kan. Zelfs eenvoudige, talentloze sukkels op leeftijd kunnen de Joux Plane bedwingen. Of de Ronde van Vlaanderen uitrijden. Heel toevallig weet ik dat. Daarbij geldt: willen is kunnen. Het lichaam dus. Van beneden naar boven. Te beginnen met een even essentieel als controversieel onderdeel daarvan. De benen

Heikel wordt het als het gaat om het scheren van de benen. Hierbij is de controverse heftig. Na een langjarige bestudering van deze kwestie ben ik tot de conclusie gekomen dat de strenge regel uit de wielercode dat de benen te allen tijde geschoren dienen te zijn, voor de gewone fietser (de niet-wielrenner) geen enkel praktisch doel dient en alleen een esthetisch gebod is, met een sociologische saus. Mooi (volgens anderen), onder dwang (van anderen). Het is dresscode. Net als die witte sokken. Ik vertoon hierbij een zekere tweeslachtigheid: geschoren benen vind ik weliswaar mooier dan ongeschoren benen, zeker als ze bruin zijn en glimmen van massageolie of zweet, maar aan deze gedwongen dresscode doe ik zelf niet mee. Teveel gedoe, al dat scheren. En waar hou je op met scheren? Ook zoiets. Gelukkig heb ik van groepsdwang nooit veel last gehad. Ik draag ook zwarte sokken, maar dit terzijde. Er bestaat nog een tweede esthetisch gebod aangaande de benen: de benen horen zongebruind te zijn en het bruin dient zich ter hoogte van het begin van de koersbroek scherp af te tekenen van het wit van de rest van het bovenbeen. Uiteraard geldt deze dresscode vooral de fietser met een blanke huid. De billen

Cancellara’s benen De benen vormen het pronkstuk van de fietser. Fietsers baltsen met hun benen. Hun benen zijn slank, gespierd en bruin. Althans, dat is het streven. De slankheid en gespierdheid van de benen is deels een kwestie van genetica, van aanleg en daarmee van geluk, en deels een kwestie van trainingsarbeid, voeding en – mogelijk – anabolica. Tony Martin heeft andere benen dan Chris Froome. Ergens in het midden ligt het ideaal: de benen van Fabian Cancellara. Fietsers, gaat henen en ga trainen!

De billen vormen de schakel tussen benen en romp, en vormen daar, esthetisch gezien, een rechtstreekse afspiegeling van. Billen dienen strak en rond te zijn, daar ben ik heel helder in. Billen zijn immers spieren. Alles wat daarvan afwijkt duidt op verwaarlozing en onverschilligheid. Dikke billen op een smal zadel zijn een belediging voor de fiets. Ach, het is maar een mening. De romp De romp heeft een buitenkant en een binnenkant. De buitenkant is daarbij een afspiegeling van de binnenkant, zijnde alle fysieke

dresscode vooral de fietser met een blanke huid. De billen

realiseren dan bij de benen. Veel in de zon fietsen en weinig in de zon liggen helpt. En waarom zou je ook in de zon liggen als je op dat moment ook kunt fietsen?

De billen vormen de schakel tussen benen en romp, en vormen daar, esthetisch gezien, een rechtstreekse afspiegeling van. Billen dienen strak en rond te zijn, daar ben ik heel helder in. Billen zijn immers spieren. Alles wat daarvan afwijkt duidt op verwaarlozing en onverschilligheid. Dikke billen op een smal zadel zijn een belediging voor de fiets. Ach, het is maar een mening. De romp De romp heeft een buitenkant en een binnenkant. De buitenkant is daarbij een afspiegeling van de binnenkant, zijnde alle fysieke processen aangaande spijsvertering, metabolisme, bloedsomloop, etcetera. Deze worden gestuurd door het hoofd, door de hersenen. Ook bij de vorm van de romp geldt: dit is deels genetisch bepaald, deels gedragsbepaald. Wat het gedrag betreft geldt de oudhollandse tegeltjeswijsheid: elk pondje gaat door het mondje. Hoe dit ook zij, zwaarlijvigheid wordt in het fietserspeloton net zo min geaccepteerd als zwarte sokken onder een bolletjestrui. Dit wordt evenwel nooit expliciet uitgesproken. Geen dikke buiken op een racefiets, zo luidt de impliciete, stilgezwegen mores, en al helemaal niet op een dure. Om van de dikke buik af te komen dient veel te worden gefietst. Hier openbaart zich een Catch 22 situatie. De armen Voor de armen geldt hetzelfde als voor de benen: deze dienen slank, gespierd en bruin te zijn. Ook hier geldt de tanlinecode, al is een scherpe scheiding tussen bruin en blank bij de armen wat lastiger te

De armen mogen behaard zijn. Het nog wel eens geuite praktische argument voor het scheren van de benen – dat dat bij valpartijen onnodige schade en pijn zou voorkomen – wordt hiermee impliciet naar het rijk der flauwekul verwezen. Daarbij: hoe je het ook wendt of keert, de combinatie geschoren benen – zeer behaarde armen blijft een rare. Qua esthetiek. Tatoeages zijn verboden. De ontevredenheid over het eigen lijf dient op een andere wijze te worden aangepakt. Het hoofd Net als de romp heeft het hoofd een buitenkant en een binnenkant. Wat de buitenkant betreft is de dresscode simpel: geen gezichtsbeharing. Geen volle baarden, geen snorren. Dat is geen gezicht. Glad geschoren is hier de eis. Een Laurens ten Damlook wordt eigenlijk niet gedoogd. Bakkebaarden nog net. Lucien Petit-Breton is een stijlicoon uit het verleden. Ten aanzien van de hoofdbeharing geldt: niet te lang; geen wapperende haren onderuit de helm. Ook hier is de dresscode hard en hardnekkig. Piercings zijn uit den boze. Wie een piercing heeft, heeft een gaatje in zijn hoofd.

Tenslotte: de binnenkant van het hoofd. Hier, in de geest, schuilt de renner, zo heeft Tim Krabbé ons allen ooit duidelijk gemaakt. Hier geldt het oude paradigma van de Klisjeemannetjes: fysiek is altijd psychisch! Dat de medische wetenschap daar inmiddels wat anders tegenaan kijkt doet niet ter zake. Het esthetische, motorische en psychologische zijn onderling verbonden. Het esthetische is gevolg van het motorische, het motorische op zijn beurt weer het gevolg van het psychologische. Het lichaam vereist onderhoud. Een fietser zorgt goed voor zichzelf. Dan gaat hij er vanzelf goed uitzien. En zich vanzelf goed voelen. Moraal heet dat. Mens sana in corpore sano.

Frank van Dan (“het is koers”)

WV Holten op internet Het afgelopen jaar is de wielervereniging een stuk actiever geworden op het internet. Naast de gebruikelijke webpagina (www.wvholten.nl) is er een twitteracount opgezet, een besloten facebookgroep voor gebruik door leden van de wielervereniging en een facebook-pagina voor leden en nietleden. Er wordt actief geplaatst en gedeeld door een aantal leden, maar we kregen signalen dat nog niet iedereen goed zijn weg weet te vinden en wellicht wat meer toelichting of ondersteuning zou willen in het gebruik van de verschillende pagina’s die we gebruiken. Uiteraard komen we daar graag een keer aan tegemoet. Mocht je al helemaal thuis zijn op social media, ga dan rustig verder met het volgende artikel in het clubblad. Als je totaal een behoefte hebt om op facebook actief te zijn, dan geldt hetzelfde. Maar wanneer je tot de groep behoort die die graag iets meer zou horen over dit onderwerp dan willen we je vragen het volgende (korte) formulier even in te vullen : www.wvholten.nl/formulier We willen graag weten of er voldoende behoefte bestaat om een bijeenkomst te organiseren, zodat we jullie een beetje op weg kunnen helpen. Afhankelijk van de reacties, zal hier in overleg met het bestuur een besluit over genomen worden.

