het kettingblad Wielervereniging Holten Een club voor iedereen

het kettingblad Cluborgaan van de WielerVereniging Holten verschijnt 4 x per jaar in een oplage van 190 stuks.

Juli 2013

Jaargang 30 Nr. 2

Wielervereniging Holten Een club voor iedereen

WIELERVERENIGING HOLTEN -Voorzitter: Human Interest

Reind Brouwer T: 0548 - 364 781 E: [email protected]

-Secretaris: -Redactie Kettingblad

Jan Scheperman T: 0548 - 361809 E: [email protected]

-Penningmeester: -Ledenadministratie -Redactie kettingblad

Gerhard Vincent T: 0548 - 366 800 E: [email protected]

-Bestuurslid -Jeugdzaken

Erwin de Valk T: 0548 – 361 607 E: [email protected]

-Bestuurslid: -Organisatie tochten

Jan Ottens T: 074 – 2435 830 E: [email protected]

-Internet: -Redactie kettingblad -Webmaster

Henk Beijers T: 0548 - 366 777 E: [email protected]

Data 2013 06-09 t/m 08-09 Meerdaagse (aanmelden voor 15-08) 15-09 Holterberg Herfstveldrit 21-09 Fiets Fit cursus 25-09 sluiting materiaal voor kettingblad 3

Kader gevraagd! Internet: E-mail:

www.wvholten.nl [email protected] [email protected]

Facebook:

www.facebook.com/wvholten

Contributies 2013: Senioren: 2e lid gezin/jeugdlid:

€ 42,00 per jaar € 35,00 per jaar

Lidmaatschap zonder FietsToerKaart/verzekering: Senioren: € 20,00 per jaar Jeugdleden: € 15,00 per jaar

Het bestuur vraagt jullie aandacht voor de cursussen MTB 2, MTB 3 en Race 3 van de NTFU, dit om zo voldoende gekwalificeerd kader in huis te hebben. Deze kunnen dan ingezet worden voor het begeleiden en / of trainen van zowel onze jeugd als de senioren. Verder zijn er Race 2 en Race 1 (wegkapitein) in ontwikkeling bij de NTFU

Informatie via de secretaris van de WVH Jan Scheperman rel: 0548 361809 E-mail: [email protected]

Jeugdleden/junioren zijn die leden welke bij aanvang van het seizoen (1 maart ) nog geen 19 jaar zijn.

.

Opzeggen lidmaatschap nieuw seizoen voor 1 januari.

Het bestuur.

Uiterste betalingsdatum contributie 31 januari; bij overschrijding van deze datum zal fl. € 4,55 aan administratiekosten in rekening worden gebracht.

Download hier de NTFU opleidingsbrochure:

Rekeningnummers: Rabobanknummer: I N G:

32.85.29.265 43 23 100

Beide nummers ten name van: W V Holten p/a Bergpad 2 7451 JH Holten

http://www.ntfu.nl/Portals/0/Opleidingsbrochure_M TB%20opleidingen%20voorjaar%202013.pdf

Energiek voorwoord Na een lange koude winter en een dito voorjaar hebben we toch nog een warme week gehad voor de zonnewende. Op de spaarzame warme momenten werd er wel gefietst. Over het algemeen verkozen vele leden om het ros op stal te laten i.p.v. het los te laten in de weide. Des te meer bewondering is er van mijn kant voor diverse leden van ons, die een duidelijk doel voor ogen hadden of hebben. Ondanks het mindere weer toch trainen om in vorm te komen voor je doel. Bijvoorbeeld: Freddy Franke hield al in november 2012 een presentatie over zijn doel Join4energy. Samen met collega 's van zijn bedrijf verzamelden zij tienduizenden euro's voor deze stichting. Doel van de stichting is het voorkomen van een stofwisselingsziekte. Als dank voor al die moeite mag je ook nog eens die Mont Ventoux beklimmen. Vanwege een mistralwind met een kracht van 200 km. per uur moest een ieder stoppen bij het kale gedeelte. Wel fietsen ruim 300 deelnemers een half miljoen bij elkaar. Hulde. Mirjam Berkhof, woonachtig in Lochem, organiseerde diverse activiteiten waaronder een barbecue om veel geld in te zamelen voor het Alpe d'Huzes project. Per deelnemer moet je € 1500 inbrengen, anders mag je niet eens meedoen. Vervolgens trainen en trainen. Zij beklom de Alpe twee maal. Zij had ingezet op ee keer klimmen. Hulde. Hans van Oijen, woonachtig in Leeuwarden en erelid van ons, pakte ook zijn carbonros van stal. Doel Alpe d'Huzes deelnemer worden. Hij reed Friesland nog platter dan het al is, oefende enkele malen in Holten en ook hij beklom de Alpe d'Huzes. Driemaal. Hulde. Raymon Koeleman, een van onze leden uit Goor, gaat van 15 t/m 21 september mountainbiken voor de stichting Duchenne. Het doel is ook hier geld verzamelen voor kinderen met die gevreesde ziekte spierdystrofie. Een geweldige tocht per mountainbike van het Belgische Dinant naar Nederland. Naast dat fietsen, moet je, zoals ik al meldde, ook de publiciteit zoeken en geld genereren. Dat is op zich is al energievretend. Zeer vermeldenswaard is nog, dat Joke Nijland een lid is, dat zeer veel getraind heeft om de Marmotte in Frankrijk uit te rijden. Vele weekenden heeft zij én op zaterdag én op zondag een tocht gereden van meer dan 100 kilometer. Energiek of niet dan. Op de Marmotte zelf heeft zij dermate goed gekoerst, dat zij de waardering zilver kreeg. Ook haar dochter Nieske reed de tocht met haar moeder. Nieske reed hem voor de derde achtereenvolgende keer en ja hoor, iedere keer weer sneller. Ook weer een driewerf ,, Hulde " En natuurlijk, de Amstel Goldrit in april en Limburgs Mooiste eind mei waren ook hoogtepunten voor de energieke fietsers. Ikzelf fiets zo veel mogelijk door zonder duidelijk doel dit jaar. Ongemerkt pak je dan toch de kilometers op. Ik vind het een groot voordeel om lid te zijn van de WVH. Vooral de woensdagmorgen is ontspannend en mooi. Wij gaan/zijn nu op reces deze zomer, maar de Meerdaagse lonkt al weer. Wij gaan maar door en zullen eens sterven in het harnas. Want fietsen stopt nooit. Reind Brouwer, uw voorzitter.

