Helderse Ren-en Toerclub DOK Postbus HA Den Helder

Helderse Ren-en Toerclub DOK Postbus 4018 1780 HA Den Helder www.hrtcdok.nl Hoofdbestuur: Voorzitter

W.Erkelens Cooke

Secretaris

vacant

Penningmeester

H. Kingma

Dijkschouwerslaan 136

1785 HS Den Helder

tel: 0223-638190

Crocusstraat 30

1782 AR Den Helder

tel.: 0223-618017

DOK algemeen bankrekening 3306.55.558, girorekening P 2315863 Afdeling REN/MTB Voorzitter

G.Boks

van Speykstraat 50

1782 RB Den Helder

tel: 0223-612751

Secretaris

S. Moll

P.W.A. Singel 107

1782 GP Den Helder

tel.: 0223-617276

Penningmeester

H. Smit

Malzwin 2109

1788 XH Den Helder

tel.: 0223-690707

Wedstrijd secr.

M. van Roon

Schout en Schepenenstr.10

1785 KT Den Helder

tel: 0223-722793

Coördinator MTB

C. Zuurbier

Rijksweg 106

1786 PZ Den Helder

tel: 0223-641656

Coördinator REN

C.Smit

Bremstraat 161

1783 JE Den Helder

tel: 0223-621787

Coördinator Training

J. de Bray

Duindreef 11

1784 WB Den Helder

tel: 0223-619121

Coördinator PR & Sponsoring

J. Koopman

Hugo de Grootstr. 31

1782 NG Den Helder

tel: 0223-628029

REN/MTB afdeling bankrekening 3306.87.565 Afdeling Toer Voorzitter

G. Krusemeijer

Fluytstraat 50

1784 NP Den Helder

tel.: 0223-620387

Secretaris

R. Vallenduuk

Kruiszwin 3735

1788 PP Den Helder

tel: 0223- 644930

Penningmeester

R. Kos-Bontje

Molenvaart 172

1761 AN Anna Paulowna

tel.: 0223-522023

MTB-coördinator

P. Engelen

Treilerstraat 4

1784 SW Den Helder

tel.: 0223-630398

Texelstroomlaan 23

1784 EA Den Helder

tel: 0223-630628

Toerafdeling bankrekening 5874.13.050 Trainer HRTC DOK

C. Ouderling

Kantine Beheer

Guldemondweg

Den Helder

tel.: 0223-637576

H.L. Heijnen

C.P. Soeteliefstraat 10

1785 CD Den Helder

tel.: 0223-636955

P. Koenen

Hulkstraat 135

1785 RK Den Helder

tel.: 0223-632394

Beheer/onderhoud

J. Grooff

Pluto 155

1785 AX Den Helder

tel.: 0223-631200

Ereleden

L.J. Koopman, G. van Stipriaan, A. Kuurman, L. Tigchelaar en J. Grooff.

Leden van Verdiensten

J. v.d. Vaart en W. Alkema

Ledenadministratie/

P. Koenen

Contributiebetaling

Girorekening 92 76 50, t.n.v. HRTC DOK, Den Helder

Parkoers

Hulkstraat 135

1784 RK Den Helder

tel.: 0223-632394

1781 WC Den Helder

tel.: 0223-623547

Clubblad Redactie Ren/MTB

N. Looy

Redactie Jeugd

vacant

Lijsterstraat 7

Redactie Toer

A.W. de Poel

Vogelzand 2603

1788 GP Den Helder

tel.: 0223-642811

Eindredactie

J. en F. Moonen

Malzwin 2702

1788 XP Den Helder

tel: 0223-644857

2

van het hoofdbestuur

van de voorzitter

Alweer de laatste “Criterium” voor de zomervakantie! De komende periode zal, behalve natuurlijk de vele fietsactiviteiten van de diverse afdelingen, in het teken staan van het 75-jarig bestaan. Als eerste een receptie op 2 juli van 19.30 uur tot 21.30 uur en dan natuurlijk nog de “feestdag” op 29 augustus. Wij vonden het belangrijk om voor de receptie al die personen uit te nodigen die nu, en ook met name in het verleden, wat voor DOK betekent hebben. Dat kan zijn als vrijwilliger, als bestuurslid of als sponsor. Jullie begrijpen dat het een indrukwekkende lijst met namen is geworden. We hebben getracht heel zorgvuldig met de uitnodigingen om te gaan. Gezien de reacties die ik heb mogen ontvangen blijkt dat al die personen DOK nog steeds een warm hart toedragen en voor hen ook een leuke periode is of is geweest. Dus als u hoopt die avond nog eens een oud-lid te spreken adviseer ik u om zeker te komen. 29 augustus zal een festiviteit worden die echt voor de leden is. Gedurende de hele dag zullen er activiteiten zijn. Over de soort van activiteiten zal de feestcommissie u nader berichten na de zomervakantie. Helaas is er ook weer een valpartij te melden van een van de toerleden. Geheel buiten zijn schuld is Adrie van den Berg tijdens de Elf Steden Tocht lelijk ten val gekomen.Vanaf deze plaats wil ik hem nogmaals sterkte toewensen. Zelf was ik ook deelnemer tijdens deze tocht. Het viel mij op hoeveel mensen er nog zonder helm reden. Gelukkig zie ik dat binnen DOK niet en laten we dat ook zo houden. Rest mij verder niets anders om u allen een goede en vooral veilige vakantie toe te wensen en dat we na de vakanties met hetzelfde enthousiasme het fietsen in clubverband weer op kunnen pakken. En u weet het………………………………Waar blijft die secretaris!!!! Wim Erkelens Cooke Voorzitter DOK

3

TOUR DE LASALLE 1955 - 2009 Veel mensen van de HRTC DOK weten dat ik jaren aan de Tour de Lasalle heb mee gedaan. In de jaren 60 heb ik mijn eerste Tour de Lasalle gereden. Het wielergebeuren is begonnen nadat ik bij Jaap de Ruiter een klusje had gedaan in ruil voor een fiets, die hij voor me opbouwde. En vol goede moed zijn we toen in training gegaan, wat in het begin niet mee viel, want je moet wel een paar dingen opzij zetten. In de eerste tour kwam ik uit voor de Postiljon, een ploeg van de Posterijen. Het ging in deze tour vrij redelijk en kon goed stand houden en wist een mooie klassering te halen. Toch moest men het jaar daarop veel moeite doen om me weer op de racefiets te krijgen, maar ik ben toch bezweken om weer mee te doen. Het fietsen ging ook steeds beter en in 1966 wist ik achter de sterke marinier Bax als tweede te eindigen. In 1969 wist ik op het hoogste schavotje te eindigen, en in die periode ook een paar keer het B- klassement te winnen. Door dat ik het vrij druk had met mijn werkzaamheden beperkte ik het trainen vanaf januari tot de tour in juni. Daarna ging mijn fiets in de schuur tot het jaar daarop. Wel niet zo optimaal, want dat hoef je in deze tijd niet meer te doen, want dan kan je wel thuis blijven. Nadat ik zo een 22 keer had mee gedaan vond ik het welletjes en stopte, ook omdat mij rug ook op speelde. Maar toen mij gevraagd werd of ik voor iemand in wou vallen, ik meen dat het Bouk de Jong was stond ik weer aan de streep. Het viel niet echt mee maar wist hem wel uit te rijden. Toen dacht nu ga ik door want ik wil ook de 25ste vol maken. En dan is het een kwestie van bij blijven in groepjes die er al snel werden af gereden, zo is het ook in de laatste Tour gegaan . Daarom weet ik donders goed hoe het is als de jongens in kleine groepjes op achterstand binnen komen. Maar het is een mooie prestatie als je de Tour uit kan rijden en daar mag je gerust trots op zijn. Het zijn niet allemaal winnaars maar ook geen verliezers, want uitrijden is voor veel renners ook een overwinning. Het heeft jaren geduurd voordat ik op de gedachte kwam om een boek te maken. In het begin was ik bezig voor mezelf om zoveel mogelijk over de uitslagen binnen te krijgen. Maar op een gegeven ogenblik had ik zoveel dat ik bij mezelf dacht dat er wel meer belangstelling voor zou kunnen zijn. Anders zou het een keer gewoon op zolder komen te liggen. Nadat er een boek van de Tour de Lasalle stichting uit kwam, een mooi boek dat ik zelf ook in huis heb, nam ik de beslissing om zelf ook een boek te maken van 1955 tm 2009 Ik ben toen met Jan Donker, waarmee ik als vrijwilliger in Frankrijk hebt gewerkt, verder gaan zoeken. In oude kranten bij het Helders Archief en in het Archief in Alkmaar Noord hebben we ook veel informatie uitgezocht. Ook van oud renners is het een en ander binnen gekomen. Nu is het zover dat het laatste jaar er aan zit te komen. Het prototype is al klaar en het bevat verslagen en uitslagen van alle etappe’s, foto’s, criteriums en alle klassementen. En ik heb dat boek van het bestuur van Stichting Tour op de Lasalle presentatieavond mogen presenteren. Na afloop was er veel belangstelling voor. En een groot aantal renners hebben het boek al besteld. Zodat de eerste exemplaren begin juli al een bestemming hebben. Als er nog mensen zijn die (ploegen) foto’s hebben van 1968, 1969, 1975, 1976 en 2003, dan zou ik die graag in ontvangst nemen. Mocht u belangstelling hebben voor mijn boek dan kunt u contact met mij opnemen. N.J.Looy Lijsterstraat 7 1781 WC Den Helder. emailadres [email protected]

4

AFDELING ren / mtb

van de voorzitter Zo daar gaat hij weer: in de pen en een A-viertje vullen voor Criterium. Het lijken de laatste loodjes voor de vakantie, maar zover is het nog net niet. Als jullie dit lezen zitten we er al in of zijn we aan het pakken, de officiële receptie voor ons 75-jarig bestaan hebben we gehad (iedereen geweest) en we zijn bezig met de voorbereidingen voor ‘De Dag’op 29 augustus. Eerst even mijn waardering uitspreken voor de harde werkers die ons clubhuis aan de buitenzijde echt mooi aan het maken zijn. Ze hebben de laatste weken meer dan ‘normale’ klusuren gespendeerd aan metselwerk, het afhangen van de deuren, schilderen terwijl het reguliere onderhoudswerk zoals snoeien, schoonmaken, grasmaaien en alweer grasmaaien, want het schiet de grond uit. In dit Criterium een verslag van het NK in Apeldoorn waar teleurstellingen zijn afgewisseld met successen, maar bovenal jongens en meisjes GEWOON TOP! Er is hartstikke goed gescoord, er is mooie en goede strijd geleverd, kortom ik heb genoten. Verder staan er andere verslagen in deze krant, de verjaardagen voor de komende periode uiteraard, maar geen kalender want die is behoorlijk leeg. Ik stuur daarover nog een nieuwsbrief waarin ik alles, wat ons te wachten staat, zo goed mogelijk zal proberen te verwoorden. Op de Huisduinen- Classic hadden we mooi weer - wel een harde wind - en een sterke winnaar die een wel heel mooi visitekaartje neerlegde: de laatste vijf ronden solo tegen de wind in over de dijk je voorsprong uit te bouwen op de macht! Na deze dag wist iedereen weer dat bij de Tour de Lasalle rekening moest worden gehouden met Mark Hulzebos. Tijdens de Tour zelf was het niet zulk weer waarbij schiftingen plaatsvonden, maar kwam het aan op rekenen met seconden en het kwam tot een zeer mooie finale! De dikkebandenrace voor de jeugd was weer goed voor de reclame en enige ego’s, want wat is er mooier dan voor zoveel publiek te rijden? Met zulke goede begeleiders (Nieuwelingen en Junioren). We hopen dat de organisatie ons volgend jaar een wat langer parkoers geeft - en wat meer tijd - dan staat dit evenement nog lang op de kalender. Jong en lui, ik ga sluiten. ‘k Heb nog wat te regelen voor morgen want dan ga ik, als het weer goed blijft, even bij dat hele snelle fietsen kijken: de TT in Assen. Vroeeemmmmm Giel

Giel

5

7e open clubwedstrijd Ren afd. 26 mei 2009

8e openwedstrijd Ren afd. 2 juni 2009

De opkomst was zeer gering. Dat had ook te maken met het slechte weer van die dag. De meeste renners dachten dat het tijdens de wedstrijd ook wel zou gaan regenen. Het bleef de hele wedstrijd droog en de renners die aan de start stonden maakten zich in het begin niet erg druk. Toch brak het na enkele ronden en kwamen er vijf renners aan de leiding. Robin Nieuwenhuizen, Erwin Beckers, René van de Woude, Rick van Breda en Mickel van de Burg. De overige renners werden in de loop van de wedstrijd op één of meerdere ronden gereden. De wedstrijd werd niet open gebroken, alleen René van de Woude en Rick van Breda deden nog een poging om weg te komen maar zonder resultaat. Tegen het eind van de koers was het René van de Woude die de pijp aan Maarten gaf zodat er vier renners overbleven die voor de overwinning zouden gaan. In de eindsprint was het Rick van Breda die de winst pakte voor Robin Nieuwenhuizen, Mickel van de Burg en Erwin Beckers . Op de vijfde plek eindigde Jermo Agema.