Voor de volledigheid nog even alle plekken waar de wielervereniging voor de buitenwereld te vinden en volgen is: www.wvholten.nl www.facebook.com/WVHolten www.twitter.com/wvholten

25 Jaar fietsvakanties (deel 1) In 2013 heb ik een 25-jarig jubileum gevierd. In 1988 ging ik, samen met Henk, voor het eerst op een fietsvakantie. De Oad reed dat jaar voor het eerst met een fietsvolgbus van kust naar kust door de Pyreneeën. Dit leek voor ons een ideale mogelijkheid om kennis te maken met meerdaagse fietstochten door het hooggebergte. Er zouden nog vele vakanties volgen. Inleiding In 1988 had ik al wel het nodige fietservaring. Ik had al 3x TBT en 1x Limburgs Mooiste gereden. Het rijden in het hooggebergte is natuurlijk wel andere koek. Het concept van de fietsvolgbus sprak ons wel aan. In zes fietsdagen zou je in de lengte door de Pyreneeën rijden, waarbij de bagage in een bus vervoerd werd, maar waarbij je ook zelf in de bus kon stappen. Hoe breng je 25 jaar fietsindrukken over? Ik heb het oude alfabetconcept gehanteerd, 26 cols met een eigen verhaal. Naast de naam staat vermeld: land, hoogte, aantal beklimmingen. Angliru, Alto de (Sp, 1570m, 1x) Sinds ongeveer 15 jaar wordt de Angliru met enige regelmaat beklommen tijdens de Vuelta. Na het voltooien van mijn 100-Cols tocht werd het tijd om deze beklimming op te zoeken. Het is wel ver reizen, want vanaf de Pyreneeën moest ik nog bijna 500 km. De Angliru ligt ca 10 km onder Oviedo. Het was wel even zoeken want het is een weg dat nergens naar toe gaat. Op de top is een parkeerplaats aangelegd. Er staat een klein, vervallen (schuil)huisje. Je komt hier hooguit een aantal wandelaars en een schaapsherder tegen. Je moet niet met slecht weer omhoog rijden, want met stijgingspercentages tot 23,6%, gaat het achterwiel snel slippen. Een temperatuur van ruim 30 graden is echter ook geen pretje. Op het steile stuk moest ik er toch even af. Op zo'n steil stuk kun je niet eens recht de weg oversteken! De afdaling is ook een beproeving. Er kwamen zo veel

krachten op het achterwiel te staan, dat de velg scheurde. Met een achterwiel zo krom als een hoepel, werd rustig teruggereden naar het hotel. Gelukkig had ik de hybride bij me voor de rest van de vakantie. Burdincurutcheta, Col de (Fr, 1135m, 2x) Deze col staat niet op de lijst om de spectaculaire klim of een bijzondere gebeurtenis. De naam alleen al is voldoende om deze Baskische col op de lijst te zetten. Vooral als je de r laat rollen, krijg je een heerlijke, stoere naam. Croce Domini (It, 1895m, 1x) In 2002 heb ik 2 weken lang in één hotel in Pérgine Valsugana gezeten. Vandaar uit kun je vele tochten maken. Een paar keer heb ik de auto meegenomen voor een rit iets verder af van het hotel. Op 13-07-2002 wilde ik de Croce Domini beklimmen. De weersvoorspelling was niet al te best, maar 's morgens was het gewoon droog. Ik zette de auto nabij San Antonio aan het Lac d'Idro. In het laatste deel van de klim hoorde ik ineens een onweersbui achter mij. Het begon af en toe te regenen. Ik schuilde een paar keer. Net na de top keek ik in een donkere bui boven Breno. Ik had aan die kant willen afdalen, maar zag daar toch maar van af. Nu begon het echt hard te regenen. Ik heb een hele tijd staan schuilen onder een galerij. Toen het even droog werd ben ik snel weer richting mijn auto gereden. Er lag zelfs hagel langs de weg en het was erg koud. Zo'n 6 km onder de top was een grote hoeveelheid stenen de weg opgespoeld. Normaal stuur je hier rustig tussen door, maar ik had het zo koud dat ik dit niet durfde. Terwijl ik tussen de stenen door strompelde, stopte een Italiaans echtpaar. De man bood aan om mij mee te nemen. Aangezien ik na de afdaling ook nog weer een stukje moest klimmen, nam ik dit aanbod graag aan. Hij klapte de achterbank plat, de fiets werd ingeladen en ook ik moest achter in. Het was niet comfortabel, maar ik werd netjes bij mijn auto afgezet.

De gevolgen van de afdaling van de Angliru Donon, Col du (Fr, 727m, 4x)

De Donon is één van de grotere cols aan de noordkant van de Vogezen. Verscholen in de bossen ligt aan de zuidoost-kant het Hotel Neuhauser. Vanuit het restaurant kun je 's avonds de reeën langs de bosrand zien lopen. Het komt maar zelden voor dat ik 2x in hetzelfde hotel zit tijdens een vakantie, hier zat ik zelfs 2 jaar achter elkaar. Eind jaren '90 kwam ik voor het eerst in de Vogezen en keer hier bijna om het andere jaar in het voorjaar terug om te trainen. De Donon werd in 2000 2x genomen. In dat jaar begon ik in Saverne aan de 100-Cols tocht. Aan het einde van de eerste etappe daalde ik van de Donon af naar Neuhauser. De volgende dag reed ik de col weer op om de tocht te vervolgen. Van de organisatie kreeg ik commentaar dat dit wel erg omslachtig was. Op mijn argument "De Donon is toch geen straf om op te rijden", moest hij mij gelijk geven. Envalira, Port d' (And, 2408m, 1x) In 2011 werd vanuit Ax-les-Thermes deze col in Andorra beklommen. Van de top heb ik niet zo erg veel gezien. Bij de grens reed ik de mist in en pas op de terugweg kreeg ik weer goed zicht. Wat wel duidelijk werd, was dat er een groot prijsverschil bestaat in de benzineprijzen tussen de beide landen. Op de top kom je maar liefst 4 benzinepompen tegen. Forcola di Livigno (Zw/It, 2315m, 2x) De Forcola di Livigno, op de grens van Italië en Zwitserland, werd 2x genomen tijdens een rondrit. De eerste keer vanuit Bormio, de tweede keer vanuit la Punt aan de voet van de Albulapass. Vooral de tweede rondrit is mij bij gebleven. Na de passage van de Berninapass (2328m) daal je een 3,5 km af, om dan linksaf de Forcola op te draaien. Van deze kant is het maar 4 km tot de top. Na de afdaling kom je in Livigno. Hier kun je rechtsaf naar Bormio, maar ook rechtdoor langs het stuwmeer naar de Munt la Scheratunnel. Deze tunnel is enkelstrooks en 3,4 km lang. Via stoplichten wordt geregeld dat het verkeer om de beurt de tunnel kan passeren. De tunnel is verboden terrein voor fietsers. Ik dacht ongemerkt wel door de tunnel te komen ("mijn naam is haas, ik weet van niks"), maar ik werd door een man teruggefloten. Het bleek de chauffeur te zijn van de shuttleservice waar men verplicht gebruik van moest maken; kosten € 5,-. De fiets werd ingeladen en net voordat wij de tunnel in zouden rijden, sprong het stoplicht op rood. De chauffeur zat in het Italiaans te mopperen. Doordat hij verbinding met de andere zijde heeft, kreeg hij alsnog eerder groen. Met een noodgang scheurde hij door de tunnel, het leek wel een achtbaan. Gelukkig waren het lange

rechte stukken. Binnen een paar minuten stond ik aan de andere kant van de tunnel. Groβglockner (Oos, 2504m, 2x) De hoogste berg van Oostenrijk mag niet ontbreken op de lijst. Naast de twee beklimmingen over het hoogste punt, ben ik ook nog een keer bij de Franz Joseph Höhe geweest, een zijweg naar een gletsjer. De Großglockner Hochalpenstraße is 48 km lang. Op één dag werd de berg van beide kanten beklommen. Met zware bewolking werd aan de klim begonnen. Toch kon ik met korte mouwen en korte broek omhoog. In een bocht stond een man die van boven kwam. Ondanks een lange broek en regenjas had hij het duidelijk koud. Er stond mij nog wat te wachten. Toen ik in de afdaling op 2000m hoogte lek reed, was het verwisselen van de band niet eenvoudig met de koude handen. Tip: bezoek aan de zuidkant het prachtige kerkje van Heiligenblut. Huez, l'Alpe d' (Fr, 1860m, 3x) De Hollandse berg werd 3x beklommen. Twee keer vanuit Bourg d'Oisans, waarvan één keer tijdens de Marmotte in 1996. Tijdens deze beklimming moest het laatste stuk nog gesprint worden door het dorp. Het zou er om spannen of ik binnen 10 uur de tocht kon voltooien. Gelukkig lukte dat. Eigenlijk zijn de minder bekende kanten veel mooier. Twee dagen voor de Marmotte zijn Henk en ik over de Col de Sarennes gekomen, de weg waarover de Tour in 2013 afdaalde. Je hebt vanaf deze kant uitzicht op het vliegveld van Alpe d'Huez. Deze heeft een korte baan, met een rare knik er in. Ook aardig is de weg vanaf le Freney-d'Oisans, die vanaf de oostkant uit komt in La Garde; een smalle weg hoog langs de bergwand met een diepe afgrond. De bekendste kant van een berg is lang niet altijd de mooiste kant. Sommige bergen rij ik om de bekendheid, maar ik rij net zo graag over een bergweggetje waar in geen 40 jaar een asfalteermachine is geweest. Nog mooier zijn de wegen die, door de aanleg van een tunnel, buiten gebruik zijn gesteld.