Van de ledenadministratie Nieuwe NTFU-leden: Joice Schutte Jaap Kruk Robert Kruimelaar Maarten Kruimelaar Gijs Beldman Marcel Tukker Dylan Spenkelink Dini Smit-Bronsvoort Harold Ensink Henk Romijn

Brenderweg 2 Canadastraat 45 Goudvink 23 Jan vd Heijdenstr. 2-1 Wehmekamp 8 Bronsvoorderdijk 18A Atalanta 13 Burg. vd Borchstr. 18 Beusebergerweg 24 ’t Veld 18

7451 NV 7451 ZJ 7463 BD 7553 CJ 7475 BZ 7437 PZ 7451 WZ 7451 CH 7451 NE 7245 XA

Holten Holten Rijssen Hengelo (O) Markelo Bahmen Holten Holten Holten Exel

Adreswijzigingen: Gerrit Ulfman Diana de Valk - van de Pol Erwin de Valk

Eg 14 7451 XS Okkenbroekerveldweg17435 PM Okkenbroekerveldweg17435 PM

Holten Okkenbroek Okkenbroek

Gerhard Vincent penningmeester/ledenadministratie

Kalender wegtochten 2013 28-07 03-08 04-08 11-08 18-08 25-08 01-09 01-09

zo Holten za Heerde zo Holten zo Holten zo Kring v Dordt zo Holten zo Holten zo Holten

clubrit ATB!, vakantie periode Veluwetoertocht 75, 100, 150 clubrit (ri. Ootmarsum?) ca. 80 clubrit (ri. Dalfsen?) ca. 80 Omloop van Gorssel 100 clubrit (ri. Olst?) ca. 70 9:00 voorrijden Herfstrit (ATB) divers clubrit (ri. Zwolle?) ca. 70

ca. 50 9:00 9:15, 9:15, 8:30 9:00 n.v.t. 9:00 n.v.t. 9:00 n.v.t. n.v.t. 9:00 9:00 n.v.t. 9:00 n.v.t.

06-09 07-09 08-09

vr Niedersfeld za Niedersfeld zo Niedersfeld

Meerdaagse ATB+weg Meerdaagse ATB+weg Meerdaagse ATB+weg

40, 110 9:00 40, 130 9:00 40, 65 9:00

15-09 22-09 29-09

zo Holten zo Holten zo ?????

Herfst Veldrit 35, 50 clubrit (ri. Ootmarsum?) Afsluitingsrit ca. 75

organisatie ca. 80 9:00

n.v.t. overleg 9:00 9:00 9.00 9:00 n.v.t.

in overleg

n.v.t.

9:00

9:00 v.a. Sporthal n.v.t. Sporthal Sporthal oppikken bij Holten Sporthal Sporthal Sporthal! aanmelden voor 15 augustus! bij J. Ottens helpers gevraagd! start vanaf Sporthal

Vrijwilliger is: Vrijwillig zijn... Is vrijwillig maar niet vrijblijvend Is verbonden maar niet gebonden Is onbetaalbaar maar niet te koop Is positief denken is positief doen Met als enige doel voor jezelf en de ander een goed gevoel!

Meerdaagse weekend 2013 Dit jaar wordt het WvH Meerdaagse weekend gehouden van

vrijdag 6 september t/m zondag 8 september in Niedersfeld bij “Waldhaus Hochsauerland” van de familie Rosenstengel. Een eenvoudige en prettige lokatie waar het eten en drinken in voldoende mate aanwezig is. Niedersfeld ligt midden in het hoogste gedeelte van het Sauerland op zo’n 300km van Holten. Een ideale lokatie om te





Wandelen? Moutainbiken?  Toerfietsen?  te luieren? ’s avonds lekker te zwemmen en de sauna te bezoeken? 

De wandelaars kunnen op eigen initiatief wandelen maar ook door Dhr. Rosenstengel met het busje ergens heengebracht worden en met behulp van een routebeschrijving terugwandelen. Indien gewenst kan dhr. Rosenstengel een lunchstop verzorgen. De mountainbikers hebben vrijwel volledig vrij spel in het Sauerland. Alle paden zijn open (tenzij anders aangegeven) en er zijn veel routes uitgezet van zwaar tot redelijk pittig. Er zijn goede kaarten van de omgeving aanwezig, ATB’en wordt op deze manier een ware ontdekkingstocht! De toerfietsers kunnen de door Hans van Oijen uitgezette routes fietsen. De standaard afstanden varieren van 70 tot ca. 130km per dag. Aanpassingen op deze routes zijn, indien gewenst, natuurlijk altijd mogelijk. De aankomst is gewoonlijk in de loop van de donderdagavond en het vertrek op zondagmiddag, na de gezamenlijke warme maaltijd. Andere aankomst en/of vertrektijden zijn, in overleg, altijd mogelijk. Aanmelden liefst schriftelijk/per e-mail vóór 15 augustus 2013 bij: Jan Ottens Rozenstraat 22 7555 CH Hengelo tel: 074-2435830 e-mail: [email protected] Geef daarbij even aan of je een een- of tweepersoonskamer wilt als extra wens (anders lig je mogelijk op een meerpersoons slaapzaal) De te verwachten kosten zijn maximaal ca. 180 Euro pp. (exclusief de heen- en terugreis). Gelieve vooraf te voldoen op bankrekening 3934.21.902 van J. Ottens te Hengelo onder vermelding van Meerdaagse 2013. Denk er aan dat je deelname pas definitief wordt, als de betaling ontvangen is!

Ga de uitdaging aan met Fiets-Fit Genieten van de omgeving en tegelijkertijd werken aan een betere conditie en de basistechnieken van het mountainbiken leren? Dat is Fiets-Fit!

Fiets-Fit is de kennismakingscursus voor de beginnende mountainbiker die onder enthousiaste begeleiding kennis wil maken met de (georganiseerde) wielersport. Fiets-Fit bestaat uit een serie van zes trainingen, die worden georganiseerd op ruim 50 startlocaties verspreid over heel Nederland. Zo ook bij onze vereniging. Fiets-Fit kent een tweetal edities; tijdens de voorjaarseditie worden zowel racefietsals mountainbiketrainingen aangeboden terwijl tijdens de najaarseditie alleen mountainbiketrainingen worden aangeboden. Inhoud Tijdens de zes Fiets-Fit trainingen werken de deelnemers onder begeleiding van

enthousiaste instructeurs aan verschillende basisvaardigheden en –technieken van het mountainbiken. Er wordt door de instructeurs rekening gehouden met een verantwoorde opbouw van de trainingscyclus, zodat op een bewuste en blessureveilige manier aan de conditie en fitheid gewerkt kan worden. Fiets-Fit richt zich in principe op de beginnende mountainbiker. Dus op mensen die de basistechnieken van één van deze disciplines onder de knie willen krijgen. Het is natuurlijk nog veel leuker om deze uitdaging aan te gaan met vrienden, familieleden en bekenden! Wellicht worden zij net zo enthousiast als jij voor de vereniging en worden zij na Fiets-Fit ook lid! Kijk op www.fiets-fit.nl voor o.a. meer informatie over locaties en startdata. Vanaf 1 augustus kun je je aanmelden voor de mountainbike editie bij W.V. Holten die op 21 september start.