In de A- klasse was het snel met de rust gedaan en wisten al snel vijf renners er tussen uit te knijpen. Mark Hulzebos, Dennis de Porto, Rick van Breda, Mark Bakker en Richard Mulder. Het tempo van hen was zo hoog dat niemand meer aansluiting bij hen kon krijgen. Hierbij waren ook de sterke jongens als Arjan de Heer en Ruud Verdoes die gezien waren. In deze volgorde van de wedstrijd kwam geen verandering wel werden de overige A- renners op een ronde gezet. Rick van Breda die ook in de kopgroep zat en een sterke indruk maakte was op het laatst niet bestand tegen zijn oudere en sterkere tegenstanders maar kan terug zien op een goede wedstrijd. In de laatste ronde was er enig misverstand met het afsprinten maar dat kwam na een valpartij in de B- klasse. Uitslag 1e Mark Hulzebos, 2e Dennis de Porto, 3e Mark Bakker, 4e Richard Mulder, 5e Rick v Breda, 6e Ruud Verdoes, 7e David Boom. De overige renners in deze klasse waar vroegtijdig afgestapt. De B- klasse had er in het begin wel zin in en werd er in een hoog tempo gereden. Hierdoor was ontsnappen bijna niet mogelijk. Wel konden enkele renners het tempo niet meer bij benen en zij werden op achterstand gezet. Even kwam Patrick Hoefakker alleen aan de leiding maar dat was maar van korte duur. Klaas Friscus en Ed Scholte kwamen regelmatig op kop en ook René van de Woude en Kees Zuurbier zaten ook steeds van voren. Abel van Oossanen probeerde in de laatste ronde de sprint te ontlopen maar hij was te vroeg gegaan zodat een grote groep renners richting de streep ging. In de laatste bocht voor de finish ontstond er een fikse valpartij waardoor enkele renners niet over de streep kwamen. Eric Kraft was er erg aan toe en de EHBO moest er aan te pas komen om zijn lelijke schaafwonden te behandelen.Van de renners die wel konden afsprinten ging René van de Woude als eerste over de streep voor Ed Scholte en Bart Denijs. 4e Kees Zuurbier, 5e Klaas Friscus, 6e Abel van Oossanen, 7e Jermo Agema, 8e John Deutekom. Nico Looy.

6

9e open wedstrijd Ren afd. 9 juni 2009

10e open wedstrijd Ren afd. 23 juni 2009

A- Klasse. Al in het begin van de wedstrijd was er al veel strijd te zien. Mark Bakker was de eerste die het peloton ontvluchte, maar dat was van korte duur. Even bleef het rustig, daarna sprongen Arjan de Heer, Michel van de Burg en David Boom de ruimte in, maar ook zij hielden niet lang stand. Daarna vluchtpogingen van Ruud Verdoes, Mark Hulzebos en Rick van Breda. Maar al deze pogingen werden in de kiem gesmoord. De beslissing viel in de laatste twee ronden toen Mark Hulzebos en Arjan de Heer iedereen verrasten. Zij namen een kleine voorsprong die zij tot het einde wisten vast te houden en Mark Hulzebos Arjan de Heer in de sprint versloeg. 3e Ruud Verdoes, 4e Robin Nieuwenhuizen, 5e David Boom, 6e Rick van Breda, 7e Mickel van de Burg en 8e Mark Bakker.

Na de Tour de Lasalle en de ronde van Westerland stonden er maar 12 deelnemers aan de streep en gingen de drie klassen gelijk van start. Ondanks dit geringe aantal werd er behoorlijk hard gereden. In de het begin kon iedereen lang bij blijven maar toen de A- klassers Ed Scholte, John van de Water en Tim Lemmers het tempo opvoerden was er toch een aantal renners die het moeilijk kregen. Het eerste slachtoffer was junior Bart Moll die schijnbaar zijn dag niet had, want normaal gesproken kan hij in de B- klasse lang bij blijven. Junior Glenn van Oss hield het langer vol maar tegen het geweld van de sterke renners was hij ook niet opgewassen. Het tempo bleef hoog en ook veteraan John Deutekom droeg zijn steentje bij en nam regelmatig goed over, Leon van Waesberghe moest er ook af en ook Rene van de Woude en even later Jermo Agema hielden het voor gezien. In de laatste rond brak John Deutekom en kwam net iets te kort om zich te bemoeien met de eindsprint. De sterke Ed Scholte kwam als eerste over de streep voor Tim Lemmers, John van de Water en Yorik Quax. De moegestreden John Deutekom kwam als vijfde over de streep maar was wel de enige B- klasser die de wedstrijd eervol heeft uit gereden. Bij de junioren die een zware wedstrijd hadden tussen de grote jongens, was het Glenn van Os die de winst pakte voor Bart Moll.

B- klasse. Ook hier een boeiende wedstrijd., met als eerste aanvallers Patrick Hoedemakers en Rolf Drent. Zij kregen gezelschap van Jermo Agema en Kees Zuurbier. Door het hoge tempo moest Patrick Hoedemakers al snel lossen en de overige drie gingen lang door. Maar door de harde wind waren hun inspanningen tevergeefs en onder impulse van Ed Scholte werden zij weer in de schoot van het peloton opgenomen. Daarna waren het René van de Woude en Bart Denijs die een vluchtpoging ondernamen, maar ook zij staakten al snel deze poging. Het tempo bleef hoog en hiervan werden Kees Zuurbier en Rob de Visser de dupe, zij moesten lossen en ondanks dat zij goed samen werkten konden zij niet meer terug komen in de groep. Ook Hans Hofstra kwam net iets te kort om tot het einde mee te kunnen. Onder aanvoering van Ed Scholte wisten de A- renners de B- renners niet in te halen. Een mooie prestatie want dat is nog maar weinig voorgekomen. In de eindsprint ging het in de laatste bocht weer bijna mis maar iedereen kon op de fiets blijven. In een close finish was het Bart Denijs die net iets eerder over de streep kwam dan René van de Woude. 3e Pieter Molenaar, 4e Jermo Agema, 5e Klaas Friskus, 6e Ed Scholte, 7e Kees Zuurbier 8e Rob de Visser.

Nico Looy.

VAN LIEROP ADVIESGROEP MAKELAARDIJ

VERZEKERINGEN

HYPOTHEKEN

PENSIOENEN

www.vanlieropadviesgroep.nl

Nico Looy

7

Openclubkampioenschappen MTB afd. 25 juni 2009 Na de eerste ronde kwam er een groepje van vijf renners aan de leiding. Met de junioren Thijs Zuurbier, Wesley Dek, Jannick Smit, Bart Moll en senior Leon van Waeberghe. Achter hen veteraan Frans Kingma en iets verder naar achter de veteranen Rob de Visser, Cor Tuinman, Pieter Molenaar en Jaap de Bray. Als eerste dame kwam Laura van Regenmortel door, gevolgd door Itske de Bray, Esmee Niewold en Ellen Niewold. Vooraan brak de groep en moesten Collin van Oss en Jarnick Smit hun medekoplopers laten gaan. De strijd brak in alle hevigheid los en Thijs Zuurbier en de verassend sterk rijdende Leon van Waesberghe kwamen alleen aan de leiding.Veteraan Frans Kingma had er ook een behoorlijk tempo in maar zag geen kans om zich bij het tweetal te voegen. De strijd om de tweede plaats bij de veteranen ging tussen Rob de Visser en Cor Tuinman met achter hen Jaap de Bray. In deze situatie van de wedstrijd kwam weinig verandering. Laura van Regenmortel werd kampioen bij de dames. Thijs Zuurbier werd juniorenkampioen. Leon van Waesberghe bij de senioren en Frans Kingma heeft een abonnement bij de veteranen. Uitlagen dames 1e Laura van Regenmortel, 2e Itske de Bray, 3e Esmee Niewold, 4e Ellen Niewold. Junioren 1e Thijs Zuurbier, 2e Bart Moll, 3e Collin van Oss, 4e Wesley Dek, 5e Yarnick Smit. Senioren 1e Leon van Waesberghe, 2e John v/d Water, 3e Rolf Drenthe. Veteranen 1e Frans Kingma, 2e Rob de Visser, 3e Cor Tuinman, 4e Willem Eckhart , 5e Jaap de Bray, 6e Mike Hatzman, 7e Pieter Molenaar, 8e Kees Zuurbier, 9e Arnold Bays, 10e Robin Groot, 11e Chris Kluiters. Nico Looy

8

Zo vlak voor de zomervakantie begint de agenda er weer wat “rustiger” uit te zien. Tijd om eens even terug te blikken op wat onze jeugd allemaal gedaan heeft, en dat is behoorlijk veel. De afgelopen maand stond in het teken van de Nederlandse kampioenschappen MTB jeugd en wielrennen jeugd.Verder stond het programma vol met landelijke jeugdwedstrijden. Daarnaast de zomeravondcompetitie en op de dinsdagavond de wielerwedstrijdjes voor de jeugd. Kortom een druk en vol programma waarbij het goed is dat iedereen de komende twee maanden lekker (met of zonder fiets) van de vakantie kan genieten.