Actiefoto tijdens Marmotte 1996 Iraty, Col d' (Fr, 1327m, 2x)

De Col d'Iraty in de Pyreneeën is een col met een twijfelachtige naam. De laatste 10 jaar zijn op diverse cols in Frankrijk bordjes geplaatst met afstand tot de top, hoogte en stijgingspercentage. Vanuit St.Jean-Pied-dePort reed ik over de Burdincurutcheta richting de Col Bagargui. Langs de weg verschijnen ineens bordjes richting de Col d'Iraty. Nu wist ik wel dat 1 km voor de Bagagui ook nog de Heguichouri lag, maar van de Iraty had ik nog niet eerder gehoord. Op de kaart kwam wel een plateau en een forêt met die naam voor, maar geen col. Uiteindelijk bleken de collenbordjes van de Bagargui en de Iraty slechts een paar meter bij elkaar vandaan. Het is dezelfde col! De afdaling leverde nog een angstig moment op. Door schaduwwisselingen door de bomen had ik een gat in het wegdek niet gezien. Met een harde klap knalde ik door het gat. Dat moest een lekke band opleveren, dat kon niet anders. Maar het leek er op dat ik gewoon door kon, tenminste, daar leek het in eerste instantie op. Net toen ik dacht dat de band het had overleefd, begon in een bocht het achterwiel te schuiven. Ik kon nog net overeind blijven. De band moest toch gewisseld worden. Toen pas ontdekte ik dat ik met de klap de pomp verloren was. Kon ik eerst een stuk teruglopen. Gelukkig lag de pomp goed zichtbaar op de weg. Joly, Col du (Fr, 1989m, 1x) Op de cols kun je van alles tegen komen: wandelaars, automobilisten, racefietsers, ATB'ers, downhillers, maar mensen op skies of met een roeiboot! Op de Col du Joly heb ik met verbazing staan kijken naar een man in een rolstoel die over een onverharde weg zelfstandig de col op kwam rollen. Ik weet niet waar vandaan hij is gekomen, maar hij moest zich flink inspannen om naar boven te komen. Kronplatz (It, 2273m, 1x) Jaarlijks kijk ik naar de grote ronden op tv en welke beklimmingen in de routes worden opgenomen. Al meerdere keren is de klim naar Kronplatz in Süd-Tirol opgenomen als klimtijdrit in de Giro. Het was wel even zoeken op mijn (Italiaanse) kaart van de streek waar deze klim ligt. De klim stond daar op onder de Italiaanse naam; Plan de Corones. In 1999 was ik al onderlangs de klim gereden. De laatste 5,4 km starten op de Passo Furcia (1759m). Toen heb ik dit laatste stuk laten liggen, maar in 2012 moest het toch maar eens gebeuren. Hoewel ik uit de rapportages van de Giro wist dat de weg slecht moest zijn, ging ik er toch heen met het idee dat het met een racefiets te doen was; de Giro ging immers ook hier naar boven. Het werd wel snel duidelijk waarom deze klim alleen als klimtijdrit is opgenomen. Ruim 4 km van

deze klim is onverhard. Op sommige stukken is de weg zo slecht dat je er nauwelijks met een racefiets kunt fietsen. In de laatste km ligt er beton, maar gaat de weg ook steil omhoog. Het is dan ook niet verwonderlijk dat je hier op de top nauwelijks racefietsers, maar alleen ATB'ers en downhillers tegen komt. Linge, Collet du (Fr, 975 m, 2x) De Collet du Linge, nabij Munster in de Vogezen, lag tijdens WO 1 midden in de frontlinie. In de directe omgeving zijn ca 17.000 soldaten gesneuveld. Op de col is een museum gevestigd over de strijd. Om het museum liggen de loopgraven nog. In 2010 heb ik tijdens een regendag een uur door het museum en de loopgraven gelopen. Zeer indrukwekkend. Het besluit om een keer het museum te bezoeken had ik al in 1998 genomen tijdens de eerste passage van de col. Ik heb toen een wandeling gemaakt door het bos. Op de vindplaatsen van gevallenen staan witte kruisen, met daarop de vinddatum. Je komt nog relatief recente data tegen, tot in de jaren '70. Dit geeft wel een apart gevoel. Tijdens de wandeling vermijd je om stenen opzij te schoppen, je weet maar nooit wat er onder vandaan komt …

Madeleine, Col de la (Fr, ….m, 10x) Er zijn een aantal benamingen die je vaker tegen komt, soms zelfs in verschillende talen. Denk daarbij aan de Kruisberg / Col de la Croix en Col de l'Homme Mort / De dode man. De Col de la Madeleine is een naam die vaker voor komt. De meesten zullen denken aan de Alpencol van 1993m tussen La Chambre en Aigueblanche. Op mijn collenlijst komt de naam echter nog twee keer voor. Aan de zuidkant van de Iseran heb je net na Lanslevillard een pukkeltje zitten. Vroeger leek alleen de top aan het oude weggetje langs het kapelletje voor de col door te gaan, maar tegenwoordig staat er ook een collenbord aan de doorgaande weg. Op de zuidflanken van de Ventoux tussen Bedoin en Malaucene ligt een andere Madeleine. Dit is de laagste van de drie op mijn lijst met 448m. N t/m Z Wordt vervolgd in het volgende Kettingblad. Gerrit Luggenhorst

Holterbergtoppers gaan fietsen voor goed doel

De trainingsschema’s liggen klaar en er wordt inmiddels volop getraind door de Holterbergtoppers, een groep fanatieke fietsers uit Holten, Rijssen en omstreken die van 31 augustus tot 8 september de Tour for Life 2014 hopen te fietsen.

Het sponsordoel is de noodhulporganisatie Artsen zonder Grenzen en het betreft een pittige toertocht van 1250 kilometer in acht dagen. Vanuit Bardonecchia in Noord-Italië fietst men naar de Cauberg in Limburg. Maar om hieraan te kunnen deelnemen is per team een minimaal bedrag van 15.000 euro nodig. “Het is de eerste keer dat we hieraan meedoen en we moeten zelf ook 375 euro per persoon inleggen, maar we vinden het een heel belangrijk doel. Wanneer ergens een ramp plaatsvindt, zoals laatst op de Filippijnen, dan is de noodhulporganisatie Artsen zonder grenzen er als eerste bij om hulp te verlenen en de slachtoffers bij te staan. Daar is nu eenmaal veel geld voor nodig”, meent deelnemer Hans Bloemendal van Fietsplus Bloemendal in Rijssen. De groep bestaat uit negen Fietsers en vier begeleiders. De begeleiders zorgen ervoor dat alles netjes geregeld is; van eten en drinken, tent inrichten tot het masseren van de spieren. Bloemendal: “We hebben er heel veel zin in maar het is niet niks. Je moet heel wat Tour de France colletjes overwinnen, je zit 8 à 10 uur per dag op de fiets en de weg is nooit vlak. Maar dat is tevens de ultieme uitdaging”.

De komende tijd zullen de Holterbergtoppers ch op diverse plekken en festiviteiten laten zien om dit doel waar te kunnen maken. Er is bijvoorbeeld een mountainbiketocht op zondag 16 maart met een MTB workoutdemo door Bart

van Zelst. Wie hieraan deelneemt steunt het Artsen zonder Grenzen project van de Holterbergtoppers. De start is tussen 9.00 en 10.00 uur aan de Deventerweg 87 in HoltenDijkerhoek (30 kilometer of twee keer 30 kilometer in samenwerking met D.A.B. en het inschrijfgeld is 11 euro). Koffie, erwtensoep en verzorging onderweg is inbegrepen. Ook worden er door de deelnemers zelf loten verkocht waarbij mooie prijzen te winnen zijn. Wie een steentje wil bijdragen aan het bovengenoemde goede doel kan een gift overmaken op rekeningnummer NL13RABO0138624364. Zie ook: www.holterbergtoppers.nl en www.tourforlife.nl . Teamleden: Theo Zweers, Gerald Jansen, Wim Wibbelink, Erik Huzen, Hans Jansen, Egbert Rietberg, Hans Bloemendal, Jan Willem Smit, Marinus Nijland, Marinus Baltus, Mandri Voortman, Erik Rietberg en Jelte Jansen.