Holterberg Herfstveldrit op 15 september De commissie die zich bezighoudt met deze veldtoertocht van de Wielervereniging Holten is achter de schermen al weer druk aan de gang om ales in goede banen te leiden. Binnenkort worden jullie benaderd om tijdens en rond deze mooie veldtoertocht te assisteren bij de organisatie. Voordien kunnen jullie ook reeds helpen door berichten op (het openbare) facebook te delen en twitterberichten te retweeten. Wanneer je zelf een bericht de wereld instuurt graag de hashtag #Holterbergherfstrit gebruiken!

Pas op voor de SHIMMY. In het fietsjargon heet het een ,, Shimmy", natuurkundigen spreken van een resonantie, maar in gewoon mensentaal hebben wij het over trillingen: het natuurkundig effect dat kan optreden bij allerlei constructies die blootstaan aan krachten die beweging veroorzaken. Een fiets kan daardoor onbestuurbaar worden, vooral tijdens afdalingen op hoge snelheid. Wie ooit een echte shimmy heeft meegemaakt vergeet dat zijn leven niet meer; je verliest totaal de controle over je fiets en niet zelden eindigt de shimmy in een zware valpartij. Helaas heb ik al 5 ervaringen met shimmy-en. De eerste is de leukste. Ik werkte als 17-jarige op camping Hessenheem in Markelo. Daar reden wij op de camping met een oude legerjeep rond. Soms reden wij wat harder op de nabij gelegen zandwegen. Met een snelheid van zo'n 60 kilometer per uur begon het stuur te trillen. Vervolgens werd het erger en op het laatst schudde de hele stuurkolom. Mijn eerste ervaring met het fenomeen shimmy-en.

Niedersfeld. Ik reed op mijn gele Gazelle ABframe. Wij reden met de groep de Kustelberg af. Dat is een weg met een heel ruw oppervlak. Het is een weg met een stijgingspercentage ( zo je wilt dalingspercentage ) van ongeveer 8%. Met vliegende vaart naar beneden met een snelheid van ongeveer 60 km. per uur. Toen kwam die shimmy. Eerst een beetje, vervolgens steeds meer. Uiteindelijk sloeg ik wel een meter uit naar links en naar rechts. Mijn knieën raakten bijna het wegdek. Door te remmen met de achterrem kwam ik uiteindelijk tot stilstand. Daar ik achteraan reed, heeft niemand het zien gebeuren. Beneden bij de groep bleek, dat het balhoofd behoorlijk los had gezeten. Gelukkig werd ik niet geraakt door een tegemoetkomende auto. De derde ervaring was op 30 maart 2004. Op de eerste training van het seizoen reden wij met een groepje fietsers de Diepe Hel af met hoge snelheid. Erik Wissink reed op de afdaling voor mij en nu raakte hij in een shimmy. Ik zat te dicht op hem en ik sloeg over de kop en brak 5 ribben en mijn sleutelbeen. Gelukkig is het voor mij goed afgelopen. Voor Erik trouwens ook. Onbalans aan de fiets van Erik bleek de oorzaak van de shimmy.

De tweede ervaring staat in mijn geheugen gegrift. Het gebeurde tijdens de Meerdaagse in

De vierde ervaring leek erg op de tweede. Weer reed ik met flinke vaart de Kustelberg af. Mijn fiets was nu een Klein Qantum Pro. Minder heftige zijwaartse slingeringen dan de vorige keer, maar wel die angst. Het liep goed af. De oorzaak heb ik niet kunnen vinden.

De vijfde keer was dinsdag 2 juli 2013. Met mijn BMC ( zeer strak frame ) reed ik achter de trainingsgroep de Diepe Hel af. Onderaan met een snelheid van zo'n 60 km. per uur begon er weer een shimmy. Het schudden werd heel heftig. Ik kreeg de zijwaartse trilling niet onder controle. Ik besloot met die snelheid in de rechterberm te gaan rijden om uit die vreselijke trilling te komen. Dat lukte. Die nacht heb ik slecht geslapen en ik moest er telkens aan denken, wat er gebeurd zou zijn, als er in die berm kuilen hadden gezeten.... Ik heb God gedankt, dat dit niet het geval was. Dit alles is echt gebeurd en er is geen woord van gelogen noch overdreven. Hoe kan mij dit zo vaak overkomen? Daar zal ik wel geen antwoord op krijgen, maar veel zijn er diverse verklaringen. Natuurlijk ben ik naar Hans Bloemendal gegaan. Hoewel het fenomeen gelukkig niet algemeen bekend is, zei Hans Bloemendal tegen mij, dat er na iedere zomervakantie toch verschillende meldingen van shimmy-en bij hem binnen komen. Ieder jaar weer. Hij zal toch niet de enige fietsmaker zijn, bij wie die ervaringen gemeld worden. Uit het blad FIETS van nummer 7 uit 1997 citeer ik enkele ter zake doende oorzaken. ,, Bij een shimmy hebben wij ook te maken met een trilling in het systeem, veroorzaakt door verschillende factoren zoals wegdek, fiets en fietser. Door een of andere reden wordt zo'n slingering bij een bepaalde snelheid op gang gebracht en vervolgens versterkt." ,, Zonder twijfel speelt het lijf van de fietser een belangrijke rol in het resonantiespel. Meerdere briefschrijvers van FIETS bevelen aan om het stuur te allen tijde losjes vast te houden. Knijpen in het stuur zou de trilling kunnen versterken in plaats van dempen, evenals krachtig knijpen in je remmen. Volgens een briefschrijver is het daarom noodzakelijk de remmen zó af te stellen dat je met twee vingers al over het volle remvermogen kunt beschikken. Een andere FIETS-lezer beveelt aan om in de afdaling de handen bovenop het stuur te houden en met de cranks horizontaal je knieën strak tegen het frame te drukken. Op die manier kun je de fiets ook met je knieën gemakkelijk door flauwe bochten sturen".