In categorie 3 stonden Siert, Mark en Floor aan de start. Ook hier was de spanning te merken. Vanaf hun startpositie probeerden ze zo goed en snel mogelijk naar voren te rijden. Dit lukte Siert aardig. Hij had een 5e positie voor Menno Don echter die wist hem in te halen. Daarna liet Siert er niets meer langs maar kon jammer genoeg ook niemand meer inhalen. Mark had het zwaar en had niet helemaal zijn dag, maar eindigde nog als middenmoter! Floor was echter de pechvogel. Ze viel hard en kon de wedstrijd niet uitrijden. categorie 4 We moesten weer vroeg uit bed omdat net als 2 weken geleden toen we ook te gast waren in Apeldoorn en alles een half uur eerder begon. Daar aangekomen hadden we onze spullen bij de tafel neergezet dat toen de Dok tafel werd. Langzaam maar zeker druppelde de tafel vol met onze renners en ouders, zelfs waren er oud jeugd leden mee om de jongens aan te moedigen. Ook Giel onze voorzitter was met de motor naar Apeldoorn gekomen. Alle “mannen” van cat 4 waren present Kylenco,Jarni,lars en Bart die voor de start erg gespannen waren,omdat dit geen gewone wedstrijd was maar dit keer ging het om het Nederlandse Kampioenschap. De verwachtingen waren hoog voor Bart en Lars aangezien dat ze eerder 2 en 3 werden en toch wel stiekem droomde van die mooie rood wit blauwe trui. Na een anantal oefen startjes moesten ze opstellen Lars en Bart op de eerste start rij daar achter Jarni en daar weer achter Kylenco. Met een goede start zonder vallen, waren ze allemaal >>>

Nederlandse kampioenschappen jeugd MTB

Op een mooi en zonnig parcours werd in Apeldoorn het NK MTB jeugd gehouden. Ook dit jaar was onze DOK jeugd goed vertegenwoordigd met in de diverse categorien medaillekandidaten, dus de verwachtingen waren hoog gespannen. Het werd een mooie dag die geopend werd door de jongste categorie. Hierin reden Wesley Damiaans en Lotte de Bruin. Wesley reed hier naar een prachtige derde plaats, ondanks dat dat kleine kereltje erg zenuwachtig was. Prima hoor Wesley, je bent een kanjer. Ook Lotte viel mooi in de prijzen met een derde plaats en dan nog te denken dat zij de allerjongste is en volgend jaar nog steeds in deze categorie rijdt. Met twee medailles in de “DOK-pocket” was de kop eraf.

9

goed weg. Lars die zonder vrees de eerste bocht ronde, en Bart die daar ook goed achter zat. Jarni die niet de vorm van de Rabotop meer heeft kon met afstand volgen en Kylenco reed mee in de achterhoede in dit toch wel erg sterk veld. Marino Noordam pakte al snel (zoals verwacht) de kop positie met Lars in zijn kielzog en Bart daarachter. Lars haalde Marino zelfs in en reed op kop zo hard als hij kon om Marino van zich af te schudden. Maar Marino rijd zo sterk dat hij Lars het werk laat doen en als hij moe wordt een demarrage plaatst en weg rijdt. En Bart die daar weer vlak achter reed kon het gaatje met de twee koplopers niet dichten het bleef ronde lang rijden op de zelfde afstand en Sam de Nijs die gevaarlijk dicht bij kwam. Hij wilde niet zoals vorig jaar met lege handen staan met een ondankbare 4e plaats,maar nu pakte het wel goed uit voor Bart. Met Lars op een 2e plaats en Bart op een 3e plaats was het podium toch aardig Dok gevuld. Met de huldiging zag je onze mannen toch wel een beetje jaloers naar de rood wit blauwe trui kijken Maar ze waren heel erg tevreden met hun plaatsen, als je op het podium staat met het NK heb je het gewoon goed gedaan. Met de huldiging het volkslied alle felicitaties en alle foto’s die er gemaakt werden was het weer een zeer geslaagd evenement Na de huldiging van categorie 1- 4 met best een aardige vertegenwoordiging van Dokkertjes bij de eerste 3, was het de beurt aan categorie 5. Hier waren Rob, Caitlin, Jacco, Mijntje, Juan en Jeffrey onze troeven. Na het inrijden had Jeffrey al afgesproken met Gretha, dat zij op een gevaarlijk punt moest staan, want dat zag hij totaal niet zitten en voorspelde daar te gaan lopen. In deze categorie gaan onze jongens en meisjes onder de ogen van de deels in het leer gestoken Giel tot het uiterste van hun kunnen. Wat zal hij het heet gehad hebben in zijn strakke zwarte sauna Dit jaar was de KNWU eindelijk door de knieën gegaan. De meisjes kregen hun eigen kampioenstrui. Een eerste plaats zou er volgens de voorspellingen niet in zitten. Marlo Koevoet was in de eerste zeven landelijke wedstrijden onze meiden en jongens te snel af geweest. Ook dit keer duldde ze geen tegenstand. Het gevecht om de plaatsen 2 en 3 waren er niet minder om. Tijdens de landelijke wedstrijden werden deze plekken meestal verdeeld tussen Caitlin en Sophie van Alcmaria. Bij afwezigheid van Sophie was Mijntje een waardige plaatsvervanger. Tijdens dit NK waren de plaatsen twee en drie totaal geen uitgemaakte zaak.,want op de laatste plaats in de startrij stond het “powerhousje” Pernilla van Rozelaar. Nu terug naar de race. Hoewel achter Caitlin gestart wist Sophie zich voor haar te werken. De beide dames vochten om elke centimeter. Op “jeffrey zijn gevaarlijke punt” raakten de dames elkaar . Caitlin wist zich weer voor Sophie te werken. In de tweede ronde op de zelfde plek moest Sophie voor de tweede keer in het zand happen. Alles en iedereen kreeg de schuld, maar wie fiets er nu eigenlijk. Terwijl DOK en Alcmaria met elkaar aan het “vechten” waren sloop Pernilla steeds dichterbij en verschalkte de beide dames . Met 20e plek behaalde ze bij de meisjes de 2e plaats achter Marlo (8e). Caitlin behaalde uiteindelijk de derde plek op het podium. Gefeliciteerd, je hebt er voor gevochten en geoogst. >>>>

10

De snelste Dokker was zoals gewoonlijk Rob. Waar hij bij de landelijke wedstrijden op de 12e plaats staat, was dit parcours op zijn lijf geschreven, want hij ging uiteindelijk als 10e over de finish. Blijkbaar had de springtraining van Cees en Femke op de laatste dag van het DOK kamp geholpen. Tussen “machinist” Jacco en de rest van de DOK trein had Stijn van der Velde (Jan van Arkel) zich genesteld. “Conductrice” Mijntje hield achter hem het tempo hoog, waar Juan en Jeffrey niet durfden te dalen en ridders te voet werden, daalde zij heel behoedzaam onder de ogen van haar vader. In eerste instantie kon Juan haar goed volgen en bungelde Jeffrey er achter aan. Wat er buiten mijn gezichtsveld gebeurd is weet ik niet maar in de volgende ronde waren de rollen omgekeerd. Juan was de “guard” van het treintje geworden. Mijntje was voor Jeffrey net een brug te ver. Uiteindelijk werden Jacco (26e ), Mijntje (28e en vijfde meisje),Jeffrey (29e) en Juan (30e). Vergeleken met de landelijke jeugdwedstrijden MTB is het deelnemersveld nagenoeg gelijk. Wat je bij alle categorieën terug zag komen was dat ze net even iets harder gingen en nog meer hun tanden erin beten als bij de landelijke wedstrijden. Ook nu verschenen er in categorie 6 weer 10 sterke meiden aan de start en het was Julia Schrooder die net als vorig jaar bij DOK als eerste meisje de overwinning pakte. Het was een mooi technisch parcour met een paar flinke hellingen. Deze waren Cindy op het lijf geschreven daar zij op haar trainingsparcour in het Dijkgatbos soortgelijke hellingen wekelijks tegenkomt. Maaike reed ook deze keer eerst meer van voren en moest later toch anderen voor zich dulden. Zij kwam als 17e over de streep en Cindy volgde op de 23e plaats. In categorie 7 gingen er 25 van start onder hen Yarwin van Straalen. Twee keer kwam hij ten val en finishte toch nog op een mooie 13e plaats.

Wielrencompetitie jeugd

Met een reeds drukke MTB-agenda is de opkomst bij de wielerwedstrijdjes op het DOK dit jaar wat minder. De vaste bezetting bestaat op dit moment uit Kylenco van Straalen, Marjolein Bakker, Lars Snip, Jarni van Roon, Rob Zuidweg en Yarwin van Straalen. Daarnaast zijn Tjerk Terpstra en Nick Meijer af en toe ook van de partij. Om echt met elkaar dan in een peletonnetje een wedstrijd te rijden is de opkomst net te beperkt. Daarnaast is er concurrentie vanuit Hoorn die bij hun ook trainingswedstrijdjes op de dinsdagavond organiseren. Na afloop van dit seizoen wordt het jeugdwielrennen geevalueerd en wordt bekeken hoe wij dit volgend jaar gaan doen. Terug naar de wedstrijdjes want de onderlinge competitie tussen de jeugdleden is er wel. Zo is het spannend tussen Kylenco en Marjolein en tussen Lars en Jarni. Ze staan qua puntenaantal nagenoeg gelijk in de stand, dus voor de eindklassering wordt het nog spannend. Met voor de vakantie nog twee wedstrijden te gaan en na de vakantie nog drie, kan er nog van alles gebeuren. Dus jongens en meiden, als jullie een keer op de racefiets mee willen doen, er staan nog wat wedstrijden op het programma.

Bart Bruin pakt zijn eerste landelijke overwining!

In de laatste landelijke jeugdwedstrijd MTB voor de vakantie wist Bart Bruin voor de eerste keer de hoogste trede van het podium te betreden. Bart wiens vorm de afgelopen maanden groeiende was, reed een sterke wedstrijd en wist in de laatste ronde een beslissende voorsprong te nemen die hij niet meer uit handen gaf. Een prima prestatie!

11

Nederlandse kampioenschappen wielrennen Jeugd

Voor het eerst in jaren was er weer een aardige afvaardiging van DOK bij het NK wielrennen voor de jeugd in Berghem. In het Brabanste dorp waren twee leuke stratenparcoursjes uitgezet en maar liefst duizend deelnemers stonden die dag aan de start. Ook hier weer prachtige weersomstandigheden. In de eerste wedstrijd van de dag stonden Siert Minkema en Mark Smit aan de start. Op basis van loting stonden onze mannen tamelijk achteraan. Mark wist gedurende de wedstrijd aansluiting te vinden bij de kopgroep wat Siert net niet lukte. Er werd erg hard gereden en in de eindsprint van het peleton kwam Mark als 25e over de finish. Siert volgende in het volgende groepje er achteraan en werd knap 36ste . Daarna waren Jarni en Kylenco aan de beurt. Ze mochten op hetzelfde parcours meedoen aan het landelijke wielerfestijn. Jarni had zich voorgenomen om voorin te eindigen. Jammer genoeg had hij problemen met zijn “klikkers” Hij kon zijn schoenen niet aan zijn pedalen krijgen. Dat is best lastig rijden. Toch heeft hij het prima gedaan! Uiteindelijk was hij 20ste. Ook kylenco heeft zijn best gedaan maar zijn motor kon de kop niet bijhouden. Toch groei je per week! Ga zo door. Daarna reden er op de twee parcoursen gelijktijdig twee renners van DOK. Jacco de Vries reed op het grote parcours en Erwin Smit reed de dikkebandenrace. Hij is nog te jong om met wedstrijden mee te mogen rijden. Jacco wist zich op het grote parcours goed te handhaven en finishte als 24e. Erwin Smit was de enige Dokker die vandaag met een beker naar huis ging en op het grote podium zijn beker voor de derde plaats in ontvangst mocht nemen. Goed gedaan hoor! Als eerste in de middag ging Wesley Damiaans van start in zijn categorie. Zoals we gewend zijn was Wesley als een speer weg! Jammer genoeg kon Wesley niet de juiste versnelling vinden en reed in een te licht verzet verder, waardoor er meerdere renners hem hebben ingehaald. Hij eindigde wel op een prima 18e plaats. In de oudste categorien gingen Cindy de Vries en Yarwin van Straalen nog van start. In deze categorien werd erg hard gereden maar zowel Cindy als Yarwin wisten zich prima te handhaven. Cindy eindigde als 40e en Yarwin als 63e.