(Bron: West Twente - dinsdag 4 februari 2014)

De fietser en haar uitrusting Hij schreef het echt, de fietser en ZIJN uitrusting. Alsof wij niet meetellen. Ja, in een reactie kwam nog een schamel naschrift, zoiets als: ‘Ik schreef m/v’, met daarbij nog een opmerking over lichaamsbeharing. Alsof wij vrouwen niet weten dat onze benen te allen tijde glad geschoren, geëpileerd, gewaxt, geharst dan wel gelaserd dienen te zijn. Het lijkt me duidelijk, het is tijd voor De fietser en HAAR uitrusting. Want ja, daar moeten we Frank van Dam gelijk in geven: de fietser kan nog zo’n prachtig ros onder de billen hebben en daarbij de meest kekke setjes aantrekken, zolang het lijf niet meewerkt, blijft het behelpen.

Nog even ter verduidelijking: mijn vingers blijken bijzonder veel moeite te hebben met het tikken van het woord fietsster. Ik neem ze dat niet kwalijk. Fietsster is typisch zo’n woord dat qua lulligheid weinig onderdoet voor het koppel dat iedere zondagmiddag op identieke Gazelles stapt en met ferme tred over ’s Heren wegen peddelt, de eveneens identieke Human Naturewindjacks nonchalant klapperend in de wind. De fietser is het dus, en HAAR uitrusting. Dat gerei waarmee wij cols, polders, kasseien, modder en verzengende hitte bedwingen. Omdat wij dat dus eigenlijk heel goed kunnen. Al zijn we daar zelf niet altijd even zeker van. De benen Ach, daar begint de ellende al. Wij en onze benen. Nooit goed. Te kort, te dik, te stakerig of te flubberig, de knieën te dicht bij of juist te ver uit elkaar, de huid meestal te wit en het oppervlak te vaak ontsierd door te veel cellulitis (voor de heren: cellulitis is een moeilijk woord voor putjes en kuiltjes in billen en dijen). Hier fnuikt zich bovendien het feit dat de meeste koersbroekontwerpers en -fabrikanten aan onze soort moeten wennen en niet op de hoogte zijn

van onze gevoeligheden. Want Marianne Vos en Marijn de Vries mogen dan superstrakke, supergespierde en superslanke onderdanen hebben, de meesten van ons kennen die luxe niet. Dus wat doen die vermaledijde strakke elastieken onderaan de pijpjes van de broek? Of denken deze broekverkopers dat wij rollade zo lekker vinden dat we er zelfs op de fiets liefst iedere seconde aan denken? Natuurlijk zeggen de heren dan dat we gewoon wat harder moeten trainen, maar hé, wij hebben dus wel meer te doen, niet? Of maken jullie het toilet en de badkamer in het vervolg zelf schoon? Nee, het is hoog tijd dat die broekverkopers wat meer rekening met ons houden, zodat wij ons net even iets prettiger voelen op ons blinkende ros. En heren verkopers, vergeet niet dat deze minimale aanpassing grote gevolgen kan hebben: wanneer uw broekjes onze benen niet langer zo schaamteloos afknellen, zal het aantal afnemers van uw waar alleen maar toenemen. Dus hup! Aan de slag! Over gladde benen hoef ik eigenlijk niets te zeggen, de gladde benen moeten voor ons net zo vanzelfsprekend zijn als de gelakte teennagels in de zomer. De witte benen vergen echter nog wel wat aandacht. De zonnebank is geen goed idee want ziekmakend op de lange duur. Een mogelijke oplossing is de zelfbruinende crème, maar de eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat ik daar, ondanks mijn oogverblindend witte melkflessen, geen ervaring mee heb. Ik zet zelf gewoon een zonnebril op; worden de benen direct bruiner van. Maar goed, de schrijver van De fiets en ZIJN uitrusting heeft natuurlijk gelijk als hij zegt dat de

benen gewoon bruin moeten zijn. Met scherp randje. Hoe wij dat in bikinitijd op dienen te lossen, weet ik eigenlijk ook niet. De billen Je voelt ze als je inhaalt of wordt ingehaald. De keurende blikken waarvan jouw wederhelft immer beweert dat zijn vrienden die vanachter hun wielerbrillen ook altijd werpen. Maar hij niet. Nooit. Ach, de schat. Gun hem dit leugentje dames, het gaat nu even om ons en onze billen. Wanneer wij ons met brutale blikken geconfronteerd weten, gaan de radartjes direct aan het werk: m’n kont is te dik, te breed, te lomp of te rond. Maar weet dan dat wij met diezelfde kont dus wel flink door weten te trappen. En weet ook dat de meeste heren de handen toch liefst over een ietwat gevulde en zachte bilpartij laten glijden. Dat wil echter niet zeggen dat wij de boel maar moeten laten gaan, hè! Te veel kont doet het zadel geheel en al uit het zicht verdwijnen en dat is bepaald geen aanbeveling voor onze edele fietssport. Houd jezelf dus in toom en zorg ervoor dat het zadel te allen tijde zichtbaar blijft – ook in de winter! De romp Kijk, hier hebben wij te maken met een verschil tussen man en vrouw. Want ja, als we hier geen afdoende maatregelen nemen, trekt de zwaartekracht ons hier net iets krachtiger naar beneden. Nee, op de fiets spring je niet, maar wie heeft je ooit wijsgemaakt dat een sport-bh alleen is bedoeld voor springerige vormen van sportbeoefening? De sport-bh is een essentieel onderdeel van onze fietsuitrusting, laat dat duidelijk zijn. Hoewel de heren het zullen waarderen als wij onze cup D over het stuur draperen, geeft zo’n vertoning in werkelijkheid geen pas. Wij nemen onze sport serieus: de dames die hun boezem niet met een Hemaatje wensen plat te drukken, kunnen zich beter in sexy singletje naar de sportschool reppen.

Dat gezegd hebbende dient er ook nog enige aandacht te zijn voor dat wat zich onder onze boezem bevindt. De buik, inderdaad. Ook weer zo’n lichaamsdeel dat het eigenlijk nooit goed doet, want altijd te dik, te veel rollen, te flubberig en na een, twee of drie zwangerschappen veel te slap. Hier rest slechts één bindend advies: de buikspieroefening. Want al eens goed gekeken naar de veel te volle fietser wiens bovenbenen bij elke trapbeweging in contact komen met de buik? Precies! Iedere ochtend vijf minuutjes buikspieren dus. De armen Eindelijk een lichaamsdeel waar we vaak wel aardig tevreden over zijn. Nou ja, de kipfiletjes zijn vervelend, maar over het algemeen minder dramatisch dan buik, billen, borsten en buik. Het spreekt voor zich dat wij ons slechts dan met korte mouwtjes vertonen wanneer onze armen enige teint hebben opgedaan. Maak het echter niet te bont: onze schouders blijven van onszelf; het kekke wielerhemdje zou zelfs Madonna del Ghisallo gillend haar kerkje uitjagen. Eenieder die zichzelf als fietser serieus neemt, houdt zich nu eenmaal verre van blote schouders op de racefiets. Verder mogen tatoeages voor de heren dan verboden zijn, voor ons geldt dat verbod niet. Dat wil echter niet zeggen dat wij hier niet enige regels in acht dienen te nemen. De tatoeage neemt nooit of te nimmer de vorm van een mouw aan en ook de diepzwarte tribals zijn uit den boze. Een tatoeage is subtiel en bevindt zich in de ideale situatie aan de binnenzijde van de pols. Wat je verder aan plakplaatjes onder je wielerkleding verbergt, is overigens geheel en al je eigen zaak. Het hoofd Over het hoofd valt veel zeggen. Heel veel. Wij beginnen echter eenvoudig, bij het oor. Oorbellen zijn in orde, maar houd het een beetje binnen de perken: vijf per oor betekent dat je in ieder oor minimaal drie gaatjes te veel hebt laten schieten. Leeglaten

dus. Laat je lange slingers thuis wanneer je op de fiets stapt: oorknopjes of kleine ringetjes volstaan. Dan het haar. De dames met lang haar binden dat vanzelfsprekend samen in een staart of vlecht, welke aan de achterzijde onder de helm vandaan mag komen. De dames die het kapsel wat korter dragen, dienen er in ieder geval voor te zorgen dat de oren vrij zijn, simpelweg omdat dat netter staat.