,, Een groot aantal FIETS-lezers benadrukt het gevaar van ongebalanceerde wielen. Leveranciers zouden wel wielen richten om zijwaartse en hoogteslagen eruit te halen, maar dat diezelfde wielen niet worden gebalanceerd." ,, Onregelmatigheden als ventielgat, ventiel, een eventueel spaakmagneetje en ook het niet zichtbare verbindingsstuk waarmee de velguiteinden tegen elkaar zijn gezet, kunnen de verticale balans verstieren, terwijl alleen het spaakmagneetje een voorwiel in horizontale richting uit het evenwicht kan brengen. Vgl. balanceren autowielen.' ,, Er zijn nog meer tips waarmee je een shimmy kunt voorkomen. Bij ene lezer De Snoo verdween het slingereffect nadat hij zijn banden waarvan het loopvlak niet helemaal recht liep, vervangen had door Michelin Hi-lite Comp banden, die een rond en glad oppervlak hebben zonder profiel. Meerdere lezers benadrukken het belang van een stijf frame en goed afgestelde lagers. Een frame moet natuurlijk recht zijn, een niet sporende fiets zou ook een oorzaak van een shimmy kunnen zijn." ,, Wat moet je doen als je met hoge snelheid naar beneden raast en je raakt in een ongecontroleerde shimmy? In ieder geval de snelheid uit je fiets halen. Probeer te remmen met je achterrem en je gewicht naar achteren te verplaatsen zonder daarbij het stuur al te krampachtig vast te klemmen. Ook je voorwiel omhoog trekken alsof je over een obstakel springt, kan net de impuls zijn om je fiets uit de shimmy te trekken." ( Doe dat eens met 60 km. per uur! ) Bij mijn vijfde shimmy had ik net een nieuwe achterband gemonteerd en bij beide wielen de spanning verhoogd tot 8 bar. Zal dat meegespeeld hebben? Overigens, bij de Tour de France coureurs hoor ik nooit iets over shimmy-en, terwijl zij wel eens met 100 km. per uur naar beneden suizen. Reind Brouwer.

Drie keer is scheepsrecht Allemont, Frankrijk, 6 juli 2013 Voor Nieske het streven om drie keer achter elkaar goud te halen en voor mij een derde poging om het te volbrengen: La Marmotte. 174 km in de Franse Alpen met 4 beklimmingen en 5000 hoogtemeters. Als je iets graag wilt proberen blijft het knagen als het niet is gelukt. In 2010 en 2011 ging het op het laatste moment niet door om deel te nemen aan de Marmotte. Beide keren raakte in het eerste trainingsritje in Frankrijk mijn slagader weer verstopt. Begin dit jaar kwam toch de kriebel weer naar boven. Zou ik het nog een derde keer proberen? Eerst maar eens beginnen met kilometers maken. Dat viel nog niet mee, omdat het weer het behoorlijk liet afweten. Het was in maart/april nat en koud. Niet getreurd; een tacx geleend en dan maar binnen fietsen! Ik voelde dat de conditie geleidelijk aan wel vooruit ging. Toen moest de familie gepolst worden. Nieske zegde onmiddellijk toe om weer mee te gaan en Adrie wilde ook wel mee voor de ‘verzorging’. Hierna kon een planning gemaakt worden. Welke tochten ga ik fietsen en hoe vaak kan ik trainen? De Holterberg Toer, de Klim Classic, Tilff-Bastogne-Tilff en Limburgs Mooiste werden in de agenda gezet. En tussendoor zo veel mogelijk op de fiets naar het werk (42 km v.v. Enschede). Het aantal kilometers per week nam aardig toe en zonder problemen kon ik soms twee tochten in het weekend fietsen. In mei definitief de beslissing genomen: we gaan van 28 juni tot 7 juli naar Frankrijk en gaan het voor de derde keer proberen. We huurden een mobilhome op de camping in Allemont. Nu was het ook tijd om anderen van mijn plannen op de hoogte te brengen. “Oh, ik vond al wel dat je heel veel op de fiets zat.” 27 juni werden de koffers gepakt. Alle mogelijke fietskleding ging mee: mouwloos shirtje, shirtje korte mouw, shirt lange mouw, wintershirt. En zo ging het ook met de rest. Voor warm weer moest kleding mee, maar als het in het dal wat kouder is, kan het op de bergen heel koud zijn. Dus ook de overschoenen en dikke handschoenen maar wel gepakt. En hoeveel reservebanden zal ik meenemen? Nog maar gauw een paar er bij gehaald. Je weet maar nooit. We hadden gepland om de eerste 5 dagen te fietsen en daarna 2 dagen rust te

nemen. Zaterdag hebben we de Ornon gefietst. Daar sloeg toch wel even de twijfel toe. Dit is in principe een colletje wat niet zo veel voorstelt en ik had het niet makkelijk. Ik voelde mijn rechter (probleem) been. Heb Nieske gevraagd om maar door te fietsen en ben zelf in een heel rustig tempo verder gegaan. ’s Avonds even naar het kerkje boven in het dorp gewandeld en toen voelden de benen toch wel goed. Dus de planning werd verder gevolgd. Zondag naar Vaujany en col du Sabot. Op deze laatste berg konden we de top niet helemaal bereiken, omdat het laatste stuk weg nog vol sneeuw lag. Op maandag hebben we de tocht naar La Berarde gedaan en dinsdag zijn we de Glandon en Croix de Fer op gefietst. Woensdag was het slecht weer met veel regen en hebben toen een kort ritje naar Villard-

Reculas gemaakt met de afdaling van de Alp d’Huez. Twee dagen fietsrust en toen brak de dag aan. ’s Morgens om 5 uur opstaan. Goed eten en dan op de fiets naar de start in Bourg d’Oissans. Om 7 uur klonk voor mij het startschot, Nieske moest om 7.40 uur in de laatste groep starten. De beklimming van de Glandon ging goed. Ik heb voor zover dat mogelijk is, rustig aan gedaan. Bovenop stonden Adrie en Marije klaar met nieuw gevulde bidons en de rest van het eten wat we misschien nodig zouden hebben. De afdaling van de Glandon is sinds een paar jaar geneutraliseerd. Dit vanwege een aantal zware ongelukken met dodelijke afloop. Maar dan nog heb ik 5 keer een ambulance gezien. Na de lange afdaling kwam er een stuk met wat vals plat en daarna moest ik aan de Télégraphe beginnen. Ook deze klim van 12 km ging goed, al begon de temperatuur al flink op te lopen. Ik wist dat bovenop bij het restaurant een kraan was waar ik water kon tappen. Dus ik hoefde niet in de drukte op mijn beurt te wachten. Waarschijnlijk is Nieske mij daar voorbij gegaan. We hebben elkaar onderweg namelijk niet gezien. Na de Télégraphe komt er een korte afdaling naar Valloire en dan komt, volgens mij, de zwaarste klim: de Galibier. Het eerste gedeelte zie je niet dat je veel stijgt, maar kom je toch moeilijk vooruit. Wanneer je dan een keer achterom kijkt, blijkt dat je wel degelijk hebt geklommen. De laatste 8 kilometer wordt het zwaar. Je kijkt omhoog en ziet een hele lange slinger fietsers naar boven. De schrik slaat toe, moet ik dáár helemaal heen? Kijk je een tijd later naar beneden, dan denk je: zij moeten nog helemaal omhoog. Het uitzicht op de Galibier was prachtig. We reden tussen de sneeuw door, echt heel mooi. Na de top van de Galibier was het tijd om te herstellen. Tijd om te eten en genoeg te