12

Jarig in juli / augustus Jamie

de Vroom

4

Juli

1996

Verena Maura

Scholtens de Wit

7

Juli

1994

7

Juli

1998

Dave

de Vries

14

Juli

1999

Jordy

Boelen

18

Juli

1994

Pepijn

Hoffard

20

Juli

2000

Maaike

Broekaart

23

Juli

1995

Kevin

Fidom

29

Juli

1992

Cindy

de Vries

2

Augustus

1995

Jarni

van Roon

6

Augustus

1998

8

Augustus

1998

Marjolein Bakker Lars

van der Heide

17

Augustus

1993

Brian

Schouwenaar

19

Augustus

1994

Stijn

Kluiters

26

Augustus

1996

Bas

Sinke

28

Augustus

1996

Marijn

Goedel

1 September 2000

Jeroen

Brouwer

2 September 1995

Youri

Zijlstra

8 September 1998

Zomeravondcompetitie De zomeravondcompetitie heeft ook alweer vijf wedstrijden achter de rug. In alle categorien is er een beste opkomst en het weer heeft tot op heden ook goed meegezeten. Met nog een wedstrijd voor de vakantie te gaan en nog de clubkampioenschappen breekt ook voor de MTB’ers de vakantie aan. Onze junioren en nieuwelingen hebben nog een NK te gaan en daar wensen wij ze veel succes bij.

Kopijsluiting Criterium September vóór 5 augustus 2009

13

Een nadere kennismaking met..... Onder deze nieuwe rubriek zal ieder criterium een van onze trainers, vrijwilligers of bestuursleden zichzelf nader voorstellen. Met de omvang van de afdeling die wij nu hebben is het wel eens leuk om wat meer te weten te komen van deze Dokkers. Deze maand na enige afwezigheid proberen we het opnieuw met “onze Nestor Loet Koopman” Naam: Loet Koopman Waar woon je en waarom: Mijn naam is Lodewijk-Johannes Koopman roepnaan Loet. Ik ben getrouwd met Adriana- Maria Leegwater met roepnaam Riet. Wij hebben samen 5 zonen en 5 kleinkinderen. Wij wonen in de Schoenerstraat, een rustige buurt op loopafstand van Mariëndal en Donkere Duinen. Wat doe je in het dagelijkse leven: Sinds 1991 ben ik met de vut en vanaf mijn 65e levensjaar gepensioneerd rijksambtenaar en bij mijn afscheid was ik projectleider schepen divisie mijnendienst Hoe ben je bij DOK terecht gekomen: Ik ben bij DOK terecht gekomen via mijn jongere broer die toen lid was. Toen hij een andere fiets kreeg (bij elkaar gescharreld) nam ik zijn oude over. In 1953 ben ik lid geworden en vanaf die tijd nog steeds betrokken bij de club.In 1967 in het bestuur gekomen wat ik 13 jaar heb vervuld, achtereenvolgens als secretaris, voorzitter en weer secretaris. In 1970 gestart met een jeugdafdeling als KNWU-Jeugdleider daarna als begeleider van nieuwelingen en vervolgens de junioren. Toen er plannen bestonden om een wielerparcours aan te leggen op de huidige locatie heb ik drie ontwerpen getekend waarvan een gekozen is, nu dus ons parcours. Samen met vele vrijwilligers is het clubgebouw en alles daaromheen gerealiseerd. In november 1982 door het bestuur en leden benoemd tot ERE-LID en werd het pad over het parcours Het “L. J. KOOPMANPAD.” Op 30 april 1999 door de vereniging bij monde van Anne de Poel door H.M. de Koningin benoemd tot RIDDER in de orde van Oranje-Nassau. Wat doe je bij DOK: Jureren van wielerwedstrijden, allerlei andere klussen en huidige bestuurders met raad en daad bijstaan Zijn er nog hobby’s die het vermelden waard zijn: Tekenen, schilderen, kleine meubelen ontwerpen en maken. In het verleden veel gefietst o.a. toertochten wat ik tot mijn spijt niet meer kan door de longziekte COPD Ben je nog wat vergeten te melden? Ja ,ik hoop, samen met mijn vrouw Riet, die mij al de jaren heeft gesteund, nog vele jaren bij de club betrokken te blijven en wens de vereniging nog vele gezonde jaren waar het fijn en plezierig toeven is. Van wie bij DOK zou je meer willen weten? Ik vind dat de beurt naar een vrouw zou moeten en dat is … Sophia Moll

14

van de voorzitter

AFDELING toer

We hebben ongeveer de helft van het zomer programma verreden en het wordt dus tijd over het programma van 2010/2011 na te denken. In september moeten we dat al in grote lijnen klaar hebben om het te kunnen voorleggen aan de routecoördinator van de NTFU. Ik wil jullie daarom vragen naar jullie ideeën/wensen voor de invulling van dit programma. Hierbij ben ik benieuwd wat jullie van het huidige programma vinden en wat er aan veranderd zou kunnen worden. Ook leuke interessante tochten van andere verenigingen kun je aangeven. Ook al weet je maar één leuke tocht te noemen: vertel het per e-mail, tijdens een tocht of bel me. Beleidsplan Ondersteund door Elise van de Veen van Sportservice NoordHolland is er een eerste bijeenkomst geweest om een beleidsplan te maken. In eerste instantie wordt er geanalyseerd hoe de vereniging nu functioneert en wat voor ideeën/visie er is voor de komende jaren. Daarop aansluitend zullen doelstellingen moeten worden beschreven en een daarbij behorend actieplan. Ons huidige ledental van 70 wordt als gering ervaren en we zullen ons daarom ook willen richten op uitbreiding van het toerledenbestand. Gemeente Het huur- en subsidiebeleid van de gemeente is in een impasse geraakt vanwege het verschil van standpunten tussen wethouder Linda Rose Smit enerzijds en de Sportcommissie anderzijds. De Sportcommissie heeft onderkend dat de uitgangspunten die zij heeft gesteld aan de vormgeving van het huur- en subsidiebeleid, moeten worden herzien. Zo zijn de marktconforme huurprijzen en een besparing van ruim een ton op de sportuitgaven niet reëel.Voor meerdere verenigingen zou het de doodsteek worden als de huur volgens die uitgangspunten ingevoerd wordt. Het is onduidelijk hoe de wethouder hiermee verder gaat. Receptie & Vakantie De vakantieperiode staat weer voor de deur of is voor sommigen al begonnen.Voor de schoolvakanties beginnen hebben we eerst nog de receptie ter ere van het 75-jarig jubileum. Dit is met name ook voor de contacten naar buiten (gemeente, sponsors, oud-leden), maar zeker ook voor de leden zelf. Op zaterdag 29 augustus is pas het echte feest, de hele dag. ‘s Morgens en ’s middags met name voor de jeugd (iedereen kan komen kijken) en ’s avonds voor de senioren. Groeten Gerard.

15

van de redactie

namen tegen uit een grijs verleden …(Oudste nu van 1978) Ieder die waar ook gaat fietsen: veel plezier!

Het is precies vijfentwintig jaar geleden dat de eerste Maastricht-Den Helder wordt gehouden: 7 juli 1984. In deze krant het verslag. Ook een fraai verslag van Gerrit Bisschop van zijn fietsreis met Le Champion op Sardinië.Van de prachtige foto’s is een selectie gemaakt. Die staan op de site bij het verslag. Kijk daar!

Prettige vakantie!

Anne de Poel

Clubkampioenen Dames / Heren Kampioen Heren ‘08 Guus van der Maat 20041 Kampioen Dames‘08 Ria Kos 11036 Record Heren: Guus van der Maat ‘03 20370 Record Dames: Ria Kos ‘07 14466

Deze maand een dubbele krant: eind juli verschijnt er geen Criterium.Vakantie! De volgende clubkrant komt dus pas eind augustus of de eerste september. Deelnemers aan het NK te Utrecht krijgen aanvullende informatie en worden op de hoogte gehouden (overleg over ploegsamenstelling en snelheden) per Nieuwsbrief. Nr.1 komt eind juli.

AGENDA JULI ZA 04 DI 07 ZO 12 ZO 12 DI 14 ZO 19 ZO 19 DI 21 ZO 26 ZO 26

De estafette Den Helder-Maastricht-Den Helder heeft ondanks stevige inzet van de organisatie geen enkel team kunnen aantrekken. Wat we volgend jaar gaan doen hangt af van het succes van de Monstertocht Maastricht van 4 juli. Kom naar de start om middernacht van vrijdag 3 op zaterdag 4 om de fietsers uit te zwaaien. Op DOK.

De receptie wegens het 75-jarig bestaan van HRTC DOK is op donderdag 2 juli van 19.30 tot 21.30 uur. Alle leden zijn bij deze uitgenodigd

Monstertoc. Maastricht 00.01 uur DOK Fiets & Geniet 09.00 uur DOK Om en Op de Dijken 100 km. 8u. Snelle Ploeg 100 km. 8u. Fiets & Geniet 09.00 uur DOK Zoektocht 90 km. 9u. Snelle Ploeg 90 km. 9u. Fiets & Geniet 09.00 uur DOK Vakantietocht 100 km. 8u. Snelle Ploeg 100km. 8u.

AGENDA AUGUSTUS ZO 02 Frieslandtocht 200 km. 7u. DI 04 Fiets & Geniet 9u. DOK DI 11 Fiets & Geniet 9u. DOK. ZO 16 Texeltocht 90 km. 8u. ZO 16 Snelle Ploeg 90 km. 8u DI 18 Fiets & Geniet 9u. DOK. VR – ZO 21-23 NK Utrecht DI 18 Fiets & Geniet 9u. DOK DI 25 Fiets & Geniet 9u. DOK ZO 30 Den Helder-IJmuiden 165 km. 7u.

De feestviering zelf is op zaterdag 29 augustus. Er is dan een fietstocht voor HEEL DOK (MTB, Toertocht) een fotosessie op een karakteristiek punt, koffie en om 13.00 uur start het jeugdprogramma (ook springkussen) met onder andere een clinic. Om 18.00 uur een gezamenlijke maaltijd en vanaf 20.00 uur is er een avondprogramma met een beroemde zanger.

Wegkapiteins: zondag 12 juli Sieb, zondag 19 Ria, zondag 26 Robert Dekker, zondag 2 augustus Guus, zondag 16 Loek, zondag 30 Anne. Snelle Ploeg: vier keer Snelle Ploeg deze twee maanden. Ook op Texel kan de Snelle Ploeg opereren. ‘Maastricht’ start om middernacht van vrijdag 3 op zaterdag 4 juli. Kom de fietsers afduwen!

In september komt er weer een cursus Verkeersregelaar. Exacte datum wordt nog bekendgemaakt.Van atletiekvereniging Sportlust ‘lift’ een aantal mensen mee. Blijf Toerverslagen (onder Toer/Toerverslagen op de site) lezen. Er komen er steeds meer. Je komt

16

Programma RTV Juli/Augusttus 2009

FOM, FOW, FOV (Fietsen op Maandag, Woens- dag en Vrijdag) 9.00 uur P-DOK Doggersvaart.