namelijk in staat vele dingen tegelijk te doen. Seks en het samenstellen van het boodschappenlijstje gaan bij ons prima samen, zo is het nu eenmaal. Deze praktische eigenschap werkt echter ook wel eens tegen ons. Ons hoofd is namelijk nogal streng. De moetens vliegen ons te pas en te onpas om de oren: de was, de boodschappen, de kinderen, de vrienden en vriendinnen, de ouders, de schoonouders, de bedden verschonen, de koelkast uitsoppen, de baas, de partner… En oh ja, de fiets. Terwijl die fiets ons zoveel goeds te bieden heeft! Ontspanning. Kracht. Een gezond lijf. Conditie. Een leeg hoofd. Gezelligheid. Nieuwe horizonten. Maar vooral de ervaring dat we meer kunnen dan ons hoofd vaak schijnt te denken. Uiteindelijk is de fiets vele malen belangrijker dan ons hoofd: in de fiets schuilt onze kracht. En het is aan onze benen, billen, romp en armen om die kracht ten volle te benutten. Zodat we onszelf kunnen bewijzen dat we veel meer kunnen dan ons hoofd denkt. Mariska Tjoelker (“het is koers”)

Door naar het gezicht. Wel make-up, geen make-up? Wat denk je zelf? Wel natuurlijk, hoewel we daarbij niet op dezelfde manier te werk hoeven te gaan als Leontien van Moorsel. Wat zwarte mascara volstaat, waarbij je natuurlijk rekening houdt met het zweetgedrag van je lichaam. De waterproofmascara is niet voor niets uitgevonden, dames! De lippen voorzie je van een lipgloss, een subtiele lipstick of een conditioner, als er maar een beschermingsfactor in zit. Voor wat betreft blush, poeder, foundation en andere artificiële kleuroppeppers: nee, nee en nog eens nee. Als je vindt dat je veel te bleekjes van het ene knooppuntbord naar het volgende fietst, trap je eenvoudigweg niet hard genoeg. Laat dat een motivatie zijn. Tot slot de binnenkant van het hoofd. In ons hoofd schuilt het grootste verschil met onze mannelijke evenknie. Ons hoofd is

PS: dat dit artikel zo her en der persoonlijke frustraties van de schrijver dezes verwoordt, zal de lezer niet zijn ontgaan. Schrijver kan slechts hopen dat de lezer haar dit niet kwalijk zal nemen.

Toeren langs de Côte d’Azur In 2010 ben ik in verband met de Alpenetappe van de 100 Cols in Nice geweest. Daar zie je langs de boulevard palmbomen staan. Dat zie je anders nooit. Voor mij de reden om een keer terug te keren naar die omgeving. Het plan: starten nabij Marseille, door de heuvels naar Nice, een rondje over Monte Carlo en via de kustweg terug. Door de heuvels

hoogte; het hoogste punt van de vakantie.

Het is hier lastig fietsen. De helling wisselt

Omlaag is het weer continu keren en

continu; dan weer steil, dan minder steil.

draaien. Aan het eind van de dag rij ik nog

Bovendien is het asfalt niet erg vlak; het

even door naar Col de Babaou (414 m).

stuitert nogal. Continu draaiend en kerend gaat het omhoog. Het is klam warm en,

De voorspellingen voor dag twee zijn 30 tot

omdat het continu tussen de bomen door

32 graden en veel zon. Langzaam maar

gaat, voel ik geen wind. Na 9 km zwoegen

gestaag gaat het omhoog. Er is weinig

wordt de eerste hoogvlakte bereikt. Nu kan

bijzonder uitzicht, alleen heuvels met veel

ik kilometers

maken. Langzaam golft het

bos. Na de top gaat het een mooi dal in.

iets omhoog. Niet te veel, maar toch. Het is

Duidelijk is te zien waarom het hier altijd

een bijzondere omgeving met kleine, oude

keren en draaien is. Het zijn allemaal korte

bomen op de rotsen. Na 8 km begint dan

uitlopers van heuvels waar je langs draait.

toch

Mazaugues,

Hoog in de heuvels ligt Monastère de la

vandaar door naar La Roquebrussanne.

Verne en, tussen de heuvels door, aan de

Hier kruis ik het parcours van de Tour de

horizon, de Middellandse Zee; de Golfe de

France. De rotonde is al voorbereid op het

St. Tropez.

de

afdaling

richting

gebeuren en de mensen zitten al langs de weg te wachten.

De Col de Gratteloup (225 m) start met 4 km klimmen, dan 6 km

Achter Pignans begint de

golvend boven langs de berg. Hier

laatste verplichte klim van

begint ook direct de klim naar de

de

lang

volgende col en deze klim mag er

klimmen naar de top en ik

zeker zijn. Wat bevat dat kreng

heb geen idee hoe ver het

steile stukjes. Na een ruim 2 km

nog is. De teller staat

bereik ik de Col de Peïgros (340 m),

continu op de gps. Er

die niet op de kaart staat. De weg

staan wel erg veel bochten

die ik wil volgen is alleen voor

op

scherm.

aanwonenden. Het alternatief is een

Wederom is het continu

zandweg omlaag of terug. Ik rij

keren en draaien. Je hebt

gewoon door. Het is een hele mooie

dag.

dat

Het

kleine

is

geen zicht op wat je nog

weg, als je naar de natuur etc. kijkt.

moet. Het eerste uur van de klim zie ik

De weg zelf was al jaren niet meer

alleen de Post en 2 mooie, jonge meiden

onderhouden. Er zitten grote gaten in het

met een lang meetlint. Wat zij daar deden, is

asfalt, soms is er gewoon even helemaal

me nog steeds een raadsel. Ik rij omhoog

geen asfalt, dan weer is de laag zand op het

tot de Notre Dame des Anges, op 780 m

asfalt dikker dan het asfalt zelf. Opletten

dus. Het uitzicht verandert ook. Ik kijk nu

ik in de lange route had zitten. Dat moet ook

richting Golfe de Frejus.

een fantastische weg zijn. Maar ja, dat zit er met dit weer niet in.

Achter La Bouverie begint de volgende klim in de smorende hitte. Het is over 32 graden.

Aan de boulevard langs de Middellandse

Ik heb ondertussen één bidon helemaal leeg

zee is het wel even de kunst om het fietspad

en de tweede schiet hard op. Ik zou wel

richting Nice aan de overkant te bereiken.

meer willen hebben, om iets te kunnen

De gps wil me uiteraard gewoon links de 3-

koelen. Op een parkeerplaats zie ik een

baans

Nederlandse auto. Ik vraag of ze een

voetganger spelen, dat werkt. Direct langs

jerrycan met water hebben. Maar helaas, ze

het kiezelstrand gaat het richting centrum.

hebben alleen flesjes bronwater en die wil ik

Hier ben ik lang niet de enige fietser. Als ik

niet gebruiken om te koelen. Zo erg is het

de kustweg weer moet oversteken, speel ik

nu ook nog niet. Na een klein stukje

weer voetganger. Eventjes slingeren i.v.m.

klimmen daalt de weg; zo koel ik wel iets af.

eenrichting en het hotel wordt bereikt. Hier

Beneden is een picknickplaats aan de rivier.

moet ik eerst betalen voor de twee nachten,

Hier vul ik een bidon om mee te koelen, dan

dan mag ik naar binnen. De fiets gaat de

kan ik de rest gewoon opdrinken

trap af; de kelder in. Na een korte rust wordt

weg

op

hebben.

Even

voor

nog ruim anderhalf uur gewandeld door De eerste twee dagen waren goed voor

Nice. Het oude centrum en de Colline du

twee keer 117 km en resp. 1900 en bijna

Château zijn zeker de moeite waard.

1800 hoogtemeters. Gelukkig was in de voorgaande dorpen niet veel te zien.

Rondje Corniches

Vandaag is het anders. In Nice is veel te

Vandaag rij ik de gehele Grand Corniche

zien. Vandaar dat ik direct naar Grasse rij.

naar Menton. Deze weg is ook bereden

Op de kaart navigeren door Grasse valt nog

door Cary Grant en Grace Kelly in de film

niet

toch

‘To catch a thief’. Het is eerst 2,5 km door

Magagnosc op de borden. Nu weet ik dat ik

Nice. Gelukkig staan de Corniches aan-

goed ben. Het klimmen is over gegaan in

gegeven. Eerst komt de Basse Corniche,

toeren boven langs de berg. Op de gps

dan de Moyenne Corniche en daarna de

mee.

verschijnt

Uiteindelijk

links

de

geprogrammeerde route in beeld. Het is bij

een

rotonde

gewoon een kwestie van de juiste afslag pakken en ik kan weer rijden op de gps. Onder langs de kloof passeer ik eerst Le Bar en later Le Pont.