WVH Klassement La Marmotte Pl 1 2 3 4 5 6 7 8 9

Jaar Naam Tijd Med.Cat/leeftd 2006 Niek ten Brinke 07.14 Goud C 24 2001 Marcel Bruggeman 07.57 Goud D 36 2005 Joop Bruggeman 08.05 Goud F 52 1999 Wilfried Essink 08.20 Goud D 33 1996 Hans van Oijen 08.33 Goud E 42 2005 Henk Beijers 08.41 Goud F 54 1996 Joost Boetes 09.14 Zilver D 38 2007 Heite Dommerholt 09.37 Brons E 45 1996 Jan Embsen 09.51 Zilver D 38

drinken. Nu de Galibier redelijk goed was gegaan en ik wist dat ik ruim op tijd in Bourg d’Oissans zou zijn om de Alp d’Huez nog mogen te beklimmen kreeg ik het vertrouwen dat ik de finish zou gaan halen. In Bourg voor de laatste keer de bidons vullen en nog een laatste reep naar binnen. Gelukkig voorlopig de laatste power bar reep. De eerste was niet echt lekker, maar de laatste was écht niet lekker meer! Klaar voor de laatste 14 km en 1060 hoogtemeters. Na de eerste twee bochten wist ik dat het geen snelle beklimming zou worden. Het was warm, ik had erg zere voeten en moest mijn schoenen voor de derde keer uit doen om even op de sokken wat heen en weer te dribbelen. Dan weer op de fiets en verder omhoog. Op de hele route had ik nog niet veel mensen ingehaald, de meesten gingen mij voorbij, maar nu waren er toch wel veel fietsers die aan de kant van de weg zaten of met de fiets aan de hand omhoog sjokten. Na bocht zes moest ik weer de schoenen uit doen. De pijn aan mijn voeten was niet te harden. Dus weer wat heen en weer gedribbeld en weer op de fiets. Verder richting finish. En dan ineens: “mam ….”. Nieske kwam me tegemoet fietsen. De laatste 1.5 km is ze met me mee gefietst. En dan kom je over de finish. Wat een geweldig gevoel! Het is gelukt! Adrie heeft de chip ingeleverd, Nieske haalde mijn diploma en ik mocht zitten. De tijd is niet belangrijk. Het ging om het uitfietsen,maar als er dan Brevet d’Argent op je diploma staat, is dat toch leuk. Nieske was ook dik tevreden. Weer goud en weer sneller dan de vorige keer! Na nog een mooi fietsshirt als herinnering te hebben uitgezocht heel moe, maar erg voldaan in de auto terug naar de camping. Daar werd ik getrakteerd op een heerlijk glas champagne, die Nieske verstopt in haar koffer uit Nederland mee had genomen. Wat smaakte dat lekker! Het is dus echt waar: drie keer is scheepsrecht!

10 11 12 13 14 15 16 17 18 19

2010 1996 1996 1996 1994 2007 2007 1996 1991 1996

Nieske Nijland 09.53 goud Gerrit Luggenhorst 09.58 Brons Henri ten Brinke 10.13 Zilver Corinne Embsen 10.36 Zilver Bert Visser 11.05 Brons Anne Kuper 11.09 Brons Marinus Nijland 11.13 Brons Erik Wissink 11.40 Brons Gerard Höften 13.09 Brons Henk Luggenhorst -- Marmotton

A 25 C 28 D 38 A 30 D 32 B 51 F 49 E 43 D 32 D 37

Alle hier getoonde tijden zijn inclusief de afdaling van de Croix de Fer of de Glandon. Excuses voor het geval dat de lijst niet compleet is.

De “Zuiderzeebalade” Tonnie Schutte en Anton Bronsvoort waren geïnspireerd door dit lied om het rondje Zuiderzee te fietsen. Ik werd enthousiast door hun verhalen vertelde dit aan Gerrit. Omdat we al het plan hadden opgevat op een meerdaagse tocht te gaan fietsen werd het de Zuiderzeeroute. Eerst werd op marktplaats voor mij naar een tweedehands trekking fiets gezocht, maar we kwamen uit bij een nieuwe Batavus, wel een overjarig model, maar wat maakt dat nou uit. Gerrit maakt zijn fiets voor elkaar en een paar (bood)schappen tassen werden geleend. Eerst maar eens kijken of we het leuk vinden voor we van alles aanschaffen. Op 2 mei was het zover. Met de auto werd er richting Kampen gegaan om daar de route op te pakken. Via het mooi oude centrum van Kampen ging het richting Vollenhove, slingerend over kleine weggetjes en fietspaden genieten van de natuur. In Blokzijl was het tijd voor een lekker kopje koffie. Daarna werd er verder gekoerst door de Weerribben richting Lemmer en Oudemirdum. Een stukje Gaasterland werd ook nog meegenomen. Vlak voor Stavoren knapte bij Gerrit een spaak in het achter wiel. Daardoor konden we niet zo van Stavoren genieten omdat we op zoek gingen naar een fietsenmaker, maar helaas niet te vinden. Daarom verder richting ons overnachtingsadres in Ferwoude. De wind begon aardig aantrekken en de laatste 25 km waren pal tegen. Een half uur later dan afgesproken kwam bij een oud wat scheef gezakt boerderijtje aan. Is dat ons adres? Onze gastvrouw kwam ons al vriendelijk tegemoet lopen en de koffie stond al voor ons klaar. We kwamen op een mooi verbouwde deel terecht met een slaapkamer waar de drinkbakken van de koeien nog aan de muur zaten. Na een lekkere douche hadden we wel trek in een heerlijke maaltijd, maar daarvoor moesten we terug naar Workum. Dat viel even tegen. Toch maar weer dapper op de fiets gestapt en na 6 km kwamen bij een leuk restaurantje waar we heerlijk hebben gegeten. Terug bij ons adres hadden we er voor die dag 125km er opzitten. Na een goede nachtrust en lekker ontbijt werd er richting Afsluitdijk gekoerst. Eerst werd er nog even een fietsenmaker aangedaan. Op de Afsluitdijk hadden we het geluk met de wind schuin in de rug. Zo werd de 32 km rustig gefietst.