JULI Dag Tocht Tijd Afstand 05 CTT 9.00 90 05 CVTT 8.30 100 07 CSR 14/15 12 CTT 9.00 85 14 CSR 14/15 19 GTT/CVTT 9/8.30 85/150 21 CSR 14/15 26 CTT/CVTT 9/8.30 100/120 28 CSR 14/15

Fiets & Geniet is op 30 juni weer begonnen. Laten we hopen dat de volgende twee sessies ook zo succesvol worden als de eerste twee. Wat de ‘Ronde Om & Op de Dijken’ (12 juli) behelst, weet niemand, behalve Sieb. Nieuwsgierig. Dat geldt ook voor de Zoektocht van zondag 19. Dat belooft wat! Wat gaan we zoeken en vooral waar? Zondag 26 is van Robert. Dat wordt weer een verrassende tocht. Kan niet anders. Op zondag 2 augustus naar Friesland. Guus is wegkapitein. De (gratis, ook brandstof) volgwagen is van Bouwgroep-West. Waarvoor hartelijk dank. We gaan zonder twijfel de Afsluitdijk over, maar wat het daarna wordt? Naar verluidt heeft de clubkampioen iets moois in het heufd. Zondag 16 vast naar Texel. De ATB-tocht Rondje Texel is een maand later (17 oktober) Sfeer proeven nu dus onder leiding van erelid Loek Tigchelaar.

AUGUSTUS 02 CTT/CVTT 9/8.30 NOTG/150 03-06 Avondfietsvierdaagse 25 en 55 km. 18u 09 CTT/CVTT 9/8.30 100/125 11 CSR 14/15 16 CTT/CVTT 9/8.30 100/100 18 CSR 14/15 25 CSR 14/15 30 CVTT 8.30 100 GTT = GroepsToerTocht, CTT: ClubToerTocht, CVTT: ClubVrijeToerTocht, CSR: ClubSterrit. Vertrek clubhuis Quelderduin. Informatie: Henk Zijderveld tel. 0223-641842 / [email protected]

En dan eindelijk naar Utrecht, vrijdag 21. Voor die tijd verschijnt er geen clubkrant meer! Zij die nog geen identiteitsgegevens (Rijbewijs, ID-kaart, Paspoort) hebben aangeleverd moeten dat stante pede doen. We beginnen zachtjes met de voorbereiding: indeling in groepen (3x7?) snelheden et cetera. Hou je e-mailbus in de gaten. Op zaterdag 29 augustus is het Dokfeestdag.Volop activiteiten de hele dag op DOK. Ook voor die datum (zeer waarschijnlijk) geen clubkrant. Op de een na laatste dag van augustus gaat het naar IJmuiden. Hoe is nog niet bekend, maar we proberen er weer een fraaie route van te maken. Wat is mooi? Dicht langs de pijpen van Corus of juist niet? De Zeesluizen over? Altijd indrukwek-kend… Op dinsdag 1 september 2009 passeert la Vuelta Valkenburg aan de Geul. Voorafgaand aan de Vuelta kan men deelnemen aan de Vuelta Valkenburg Toertocht en/of aan de tijdrit op de Cauberg.

17

West-Friesland 9 mei 2009

Lappenmand

Samen met Gerrit Bisschop en FOW hebben we de tocht voorgereden dus aan voorrijders geen gebrek, indien nodig.

Adrie van den Berg is op tweede pinksterdag ‘op’ de Elfstedentocht lelijk ten val gekomen. Een (oudere) man uit het publiek die pal naast het fietspad staat, zwaait zijn been omhoog om op zijn fiets te kunnen stappen. De eerste twee van het groepje van vier van Adrie (Peter Engelen en Wim Erkelens Cooke) kunnen het been ontwijken, de derde (een ‘vreemde’) wijkt heel erg uit waardoor Adrie zijn evenwicht verliest en ter aarde stort.

De dames achter de voorrijders en op pad voor de 120 kilometer door West-Friesland.Via Wieringerwaard en De Strook naar Aartswoud waar we binnendoor en gedeeltelijk over schelpenpaden op Hoogwoud aankoersen. Bobeldijk, Spierdijk zijn een paar namen van de vele mooie dorpen die we aandoen. Richting. Avenhorn en in Schermerhorn gaan we aan de koffie. De koffiestop is gepland in Oudendijk maar de uitbater komt ons niet vriendelijk over en de koffie is duur! Dus maar naar het adres waar we een week eerder ook te gast waren. Angelique in Schermerhorn bij de kerk. Twee koffie met zelfgemaakte appelgebak voor € 5.25…

In het ziekenhuis in Dokkum constateert men een scheurtje in het bekken en behoorlijk veel schaafwonden aan lijf en leden Gelukkig mag Adrie na behandeling naar huis met de opdracht van de doktoren om zes weken rust te houden waarvan Adrie er zeker drie plat op bed moet doorbrengen. Later, bij kritisch bekijken van de röntgenfoto’s, blijkt dat het bekken gescheurd. Oef! De fiets is niet meer te gebruiken en derhalve ‘afgekeurd’. Adrie heeft behoorlijk pijn. ‘Het is net of mijn hele linkerheup is weggerukt. Alles is stijf en dik’.

Angelique komt na het afrekenen nog met een verzoek om te stemmen op hen voor de ‘beste kroeg regio Alkmaar’. Ze staan al op de tweede plaats en als ze winnen zijn we welkom op de receptie… Via Rustenburg, Heerhugowaard en Langedijk gaat het op huis aan en om kwart over een zitten we aan een afzakkertje op DOK. Guus.

‘We wensen je een snel en voorspoedig herstel toe, ‘Adrie’.

18

Fietsvakantie Sardinië mei 2009 door Gerrit Bisschop met inktvis gevolg: in de nacht en de volgende morgen een hevig protesterende maag. Voor de rit naar CALA COLONE zijn er behalve de originele tocht van 120 kilometer ook twee korte en een lange afstand mogelijk. Jac en Marian nemen met een groep fietsers de korte afstand Evert, Henk en Bert gaan met een groep de langere afstand, minder hoogtemeters tellend, rijden. Ik ga met de rest van de fietsers mee op de standaardroute. Die is wel zwaarder maar ook mooier, een ruig berglandschap met diepe valleien waar alleen dieren in het wild leven. Bijna geen huizen of mensen hier te zien, wel veel motorrijders die hier deze week met grote groepen aanwezig zijn: het is dus opletten in de bochten met afdalen. Ik vind afdalen wel mooi maar dan moet het wel de juiste route wezen en dat is deze weg niet volgens het groepje van Kees Bank, dat me tegemoet komt. Dus maar weer terug omhoog tot we de afslag naar URZULEI vinden. De auto is daar al weg en mijn bidons zijn leeg, je drinkt veel met die warmte, maar gelukkig zie ik een huisje en daar mag ik de bidons weer vullen.Vol goede moed nu op weg naar de top van de GENNA SILANA op 1020 meter. We rijden over de SARDA ORIENTALE. Dit is een weg die met de hand is uitgehakt uit de rotsen door kolenhandelaren. Het is een prachtige omgeving, maar Kees kan echter van dit alles niet genieten: nog voor we top bereikt hebben wil hij even rusten, maar ook daarna heeft hij geen fut meer om verder te fietsen. Gelukkig biedt een barmhartige Italiaan aan om hem naar het hotel te brengen. Na nog wat klimmen, volgt een lange afdaling naar CALA GONONE. In het hotel is Anja druk bezig met het verbinden van mensen die gevallen zijn. Een groepje is de autoweg op gereden. Ze rijden daarna door een onverlichte autotunnel met als gevolg enkele valpartijen; gelukkig met alleen maar schaafwonden. Bij het avondeten voor het eerst gekookte groente en zeebaars, dat is dus smullen. Kees is ook weer aan tafel en weer aardig opgeknapt, waarschijnlijk last van de warmte en inspanning gehad. >>>>

Met een behaaglijke temperatuur van 22 graden rijden we over de boulevard van ALGHERO tussen de palmbomen. Een perfect begin voor de zestig deelnemers aan deze fietsvakantie onder leiding van Jan Bransma en zijn broer Rienk en met veel bekenden van de vorige reizen onder wie Anja en Theo Stevens, Henny Smit, Jac en Marian Zwart en met 75 jaar de oudste deelnemers het echtpaar Tineke en Ed v.d. Eeckhout.We volgen een prachtige kustweg met rotsformaties die door wind en zee vreemde vormen hebben gekregen en door dorpen waarvan de huizen beschilderd zijn. Op een schiereiland zie ik de eerste Nuraghe. Dat zijn ronde stenen torens die de SARDEN 3500 jaar geleden gebouwd hebben als verdedigingswerken bij havens en dorpen. Ook in het binnenland zie je later nog veel resten van deze torens staan. De tweede dag begint het echte klimwerk: na de eerste koffiestop, verzorgd door Jan en Rienk, worden de klimmen steeds langer totdat we het hoogste punt, SA CASA, op 1040m. bereikt hebben. Hier even foto’s maken wat drinken en dalen naar Aritzo. Onderweg een groot richtingsbord met plaatsnamen die onleesbaar zijn door de vele kogelgaten die erin zitten. Dit lijkt een nationale sport te zijn in dit land de: meeste borden ondergaan dit lot. Ook hier maar een foto van gemaakt. Op de derde dag fietsen we door een beschermd natuurgebied. Woeste met veel soorten planten en bomen bedekte bergen, en in de schaduw onder de bomen liggen wilde zwijnen en runderen lopen rustig op de weg. Na tachtig kilometer bereiken we het spookdorp GAIRO: dit dorp wordt in 1950 ontruimd nadat tijdens hevige stortregens de kalkhoudende ondergrond gaat schuiven.Veel huizen staan er nog maar zijn allemaal zwaar beschadigd. Op het eindpunt van deze dag in Arbatax heb ik de beroemde rode rotsen in de haven gefotografeerd. Wilde dieren Het menu bestaat deze avond uit de gebruikelijke pasta met rauwkost maar ook uit doperwten

19

vervolg reisveslag Sardinië Oude koffie De vijfde dag van zeeniveau naar 550 meter, naar BITTI een stadje beroemd om zijn tenoren, maar als wij er doorheen rijden is alles uitgestorven. Niet vreemd natuurlijk met temperaturen van ruim boven de 30 ° c. Na de koffie met koek en de bidons weer bijgevuld bij Rienk en Jan, die vandaag hulp hebben van Anja, gaan we op weg naar BULTEI. Ook hierheen vaak namen die op de routebeschrijving staan, maar niet op de borden: dus vragen of gokken … Dit laatste gaat mij meestal slecht af. Zo ook nu. In een café in Bultei even rust voor verkoeling en de vochtvoorraad weer aangevuld. Dit is hard nodig want volgens sommige fietscomputers loopt de temperatuur op tot bijna 40°c. Na een klim van bijna 13 kilometer bereiken we het hoogste punt van vandaag: de top van MONTE PAIDORZU op bijna 1050 m. hoogte. Boven even genieten van het grandioze uitzicht en daarna afdalen naar onze eindbestemming PATTADA. ´s Avonds buiten op het terras gezellig eten en drinken. De wekker gaat `s morgens al, terwijl ik dacht dat ik net in bed lig: dus maar koffie bij het ontbijt om goed wakker te worden. Ze smaakt alsof ze een week oud is. Volgens mij hebben de Italianen de cappuccino uitgevonden om de slechte smaak van hun koffie te verbergen. Deze zesde dag begint met mooie afdalingen naar het meer LAGO DEL COGHINAS, een kunstmatig aangelegd meer voor de watervoorziening. We rijden over een lange brug aan het eind waarvan de auto staat. Jan is met een fiets bezig en Anja en Rienk delen koffie, koek en sportdrank uit.Vol goede moed beginnen we weer aan het nodige klimwerk. Even voor mij fietst Jac in zijn bolletjestrui die hij van Mart Smeets gekregen heeft in het programma De Avondetappe van de Tour de France voor de behandeling van zijn boek MONUMENTEN IN DE WIELERSPORT