Hier

zie

ik

halverwege de hoge bergwand de weg die

staat

dan

Grand Corniche; alle drie rechtsaf. Als ik de drukte uit rij, begint het ook direct te klimmen. Ik fiets hier in de schaduw, toch staat om 8:45 al 23 graden op de teller. Dat kan nog leuk (warm) worden. Ook als de weg naar rechts buigt heb ik nog steeds zo nu en dan schaduw. Dan, na 8 km klimmen,

bereik

ik

de

eerste col van de dag, de Col des Quatre Chemins (327 m). Hier is nog niet veel te zien, alleen een kerkje dat nu bij een huis hoort. Oh ja, en een steil vervolg van de weg richting volgende col.

verandert spectaculair. In de verte zie ik nog steeds bebouwing. Nu zijn het echter de kustplaatsjes langs de Middellandse Zee. Ik kijk uit over een strak blauwe zee met kleine bootjes en grote jachten. Het eerste wat ik zo zie, is St. Jean-Cap-Ferrat en de Golfe de St. Hospice. Naarmate ik verder klim de

hoek

waaronder

ik

het

schiereilandje zie. Veel verder naar het zuidwesten ligt het vliegveld van Nice. Van hier

af

kijk

ik

bijna

recht

op

de

landingsbanen, die meer dan 10 km hier vandaan liggen.

ik nog steeds niet boven te zijn. De weg blijft klimmen. Alleen het uitzicht is nu anders; ik kijk nu richting Monte Carlo. Dat is van boven absoluut geen mooie stad; het is één en al hoogbouw. Pas voorbij La Turbie begint de weg echt te dalen. Met weer een uitzicht,

goed rijdt. Eerst rij ik een ‘weggetje’ voorbij. Na te zijn gekeerd vind ik een asfaltstrookje van hooguit 1 m breed. Wel mooi asfalt uitzicht na, houdt op. Wat rest is eerst een gravelpad, niet slecht, en daarna beton. Echter, in dat beton zitten trappen. En niet zo maar één of twee treden, nee serieuze trappen met wel 20 treden. Dat is dus lopen en slepen met de fiets. Maar goed, het uitzicht op de kleine strandjes maakt alles goed. Na 1,1 km in 12 minuten bereik ik eindelijk weer asfalt en gaat het verder Monte Carlo in. In de jachthaven van Monte Carlo liggen dus de echte jachten van het grote geld. Wat het hier ook bijzonder maakt, is dat ik over het stratencircuit van de Grand Prix

Met het bereiken van Col d’Eze (512 m) blijk

ander

op/boven elkaar, dat je slecht kunt zien of je

trouwens. Alleen, al dat moois, op het

Nu wordt de weg pas echt mooi. Het uitzicht

verandert

met de gps. De wegen liggen soms zo dicht

maar

nog

steeds

de

Middellandse Zee, gaat het omlaag. Ik daal door tot in Menton en pak daar de kustweg. Voorbij Cap Martin gaat het hopeloos mis

van Monte Carlo fiets. Ik rij zelfs door de tunnel onder het grote appartementencomplex. Het weer valt best mee; de grote thermometer langs de weg geeft ‘slechts’ 36 graden aan. Als ik een bordje met het opschrift Basse Corniche zie, weet ik dat ik op de goede weg zit. Langzaam golft het richting Nice. Onderweg bezoek ik nog een villawijk

in

St. Jean-Cap-Ferrat.

Helaas

staan er veelal hoge heggen en/of hekken om, zodat je niet kunt zien wat voor moois er staat. Sommige huizen zijn bescheiden,

andere hebben wel een erg lange heg langs

met de wind in de rug, is het nog steeds

de weg. Na dit rondje begint Nice te

warm. Ondertussen begint Ste Maxime te

naderen. Hier gaat het langs de haven,

naderen.

onder langs het kasteel en over het fietspad. Daar kom ik ook nog een drumband tegen.

Ongelooflijk wat hier bij Ste Maxime om half

Je ziet hier echt van alles langs de weg.

negen ’s ochtends al weer langs het strand huppelt. En dan bedoel ik niet alleen de

Terug langs de kust

strakke topjes voor de heren, maar ook voor

Als ik om half negen langs het strand fiets,

de dames is er wel wat te bekijken. De

liggen de eersten al te bakken. Verder wordt

eerste stop is St. Tropez. Laat ik daar nou

er gewandeld, gejogd, geskatet en uiteraard

direct

gefietst. Ik rij van strand naar strand. Wat

Gendarmerie National komen. Alleen de

me hier langs de weg wel opvalt, is dat ik

gendarmes uit de film ontbreken. Door naar

bijna geen Nederlandse auto’s zie staan.

de haven met de kade waar de films altijd

Kennelijk komen die hier niet. Voorbij

eindigen met de parade. Na St. Tropez volgt

Cannes verandert de kustlijn. Stranden

de Col de Collebasse (129 m). Weliswaar

maken plaats voor rotsen. Door de zonnebril

geen hoge, maar wat ik altijd al zeg komt

met rode glazen hebben die een hele

uit. Ik sta daar een foto te maken en er

vreemde oranje kleur. Nu is het constant

komen 3 wielrenners omhoog. De middelste

iets klimmen en dalen. Niet overdreven,

draagt een Raboshirt; Nederlanders dus.

maar toch. Overal liggen kleine baaien waar

Als ik op stap is er nog een 4e. Later komt

bootjes voor anker zijn gegaan. Overal

me

zitten mensen aan of in het kraakheldere

achterop.

al

ook

langs

nog

het

een

kantoor

van

Nederlandse

de

dame

water. Zo helder zie je het niet bij de grote badplaatsen met zandstranden zijn. Bij

Bij Le Lavandou verlaat ik de doorgaande

Frejus merk ik dat ik al een tijdje veel meer

weg.

Nederlanders zie. Kennelijk komen ze hier

zweetdruppels, Maar het levert wel een pas

wel.

er

op; de Pas de la Griotte (ruim 60 m). Vanaf

sluierbewolking opkomt. Hierdoor is het niet

La Londe tot aan Hyères-Plage is het zo

helemaal zo warm meer.

Nou ja, niet zo

goed als vlak. Maar ook warm; de gps geeft

warm, op het ogenblik dat het omhoog gaat

weer rustig 37 graden aan. Doordat er zo nu

Wat

verder

opvalt,

is

dat

Dat

kost

dus

weer

de

nodige

en dan toch iets wind voelbaar is, valt het hier niet tegen. Het laatste lusje gaat weer constant op

en

neer

in

de

brandende zon en geen zuchtje wind. Tenminste, niet als je het wel zou kunnen gebruiken. Het gaat dan ook hard met mijn water en er is echt niets over om te koelen. Pas in La Pradet zie ik

een fontein. Ik zou er wel in willen duiken, maar ik hou het op koelen van de armen en uitspoelen van het petje. Als ik ook een bidon vol gooi, komt

een

man

me

waarschuwen dat het geen drinkwater is. Ik geef aan dat ik hem wil gebruiken voor koeling, dat is prima. Vanuit

Toulon,

een

knooppunt van wegen, gaat het terug naar

ochtend al tegenaan kijk. Als dat maar goed

de auto. Het is hier opletten of ik goed rij en

gaat. In de verte hoor ik het donderen en de

of de gps geen gekke dingen doet. Gelukkig

lucht is daar donker. Voor het eerst zie ik

gaat het allemaal goed. Ik steek de landtong

een punt langs de weg waar je water kunt

over en verlaat ik de drukte. Maar dan staat

tappen. Zo’n groene pu(n)t met een zwengel

er een bord ‘Route barrée’. Normaal is dat

aan de bovenkant. Even zwengelen en er

doorrijden, maar het hek beslaat de hele

komt water uit. Niet dat ik het absoluut nodig

weg. Ik vraag een wielrenner of ik door kan.

had, maar even verfrissen is wel lekker.