Aangekomen in den Oever even lekker in da haven op een terrasje een lekker broodje vis en een kop koffie genuttigd. En dan verder over de dijken en fiets paden en mooie binnenweg via Medenblik naar Enkhuizen. Genieten van de de mooie dorpjes, tulpenvelden kwamen we in Enkhuizen. In het zeer mooi oud centrum werd een terrasje gepakt. Tijd voor een lekker biertje en een glas koude rose. Tegen 17.uur werd ons overnachtingsadres maar eens opgezocht. Midden in de nieuwbouw bij een zeer gastvrije vrouw. Een prachtig grote slaapkamer met badkamer was ons deel. Na verwend te zijn met een lekker kopje koffie werd er gedoucht en weer richting centrum gefietst voor een op zoek naar het restaurantje wat ons werd aanbevolen door onze gastvrouw. En dat was een goed advies. Dag drie werd na een uitstekend ontbijt aangevangen richting Amsterdam. Voor ons was Edam een veel leuker plaatsje dan het toeristische Volendam. Daar was niet te fietsen, daar al die toeristen. Dus vlug er zien door te komen. Na Volendam kregen we dan toch nog de wind flink tegen. Dat was pokkelen tot bij Amsterdam. In Durgerdam werd een terrasje gepakt voor een heerlijk kopje soep en broodje. Toen weer verder richting Muiden en het Muiderslot. Prachtig over de dijken in een lekker zonnetje met schapen links of rechts van je. Het bekijken van het Muiderslot werd fataal voor weer een spaak in Gerrit’s fiets. De kasseien waren fataal. Helaas 17.00 uur geweest dus geen fietsenmaker meer open. Er maar op hopen dat er bij ons overnachtingsadres wat gereedschap was. Dat adres was in Naarden en weer totaal anders. Het gastgezin was een beetje een vreemd stel. De slaapkamer, douche en ontbijt was netjes, maar we bevelen dit adres niet aan. We hadden een beetje een onbestemd gevoel. Wel deden ze veel moeite om via een buurman aan gereedschap te komen en zo kon Gerrit een spaak uit het voorwiel halen en

deze in het achterwiel zetten zodat we ons weg weer konden vervolgen de volgende dag. ’s Avonds weer lekker uit eten, waar ook om 20.00 uur netjes aandacht was voor 4 mei. Dag vier: Via het Gooimeer en Eemmeer werd richting Harderwijk gefietst. In Spakenburg wilde we een kopje koffie nuttigen, maar nee het was zondag! Dan maar door naar

De “zuiderzeeballade” :

Harderwijk. Hier was aan de boulevard wel een mooi terrasje te vinden. Weer verder genietend van de natuur, lekker aan het water zittend in een heerlijk zonnetje en werd verder gefietst via Elburg naar Kampen waar de auto stond. Al met al 450 km op de teller. Gelukkig had het achterwiel (en voorwiel) van Gerrit het gehouden. Wat is Nederland toch mooi. Een prachtige ervaring om zo te fietsen en zeker voor herhaling vatbaar. Diny Pasman

Vooraan bij de fokkeschoot ...

Opa, kijk ik vond op zolder 'n Foto van een ouwe boot Is dat nog van voor de polder Van die oude vissersvloot Jochie, dat is een gelukkie Ik was dat prentje jaren kwijt 'k Heb nu weer een heel klein stukkie Van die goede ouwe tijd Daar is het water, daar is de haven Waar j'altijd horen kon "we gaan aan boord" De voerman laat er nou paarden draven En aan de horizon leit Emmeloord Eens ging de zee hier tekeer Maar die tijd komt niet weer Zuiderzee heet nou IJsselmeer Een tractor gaat er nou greppels graven 'k Zie tot de horizon geen schepen meer Kijk, die jongeman ben ikke Ja, ikke was de kapitein, hehe Hiero, en die grote dikke Ja, dat moet malle Japie zijn

Opa, zeg nou wat Die jongen is je ome, die is dood In 't diepe water, ver van de haven In die novembernacht, voor twintig jaar Door 't brakke water is hij begraven Maar als 'k nog even wacht, zien wij elkaar Toen ging de zee zo tekeer In een razend verweer Ongestraft slaat niemand haar neer Nu, jaren later, hier paarden draven Zie ik de hand en macht van onze Heer Waar is het water, waar is de haven Waar je altijd horen kon "we gaan aan boord" De voerman laat er zijn paard nou draven En aan de horizon leit Emmeloord Eens ging de zee hier tekeer Maar die tijd komt niet weer: 't Water leit nou achter de dijk Waar eens de golven het land bedolven Golft nou een halmenzee De oogst is rijk

Opa, en die blonde jongen Tekst en Muziek: Willy van Hemert / Joop de Leur, 1958

WV Holten op Facebook; deel twee Zoals aan het begin van dit jaar gemeld, is de WV Holten actief op facebook met een besloten groep. Deze groep is enkel toegankelijk voor leden van de wielervereniging en kan (en wordt) al druk gebruikt om onderling ervaringen te delen! Naast deze besloten groep is er inmiddels ook een pagina online. In tegenstelling tot de groep is de pagina niet besloten. Iedereen op Facebook kan hier bij komen en deze pagina ‘liken’ met de ‘like’ of ‘vind ik leuk’ knop:

De pagina is eenvoudig te vinden door even te zoeken naar WVHolten, zoals in het voorbeeld hiernaast. Iedereen die op ‘vind ik leuk’ klikt, kan in zijn facebook nieuwsoverzicht updates doorkrijgen die door de WV Holten op de pagina geplaatst worden. In tegenstelling tot de groep wordt de pagina dan ook niet zozeer gebruikt voor onderlinge communicatie, maar om aankondigingen, foto’s, verslagen, toertochten en eventuele interessante artikelen namens de vereniging te

pagina leuk te vinden! Ga hier met beleid mee om, niet iedere facebook gebruiker vind het leuk om maar voor alles en nog wat te worden uitgenodigd, maar als je mensen kent die op

facebook zitten en graag de tochten van de WVH rijden is het zeker aan te raden ze een uitnodiging te sturen!