geen batterijen, dus maar zoeken in het dorp. Hier fiets ik door een straatje waar de bergrots nog dwars over de straat loopt, dus afstappen en foto maken. Na een lichte afdaling met een erge warme tegenwind bereiken we het havenstadje ST.TERESA DI GALLURA, waar je aan de haven het tegenoverliggende eiland CORSICA kunt zien liggen. Op een bank op het plein zitten we ijs te eten en ik verbaas me over de netheid van het plein. ‘Dit is wel wat anders dan de rommel in de HELDERSE binnenstad’, zeg ik tegen Henk Willemsen. ‘s Avonds weer pasta en een ondefinieerbare soep. Dit blijkt een inktvissoep te zijn. In de nacht en de volgende morgen weer misselijk en maagkramp, het lijkt wel of ik niet alleen voor mosselen maar ook voor inktvis allergisch ben. Jan raadt me aan om de korte route te nemen, maar ik wil deze laatste dag nog zoveel mogelijk zien en genieten van de omgeving. En die is indrukwekkend: een bos van kurkbomen. Deze bomen worden voor een gedeelte van de schors ontdaan en hiervan wordt dan kurk gemaakt en de schors groeit later weer aan.Verderop liggen overal grote stenen alsof een reuzenhand ze zo op elkaar gegooid heeft. Bij het dorp BULZI ligt een steenformatie die eruit ziet als een versteende reus die waakt over de omgeving. 10 kilometer voor het einde een wegafzetting met een waarschuwing: ¨CADUTA MASSI¨ ofwel: ‘vallend gesteente en doorgang op eigen risico’. Aangezien er nog motoren van de andere kant komen, besluit ik het er maar op te wagen. Ik zie nergens steile rotsen en begrijp eerst

Helderse binnenstad? Onderweg kunnen we drinken uit de fonteinen langs de weg met bronwater uit de bergen. Foto’s maken gaat bijna niet meer omdat de batterijen zo goed als leeg zijn. Bij de koffiestop in LURAS wijst Anja me op een benzinestation, maar helaas hebben ze daar

20

vervolg reisverslag Sardinië

Eerste Maastricht-Den Helder. 7 juli 1984

niet wat het gevaar is, tot ik rechts van mij zie dat er een stuk van de weg verdwenen is en er verderop diepe en brede scheuren in het wegdek zitten. Deze weg staat dus op instorten en ik rij zoveel mogelijk links. Een paar kilometer verderop bereik ik de beroemdste rots van SARDINIÉ: L’ELEFANTE. (De Olifant) De wind en regen hebben deze rots zo uitgesleten dat het nu een figuur van een olifant heeft. Mezelf hier door Italiaanse toeristen op de foto laten zetten en deze mensen verteld waar we hier gefietst hebben op het eiland. Op naar het eindpunt: CASTELSARDO waar we de fietsen weer in de auto stapelen. Bij het avondeten bedankt Henny namens ons allemaal Jan en Rienk Brandsma voor de service en organisatie van deze prachtige fietsvakantie. Hierna bij bier en wijn nog wat gezellig napraten over een fietsweek met 800 kilometer rijden, 13500 hoogtemeters en dat alles bij een temperatuur tussen de 30 en 37 graden. Ik ben ruim vijf kilo lichter... De volgende dag met de bus naar het vliegveld. Het vliegtuig heeft eerst een half uur vertraging en als we aan boord gaan moppert iemand: ‘Ik zit weer helemaal achterin’. Waarop zijn maat antwoordt: ‘Bof jij even, dan ben je de laatste die neerstort’. Maar het wordt stil als er wordt omgeroepen dat er een storing is en dat we nog even moeten wachten. Een half uur later zitten we dan toch in de lucht en bij een glas wijn geniet ik op weg naar huis van besneeuwde Alpentoppen en van de herinnering aan een prachtige fietsvakantie op SARDINIÉ.

Sightseeing door nachtelijk Nederland. De weergoden roepen vrijdag 6 juli dat het goed zou komen, maar je hebt weergoden en … weergoden.Vol goede moed plaatsen we vier fietsen op de felrode Ford-Granada van DOKfamilie Bouk de Jong. Binnen is er koffie, buiten zon. Na een voortreffelijke en gezellige reis met aan het stuur Tinie de Jong arriveren we rond half tien in de avond op een tenniscentrum nabij het MVV-stadion te Maastricht. We, dat zijn Bouk de Jong, Loek Tigchelaar en Anne de Poel. De eerste 350 kilometer van vandaag zijn in ieder geval goed gegaan; zonder lekke band. Overal vandaan Van verre reeds zien we de rijzige gestalte van Henk Horsman. Die loop je niet mis. Ook op de parkeerplaats een huurbusje van HEVEC Den Helder. Hier is het dus. Handen worden geschud en de kilometervreters van Toon Jacobs - Jan Hoorns, Piet Vet en Bas van de Vlekkert - zijn er ook al. Binnen wederom koffie, we eten er wat bij en de sfeer is uitstekend en nog geen fietser te zien. Wel figuren die er wat nerveus bijlopen en met grote sporttassen zeulen. Daar komt ook Erwin de Jong, zoon, met vriendin Sandra binnen. Niet te voet, maar per tweewieler, een gemotoriseerde. Sjeng is er ook, uit Ubach over Worms nog wel, en er lopen ook Zeeuwen rond en duidelijk te noteren is een Gronings accent. Uit alle windstreken zijn ze er dus. Na de formele handelingen, waarbij we een slabbe met rugnummer krijgen aangereikt, is het verkleden geblazen. Nog een laatste slok en laatste hap en de meute verzamelt zich op de startplaats. Pikkedonker, inderdaad.Van dat mooie Limburg weinig te zien dus. Een persmuskiet maakt een praatje met Loek, per slot heeft hij nummer 2 op zijn borst. Nummer 1 afwezig? We vertrekken om de tien seconden, negentig fietsers in totaal. Al gauw blijkt dat je je lampjes hard nodig hebt, want eenmaal buiten de stad zie je geen hand voor ogen. Wat zijn we blij met de motor van Erwin en niet minder met een aantal volgauto’s , althans met de koplampen ervan. Net echt. Midden in de nacht op je racefiets is een aparte ervaring. Onbekend gebied en heuvelachtig. Het echte klimwerk gaat aan onze neus voorbij, want waar eerder dit jaar

GERRIT BISSCHOP.

21

Smurfje

de wielrenners het Nederlands kampioenschap verrijden, in Geulle, slaan we net voor de klim linksaf. Jammer! Wat schetst onze verbazing? Toch een kort en fel kasseienklimmetje in Elsloo. Sommigen moeten zelfs van de fiets af omdat de klim te plotseling komt om nog te kunnen schakelen.

Even ‘door’ Maasbracht, als we weer wat staan te frommelen met het papier van de route, flitst Smurf voorbij op zijn racefiets met dynamo en het inmiddels bekende slabbetje met rugnummer en ‘Nieuwe Revu’ erop. ‘Kom maar mee, ik woon hier en weet de weg’. Kijk daar heb je wat aan en we stijgen weer op.Vermoedelijk is Smurf ook verdwaald geweest want waarom kom je anders in je eentje voorbij stuiven? Toch woont hij hier, verzekert hij ons nogmaals. Het tempo van Smurf ligt een stuk lager dan dat van ons.

Sjeng… Er wordt weinig gepraat. Iedereen is zijn zonden aan het overdenken of zijn hersens aan het pijnigen met de vraag ’Waar zijn wij in hemelsnaam aan begonnen? ‘ Het papiertje met daarop de routebeschrijving is niet te gebruiken. Kleine letters, nat van transpiratie (maar daar is natuurlijk wat op te vinden) en het bestuderen van dergelijke schrifturen al fietsende is niet eenvoudig in verre en onbekende dreven. Bovendien is het aardedonker. Toch slalommen we vlekkeloos door het Land van Carnaval. Ik denk dat vriend Sjeng, een sympathieke Limburger in onze groep, daar behoorlijk de hand in heeft. De groep is aangezwollen tot zo ’n zestig man. Geen vrouw te zien, in de auto wel een vrouw, Tinie de Jong, trouw aan het stuur. In Linne bij Maasbracht raakt Sjeng de weg kwijt, want na twee keer dorp rond staan we stil en er is geen (andere) Sjeng die hier het pad wel kent. Wat nu? Het is een knappe opstopping daar midden in de nacht in Linne. Goede raad is duur en als we het durp, onder andere bekend van ‘De Nacht van Linne’, aan de verkeerde kant verlaten en even later midden op een verkeersweg stilhouden, weet niemand het meer. De routebeschrijving biedt geen uitkomst. Is er nou niemand een beetje bekend hier? Verschillende auto’s passeren de stilgevallen karavaan tot er eentje stopt, iemand die kennelijk wat op heeft met een stelletje schlemielen op een racefiets. De andere kant op dus…en het hele spul, inclusief volgkaravaan draait. Natuurlijk weer wat eigenheimers die het denken beter te weten, ze raadplegen wijsneuzig een kaart, maar de meute vertrekt gewoon, op naar …Linne. Een minuut of vijf later komen de kaartlezers ook tot de ontdekking dat ze de andere kant op moeten, maar van het peloton geen spoor meer. Terug in Linne treffen we een Linnenaar (Linner?) die ons feilloos de weg naar Maasbracht wijst.Van de groep wederom geen levensteken, zelfs geen achterlichtjes in de verte. Wij hebben de motor bij ons, maar Tante Tinie in de Granada volgt de grote groep met de rest van de volgwagens.

Komt vast door die dynamo, maar zijn licht is wel een stuk helderder. Als Bauke op kop verschijnt, is het gebeurd met de koopman. We rijden zo maar bij Smurf weg. Maar ja, boontje komt om zijn loontje want bij het volgende gehucht staan we mooi weer stil, tot Smurf zich weer aansluit bij ons. Hij weet per slot de weg… Knap achter op schema in ieder geval en in geen velden of wegen fietsers of iets wat daar op lijkt te bespeuren. We blijven met zijn vijven. Erwin, op de motor achter ons, knipt het grote licht aan. Zo draven we maar door. Waar ligt Maarheeze eigenlijk? Onze eerste stop… Plotseling een zo goed als onzichtbaar bord met een pijl: Maarheeze. Zonder de extra verlichting van Erwin hadden we dat bord zeker gemist. Even later doemt in de verte licht op. Bewoonde wereld? Langs de A2 bij een limonadefabriek (Winters) staan een caravan en wat fietsers, maar ook onze chauffeuse en haar schoondochter. Hier blijkt pas hoe koud het is. De asem als stoom uit je mond. We krijgen een stempeltje, drinken wat en zien dat de rest van de Helderse fietsers - de drie man van Toon - keurig op ons wacht. Zes man totaal uit de marinestad. Den Helder is sterk vertegenwoordigd. Even zitten en de beentjes strekken is er na drie en een half uur niet bij. Bovenden is het barstens koud, maar dat had ik al verteld.

22

Boem…

Khakibroek

Mistflarden zijn ons deel als we weer opstappen. De auto volgt nu keurig en de groep waarin we hier (Maarheeze) vertrekken is tien man groot. Het fietspad langs de A2 even buiten het dorp houdt er wel heel abrupt mee op, want iemand brult iets en direct daarna duiken we met zijn allen het rulle zand in. Het bordje ‘Einde Fietspad’ is overdag ongetwijfeld goed te zien, maar ja, het is nu roetdonker. Gelukkig is er geen schade en het fietspad gaat ‘gewoon’ aan de ander kant van de snelweg verder, waardoor ook de auto kan blijven volgen.