Volgens hem geen probleem. Het een

Alleen aan het geluid te horen, kan er ook

mooie weg. Dat mooi houdt natuurlijk wel

nog wel eens water van boven komen.

weer in dat het omhoog gaat. Het eerste

Gelukkig lijkt de bui weg te trekken, want

deel uiteraard tussen de bomen door,

het gerommel verstomd langzaam. Net voor

zonder een zuchtje wind. Als ik in het vrije

Le Grande Caunet begint het dan toch iets

fiets en de zon me vol pakt, zie ik bovenop

te druppelen. Regen is het nog lang niet te

de berg een kerkje liggen. Dat zou de Notre

noemen, maar het verfrist wel. Als ik links

Dame du Mai kunnen zijn. In dat geval

richting Col de l’Ange draai, kijk ik naar een

schiet het eerste deel mooi op. Gelukkig

donker dal richting Cuges-les-Pins. Daar

blijkt de gekozen weg niet verder te

regent het zeker wel. Tijdens de afdaling

klimmen, maar het gaat omlaag. Over een

blijft het druppelen. Daar knapt een verhitte

niet al te denderende, smalle weg gaat het

fietser van op. Dit zijn de makkelijke cols;

door vele bochten omlaag. Er is amper te

5km afdalen, van 385 m naar 218 m. Na

zien wat gaat komen, zo bochtig is het hier.

een korte stop draai ik linksaf, omlaag naar

Ik kom hier regelmatig fietsers tegen. Ook

Gemenos.

zijn er wandelaars. Waarschijnlijk gaan ze

geregend. De weg droogt al goed op, maar

de kerk bezoeken. Als ik weer een hek

er staan plassen langs de weg. Op één plek

passeer, staan daar veel auto’s. Kennelijk is

was zelfs rommel bij elkaar gedreven. Dan

dit een veel gebruikt startpunt.

is het niet zo ver meer naar de auto.

Bij

La

Ciotat

verlaat

ik

definitief

de

Middellandse Zee. Het gaat nu omhoog in de richting van de wolken waar ik de hele

Hier

heeft

het

ook

echt

Dit zijn een paar fragmenten het verslag dat te vinden is op www.luggenhorst.nl. Henk Luggenhorst

Dartclub “Tik v/d Mölle” Dijkerhoek in samenwerking met Partycentrum “Het Bonte Paard” p/a Deventerweg 87 7451 MC HOLTEN februari 2014 Betreft: Darttoernooi voor bedrijven, verenigingen en vriendenteams Geachte heer/mevrouw, Dartclub ”Tik v/d Mölle” Dijkerhoek en partycentrum Het Bonte Paard organiseren voor de 11e keer een darttoernooi voor bedrijven, verenigingen en vriendenteams. Dit toernooi zal plaatsvinden in de week van donderdag 20 en vrijdag 21 maart 2014 in de Dijkerhoekse dartarena, oftewel partycentrum Het Bonte Paard te Dijkerhoek. Een team, bestaande uit 4 spelers (met daarin maximaal 2 competitiespelers), speelt een competitie op één avond. Per avond komt er een Dagwinnaar. De dagwinnaars van beide avonden spelen een finale wedstrijd op een aparte avond voor de “Tik van de Mölle wisselbeker”. Per bedrijf/vereniging kunnen meerdere teams deelnemen. De teams kunnen bestaan uit zowel heren als dames. Er is dit jaar geen aparte damespoule. Het inschrijfgeld bedraagt € 25,- per team (hierin is inbegrepen een kopje koffie en enkele hapjes). Aanvang van de dartavonden zal zijn 19.30 uur, het streven is dat de partijen voor 23.00 uur zijn gespeeld. Heeft u interesse, neem dan voor 13 maart a.s. contact op met partycentrum Het Bonte Paard. Liefst per email [email protected] of via tel. 0548-361202. Gelieve bij opgave een voorkeuravond opgeven (donderdag- of vrijdagavond) alsmede een contactpersoon en telefoonnummer. Dus Dartliefhebbers………. Let’s Play DARTS!!!!!!! Met vriendelijke groeten, Dartclub “Tik van de Mölle” & Partycentrum Het Bonte Paard

Vergeten wielrenner Gerrit Lentelink ( 17 maart 1932 ) IJzeren Gerrit, oftewel Gerrit Lentelink (1932) was de eerste Tukker die wist door te dringen tot het profpeloton. Gestart als nieuweling in 1947 wist hij al snel naam te maken. De stap naar de amateurs maakt hij twee jaar later, maar zijn top ligt in de jaren tussen 1956 en 1960. In 1957 laat Lentelink zien waar zijn bijnaam vandaan komt, hij wint het liefst vanuit de solo na een lange ontsnapping. Zo rijdt hij in een regenachtige koers te Apeldoorn lek, weet bij zijn verzorger te komen en kan met een nieuwe band weer terug komen in het peloton. Daar springt hij op het einde, samen met een Groningse rijder weg en wordt tweede.

moet de winst zijn in de Ronde van Goor. In 1960 plaatst de plaatselijke favoriet een demarrage die hem op twee ronden voorsprong brengt als hij ten val komt door een hond op het parcours. Lentelink raakt gewond maar rijdt door om verderop uit de bocht te vliegen, het prikkeldraad in. Opnieuw krabbelt de renner overeind en wint met drie ronden voorsprong.

Lentelink valt nog wel eens. Hij laat zich er niet door op de kop zitten. Als hij in 1957 tijdens een internationale wedstrijd in Gendringen, er rijden tenslotte 8 Duitsers mee, ten val komt, krabbelt hij overeind. In volle vaart zet hij de achtervolging in en weet na twee ronden aansluiting te vinden bij het peloton. In de uitslag komt hij niet voor bij de eerste 20, maar de prestatieprijs heeft hij binnen.

De doorbraak komt een jaar later als de Tukker een internationale wedstrijd in Berlijn wint. Het levert hem een contract op bij de Italiaanse profploeg van Legano. Zijn eerste wedstrijd is Milaan-San Remo. In de Ronde van Nederland behaalt hij een tweede en derde plaats. Later zal Gerrit nog uitkomen voor de ploegen van Caltex en de bekende Televizierploeg van Pellenaars waar hij onder andere rijdt met renners als Piet van Est.

Voorzichtig krijgt de naam Lentelink bekendheid. In krantenverslagen van wedstrijden verschijnt zijn naam steeds vaker. Dat niet iedere journalist precies weet over wie hij schrijft blijkt wel uit de verscheidenheid aan namen en woonplaatsen, die Lentelink toegeschreven krijgt. Zo wordt hij soms Gijt genoemd, een verbastering van “Gait” de Twentse naam voor Gerrit, soms simpelweg J. Ook komt hij achtereenvolgens uit Goor, Ambt-Delden of Delden, plaatsen die inderdaad niet ver van elkaar liggen, maar duidelijk verschillend zijn. In 1959 wint Lentelink voor de tweede keer de Ronde van Emmeloord. Het zijn de Tukkers die deze wedstrijd volledig in handen hebben. Lentelink ontsnapt al vroeg, met streekgenoot Nieuwkamp, en laat de voorsprong niet los. Het 75 kilometer lange De mooiste overwinning

Op 2 maart 2010, twee weken voor zijn 78ste verjaardag, overlijdt de man met de sterkste benen van Twente. Voor het eerst van zijn leven ligt hij niet drie ronden voor op zijn achtervolgers, maar heeft de dood hem, vlak voor de meet, ingehaald. IJzeren Gerrit is niet meer.

Helemaal onopgemerkt verlaat hij de wereld van de levenden niet; getuigen in het midden en westen van het land doen die avond verslag van een heldere vuurbol aan de hemel. Gerrit trekt nog één keer op in een alles verpletterende demarrage. Harm Job

Vergrijzing? Man (102) verbetert werelduurrecord Een Franse man van 102 jaar heeft zijn eigen werelduurrecord voor honderdplussers op de racefiets verbroken. Robert Marchand reed 26 kilometer en 927 meter in één uur, zeker 2,5 kilometer meer dan tijdens zijn vorige race twee jaar geleden. Marchand reed het record in de categorie voor honderd jaar en ouder. Een leeftijdscategorie die de Internationale Wielerunie UCI speciaal voor hem bedacht. Na het neerzetten van zijn eerste record in 2012 zei de Fransman: "Ik deed het niet om kampioen te worden. Ik wilde gewoon iets doen voor mijn 100ste verjaardag". 600 kilometer Marchand begon op zijn veertiende met fietsen, maar had in zijn volwassen jaren

te weinig tijd voor zijn hobby. Op zijn 67ste pakte hij de sport weer op. Hij begon steeds langere afstanden te rijden. Op zijn 89ste reed hij mee in de wielerwedstrijd Bordeaux-Parijs. Hij legde de 600 kilometer in 36 uur af. Doping? De 102-jarige traint regelmatig en is nog steeds in een goede gezondheid. Hij houdt ook het record voor 100 kilometer in zijn categorie. Die afstand voltooide hij in 2012 in een tijd van 4 uur, 17 minuten en 27 seconden. Doping komt er overigens niet aan te pas volgens Marchand. "Alleen water met een schep honing zit er in mijn bidon, dat is alles."