Voor de volledigheid nog even alle links waar de wielervereniging voor de buitenwereld te vinden en volgen is:

www.facebook.com/WVHolten www.twitter.com/wvholten Spread the word, Marco

plaatsen. Deze pagina bestaat naast de reguliere website van de WV Holten. Aangezien enerzijds niet iedereen op facebook zit of wil en er anderzijds wel een grote groep enthousiastelingen is die juist wel via facebook bereikbaar is. Op de pagina kan iedereen, leden en nietleden, reageren op berichten die daar geplaatst worden. Zeker voor niet-leden kan het een extra bron van informatie, verslagen en foto’s zijn van onze tochten. Als je jezelf hebt aangemeld voor de pagina, krijg je de mogelijkheid om vrienden uit te nodigen de

Deerns op de Fietse, damestoertocht 2013 Op zaterdag 31 augustus organiseert toerclub Keiaosers de 2e editie van “Deerns op de Fietse” vanuit de Achterhoek. Een unieke NTFU toertocht, exclusief en uitsluitend voor dames, met afstanden van 75, 100 en 125 km. Tijdens dit evenement draait het om een combinatie van gezelligheid en sportieve uitdaging, met als doel om er samen een geweldig leuke fietsdag van te maken. kleine dorpjes die verscholen liggen tussen de heuvels, bossen en het akkerland. De onverwachte uitzichten zullen deze tocht nog verrassender maken. De langste afstanden zullen een sportieve uitdaging worden met enkele leuke klimmetjes zoals de Peeskesbult, de Muur van Zeddam en de Eltenberg, met als beloning een prachtig vergezicht over het Duitse Rheintal.

De routes voeren de fietsers over rustige weggetjes door het afwisselende Achterhoekse landschap en het glooiende Montferland. Typisch voor deze Duitse grensstreek zijn de

Er worden op het parcours diverse pauzemogelijkheden geboden bij sfeervolle horeca gelegenheden, waaronder de schitterend gesitueerde binnentuin van Kasteel Huize Bergh. Op verzoek zijn de routes dit jaar uitgebreid met een 125 km afstand, die de dames door de Graafschap leiden met haar fraaie landgoederen, de IJssel en het pittoreske Bronkhorst.

Inschrijven en starten kan op 31 augustus van 8.30 tot 11.00 uur bij Gasterij Winkelman in Keijenborg. Graag nodigen we je uit om op deze gezellige fietsdag aanwezig te zijn. Nadere info en de laatste nieuwtjes zijn te vinden op www.keiaosers.nl en op www.facebook.com/keiaosers

WVH neemt deel aan NK Mountainbiken Team Rolfes Kanaalstreek organiseert op zaterdag 26 oktober 2013 het NTFU NK Mountainbiken. Een mountainbiketocht voor iedere mountainbiker door het Groningse land met als leidraad de prachtige Westerwoldse Vensterroute. Net als bij het NK Toerfietsen staat bij het NK Mountainbiken de gemiddelde tijd centraal. Deelnemers geven bij inschrijving aan met welke gemiddelde snelheid zij verwachten het parcours te volbrengen. Degene die deze gemiddelde snelheid het dichtst weet te benaderen mag zich na afloop van het NK Nederlands Kampioen Mountainbiken 2013 noemen. Vanzelfsprekend mogen tijdens het kampioenschap geen tools als telefoon of fietscomputer worden ingezet om de tijd en snelheid te registreren. Het NK volbreng je volledig op gevoel! Het bestuur van de Wielervereniging Holten ziet hier ook graag een delegatie uit Holten aan de start verschijnen en roept belangstellende WVH-ers op om zich voor 15 september a.s. op te geven door een email te sturen naar [email protected] onder vermelding van “Aanmelding NK Mountainbiken” Team Rolfes is trots dat zij de deelnemers de mooie mountainbikeroutes in hun eigen regio kunnen tonen tijdens deze eerste editie van het NK Mountainbiken. Team Rolfes aan het woord over het mooie Westerwolde: Mountainbiken in het mooie Westerwolde Kun je mountainbiken in Groningen? Zeker weten. De Team Rolfes-leden, senioren en jeugd, fietsen wekelijks in de omgeving en trainen op hun eigen baan: T.R.A.P. (Team Rolfes ATB Parcours). De omgeving van Musselkanaal-Westerwolde is een prachtig en, vaak nog, onontdekt gebied. Toegegeven, voor een behoorlijke klimpartij kun je hier niet terecht maar op ieder ander gebied van deze schitterende fietsdiscipline kun je je hier goed uitleven. De routes die we meestal rijden zijn voor 85% onverhard. We kunnen niet altijd vermijden dat we over een stukje asfalt gaan, wat even ruimte geeft om te herstellen. De soorten ondergronden zijn heel divers van samenstelling. Het enige wat we niet tegenkomen is klei, maar het losse zand of het hoge gras maken het al zwaar genoeg. Hier kun je vele kilometers maken zonder dat het ook maar één moment hetzelfde is. Als we op tijd vertrekken komt het regelmatig voor dat we allerlei wild tegenkomen. Direct vanaf ons parcours gaan we de ene keer via de weg richting de bossen van Sellingen en/of Ter Apel en regelmatig fietsen we over de dijk van het AG Wildervanck kanaal, om via allerlei sluipweggetjes in dezelfde bossen uit te komen. Routes en omgeving We zien uit naar vaste routes in de omgeving, hiermee zijn we samen met alle omringende clubs, SBB en de diverse waterschappen druk doende. Het ziet ernaar uit dat er medio 2014 een route ligt die in totaal 220km bedraagt met allerlei lusjes naar diverse hindernisbaantjes en horeca gelegenheden en uiteraard de

diverse bezienswaardigheden omgeving telt.

die

onze

Tijdens onze tochten komen we regelmatig langs deze bezienswaardigheden, zoals het Theater van de Natuur in Sellingen, een kunstwerk op een heuvel waarbij op de trap ernaartoe op iedere trede een gedicht staat van o.a. Jan Mulder. Ook komen we door diverse natuurgebieden waar veel dieren rondlopen zoals de Schotse Hooglanders die met hun imposante horens veel respect afdwingen, maar als ze met rust gelaten worden geen enkel probleem opleveren. Dan zijn er nog de vele beekjes om langs te fietsen, die alleen maar mooier worden omdat ze hun oorspronkelijke loop terug gaan krijgen dus meer gaan slingeren. NK Mountainbiken: Regelmatigheid rijden Ook de routes die straks verreden zullen gaan worden tijdens het Nederlands Kampioenschap MTB Regelmatigheid rijden zullen door en langs deze gebieden gaan. Kom het ervaren en doe mee aan het NK MTB 2013. De start en finish zal in Musselkanaal zijn en uiteraard zal T.R.A.P hierin opgenomen worden. Zelfs een overnachting of een vakantie is mogelijk. Er zijn veel campings en andere gelegenheden en waarschijnlijk zullen er voor het NK speciale arrangementen aangeboden worden. We verheugen ons op jullie deelname. Graag tot 26 oktober.