Lange mouwen en broeken verdwijnen in groten getale in de bagage en menig bidon wordt opnieuw gevuld. De Helders afvaardiging, zes man groot, een motor en een auto is compleet hier. De eigen volgwagen van de Jacobsgroep neemt hier afscheid want vanaf hier zorgt de organisatie voor ‘volging’, tenminste zo staat geschreven. Eenmaal op de pont besluiten we ons aan de route te houden. Dat is vast slim. De auto laat het bij het starten even afweten, terwijl wij onze ruggen krommen. In IJsselstein enig dispuut over de route met als gevolg dat er bij ons een groep van vier en een groepje van twee ontstaat. Niet bewust, maar min of meer toevallig. Voor de groep van twee, Jan Hoorns en ik, is er vanaf nu geen motor of geen waaier meer. In Wilnis verschijnt aan ons ‘zo maar’ een fietser, totaal uit het ‘niets’. Het blijkt een sympathieke Amsterdammer, met een khakibroek òver zijn koersbroek… Via de oude ‘weg’ gaat het naar Uithoorn, Hoofddorp en richting Haarlem. Met zijn drieën dus: de khakibroek, Jan en ik. Zo mogelijk nog onverwachter dan de Amsterdammer, verschijnen er ineens twee oude bekenden: Piet Vet en Bas van de Vlekkert. Onder het slaken van oerwoudgeluiden rossen ze voorbij, daarbij alle maar dan ook álle rode lichten negerend. Niet ongevaarlijk zo midden op de dag, bovendien is het druk, zeker met fietsers. Maar goed, de heren hebben haast, dus alles moet wijken. Geen betere route…? Tot onze verbazing is ‘iedereen’ bij de Velserpont weer present. De klok wijst 12.07. Een volgwagen van de organisatie hebben we overigens nog steeds niet gezien… Ze hebben hier heerlijk ijskoude lem uit een melkbus terwijl de medewerkers van Horsman, in smetteloos wit, ons een ‘knippie’ geven. Gestempeld moet en zal er. Samen de pont op alwaar een Groningse

Culemborg De routebeschrijving door centrum Eindhovenwe moeten er dwars doorheen - beslaat vier en een halve centimeter van het papier en toerfietsers doen alles liever dan onderweg papiertjes lezen. Jemig, wat een tunnels daar in Eindhoven.Verkeerslichten worden massaal genegeerd en de plaatselijke Hermandad, immer paraat natuurlijk, slingert een van de deelnemers op de bon. Goed werk, mannen. In Den Bosch, klaarlichte dag inmiddels, geen spoor van slaap of vermoeidheid. Komt dat nog? Wel weer discussie over de route maar dat zal wel zo blijven. Uiteindelijk toch de Bommelerwaard in en bij Zaltbommel nemen we de brug over de Waal. Beneden passeert een enorme duwboot met een stel bakken voor zich. Culemborg, tweede stop, kan nooit ver meer zijn. De auto is intussen nergens meer te bekennen, maar motor-Erwin blijft trouw op zijn post. We zijn wel toe aan een knappe pauze, want het wordt nu warmer ook. De haven van Culemborg aan de Lek lijkt wel een etappeplaats. De eersten zijn al lang weer vertrokken (ra,ra?) als wij arriveren. Het ontbijt daar aan de haven is niet kinderachtig: drie soorten brood, eieren, kaas en diverse soorten vleeswaren, koffie en thee completeren het geheel. Bravo. In het midden staat een lange tafel waaraan onbekende fietsers, als kenden ze elkaar al jaren, zitten te converseren. De onvermijdelijke lolligste is er ook zodat er af en toe flink gelachen kan worden. De Culemborger ‘dorpsgek’, in casu een vrouw met een vogel in haar mandje, komt de boel opfleuren. Wat heeft Onze Lieve Heer toch soortige kostgangers.

23

Nijmegenaar doodleuk staat te verkondigen dat het voor hem niet genoeg is. Hij stapt straks bij de finish op DOK gewoon weer op voor het thuisritje naar Nijmegen. Pet af voor deze Piet Pelle, die gisteren reeds van Nijmegen naar het vertrek in Maastricht is gefietst… Onze volgwagen, met aan het stuur een nog steeds opgewekte Tinie, komt met de volgende pont. Ook Erwin, Sandra en de Honda zijn van de partij zodat het Dokspul compleet is. Zo kun je tenminste Nieuwediep binnenkomen. Nog wel eventjes twee uurtjes trappen. De routebeschrijving verwijst ons groepje, waar intussen twee Utrechtse PTT’ers deel van uitmaken, naar het hobbelige pad langs de Kennemerstraatweg van Castricum naar Alkmaar. En daarna het prachtige, slingerende betonpad langs het Noordhollands Kanaal. Ketoing, ketoing, ketoing. Dat moesten we maar niet doen en dus gaan we naar Limmen ‘achterlangs’ de Westerweg op naar Heiloo en door naar Alkmaar. Mooie route; al eens geprobeerd? Het stuk door het Heilooërbos blijkt een succes voor velen. De auto’ s, ook de Domstadse PTT-auto van de Utrechtse PTT’ers, kunnen niet volgen. Daarom hebben we afgesproken elkander in Koedijk weer te zien. De vlegels van DOK rossen dat bos in, terwijl ik omstandig sta uit te leggen hoe de auto ’s moeten rijden. Even wachten? Ho maar, en dus komt boontje om zijn loontje, want in Alkmaar raken de heren verstrikt in de binnenstad. Terwijl het toch zo simpel is: gewoon bij het Gerechtsgebouw links en daar heb je de spoorbrug al. Zo kan het gebeuren dat Jan, khakibroek en ik al uitgebreid van de geneugten van de volgwagen profiteren in Koedijk als tien minuten later de (verdwaalde) groep binnensukkelt.

Tijdrit van 7,5 kilometer Stemming, conditie, ‘ausdauer’ nog in orde? Zo op het oog wel. Je staat er versteld van, zevenentwintig uur wakker intussen. Om kwart voor twee is het vertrek uit Koedijk voor de laatste etappe. Schoorldam, Krabbendam, Groote Sloot en op naar De Stolpen. Eens even kijken of het grote mes in conditie is. Dat loopt niet geheel volgens de regels, hoewel er conform ‘Handboek Toerfietser’ is geschakeld. Er ratelt en rammelt plots van alles en de ketting begint fors te slingeren. Daar gaat je tijdrit! Hetzelfde handboek meldt onder alle omstandigheden kalm te blijven en dus schakelen we maar niet meer en kachelen we gewoon door. Al ‘ratelend’ naderen we Den Helder en we kunnen onze lol niet op als we Guldemond opdraaien. We zijn thuis! Van verre al klinkt feestelijke muziek en niemand minder dan Willem van Bleijswijk staat midden op de weg om het verkeer in goede banen te leiden. 14.55 uur en eindelijk komt er een eind aan al dat draaien van knieën, wielen, trappers, tandwielen, kettingen en … hoofd en ja wat nog meer? We staan nog niet stil of er zijn bloemen.Van Marjan en Cees Limpers, van DOK, van dierbaren en iedereen feliciteert. De tijdrit op de baan is reeds in volle gang. De eerste deelnemers blijken al om 12.45 uur te zijn gearriveerd, op een moment dat er op DOK nog diepe rust heerst want er was met 13.30 uur gerekend…Hans Brienesse doet als speaker van dienst een serieuze poging Chris Delbressine, de beroemde speaker van de Tour de Lasalle, eruit te ploffen en warempel dat lijkt nog te lukken ook.Voorlopig even aandacht voor het inwendige. Er is heerlijke soep en er zijn broodjes. Het gaat erin als koek. Bouk rijdt als eerste van ons de tijdrit van 7,5 kilometer. Hij gaat als een pijl over de baan. De heren van Toon Jacobs geven het definitief op en blijven zitten waar ze zitten.Voor hen geen trap meer… Onder luide aanmoedigingen finisht veteraan Bouk in een mooie tijd van 11 minuten 53 seconden 69 honderdste hetgeen een vierde plaats betekent, nota bene vòòr Jan Roelof Kruithof, de bekende architect, marathonschaatser-ijskonijn uit Havelte. Smurfje hebben we niet meer gezien. Best wel jammer. Een andere De Jong, uit Goes, wordt winnaar van de tijdrit in 11.03.75. (2e = Piet Rentmeester uit Yerseke in 11.20.50, als derde eindigt W.C van der Linden (Goes) in 11.45.98 en als 5e komt Kruithof over de lijn: 11.54.78) Bouk: ‘Het is

Transportbedrijf Verhuur van Grondverzetmaterieel

Fa. C. KUYPER & Zn. Leekerweg 15 1768 BM Barsingerhorn [email protected] tel. 0224-531492 fax. 0224-531987 mobiel 06 53145769 mobiel 06 22404175

24

zeker voor herhaling vatbaar. Aan een eerste keer heb je altijd haken en ogen. Zo was het voor ons wat zwaarder om in een onbekende omgeving ’ s nachts te route te vinden. De ploegen hebben niet allemaal dezelfde route gevolgd, maar moesten op zeker moment wel allemaal langs de controleposten. Die waren dus goed neergezet. De organisatie, begeleiding en communicatie waren uitstekend verzorgd, alleen moet er misschien een formule gevonden worden om het wedstrijdelement uit de tocht te halen’. Nieuwe Revu’s hoofdredacteur Derk Sauer toont zich bij de prijsuitreiking zeer ingenomen met de eerste editie van Maastricht-Den Helder en zegt voor volgend jaar op meer wind en regen te hopen. Hij wel. Sauer reikt aan de Zeeuwse De Jong de wisseltrofee uit naast een bedrag van f 830, - in casu de dagwaarde van een kilo zilver en eenzelfde bedrag voor de club waarvoor De Jong fietst. Loek rijdt de tijdrit in 13.33 en ik heb 13.03 nodig voor de vijf rondes op onze baan. Het publiek, en met name Dokkers, moedigt ons erg aan tijdens de tijdrit. Ze schreeuwen de kelen schor.

een heuse Raceclub gesticht. Begin ’34 ontving het beginnende clubje de officiële statuten. Daar het organiseren van wielerwedstrijden op de openbare weg verboden was, moesten de nieuwbakken renners met allerlei pientere trucs de plaatselijke Politieverordeningen omzeilen. Trainingsritten waren wél toegestaan. In de duinen nabij Den Helder werd daarom menige ‘trainingsrit’ afgewerkt. Kwam de politie kijken, dan was men zogezegd aan het trainen. Bij tijdritten leverde dat nogal eens koddige situaties op. Op de vraag waarom de renners zo ver achter elkaar reden, antwoordden de Dokkers onverstoorbaar, terwijl zij de stopwatches stiekem achter de rug verborgen: ‘We proberen elkaar in te halen, dat is een heel goede training’. Politie af, wisten zij veel. Met het begin van de oorlog stopten de Helderse wieleractiviteiten. Tien jaar lag de vereniging stil. Tot 1951. Op 28 januari van dat jaar werd de vroegere renner en oprichter Zwaneveld tot voorzitter gekozen en zette Dok de weg voort die zij in 1933 was ingeslagen. Hoewel het in de loop der jaren niet altijd van een leien dakje ging, kunnen de Noord-Hollanders nu vaststellen dat hun club het heeft gemaakt. Anno 1984 is DOK een begrip in Den Helder en Noord-Holland. Een club uitgegroeid tot 400 leden met een prachtig ‘home’ en een even prachtig parkoers van 1500m. lengte even buiten de stad (Guldemond)