Rooster controle permanente MTB-route in 2014: Het is de bedoeling dat de korte blauwe route iedere week wordt gecontroleerd. Dus bij de splitsing na Palthe weer rechts af slaan richting Holten. Wanneer iemand verhinderd is, dan gaarne zelf even zorgen voor een vervanger. In onderstaand rooster is uit praktisch oogpunt telkens de zaterdag aangegeven als controledag. Uiteraard is het geen probleem dat men in plaats hiervan de vrijdag, zondag of maandag uitkiest. Ingeval er routemarkeringen ontbreken, dit s.v.p. doorgeven aan Wim Brinks. 0548 – 361914 / [email protected] of Wim Berkhof 0548-361910 / [email protected] JANUARI zat. 4 zat. 11 zat. 18 zat. 25

CONTROLEUR Ria Udink Heidi van Ginkel Herman Tuntelder Henk Markvoort

FEBRUARI zat. 1 zat. 8 zat. 15 zat. 22

CONTROLEUR Miranda Kappert Joke Nijland Erwin de Valk Andre Welgraven

MAART zat. 1 zat. 8 zat. 15 zat. 22 zat. 29

CONTROLEUR Henk Beldman Wim Brinks Dini Arfman Ursulien Welgraven Miranda Kappert

APRIL zat. 5 zat. 12 zat. 19 zat. 26

CONTROLEUR Heidi van Ginkel Herman Tuntelder Henk Markvoort Andre Welgraven

MEI zat. 3 zat. 10 zat. 17 zat. 24 Zat. 31

CONTROLEUR Joke Nijland Erwin de Valk Ursulien Welgraven Henk Beldman Wim Brinks

JUNI

CONTROLEUR

zat. 7 zat. 14 zat. 21 zat. 28

Dinie Arfman Mannes Stegeman Andre Welgraven Ria Udink

JULI zat. 5 zat. 12 zat. 19 zat. 26

CONTROLEUR Heidi van Ginkel Herman Tuntelder Henk Markvoort Ursulien Welgraven

AUGUSTUS zat. 2 zat. 9 zat. 16 zat. 23 Zat. 30

CONTROLEUR Miranda Kappert Joke Nijland Erwin de Valk Henk Beldman Wim Brinks

SEPTEMBER zat. 6 zat. 13 zat. 20 zat. 27

CONTROLEUR Dinie Arfman Mannes Stegeman Ria Udink Andre Welgraven

OKTOBER zat. 4 zat. 11 zat. 18 zat. 25

CONTROLEUR Miranda Kappert Heidi van Ginkel Herman Tuntelder Henk Markvoort

NOVEMBER zat. 1 zat. 8 zat. 15 zat. 22 Zat. 29

CONTROLEUR Ria Udink Joke Nijland Erwin de Valk Henk Beldman Wim Brinks

DECEMBER zat. 6 zat. 13 zat. 20 zat. 27

CONTROLEUR Dinie Arfman Reind Brouwer Ursulien Welgraven Henk Beldman

WVH Toerritten 2014 Vaste clubritten: ‘s Woensdagmorgens om 9.00 uur. ’s Zondagmorgens om 9.00 uur ( B - groep ) en om 9.30 uur ( C - groep ) Beiden vetrekken vanaf de sporthal. Voor de liefhebbers onderstaand een selectie van door de WVH en derden georganiseerde mooie tochten. Voor de ATB liefhebbers zijn er ook een aantal ATB tochten geselecteerd. Deelname is geheel vrijblijvend.

datum

dag

Plaats

Naam tocht

afstand

start

2 maart 9 maart 9 maart 16 maart 16 maart 23 maart 30 maart 30 maart 6 april 12 april 13 april 21 april 27 april 4 mei 10 mei 11 mei 14 mei 18 mei 25 mei 29 mei 1 juni 7 juni 7 juni 8 juni 14 juni 14 juni 15 juni 22 juni 29 juni 29 juni 6 juli 13 juli 20 juli 27 juli 3 aug 10 aug 17 aug 17 aug 24 aug 30 aug 31 aug 7 sept

zo zo Zo zo Zo zo zo Zo zo Za zo Ma zo zo za zo wo zo Zo Do Zo Za Za Zo Za Za zo Zo Zo Zo Zo Zo Zo Zo Zo Zo Zo Zo Zo Za Zo Zo

weg weg ATB weg ATB weg weg ATB weg ATB weg weg weg weg weg weg weg weg weg weg

Holten Lochem Eerbeek Haaksbergen Dijkerhoek Holten Holten Borculo Holten Nunspeet Ibbenbűren Lemelerveld Exloo Raalte Nijverdal Holten Almelo Bevergern Nijverdal Harz

Omloop van Holten Paaschbergtour Eerbeekse veldtoertocht Holland Schwarzwaldtour Holterbergtoppers Tour Clubrit Voorrijden Holterbergtoer Goossens toertocht Holterbergtoer Schwalbe lentetocht Teutoburgerwaldtocht Sallandse Panoramatocht De Hondsrug op en af Salland Aspergetocht Lente in Twente tocht Clubrit Holten-Holten-Holten Hel van Twente Teutoburgerwaldtocht Ride4asmile Meerdaagse

50 75 30/50/70 110 30/60

9.00 9.00 9.00 9.00 9.00 9.00 9.00 9.00 organisatie 9.00 9.00 9.00 9.00 9.00 9.00 9.00 9.00

weg ATB weg ATB weg weg weg ATB weg weg ATB ATB ATB weg weg weg ATB weg weg weg ATB

Rijssen Rijssen Deventer Heerlen Heerlen Holten Neede Haarle Haarle Holten Zeddam Holten Rheden Holten Holten Kring v. Dorth Kring v. Dorth Raalte Keijenborg Delden Holten

80/110/150 45/75 85/130 45/70/110 175

ATB ATB weg weg ATB

Holten Groesbeek Holten Holten Borculo

Theo de Rooij classic ATB zomermarathon Sallandse Heuvelentocht Limburgs Mooiste Limburgs Mooiste Clubrit Noabers Toertocht Sallands Mooiste Sallands Mooiste Clubrit MTB route Montferland Clubrit ATB MTB route Veluwe Clubrit Clubrit Omloop van Gorssel Omloop van Gorssel Stoppelveldrit Deerns op de fietse Twickeltoer Voorrijden Holterberg Herfstveldrit Herfstveldrit Groesbeeks Gruwelijkste Clubrit Afsluitingrit Rabo veldtoertocht

14 sept 21 sept 21 sept 27 sept 28 sept

Zo Zo Zo Za Zo

Met ingang van 1 oktober geldt het winterprogramma.

80/115/150 35/50 80/115/150 30/40/55 85/115 50/75/100 85/100 30/60/100 80/05/170 110 60/100/160 100/135 60/90/120

100 25/45/75 75/100/140

60/100 28/45 40/60/100 75/100/125 50/75 35/50 35/50 50/90

35/50/65/85

vertrek auto fiets 9.00 8.30 8.00 8.30 n.v.t. 9.00 8.45 9.00 9.00 8.30 n.v.t. 8.15 overleg 8.00

8.30 8.00

9.00

9.00 9.00 9.00 In verleg In overleg 9.00 9.00 9.00 9.00 9.00 9.00 9.00 9.00 9.00 9.00 9.00 9.00 9.00 9.00 9.00 9.00 organisatie 9.00 9.00 9.00 9.00

8.30 8.30

n.v.t. n.v.t. 9.00 n.v.t. 8.30 8.30 9.00 8.00 n.v.t. 9.00

9.00 8.30 9.00 n.v.t. n.v.t. 9.00 8.00 8.30 8.30 9.00

8.15 9.00 8.15

8.30 8.30 8.30 8.30

8.00

8.30

9.00 9.00 8.30 8.30 8.30 n.v.t. n.v.t. 9.00

n.v.t. 9.00 9.00 n.v.t.

opmerking

Oppikken nabij Holten

Oppikken nabij Holten

Info volgt Oppikken nabij Holten Info volgt Oppikken nabij Holten Oppikken nabij Holten

Oppikken nabij Holten vakantieperiode vakantieperiode vakantieperiode

Alleen voor dames!

Info volgt!

alles voor fietsen, schaatsen en skeeleren Dealer van American Eagle Basso Batavus Brompton Cannondale Colnago Concorde Gazelle Multicycle Idworx Principia Ridley Stevens Trek Wilier

Viking Raps Finn Bont Zandstra Campagnolo Shimano Sram

Fietsenwinkel Ten Tusscher

Oldenzaalsestraat 340 7523 AJ Enschede tel 053 - 4358219 fax 053 - 4340001 www.tentusscher.nl