komst

en

Bestuur en organisatie RMHT Team Rolfes Meer informatie over dit evenement vind je ook op de site van de organisatie: www.regelmatigheidstocht.nl

Wouter Wippert (14-08-1990)Toekomstig vergeten wielrenner? Wouter Wippert uit het Twentse Wierden begon voor mij te leven toen hij een 21-jarige wielrenner uit de opleidingsploeg van Lotto was. Tijdens een WK voor beloften zag ik na een doorkomst een Nederlands vlaggetje in beeld, met daarachter zijn naam: Wouter Wippert. Ik was meteen verkocht. Een Donald Duck-naam met een enigszins erotische connotatie, dan heb je mij. Hij en z’n geile naam snelden uiteindelijk naar een niet onverdienstelijke zevende plaats op dat WK. Inmiddels is Wouter Wippert al bijna 22 en is er veel met hem gebeurd. Hij won eind maart een etappe in de Tryptique des Monts et Chateaux en wist in mei een etappe in de Vuelta Ciclista a Navarra op zijn naam te zetten. In de bergenen kastelenwedstrijd won hij de sprint van een groepje van twaalf, en in Navarra was hij zelfs de snelste in een pelotonsprint. Wouter kan sprinten. Daarom zal de ploegleiding hem volgend seizoen overhevelen naar het ProTeam van Lotto. Hij krijgt een tweejarig contract bij de formatie van Marc Sergeant. Wippert begint lekker, met een vierde plaats in de Tour Down Under, maar daarna komt de klad er een beetje in. Pas anderhalf jaar later, in de ZLM-tour, zet hij weer een aansprekend resultaat neer: hij wordt tweede in de massasprint, achter Kenny van Hummel. Eindelijk weer een goede spint! Toch is Wippert niet tevreden. Na de finish protesteert hij heftig. Van Hummel zou van zijn lijn afgeweken zijn. ‘Hé Hummelgie, zal ik oe een lik op de bek gee’m, dat stikt in oe eig’n taa’n?!’*, voegt de Tukker het kleine Brabandertje toe, waarna hij Van Hummel daadwerkelijk met ferme kracht tegen de grond slaat.Het is voor Wippert het begin van het einde. Na het incident wordt hij zes maanden geschorst door de UCI. Hij krijgt ook geen nieuw contract bij Lotto. Wippert benut zijn zes maanden schorsing voor een cursus anger management. Nadien biedt alleen de kleine incontinentale (nieuw ideetje van de UCI in 2015) TENA-ploeg hem een klein contractje aan. Maar presteren zit er niet in bij zijn nieuwe ploeg. De sponsor eist dat de renners met een luier in hun wielerbroek rijden in plaats van zeem. Een half jaar en zes steenpuisten verder levert Wippert zijn contract in. Gedesillusioneerd hangt hij zijn fiets aan de wilgen. Een tijdlang legt Wippert zich uitsluitend toe op het eten van frikandellen speciaal bij cafetaria Akelei in Wierden. Z’n record staat in die tijd op 47 in één dag. Wippert spoelt de vele frikandellen weg met zijn nieuwe lievelingsdrank cognac; hij en z’n heupfles zijn onafscheidelijk. In korte tijd komt Wouter Wippert 33 kilo aan. Het leven als frikandelleneter bevalt hem.

Pas wanneer hij een poos later in Truckerscafé De Raket in De Wijk voor de zesde maal op rij het open NK frikandellen eten wint, krijgt hij tijdens de prijsuitreiking, terwijl hij de Gouden Frikandel boven zijn hoofd tilt, een openbaring: het moet anders. Hoe weet hij nog niet, maar het moet anders Een week na die openbaring ligt Wouter wat op de bank te klooien met z’n iPad IX als het verhaal van Robert Millar googlenderwijs op zijn pad komt. De oud-wielrenner die zich om liet bouwen tot vrouw. Wouter kijkt eens naar z’n pens en denkt: een lekker mokkel zijn, dat lijkt me ook wel wat. Twee maanden later gaat Wouter Wippert onder het mes. De operatie mislukt. De kleine Wippert ziet er gehavend uit en zijn wens een vrouw te worden, kan voorlopig de ijskast in. Uit frustratie begint Wippert weer te fietsen. Hard te fietsen. De kilo’s vliegen eraf. Na een jaar keihard trainen is Wouter Wippert weer wielrenner: op 32-jarige leeftijd tekent hij een contract bij de sterke Duitse Gläserpfandformatie. Alles lijkt eindelijk op z’n plaats te vallen. Helaas is de comeback van korte duur. Wippert knalt in de eerste de beste koers keihard met z’n bakkes op een stoeprand. Hij breekt z’n kaak op drie plaatsen en z’n gebit is geruïneerd; hij moet voor altijd met een buitenboordbeugel door het leven. Een week na de wedstrijd blijkt hij ook nog eens positief te zijn bevonden op het nieuwe wondermiddel Rictoplifine. Wippert wordt levenslang geschorst en zal nooit meer koersen. Oh ja, en in het begin van zijn carrière verschijnt er op het populaire wielerblog Het is Koers! ook nog een verhaal over hem waar achteraf geen hout van blijkt te kloppen. Na zijn carrière zegt de drievoudig wereldkampioen daar in zijn biografie het volgende over: ‘Ja, dat was zo’n grapjas die een lollig stukje wilde schrijven ten koste van mij. Nou ja, wie het laatst lacht, lacht het best.

Zoek de 11 verschillen

alles voor fietsen, schaatsen en skeeleren Dealer van American Eagle Basso Batavus Brompton Cannondale Colnago Concorde Gazelle Multicycle Idworx Principia Ridley Stevens Trek Wilier

Viking Raps Finn Bont Zandstra Campagnolo Shimano Sram

Fietsenwinkel Ten Tusscher

Oldenzaalsestraat 340 7523 AJ Enschede tel 053 - 4358219 fax 053 - 4340001 www.tentusscher.nl