NB: dit was de allereerste Maastricht-Den Helder. Henk Horsman en Nieuwe Revu hielden er in 1992 mee op.Vanaf dat moment organiseerde DOK TOER MDH zelf. In 2003 hielden ook wij ermee op. Dit verslag staat ook op de site onder Toer/ Toerverslagen 1984 (adp)

Jeugd Vooral de jeugdrenners komen goed aan hun trekken. De begeleiding en de trainingsfaciliteiten op het prachtige parkoers zijn optimaal. De Toercategorie (sinds’77) wordt evenmin vergeten. Als organisator van diverse tochten als de Zandvoortrace (Den Helder-Zandvoort v.v) Den Helder-Lüdenscheid (W-Dld) in het kader van de vriendschapsbanden Europese gemeenten en als medeorganisator van het grote vierdaagse wielerspektakel voor recreanten en toerfietsers de Tour de Lasalle te Den Helder (dit jaar van 11-14 september) heeft het Dokbestuur haar sporen in de wielersport dik verdiend. Ook op het gebied van de wedstrijdsport timmeren de Dokkers nadrukkelijk aan de weg. Het Provinciale kampioenschap van N-Holland, de Zevenstedenontmoeting voor N-Hollandse clubs, de Ronden van Den Helder, Breezand, ’t Zand, Schagen enz.worden vakkundig door het huidige bestuur onder voorzitterschap van Bart Leenaars in goede banen geleid. Echt grote namen heeft DOK tot nu

De jeugd heeft de toekomst. Uit de ‘Wielerrevu’ van 21-09-1984

Onlangs vierden twee Nederlandse wielerclubs een jubileumfeest. De Helderse Ren- en Toerclub ‘Door Oefening Krachtig’, die het feit herdacht dat vijftig jaar geleden de vereniging erkend werd bij Koninklijke Goedkeuring en de Delftse Ren-, Toer- en Fietsclub ‘Delft’, pas tien jaren jong, maar bruisend van energie. Beide verenigingen beschikken over een eigen ‘home’ met parkoers en leggen zich vooral toe op het begeleiden en opleiden van jeugdrennertjes. In 1933 was het niet zo eenvoudig een nieuwe Wielervereniging te stichten. Iedereen die met een ‘krom’ stuur fietste, werd door de ‘normale’ bevolking voor zonderling aangezien. In Den Helder staken enkele ‘fietsgekken’ toch de koppen bijeen. Onder leiding van renner Zwaneveld werd

25

toe niet in de gelederen gehad. Alhoewel er in 1939 reeds een Dokrenner aan de start verscheen van het eerste Wereldkampioenschap Achtervolging op de baan te Milaan: Ditmar Klink. NB: Uit de Dokanalen: ‘in 1946 pikken J.de Boer, P.Leenaars, B.Leenaars, G.Verhoef, J.Weisenborn en J.Zwaneveld de draad weer op. Jan de Boer wordt voorzitter, P.Leenaars secretaris en B.P.A.Leenaars krijgt het beheer over de kas. In de jaren 1946-1956 zijn er volop clubwedstrijden, Rondes van Den Helder, Rondjes onder Duin, tijdritten van veertig kilometer via Callantsoog, hometrainwedstrijden in de winter, en er zijn clubkampioenschappen op de weg. Met de opmerking dat de vereniging tien jaar stilligt, laat de Wielerrevu dus een steekje vallen…(adp)

Op de namenlijst Limburgs Mooiste 2009 ontbreekt Jan Boelen. Jan heeft zich direct aangemeld - hij was degene die erover begon maar zijn baas gooit roet in het fietseten en Jan meldt zich af. Kirsty Veenstra neemt dankbaar zijn plaats in. Als ook Jannie Moonen zich meldt is de verdeling optimaal: vier dames en vier heren: Liesbeth Tot, Ria Kos, Kirsty en Jannie. Bij de haantjes: Frank Moonen, Anton Wetzel, Joop Kos en Anne de Poel. De laatste duikelt begin april van zijn fiets waardoor deelname in gevaar dreigt te komen, maar het plan van route te veranderen - van zwaar naar licht - brengt lucht. Aldus geschiedt.Voorzitter Gerard vertrekt vrijdagavond al per spoor naar het zuiden. Tentje met slaapzak in de bagage want de organisatie heeft een camping ingericht. Hem zullen we niet zien want meneer doet ‘gewoon’ de ‘250 zwaar’ en moet daarvoor al om zes uur starten. Wij rijden dan ter hoogte van Amsterdam. Verzamelen derhalve op de P aan de Doggersvaart om 4.45 uur zaterdag 13 juni. Per luxe mobielen zoeft het naar Limburg, niet nadat we op een P ten zuiden van Eindhoven thermoskannen koffie opentrekken. Restaurants zijn misschien om zeven uur nog niet open, je bent er duurder uit en met zijn allen op

picknickbankjes langs de baan heeft zo zijn charme. Schoolreisje? Wat we vrezen gebeurt: de laatste vijf kilometer stapvoets naar Megaland, wat mevrouw tomtom ook meedeelt. De afspraak met Guus van der Maat - kwart over acht op de P bij Megaland - komt in gevaar. Guus bivakkeert al sinds donderdag bij zijn zoon in Maastricht. Goed geteld is het Dokgezelschap dus tien personen groot. Als na het parkeren op het immense terrein (van Pinkpop) Guus ons komt begroeten, is het half tien. De groep splitst zich en we gaan op pad. De watjes - 61+ - (Guus, Anne, Ria en Joop) voor de ‘100 km. licht’, de bikkels (Anton, Jannie en Frank 50+, Kirsty en Liesbeth 30+, voor de ‘100 zwaar’ en superbikkel Gerard 50+.Verder rijdt Robert Dekker, 40+ en ook superbikkel) hier rond. Ook op de zwaarste route! Rob is op eigen gelegenheid en we zien hem dan ook niet. Gerard en Robert ontmoeten elkaar wel. Ze rijden een stukje op. Stof De hellingen op ‘100 licht’ zijn acceptabel en precies pas voor ons. Joop, die volgens eigen zeggen zijn racefiets onder lagen stof (er is nog iets van te zien) vandaan heeft moeten halen,

doet voor niemand onder. Dat hij dit jaar voor de tweede keer op de fiets zit, vertelt hij maar in De Rijp. Er is geen hond die dat gelooft…Een gooi naar het clubkampioenschap is helemaal geen gekke gedachte, maar ja dan moet je wel lid wezen… vriend.

naar ons geestelijk welzijn informeren. De clubkampioen constateert met een kennersblik dat dat dik in orde is, waarna ook hij zijn biertje lebbert. Het blijft die avond heel lang warm, het bier lang koud. De Maasoever aan de overkant blijkt een echte ‘flaneerkade’. Er is (rock)muziek, er slenteren mensen en op ons terras gaat het over fietsen (buitenland) verzetten, bergen, pukkels en heuvels, sterke marineverhalen en dergelijke. Rond elven zoekt ieder zijn wiegje op. Op de jongenskamer wordt er behoorlijk gesnurkt, maar wie precies de daders zijn, is onduidelijk. Men beschuldigt elkander. Nader onderzoek is, met het oog op Bunnik, dringend gewenst. De volgende ochtend ontbijt aan de Maas in een dan al warm Maastricht. Eitje tikken, jus d’orange, karnemelk, gewone melk, koffie, thee, zes soorten brood, twaalf soorten beleg, fruit in alle soorten en maten: u zegt het maar. Als we na de koffiestop in ‘De Lucht’ en gigantische regenbuien ter hoogte van Den Bosch, Utrecht om kwart over een Den Helder - overigens niet op de P Doggersvaart - binnentuffen, hebben we er een heel leuk en gezellig uitje opzitten.Voor herhaling vatbaar! Hoe zijn Gerard en Robert ‘gevaren?’ (adp)

Kip? De route is overweldigend mooi. Kleine weggetjes zonder autoverkeer en verkeerslichten. Op controleposten is het niet verschrikkelijk druk, terwijl er toch ongeveer 17 miljoen fietsers rondrijden.Verzorging goed: krentenbollen, bananen, ontbijtkoek, drinken et cetera. Bepijling: goed. Grote, opvallende pijlen. De afdalingen zijn plezierig, niet echt gevaarlijk hoewel we niet met zijn vieren tegelijk beneden komen. We wachten wel steeds op elkaar, om daarna gezamenlijk verder te fietsen. Sociaal fietsen heet dat. Aan de voet van een beklimming staan op een bord gegevens over de betreffende klim. Het meest in het oog valt ‘kip’ (‘KlimInspanningsPunten) Dat zegt me nog niet zoveel, hoewel een berg met 1 punt lichter zal zijn dan een berg met 37 kip. Of andersom… Maar hoe zwaar is 37 kip dan? Water begint in mijn mond te lopen, ik proef gebraden kip … In de middag strijken we neer op een zonovergoten terras in Klein Haasdol (Schimmert) Je hebt - inderdaad - ook Groot Haasdol. Een stukje verderop. In Friesland kom je malle dorpnamen tegen, hier kunnen ze er ook wat van. Als we na de zware eindklim om kwart voor vier finishen, het traditionele glas bier aan de meet achterover hebben geklokt, hebben we er een erg leuke fietsdag opzitten. Het weer kon niet beter: veel zon, soms een wolkje, droog, weinig wind en een temperatuur van boven twintig. De bikkels zijn, zoals echte bikkels betaamt, al een kwartiertje binnen. Na ophalen speldje en afscheid van Guus vragen we aan tante tom of ze ons naar de stayokay in Maastricht wil begeleiden. Daar arriveren we om tien voor vijf. Na inchecken, badderen en fietsen opbergen in de afgesloten stalling, is het tijd voor het zonnige jeugdherbergterras aan de Maas. Limburgs gerstenat!

Van Gerard: ‘Naar Heerlen gaat het prima alleen het vinden van de ‘camping’ is niet eenvoudig. Bij Megaland aangekomen weet niemand me te vertellen waar ik mijn tentje kan opzetten, maar ik vind uiteindelijk het veldje bij een voetbalclub toch. Nog behoorlijk fris in die tent ‘s nachts … Ik heb uiteindelijk alleen de rode lus gereden, want de accu is al vrij leeg. Onderweg rijdt, na een vijfentwintig kilometer fietsen, Robert Dekker me nog achterop. Rob rijdt na een kort babbeltje in zijn eigen tempo door.Van de andere Dokkers heb ik geen telefoonnummers bij de hand en ‘k heb ook geen flauw idee hoe laat ze op Megaland terug zouden (kunnen) zijn. Zelf finish ik rond half twee’.

Bezoek Als we om half acht aan tafel schuiven is de keus overweldigend: een veelgangenmenu en zoveel je maar wilt. Direct na afloop verschijnt Guus ten tonele. Hij komt op de huis-, tuin- en keukenfiets

27

+ACHELHANDEL ,U"E+O -FWFSBODJFS
WBO VË?W†jÄ VË??Áaj™ VË.W†ÖÝj™ VË.¬‰j~jÄ VË.W†ÁÄÍjj™?¬¬j™ VË-?™?j™ #FESJKGTXFH



",
%FO
)FMEFS
5FMFGPPO




'BY



 &NBJM
JOGP!MVCFLPOM

XFC
XXXMVCFLPOM